Μία απορία έχω:
Εγραφε ο Κένταυρος greeklish;

(σίγουρα πάντως, όχι ο Χείρωνας...)

Και για να σοβαρευτώ λίγο,
θα σε παρακαλούσα να γράφεις στα ελληνικά, εκτός εάν υπάρχει κάποιο τεχνικό πρόβλημα που σε εμποδίζει γιαυτό, οπότε μπορείς να συμβουλευτείς τα θέματα:

Προτάσεις - Λύσεις για την αποφυγή των Greeklish !

Provlima me ta ELLHNIKA

Σχετικά τώρα με τον μπαμπά του Χριστού, θα ήθελα να σε ρωτήσω:
Ποιά είναι για σένα η χρησιμότητα της γνώσης αυτής που θέλεις να πάρεις;
(δεν είναι ρητορική η ερώτηση)

Το ερώτημα που θέτεις απασχόλησε και απασχολεί συνεχώς τους ανθρώπους. Βέβαια, η ιστορία έχει δώσει προ πολλού απαντήσεις στο θέμα του εάν υπήρξε ή όχι κάποιος που να ανταποκρίνεται στα όσα μαρτυρούν τα κείμενα της χριστιανοσύνης.

Οφείλει λοιπόν ο καθένας να ερευνήσει και να δει πίσω από συμφέροντα και κοσμικές εξουσίες. Η έννοια ενός «Χριστού» είναι συνάμα μια πανανθρώπινη αξία.

Αυτά που ακολουθούν τα έχω δημοσιεύσει και παλαιότερα, αποτελούν όμως μια πραγματικότητα που η ιστορική καταγραφή αναδεικνύει.

Για τη ζωή του Χριστού λοιπόν, δεν υπάρχουν σημαντικές πληροφορίες, εκτός των Ευαγγελίων. Οι λιγοστές πληροφορίες από εξωβιβλικές πηγές, όπως τα έργα των Σουητώνιου, Ιώσηπου και Τάκιτου ή το Ταλμούδ, ΔΕΝ είναι σύγχρονες του Ιησού και αναφέρονται ΕΜΜΕΣΑ σ' αυτόν, χωρίς να δίνουν αξιόλογες πληροφορίες, κυρίως όμως, θεωρούνται εξόχως αμφίβολης εγκυρότητας.

Καταρχήν, ο Φίλων ο Αλεξανδρινός (~30 π.Χ.- 54 μ.Χ.), Εβραίος φιλόσοφος με θαυμασμό προς τον ελληνικό πολιτισμό, ο οποίος είχε ενεργό ρόλο εκπροσώπησης των Εβραίων στη Ρώμη, έγραψε σημαντικά ιστορικά και φιλοσοφικά έργα, αλλά ΔΕΝ αναφέρει τίποτα για το Χριστό και τη διδασκαλία του, ενώ περιγράφει στα έργα του μέχρι και ασήμαντες λεπτομέρεις από τη ζωή των Ιουδαίων της εποχής του.

Ο Ιώσηπος Φλάβιος (Josephus Flavius, 37-100 μ.Χ.), ιστορικός με αριστοκρατική καταγωγή και θρησκευτική μόρφωση, έζησε στην Παλαιστίνη, πήρε μέρος στον ιουδαϊκό πόλεμο μέχρι την καταστροφή της Ιερουσαλήμ (70 μ.Χ.) και αιχμαλωτίστηκε από τους Ρωμαίους. Στα βιβλία του «Πόλεμος των Ιουδαίων» και «Ιουδαϊκές Αρχαιότητες» περιγράφει ο Ιώσηπος με λεπτομέρειες διάφορα περιστατικά από την απώτερη και πρόσφατη ιστορία του λαού του, αναφέρεται σε διάφορες εβραϊκές αιρέσεις κτλ., δεν κάνει όμως ΚΑΜΙΑ αναφορά σε «χριστιανούς».

Σε κάποιο σημείο των «Ιουδαϊκών Αρχαιοτήτων» αναφέρεται όμως απρόσμενα και μάλλον επαινετικά στη δραστηριότητα και τα θαύματα του Χριστού (!), τον οποίο αποκαλεί Μεσσία. Οι ιστορικοί, κρίνοντας από το γεγονός ότι ο Ιώσηπος ήταν πιστός στην ιουδαϊκή θρησκεία και διέθετε βαθειά μόρφωση για θρησκευτικά και ιστορικά θέματα, συνάγουν το συμπέρασμα ότι η αναφορά του Ιώσηπου στο Χριστό οφείλεται σε μεταγενέστερη προσθήκη στο έργο του.

Αυτό το σκεπτικό ενισχύεται κι από το γεγονός ότι ο Ωριγένης (3ος αιώνας), πατέρας της χριστιανικής εκκλησίας, κατηγορεί σε κείμενό του τον Ιώσηπο ότι δεν δέχεται πως ο Χριστός ήταν ο αναμενόμενος Μεσσίας της ιουδαϊκής θρησκείας. Αντίθετα, ο Ευσέβιος που έζησε τον 4ο αιώνα, θεωρεί δεδομένη την αναφορά του Ιώσηπου στον Χριστό ως Μεσσία. Έτσι συμπεραίνεται ότι η προσθήκη στα γραπτά του Ιώσηπου έγινε εκείνο το χρονικό διάστημα και με προφανείς σκοπούς.

Το Ταλμούδ αναφέρεται στον Ιησού σε κεφάλαιο που γράφτηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. τον ονομάζει όμως τις πιο πολλές φορές Μπεν Σταντά ή Μπεν Παντιρά και τον συνδέει με πρόσωπα και περιστατικά που συνέβησαν περίπου 100 χρόνια πριν από αυτά που αναφέρονται στα Ευαγγέλια.
Την εποχή που γράφτηκε αυτό το μέρος του Ταλμούδ υπήρχε όμως ήδη εξάπλωση του Χριστιανισμού και γι' αυτό είναι ανεξήγητη η αντίφαση..... Πιθανολογείται λοιπόν ότι στο Ταλμούδ καταγράφηκαν όχι οι «επίσημες» χριστιανικές απόψεις, οι οποίες έτσι κι αλλιώς δεν είχαν διαμορφωθεί ακόμα, αλλά εκείνες κάποιας από τις πολλές «χριστιανικές κοινότητες» που είχαν δημιουργηθεί στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία και ΔΕΝ ΕΙΧΑΝΕ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΡΦΗ.

Ο διακεκριμένος στωικός φιλόσοφος Σενέκας που έζησε τον 1ο χριστιανικό αιώνα, αν και εκφράζει στα έργα του φιλοσοφικές απόψεις που δεν διαφέρουν σημαντικά από αυτές του χριστιανισμού και γι' αυτό επαινείται από τους πατέρες Τερτυλλιανό και Ιερώνυμο, δεν κάνει στα έργα του ΚΑΜΙΑ αναφορά στο Χριστό και στους χριστιανούς, παρ' ότι σχολιάζει επιπτώσεις στην πολιτική της Ρώμης από διάφορα σημαντικά και ασήμαντα γεγονότα της εποχής. Γι' αυτό πιθανολογείται ότι, αυτό που καθιερώθηκε αργότερα ως «χριστιανική διδασκαλία», έχει εμπλουτιστεί, μεταξύ άλλων, με υλικό από τη φιλοσοφία του Σενέκα και όχι ότι ο Σενέκας απηχεί τις, έτσι κι αλλιώς ακόμα αδιαμόρφωτες, χριστιανικές απόψεις.

Ο ιστορικός Τάκιτος (Publius Cornelius Tacitus, ~55 - 115) αναφέρεται στα «Χρονικά» που γράφτηκαν το έτος 155, με εχθρικό ύφος στους χριστιανούς, πράγμα που σημαίνει ότι κατά το δεύτερο χριστιανικό αιώνα είχαν ήδη συγκροτηθεί και ήταν υπολογίσιμες οι ομάδες οπαδών του χριστιανισμού, οι οποίοι διαμόρφωσαν σταδιακά και την ιστορία του Χριστού (..μιλάμε ΓΙΑ ΤΟΝ 2ο ΑΙΩΝΑ, και αναφερόμαστε στις πρώτες ιουδαϊκές αιρέσεις που ερμήνευαν ΟΧΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΜΙΑ «ΕΠΙΓΕΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ»!).

Ο Σουητώνιος (Gaius Tranquillus Suetonius) που ήταν σύγχρονος του Τάκιτου, περιγράφει διωγμούς χριστιανών από τον Νέρωνα και τους αναφέρει περιφρονητικά ως «είδος ανθρώπων που είχαν προσηλωθεί σε κάποια καινούργια και βδελυρή δεισιδαιμονία». Επίσης στο έργο του «Κλαύδιος» αναφέρεται ο ιστορικός στην «...υποκίνηση των Εβραίων από κάποιον Χρηστό» (Σημείωσε την λεπτομέρεια: χρήστο).

Αυτό δεν αποτελεί βέβαια μαρτυρία για την ιστορική παρουσία του Χριστού της Καινής Διαθήκης αλλά καταγραφή πληροφοριών. Το γεγονός όμως ότι ο άριστος γνώστης της ελληνικής γλώσσας και γραμματικής Σουητώνιος έγραψε «Χρηστός» (που ήταν τότε ΟΝΟΜΑ ΔΟΥΛΩΝ, δηλαδή χρήσιμος, καλός) αντί του «Χριστός» ( ο έχων το χρίσμα δηλαδή), έχει δώσει και απάντηση ως πρός το ότι αυτή η φράση προστέθηκε μεταγενέστερα.

Πέρα από αυτές τις γενικόλογες και αμφισβητούμενες αναφορές, δεν υπάρχει κάποια ενιαία ιστορική περιγραφή της ζωής του Χριστού. Ακόμα και η ημερομηνία γεννήσεώς του, δεν είναι γνωστή, παρότι ακριβώς αυτό το έτος γεννήσεως έχει καθοριστεί ως η αρχή της σύγχρονης χρονομετρήσεως.

Το έτος γεννήσεως του Χριστού εκτιμάται ότι βρίσκεται.μεταξύ τού 4 και του 1 π.Χ. Η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα γεννήσεως δεν έχει σχέση με το Χριστό, αλλά ταυτίζεται με την ημέρα γεννήσεως προχριστιανικών θεϊκών μορφών ( π.χ. ο «Θεός» του Μ.Κωνσταντίνου ΜΙΘΡΑΣ) και με ρωμαϊκές εορταστικές εκδηλώσεις.

Στη χριστιανική Ρώμη καθιερώθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως εορτή τής γεννήσεως το έτος 354, στην (επίσης Ρωμαϊκή) Κωνσταντινούπολη το 379 και στην Αντιόχεια το 388.

Για τα χρόνια από τη γέννηση μέχρι τη δημόσια εμφάνιση του Ιησού, η οποία τοποθετείται σύμφωνα με αναφορές στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο περί τα έτη 28-29, ΔΕΝ υπάρχουν επίσης οποιαδήποτε ιστορικά στοιχεία.

Γενικά λοιπόν, η μορφή που αναδύεται από τις περιγραφές της Καινής Διαθήκης δεν υπάρχει στο ιστορικό στερέωμα. Πράγμα που προφανώς δεν θεωρούνταν κάποτε ως απαραίτητο, παρά ως διδασκαλία και συμβολισμό.

Λέω λοιπόν, ότι άσχετα από το τι γράφουνε και τι όχι τα κείμενα που συμπεριληφθήκαν στην Καινή Διαθήκη, ιστορικές αναφορές δεν υπάρχουνε.

Το σημείο που αναφέρεις, καθώς και πολλά άλλα εξάλλου, δεν σχετίζονται με την ύπαρξη ή όχι του Ιησού αλλά με μηνύματα που θέλουνε να περάσουνε οι Ευαγγελιστές στους νέους πιστούς. (η τέλος πάντων αυτοί που γράψανε ως «Ευαγγελιστές»)

Προσεγγίζοντας την ιστορική πραγματικότητα διαχωρίζουμε τον μύθο από τα γεγονότα. Μύθους επομένως (οι περιγραφές της Κ.Δ.) έχουμε αρκετούς, γεγονότα όμως όχι.

quote:

---

Όσο για το ποιος ήταν πατέρας του θα πρ΄πει να ανρωτηθούμε γιατί οι βουδιστές λένε το ίδο για το Βούδα;

---

Edited by - Ydroxoos25 on 16/01/2005 08:17:50

quote:

---

Με ελικόπτερο ?

---

Ρε Αγνοων
Δεν σας καθετε η αληθεια. Την μα......α θα την πητε?

quote:

---

o pateras toy xristoy nomizo pos itAN KAPIOS POY APLA DEN ANAFERETE KAPOY KAI O IOSHF META APO PLIROMI AKOLU8USE TIN MARIA GIA NA MHN TI LI8OBOLISOYN I MALAKES

gnr

---

Εσει θα παρεις αριστα για την σοφια σου

ανδρεας

Και ο Λόγος σάρκα έγινε
και κατασκήνωσε ανάμεσά μας,
και είδαμε με θαυμασμό τη δόξα του,
δόξα όπως ενός μονογενούς από τον Πατέρα,
πλήρης από χάρη και αλήθεια.

ο Χριστός Ιησούς,
6 ο οποίος, ενώ υπήρχε με μορφή Θεού,
δε θεώρησε αρπαγμό το να είναι ίσα με το Θεό,
7 αλλά τον εαυτό του κένωσε
και έλαβε μορφή δούλου,
όταν έγινε με ομοίωμα ανθρώπων.
Και αφού βρέθηκε στο σχήμα ως άνθρωπος,
8 ταπείνωσε τον εαυτό του
και έγινε υπάκουος μέχρι το θάνατο,
θάνατο μάλιστα σταυρικό.
9 Γι’ αυτό και ο Θεός τον υπερύψωσε
και του χάρισε το όνομα
που είναι πάνω από κάθε όνομα,
10 ώστε στο όνομα του Ιησού
κάθε γόνατο να καμφθεί
επουράνιων και επίγειων και καταχθόνιων όντων,
11 και κάθε γλώσσα να ομολογήσει
ότι είναι Κύριος ο Ιησούς Χριστός
προς δόξα του Θεού Πατέρα.

Ο Ιησούς Χριστός ήταν αναμάρτητος ! Άρα θα πει ότι γεννήθηκε αναμάρτητος! Άρα πως θα μπορούσε να έχει για πατερά έναν άνθρωπο και να είναι αναμάρτητος? Αφού ο άνδρας γεννάει και όχι η γυναικά. Η γυναικά τηχτεί.

quote:

---

Vasiliscm:Κι εσύ που το ξέρεις αυτό Snoopy?

---

Aπο τα Ευαγγέλια ...

Ο Μίθρας γεννήθηκε με «άνωθεν επέμβαση», το ίδιο και ο Χριστός.

Η Παρθένος, εδώ και εκεί, και πέρα απο θρησκοληψία και προλήψεις, μόνο αλληγορικά μπορεί να γίνει μητέρα χωρίς να πάψει να είναι παρθένος.

quote:

---

Η Παρθένος, εδώ και εκεί, και πέρα απο θρησκοληψία και προλήψεις, μόνο αλληγορικά μπορεί να γίνει μητέρα χωρίς να πάψει να είναι παρθένος.

---

Edited by - medtech on 10/04/2007 00:45:40

"Ο αληθής λόγος" του Κέλσου είναι πράγματι συγκλονιστικός. Τα επιχειρήματα του Κέλσου τσακίζουν κόκκαλα. Γι'αυτό δεν βρέθηκε ούτε μισό αντίγραφο του συγγράματος αυτού. Οι Χριστιανοί το έκαψαν κατά τους πρώτους μ.Χ. αιώνες.

Αν δεν ήταν ο "αφελής" Ωριγένης, που προκειμένου να αντικρούσει τον Κέλσο παρέθεσε σχεδόν αυτούσιο το έργο του στο "Κατά Κέλσου" σύγγραμά του, σήμερα δεν θα είχαμε αυτό το εξαιρετικό βιβλίο.

Στο δια ταύτα τώρα, η Καινή Διαθήκη λέει ότι πατέρας του Ιησού είναι ο Ιωσήφ και παππούς του ο Ιακώβ :

quote:

---

Βίβλος της γενεαλογίας του Ιησού Χριστού, υιού του Δαβίδ, υιού του Αβραάμ.
2 Ο Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού,
3 Ιούδας δε εγέννησε τον Φαρές και τον Ζαρά εκ της Θάμαρ, Φαρές δε εγέννησε τον Εσρώμ, Εσρώμ δε εγέννησε τον Αράμ,
4 Αράμ δε εγέννησε τον Αμιναδάβ, Αμιναδάβ δε εγέννησε τον Ναασσών, Ναασσών δε εγέννησε τον Σαλμών,
5 Σαλμών δε εγέννησε τον Βοόζ εκ της Ραχάβ, Βοόζ δε εγέννησε τον Ωβήδ εκ της Ρούθ, Ωβήδ δε εγέννησε τον Ιεσσαί,
6 Ιεσσαί δε εγέννησε τον Δαβίδ τον βασιλέα. Δαβίδ δε ο βασιλεύς εγέννησε τον Σολομώντα εκ της γυναικός του Ουρίου,
7 Σολομών δε εγέννησε τον Ροβοάμ, Ροβοάμ δε εγέννησε τον Αβιά, Αβιά δε εγέννησε τον Ασά,
8 Ασά δε εγέννησε τον Ιωσαφάτ, Ιωσαφάτ δε εγέννησε τον Ιωράμ, Ιωράμ δε εγέννησε τον Οζίαν,
9 Οζίας δε εγέννησε τον Ιωάθαμ, Ιωάθαμ δε εγέννησε τον Άχαζ, Άχαζ δε εγέννησε τον Εζεκίαν,
10 Εζεκίας δε εγέννησε τον Μανασσή, Μανασσής δε εγέννησε τον Αμών, Αμών δε εγέννησε τον Ιωσίαν,
11 Ιωσίας δε εγέννησε τον Ιεχονίαν και τους αδελφούς αυτού επί της μετοικεσίας Βαβυλώνος.
12 Μετά δε την μετοικεσίαν Βαβυλώνος Ιεχονίας εγέννησε τον Σαλαθιήλ, Σαλαθιήλ δε εγέννησε τον Ζοροβάβελ,
13 Ζοροβάβελ δε εγέννησε τον Αβιούδ, Αβιούδ δε εγέννησε τον Ελιακείμ, Ελιακείμ δε εγέννησε τον Αζώρ,
14 Αζώρ δε εγέννησε τον Σαδώκ, Σαδώκ δε εγέννησε τον Αχείμ, Αχείμ δε εγέννησε τον Ελιούδ,
15 Ελιούδ δε εγέννησε τον Ελεάζαρ, Ελεάζαρ δε εγέννησε τον Ματθάν, Ματθάν δε εγέννησε τον Ιακώβ,
16 Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ τον άνδρα της Μαρίας, εξ ης εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός.(Κατά Ματθαίον κ.1)

---

Βασίλης

quote:

---

1. Ο Ιωσήφ, άρα ο Ιησούς είναι πράγματι υιός Δαυίδ και υιός του Αβραάμ;
2. Το Άγιο πνεύμα, άρα ο Ιησούς είναι υιός του Αγίου πνεύματος;

Στην πρώτη περίπτωση η Μαρία δεν είναι Παρθένος !! (Εμείς το ξέραμε)
Στην δεύτερη περίπτωση όλη η ιστορία περί υιού Δαυίδ και Αβραάμ είναι ΑΠΑΤΗ !

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr