Οι πνευματικές κορυφές ,στην Ορθοδοξία, δεν κατακτούνται με την γνώση Τουλάχιστον όχι όπως αυτή εννοείται σε ανατολικού τύπου Θρησκείες και σε ταινίες σαν το «Ματριξ». Η γνώση είναι κάτι όμορφο, ένα παιχνίδι για να περνάμε την ώρα μας. Ο Θεός ,όμως, βιώνεται εμπειρικά [2]...το μόνο που χρειάζεται είναι να ΘΕΛΟΥΜΕ να βιώσουμε την Χάρη του, όταν θελήσουμε να το κάνουμε, τότε Αυτός αποκαλύπτει τον εαυτό του . Η Άσκηση είναι μέσον και όχι σκοπός. Άνθρωποι ΑΣΧΕΤΟΙ με την μεθοδευμένη άσκηση είχαν εμπειρίες Θέωσης , μέσα στην Ορθοδοξία, επειδή έδειξαν έλεος και Αγάπη. Είναι η "οδός της μετριοπάθειας" η οποία χαρακτηρίζεται από απλότητα και ελευθερία, μέσω της οποίας καλλιεργείται η Αγάπη προς το Χριστό. Η άσκηση προέρχεται ακριβώς απ αυτή την αγάπη. Όπως όταν είσαι ερωτευμένος, κάνεις τρελίτσες για τον έρωτα σου, έτσι και για τον Θεό, χρειάζεται ΕΡΩΤΑΣ. Ανέραστοι άνθρωποι δεν μπορούν να έρθουν σε κοινωνία με τον Τριαδικό Θεό.

Ο Θεός είναι τόσο παντοδύναμος και όμως τόσο ευγενικός. Δεν πιέζει κανένα με την παντοδυναμία Του ή την παρουσία Του. Τόσο κοντά μας και τόσο αθέατος την ίδια στιγμή, για να μη νοιώσουμε κάποιο βάρος, κάποια υποχρέωση από την παρουσία Του και μόνο. Να μη μας βαρύνει καθόλου, να μη μας δημιουργήσει καμία δέσμευση, να μας αφήσει τελείως ελεύθερους, να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Όχι να εξαναγκαστούμε από την ομορφιά Του κατά κάποιον τρόπο. Θα μπορούσε να επιβάλει την αγάπη Του όχι τίποτα με φόβους και δύναμη και ισχύ, αλλά απλά και μόνο με τη γλυκύτητα της παρουσίας Του, στην οποία καμία ύπαρξη δε θα μπορούσε να αντισταθεί. Δεν το κάνει, από ένα άπειρο... ακατανόητο σεβασμό για την ελευθερία του ανθρώπου. Η άσκηση, η πίστη , η προσευχή, είναι απλά εκφράσεις της συγκατάθεσης μας στην Αγάπη του. Όταν έχει την συγκατάθεσή μας η Χάρις του κατέρχεται στον άνθρωπο και τον Θεώνει. Από εμάς ζητάει, να του δώσουμε την άδεια(!) να το κάνει.

Πάντως , το πιο συγγενικό σύστημα άσκησης με την Ορθόδοξη ασκητική (και το πιο σοβαρό) είναι ο Ταοϊσμός, αν και δογματικά δεν έχει καμία σχέση, ωστόσο και αυτός απορίπτει τις διάφορες "Εμπειρίες" και "Θαύματα" τα οποία καλλιεργούνται αλλού (εναν παραλληλισμό μπορείτε να βρείτε στο "Η Ορθοδοξία και Η Θρησκεία του μέλλοντος, του π. Σεραφειμ Ροουζ , Αμερικανού Ορθόδοξου Ιερέα, πρώην Βουδιστή / Ταοϊστή). Σημασία δεν έχουν αυτές οι εμπειρίες και οι Δυνάμεις ,αλλά ο Καθαρισμός της "Νοεράς Καρδίας" (βλ Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία) δηλ του "κέντρου", του "πυρηνικού εργοστασίου" της Ψυχής. Η διαφορά μας , με αυτούς, είναι πως θεωρούμε πως ο Χριστός , όντας Θεάνθρωπος , είναι η πηγή κάθε αγαθού στο σύμπαν και χωρίς ενότητα με αυτόν (μέσω της Εκκλησίας γινόμαστε μέλη του θεραπευτικού του σώματος. Εκκλησία δεν είναι απλά το κτήριο..) δεν είναι δυνατή η κάθαρση..

Ο διαλογισμός διαφέρει από την Προσευχή. Ενώ ο διαλογισμός χρησιμοποιεί την φαντασία , η Προσευχή ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την φαντασία. Γιατί; Μα επειδή σκοπός της προσευχής είναι η κάθαρση , και όχι οι "εμπειρίες". Αυτός που προσεύχεται συνομιλεί με τον Θεό (απλά και ταπεινά) , και πρέπει να πατάει γερά στα πόδια του, να μην είναι φαντασιόπληκτος. Διάφορες εμπειρίες "πληρότητας" είναι δυνατόν να δημιουργηθούν με την χρήση αντικαταθλιπτικών η / και LSD. Δεν θα μπορούσε , μια εχθρική πνευματική οντότητα (=Δαίμονας) , να διεγείρει κατάλληλα τα εγκεφαλικά κέντρα η τους αδένες του σώματος, ώστε να παράγει μια τέτοια εμπειρία;;; Αυτό σε συνδυασμό με τις πνευματικές δυνάμεις που μια τέτοια οντότητα κατέχει, μπορεί να πείσει έναν άνθρωπο για την αξία αυτής της εμπειρίας. Κανένας δεν διαφωνεί βέβαια πως , όντως, αυτή ήταν μία πνευματική εμπειρία. ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΠΟΥ; ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ; Είναι όλες οι πνευματικές δυνάμεις «Φιλικές» προς τον άνθρωπο; Είναι , άραγε, προς όφελος μας κάθε πνευματική εμπειρία; Είναι χαρακτηριστικό πως στην προσευχή απαγορεύεται κάθε είδους φαντασία, ακόμα και της εικόνας του Χριστού! Ποιος θα ήθελε να τονίσει την φαντασία; (δηλ το ψέμα). Ποιος θα ήθελε να μας κρατήσει στο «Matrix» της φαντασίας μας; Ποιος θέλει να αγνοήσουμε την πραγματικότητα;

Το Φως που βλέπουν όσοι μετέρχονται τον Ανατολικό διαλογισμό (αν και όταν αυτό δεν είναι δαιμονικό) προέρχεται από το Φυσικό Πυρ της ψυχής , το οποίο δεν είναι άκτιστο, αλλά κτιστό![3] Παρ όλα αυτά το φυσικό αυτό πυρ είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό , και δίνει την εντύπωση του "Φωτισμού". Όμως το Άκτιστο πυρ[4] είναι ασχημάτιστο, Άπειρο και αλλοιώνει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ τον άνθρωπο ,οδηγεί στην Μεταποίηση του σε (κατά Χαριν, όχι κατ ουσία) Θεό, διατηρώντας παράλληλα το πρόσωπο του Ανθρώπου. Το πρόσωπο ΘΕΩΝΕΤΑΙ , δεν εξαφανίζεται ούτε αφομοιώνεται όπως θέλουν οι οπαδοί της μετενσάρκωσης[5].. Αλλά οι ασκητές των ανατολικών Θρησκειών , παρερμηνεύουν το Φυσικό (εσωτερικό, ανθρώπινο) Πυρ , αφού δεν έχουν εμπειρία του Θεϊκού και φτάνουν σε ένα είδος Αυτοθαυμασμού (=Αυτοθέωσης) στο οποίο είχε πέσει και ο Εωσφόρος. Η απορρόφηση του Προσώπου (που στην Ορθοδοξία είναι Ιερό!) είναι ένα τέχνασμα των δαιμόνων [6], πνευματικών βαμπίρ ουσιαστικά, που θέλουν να εξουσιάσουν και να καταστρέψουν τον Άνθρωπο. Μόνος τρόπος είναι η καταστροφή του προσώπου του.. Οτιδήποτε μας στερεί την Άκτιστη Χάρη Του (δηλαδή η αμαρτία) συντελεί σε αυτή την καταστροφή. Οι Πατέρες μας λένε πως μεγάλο ρόλο στην αυτοθέωση του Εωσφόρου, έπαιξε η φαντασία. Φαντάστηκε τον εαυτό του ανώτερο του Θεού, και έτσι αρρώστησε. Αυτό το χαρακτηριστικό το έχει και ο άνθρωπος μετά την πτώση του, η φαντασία πρέπει να θεραπευτεί (όχι να ξεριζωθεί, απλά να επανέλθει στη φυσική κατάσταση και να πάψε να υπηρετεί τον εγωισμό).
Κατα την Θ. Κοινωνία , Το σώμα και το αίμα του Χριστού , μας καθιστούν κοινωνούς στο πυρ της Θεότητας. αλλά δεν έχουμε άμεση συνείδηση αυτού, επειδή η Νοερά καρδία είναι σκοτισμένη. Η Αλλοίωση όμως συμβαίνει έτσι και αλλιώς...

Αν η Νοερά Καρδία είναι κατα προαίρεση ακάθαρτη , τότε το Θεϊκό πυρ βιώνεται ως "Κόλαση", λόγω της βίαιης κίνησης που κάνει η ψυχή ενάντια στο Θεϊκό πυρ. Αν όχι , τότε βιώνεται ως Παράδεισος. Κόλαση και παράδεισος είναι ,ουσιαστικά , η Άκτιστη ενέργεια του Θεού, η Αγάπη του. Στην πραγματικότητα ο Παράδεισος θα "καίει πιο δυνατά" από την κόλαση, αλλά όσοι είμαστε στην κόλαση θα βιώνουμε το Πυρ ως σκότος, λόγο κακής προαίρεσης. Στον Παράδεισο , από την άλλη, το Πυρ θα θεώνει τις υπάρξεις οδηγώντας αυτές όλο και πιο κοντά στη Θεογνωσία. Θα είναι ένα διαρκές "ανέβασμα", χωρίς τέλος...[7]

Βασικός τρόπος προετοιμασίας είναι η συμμετοχή στο Μυστήριο της εξομολόγησης ΚΑΙ η άσκηση, ώστε η Νοερά Καρδία να είναι όσο δυνατόν πιο κεκαθαρμένη.
Σε κάποια φάση αυτή η προαίρεση του ανθρώπου θα παγιωθεί (κρίση) και τότε η Κόλαση και ο Παράδεισος θα είναι Αιώνια..

Κλείνοντας ας δούμε και μία εμπειρία από έναν «καθηγητή» του Αγίου Όρους.
Ένας σύγχρονος αγιορείτης άγιος γράφει: “Όταν εν τη υπακοή και τη ησυχία καθαρίση (κάποιος) τας αισθήσεις και γαληνιάση ο νούς και καθαρισθή η καρδία του, τότε λαμβάνει χάριν και φωτισμόν γνώσεως και γίνεται όλος φώς, όλος νούς, όλος διαύγεια· και βρύει θεολογίαν, όπου αν γράφουν τρεις δεν προλαμβάνουν το ρεύμα της χάριτός όπου βρύει κυματωδώς και σκορπίζει ειρήνην και άκραν ακινησίαν παθών εις όλον το σώμα. Φλογίζεται η καρδία από θείαν αγάπην και φωνάζει: Κράτει Ιησού μου, τα κύματα της χάριτος σου, ότι αναλύομαι ωσεί κηρός. Και όντως αναλύεται μη βαστάζων. Και αρπάζεται ο νούς εις την θεωρίαν, και γίνεται σύγκρασις, και μετουσιούται ο άνθρωπος, και γίνεται ένα με τον Θεόν, ώστε να μη γνωρίζη ή να χωρίζη εαυτόν, καθώς ο σίδηρος εις το πύρ, όταν ανάψη και αφομοιωθή εις το πύρ”.
(Γέροντος Ιωσήφ, Προθύμως Ανάβαινε, έκδ. Ι Μονής Φιλοθέου Αγ. Όρους 1979, σελ. 13).

*********************************************************************

Σημειώσεις
----------------

[1] Μυστική , δεν σημαίνει "κρυμμένη" στην Ορθοδοξία, αλλά δηλώνει το γεγονός πως λόγω της λεπτότητας τους κάποια θέματα θα πρέπει να προσεγγίζονται με προσοχή και κατ ιδίαν. Αν όντως ήταν «μυστική» αυτή η διδασκαλία, δεν θα κυκλοφορούσαν τόσα βιβλία γι’ αυτήν..

[2] Διαβάστε: http://www.focusmag.gr/fora/view-message.rx?oid=10341

[3] Άκτιστο σημαίνει «γεννημένο» «πριν» από το big bang. Βεβαίως η λέξη «πριν» δεν αποδίδει σωστά την πραγματικότητα που θέλουμε να εκφράσουμε, μια και ο Χωρόχρονος δημιουργήθηκε με το Big Bang. Οτιδήποτε , λοιπόν , υπάρχει «πέρα» από to big bang, δεν υπόκειται σε χωροχρονικούς περιορισμούς και άρα ούτε και στους φυσικούς νόμους. Οι Ορθόδοξοι , θεωρούμε πως ο Θεός συντηρεί τον κόσμο με τις Άκτιστες Ενέργειες του. Η ουσία του αυτή καθ’ αυτή είναι απρόσιτη στα κτίσματα, μια και τα υπερβαίνει ουσιαστικά. Όμως είναι δυνατόν τα κτίσματα (=εμείς) να Θεωθούμε, όταν ενωθούμε με την Άκτιστη Ενέργεια του. Έτσι , ξεπερνάμε και εμείς, τα όρια του χωροχρόνου, «κατά Χάριν». Αντίθετα, η Παπική εκκλησία, θεωρεί πως οι Ενέργειες του Θεού είναι κτιστές, πράγμα το οποίο θα στερούσε τον άνθρωπο από την Θεωση..

*H λέξη «δημιούργημα» αντιστοιχεί σε κτιστά και όχι Άκτιστα γι’ αυτό και τα δεν χρησιμοποιείται Σωστότερη διατύπωση είναι αυτή για τον Υιό: "γεννηθέντα ου ποιηθέντα" (από το γεννώμαι = γεννιέμαι)
Άκτιστο = Αδημιούργητο = Αγέννητο (με ένα ν από το γί(γ)νομαι)
(Γένεσις = Δημιουργία)

[4] Δείτε http://www.focusmag.gr/id/files/16249/w_HolyLight1.jpg

Εδώ βλέπουμε μία μορφή που έχει το Άκτιστο Φως, το γνωστό σε όλους Άγιο Φως , που κατέρχεται μετά από παράκληση στον Θεό , που κάνει ταπεινά ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων το Μεγάλο Σάββατο, μπροστά στον Πανάγιο Τάφο. Όπως μπορείτε να δείτε στην φωτογραφία, το Άγιο φως δεν καίει, δεν έχει τις ιδιότητες της κανονικής φωτιάς για την πρώτη μισή ώρα (περίπου 33 λεπτά) επειδή είναι άκτιστο. Μετά την πάροδο του χρόνου γίνεται κτιστό. Βεβαίως μια φωτογραφία δεν είναι αποδεικτικό στοιχείο. Μπορεί να είναι «φτιαχτή». Γι’ αυτό σας προτρέπω να πάτε να το δείτε και μόνοι σας…

[5] Δες το: http://users.aias.gr/oode/metens1.htm

[6] Όταν ένας Νομπελίστας Ψυχίατρος όπως ο Καρλ Γιουνγκ λέει πως τα «Αρχέτυπα», μπορεί να μην είναι απρόσωπες έννοιες, αλλά «αυτόνομες ημι-υλικές οντότητες που επηρεάζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά», δεν βλέπω τον λόγο να μη μιλήσω για «αγγέλους» και «δαίμονες», μήπως είναι θέμα ορολογίας; Αν πω Λευκά και μαύρα Αρχέτυπα θα είναι καλύτερα; Προτιμώ να μην το κάνω επειδή η διδασκαλία του Κ. Γιουνγκ δεν ταυτίζεται με την Ορθόδοξη..

[7] http://www.pelagia.org/htm/b24.en.life_after_death.00.htm

[ 8] Είναι σημαντικό να τονιστεί πως η εξομολόγηση ομοιάζει πολύ με την μοντέρνα ψυχαναλυτική μέθοδο της λογοθεραπείας! (μιλάμε για την μέθοδο της υπαρξιακής ψυχολογίας και όχι για την μέθοδο θεραπείας της δυσλεξίας..)
δείτε εδώ :
http://www.pelagia.org/htm/b25.e.iparxiaki_psychologia_kai_orth_psychotherapia.01.htm

Βιβλιογραφία
------------------

Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ, ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΡΟΟΥΖ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ:
( http://www.amazon.com/exec/obidos/tg/detail/-/188790400X/qid=1053425944/sr=1-6/ref=sr_1_6/002-6919810-7013659?v=glance&s=books )

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ Ι. ΒΛΑΧΟΥ:
( http://www.pelagia.org/htm/b02.en.orthodox_psychotherapy.00.htm )

ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. ΤΟΥ Ι. ΒΛΑΧΟΥ:
( http://www.pelagia.org/htm/b01.en.a_night_in_the_desert_of_the_holy_mountain.00.htm )

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ Ι. Δ. ΖΗΖΙΟΥΛΑ:
( http://users.aias.gr/oode )

ΟΙ ΓΚΟΥΡΟΥ , Ο ΝΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΤΟΥ Δ. ΦΑΡΑΣΙΩΤΗ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ.:
( http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=3013
http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=3012 )

Edited by - @χρηστος on 31/12/2003 15:29:10

quote:

---

Γεια σου THIGI.

---

quote:

---

Ο διαλογισμός διαφέρει από την Προσευχή. Ενώ ο διαλογισμός χρησιμοποιεί την φαντασία , η Προσευχή ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την φαντασία. Γιατί; Μα επειδή σκοπός της προσευχής είναι η κάθαρση , και όχι οι "εμπειρίες".

---

Edited by - VIKING on 31/12/2003 15:57:27

quote:

---

"Ο Διαλογισμός δεν είναι ρεμβασμός ούτε ονειροπόληση΄ καθώς το σώμα αποτελείται από το σάρκινο, το νοητικό και το πνευματικό με το διαλογισμό επιτελείται ο συντονισμός – η εναρμόνιση – του νοητικού και του σάρκινου σώματος με την πνευματική τους πηγή. Όταν γίνεται σωστά, κάνει τον άνθρωπο δυνατότερο νοητικά και σωματικά."
Έντγκαρ Κέυση

---

1)http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/1577312295/cookingbooks-20/ref%3Dnosim/002-2708982-5958417

τι λέει; Για την χρησιμοποίηση της Φαντασίας (imagination): "Creative Visualization: Use the Power of Your Imagination to Create What You Want in Your Life"

2) http://www.shantimayi.com/bodhi.html

quote:

---

The term Bodhisacha refers to the work of the Sacha lineage. For over a hundred years the focus has been, like the Bodhisattvas, to transform universal consciousness through the awakening of all beings. We offer this intention through our prayer, by living a life of spiritual excellence and compassion. Compassion matures by understanding of one’s self in others and others in one’s self. Actually, there is not a grain of difference between one and another, but of course that must be realized. The main vehicle of our Bodhisacha prayer is the Gayatri Mantra, another will be our own imagination. One reason I am offering you this Sunday meditation, is to stretch your imagination. It is important to make your imagination pliable and resilient.

---

Edited by - @χρηστος on 09/01/2004 15:07:36

quote:

---

. Η Άσκηση είναι μέσον και όχι σκοπός. Άνθρωποι ΑΣΧΕΤΟΙ με την μεθοδευμένη άσκηση είχαν εμπειρίες Θέωσης , μέσα στην Ορθοδοξία, επειδή έδειξαν έλεος και Αγάπη. Είναι η "οδός της μετριοπάθειας" η οποία χαρακτηρίζεται από απλότητα και ελευθερία, μέσω της οποίας καλλιεργείται η Αγάπη προς το Χριστό. Η άσκηση προέρχεται ακριβώς απ αυτή την αγάπη. Όπως όταν είσαι ερωτευμένος, κάνεις τρελίτσες για τον έρωτα σου, έτσι και για τον Θεό, χρειάζεται ΕΡΩΤΑΣ. Ανέραστοι άνθρωποι δεν μπορούν να έρθουν σε κοινωνία με τον Τριαδικό Θεό.

---

quote:

---

Γι'αυτό στην ορθόδοξη Ασκητική, Η Φαντασία απαγορευεται (δια ροπάλου..)

---

ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ Ο ΝΟΥΣ -ΣΟΥ- ΟΤΙ ΟΛΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ...-"ΘΕΟ"-
ΤΟΤΕ ΘΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ...Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ...-ΣΟΥ-

(ΑΛΗΘΕΙΑ,ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ "ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ" ΕΝΑΡΜΟΝΙΖΕΙ ΤΑ ΤΣΑΚΡΑΣ....;)

ΑΤΜΑ, "ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ..."
('Η ΤΟ ΑΠΟΚΥΗΜΑ ΜΙΑΣ "SHIVASHAKTI"...ΕΝΩΣΗΣ...)

quote:

---

Ο διαλογισμός διαφέρει από την Προσευχή. Ενώ ο διαλογισμός χρησιμοποιεί την φαντασία , η Προσευχή ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ την φαντασία. Γιατί; Μα επειδή σκοπός της προσευχής είναι η κάθαρση , και όχι οι "εμπειρίες". Αυτός που προσεύχεται συνομιλεί με τον Θεό (απλά και ταπεινά) , και πρέπει να πατάει γερά στα πόδια του, να μην είναι φαντασιόπληκτος. Διάφορες εμπειρίες "πληρότητας" είναι δυνατόν να δημιουργηθούν με την χρήση αντικαταθλιπτικών η / και LSD. Δεν θα μπορούσε , μια εχθρική πνευματική οντότητα (=Δαίμονας) , να διεγείρει κατάλληλα τα εγκεφαλικά κέντρα η τους αδένες του σώματος, ώστε να παράγει μια τέτοια εμπειρία;;; Αυτό σε συνδυασμό με τις πνευματικές δυνάμεις που μια τέτοια οντότητα κατέχει, μπορεί να πείσει έναν άνθρωπο για την αξία αυτής της εμπειρίας. Κανένας δεν διαφωνεί βέβαια πως , όντως, αυτή ήταν μία πνευματική εμπειρία. ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΠΟΥ; ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ; Είναι όλες οι πνευματικές δυνάμεις «Φιλικές» προς τον άνθρωπο; Είναι , άραγε, προς όφελος μας κάθε πνευματική εμπειρία; Είναι χαρακτηριστικό πως στην προσευχή απαγορεύεται κάθε είδους φαντασία, ακόμα και της εικόνας του Χριστού! Ποιος θα ήθελε να τονίσει την φαντασία; (δηλ το ψέμα). Ποιος θα ήθελε να μας κρατήσει στο «Matrix» της φαντασίας μας; Ποιος θέλει να αγνοήσουμε την πραγματικότητα;

Το Φως που βλέπουν όσοι μετέρχονται τον Ανατολικό διαλογισμό (αν και όταν αυτό δεν είναι δαιμονικό) προέρχεται από το Φυσικό Πυρ της ψυχής , το οποίο δεν είναι άκτιστο, αλλά κτιστό![3] Παρ όλα αυτά το φυσικό αυτό πυρ είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό , και δίνει την εντύπωση του "Φωτισμού". Όμως το Άκτιστο πυρ[4] είναι ασχημάτιστο, Άπειρο και αλλοιώνει ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ τον άνθρωπο ,οδηγεί στην Μεταποίηση του σε (κατά Χαριν, όχι κατ ουσία) Θεό, διατηρώντας παράλληλα το πρόσωπο του Ανθρώπου. Το πρόσωπο ΘΕΩΝΕΤΑΙ , δεν εξαφανίζεται ούτε αφομοιώνεται όπως θέλουν οι οπαδοί της μετενσάρκωσης[5].. Αλλά οι ασκητές των ανατολικών Θρησκειών , παρερμηνεύουν το Φυσικό (εσωτερικό, ανθρώπινο) Πυρ , αφού δεν έχουν εμπειρία του Θεϊκού και φτάνουν σε ένα είδος Αυτοθαυμασμού (=Αυτοθέωσης) στο οποίο είχε πέσει και ο Εωσφόρος. Η απορρόφηση του Προσώπου (που στην Ορθοδοξία είναι Ιερό!) είναι ένα τέχνασμα των δαιμόνων [6], πνευματικών βαμπίρ ουσιαστικά, που θέλουν να εξουσιάσουν και να καταστρέψουν τον Άνθρωπο. Μόνος τρόπος είναι η καταστροφή του προσώπου του.. Οτιδήποτε μας στερεί την Άκτιστη Χάρη Του (δηλαδή η αμαρτία) συντελεί σε αυτή την καταστροφή. Οι Πατέρες μας λένε πως μεγάλο ρόλο στην αυτοθέωση του Εωσφόρου, έπαιξε η φαντασία. Φαντάστηκε τον εαυτό του ανώτερο του Θεού, και έτσι αρρώστησε. Αυτό το χαρακτηριστικό το έχει και ο άνθρωπος μετά την πτώση του, η φαντασία πρέπει να θεραπευτεί (όχι να ξεριζωθεί, απλά να επανέλθει στη φυσική κατάσταση και να πάψε να υπηρετεί τον εγωισμό).
Κατα την Θ. Κοινωνία , Το σώμα και το αίμα του Χριστού , μας καθιστούν κοινωνούς στο πυρ της Θεότητας. αλλά δεν έχουμε άμεση συνείδηση αυτού, επειδή η Νοερά καρδία είναι σκοτισμένη. Η Αλλοίωση όμως συμβαίνει έτσι και αλλιώς...

---

quote:

---

(ΑΛΗΘΕΙΑ,ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΟΤΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ "ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ" ΕΝΑΡΜΟΝΙΖΕΙ ΤΑ ΤΣΑΚΡΑΣ....;)

---

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Θα ήθελα να συμμετέχω κι εγώ στη Συζήτησή σας, σε αυτό το πολύ ενδιαφέρον θέμα που ξεκίνησε ο @χρηστος.

Να ξεκαθαρίσω καταρχάς ότι δεν υποστηρίζω την μία θρησκεία έναντι της άλλης, το ένα φιλοσοφικό ρεύμα αντί το άλλο κ.ό.κ., το μόνο που υποστηρίζω - όπως και γενικότερα ο Τόπος του ESOTERICA κάνει - είναι η εσωτερική, κοινή, ουσία που κρύβεται πίσω από όλες αυτές τις εκφράσεις του Καλού και του Αληθινού.

Απλά θα ήθελα να επισημάνω εδώ κάποια πράγματα που νομίζω πως απαιτούν πιο προσεκτική μελέτη και σίγουρα εκτός προκαταλήψεων και δογματισμών.

Ένα πρώτο θέμα είναι η πραγματική σημασία των λέξεων και αυτή που εμείς τους δίνουμε. Θέλω να πω ότι πιθανότατα να χρησιμοποιούμε ορισμένες λέξεις με εντελώς διαφορετική σημασία από αυτή που πραγματικά έχουν ή η σημασία τους στην σημερινή κοινωνία να διαφέρει από αυτήν που πρωταρχικά είχαν και από αυτήν με την οποία τις χρησιμοποίησαν παλαιοί συγγραφείς, φιλόσοφοι κ.λπ. Μία λέξη μπορεί να έχει και διάφορες έννοιες ανάλογα με την περίσταση και με τον γνωσιολογικό κλάδο στον οποίο χρησιμοποιείται. Για παράδειγμα η λέξη "Υποκειμενικό":

- Συνήθως, στην καθομιλουμένη, σημαίνει αυτό που εξαρτάται από το Υποκείμενο-άνθρωπο, και φέρει τον χαρακτήρα του Σχετικού με τον Παρατηρητή, της προσωπικής ερμηνείας των πραγμάτων που δεν ισχύει απαραίτητα με όρους παγκοσμιότητας.

- Στον Φιλοσοφικό όμως λόγο και δη στον Εσωτερισμό, σχετίζεται περισσότερο με το Υπο-κείμενο, αυτό που βρίσκεται στο Βάθος των πραγμάτων, στον Πυρήνα τους και στην Αρχετυπική τους Διάσταση. Με αυτή την έννοια παίρνει τον χαρακτήρα του Πραγματικού, αυτού που σχετίζεται με τον Κόσμο των Ιδεών και των Προελεύσεων και όχι με τον Κόσμο της Εκδήλωσης/Ύλης.

Τα παραπάνω τα λέω υποκεινούμενος από τον χειρισμό της λέξης "Φαντασία".
Ο @χρηστος, όπως διαφαίνεται, χρησιμοποιεί την λέξη υπονοόντας κάτι το ψεύτικο. Όμως σε κάποιο σημείο λέει:
"Αυτό το χαρακτηριστικό το έχει και ο άνθρωπος μετά την πτώση του, η φαντασία πρέπει να θεραπευτεί (όχι να ξεριζωθεί, απλά να επανέλθει στη φυσική κατάσταση και να πάψε να υπηρετεί τον εγωισμό)." - τα bold δικά μου.

Αυτήν την "φυσική κατάσταση" της Φαντασίας θα πρέπει να την διαχωρίσουμε από την φαντασίωση (ως δημιουργία ανεφάρμοστων εικόνων και σκέψεων που σχετίζονται με τα εγωιστικά στοιχεία του εαυτού μας) και από την φαντασιοπληξία ως μία πιο μόνιμη κατάσταση ψυχολογικής ανισορροπίας και αδυναμίας ενσάρκωσης στον κόσμο της Δράσης.

Προσωπικά θεωρώ ότι η Φαντασία είναι η ανώτερη ίσως νοητική ικανότητα του Ανθρώπου και πρακτικά εκφράζεται μέσα από όλα τα αριστουργήματα της Σκέψης και Δράσης της Ανθρωπότητας. Ποιος θα μπορούσε να αμφιβάλει ότι οι Δημιουργοί του Παρθενώνα και των Πυραμίδων της Γκίζας δεν φαντάστηκαν πολύ σταθερά και με βούληση τα μεγαλειώδη αυτά μνημεία πριν ξεκινήσουν την κατασκευή τους, ότι ο Μιχαήλ Άγγελος δεν φαντάστηκε πρώτα με μία δυνατή αίσθηση της Ομορφιάς αλλά και του Θείου τις τοιχογραφίες της Capela Sixtina ή τον Δαβίδ του πριν ξεκινήσει να τα υλοποιεί, ότι ο Όμηρος και ο Σαίξπηρ δεν φαντάστηκαν τα λογοτεχνικά και ποιητικά τους πονήματα πρώτα στο μυαλό τους πριν αρχίσουν να τα "τραγουδούν" ή να τα γράφουν, ότι ο Μότσαρτ, ο Μπετόβεν, ο Μπαχ δεν άκουσαν με την δύναμη της φαντασίας τους τις νότες πριν τις αποτυπώσουν στο χαρτί;

Υπάρχει άραγε έντονος αντίλογος στο ότι οι Μυστικιστές των Θρησκειών φαντάζονται με πολύ Δύναμη και Αγάπη το θείο που τους Περιβάλει και το θείο μέσα τους πριν καταφέρουν μία ουσιαστική επικοινωνία ψυχής μαζί του;

Θα συμφωνήσω με την έννοια του "Matrix που μας σερβίρουν" αλλά θα ήθελα να επισημάνω πως αυτό είναι μία προσομοίωση, μία οφθαλμαπάτη επίπλαστης πραγματικότητας, μία φαντασίωση που βασίζεται και τρέφεται από τον εγωισμό. Θα πρέπει, για να "ξεφύγουμε" από το Matrix, να φανταστούμε πρώτα απ'όλα πολύ έντονα μία άλλη πραγματικότητα, την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, και μετά να την επιθυμήσουμε...
Μετά έρχεται η Επιλογή...
Θαρραλέα βουτιά στο άγνωστο, προς εκεί που η Αθάνατη Ψυχή μας ελκύεται ή παραμονή στα γνώριμα, στα "μαλακά" και "ανώδυνα"... στη ΛΗΘΗ.

Ένα άλλο στοιχείο στο οποίο θα ήθελα να τοποθετηθώ είναι η χρησιμότητα των πηγών, όλων των πηγών, και η ορθή, επισταμένη και χωρίς παρωπίδες μελέτη τους. Κυριότερα των πρωταρχικών πηγών κάθε Θρησκείας, Φιλοσοφίας, Ιδεολογικού Συστήματος και όχι των μετέπειτα ερμηνειών τους. Γενικά, για τις τελευταίες χιλιετίες νομίζω ότι όσο πιο πολύ προχωράμε προς το Σήμερα, οι "ερμηνείες" και οι "αποσυμβολισμοί" μάλλον περισσότερο καλύπτουν και θολώνουν την ουσία των πραγμάτων παρά την αναδεικνύουν, εκτός φυσικά από τις φωτεινές εξαιρέσεις των πραγματικών Διανοητών, Φιλοσόφων και Ανθρώπων του Πνεύματος γενικότερα.

Είναι καλό λοιπόν να μελετήσουμε πρώτα με ανοιχτό μυαλό τις πηγές και μετά να προχωρήσουμε στην μελέτη και μεταγενέστερων κειμένων που στηρίχτηκαν(;; - αμφίβολο σε πολλές περιπτώσεις) σε αυτές.

Για παράδειγμα δεν μπορώ με ευκολία να καταλάβω την χρησιμότητα και την σκοπιμότητα των Links:
http://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/1577312295/cookingbooks-20/ref%3Dnosim/002-2708982-5958417, &
http://www.shantimayi.com/bodhi.html
(το πρώτο είναι ένα βιβλίο από το Amazon που απλά χρησιμοποιήθηκε για τον τίτλο του και εμένα τουλάχιστον μου είναι άγνωστο - δεν δόθηκε και κάποιο παραπάνω στοιχείο γι'αυτό - αν και υπό το φως της παραπάνω τοποθέτησής μου για την Φαντασία μάλλον καλός μου φαίνεται: "Δημιουργικός Οραματισμός: Χρησιμοποίησε την Δύναμη της Φαντασίας σου για να Δημιουργήσεις αυτό που επιθυμείς στη Ζωή σου". Το δεύτερο είναι από ένα site μίας, προφανώς, Βουδιστικής Σχολής/Κινήματος τετραετούς ιστορίας... όντως μπορεί να είναι και μία ομάδα ανθρώπων που υποκινούνται από μία διάθεση "Μόδας" και από την λατρεία τους για κάποιον αμφιβόλου ηθικής "Γκουρού", αλλά αυτό δεν μας λέει τίποτα για τον ίδιο τον Διαλογισμό στην αυθεντική του σημασία)

Θα μπορούσαν κάλιστα νομίζω να χρησιμοποιηθούν πιο... πηγαία υλικά, όπως η Δαμαπάντα για παράδειγμα - ως αρχική φιλοσοφική διδασκαλία του Γκαοτάμα Βούδα - ή πιο αρχαία ακόμη κείμενα.

Αλγεινή τέλος εντύπωση μου έκανε αγαπητέ @χρηστος η χρησιμοποίηση των εννοιών από την Γιουγκιανή Ψυχολογία:

quote:

---

[6] Όταν ένας Νομπελίστας Ψυχίατρος όπως ο Καρλ Γιουνγκ λέει πως τα «Αρχέτυπα», μπορεί να μην είναι απρόσωπες έννοιες, αλλά «αυτόνομες ημι-υλικές οντότητες που επηρεάζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά», δεν βλέπω τον λόγο να μη μιλήσω για «αγγέλους» και «δαίμονες», μήπως είναι θέμα ορολογίας; Αν πω Λευκά και μαύρα Αρχέτυπα θα είναι καλύτερα; Προτιμώ να μην το κάνω επειδή η διδασκαλία του Κ. Γιουνγκ δεν ταυτίζεται με την Ορθόδοξη.

---

-------------------------
"Ζήτησε από τη γη, τον
αέρα και από το νερό, τα
μυστικά που κρατούν για
σένα"
-------------------------

quote:

---

ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΜΙΛΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ.

---

αυτή...που τα κατάφερε!κάνε κλικ!

και σ'ευχαριστώ!
Πάντα ήθελα να μάθώ γιά την Ορθόδοξη Άσκηση, αλλά δέν έτυχε η εύκαιρία.
Πρέπει να πώ οτι εκτός απο τα λίγα που περιγράφεις πιο πάνω, δεν ξέρω τίποτα επι του θέματος!!

Μου άρπαξε την προσοχή, όμως, εκει που λές οτι:
<< Η Φαντασία απαγορευεται (δια ροπάλου..)>>
καθώς και η αναφορά σου στον Ταοισμό, κλπ.

Αυτό που θέλω να σε ρωτήσω ειναι:
Όταν προσεύχεσε στον Χριστό, μηπως δεν χρησημοποιεις και εκει την φαντασία σου;
Θέλω να πω δέν τον φαντάζεσαι κατα κάποιον τρόπο, π.χ. σαν Ιησου της Γαλιλέας, σαν κάποια ιστορική μορφή;

Ή μηπως λες - "Χριστε, οτι και νασαι, οπως και νάσε, ελέησε με";
Θέλω να καταλάβω, αν η Ορθόδοξη Άσκηση επιτρέπει το εξης ενδεχόμενο:
οτι ο Χριστος δέν ειναι απλα ό Ιησους ο Ναζαρέος, αλλα κάτι πολύ μεγαλύτερο, που ίσως δεν εχουμε ακόμα καταλάβει.

Στην προκειμένη περίπτωση, το να βλέπεις τον Χριστό σαν τον Ιησου, ειναι και αυτό μια φαντασία, έτσι;;

Ξαναομολογώ άγνοια επι τού θέματος, και περιμένω με ενδιαφέρον την απάντησή σου.

Φιλικά

Κ.

ΥΓ.
Αν και δεν εχω διαβάσει το συγγεκριμένο βιβλίο της Shakti Gawain που αναφέρεις, την ξέρω απο άλλα γραπτά της, και γενικά, θά την συνιστούσα.
Τί ακριβώς σε ένοχλει σχετικά με την δημιουργικη χρήση της φαντασιας;
Δεν είναι και αυτή μια θεϊκή εκδήλωση;

quote:

---

Αυτό που θέλω να σε ρωτήσω ειναι:
Όταν προσεύχεσε στον Χριστό, μηπως δεν χρησημοποιεις και εκει την φαντασία σου;
Θέλω να πω δέν τον φαντάζεσαι κατα κάποιον τρόπο, π.χ. σαν Ιησου της Γαλιλέας, σαν κάποια ιστορική μορφή;

Ή μηπως λες - "Χριστε, οτι και νασαι, οπως και νάσε, ελέησε με";

---

quote:

---

ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ.
ΑΠΛΩΣ ΛΕΩ ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΚΑΙ ΣΩΣΩΝ ΗΜΑΣ.

---

Αγαπητέ @χρηστος, αφού απαντήσεις στα προηγούμενα ερωτήματα, θα περιμένω κι εγώ με τη σειρά μου να μου πεις (αν ξέρεις), γιατί οι πιστοί του Χριστιανισμού και δει της Ορθοδοξίας δείχνουν τελικά τόσο μισαλλόδοξοι. Τραγική υποβόσκουσα ανασφάλεια ή απλή άγνοια και έλλειψη παιδείας;

Κορυφαίος ο Χριστός, αλλά αυτό προκύπτει από μόνο του για όποιον θελήσει να τον προσεγγίσει, ο φανατισμός θα 'λεγα αντιθέτως ότι τον σπιλώνει.

quote:

---

Τα "τσάκρας", ουδεμία σχέση έχουν με το Πατερ ημών.

---

"Virtus Junxit Mors Non Separabit" (Whom virtue unites, death will not separate)

quote:

---

γιατί οι πιστοί του Χριστιανισμού και δει της Ορθοδοξίας δείχνουν τελικά τόσο μισαλλόδοξοι. Τραγική υποβόσκουσα ανασφάλεια ή απλή άγνοια και έλλειψη παιδείας;

---

quote:

---

1) Η ιστορική εμπειρία της Τουρκοκρατίας.

2) (Εδω μιλώ... εσωτερικά). Ισως γιατί το δόγμα να πλησιάζει πολύ την αλήθεια.

---

Edited by - Zadok on 25/01/2004 16:44:57

quote:

---

Είναι χαρακτηριστικό πως στην προσευχή απαγορεύεται κάθε είδους φαντασία, ακόμα και της εικόνας του Χριστού! Ποιος θα ήθελε να τονίσει την φαντασία; (δηλ το ψέμα). Ποιος θα ήθελε να μας κρατήσει στο «Matrix» της φαντασίας μας; Ποιος θέλει να αγνοήσουμε την πραγματικότητα;

---

---------------------------
ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ.
---------------------------------------

Αλλο ενα καλο θεμα που εμεινε ημιτελες η μαλλον δεν αρχισε καθολου.

Μα ειναι δυνατον να μιλαμε για ΜΥΣΤΙΚΗ ορθοδοξια και να μην αναφερεται το ονομα Γρηγοριος Παλαμας?

Ειναι δυνατον να μιλαμε για ΜΥΣΤΙΚΗ ορθοδοξια και να αναφερομαστε απλα στην προσευχη και οχι στην ΝΟΕΡΑ προσευχη?

Αληθεια οταν προσευχεσε ΝΟΕΡΑ, εκτος απο την ομιλια πια αλλη φυσικη λειτουργια του οργανισμου απελευθερονεις? (ΑΝΑΠΝΟΗ)
Ξερει κανεις να μου πει τι ρολο πεζει η ΥΠΕΡΟΞΟΓΟΝΟΣΗ στην νευροχημια του εγκεφαλου?

Αμα διαβασει κανεις ΣΕΙΜΙΟΛΟΓΙΚΑ βιογραφιες συχρονων αγιων θα βρει πολλα ενδιαφεροντα για αυτο το θεμα.

Φιλια σε ολους

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr