Εξίσωση: E = mc2(τετράγωνο)] που συνδέει την ενέργεια με τη μάζα.
Θεωρητικα για να ταξιδεψουμε στο χρονο πρεπει να αναπτυξουμε μια ταχυτητα ιση με την ταχυτητα του φωτος ή και μεγαλυτερη.
Το κακο ομως ειναι οτι την ταχυτητα του φωτος δεν μπορει να την ξεπερασει κανενα σωμα.Σε περιπτωση που καποιο σωμα μπορεσει να ξεπερασει την ταχυτητα του φωτος ο χρονος σταματα και μπορει να παρακαμψει το χωρο με αποτελεσμα να κινηθει στο χρονο(θεωρητικα παντα ολα αυτα)

ΕΛΠΙΖΩ να βοηθησετε και εσεις με τις γνωσεις που εχετε σε αυτο το θεμα.

Έχουν εκφραστεί πολλές διαφορετικές θεωρίες, μέσα από τις οποίες έχουν γίνει σημαντικά βήματα κατάκτησης της συγκεκριμένης γνώσης.Ας μην ξεχνάμε πως μέχρι πριν λίγα χρόνια, ένα θεωρητικό ταξίδι στον χρόνο, μπορούσε να έχει δύο κατευθύνσεις. Μπροστά (μέλλον) στον χρόνο και Πίσω (παρελθόν)! Τώρα ξέρουμε πως θα μπορούσε να έχει και Παράλληλα πορεία στο χρόνο!

Το πρώτο και κύριο που πρέπει να σημειώσουμε είναι πως ο χώρος και ο χρόνος όπως τα γνωρίζουμε ως κάτοικοι του πλανήτη Γη, είναι τελείως διαφορετικά πράγματα από αυτά που ισχύουν στο διάστημα. θα αναφέρω το γνωστό παράδειγμα σε σχέση με τον χρόνο, τον δίδυμων αδελφών, για να γίνει κατανοητό από όλους.
Έχουμε δύο αδέλφια δίδυμα στη Γη. Το ένα το στέλνουμε στο διάστημα να ταξιδέψει με ταχύτητα περίπου ίση με αυτήν του φωτός και να καλύψει μια απόσταση 25 ετών φωτός σε κάθε του διαδρομή (50 έτη φωτός στο σύνολο). Σύμφωνα με τα δεδομένα του χρόνου πάνω στη Γη, το συγκεκριμένο ταξίδι θα διαρκέσει περίπου 50 χρόνια. Άρα ο δίδυμος αδελφός που παρέμεινε στη Γη, θα έχει ηλικία περίπου 50 ετών. Το ρολόι όμως του αδελφού του στο διάστημα, θα δείχνει πως το ταξίδι του έχει διαρκέσει μόλις 10 χρόνια, πράγμα που σημαίνει πως μόλις επιστρέψει στη γή θα είναι κατά 40 χρόνια νεώτερος του δίδυμου αδελφού του. Αυτό συμβαίνει διότι, λόγω της υψηλής ταχύτητας, η απόσταση συμπιέζεται τουλάχιστον κατά δέκα έτη φωτός. Εδώ βεβαίως τίθεται το ερώτημα ποιό μέγεθος συμπιέζεται. Ο χρόνος ή η απόσταση; Η σύγχρονη επιστήμη ως γνωστόν αποδέχεται πως τόσο ο χρόνος όσο και ο χώρος μπορούν να επεκταθούν και να συμπτυχθούν.

Η θεωρία της σχετικότητας είναι βασισμένη πάνω σε δύο κύριες αρχές. Κατά την πρώτη, ο χώρος (τρισδιάστατος) και η ροή του χρόνου δεν μπορούν να θεωρηθούν ως δύο ξεχωριστές έννοιες αλλά σαν ένα εννιαίο τετρασδιάστατο σύνολο. Κατά την δεύτερη αρχή, η ταχύτητα του φωτός δεν μεταβάλλεται, άσχετα από το σημείο του χωροχρόνου που μετράται. Εδώ βεβαίως πρέπει να πούμε πως είναι αδύνατον να υπάρξουν υλικά μόρια ικανά να αντέξουν κινούμενα με την ταχύτητα του φωτός. Και κάπου εδώ τοποθετούνται τα όρια της επιστημονικής φαντασίας! Τι σημαίνει αυτό; Πως εκεί που η επιστήμη αδυνατεί να δώσει απαντήσεις, η φιλοσοφική διάθεση και η φαντασία των ανθρώπων, γεμίζουν τα όποια κενά.

Έτσι λοιπόν ορισμένοι θεωρητικοί επιστήμονες όρισαν κάποια σωματίδια να κινούνται με ταχύτητα μεγαλύτερη του έτος φωτός και τα ονόμασαν Ταχυόνια. Ενώ όσα κινούνται με μικρότερη ταχύτητα Ταρντόνια. Στον δικό μας κόσμο, που είναι κόσμος Ταρντονίων, όσο γρηγορότερα κινείται ένα σωματίδιο, τόσο αργότερα κυλάει ο χρόνος. Αν το σωματίδιο αυτό, φτάσει να κινείται με την ταχύτητα του φωτός, τότε η ροή του χρόνου σταματά. Αντίθετα, στον κόσμο των Ταχυονίων, ο χρόνος κινείται αντίστροφα, δηλαδή προς τα πίσω - προς το "παρελθόν". Αν τώρα σωματίδια Ταρντόνια και Ταχυόνια, συναντηθούν με την ατμόσφαιρα της Γης, εκρήγνυνται, διασπώνται και μεταμορφώνονται σε δευτερεύοντα σωματίδια τα οποία πέφτουν πάνω στην επιφάνεια της Γης. Τι θα συμβεί όμως με την ανίχνευση των Ταχυονίων; Σύμφωνα με την ιδιότητά τους να ταξιδεύουν αντίστροφα στον χρόνο, θα φτάσουν στην επιφάνεια της Γης, ΠΡΙΝ αγγίξουν την ατμόσφαιρά της, ΠΡΙΝ διασπαστούν και μεταμορφωθούν σε δευτερεύοντα σωματίδια.

Φανταστείτε τι πρόκειται να συμβεί στον άμοιρο πλανήτη μας, αν όλα τα παραπάνω αρχίσουν να τεκμηριώνονται και να αποδεικνύονται (δεν λέω να εφαρμόζονται) επιστημονικά. Και σημειώστε πως επί σειρά ετών πραγματοποιούνται πολλά πειράματα προς αυτήν την κατεύθυνση και μάλιστα, όπως λέγεται, με ενθαρρυντικά, πρώτα συμπεράσματα!

Αρχικά να επισημάνω κάτι για την ταχύτητα του φωτός. Η ταχύτητα αυτή είναι το όριο για οποιοδήποτε σωματίδιο (πολύ δε περισσότερο για κάποιο ογκώδες) για έναν απλό λόγο.
Η αύξηση της ταχύτητας επιφέρει και αύξηση της μάζας του. Κοντά στην ταχύτητα του φωτός η μάζα του σώματος τίνει να γίνει άπειρη άρα να γίνει άπειρη και η αδράνεια του. Αποτέλεσμα αυτού χρειάζεται άπειρη ενέργεια για να κατανικήσει την παραπάνω αδράνεια.
Για το λόγω αυτό μόνο μή υλικά σωματίδια, όπως είναι τα φωτόνια, μπορούν να κινούνται με την ταχύτητα του φωτός.
Για το ταξίδι στο χρόνο τώρα.
Όπως γνωρίζεται για κάθε υποατομικό σωματίδιο υπάρχει και το αντισωματίδιο του. Για παράδειγμα το ηλεκτρόνιο έχει το αντι-ηλεκτρόνιο που έχει κοινά χαρακτηριστικά εκτός του ηλεκτρικού του φορτίου που είναι θετικό.
Στην κβαντική μηχανική τα αντισωματίδια έχουν δύο "υποστάσεις". Ή ως αντισωματίδια με την "κλασσική" έννοια ή ως σωματίδια (κι αυτό είναι το ωραίο) που κινούνται πίσω στον χρόνο. Έτσι ένα αντι-ηλεκτρόνιο (ποζιτρόνιο) μπορεί να θεωρηθεί και ως ηλεκτρόνιο που κινεί πίσω στον χρόνο.
Άρα υπό μία άποψη, το ταξίδι πίσω στον χρόνο θεωρητικά ισχύει. Το πρόβλημα είναι άν μπορεί να εφαρμοσθεί και σε μεγάλα αντικείμενα / σώματα.
Προς το παρόν το ταξίδι αυτό ή γίνεται με τη βοήθεια της επιστημονικής φαντασίας ή με τη βοήθεια της γνωστής σκουληκότρυπας, μίας χωροχρονικής ανωμαλίας που μπορεί θεωρητικά να μας γυρίσει πίσω στο χρόνο συνδέοντας διαφορετικά τμήματα του χωρόχρονου. Βέβαια η παραπάνω σκουληκότρυπα δεν γνωρίζουμε αν μπορεί να υπάρχει και η ύπαρξη της είναι αποτέλεσμα λύσεων των εξισώσεων της γενικής θεωρίας της σχετικότητας.
Τώρα το ταξίδι στο χρόνο πρέπει επίσης να καθορισθεί αφού πρώτα δεχθούμε την ύπαρξη του χρόνου όπως αυτός εμφανίζεται μέσα από τη γενική θεωρία της σχετικότητας, ως δηλαδή κάτι μεταβλητό που σχετίζεται με την ταχύτητα του σώματος, τα βαρυτικά πεδία που το περιβάλλουν και την ενεργειακή του κατάσταση.
Τα παράδοξα με την αναστροφή του χρόνου είναι πολλά. Όπως της αυτο-βρεφοκτονίας (να σκοτώσεις π.χ τον εαυτό σου), κ.τ.λ.
Μία τελευταία παρατήρηση και θα επανέλθω αργότερα.
Αγαπή/έ Darkangel_78 και Triton.
Ο γνωστός αυτός τύπος του Einstein απλά αναφέρεται στην ποσοτική αναλογία και ισότητα της μάζας και της ενέργειας.
Ο τύπος που αφορά την μεταβολή της μάζας ενός κινούμενου σώματος σε σχέση με την μάζα ηρεμίας ενός ακίνητου είναι ο

m'=m0/sqrt(1-(u/c)sqr))

m' = μάζα κινούμενου σώματος u=ταχύτητα c= ταχύτητα φωτός
m0 = μάζα ηρεμίας sqrt=τετραγωνική ρίζα sqr= τετράγωνο (δύναμη)

Θα μπω κατευθειαν στο θεμα.
Διορθωστε με εαν κανω καποιο λαθος.

Οι σκουλικοτρυπες ειναι διαφορετικες απο τα ταξιδια στο χρονο.
Με τις σκουλικοτρυπες ναι μεν ταξιδευουμε στο χρονο αλλα οχι για να παμε στο παρελθον ή στο μέλλον αλλα να διανυσουμε καποια μεγαλη αποσταση σε μικρο """"χρονικο""" διαστημα.
Πως γινεται αυτο σκεφτειτε ενα φυλο χαρτι και θελετε να πατε απο την μια ακρη(Α) στην αλλη(Β),

(Α) ---------------> -------------->(B)

Ποια ειναι η πιο κοντινη αποσταση για να φθασουμε πιο γρηγορα????
Φυσικα απο τη μεση του φυλου και οχι απο την ακρη του.
Υπαρχει αλλη μια λυση...
Διπλωνουμε το φυλο στα δυο και κανουμε μια τρυπα(σκουλικοτρυπα)και περναμε απο την αλλη πλευρα και απο το σημειο Α περναμε στο Β κατευθειαν χωρις να διανυσουμε την αποσταση στη μεση του φυλου.
Τωρα τα σημεια (Α,Β) μπορει να εχουν τεραστιες αποστασεις..

Ο χωρόχρονος στη γενική θεωρία της σχετικότητας θεωρείται ως εννοία οντότητα και αδιαχώριστη.
Με τις τρύπες αυτές (οι οποίες αναφέρονται ως γέφυρες Einstein-Rosen) μπορόύμε να κάνουμε αυτό που αναφέρεις αλλά και ταξίδια στο χρόνο, καθώς η παραμόρφωση του χωρόχρονου είναι κοινή.

Φιλικά

--->-->->"...θα ηταν ισως δυνατον σε καποιον πολυ εξελιγμενο πολιτισμο να διατηρησει μια κοσμικη σηραγγα ανοικτη και διαμπερη. για να επιτυχοθμε κατι τετοιο ή για να στρευλοσουμε του χωροχρονο κατα οποιονδηποτε αλλο τροπο ωστε να ταξιδευσουμε στο χρονο μπορουμε να αποδειξουμε οτι χρειαζομαστε μια περιοχη του χωροχρονου με αρνητικη καμπυλοτητα...."

--->-->->"...εχουμε λοιπον πειραματικες ενδειξεις οτι ο χωροχρονος μπορει να ειναι καμπυλομενος (απο την κυρτωση των ακτινων του φωτος των αστρων που παρατηρουμε κατα τη διαρκεια των εκλειψεων ηλιου) και στρευβλωμενος με τετοιο τροπο που επιτρεπει ταξιδια στο χρονο(απο το φαινομενο Casimir).μπορει λοιπον να ελπιζει κανεις οτι οπως προοδευσαμε στην επιστημη και στην τεχνολογια θα καταφερουμε καποτε να κατασκευασουμε μια μηχανη του χρονου..."

μετα εξηγει το γιατι δεν εχουν ερθει ανθρωποι απο το μελλον.

~Γρηγόρης~

Μοιράσου μαζί μας τις απόψεις σου, αλλά χρησιμοποιώντας ελληνικούς χαρακτήρες μόνο ώστε να είναι ευανάγνωστα τα μηνύματα σου.

In anticipation of my resurrection...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr