ΕΤΣΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΛΟΙΠΟΝ - ΑΠΟ "ΤΟ ΥΣΤΕΡΗΜΑ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ" ΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΙΤΕ ΥΛΙΚΟ.
ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΤΑ ΔΙΔΑΞΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ: ΠΑΡΤΕ ΤΟΥΣ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΦΤΩΧΟΙ.

Καλά μιλαμε για πολύ βυζάντιο.

"XΡΥΣΟΠΗΓΗ", "ΖΩΗ", ΚΑΙ "ΣΩΤΗΡΑΣ"

ΠΩΣ Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Το άρθρο αυτό το έγραψα το Σεπτέμβρη του 2000 και το αναδημοσιεύω
τροποποιημένο σε μερικά σημεία του για να γίνει ποιο επίκαιρο.

Τέσσερα χρόνια μετά την εκλογή του Χριστόδουλου στον αρχιεπισκοπικό θρόνο
και ας δούμε το ρόλο της τριανδρίας Χριστόδουλου, Καλλίνικου και Αμβρόσιου
που έφεραν μέσα στους κόλπους της εκκλησίας και τους "αδελφούς" ακροδεξιούς
των Οργανώσεων "Ζωή" και "Σωτήρ", με τη γνωστή φασιστική ιστορία τους. Το
ότι ο Χριστόδουλος πήγε κόντρα στην πορεία με τον πνευματικό του καθοδηγητή
αυτό έγινε για προσωπικά συμφέροντα που διέλυσαν την "Ιερά Συμμαχία".

Ως γνωστόν ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος έχει κι αυτός την καταγωγή του από
αυτά τα παραθρησκευτικά σωματεία. Η "Ζωή" ιδρύθηκε αρκετά χρόνια πριν, το
1907, και κατοπινό της στέλεχος υπήρξε ο Ιερώνυμος, ο πρωθιερέας της
Φρειδερίκης και ο εκλεκτός της χούντας των συνταγματαρχών στη θέση του
αρχιεπισκόπου. Το θεάρεστο έργο που ανέλαβε η "Ζωή" μετά τον πόλεμο και σε
συνεργασία με τη Φρειδερίκη, ήταν να ηγηθεί στο "πνευματικό μέρος του
αντικομμουνιστικού αγώνος". Για το σκοπό αυτό της διατίθεται από το κράτος
ένα πλατύ δίκτυο οργανώσεων και μηχανισμών. Παράλληλα, το κράτος, σε
αντάλλαγμα των υπηρεσιών τους προς το έθνος, παρέχει κάθε είδους
διευκολύνσεις σε αυτές τις χριστιανοφασιστικές οργανώσεις. Είναι ενδεικτικό
το εξής: Εκείνη την εποχή μόνο τρεις οργανισμοί είχαν απαλλαγεί από το
χαρτόσημο: Τα ανάκτορα, η πρεσβεία των ΗΠΑ και η "Ζωή"!..

Ας σημειωθεί ότι η "Ζωή" είχε στις τάξεις της τις ΧΜΟ, τις "Χριστιανικές
Μαθητικές Ομάδες". Στους στρατώνες της ΧΜΟ, όπου φιλοξενούνταν τα μέλη τους,
η μέρα έκλεινε με την κάθε βράδυ, μετά την υποστολή της σημαίας, υπενθύμιση,
ότι το νόημα της δράσης τους έγκειτο στον "αγώνα της χριστιανικής Ελλάδας
κατά του άθεου κομμουνισμού". Ο ρόλος αυτών των σωματείων αντανακλάται στη
διαδρομή των ατόμων που τις απάρτιζαν στα υψηλά τους κλιμάκια. Το "βαρύ
πυροβολικό" της "Ζωής" ήταν οι πανεπιστημιακοί Τσιριντάνης και Ράμμος, ο
ψυχίατρος Ασπιώτης, ο οικονομολόγος Μερτικόπουλος, οι αρχιμανδρίτες Ξένος
και Παρασκευόπουλος και οι Θεολόγοι Παυλίδης και Μουρατίδης.

Και λοιπόν θα πεί ίσως ο αναγνώστης. Ας δούμε λοιπόν την πορεία αυτών των
"μούτρων" στη συνέχεια για να καταλάβουμε που πάει το... λοιπόν: Οι
Τσιριντάνης και Μερτικόπουλος θα διοριστούν αργότερα μέλη υπηρεσιακών
κυβερνήσεων, ενώ ο Τσιριντάνης, ειδικότερα, έγινε και υπουργός Δικαιοσύνης
στην κυβέρνηση Δόβα που έκανε τις εκλογές βίας και νοθείας, το ΄61. Τότε που
ψήφισαν και τα... δένδρα... Οι Παρασκευόπουλος και Ξένος θα ενθρονιστούν
μητροπολίτες από τον Αρχιεπίσκοπο της χούντας Ιερώνυμο. Ο Παρασκευόπουλος
είναι αυτός που ως μητροπολίτης Θεσσαλονίκης "θα αφήσει εποχή" με την
περίφημη προσφώνησή του στη Δέσποινα Παπαδοπούλου, τη γυναίκα του δικτάτορα,
που την παρομοίαζε με την Παναγία! Ο Ξένος θα γίνει λίγο αργότερα
μητροπολίτης Ενόπλων Δυνάμεων. Όσο για τον Μουρατίδη, υπήρξε ο "ιδεολογικός
καθοδηγητής" των τριών Κύπριων μητροπολιτών στην προσπάθειά τους να
εκθρονίσουν τον Μακάριο το 1972...

Από αυτή τη σκοτεινή "μήτρα" κατάγονται και οι τρεις ιεράρχες της
"Χρυσοπηγής", η κλειστή ομάδα που κινούσε τα νήματα του "ανένδοτου αγώνα"
για τις ταυτότητες. Για τους μυημένους στα της εκκλησίας, τα τρία αυτά
"φυντάνια" είναι γνωστά από παλιά. Κοινό στοιχείο τους ότι όλοι ήταν μέλη
της αδελφότητας "Χρυσοπηγή". Βέβαια, όπως είδαμε και πιο πάνω, δεν είναι η
πρώτη φορά που οι ακροδεξιές αυτές χριστιανικές οργανώσεις όπως η "Ζωή" και
"Σωτήρας" επιχείρησαν να προωθήσουν τους δικούς τους ιεράρχες και να
περάσουν τη δική τους γραμμή. Γιατί η "χρυσοπηγή" είναι η συνέχεια της
"Ζωής" και του "Σωτήρα". Εμφανίστηκε ενάμιση χρόνο πριν πέσει η χούντα. Δεν
άνοιξε τις πύλες της σε λαϊκούς, αλλά παρέμεινε αυστηρά μοναστική με
αποτέλεσμα τον πλήρη έλεγχο των μελών της από τον ιδρυτή της.

Με το Βασιλικό Διάταγμα 75/1973 που δημοσιεύθηκε στο υπ΄ αριθ. ΦΕΚ τ.Α της
26/1.1973 ιδρύθηκε η Συνοδική Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής. Ψυχή της, ο
σημερινός Πειραιώς, Καλλίνικος Καρούσος που εξελέγη ηγούμενος, θέση που
διατηρεί και σήμερα. Κάτι που σημαίνει ότι τα μέλη οφείλουν υπακοή στις
εντολές του, ακόμα και αν έχουν εκλεγεί στο ανώτατο αξίωμα της εκκλησίας
(βλέπε Χριστόδουλος και τα μαλιοτραβήγματα).

Στις 14 Ιουλίου 1974, πριν την πτώση της δικτατορίας, επιτυγχάνει την εκλογή
του Χρήστου Παρασκευαϊδη στη μητρόπολη Δημητριάδος με το εκκλησιαστικό όνομα
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ. Στις 17 Αυγούστου 1978 ένας ακόμα αδελφός της "Χρυσοπηγής", ο
αρχιμανδρίτης Αθ. Λενής, κατορθώνει με τη βοήθεια του Καλλίνικου και του
αδελφού του Χριστόδουλου να εκλεγεί στη μητρόπολη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας,
με το όνομα ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ.

Έτσι, λοιπόν, συμπληρώθηκε η τριανδρία της "Χρυσοπηγής", που έμελλε να
κυριαρχήσει στην ελλαδική εκκλησία. Στις 22 Ιουλίου 1995 πετυχαίνουν την
εκλογή ενός άλλου αδελφού. Του αρχιμανδρίτη Ευα. Πιστολή, που είχε
υπηρετήσει ευδοκίμως τις μητροπόλεις Πειραιώς (Καλλίνικος) και Δημητριάδος
(Χριστόδουλος), αλλά και στην αστυνομία ως προϊστάμενος της Θρησκευτικής
Υπηρεσίας και καθηγητής των σχολών της ΕΛ.ΑΣ. Ο εν λόγω αδελφός εκλέγεται
μητροπολίτης Σάμου και Ικαρίας με το εκκλησιαστικό όνομα ΕΥΣΕΒΙΟΣ.

Το "μεγάλο άλμα" των ακροδεξιών ιεραρχών της "Χρυσοπηγήςε" γίνεται με το
θάνατο του Σεραφείμ. Ύστερα από σκληρή παρασκηνιακή μάχη - και με τη βοήθεια
του Θεού - ο μέχρι τότε μητροπολίτης Δημητριάδος Χριστόδουλος εκλέγεται
αρχιεπίσκοπος Αθηνών... Βρώμικες και σκοτεινές ιστορίες που όμως δεν πρέπει
να παραμένουν άγνωστες. Ο ρόλος της εκκλησίας είναι γνωστός στο διάβα των
αιώνων και έχουμε γράψει και άλλες φορές για τα... κατορθώματά της. Και
είναι φυσικό να κρατά αυτή τη στάση η εκκλησία γιατί γνωρίζει ότι εκφράζει
την απατηλή συνείδηση των κολασμένων αυτής της Γης. Γνωρίζουν οι
μητροπολίτες και οι αρχιεπίσκοποι ότι γύρω από τον κάθε εκμεταλλευόμενο
άνθρωπο υψώνεται ένα τεράστιο πλέγμα εξουσιαστικών σχέσεων, ένα τείχος μιας
ψευδοπραγματικότητας στηριγμένης στο όνειρο, στη δεισιδαιμονία και στο
απάνεμο λιμάνι της φενάκη της Θρησκείας. Γνωρίζουν ότι η αποξένωση του
εργαζόμενου από τα μέσα παραγωγής, από τη διαδικασία της, από τη δύναμη της
γνώσης ότι αυτός είναι ο δημιουργός αξίας και υπεραξίας, που την καρπώνεται
ο καπιταλιστής, τον οδηγούν να ντύνει όλες αυτές τις γήινες και ανθρώπινες
σχέσεις, τις οποίες αν θέλει με τον αγώνα του μπορεί να αλλάξει, με
υπερφυσικό μανδύα βιώνοντας τις αυταπάτες της θρησκευτικής και παθητικής
συνείδησης. Τα λόγια του αποστόλου Παύλου (στην προς Κορινθίους Επιστολή)
είναι χαρακτηριστικά για το πώς διαπαιδαγωγείται ο πιστός στη βάση της
κυρίαρχης άποψης των θρησκευτικών αξιών: "Όσοι έχουν χριστιανούς γι΄
αφεντικά θα γίνουν ακόμα εργατικότεροι, γιατί θα δουλεύουν για αδελφούς, να
δουλεύετε με καλή διάθεση σαν να πρόκειται για τον Κύριο και όχι για
ανθρώπους, γνωρίζοντες ότι από τον Κύριο θα πάρετε την ανταπόδοση, γιατί
δουλεύετε για τον Κύριο Χριστό, είτε δούλος είτε ελεύθερος"...

Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι πώς αργά ή γρήγορα τα κοινωνικά
προβλήματα θα αφυπνίσουν τους πληβείους αυτής της ζωής που θα συνενωθούν σαν
μια γροθιά διεκδικώντας το βασίλειο πάνω στη γη. Αυτό διδάσκουν όλες οι
κοινωνικές επαναστάσεις από του Σπάρτακου μέχρι και την Οχτωβριανή. Το
μέλλον μας είναι ο αληθινός παράδεισος μιας πανανθρώπινης κοινωνίας,
απαλλαγμένης απ΄ τη σκουριά του μεσαίωνα και τη σκλαβιά του καπιταλισμού...

Παναγιώτης Βήχος

--------------------------------------------------------------------------------
Χρυσοπηγη - Η αδελφοτητα του σκοτους...
----------------------------------------------------

Χρυσοπηγη

Ως κριτής και τιμητής των «πνευματικών του τέκνων» στην αδελφότητα της
«Χρυσοπηγής»
-μηδέ εξαιρουμένου και του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου- εμφανίζεται ο
ηγουμενος άυτής, μητροπολίτης Πειραιώς Καλλίνικος.
Μετά τις δηλώσεις του «περί αυτοκάθαρσης στο αυτοδιοίκητο σώμα της
Εκκλησίας» που έκανε την Κυριακή (13.2.2005), τη συνέντευξη που έδωσε
(14.2.2005) στο MEGA και το επιτίμιο που επέβαλε στον αρχιμανδρίτη Νικόδημο
Φαρμάκη, πληροφορίες τον φέρουν να έχει επωμιστεί την υπόθεση της
αυτοκάθαρσης της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Ποια είναι όμως η «Χρυσοπηγή» και ποιος ο ρόλος της;
Ιδρύθηκε το 1973 από τον τότε διάκονο Καλλίνίκο Καρούζο («Ζωικό») και τους
λαϊκους Θανάση Λένη και Χρίστο Παρασκευαϊδη (σημερινό Αρχιεπίσκοπο, που μετά
τη χειροτονία του ονομάστηκε Χριστόδουλος).
Η «Ζωή» και ο «Σωτήρας» είναι δύο οργανώσεις που διακρίθηκαν για το
αντικομμουνιστικό τους μένος. Συνεργάστηκαν με την ΕΟΝ του Μεταξά, στη
συνέχεια, κατά τα χρόνια του ελληνοϊταλικού πολέμου, εργάστηκαν για τη
«Φανέλα του στρατιώτη». Στα «πέτρινα χρόνια» συνεργάστηκαν με τον Οργανισμό
Βασιλικής Πρόνοιας για τις «παιδουπόλεις» που έστησε η Φρειδερίκη (όπως
αποδεικνύεται από επίσημα έγγραφα που περιλαμβάνονται στο βιβλίο «Η τρίχρονη
εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας 1946-1949, εκδόσεις Ριζοσπάστη
Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1998, σελ. 457-469).
Σ' αυτήν τη χρονική περίοδο αναφέρεται και ο καθηγητής Χρ. Γιανναράς στο
βιβλίο του «Καταψύγιο ιδεών». Γράφει λοιπόν ότι στις εν λόγω οργανωσεις είχε
δοθεί από την τοτε κυβέρνηση και το παλάτι ατέλεια χάρτου, υπό τον όρο στο
σαλόνι των εντύπων τους να δημοσιεύονται κείμενα με αντικομμουνιστικό
περιεχόμενο.

Στη Βασιλική Χωροφυλακή

Ο μητροπολίτης Αιγιαλείας Αμβρόσιος υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία κατά
τα πέτρινα χρόνια στην «Ενδοξη Βασιλική Χωροφυλακή» ως αρχηγός της
Θρησκευτικής Υπηρεσίας. Στα χρόνια της χούντας στη Χωροφυλακή τον διαδέχθηκε
το νεότερο μέλος της «Χρυσοπηγής», ο σημερινός μητροπολίτης Σάμου Ευσέβιος
(κατά κόσμον Ευάγ. Πιστολής).
Το ίδιο διάστημα που ο αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος... μελετούσε, διετέλεσε
και αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου επί αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου Κατσώνη.
Το 1961 η τριανδρία εγκαταβίωσε αρχικά στα Μετέωρα για έναν χρόνο. Το 1973 η
«Χρυσοπηγή», με βασιλικό διάταγμα, έγινε μοναστήρι με ηγούμενο τον Καλλίνικο
Καρούζο και υπήχθη στην Ιερά Σύνοδο, είχε δε έδρα το Καπανδρίτι, στα όρια
της δικαιοδοσίας του μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα! Εγκυροι
εκκλησιαστικοί κύκλοι απορούν γιατί, κατά παράβαση του καταστατικού, δεν
έγινε ποτέ έλεγχος στα οικονομικά της μονής και γιατί οι ισολογισμοί της δεν
υποβλήθηκαν ποτέ στη Σύνοδο για έλεγχο.
Οι παραεκκλησιαστικές οργανώσεις, με πρώτη τη «Ζωή», επηρεάστηκαν από τις
«ευσεβιστικές» προτεσταντικές οργανώσεις που ανθούσαν στις αγγλοσαξονικές
χώρες πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως τεκμηριώνει σε άρθρο του ο
Αποστόλος Xαρίσης στο περιοδικό «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (200l, τεύχος 4,
σελ. 75-99).
Ορθόδοξοι στοχαστές αλλά και μελετητές-μαρξιστές αποδίδουν στον αρχιεπίσκοπο
Χριστόδουλο πρακτικές «ευσεβιστών», αλλά και Ευαγγελικών των ΗΠΑ. Του
καταλογίζουν ότι πασχίζει να εφαρμόσει «επαναθρησκειoπoίηση της κοινωνίας».
Ανάλογο ρόλο διαδραματίζουν σήμερα στις ΗΠΑ ο πρόεδρος Μπους και ο υπουργός
Εθν. Αμυνας Ντ.Ράμσφελντ.
Οι «πεφωτισμένοι» από τις δοξασίες αυτές, για να επιτύχουν τις προσδοκίες
τους, χρησιμοποιούν μεθόδους όπως το marketing, η «επικοινωνιακή καταιγίδα»
και όσες άλλες πρακτικές, τις οποίες πολλές φορές ο Αρχιεπίσκοπος έχει
επικρίνει φραστικά. Σε αυτό το κράμα προστίθεται ένας υπέρμετρος εθνικισμός,
διανθισμένος από τον έρωτα της εξουσίας και του χρήματος, που συμβάλλει στην
επιβολή της και όχι μόνο.
Στην «Χρυσοπηγή» προσχώρησαν αργότερα οι σημερινοί μητροπολίτες Σάμου
Ευσέβιος, Δημητριάδος Iγνάτιος και Καισαριανής Δανιήλ Πουρτσουκλής. Ενώ ο
Φαναριοφαρσάλων Θεόκλητος Κουμαριανός, ο οποίος εγκαταβίωσε στη μονή,
αλλά... κατά τον ηγούμενο αυτής δεν αφομοίωσε το ιδεολογικοπολιτικό πνεύμα
της αδελφότητας, «ξεβράστηκε από αυτήν ως μη αρεστός λόγω
οικογενειακοπολιτικού DNA» (ο πατέρας του κ. Κουμαριανού είχε εξοριστεί στη
Μακρόνησο και αυτό ενοχλούσε κυρίως τους μητροπολίτες Καλλίνικο και Αμβρόσιο
). Iσως εκεί να οφείλεται το γεγονός ότι όσο διάστημα εγκαταβίωσε στην
αδελφότητα ο Θ. Κουμαριανός «κάποιο αόρατο χέρι τού άνοιγε την αλληλογραφία
του» ( «Απογευματινή» 2.2.2005).
Ο μόνος που τον αποδεχόταν ήταν ο Αρχιεπίσκοπος, διότι τον θεωρούσε
πνευματικό του παιδί.
Εκκλησιαστικοί κύκλοι αποδίδουν στον μητροπολίτη Καλλίνικο και την
Αδελφοτητα της «Χρυσοπηγής» εχθρότητα έναντι των πρώην Σεραφειμικών.
Ο μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος Σινετός ήταν εξ αυτών που πλήρωσαν την
αντιπαράθεση, με «μπλοκάρισμα» της μετάθεσής του από τη μητρόπολη Δωδώνης
στη μητρόπολη Αττικής. Τότε η αδελφότητα δεν ήθελε το μοναστήρι της
«Χρυσοπηγής» στο Καπανδρίτι να υπαχθεί σε πρόσωπο μη εξαρτώμενο από αυτήν.
Ετσι, πριμοδότησε τη μετάθεση του Παντελεήμονα Μπεζενίτη από τη Ζάκυνθο στην
Αττική, ώστε να «είναι του χεριού τους» !
Οι ίδιοι κύκλοι αποδίδουν τα αισθήματα αυτά σε δύο λόγους: στό
ιδεολογικό-πολιτικό πνεύμα από το οποίο διαπνέονται τα μέλη της αδελφοτητας,
αλλά και στην αίσθηση της αδικίας που τα διακατείχε. Οτι δηλαδή «επί
περιόδου Σεραφείμ η "Χρυσοπηγή" δεν ωφελήθηκε, όπως προσδοκούσε, από την
προηγούμενη ηγεσία της Ελλαδικής Εκκλησίας».
Ενα τέτοιο αίτημα χρηματοδοτησης της «Χρυσοπηγής» είχε υποβληθεί στον
μακαριστό σήμερα επίσκοπο Κερνίτσης, Λεόντιο, διευθυντή των Οικονομικών
Υπηρεσιών το 1996. «Η δυστοκία του να ικανοποιήσει τα οικονομικά αιτήματα
του Καλλίνικου κόστισε στον Λεόντιο, κατά την περίοδο της αρχιεπισκοπικής
εκλογής, τη διαπόμπευσή του για την οικονομική διαχείριση, διαπόμπευση που
τον συνόδευσε μέχρι τον θάνατό του».

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr