Πράγματι η αίσθηση του χιούμορ στην σημερινή εποχή είναι τεράστιο προνόμιο η αν θες και ταλέντο. Ή γιατί όχι μπορεί να είναι και τέχνη… Σε μερικές περιπτώσεις το γέλιο χρησιμοποιείται συνειδητά και σαν εργαλείο θεραπευτικό. Κάπου στην παιδική ηλικία όλα ήταν ντυμένα με μια απίστευτη αστεία φορεσιά.. Το γέλιο έβγαινε αυθόρμητα και έρεε άφθονο από την ψυχή μας. Ο άνθρωπος Ξαφνικά μεγάλωσε και τα πάντα γύρω του φορέσανε τα καλά τους(όχι τα αρκουδάκια). Απέκτησε «τρόπους» και μπλέχτηκε σε ένα πολύπλοκο σύστημα «καλών» και «ευγενικών» τρόπων. Κάπου χάθηκε ο αυθορμητισμός και την θέση του πήρε η σοβαροφάνεια.. Συνήθως το κύρος και η αξιοπιστία ενός ατόμου συνδέεται με την σοβαρή όψη. Την σοβαροφάνεια δηλαδή.
Τελικά κάτι έμφυτο ευγενικό και τρυφερό χαντακώθηκε αρκετά βαθιά μέσα του. Φυσικά δεν υπονοώ πως το χιούμορ πέθανε, αλίμονο.
Απλά παρατηρώ πως το χιούμορ χάνεται τελείως όταν ο άνθρωπος
υπερασπίζει τα πιστεύω του. Όταν μιλάει για τον εαυτό του.. Ξέρεις ποιος είμαι εγώ???? Ποιος είσαι τελικά ρε τεράστιε? Φουντώνει, κορδώνεται, είναι έτοιμος να σκάσει σαν μπαλόνι όταν αμφισβητήσεις τα πιστεύω του και όχι μόνο.

Γιατί ρε παιδιά πήραμε την ζωή τόσο σοβαρά? Τι συμβαίνει? Πόσο σημαντικά είναι τελικά όλα εκείνα τα ιδεώδη και ιδανικά που έχουμε σφιχτά αγκαλιάσει? Πόσο σπάνιο είναι τελικά να δεις κάποιον να χαμογελάει όταν του πεις πως εκείνο που πιστεύει είναι λάθος κατά την δική σου άποψη..

Πόσο εύκολο είναι να συγκινήσεις κάποιον…
Πόσο εύκολο να τον εντυπωσιάσεις…
Πόσο εύκολο να τον ταπώσεις..
Πόσο εύκολο να τον τρομάξεις…
Και πόσο δύσκολο να τον κάνεις να γελάσει.. ε?

Τα πράγματα δεν είναι και τόσο τραγικά βέβαια.. Γιατί οι νέες γενιές έχουν χιούμορ καυστικό σατυρικό έξυπνο και δημιουργικό. Υπάρχει γέλιο στον κόσμο.. Υπάρχουν καλλιτέχνες που εκφράζονται με έναν αστείο χιουμοριστικό τρόπο.
Ο αθάνατος ελληνικός κινηματογράφος… Πόσο σπουδαίοι άνθρωποι.. Τόσο απλοί τόσο αγνοί και τόσο μα τόσο πανέξυπνα αστείοι..
Και ξέρεις πιο είναι το δύσκολο? Το δύσκολο είναι να γελάσεις η να κάνεις κάποιον να γελάσει χωρίς όμως να επιβαρύνεις κάποιον άλλον. Χωρίς να κρίνεις η να μειώσεις κάποιον...

Να πάρουμε την ζωή πιο ανάλαφρα.. Να απαλλαγούμε από τα βαρίδια του δήθεν σοβαρού και σοφιστικέ προσωπείου πριν βουλιάξουμε ολοσχερώς και χάσουμε μια για πάντα την παιδικότητά μας και την ομορφιά της ψυχής μας… Γιατί ρε φίλε στην τελική το γέλιο είναι ελιξίριο και το γέλιο συνοδεύεται από την απλότητα και την ταπεινότητα.

Οι παραπάνω παρατηρήσεις μου φυσικά αναφέρονται στον σύγχρονο δυτικό τρόπο ζωής και σκέψης, Γιατί προφανώς κανένας δεν μπορεί να κάνει λόγο για χιούμορ σε χώρες όπου πλήττονται από την φτώχεια και την αρρώστια. Αν και πολλές φορές οι άνθρωποι τούτων των χωρών φαίνεται να έχουν περισσότερο ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ από τους ανθρώπους του «σύγχρονου» κόσμου.

Τελικά όσο πιο απλός είσαι τόσο περισσότερο ανάλαφρος σαρκαστικός και με αίσθηση του χιούμορ άνθρωπος είσαι.. Όλοι θέλουμε στην παρέα μας κάποιον που μας κάνει να γελάμε..

Τι με νοιάζει εμένα η γνώση σου και τα πτυχία σου και τα ξερώ σου… Τέτοια μου είναι εύκολο να βγάλω και εγώ στο τραπέζι. Να είμαστε τσαχπίνηδες ζωηροί και σκανδαλιάρηδες…

Να γελάμε όσο πιο συχνά μπορούμε..
Να σπουδάζουμε την ζωή…

Να καταθέσω μερικές αρχικές σκέψεις:

Καταρχάς, φαίνεται πως υπάρχουν είδη χιούμορ που επιδρούν σε διαφορετικές νοητικές/ψυχολογικές λειτουργίες.

Υπάρχει για παράδειγμα το έξυπνο, φλεγματικό χιούμορ που σχετίζεται με τη γλώσσα. Έχει να κάνει με την ευφυΐα αλλά και με το πολιτισμικό υπόβαθρο, στενότερο ή ευρύτερο. Τόσο γι' αυτόν που το εκφέρει όσο και γι' αυτόν που το αντιλαμβάνεται και γελάει με αυτό, αντανακλά μια λεπτή και καλή χρήση της γλώσσας σε συνδυασμό με μια κάπως βαθύτερη αντίληψη των πολιτιστικών και κοινωνικών συνθηκών. Είναι το χιούμορ που ίσως δε θα καταλάβει κάποιος που δεν είναι οικείος με τον πολιτισμό μιας χώρας ή που δε θα μπορέσει να διακρίνει τη λεπτή ειρωνεία, αντίφαση, σαρκασμό που εκφράζεται μέσα από αυτή τη μορφή του χιούμορ. Φέρνω εδώ σαν παράδειγμα το γνωστό, αγγλικό χιούμορ. Θεωρώ πως όσο περισσότερο διεθνοποιούμαστε ως Έλληνες είμαστε και πιο ικανοί να το καταλάβουμε και να γελάσουμε με αυτό.

Ένα άλλο είδος χιούμορ έχει να κάνει με την παρωδία που συχνά γίνεται μέσω τεχνικών μίμησης. Για παράδειγμα, κάποιος μιμείται κάποια συμπεριφορά (κινητικά, φωνητικά, λεκτικά) και τονίζει υπερβολικά κάποια χαρακτηριστικά που έχουν επιλεγεί προσεκτικά (εδώ είναι και η τέχνη του χιουμορίστα: τι θα επιλέξει και πώς θα το εκφράσει). Και στην περίπτωση αυτή υπάρχουν κάποιοι που θα γελάσουν και κάποιοι που θα μείνουν με μια γκριμάτσα του τύπου "και μετά; τι έγινε;"... Εξαρτάται από το τι θεωρεί κανείς αξιοπερίεργο, εξαρτάται από τα ταμπού που έχει ο καθένας μας, κ.λπ. Να φέρω κι εδώ ένα παράδειγμα: Τα σεξουαλικού περιεχομένου αστεία που παρουσιάζονται σε διάφορες παραστάσεις. Κάποιοι γελάνε με τα αστεία του Στάθη Ψάλτη, κάποιοι άλλοι τα βρίσκουν κρύα. Πάντως, και αυτό το είδος του χιούμορ έχει να κάνει με πολιτισμικά και κοινωνικά στοιχεία, αλλά εκτός από τη γλώσσα εμπλέκει και άλλες λειτουργίες, π.χ. συναισθηματικό υπόβαθρο, προκαταλήψεις, κ.λπ.

Ένα τρίτο είδος χιούμορ έχει να κάνει με το αναπάντεχο, αυτό που δεν περιμέναμε ή που δε γνωρίζουμε και που δε μας τρομάζει αλλά μας αιφνιδιάζει με τρόπο που συχνά δε μπορούμε να μεταφράσουμε αλλιώς. Ίσως, να μην κολλάει στο συνολικό γνωσιολογικό μας πλαίσιο. Για παράδειγμα, τα μικρά παιδιά γελάνε πάρα πολύ με γκριμάτσες ή με περίεργα πράγματα. Καθώς μεγαλώνουν και συνηθίζουν κάποιες παραστάσεις γελάνε λιγότερο με αυτές, μέχρι που πλέον δεν τους τραβάνε το ενδιαφέρον.

Αυτά τα ολίγα για αρχή...

Μπραβο παιδια!
Ετσι ειναι τα πραγματα.Γιατι τοση σοβαροτητα?
Σε ολες τις δραστηριοτητες.Απο την γεννηση ως το
θανατο,μη αυτο,μη εκεινο,κακο το ενα,δεν πρεπει το
αλλο κ.λ.π.

Αν χαλαρωνε ολος ο πλανητης και εβλεπε τα πραγματα
ακριβως αντιθετα απο την επιπολαια σοβαροτητα και
την επιφανειακη καθωσπρεποσυνη,λεξη που βρηκα,ποσα
απο τα κακα που μαστιζουν την ανθρωπινη κοινωνια
θα χανονταν?

Αλλωστε και ιατρικως το γελιο κανει καλο.
Ολο και καποιος ειδικος θα μας ενημερωσει για αυτο
εδω στο φορουμ.

Το Γέλιο είναι Ζωή! Απ'όλες τις πλευρές...

Παραθέτω μερικά links σχετικά με σύγχρονα επιστημονικά ευρήματα γύρω από το Γέλιο και τις ευεργετικές και αντικαταθλιπτικές του ιδιότητες, τις οποίες πρώτος ο Ιπποκράτης φαίνεται πως υποστήριξε. Και φαίνεται πως είναι πραγματικά πολλές! Πάντως δεν ήξερα ότι ειδικά οι Σπαρτιάτες τιμούσαν δεόντως τον θεό Γέλωτα και ότι ο Λυκούργος είχε χτίσει άγαλμα και ναό προς τιμήν του!! Τους εκτίμησα πιο πολύ τώρα τους Σπαρτιάτες...και σαν να τους βλέπω την ώρα που ο δόλιος ο Πέρσης τους ζήταγε να παραδώσουν τα όπλα! Αλοιφή θα έγιναν από τα γέλια, πεσμένοι κάτω να χτυπιούνται σαν τον Τζόκερ

http://www.vita.gr/html/ent/064/ent.7064.asp
http://1lyk-peir-gennad.att.sch.gr/Folders/activities/1o_vima/d3.html
http://mouziloeyrytanias.blogspot.com/2011/02/blog-post_2505.html

amalia νικομαχε και kost ευχαριστώ για την ανταπόκριση καταρχήν και χαίρομαι
που σας άρεσε το θέμα που σκέφτηκα να ανοίξω.

Πολύ ενδιαφέρον η ανάλυση σου αμαλία για τα είδη χιούμορ που υπάρχουν. Πράγματι αυτό που είπες δεν το σκέφτηκα για την διεθνοποίηση των ελλήνων και κατά πόσο αυτό διευρύνει την χιουμοριστική τους αντίληψη. Άλλωστε για αυτό και εκτιμάω τούτο τον χώρο γιατί πάντα μαθαίνω κάτι καινούριο.

Για μένα το χιούμορ είναι προνόμιο ανθρώπων που τους διακρίνει κάποια ευφυΐα. Και ευφυής είναι εκείνος ο οποίος έχει καλή αντίληψη του εαυτού και του περιβάλλοντος του. Όπως εγώ για παράδειγμα! (χαχαχα χιούμορ χιούμορ συμπαθάτε με)

Τι υπέροχο πράγμα να γελάς έστω και λίγο κάθε μέρα. Γιατί πραγματικά αν κοιτάξουμε την ζωή όπως της αξίζει τότε παντού υπάρχουν ερεθίσματα που προκαλούν γέλιο η έστω και χαμόγελο.. Ελευθερία!
Τελευταία κάνω το ακόλουθο πείραμα. Κάθε πρωί που ξυπνάω μαζί με τον καφέ ανοίγω το pc συνδέομαι στο διαδύκτιο και διαβάζω αρκά! Λειτουργεί παιδιά. Φυσικά δεν σημαίνει αυτό πως όλη μου η ημέρα μετά είναι υπέροχη χωρίς προβλήματα… Αλλά τουλάχιστον βγαίνω με την καλύτερη διάθεση στην ζούγκλα της μεγαλούπολης! Για φαντάσου τι θα πάθαινα αν κάθε πρωί έβλεπα τον Αυτιά! Μόνο που το σκέφτομαι παθαίνω ηλεκτροπληξία!

Όπως είπε και ο φίλος ο Νικόμαχος

quote:

---

Αν χαλαρωνε ολος ο πλανητης και εβλεπε τα πραγματα
ακριβως αντιθετα απο την επιπολαια σοβαροτητα και
την επιφανειακη καθωσπρεποσυνη,λεξη που βρηκα,ποσα
απο τα κακα που μαστιζουν την ανθρωπινη κοινωνια
θα χανονταν?

---

Αυτό ακριβώς!! Μα είναι τόσο παράλογο να πηγαίνουμε κόντρα σε κάτι που μας προσφέρει στην καλύτερη, ψυχική υγεία ,μόνο και μόνο για να δείξουμε το σοβαρό μας πρόσωπο μήπως και πείσουμε! Εμένα προσωπικά περισσότερο με πείθουν για κάτι οι άνθρωποι που είναι αστείοι! Τους εκτιμώ περισσότερο και κατά κάποιο τρόπο τους θεωρώ πιο σοβαρούς από εκείνους που είναι σφιγμένοι.

quote:

---

Το Γέλιο είναι Ζωή! Απ'όλες τις πλευρές...

---

Κυριολεκτικά και μεταφορικά φίλε kost.

Η μητέρα μου είχε προσβληθεί από καρκίνο του δέρματος.. Ευτυχώς μετάσταση δεν είχε γίνει αλλά η κατάσταση ήταν επικίνδυνη .. Ο γιατρός της ο οποίος είναι άνθρωπος ανοιχτόμυαλος της είπε πως χρειάζεται να κάνει κάποια θεραπεία αλλά αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι να γελάει.. Έτσι η μητέρα μου κάθε μέρα έπαιρνε κωμωδίες κυρίως κλασσικού ελληνικού κινηματογράφου και απλά γελούσε. Δεν ξέρω αν θα με πιστέψετε (δικαίωμά σας) αλλά η κατάσταση βελτιώθηκε και έφυγε από τον κίνδυνο αφού διέκοψε την φαρμακευτική θεραπεία γιατί της προκαλούσε κατάθλιψη και συνέχισε με την πνευματική θεραπεία. Φυσικά δεν υποστηρίζω να κόψει κάποιος τα φάρμακα και να γελάει, αλλά θα μπορεί να τα συνδυάσει. Η μητέρα μου πήρε το ρίσκο και κέρδισε την ζωή!

Παρακάτω παραθέτω δύο βιντεάκια…

Το πρώτο για όσους δεν γνωρίζουν είναι από ένα κίνημα , ομάδα δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω που απλά μεταδίδουν το γέλιο…

Και το δεύτερο είναι απίστευτο ! Φιλοσοφικό ποδόσφαιρο!

http://www.youtube.com/watch?v=kKnY8tBLG3g

http://www.youtube.com/watch?v=IIhD_ox42SE&feature=player_embedded#at=46

Καλό απόγευμα! Και καλό γέλιο!

no religion superior of truth

quote:

---

Η μητέρα μου είχε προσβληθεί από καρκίνο του δέρματος.. Ευτυχώς μετάσταση δεν είχε γίνει αλλά η κατάσταση ήταν επικίνδυνη .. Ο γιατρός της ο οποίος είναι άνθρωπος ανοιχτόμυαλος της είπε πως χρειάζεται να κάνει κάποια θεραπεία αλλά αυτό που χρειάζεται περισσότερο είναι να γελάει.. Έτσι η μητέρα μου κάθε μέρα έπαιρνε κωμωδίες κυρίως κλασσικού ελληνικού κινηματογράφου και απλά γελούσε. Δεν ξέρω αν θα με πιστέψετε (δικαίωμά σας) αλλά η κατάσταση βελτιώθηκε και έφυγε από τον κίνδυνο αφού διέκοψε την φαρμακευτική θεραπεία γιατί της προκαλούσε κατάθλιψη και συνέχισε με την πνευματική θεραπεία. Φυσικά δεν υποστηρίζω να κόψει κάποιος τα φάρμακα και να γελάει, αλλά θα μπορεί να τα συνδυάσει. Η μητέρα μου πήρε το ρίσκο και κέρδισε την ζωή!

---

Αυτό το έχω ακούσει και εγώ για παρόμοια περίπτωση, δεν ήξερα αν ήταν κάτι υπερβολικό όταν το είχα ακούσει αλλά άμα σκεφτούμε πως οι περισσότερες ασθένειες ξεκινάνε από τον τρόπο που βλέπουμε τα πράγματα γύρω μας και την στάση μας στη ζωή!!

quote:

---

Τελευταία κάνω το ακόλουθο πείραμα. Κάθε πρωί που ξυπνάω μαζί με τον καφέ ανοίγω το pc συνδέομαι στο διαδύκτιο και διαβάζω αρκά! Λειτουργεί παιδιά. Φυσικά δεν σημαίνει αυτό πως όλη μου η ημέρα μετά είναι υπέροχη χωρίς προβλήματα… Αλλά τουλάχιστον βγαίνω με την καλύτερη διάθεση στην ζούγκλα της μεγαλούπολης! Για φαντάσου τι θα πάθαινα αν κάθε πρωί έβλεπα τον Αυτιά! Μόνο που το σκέφτομαι παθαίνω ηλεκτροπληξία!

---

Μαζί σου!!!

THE TRUE REVOLUTION IS IN MIND

Θεωρώ ότι το χιούμορ μπορεί να αναλυθεί σε κάποια επίπεδα.
Το πρώτο από αυτά είναι η διάθεση μας να γελάσουμε με κάτι το οποίο μας φαίνεται αστείο ή ακόμη και παράδοξο καθώς επίσης αποτελεί κι ένα συστατικό στοιχείο της ίδιας της κοινωνικοποίησης μας με τους συνανθρώπους μας.
Σε ένα άλλο επίπεδο το χιούμορ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα μέσο για να δείξει κάποιος την αντίθεση του με κάτι με το οποίο θα αστειευτεί - ίσως να το πράξει μάλιστα και με ένα καυστικό τρόπο - ή επίσης μπορεί να αποτελέσει ένα μέσο με το οποίο κάποιος θα προσπαθήσει να υποστηρίξει μια θέση διαφορετική από αυτήν την οποία σατυρίζει.

Από την άλλη, υπό τον χαρακτηρισμό "χιούμορ" ένας άνθρωπος μπορεί να "συγκαλύψει" πολλές άλλες καταστάσεις όπως για παράδειγμα ο σαρκασμός, η καυστικότητα, η ειρωνία, η συνεχής αντίδραση σε κάτι συγκεκριμένο ή ακόμη και σε ένα πρόσωπο.

Το σίγουρο είναι πάντως πως το χιούμορ όπως και να έχει, εξυπηρετεί κάποιους σκοπούς κι είναι ένα στοιχείο απαραίτητο στην ζωή μας.

In anticipation of my resurrection...

Πολύ καλή, όπως συνήθως, η εκπομπή του Θεοδωράκη με θέμα τους κωμικούς ηθοποιούς...Μίλησαν αρκετοί καλοί κωμικοί, ο τεράστιος Ζουγανέλης, η Ρώπα, ο Καλυβάτσης, η Καστάνη, η Παπαδοπούλου και άλλοι, όλοι με την ίδια μελαγχολία στο βλέμμα...Ο άνθρωπος, είχε πει κάποιος, είναι το μόνο πλάσμα που υποφέρει τόσο πολύ και γι'αυτό ανακάλυψε το γέλιο! Ή ο Τσάρλι Τσάπλιν έλεγε ότι η ζωή όταν τη βλέπεις από κοντά είναι τραγική, από μακρυά όμως είναι μία σκέτη κωμωδία! Εντάξει, μαζί πάνε αυτά, οι δύο μάσκες του κωμικού και τραγικού είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, είναι και σχεδόν η ίδια μυική σύσπαση του προσώπου, που λέει κι ο Ζούγκα...

Και ένα σπαρταριστό βιντεάκι από το Made in Greece του Χάρυ Κλυνν, all time classic...

Αρχικα θα συμφωνησω με τον Don Evangelio,το εχω νιωσει και εγω να αντικρυζω ανεκφραστα προσωπα οταν χρησιμοποιουσα το χιουμορ μου απεναντι τους,με τη μονη διαφορα πως δε σταματησα να το εκφραζω απλως ανακαλυψα πως οσοι δεν καταλαβαινουν την αισθηση του χιουμορ μου (διοτι περι αισθησης προκειται) τοτε δεν ειναι κατα καποιο τροπο συνδεδεμενοι με την ψυχοσυνθεση μου και δε μπορουν να με καταλαβουν.

Για μενα το χιουμορ οταν ειναι αγνο κ καθαρο ειναι ενας μοναδικος τροπος εκφρασης αποψεων,συναισθηματων και ιδεων. Ειναι μια ιδιοτητα υποκειμενικη και μοναδικη στον καθενα και ναι ομολογω πως δε γελαω παντα με το αγγλικο χιουμορ (βλεπε ποστ αμαλιας).

Αυτα προς το παρον,χαρηκα που σας βρηκα παλι και συνεχιστε ολοι να εχετε χιουμορ..

"Τα Αποτυπώματά μας δε σβήνουν ποτέ απο τις ζωές που Αγγίξαμε..."

Όπως αναφέρεις κι εσύ, πολλές φορές είναι όντως δύσκολο να καταλάβουν ορισμένοι άνθρωποι το χιούμορ μας είτε επειδή έχουν άλλη ιδιοσυγκρασία είτε επειδή διαφέρουν αρκετά ως χαρακτήρες από εμάς.
Από την άλλη, εάν δούμε το χιούμορ ως έναν τρόπο μετάδοσης κάποιων μηνυμάτων από την πλευρά μας, είναι πιθανόν οι άλλοι να μην θέλουν να ακούσουν αυτό που προσπαθούμε να τους μεταδώσουμε, έστω και με έναν χιουμοριστικό τρόπο.
Είτε δεν θέλουν να ακούσουν μια κατάσταση που προσπαθείς να τους περιγράψεις είτε δεν είναι έτοιμοι να την δουν "μέσα από τα δικά σου μάτια".

Επίσης, μπορεί το χιούμορ κάποιου να είναι αντικειμενικά καυστικό σε τέτοιο βαθμό που αυτός ο τρόπος να κάνει τους ανθρώπους να φέρνουν στην επιφάνεια τις όποιες άμυνες τους.

In anticipation of my resurrection...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr