2) ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ.
Τότε δεν υπάρχει και Διάβολος. (?)
Τότε τι υπάρχει? Και τι δεν υπάρχει? Ποιό σκοπό εξυπηρετεί η ύπαρξη της ανθρωπότητας? Ποιά η αρχή της και ποιό το τέλος της? Γιατί?
Σκεφτείτε όλα τα παραπάνω, έχοντας υπόψην σας ότι τόσο η "Επιστήμη" όσο και η "Θρησκείες" συμφωνούν στο ότι όλα προέκυψαν "εκ του μη όντος".
(ΚΕΛΣΟ,Δεν είμαι Χριστιανη Ορθόδοξη)
Όποιος θέλει να μου απαντήσει, χωρίς εμπάθειες και δογματισμούς...
ΡΕΝΙΑ

Τόσο στα Δυτικά συστήματα εσωτερισμού όσο και στα ανατολικά, υπήρξαν σημαντικοί άνθρωποι που μίλησαν για την ιδέα του Θεού.

Κάποιοι είπαν ότι δεν υπάρχει Θεός όπως π.χ. ο Βούδας.

Άλλοι είπαν (ή μάλλον έτσι το παρουσίασαν οι μεταγενέστεροι) ότι ο Θεός που έφτιαξε τα εκατομμύρια εκατομμυρίων γαλαξιών πήρε ανθρώπινη μορφή και ήρθε σε αυτόν τον κόκκο άμμου αυτού του Γαλαξία για να μας "σώσει" από την Κόλαση και από τον Έκπτωτό του Άγγελο, τον Εωσφόρο.

Άλλοι είπαν ότι υπάρχει μόνο ο Θεός ως Ον και όλα τα άλλα, ο Κόσμος, το πλήθος, η κίνηση, η Ζωή και ο Θάνατος (άρα και ο Σατανάς!!!) είναι φαινομενικά και μη-πραγματικά όπως ο Παρμενίδης ή ο Ζήνωνας ο Ελεάτης, στην Δύση και ο Σανκαρατσάρυα (της Μη-Δυιστικής Βεδάντα) στην Ανατολή.

Άλλοι είπαν ότι ό υπέρτατος Θεός (το Ένα χωρίς Δεύτερο)περνάει από φάσεις παθητικότητας και αδράνειας, σε φάσεις εκδήλωσης, γεννώντας την Δυάδα και αυτή με την σειρά της το Πλήθος και μετά από αυτήν την Εξάπλωση έρχεται η Επιστροφή στην ουσία και την Ευδαιμονία του Ενός όπου όλα είναι μόνο Ένα. Αυτό λέει, κάπως, ο Ταοϊσμός (με το Ένα Ταό, τις Δύο Αρχές του, "Γιν - Γιανγκ" που γεννούν τα "10.000 πράγματα". Αυτό είπε και ο Πυθαγόρας με την φιλοσοφία των αριθμών του, αυτό και ο Ηράκλειτος με το αέναον Πυρ που ανάβει και σβήνει περιοδικά, με την "Οδό Άνω" και την "Οδό Κάτω" που ακολουθούν διαδοχικά τα Όντα.

Ουφ!!! Αγχώθηκα μόνο και που τα γράφω και ακόμα δεν έχει τελειώσει ο κατάλογος των διαφορετικών απόψεων περί Θεού, Καλού και Κακού.

Η δική μου στάση μπροστά σε αυτά είναι η Έρευνα με Σεβασμό στην προσωπικότητα, το Μεγαλείο και το Παράδειγμα αυτών των μεγάλων Μορφών του Εσωτερισμού. ΄Εχω τις δικές μου απόψεις, τις δικές μου αρέσκειες, αλλά προς Θεού (όχι προς Σατανά!!!) δεν παραβλέπω και δεν αποκλείω τις διαφορετικές απόψεις ειδικά όταν είμαι τόσο μικρός μπροστά στην μεγαλοσύνη αυτών των αντιπροσώπων του Θείου.

Πάντως ότι και να πιστεύω δεν μπορώ να χωνέψω εύκολα την θεωρία περί ενός αιώνιου Κακού όντος το οποίο εισάγεται βασικά από τον Ιουδαισμό και τον Χριστιανισμό.

Συμφωνώ με τις απόψεις, για το Κακό του Πλωτίνου, του μεγάλου νεοπλατωνικού φιλοσόφου:

Ο Πλωτίνος για τον εξορκισμό και τα δαιμόνια..

«Όταν περαιτέρω ισχυρίζονται ότι καθαρίζονται από αρρώστιες, θα είχαν δίκιο, εάν πραγματοποιούσαν αυτή την κάθαρση μέσω μετριοφροσύνης και κόσμιου τρόπου ζωής, όπως κάνουν οι φιλόσοφοι. Αντί αυτού προσωποποιούν τις αρρώστιες ως δαιμόνια και ισχυρίζονται ότι μπορούν να τις εκδιώξουν με λόγια και προσφέρονται γι’ αυτό. Με ετούτο μπορούν να εντυπωσιάζουν τις μάζες, οι οποίες θαυμάζουν τις μαγικές ικανότητες. Όποιος όμως έχει φρόνηση, αυτός δεν πείθεται ότι οι αρρώστιες δεν έχουν ως αιτίες την κόπωση, την υπερβολή ή την έλλειψη τροφής, την σήψη και γενικά τις μεταβολές που έχουν την αφετηρία τους έξω από το σώμα ή μέσα σε αυτό.» ΠΛΩΤΙΝΟΣ, Το Μεγάλο Βιβλίο, ΙΙ, 9,14.

Το κακό είναι απλά η απουσία του καλού,...

«Αλλά δεδομένου ότι υπάρχει μία και μόνη επιστήμη των αντιθέτων και ότι το κακό είναι αντίθετο του αγαθού, η επιστήμη του αγαθού είναι επίσης και η επιστήμη του κακού. Έτσι παρουσιάζεται η ανάγκη γι αυτούς που προβλέπουν να διαγνώσουν το κακό, να εμβαθύνουν στην φύση του αγαθού, γνωρίζοντας ότι τα ανώτερα είδη προηγούνται από τα δεύτερα, τα οποία είναι στέρηση των πρώτων». Πλωτίνου Εννεάδες, Α.8, 1.

Επειδή όμως όλα αυτά μπορούν να κάνουν τον άνθρωπο να χάσει την επαφή του με το περιβάλλον και να πάθει ασφυξία μέσα στο κουκούλι των προβληματισμών του, αυτό που μπορεί να μας επαναφέρει στην φυσικότητα είναι κάποιες σοφές παραβολές - ανέκδοτα όπως π.χ.το παρακάτω του Σουφισμού:

Ένας άντρας ταξίδευε μέχρι που μια μέρα συνάντησε έναν δάσκαλο. Αφού πρώτα τον χαιρέτησε ευγενικά τον ρώτησε: "Χρόνια τώρα ψάχνω να βρω τον Θεό. Έχω ψάξει παντού όπου είπε ότι θα είναι -στις κορφές των βουνών, στη σιωπή της μονής, στην κατοικία των φτωχών...."
"Τον βρήκες λοιπόν;" ρώτησε ο δάσκαλος.
"Όχι δεν τον έχω βρει... Εσύ;;" απάντησε ο ταξιδιώτης.
Τι μπορούσε να πει ο Δάσκαλος; Ο απογευματινός ήλιος έστελνε τις χρυσές του ακτίνες μέσα στο δωμάτιο. Εκατοντάδες σπουργίτια τιτίβιζαν πάνω σ' ένα δέντρο. Μια σφίγγα προειδοποιούσε ότι ετοιμαζόταν να τσιμπήσει, και τώρα αυτός ο άντρας μπορούσε να κάθεται εκεί και να λέει ότι δεν Τον έχει βρει.

Ή και ακόμα η παρακάτω παραβολή του Ζεν Βουδισμού:

Ο Νάν – ίν, Γιαπωνέζος δάσκαλος του Ζεν στην περίοδο Μέιγι (1868 – 1912), δέχτηκε μιά μέρα έναν καθηγητή Πανεπιστημίου που ήθελε να μάθει για το Ζεν. Ο Νάν – ίν σέρβιρε τσάι. Γέμισε την κούπα του επισκέπτη του και μετά συνέχισε να ρίχνει τσάι στην ίδια κούπα. Ο καθηγητής κοίταζε το τσάι που χυνόταν, και σε λίγο δεν κρατήθηκε και είπε:
- Ξεχείλισε. Δεν χωράει άλλο πιά.
- Σαν αυτή την κούπα, είπε ο Νάν – ίν, είσαι κι εσύ γεμάτος με τις γνώμες και τις θεωρίες σου. Πως μπορώ να σου δείξω το Ζεν, αν δεν αδειάσεις πρώτα την κούπα σου;

Μάλιστα τα στοιχεία αυτά, επειδή δεν τα γνώριζε πολύ καλά, τα χρησιμοποίησε με τέτοιο τρόπο που μέσα στην αρχική άγνοια δεν είχε ιδιαίτερη σημασία. Καθώς όμως περνούσαν οι αιώνες και αναπτυσσόταν η Χριστιανική Θεολογία, μια επιστήμη που εκπαίδευε όλο και ικανότερους ανθρώπους οι οποίοι έφταναν όλο και βαθύτερα στην αναζήτηση της ουσίας της νέας πίστης, οι ασυμφωνίες και τα "κόψε-ράψε" άρχισαν να γίνονται ενόχληση. Άρχισαν τότε να αποκαλούνται αιρετικοί όσοι πρόβαλαν αυτές τις αλήθειες και τελικά η επίσημη εκκλησία αναγκάστηκε να νομοθετήσει με τα περίφημα δόγματα τα βασικά σημεία της πίστης, δόγματα που μπορεί και να αντιφάσκουν αλλά εφόσον είναι τέτοια, δεν τα συζητάμε επίσημα.

Η γνώμη μου, μετά από μια πρόχειρη μελέτη των βασικών θρησκειών της περιοχής, είναι πως το πρωτοχριστιανικό ιερατείο χρησιμοποίησε το τρίγωνο του Μιθραϊσμού για την αναπαράσταση του αιγυπτιακού Τριπλού Ηλιακού Λόγου. Στο τρίγωνο αυτό η αντιστοιχία είναι: Μίθρας(1ος Η.Λ.) Ορμούζ(2ος Η.Λ.) και Αριμάν(3ος Η.Λ.). Ο Μίθρας είναι ο παντοδύναμος και παντεπόπτης. Ο Ορμούζ αντιπροσωπεύει την δύναμη της δημιουργίας και ο Αριμάν τη δύναμη της καταστροφής. Έτσι γίνεται μια σύγχιση μεταξύ του Ορμούζ και του Μίθρα στην έννοια Πατέρας, όπου αλλού εμφανίζεται σαν παντοδύναμος και αλλού σαν ισοδύναμος με τον σατανά. Σε αυτά προστίθεται η αυτούσια αιγυπτιακή παράδοση του 3πλου Ηλιακού Λόγου με τον Πατέρα(1ος Η.Λ.) τον Υιό(2ος Η.Λ.) και το Άγιο Πνεύμα (3ος Η.Λ.), απόψεις που από μόνες τους έχουν εσωτερική συνοχή, αλλά όταν αναμιχθούν, προκαλούν ένα τέτοιο συνοθύλευμα αντιφατικών αξιωμάτων που δεν είναι να απορεί κανείς ούτε για τα εκατομμύρια των χριστανών που έχουν καεί σαν αιρετικοί ούτε τις 50.000 (και βάλε...) επίσημες αιρέσεις της θρησκείας του Διδάσκαλου της Αγάπης.

Τελικά, για μένα, είναι αυτονόητο πως η πραγματική θρησκεία της ανθρωπότητας είναι μία και πρόσβαση σ' αυτή είχαν όλοι οι φωτισμένοι άνθρωποι όλων των πολιτισμών σε όλες τις εποχές. Οι διαφορές προκύπτουν όταν αμαθή και αμόρφωτα ιερατεία προσπαθούν να οικειοποιηθούν τη θρησκεία σαν δικό τους τιμάριο και να βάλουν τον εαυτό τους ανάμεσα στον άνθρωπο και το Θεό, υπονοώντας πως αυτοί είναι κάτι ανώτερο από τους κοινούς θνητούς, είναι οι μεσολαβητές για την σωτηρία της ψυχής.

Περιμένω σχόλια

Κέλσος

Να γιατί θέλω να "ακούω" θέσεις και όχι απόψεις. Πίστεύω μου είναι οτι

Κέλσος

quote:

---

Εν το παν, εξ'αυτού το παν, εις αυτό το παν

Μήμπως αυτό δεν είναι ο ΘΕΟΣ;;;
Κάποτε ρώτησαν κάποιο σοφό τι είναι γι'αυτόν ο Θεός και εκείνος απάντησε:

"Είναι ένας ΚΥΚΛΟΣ που το κέντρο του ειναι ΠΑΝΤΟΥ και η περιφέρειά του ΠΟΥΘΕΝΑ.
Υπάρχει τέτοιος κυκλος;;; Μπορεί να αποτυπωθεί στο χαρτί;;; Μπορεί να ορισθεί;;; Την απάντηση δε τη ξέρω, όμως με αφορμή το άρθρο της καλής μας "Θεουργικής Γυναίκας" (WhiteMagicWoman) θα μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις πάνω στο ερώτημα της, Θεός ή Διάβολος...

Ο Θεός είναι η Μεγάλη Σιωπή του Απείρου!!! 'Ολος ο κόσμος μιλάει γι'Αυτόν και εξ'ονόματος Του, αλλά τίποτα απο αυτά που λένε δεν τον αντιπροσωπεύει τόσο καλά, όσο η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥ και η ΑΙΩΝΙΑ ΓΑΛΗΝΗ ΤΟΥ.
Φανερώνεται απο τους νόμους Του και μέσα απο νόμους που ΠΟΤΕ δε μεταβάλονται.
Είναι αδιάλακτος, γιατί ποτέ δε θυμώνει.
Δε μπορεί να συγχωρεί, γιατί ποτέ δεν εκδικείται.
Ο νόμος Του είναι αυστηρός, αναγκαίος, δε μπορεί να είναι διαφορετικός απ'οτι είναι, έχοντας υπόψιν τα φαινόμενα της ύπαρξης και της ζωής. Το ΟΝ λοιπόν υπάρχει και για να καθορίσουμε ένα αίτιο, είναι ανόφελο να φανταστούμε ένα άλλο ΟΝ!!! Αλλά πρέπει να του αναγνωρίσουμε ένα λόγο ύπαρξης, και αυτόν το λόγο είναι που αποκαλούμε ΘΕΟ.
Ο Θεός είναι το Πνεύμα και όσοι τον λατρεύουν, οφείλουν να τον λατρεύουν μέσα στο Πνεύμα και μέσα στην Αλήθεια.

Μια κοινωνία που ΑΠΟΚΟΠΤΕΙ ένα μέλος του σώματος που την συντελέι, είναι μια κοινωνία που πάσχει απο γάγγραινα!!! Η ανθρωπότητα όμως που είναι ΑΘΑΝΑΤΗ! δε πρέπει να παραδεχθεί τέτοια απόρριψη. Αν ο Θεός είναι η αληθηνή ζωή του μεγάλου σώματος της Ανθρωπότητας, και εάν η πλειονότητα των ανθρώπων θα μπορούσε να είχε καταδικασθεί, ΤΟΤΕ σχεδόν σιγούρα θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Θεός είναι η ΙΔΙΑ η ΚΟΛΑΣΗ!!!
Αν έστω και ΕΝΑΣ μόνον άνθρωπός θα μπορούσε να καταδικασθεί και να απορριφθεί ΧΩΡΙΣ ελπίδα, ΤΟΤΕ η λύτρωση θα ήταν ένα ΨΕΜΑ και η όλη δημιουργία, μια τερατώδες ΑΔΙΚΙΑ.
Ας κάνουμε λοιπόν στους άλλους, ΟΧΙ αυτό που ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ να κάνουν οι άλλοι σε εμάς,ΑΛΛΑ εκείνο που ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ, και να μή κάνουμε στούς άλλους αυτό που θα ήταν άδικο να μας ανταποδώσουν εκέινοι.
Αλλά με τι τρόπο θα μπορούσαμε να το πετύχουμε αυτό;;; Κατα τη γνώμη μου χρειάζεται ΑΚΕΡΑΙΑ ΗΘΙΚΗ, η οποία θα εμφανιστεί ΜΟΝΑΧΑ όταν η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ καθοδηγήται απο τη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ να συγκρατήται απο την ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.
Ο Θεός δε ρίχνει κανεναν στη κολαση η οποία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ.
ΟΜΩΣ... εμείς οι άνθρωποι, ΟΙ ΙΔΙΟΙ, μπορούμε να οδηγηθούμε σε αυτήν (την κολαση) ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΠΙΛΟΓΗ

Ο πρώτος που τέθηκε σε αυτή την ίδια τη κόλαση, ήταν ο ΣΑΤΑΝΑΣ με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που και ο άνθρωπος μπορέι να μεταβή. Αυτός είναι (Ο ΣΑΤΑΝΑΣ) ο πλήρως, απόλυτα και χωρίς επιστροφή κολασμένος, ο οποίος είναι ένα παράλογο όν, αλλά και μια ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ.
ο Σατανάς είναι η τελευταία λέξη της δημιουργίας, είναι το περιορισμένο, χειραφετειμένο απεριόριστα. 'Αμοιρε σατανά, θέλησες να γίνεις "όμοιος με το Θεό σου", του οποίου έγινες το ακριβώς αντίθετο, μιάς και ο Θεός είναι η απαραίτητη υπόθεση της Λογικής, ενώ εσύ σατανά είσαι η απαραίτητη υπόθεση του παράλογου που ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ΩΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!!!
Ο Διάβολος είναι η τρέλλα που αποδίδεται στον Θεό (μιάς και αυτός ο θεός τον έφτιαξε). Ο Σατανάς δεν είναι ένα πρόσωπο, είναι ένας "τύπος" ή μιά "κατάσταση", αντίθετη προς τον "τύπο" ή τη "κατάσταση" του Θεού ΤΟΥ. Είναι μέσα στη φαντασία μας η αναγκαία αντίθεση, η τεχνιτή σκιά, που χάριν αυτής της σκιάς, αντιλαμβανόμαστε ΟΡΑΤΑ πλέον το άπειρο ΦΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!
Το δόγμα της εκκλησίας καταντάει ΑΝΑΡΧΙΑ όταν λέει πώς "ο Σατανάς είναι ο κόσμος" Σε αυτή τη δήλωση η Λογική έρχεται να μας πέι: ΑΡΑ ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ και μάταια για να αποφύγει τη λογική θα επινοούσε τα πρωτεία ενός θεού, που θα επέτρεπε στον στον Διάβολο να ατιμάζει τους ανθρώπους, και την δημιουργία!!! Μια τέτοια ανοχή, θα αποτελούσε μια ΤΕΡΑΤΩΔΗ ΣΥΝΕΝΟΧΗ και ο Θεός συνένοχος του Διαβόλου ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.

Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί ο Αγ.Ιωάννης τον αποκαλέι "ΚΤΗΝΟΣ & ΘΗΡΙΟΝ";;; Μα γιατί η ουσία του είναι η Ανθρώπινη Κτηνοδία και Αφροσύνη
Τα "πράγματα" απο μόνα τους είναι ορθά τοποθετημένα, αν βάλουμε το ΛΕΥΚΟ επάνω στο ΜΑΥΡΟ, τότε το λευκό θα λάμψει, αν πάλι τοποθετήσουμε το ΜΑΥΡΟ επάνω στο ΛΕΥΚΟ, τότε το ΜΑΥΡΟ θα μοιάζει με τρύπα!!!
Αν τώρα ανακατέψουμε τα 2 αυτά ΑΚΡΑΙΑ ΧΡΩΜΑΤΑ το αποτέλεσμα θα είναι το ΓΚΡΙΖΟ. Υπάρχουν ΛΕΥΚΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ και υπάρχουν και ΜΑΥΡΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ. Οσο και να έψαξα, δε καταφερα να εντοπίσω τους Γκρίζους. Υπάρχουν; Αν ναι που είναι; Αν όχι, γιατί τους κατασκευάζουμε εμείς ανακατεύοντας τα χρώματα και μαζι με αυτά ΚΑΙ τις έννοιες που αντιπροσωπευουν;;;

"Η Θεία Μαγεία κάνει τον 'Ανθρωπο ΘΕΟ. Η Ανθρώπινη Μαγεία δημιουργεί έναν καινούργιο ΔΑΙΜΟΝΑ"

Τις σκέψεις μου αυτές τις αφιερώνω σε όλους όσους μοιράζονται μαζί μας μέσα στο forum τις θέσεις τους και τις απόψεις τους. Είναι σκέψεις που δημιουργήθηκαν μετά απο τη πολύχρονη μελέτη μου επάνω στα έργα 2 εξαιρετικών προσωπικοτήτων του εσωτερισμού.
Της Ελένης Πετρόβνας Μπλαβάτσκυ και του Αλφόνς Λουί Κωνστάντ (Ελιφάς Λεβί)

Κέλσος

---

Πιστεύω πως όλα αυτά περί Αγγέλων και Σατανάδων είναι αλληγορίες που υπάρχουν στις θρησκευτικές μυθολογίες από τότε που αυτές εμφανίστηκαν και ο πρωταρχικός τους συμβολισμός έχει πια χαθεί.

Μια θέση που έχει νόημα αν αποδεχόμαστε τις δύο καθόδους των Μανασαπούτρα (Ε.Π.Μπ.) είναι πως στην πρώτη κάθοδο δεν δέχτηκαν τον θείο σπινθήρα όλοι οι άνθρωποι. Το 1/3 τον δέχθηκε και εργάστηκε για την πρόοδο της ανθρωπότητας, το 1/3 τον δέχθηκε αλλά πρόδοσε τη γνώση και το υπόλοιπο 1/3 δεν στάθηκε ικανό να συλλάβει τις νοητικές εικόνες και να τροποποιήσει τη νοοτροπία του με τον ζητούμενο τρόπο, οπότε χρειάστηκε μια δεύτερη κάθοδο, οπότε όλοι οι άνθρωποι "φωτίστηκαν" και έγιναν Άνθρωποι. Γι' αυτό, είμαστε σύγχρονοι αλλά όχι συνέποχοι.

Αυτή η άποψη μου μοιάζει να κρύβεται αλλά και να φανερώνεται στην μυθολογία για το 1/3 των Αγγέλων και των Σατανάδων.

Ο αποσυμβολισμός σου ως προς τον Θείο Σπινθήρα που το 1/3 έλαβε και έκανε "καλή" χρήση του, το 1/3 έλαβε επίσης, αλλά έκανε "κακή" χρήση του καθώς και το υπόλοιπο 1/3, οι
ΜΑΝΑΣ-ΑΠΟΥΤΡΑΣ, το γένος το δικό μας "δε στάθηκε ικανό να συλλάβει τη γνωση" μας δείχνει μια κακή δημιουργία, που εξ'αρχής της είχε διακρίσεις....
Αναλογίσου το και θα δείς ότι μέσα σε αυτή την αλληγορία, κρύβεται κάτι πιό ουσιαστικό.
'Αλλωστε το όνομα των αγγέλων απο οπου και καταγόμαστε δηλώνη ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΗ ΝΟΗΣΗ, μιάς και το ΜΑΝΑΣ σημένει ΝΟΗΣΗ.
Να διαθέταν νόηση και να μήν αντιλήφθηκαν τη γνώση;;;;
Χμμμμμ....

Κέλσος

Η σταγόνα σε σχέση με τον ωκεανό ειναι ακριβώς αυτο το πράγμα, ξεχνάς καλή μου ότι
η ποιοτητα και η ουσία της σταγόνας και του ωκεανού είναι ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΙΔΙΑ!!! Η διαφορά τους είναι στη ποσοτητα και αυτη είναι που μας τρομάζει... Ο καλός κολυμβητής πάντως κολυμπά το ΙΔΙΟ καλά ΚΑΙ στη παραλία ΚΑΙ στη μέση του ωκεανού!!!

Μη φοβάσαι λοιπόν να πέρνεις θέση στα πράγματα... και μη περιμένεις να σου δείξουν οι άλλοι τον δρόμο, τον δρόμο ΣΟΥ τον φτιάχνεις προχωρόντας...

Πάντως καλού κακού ... "ρίξε μια ζαριά καλή και για μένα βρε ζωή..."
γι'αυτό... "συν Αθηνά και χειρα κίνει"... "βοήθαμε Παναγία μου, ναι αλλά βάλε και συ το χέρι σου"...

Κέλσος

Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας... και την ανοχή σας φίλοι μου, ΠΑΛΑΙΟΙ και ΝΕΟΙ...

'Ολα για την επιχείρηση :

Κέλσος ο Φιλαλήθης

Υ.Γ. Όποιος ξέρει τίποτα για αυτούς τους αγγέλους που έμειναν ουδέτεροι στην προαιώνια μάχη θεού-διαβόλου ας γράψει στο forum ή ας μου στείλει email.

Κέλσος ο Φιλαλήθης

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr