Ανοίγω το παρόν topic ύστερα από μία «περιήγηση» στην θεματολογία των τελευταίων ημερών, και σκοπός του είναι να επισημάνει, πέρα από ετσιθελικές αλληγορίες και άλλα συναφή, την τάση να ψάχνουμε το δέντρο και να «χάνουμε» το δάσος.

Διαβάζουμε λοιπόν για Sindon , ή σύμφωνα και με τον Άγιο Ιερώνυμο «σάβανο» πχ. Στην μετάφραση της Βουλγκάτας μας αναφέρει την λέξη pannus, όπου σημαίνει «λινό» ύφασμα. Τέλος πάντων.

Το θέμα πρέπει να το πιάσει κανείς από την αρχή. Και ξεκινώντας από την αρχή «σκοντάφτουμε» σε πολλά ευτράπελα και…..ολίγον τι στημένα σκηνικά!

Η αρχή του κακού λέγεται «ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ». Απλά πράγματα. Γιατί? Διότι:
Πώς να «χωνέψει» λοιπόν ο ελεύθερος και λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος (άνευ της…ελέω θρησκευτικής δεσποτείας), ΟΤΙ Η ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ ΕΝΟΣ ΣΦΑΓΕΑ ΡΩΜΑΙΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ?

Και ξεκαθαρίζουμε:
Τον 4ο αιώνα, και ενώ η διαλυμένη πλέον Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σπαραζόταν από εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στους διεκδικητές Κωνσταντίνο και Μαξέντιο, ο Κωνσταντίνος έφτασε μερικά χιλιόμετρα έξω από την Ρώμη για να πολεμήσει κατά του Μαξέντιου. Τους χώριζε ο Τίβερης ποταμός και μετράμε το έτος 312μχ.

Οι δυνάμεις του Κωνσταντίνου ήτανε μικρότερες, αλλά οι στρατιωτικές του ικανότητες προφανώς όχι. Σε αυτό το σημείο της ιστορίας «παρεμβαίνει» ο πατέρας της εκκλησιαστικής ιστορίας Ευσέβιος, και μας παραδίδει τα εξής:

Καθώς νύχτωνε, και η έκβαση της μάχης ήτανε πραγματικά δύσκολη, ο Κωνσταντίνος προσεύχονταν και τελούσε τελετές ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ , κάτι που ήτανε συνηθισμένη πρακτική πριν τη μάχη (όχι ότι άλλαξε και τίποτα από τότε δηλαδή).

Τότε συνέβη κάτι (σύμφωνα με τον Ευσέβιο…) το οποίο και έδωσε αστείρευτη εμψύχωση στον Κωνσταντίνο και τους στρατιώτες του (Σημείωση: ο Κωνσταντίνος ήτανε λάτρης, αλλά και ιερέας, του Θεού Μίθρα!): ένας λαμπερός σταυρός εμφανίστηκε στους ουρανούς ο οποίος έφερε την επιγραφή «Εν τούτω Νίκα», δηλαδή «Νίκησε με αυτό» (ναι, ναι, καλά διαβάζετε! Σφάξε, με «μπροστάρη» τον «ιερό» σταυρό, τέκνο του Μίθρα! Αφού…πεισθείς από την επιτυχία που σου παρέχω, ΤΟΤΕ, ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ, έλα στο μαντρί!! Να κλάψει κανείς ή να γελάσει από αυτή την κατάντια?? ).

Δηλαδή, με απλά λόγια , εμφανίστηκε σε έναν Ρωμαίο και πιστό του Μίθρα (!) σφαγέα, προ της μάχης με έναν του αντίπαλο, Ο….ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΤΕΥΧΟΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ (είπαμε, είτε η αποκαλούμενη από τους χριστιανούς Π.Διαθήκη είτε η Κ.Διαθήκη, ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ) και τον εμψύχωσε (μάλλον ΕΥΛΟΓΗΣΕ!) να ορμήξει κατά του Μαξέντιου και να τον κατασφάξει μαζί με τους στρατιώτες του! (….γιατί μου θυμίζει η ιστορία κάτι από….παλαιότερες ΚΑΙ ΠΑΝΟΜΟΙΟΤΥΠΕΣ «ευλογίες» του Γιαχβέ, αλά Ιησού του Ναυή? Γιατί?). ΕΛΕΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ!

Υπάρχει καμία λογική στην όλη υπόθεση? Δηλαδή για ποιο λόγο ξεφύτρωσε στα ξαφνικά ο….«Θεός της αγάπης» (!) σε έναν ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗ Ρωμαίο, έκανε ένα ολόκληρο Θαύμα, και στο τέλος (ποιο το μήνυμα άλλωστε?) ευλόγησε με την «παρουσία» του την επικείμενη σφαγή? Η πρέπει να «μασήσουμε» την νίκη μίας από τις χιλιάδες μάχες που έλαβαν χώρα στην ιστορία των λαών, ως «Θεόδοτη»?
ΔΗΛΑΔΗ Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΜΕ ΤΟΥ 300 «ΥΠΕΣΤΗ» ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΑΝΕΝΑ ΘΑΥΜΑ??

Εάν ψάξουμε όμως λίγο βαθύτερα θα δούμε ότι και βεβαίως υπάρχει «λογική»! Αμέσως μετά, αφού ξαναγράφτηκαν τα «θεόπνευστα» Ευαγγέλια πρώτα, εγκαταστάθηκε (κυριολεκτικά!) ο χριστιανισμός ως ΚΡΑΤΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΛΕΟΝ! «Τραβάνε» και μία λεγόμενη πρώτη οικουμενική σύνοδο το 325μχ οι μάγκες και (πάντα με τις ευλογίες του Ευσέβιου) ορίζουνε στα ξαφνικά και το…σύμβολο της πίστης! Άμ, εδώ και αν δεν υπάρχει λογική!
Περιττό να πούμε ότι ο «Μέγας» αυτός Κωνσταντίνος (μεταξύ των άλλων του ικανοτήτων, πέρα από την επίδραση που είχε στον Γιαχβέ, πετσόκοψε ΚΑΙ την γυναίκα του ΚΑΙ τον γιο του…) προέδρευσε αυτής της συνόδου, ΟΝΤΩΣ ΑΚΟΜΗ ΙΕΡΕΑΣ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΣ ΤΟΥ ΜΙΘΡΑ! Είπατε τίποτα για «ειδωλολάτρες»?

Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Ότι δεν «έκανε» από τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ που υπήρχανε στην αγορά το….αποσύρανε και τα νέα (και ταιριαστά) εμφανίστηκαν ως…Κανονικά Ευαγγέλια πλέον. Όχι παίζουμε!

Συμπέρασμα: η ιστορία γράφεται ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με τα γούστα του νικητή και από το 325 και μετά καθαρά ΑΠΑΓΩΓΙΚΑ! Τώρα οι ιστορίες περί ενός…σεντονιού είναι απλά λίγο ομίχλη ακόμα για τα μάτια των όποιων θελήσουνε τα ερευνήσουνε. Είπαμε, απλά πράγματα.

iamblixos

Ζήσε λοιπόν το παρόν και μάγεψε τις στιγμές και εξύμνησε τον πόθο και το πάθος ,δραπέτευσε στη χώρα του Ονείρου την πραγματικότητα,κάνε λοιπόν την πραγματικότητα Όνειρο και πέταξε και άσε της αηδίες κάτι σαν εσένα [δεν λέω εμένα γιατί εγώ ξέρω πολύ καλά τι λέω και τι θέλω] βρήκαν και πάτησαν άσχετη για να κυβερνούν.
Δεν θα σου ξαναγράψω ,ίσως ο Κελσός να είχε και δίκαιο με έχει κούραση αυτή η αντιπαράθεση που δεν βγάζει πουθενά. Mια πρόταση για σένα.
ΦΥΓΕ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΩΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΣΟΥΡΟΥΠΟ ΑΝΑΨΕ ΕΝΑ ΤΡΙΠΟΔΑ ΣΗΚΩΣΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΨΙΛΑ ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΕΚΕΙ

ΩΩΩΩΩΩΩΩΩ ΠΑΝΑ ΠΑΙΞΕ ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΧΟΡΕΨΟΥΜΕ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ ΤΗΣ ΦΛΟΓΕΡΑΣ ΣΟΥ.

Και επειδή, ΟΥΚ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ, καλύτερα λοιπόν να σηκώνουμε τα χέρια μας. Προσκύνα εσύ και ταπεινώσου στους ήρωες της πεντατεύχου, και άσε τους υπόλοιπους στο στρατόπεδο της Ελληνικής Θεομαχίας. Απλό δεν είναι?

Χόρεψε λοιπόν και τραγούδα (και τα δύο ανάθεμα και κυνηγημένα, από τους κολλητούς του είδους σου, παρεμπιπτόντως. Η μήπως είδες κανέναν ρασοφορεμένο να τιμά το ανθρώπινο σώμα?) στην αυλή της σχιζοφρένειας που ευαγγελίζεστε.

Τραγούδα, για την κατ’εικόνα και ομοίωσιν του, την στιγμή που ο ίδιος ο άνθρωπος είναι γεμάτος ατέλειες και φθαρτός, ενώ ο ίδιος είναι αγαθός, παντογνώστης κτλ.
Τραγούδα, για τα πειραματόζωα που «έσπειρε» στην γη, τιμωρώντας τους πρωτόπλαστους αντί να τους προφυλάξει, και έκτοτε τιμωρεί και βασανίζει γενιές ολόκληρες, αν και…αγαθός και δίκαιος.
Τραγούδα, για τις «αλληγορικές» ανομίες, αιμομίκτες, αφανισμούς και σφαγές ενηλίκων και παιδιών.
Τραγούδα για την προβατίλα που συντηρείται λοιπόν, γιατί σε λίγο μόνο με τα τραγούδια θα μείνετε. Στο έχω ξαναπεί: ο πανδαμάτορας χρόνος θα σας ξαναστείλει στο ασιατικό σας μαντρί! Θέλεις δεν θέλεις να το χωνέψεις.

Εάν είναι λοιπόν να «ασπαστούμε» κάτι ή να «υμνήσουμε», τότε υπάρχει άπειρο πνευματικό υλικό στους κόλπους της ελληνικής οικογένειας. Ανθρώπινες αξίες, Θεομαχία και όχι Θεοδουλεία, καθώς και αμέτρητες πηγές γνώσης ικανές να οδηγήσουνε τον ενάρετο άνθρωπο στην σχέση του με το Θείο. Δεν λείπει τίποτα φίλτατε!

Η μαυρίλα, τα εκβιαστικά διλήμματα, οι μεσσιανιστικοί παραλογισμοί, η δευτέρα παρουσία του τιμωρού Θεού, ο σατανάς και η κόλαση, η υποβόσκουσα Ιουδαϊκή «ηθική» και άλλα καρκινώματα του σιναφιού σας οδηγούνε τον Έλληνα (και όχι μόνο) στο να θεωρεί προπάτορες του τους Χαλδαίους Μάγους της Ούρ. Ευχαριστώ τέκνα του Αβραάμ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ!

Αλήθεια...φαντάστηκες ποτέ ότι μπορεί ΕΣΥ να παίζεις το "παιχνίδι" τους;

Έχασα κανένα επεισόδιο;

Τι έλεγε αυτό το μήνυμα;

Και επειδή, ΟΥΚ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ, καλύτερα λοιπόν να σηκώνουμε τα χέρια μας. Προσκύνα εσύ και ταπεινώσου στους ήρωες της πεντατεύχου, και άσε τους υπόλοιπους στο στρατόπεδο της Ελληνικής Θεομαχίας. Απλό δεν είναι?

Χόρεψε λοιπόν και τραγούδα (και τα δύο ανάθεμα και κυνηγημένα, από τους κολλητούς του είδους σου, παρεμπιπτόντως. Η μήπως είδες κανέναν ρασοφορεμένο να τιμά το ανθρώπινο σώμα?) στην αυλή της σχιζοφρένειας που ευαγγελίζεστε.

Τραγούδα, για την κατ’εικόνα και ομοίωσιν του, την στιγμή που ο ίδιος ο άνθρωπος είναι γεμάτος ατέλειες και φθαρτός, ενώ ο ίδιος είναι αγαθός, παντογνώστης κτλ.
Τραγούδα, για τα πειραματόζωα που «έσπειρε» στην γη, τιμωρώντας τους πρωτόπλαστους αντί να τους προφυλάξει, και έκτοτε τιμωρεί και βασανίζει γενιές ολόκληρες, αν και…αγαθός και δίκαιος.
Τραγούδα, για τις «αλληγορικές» ανομίες, αιμομίκτες, αφανισμούς και σφαγές ενηλίκων και παιδιών.
Τραγούδα για την προβατίλα που συντηρείται λοιπόν, γιατί σε λίγο μόνο με τα τραγούδια θα μείνετε. Στο έχω ξαναπεί: ο πανδαμάτορας χρόνος θα σας ξαναστείλει στο ασιατικό σας μαντρί! Θέλεις δεν θέλεις να το χωνέψεις.

Εάν είναι λοιπόν να «ασπαστούμε» κάτι ή να «υμνήσουμε», τότε υπάρχει άπειρο πνευματικό υλικό στους κόλπους της ελληνικής οικογένειας. Ανθρώπινες αξίες, Θεομαχία και όχι Θεοδουλεία, καθώς και αμέτρητες πηγές γνώσης ικανές να οδηγήσουνε τον ενάρετο άνθρωπο στην σχέση του με το Θείο. Δεν λείπει τίποτα φίλτατε!

Η μαυρίλα, τα εκβιαστικά διλήμματα, οι μεσσιανιστικοί παραλογισμοί, η δευτέρα παρουσία του τιμωρού Θεού, ο σατανάς και η κόλαση, η υποβόσκουσα Ιουδαϊκή «ηθική» και άλλα καρκινώματα του σιναφιού σας οδηγούνε τον Έλληνα (και όχι μόνο) στο να θεωρεί προπάτορες του τους Χαλδαίους Μάγους της Ούρ. Ευχαριστώ τέκνα του Αβραάμ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ!

ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΓΩ ΘΑ ΦΥΓΩ ,ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΡΑΨΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ.ΟΜΩΣ ΣΕ ΣΕΝΑ ΕΙΔΑ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΕΠΑΝΩ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΑ ΤΟ ΕΚΦΡΑΣΩ ΜΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ.

Α Ν Ε Ρ Α Σ Τ Ο Σ.[ΔΕΝ ΣΟΥ ΜΙΛΩ ΑΠΟ ΚΑΚΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΕΙΔΑ ΓΡΑΦΩ]

Νομίζω είναι τιμή μου να μου το λέει αυτό ένας...ΠΟΙΜΗΝ!!

Αλήθεια, μιάς και "βούτηξες" στο topic, γιατί δέν σχολιάζεις ("φτύνεις" δηλαδή) τα κατορθώματα του "Αγίου" που προσκυνάς?

Λίγος πλουραλισμός δέν βλάπτει φίλτατε! Και πού'σαι: μήν φοβάσαι δέν θα σε αφορίσει κανένας. ΠΕΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ. Άντε, να δούμε...

Tip: σχετικά με το ΑΝΕΡΑΣΤΟΣ, ρίξε μια ματιά στο ΑΡΧΑΙΩΝ ΣΚΟΤΟΣ και δές πρώτα αν "δικαιούσαι" να μιλάς!

Το ότι δέν οδηγεί πουθενά η τοποθέτηση επί απλών ιστορικών γεγονότων, αυτό μόνο εσύ θα μπορούσες να το πείς. Πώς αλλιώς!

Να σου υπενθυμίσω μονάχα ότι ούκ ολίγοι (χριστιανοί) Θεολόγοι είχανε μέχρι σήμερα το θάρρος να πούνε ξεκάθαρα την γνώμη τους για το συγκεκριμένο "ιστορικό ολίσθημα"....

Θέλει ΚΑΙ θάρρος Ιάμβλιχε!

quote:

---

Καθώς νύχτωνε, και η έκβαση της μάχης ήτανε πραγματικά δύσκολη, ο Κωνσταντίνος προσεύχονταν και τελούσε τελετές ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ , κάτι που ήτανε συνηθισμένη πρακτική πριν τη μάχη (όχι ότι άλλαξε και τίποτα από τότε δηλαδή).

---

quote:

---

Υπάρχει καμία λογική στην όλη υπόθεση? Δηλαδή για ποιο λόγο ξεφύτρωσε στα ξαφνικά ο….«Θεός της αγάπης» (!) σε έναν ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΗ Ρωμαίο, έκανε ένα ολόκληρο Θαύμα, και στο τέλος (ποιο το μήνυμα άλλωστε?) ευλόγησε με την «παρουσία» του την επικείμενη σφαγή? Η πρέπει να «μασήσουμε» την νίκη μίας από τις χιλιάδες μάχες που έλαβαν χώρα στην ιστορία των λαών, ως «Θεόδοτη»?

---

Ενας εκπαιδευμένος πολεμιστής πρέπει να είναι ικανός να αντεπεξέλθει εναντίον ενός εχθρικού στρατού χωρίς να χρησιμοποιήσει ματωμένο σπαθί.

Αγαπητέ Βελισάριε, την στιγμή που σκέφτηκε ο Κωνσταντίνος είτε την μάχη είτε αργότερα την μεταφορά της έδρας, κάθε άλλο παρά τον ελληνισμό σκέφτονταν. Αυτό, ας το θυμόμαστε.

Τώρα, το τι θεωρούμε ΕΜΕΙΣ ως ευεργετικό παράγωγο αυτής της κίνησης, δεν μπορούμε να το εκτιμήσουμε πραγματικά καθώς δεν είμαστε βέβαιοι για την εξέλιξη του ελληνισμού ΑΝΕΥ χριστιανικού δεσποτισμού και ΑΝΕΥ μεταφοράς της έδρας στο αρχαίο ελληνικό βυζάντιο ως Νέα Ρώμη.

Μπορεί κάλλιστα να τα πηγαίναμε εξίσου καλά ΕΝΤΟΣ της παγανιστικής Ρώμης, μπορεί εξίσου καλά να επανέρχονταν μια σταδιακή συνένωση του Ελληνισμού ώστε να «βγαίναμε» στο τέλος ως κάτι πολύ πιο λαμπρό από την πτωτική πορεία ενός θεοκρατικού μηχανισμού που αφομοίωσε κάθε λογής έθνος ως «βυζαντινούς Βασιλείς» (Αρμένιοι-Σλάβοι-Χαζάροι κτλ.).

Εξάλλου, η προ των Ρωμαίων ιστορία δεν μας το απαγορεύει καθόλου ως προσέγγιση θα έλεγα.

Από την άλλη, σαφώς και πρέπει να κοιτούμε ΚΑΙ την γονιμοποίηση που επέφερε ο ελληνισμός στην Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

VELISSARIOS:
«Δεν με ενδιαφερει σαν Ρωμιος που ειμαι αν ηταν Θεικο σημαδι η τεχνασμα .Ο Μ.Κωνσταντινος ηταν πραγματι πολυ αιμοδιψης και σιγουρα οχι ενας τυπικος Αγιος.»

Προσωπικά, δεν αυτοπροσδιορίζομαι ως Ρωμιός αλλά απλά ως Έλληνας, καθώς θεωρώ ότι λόγοι και καταστάσεις που επέφεραν ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ένα όνομα για τους Έλληνες καλό είναι να ανήκουνε εκεί. Στις σελίδες του τότε.

Ως προς τα υπόλοιπα, σωστά τα επισημαίνεις, και αυτό ακριβώς ήταν το αρχικό μου σχόλιο: η «κάθαρση» του οιουδήποτε μακελάρη πέρασε από την ιστορία ένεκα των πράξεων που έκανε ΥΠΕΡ της κοσμικής επικράτησης και εύνοιας προς τον σχολαστικό χριστιανισμό.

quote:

---

Μπορεί κάλλιστα να τα πηγαίναμε εξίσου καλά ΕΝΤΟΣ της παγανιστικής Ρώμης, μπορεί εξίσου καλά να επανέρχονταν μια σταδιακή συνένωση του Ελληνισμού ώστε να «βγαίναμε» στο τέλος ως κάτι πολύ πιο λαμπρό από την πτωτική πορεία ενός θεοκρατικού μηχανισμού που αφομοίωσε κάθε λογής έθνος ως «βυζαντινούς Βασιλείς» (Αρμένιοι-Σλάβοι-Χαζάροι κτλ.).

Εξάλλου, η προ των Ρωμαίων ιστορία δεν μας το απαγορεύει καθόλου ως προσέγγιση θα έλεγα.

---

Ενας εκπαιδευμένος πολεμιστής πρέπει να είναι ικανός να αντεπεξέλθει εναντίον ενός εχθρικού στρατού χωρίς να χρησιμοποιήσει ματωμένο σπαθί.

Ίσως αγαπητέ, όμως παραμένει μια υπόθεση.

Και γιατί να μην πηγαίναμε σε μια συνολική δημοκρατία? Και γιατί να μην πετάγαμε τους Ρωμαίους και την Ανατολική θρησκεία τους στη θάλασσα? ΤΙ είναι αυτό που το αποκλείει?

Οι Πέρσες μας απασχόλησαν και παλαιότερα, και η λύση είχε βρεθεί. Γιατί δηλαδή να μην είχαμε γίνει κύριοι του περιβάλλοντος σε οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο?

Όλα πιθανά αγαπητέ, όλα.

VELISSARIOS:
«Αν γλυτωναμε απο αυτους σιγουρα δεν θα γλυτωναμε απο τους Σλαβους η απο τους Ρωσους.»

Μπορούσαμε να είχαμε συμμαχίες και κοινά συμφέροντα με πολλούς άλλους λαούς κατά των Σλάβων ή των Ρώσων, επομένως δεν μπορούμε έτσι απλά να το απαντήσουμε με ένα όχι.

VELISSARIOS:
«Αν στην καλυτερη περιπτωση παραμεναμε μια ακομη επαρχια Ρωμαικη με πρωτευουσα την Ρωμη θα μας ειχαν πνιξει και θα μιλαγαμε σημερα Λατινικα..»

Και εγώ σου λέω ότι όπως για αιώνες η διασπορά των Εβραίων μίλαγε Ελληνικά, κάλλιστα θα μπορούσαμε να μιλάγαμε συνολικά στην πολιτισμένη Ευρώπη την Ελληνική. Το ίδιο θα μπορούσε να συνεχίζονταν στην Μεσόγειο και τους λαούς της.

Υποθέσεις αγαπητέ Βελισάριε, υποθέσεις που όλες έχουνε τη λογική τους, καθώς δεν υποθέτουμε ονειρεμένοι αλλά υποθέτουμε βάση ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΕΙΧΑΜΕ ΗΔΗ ΔΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΝΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝΕ.

Και γιατί όχι? Εδώ άλλοι με «θαύματα»…..γίνανε Άγιοι!!

Σε κάθε περίπτωση, δεν θέλω να μπούμε σε σενάρια επί σεναρίων, αλλά ας έχουμε κατά νου ότι δεν μπορούμε να θεωρούμε ως θέσφατα απόψεις που στις υποθέσεις στηρίζονται και όχι στα δεδομένα.

Διότι, με την ίδια λογική του «αδύνατου» που αναπτύσσεις, δεν θα ήταν ποτέ δυνατό και στον Μέγα Αλέξανδρο να φτάσει εκεί που έφτασε και να κατακτήσει όσους κατέκτησε.

Και όμως, το κατάφερε.

Συγχέεις και συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια αγαπητέ.

Οι ημών πρόγονοι ΧΑΣΑΝΕ από τους Ρωμαίους, και είναι φυσικό κάποιοι ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ να συνθηκολόγησαν. Το θέμα του Θείου στην αρχαιότητα δεν συνδέεται σε τίποτα με τα όσα σήμερα αντιλαμβανόμαστε και έτσι τζάμπα μην δημιουργούμε εσφαλμένες εντυπώσεις.

symbol:
«Από αυτή την κατάντια έσωσε τους προγόνους μας ο Χριστιανισμός.»

Ο χριστιανισμός δεν «έσωσε» τίποτα απολύτως. Το μόνο που έσωσε, ήταν τα συμφέροντα του. Και τούτο το είχε κάνει ήδη προσχωρώντας σε μια πολιτική σύμπραξη με την Κωνσταντίνεια λογική περί Θεού και ηρεμιστικής δράσης των μαζών.

Εάν θέλεις, το αναλύουμε διεξοδικά.

Σε κάθε περίπτωση, με το να μεταβάλλουμε τους ανθρώπους σε πειθήνια όργανα που προσέρχονται γονυπετείς εκλιπαρώντας χρωματιστές απεικονίσεις, διάφορα κόκαλα μακαριτών ή ακόμη και μουμοιοποιημένα σώματα ιερέων και ιερουργών, κάθε άλλο παρά……………….«σωτηρία» θα το έλεγα!

symbol:
«Εξ άλλου κυρίαρχη θεότητα εκτός από τον θεό αυτοκράτορα, τον 4ο αιώνα δεν ήταν ο Δίας, αλλά ο ….Μίθρας. Θεός προερχόμενος από τους κατ’ εξοχήν εχθρούς των Ελλήνων, τους Πέρσες.»

Κυρίαρχη θεότητα στον Ελλαδικό χώρο ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΙΘΡΑΣ. Το ότι ήταν ΣΤΗΝ ΡΩΜΗ, είναι άλλο θέμα.

Επομένως, ΤΙ σχέση έχουνε οι Πέρσες με τους Έλληνες και τον Μίθρα??

symbol:
«Ο Τίτλος Του Μεγάλου κατ’ εξοχήν ταιριάζει στον Μ. Κωνσταντίνο γιατί περισσότερο από κάθε άνδρα επηρέασε το ιστορικό γίγνεσθαι.»

Εδώ δεν συζητήσαμε γενικά και αόριστα, αλλά στα όσα αφορούνε το έθνος. Το τι έκανε για την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και για την θρησκεία που επέλεξε, είναι…άλλου παπά ευαγγέλιο!!

symbol:
«Όποιος θεομπαίχτης θέλει να πουλήσει, βρίζει την εκκλησία και τα ιερά και τα όσια του Έλληνα και βαυκαλίζεται ότι κάνει κάτι σημαντικό!»

quote:

---

«Όποιος θεομπαίχτης θέλει να πουλήσει, βρίζει την εκκλησία και τα ιερά και τα όσια του Έλληνα και βαυκαλίζεται ότι κάνει κάτι σημαντικό!»

---

Ε.Ο. Ανδρομέδιος ]+[ http://andromedios.blogspot.com

Τον 4ο αιώνα Φίλτατε, εθνικά κράτη δεν υπήρχαν. Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν μια πολυεθνική αυτοκρατορία και η ιδιότητα του Ρωμαίου πολίτη δεν χαρακτήριζε την εθνικότητα αλλά όλους τους κατοίκους. Η περιοχή της σημερινής Ελλάδας τότε, μικρή μάλλον σημασία είχε σαν επαρχία, σε σχέση με την τεράστια έκταση της αυτοκρατορίας.

Η καρδιά του Ελληνισμού τότε φίλτατε χτυπούσε κύρια στην Κωνσταντινούπολη, στην Μικρά Ασία, στην Αίγυπτο (Αλεξάνδρεια), στην Ιταλική νότια χερσόνησο (μεγάλη Ελλάς), στα παράλια του Εύξεινου Πόντου αλλά και στην ίδια την Ρώμη. Εξ άλου πολλοί Έλληνες σοφοί από πολύ νωρίς χαρακτηρίζουν την Ρώμη «Ελληνίδα πόλη».

«Άλλωστε οι Ρωμαίοι ανήκουν στο γένος των Ελλήνων» (Ιουλιανός, επιστολή «Εις τον βασιλέαν Ήλιον προς Σαλούστιον», 153a).

Οι Ρωμαίοι φίλτατε κυριάρχησαν στον Ελλαδικό χώρο, και με την βοήθεια και Ελληνικών όπλων. Το να προσκυνούν οι μακρινοί μας πρόγονοι φίλτατε το Μίθρα, πάει κι’ έρχεται, αλλά η κατάντια να προσκυνούν τον θεό αυτοκράτορα (μέγα αρχιερέα του Μίθρα) αυτό δεν υποφέρεται με τίποτα.

Φίλτατε υπάρχουν πλείστα ιστορικά ντοκουμέντα αυτών των θεοποιήσεων, με παράλληλη την θεμελίωση ναών και εξευτελιστικών, θεϊκών υποδοχών σε αυτοκράτορες .

Από ΠΟΥ ΚΑΙ ΩΣ ΠΟΥ αγαπητέ χτυπούσε «κύρια» η καρδιά του Ελληνισμού στην Κωνσταντινούπολη??

Βάση ΠΟΙΩΝ δεδομένων εξάγεις αυτό το συμπέρασμα? ΤΙ ήταν αυτό κατά τον 4ο αιώνα που μπορεί να αποδοθεί ως «κύρια αναφορά του Ελληνισμού» στην πόλη του Ρωμαίου αυτοκράτορα??

Πολύ θα ήθελα να μας ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ τα στοιχεία στα οποία μάλλον θα στηρίζεσαι.

Ως προς τα υπόλοιπα, αυτό δεν είναι κάτι το καινούργιο καθώς ο Ελληνισμός υπήρχε εκεί πολύ πριν την Ρώμη και τον Κωνσταντίνο. Οπότε, καμία συσχέτιση δεν μπορούμε να αποτολμήσουμε.

symbol:
«Άλλωστε οι Ρωμαίοι ανήκουν στο γένος των Ελλήνων» (Ιουλιανός, επιστολή «Εις τον βασιλέαν Ήλιον προς Σαλούστιον», 153a).»

Είναι γνωστή η αγάπη που έτρεφε ο Ιουλιανός για τον Ελληνικό πολιτισμό και ιστορία. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει και «απόδειξη γένους».

Επίσης είναι γνωστές οι διάφορες αιτιάσεις που «δείχνουν»μια συγγένεια με τα Ελληνικά φύλα. Όμως, τα όρια αναπόδεικτα και η επιστήμη ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ την έγκριση της σε μια τέτοια ανάλυση. Οπότε, ας αφήσουμε τους μύθους στην άκρη.

symbol:
«Το να προσκυνούν οι μακρινοί μας πρόγονοι φίλτατε το Μίθρα, πάει κι’ έρχεται, αλλά η κατάντια να προσκυνούν τον θεό αυτοκράτορα (μέγα αρχιερέα του Μίθρα) αυτό δεν υποφέρεται με τίποτα.»

Πρώτα από όλα, ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΣΑΝΕ. Η λατρεία του Θείου ΔΕΝ περιείχε προσκύνημα. Το προσκύνημα είναι ανατολίτικο έθιμο, χριστιανικό.

Καλό είναι να μην γενικεύουμε. Ούτε οι γνωστές υπεραπλουστεύσεις που εξόχως επιπόλαια αναδιανέμονται στο internet βοηθούνε κανέναν, παρά μονάχα την κοντόφθαλμη πρακτική της «σωτηριολογικής» δράσης του νεόφερτου χριστιανισμού των Ρωμαίων.

Είπαμε ότι το Θείο είχε άλλη έννοια και περιεχόμενο στην αρχαιότητα, και έτσι κανείς δεν το έβλεπε όπως το βλέπεις και αντιλαμβάνεσαι ΣΗΜΕΡΑ εσύ. Άλλο η Ενοθεϊστική σκέψη και άλλο η Μονοθεϊστική κουλτούρα.

Μέρα και νύχτα.

symbol:
«Φίλτατε υπάρχουν πλείστα ιστορικά ντοκουμέντα αυτών των θεοποιήσεων, με παράλληλη την θεμελίωση ναών και εξευτελιστικών, θεϊκών υποδοχών σε αυτοκράτορες .»

Τίποτα δεν είναι εξευτελιστικό, αρκεί να μάθουμε να σκεφτόμαστε όπως ΤΟΤΕ σκέπτονταν και όχι όπως ΜΑΣ ΜΑΘΑΝΕ να σκεπτόμαστε και να βλέπουμε την ιστορία.

Ο Μ.Αλέξανδρος τίμησε τις θεότητες των λαών που κατέκτησε. Ήταν ότι πιο φυσικό μπορούσε να κάνει, ότι πιο τιμητικό για έναν πολιτισμένο άνθρωπο της εποχής του. Βλέπεις, δεν είχε στο μυαλό του κάποιον «μοναδικό θεό» και κάποια «μοναδικά θεόσταλτα δικαιώματα», αλλά την έννοια του ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ.

Λες και εκείνος να είχε……αυτό-εξευτελιστεί εν αγνοία του??? Λες να μην γνώριζε τι έκανε?? Λες να αγνοούσε αυτά που ΕΣΥ ΣΗΜΕΡΑ θεωρείς ότι θα...όφειλε να μην είχε διαπράξει??

Ας είμαστε σοβαροί φίλτατε, και προπάντων ας μάθουμε επιτέλους ότι δεν μπορούμε να κοιτάμε πίσω στο χρόνο αναλύοντας τον Ελληνικό τρόπο σκέψης με τις απόψεις που εισήγαγε ο Ιουδαϊσμός.

Κανείς λοιπόν δεν «εξευτελίζονταν», αλλά έκαναν και λάτρευαν θεότητες που κατά την άποψη τους ουδέν το μεμπτό είχανε.

quote:

---

Και επειδή, ΟΥΚ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΕΙΝ

---

Δηλαδή, για να αντιληφθούμε Ευστάθιε τον τρόπο που διαβάζεις την ιστορία, επικρατούσε χάος πριν έρθει ο Ρωμαίος κατακτητής και μετά επικρατούσε…ηρεμία και τάξη??

Η κάθοδος του Αλάριχου στην Ελλάδα και οι σφαγές που άφησε στο πέρασμα του, είναι «τάξη»? Οι ανά τους αιώνες καταλήψεις εδαφών της Ελλάδας είτε από Σλάβους είτε από άλλα έθνη, είναι «τάξη»? Οι ισοπεδώσεις και η οργανωμένη καταστροφή οποιουδήποτε σημαδιού παρέπεμπε στην θρησκεία των κατακτημένων ήταν «τάξη»? Οι οριστικές απώλειες πανάρχαιων ελληνικών πόλεων και εδαφών (Μικρά Ασία) στα χέρια βαρβάρων και απολίτιστων της Ανατολής είναι «τάξη»?

Τι είδους «τάξη» εννοείς άραγε αγαπητέ? Διότι, ΠΡΙΝ αυτή την «τάξη», καμία ελληνική πόλη δεν είχε περάσει σε χέρια Μουσουλμάνων, καμία σφαγή δεν εκτελέστηκε εις το όνομα κάποιου Θεού.

Και ξέρεις ποιο είναι το πιο ωραίο? Ότι με την ίδια «τάξη» που επέβαλαν οι εκχριστιανισμένοι Ρωμαίοι σε άλλους λαούς, με την ίδια τάξη τους ανταπέδωσαν και εκείνοι λίγους αιώνες αργότερα: ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΩΓΜΟ ΤΩΝ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΜΙΑΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑ!

Efstathios:
«Η θρησκεια,ο Χριστιανισμος δηλαδη συνεβαλλε στο να δωθει η ταυτοτητα της καινουργιας ελληνικης αυτοκρατοριας οπως εγινε μετα.Ενας αυτοκρατορας για ολους,μια θρησκεια για ολους.Λαθος η σωστο ετσι εγινε.»

Λάθος λοιπόν, λέω εγώ, και ευτυχώς που η Ρωμαίικη αλαζονεία και μισαλλοδοξία πέρασε στο χρονοντούλαπο. Ευτυχώς, διότι με τα μυαλά που κουβαλούσανε σήμερα θα μπορούσαμε να μιλάγαμε κάλλιστα για Αλλάχ και Μωάμεθ, μιας και οι Μουσουλμάνοι για κάτι ψιλά θα είχανε παραμείνει στην Ευρώπη.

Και έτσι, αντί για Ρωμιούς έχουμε σήμερα Έλληνες. Αντί για γονυκλισίες και σκυμμένο κεφάλι στο διάβα του παπά έχουμε σκληρή κριτική και προβολή των προσώπων κάτω από το προσωπείο, αντί για βυζαντινή λογοκρισία και λίβελο, έχουμε δημοκρατία και δικαίωμα να πιστεύουμε και να λατρεύουμε ότι θέλει ο καθένας.

quote:

---

Τι είδους «τάξη» εννοείς άραγε αγαπητέ? Διότι, ΠΡΙΝ αυτή την «τάξη», καμία ελληνική πόλη δεν είχε περάσει σε χέρια Μουσουλμάνων, καμία σφαγή δεν εκτελέστηκε εις το όνομα κάποιου Θεού.

---

Edited by - Efstathios on 09/02/2006 19:16:04

Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα. Μα είναι επιχειρήματα αυτά αγαπητέ??? Ας σοβαρευτούμε λίγο.

Schwabe
Τίποτα δεν είναι εξευτελιστικό.........

Αυτή την απάντηση κρίνεται από μόνη της. Μα τέτοια υποτέλεια???

Schwabe
Και έτσι, αντί για Ρωμιούς έχουμε σήμερα Έλληνες.

Μήπως διασκεδάζουν με τις ωδές της Σαπφούς ???, και με τι χορεύουν με τον Πίνδαρο????

Schwabe
Αντί για γονυκλισίες και σκυμμένο κεφάλι στο διάβα του παπά…..

Έχουμε γονυκλισίες στο διάβα του αφεντικού, έρμαια των παθών και των θεών, που πάντα περιμένουν στις γωνίες. Διπλή βάρδια, δουλειά -δουλεία, χωρίς καμιά δυνατότητα αντίδρασης.

Schwabe
έχουμε δημοκρατία και δικαίωμα να πιστεύουμε και να λατρεύουμε ότι θέλει ο καθένας.

Φίλτατε το μόνο δικαίωμα που έχουμε, είναι το δικαίωμα να λυώνουμε τα νιάτα μας στο «φώς της τηλεόρασης», και της λατρείας της κατανάλωσης σε όλα τα επίπεδα υλικά και πνευματικά.

quote:

---

Schwabe:
Και έτσι, αντί για Ρωμιούς έχουμε σήμερα Έλληνες. Αντί για γονυκλισίες και σκυμμένο κεφάλι στο διάβα του παπά έχουμε σκληρή κριτική και προβολή των προσώπων κάτω από το προσωπείο, αντί για βυζαντινή λογοκρισία και λίβελο, έχουμε δημοκρατία και δικαίωμα να πιστεύουμε και να λατρεύουμε ότι θέλει ο καθένας.

---

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΝΑ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΞΕΝΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ.
Η απαγόρευση της κάθε μορφής βίας, οι κανόνες αγάπης και ομόνοιας μεταξύ των ανθρώπων συστατικά του Ορθόδοξου Χριστιανισμού που διατήρησαν τον Ελληνισμό ζωντανό μετά απο 500 χρόνια Τουρκοκρατίας κατάλαβες αγαπητέ?
Κατα τα άλλα την σχέση που λές οτι θα μπορούσε να έχει ο Αλλάχ, ο Μωάμεθ, οι Βάνδαλοι και οι Αλάριχοι που αναφέρεις με την Ορθόδοξη Χριστιανική θρησκεία δέν μπορώ να καταλάβω!!!!

Τάξη δεν ισχυρίστηκα εγώ ότι επικρατούσε, αλλά εσύ. Εσύ προέβαλλες το επιχείρημα της τάξης.

Όπως και να έχει όμως, οι μεν Πέρσες πάθανε ότι πάθανε, οι δε διαμάχες μεταξύ των Ελληνικών πόλεων ήταν μια εσωτερική κατάσταση, και κανείς δεν επέβαλε κάτι διαφορετικό, είτε ως θρησκεία, είτε ως όνομα (ρωμιός-ρωμαίος), είτε ως γενικότερη στάση ζωής και κοσμοθέασης.

Efstathios:
«Διοτι οπως αποδειχθηκε τελικα και οπως καταγραφηκε απο την ιστορια ,η μονη περιοδος που τα συνορα της ελλαδας παρεμειναν αλωβητα και μεσα στην ελλαδα επικρατουσε ταξη ηρεμια και ασφαλεια ητανε επι ρωμαικης κατοχης και περιπου για 350-400 χρονια.»

Μιλάμε για μια περίοδο κατάκτησης από την Ρώμη. Απλά και ξεκάθαρα. Δεν θα καθαγιάσουμε πια και….τον κατακτητή!!

Αυτό που συνάμα είναι αλήθεια, είναι ότι έως το 325 ο Ελληνισμός αναπτύσσονταν δίχως προσχώματα από καμία θρησκεία και από κανέναν δογματισμό ή θεοκρατικό μηχανισμό. Έλληνες δάσκαλοι δίδασκαν τα παιδιά των Ρωμαίων, οι φιλοσοφικές σχολές ανθούσαν, κανείς δεν διώκονταν για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις.

Μετά το 325 ωστόσο, άρχισε να πέφτει το σκοτάδι της Ανατολής επάνω στην Ρώμη…

Efstathios:
«Να σου θυμισω οτι οταν ο Αλαριχος εφτασε στην Αθηνα οι αθηναιοι συνθηκολογησαν αμεσως μαζι του και συναψανε ειρηνη αδιαφορωντας για τις υπολοιπες πολεις?»

Γιατί, οι «πανίσχυροι» Ρωμαίοι δηλαδή ΤΙ έκαναν??

Τελικά, όλοι εσείς που θεωρείται ως «λαμπρή περίοδο για το έθνος» την σταδιακή εναλλαγή της Ρωμαϊκής έδρας έχετε εξόχως περίεργη ανάγνωση της ιστορίας.

Το 410 μ. Χ. ο Αλάριχος είχε καταλάβει ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΤΗΣΕΙ την «αιώνια πόλη», την Ρώμη! Αυτό, το θυμάσαι? Ο Αυγουστίνος για παράδειγμα, εξηγούσε την παρακμή και την πτώση με….αιτίες ηθικές. Την κύρια εύθηνη της πτώσης την είχε το……«προπατορικό αμάρτημα» ! Η Ρώμη είχε γεννηθεί από τους «γιους του Καιν» και κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η αμαρτωλή «Εγκόσμια πολιτεία» όφειλε να αντικατασταθεί από τη «Θεια πολιτεία»!

Για τέτοια κατάσταση μιλάμε φίλτατε……

Efstathios:
«Ηταν οι βυζαντινοι ομως που προστατεψαν τον ελληνικο χωρο απο τους σλαβους κυνηγωντας τους και αποδεκατιζοντας τους ..Η αργοτερα παρακμη της βυζαντινης αυτοκρατοριας ομως καθως και οι δυτικοι που συνεβαλλαν σε αυτό…»

Ο μόνος που συνέβαλε στην σταδιακή παρακμή και βύθιση στην μισαλλοδοξία της θεοκρατίας και του δεσποτισμού, ήταν ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ «ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ». Και το τοποθετώ έτσι καθώς ποτέ δεν αποκαλούνταν έτσι.

Η θρησκευτική τους καταπίεση γέννησε το Ισλάμ, και λίγο αργότερα τους εκδικήθηκε οικτρά. Τους πέταξαν έξω από την Μικρά Ασία, και έτσι απώλεσε ο Ελληνισμός περιοχές όπου μεγαλούργησε το Ελληνικό πνεύμα.

Στην Ευρώπη συνάμα, ολοένα και αποσαθρώνονταν οι «βυζαντινοί», ανήμποροι ουσιαστικά να συνεργαστούνε είτε να σταθούνε ικανοί να ενώσουν και να προφυλάξουνε τον Ελληνισμό.

Εξάλλου, με ανθρώπους σαν τον Σλάβο Ιουστινιανό, τι άλλο χρειάζονταν άραγε ο Ελληνισμός για να αποδεκατιστεί? Τα απάνθρωπα έργα αυτού του Σλάβου στον θρόνο των «προστατών του ελληνικού έθνους» μα τα μεταφέρει ο Προκόπιος, ο προσωπικός του βιογράφος.

Το Άουσβιτς…..τύφλα να’χει μπροστά του!!

Αυτό το παραμύθι με την «προστασία» ας πάψει επιτέλους, διότι ούτε το ίδιο το τομάρι τους δεν στάθηκαν ικανοί να προστατέψουνε. Απλά, τα πράγματα είχανε όπως τα γνωρίζουμε και μέσα από αυτή την κατάσταση μπορούμε ενδεχομένως να αναζητήσουμε τις ελάχιστες αναλαμπές του ελληνισμού.

Υπήρξανε, κανείς δεν το αρνείται, αλλά δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και την συνολική ζημία από το 325 και μετά.

Ο μόνος που συνέβαλε στην σταδιακή παρακμή και βύθιση στην μισαλλοδοξία της θεοκρατίας και του δεσποτισμού, ήταν ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ «ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ».

O λαϊκός θρήνος και οδυρμός που μυριόστομος τραγουδήθηκε σε όλα τα Ελληνικά φύλα αποτελούν αδιάψευστη μαρτυρία του ψυχολογικού κλίματος, εξ αιτίας του γεγονότος της άλωσης.

Είναι τεράστιο το πλήθος των αναφορών στην άλωση που υπάρχει στα δημοτικά τραγούδια του Ελληνικού λαού απ’ άκρου εις άκρον, όπου χτυπούσε η καρδιά του Ελληνισμού, αφού η Κωνσταντινούπολη λειτουργούσε και μέρη συνεχίζει να λειτουργεί στην λαϊκή συνείδηση σαν εθνικό και θρησκευτικό σύμβολο.

Το πιο σημαντικό είναι ότι ταυτόχρονα οι λαϊκοί θρήνοι και οι παραδόσεις συνδέθηκαν, με τις ελπίδες και ενέπνευσαν την μελλοντική εθνική αποκατάσταση.

Μερικοί πρέπει να περιβάλουν με τα πιο αρνητικά συναισθήματα τον Ελληνικό λαό, γι’ αυτή την στάση του. Πρέπει δε να υποτιμούν πολύ τη συλλογική εθνική συνείδηση, που Θρήνησε, ολοφυρόμενος για την απώλεια της «θεοκρατικής» «καταπιεστικής» και «σκοταδιστικής» Ρωμανίας, και που άκουσον-άκουσον, επιθύμησε και αγωνίστηκε, διακαώς για την αναβίωσή της.

Αλλιώς πώς δικαιολογούνται στίχοι, όπως:
Πάλι με χρόνιους, με καιρούς, πάλι δικά μας είναι… ή
Η Ρωμανία κι’ αν πέρασε, ανθεί και φέρει κι άλλο… ή
Θλίψις απαραμύθητος έπεσε τοις Ρωμαίοις……

Μια μεγάλη ομάδα σχετικών με την άλωση δημοτικών Ελληνικών θρήνων αναφέρεται στον τελευταίο αυτοκράτορα της Ρωμανίας τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Σε δημοτικό τραγούδι του Πόντου περιγράφεται με ιδιαίτερη καθαρότητα ο αγώνας του τελευταίου αυτοκράτορα και ο ένδοξη πτώση του στο πεδίο της μάχης.

Ο βασιλιάς, ο βασιλιάς παργόριαν ‘κι παίρνε.
Επαίρεν τ’ ελαφρόν σπαθίν, τ’ ελλενικόν κοντάριν,
τσοι Τούρκους ‘κρούγνεν σσο σπαθίν, τσοι Τούρκους σσο κοντάριν.
Τριακόσους Τούρκους έκοψεν και δέκατρείς πασάδες
Τσακώθεν το σπαθίν ατού κι’ εσκίεν το κοντάριν.
Όταν εκαλοτέρεσεν, απές τσοι Τούρκς επέμνεν.

Το Ελληνικό Κοντάρι κρατούσε στα χέρια του ο τελευταίος Ρωμαίος αυτοκράτορας και τον έκλαυσε ο λαός.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr