.....................................

Τζελαλεντίν Ρουμί: Ο δάσκαλος της αγάπης, της ποίησης και της αυτογνωσίας.
Διδασκαλία για τον άνθρωπο.

Η ποίηση για τον Ρουμί, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η τελευταία πινελιά σε έναν πανέμορφο πίνακα. Στον πίνακα της φιλοσοφίας του. Πράγματι, μελετώντας αρκετούς του στίχους, θυμόμαστε πολλούς αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. «Η μυρωδιά της έπαρσης, της απληστίας και της ακολασίας θα σε προδώσει, όπως το σκόρδο που έφαγες, μόλις ανοίξεις το στόμα σου για να μιλήσεις». Η ταπεινοφροσύνη, είναι για τον Ρούμι η αρχή και το τέλος για την απόκτηση της σοφίας. Η έμφαση που έδινε στην ανθρώπινη πνευματικότητα και στην απόλυτη κυριαρχία της πάνω στα πράγματα, ήταν προχωρημένη για την εποχή του. «Εσύ μπορεί να κάθεσαι, αλλά κινείσαι χωρίς να το βλέπεις και να το καταλαβαίνεις». Η σκέψη και το συναίσθημα είναι τελικά αυτά που σε ταξιδεύουν. Η αληθινή ευτυχία και η αληθινή απόλαυση έρχεται περισσότερο με την απαλλαγή, παρά με την απόκτηση πραγμάτων.«Οι άνθρωποι νομίζουν πως ξέρουν την απόλαυση, όμως ξεριζώνουν τα φτερά τους για να ζήσουν μια αυταπάτη». Υπάρχει Σωκράτης μέσα εδώ, αλλά και Κομφούκιος!

Πριν αγαπήσεις, πρέπει να γνωρίσεις τον εαυτό σου.

Να δεις και να ζυγίσεις αυτό που έχει η στάμνα. Ένα καταπληκτικό ποίημα, γεμάτο παραβολές και αλληγορίες, σκιαγραφεί την πρόταση του Ρουμί. «Δε φαντάζεσαι πόσο πολύ έψαξα το δώρο που θα σου φέρω (…) Ποιό είναι το νόημα να φέρω χρυσό σε χρυσωρυχείο ή νερό στον ωκεανό; (…) ΄Ετσι έφερα έναν καθρέφτη, Κοίταξε τον εαυτό σου. Θυμήσου με.» Ο καθρέφτης είναι αγαπημένο σύμβολο για τον Ρουμί. Μέσα από τον «καθρέφτη» μπορείς να δεις ποιός είσαι, ποιά ζωή ακολουθείς. «Ο καθρέφτης τα δείχνει όλα ανάποδα, αλλά χωρίς αυτόν δε θα μπορούσαμε να δούμε τον εαυτό μας…». Ειλικρινά, είναι λίγοι οι ποιητές που μπορούν να σου χαρίσουν πανάκριβη ποίηση τυλιγμένη με τέτοιες προτάσεις ζωής. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Τζελαλεντίν Ρουμί συνεχίζει 7 αιώνες μετά, να μαγεύει τους ανθρώπους.

A GIFT OF LOVE

Both light and shadow are the dance of Love.
Love has no cause, it is the astrolabe of God's secrets.
Lover and loving are inseparable and timeless.
Although I may try to describe love,
when I experience it, I am speechless.
Although I may try to write about love, I am rendered helpless.
My pen breaks, and the paper slips away
at the ineffable place where lover loving and loved are one.
Every moment is made glorious by the light of Love.

A lover asked his beloved,
Do you love yourself more than you love me?
Beloved replied, I have died to myself and I live for you.
I've disappeared from myself and my attributes,
I am present only for you.
I've forgotten all my learnings,
but from knowing you I've become a scholar.
I've lost all my strength, but from your power I am able.
I love myself...I love you.
I love you...I love myself.

I am your lover, come to my side, I will open the gate to your love.
Come settle with me, let us be neighbors to the stars.
You have been hiding so long, endlessly drifting in the sea of my love.
Even so, you have always been connected to me.
Concealed, revealed, in the unknown, in the un-manifest.
I am life itself. You have been a prisoner of a little pond,
I am the ocean and its turbulent flood. Come merge with me,
leave this world of ignorance. Be with me, I will open the gate to your love.

You come to us from another world,
from beyond the stars and the void of space.
Transcendent, pure, of unimaginable beauty.
Bringing with you the essence of love.
You transform all who are touched by you.
Mundane concerns, troubles and sorrows dissolve in your presence,
bringing joy to ruler and ruled, to peasant and King.

I do not exist, am not an entity in this world or the next,
did not descend from Adam and Eve or any origin story.
My place is the placeless, a trace of the traceless. Neither body or soul.
I belong to the beloved, have seen the two worlds as one
and that one call to and know, first, last, outer, inner,
only that breath breathing human being.

Ο λατρεύων τους θεούς λατρεύει τον θεόν
Κάθε υπόσταση προθεσιακά φέρεται μεθεκτικά πρός την ανώτερή της ώστε να καταστεί εντελέστερη

Γινε αγαπη...
Περα δωθε παω στην αναζητηση μου.
Προσπαθωντας να βρω τις εστιες εξουσιας για να τις αποφευγω.
Και ολο αυτο ειναι τοσο κουραστικο...

Την πραγματικη ευτυχια τη βρισκω στον ερωτα με την υπαρξη και τη ζωη.
Και που και που θυμαμαι να σταματαω και να κοιταω απο που προερχομαι...

Παμε σπιτι?
Εχει κανεις το κουραγιο να χασει την ατομικοτητα του και τον εγωισμο του και να γινει ξανα αγαπη?Να γινει η πηγη που προερχομαστε?

Κανει κανεις τετοιο αλμα?

Η ατομικοτητα μας ειναι η ελευθερια μας ή η φυλακη μας?

quote:

---

...
.....................................

Τζελαλεντίν Ρουμί: Ο δάσκαλος της αγάπης, της ποίησης και της αυτογνωσίας.
Διδασκαλία για τον άνθρωπο.

Η ποίηση για τον Ρουμί, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η τελευταία πινελιά σε έναν πανέμορφο πίνακα. Στον πίνακα της φιλοσοφίας του. Πράγματι, μελετώντας αρκετούς του στίχους, θυμόμαστε πολλούς αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. «Η μυρωδιά της έπαρσης, της απληστίας και της ακολασίας θα σε προδώσει, όπως το σκόρδο που έφαγες, μόλις ανοίξεις το στόμα σου για να μιλήσεις». Η ταπεινοφροσύνη, είναι για τον Ρούμι η αρχή και το τέλος για την απόκτηση της σοφίας. ...

---

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

quote:

---

quote:

---

...
.....................................

Τζελαλεντίν Ρουμί: Ο δάσκαλος της αγάπης, της ποίησης και της αυτογνωσίας.
Διδασκαλία για τον άνθρωπο.

Η ποίηση για τον Ρουμί, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η τελευταία πινελιά σε έναν πανέμορφο πίνακα. Στον πίνακα της φιλοσοφίας του. Πράγματι, μελετώντας αρκετούς του στίχους, θυμόμαστε πολλούς αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. «Η μυρωδιά της έπαρσης, της απληστίας και της ακολασίας θα σε προδώσει, όπως το σκόρδο που έφαγες, μόλις ανοίξεις το στόμα σου για να μιλήσεις». Η ταπεινοφροσύνη, είναι για τον Ρούμι η αρχή και το τέλος για την απόκτηση της σοφίας. ...

---

Κι όμως όλα αυτά τα σπουδαία δεν "του ήρθαν" ξαφνικά - ακολούθησε πρακτικές και δρόμους συγκεκριμένους. Επέμενε.
Νομίζω πως όταν "θαυμάζουμε" τέτοιους ανθρώπους είναι σα να θαυμάζουμε ένα τοπίο - που υπάρχει, μας αρέσει αλλά δεν θα κάνουμε ποτέ όσα χρειάζεται για να βρεθούμε εκεί - ενώ εκείνο που έχουμε ανάγκη δεν είναι να θαυμάζουμε το τοπίο αλλά να κάνουμε όσα χρειάζεται για γίνουμε μέρος του.

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

---

quote:

---

..

Τζελαλεντίν Ρουμί: Ο δάσκαλος της αγάπης, της ποίησης και της αυτογνωσίας.
Διδασκαλία για τον άνθρωπο....

---

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

quote:

---

quote:

---

..

Τζελαλεντίν Ρουμί: Ο δάσκαλος της αγάπης, της ποίησης και της αυτογνωσίας.
Διδασκαλία για τον άνθρωπο....

---

Να το πω αλλιώς - κι ας επαναληφθώ!
- Ο Ρουμι έδειχνε (και "δείχνει") ένα δρόμο άμεσης "ποίησης" και μυστικού βιώματος -
- Τον δρόμο αυτό τον βρήκε και ακολούθησε μέσα από πρακτικές (dhikr κτλ)
- Προτιμώ και συστήνω να ακολουθήσει κανείς τι ανάλογες πρακτικές για να βρει και να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο (αν αυτό θέλει και θαυμάζει) και να έχει αν θέλει και τα λόγια του Ρουμι ως συμβουλευτικό οδηγό.
- Το να κάθεσαι να θαυμάζεις το "δάχτυλο" του Ρουμι που δείχνει το δρόμο αντί να τον παρεις να δεις που βγάζει, ούτε ο Ρουμι θα το ήθελε.

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

---

quote:

---

[quote]
[quote]...Προφανώς η μιλάμε διαφορετικές γλώσσες ...

---

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

quote:

---

quote:

---

[quote]
[quote]...Προφανώς η μιλάμε διαφορετικές γλώσσες ...

---

Μιλάμε διαφορετικές γλώσσες - εσύ εκείνη που θαυμάζει το δάχτυλο κι εγώ προτιμών αν δω πςω θα διακρίνω το που δείχνει και πως θα πάω. Αυτό βγαίνει από τα λεγόμενά σου. Γιατί αν κάνεις που πηγαίνεις προς Λαμία - αλλά το μόνο που κάνεις είναι να θαυμάζεις τις ταμπέλες που γράφουν Λαμία 250χλμ δείχνεις να χάνεις την ώρα σου με θαυμάζοντας το δάχτυλο. Αλλιώς θα μιλούσες για το δρόμο.

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

---

quote:

---

...
Για τον δρόμο μιλώ σε εκείνους που πρέπει
Οι τυφλοί , ας θεραπεύσουν πρώτα την πνευματική τους τύφλωση και μετά να ζητούν τον δρόμο

...

---

.

Ο λατρεύων τους θεούς λατρεύει τον θεόν
Κάθε υπόσταση προθεσιακά φέρεται μεθεκτικά πρός την ανώτερή της ώστε να καταστεί εντελέστερη

quote:

---

Η ψυχη, είναι ο εσωτερικός διδασκαλος. Ο μαθητής των Διδασκάλων απο αγαπη για τον ιδιο του τον εαυτο που ειναι ο θειος Λογος, ενωνεται με το ρευμα του θειου Λογου που ειναι η μορφη της υπαρξης του και που ο νους του αγνοουσε μεχρι εκεινη τη στιγμη. Ετσι αφηνει συνειδητα πισω του τον ιδιο τον εαυτο των τριων κοσμων,τον εξατομικευμένο νου του, ενωμενος με τον Παγκόσμιο Νου και τοτε το ματριξ διαλυεται...Edited by - ΣΕΡΑΠΙΣ on 27/06/2014 11:44:26

---

...ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr