Η για την ακρίβεια είναι αλλεργικοί οι φίλοι μας στη δική μας ευτυχία?

Ακούγεται ίσως λίγο οξύμωρο και αντίθετο με τη λαΙκή ρήση "οι καλοί φίλοι στα δύσκολα φαίνονται", αλλά τι να πει κανείς όταν οι φίλοι μας στηρίζουν στα δύσκολα και εξαφανίζονται και απέχουν από τις ευτυχισμένες μας στιγμές?

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια θεωρούσα τον εαυτό μου πολύ τυχερό που είχα τόσο καλούς φίλους να με σηκώνουν όταν έπεφτα, να με περιθάλπτουν σαν αδέσποτο κουτάβι όταν χώριζα από κάποια σχέση, να μου ανταποδίδουν τα καλά που έκανα γι’αυτούς χωρίς να το περιμένω…
Εκείνη η εποχή ήταν η εποχή που πίστευα ότι οι φιλίες μου θα κρατούσαν για πάντα, άλλωστε τι χειρότερο μπορούσε να μου συμβεί? Είχα ήδη πιάσει πάτο.
Και ύστερα ήρθε το ουράνιο τόξο και βγήκε πάλι ο ήλιος μόνο που αυτή τη φορά όλα ήταν διαφορετικά γιατί ο ήλιος έλαμπε ΜΟΝΟ για μένα… Μέρα με τη μέρα υπέροχα πράγματα άρχισαν να συμβαίνουν στη ζωή μου και οι φίλοι μου έμεναν απλοί παρατηρητές. Εδειχναν να μην τους αγγίζει η ευτυχία μου γιατί γι’αυτούς η ζωή συνέχιζε στον ίδιο μονότονο ρυθμό. Βέβαια τίποτε δεν τους πήγαινε άσχημα αλλά και τίποτε το ιδιαίτερο δε τους συνέβαινε.
Αντίθετα εγώ μέρα με τη μέρα πλησίαζα την ευτυχία και πετύχαινα τους στόχους που είχα βάλει στη ζωή μου. Και τότε σταδιακά οι «φίλοι» απομακρύνθηκαν όταν εγώ τους ήθελα για να μοιραστώ μαζί τους όλα αυτά τα όμορφα πράγματα που για μένα δεν είχαν καμμιά αξία χωρίς αυτούς. Όμως έμαθα τελικά να ζω χωρίς αυτούς τους "φίλους"… τους φίλους που πάντα τους στεκόμουν στα κακά αλλά και στα κακά της ζωής τους.
Το τελευταίο χτύπημα ήρθε με το θάνατο του πατέρα μου όταν είδα ότι στην κηδεία δεν ήρθε παρά μόνο μια φίλη που ντρεπόταν να με κοιτάξει μετά από τόσο καιρό στα μάτια για να μη νιώσω την «ενοχή» της για αυτό που συνέβει σα να θεωρούσε Θεία Δίκη, ένα τίμημα που θα έπρεπε να πληρώσω για όλη αυτή την καλοτυχία που έιχα στη ζωή μου.

Και το ερώτημα που μπαίνει είναι: Yπάρχει πραγματική φιλία?

Πιστεύετε ότι οι φίλοι είναι αρκετό να φαίνονται μόνο στα δύσκολα?
Συγνώμη αν σας κούρασα αλλά όλες αυτές οι σκέψεις ξεδιπλώθηκαν τόσο αυθόρμητα…

Αντίθετα όταν πονάμε, εκπέμπουμε στους γύρω μας την ανάγκη να μας συμπαρασταθούν. Και λαμβάνουμε έτσι συμπαράσταση.

Θίγεις το θέμα της φιλίας. Και της ζήλειας μέσα στη φιλία. Δεν αντιλέγω. Λίγοι είναι οι πραγματικοί φίλοι, και ίσως είναι δύσκολο ακόμα κι αν το θέλουμε πραγματκά να είμαστε αληθινοί φίλοι να το καταφέρουμε.
Οταν πονάμε, όταν πιστέυουμε ότι αποτύχαμε σε κάτι που θέλαμε ή έπρεπε να κάνουμε στη ζωή μας, βλέπουμε τους άλλους που τα έχουν καταφέρει και νιώθουμε μειωνεκτικά. Οργιζόμαστε, τα βάζουμε με τον εαυτό μας που δεν φανήκαμε κι εμείς τόσο "ικανοί". Το να βλέπουμε τους άλλους ευτυχισμένους μας θυμίζει αυτήν την αντίθεση και αυτό μας πονά. Τους φέρνουμε ως μέτρο σύγκρισης και μοιραία η άσχημη αίσθηση που έχουμε μεγαλώνει. Ετσι, προτιμάμε να είμαστε δίπλα σε ανθρώπους που έχουν προβλήματα, για να νιώσουμε σε σχέση με κείνους καλύτερα. Αν μάλιστα καταφέρουμε να τους βοηθήσουμε στα προβλήματά τους, τότε είναι η καλύτερή μας! Κάτι κάναμε. Είμαστε δυνατότεροι από αυτούς.

...

quote:

---

Αγαπητή Avallon.
Πολύ συχνά εμείς οι άνθρωποι φοβούμαστε να ζητήσουμε. Αν και όπως λένε "ζήτα και θα λάβεις", εμείς δεν το κάνουμε. Κλεινόμαστε στην πληρότητά μας κι έτσι δεν αφήνουμε τους άλλους να καταλάβουν ότι έστω και στην ευτυχία μας, θέλουμε συντροφιά για να την κάνουμε πιο πλήρη.

---

Αμαλίτσα στη δική μου την περίπτωση το έδειχνα και με το παραπάνω ότι είχα ανάγκη να μοιραστώ αυτά τα πράγματα μαζί τους. Το ότι δεν θέλαν να το κατανοήσουν έχει να κάνει με αυτό που είπες...

"Τάδε έφη Avallon"

Εγω προσωπικά έχω λίγους "φίλους".Ολους τους άλλους, τους λέω απλά "γνωστούς".
Γιατι λές Θεία Δίκη;Η Θεία Δίκη είναι όταν κάνεις κάποιο κακό.Η ευτυχία που είχες δεν είναι κάτι το κακό.Αρα δεν υπάρχει Θεία Δίκη.
Ναι, υπάρχει πραγματικη φιλία.Μη βιάζεσαι όμως να αποκτήσεις φίλους.Ο Αριστοτέλης είπε:Εκείνος που έχει φίλους, δεν έχει φίλο.Ένας φίλος σε ολόκληρη τη ζωή είναι αρκετός.Αλλα ένας "καλός" φίλος,ενας "πραγματικός" φίλος.Γνωστούς έχουμε πάρα πολλούς.Αυτά που λές εσυ όλοι μας λίγο πολύ τα έχουμε περάσει.
Απλά θα σου πω οτι αυτό που λές εσυ για τους άλλους, μπορεί να λένε και οι άλλοι για σένα.Σκέφτηκες ποτέ μηπως ήσουν εσύ η αιτία για το οτι οι φίλοι σου απομακρύνθηκαν απο εσένα χωρις εσυ να το καταλάβεις;
Μήπως εσυ πάνω στην ευτυχία σου παραμέλησες τους φίλους;

"Καλύτερα χαστούκι από τον φίλο, παρά φιλί από τον εχθρό"

quote:

---

Απλά θα σου πω οτι αυτό που λές εσυ για τους άλλους, μπορεί να λένε και οι άλλοι για σένα.Σκέφτηκες ποτέ μηπως ήσουν εσύ η αιτία για το οτι οι φίλοι σου απομακρύνθηκαν απο εσένα χωρις εσυ να το καταλάβεις;
Μήπως εσυ πάνω στην ευτυχία σου παραμέλησες τους φίλους;

---

Να'σαι σίγουρος ότι για να φτάσω στο σημείο να συζητήσω αυτό το θέμα μαζί σας έχω κάνει τη αυτοκριτική μου στο θέμα και έχω βγει άμεμπτη αν και κάνω πάντα πολύ σκληρή αυτοκριτική. Οσο για το αν τους παραμέλησα ή αν τους ξέχασα κάνεις μεγάλο λάθος. Ηταν οι πρώτοι άνθρωποι που κλήθηκαν να μοιραστούν μαζί μου τα όσα είχα κερδίσει σα να λέμε ότι "μου έπεσε ένα λαχείο και απόκτησα ένα σπίτι με πισίνα και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να καλέσω τους φίλους μου και εκείνοι να αρνηθούν" Πριν σκεφτείς το οτιδήποτε για μένα σου λέω ότι δεν είμαι καμμιά ψωρίλο ή ψηλομήτα (δεν είναι στο σκαρί μου) και οι τόσα χρόνια φίλοι το ξέρουν πολύ καλά αυτό άρα συνεπώς μάλλον προς ζήλια οδηγείται το θέμα...

"Τάδε έφη Avallon"

quote:

---

Πριν σκεφτείς το οτιδήποτε για μένα σου λέω ότι δεν είμαι καμμιά ψωρίλο ή ψηλομήτα

---

Οχι βρε συ.Δεν είπα κάτι τέτοιο.Σου λέω οτι και γω χωρις να το θέλω καμία φορά παραμελώ τους φίλους μου χωρις να το καταλάβω.Δεν έχει σχέση το να είσαι ψηλομήτα η κάτι τέτοιο.Εγω απλά έπιασα την άλλη πλευρά του θέματος.Η Αμαλία σου είπε κάτι και εγω σου είπα κάτι άλλο.Αμα σου δίνουν όλοι την ίδια απάντηση δεν θα έχεις πλήρη άποψη.Συγνώμη αν σου έδωσα να καταλάβεις κάτι τέτοιο.

quote:

---

μου έπεσε ένα λαχείο και απόκτησα ένα σπίτι με πισίνα και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να καλέσω τους φίλους μου και εκείνοι να αρνηθούν

---

Εγω που ήμουνα για να κάνω μια βουτιά.

quote:

---

μάλλον προς ζήλια οδηγείται το θέμα

---

Ειδες που ξέρεις την απάντηση.

quote:

---

Εγω που ήμουνα για να κάνω μια βουτιά.

---

Φίλε plane τρόπος του λέγειν = φανταστικό σενάριο ...
Αν γίνει όμως ποτέ πραγματικό θα σε έχω στα υπόψη...

"Τάδε έφη Avallon"

Μια λέξη τόσο δύσκολη όσο και η λέξη αγάπη .
Μια πράξη το ίδιο δύσκολο με την αγάπη .
Ταυτόσημες σχεδόν λέξεις .

Γιατί λοιπόν στη φιλία αυτοί που μας στηρίζουν στα δύσκολα χάνονται στα εύκολα ;

Σε μία σχέση όταν έχουμε το πάνω χέρι και ξέρουμε ότι ο άλλος μας έχει ανάγκη εκφράζουμε την ανασφάλεια του κόμπλεξ κατωτερότητας το οποίο μας διακατέχει .
Όταν νιώσουμε πως ο προστατευόμενος μας δεν έχει ποια την ανάγκη της προστασίας μας και μπορεί να πετάξει με τα δικά του φτερά τότε απομακρυνόμαστε για να μην νιώσουμε μικροί και ασήμαντοι απέναντι του .

Άρα όταν το συναίσθημα της κατωτερότητας εμφανίζετε τότε αποδεικνύετε ότι η φιλία δεν είναι πραγματική αλλά ψεύτικη .
Είναι μια σχέση επιβεβαίωσης και εξάρτησης .

Βέβαια υπάρχει και η άλλη πλευρά η πλευρά αυτών που κάνουν «φίλους» γιατί θέλουν να αποκομίσουν οφέλη .
Εδώ έχουμε το αντίθετο , στα καλά μαζί και στα δύσκολα αντίο .

Είναι δύσκολο να ΑΓΑΠΑΣ είτε αυτός που αγαπάς είναι ο φίλος σου , είτε ο εραστής σου , είτε ο σύντροφος σου , είτε ο απλός συνάνθρωπος σου .

ΑΓΑΠΗ – ΦΙΛΙΑ - ΘΥΣΙΑ
Σε καμία από τις παραπάνω έννοιες δεν υπάρχει το ΕΓΩ , σε όλες υπάρχει μόνο η ΑΛΗΘΕΙΑ και όλες στηρίζονται στη στήριξη του ενός προς τον άλλο σε ΟΛΕΣ τις στιγμές .
Σχέσεις μοναδικές που τις βιώνουν ΜΟΝΟ τα δύο μέλη που απαρτίζουν το αμφίδρομο ζεύγος .

Ο Αναζητών
Απόστολος

Καλή μου Avallon νομίζω πως πρέπει να νιώθεις τυχερή που στις δύσκολες στιγμές σου είχες δίπλα σου ανθρώπους να σε στηρίξουν και να σε βοηθήσουν να προχωρήσεις.
Στις μέρες μας αυτό δεν γίνεται και πολύ συχνά.

Συνήθως όλοι είναι καλοί στα καλά και όταν έρχονται τα δύσκολα…. την κάνουν διακριτικά. Άλλωστε ποιος έχει όρεξη σήμερα να ασχοληθεί με τα προβλήματα του άλλου??

Από την άλλη πάλι ακόμα πιο σπάνιο βλέπω το να μοιράζεται μαζί σου κάποιος την χαρά σου. Είναι η ζήλια που δεν τον αφήνει είναι το «γιατί όχι εγώ..» ανθρώπινα ποταπά συναισθήματα που όμως κυριαρχούν. Προτιμούν λοιπόν να απέχουν από τα χαρούμενα γεγονότα – μιας και δεν έχουν άμεση σχέση με αυτούς – παρά να βρουν την δύναμη να χαρούν πραγματικά με τον φίλο/η τους.

Παρόλα αυτά πιστεύω πως αν και σπάνιο υπάρχουν φίλοι πραγματικοί που μπορούν να είναι δίπλα μας και στα άσχημα αλλά και στα καλά. Αυτές είναι φιλίες χρόνων και το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η αγάπη. Όταν αγαπάς με την ψυχή σου μπορείς να καταφέρεις τα πάντα και ακόμα καλύτερα να ξεπεράσεις μικρές-μεγάλες σου αδυναμίες και να σταθείς όρθιος.

Η λαϊκή παροιμία λέει "καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται" και ίσως είναι τελικά χρήσιμη σαν ένα είδος crash test για τις φιλίες... "αν φθονούν ... νοσούν"

~Γρηγόρης~

Once you were wild, don't let them tame you

Εχεις δίκιο και για αυτό που λες για τις σχέσεις, οι σχέσεις πρέπει να μας δίνουν κάτι, (όπως είπες κρατάς το καλύτερο από τον καθένα) και κατά την άποψή μου πρέπει να μας πηγαίνουν ένα βήμα μπροστά ένα βήμα παραπέρα ...

Αν όχι πάμε γι' άλλα... έτσι απλά... γιατί κουράστηκα και είμαι σίγουρη ότι κάπου εκεί έξω υπάρχει η κατάληλη φιλία και για μένα.

Τουλάχιστον έτσι ελπίζω...

Τελικά είναι όντως πιο εύκολο να το παίζουμε παρηγορήτρες γιατί έτσι φαινόμαστε δυνατοί στην αδυναμία του άλλου και αυτή η αίσθηση της ανωτερότητας μας ανεβάζει...
Τελικά είναι όντως πιο δύσκολο να μπορεί κάποιος να αποδεχτεί την επιτυχία σου και την ευτυχία σου χωρίς να αισθανθεί μειονεκτικά για τον εαυτό μου μιας και έρχεται αναπόφευκτα η σύκριση...

Εγώ θα ήθελα να θέσω όμως και μια άλλη παράμετρο που νομίζω ότι είναι καθοριστική στο θέμα της φιλίας και αυτό είναι το φύλο των δυο φίλων... Πιστεύω ότι σε άτομα του ίδιου φίλου η ανταγωνιστικότητα αυτή (γιατί κακά τα ψέμματα σε ανταγωνιστικότητα οφείλεται) είναι πολύ πιο έντονη και πιο συχνή... Οι φιλίες ανάμεσα σε άτομα διαφορετικών φίλων έχει λιγότερες πιθανότητες αποτυχίας αλλά όμως ελοχεύει και ένα μεγάλο κίνδυνο...

πράγματι, η πραγματική φιλία, και στα εύκολα, αλλά και στα δύσκολα είναι κάτι σπάνιο, αλλά υπέροχο.

όμως, εγώ θα ήθελα να μιλήσω γιά την φιλία που περνάει από... 40 κύματα! και καταλήγει φιλία, πιό δυνατή από ποτέ.
γιά τη φιλία, που το φίλο ή τη φίλη, που αγαπούσες από καρδιάς, κάποια στιγμή, μετά από έναν τσακωμό αποφασίζεις ότι μισείς, ότι ποτέ σου δεν πρόκειται να επιδιώξεις να ξαναδείς, αλλά παρ' όλ' αυτά, ξανά μετά μαζί είσαστε, σε ένα δέσιμο, ακόμη πιό έντονο από πριν...

έχω, θα έλεγα αρκετούς καλούς φίλους - φίλες... αρκετούς επειδή ο αριθμός τους ξεπερνάει τους 5. κατά τη γνώμη μου, όλοι τους είναι πραγματικοί φίλοι, γιατί έχουμε περάσει πολλά μαζί, και εύκολα και δύσκολα...

αλλά θα μιλήσω εδώ γιά έναν Φίλο, που η φιλία μας έχει περάσει τα...40 κύματα!

με τον φίλο, γνωριζόμαστε 15 χρόνια! από το σχολείο μαζί, στο ίδιο θρανείο, τις ίδιες σπουδές, τα ίδια μεταπτυχιακά, ταξίδια - εκδρομές μαζί, 2-3 ώρες στο τηλέφωνο καθημερινά, πολλές μέρες μαζί, όλη την ημέρα, είναι ο άνθρωπος που με ξέρει νομίζω καλύτερα απ όλους, και πιστεύω ότι και γω τον ξέρω καλά. (παρεπιπτόντως, αυτός με ονόμασε λίλιθ )!
αν θέλετε να ξέρετε, πως ξεκίνησε η φιλία μας, ξεκίνησε με μιά μεγάλη αμφίδρομη αντιπάθεια από το μέρος και των δυό μας! μαζί σε μιά σχολική τάξη, όπου σχολικές ανακατατάξεις έφεραν και τους δυό μας μαζί και μας στέρησαν τους "κολλητούς" της προηγούμενης χρονιάς, βρήκαν εμένα και αυτόν, μόνους τον καθένα σε διαφορετικό θρανείο, τα μόνα θρανεία, που δεν είχαν "ταίρι", να δακρύζουμε, γιατί χάσαμε την παρέα μας. είπαμε να κάτσουμε μαζί, γιατί αυτό ήταν το "μη χείρον βέλτιστον", που είχαμε σαν επιλογή, και αυτό νομίζω ότι ήταν και το βασικό κίνητρο της αμοιβαίας αντιπάθειάς μας, ότι κανένας από τους δυό μας δεν είχε επιλέξει τον άλλο...
παρ' όλ' αυτά, μπορώ να πω, ότι κατά τη διάρκεια της χρονιάς περάσαμε πολύ καλά! το άτομο που καθότανε δίπλα μου αλληλεπιδρούσε με έναν σατανικά τέλειο τρόπο μαζί μου, με έκανε να γελώ μέχρι δακρύων και να παίρνω γραμμή τις τιμωρίες, όταν ο καθηγητής γύριζε να δει τι γίνεται πίσω από την πλάτη του και έβλεπε εμένα χύμα στο γέλιο, και αυτόν σοβαρότατο!!!

στο Πολυτεχνείο, μέσα από "ένα λάθος" βρεθήκαμε πάλι μαζί! ο φίλος τότε, μην έχοντας αποφασίσει τι θέλει να σπουδάσει, έβαλε πρώτη προτίμηση την ίδια σχολή με μένα και μιά που ήταν και άριστος μαθητής τα κατάφερε και βρεθήκαμε μαζί! στην αρχή, ακολουθόντας την κοινή παράδοση της "αναγκαστικής φιλίας" μας, ο ένας απέφευγε τον άλλο και αλληλοσνομπαριζόμασταν.
κατά το τέλος του πρώτου έτους, στην πρώτη φοιτητική μας εκδρομη, εγώ έπαθα το αδιανόητο!!! (έλεγα συνέχεια: "μα δεν είναι δυνατόν!!!"), τον ερωτεύτηκα, σφοδρά!!!

και αυτός ο έρωτας, ο οποίος ξεκίνησε και τελείωσε Πλατωνικά, ήταν στη ζωή μου γιά πολλά πολλά χρόνια. δεν ξέρω γιατί με αυτόν τον άνθρωπο δεν καταφέραμε να πάμε κάπου αλλού μαζί, όλοι μας είχαν σαν ζευγάρι, όλα μαζί τα κάναμε, υπήρχαν όλα τα συστατικά του έρωτα εκτός από σωματική επαφή...ίσως έφταιγε το αρχικό κάρμα της σχέσης μας, ότι ο ένας ήταν γιά τον έλλο λύση ανάγκης και όχι επιλογή! μόλις κάτι πήγαινε να γίνει, ο ένας ή ο άλλος από τους δυό μας αποτραβίότανε...

πολυλογώ...

έίχαμε λοιπόν καυγάδες αρκετούς. κυρίως από την πλευρά του, επειδή είναι άτομο κάπως οξύθυμο και πάρα πολύ ευαίσθητο. πηγαίναμε μαζί εκδρομές και κατά το ήμισυ της εκδρομής ήμασταν σαν τα ερωτευμένα, το άλλο μισό, εχθροί. έτσι, είχαμε διαστήματα από 1 -12 μήνες, που δε μιλούσαμε ο ένας στον άλλο -μα τι γελοίο και στην ίδια παρέα!- και παλι ξανά κάποια στιγμή, μαζί καταλήγαμε!
κάποια χρονιά, στο Λονδίνο, όπου κάναμε μεταπτυχιακά, συγκατοικήσαμε. εκεί, μετά από 6 μήνες προβληματικής συμβίωσης έγινε ένας τόσο μεγάλος καυγάς μεταξύ μας, που χωρίσαμε γιά πάντα, δίνοντας όρκο στους θεούς, ότι τίποτα μα τίποτα δεν μπορεί σε αυτόν τον κόσμο να μας ξαναφέρει μαζί!

άκουγα το όνομά του και έβγαζα αφρούς...
άκουγε το όνομά μου και άλλαζε δρόμο...
μετάνιωσα γιά όλες τις στιγμές που ήμασταν μαζί...
καταράστηκε τη φιλία μας...
και ο χρόνος περνούσε...

πέρασε ένας
πέρασαν δύο
πέρασαν τρία χρόνια...

κάποια στιγμή, από λάθος (?) ξαναβρεθήκαμε μαζί!
και κοιτάξαμε ο ένας τον άλλο και συνειδητοποιήσαμε ότι έχουμε ένα τόσο απόλυτο δέσιμο και αγάπη μεταξύ μας, που τίποτε μα τίποτε σε αύτον τον κόσμο δεν μπορεί να το σπάσει!

έτσι, αποδεκτήκαμε και οι δυό τη φιλία μας και την αγάπη μας...

αυτά είχα να πω...
γιά τη φιλία!

quote:

---

ΣΟΡΥ ΕΓΡΑΨΑ ΛΑΘΟΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΠΟ ΚΕΚΤΗΜΕΝΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ!

---

Kαι να ήταν μόνο αυτό.... Είμαι φίλη και όχι φίλος

Oσον αφορά τη φιλία σχέση ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα είναι ένα θέμα που σηκώνει πολύ συζήτηση και που δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι μια και κάθε άνθρωπος τη βλέπει αυτή τη σχέση διαφορετικά. Είναι περίεργο αλλά τώρα που το σκέφτομαι όλες μου οι σχέσεις ξεκίνησαν από φιλίες!
Για μένα αυτό που λέμε κεραυνοβόλος έρωτας είναι μια ουτοπία αντίθετα είδα ότι είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθεί μια πραγματικά φιλική σχέση ανάμεσα στα δυο φύλα μια και πάντα θα αιωρείται ανάμεσά τους το ερωτικό στοιχείο. Μάλλον όμως αυτό ισχύει για μένα επειδή είμαι πολύ εγκεφαλικός τύπος και δε μπορώ να λειτουργήσω σε μια σχέση φιλική, ερωτική αν το εσωτερικό του άλλου δε με ελκύει και δε μου λέει κάτι...
Είμαι σίγουρη ότι η πλειοψηφία του κόσμου δρα με κριτήριο την εξωτερική εμφάνιση. Ξέρω άνθρωπο που διαλέγει τις φιλίες του ανάμεσα σε άτομα εμφανίσημα και μόνο για λόγους που εγώ δε κατάλαβα ποτέ.

"Τάδε έφη Avallon"

quote:

---

Μερικές φιλίες δημιουργούνται από τη φύση, άλλες από υποχρέωση, άλλες από συμφέρον κι άλλες από την ψυχή. Τζ. Τέιλορ

---

δηλαδη ο Τζ. Τέιλορ

και συπληρωνω για να δωσω νοημα στον λογο της παρεμβασης μου
Ολες η φιλιες θα διατηρηθουν η θα διαλυθουν απο συμφερον...
Περιπου οπως τα ειπε και ο καλος φιλος ραμογλου

love for what is comming and forgivness for the past...

quote:

---

Μάλλον όμως αυτό ισχύει για μένα επειδή είμαι πολύ εγκεφαλικός τύπος και δε μπορώ να λειτουργήσω σε μια σχέση φιλική, ερωτική αν το εσωτερικό του άλλου δε με ελκύει και δε μου λέει κάτι...

---

Ο Αναζητών
Απόστολος

ΦΙΛΗ ΜΟΥ Avallon ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΟΥ AΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΟΙΞΕΣ ΑΛΛΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΑΝ ΣΕ ΕΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΜΟΥ ΕΔΙΞΑΝ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΑΥΤΟ.
(ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ).

ΟΙ ΠΤΥΧΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΟΠΩΣ ΤΟ ΑΡΧΙΣΕΣ...

ΛΕΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΛΕΣ Η ΤΙΣ ΚΑΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΜΑΖΙ ....
ΑΛΛΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΟΠΩΣ ΡΩΤΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΜΟΥ ΟΙ ΦΙΛΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΑΞΙΖΑΝ Η ΑΞΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ???????????
ΕΑΝ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΚΑΛΑ ΛΕΜΕ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

ΕΜΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΑΨΟΓΟΙ ΗΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΦΙΛΙΑ ??????
ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ ΠΟΤΕ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΒΑΛΟΥΜΕ Η ΝΑ ΤΟΝ ΘΙΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ????

ΑΛΛΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΜΗΠΩΣ Η ΦΙΛΙΑ ΑΦΟΥ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΚΟΥΡΑΖΕΙ ΠΛΕΩΝ.......

ΕΚΑΝΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟ ΑΦΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ Η ΦΙΛΗ lencolas ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΤΗΣ...
ΜΗΝ ΤΥΧΟΝ Η ΦΙΛΙΑ ΦΙΛΗ lencolas ΤΗΣ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΒΑΡΟΣ ??????
ΜΗΠΩΣ Η ΦΙΛΙΑ ΣΟΥ ΕΙΤΑΝ ΠΛΕOΝ ΑΣΦΥΚΤΙΚΗ ?????

ΑΛΛΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ...
ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ ....
ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ ΜΕ ΤΗΝ ΦΡΑΣΗ ΤΗΣ lencolas

quote:

---

ΒΕΒΑΙΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΩ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ,ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΑΝ ΕΙΧΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΕΥΓΑΡΙ...

---

quote:

---

ΕΤΣΙ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΥ ΔΕΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΩ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΙΛΑΜΕ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.ΜΕ ΡΩΤΑΕΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΝΑ ΤΟ ΠΩ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ..

---

Tι όμορφο!
Φίλη Lencolas σε ζηλεύω....πολύ!!
H αλήθεια είναι ότι εγώ στη θέση σου θα είχα κάνει σχέση μιας και όπως προείπα όλες οι σχέσεις μου ξεκίνησαν κάπως έτσι, αν και υπάρχουν σχέσεις μου που παρέμειναν Πλατωνικές και γι'αυτό και μόνο έχουν μια ιδιαίτερη "χάρη" κατά την γνώμη μου. Δε λένε άλλωστε ότι οι μεγαλύτεροι έρωτες είναι οι ανεκπλήρωτοι?

Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να μην παραλείψουμε να εξετάσουμε και το θέμα "timing" (συχρονισμός) μια που για μένα τουλάχιστον έχει παίξει αλλά και παίζει ακόμα πολύ σπουδαίο ρόλο στη ζωή μου.

Αλήθεια έχετε σκεφθεί πόσες φορές απορρίψατε κάποιον που μπήκε στη ζωή σας μόνο και μόνο γιατί μπήκε τη λάθος στιγμή? Μιλώ βέβαια για κάθε είδους σχέση είτε αυτή είναι ερωτική είτε φιλική αλλά μιας και εδώ μιλάμε για τη φιλία ας εστιάσουμε την προσοχή μας σε αυτή.

Πόσες πόρτες κλείσαμε σε αξιόλογους ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή εκείνη τη στιγμή νιώθαμε πολύ γεμάτοι από άλλους? μόνο και μόνο γιατί πιστέψαμε ότι λόγω των υποχρεώσεών μας δε μπορούσαμε να προσφέρουμε το έδαφος και το χρόνο για να αναπτυχθεί αυτή η νέα φιλία?

"Τάδε έφη Avallon"

Ο αληθινός φίλος είναι αυτός που χαίρεται με τη χαρά και λυπάται με τη λύπη του φίλου του.

Για να υπάρχει αληθινή φιλία πρέπει να κυριαρχεί η ειλικρίνεια η ανιδιοτέλεια η ανυστεροβουλία η α αμοιβαία κατανόηση και μόνο ηθικά κίνητρα να διέπουν αυτή τη σχέση.

Παρόλα αυτά όμως στις μέρες μας η πραγματική φιλία περνάει κρίση. Οι ανθρώπινες σχέσεις διακατέχονται από εγωισμό προσωπικό συμφέρον και μηδαμινή διάθεση για προσφορά.
Ακόμα και η εξέλιξη έχει συντελέσει αρνητικά στην απομάκρυνση και επικοινωνία των ανθρώπων πόσο μάλλον στην εδραίωση μίας φιλίας.

ΦΙΛΗ lencolas ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΕΦΕΡΑ.

ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΩ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΠΕΡΙ ΑΣΦΥΚΤΙΚΟΥ ΚΛΟΙΟΥ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΙΣΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΓΑΠΗΣ...
ΠΑΤΡΙΚΗ ΜΗΤΡΙΚΗ ...
ΜΕΤΑΞΥ ΦΙΛΩΝ
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΜΕΤΑΞΥ 2 ΑΝΘΡΩΠΩΝ....

ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΕΛΠΙΔΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ

quote:

---

Η φιλία είναι ένας ανώτερος δεσμός κάτι που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε. Στηρίζεται στο αμοιβαίο σεβασμό, στην αμοιβαία αγάπη και εκτίμηση.

Ο αληθινός φίλος είναι αυτός που χαίρεται με τη χαρά και λυπάται με τη λύπη του φίλου του.

Για να υπάρχει αληθινή φιλία πρέπει να κυριαρχεί η ειλικρίνεια η ανιδιοτέλεια η ανυστεροβουλία η α αμοιβαία κατανόηση και μόνο ηθικά κίνητρα να διέπουν αυτή τη σχέση.

---

quote:

---

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ ΝΑ ΣΑΣ ΡΩΤΗΣΩ ΚΑΤΙ ........
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΜΙΑ ΦΙΛΙΑ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΘΕΙ ΣΕ ΕΡΩΤΑ/ΑΓΑΠΗ ????????
EΡΩΤΙΚΗ ΦΙΛΙΑ ???????????

---

Aγαπητέ AVATAR σε αυτό νομίζω ότι εγώ τουλάχιστον απάντησα σε τουλάχιστον 2 διαφορετικά post.

Θα συμφωνήσω με την Ελπίδα περί ανιδιοτελούς φιλίας όμως είναι αλήθεια ότι είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει στη δική μας ηλικία. Οταν ήμαστε παιδιά μας "βγαίνει" πιο εύκολα η ανιδιοτέλεια όχι γιατί είμαστε πιο αθώοι αλλά γιατί είμαστε πιο "άβγαλτοι". Οσες περισσότερες αρνητικές εμπειρίες αποκομίζουμε στη διάρκεια της ζωής μας πάνω στο θέμα αυτό τόσο πολύ πιο δύσκολο είναι να "αφεθούμε" σε μια ανιδιοτελή φιλία.
Ο λαός λέει "όποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι" και το πως είμαστε στις σημερινές μας σχέσεις έχει σαφώς να κάνει με τις εμπειρίες που έχουμε συλλέξει μέχρι σήμερα...

"Τάδε έφη Avallon"

*Ο φίλος ακούει το τραγούδι της καρδιάς μου και μου το τραγουδάει όταν το έχω ξεχάσει.
Readers Digest

**Ένας φίλος είναι όπως είναι ένας δεύτερος εαυτός.
Marcus T.Cicero

***Αληθινός φίλος είναι μια ψυχή σε δυο σώματα.
Αριστοτέλης

ΦΙΛΙΚΑ

quote:

---

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ???????

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr