Κατ' αρχήν δεν θα μπορέσω να σου απαντήσω σε όλες τις ερωτήσεις που έχεις κάνει. Πρώτα γιατί σε μερικά δεν γνωρίζω τις απαντήσεις, σε άλλα ξέρω λίγα και σε άλλα θα σου έδινα πολύ εκτενείς απαντήσεις που θα κούραζαν

Κατ΄ αρχήν θεωρώ ότι η ανθρωπότητα είναι ένα είδος στα βασίλεια της φύσης, διαφορετικό από το ζωικό είδος. Μοιράζεται εν μέρει τους νόμους του ζωικού βασιλείου αλλά έχει και δικούς της νόμους. Όπως λέει και ένας Ινδός Σοφός, o Vivekananda, ο νόμος της ζωικής μας φύσης είναι ο νόμος της ζούγλας της επιβίωσης του ικανότερου. Ο νόμος όμως του εσωτερικού ανθρώπου είναι η αυτοπραγμάτωση.

Άρα είμαστε σταυρωμένοι ανάμεσα σε δύο κόσμους και για αυτό έχουμε τόσο πολύ μπερδευτεί και έχουμε κάνει την ζωή μας περίπλοκη.

Μέσα σε αυτό το σκεπτικό δεν θεωρώ ότι οι ψυχές (οι πραγματικοί άνθρωποι) ανήκουν σε φυλές, έθνη, θρησκείες, τάξεις φύλα κ.ο.κ Υπάρχουν ψυχές που γνώρισαν τον εαυτό τους, ψυχές που προσπαθούν να τον γνωρίσουν και ψυχές που δεν γνωρίζουν καν ότι.... έχουν εαυτό.

Κάποιες φορές μέσα στην ιστορία υπάρχουν προχωρημένες ψυχές που έρχονται μαζί μέσα από πολιτισμούς ή φυλές, αφήνουν την πνευματική τους σφραγίδα και αποσύρονται για άλλες κατοπινότερες αποστολές και εργασίες. Αυτό το γεγονός δεν δίνει το δικαίωμα σε αυτές τις φυλές να καυχώνται για ανωτερότητα γονιδίων. Είναι σαν το χωράφι που καλλιεργήθηκε (μην ξεχνάμε ότι πολιτισμός = culture δηλ. καλλιέργεια) καυχιέται για τους σπόρους και τα φυτά του, τα οποία μπορεί να καλλιεργηθούν αργότερα σε άλλα εδάφη.

Αν κάποιος πολιτισμός ή κάποια φυλή θέλει να καυχιέται μπορεί να το κάνει αλλά μόνο η ιστορία αποδεικνύει αν υπάρχει πραγματική αξία σε αυτούς τους ισχυρισμούς.

Πάντως την δεδομένη ιστορική στιγμή δεν μπορώ να υποστηρίξω ότι γνωρίζω κάποιον πολιτισμό ή φυλή που να είναι πνευματικά ανώτερη.

Τώρα για το δεύτερο ερώτημά σου, παραθέτω κάποια αποσπάσματα από κείμενα σοφίας (μερικά ίσως τα δεις να τα αναφέρω και σε προηγούμενα μηνύματα)

ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ

"Γι’ αυτό οι κατέχοντες την γνώση δεν αρέσκονται στους πολλούς ούτε οι πολλοί τους θέλουν. Τους θεωρούν μανιακούς και τους περιγελούν, και τους μισούν και τους καταφρονούν και σε ορισμένες περιπτώσεις τους φονεύουν”. Λόγοι, ΙΧ, 4

“Τις συζητήσεις με τους πολλούς να τις αποφεύγεις. Δεν θέλω να τους αποφεύγεις από φθόνο, αλλά διότι από τους πολλούς θα θεωρηθείς γελοίος. Και αυτά τα λόγια έχουν ελάχιστους ακροατές και σύντομα ούτε λίγους θα έχουν. Έχουν κάτι ιδιαίτερο μέσα τους αυτά τα λόγια, τους κακούς τους παρορμούν μάλλον προς την κακία, γι’ αυτό πρέπει να αποφεύγει κανείς τους πολλούς, επειδή αυτοί δεν αντιλαμβάνονται την αρετή των λόγω αυτών...

... Κάθε ανθρώπινο ζώο παρουσιάζει μεγάλη ροπή προς την κακία και γίνεται σύντροφός της, γι’ αυτό και ευχαριστιέται με αυτήν. Αυτό λοιπόν το ζώο, εάν μάθει ότι ο κόσμος γεννιέται και ότι τα πάντα γίνονται σύμφωνα με την πρόνοια και την ανάγκη και ότι πάνω από όλα αυτά κυριαρχεί η ειμαρμένη, δεν θα γίνει πολύ χειρότερο από τον εαυτό του; Αφού καταφρονήσει, δηλαδή, το σύμπαν ως γεννημένο και αποδώσει τις αιτίες του κακού στην ειμαρμένη, δεν θα υποστεί κανένα κακό έργο. Γι’ αυτό πρέπει να φυλάγεται κανείς από αυτούς, ώστε μέσα στην άγνοιά τους να είναι λιγότερο κακοί, από τον φόβο που προκαλεί στις ψυχές τους το άγνωστο”. ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ, Αποσπάσματα, 11, 4-5.

ΠΛΩΤΙΝΟΣ

“Εάν κάποιος θέλει να μεμφθεί την ύπαρξη πλούτου και φτώχιας και την άνιση κατανομή όλων αυτών, πρώτον παραγνωρίζει ότι ο σοφός δεν αναζητεί την ισότητα τέτοιων αγαθών. Δεν θεωρεί τον πλούτο ως πλεονέκτημα, ούτε τους πολιτικά ισχυρούς ως προτιμότερους από τους ιδιώτες, αλλά μία τέτοια μέριμνα την αφήνει σε άλλους.

Ο σοφός έχει αποκτήσει την επίγνωση ότι η επίγεια ζωή είναι διττή, μια για τους σοφούς και μια για τους πολλούς ανθρώπους. Η ζωή των σοφών είναι στραμμένη προς το ανώτατο καλό και προς τα επάνω. Η ζωή των συνηθισμένων ανθρώπων είναι επίσης διττή. Η ανώτερη θυμάται την αρετή κι έχει πρόσβαση στο καλό, ενώ ο κοινός όχλος δεν είναι παρά χειρώνακτας, χρήσιμος μόνο για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των ευγενέστερων [των ανωτέρων τάξεων].” ΠΛΩΤΙΝΟΣ, Το Μεγάλο Βιβλίο, ΙΙ 9,9."

ΠΛΑΤΩΝΑΣ

“Γιατί ο νόμος δεν θα είναι ποτέ ικανός να συμπεριλάβει το καλύτερο και το δικαιότερο για όλους με ακρίβεια με τρόπο ώστε να εκδίδει τις ωφελιμότατες διαταγές. Γιατί οι διαφορές μεταξύ των ανθρώπων και των πράξεων και το γεγονός ότι κανένα από τα ανθρώπινα πράγματα δεν βρίσκεται, για να το πως έτσι, σε ησυχία δεν επιτρέπουν καθόλου σε μία τέχνη, οποιαδήποτε κι αν είναι, να αποφαίνεται για ένα ζήτημα κάτι απόλυτο, το οποίο να ισχύει για όλες ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις και για όλους τους χρόνους...

...Βλέπουμε βέβαια ότι ο νόμος σε αυτό ακριβώς το απόλυτο τείνει, όπως ακριβώς ένας άνθρωπος αυθάδης και αμαθής, ο οποίος δεν επιτρέπει σε κανένα να κάνει κάτι εναντίον των διαταγών του μήτε να ρωτά κανείς, κι αν ακόμη παρουσιάζεται σε μία περίπτωση καλύτερη κατάσταση, την οποία δεν είχαν προβλέψει οι δικές του διαταγές”. Πολιτικός 294 Β, C.

“... κι ένα είναι μόνο απαραίτητο στοιχείο ορθής διοίκησης, η επιστήμη, την οποία δεν είναι δυνατόν να έχουν τα πλήθη, την έχουν μόνο λίγοι ή μόνο ένας. Αφού λοιπόν το ορθό πολίτευμα είναι μόνο αυτό, τα άλλα πολιτεύματα οφείλουν, για να υφίστανται, να δανείζονται από αυτό τους γραπτούς νόμους του και να απαγορεύουν την παράβασή τους, επιβάλλοντας στον παραβάτη τις αυστηρότατες των ποινών. Αυτό είναι το δεύτερο, αναγκαίο για τα πολιτεύματα αυτά, αφού λείπει το πρώτο, η πολιτική επιστήμη. Στα πολιτεύματα αυτά επομένως αναγκαίο είναι να τίθενται νόμοι ή να λαμβάνουν ισχύ νόμου τα πάτρια έθιμα. Τα πολιτεύματα αυτά είναι μιμήσεις του ορθού πολιτεύματος, κι όταν μιμούνται το ορθό πολίτευμα οι πλούσιοι, τότε αριστοκρατία καλούμε αυτό το πολίτευμα, όταν δεν φροντίζουν σε αυτό για νόμους το καλούμε ολιγαρχία. Όταν όμως άρχει ένας μόνος, σύμφωνα με τους νόμους, τον ονομάζουμε βασιλέα, όταν άρχει όμως χωρίς νόμους, όπως συμφέρει σε αυτόν τον καλούμε τύραννο. Και η αρχή των πολλών η δημοκρατία, διαιρείται σε δύο, στην δημοκρατία που άρχει σύμφωνα προς τους νόμους και στην άνευ νόμων”. ΠΛΑΤΩΝΑΣ, Πολιτικός 304 Α-D.

Αυτά που λένε παραπάνω ο Ερμής τρισμέγιστος, ο Πλωτίνος και ο Πλάτωνας με έχουν προβληματίσει αρκετά. Δεν έχω καταλήξει σε βέβαια συμπεράσματα αλλά κάνοντας υποθέσεις νομίζω ότι η σοφία είναι εσωτερική κατάκτηση και άθλος. Αυτή η κατάκτηση είναι μια άνοδος της συνείδησης σε γνώσεις, ιδέες και αξίες που δεν έχουν κάτι ανάλογο στις ψυχές των ανθρώπων που δεν έκαναν την ανάλογη προσπάθεια και ζουν ακόμη σε χαμηλότερ επίπεδο συνείδησης. Αυτές οι εσωτερικές κατακτήσεις είναι βιώματα που δεν μεταβιβάζονται. Όπως λέει και ο Μορφέας στον Νίο στο Matrix "Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σου δειξω την πόρτα, αλλά μόνο εσύ μπορείς να την ανοίξεις."

Θεωρώ ότι μελετώντας αυτά τα βιώματα των προχωρημένων ψυχών μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι έχουν πάρα πολλά κοινά σημεία και ότι αξίζει να περπατήσουμε σε αυτούς τους παλιούς δρόμους που έχουν χαράξει για εμάς αλλά με τα δικά μας πόδια. Η μυστικότητα είναι απαραίτητη αν κρίνουμε από την επίθεση λάσπης και αίματος που εξαπολύουν πάντοτε οι λιγότερο φωτισμένοι άνθρωποι σε αυτούς που δεν καταλαβαίνουν.

Από την προσωπική μου εμπειρία μπορώ να πω ότι είναι πολύ οδυνηρό και στενάχωρο το γεγονός ότι δεν μπορώ να εξηγήσω απλά πράγματα σε ανθρώπους που δεν θέλουν να καταλάβουν κάτι παραπάνω από αυτό που βλέπουν, πιάνουν και τρώνε. Έτσι προτιμώ να μιλώ μόνο με αυτούς που έχουν κατανόηση, αγάπη για την σοφία και διαίσθηση. Αυτό που βιώνω προσωπικά μέσα από απλά πράγματα ήταν σίγουρα πολύ πιο βαρύ φορτίο για τους επαναστάτες πνευματικούς ηγέτες.

Έτσι είναι αναγκαία, απαραίτητη και ακόμα απόλυτα φυσιολογική η μυστικότητα των πρώτων Μυστηρίων λαμβάνοντας υπόψη το ανατολικό ρητό "Όταν ο Μαθητής είναι έτοιμος θα εμφανιστεί ο Δάσκαλος".

Τώρα για τα σύμβολα που αναφέρεις νομίζω ότι υπάρχουν πολλά καλά βιβλία που μιλούν πολύ σοφά για αυτά τα σύμβολα και σίγουρα δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο εγώ σε αυτό το ζήτημα.

Αν και νομίζω ότι ο φίλος "Κέλσος" θα είναι πιο γενναιόδωρος από εμένα (προσφέροντας σπόρους της πολυμάθειας του πάνω στο ερώτημα για τα σύμβολα που έθεσες) και έτσι η δική μου φτωχή προσφορά θα περάσει κάπως απαρατήρητη.

Περιμένοντας τον φίλο μας Κέλσο να παραθέσει τις απόψεις του, σε παροτρύνω να μπεις στην παρέα μας για να πλουτίσει αυτός ο διάλογος σκέψεων και γνώσεων

Θα σου φανερώσω τώρα και ένα μυστικό (μια και τόσο σου αρέσουν ).
Μην περιμένεις απο τα βιβλία να κάνουν αυτό που ΕΣΥ ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΝΕΙΣ. Τα βιβλία θα σου δείξουν πιθανά κάποιο δρόμο, τον δρόμο όμως θα πρέπει να τον περπατήσεις ΕΣΥ. Αν καθήσω και σου περιγράψω μέσα απο τις σελίδες ενός βιβλίου τον δρόμο ΠΟΥ ΕΓΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ, το μόνο που θα σου προσφέρω είναι η εικόνα που συνάντησα, ΑΛΛΑ εσύ δε θα αποκτήσεις ΠΟΤΕ την γνώση του δρόμου που απόκτησα περπατώντας τον.
'Οπου διάβασες (ΕΓΩ) και (ΕΣΥ), δεν έχει να κάνει ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ με εμένα και σένα, αλλά έχει να κάνει με αυτούς που μέχρι τώτα περπάτησαν τον δρόμο τους και με όσους θα περπατήσουν το δικό τους δρόμο στο μέλλον.

Να μη σε κουράσω άλλο όμως, όσα δε σου απάντησα θα σου τα απαντήσω σε άλλη στιγμή, ΑΝ χρειασθεί.
Πάντως αυτό που πρώτα πρώτα έχεις να κάνεις είναι να μελετήσεις και να ερευνήσεις τις ΠΡΩΤΕΣ ΠΗΓΕΣ. Αυτές κατ την άποψή μου είναι ο Ομηρος, ο Ησίοδος, οι Λόγοι του Ερμή του Τρισμέγηστου, η Αγία Γραφή, οι Βέδες, οι Ουπανισάδες και όλα εκείνα τα έργα που θεωρούντε ιερά απο κάποιους λαούς.

Και πάλι καλώς όρισες,
Κέλσος

Τ.Σ Ελιοτ

(Αυτή ειναι η μαγεία της φιλοσοφίας μετά απο νοητική εκ παίδευση να αντι λαμβάνεσαι πράγματα που πρίν σου φαινόντουσταν δυσ νόητα...)

Ψάχνοντας τα άρθρα που ανέφερε ο kelsos για την Ομηρική Προσευχή στη Δήμητρα αλλά και το θέμα του Theo περι προσευχής μου γεννήθηκαν ορισμένες σκέψεις περί μυήσεως. Πάμε...

Είναι άραγε τυχαίο οτι πολλά μοναχικά τάγματα ανά τον κόσμο, ξεκινώντας από τους δικούς μας μοναχούς στο Άγιο Όρος, τους Θιβετιανούς μοναχούς κ.τ.λ. ακολουθούν ένα παρόμοιο βίο; Ταπεινοφροσύνη, απαλλαγή από τα πάθη, προσευχή κ.τ.λ. Πολλοί μοναχοί επίσης, διαφορετικών θρησκειών, έχουν τη φήμη οτι διαθέτουν "υπερφυσικά" χαρίσματα όπως διορατικότητα, ίαση ασθενειών, γνώση των προβλημάτων άγνωστων σ' αυτούς ανθρώπους κ.τ.λ. Μήπως με τον μυστηριακό τους βίο ένας "άλλος" άνθρωπος γεννιέται;

Ας μιλήσω για τον Χριστιανικό μοναχισμό τον οποίο γνωρίζω καλύτερα. Μείωση της ποσότητας τροφής, λίγος ύπνος, αποχή από την ερωτική πράξη, προσευχή ομαδική και ατομική, άσκηση, μετάνοια ως σωματική και ηθική άσκηση, νηστεία κ.τ.λ. Σκοπός; Η μείωση των σωματικών επιθυμιών και η στροφή του νου στο Θεό και το πνεύμα.

"Υπακοή ζωή, ανυπακοή θάνατος"...πνευματικός πάντα. Υπακοή στον ηγούμενο, τον "γέροντα". Σκοπός; Ο εκμηδενισμός του εγωισμού.

Εξομολόγηση: Σκοπός--> το ξαλάφρωμα από το βάρος των τύψεων, η ταπείνωση, η παραδοχή των σφαλμάτων, και η πνευματική καθοδήγηση από τον πνευματικό πατέρα στο πνευματικό παιδί. Συγχώρεση-Κάθαρση. (και για να κάνουμε τον δικηγόρο του διαβόλου μήπως έτσι όμως προκαλείται "πλήση εγκεφάλου");

Η "ευχή" : "Κύριε Ιησού Χριστέ υιέ του Θεού ελέησόν με τον αμαρτωλό". Προσπαθούν να την επαναλλαμβάνουν αδιάληπτα γυρνώντας χάντρες στο κομποσκοίνι, ακόμα και όταν συνδιαλέγονται! Σκοπός; Ο διαρκής προσανατολισμός κάθε λόγου, έργου και σκέψης στο θεό και όχι στο εγώ.

Ο γέροντας Παϊσιος έλεγε για τους λογισμούς: Πρώτα πρέπει να διώξουμε τους κακούς λογισμούς και να κρατάμε τους καλούς, ακόμα και όταν κάποιος μας κάνει μεγάλο κακό. Να το αποδίδουμε στην ανθρώπινη αδυναμία κ.τ.λ. ... Ο ύστατος στόχος είναι να απαλαγούμε τελείως από κάθε λογισμό και να παραδοθούμε ολόκληροι στη θεία χάρη η οποία θα μας κατακλήσει εξολοκλήρου με τη σοφία της. ( Ενδιαφέρουσα θα ήταν και μια σύγκριση αν βάζαμε στη θέση των λογισμών τις σκεπτομορφές...)

Πολλά από τα παραπάνω μπορώ να τα καταλάβω. Άλλα πάλι μου φαίνονται υπερβολικά. "Παν μέτρον άριστον" και "Νους Υγιής εν Σώματι υγιές" Γιατί εξασθενούν το σώμα; Η χαρά του έρωτα και της κοινωνικής ζωής δεν είναι απαραίτητα για την τελείωση του ανθρώπού; Με τόση υπακοή και απαλαγή απο τους λογισμούς δεν καταργείτε το ελεύθερο πνεύμα;

Βέβαια να αναφέρω οτί όλοι οι μοναχοί μελετούν πολύ και όχι μόνο Χριστιαννικά κείμενα. Και στην αρχαιότητα είχαμε παρόμοια ρεύματα. Στωϊκοί, ο Σωκράτης ήταν φτωχός και δεν δούλευε, ο Διογένης ζούσε σε πυθάρι...

Όπως είπα κάποιες μοναχικές σταθερές με κάνουν να αντιδρώ. Απλά αναρωτιέμαι μήπως με την ορθολογιστική ανάλυση κάτι δεν "πιάνω".

Αυτά για προβληματισμό...

LEON

Edited by - Leon on 18/02/2002 19:26:40

Edited by - Leon on 18/02/2002 19:42:58

Χωρίς πλάκα τώρα... Εσύ φίλε μου, τι απαντήσεις έχεις δώσεις στις ερωτήσεις σου;;; Αναλογίστηκες κάποια απάντηση;;;
Ξέρεις, είναι συμαντικό αυτό που έγραψε ο φίλος μας "Πλωτίνος" στο άρθρο μου για τον Τζορντάνο Μπρούνο, λέει ότι ΠΡΩΤΑ θα πρέπει να ψάξουμε για όλα τα συστήματα τα "υπέρ" και τα "κατά" και μετά, στις φιλοσοφικές ιδέες μας να απαντήσουμε ΕΜΕΙΣ, αυτοί που αναρωτιώμαστε.
Πολύ σωστό...

Πάντως σε "τυχαία" συμβάντα, ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ.
Αρα όλα αυτά τα συστήματα που έχουν μέσα τους τον μοναχισμό, την ασκητική, την απομάκρυνση απο τα εγκόσμια ΚΑΤ' ΟΥΣΙΑ και ΟΧΙ κατ'όνομα, έχουν και μια κοινή καταγωγή. Και ας είναι μακρυά ο ένας λαός απο τον άλλον, ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ.
Αυτή η γέννηση που αναφέρεις, είναι αυτή η ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΕΝΝΗΣΗ που μίλησε ο Ιησούς Χριστός στον Νικόδημο.
ΕΙΝΑΙ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑ, ΑΠΟ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ.

ΕΙΝΑΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΣΙΒΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΑΚΤΙ.

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΝΩΘΙΣ ΕΑΥΤΟΝ

ΕΙΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ.... ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Καλά και σωστά όλα όσα λές, αλλά ποιός είναι αυτός που θα τα γευθεί;;;
Ποιός είναι αυτός που θα κολυμπήσει στα νερά του Ωκεανού;;;
Και μετά απο την απάντηση στο ποιός, έρχεται ή άλλη ερώτηση, ΠΟΤΕ;;;
ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ;;;
ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ;;;

Ειπα και εγώ να σου προσθέσω μερικά ερωτήματα καλέ μου φίλε Λεό.

Κέλσος

quote:

---

Kelsos: Η διαφύλαξη των "μυστικών" και η μετάδοσή τους στις επόμενες γενεές. Αν κοιτάξουμε προσεκτικά την ιστορία ΟΛΩΝ των λαών, θα δούμε ΠΑΝΤΟΥ να επικρατεί αυτός ο ΝΟΜΟΣ. 'Άρα είναι κάτι ΚΑΘΟΛΙΚΟ, ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ και όχι αποκλειστικό προνόμιο κάποιου "περιουσίου λαού. Να είσαι σίγουρος φίλε Λέων, ότι την γνώση την κράταγαν και συνεχίζουν (ευτυχώς) να τη κρατάνε ΜΥΣΤΙΚΗ, πρώτα για προφυλάξουν τον ίδιο τον άνθρωπο που όπως λες αναρωτιέται για όλα αυτά και έπειτα την ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ολόκληρη.

---

Σε αυτό το σημείο και εγώ σαν καινούργιο μέλος του φόρουμ ,αυτό που μπορώ να σου πω είναι το να προσπαθήσεις να ξεκινήσεις την αναζήτηση σου μεμονωμένα .Απλά να είσαι σίγουρος ότι στην πορεία της ερευνάς σου ,θα διαπιστώσεις ότι το κάθε ερώτημα σου που βάζεις ,δεν είναι παρά ένα κομμάτι ενός κρίκου από μια ατελείωτη αλυσίδα ερωτημάτων που θέλοντας και μη ,θα τα διαβείς όλα .

Βέβαια εδώ πρέπει να συμφωνήσω με τον Kelso, ότι το πρώτο που πρέπει να κανείς για να κατανοήσεις καλύτερα κάποια από τα ερωτήματα σου ,είναι να ψάξεις στις πρώτες πήγες .
Σε πήγες που δεν θα σου προσφέρουν μια στερεότυπη γνώση ,αλλά θα σου προσφέρουν την ευκαιρία να προβληματισθείς και να ψάξεις να ανακαλύψεις από μόνος σου αυτή την κρυμμένη γνώση ( Μυθολογία -Κοσμογονία -Φιλοσοφία) .

Έτσι και αλλιώς μην ξεχνάς ότι η λέξη εξέλιξη / εξελίσσομαι ,σημαίνει «ξεδιπλώνω, ανοίγω» .

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr