1. Γιατί υπάρχουν Θεοί

Ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται το υπαρκτό με τα αισθητήρια όργανα που κατέχει. Με την αφή το απτό, με την όραση το ορατό, και με την σκέψη το νοητό. Τα όρια των αισθήσεών του είναι και τα όρια της πραγματικότητας που αποδέχεται. Όπως με την αφή και την όραση δεν άπτεται και δεν ορά την σκέψη, έτσι και με την σκέψη δεν βιώνει το Θείο αλλά το διαισθάνεται. Οι Θεοί δεν ενοικούν στα αισθητά και δεν εμφανίζονται αν δεν το θελήσουν. Η διανοητική και ψυχική εξύψωση του ανθρώπου πέρα απο τα αισθητά και πεπερασμένα του χαρίζουν την θέαση που στερείται.

2. Γιατί οι Θεοί είναι Παντοδύναμοι

Οι Θεοί δεν μπορούν να δημιουργήσουν κάτι δυνατότερο από Αυτούς όχι γιατί είναι αδύναμοι ή γιατί το δημιούργημα θα τους στερούσε την Παντοδυναμία. Οι Θεοί είναι Παντοδύναμοι διότι κατέχουν το σύνολο των δυνάμεων και δεν υπάρχουν άλλες δυνάμεις πέραν αυτών που κατέχουν. Ούτως τίποτε άλλο θα μπορούσε να δημιουργηθεί διότι δεν υπάρχουν άλλες δυνάμεις πέραν αυτών των ήδη δημιουργηθέντων. Οι Θεοί κάνουν αυτό που θέλουν και δεν κάνουν αυτό που δεν θέλουν διότι είναι φύσει και θέσει ελεύθεροι. Το Συμβούλιο των Θεών δηλοί την σύμφωνη εκπόρευση της βουλήσεώς Των και ταυτοχρόνως την ύπαρξη του συνόλου των συμβαλλόμενων Θεών.

3. Γιατί οι Θεοί είναι Αιώνιοι

Οι Θεοί δεν έχουν αρχή και τέλος διότι έτσι θα είχαν όρια, ενώ το Θείο είναι άπειρο εξ ορισμού. Αφού η απειρότης του Θείου δίδει ύπαρξη στον Κόσμο και ο Κόσμος είναι Αιώνιος· είναι Αιώνιο και το Θείο που του δίνει ύπαρξη.

4. Γιατί οι Θεοί είναι κοινοί για όλους

Όπως η Γή και ο Ουρανός είναι κοινός τόπος για όλα τα πλάσματα, είναι κοινοί και οι Θεοί αφού αυτοί τον εποπτεύουν.

Όπως τα στοιχεία που τον απαρτίζουν είναι τα ίδια παντού, σε διαφορετική σύσταση προσδίδοντας πολυμορφία, έτσι και οι δυνάμεις που τα εποπτεύουν είναι ίδιες παντού, με διαφορετικά ονόματα ανάλογα με την αντίληψη των λαών που τις ερευνούν.

5. Η θέση του Όντος στον Κόσμο

Το Όν δεν είναι εσωκοσμικό, δηλαδή δεν βρίσκεται εντός του Σύμπαντος, διότι έτσι θα υπέκειτο στις ανάγκες και τις συνθήκες του, άρα θα στερείτο ελευθερίας. Το Όν δεν είναι εξωκοσμικό δηλαδή δεν κείτεται εκτός των ορίων του Σύμπαντος διότι το Σύμπαν είναι άπειρο, άρα δεν έχει όρια. Αλλά και διότι το Σύμπαν θα στερείτο θειότητος αφού το Όν αρνείται να μετέχει εντός αυτού. Το Όν είναι ταυτοκοσμικό αφού η απειρότητα και η θειότητα του Σύμπαντος είναι απειρότητα και θειότητα των Θεών και συστατικά τους μέρη, όπως το φώς για την θερμότητα και η ακτίνα για τον ήλιο.

6. Οι Θεοί δεν είναι φυσικές και κοσμικές δυνάμεις

Όπως η φωτιά δεν είναι ο κεραυνός, αλλά προέρχεται από αυτόν με την κρούση του στην γή, έτσι και η φυσική δύναμη κεραυνός δεν ταυτίζεται με την κοσμική δύναμη της θερμότητας, αλλά προέρχεται από αυτήν. Η θερμότητα δεν ταυτίζεται με το Αείζωο Πύρ που δημιουργεί και καταστρέφει τα άστρα. Όπως η κοσμική δύναμη δέν είναι ο Θεός που τις εποπτεύει αφού η ιδιότητα ενός ανθρώπου δεν είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Ούτε οι θεότητες ταυτίζονται με το θείο αλλά αποτελούν συστατικά του μέρη και εκφορές του χωρίς το θείο να χάνει την αυτονομία του.

7. Γιατί οι Θεοί δεν είναι Ιδέες και Αρχέτυπα

Αν οι Θεοί αποτελούσαν ιδέες και αρχέτυπα των ανθρωπίνων αντιλήψεων, θα ήταν τόσοι, όσες και οι ιδέες και οι αρχετυπικές εικόνες των ανθρωπίνων νοών, και θα υπέκειντο στην συνεχή αλλαγή, τόση όση και η αστάθεια και μεταβλητότητα αυτών των αντιλήψεων. Εφόσον οι Θεοί είναι δημιουργοί, έφοροι και επόπτες του κόσμου, τότε οι άνθρωποι θα ζούσαν σε τόσους κόσμους, όσες και οι ιδέες που εκάστοτε έχουν για τους Θεούς και όχι σε έναν κοινό καθ’ αυτό. Αλλά επειδή τα στοιχεία που απαρτίζουν τον Κόσμο και οι δυνάμεις που τα εποπτεύουν και επικουρούν, είναι αυτές καθ’ αυτές για όλα, είναι ανεξάρτητες και απο τις εφήμερες ιδέες που έχουν οι άνθρωποι για αυτές.

8. Γιατί το Θείο δεν είναι Ιδέα και Αρχέτυπο

Αφού το Θείο μετέχει της δημιουργίας αλλά δεν ταυτίζεται, η ιδέα του αρχετυπικού κώδικα της δημιουργίας δεν είναι το Θείο αλλά η έκφανσή του στην δημιουργία που αντιλαμβάνονται οι Μύστες και οι Ιερείς. Αυτό ίσταται πέραν αυτών ως Νοητό Φάος εν Μακαριότητι.

9. Η φύσις του Θείου

Η φύση του Θείου είναι ανώτερη των εκφάνσεών του και μετέχει σε αυτές εν πληρότητα χωρίς να ταυτίζεται. Αφού οι ανώτερες ψυχικά και πνευματικά υπάρξεις, περιφρονούν την ζωή προς χάριν του Αγαθού και θυσιάζονται για την Αρετή τότε η φύση του Θείου είναι η Αγαθότητα.

10. Γιατί οι Θεοί είναι πολλοί

Η πολλαπλότητα των Θεών δεν αποτελεί ένα αριθμό αλλά την πολυμορφία του Θείου σε όλα τα πεδία της δημιουργίας. Όπως δεν είναι μία η δύναμις που απαρτίζει το Σύμπαν αλλά σύνθεσις πολλών, έτσι δεν υπάρχει και ένας θεός να το διοικεί.

Όπως το Σύμπαν αποτελείται από διαφορετικά επίπεδα πυκνότητας, έτσι υπάρχει ιεραρχία αρμοδιοτήτων και εξουσιών σε πολλούς Θεούς. Αλλά όπως είναι μία και η δύναμις που συνέχει τις άλλες, ένας είναι ο Ζεύς.

11. Οι Θεοί δεν έχουν πάθη

Επειδή οι Θεοί είναι ασώματοι, γιατί ασώματες είναι και οι δυνάμεις μέσα στα σώματα, οι Θεοί γεννούν-διατηρούν και καταστρέφουν, αλληλοσυγκρουόμενοι και αλληλοσυμπληρούμενοι. Όπως οι άνθρωποι αδιαλλείπτως μονιάζουν ή ερίζουν και οι Θεοί διαρκώς αλληλοσυμπληρούμενοι-ερωτοτροπούν και αλληλοσυγκρουόμενοι- πολεμούν. Επειδή το έργο των Θεών δύναται να διδαχτεί μόνο με τον Μύθο, που να προσιδιάζει στα ανθρώπινα μέτρα ώστε να γίνει κατανοητό, οι Θεοί ενδύονται ανθρώπινα πάθη και χαρακτήρες.

12. Γιατί οι Θεοί ενσαρκώνονται

Όπως οι άνθρωποι αποτελούνται από ψυχή, πνεύμα και σώμα έτσι και οι Θεοί αποτελούνται απο Θεία ψυχή και Θείο πνεύμα. Η ενσάρκωση των Θεών είναι η εκπομπή της Θείας ψυχής σε μια ατομική, της ίδιας ακτίνας εκπομπής, για το έργο της θεότητας σε υλικό επίπεδο χωρίς όμως την απώλειά της στο Θεϊκό. Όταν ο Θεός Διόνυσος ενσαρκώνεται δεν εκπίπτει ο Θεός αλλά μιά ακτίνα του, όπως δεν ενσαρκώνεται η Θεία ψυχή του αλλά μιά εκπομπή της. Έτσι μπορεί να ενσαρκωθεί ταυτόχρονα σε πολλά έθνη, σε πολλούς κόσμους αν πρέπει, χωρίς να εγκαταλείψει ούτε στιγμή την Θειότητα του και την θέση του στο Νοερό επίπεδο.

13. Το κακό στον κόσμο

Ο άνθρωπος αποστρεφόμενος τον δρόμο της αρετής και το δώρο της αγαθότητος, βρίσκεται αναγκαστικά στην κακία αφού η έλλειψη της αρετής είναι αναγκαστικά και στέρησή της. Όπως η έλλειψη του φωτός φέρνει αναγκαστικά το σκότος έτσι και η κακία είναι η τιμωρία της επιλογής του.

14. Ελεύθερη βούληση και επιλογές

Ο άνθρωπος με την δυνατότητα της διάνοιας που κατέχει, δύναται να αξιοποιήσει την ελεύθερη βούληση του ή όχι ανάλογα με τις ικανότητές του. Η ικανότητα αξιοποίησης της διανοίας είτε με τη εμπειρία που συσσωρεύει κατά την διάρκεια του βίου, είτε με την διδαχή των Νόμων που οι Θεοί προσφέρουν στους ανθρώπους μέσω επιφανειών ή χρησμών ή την μύηση μέσω εκλεκτών προσώπων, οδηγεί στο φώς της εναρέτου και ευτυχούς ζωής. Η άρνηση ή η ανικανότητα αξιοποίησης της διάνοιας τιμωρείται με το σκότος της κακίας και των δεινών που επιφέρει.

Πέραν της αξιοποίησης της ικανότητας της βούλησης ο άνθρωπος δεν έχει καμμία άλλη δυνατότητα επιλογής πέραν των ορίων που οι ικανότητες και δυνάμεις θέτουν γι’ αυτόν. Η αίσθηση των επιλογών είναι πλάνη της αναξιοποίητης βούλησης, ένα παιχνίδι του σκοτισμένου του νου για να τον εμποδίσει να δει την αδυναμία που έχει περιπέσει. Το μέγεθος του φωτός και του σκότους, της αρετής και των παθών, είναι ευθέως ανάλογο με την αξιοποίηση της ελεύθερης βούλησής του.

15. Ελεύθερη βούληση και ειμαρμένη

Το πεπρωμένο είναι αποτέλεσμα των δυνατοτήτων ή αδυναμιών που κάθε άτομο νέμεται κατά την γέννησή του από τις Μοίρες, σε συνάρτηση με την αξιοποίηση της ελεύθερης βούλησης κατά την διάρκεια του βίου. Η ελεύθερη βούληση δεν μπορεί να υπερβεί ανά πάσα στιγμή την δύναμη του πεπρωμένου που δικαιούται. Το πεπρωμένο δεν μπορεί να δράσει μέσα στα όρια που η ελεύθερη βούληση θέτει ανα πάσα στιγμή για τον εαυτό της.

Γι’ αυτό, διαφορετικό πεπρωμένο αλλά και ελεύθερη βούληση έχουν οι άνθρωποι από τους ήρωες και οι ήρωες από τους δαίμονες και τους Θεούς. Εξαιρετικές ατομικότητες, με την χρήση της ελεύθερης βουλήσεως μέσα από την μύηση κατά την διάρκεια επάλληλων ενσαρκώσεων, μεταπηδούν σε ανώτερη βαθμίδα υπάρξεως.

-Άντε Εριάνθη! ακόμη; Τί κάνεις τόση ώρα;

-Μην είσαι ανυπόμονος Διόκλητε. Οι γονείς μου ετοιμάζουν το κρασί. Πώς θα πάμε στα Πιθοίγια χωρίς τις προσφορές στους Θεούς;

-Πες τους να κάνουν γρήγορα. Όλα τα παιδιά περιμένουν. Έχουν ετοιμάσει και φορούν τα άνθινα στεφάνια τους. Αύριο έρχεται στην πόλη μας η Πομπή με το άρμα του Θεού Διονύσου. Έχεις μαζέψει λουλούδια για να στολίσουμε το άρμα του Θεού;

-Φυσικά Διόκλητε. Μόνο περίμενε μισό λεπτό διότι πρέπει να ετοιμάσω τα φαγητά για τις Χόες.

Σε λίγο οι δύο νέοι κατευθύνθηκαν προς το εν Λίμναις Ιερό του Διονύσου. Εκεί είχε μαζευτεί πολύς κόσμος από νωρίς το πρωί της 11ης Ανθεστηριώνος.

-Κοίτα Διόκλητε, ανοίγουν τους πίθους με το κρασί και το δοκιμάζουν. Η Πρωθιέρεια θα προσφέρει το πρώτο κρασί του χρόνου στους Θεούς. Έλα να κάνουμε μία ευχή. Σπένδω γλυκό οίνο στην δόξα σου Διόνυσε. Λήναιε σου ζητώ να με έχεις καλά, την οικογένειά μου και τον Διόκλητο.

Κλείσε τα μάτια Διόκλητε. Νοιώθεις και συ το ίδιο; Νοιώθεις την Αιώνια Φλόγα των Αθανάτων Θεών; Ανήκουμε στην αιωνιότητα. Δεν είναι όνειρο. Άναψε το Ιερό Πυρ στον Βωμό. Φώναξε το Όνομα του Θεού. Οι ακτίνες του Ηλίου έρχονται πάνω μας. Δώσε μου το χέρι σου. Νοιώσε την καρδιά μου να κτυπά.

-Εριάνθη πάμε γρήγορα κοντά στο Ιερό. Η Πρωθιέρεια του Διονύσου σε διάλεξε να είσαι μία από τις δεκατέσσερις Γεραρές. Πρέπει να είσαι πολύ χαρούμενη. Άσε με να θέσω στο κεφάλι σου το άνθινο στεφάνι, αν και το όνομά σου είναι γεμάτο άνθη.

Οι δύο νέοι φιλήθηκαν μπροστά στο εν Λίμναις Ιερό του Διονύσου και πήραν τον δρόμο της επιστροφής.

Ξαφνικά μία ομάδα ασεβών πλησίασε απειλητικά τους Έλληνες θρησκευτές. Φύγετε από εδώ, φώναξε εις εξ αυτών.

-Οι Θεοί δεν κρύβουν το Φως από τους τυφλούς. Σήμερα, 11η Ανθεστηριώνος, ακόμα και οι δούλοι έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν μέρος στις Ιεροπραξίες προς τιμήν των Θεών. Γιατί να μην αποδώσετε και εσείς τιμές στους Θεούς; Θα νοιώσετε ελεύθεροι άνθρωποι, τους αποκρίθηκε η Εριάνθη.

Όμως οι ασεβείς έφυγαν. Θεώρησαν άπρεπο να τιμήσουν τους Θεούς. Είχαν βρει το σκοτάδι. Νόμιζαν ότι δεν είχαν ανάγκη το Θεϊκό Φως.

12η Ανθεστηριώνος και οι Χόες εορτάζονται πανηγυρικά στην Πόλη. Το άρμα-πλοίο του Θεού Διονύσου άρχισε να παρελαύνει επιβλητικό στο κέντρο των Αθηνών. Το Άγαλμα του Θεού Διονύσου στολισμένο με κισσούς ραντιζόταν συνεχώς με λουλούδια από τον λαό. Οι Μαινάδες μαζί με τους Σατύρους ακολουθούν το άρμα με μουσική αυλών.

-Ποιά είναι η Βασίλισσα αυτή την χρονιά;

-Η Κτησιφώνη Διόκλητε. Αλλά τώρα πρέπει να πάω κοντά της να την βοηθήσω στην Ιεροπραξία. Θα ετοιμαστώ μαζί με τις άλλες Γεραρές για τον εξαγνισμό και το Ιερό μας Όρκο. Θα τα πούμε το βράδυ στην τελετή των Χοών. Θα σου πω τί έγινε.

Η Εριάνθη ντύθηκε τον Ιερατικό της χιτώνα και μαζί με τις άλλες Γεραρές ακολούθησαν την Κτησιφώνη προς το Βουκολείο.

-Λοιπόν τί έγινε Εριάνθη; πες μου.

-Η Κτησιφώνη κάλεσε τις Γεραρές κοντά της και μας είπε ότι ήρθε η ώρα να εξαγνιστούμε και να ορκιστούμε. Η Κτησιφώνη ως Πρωθιέρεια άναψε την δάδα στον Βωμό και την έσβησε μέσα στην χέρνιβα.

Ύστερα μας ράντισε λέγοντας: «Ζω αγνά και είμαι καθαρή και αμόλυντη από όσα οι βέβηλοι δεν τηρούν, και από συναναστροφή ναζωραίου. Και τα Θεοίνια και Ιοβάκχεια τελώ προς τιμήν του Διονύσου, σύμφωνα με τα Πατροπαράδοτα και κατά τον ωρισμένο χρόνο».

-Πόσες Ιέρειες ήσασταν Εριάνθη;

-Δεκατέσσερις Γεραρές, έτσι ορίζουν τα Πάτρια ειωθότα. Για να επιτελούμε τα Άρρητα Ιερά στους ισαρίθμους βωμούς του Λιμναίου Διονύσου.

-Γιατί πρέπει να είναι δεκατέσσερις οι Βωμοί και οι Γεραρές;

-Διότι συμβολίζουν τα δεκατέσσερα κομμάτια στα οποία έκοψαν τον Διόνυσο Ζαγρέα οι Τιτάνες. Αυτά λέει η Ιερά Παράδοση Διόκλητε. Ύστερα συνοδεύσαμε την Κτησιφώνη προς το Βουκολείο. Εκεί θα συναντούσε τον Θεό Διόνυσο για να τελέσει τον Ιερό Γάμο μαζί Του. Εμείς την ακολουθήσαμε με αναμμένες δάδες μέχρι την είσοδο του Ιερού. Ύστερα εισήλθε μόνη της μέσα στον Ναό όπου και θα μείνει όλη την νύκτα.

-Γνωρίζω καλά Εριάνθη ότι δεν μπορείς να μου πεις τα τεκταινόμενα με τον Ιερό Γάμο διότι είναι άρρητα. Έλα τώρα να ανεβούμε στην άμαξα. Θα αρχίσουμε τα σκώμματα. Μην αφήσεις κανέναν να σου ξεφύγει χωρίς να τον πειράξεις.

Ε! εσύ άνδρα, φώναξε η Εριάνθη σε έναν άγνωστο θέλοντας να τον πειράξει. Κράτα αυτήν την ρέγγα και ακολούθησέ μας! Ο άνδρας εκνευρισμένος τους απείλησε. Και η Εριάνθη του απάντησε «κρίμα, μία ρέγγα χάλασε την φιλία μας...».

Τα σκώμματα συνεχίστηκαν στους δρόμους, μέχρι που αργά το βράδυ έφτασαν στο σπίτι της Εριάνθης. Ο πατέρας της Ακυσίλαος είχε ετοιμάσει συμπόσιο.

Διόκλητε, είπε ο Ακυσίλαος, μόλις πρόλαβες! Ο αγώνας οινοποσίας άρχισε! Προσοχή, όποιος δεν πατά πάνω σε ασκί φουσκωμένο και αλειμμένο με λάδι είναι άκυρος. Όποιος ρουφήξει πρώτος το κρασί από την χόη του, κερδίζει δάφνινο στεφάνι και έναν πλακούντα. Ο Διόκλητος κράτησε την αναπνοή του και τελείωσε πρώτος, αλλά γλίστρησε και έπεσε κάτω μέσα σε γέλια συνδαιτυμόνων. Ο χορός και τραγούδι συνεχίστηκε μέχρι πρωίας.

Πηγαίνετε να ξεκουραστείτε τώρα, είπε ο πατέρας της Εριάνθης. Αύριο είναι αποφράδα ημέρα. Έχουμε σοβαρή τελετή. Πρέπει να είμαστε νηφάλιοι καθώς θα τιμήσουμε τις Ψυχές των Προγόνων που ανεβαίνουν στην Γη.

-Διόκλητε, βοήθησέ με να ετοιμάσω τον χυλό. Φέρε το χόρτο και την πανσπερμία για να τα ανακατέψω. Οι Ψυχές των Προγόνων μας δεν επιτρέπεται να μείνουν χωρίς προσφορές σήμερα που ξαναγυρίζουν κοντά μας. Οι Χύτροι είναι η πιό σημαντική ημέρα των Ανθεστηρίων.

-Πρέπει να ετοιμάσουμε και το κρασί για την σπονδή Εριάνθη. Μην ξεχάσουμε τις πορφυρές κορδέλες, την πίσσα και τους ράμνους. Πάω να βάψω την πόρτα με πίσσα.

-Δώσε μου λίγο ράμνο να μασήσω. Σήμερα 13η Ανθεστηριώνος οι Κήρες ενοχλούν τους ανθρώπους και μολύνουν τις τροφές. Ας κάνουμε όλες τις αποτροπιακές τελετές για να μην μας μολύνουν.

Ο Διόκλητος και η Εριάνθη πήγαν στο νεκροταφείο των Προγόνων. Έσκαψαν έναν λάκκο και ο Διόκλητος έριξε μέσα το κρασί και η Εριάνθη την πανσπερμία.

Ο Διόκλητος ύψωσε τα χέρια στους Ουρανούς και φώναξε δυνατά: «Χθόνιε και Ψυχοπομπέ Ερμή, δέξου αυτές τις προσφορές ως ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης διότι φυλάς τους νεκρούς Προγόνους μας. Και εσείς Προγονικές Ψυχές, ελάτε να φάτε και να πιείτε από τις προσφορές μας. Δεν σας ξεχνούμε ποτέ. Θα είμαστε πάντα πιστοί στους Νόμους και τις Εντολές σας».

-Πάμε τώρα Διόκλητε να τυλίξουμε τον Ναό και τους Βωμούς με πορφυρό νήμα. Δεν πρέπει οι Κήρες να εισέλθουν μέσα στα Ιερά, θα τα μολύνουν.

-Μην ξεχάσουμε την σπονδή ύδατος στην εσχάρα του Ολυμπιείου. Εκεί λέει η Ιερά Παράδοση διέφυγαν τα ύδατα του Κατακλυσμού.

Όταν γύρισαν στο σπίτι ο πατέρας της Εριάνθης άναψε θυμίαμα στον κέρνο και εξόρκισε τον οίκο φωνάζοντας: « Θύραζε Κήρες, ουκετ’ Ανθεστήρια».

Μακριά Κήρες, τελείωσαν τα Ανθεστήρια.

1. Χρόνος και Τόπος του Τελετουργικού

Οι Ιερείς και οι Μύστες συγκεντρώνονται σε υπαίθριο άλσος όπου υπάρχουν ίχνη Αρχαίου Ελληνικού Ναού. Η Ιεροπραξία λαμβάνει χώρα πάντοτε κατά την Πανσέληνο. Ώρα ενάρξεως του τελετουργικού, μετά την δύση του Ηλίου.

2. Προϋποθέσεις-Ιερά Σκεύη

Όλοι οι Μύστες υποχρεούνται να έχουν προβεί στις οικίες τους σε καθαρτικό λουτρό πριν προσέλθουν για την Ιεροπραξία. Τρεις ημέρες πριν την Ιεροπραξία ισχύει μερική νηστεία για τον δόκιμο μύστη και καθολική νηστεία την ημέρα της Τελετής. Οι ήδη μυημένοι κάνουν μερική νηστεία την ημέρα της τελετής.

Οι Ιερείς και οι Μύστες μπορεί να είναι και από τα δύο φύλα ή από ένα μόνο φύλο χωρίς κανένα πρόβλημα στην εγκυρότητα του τελετουργικού.

Ο/Η Ιεροκήρυξ και ο/η Δαδούχος ελέγχουν όλα τα Ιερά Σκεύη ότι είναι καθαρά και εν τάξει: Ιερά Αγάλματα Θεών, Κηρύκειον, χιτώνια Ιερέων και Μυστών, Βιβλίο Όρκων και Μελών, θυμίαμα, χέρνιψ, κέρνοι, λίκνα, δάδες, θύρσοι, στεφάνια, στρόφια, κορδέλα, ζώνες, βαφή, λουλούδια, μύρο, ψαλίδι, τρόφιμα, κυκεών, πέλανος, γάλα, μέλι, οίνος.

Ο Ιεροφάντης/Η Ιεροφάντις καλεί τον/την Δαδούχο να ρωτήσει τον αμύητο εάν είναι έτοιμος ψυχολογικά για την Ιεροπραξία και αν πληροί όλες τις προϋποθέσεις για να λάβει μέρος στην τελετή.

Είναι υποχρεωτική η προκατήχησις των αμυήτων για την είσοδό τους στην Ουράνια Θεϊκή Πολιτεία. Οι αμύητοι οφείλουν να γνωρίζουν την ερμηνεία των συμβόλων της μυήσεως και τις απαντήσεις στις ερωτήσεις που θα δεχθούν. Οι Ιερείς επισημαίνουν στους αμύητους τα Ιερά τους καθήκοντα στην νέα τους Ζωή. Οι Ιερείς προετοιμάζουν τους αμύητους με διδασκαλία, νηστεία, προσευχή, μετάνοια ώστε να απορρίψουν πλήρως τον παλαιό τρόπο ζωής και τα παλαιά βλαβερά ήθη και έθιμα.

Ιερείς, Μύστες και αμύητος απέχουν από τα αφροδίσια την προηγούμενη ημέρα και την ημέρα της Ιεροπραξίας.

3. Πρόρρησις

Ο Ιεροκήρυξ καλεί τους Μύστες για να αρχίσει το τελετουργικό.

Ο Δαδούχος απευθυνόμενος στο πλήθος αποκλείει τους βεβήλους: Εκάς οι βέβηλοι.

Ο Ιεροφάντης ζητεί από την αρχή του τελετουργικού απόλυτη ησυχία και προσοχή διότι θα προσέλθουν οι Θεοί να ευλογήσουν την Ιεροπραξία.

Ο Ιεροκήρυξ δίνει το παράγγελμα ενάρξεως του τελετουργικού: Συγκεντρωθήκαμε εδώ Αδελφοί για να βοηθήσουμε έναν αμύητο να κτίσει τον Ναό της Ψυχής του προς τους Θεούς.

Οι Μύστες συγκεντρώνουν πέτρες και τις τοποθετούν σε κύκλο διαμέτρου αναλόγου του αριθμού των παρευρισκομένων Μυστών. Στο κέντρο του κύκλου οι Μύστες τοποθετούν τον Βωμό και τα Ιερά Αγάλματα των Θεών. Ο αμύητος δεν κάνει καμμία απολύτως ενέργεια. Στέκει σιωπηλός μακριά των Μυστών.

Οι Ιερείς και οι Μύστες φορούν τα τελετουργικά τους ενδύματα αλληλοβοηθούμενοι μεταξύ τους. Οι Ιερείς φορούν πορφυρούς χιτώνες με λευκές ζώνες. Οι Μύστες φορούν λευκούς χιτώνες με πορφυρές ζώνες.

Οι Ιερείς τυλίγουν στο κεφάλι τους πορφυρά στρόφια και οι Μύστες λευκά στρόφια.

Οι Ιερείς φορούν δάφνινο στεφάνι. Οι Μύστες στεφάνι ελιάς.

Ο Ιεροφάντης καλεί όλους τους Μύστες και Ιερείς να σταθούν εκτός του σχηματισμένου από πέτρες κύκλου.

Ο Ιεροκήρυξ φέρνει την χέρνιβα για να πλύνει τα χέρια του ο Ιεροφάντης.

Ο Ιεροφάντης εισέρχεται στον κύκλο και ανάβει την Ιερή Φλόγα του Βωμού. Ύστερα ψάλλει τον Ορφικό Ύμνο της Θεάς Εστίας.

Ο Ιεροφάντης καλεί τον Ιεροκήρυκα να φέρει την χέρνιβα κοντά του αλλά έξω από τον κύκλο.

Ο Ιεροφάντης παίρνει Ιερό Πυρ με δάδα από τον Βωμό και το σβήνει μέσα στην χέρνιβα που είναι γεμάτη με ύδωρ. Το ύδωρ καθαγιάζεται.

Δαδούχος και Ιεροκήρυξ εξαγνίζουν τα χέρια τους στην χέρνιβα.

Στην συνέχεια ο Ιεροφάντις εξαγνίζει τον Δαδούχο και τον Ιεροκήρυκα ραντίζοντάς τους με φύλλα δάφνης βουτηγμένα στο καθαγιασμένο ύδωρ.

Ο Ιεροφάντις με την βοήθεια του Δαδούχου και του Ιεροκήρυκος μπαίνουν μέσα στο κύκλο και ραντίζουν τον Βωμό καθώς και όλο τον κύκλο με φύλλα δάφνης τα οποία βουτούν στο καθαγιασμένο ύδωρ.

Ο Δαδούχος ανάβει μέσα σε κέρνο το θυμίαμα και εξαγνίζει τον Βωμό και τον κύκλο.

Ο Δαδούχος θυμιατίζει τον Βωμό με τον κέρνο και λέει: Ακούστε Θεοί τις επικλήσεις μας. Ευλογήστε την τελετή μας. Συγχωρήστε τα λάθη μας. Δεχθείτε τις προσφορές μας. Εξαγνίστε με το Πνεύμα Σας τα Ιερά Σκεύη. Δεχθείτε τον νέο Μύστη κοντά σας. Προστατεύστε τον από τους κακούς δαίμονες. Προφυλάξτε τον από το μίασμα.

4. Άλαδε Μύσται

Ο Δαδούχος φωνάζει: Άλαδε Μύσται. Οι Μύστες συγκεντρώνονται προς καθαρμό των χειρών. Ο Ιεροκήρυξ φέρνει την χέρνιβα κοντά σε κάθε Μύστη, οι οποίοι όμως περιμένουν έξω από τον καθαγιασμένο κυκλικό χώρο.

Σε καμμία περίπτωση δεν εισέρχεται ο Μύστης μέσα στον κύκλο χωρίς να πλύνει πρώτα τα χέρια του.

Ο Ιεροφάντης ραντίζει τους Μύστες με φύλλα δάφνης που τα έχει βουτήξει μέσα στο καθαγιασμένο νερό.

Ο Ιεροφάντης ανακοινώνει ότι από αυτήν την στιγμή ο εξαγνισμένος χώρος όπου παρευρίσκονται οι Μύστες μετετράπη σε Ναό της Ψυχής και των Θεών, του οποίου την οικοδόμηση θα ολοκληρώσει η μύηση του νεοφωτίστου.

5. Άφιξις αμυήτου εις τον Ναό της Ψυχής και των Θεών

Ο Δαδούχος εξέρχεται του Ναού και κατευθύνεται προς τον αμύητο. Αφαιρούνται όλα τα μεταλλικά αντικείμενα από τον αμύητο: σταυρουδάκια, βραχιόλια, σκουλαρίκια, διότι θα εξαγνιστεί για να ενδυθεί τα Ελληνικά Μυητικά Σύμβολα.

Ο Δαδούχος περικαλύπτει το κεφάλι του αμύητου με μαύρο πέπλο ώστε ο αμύητος να μην βλέπει γύρω του. Ο Δαδούχος τον οδηγεί προς τον Ναό. Εκτός Ναού ο Ιεροκήρυξ και ο Δαδούχος τον βοηθούν να πλύνει τα χέρια του.

Ύστερα τον βοηθούν να σταθεί μπροστά στον Βωμό και του συστήνουν σιωπή Να απαντά μόνον όταν τον ρωτούν.

6. Μεταμόρφωσις Ιερέων και Μυστών

Ο Δαδούχος παίρνει φωτιά από το Ιερό Πυρ του Βωμού και ανάβει τις δάδες των Μυστών.

Ο Ιεροφάντης κάνει επίκληση προς την Θεά Εκάτη ζητώντας να δώσει δύναμη στους Μύστες για την μεταμόρφωσή τους. Απαγγέλλει τον Ορφικό Ύμνο της Θεάς Εκάτης.

Ο Ιεροφάντης δίνει εντολή σε όλους τους Μύστες να βάψουν τα πρόσωπα τους με λευκή βαφή. Βάφεται και ο ίδιος καθώς και οι άλλοι δύο Ιερείς με λευκή βαφή.

Ο Ιεροκήρυξ περιφέρει το Κηρύκειον και οι Μύστες αρχίζουν να κροταλίζουν και να κραυγάζουν. Οι δάδες των Μυστών περιφέρονται με ταχύτητα και ουρλιαχτά γύρω από τον Βωμό.

Αρχίζει η μεταμόρφωσις Ιερέων και Μυστών καθώς τα πνεύματα Θεών και Τιτάνων εισέρχονται στα κορμιά τους.

Η μίμησις Θεών και Τιτάνων αποτελεί το Θείο Δράμα.

7. Το Θείο Δράμα

Σβήνουν οι δάδες. Μόνον το Ιερό Πυρ του Βωμού παραμένει αναμμένο. Απόλυτη σιωπή από τον αμύητο και τους Μύστες.

Ο Ιεροφάντης με τα χέρια σε σχήμα κερασφόρου Θεού: Γιατί σκοτείνιασαν τα πάντα; Γιατί οι αστραπές ουρλιάζουν; Ω είναι αλήθεια. Οι Θεοί γρήγορα πλησιάζουν. Το Άρμα Τους βάζει φωτιά στην Γη.

Μύστες, όλοι μαζί: Βρίσκομαι στην γέφυρα των Στεναγμών και συναντώ τον Θάνατο. Γιατί τέτοιο πνευματικό σκότος; Θάλασσα, χαϊδεύω τα κύματά σου. Ταξιδεύω τυφλός πάνω στο κορμί σου. Είμαι μόνος μου. Έλα να με φωτίσεις θυγατέρα της Σοφίας.

Το Πνεύμα της Θεάς Αθηνάς: Με ζήτησες; Εδώ είμαι τέκνο μου. Πώς μπορείς σε ξένα χέρια; Η καρδιά μου δεν αντέχει να σε βλέπω τυφλό και ανήμπορο. Έλα να πάρεις το Φως μου. Έλα να μου πεις συγγνώμη. Μέσα στους Ναούς της Σοφίας θέλω να σε ξαναδώ.

Μύστες, όλοι μαζί: Ποιά είσαι εσύ; Δεν σε ξέρω. Δεν σε αναγνωρίζω. Δεν έχω ξανακούσει την φωνή σου.

Το Πνεύμα της Θεάς Αθηνάς: Τότε για τιμωρία θα δεις τα κομμάτια της ψυχής σου να πέφτουν στον Κάτω Κόσμο. Τώρα θα δεις τον σπαραγμό της ψυχής σου από τους Τιτάνες. Έρχονται να σε πάρουν.

Μύστες, όλοι μαζί: Νύχτωσε νωρίς. Νύκτωσε ξανά. Τί με περιμένει;

Ιεροφάντης: Καθώς προχωρούσε ο αμύητος άνθρωπος στον δρόμο, τον βλέπουν οι Τιτάνες. Τον αρπάζουν. Τον σκεπάζουν με μαύρο πέπλο. Τον τραβούν βιαίως στον Άδη. Πριν φτάσουν στην είσοδο του Κάτω Κόσμου, του ξεριζώνουν την ψυχή και αφήνουν το άψυχο κορμί του να περιμένει στην είσοδο του Άδου.

Δαδούχος: Οι Τιτάνες μετέφεραν την ακάθαρτη ψυχή στον Κάτω Κόσμο. Της δείχνουν τα μονοπάτια των Αρχαίων Προγόνων. Οι Θεοί και οι Πρόγονοι βλέπουν την ψυχή. Αλλά η ψυχή δεν μπορεί να δει τους Θεούς και τους Προγόνους διότι είναι ακάθαρτη.

Το Πνεύμα της Θεάς Εκάτης: Ω άσωτη ψυχή, γιατί κυλίστηκες στον βούρκο; Γιατί εγκλημάτησες; Τί ήρθες να κάνεις εδώ τώρα;

Μύστες, όλοι μαζί: Ήρθα να εξαγνιστώ. Είμαι έτοιμη να πληρώσω το αντίτιμο.

Το Πνεύμα της Θεάς Εκάτης: Ω μιαρή ψυχή, δες πώς είναι οι καθαρές ψυχές. Ο λόγος σου πέφτει στο κενό. Φύγε, είσαι ακάθαρτη. Δεν γίνεσαι δεκτή στον Κόσμο των Αθανάτων.

Ιεροφάντης: Στο σκοτάδι μόνη και σιωπηρή, η ψυχή κλαίει. Μυρίζει την ευωδία των καθαρών Ψυχών. Βλέπει τα κατορθώματα των Ηρώων. Η ψυχή προσπαθεί να τους αγγίξει για ακόμη φορά αλλά δεν μπορεί. Θεοί και Πρόγονοι την κοιτάζουν βλοσυρά. Το χαμόγελο τους λείπει. Ώρα να κατασπαραχθεί η ψυχή.

Μύστες, όλοι μαζί: Το άρωμά τους μου δίνει ανάσα για μια ακόμη φορά. Αλλά η ζωή μου έχει τελειώσει. Πεθαίνω.

Ιεροφάντης: Ω Τιτάνες, το θύμα είναι μπροστά σας. Σας περιμένει. Ξεσκίστε την μιαρή ψυχή. Τα ουρλιαχτά σας ακούγονται μέχρι τους Ουρανούς. Τα κοφτερά σας δόντια σαν άγρια θηρία παλεύουν ποιός θα πάρει το μεγαλύτερο κομμάτι.

Ω Τιτάνες, χορέψατε μαζί μου. Τί όμορφος κόσμος. Μία μολυσμένη ψυχή κατασπαράσσεται. Μία γλυκιά μελωδία, τα ουρλιαχτά της ακάθαρτης ψυχής.

Δαδούχος: Λίγα κομμάτια από την ψυχή απέμειναν. Πέφτουν και κάνουν θόρυβο. Ο Ψυχοπομπός Ερμής άκουσε τον θόρυβο και ήρθε να τα μαζέψει. Τα μετέφερε στον λέβητα παλιγγενεσίας των Ψυχών, για να τα βράσει.

Ο Πυρφόρος Ζευς κατάπιε τα κομμάτια της ψυχής και την γέννησε πάλι. Ο Θεός Ήφαιστος σφυρηλάτησε την νέα ψυχή. Την σκληραγώγησε στην Αιωνία Φλόγα των Θεών. Η Θεά Αθηνά κέντησε πάνω στην νέα ψυχή τα στολίδια της. Η Άνασσα Ήρα την σφράγισε με ένα φιλί.

Ιεροφάντης: Η νέα καθαρή ψυχή έφυγε από τον Κάτω Κόσμο. Ανέβηκε πάλι στην Γη. Η Θεά Εκάτη την μεταφύτευσε στο σώμα του ανθρώπου και ο Θεός Απόλλων της έδωσε το Θεϊκό Φως.

8. Ο αμύητος αποκαλύπτεται

Ιεροφάντης προς αμύητο: Αποκαλύψου.

Ο Ιεροκήρυξ του βγάζει το μαύρο πέπλο.

Ο Δαδούχος ανάβει πάλι τις δάδες των Μυστών.

Ιεροφάντης: Τί ζητάς εδώ;

Αμύητος: Ζητώ το Φως των Θεών.

Ιεροφάντης: Γνωρίζεις τους Ιερούς Κανόνες και τα Θεία Δόγματα της Ελληνικής Θρησκείας;

Αμύητος: Τα γνωρίζω.

Ιεροφάντης προς αμύητο: Βγάλε το μιαρό ένδυμα του παλαιού ανθρώπου από πάνω σου.

Δαδούχος και Ιεροκήρυξ βοηθούν τον αμύητο να βγάλει το παλαιό του ένδυμα.

Ο Δαδούχος βάφει το πρόσωπο του αμύητου με κόκκινη βαφή.

Ιεροφάντης προς αμύητο: Δίνεις το αίμα σου για την Δόξα των Θεών.

Ο Δαδούχος ρίχνει κόκκινο οίνο πάνω στον Βωμό με τον κέρνο.

Γίνεται περιφορά των Ιερών Αγαλμάτων των Θεών από τους Μύστες. Οι Ιερείς παρακολουθούν την περιφορά με τα χέρια ανοικτά και υψωμένα στον Ουρανό, οι παλάμες τεντωμένες να κοιτάζουν προς τα άνω.

Αμύητος: Εξαγνίζομαι δια του αέρος. Εξαγνίζομαι δια του ύδατος. Εξαγνίζομαι δια του πυρός.

Ιεροφάντης: Τί προσφέρεις στους Θεούς;

Αμύητος: Ακλόνητη Πίστη.

Ιεροφάντης: Τί λαμβάνεις από τους Θεούς;

Αμύητος: Θεϊκή Δύναμη.

Ιεροφάντης: Προτού αντικρύσεις τους Αθανάτους Θεούς, θα εξιλεωθείς για την προηγούμενη ζωή σου. Το Φως των Θεών για να εισέλθει στην ψυχή σου, πρέπει να την βρει καθαρή. Οποιαδήποτε μόλυνση βρίσκεται μέσα στην ψυχή σου εξαιτίας της αγνοίας σου περί Θεών πρέπει να εξοβελιστεί, ώστε να λάμψει πάνω της η Βασιλική Εικόνα των Θεών και το Κάλλος του Θεϊκού Φωτός.

9. Εξιλέωσις

Ο Ιεροφάντης απευθύνεται προς τους Θεούς με υψωμένα τα χέρια: Ω Αληθινοί και Αθάνατοι Θεοί. Ω Σωτήρες Πατρώοι Θεοί και Μητρώες Θεές. Γίνετε μάρτυρες της αυτού μαρτυρίας. Δώστε του δύναμη να γίνει άξιος των Εντολών Σας. Καθαρίστε του την ψυχή από τον βόρβορο που την έριξαν οι άπιστοι εχθροί Σας.

Ο αμύητος στέκεται μπροστά στον Βωμό.

Ιεροφάντης προς αμύητο: Δια ποία μιάσματα ήρθες να εξαγνιστείς;

Αμύητος: Την άγνοια των Θεών και την πίστη στα όργανα του σκότους.

Ιεροφάντης: Αναγνωρίζεις το κακό που διαπράττεις κατά του Έθνους, της κοινωνίας, κατά της οικογενείας σου και των Θεών όταν έχεις δεσμούς με απίστους;

Αμύητος: Το αναγνωρίζω και μετανοώ για το σφάλμα μου.

Ιεροφάντης: Αποκηρύττεις τους δεσμούς σου με τους εχθρούς των Θεών;

Αμύητος: Αποκηρύττω μετά βδελυγμίας τας νοσηράς βλασφημίας των απίστων και τα μιαρά δόγματα των εχθρών των Θεών.

Ιεροφάντης: Αναγνωρίζεις ότι οι χαμερπείς αξίες, τα μιαρά ήθη και τα εγκληματικά έθιμα των απίστων αποτελούν την μεγίστη βλασφημία για τους Θεούς;

Αμύητος: Το αναγνωρίζω.

Ιεροφάντης: Απορρίπτεις τις αξίες, τα ήθη και τα έθιμα των απίστων;

Αμύητος: Τα απορρίπτω.

Ιεροφάντης: Μετανοείς διότι τόσον καιρό απέρριπτες τους Ηθικούς Κώδικες και τα Έθιμα των Ελλήνων;

Αμύητος: Μετανοώ και ζητώ το έλεος των Πατρώων Θεών και Μητρώων Θεαινών.

Ιεροφάντης: Απαρνείσαι όλους τους πολιτικούς, οικονομικούς, φιλικούς και συγγενικούς δεσμούς με τους απίστους που σε κρατούν μακριά από την προστασία των Αληθινών Θεών;

Αμύητος: Απαρνούμαι κάθε δεσμό με τους εχθρούς των Αληθινών Θεών.

Ιεροφάντης: Απαρνείσαι το όνομα που σου έδωσαν οι άπιστοι;

Αμύητος: Το απαρνούμαι.

Ιεροφάντης: Αψηφάς τους νόμους και τις εντολές των απίστων;

Αμύητος: Τους αψηφώ.

Ιεροφάντης: Μετανοείς για όλες τις προηγούμενες πράξεις σου κατά των Ελλήνων και κατά των Αληθινών Θεών;

Αμύητος: Μετανοώ και ζητώ συγχώρεση από τους Αληθινούς και Αθανάτους Θεούς.

Ιεροφάντης: Αποκηρύττεις τις δυνάμεις, τα σύμβολα και τα εκμαυλιστήρια του σκότους που μέχρι τώρα σε κρατούσαν σκλάβο;

Αμύητος: Τα αποκηρύττω.

Ιεροφάντης: Αποκηρύττεις όσους απειθούν εις τους Ιερούς Νόμους των Αθανάτων Θεών; Αποκηρύττεις όσους ανηθίκους προσβάλλουν την Οικογένεια των Ελλήνων Μυστών; Είσαι εχθρός όσων καταδιώκουν τους Αδελφούς σου;

Αμύητος: Αποκηρύττω τους απειθάρχους και είμαι ορκισμένος εχθρός τους.

Ο Ιεροφάντης ραντίζει τέσσερις φορές τον αμύητο με καθαγιασμένο ύδωρ.

Ιεροφάντης προς αμύητο: Η εξιλέωσή σου σε καθιστά άξιο να κρίνεις και να κριθείς από τους Αδελφούς σου. Η εξιλέωσή σου αδειάζει τον κάδο ψυχικών απορριμμάτων που γέμισε από την συναναστροφή σου με τους απίστους.

Η εξιλέωσή σου αποτελεί μαρτυρία και πράξη παραδόσεως της ψυχής σου στους Θεούς και απελευθερώσεως από την δουλεία του πνευματικού σκότους.

Αμύητος: Ζητώ την βοήθεια των Θεών ώστε να υπερνικήσω κάθε τι που θα σταθεί εμπόδιο ανάμεσα σε μένα και τους Θεούς. Απαλλάσσομαι από το μίασμα και όλα τα πράγματα που με δεσμεύουν με τον ακάθαρτο κόσμο των απίστων και με παρεμποδίζουν να υπηρετώ τους Θεούς.

10. Ορκωμοσία

Ιερείς, Μύστες και αμύητος καθαρίζουν την βαφή από τα πρόσωπά τους.

Ιεροφάντης προς αμύητο: Τώρα θα πάρεις Ιερούς Όρκους ενώπιον Θεών, Προγόνων και ζώντων Αδελφών. Οι Ιεροί Όρκοι σε καθιστούν υπόλογο. Αν παραβείς τους Ιερούς Όρκους θα δικαστείς από την Κοινότητα με τρομερές συνέπειες. Η επιορκία είναι χειρότερη από την ανθρωποκτονία. Μήπως θέλεις αυτή την ίστατη στιγμή να ξανασκεφτείς τις συνέπειες των Όρκων σου;

Θα ενταχθείς στην Ένθεη Πολιτεία του Ουρανού και της Γης. Θα είσαι πολίτης και στρατιώτης των Αθανάτων Θεών. Αν πάρεις τους Ιερούς Όρκους δεν υπάρχει επιστροφή. Από εδώ και πέρα υπάρχει αιωνία ζωή ή αιώνιος θάνατος.

Αμύητος: Είμαι έτοιμος για κάθε θυσία. Είμαι έτοιμος να υποστώ τις συνέπειες των Ιερών Όρκων.

Ο Δαδούχος και ο Ιεροκήρυξ βοηθούν τον αμύητο να φορέσει το λευκό χιτώνιο των Μυστών. Επίσης τυλίγουν το κεφάλι του με λευκό στρόφιο.

Ο Ιεροφάντης απλώνει τα χέρια προς τον Ουρανό, με τους δείκτες και τα μικρά δάκτυλο τεντωμένα, τα άλλα τρία δάκτυλα ενωμένα, σε σχήμα κερασφόρου Θεού. Καλεί τους Θεούς να είναι μάρτυρες στην ορκωμοσία: Ω Θεοί είσαστε μάρτυρες των Ιερών Όρκων που παίρνει ενώπιόν σας αυτός ο άνθρωπος. Η Κατάρα και η Οργή Σας να πέσει πάνω του αμείλικτη αν παραβεί τους Ιερούς Όρκους.

Ιεροφάντης με τα χέρια σε σχήμα κερασφόρου Θεού απευθύνεται στους Προγόνους: Ω Ένδοξοι Πρόγονοι είσαστε μάρτυρες των Ιερών Όρκων παίρνει ενώπιόν σας αυτός ο άνθρωπος. Η Κατάρα και η Οργή Σας να πέσει πάνω του αμείλικτη αν παραβεί τους Ιερούς Όρκους.

Αν παραβεί τους Όρκους του να μην μπορεί να φάει και να πιεί. Το σώμα του να αρρωστήσει με αφόρητες πληγές. Τα παιδιά του να τον σκοτώσουν. Η γη να τον καταπιεί. Η περιουσία του να σκορπίσει σαν τον άνεμο. Η μνήμη του να αφανιστεί.

Ο αμύητος σηκώνει την δεξιά χείρα, την φέρνει στην καρδιά του και με το σημάδι του κερασφόρου Διονύσου ορκίζεται ενώπιον Θεών και ανθρώπων. Το χέρι σχηματίζει το σύμβολο του κερασφόρου Διονύσου με το μικρό δάκτυλο και τον δείκτη τεντωμένα και τα άλλα τρία δάκτυλα ενωμένα.

Ιεροφάντης προς αμύητο: Πέθανες και τώρα γεννήθηκες νέος άνθρωπος. Τώρα θα ζεις σύμφωνα με τον χρόνο των Θεών και όχι με τον χρόνο των απίστων. Θα ζεις στον Ναό που κατοικούν οι Θεοί και όχι στην ακάθαρτη φυλακή των απίστων.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι να υπακούς στους Ιερούς Νόμους των Θεών;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι να προστατεύεις με την ζωή σου την Κοινότητα των Ελλήνων Μυστών και ποτέ να μην την προδώσεις;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι ότι από σήμερα διαρρηγνύεις κάθε δεσμό με το μολυσματικό παρελθόν και ότι αρνείσαι πλήρως όλες τις αξίες, τα ήθη, τα έθιμα και τις εορτές των απίστων;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι ότι από σήμερα θα έχεις αποκλειστικό δεσμό με τις Αξίες, τα Ήθη, τα Έθιμα και τις Εορτές των Ελλήνων;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι ότι αν άπιστοι φίλοι και συγγενείς σε παρεμποδίσουν από το να εκτελέσεις τα Ιερά θρησκευτικά σου καθήκοντα θα τους αντιμετωπίσεις ως εχθρούς των Θεών;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι ότι θα τηρείς στο ακέραιο τις Θυσίες και τις Εορτές της Ιεράς Παραδόσεως και ότι αν παρεκκλίνεις από τα Ιερά και Αιώνια Δόγματα της Ελληνικής Θρησκείας να πέσει πάνω σου Αιωνία Κατάρα;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι ότι από σήμερα θα ζητάς τροφή, εργασία, υγιεία, κατοικία, ευτυχία, βοήθεια μόνον από τους Αθανάτους Θεούς και τους Αδελφούς σου και ποτέ από τους απίστους;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ιεροφάντης: Γνωρίζεις ότι άρνηση των Θεών μπροστά σε απίστους και άρνηση της Κοινότητος ισοδυναμεί με θάνατο;

Αμύητος: Το γνωρίζω.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι ότι ποτέ δεν θα αποκρύψεις την θεϊκή Αλήθεια και πάντα θα κάνεις γνωστό σε όλον τον κόσμο το Μήνυμα των Θεών;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι ότι ποτέ δεν θα εγκαταλείψεις την Ελληνική Θρησκεία, ούτε θα αρνηθείς την Πίστη στους Θεούς ακόμα και μπροστά στον κίνδυνο του θανάτου;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι απόλυτη υπακοή στην Ουράνια Πολιτεία των Θεών;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι ότι η ένταξή σου στο νέο Έθνος, στην νέα Πραγματικότητα, στην νέα Ζωή, στην νέα Πολιτεία, στη νέα Κυριαρχία, στο νέο Βασίλειο, θα ακολουθείται από ενάρετον βίον; Ότι θα είσαι φιλαλήθης; Ότι θα είσαι πιστός στην νέα σου Οικογένεια και σε καμμία άλλη; Ότι θα είσαι πιστός στους νέους Αδελφούς σου και σε κανέναν άλλο;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι ότι θα υπερασπιστείς μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός σου το δοξασμένο Όνομα των Αθανάτων Θεών; Ορκίζεσαι ότι θα υπερασπιστείς μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός σου τους Ιερούς Νόμους και τα Αιώνια Θεϊκά Δόγματα;

Αμύητος: Ορκίζομαι.

Ο Ιεροφάντης απλώνοντας τα χέρια προς τους Θεούς: Ακούσατε Αθάνατοι Θεοί τους Ιερούς Όρκους που πήρε αβίαστα εμπρός Σας αυτός ο άνθρωπος. Η Οργή και η Κατάρα Σας να πέσει πάνω του αμείλικτη αν τους παραβεί.

Ιεροφάντης προς Προγόνους: Ακούσατε Ένδοξοι Πρόγονοι τους Ιερούς Όρκους που πήρε αβίαστα εμπρός Σας αυτός ο άνθρωπος. Η Οργή και η Κατάρα Σας να πέσει πάνω του αμείλικτη αν τους παραβεί.

Σας καλώ να δεχτείτε το νέο μέλος στην Ελληνική Οικογένεια και να βάλετε την Ιερά Σφραγίδα Σας επί του σώματός του. Σας ανήκει.

Ιεροφάντης προς αμύητο: Τώρα μπορείς να καλέσεις με σπονδή αίματος τους νεκρούς Προγόνους και τους Αθανάτους Θεούς. Οι Αθάνατοι Θεοί θα σε σφραγίσουν με την Σοφία τους ως νέο μέλος στην Οικογένεια της Ελληνικής Θρησκείας.

Ο Ιεροκήρυξ τρυπά με αποστειρωμένο αιχμηρό αντικείμενο το δάκτυλο του αμύητου. Μία σταγόνα αίμα χύνεται πάνω στον Βωμό.

Αμύητος: Με το αίμα μου ορκίζομαι πίστη και υπακοή στους Αθανάτους Θεούς και τους Ιερούς Νόμους Των. Με το αίμα μου ορκίζομαι στα Ιερά Οστά όλων των Προγόνων που ανθρωποθυσιάστηκαν στην πυρά ότι θα πολεμήσω μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός μου τους κατακτητές και καταστροφείς του Ελληνικού Πολιτισμού. Με το αίμα μου ορκίζομαι πίστη και υπακοή στο Ελληνικό Έθνος.

Ιεροφάντης: Ορκίζεσαι ότι θα δεχθείς με ταπεινότητα την τιμωρία της Νεμέσεως αν παραβείς τους Ιερούς Όρκους σου; Ότι θα υπακούς στους Ιερούς Κανόνες της Ελληνικής Θρησκείας και ότι δεν θα αμφισβητείς τα Θεία Δόγματα;

Αμύητος: Ορκίζομαι απόλυτη πίστη, αφοσίωση και υπακοή εις τους Νόμους και τας Εντολάς των Πατρώων Θεών και Μητρώων Θεαινών. Ας πέσει πάνω μου τρομερή και αμείλικτη η Οργή των Θεών και το Πύρινο Ξίφος Των ας κομματιάσει την καρδιά μου αν γίνω ποτέ επίορκος προς τους Νόμους των Θεών και τους Ιερούς Κανόνες της Ελληνικής Θρησκείας.

Ιεροφάντης: Θα αντιμετωπίσεις με καρτερικότητα και γενναιότητα τις τρομερές δοκιμασίες που θα σε υποβάλουν οι Αθανάτοι Θεοί;

Αμύητος: Θα αντιμετωπίσω με καρτερικότητα και γενναιότητα κάθε δοκιμασία που θα βρεθεί μπροστά μου. Η Δικαιοσύνη των Θεών δεν λαθεύει ποτέ.

Ιεροφάντης: Διάλεξες το νέο σου όνομα; Θα το φέρεις εσαεί και έτσι θα σε αποκαλούν οι Αδελφοί.

Αμύητος: Το διάλεξα. Θα με αποκαλούν... (αναφέρει το όνομα που διάλεξε)

Ιεροφάντης: Ορκίσου τώρα μπροστά στον Πατέρα Θεών και ανθρώπων.

Αμύητος: Απαγγέλλει δυνατά τον Ορφικό Ύμνο του Διός.

Ιεροφάντης: Καλείσαι τώρα νεοφώτιστε να σταθείς άξιος προ των ευθυνών σου και να τιμήσεις τα αξιώματα που σου παρέχουν οι Αθάνατοι Θεοί και η Αδελφότητα. Τώρα που έγινες Έλλην φέρεις στους ώμους σου πολύ βαρύ φορτίο.

Τώρα που έγινες Έλλην θα είσαι καθημερινώς υπό τα άγρυπνα όμματα Θεών και Προγόνων ώστε να φανείς αντάξιος της Ιεράς Αποστολής σου. Το Μήνυμα των Θεών θα καλύψει όλη την ανθρωπότητα και εσύ είσαι ο αγγελιοφόρος του Θεϊκού Λόγου. Να είσαι ευλογημένος νεοφώτιστε και οι Αθάνατοι Θεοί πάντοτε να σε προστατεύουν.

Ο νεοφώτιστος υπογράφει στο Βιβλίο Όρκων και Μελών της Κοινότητος τον Ιερό Όρκο που έδωσε, ώστε να τον συνοδεύει σε όλη του την ζωή και να του δίνει δύναμη να αντιμετωπίσει τα εμπόδια των σκοτεινών δυνάμεων που θα προσπαθήσουν να του διαρρήξουν τον Ιερό Όρκο και τον Ιερό Δεσμό με τους Θεούς.

Ο νεοφώτιστος καλεί τους Αδελφούς Έλληνες να του συμπαρασταθούν στον Ιερό Αγώνα για την καταπολέμηση του σκότους. Ζητά από την Κοινότητα των Ελλήνων να του συμπαρασταθεί στα πρώτα του βήματα.

11. Ονοματοδοσία

Ιεροφάντης: Το νέο σου όνομά θα σε ακολουθεί για πάντα. Δεν θα το αρνηθείς, διότι έτσι αρνείσαι τους Θεούς. Και αν αρνηθείς τους Θεούς θα σε αρνηθούν και Αυτοί με Αιωνία Κατάρα.

Από σήμερα νεοφώτιστε καλείσαι ...(τον αποκαλεί με το όνομα που διάλεξε ο νεοφώτιστος), και τον ραντίζει τέσσερις φορές με δάφνη βουτηγμένη στο καθαγιασμένο ύδωρ.

Ο Ιεροφάντης του βάζει στο στόμα άρτο βουτηγμένο σε κρασί, γάλα και μέλι.

Ο Ιεροκήρυξ και ο Δαδούχος προσφέρουν στο Βωμό ολοκαύτωμα λουλούδια και φρούτα.

Ο Δαδούχος βάζει τον πέλανο πάνω στον Βωμό ως προσφορά προς τους Αθάνατους Θεούς.

Ο Ιεροκήρυξ προσφέρει τις Χοές προς τιμήν των Ενδόξων Προγόνων.

Ο Ιεροκήρυξ κόβει με ψαλίδι λίγες τρίχες από το κεφάλι του νεοφωτίστου και ο νεοφώτιστος τις ρίχνει ως προσφορά προς τους Θεούς στο Ιερό Πυρ του Βωμού.

Ο νεοφώτιστος καλεί τον Αγαθοδαίμονά του που θα τον προστατεύει σε όλη του την ζωή να δεχθεί την προσφορά του.

Συμβολικά ρίχνεται ως ολοκαύτωμα στον Βωμό κάτι από τον παλαιό εαυτό του νεοφώτιστου που φέρει επάνω του το μίασμα. Για παράδειγμα κάποιο κομμάτι ύφασμα, ένδυμα ή κάποιο θεομίσητο σύμβολο (π.χ. χριστιανικός σταυρός) ώστε να τραβήξει πάνω του το μολυσμένο αντικείμενο το μίασμα από το σώμα και την ψυχή του νεοφωτίστου.

Ο νεοφώτιστος ιστάμενος στο κέντρο του Κύκλου και απευθυνόμενος προς τα 6 Θεϊκά Σημεία (Βορράς, Νότος, Ανατολή, Δύση, Ουρανός, Γη) φωνάζει το νέο του όνομα, ώστε να γνωστοποιήσει σε όλες τις Χθόνιες και Ουράνιες Δυνάμεις την παλιγγενεσία του και ζητά να τον καλωσορίσουν ως νέο μέλος της Θεϊκής Πολιτείας.

Ο Ιεροκήρυξ στεφανώνει τον νεοφώτιστο με κλαδί ελιάς.

Ο Δαδούχος αλείφει τον νεοφώτιστο με μύρο στο πρόσωπο και τα χέρια.

Ο Ιεροφάντης του δίνει να φάει τον κυκεώνα.

Κρόκωσις-Αποτροπιακά Σύμβολα: Οι Μύστες δένουν ως φυλακτό στον καρπό του χεριού του νέου Μύστου μία πορφυρά κορδέλλα. Επίσης ως φυλακτό οι Μύστες τυλίγουν την μέση του νέου Μύστη με πορφυρά ζώνη γύρω από το λευκό του χιτώνιο.

Ο Ιεροκήρυξ εγγράφει τον νέο Έλληνα και Μύστη στο Ιερό Βιβλίο της Αιωνίας Ζωής και στους Καταλόγους της Εκκλησίας, αφού έχει ολοκληρωθεί η μύηση.

12. Ευχαριστίες προς τους Αθανάτους Θεούς

Ιεροφάντης προς την ομήγυριν των Μυστών: Άλλος ένας κτίστης του Ναού των Θεών προστέθηκε στην Ουράνια Πολιτεία. Από σήμερα ο νέος Αδελφός μας (όνομα νέου Μύστου) κουβαλά μέσα στην ψυχή του τον Ιερό Ναό για να κατοικούν οι Θεοί.

Αρχίζει η περιφορά γύρω από τον Βωμό των Αρρήτων Αντικειμένων.

Οι Μύστες, μαζί με τον νέο Έλληνα Μύστη, βάζουν πάνω στο κεφάλι τους τα λίκνα με τα Άρρητα Αντικείμενα των Θεών, και τα περιφέρουν γύρω από τον Βωμό του Ναού. Κάνουν όλοι μαζί μία στροφή από την Ανατολή προς την Δύση. Και μία στροφή από την Δύση προς την Ανατολή.

Ύστερα ο Δαδούχος καλεί τους Μύστες να πιαστούν όλοι μαζί χέρι-χέρι και να αρχίσουν τελετουργικό χορό γύρω από τον Βωμό. Στρέφονται τέσσερις φορές γύρω από τον Βωμό από την Ανατολή προς την Δύση και τέσσερις φορές από την Δύση προς την Ανατολή.

Οι Μύστες στεφανώνουν τα Ιερά Αγάλματα των Θεών.

Ο Ιεροκήρυξ δίνει το σύνθημα να αρχίσει η περιφορά των Ιερών Αγαλμάτων γύρω από τον Βωμό. Ο νέος Έλλην Μύστης τούς συνδράμει.

Ο Ιεροκήρυξ φωνάζει στους Μύστες: Αναλάβατε.

Οι Ιερείς και οι Μύστες αναλαμβάνουν τους θύρσους. Ο Ιεροκήρυξ δίνει το σύνθημα: Χορέψατε μαζί μου. Και πρώτος σέρνει τον χορό του Βάχκου.

Οι Μύστες και οι Ιερείς αλαλάζουν την κραυγή Ω Ίακχε, Ω Ίακχε, στείλε μας την Ιερή Μανία Σου.

13. Λήξις Ιεροπραξίας

Αρχίζει συμπόσιο με τρόφιμα που έχουν φέρει μαζί τους όλοι οι Έλληνες Μύστες. Ως Ένθεη Ελληνική Κοινότητα είναι υποχρεωτικό να συνεισφέρει έκαστος αναλόγως των δυνατοτήτων του.

Οτιδήποτε αντικείμενο ήρθε σε επαφή με τον αμύητο πλένεται καλά επειδή ήρθε σε επαφή με άνθρωπο που έφερε πάνω του το μίασμα. Το μολυσμένο ύδωρ αποβάλλεται σε χώρο μακριά από τον Ναό των Θεών.

Σβήνουν τελείως οι δάδες και η Ιερή Φλόγα στον Βωμό προς αποφυγήν πυρκαγιάς.

Οι Ιερείς και οι Μύστες τοποθετούν τα Ιερά Σκεύη στις θήκες των και αναχωρούν ευχαριστώντας τους Αθανάτους Θεούς για την βοήθειά Τους.

Δυστυχώς το μέλος ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ δεν ανήκει πλέον στο Εσωτέρικα, μπορείς όμως να του στείλεις ηλεκτρονικό μύνημα, κάνε κλικ στο προφίλ του και θα το βρείς εκεί.

Με φιλικούς χαιρετισμούς

1)Ποιο το νόημα του εν λόγω τόπικ αν όχι η ανταλλαγή απόψεων? Απ’ότι βλέπω εδώ δε γίνεται συζήτηση παρά μόνο παράθεση «στοιχείων» (αν μπορούμε να τα πούμε έτσι…) Ετσι λοιπόν το τόπικ αυτό περισσότερο σε προπαγάνδα προσηλυτισμού μου φέρνεi...

2)Γιατί ενώ ο συγγραφέας του τόπικ έχει γράψει 3 μηνύματα του έχουν χρεωθεί μόνο 2?

3)Πως δεν είναι πια μέλος? Αν διαγράφτηκε για ποιο λόγο?

4)Γιατί ο συγγραφέας δεν μας λέει τις πηγές του?

Εγώ θα κρατήσω από όλο αυτό το παρακάτω που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και το αφήνω προς προβληματισμό:

quote:

---

Αναγνωρίζεις το κακό που διαπράττεις κατά του Έθνους, της κοινωνίας, κατά της οικογενείας σου και των Θεών όταν έχεις δεσμούς με απίστους;
Απαρνείσαι όλους τους πολιτικούς, οικονομικούς, φιλικούς και συγγενικούς δεσμούς με τους απίστους που σε κρατούν μακριά από την προστασία των Αληθινών Θεών;

---

Εδώ λοιπόν προκύπτει ένα ηθικό δίλλημα για τον νεόφυτο... Να απαρνηθεί την οικογένειά του, παιδιά σύντροφο αν αυτοί δεν δεχθούν να ακολουθήσουν τα δικά του πιστεύω αφού βέβαια πριν έχει ήδη προσπαθήσει να προσηλυτίσει αυτούς άμεσα με όποιο κόστος με όποιο τρόπο?... Άλλη λύση γι'άυτόν δεν φαίνεται να υπάρχει...

Ο «φασισμός» και μόνο αυτής της «θρησκείας» εμένα τουλάχιστον με έχει προβληματίσει πολύ έντονα...

"Τάδε έφη Avallon"

quote:

---

Ο «φασισμός» και μόνο αυτής της «θρησκείας» εμένα τουλάχιστον με έχει προβληματίσει πολύ έντονα...

---

quote:

---

Είμαι απλά εναντίον κάθε είδους φανατισμού που στέκεται τροχοπέδη στην ομαλή ροή της συζήτησης και της ομαλής ανταλλαγής απόψεων.

---

ΒΡΟΤΩ ΔΕ ΠΙΣΤΟΝ ΟΥΔΕΝ

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr