| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
retronio22
Νέο Μέλος
Greece
35 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 08/01/2012, 18:02:33
Γεια σας!Είμαι γεννημένος στα τέλη δεκαετίας 80.Παρόλα αυτά,μπορώ να πω ότι από μικρός με γοήτευε η μουσική των 70's και των 80's.Ακόμα και σήμερα μπορώ να ακούσω παλιά disco κομμάτια,ενώ οι γύρω μου τα θεωρούν παρακμιακά.Βέβαια μ'αρέσει και η μουσική των 90's ως το 95,που κάποια από αυτά τα έζησα!Όμως για τα παλιότερα,που δεν τα έχω ζήσει,νιώθω μια νοσταλγία,η οποία είναι ανεξήγητη!Μόλις ακούω κάποια συγκεκριμένα κομμάτια,μπορώ να ανατριχιάσω!!!!!Ένα άλλο περιστατικό,είναι ότι στα 3 μου,σε κατάστημα παιχνιδιών και χωρίς να έχω ξανά επαφή με παιχνίδια,κάτι ανεξήγητο με τράβηξε στη σειρά των playmobil με το παλιό νεοκλασικό σπίτι και τα δωμάτια,όπως επίσης και σε κάτι άλλα σπίτια παλιάς εποχής!Τελικά κατάφερα να τα αποκτήσω σιγά σιγά!Αλλά ακόμη και σήμερα,μόλις βλέπω πραγματικό νεοκλασικό σπίτι διώροφο ή τριώροφο κλπ,είτε σε ταινίες,είτε γενικότερα,κάτι με κάνει να δακρύζω!Το ίδιο ισχύει και για κάποια άλλου είδους σπίτια!
Θα μου πείτε,το θέμα δεν είναι 100% μεταφυσικό,αλλά είναι περίεργο,να σε ελκύει κάτι που δεν έχεις ζήσει!Κάποιος άλλος από εδώ,έχει παρόμοια εμπειρία?
Edited by - retronio22 on 08/01/2012 18:05:20 |
Optimouse
Νέο Μέλος
Greece
23 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/01/2012, 12:25:38
Μα εσύ μιλάς για τους retromaniax. Oh wait, το ψευδώνυμο σου κάτι μου λέει, μήπως έρχεσαι από τους retromaniax; :)Πέρα από την πλάκα δεν είχα σκεφτεί ποτέ αυτό το θέμα πως έχει κάτι το παράξενο. Βέβαια αναρωτιέμαι τώρα γιατί μας αρέσει το παλιό. Κάποιος φίλος μου λέει πως νοσταλγούμε τις παιδικές μας εποχές αλλά υπάρχουν και ρετρό πριν γεννηθούμε που πάλι μας προκαλούν κάτι. Ίσως απλώς δέος. I don't exist. Edited by - Optimouse on 09/01/2012 12:26:15 |
ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
11657 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/01/2012, 14:58:14
quote:
Μα εσύ μιλάς για τους retromaniax. Oh wait, το ψευδώνυμο σου κάτι μου λέει, μήπως έρχεσαι από τους retromaniax; :)Πέρα από την πλάκα δεν είχα σκεφτεί ποτέ αυτό το θέμα πως έχει κάτι το παράξενο. Βέβαια αναρωτιέμαι τώρα γιατί μας αρέσει το παλιό. Κάποιος φίλος μου λέει πως νοσταλγούμε τις παιδικές μας εποχές αλλά υπάρχουν και ρετρό πριν γεννηθούμε που πάλι μας προκαλούν κάτι. Ίσως απλώς δέος. I don't exist. Edited by - Optimouse on 09/01/2012 12:26:15
...ή κάποια προηγούμενη ζωή ίσως?
ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ. |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/01/2012, 08:10:44
Αγαπητέ retronio22, πιστεύω πως είναι ίσως και λίγο "δελεαστικό" να γοητεύεσαι από παλιότερες εποχές, από εποχές που είτε βρίσκονται στο κοντινό παρελθόν ή που ανήκουν πολύ πίσω στον χρόνο.
Ίσως επειδή ο άνθρωπος έχει μια τάση να θεωρεί ότι το παρελθόν σε κάποιες εκφάνσεις του ανθρώπινου πολιτισμού τουλάχιστον ήταν καλύτερο από ό,τι το παρόν.
Ίσως πάλι επειδή οι μόνες πληροφορίες που έχουμε στην διάθεση μας για το παρελθόν προέρχονται από αφαγήσεις τρίτων ή από κάποια βιβλία, ένα κοινό σημείο δηλαδή που έχουν με τα παραμύθια.  Μπορώ να σου πω ότι κι εμένα με γοήτευαν πάντοτε αρκετά παλιότερες εποχές όπως αυτή του Μεσαίωνα, της φαραωνικής Αιγύπτου, της αρχαίας Ελλάδας κ.α. και πάντοτε αναρωτιόμουν πως θα ήταν η καθημερινή ζωή των ανθρώπων σε αυτές τις εποχές, οι κοινωνικές τους σχέσεις, τα ήθη και τα έθιμα τους κλπ.  Όσον αφορά συγκεκριμένα τώρα αυτό που περιγράφεις, ίσως είναι λογικό να έχεις γοητευτεί σε μικρή ηλικία από τραγούδια της δεκαετίας του 70 ή του 80.
Μπορεί πχ να έπαιζε συχνά αυτή η μουσική στο σπίτι σου όταν ήσουν μικρός ή πολύ απλά κάποια κομμάτια που είναι διαχρονικά να σου άρεσαν.
Τα playmobil πάντως νομίζω ότι είναι αγαπητά στα περισσότερα παιδιά.
 In anticipation of my resurrection... |
Agnostic
Πρώην Συνεργάτης
Greece
3373 Μηνύματα |
Απεστάλη: 15/01/2012, 16:46:26
Φίλε retronio22 κι εγώ έχω νιώσει παρόμοια, ειδικά με τα 80's και λιγότερο με τα 70's, ίσως επειδή από το δεύτερο μισό των 80's έχω κάποιες άμεσες αν και πλέον αμυδρές αναμνήσεις. Οι τομείς που μου προκαλούν το αίσθημα συγκίνησης και γοητείας είναι κυρίως η μουσική, ο κινηματογράφος, τα κομικς και ο αθλητισμός αυτών των εποχών. Το συγκεκριμένο feeling -που όντως είναι "παράξενο"- πιθανόν να προκαλείται από τις έντονες και γλαφυρές περιγραφές από γηραιότερους που τις έζησαν ενώ ενισχύεται περισσότερο αν ένα τμήμα μιας ορισμένης εποχής το έχεις προλάβει ο ίδιος. Συχνά ακούγεται η άποψη "όσο παλιότερα και καλύτερα" χωρίς να σημαίνει ότι ισχύει σε όλους τους τομείς. Θα μπορούσαμε να δεχτούμε, τουλάχιστον για την μουσική και τον κινηματογράφο, ότι οι παλιότερες δεκαετίες χαρακτηρίζονται από μια πρωτοτυπία και μια γνησιότητα αφού σενάρια, ιδέες και μελωδίες εκτελούνταν για πρώτη φορά και πλέον όσο περνάει ο καιρός τα μοτίβα περιορίζονται, με τα νέα ρεύματα να αναπαράγουν τα παλιότερα με το απαραίτητο λίφτιγκ ώστε να δείχνουν προσαρμοσμένα στην εποχή μας. Συχνά λέμε ότι μας σερβίρουν "ξαναζεσταμμένο φαγητό" σε ταινίες ή μουσικά κομμάτια κι όποιος είναι ψαγμένος και αρκετά παρατηρητικός με τους συγκεκριμένους τομείς μπορεί να το διαπιστώσει. Όταν συμβαίνει αυτό, αναπόφευκτα ξενερώνουμε ή αποδοκιμάζουμε αυτό που σερβίρεται ως φρέσκο, επιζητώντας το αυθεντικό, το γνήσιο προϊόν μιας μακρινής εποχής που δεν θα ξανάρθει. Κάπου εδώ νομίζω ενεργοποιείται ο ρομαντισμός και κυριευόμαστε από το αίσθημα γοητείας ή "νοσταλγίας" για μια παλιότερη εποχή, κι ας μην τη ζήσαμε ποτέ ή ας μην τη θυμόμαστε καλά... Το θέμα σου μου έφερε στο νου φευγαλέα την ταινία "Midnight In Paris" όπου ένας συγγραφέας, "νοσταλγός" της ζωής του Παρισιού της δεκαετίας 1920-1929 μεταφέρεται στο παρελθόν για να διαπιστώσει ότι η "χρυσή" γι' αυτόν εποχή, είναι ακόμα μια παλιότερη σύμφωνα με τα κριτήρια των ανθρώπων που συναντά εκεί(π.χ. η εποχή 1890-1899)... Lost in Necropolis  La ville de la mort
|
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
Έχει νιώσει κανένας από μικρή ηλικία,να τον γοητεύει κάποια παλιότερη εποχή?
