Οκ δεν ειμαι λιγούρι ή κατι τετοιο .Αλλα θελω να σας πω κατι που σημερα μου εκανε εντύπωση.
Βασικα ημουν στο γυμναστηριο οπου εκανα ενα προγραμμα και διπλα μου ηταν μια κοπελα που φαινοταν καλη σαν χαρακτηρας.
Μολις τελειωσαμε το μαθημα,την πετυχαινω οπως κατεβαινα τα σκαλια του κτιριου και φανταστειτε αυτη ηταν μπροστα μου και εγω πίσω της.
Και σε εκεινη τη στιγμη πραγματικα ηθελα να μου μιλήσει.Οχι για καποιο λογο.Απλα ηθελα να μου μιλησει.Οπότε αρχιζα να φωναζω απο μεσα μου:''ΜΙΛΑ ΜΟΥ...ΜΙΛΑ ΜΟΥ...ΜΙΛΑ ΜΟΥ''...xAXA το ξερω ακουγεται αθλιο. Και μαζι με αυτο προσπαθουσα να δημιουργησω ενα κλιμα μαγνητισμου απλα μεσω συνειδητοτητας.Αν αυτο βγαζει καθολου νοημα.Σαν να ειχα ηδη δημιουργησει προυποθεσεις οικειοτητας απλα μεσα απο το τροπο που αισθανομουν.Αισθανομουν σαν να μουν ηταν ΗΔΗ οικεια.
Οποτε κατεβαιναμε τις σκαλες ετσι,και φτανει τελικα στην πορτα και εγω ειμαι απογοητευμενος που δεν μου μιλησε παρολο την αφελη μου προσπαθεια.
Και εκει καθως εβγαινε απο την πορτα γυρισε πισω και μου ειπε ενα καληνυχτα.
Παιδια ,πραγματικα δεν βγαζει νοημα που γυρισε πισω.Γιατι ηταν ντροπαλη .Ετσι φαινοταν και τον ανθρωπο τον καταλαβαινω απο τα ματια και to στυλ του.Δεν βγαζει νοημα να γυρισει πισω αυτη η κοπελα και να πει καληνυχτα.
Οποτε ΕΓΩ ΤΟ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑ. Πραγματικα.Το ορκιζομαι.
Ισως ακουγεται σαν να ειμαι loser και παραληρηματικος αλλα το ορκιζομαι αυτο τον μαγνητισμο εγω τον προκαλεσα.
Η δυναμη που υπαρχει γυρω σου σε ακουει.Ολα ειναι στο μυαλο.
Και πραγματικα πρεπει να αρχισουμε να βγαζουμε τα ορια που μονοι μας και η κοινωνια θετει σε εμας.Ειμαστε συνειδηση .Ειμαστε απειροι.
Και τωρα κοροιδεψετε με .Δικιο θα εχετε για την υπεραναλυση κατι τοσο απλου.