Οι Τοποι Δυναμης αποτελουν κομβικα σημεια,σ ενα περιπλοκο γεωμετρικο πλεγμα που σχετιζεται με ροη ενεργειας.

Η ενεργεια αυτη μπορει να εχει διαφορα ονοματα-αποκρυφιστικα η επιστημονικα,οπως ρευνα του ερπετου,τελλουρικη δυναμη,πρανα η μανα,anima mundi,αιθερας,οργονη,Μονοπατια του Δρακοντα...

Οι Τοποι Δυναμης δεκαδες,στον ελληνικο χωρο,ο καθενας διαθετει σε μικροτερο η μεγαλυτερο βαθμο καποιες ιδιομορφιες που μπορουν να ταξινομηθουν σε 11 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ:

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ:ευρηματα που φανερωνουν οτι ο χωρος αποτελουσε τοπο λατρειας η αλλης δραστηριοτητας στην Αρχαιοτητα.

ΘΡΗΣΚΕΙΑ-ΛΑΤΡΕΙΑ:στοιχεια που φανερωνουν οτι ο χωρος αποτελουσε τοπο λατρειας η ιεροτελεστιας.

ΙΑΣΗ:ο τοπος αποτελουσε και αποτελει χωρο οπου πραγματοποιουνται ιασεις.

ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ:τοποι που σχετιζονταν με πρακτικες μεταβολης της συνειδησης π.χ οπου γινονταν σαμανιστικες τελετες,μαντεια,καθε μορφης εγκοιμητηρια,νεκρομαντεια,ονειρομαντεια.

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ:καθε μορφη φαινομενο η παρατηρηση που σχετιζεται με ενεργεια οπως ακτινοβολια,φωτεινα φαινομενα,ηλεκτρομαγνητικα φαινομενα,ακραια μετεωρολογικα φαινομενα.

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ:ο τοπος θεωρειται ΙΕΡΟΣ,ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ,ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ.
Αυτο εκφραζεται με κτισιμο ναων πανω στα θεμελια των παλαιων.

ΓΕΩΛΟΓΙΑ-ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΑ:τοποι εν γενει που περιεχουν στοιχεια της φυσης,επιβλητικες χαραδρες,ογκολιθοι,δασοι,σπηλιες,παναρχαια δεντρα.

ΙΕΡΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ:ο τοπος συνδεεται με ενα ευρυτερο δικτυο αλλων τοπων μεσω ευθειων η γεωμετρικων σχηματων.

ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ-ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ:μυθοι και θρυλοι με επικεντρο τον Τοπο Δυναμης.

ΟΡΙΑΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ:παραφυσικα φαινομενα οπως ΑΤΙΑ,οπτασιες,παραξενα πλασματα,φαντασματα.

ΠΗΓΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ:τοπος απο οπου ξεκινησαν πολιτιστικα ρευματα συνηθως με την μορφη κεντρων εκπαιδευσης.

Θα ξεκινησω με τον ποιο αγαπημενο μου τοπο την Ολυμπια.

Η Ολυμπια ηταν ιερος τοπος του Δια.Η περιοχη της Ολυμπιας ειχε κατοικηθει απο το 3000 π.Χ
Ειναι τοπος γαληνιος και ειρηνικος.
Το χθονιο στοιχειο ειναι εδω βασικο,αφου υπηρχε εκει απο την πρωτη χιλιετια π.Χ και ηταν αφιερωμενο στην Γαια.
Αργοτερα κυριαρχη θεοτητα εγινε ο εγγονος της,ο Διας.
Συμφωνα με καποιες δοξασιες,εκει βρισκοταν το Ιδαιο Αντρο οπου η Ρεα παρεδωσε τον Δια στη φροντιδα των Κουρητων.

Επιπλεον ενα ακομη γεγονος που απλωσε την φημη της Ολυμπιας ηταν οι Ολυμπιακοι Αγωνες.
Στην Κλασσικη Εποχη,η Ολυμπια θα γινει συνενωτικο σημειο του Πανελληνισμου,ενω στην Ρωμαικη Εποχη εστιακο σημειο του κοσμοπολιτισμου.
Μεσα σε εντεκα αιωνες ειχαν πραγματοποιηθει 292 Ολυμπιαδες.
Οι ανασκαφες στα τελη του 19ου αιωνα αποκατεστησαν μια ενεργειακη ροη που ειχε διακοπει εδω και αιωνες,αποδεικνυοντας οτι οι Τοποι Δυναμης μπορουν να παραμεινουν σε λανθανουσα κατασταση για μεγαλες χρονικες περιοδους.

Πηγη:Ιερη Ελλαδα

Θα ηθελα να παρακαλεσω οποιος γνωριζει καποια μερη που αποτελουν Τοπους Δυναμης στην Ελλαδα να τα προσθεσει εδω.

Η συνεχεια με την ΕΦΥΡΑ
Το νεκρομαντειο της ΕΦΥΡΑΣ στις βορειοδυτικες οχθες της Αχερουσιας λιμνης βρισκοταν πανω στην κορυφη ενος λοφου.
Ο ποταμος Αχεροντας κατεληγε στη λιμνη,η οποια υπερχειλιζε.
Ετσι ο Αχεροντας ξαναδημιουργειτο και,συμβαλλοντας με τους ποταμους Βουβο,ο αρχαιος Πυριφλεγεθοντας,και Μαυρο,ο αρχαιος Κωκυτος,εξεβαλλε στην θαλασσα.
Η ομοιοτητα της τοπογραφιας με εκεινη του Αδη,το υποβλητικο τοπιο και η ιδιαιτεροτητα του τοπου κατεστησαν το νεκρομαντειο της Εφυρας το σημαντικοτερο και αρχαιοτερο απο ολα τα νεκρομαντεια.
Η περιοχη θεωρειτο η σπουδαιοτερη πυλη προς τον Κατω Κοσμο και το νεκρομαντειο λειτουργουσε ηδη απο τον 8ο π.Χ αιωνα.

Οι ιερεις του επικοινωνουσαν με της ψυχες των νεκρων,οι οποιες ηταν προικισμενες με υπερανθρωπες ιδιοτητες και ικανοτητα προβλεψης του μελλοντος.

Ο χρηστηριαζομενος υποβαλλοταν σε τελετη μυησης και καθαρμου,προετοιμαζοταν ψυχοσωματικα και καταναλωνε τροφη που προκαλουσε αλλαγμενες καταστασεις συνειδησης.
Κατοπιν κατεβαινε στον Αδη περιπλανωμενος σε μια υπογεια στοα του νεκρομαντειου.

Πιστεύω ότι τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι είχαν πολύ καλύτερες σχέσεις με τη Φύση, λόγω άμεσης επαφής μαζί της, και την αισθάνονταν καλύτερα. Αν υπήρχαν τόποι δύναμης, θα μπορούσαν να τους προσδιορίσουν.

Δεν νομίζω ότι όλα έγιναν τυχαία εκεί όπου έγιναν. Ακόμα και για τους οικισμούς σίγουρα λαμβάνονταν υπόψη κάποιες πρακτικές -ει μη τι άλλο- προδιαγραφές: η πρόσφορη γη, το κλίμα, η εύκολη πρόσβαση (ή και η δύσκολη, αντίθετα, για λόγους ασφάλειας). Ιδιαίτερη ευαισθησία έδειχναν βέβαια οι άνθρωποι στα σημεία που επέλεγαν για να δημιουργήσουν ιερά. Ή, ποιος ξέρει γιατί, άλλα σημεία που τα ένιωθαν ως ξεχωριστά, τα άφηναν απείραχτα και τα τιμούσαν στη φυσική τους κατάσταση.

Χωρίς να έχουμε στοιχεία να τεκμηριώσουμε, μπορούμε να υποθέσουμε ότι όλα τα σημεία στα οποία βρίσκονται ιερά, κάτι σημαίνουν- ακόμα και στα νεώτερα χρόνια. Καλό ή κακό. Ωστόσο, ας έχουμε υπόψη ότι μπορεί και ορισμένες φορές κάποιοι τόποι να θεωρήθηκαν ξεχωριστοί χωρίς να είναι, λόγω της υποβλητικής μορφολογίας τους.

Εκείνο που θα ήθελα να επισημάνω είναι αυτή η ξεχασμένη αίσθηση της επικοινωνίας του ανθρώπου με τη Φύση. Αν και, ακόμα και σήμερα, ακόμα και ο ανυποψίαστος τεχνοκράτης κάπου-κάπου μπορεί να νιώσει το συνδετικό κρίκο μέσα του και το σκίρτημα του δέους. Για παράδειγμα, στους Δελφούς.

Ζήσε τη στιγμή!

Spirit όντως το θέμα που άνοιξες είναι πολύ καλό. Κατά καιρούς έχουμε συζητήσει για τους ιερούς τόπους στην Ελλάδα αλλά ίσως είναι ευκαιρία να μαζέψουμε κάποιο υλικό εδώ και να το σχολιάσουμε.

Λοιπόν επέλεξα έναν αγαπημένο μου ιερό τόπο, την Σαμοθράκη και ειδικά τα Μεγάλα Μυστήρια των Καβείρων.

Κάποια ιστορικά στοιχεία για το νησί και τον αρχαιολογικό χώρο...

Ένα καλό άρθρο του Esoterica από τον φίλο μας "Πλωτίνο" για τα Καβείρια Μυστήρια

Μια άλλη καλή μελέτη για τα Καβείρια Μυστήρια

Επίσης, το καλό μας μέλος Oculatis Abis σε ένα παλιό του μήνυμα στο topic "ΜΥΣΤΙΚΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ" παραθέτει μια λίστα με τους "Ελληνικούς Ειδικούς Τόπους". Νομίζω είναι χρήσιμο να τους ξαναθυμηθούμε εδώ.

Καλή συνέχεια

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
αλλά και...
Tria capita exsculpa sunt,unum intra alterum et alterum supra alterum

Φιλη Spiral,αναφερεις πως ο συγχρονος ανθρωπος εχασε την επαφη με την φυση,και ως συνεπεια αυτου,ακολουθουν καποιες παρενεργειες οσο αφορα την συμπεριφορα του και την απομονωση του και ειναι αληθεια αυτο και το διαπιστωνω παντα οταν ερχομαι σε επαφη με ανθρωπους της πολης και συγκρινω και αυτους που ζουν στην επαρχια,η διαφορα ειναι ακομη αισθητη.

Οσο για το δεος του καθε ανυποψιαστου τεχνοκρατη τεχνοκρατησας δεν ειναι τυχαιο πως μερικες φορες τους επισκεπτονται οι μικροι φτερωτοι θεοι στην καταλληλη ωρα για να τους το υπενθυμηζουν!!

Τρισμεγιστε σε ευχαριστω πολυ για της πληροφοριες που μας εδωσες,ναι οντως το θυμαμαι το άρθρο του "Πλωτίνου" για τα Καβειρια Μυστηρια.

Μεγαλη και ενδιαφερουσα οντως η λιστα που παραθετει ο Oculatis Abis,αλλα σε καθε ανθρωπο το καθε μερος εχει διαφορετικη επιδραση,δηλαδη ειναι και θεμα ιδιοσυγκρασιας,το πως επιδρουμε εμεις στο τοπο στον οποιο βρισκομαστε και πως επιδρα ο τοπος επανω σε μας.

Ενα απλο παραδειγμα ειναι το εξης,οταν επισκεφτηκα την Σαντορινη με τρεις φιλες μου,εγω μαγευτικα,με την ενεργεια που μου εδινε το νησι,η αλλη φιλη μου θελησε να το βαλει στα ποδια οσο γινεται πιο γρηγορα,και η τελευταια σε ολη την διαρκεια της παραμονης μας εκει ηταν μονιμα αρρωστη.

Υπαρχει αλληλεπιδραση παντα.

Ευχαριστω για της ευχες και συνεχιζω με τους Δελφους ενα ακομη ομορφο μερος που ειχα την τυχη να βρεθω καποτε.

ΔΕΛΦΟΙ

Σκαρφαλωμενος στην αποτομη πλαγια του Παρνασσου,βρισκεται ο ομφαλος του κοσμου,συμφωνα με τους αρχαιους Ελληνες.

Οι Δελφοι αποτελουν το ιεροτερο ισως σημειο του ελληνικου χωρου και το διασημοτερο μαντειο της Αρχαιοτητας.

Ο μεγαλος ναος ηταν αφιερωμενος στον Απολλωνα,τον ηλιακο Θεο που καθηλωσε το χθονιο στοιχειο,σκοτωσε τον Πυθωνα και εδινε τους χρησμους.

Δεν ειναι τυχαιο οτι στο ιδιο σημειο υπηρχε παλιοτερα ιερο της Γαιας μητερας του Πυθωνα,που εντοπιζεται κοντα στην πηγη της Κασταλιας.

Ακομη και σημερα,τα ερειπια του ναου του Απολλωνα,σε συνδυασμο με το φυσικο τοπιο δημιουργουν ενα αυθεντικο genius loci,οπου συντελειται η μυστικιστικη ενωση μεταξυ ΟΥΡΑΝΟΥ και ΓΗΣ.

Οι ΔΕΛΦΟΙ λειτουργουσαν σαν ενας τεραστιος πομποδεκτης και δεξαμενη κοσμικης ενεργειας.

Ο Ιερος Δρομος που φιδογυριζει αναμεσα στα ιερα αποτελει μια τυπικη μυητικη οδο.

Οι χρησμοι του Απολλωνα διδονταν στο ναο του θεου,οπου η μαντισσα Πυθια,ανασαινε αναθυμιασεις που ελκυονταν απο ενα χασμα στην γη,επεφτε σε εκσταση και προφερε τα προφητικα λογια, που οι ιερεις μετετρεπαν σε καταληπτο,συνηθως εμμετρο λογο.

Η θεωρια των αναθυμιασεων απεκτησε προσφατα(2001)νεα βαρυτητα,επειτα απο ευρηματα Αμερικανων αρχαιολογων,που εξερευνησαν την περιοχη του μαντειου και εντοπισαν εκπομπες πετροχημικων αεριων,συγκεκριμενα αιθυλενιου,που προκαλει ευφορια.

Στον ναο του Απολλωνα βρισκονταν επισης και ο περιφημος Ομφαλος,η γεωμαντικη ωοειδης πετρα,παρομοια με πολλες αλλες στον αρχαιο κοσμο.

Το μαντειο των Δελφων ηταν ενεργο για περισσοτερα απο χιλια χρονια.

Τελος, κοντα στον ιερο χωρο και μεσα στους σημερινους Δελφους,υπαρχουν(ονειρομαντεια),ενω μερικα χιλιομετρα μακρυτερα υπαρχει το ιερο Κωρυκειο Αντρο που οι παραδοσεις το θελουν να συνδεεται με τους Δελφους μεσω υπογειων σηραγγων.

Ευχαριστω.

«Είμαι το Πνεύμα που αρνείται διαρκώς»

Απο μια αποψη η Σαμοθρακη δεν ειναι νησι,αλλα βουνο καταμεσης στην θαλασσα.Η ψηλοτερη κορυφη της,το Φεγγαρι,ειναι δυσαναλογα μεγαλη με το μεγεθος του μαγευτικου αυτου νησιου του Βορειου Αιγαιου.

Η Σαμοθρακη,με τα πυκνα δαση,τα αφθονα νερα και την ιδιαιτερη ατμοσφαιρα της ειναι ολοκληρη σχεδον ενας τοπος δυναμης που συγκεντρωνει την προσοχη και τις δραστηριοτητες των ανθρωπων εδω και χιλιαδες χρονια.

Κατοικηθηκε απο πολυ νωρις,ισως απο την 6η χιλιετια π.Χ.
Οι αρχεγονες χθονιες λατρειες κληροδοτηθηκαν στους μετεπειτα Ελληνες με αποτελεσμα την μεταμορφωση της Σαμοθρακης σε ενα απο τα σημαντικοτερα λατρευτικα κεντρα,με επικεντρο το περιφημο ιερο των Μεγαλων Θεων και τα Καβειρια Μυστηρια.

Η λατρεια διατηρηθηκε και στην Ρωμαικη εποχη αλλα παρηκμασε αργοτερα με την ελευση του Χριστιανισμου.

Σημερα με την Νεοπαγανιστικη αναβιωση,η Σαμοθρακη αποτελει σημειο οπου συρρεουν ενδιαφερομενοι πιστοι και αναζητητες.

Το νησι ειναι γεματο μεγαλιθικα μνημεια που θυμηζουν ντολμεν οροσημα επιμερους παραξενων τοπων με θεραπευτικες ιδιοτητες.

Απο την αποψη της Ιερης Γεωγραφιας,η Σαμοθρακη θεωρειτο ενεργειακος τοπος ισοδυναναμος με τους Δελφους,τη Δωδωνη η την Δηλο.

Υπαρχουν επισης θειουχες,ιαματικες πηγες ακομη μια παραμετρος γεωμορφολογικης ιδιομορφιας και μια εξωτερικευση του χθονιου στοιχειου.

«Είμαι το Πνεύμα που αρνείται διαρκώς»

Το αν μας επηρεάζουν -θετικά ή αρνητικά- κάποιοι τόποι, σημαίνει ότι δεν έχουμε χάσει τελείως την ανθρώπινη ικανότητα να "αντιλαμβανόμαστε". Μόνο που δεν τη χρησιμοποιούμε...

Οι αρχαίοι τόποι που παρέμειναν αχρησιμοποίητοι πια, είχαν την τύχη (;) τουλάχιστον να διατηρήσουν τη φυσιογνωμία τους και το φυσικό τους περιβάλλον. Πώς θα ήταν άραγε οι Δελφοί και τι θα αισθανόμασταν εκεί, αν στη θέση τους υπήρχε μια σύγχρονη πόλη; Και πώς θα ήταν άραγε η Αθήνα αν δεν είχε γίνει μια τσιμεντένια διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι; Σίγουρα ούτε και η Αθήνα χτίστηκε τυχαία εδώ που χτίστηκε (όπως και οι άλλες ιστορικές πόλεις) και ίσως υπάρχουν ακόμα κάποια σημεία όπου μπορείς να αφουγκραστείς την ανάσα της.

quote:

---

Απο την αποψη της Ιερης Γεωγραφιας,η Σαμοθρακη θεωρειτο ενεργειακος τοπος ισοδυναναμος με τους Δελφους,τη Δωδωνη η την Δηλο.

---

------...Χαιρε Πνευμα μου:)-----

..προσεξε ποσο παραδοξα το Σ ενωνει τα 3 Δ ....:)
μου θυμισε τη διαδρομη της γραμμης ...που οπως το φιδι ελισσεται ενωνοντας τις τρεις
κορυφες...
θα ηθελα να πω εδω, οτι θεωρω ως 'γιν' την σαμοθρακη με 'γιανγκ' την θασο..
εχμ..πηγαζοντας και οι δυο...'πολοι' ,απο το "περιβολι της Παναγιας".
..

--χμ,σκεψεις μου ετσι απλα//συμφωνα με οσα "ενοιωσα" μεσω της προσ.βοιωσης των ενεργειων των αυτων 2τοπων...
πλην του ορους...*//παραυτα χρειαστηκε η θεα καποιων αλλων νησιων για να μου δωθει ως συμπερασμα..
--*αυτο,χωρις σχολιο..--

Spirit συνταξιδιωτισσα,καλη συνεχεια...
-ομορφο το θεμα ..θυμισου ομως + τουτο..:
Ιεροι Τοποι

ΑΤΜΑ

---ΚΟΝΞΟΜΠΑΝΞ---

Φιλε demo,μην ξεχνας πως οι Αρχαιοι Ναοι, δεν ηταν απλα κατασκευασματα αλλα η ιδια η Γνωση των Ελληνων με το Διαστημα,με το ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ!

Καθε γωνια και καθε πτυχη τους αντιπροσωπευε την Γνωση των Ελληνων με το Διαστημα,με τα γραμματα και την τεχνη,την συνθεση της Ελληνικης Φυλης με την Γη και το αχανες,την συνθεση και την γνωση των Ελληνων με το Συμπαν και το απειρο.

Γι αυτο και οι Ελληνες κατασκευαζαν τα ιερα τους Μεγαλιθικα ΕΡΓΑ και τις πολεις τους με βαση την Αστρονομια,την Γεωμετρια,και το Γεωδετικο Συστημα.

Οπως αναφερει ο Στραβων:ΟΣΟΙ ΤΟΠΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΣΙΝ ΟΙΚΕΙΩΣ ΠΡΟΣΑΠΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΙΩΝ ΚΑΙ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑΣ ΣΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΓΕΘΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΗΜΑΤΑ.

Συνεπως οι Ελληνες χρησιμοποιουσαν την ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ,την ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ,την ΓΕΩΔΕΣΙΑ,τα ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ κτλ.

Η δημιουργια και μονο ολων αυτον αλλα και τον επιστημονικων ορων,οι οποιοι και χρησιμοποιουντε πασκοσμιως μεχρι σημερα,και δεν υφιστανται στις υπολοιπες Γλωσσες,τιμουν την Ελλαδα και θα την τιμουν παντα.

Αγαπητη Spiral [Το αν μας επηρεάζουν -θετικά ή αρνητικά- κάποιοι τόποι, σημαίνει ότι δεν έχουμε χάσει τελείως την ανθρώπινη ικανότητα να "αντιλαμβανόμαστε". Μόνο που δεν τη χρησιμοποιούμε...]

Aυτη η ικανοτητα δεν χανεται ποτε οσο ο ανθρωπος ειναι ευαισθητοποιημενος, στους κραδασμους της ιδιας του της υπαρξης πρωτα απ ολα και στην συνεχεια η συνδεση του και η γειωση του με το τοπο τον οποιο επισκεπτεται.

Αλλα το θεμα ειναι ποσος κοσμος συνειδητα επισκεπτεται μερη τα οποια ο χρονος εχει αφησει ανεπαφα,και κυριως με τι διαθεση τα επισκεπτεται,αν τα επισκεπτεται με τουριστικη διαθεση δεν θα νοιωση ουτε θα καταλαβει τιποτε.

Αν ομως παει με σεβασμο και ησυχια,δεν υπαρχει περιπτωση να μην νοιωσει την δονηση και την μαγεια του καθε τοπου!!

ΑΤΜΑ καλη μου αντιχαιρετω!
καλως ηρθες ξανα..

[..προσεξε ποσο παραδοξα το Σ ενωνει τα 3 Δ ....:)

μου θυμισε τη διαδρομη της γραμμης ...που οπως το φιδι ελισσεται ενωνοντας τις τρεις
κορυφες...

Το ζητουμενο αν υπαρχει ζητουμενο,ειναι η ενωση και οχι η διασπαση,οταν ενωθουν ολα τα στοιχεια τοτε βλεπουμε το συνολο δηλαδη επερχεται η αρμονια.

Σε ευχαριστω πολυ συνταξιδιωτισσα

ΑΜΑΡΤΟΒΟΡΟΣ ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ

ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΟΥ ΔΥΝΑΜΗ.
ΚΑΝΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΤΟΠΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ. ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΤΟΠΟ.
ΟΠΟΥ ΕΚΕΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙΣ.
ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΙΜΙΑ <ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ>. ΑΣ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΟΠΟΥ <ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΟΠΟΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΕΙΣ.>

Μα πρωτα απο την ψυχη ξεκινα το ταξιδι μας,απο τα βιωματα μας,τον τροπο σκεψης μας κι εκει καταληγει παντα,το ειπαν και οι προγενεστεροι μας αλλα δυστυχως λιγοι το πιστεψαν,οτι εμεις ειμαστε τα οντα που αντανακλουμε το ΣΥΜΠΑΝ.

Ανεξαρτητα σε ποιο σημειο του πλανητη βρισκομαστε,το μονο σταθερο σημειο ειναι η καρδια μας αν δεν το συνειδητοποιησουμε αυτο ματαιος κοπος ειναι καθε προσπαθεια ανελιξης μας σε ανωτερες σφαιρες υπαρξης.

Οσο για την παροιμια ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ μερικες φορες νοιωθω οπου γης και ταφος,οσο και να το θελω να ειναι καπως αλλιως.

Ευχαριστω.

«Είμαι το Πνεύμα που αρνείται διαρκώς»

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ.

ΙΣΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΔΥΝΑΜΗΣ.

ΤΟΠΟΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΑΛΛΑ ΠΡΟΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΓΕΩΔΑΙΤΙΚΩΝ ΤΡΙΓΩΝΩΝ Η ΟΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΣΟΥΜΕ...
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΑΘΩ ΣΤΗΝ ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΑ....

ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΓΗΣ (ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΑΝΑΣ-ΓΑΙΑΣ)....

ΕΚΤΟΣ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΣΕΙ ΕΝΑΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟ ΔΥΝΑΜΗΣ.

ΕΝΑΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝ ΤΟΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ...
ΣΕ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΙΣΩ ΜΕ ΤΟΝ ΑΜΑΡΤΟΒΟΡΟ....

ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ...
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΕΝΑΣ ΒΩΜΟΣ ΟΠΩΣ ΕΙΧΑΝ Η ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ..
ΕΝΑΣ ΒΩΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΕΣΤΙΑΣ ΟΠΟΥ ΑΠΟΚΤΟΥΣΕ ΔΥΝΑΜΗ...

ΦΙΛΕ ΜΟΥ spirit ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΑΜΑΡΤΟΒΟΡΟΥ...

quote:

---

Οσο για την παροιμια ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΣ μερικες φορες νοιωθω οπου γης και ταφος,οσο και να το θελω να ειναι καπως αλλιως.

---

ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΤΟ **ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΠΑΣΑ ΓΗ ΤΑΦΟΣ...**

ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΥΤΟ....

ΣΤΟ ΜΙΑΛΟ ΜΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗ...
ΟΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ...
*** ΟΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΗΣ ΤΟΝ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΕΚΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ *** (ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΝΑΟΥΣ-ΟΠΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟ ΕΝΝΟΟΥΣΕ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΟΝΤΟΣ)
ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΕΚΕΙ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΟΠΟΣ ΔΥΝΑΜΗΣ.

Ο ΑΠΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΥΡΓΕΙ..

ΑΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΜΗΝ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΝΑ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ

Στο κυρίως θέμα: Ναι, νομίζω πως ο καθένας μας μπορεί να «στοιχειώσει» (επιτρέψτε μου την έκφραση) ένα τόπο με την παρουσία του, αφήνοντας το μαγνητικό του αποτύπωμα (ή όπως και αν λέγεται). Άλλο όμως αυτό, οι κατά συνέπεια δυναμικοί τόποι ιδιωτικής χρήσης, και άλλο οι τόποι που πραγματικά μεταδίδουν την επιρροή τους σε περισσότερους- τουλάχιστον στους αισθαντικούς.

Δεν θα έλεγα να φτάσουμε στην υπερβολή και να θεωρήσουμε πως ό,τι έφτιαχναν οι παλιοί ήταν σοφά καμωμένο. Μερικά μπορεί να έγιναν τυχαία ή γιατί έτσι το υπέβαλαν οι πρακτικές συνθήκες. Άλλα, πάλι, ναι, έγιναν εκεί όπου έγιναν λόγω της δυνατότητας των ανθρώπων να αντιλαμβάνονται το φυσικά ιδιαίτερο.

Δεν ξέρω αν θυμάστε κάτι σχετικό, τους ραβδοσκόπους που εμείς οι κάποιας ηλικίας τους προλάβαμε: Ήταν εκείνοι που χρησιμοποιώντας ένα ραβδί ως μέσον, μπορούσαν να καταλάβουν –από τους παλμούς του ραβδιού ή κάτι τέτοιο- ποια σημεία ήταν υδροφόρα και το άνοιγμα ενός πηγαδιού εκεί θα έβρισκε νερό. (Αυτά σε εποχές που το σκάψιμο για πηγάδια δεν ήταν εύκολη υπόθεση και οι προσπάθειες στην τύχη ήταν πολλές φορές κουραστικά και μάταια πειράματα.) Επρόκειτο λοιπόν για το μαγικό ραβδί; Δεν θα το έλεγα. Πιστεύω ότι όπως συμβαίνει και σε άλλες περιπτώσεις ανίχνευσης (καφεμαντεία, χειρομαντεία κ.ά.) το μέσον δεν μιλάει το ίδιο, αλλά χρησιμεύει για την ενεργοποίηση των δυνατοτήτων εκείνου που το χειρίζεται. Να λοιπόν ένα πιο απτό παράδειγμα ανθρώπων που επικοινωνούσαν με τη Φύση και ερμήνευαν τα σημάδια της.

[Μια μικρή παρεμβολή επί τεχνικών θεμάτων: Αγαπητέ Avatar, νομίζω ότι Spirit είναι φίλη και όχι φίλος, καθώς επίσης αγαπητή Spirit, αντιστοίχως νομίζω ότι είμαι φίλος και όχι φίλη.]

Ευχαριστω πολυ για της συστασεις Φιλε Spiral,ετσι για να ξερουμε ποιος ειναι ποιος αν και για τον αγαπητο AVATARGR,δεν εχω αμφιβολια οτι ειναι φιλος..

και τωρα που τελειωσαν οι συστασεις θα ηθελα να προσθεσω φιλε AVATARGR,οτι ειχε διφορουμενη σημασια το ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΠΑΤΡΙΣ Η ΤΑΦΟΣ,και αυτο γιατι ενω σε καποια μερη,οι τοποι δυναμης περισευουν,σε καποιες αλλες χωρες τους αναζητας ματαια.

Και ψαχνωντας επιστρεφεις στα πατρια εδαφη,εκει που υπαρχει η μνημη και η χαρα του περασματος εστω και σαν επισκεπτης.

Ενα αλλο υπεροχο μερος που μου εκανε εντυπωση με την ενεργεια που εξεπεμπε ηταν ο ΜΥΣΤΡΑΣ-

ΜΥΣΤΡΑΣ:Σε έναν βραχώδη λόφο, στις παρυφές του Ταϋγέτου, λίγα χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Σπάρτης, βρίσκεται η μεσαιωνική, έρημη σήμερα καστροπολιτεία του Μυστρά, το τελευταίο προπύργιο του Ελληνισμού πριν την Οθωμανική κατάκτηση.

Ο λόφος αποτελεί από μόνος του ένα φυσικό οχυρό σε μία στρατηγική θέση. Τα πλεονεκτήματα της θέσης αυτής κατενόησε αρχικά ο Γουλιέλμος Β Βιλλεαρδουίνος, ένας περιφερειακός ηγεμόνας των σταυροφόρων, που με τη βοήθεια των Ενετών είχε υποτάξει τη Μονεμβασιά.
Το κάστρο που έχτισε τότε, έμεινε στην κατοχή του μόλις 10 χρόνια. . Από τότε ο Μυστράς καθίσταται βυζαντινή βάση και έδρα του διοικητή της Πελοποννήσου.

Η ασφάλεια που παρείχε η θέση σε μία δύσκολη και ανήσυχη εποχή, έκανε τους γύρω κατοίκους βαθμιαία να εγκαταλείψουν τα χωριά τους και να εγκατασταθούν γύρω από την έδρα του διοικητή τους. Έτσι δίπλα στο κάστρο, άρχισε να αναπτύσσεται μία πολιτεία.

Από το 1308 ο ρόλος του Μυστρά αναβαθμίζεται ακόμα περισσότερο, όταν η Βασιλεύουσα αποφασίζει να τοποθετεί στη θέση αυτή μόνιμους πλέον διοικητές, που προέρχονται από το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον του αυτοκράτορα.

Την ίδια εποχή ο Μυστράς γίνεται έδρα του Δεσποτάτου του Μορέως και κέντρο εξορμήσεως για την ανακατάληψη της Πελοποννήσου από τους Φράγκους. Για τα επόμενα 150 χρόνια θα αποτελέσει ένα φάρο πνευματικής ακτινοβολίας σε μία βυζαντινή αυτοκρατορία που ουσιαστικά κατέρρεε. Θα φτάσει στην ύψιστη στιγμή του και λάμψη όταν στα 1449, ο Δεσπότης Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, στέφεται μέσα στην Μητρόπολη του Μυστρά, αυτοκράτορας του Βυζαντίου, πριν πάει στην Πόλη και σφραγίσει με τη ζωή του το τέλος της χιλιόχρονης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Ο Μυστράς θα παραδοθεί μερικά χρόνια αργότερα στους Τούρκους από τον αδελφό του Δημήτριο Παλαιολόγο.

Ο Μυστράς θα ακμάσει και υπό Τουρκοκρατίας, ως έδρα του Τούρκου διοικητή και ως κέντρο παραγωγής μεταξιού. Θα καταληφθεί από τους Βενετούς του Μοροζίνι το 1687, μόλις όμως το 1715 θα ξαναπέσει στα χέρια των Τούρκων.

Η επόμενη απελευθέρωσή του θα γίνει για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα κατά τα ‘Ορλωφικά’ το 1770, με αποτέλεσμα να λεηλατηθεί αμέσως μετά από τους Αλβανούς. Τέλος θα καταστραφεί για τελευταία φορά από τις δυνάμεις του Ιμπραήμ το 1825. Μετά την απελευθέρωση, ο νέος μονάρχης της Ελλάδας, βασιλιάς Όθωνας, ιδρύει στον παρακείμενο κάμπο μία νέα πόλη, τη Σπάρτη.

Βαθμιαία ο Μυστράς εγκαταλείπεται και οι κάτοικοί του εγκαθίστανται στη νέα πόλη.
Η κατοικημένη πλευρά του λόφου του Μυστρά, ήταν χωρισμένη σε τρεις ζώνες που μαρτυρούν και τη βαθμιαία εξάπλωση της καστροπολιτείας κατά τους χρόνους της ακμής της.

Η κορυφή του λόφου καταλαμβανόταν από το Κάστρο, στο μέσο του λόφου βρισκόταν η Πάνω Χώρα, με τα παλάτια και τα παλαιά αρχοντικά, ενώ τα ριζά του λόφου κατελάμβανε η Κάτω Χώρα ή Μεσοχώρα, όπου βρίσκονταν οι οικίες της αστικής τάξης, τα περισσότερα μοναστήρια και φυσικά η Μητρόπολη. Κάθε μία από αυτές τις ζώνες περιβαλλόταν από οχυρό τείχος ενισχυμένο με πύργους και καστρόπορτες. Τέλος εκτός του τελευταίου τείχους σχηματίστηκε η Έξω Χώρα, η τελευταία συνοικία της πόλης.

Η είσοδος στην Κάτω Χώρα γίνεται σήμερα από την πόρτα που είναι πάνω από την πηγή της Μαρμάρας ή από την πόρτα που είναι κάτω από τη Μητρόπολη. Εντύπωση κάνει αμέσως στον επισκέπτη το πλήθος των εκκλησιών σε μία σχετικά μικρή συνοικία. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι οι εκκλησίες εκείνη την εποχή εκτός από δείγματα ευλάβειας αποτελούσαν και ένα μέσο επίδειξης και προπαγάνδας των ισχυρών ηγεμόνων.

Η Μητρόπολη (Άγιος Δημήτριος) απαρτίζεται σήμερα από ένα σύμπλεγμα κτιρίων που δεν ανήκουν όλα στην ίδια εποχή. Επιγραφή στο εσωτερικό της εκκλησίας μας πληροφορεί ότι κτίστηκε από τον πρόεδρο Κρήτης μητροπολίτη Νικηφόρο το έτος 6800 από κτήσεως κόσμου, κάτι που αντιστοιχεί με το 1292 μ.Χ. Στο εσωτερικό της φέρει εκπληκτικής τέχνης τοιχογραφίες, όπως αυτές με την ‘ετοιμασία του θρόνου’ στο διακονικό. Στη μαρμάρινη πλάκα με την παράσταση του δικέφαλου αετού στο δάπεδο της εκκλησίας,πάτησε σύμφωνα με την παράδοση ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, όταν στέφθηκε «πιστός βασιλεύς και Αυτοκράτωρ Ρωμαίων». Στο συγκρότημα της Μητρόπολης στεγάζεται και το Μουσείο, με εκθέματα κυρίως εκκλησιαστικής τέχνης.

Σε μικρή απόσταση από τη Μητρόπολη βρίσκεται η μικρή εκκλησιά της Ευαγγελίστριας, χρονολογημένη στα τέλη του 14ου αιώνα με εντυπωσιακό γλυπτό διάκοσμο. Οι τάφοι γύρω της και το μικρό της μέγεθος δηλώνουν ότι ήταν η εκκλησία του νεκροταφείου.

Ο χώρος δυτικά της Ευαγγελίστριας καταλαμβάνεται από τη Μονή Βροντοχίου, όπου ο φιλόδοξος αρχιμανδρίτης Παχώμιος, ηγούμενος και Μέγας Πρωτοσύγγελος της Πελοποννήσου ίδρυσε τις δύο εκκλησιές της μονής: Τους Αγ. Θεοδώρους και την Παναγία Οδηγήτρια (Αφεντικό).
Οι Άγιοι Θεόδωροι κτίστηκαν γύρω στο 1295 στον τύπο του οκταγωνικού ναού (όπου ο τρούλος στηρίζεται σε οκτώ στηρίγματα). Εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη με την κλιμάκωση των στεγών και την επιμελημένη διακόσμηση της ανατολικής πλευράς, με την πλινθοπερίκλειστη τοιχοδομία, τις οδοντωτές ταινίες και τις ζώνες με τις ένθετες πλάκες. Στο βορειοανατολικό παρεκκλήσιο, όπως μας πληροφορεί επιγραφή υπάρχει ο τάφος του Μανουήλ Παλαιολόγου, της γνωστής οικογένειας. Η πολυτελέστερη Παναγία Οδηγήτρια κτίστηκε λίγο αργότερα, το 1310 και αποτελεί έναν συνδιασμό τρίκλιτης βασιλικής και πεντάτρουλου σταυρικού ναού. Είχε την πολυτέλεια ενός αυτοκρατορικού μνημείου και πιθανολογείται ότι οι μαστόροι που την ανέγειραν, είχαν έρθει από τη Βασιλεύουσα. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες τοιχογραφίες σώζονται στο νάρθηκα (ίαση του τυφλού, γάμος εν Κανά), το βήμα (ιεράρχες) και το βορειοδυτικό παρεκκλήσιο (Χορός Μαρτύρων). Ο τρούλος είναι αναστηλωμένος από τον αείμνηστο καθηγητή Ορλάνδο.

Από την Κάτω Χώρα ανεβαίνοντας τα λιθόστρωτα σοκάκια και περνώντας κάτω από τα καμαροσκέπαστα «διαβατικά», ο επισκέπτης φτάνει στην Πάνω Χώρα από την «Πόρτα της Μονεμβασιάς», που λεγόταν έτσι γιατί από εκεί έμπαιναν όσοι έρχονταν από τη θάλασσα, σε αντίθεση από την «Πόρτα τ’ Αναπλιού» που βρίσκεται πίσω από τα παλάτια και προοριζόταν γι’ αυτούς που έρχονταν από την στεριά. Και εδώ υπάρχουν σημαντικές εκκλησίες: η Αγία Σοφία, κτισμένη τον 14ο αιώνα από τον πρώτο Δεσπότη του Μυστρά, Μανουήλ Καντακουζηνό, σταυρικός δίστυλος ναός με τρούλο, η Περίβλεπτος, στον ίδιο αρχιτεκτονικό τύπο με εκπληκτικής ομορφιάς τοιχογραφίες και τον εικονογραφικό διάκοσμο να σώζεται σχεδόν ακέραιος και τέλος η Παντάνασσα με τους πολλούς τρούλους και το τετραώροφο καμπαναριό, που ήταν και η τελευταία πολυδάπανη εκκλησία που κτίστηκε στο Μυστρά (1428).

Στην πάνω χώρα βρίσκονται και τα περίφημα «παλάτια», δηλ. οι κατοικίες των οικογενειών ευγενικής καταγωγής, αρχικά των Φράγγων και αργότερα των βυζαντινών. Εδώ θα συναντήσει ο επισκέπτης τα εντυπωσιακά έστω και στη σημερινή ερειπιώδη τους κατάσταση αρχοντικά των Καντακουζηνών και των Παλαιολόγων, που είχαν στα χέρια τους την τύχη όλης της καστροπολιτείας και της Πελοποννήσου.

Συνεχίζοντας ο επισκέπτης τα ανηφορικά μονοπάτια φτάνει στην κορυφή του λόφου, στο Κάστρο του Βιλλεαρδουίνου, που η αρχική του μορφή έχει αλλοιωθεί δραματικά από τις αλλεπάλληλες νεώτερες μετασκευές. Σήμερα πάνω στο Κάστρο σώζονται ερειπωμένα η κατοικία του διοικητή και ένα παρεκκλήσιο.

Μία μεγάλη στέρνα χρησίμευε για τις ανάγκες των αποκλεισμένων σε περιόδους πολιορκίας. Από το Κάστρο μπορεί να έχει κανείς και μία συνολική θέαση ολόκληρης της καστροπολιτείας και της κοιλάδας της Σπάρτης που απλώνεται στο βάθος.

«Είμαι το Πνεύμα που αρνείται διαρκώς»

ΔΩΔΩΝΗ:Η αρχαια παραδοση θεωρουσε το Μαντειο της Δωδωνης το αρχαιοτερο ελληνικο μαντειο.

Σχετιζοταν με το μαντειο ΑΜΜΩΝΑ-ΡΑ στη ΣΙΒΑ εκτος των αλλων με ενα πρωτογονο συστημα ηλεκτρομαγνητικων μηνυματων.

Η Μεγαλη Θεα,η αρχετυπικη μητερα/Γαια,θεα της γονιμοτητας λατρευοταν στο Ιερο της Δωδωνης,στις ριζες μιας μεγαλης βελανιδιας.

Ενας περιβολος απο χαλκινους τριποδες με λεβητες σε συνδοιασμο με το θροισμα του φυλλωματος της βελανιδιας,καθως και το κελαρυσμα μιας πηγης που αναβλυζε εκει κοντα,εδιναν τα σημαδια του μελλοντος.

Το θεατρο της Δωδωνης ηταν ενα απο τα μεγαλυτερα της Ελλαδας με χωρητικοτητα 17.000 θεατων!

Η παρακμη του ιερου ηρθε με την καταστροφη του και αργοτερα με το ξεριζωμα της βελανιδιας.

Η Δωδωνη εξαφανιστηκε για πολλους αιωνες,μεχρι τις ανασκαφες των νεοτερων χρονων.

«Είμαι το Πνεύμα που αρνείται διαρκώς»

Όπως είναι γνωστό, η Γη άνήκει στο ηλιακό μας σύστημα κι αυτό με τη σειρά του στον τοπικό γαλαξία "Milky way", ο οποίος περιστρέφεται διαρκώς γύρω από τον άξονά του. "Γεωγραφικά" το ηλιακό μας σύστημα βρίσκεται στην άκρη του γαλαξία και για να πραγματοποιήσει μια πλήρη περιστροφή χρειάζονται 250.000.000 χρόνια!

Το κέντρο του γαλαξία μας εκτός από φως εκπέμπει και σε ολόκληρο το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, άρα μιλάμε για συχνότητες ταχύτατες (φως) αλλά και αργές (περιοδικότητας >1.000 ετών). Τα κύματα αυτά που εκπέμπονται έχουν το καθένα ένα συγκεκριμένο μήκος "λ". Αν η διάμετρος της Γης οριστεί ως "d", γνωρίζουμε πως η d αντιστοιχεί σε ένα ορισμένο μήκος κύματος από αυτές τις συχνότητες. Έτσι ολόκληρη η Γη συντονίζεται μόνο με αυτές τις συγκεκριμένες συχνότητες που έχουν το ίδιο "λ" (λ=d). Για όλες τις άλλες συχνότητες ο όγκος της Γης μένει "αδιάφορος". Έτσι στον πλανήτη μας εισέρχονται διαρκώς κύματα διαφόρων συχνοτήτων αλλά η Γη μας επηρεάζεται μόνον από αυτά τα κύματα που έχουν το ιδίο "λ".

Το σημαντικό στην όλη υπόθεση είναι τα λεγόμενα "στάσιμα κύματα" που προκύπτουν όταν δύο κύματα με το ίδιο "λ" συναντώνται (συντονίζονται). Τα σημεία επί της Γης όπου είναι δυνατό να εμφανιστούν αυτά τα στάσιμα κύματα είναι συγκεκριμένα και η Ελλάδα μας έχει πολλά... Να ξέρετε πως σχεδόν όλοι οι αρχαίοι Ελληνικοί ναοί είχαν χτιστεί σε τέτοια σημεία συμβολής κυμάτων. Τότε (όπως και τώρα) υπήρχαν ευαίσθητοι άνθρωποι-δέκτες που όταν βρισκόντουσαν σε τέτοιου είδους γεωγραφικούς τόπους ένοιωθαν μια σημαντική αλλαγή στον ψυχισμό τους ή αν θέλετε στη "διάθεσή" τους. Εκείνα τα σημεία λοιπόν χαρακτηρίζονταν "ειδικά" και υποψήφια για να γίνουν χώροι λατρείας. Η ουσία ήταν να συλλάβει ο εγκέφαλός τους τις μεταβολές αυτές του περιβάλλοντος. Επίσης ας μην ξεχνάμε πως σε κάποιους τόπους, οι εντυπώσεις στον ψυχισμό μας είναι ανάλογες της τρέχουσας περιβαλλοντικής ενεργειακής κατάστασης. Όμως υπάρχουν και άλλοι τόποι που είναι και οι ισχυρότεροι, οι οποίοι διατηρούν ένα σταθερό αποτέλεσμα στον ψυχισμο μας (Δελφοί, Δήλος, Νέα Μάκρη κλπ.)

Η σχέση όπως είπαμε αυτών των κυμάτων με τον ανθρώπινο εγκέφαλο και κατ' επέκτασιν με τον ψυχισμό μας είναι άμεση. Ας δούμε όμως πρώτα κάποιες λεπτομέρειες για τον εγκέφαλό μας.

Όλα τα βιολογικά συστήματα, άνθρωποι και μη, αντιδρούν και επηρεάζονται από μικροδιαφορές στα ηλεκτρικά μεγέθη του άμεσου περιβάλλοντός τους, επειδή ο κάθε οργανισμός αποτελείται από ένα σύνολο ηλεκτρικών μονάδων. Ο κάθε οργανισμός λοιπόν είναι ένα ξεχωριστό ηλεκτρομαγνητικό "δίπολο" (+ και -) και αντιδρά σε κάθε περιβάλλον ανάλογα με το δυναμικό (+ ή -) εκείνου του περιβάλλοντος. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος λειτουργεί κατ' ουσίαν με ηλεκτρικό ρεύμα κι έτσι η συνείδηση που εδρεύει στον εγκέφαλο επηρεάζεται άμεσα από τις περιβαλλοντικές ηλεκτρομαγνητικές καταστάσεις. Βέβαια δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο ευαίσθητοι σε τέτοιες επιδράσεις.

Στους συγκεκριμένους λοιπόν ειδικούς τόπους, τα γαλαξιακά κύματα συναντώνται και γραφικά η συμβολή αυτή ομοιάζει με τους δύο όφεις που ενώνονται στο κηρύκειο του Ερμή (σημαντικότατο σύμβολο...). Δηλαδή τα κύματα κινούνται γύρω από έναν βασικό άξονα και σε συγκεκριμένα και επαναλαμβανόμενα σημεία συναντώνται. Ακριβώς στο σημείο όπου τα κύματα αυτά συναντώνται και πάνω στον βασικό άξονα κίνησής τους βρίσκονται αυτοί οι ειδικοί τόποι και στο σύνολό τους βρίσκονται στις κορυφές ισόπλευρων τριγώνων (θυμηθείτε τον ομφαλό-"αυγό" των Δελφών...). Ο θόλος του Ασκληπιείου της Επιδαύρου αποτυπώνει πολύ πιστά το συγκεκριμένο φαινόμενο, αλλά για κάποιους αυτά είναι επιστημονική φαντασία...

Έτσι, καθώς υπάρχουν τόποι εμπλουτισμένοι σε θετικά ιόντα (φορτισμένα σωματίδια) κι έχουν θετικά αποτελέσματα στον ψυχισμό μας, υπάρχουν και τόποι εμπλουτισμένοι με αρνητικά ιόντα και δημιουργούν αρνητικά αποτελέσματα στον ψυχισμό μας . Εκεί έχουν την εξήγησή τους οι επησημάνσεις που είχα κάνει στη σχετική λίστα για τόπους με ενέργεια "θετική" ή "αρνητική". Επίσης πιστεύω να καταλαβαίνετε πλέον πως το τι "εκπέμπει" ο κάθε τόπος δεν εξαρτάται από το άτομο αλλά από τον ίδιο τον τόπο. Δηλαδή δεν γίνεται δύο άνθρωποι εβρισκόμενοι ταυτόχρονα στον ίδιο ακριβώς ενεργειακό τόπο, ο ένας να αισθάνεται "θετικά" και ο άλλος "αρνητικά".

Κλείνω την τοποθέτησή μου με κάποιο πολύ ενδιαφέρον στοιχείο. Οι ισχυροί ενεργειακοί τόποι συνδέονται και με αυτό που ονομάζουμε "Ακασικά αρχεία", ένα είδος "σκληρού δίσκου" της ανθρωπότητας όπου καταγράφεται οποιουδήποτε είδους ανθρώπινη δραστηριότητα. Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και ως "συλλογικό ασυνείδητο". Οι αποκαλούμενοι λοιπόν ως "μύστες" είναι τόσο ευαίσθητα άτομα που υπό κατάλληλες κι "έντονες" συνθήκες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά τα αρχεία, καθώς είναι εντυπωμένα και άμεσα συνδεδεμένα με την περιοχή και περιμένουν τον κατάλληλο άνθρωπο-δίαυλο που θα αποκτήσει πρόσβαση σε αυτά. Ίσως σε μερικούς τα τελευταία στοιχεία φαντάζουν γελοία, αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε the world is filled with many mysteries! Αλλοίμονο αν νομίσουμε ότι πλέον τα γνωρίζουμε όλα κι έχουμε αναλύσει τα πάντα φίλοι μου.

sub rosa

Σε ευχαριστω πολυ για της πολυτιμες πληροφοριες που μας δινεις.

Αλλα ο ψυχισμος μας μεταβαλλεται συνεχως αναλογα με της επιροες της οποιες δεχομαστε απο της κοσμικες ενεργειες και τους ρυπους του συμπαντος.
Δυστυχως εχουν συσωρευθει απειρα μαυρα συννεφα που απειλουν το μελλον αυτου του πλανητη το μελλον της ανθρωποτητας.
Ποσο ειμαστε ετοιμοι να ανταπεξελθουμε στο μεταβλητο και αοριστο;
Πως μπορουμε μεσα απο τον τεραστιο ογκο πληροφοριων ηχων και εικονων που βομβαρδιζομαστε καθημερινα να επιλεγουμε αυτο που εμεις θελουμε και μας ταιριαζει;

Μηπως μας φοβιζει το γεγονος να δουμε την αληθεια και να αναδιοργανωσουμε την ζωη μας πανω σε πιο υγειη θεμελια;

Ο μεγαλος εχθρος μας που ειναι ο φοβος και ο δισταγμος μας βαζει συνεχως φραγματα εμπρος μας,ενω αντιθετα η εξασφαλιση της συνεργασιας των κοσμικων δυναμεων μας οδηγει κοντα στην πηγη της ατομικης ενεργειας και ελευθεριας.

Σημαντικος παραγοντας σε ολη αυτην την δραση ειναι η βουληση και η αυτοπειθαρχια.

Στην τελευταια σου τοποθετηση,Oculatis Abis σχετικα με τα ακασικα πεδια,αναφερεις:
Κλείνω την τοποθέτησή μου με κάποιο πολύ ενδιαφέρον στοιχείο. Οι ισχυροί ενεργειακοί τόποι συνδέονται και με αυτό που ονομάζουμε "Ακασικά αρχεία", ένα είδος "σκληρού δίσκου" της ανθρωπότητας όπου καταγράφεται οποιουδήποτε είδους ανθρώπινη δραστηριότητα. Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε και ως "συλλογικό ασυνείδητο". Οι αποκαλούμενοι λοιπόν ως "μύστες" είναι τόσο ευαίσθητα άτομα που υπό κατάλληλες κι "έντονες" συνθήκες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτά τα αρχεία, καθώς είναι εντυπωμένα και άμεσα συνδεδεμένα με την περιοχή και περιμένουν τον κατάλληλο άνθρωπο-δίαυλο που θα αποκτήσει πρόσβαση σε αυτά. Ίσως σε μερικούς τα τελευταία στοιχεία φαντάζουν γελοία, αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε the world is filled with many mysteries! Αλλοίμονο αν νομίσουμε ότι πλέον τα γνωρίζουμε όλα κι έχουμε αναλύσει τα πάντα φίλοι μου.

Σε ποιους ενεργειακους τοπους,αυτοι που βρισκονται ανα τον κοσμο;

Ποιος μπορει να πει με σιγουρια που ειναι τα Ακασικα αρχεια;

Ειναι τοπος,ειναι μνημη,ειναι μεταβαλλομενη ενεργεια αφου απο την γεννεση της ανθρωποτητας υπαρχουν.

Δεν ειναι καθολου αστεια ολα αυτα φιλε,Oculatis Abis και ευτυχως που δεν τα ξερουμε ολα,αλλιως δεν θα ειχαμε λογο υπαρξης.

«Είμαι το Πνεύμα που αρνείται διαρκώς»

Εχοντας παρει το ονομα του απο την Πλειαδα Ταυγετη,κορη του Ατλαντα και μητερα του Λακεδαιμονα,απο τον οποιο προηλθε ο ομωνυμος λαος,ο Ταυγετος υψωνει τον ογκο του σαν φυσικο φραγμα αναμεσα στην Μεσσηνια και Λακωνια.
Απο την ανατολικη πλευρα και βορειοανατολικα του βουνου,απο την μερια της Σπαρτης,η κορυφη του Ταυγετου μοιαζει με πελωρια πυραμιδα,στην πραγματικοτητα ομως ειναι ενας φυσικος σχηματισμος.

Η ιεροτητα της κορυφης ειναι διαχρονικη.

Στην Αρχαιοτητα αναφερονται προσκυνηματα και θυσιες αλογων στην κορυφη του βουνου.
Και ως δεδομενο οτι η πυραμιδα ειναι ηλιακο συμβολο,καθως επισης και συμβολο του αρχεγονου Ιερου Ορους,του αξονα του κοσμου.
Ετσι το Simulacra στην κορυφη του Ταυγετου λειτουργησε ως μοχλος αυξησης της ιεροτητας και της δυναμης του τοπου.

Επισης δεν ειναι τυχαιο οτι η περιοχη βριθει απο ποικιλα φωτεινα και ενεργειακα φαινομενα απο τα λεγομενα χαμοδρακια μεχρι(ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ)στο επιπεδο του εδαφους μεχρι τα γνωστα ΑΤΙΑ.

Αλλα ο Ταυγετος συνδεθηκε στην συγχρονη νεομυθολογια και με τον γνωστο φιλοσοφο Δημητρη Λιατινη,ο οποιος διαλεξε τον Ταυγετο για να εξαφανιστει.

«Είμαι το Πνεύμα που αρνείται διαρκώς»

Ο Ιερος Βραχος μεσα στην καρδια της Αθηνας,ειναι απο πολλες αποψεις το εστιακο σημειο του κλασικου ελληνικου πολιτισμου.

Φυσικα ειναι αδυνατον μεσα σε λιγες παραγραφους να σκιαγραφησουμε την πολυδιαστατη ιστορια της Ακροπολης και της πτυχες της.

Αρκει να αναφερουμε οτι,ως τυπικη πηγη πολιτισμου,κατοικηθηκε απο τα νεολιθικα χρονια,συγκεντρωνοντας ολα τα στοιχεια που την κατεστησαν τοπο δυναμης απο την αρχη.

Οι πρωτοι ναοι κτιστηκαν στα μυκηναικα χρονια,αλλα ο τοπος ηταν ιερος απο πιο παλια.

Το χθονιο,τελλουρικο στοιχειο της λατρειας εκφραζεται τοσο απο τον Ποσειδωνα οσο και τον Εριχθονιο-Ερεχθεα,μυθικο ερπετομορφο γεναρχη των Αθηναιων.
Τα πρωτα λειψανα ιδιαιτερου λατρευτικου οικου της ΑΘΗΝΑΣ αναγονται γυρω στο 700 π.Χ,αλλα το αποκορυφωμα ηταν ο Χρυσος Αιωνας,στον οποιο η Ακροπολη απεκτησε τα διασημοτερα κτισματα της.

Στο πλαισιο της διαδικασιας της διαχρονικοτητας,τα αρχαια ιερα μεταβληθηκαν σε χριστιανικα και μετα σε ισλαμικα,ακομα ενα σημα κατατεθεν Τοπου Δυναμης.

Και βεβαιως η Ακροπολη ειναι μια εστια γυρω απο την οποια περιστρεφονται,αρκετα ιδιαιτερα σημεια:τα ιερα σπηλαια στους προποδες,ενα Ασκληπιειο,το ιερο του Διονυσου και το ομωνυμο θεατρο.

Υπαρχουν διηγησεις συμφωνα με τις οποιες η πραγματικη Ακροπολη βρισκεται κρυμμενη στα σπλαχνα του ιερου βραχου και αλλες που λενε πως ειναι ενας μαρμαρινος χαρτης ολης της Γης και,οταν πεφτει ο ηλιος πανω στους κιονες της,αυτοι που ξερουν να διαβαζουν βλεπουν πυλες για αλλους κοσμους και αλλα παραξενα..

Απο μια μελετη του Θαναση Βεμπου.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ

ΕΡΝΕΣΤΟΥ ΡΕΝΑΝ
( 1823 - 1892 )

Αφιερωμένο
Στους λάτρες του Καλού
και του Ωραίου.

" Π ρ ο σ ε υ χ ή , π ο υ έ κ α μ α ε π ά ν ω
Σ τ η ν Α κ ρ ό π ο λ η, ό τ α ν α ξ ι ώ θ η κ α
ν α ν ι ώ σ ω τ η ν τ έ λ ε ι α
Ο μ ο ρ φ ι ά ".
http://www.freehellenes.org/keimena/akrop_renan/akrop_renan.htm" border=0>

Ω ευγένεια ! ω απλή κι αληθινή ομορφιά ! Θεά, που η λατρεία σου φανερώνει την ορθή κρίση και τη φρόνηση, εσύ που ο ναός σου είναι ένα αθάνατο μάθημα συνειδήσεως και ειλικρινείας, αργά φθάνω στο κατώφλι του ιερού ναού σου , φέρνω μαζί μου για να προσφέρω στο βωμό σου πολλές τύψεις.
Για να σ' εύρω χρειάστηκε να κάνω άπειρες προσπάθειες, την μυσταγωγία, που εχάριζες εσύ στον αρχαίον Αθηναίο, όταν γεννιόταν μέσα από ένα χαμόγελο, εγώ την απέκτησα ύστερα από μακροχρόνιες αναζητήσεις και μετά από πολλούς συλλογισμούς.

Γεννήθηκα, μεγαλομάτα Θεά, από Κιμμερίους, καλόκαρδους και ενάρετους ανθρώπους, που κατοικούν στις όχθες μιας σκοτεινής θάλασσας, γεμάτης από απότομους βράχους, που συνεχώς τους δέρνουν οι βαρειές καταιγίδες. Εκεί, μόλις ξέρουν τον ήλιο, για λουλούδια τους έχουν τα φύκια της θάλασσας και τα χρωματιστά κογχύλια, που συναντά κανείς στο βάθος των ερημικών κόλπων.

Τα σύννεφα εκεί φαίνονται σαν να μην έχουν χρώμα, και η ίδια η χαρά ακόμη, είναι κι αυτή, εκεί, κάπως θλιμμένη, όμως μέσα από τους βράχους αυτούς ξεπροβάλλουν βρυσούλες με κρυστάλλινα νερά, και τα μάτια των κοριτσιών μοιάζουν σαν τις καταπράσινες πηγές, που πάνω από την κυματιστή πρασινάδα τους καθρεφτίζεται, στο βάθος, ο ουρανός.
Οι πρόγονοί μου, όσο μακρινή κι αν είναι η καταγωγή μας, είχαν καταγίνει με μακρινά ταξίδια, που ούτε οι Αργοναύτες δεν εγνώρισαν.
Είχα ακούσει, σαν ήμουν μικρός, τα τραγούδια των πολικών ταξιδιών, ενανουρίστηκα με τις αναμνήσεις των πάγων, που πλέουν πάνω στις καταχνιασμένες σαν το γάλα θάλασσες, με την ανάμνηση νησιών κατοικημένων από πουλιά, που κελαιδούν με τις ώρες τους, και ύστερα πετώντας όλα μαζί σκοτεινιάζουν με μιας τον ουρανό.
Ιερείς μιας ξένης, ιδιαίτερης, απ' τη δική σου θρησκείας, Σύροι, που ήλθαν από τη Παλαιστίνη, επήραν τη φροντίδα να με μορφώσουν.
Οι παπάδες αυτοί ήταν σοφοί και άγιοι.
Με εδίδαξαν τις ατέλειωτες ιστορίες του Κρόνου που έπλασε τον κόσμο, και του γιου του, του Δία, που, καθώς λένε, επραγματοποίησε ένα ταξίδι πάνω στη γη. Οι ναοί τους είναι τρεις φορές πιο υψηλοί από τον ιδικό σου, ω Ευρυθμία, και μοιάζουν με δάση, μονάχα που δεν είναι στερεοί, πέφτουν και γίνονται ερείπια μέσα σε διάστημα πέντε - έξι αιώνων. Αυτά είναι φαντασίες βαρβάρων, που θαρρούν πως μπορούν να κάνουν κάτι ωραίο, έξω από τους κανόνες, που έχεις χαράξει.
Εσύ στους εμπνευσμένους σου, ω Φρόνηση.
Μα οι ναοί αυτοί μου ήταν τότε ευχάριστοι, δεν είχα μελετήσει ακόμη τη Θεία Τέχνη σου, εκεί μέσα εύρισκα τον Θεό.
Έψαλλαν εκεί ψαλμούς, που ακόμη τους θυμάμαι :
" Χαίρε, άστρο της θάλασσας…, βασίλισσα αυτών, που στενάζουν μέσα στην κοιλάδα των δακρύων ". Ή ακόμη καλύτερα : " Ρόδο μυστικό, ελεφάντινε Πύργε, χρυσό Παλάτι, Άστρο της αυγής… ".
Παράβλεψε Θεά, όταν ξαναθυμάμαι αυτούς τους ψαλμούς, η καρδιά μου πλημμυρίζει από πίστη, γίνομαι, σχεδόν αποστάτης σου. Συγχώρα μου αυτή τη γελοιότητα, δεν μπορείς να φαντασθής τη γοητεία, που οι βάρβαροι αυτοί μάγοι εσκόρπισαν μέσα σ' αυτούς τους στίχους, και πόσο μου στοιχίζει να ακολουθήσω τώρα ολοφάνερη την Αλήθεια.
Ύστερα απ' όλα αυτά, αν ήξερες πόσο δύσκολο είναι να σε λατρεύει κανείς ! Όλη η ευγένεια έχει εξαφανισθεί σήμερα. Οι Σκύθες έχουν κατακτήσει τον κόσμο. Δεν υπάρχει πια δημοκρατία από ελευθέρους ανθρώπους, δεν υπάρχουν πια βασιλιάδες από ταπεινή καταγωγή, μεγαλειότητες, που θα μειδιούσες γι' αυτές. Αμόρφωτοι υπερβόρειοι ονομάζουν ελαφρόμυαλους αυτούς που σε λατρεύουν…
Μια τρομερή παμβοιωτία ένας συνασπισμός από όλες τις ανοησίες, απλώνει στον κόσμο κάποιο παγωμένο και βαρύ, σαν μολύβι, σκέπασμα, που πεθαίνει κανείς από ασφυξία κάτω απ' αυτό. Κι αυτοί ακόμη, που σε τιμούν, τόσο θα πρέπει να σε λυπούνται ! Θυμάσαι αυτόν τον Καληδόνιο ( τον Σκώτο ), που εδώ και πενήντα χρόνια κομμάτιασε τον ναό σου με τα κτυπήματα του σφυριού του για να πάρει μαζί του τα κομμάτια του ναού σου στο νησί της Θούλης ; Έτσι άραγε κάνουν όλοι…
Έχω γράψει, σύμφωνα με μερικούς κανόνες που αγαπάς, ω Θεονόη, τη ζωή του νέου Θεού, που ελάτρεψα στα παιδικά μου χρόνια. Με θεωρούν σαν να είμαι ο φιλόσοφος Ευήμερος, μου γράφουν για να με ρωτήσουν τι σκοπό έχω στο μυαλό μου, αυτοί όμως ενδιαφέρονται μόνον για κάθε τι που εξυπηρετεί τα οικονομικά τους. Και γιατί λοιπόν γράφει κανείς την ζωή των Θεών, ω ουρανέ, αν αυτό δεν ήταν να μας κάνει ν' αγαπήσουμε το Θείον, που υπήρχε μέσα σ' αυτούς, και για να δείξει, ότι το Θείον αυτό ζει και θα ζει αιώνια μέσα στη καρδιά της ανθρωπότητος ;

Θυμάσαι την ημέρα εκείνη, κάτω από το αρχοντικό του Διονυσόδωρου, όπου ένας κακοφτιαγμένος, μικρόσωμος Ε β ρ α ί ο ς μιλώντας την Ελληνική γλώσσα των Σύρων, ήρθεν εδώ, προσπέρασε βιαστικά τα προπύλαια, χωρίς να σε καταλάβει, διάβασε με μεγάλη προσοχή τις επιγραφές σου και πίστεψε πως βρήκε στον περίβολο σου ένα βωμό αφιερωμένο, σ' ένα Θεό, σ' αυτόν που
ήταν : Ο Άγνωστος Θεός. Ε, λοιπόν, ο μικρόσωμος αυτός Εβραίος απήγαγε τον βωμό σου. Επί χίλια χρόνια σε θεωρούσαν σαν ψεύτικο είδωλο, σ' αυτά τα χίλια χρόνια ο κόσμος ήταν μια ερημιά, όπου δεν εφύτρωνε λουλούδι.

Σ' όλο αυτό το χρονικό διάστημα σιωπούσες, ω Αθηνά Σάλπιγξ, σαλπικτήριον όργανο του νου, Θεά της ευταξίας και του ρυθμού, εικόνα της ουράνιας σταθερότητος. Γινόταν ένοχος κανένας, όταν σ' αγαπούσε, και σήμερα, που ύστερα από ευσυνείδητη εργασία καταφέραμε να σε πλησιάσωμε, μας κατηγορούν, πως έχουμε κάμει έγκλημα στο ανθρώπινο πνεύμα, αψηφώντας τις θεωρίες επάνω στις οποίες εδίδαξεν ο Πλάτων.
Μόνη εσύ είσαι νέα, ω Κόρη, μόνη εσύ είσαι αγνή, ω Παρθένος, εσύ μόνη είσαι αγία, ω Υγεία, εσύ μόνη είσαι δυνατή, ω Νίκη.
Τις μεγάλες πόλεις εσύ τις προστατεύεις, ω Πρόμαχος. Έχεις ότι πρέπει από τον Άρη, ω " Αρεία " Αθηνά.

Η ειρήνη είναι ο σκοπός σου, ω Ειρηνική Θεά.
Νομοθέτρια, πηγή των δικαίων θεσμών, " Δημοκρατία ", εσύ που βασικό δόγμα σου είναι, ότι κάθε καλό προέρχεται από τον λαό, και ότι, παντού, όπου δεν υπάρχει λαός για να θρέψει και να εμπνεύσει τη διάνοια, εκεί δεν υπάρχει τίποτε, μάθε μας να διαλέγωμε τα διαμάντια μέσα από τους ακάθαρτους σωρούς.

Θεϊκή Πρόνοια, που κατάγεσαι από τον Δία, ιερή εργάτρια, μητέρα κάθε πνευματικής εργασίας, ω Εργάνη, εσύ που κάμνεις τον εργάτη να γίνει πολιτισμένος και τον τοποθετείς τόσο πιο ψηλά από τον οκνηρό Σκύθη, Θεά της Σοφίας, εσένα που σ' εγέννησεν ο Δίας από το κεφάλι του, παίρνοντας βαθιά την αναπνοή του , εσύ που κατοικείς μέσα στη συνείδηση του πατέρα σου, ενωμένη ολοκληρωτικά με την ύπαρξή του, εσύ που είσαι η συνοδός του και η συνείδησή του, Αθηνά Ενέργεια, σπίθα που ανάβεις και διατηρείς την φωτιά στους ήρωες και στους ανθρώπους του πνεύματος, κάνε μας να γίνουμε πνευματικά τέλειοι.
Διάλεξες να κατοικήσεις με τους Αθηναίους, σαν πιο σοφούς, την ημέρα που οι ίδιοι οι Αθηναίοι και οι Ρόδιοι αγωνίστηκαν ευλαβικά για την ιερή θυσία. Μα ο πατέρας σου έστειλε σε τούτους τον Θεό Πλούτο μέσα σ' ένα χρυσό σύννεφο στη μεγάλη πόλη των Ροδίων, γιατί είχαν προσφέρει κι αυτοί μεγάλες τιμητικές θυσίες στην κόρη του. Οι Ρόδιοι έγιναν τότε πλούσιοι, αλλά οι Αθηναίοι απέκτησαν πνεύμα, δηλαδή : την αληθινή χαρά, την παντοτινή ευθυμία, την Θεϊκή παιδικότητα της καρδιάς !

Ο κόσμος δεν θα σωθεί παρά μόνον, όταν ξαναγυρίσει πίσω σε σένα, αφού ξεχάσει και αποβάλει τις βάρβαρες συνήθειές του, ας τρέξουμε, ας έλθουμε όλοι μαζί.

Πόσο όμορφη θα είναι αυτή η ημέρα, όπου όλες οι πόλεις, που πήραν κάτι από τα υπολείμματα του ναού σου : η Βενετία, το Παρίσι, το Λονδίνο, η Κοπεγχάγη, θα ξαναδώσουν πίσω τα κλοπιμαία τους, επανορθώνοντας έτσι την αδικία που έκαναν !

Θα σχηματίσουν επίσημες αντιπροσωπείες, αρχαιολογικές αποστολές, στα ιερά μέρη της Ελλάδος για να ξαναδώσουν τα αρχαία μνημεία, που κρατούν ακόμα στη κατοχή τους, λέγοντας : " Συγχώρεσέ μας Θεά " ! Τα πήραμε για να τα σώσωμε από τους βαρβάρους, από τα κακά δαιμόνια της νύχτας, και θα ξαναχτίσουν τα τείχη σου, κάτω από τους ήχους της φλογέρας σου, για να ξεπλύνουν το κρίμα του ανόσιου Λύσανδρου, που τα γκρέμισε.

Πιστός σε σένα, θα αντισταθώ στους επικίνδυνους και μοιραίους συμβούλους μου : στον σκεπτικισμό μου, που με κάνει να αμφιβάλλω, στην ανησυχία του πνεύματός μου, που κι όταν ακόμα βρεθεί η αλήθεια με κάμνει να την αναζητώ διαρκώς στη φαντασία μου που δεν μ' αφήνει ποτέ να ησυχάσω, και ύστερα από την διαπίστωσή της από την ίδια τη λογική.

Ω αρχηγέτιδα Αθηνά, ιδανικό, που ο κάθε μεγαλοφυής άνθρωπος ενσαρκώνει στα αριστουργήματά του, προτιμώ να είμαι ο τελευταίος στη πατρίδα σου, παρά ο πρώτος οπουδήποτε αλλού.

Ναι, θα προσκολληθώ στον στυλοβάτη του ναού σου, θα ξεχάσω κάθε άλλη πειθαρχία, εκτός απ' τη δική σου, θα γίνω στυλίτης στις κολώνες σου, στο επιστήλιο σου επάνω θα στήσω το κελί μου.
Κάτι πιο δύσκολο ακόμη :
Για να σε ευχαριστήσω, για χάρη σου, θα γίνω αν μπορώ,
Ασυμβίβαστος, μεροληπτικός, φανατικός, θα αγαπώ μόνο εσένα. Θα μάθω τη δική σου τη γλώσσα, θα ξεμάθω όλα τ' άλλα, δεν θ' αγαπώ κανέναν άλλο, παρά μόνον εσένα.

Θα γίνω άδικος γι αυτόν, που δεν σε λατρεύει, θα γίνω ο υπηρέτης και του τελευταίου από τους απογόνους σου. Τους σημερινούς κατοίκους της γης, που έδωκες στον Ερεχθέα, θα τους εξυψώσω θα τους περιποιηθώ, θα τους συμπαθήσω. Θα προσπαθήσω να πείσω τον εαυτό μου, ω Ιππία Αθηνά, ότι οι νεώτεροι Έλληνες κατάγονται από τους ιππείς, που πανηγυρίζουν εκεί ψηλά, επάνω στο μάρμαρο του διαζώματος του ναού σου, την παντοτινή γιορτή τους. Θα ξεκολλήσω απ' την καρδιά μου κάθε χορδή, που δεν είναι καθαρή λογική και αληθινή Τέχνη.
Θα σταματήσω ν' αγαπώ τις αρρώστιες μου, να ενδιαφέρομαι για τον πυρετό μου. Υποστήριξέ με στη σταθερή μου απόφαση, ω Αθηνά Σώτειρα, εσύ που σώζεις.

Πόσες δυσκολίες, πραγματικά, βλέπω μπροστά μου !
Πόσες πνευματικές συνήθειες θα πρέπει ν' αλλάξω !
Πόσες γοητευτικές αναμνήσεις θα πρέπει να ξεριζώσω απ' την καρδιά μου ! Θα προσπαθήσω όσο μπορώ αλλά δεν είμαι βέβαιος για τον εαυτό μου.

Αργά σ' έχω γνωρίσει, τέλεια, ασύγκριτη, καλλονή !
Θα έχω πολλές μεταβολές μέσα μου, μεταπτώσεις, αδυναμίες. Μία φιλοσοφία κακόβουλη, χωρίς αμφιβολία, μ' έκανε να πιστεύω ότι :
Η καλοσύνη και η κακία, η χαρά και η θλίψη, η ομορφιά και η ασχήμια, η λογική και η τρέλα,
αλλάζουν μεταξύ τους, με λεπτούς χρωματισμούς, τόσον αδιόρατους, όσο είναι και οι λεπτότατες αποχρώσεις
στο λαιμό ενός περιστεριού.
Να μην αγαπά κανείς τίποτε, να μην μισεί κανείς απολύτως τίποτε, αυτό καταντάει να λέγεται φρονιμάδα. Αν μια κοινωνία, αν μια φιλοσοφία, αν μια θρησκεία, θα μπορούσε να κατείχε την απόλυτη αλήθεια, αυτή η κοινωνία, αυτή η φιλοσοφία, αυτή η θρησκεία, θα είχε νικήσει όλες τις άλλες και θα ζούσε μόνη αυτή την ώρα. Όλοι αυτοί, που ως τώρα έχουν πιστέψει ότι έχουν δίκαιο, έχουν απατηθεί. Το βλέπουμε ολοφάνερα.

Μπορούμε, χωρίς ανόητον εγωισμό να πιστέψωμε, ότι το μέλλον δεν θα μας κρίνει καθώς και μεις κρίνομε το παρελθόν ; Να οι βλαστήμιες, που μου υπαγορεύει το βαθιά ανήσυχο, το κακομαθημένο μυαλό μου. Μια φιλολογία, που, όπως η δική σου, θα ήταν εντελώς υγιής, δεν θα ενέπνεε τώρα πια παρά την πλήξη.

Χαμογελάς για την αφέλειά μου. Μάλιστα την πλήξη !
Είμαστε κακομαθημένοι, τι να γίνει ;

Θα τραβήξω μακρύτερα ακόμη στις σκέψεις μου, Θεά της λογικής, θα σου πω την βαθύτερη διαστροφή της καρδιάς μου : Νους και ευθυκρισία δεν είναι αρκετά για να εξηγήσουν τον κόσμο.

Υπάρχει κάποια ποίηση στον παγωμένο Στρυμόνα και στο μεθύσι της Θράκης. Θ'αρθούν αιώνες, που οι μαθητές σου θα λογίζονται σαν οπαδοί της Ανίας.

Ο κόσμος είναι πιο μεγάλος απ' ότι νομίζεις. Εάν είχες ιδεί τα χιόνια των πόλων και τα μυστήρια του μεσημβρινού ουρανού, το παντοτινά γαλήνιο μέτωπό σου, Θεά, δεν θα ήταν τόσον ήρεμο, η κεφαλή σου, πιο πλατειά απ' ότι είναι, θα χωρούσε κάθε λογής ομορφιές.
Είσαι αληθινή , αγνή, τέλεια. Το μάρμαρό σου δεν έχει κανένα ψεγάδι, μα και ο ναός της Αγίας Σοφίας, που βρίσκεται, στο Βυζάντιο, γεννά επίσης μια Θεϊκήν εντύπωση με τα τούβλα του και τα ψηφιδωτά του. Είναι η εικόνα του ουράνιου θόλου, θα καταρρεύσει και αυτός με τον καιρό. Όμως, κι αν ακόμη η αίθουσα του ναού σου, θα ήταν τόσον ευρύχωρη για να χωρέσει ένα αμέτρητο πλήθος, πάλι θα γκρεμιζόταν.
Ένα απέραντο ποτάμι λησμονιάς μας παρασύρει μέσα σε μιαν άβυσσο, χωρίς όνομα.

Ω άβυσσος, εσύ είσαι ο μοναδικός Θεός !
Τα δάκρυα όλων των λαών είναι αληθινά δάκρυα,

Τα δάκρυα όλων των σοφών κλείνουν μέσα τους ένα μέρος Αλήθειας.
Όλα εδώ κάτω δεν είναι παρά ένα σύμβολο και όνειρο.
Οι Θεοί περνούν και χάνονται, όπως και οι άνθρωποι, και δεν θα ήταν καλό να έμεναν αθάνατοι.

Η πίστη, που δέχθηκαν κάποτε δεν μπορούσε ποτέ να συνεχισθεί αιώνια, έχει ξεπεραστεί πια γι' αυτούς, αφού έχει κυλήσει απαλά μέσα στο πορφυρένιο σάβανο της Λήθης, όπου κοιμούνται οι " νεκροί " Θεοί.

ΕΡΝΕΣΤΟΣ ΡΕΝΑΝ 1865

«Είμαι το Πνεύμα που αρνείται διαρκώς»

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr