Όλοι συμφωνούν ότι ήταν ιεροί αγώνες και είχαν μια ξεχωριστή θέση στη ζωή των Ελλήνων. Λέγεται ότι για τους Ολυμπιακούς ενδιαφερόταν ο ίδιος ο Δίας, αφού η συμμετοχή σ’ αυτούς ήταν μια προσευχή, μια προσφορά στον ίδιο τον Δία.
Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν βαθιά θρησκευόμενοι, χρωματίζοντας όλους τους θεσμούς με ένα θρησκευτικό χαρακτήρα. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι όλοι οι αγώνες γίνονταν γύρω από τα ιερά και προς τιμήν διαφόρων θεών και ηρώων.
Λόγω των Ολυμπιακών, η Ολυμπία γινόταν διεθνές πολιτιστικό κέντρο, όπου συγκεντρώνονταν και αντάλλασσαν απόψεις Έλληνες και ξένοι ποιητές, φιλόσοφοι, ιερείς, καλλιτέχνες, ιστορικοί, πολιτικοί, βασιλείς. Έτσι επιτυγχανόταν μια ιδιαίτερη επικοινωνία σε όλα τα επίπεδα σ’ αυτό το χώρο.
Στην αρχή τα αγωνίσματα γίνονταν μόνο σε μια ημέρα, αλλά στους κλασικούς χρόνους αυξήθηκαν σε πέντε. Περιληπτικά θα αναφέρουμε ότι την πρώτη ημέρα γίνονταν προσφορές στους θεούς και ορκωμοσία ότι θα τηρήσουν τις εντολές της αγωνιστικής ηθικής, τις οποίες δεν διδάσκονταν μόνο στις πόλεις τους, αλλά και ένα μήνα πριν, εφόσον ήταν υποχρεωμένοι να βρίσκονται εκεί για να διδαχθούν τους αθλητικούς και ηθικούς κανόνες.
Οι αγώνες διεξάγονταν την δεύτερη, τρίτη και τέταρτη ημέρα. Την πέμπτη ημέρα γίνονταν τα επινίκια, όπου γιορτάζονταν οι νικητές, καθώς και το νικηφόρο Ολυμπιακό Πνεύμα.
Το πιο σημαντικό στοιχείο είναι ότι αυτοί οι αγώνες ήταν ιεροί και δεν μπορούσαν να συμμετέχουν σ’ αυτούς όσοι είχαν διαπράξει βαριά εγκλήματα και στερούνταν των πολιτικών τους δικαιωμάτων. Έτσι ορκίζονταν στον Όρκιο Δία και έμπαιναν στον στίβο να αγωνιστούν για τα «πιο υψηλά, πιο δυνατά, πιο γρήγορα».
Στο επόμενο θέμα θα δούμε την άποψη του Πυθαγόρα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες
Συνεχίζεται...