Μια μητέρα έφερε το νεαρό γιο της στο Μαχάτμα Γκάντι.
Τον παρεκάλεσε. "Σε παρακαλώ, Μαχάτμα. Πες στο γιο μου να πάψει να τρώει ζάχαρη".

Ο Γκάντι έμεινε σιωπηλός. Μετά είπε "Ξαναφέρε μου το γιο σου σε δύο βδομάδες".
Παραξενεμένη η γυναίκα τον ευχαρίστησε και είπε ότι θα έκανε αυτό που της είχε ζητήσει.

Δυο βδομάδες αργότερα, επέστρεψε με το γιο της. Ο Γκάντι κοίταξε το νεαρό στα μάτια και του είπε "Σταμάτα να τρως ζάχαρη".
Γεμάτη ευγνωμοσύνη αλλά και περιέργεια, η γυναίκα τον ρώτησε "Γιατί μου είπες να τον ξαναφέρω σε δυο βδομάδες; Θα μπορούσες να του είχες πει και τότε το ίδιο πράγμα."

Ο Γκάντι τής απάντησε "Πριν από δύο εβδομάδες, έτρωγα κι εγώ ζάχαρη."

Ο δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή - Dan Millman

Να διδάσκεις με παραδείγματα. Οι λέξεις δε φτάνουν.
Και να διδάσκεις μόνο όσα πράγματα έχεις μάθει μέσα από τις δικές σου εμπειρίες.

Τα λόγια είναι τα τελευταία και τα πιο επιπόλαια στοιχεία της διδασκαλίας.Η πραγματική αλλαγή έρχεται μόνο μέσα από το παράδειγμα.

Αν θέλουμε κάποιος ή ο κόσμος να κάνει κάτι, τότε πρέπει πρώτα να το κάνουμε εμείς.
(Τα σχόλια ανήκουν στο συγγραφέα).

Ζήσε τη στιγμή!

Η ιστορία που έχω εγώ είναι λίγο μεγάλη… άμα αντέχετε να τι διαβάσετε, έχει να κάνει με τη δικαιοσύνη του Θεού, και λέγεται ότι είναι αληθινή ιστορία.

Ήταν μια φορά ένας μοναχός στο Άγιο όρος, και έκλαιγε και προσευχόταν για δικαιοσύνη στον κόσμο, αλλά όσο άκουγε για τους φόνους και τις αδικίες, έχανε την πίστη του στην δικαιοσύνη του Θεού. Μία μέρα ήρθε ένας άγγελος και του είπε να κατεβούν μαζί στον κόσμο, να δει κάτι ο μοναχός ώστε να καταλάβει ότι άδικα στεναχωριέται.

Κατέβηκαν λοιπόν και ο Άγγελος είπε στον μοναχό να σταθεί πίσω από ένα δέντρο δίπλα σε μία πηγή, και να μη βγει από την κρυψώνα του για κανένα λόγο.
Βλέπει λοιπόν ο μοναχός έναν άνθρωπο να έρχεται και να πίνει από την πηγή. Στα ρούχα του είχε ένα μεγάλο πουγκί χρυσές λύρες, και καθώς έσκυψε του έπεσε, και δεν το μάζεψε. Έφυγε. Μετά από λίγο, έρχεται ένας δεύτερος ταξιδιώτης, ο οποίος βρίσκει το πουγκί, και το παίρνει μαζί του τρισευτυχισμένος. Τέλος φτάνει και ένας τρίτος ταξιδιώτης, ο οποίος καθώς έπινε νερό, τον βρίσκει ο πρώτος, που είχε έρθει να μαζέψει το χρυσό που είχε χάσει.
Του λέει λοιπόν, «δώσε μου το χρυσάφι μου που μου έπεσε εδώ» φυσικά ο τρίτος ταξιδιώτης δεν ήξερε τίποτα, και δεν μπορούσε να δώσει τίποτα. Ο πρώτος, στα νεύρα του απάνω τον σκοτώνει με ένα σουγιά, και μετά τον ψάχνει, χωρίς φυσικά να καταφέρει να βρει το χρυσάφι του…
Μετά από λίγο, έρχεται ο άγγελος και βρίσκει τον μοναχό συγκλονισμένο. Λέει ο μοναχός «αυτή είναι η περίφημη δικαιοσύνη του Θεού για την οποία όλοι μιλάνε και στην οποία όλοι προσεύχονται; Δεν είναι δυνατόν! Είναι πραγματικά φρικτό»
του λέει τότε ο Άγγελος: «μην βιάζεσαι να κρίνεις. Ο πρώτος ταξιδιώτης ήταν ένας γαιοκτήμονας, που καταδυνάστευε τους εργάτες του και τους χωριανούς! με τη δύναμη του να χειρίζεται το νόμο, έχει κατακλέψει πολύ κόσμο. Δεν του άξιζαν αυτές οι λίρες.
Ο δεύτερος ταξιδιώτης, πήρε τις λίρες που του άνηκαν, καθώς τα χρήματα αυτά τα είχε πάρει ο πρώτος από το κτήμα του δεύτερου, που του το έκλεψε, και το πούλησε.»
«και ο τρίτος ταξιδιώτης? Τι έφταιγε να δολοφονηθεί;»
«ο τρίτος ταξιδιώτης ήταν φονιάς στο παρελθόν, που είχε μετανιώσει. Είχε χύσει πολλά δάκρυα προσευχόμενος στο θεό να τον πάρει με τον ίδιο τρόπο που αμάρτησε, για να εξιλεωθεί»
«και είναι σωστό να βάλει ο Θεός έναν άλλο άνθρωπο να κάνει μία τέτοια αμαρτία μόνο και μόνο για να εξιλεωθεί ο τρίτος;»
«ναι, γιατί ο πρώτος, που έκανε το φόνο, ήταν πολύ σκοτισμένος και ταραγμένος άνθρωπος, δεν καταλάβαινε πραγματικά το κακό που προκαλούσε στους χωριανούς και τους εργάτες του. Η πράξη του φόνου όμως τον συγκλόνισε και τον ξύπνησε. Και τώρα μετάνιωσε βαθιά, όχι μόνο για το φόνο αλλά και για όλα τα αμαρτήματα και τις αδικίες που έκανε ως τώρα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ο άνθρωπος αυτός κατευθύνεται προς ένα μοναστήρι, να αφιερώσει την ζωή του από εδώ και στο εξής στον Θεό. Να προσεύχεται για όλους όσους αδικούσε τόσα χρόνια.»

έτσι λοιπόν, βλέπουμε πώς μέσα από μία τραγική ιστορία, μία εντελώς απάνθρωπη και άδικη – επιφανειακά πράξη – σώζεται η ψυχή τριών ανθρώπων.

Ελπίζω να σας άρεσε...

Είναι σφάλμα να κρίνει κανείς τις πράξεις και τη συμπεριφορά των άλλων, όταν δε γνωρίζει τα βαθύτερα και πολλές φορές άγνωστα κίνητρα των πράξεών τους.

Ζήσε τη στιγμή!

αργά είναι; άντε, περιμένω να διαβάσω τις ιστορίες και άλλων μελών!

Η ζωή πράττει για μας, χωρίς εμάς, αλλά με εμάς.

Ναι, είναι αργά και ίσως τα νοήματα πιο δύσκολα.

Ζήσε τη στιγμή!

Θές να το πάρουμε Χριστιανικά το Θέμα:
Και ο Χριστιανισμός ακόμα έχει δημιουργήσει μετά Θάνατο Παράδεισους & Κολάσεις όπου εκεί θα γίνει είτε η επιβράβευση είτε η Τιμωρίας της ψυχής του Ανθρώπου ανάλογα με την Γήινη ζωή του!
Άρα & ο Χριστιανισμός ακόμα αναγνωρίζει οτι δέν γίνεται καμία επέμβαση του Θεού στην Ανθρώπινη ζωή όσο βρίσκεται μέσα στο Υλικό του Σώμα!

Η γυναίκα του Νασραντίν Χότζα τού έλεγε πολύ άσχημα λόγια. Ήταν πολύ θυμωμένη, απότομη, επιθετική, βίαιη, έτοιμη να εκραγεί.
Και ο Νασραντίν Χότζας απλώς καθώταν και άκουγε.

Τότε, ξαφνικά, εκείνη γύρισε προς το μέρος του και του είπε:
"Λοιπόν, πάλι διαφωνείς μαζί μου."
Ο Χότζας είπε: "Μα, δεν είπα ούτε λέξη."
Η σύζυγος είπε: "Το ξέρω, αλλά ακούς με μεγάλη επιθετικότητα."

Πέρα από τα όρια του νου, Osho.

Το εγώ έρχεται συνεχώς σε σύγκρουση με τους άλλους, γιατί κανένα εγώ δεν έχει σιγουριά για τον εαυτό του. Είναι ψεύτικο. Έχει δημιουργηθεί από την κοινωνία.

Όταν αισθάνεσαι δυστυχισμένος, η δυστυχία σου προέρχεται από το ψεύτικο κέντρο, το εγώ, που έχει συγκρουσθεί με κάποιον.

Περίμενες κάτι που δεν έγινε.
Περίμενες κάτι κι έγινε ακριβώς το αντίθετο. Το εγώ σου κλονίζεται. είσαι δυστυχισμένος.

Η πηγή όλης της δυστυχίας, του θυμού, της αγωνίας είναι κρυμμένη μέσα σου, στο εγώ σου.
Αλλά εσύ πάντα ψάχνεις απέξω.
(Με σχόλια του Osho).

Ζήσε τη στιγμή!

krisna,
H θεια ή συμπαντική δικαιοσύνη είναι πολύ πέρα απο την λογική μου και δεν είμαι σε θέση να σου απαντήσω όλα αυτά τα ερωτήματα τα οποία έχω κι εγώ κανει κατα καιρούς τόσο επίμονα και επιθετικά όσο εσύ.
όσο αφορά τη Χριστιανοσύνη, ναι, πιστεύω στο Χριστό, έχω τσακωθεί όμως για προσωπικούς λόγους με ένα μεγάλο μέρος εκκλησιαστικών τυπικών, εκπροσώπων και θαμόνων, οπότε δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος να συζητήσω για αυτό το θέμα, μόνο να παραθέσω - όσο μπορώ με ταπίνωση - κάποια πράγματα που διάβασα, είδα ή άκουσα, και απλά αισθανόμουν οτι μπορούν να έχουν μία θετική εφαρμογή στη ζωή μου.

Θα συνεχίσω - όχι ακριβώς με μία ιστορία - αλλά με μία αναφορά σε έναν Γιόγκι, που ως νόημα, εμένα "μου μίλησε". Ίσως μιλήσει και σε εσάς.

"...Όλα τα σώματα που εθεράπευσε με θαύματα φανερά ο Λαχίρι Μαχασάγια (και δεν ήσαν ολίγα) εις το τέλος ετροφοδήτησαν τις φλόγες της καύσεως των νεκρών.
Η σιωπηλή όμως και ενδόμυχη πνευματική αφύπνισης που κατόρθωνε να πραγματοποιήσει στους τόσους μαθητάς και οπαδούς του οι οποίοι ανυψώθηκαν μέχρι του Χριστού, είναι το πραγματικό και ακατάλυτο θαύμα που επέτυχε."

Τι είναι λοιπόν πιο πολύτιμο;
Ένα δώρο με ημερομηνία λήξεως όπως ένα υλικό σώμα;
Ή ένα πνευματικό δώρο, προορισμένο να ζήσει στην αιωνιότητα;
...

quote:

---

Στέφανε,
η ιστορία που λές με το Χότζα και τη γυναίκα του, εμένα μου κάνει περισσότερο μία περιγραφή κυρίως του γυναικείου εγωισμού. δεν διαφοροποιώ τα φύλλα με φεμινιστικό ή φαλλοκρατικό τρόπο, απλά, διαπιστώνω οτι κι εγώ πολλές φορές φέρομαι κάπως έτσι στον καημένο το φίλο μου... που μάταια προσπαθεί να καταλάβει τη λογική μου

---

Κλαρίς, η συμπεριφορά αυτή είναι προνόμιο όλων των ανθρώπων.
Ίσως, όμως, εσείς οι γυναίκες να είστε, καμιά φορά, πιο επιρρεπείς.

quote:

---

Θα συνεχίσω - όχι ακριβώς με μία ιστορία - αλλά με μία αναφορά σε έναν Γιόγκι, που ως νόημα, εμένα "μου μίλησε". Ίσως μιλήσει και σε εσάς.

---

amalia, πράγματι αναμένω ιστορίες, που έχουν "μιλήσει" σε όλους μας.

Ζήσε τη στιγμή!

quote:

---

Τι είναι λοιπόν πιο πολύτιμο;
Ένα δώρο με ημερομηνία λήξεως όπως ένα υλικό σώμα;
Ή ένα πνευματικό δώρο, προορισμένο να ζήσει στην αιωνιότητα;
...

---

Όλα τα δώρα καλοδεχούμενα!

Tον ψίθυρο των άστρων
έπιασε η γκλάβα μου...
Αρμονία και χάος

Δύο βράδια μετά ήρθε στον ύπνο του Μωϋσή ο Θεός :
Γιατί Μωϋσή το έκανες αυτό?
Γιατί γκρέμισες αυτό που πίστευε ο καλός βοσκός και που τόσο τον ευχαριστούσε?
Ετσι κι αλλιώς Εγώ μοιραζόμουν με την αλεπού το γάλα....

άλλος ένας λόγος λοιπόν που ...

quote:

---

Όλα τα δώρα καλοδεχούμενα!

---

Τέσσερις στενοί φίλοι, μαθητές μιας σχολής στην Ιαπωνία, υποσχέθηκαν ο ένας στον άλλο να κρατήσουν σιωπή, για επτά ημέρες.

Την πρώτη μέρα ήταν όλοι σιωπηλοί. Αλλά όταν έπεσε η νύχτα και το φως στις λάμπες του λαδιού αδυνάτιζε, ένας από τους μαθητές δεν μπόρεσε να κρατηθεί και φώναξε σ' έναν υπηρέτη:
- Φτιάξε αυτές τις λάμπες.

Ο δεύτερος μαθητής με κατάπληξη άκουσε τον πρώτο να μιλά.
- Μα κανονίσαμε να μην πούμε ούτε μία λέξη, παρατήρησε.
- Εσείς οι δύο είστε βλάκες. Γιατί μιλήσατε, ρώτησε ο τρίτος.
-Εγώ, είμαι ο μόνος που δε μίλησα, είπε τελευταίος ο τέταρτος μαθητής.

Σοφία της Ανατολής, Ζεν, σελ. 91.

Ζήσε τη στιγμή!

Ας πω και εγώ μία ιστοριούλα.

Κάποτε σε μια άλλη εποχή υπήρχε μια εταιρία που κατασκεύαζε παπούτσια. Στέλνει η εταιρία αυτή λοιπόν έναν αντιπρόσωπο σε μια γειτονική χώρα για να πουλήσει παπούτσια. Μετά από μέρες ο αντιπρόσωπος γυρνάει πίσω στην εταιρία απογοητευμένος και λέει στο αφεντικό του

«Αφεντικό είμαστε άτυχοι. Στην χώρα που με έστειλες όλοι είναι ξυπόλυτοι και δεν τους χρειάζονται τα παπούτσια»

Μετά από καιρό η εταιρία στέλνει κάποιον άλλο αντιπρόσωπο για την προώθηση των προϊόντων της σε μια άλλη χώρα.. Καθώς πήγαινε προς την χώρα εκείνη ο αντιπρόσωπος πήρε λάθος δρόμο και βρέθηκε στην χώρα που είχε πάει και ο πρώτος αντιπρόσωπος. Μετά από λίγες μέρες γύρισε στην εταιρία του και είπε ενθουσιασμένος στον εργοδότη του:

«Αφεντικό δεν θα το πιστέψεις!!! Βρέθηκα σε μία χώρα όπου δεν φορούσε κανείς παπούτσια και τους τα πούλησα όλα!»

Η ιστοριούλα αυτή (που δεν την θυμάμαι και καλά) όταν την διάβασα αναρωτήθηκα : Μήπως καμιά φορά πρέπει να βλέπουμε και τις δύο όψεις του νομίσματος?

Peace love unity & respect.

Μας αποδεικνύει πως σε αυτήν τη ζωή τίποτα δεν είναι μόνο μαύρο ή μόνο άσπρο.

Ζήσε τη στιγμή!

quote:

---

Η ιστοριούλα αυτή (που δεν την θυμάμαι και καλά) όταν την διάβασα αναρωτήθηκα : Μήπως καμιά φορά πρέπει να βλέπουμε και τις δύο όψεις του νομίσματος?

---

Από τον Ρουμί,για την τόλμη της άγνοιας (σαν αυτή που είχαμε παιδιά).

"Ένα λιοντάρι πεινασμένο κάποτε μπήκε σε ένα σταύλο, έφαγε το βόδι που βρισκόταν εκεί και πήρε τη θέση του.Ο σταύλος ήταν πολύ σκοτεινός και όταν ο ιδιοκτήτης μπήκε μέσα ,προχώρησε ψηλαφώντας.Ψάχνοντας ,άγγιξε με τα χέρια του το σώμα του λιονταριού και το χάιδεψε,πιστεύοντας πως ήταν το βόδι του.Τότε το λιοντάρι σκέφτηκε:<<Αν ήξερε ποιός είμαι,θα πέθαινε από το φόβο του!Μα δε φοβάται,νομίζοντας πώς είμαι το βόδι του..>>

Την καλημέρα μου.

παιδιά έχετε να προτείνετε κάποιο βιβλίο με παρόμοιες ιστοριούλες?
Θα ήθελα να διαβάσω.

... το συνιστώ ανεπιφύλακτα

"I pass the test....
I will diminish,
and go into the West,
and remain
Galadriel"

Ευχαριστώ φίλη μου galadriel

Θα το ψάξω

quote:

---

quote:

---

Τι είναι λοιπόν πιο πολύτιμο;
Ένα δώρο με ημερομηνία λήξεως όπως ένα υλικό σώμα;
Ή ένα πνευματικό δώρο, προορισμένο να ζήσει στην αιωνιότητα;
...

---

Όλα τα δώρα καλοδεχούμενα!

---

κάνε κλικ!
Ποτέ μην παραδεχτείς τα όρια του ανθρώπου. Να σπας τα σύνορα. Να αρνιέσαι ότι θωρούν τα μάτια σου. Να πεθαίνεις και να λες: ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Ένα πρωί πήρε ο Χότζας το γάιδαρό του, φαί σ'ένα καλαθάκι και βγήκε στην εξοχή να βεγγερίσει. Κι όσο απομακρυνόταν τόσο μεγαλύτερη χαρά ένιωθε θωρώντας τα έργα του Θεού. Κι όλα τά'βρισκε θαύματα φτιαγμένα με μαστοριά, γνώση και σοφία.

Σα μεσημέριασε, ξεπέζεψε, άφησε το ζώο του να βοσκήσει ένα γύρο, κι αυτός μπήκε σ'ένα μποστάνι και ξάπλωσε κάτω από τη σκια μιας θεόρατης καρυδιάς φορτωμένης με καρπό. Καθώς ραχάτευε με τα μπράτσα πίσω από το κεφάλι του και θαύμαζε το δέντρο, μια αναιδής σκέψη πέρασε από το μυαλό του. Τόσο μεγάλο δέντρο και να κάνει τόσο μικρούς καρπούς! Και πλάι του, κάτω στο χώμα, οι καρπουζιές με τους λεπτούς μίσχους και τα μίζερά τους φύλλα να σέρνονται, με κάτι καρπούς μεγάλους σα μπαλόνια! Αλλάχ, Αλλάχ, μήπως δεν ήσουν πάντα τόσο σοφός όσο λένε; Μήπως είχες κι εσύ στιγμές σύγχυσης και αδιαφορίας;

Δεν πρόλαβε να τελειώσει τη σκέψη του κι ένα καρύδι έπεσε από το δέντρο πάνω στην ξουρισμένη κούτρα του. Μόλο που ήταν τόσο μικρό, τού'φερε τέτοιον πόνο και δάκρυα στα μάτια που τον έκανε να πεταχτεί απάνω σα να τον είχε δαγκάσει φίδι. Αμέσως ύψωσε τα χέρια προς τον ουρανό και ανέκραξε:

"Αλλάχ! Αλλάχ! Μάνα φύση! Τα πάντα με σοφία εποίησας. Σκέψου τι θα πάθαινε το κεφάλι μου, αν είχες το δικό μου μυαλό κι έκανες εκεί πάνω καρύδια μεγάλα σαν καρπούζια!"

quote:

---

"Αλλάχ! Αλλάχ! Μάνα φύση! Τα πάντα με σοφία εποίησας. Σκέψου τι θα πάθαινε το κεφάλι μου, αν είχες το δικό μου μυαλό κι έκανες εκεί πάνω καρύδια μεγάλα σαν καρπούζια!"

---

amalia,

Καλό; Κακό

Ένας γέρος και ο γιος του, δούλευαν σε ένα μικρό κτήμα. Είχαν μόνο ένα άλογο να τους σέρνει το αλέτρι. Μια μέρα το άλογο το 'σκασε.

"Τρομερό", είπαν οι γείτονες. "Μεγάλη κακοτυχία".
"Ποιος ξέρει αν είναι κακοτυχία ή καλή τύχη", απάντησε ο αγρότης.

Μια βδομάδα αργότερα, το άλογο επέστρεψε από τα βουνά, φέρνοντας μαζί του στο σταύλο και πέντε άγριες φοράδες.
"Τι καλή τύχη!", είπαν οι γείτονες.
"Καλή τύχη; Κακή τύχη; Ποιος ξέρει;", απάντησε ο γέρος.

Την επόμενη μέρα, ο γιος, προσπαθώντας να εξημερώσει ένα από τα άλογα, έπεσε κι έσπασε το πόδι του.
"Τρομερό. Πολύ μεγάλη κακοτυχία."
"Κακοτυχία ή καλή τύχη;"

Ο στρατός πέρασε από όλα τα κτήματα, για να πάρει τους νεαρούς άντρες στον πόλεμο. Ο γιος του αγρότη δεν ήταν χρήσιμος, χτυπημένος όπως ήταν και τον άφησαν.
"Καλό; Κακό;"

Ο δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή - Dan Millman και
Το νέο ταρώ του Osho

Δεν υπάρχει καλό ή κακό. Δεν υπάρχουν ατυχήματα. Το κάθετι έχει κάποιο σκοπό. Στο χέρι σου είναι να το εκμεταλλευθείς.
(Τα σχόλια είναι του D. Millman)

Το να κρίνεις είναι μια κατάσταση στασιμότητας του νου. Και ο νους θέλει πάντα να κρίνει, γιατί το να βρίσκεται σε συνεχή διαδικασία, σε εξέλιξη, είναι πάντα επικίνδυνο και άβολο.
Στην πραγματικότητα το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ. Ένα μονοπάτι τελειώνει, ένα άλλο αρχίζει. Μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει.
(Τα σχόλια είναι του Osho.)

Ζήσε τη στιγμή!

Βίος και Πολιτεία του Α.Ζορμπα, Ν.Καζαντζάκης

μια ερμηνεία του γιατί μερικοί φοβούνται τον "γκρεμό"...

Θηλυκά, Galadriel

Ζήσε τη στιγμή!

Οπως λες...ΖΗΣΕ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ!!

Και όπως λες κι εσύ

quote:

---

- <<Να μην κρατάς τίποτα για μια ειδική περίσταση,
κάθε μέρα που ζεις είναι μια ειδική περίσταση>>.

---

Ζήσε τη στιγμή!

Δύο καλόγεροι, ένας γέρος ο Τανζάν και ένας πολύ νέος ο Εκίτο περπατούσαν μία βροχερή μέρα σ' ένα λασπομένο μονοπάτι μέσα στο δάσος, γυρίζοντας στο μοναστήρι τους στην Ιαπωνία.

Κάποια στιγμή συνάντησαν μια πανέμορφη γυναίκα, που στεκόταν αμήχανη μπροστά σε ένα ορμητικό ποταμάκι από λάσπη.
Βλέποντάς την έτσι προβληματισμένη, ο γέρο μοναχός την πήρε στα μπράτσα του και τη μετέφερε, μέχρι την απέναντι όχθη. Του χαμογελούσε, με τα χέρια της περασμένα στο λαιμό του, μέχρι τη στιγμή που την άφησε στο έδαφος στην άλλη πλευρά του ποταμού.
Τον ευχαρίστησε, υποκλίθηκε και οι δύο μοναχοί συνέχισαν το δρόμο τους σιωπηλοί.

Ενώ πλησίαζαν τις πύλες του μοναστηριού, ο νεαρός μοναχός δεν άντεξε να κρατηθεί άλλο. "Πώς μπόρεσες να κρατήσεις μια όμορφη γυναίκα στην αγκαλιά σου; Τέτοια συμπεριφορά δεν αρμόζει σε ιερωμένο."

Ο γέρο μοναχός κοίταξε το σύντροφό του και του απάντησε. "Εγώ την άφησα εκεί πίσω. Εσύ την κουβαλάς ακόμη;"

Ο δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή - Dan Millman και
Το νέο ταρώ του Osho

Βρίσκεσαι εδώ, όπου κι αν είναι αυτό το "εδώ" και η ώρα είναι "τώρα." Μείνε στο παρόν. Δεν μπορείς με τίποτα να αλλάξεις το παρελθόν, και το μέλλον δε θα είναι ποτέ ακριβώς όπως το περιμένεις ή όπως ελπίζεις.
Οι επιθυμίες ζουν μόνο στο παρελθόν ή στο μέλλον. Η μόνη δύναμη που έχει το μυαλό είναι να σου αποσπά την προσοχή από το παρόν. Ο σκοπός σου είναι να βρίσκεσαι ΕΔΩ. Μην αφήνεις τις σκέψεις σου να σε βγάζουν από το παρόν.
(Τα σχόλια είναι του D. Millman)

Οι επικρίσεις σου στην πραγματικότητα είναι η αντανάκλαση αυτών που είναι καταπιεσμένα ή απωθημένα μέσα σου.
Κατανόησε πως αυτό που βλέπεις στους άλλους είναι αυτό που εσύ ο ίδιος κουβαλάς.
(Τα σχόλια είναι του Osho)

Ζήσε τη στιγμή!

Γούντι Αλλεν, Χωρίς Φτερά

... ή πως να μην παίρνουμε τα πάντα στα σοβαρά..
... ειδικά τη ζωή και το θάνατο...

Θηλυκά, Galadriel

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr