Η σκληραγώγηση του σώματος το καθιστά έτοιμο να αντισταθεί σε εξωτερικές, αλλά και εσωτερικές ασθένειες. Σε προκλήσεις θα εξυπηρετούσε τους σκοπούς της ψυχής. Ένα αγύμναστο και κατώτερο σώμα θα μπορούσε να διαφθείρει μια ενάρετη ψυχή. Είναι αυτός που προτείνει για την διατροφή των αθλητών το κρέας (αν και οι Πυθαγόρειοι ήταν αυστηρά φυτοφάγοι).

Ο Πυθαγόρας είχε κάποιες αντιρρήσεις για τους μεγάλους αγώνες. Πίστευε ότι οι αθλητές γίνονταν φιλόνικοι και δοξομανείς. Δεν ήθελε την μονόπλευρη άσκηση και πίστευε στην αρμονική και σύμμετρη άσκηση, τη διαφύλαξη και διατήρηση του ιδανικού βάρους.

Πίστευε ότι το σώμα υποφέρει από το πολύ και από το λίγο. Κάθε πρωί στη σχολή των Πυθαγορείων γινόταν γυμναστική και εξάσκηση. Με τη γυμναστική το άτομο αποκτά αρετές, ανδρεία, σωφροσύνη, τιμιότητα, τόλμη κ.α.

Για μένα ναι.

Τα φαινόμενα και τα συμβαίνοντα αυτό δείχνουν, την εξαθλίωση του αθλητή για να μπορέσει να καταρρίψει το ρεκόρ, να πουλήσει και να φέρει χρήματα από τα τηλεοπτικά και τις διαφημίσεις.
Έτσι χορηγούν στον αθλητή αναβολικά και εξοντώνουν την όποια έννοια της ευγενούς άμιλλας, της φυσικής δύναμης, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Το αντικείμενο ( αθλητής ) θυσιάζετε στο βωμό του θεάματος και του κέρδους παραλύοντας μετά από κάποια χρόνια ή πεθαίνοντας σε πολύ μικρή ηλικία διότι κατέστρεψε τον οργανισμό του με τη χρήση στεροειδών.

Πόσο σύγχρονος μοιάζει ο Πυθαγόρας !!!!!!

Γι' αυτό το ευ αγωνίζεσθαι ( fair play μας το είχαν μάθει ), έχει πάει περίπατο.

Έτσι λοιπόν, το μεγαλύτερο ποσοστό των αθλητών εξαγοράζει την επιτυχία του με διάφορους τρόπους, κυρίως με διαφημίσεις.

Αλήθεια, πόσο απέχουμε από αυτό που ήταν κάποτε οι Έλληνες;

Λέγεται πως ένας στρατηγός του Μαρδόνιου, στην πρώτη εκστρατεία των Περσών κατά της Ελλάδας, όταν άκουσε πως οι Έλληνες αγωνίζονται στους Ολυμπιακούς αγώνες για ένα στεφάνι ελιάς, αναφώνησε "Αλοίμονο Μαρδόνιε, με ποιούς άντρες μας έφερες να πολεμήσουμε;"

Πάλι μου βγήκαν περισσότερες ερωτήσεις

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι το αυθεντικό ολυμπιακό πνεύμα είναι... πνεύμα. Και ως πνεύμα, ανήκει στον πνευματικό κόσμο. Εκεί είναι το σπίτι του και όταν αρχίζει να κατεβαίνει και να γίνεται σχέδια, σκοποί, τρόποι, ιδεολογίες, διάθεση, συναίσθημα, χρόνος, χώρος, σταδιακά "ντύνεται" με χιτώνες χοντρούς και κρύβεται η εσωτερική του φρεσκάδα και αγνότητα που έχει δανειστεί από τον Κόσμο των Ιδεών.

Για αυτόν τον λόγο, καλύτερα να μείνουμε στην αρχική του πνευματική σύλληψη και να προσπαθήσουμε να χωρέσουμε στο μυαλό μας, την σημαντική εκείνη στιγμή που αυτό το ιδεώδες "γραπώθηκε" από τις ψυχές των ιερέων-μυστών που πρώτοι συνέλαβαν και εφάρμοσαν αυτό το σχέδιο, ενότητας, άμιλλας, υπέρβασης, όπως εμφανίζεται μέσα από το Ολυμπιακό Πνεύμα.

Οι άλλες μεθοδεύσεις και μολύνσεις του, από την ανθρώπινη υπεροψία, φιλοδοξία και απληστία ήταν ένα φυσικό επακόλουθο για κάθε Ιδεώδες που λογω της βαρύτητας πέφτει τελικά στα χέρια των εμπόρων και των αγυρτών.

Αν θέλεις να τιμήσεις την Νίκη πρέπει να χάσεις η και να θυσιάσεις το "εγώ" σου μέσα σε αυτήν την λατρεία. Όποιος δεν το καταφέρνει, έχει συλλάβει μόνο ένα φάντασμα και όχι το Ολυμπιακό Πνεύμα.

Σημασία έχει όμως ότι αυτό το Ιδεώδες έκανε την εμφάνισή του στην ανθρωπότητα και αυτό δεν μπορεί να μας το αφαιρέσει κανένας.

Καλόν Αγώνα σε όλους και ας Νικήσει ο Καλύτερος.

Πολλές φορές επίσης αυτές οι κλισέ φράσεις που χρησιμοποιούνται σήμερα, όπως «ολυμπιακό ιδεώδες» ή «επιστροφή στη γενέτειρα», μπαίνουνε στο παιχνίδι για καθαρά εμπορικούς λόγους και όχι για κάτι άλλο.

Είναι όντως αλήθεια πως ελάμβαναν οι νικητές τον κότινο ως τιμητική επιβράβευση. Δεν ήταν όμως ΜΟΝΟ ο κότινος.

Οι άρχοντες των πόλεων, προκειμένου να δώσουνε και άλλα κίνητρα, φρόντιζαν ώστε να αμείβονται οι αθλητές και με άλλες παροχές. Τέτοιες ήταν π.χ. ένα αξίωμα στρατηγού ή μια άλλη πολιτική θέση.

Και αναρωτιέμαι άραγε, ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ?

Επίσης ας μην ξεχνούμε πως με νόμο του Σόλων ελάμβαναν οι ολυμπιονίκες «πριμ» χρηματικό. Το ίδιο ίσχυε και για τους νικητές των Ίσθμιων.

Αργότερα, ιδιαίτερα μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, εμφανίστηκαν και φαινόμενα επαγγελματιών αθλητών, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Επομένως, οι ολυμπιακοί αγώνες δεν υπήρξαν (με τα όσα σήμερα κρίνουμε) «άσπιλοι», παρά ενσωμάτωναν και ακολουθούσανε τις αλλαγές ενός ζωντανού κοινωνικού γίγνεσθαι

Σε κάθε περίπτωση, και με τις όποιες «παραφωνίες», διατήρησαν και διατηρούν το μεγαλείο τους. Και αυτό είναι που συγκινεί από άκρη σε άκρη τον κόσμο μας.

Τι σημαντικό επίτευγμα επιτυγχάνεται αν ένας άνθρωπος μπορέσει να τρέξει στα 100 μέτρα γρηγορότερα από τους άλλους;

Πόσο χρήσιμο είναι, πράγματι, αν 4 άτομα μεταφέρουν ένα... ξυλάκι μέσα σε ένα κύκλο 400 μέτρων πιο γρήγορα από κάθε άλλη τετράδα;

Εάν τα δούμε απλά και ρεαλιστικά, οι αγώνες είναι άχρηστοι.

Κι όμως κάθε αγώνισμα έχει αξία μόνο και μόνο ως συμβολισμός. Μέσα σε κάθε πρωταθλητή, σε κάθε πρωταγωνιστή, σε κάθε νικητή, βλέπουμε το σύμβολο της θέλησης, που ξεπερνάει κάθε εσωτερικό εμπόδιο. Τον βλέπει η έσω μας ψυχή, ο εντός μας εαυτός και αφυπνίζεται, προκαλώντας μας, να γίνουμε κι εμείς καλύτεροι αγωνιστές στο παιχνίδι αυτό της ζωής. Για να απελευθερωθούμε, επιτέλους, από τις προσκολλήσεις λιώνοντας το κερί που κρατάει φυλακισμένα τα φτερά μας.

Αυτή είναι η αξία αυτών των αγώνων. Η τελετή, το σύμβολο, το Ιερό. Αλλιώς η στείρα σκέψη θα είχε καταστρέψει όλη αυτήν την μαγεία.

Με αυτά και με αυτά θυμήθηκα τώρα την προγιαγιά μου, που, σε πολύ προχωρημένη ηλικία, έβλεπε στην τηλεόραση μαζί μας ποδόσφαιρο.

Ένα περιστατικό άκρως διδακτικό και αρκετά χιουμοριστικό.

Κάθε λίγο και λιγάκι όταν έβλεπε το έναν ή τον άλλον ποδοσφαιριστή να πέφτει στο έδαφος από κάποιο στενό μαρκάρισμα, φώναζε:

- "Ούι, Ούι το πδι. Του φάγανι του καημένου τα άλλα τα πιδιά. "

Στο τέλος, βλέποντας και την δική μας απάθεια στο θέαμα... μαρτύριο, μας είπε:

-"Τι κάνουν τούτα τα πιδιά;"

Της απάντησα:

-"Να, μανιά, παίζουν ποδόσφαιρο".

Εάν εξαιρέσουμε, ότι στην αρχή άκουσε... κρομμυδόσπορο, μετά κατάλαβε τι λέξη της είπα.

-"Και γιατί τσακώνουντι τούτα τα πιδιά;"

"-Να, μανιά, είναι 11 παληκάρια από αυτήν την πλευρά και 11 από την άλλη και προσπαθούν να βάλουν το τόπι η κάθε μία ομάδα στα δίχτυα της άλλης πλευράς"

-"Ούι πιδί 'μ. Και γιατίς δεν δίνουν από ένα τόπ' στουν καθένα να μην τσακώνουντι τα καημένα;"

Άντε να έδινα να καταλάβει η προγιαγιά μου το νόημα του αγώνα!!!

quote:

---

---

-"Και γιατί τσακώνουντι τούτα τα πιδιά;"

"-Να, μανιά, είναι 11 παληκάρια από αυτήν την πλευρά και 11 από την άλλη και προσπαθούν να βάλουν το τόπι η κάθε μία ομάδα στα δίχτυα της άλλης πλευράς"

-"Ούι πιδί 'μ. Και γιατίς δεν δίνουν από ένα τόπ' στουν καθένα να μην τσακώνουντι τα καημένα;"

Άντε να έδινα να καταλάβει η προγιαγιά μου το νόημα του αγώνα!!!

quote:

---

---

αυτο δεν ειναι τιποτε Τρισμεγιστε,η δικη μου η γιαγια ακομη βλεπει Ατιθασα νιατα..και οχι μονο αυτο αλλα ταυτιζεται κιολας,με τον καθε ρολο!

ΙΣΙΣΙΝΕΜΕΜΕΣΙΣΔΗΜΗΤΡΑΣΤΑΡΤΗ

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ (Άποψη του Πυθαγόρα).
Ένα αρκετά δύσκολο topic...
Πως να αποσυμβολίσουμε κάτι που μόνο με εικασίες πλησιάζουμε;
Οι Πυθαγόρειοι δεν μας άφησαν σχεδόν τίποτα και όσοι έγραψαν για τούτους το έκαναν μετάαπό εκατοντάδες χρόνια!

Προσωπικά (επειδή ασχολούμε με τον άλλο παρεξηγημένο της ιστορίας, τον Διογένη) ανακάλυψα ότι δεν μπορούμε να αποσυμβολίζουμε τα λάβαρα της ανθρώπινης ιστορίας. Η εικόνα του λάβαρου είναι αυτή ακριβώς που είναι τοποθετημένη επάνω του και μόνο όταν ανακαλύπτουμε αλήθειες μέσα από την ιστορία έχουμε το δικαίωμα να τις παρουσιάζουμε.

Ο Πυθαγόρας (μεταφορέας της Ιώνιας σκέψης στην Μεγάλη Ελλάδα), είναι ο Διδάσκαλος της δικής του εποχής!
Εάν δεκτούμε τούτο σαν δεδομένο,αυτόματα θα αναγνωρίσουμε το μέτρο στις ανθρώπινες ασκήσεις -εν ήδη ευγενής άμιλλας- που κυρύττει ο εκάστοτε Μεγάλος Διδάσκαλος (ΝΟΥΣ ΥΓΙΕΙΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ)...

Έτσι τοποθετόντας την δική μου καθαρά άποψη για την σωματική άσκηση, έχω να γράψω Ότι: Οι ολυμπιακοί αγώνες δεν ήταν ο σκόπος κανενός ανθρώπου που επιζητούσε την ανόρθωση της ψυχής/πνευματος μα κάτι το ξεχωριστό, κάτι το καθαρά ανθρώπινο και ο μοναδικός σκοπός των αθλητών.

Στην ανατολή οι διάφορες ασκήσεις των πολεμικών τεχνών γεννήθηκαν απ' την ανάγκη της προφύλαξης του ανθρώπου...Σήμερα λέμε για τα ολυμπιακά αθλήματα.

Σε χαιρετώ Master.
Σας χαιρετώ με εκτίμηση.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr