quote:

---

ΠΛΑΤΩΝΑΣ

μα ουσιαστικά είναι άσχετος ιδιαίτερα οσο αφορα την κίνησης της σκέψεως

---

Edited by - zip on 08/07/2012 22:01:43

Ωραία ... αφού εγώ είμαι άσχετος, πες μας για την κίνηση της σκέψης εσύ, δηλ. ανέλυσέ μας την Μηχανική της. Εγώ προσωπικά νομίζω πως η σκέψη πάει όπου γουστάρει ... ή σωστότερα, πάει όπου της πούμε εμείς να πάει [ δηλ. ένα από τα "εγώ" μας ]. Παρ' ότι όμως το νομίζω αυτό, ωστόσο δεν έχω καταφέρει : α) να ορίσω την κατεύθυνση και τον άξονά της, β) να μετρήσω την ταχύτητα, την επιτάχυνση, την μάζα και την ενέργειά της και γ) να υπολογίσω το έργο που παράγει.

Αν εσύ λοιπόν έχεις απαντήσεις για όλα τα παραπάνω, ορίστε ... ξεκίνα να μας τις δίνεις, παραθέτοντας ασφαλώς την κατάλληλη επιχειρηματολογία και τις ανάλογες αποδείξεις. Είναι μια καλή ευκαρία να αποδείξεις πως δεν λες μπούρδες, να με βγάλεις εμένα λάθος και να με κάνεις ... ρεζίλι [ αν αυτό δηλ. επιθυμείς διακαώς ].
........

Ξεκινώ απο το τέλος.

1. Δεν γουστάρω να σε κάνω ρεζίλι. Δεν είναι ούτε ήταν ποτε σκοπός της παρουσίας μου στο εσωτερικα, να κάνω ρεζίλι κάποιο. 

2. Δεν είναι θέμα απαντήσεων, μα αν θέλεις μια σοβαρή συζήτηση, μπορούμε να το δούμε μαζι, να πάμε σε βάθος και να δούμε τι είναι η σκέψη, πως δρα, και τι ακριβώς συμβαίνει με την κατανόηση της.

3. Η σκέψη παει όπου γουστάρει, όσο δεν την γνωρίζεις. Όταν γνωρίσεις τι ακριβώς είναι, συμβαίνει κάτι συνταρακτικο σε όλο σου το είναι. 

4. Αν θέλεις να τα συζητήσουμε όλα αυτα, είμαι στη διάθεση σου, με την καλύτερη έννοια που μπορείς να φανταστείς.

5. Θα γίνονται ορισμένες ερωτήσεις, και αν θες άπαντας, αν δεν θες δεν άπαντας, μα δεν γίνονται με δόλο. Είναι απλα μια διαδικασία, και μια καλη αρχη, όχι κάποιου που γνωρίζει και κάποιου που δεν γνωρίζει, απλα για να διευκρινίσουμε ορισμένα δύσκολα σημεία.

quote:

---

1. Δεν γουστάρω να σε κάνω ρεζίλι. Δεν είναι ούτε ήταν ποτε σκοπός της παρουσίας μου στο εσωτερικα, να κάνω ρεζίλι κάποιο.

---

Άλλαξε νοοτροπία, και θα μιλήσεις μαζι μου. (και ίσως κατι μάθεις)

Άντε γεια, και πρόσεχε.

ΠΛΑΤΩΝΑΣ ακόμα δεν άρχισε η κουβέντα και τη.. "λάκησες";

Ζιπ γιατί δεν συμβιβάζεσαι και εσύ απ' τη μεριά σου με τους όρους που θέτει ο μεγάλος φιλόσοφος σε εσένα ταπεινό σκουλίκι της λάσπης;

Αχ αυτοί οι φιλόσοφοι... μια ζωή.. φιλόσοφοι

ΠΛΑΤΩΝΑ, το θέμα δεν είμαι εγώ και αν εγώ θα αλλάξω νοοτροπία ή όχι. Το θέμα είναι να μας πεις και να μας αναλύσεις την Μηχανική της σκέψης. Άσε με εμένα. Εγώ ότι έχω να σε ρωτήσω, θα σε ρωτήσω αφού ολοκληρώσεις αυτό που έχεις να πεις. Ορίστε ... παρουσίασε το θέμα σου και ότι έχεις να πεις, όχι για εμένα αλλά για τους υπόλοιπους αναγνώστες και μέλη του forum.

quote:

---

Dr Jekyll Mr Hyde

Ζιπ γιατί δεν συμβιβάζεσαι και εσύ απ' τη μεριά σου με τους όρους που θέτει ο μεγάλος φιλόσοφος σε εσένα ταπεινό σκουλίκι της λάσπης;

---

πριν πάμε στην υποτιθέμενη 'κίνηση' της σκέψης,
την ίδια τη σκέψη την έχουμε ορίσει?

Τι ακριβώς ονομάζουμε σκέψη και τι θεωρούμε ως σκέψη?

Μια συντεταγμένη νοητική λειτουργία που έχει αρχή, μέση και τέλος?

Ενα αέναο νταλαβέρι νευροδιαβιβαστών στα εγκεφαλικά κύτταρα, που δεν έχει αρχή και τέλος?

Ένα λογισμό? Ένα όνειρο? Ένα (συν)αίσθημα?

Οτιδήποτε "περνάει" απ'το μυαλό μας, έστω και φευγαλέα, ακόμα κι αν ο νους είναι σε κατάσταση "χύμα" ?

Η σκέψη είναι μόνο μια αλληλουχία αιτίου-αιτιατού που έχει μια συγκρότηση και δυνητικά μπορεί να παράξει "έργο" (πνευματικό), [κατ'αντιστοιχία με τα της Φυσικής, όπου όλα είναι ενέργεια, αλλά άλλο η "χρήσιμη" μηχανική, κινητική, δυναμική, και άλλο η συνήθως ανεπιθύμητη θερμική ενέργεια, η χαοτική ενθαλπία, κλπ. ]????

Είναι κάποιο, κάποια ή όλα αυτά μαζί?

Γιατί εντάξει, όταν πχ. μιλάμε για κίνηση ενός αυτοκινήτου, τότε ο καθένας αντιλαμβάνεται σχεδόν επακριβώς γιατί μιλάμε, έστω κι αν δεν είναι ...μηχανικός αυτοκινήτων! (δεν χρειάζεται αυτός ο βαθμός γνώσης σε αυτό το παράδειγμα...).

Αλλά με τη σκέψη? Ξεμπερδέψαμε και τα ξεκαθαρίσαμε με αυτήν, για να πάμε και στην ..."κίνησή" της?

quote:

---

PY8AGORAS

Αλλά με τη σκέψη? Ξεμπερδέψαμε και τα ξεκαθαρίσαμε με αυτήν, για να πάμε και στην ..."κίνησή" της?

---

Εφ' όσον λοιπόν πάνω - κάτω, σωστά ή λαθος, ορίσαμε την έννοια της σκέψης, πάμε να δούμε μετά α) αν η σκέψη κινείται αλλά και β) αν κινείται σύμφωνα με το πως εννοούμε εμείς την κίνηση. Γιατί μπορεί να κινείται αλλά μπορεί να κινείται έτσι όπως δεν μπορούμε να την εννοήσουμε. Οπότε, τζάμπα κόπος. Δηλ. αν κάτι γίνεται [ κινείται, τρέχει, κουνιέται, χορεύει, κτλ ] με τρόπο που δεν μπορούμε να το εννοήσουμε, με ακατανόητο δηλ. τρόπο, τότε ... τρίχες κατσαρές, δεν κάνουμε τίποτε.

Έστω πως όταν λέμε κίνηση, εννοούμε την έννοια αυτή με την κλασική της σημασία, με την σημασία δηλ. που δίνει η κλασική Φυσική [ βλ. Βικιπαίδεια ] δηλ. κίνηση = μεταβολή της θέσης ή του προσανατολισμού ενός σώματος ως προς ένα δεδομένο σύστημα αναφοράς. [ Το σύστημα αναφοράς θεωρείται προσδεμένο σε ένα σώμα (ή σύστημα σωμάτων) το οποίο θεωρούμε κατά σύμβαση ακίνητο. Συνεπώς, μπορούμε καταχρηστικά να μιλάμε για την κίνηση ενός σώματος ως προς άλλο σώμα. ]

Εδώ λοιπόν, έχουμε ήδη κάνει μια σύμβαση. Για να υπάρξει κίνηση θα πρέπει να υπάρχει και κάτι ακίνητο, έτσι ώστε αυτό που εξετάζουμε εμείς αν κινείται ( δηλ. η σκέψη ) να κινείται σε σχέση με κάτι άλλο που συμφωνούμε εξ' αρχής πως είναι ακίνητο. Και το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε είναι πως αν κινείται η σκέψη, αυτή κινείται σε σχέση με τι (ακίνητο) ; Διαφορετικά, αντί να έχουμε μία κίνηση, θα έχουμε δύο ή περισσότερες.

Και έστω πως το σύστημα αναφοράς μας είναι ο χωρο-χρόνος, δηλ. ένα σύστημα που περιλαμβάνει τις τρεις γνωστές μας διαστάσεις αλλά και τον χρόνο ως 4η διάσταση. Η σκέψη κινείται μονάχα μέσα στον χωρο-χρόνο ή κινείται και σε κάποια άλλη διάσταση, άγνωστη ; Δεν θα πρέπει να το αποδείξουμε με κάποιον τρόπο και αυτό, (αν θέλουμε δηλ. να μας πάρει κάποιος στα σοβαρά) ;

Αυτό που θέλω να δείξω [ έχω βάλει και στα ερωτήματα κόκκινο χρώμα ] είναι πως δεν μπορούμε, έτσι ... άϊντε, ελαφρά τη καρδία να λέμε ότι μας κατέβει στο κεφάλι κι όποιον πάρει ο Χάρος δηλ. Ούτε μπορούμε, βασιζόμενοι σε κάποια προσωπική εμπειρία, να τσουβαλιάζουμε έννοιες και να μιλάμε για αυτές, λες και είμαστε οι super ουάου φιλόσοφοι που "φωτιστήκαμε" ξαφνικά και βρήκαμε όλες τις απαντήσεις.

Αν θέλουμε δηλ. να μιλήσουμε σοβαρά - φαίνεται εδώ παραπάνω ξεκάθαρα - πως θα πρέπει να κάνουμε ένα σωρό υποθέσεις επί υποθέσεων και ξανά μανά υποθέσεις και πάει λέγοντας. Αυτό δεν είναι ανάλυση, δεν είναι σοβαρή συζήτηση, είναι ... τρίχες κατσαρές, μπούρδες δηλ. που όταν τις λέει κάποιος, θυμώνει κιόλας άμα του πεις "Πω, πω φίλε ... λες μαλακίες!".

Έστω λοιπόν πως αυτή η λειτουργία της νόησης (η σκέψη δηλ) γίνεται μόνο στον χωρο-χρόνο (δηλ. γίνεται μόνο στον γνωστό μας τρισδιάστατο χώρο και στον χρόνο), ο οποίος θεωρείται ακίνητος. Η έννοια της λειτουργίας, περιλαμβάνει και την κίνηση ; Δηλ. όταν κάτι λειτουργεί, κινείται κιόλας ; Ας πούμε ότι κινείται και ας χρησιμοιήσουμε την παρατήρηση για να στηρίξουμε κάπως αυτόν τον ισχυρισμό μας.

[ Π.χ λέμε ότι ένας κινητήρας μιας μηχανής λειτουργεί. Πως λειτουργεί όμως ; Με κάποια κινούμενα μηχανικά μέρη, τα έμβολα. Συνεπώς, εδώ όντως στην έννοια της λειτουργίας συμπεριλαμβάνεται και η κίνηση. Άλλο παράδειγμα : Λέμε πως το ανθρώπινο σώμα λειτουργεί. Μέσα στις λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος, συμπεριλαμβάνεται και η κίνηση ; Ναι, συμπεριλαμβάνεται. Συνεπώς και σ' αυτή την περίπτωση η έννοια της λειτουργίας εμπεριέχει και την κίνηση ]

Μπορούμε να πούμε το ίδιο όμως για έννοιες περισσότερο αφηρημένες, όπως είναι π.χ η οικονομία ; Και για την οικονομία π.χ λέμε "Η οικονομία λειτουργεί". Δηλ. ε, θα μπορούσε να πει κάποιος πως όταν λέμε πως η οικονομία λειτουργεί, η αγορά "κινείται". Συνεπώς βλέπουμε, παρατηρούμε δηλ. [ κι εδώ πάλι επανέρχομαι σ' αυτό που έλεγα σχετικά με τις θεωρίες και πως θεωρία είναι η προσπάθεια ερμηνείας ενός συνόλου παρατηρήσεων ] πως τόσο για συγκεκριμένα πράγματα [ όπως είναι το ανθρώπινο σώμα ή ένας κινητήρας μιας μηχανής ], όσο και για κάποιες έννοιες πιο αφηρημένες [ π.χ η οικονομία ], η έννοια της λειτουργίας εμπεριέχει και την κίνηση. Συνεπώς, μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως η σκέψη, ναι, κινείται. Τώρα, θα πρέπει να δούμε και πως κινείται.

Έτσι φτιάχνεται μια παρουσίαση ενός συλλογισμού αγαπητέ ΠΛΑΤΩΝΑ, αν θες κάποιος να σε πάρει στα σοβαρά, να κουβεντιάσει μαζί σου και να μην λέει πως λες μπούρδες. Το κατάλαβες ;

Βέβαια, αν κάποιος ορίσει διαφορετικά την σκέψη, τότε όλο αυτό το παραπάνω ... είναι μια τρύπα στο νερό. Ένας διαφορετικός ορισμός της σκέψης, που να αρνείται π.χ ότι η σκέψη είναι λειτουργία και δη λειτουργία της νόησης, τότε επιφέρει διαφορετικό τρόπο και στην περαιτέρω ανάλυση του θέματος.

Επειδή η μια κουβέντα φέρνει την άλλη,
και ο καθένας πάντοτε έχει και μπορεί να βάλει ένα λιθαράκι ή ενα τουβλάκι ή οτιδήποτε θετικό προς προαγωγή της συζήτησης και έρευνας,
αν εισέρχεται καλοπροαίρετα στο διάλογο,
τώρα που ξαναδιαβαζα αυτό το τόπικ μου ήρθε η εξής "εικόνα". (Θα τη δώσω μέσω παράλληλου σχολιασμού/απαντήσεων στα γραφόμενα παραπάνω)

quote:

---

Εδώ λοιπόν, έχουμε ήδη κάνει μια σύμβαση. Για να υπάρξει κίνηση θα πρέπει να υπάρχει και κάτι ακίνητο, έτσι ώστε αυτό που εξετάζουμε εμείς αν κινείται ( δηλ. η σκέψη ) να κινείται σε σχέση με κάτι άλλο που συμφωνούμε εξ' αρχής πως είναι ακίνητο. Και το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε είναι πως αν κινείται η σκέψη, αυτή κινείται σε σχέση με τι (ακίνητο) ; Διαφορετικά, αντί να έχουμε μία κίνηση, θα έχουμε δύο ή περισσότερες.

---

quote:

---

α) να ορίσω την κατεύθυνση και τον άξονά της

---

Στην ουσία Ζιπ όσο αφορα την σκέψη, όχι η βικιπαιδια, μα οι ίδιοι οι επιστήμονες δεν είναι σε θέση να σου πουν τι είναι.

Με απλα λόγια και χωρίς πολλές αναλύσεις.

Είναι μια διαδικασία του εγκεφάλου. (process) δίλ ζιπ, χωρίς τον εγκέφαλο, όπως είναι διαμορφωμένος, με την αποθηκη του (σαν μνήμη) δεν υπάρχει σκεπτόμενος.

Προσεξεις τι έγραψα? σκεπτόμενος. Γιατι αυτη η διαδικασία που σου έγραψα, δεν είναι αποκλειστικά περιορισμένη κάπου.

Και στα γράφω αυτα, και ας λες πως είναι μπούρδες, μα η σκέψη για μένα, πλησιάζει με ότι ανακαλύφθηκε πρόσφατα για το Μποζονιο. (διαδικασία ύλης και πεδίου)

Τώρα για το τι είναι ο ψ.χρονος.

Είναι ένα κέντρο και μια περιφέρεια. Είναι μια κίνηση, απο το ένα μέρος στο άλλο. Χωρίς αυτη την κίνηση, δεν υπάρχει ψ.χρονος.

Απλα πράγματα ζιπ, όσο πιο απλα γίνεται. Υπάρχουν αρκετα να γράφουν ακόμα, μα συνέχισε με την έννοια όχι εγω εχε δίκαιο και εσυ άδικο, μα για την έρευνα ρε φίλε...τίποτα άλλο.

Για να μειώσεις τον Πλάτωνα?

Είσαι πολύ μικρός ακόμη Ζιπ και χωρίς τον "ερμηνευτή" του Osho,η σκέψη σου...πατώνει!!

Κίνηση στη σκέψη?
Ναι,γιατί όχι?
Η σκέψη,μπορεί να κάνει με ευκολία,ότι δεν μπορεί η φυσική.Να αντιστρέφει το βέλος του χρόνου,κατά βούληση.Από το μέλλον στο παρελθόν[μνήμες] και αντιστόφως[επιθυμίες].
Και μην μου πείς ότι η δική σου σκέψη,δεν γυρίζει ποτέ στο παρελθόν!!

Το μεγάλο σου λάθος σε αυτη την ανάρτηση,πέρα απο την κίνηση εντυπωσιασμού [που πέφτει στο κενό,λόγω απροσφόρου μέσου],είναι ότι,προσπαθείς να εξηγήσεις και να "στριμώξεις" σε ενα υλικό καλούπι,κάτι αϋλο.
Δεν γίνεται αυτο Ζιπ,εκτός κι άν παντρέψεις την φυσική με την μετα-φυσική με κουμπάρο το αγνωστο.

Ο Πυθαγόρας ζητάει να ορισθεί πρώτα τι είναι η σκέψη και μετά τι ακριβώς μπορεί να κάνει.
Και πολυ σωστά.

Αφού λοιπόν δεν υπάρχει ορισμός,τότε τα πάντα είναι πιθανά.Κίνηση,ακινησία,διαδρομές,υποθέσεις επι υποθέσεων,βιώματα,προσωπικές εκτιμήσεις και ότι βάζει η...σκέψη σου!

Και όλοι πιθανόν,να έχουν δίκιο,μέχρι να γίνει ο ορισμός.
Αρα λοιπόν και ο Πλάτωνας,δεν λέει τρίχες.
Και εσυ δεν λές τρίχες.
Και κανένας δεν έχει το δικαίωμα,να λέει τρίχες τις σκέψεις του άλλου,αφου ο ίδιος δεν γνωρίζει την αλήθεια.

Δεν μπορείς Ζιπ να βάλεις στο εργαστήριο την σκέψη και να την αναλύσεις.Δεν μπορείς καν να γνωρίζεις καμμία σκέψη,πέραν απο την δική σου και αυτη όχι πλήρως,αν δεν τηρείς τους κανόνες αυτογνωσίας.

Ολα αυτα τα ερωτήματα που θέτεις για την σκέψη,μπορείς μόνος σου να δώσεις απαντήσεις σύμφωνα πάντα με την δική σου οπτική.Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να δίνει απαντήσεις μόνο για το πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος την σκέψη,επειδή δεν υπάρχει κάποιο Καθιερωμένο Μοντέλο σκέψης!!

quote:

---

Ζιπ
Αυτό που θέλω να δείξω [ έχω βάλει και στα ερωτήματα κόκκινο χρώμα ] είναι πως δεν μπορούμε, έτσι ... άϊντε, ελαφρά τη καρδία να λέμε ότι μας κατέβει στο κεφάλι κι όποιον πάρει ο Χάρος δηλ. Ούτε μπορούμε, βασιζόμενοι σε κάποια προσωπική εμπειρία, να τσουβαλιάζουμε έννοιες και να μιλάμε για αυτές, λες και είμαστε οι super ουάου φιλόσοφοι που "φωτιστήκαμε" ξαφνικά και βρήκαμε όλες τις απαντήσεις.

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

quote:

---

Απεστάλη: 09/07/2012, 14:00:41

---

quote:

---

Σου έχω πει πως μου αρέσει να σε διαβάζω?

---

quote:

---

Μα η σκέψη δεν κινείται στους εξής άξονες, ανάγκη-επιθυμία-θέληση;

---

Διλαδη ζιπ, αν μια μέρα κάνουν μεταμόσχευση εγκεφάλου, (λέμε) στο σώμα που θα μεταμοσχεύθει ο εγκέφαλος, θα έχει και τις σκέψεις του δότη?

Όχι τίποτα άλλο, γιατι μετα καρδιές αγάπες και λουλούδια είναι μόνο στα τραγούδια..

Πρόβλημα συντακτική ίσως εχω ζιπ, δεν λέω μετα απο 33 χρόνια μακράν της ελλαδας, μα όχι πρόβλημα κατανόησης.

Αυτο το έχει κάποιο άλλος.

παρ' ότι το μόνο που κάνεις εδώ μέσα τόσα χρόνια είναι να σχολιάζεις τις απόψεις των άλλων (άλλοτε επιδοκιμάζοντας αυτόν που τις εκφράζει, άλλοτε αποδοκιμάζοντάς τον) χωρίς ποτέ να μπορείς να σχηματίσεις μια σωστή και ολοκληρωμένη γνώμη δική σου, θα σου απαντήσω μόνο στο παρακάτω γιατί έχει σχέση με τον τρίτο λόγο που άνοιξα το θέμα. Περιττό βέβαια να σου πω, πως το υπόλοιπο post σου είναι με 3 λέξεις ... για τα μπάζα!

quote:

---

Νομίζεις Ζιπ,ότι παρουσίασες έργο τώρα?

Για να μειώσεις τον Πλάτωνα?

---

quote:

---

Αφου είναι λειτουργία, γιατι δεν ελέγχεται, οπως εγραψες?

---

quote:

---

ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ,

παρ' ότι το μόνο που κάνεις εδώ μέσα τόσα χρόνια είναι να σχολιάζεις τις απόψεις των άλλων (άλλοτε επιδοκιμάζοντας αυτόν που τις εκφράζει, άλλοτε αποδοκιμάζοντάς τον) χωρίς ποτέ να μπορείς να σχηματίσεις μια σωστή και ολοκληρωμένη γνώμη δική σου, θα σου απαντήσω μόνο στο παρακάτω γιατί έχει σχέση με τον τρίτο λόγο που άνοιξα το θέμα. Περιττό βέβαια να σου πω, πως το υπόλοιπο post σου είναι με 3 λέξεις ... για τα μπάζα!

---

ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΣ
ΜΕ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΣ.

quote:

---

Ολοκληρωμένα πόστ,δικά μου και όχι κλεμμένα,θα βρείς αρκετά.

---

και μόνο το γεγονός ότι ολόκληρο το σύμπαν βρίσκεται σε μια κίνηση [ χωρίς δηλ. να ψάξουμε να βρούμε παραδείγματα λειτουργίας ενός πράγματος στα οποία εμπεριέχεται η κίνηση ], θα ήταν περιέργο να εξαιρέσουμε την σκέψη από αυτό και να πούμε πως δεν κινείται. Συνεπώς, κατά πάσα πιθανότητα, η σκέψη κινείται. Το θέμα είναι πως κινείται, που κινείται, πόσο κινείται και γιατί κινείται.

Και παρ' όλο που δεν μπορούμε να μιλήσουμε αμέσως για την κίνηση της σκέψης, μπορούμε να μελετήσουμε κάποιες ιδιότητές της όπως είναι α) Η συγκέντρωση της σκέψης και β) Η βαρύτητα* της σκέψης.

*[ Να πούμε εδώ, πως όταν λέμε "βαρύτητα" δεν εννοούμε την βαρύτητα με την κλασική έννοια της Φυσικής, αλλά εννούμε την βαρύτητα των σκέψεων με την μεταφορική έννοια του βάρους, δηλ. το πόσο σπουδαίες ή όχι είναι μερικές σκέψεις, το πόσο σημαντικές ή όχι είναι. Πολλές φορές χρησιμοποιούμε στον λόγο μας εκφράσεις όπως "Η σκέψη σου δεν έχει καμία απολύτως βαρύτητα." ή "Πω, πω, βαριά σκέψη! Βαριά φιλοσοφία!" ή "Το μυαλό μου βάρυνε από τις σκέψεις". ]

Αυτή η δεύτερη ιδιότητα της σκέψης μας καθιστά λίγο πιο ... υποψιασμένους στο να υποθέσουμε πως εφ' όσον η σκέψη έχει βαρύτητα [ έστω και μεταφορικά δηλ. ], τότε δεν αποκλείεται η σκέψη να είναι υλική [ αφού βαρύτητα έχουν τα υλικά σώματα ]. Να μην είναι δηλ. μια άϋλη ποσότητα. Έτσι, δικαιολογείται και ενισχύεται ακόμη περισσότερο η άποψη πως η σκέψη κινείται, αφού μπορούμε να εννοήσουμε (και να μελετήσουμε) καλύτερα την κίνηση ενός υλικού σώματος από την κίνηση ενός άϋλου.

Metafrasi apo ta moggolika

<< κοπλίτη!!! >>

quote:

---

ΝΙΚΟΜΑΧΟΣ

!#)+&^^%$&||""#@#$%%!!!!!

Metafrasi apo ta moggolika

<< κοπλίτη!!! >>

---

Η βαρύτητά της, ποσοτικά δεν μπορεί να μετρηθεί. Δηλ. δεν μπορούμε να μετρήσουμε πόσο σημαντική είναι μια σκέψη παρά μόνο αν την συγκρίνουμε με κάποια άλλη παρόμοιά της και αν αποδώσουμε σπουδαιότητα ή αξία στο αναλυόμενο αρχικό αίτιό της. Μπορούμε όμως να την χαρακτηρίσουμε ως α) ολοκληρωμένη και β) ημιτελής ή ελλιπής, αναλόγως αν το παραγόμενο έργο της επιτυγχάνει τον στόχο του.

Το γεγονός πως είναι παρατηρήσιμη [ έστω και μονάχα μέσω της γλώσσας ] με την σειρά του ενισχύει την υπόθεση πως μπορεί να είναι υλική. Γιατί μονάχα τα υλικά σώματα είναι παρατηρήσιμα.

quote:
Είναι μια διαδικασία του εγκεφάλου. (process) δίλ ζιπ, χωρίς τον εγκέφαλο, όπως είναι διαμορφωμένος, με την αποθηκη του (σαν μνήμη) δεν υπάρχει σκεπτόμενος.
Ωραία. Ας δεχτούμε αυτόν τον ορισμό (παρ' ότι δεν κατάλαβα, αλλά 'ντάξει). Πως κινείται όλο αυτό το πράγμα ;

..........
Αυτο που γίνεται καθημερινά. Π.χ βλέπεις μια όμορφη γυναίκα. Ας ονομάσουμε Α τον παρατηρητη και Β τη γυναίκα. 

1. Οι αισθήσεις συλλαμβανουν κάτι όμορφο. 
2. Υπάρχει θαυμασμός απο μεριάς Α προς Β.
Αν μείνεις στο θαυμασμό και δεν δώσει συνέχεια η σκέψη, (όπως π.χ σε ένα ηλιοβασίλεμα) το είδες και τέλος. 
Αν δώσεις όμως συνέχεια....
3. Μπαίνει σε κίνηση η σκέψη. Αρέσει αυτο που βλέπει. Ο Α θέλει τη Β
Αυτο το θέλω, είναι μια κίνηση και μπορει να εχει γινει αρκετές φορές, στο παρελθόν, υπαρχει δίλ. καπου σαν μνημη. Αυτο που θέλεις προστίθεται  στα ενυπαρχοντα, θέλω η γινεται να ειναι και αποκομμένο, (αυτο που λένε, χτυπήθηκε κεραυνόβολα) μα η σκέψη γενικα μπαίνει σε ένα χαντάκι, αυτο διλ που σε κάνει να σκέπτεσαι συνεχώς τη Β. 
Θα μπορούσα με λίγο φαντασία να σας έδινα την εικόνα που είδατε για το Μποζονιο τελευταία, όσο πιο υλικες είναι, τόσο βαρύτερες γίνονται, μα νομίζω πως θα γινει ακομα δυσκολότερο.
 
Στη θέση της Β μπορει να είναι ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι, διακοπές, και γενικα υπάγεται στην κατηγορία (μου αρέσει / δεν μου αρέσει)

Βέβαια η σκέψη δεν είναι μόνο αυτο, μα μπορει να εκδηλωθεί σαν ζήλια, σαν μίσος, κλπ μα είναι πάντα μια κίνηση και μια υλική διαδικασία στη μνήμη, έχει ένα σημείο Α(αρχής/κέντρου) και ένα σημείο Β(τέλους/περιφέρειας) 

Αυτη η διαδικασία  λέγεται ψυχολογικος χρονος, και αυτο που ονομάζουμε ψυχολογία δεν είναι άλλο απο υφαδια σκέψεις σε διάφορα επίπεδα.

Μια εξελιγμένη συνείδηση, είναι αυτη που έχει κατάλαβει αυτη ακριβώς τη λειτουργία, έχει γνώση και επίγνωση  της λειτουργία του κέντρου, (το πως και ποτε μπαίνει σε κίνηση) 

Συνεχίζεται....

Θα σας γράφω λίγα λίγα, έχω υποχρεώσεις που δεν μπορουν να περιμένουν.

See you..και χαλάρωσΤε ρεε!

quote:

---

Θα σας γράφω λίγα λίγα, έχω υποχρεώσεις που δεν μπορουν να περιμένουν.

---

Η διαδικασία στην οποία αναφερόμαστε έχει έναν πομπό και από κανέναν έως πολλούς δέκτες. Το μοτίβο που εμπεριέχεται σε αυτήν τη διαδικασία είναι το εξής:

1)Εν αρχή είναι τα δεδομένα. Τα δεδομένα στην παρούσα περίπτωση (της σκέψης) μπορεί να είναι μια εικόνα ή μια ανάμνηση, ή μια ανάγκη, ένα ερέθισμα τέλος πάντων,Αλλα δεδομένα μπορεί να είναι(για τον τρόπο σκέψης) τα προσωπικά μας βιώματα, ο χώρος στον οποίο ζούμε και μεγαλώνουμε, η κοινωνική μας θέση κτλ.

ΒΑΣΙΚΟ στα παραπάνω είναι να παρατηρήσουμε ότι ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ είναι αποτέλεσμα της προσωπικής μας ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ σημάτων που λαμβάνουμε κωδικοποιημένα ως δέκτες από άλλους πομπούς, όχι αναγκαστικά ανθρώπους. Ετσι η πέτρα εκπέμπει ένα σήμα, μια ενέργεια, την οποία το μάτι ( το νευρικό Σύστημα που ασχολείται με τη όραση ως δέκτης αυτή τη φορά) αποκωδικοποιεί ως εικόνα και αίσθηση, και ο εγκέφαλος το χρησιμοποιεί ως "τροφή για σκέψη", το λαμβάνει δλδ ως δεδομένο για περαιτέρω διεργασίες με το μοτίβο που περιγράφω. Η πέτρα είναι γκρι, γωνιώδης (εικονα) και φαίνεται βαριά (αίσθηση) αφού είναι μεγάλη (εικόνα). Καταλαβαίνουμε εδώ ότι το μάτι μπορεί να κάνει και λάθος.

2)Παραγωγή και κρυπτογράφηση ενός μυνήματος-σήματος(το οποίο αποτελεί και ενέργεια). Αυτό είναι το αποτέλεσμα της επεξεργασίας των δεδομένων που ΕΧΟΥΜΕ. Ετσι λοιπόν για την τιμημένη πέτρα, αν στα δεδομένα μας προσθέταμε και το γεγονός ότι η πέτρα είναι ουσιαστικά χάρτινη, η αίσθηση ότι είναι βαριά, δεν θα υπήρχε ως αποτέλεσμα της επεξεργασίας, αφού θα είχαμε την αίσθηση ότι είναι ελαφριά (και σίγουρα όχι πέτρα.) Το σήμα που θα κρυπτογραφούσαμε και θα παρηγαμε θα ήταν αναμφίβολα διαφορετικό.

3) Μετάδοση- εκπομπή σήματος.Το βήμα αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ. ( η μήπως είναι?) Θεωρώ ότι το βήμα αυτό ειναι και αυτό για το οποίο zip Πλάτωνας ουσιαστικά διαφωνείτε, και κατά τη γνώμη μου σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Ο λόγος της αμφισβήτησης είναι το ΜΕΣΟ εκπομπής του σήματος. Μέσα εκπομπής του σήματος μπορεί να είναι ο λόγος, η κίνηση του σώματος. Αυτά για τον ανθρωπο και τα έλλογα όντα γενικά. Τι γίνεται όμως με τους άλλους τρόπους εκπομπής σήματος?

Στην πέτρα τώρα, αυτή δεν μιλάει, δεν κουνιέται, και όμως μέσω της αντανάκλασης του φωτός, εκπέμπει κάποιες από τις ιδιότητες της, με τη μορφή ενέργειας. Μας στέλνει δηλαδή ένα σήμα. Να μην μακρυγορώ, το ζητούμενο εδώ είναι αν το συμπέρασμα από τη διεργασία των δεδομένων, (έχω λόγο που δεν λέω η σκέψη), μπορεί να προβληθεί από τον πομπό σε άλλους δέκτες χωρίς την συγκατάθεση μας, αφού δεν αποτελεί κάτι φανερό. Κοινώς, αντιλαμβάνομαι εγώ την πέτρα ως ελαφριά, μπορεί κάποιος να λάβει το μήνυμα χωρίς να του πω εγώ τίποτα, μπορεί να διαβάσει ( αποκρυπτογραφήσει) ένα μήνυμα που δεν προοριζόταν για αυτόν, να "διαβάσει" το μυαλό μου?

Εδω σημαντικό είναι το αν το σήμα διαχέεται. Μέσω του λόγου το σήμα διαχέεται, αφού όποιος το ακούσει το λαμβάνει. Κατά την άποψη μου το σήμα από τη στιγμή που θα φύγει από τον πομπό δεν μπορεί να ελεγθεί, και διαχέεται πάντα και άρα είναι δυνατό να διαβάσει κάποιος το μυαλό του άλλου. Απλά ο πομπός εκπέμπει ασθενέστερα και δεν γίνεται αντιληπτή η θέση του από τον δέκτη. Ετσι λοιπόν, είναι συχνό φαινόμενο να τραγουδάμε κάτι από μέσα μας και να αρχίσει να το σφυρίζει κάποιος άλλος. Τα παραδείγματα είναι πολλά. δυστυχώς δεν μπορώ να αποδείξω αυτό μου τον ισχυρισμό, όμως πιστεύω ότι επιστημονικά μπορεί να αποδειχθεί αν έχω δίκιο η άδικο, με ειδικά επιστημονικά όργανα. Συγνώμμη zip .

4) Η λήψη της σήματος - ενέργειας, η επεξεργασία του και η μετατροπή του ως δεδομένο με βάση τα χαρακτηριστικά που μας προβάλλει. Από εδώ, στον κύκλο αυτής της διαδικασίας οδηγούμαστε πάλι στο βήμα 1) και σε ένα νέο κύκλο με το ίδιο μοτίβο, αλλά με νέα δεδομένα παράλληλα με τα παλιά, και εκπομπή νέου σηματος. Για παράδειγμα α)το μήλο είναι κόκκινο και φαίνεται ζουμερό και νόστιμο (ένας κύκλος),β) το στομάχι μας γουργουρίζει (δεύτερος, η ίδια λειτουργία επεξεργασίας από το μυαλό αλλά με νέα δεδομένα παράλληλα με αυτά που ΛΑΒΑΜΕ από το μήλο),γ)θέλουμε να φάμε το κόκκινο ζουμερό μήλο, αφού το στομάχι μας γουργουρίζει. Μπορούμε νατο συνεχισουμε επ απειρον. Δεν είναι όμως εκεί η ουσία.

Η ουσία είναι που οριοθετούμε τη σκέψη μέσα σε αυτή τη διαδικασία. Για μένα η σκέψη είναι το αποτέλεσμα από τα πρώτα δύο βήματα. είναι δηλαδή τα χαρακτηριστικά του σήματος που θα εκπέμψουμε αμέσως μετά, και όχι το σήμα καθεαυτό, είναι οι ιδιότητες που δινουμε στην ενέργεια που παράγεται. Π.χ είδαμε το ζουμερό μήλο και ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ότι θέλουμε να φάμε ένα ζουμερό μήλο. Στο παράδειγμα με την τηλεόραση που διάβασα παραπάνω, η σκέψη θα ήταν η εικόνα που παράγει η τηλεόραση, και μέσω αυτής εκπέμπεται το σήμα στο οπτικό μας πεδίο, όχι δλδ το σήμα, το οποίο άλλωστε ένας μύωπας θαμβάνει διαφορετικά από έναν που δεν έχει μυωπία, κάνει δλδ διαφορετική αποκρυπτογράφηση του μηνύματος.

Αδέρφια -εν τω πεδίω- μια προσωπική, βιωματική δηλαδή, εμπειρία:

Όποτε προσπαθώ με ένταση να αποδείξω το λάθος του άλλου, χάνω χρόνο και ενέργεια στην αναζήτηση του δικού μου λάθους.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr