| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 26/05/2005, 21:07:02
quote:
galadriel
ως συνήθως δικό σας το μαχαίρι δικό σας και το καρπούζι....
"Φτάσαμε στη Σαλονίκη ξημερώματα με τον Μανώλη και τον Νίκο, αφού ταξιδέψαμε όλη νύχτα σιδηροδρομικώς. Αμέσως τηλεφωνάμε του Παπάζογλου να ξυπνήσει να δούμε το στούντιο. Στούντιο πρώτης τάξεως. Στερεοφωνικό παρακαλώ. Όποιος θέλει μπορεί πια να γράφει δίσκους και στη Σαλονίκη, δεν είναι συγκινητικό ?", Από το εσώφυλλο του δίσκου "Η εκδίκηση της γυφτιάς", 22-3-1978, studio "Το Αγροτικόν", Κ.Τούμπα Θεσσαλονίκης. Το θέμα απευθύνεται σ' αυτούς που κρατούν και το μαχαίρι και το καρπούζι. Ευχαριστώ galadriel. Θα επανέλθω. Τα σέβη μου,
Deva Parinito, άρτει αφιχθής εκ Δενδροπόταμον... Υ.Γ Ο Πουσπούλ το έκανε πάλι το θαύμα του! Edited by - Deva_Parinito on 26/05/2005 21:18:48 |
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/05/2005, 21:30:55
 ωραιο θεμα!!
Τελεια εισαγωγη γεια σου ΝΤΕΒΑ! ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΟ ΝΕΤ,ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΡΙΣΩ ΕΝΑ,ΕΓΩ ΣΗΜΕΡΑ ΕΦΑΓΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ
|
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/05/2005, 22:19:25
Στον Δενδροπόταμο παιδιά,
εβίβα, εμπρός με την γυφτιά !
με καρπούζι και μαχαίρι,
τώρα που ‘ναι καλοκαίρι.Μέσα στο παχύ χορτάρι,
ριζικά με το καντάρι,
μοίρες, χήρες Ι.Χ
και γαρύφαλλο στ’ αυτί. Ντέφια, κέφια και τραγούδι,
Θα καεί το πελεκούδι,
κι όλοι οι γιαχνί σοφοί,
φαν σκατέ σε κρεπερί… Τα δέοντα,
Deva Parinito
|
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/05/2005, 23:50:12
Ομολογώ πως ανέκαθεν μου την βίδωνε η πολύ κουλτούρα και η βαριά φιλοσοφία. Παρ’ ότι τούτο, βρίσκομαι σε ένα φόρουμ που η φιλοσοφία πάει σύννεφο, και δεν λέω, καλό είναι να υπάρχουν και τούτοι, οι «αμπελοφιλόσοφοι», οι γιαλατζί σοφοί, οι «δήθεν», οι φινετσάτοι και οι σοβαροφανείς, μα εκατό από τέτοιους, το λέω μέσα από το μεγάφωνο του αγροτικού μου υπόβαθρου, δεν μπορούν να φτάσουν ούτε στο μικρό τους το δαχτυλάκι την εξυπνάδα και το τσακαλίκι ενός γύφτου. Απίστευτοι άνθρωποι οι τελευταίοι, και αυθεντικοί από την κορφή ως τα νύχια με μια αυτοσχέδια ποιητική διάθεση, με εκπληκτικό τρόπο προσέγγισης της ζωής και του θανάτου, καπελωμένοι από την Ανατολίτικη ρυθμική και ζωντανή παράδοση του τσίφτε – τελιού και του άσβηστου φλογερού πάθους που τους συντηρεί. Μεγαλωμένοι χωρίς αρχαίους συγγραφείς, χωρίς θεωρητικές φιλοσοφίες, χωρίς συστήματα, σχολές και αποφθεγματικούς στοχασμούς, ζουν, αναπνέουν και υπάρχουν, με μοναδικό τρόπο χωρίς να τους φοβίζει τίποτε. Παρ’ ότι μεγαλωμένος σε πόλη, εκ γενετής αστός αλλά εκ πεποιθήσεως μπουρτζόβλαχος και χωριατάνθρωπος, θυμάμαι πως κατά την διάρκεια της μουσικής μου παιδείας, ουδέποτε συμπάθησα τον Μπαχ, τον Σοπέν, και τους υπόλοιπους κλασσικούς, ασχέτως αν μπορώ καθισμένος στο πιάνο να τους φέρω στ’ αυτιά των ακροατών μου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ανεπίδεχτης μαθήσεως συμπεριφοράς μου, ήταν θυμάμαι, μια παράσταση που είχε γίνει κάποτε στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Θεσσαλονίκης, υπό την αιγίδα του Κρατικού Ωδείου Βορείου Ελλάδος στο οποίο μαθήτευσα κοντά σε μια εξαιρετική κυρία, δασκάλα του πιάνου. Είχε ιδρώσει ο πισινός μου από τις πολλές ώρες μελέτης ενός μουσικού έργου κάποιου κλασικού, δεν θυμάμαι το όνομά του τώρα, και η δασκάλα μου ήταν σίγουρη πως θα κατάφερνα να σταθώ αξιοπρεπώς στην σκηνή, παρουσιάζοντας στο πολυπληθές ακροατήριο που δεν είχε αφήσει ούτε σπιθαμή κενού χώρου στην αίθουσα, ένα μουσικό πανδαιμόνιο ήχων και μελωδιών. Αντί γι’ αυτό, το πολυπληθές ακροατήριο παρέλαβε τον «Τρελό» του Άκη Πάνου αποδιδόμενο στο πιάνο, με μουσικές «γκέλες» και κλειδοκυμβαλωνίτικες πενιές που είχα κρυφά δουλέψει μόνος μου, όταν έλειπαν ακόμη και οι γονείς μου από το σπίτι. Η δασκάλα μου κοιτούσε έκπληκτη τον Άκη Πάνου να υπερίπταται στον αέρα του Γαλλικού Ινστιτούτου, το ακροατήριο σάστισε στην αρχή, αλλά άρχισε κατόπιν να χειροκροτεί ρυθμικά και ο πρόεδρος της επιτροπής, ω! του θαύματος, σηκώθηκε από την θέση του και χόρεψε ζεϊμπέκικο. Την επομένη, η διευθύντρια του Ωδείου με συνεχάρη και με έδιωξε από την σχολή. Αυτά προς το παρόν και θα επανέλθω παρέα με όλους τους γυφτοπρόξενους αδελφούς μου, για να σας εκδικηθώ… Deva Parinito
Υ.Γ Galadriel, ναι, και το καρπούζι και το μαχαίρι ανοίκει σε μας. Κράτα εσύ τα κουκούτσια κι άμα θες, ξέρω να σου πω και πως να τα φυτέψεις μπας και φτιάξεις κι εσύ κα'να πριβέ μποστάνι και γλυκαθείς, τώρα που καλοκαίριασε κιόλας...
Edited by - Deva_Parinito on 27/05/2005 00:25:13
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/05/2005, 00:29:48
ΩΡΑΙΟΣ.
ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΑ ΑΠΟΨΕ ΠΛΑΤΕΙΑ.
ΩΡΑΙΟΣ.[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Να ξέρεις,ότι ευτυχία είναι να μπορείς να ξεχνάς,και να μπορείς να θυμάσαι.
Η ευτυχία έρχεται από την ικανότητα να νιώθεις βαθιά,να απολαμβάνεις απλά,να σκέφτεσαι ελεύθερα να ρισκάρεις στη ζωή να είσαι απαραίτητος. |
ΑΤΜΑ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
India
6464 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/05/2005, 00:48:07
quote:
Απίστευτοι άνθρωποι οι τελευταίοι, και αυθεντικοί από την κορφή ως τα νύχια με μια αυτοσχέδια ποιητική διάθεση, με εκπληκτικό τρόπο προσέγγισης της ζωής και του θανάτου, καπελωμένοι από την Ανατολίτικη ρυθμική και ζωντανή παράδοση του τσίφτε – τελιού και του άσβηστου φλογερού πάθους που τους συντηρεί. Μεγαλωμένοι χωρίς αρχαίους συγγραφείς, χωρίς θεωρητικές φιλοσοφίες, χωρίς συστήματα, σχολές και αποφθεγματικούς στοχασμούς, ζουν, αναπνέουν και υπάρχουν, με μοναδικό τρόπο χωρίς να τους φοβίζει τίποτε.
accha ..κρατουν τα μυστικα του κοσμου (κιοχιμονο)..."παραυτα".)
ΟΜ
Edited by - ΑΤΜΑ on 27/05/2005 00:50:05 |
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/05/2005, 01:29:48
Κυρ διευθυντά του φόρουμ,
έχω κάτι να σου πω,
έχω βρει όλες τις λύσεις,
στ’ εγκεφάλου μου τις πλύσεις,
με αποσκληρυντικό.Μα εντός μου παραμένει,
μι’ απορία απωθημένη,
γι’ αυτό στάσου πριν αρχίσω,
μια στιγμή να σε ρωτήσω. Κυρ διευθυντά του φόρουμ,
πες μου για τον εαυτό,
όλοι λεν’ «εγώ τον ξέρω»,
μα ουδείς απ’ όσους ξέρω,
λέει για «εσωτερισμό». Εσωτερισμός σημαίνει,
«ό,τι είμαι, αυτό μου βγαίνει,
πάντα εγώ μιλώ σε μένα,
και εντός μου βρίσκω εσένα.» Κυρ διευθυντά του φόρουμ,
μην με πάρεις για αναιδή,
άλλο είναι συζητάω,
κι άλλο είναι αναζητάω
μια συνείδηση ακριβή. Το γιατί μου εσύ το ξέρεις,
κι απ’ αυτό κι εσύ υποφέρεις,
κι όταν βλέπεις απαντήσεις
κάνεις τις δικές σου πλύσεις… Τα σέβη μου,
Deva Parinito
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/05/2005, 06:06:42
Κάτι διάβασα για σκατα, γύφτους…και... φιλοσοφους Εχω τέτοιο φίλο,(γυφτο) μια μέρα μου ομολόγησε τις ρίζες του… Ήθελε να ακούσει και τις δικές μου, έτσι του είπα…πως είμαι γιος Φιλοσόφου (βρήκαμε τους γονείς μας, μα δεν ειμασταν εκει... όταν έγινε το κακό…) Γελάσαμε... και για να γελάσετε και εσείς, θα σας πω κάτι που είπε τελευταία… ο ευγεν-ης... Fo’ Ο Γνωστός μας μπερλουσκονι, τον αποκαλεί, ποτε γυφτο... και ποτε Θεό, (μεσα ειμαστε...), μετά το τελευταίο του λίφτινγκ, παρουσίασε στο πρόσωπο έκζεμα, πρήξιμο... και φουσκάλες με πύων. Πάει λοιπόν στον καλύτερο δερματολόγο του κόσμου, να τον εξετάσει, και αυτός μετά από λεπτομερή εξέταση, του δίνει τρία μπουκαλάκια με χάπια. Θα παίρνεις ένα χάπι από αυτά κάθε μέρα. Τα άσπρα το πρωί, τα πράσινα το μεσημέρι, τα κόκκινα μετά το βραδινό σου φαγητό. Πριν πας για ύπνο το βράδυ, θα βρίσκεις σκατα, καλύτερα αν είναι δικά σου, και θα πασαλείβεις το πρόσωπο σου.. Έμεινε έκπληκτος ο Μπερλουσκονι, μα ήταν τέτοια η φήμη του δερματολόγου, που δεν είπε κουβέντα. Πλησίαζαν και οι εκλογές…. πως θα παρουσιαζόταν στο κοινό του, με τέτοιο αποκρουστικό πρόσωπο…. Πείρε λοιπόν τα χάπια, και κάθε βράδυ πασαλειβόταν, και ιδού το θαύμα… Μετά από λίγες μέρες, το πρόσωπο του, γύρισε νορμάλ. Τηλεφωνάει γεμάτος θαυμασμό και χαρά, στον δερματολόγο, και του ανακοινώνει μετά πολλών επαίνων, το αποτέλεσμα, ζητώντας εξηγήσεις… Είναι απλό, του απαντάει ο Δερματολόγος. Τα άσπρα Χάπια, το πρωί, είναι ένα συνηθισμένο καθαρτικό…. Τα πράσινα χάπια το μεσημέρι, ρυθμίζουν κυκλοφορία και πίεση… Και τα κόκκινα, το βράδυ, είναι Νέα ανακάλυψη, δεν κυκλοφορεί ακόμα στα φαρμακεία, και είναι για το δέρμα του προσώπου…. Καλά όλα αυτά, λεει ο μπερλουσκονι, μα τα σκατά στο πρόσωπο… Ο τίποτα! Είναι ένα προσωπικό… καπρίτσιο!
|
e_shadow
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
246 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/05/2005, 11:01:41
και μια προσφορα απο εμενα!!
Δε ζυγιάζω, δε μετρώ , δε βολεύομαι ! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι
|
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/05/2005, 13:14:20
quote:
Κυρ διευθυντά του φόρουμ,
έχω κάτι να σου πω,
έχω βρει όλες τις λύσεις,
στ’ εγκεφάλου μου τις πλύσεις,
με αποσκληρυντικό.Μα εντός μου παραμένει,
μι’ απορία απωθημένη,
...
Ωρε μάναμ!
Βγάλτε τις κιθάρες από το πατάρι!
(Εγώ ένα ντέφι ξέρω να παίζω - λίγο φάλτσο βέβαια - αλλά εμπνεύστηκα...)Κατά τα άλλα...
Αγαπητέ Deva,
πρωτότυπο και εμπνευσμένα δοσμένο και πάλι το θέμα σου.
Αλλά,
είναι ανάγκη να υπάρχουν αιχμές που αφορούν κάποιο μέλος των forums;
Έδωσες την πρόσκλησή σου για συζήτηση στη Galadriel και καλά έκανες.
Ωστόσο, θα είναι πολύ πιο δημιουργικό για όλους, να μη δίνουμε αφορμή για άσκοπες συγκρούσεις.
Οκ, μία διαφωνία απόψεων είναι αποδεκτή.
Αλλά με μεγάλη προσοχή.
Άλλωστε δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε.
Ο καθένας συμβάλλει στο forum με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
κλικ me 
Ποτέ μην δεχτείς τα σύνορα του ανθρώπου!
Να σπας τα σύνορα! Ν'αρνιέσαι ότι θωρούν τα μάτια σου!
Να πεθαίνεις και να λες: ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
|
Valnta
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Vietnam
2285 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/05/2005, 13:58:38
Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου. --λόγος Γ
Περδικόστηθη Tσιγγάνα,
ω μαγεύτρα, που μιλείς
τα μεσάνυχτα προς τ' άστρα
γλώσσα προσταγής,
που μιλώντας γιγαντεύεις 5
και τους κόσμους ξεπερνάς
και τ' αστέρια σού φορούνε
μια κορώνα ξωτικιάς! Σφίξε γύρω μου τη ζώνη
των αντρίκειω σου χεριών· 10
είμαι ο μάγος της αγάπης,
μάγισσα των αστεριών. Mάθε με πώς να κατέχω
τα γραφτά θνητών κ' εθνών,
πώς τ' απόκρυφα των κύκλων 15
και των ουρανών· πώς να φέρνω αναστημένους
σε καθρέφτες μαγικούς
τις πεντάμορφες του κόσμου
κι όλους τους καιρούς· 20 πώς, υπάκουους τους δαιμόνους,
τους λαούς των ξωτικών,
στους χρυσούς να δένω γύρους
των δαχτυλιδιών, καθώς δένω και το Λόγο, 25
δαίμονα και ξωτικό,
στο χρυσό το δαχτυλίδι,
στο Pυθμό· πώς με βούλλα σολομώντεια
να σφραγίζω και να κλειώ 30
τα μεγάλα τα τελώνια
σε γυαλί στενό, και στη θάλασσα να ρίχνω
το γυαλί, και να γυρνά
μέσ' στην άβυσσο το ό,τι είναι 35
με την άβυσσο γενιά. (Έτσι κι άλλο ένα τελώνιο,
έτσι και η τρανή Ψυχή
στου κορμιού φυλακισμένη
το στενό γυαλί, 40 μέσ' στη θάλασσα της Σκέψης
άθλια πεταχτή
ζη κ' εκεί σα στην πατρίδα,
σάμπως μια άβυσσο κι αυτή). Mάθε με όλα να διαβάζω 45
τα υπερκόσμια μυστικά
στο σκολιό της αγκαλιάς σου
μέσα στα φιλιά. Kι όλα γύρω μου τα πάντα
παντογνώστρα σε μηνάν· 50
μόνο κάτι ακόμα λείπει...
νά με! Eγώ κ' εσύ, το Παν! Γιατί κάτι ξέρω, κάτι
να σου δώσω έχω κ' εγώ·
άδεια στέκεται μια στάμνα 55
στο βαθύ μπροστά νερό, και θα στη γιομίσω. Ξέρω
την πανώρια μουσική·
θα τη ζήσης θεία μαζί μου
στο δικό μου το βιολί. 60 Σάρκα η μουσική θα γίνη
με την πλάστρα μας φωτιά,
κι από μας θα γεννηθούνε
τ' αψεγάδιαστα παιδιά, που όμοια τους θα σπείρουν κι άλλα, 65
κι ό,τι γύρω τους αχνό,
άρρωστο, άσκημο, θα ρέψη
στον αφανισμό. Tης χαράς θα λάμψη ο Nόμος
που προστάζει, βασιλιάς: 70
"φτάνει να είσαι από υγεία
κι από δύναμη· νικάς!" Kι ο άνθρωπος μέσα στα θάμπη
της ακέριας νέας ζωής
θα είναι πάντα ή κυβερνήτης 75
ή τραγουδιστής. Ω φωλιές! Ω αηδόνια! Πάνε
τ' άμοιαστα και τα πεζά,
πέτρα ακύλιστη σκεπάζει
πεθαμένη τη Σκλαβιά 80 Στερνοπαίδι αγάλια αγάλια
θα προβάλη και θα βγή
πλάσμα ακόμα πιο γιομάτο,
νόημα πιο βαθύ. Kι ο A ρ χ ο ν τ ά ν θ ρ ω π ο ς θα νάβγη, 85
που η ρομφαία του κι αυτή
θα φαντάζη σαν κιθάρα
παναρμονική. Kι ο άνθρωπος ο βαριομοίρης
ο ιδροκόπος δουλευτής 90
ο άπλερος που παραδέρνει
δούλος ή βασανιστής, και ή βασανιστής ή δούλος,
αμολόητα και σκληρά
μύριους τύραννους γρικάει 95
μέσ' στα σωθικά, κι ο άνθρωπος ο βαριομοίρης
θα υψωθή θριαμβευτής
σε μια γη πλατιά προφήτης
μιας πλατύτερης ψυχής. 100 Δε γνωρίζω από θρησκείες,
μήτε σκύβω σε θεούς,
γνωριμιά μου εσύ και πίστη!
Πήρα αράδα τους ναούς, γύμνωσα το εικονοστάσι 105
βέβηλα και το βωμό,
λείψαν' άγια, τίμια ξύλα,
κάθε πρόσφορο ιερό, δισκοπότηρα, λαμπάδες,
όλα τ' άγια της καρδιάς, 110
όλα στάρριξα σαν άνθια,
για να τα πατάς! ...Eίπα, κι άκουσες, και γέρνεις...
Tρισαλιά μου, ω τρισαλιά,
στο σκολιό της αγκαλιάς σου 115
μ' όλα τα φιλιά! Περδικόστηθη Tσιγγάνα,
ω μαγεύτρα, που μιλείς
τα μεσάνυχτα προς τ' άστρα
γλώσσα προσταγής! 120 Στα μεστά στα νικηφόρα
στήθια σου ηύρα μοναχά
της γυναίκας την απάτη
και της σάρκας τη σκλαβιά, κι αχαμνή πλανεύτρα αγάπη 125
κ' έν' αρρωστημένο φως
και το λίγωμα που λιώνει
το κορμί του καθενός. Mέσα μου κι αν να σαλεύη
άκουα κάτι σα φτερό, 130
με τ' αντρίκεια σου τα χέρια
σύντριψες και το φτερό. Ω που αγνάντια και μακριά μου
τα μεσάνυχτα μιλείς
προς τ' αστέρια, προς τα πάντα, 135
γλώσσα προσταγής, κι όντας μέσ' στην αγκαλιά σου
σφιχτοκλής με ερωτική,
ω γυναίκα, εσύ σαν όλες,
ψεύτρα, σκλάβα! Ποια είσ' εσύ;... 140
|
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/05/2005, 21:30:43
Είμαι του γύφτου η αιώρα/
και του θανάτου η μαύρη ώρα/
είμαι της γης νερό και χώμα/
και της στιγμής το άγιο σώμα.Είμαι ότι είμαι και δεν είμαι/
κι όχι ότι κάνω και δεν κάνω/
δόξα και ισχύ από βασιλιά και πάνω/
και ελευθερία από ζητιάνο/
Όλα τα αναλαμβάνω! Είμαι του σύμπαντος το κέντρο /
είμαι της ερημιάς το δέντρο /
είμαι στα Ιμαλάϊα αχνάρι /
και μεσ' στην μέρα σου λυχνάρι. Είμαι ότι είμαι και δεν είμαι/
κι όχι ότι κάνω και δεν κάνω/
δόξα και ισχύ από βασιλιά και πάνω/
και ελευθερία από ζητιάνο/
Όλα τα αναλαμβάνω! Του τίποτα είμαι o κανακάρης/
και του παντός τρελό-μπροστάρης/
είμαι μια σύμπτωση στην πλάση/
είμαι το σχέδιο του Θεού εν δράση. Είμαι ότι είμαι και δεν είμαι/
κι όχι ότι κάνω και δεν κάνω/
δόξα και ισχύ από βασιλιά και πάνω/
και ελευθερία από ζητιάνο/
Απλώς, τυγχάνω!
Τα σέβη μου,
Deva
Edited by - Deva_Parinito on 27/05/2005 21:34:27 Edited by - Deva_Parinito on 27/05/2005 21:54:03 |
pixeldream
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
1606 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/05/2005, 02:51:58
ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ...ΚΡΑΤΑΜΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ...ΠΟΙΟΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΗΝ ΖΥΓΑΡΙΑ; ..
|
pixeldream
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
1606 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/05/2005, 04:39:56
ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΤΟ Υ.Γ ΜΠΗΚΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ ΣΚΕΨΕΩΝ...ΑΝ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΦΑ;...ΑΝ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΔΕΝ ΚΟΒΕΙ;...ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΙΟΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΗΝ ΖΥΓΑΡΙΑ...ΚΙ ΑΣ ΚΛΕΒΕΙ...ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ GALADRIEL...ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΧΩ ΕΓΩ ΤΑ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙΑ;...ΤΗΝ ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ...ΤΟΥ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΥ...ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ...ΤΟ ΑΥΡΙΟ/ΠΟΥ ΧΤΙΖΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ...ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΓΗ/ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ...ΤΗΝ ΕΥΘΗΝΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ...ΤΟΝ ΚΑΡΠΟ ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΩΘΙΚΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΦΩΤΙΑ...ΤΕΛΙΚΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΞΑΝΑΣΚΕΦΤΟΜΑΙ...ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ ΚΑΙ ΜΑΧΑΙΡΙΑ...ΟΥΤΕ ΖΥΓΑΡΙΕΣ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ...ΘΕΛΩ ΤΑ ΚΟΥΚΟΥΤΣΙΑ...ΠΟΥ ΤΑ ΦΤΥΝΟΥΝ ΟΛΟΙ...ΠΟΥ ΤΑ ΦΤΥΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΜΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ.
PIXEL...TI ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ PIXEL;
I can make you anything you want to be
I can show you anything you want to see
I can make your hidden fantasies come true
I can make you see things from a different view ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΝΑ PIXEL ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ. .. |
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/05/2005, 11:56:45
quote:
Έδωσες την πρόσκλησή σου για συζήτηση στη Galadriel και καλά έκανες.Ωστόσο, θα είναι πολύ πιο δημιουργικό για όλους, να μη δίνουμε αφορμή για άσκοπες συγκρούσεις.
Οκ, μία διαφωνία απόψεων είναι αποδεκτή.
Αλλά με μεγάλη προσοχή.
Άλλωστε δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε.
Ο καθένας συμβάλλει στο forum με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
Εξαιρετικά αφιερωμένο στην Galadriel...
Θα ‘θελα να ‘μουν ο Ρομπέν, γνωστός, μεγάλος άσσος,
να περπατώ στο Βάλινορ, στο χρυσαφένιο δάσος.Παρέα με τα ξωτικά, της Μέσης Γης τα είδη
και στα μαλλιά σου τα λυτά, πανάκριβο στολίδι. Αχ κυρά του δάσους, μάγισσα,
όλα πια για σένα τ’ άφησα,
μην φοβηθείς και μην ντραπείς όταν με δεις,
είμαι ο Ρομπέν της Μέσης Γης! Εγώ στου Σάουρον την αυλή, θε’ να φυτέψω κρίνο
και δαχτυλίδι θα σου βρω, μονόπετρο και φίνο.
Παρέα με τα ξωτικά, της Μέσης Γης τα είδη,
στα χρυσαφένια σου μαλλιά, αλαργινό ταξίδι. Αχ Λευκή κυρά μου, μάγισσα,
όλα πια για σένα τ’ άφησα,
μην φοβηθείς και μην ντραπείς όταν με δεις,
είμαι ο Ρομπέν της Μέσης Γης! Τα σέβη μου,
Deva Parinito
|
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/05/2005, 14:46:04
Το θέμα φυσικά, δεν ανοίχτηκε για να ταλαιπωρήσει την Galadriel, - της έγραψα και τραγουδάκι όπως είδατε, οπότε εντάξει, αυτοτιμωρήθηκα – αλλά για να εγκαινιάσει μια κουβέντα σχετικά με το αυθεντικό, πρωτότυπο, και παραδόξως αντιφατικό μυστήριο του Έλληνα, που κρύβει μέσα του το αρχαίο φωτεινό πνεύμα και τους φιλοσόφους του παρέα με τα καρπούζια από τα περιβόλια της κυράς Μαρίκας και το «γύφτικο σκεπάρνι» της αυτοπροβολής. Ο δίσκος «Η εκδίκηση της γυφτιάς», έσκασε σαν βόμβα το ’78, ακριβώς για να υπενθυμίσει στο αποπροσανατολισμένο μεταπολιτευτικό μπάχαλο που επικρατούσε τότε, τις ρίζες της ανατολίτικης παράδοσης που έχουμε ως λαός, και που αναμφιβόλως πρέπει να κάνουμε το παν για να τις διασώσουμε από το δυτικό ξενόφερτο νιου γουέϊβ στάτους που είχε αρχίσει να κάνει τις πρώτες του δειλές εμφανίσεις την περίοδο εκείνη, αδηφάγα καταπίνοντας, καταπνίγοντας και εκμηδενίζοντας ότι γνήσιο, αυθεντικό και λαϊκό, έβρισκε στο πέρασμά του, αφού βρήκε άπλετο χώρο και εύφορο έδαφος για να στήσει τα τσαντίρια του. Ακόμη και τούτο το φόρουμ, γράφει στην επικεφαλίδα του «reloaded» αλλά ουδείς ενίσταται, ουδείς απορεί, ουδείς λέει κάτι γι’ αυτό. Ίσως βέβαια το θέμα, να μην είναι και τόσο κατάλληλο σε ένα τέτοιο φόρουμ, αλλά επιτέλους όποιος αναζητά, ας στρέψει την προσοχή του και λίγο προς την αναζήτηση των βαθύτερων ριζών του, γιατί εκεί βρίσκονται οι απαντήσεις. Μου φαίνεται περίεργο κάποιος που αυτοαποκαλείται «εσωτεριστής», να μην αναζητά τα «μέσα» του, αλλά να ρωτά «υπάρχει Θεός?», θαρρείς δηλ. και αν υπάρχει, θα πάει να τον βρει και να κουβεντιάσει μαζί του. Αυτό είναι μια προσωπική σκέψη, και δεν θέλω δηλ. να παρεξηγηθώ, ούτε να θεωρηθώ κατά ή υπέρ μιας κατάστασης, και ξεκίνησα τούτο το θέμα, γιατί βγήκα από τα ρούχα μου, όταν διάβασα την φράση «Θάνατος των ζωντανών ανάμεσα στους ζωντανούς». Αυτό είναι μια βαρύγδουπη μπούρδα, μια διαστημική ανοησία, που ακόμη και ο φέρων της έκφρασης ταύτης, δεν μπορεί να ερμηνεύσει. Ομολογώ πως τα λόγια μου είναι κάπως σκληρά και οι λέξεις που χρησιμοποιώ ενοχλούν πολλούς από δω μέσα. Μα στο κάτω κάτω, αν τούτο το φόρουμ διαπνέεται από λευτεριά και συμπαντική άχνη, ας επιτρέψει και σε μερικά γυφτάκια να διαλέγουν όχι το κουλτουριάρικο αλλά το ντιπ λαϊκό. Η εκδίκηση της γυφτιάς έρχεται να υπενθυμίσει σε κάποιους την καθαρότητα της φυλής, την απλότητα των πραγμάτων και την αποστροφή της από τους «δήθεν». Και δεν είναι η πρώτη φορά που όταν εδώ, στον τόπο μας, οι άνθρωποι αγανακτούν με τους γιαλαντζί, μουντζώνουν την «Ευρώπη» και λένε «καλύτερα οι Τούρκοι». Το έχουμε αυτό στον Μακρυγιάννη, ή στον Παπαδιαμάντη, το έχουμε και με τον Καζαντζίδη, τηρουμένων βεβαίως των αναλογιών. Δηλώνω ευθαρσώς, χωρίς φόβο και πάθος, πως θα κοντράρομαι διαρκώς με τους αρτιφίσιαλ προφήτες, θα τους κάνω την ζωή κόλαση και θα με βρίσκουν πάντα μπροστά τους ω! σαν Οτσαλάν, «κουρδισμένο» Κούρδο κάτω από την κληματαριά της πρωτογενούς και πεντακάθαρης φύσης των πραγμάτων και δίπλα στην πηγή της αμόλυντης Θείας δικαιοσύνης. Μες στου Βοσπόρου τα στενά /
ο Γιάννης κλαίει τα δειλινά/
και ο μεμέτης πλάϊ του/
πίνει και τραγουδάει του.Τούρκος εγώ κι εσύ Ρωμιός/
κι εγώ λαός κι εσύ λαός/
εσύ Χριστό κι εγώ Αλλάχ/
όμως κι οι δυο μας αχ! και βαχ! Με λίγη αγάπη και κρασί/
μεθάω κι εγώ, μεθάς και 'συ/
πιες λίγο από το τάσι μου/
αδέρφι και καρντάσι μου... Τα δέοντα,
Deva Parinito Edited by - Deva_Parinito on 28/05/2005 15:04:24 |
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/05/2005, 10:14:40
Το σαββατοκύριακο το πέρασα με την 11χρονη κόρη μου στο χωριό μου.Όταν μπήκαμε στο χωριό, με το αμάξι ,είδαμε τσιγγάνους που είχανε κατασκηνώσει στα προάστιά του. Είδα δυο παιδάκια να λούζονται μέσα σε μια πλαστική σκάφη και θυμήθηκα τα παλιά καλά χρόνια .
Η γιαγιά μου μας έλουζε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο , μόνο που το κάναμε μέσα σε κλειστό χώρο. Μην μας δει βρε αδελφέ και κανένας συγχωριανός και μας κουτσομπολέψει. Προέτρεψα την κόρη μου να πάμε να δούμε από κοντά την ζωή των τσιγγάνων , αλλά εις μάτην. Φοβήθηκε, μην μας δει κάποιος γνωστός . Αυτοί οι συνάνθρωποί μας , έχουνε ψυχή. Εμείς τι έχουμε ;;; Γελοίες κοινωνικές προκαταλήψεις. Αυτές θα μας χαντακώσουνε.
Ο κόσμος γύρω μας πεθαίνει της πείνας και εμείς , φιλοσοφούμε ,η να το πω λαϊκά ( λέμε μπούρδες ).
Άνθρωπο ζητώ και άνθρωπο δεν βρίσκω. ( που πήγανε όλοι και εγώ μαζί ). Θα συνέλθω επιτέλους ;;;
Δεν το βλέπω να γίνεται ,αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Το σαββατοκύριακο το πέρασα με την 11χρονη κόρη μου στο χωριό μου. Όταν μπήκαμε στο χωριό, με το αμάξι ,είδαμε τσιγγάνους που είχανε κατασκηνώσει στα προάστιά του. Είδα δυο παιδάκια να λούζονται μέσα σε μια πλαστική σκάφη και θυμήθηκα τα παλιά καλά χρόνια .
Η γιαγιά μου μας έλουζε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο , μόνο που το κάναμε μέσα σε κλειστό χώρο. Μην μας δει βρε αδελφέ και κανένας συγχωριανός και μας κουτσομπολέψει. Προέτρεψα την κόρη μου να πάμε να δούμε από κοντά την ζωή των τσιγγάνων , αλλά εις μάτην. Φοβήθηκε, μην μας δει κάποιος γνωστός . Αυτοί οι συνάνθρωποί μας , έχουνε ψυχή. Εμείς τι έχουμε ;;; Γελοίες κοινωνικές προκαταλήψεις. Αυτές θα μας χαντακώσουνε.
Ο κόσμος γύρω μας πεθαίνει της πείνας και εμείς , φιλοσοφούμε ,η να το πω λαϊκά ( λέμε μπούρδες ).
Άνθρωπο ζητώ και άνθρωπο δεν βρίσκω. ( που πήγανε όλοι και εγώ μαζί ). Θα συνέλθω επιτέλους ;;;
Δεν το βλέπω να γίνεται ,αλλά η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
Ειλικρινά ντρέπομαι γιατί οι προγονοί μου ήταν σπαρτιάτες. Ευχαριστώ για την ανάγνωση.
|
nst
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2538 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/05/2005, 10:27:49
Μηπως η αναγκη μαςνα φιλοσοφισουμε προερχεται ακριβως απο αυτη την
συνηδειτοποιηση Alfa-Omega ?Ουτε εγω εχω δεικανενα οικονομικο μεταναστη να φιλοσοφει αλλα εμεις εχουμε ψιλολυσει το βιοτικο
και τωρα ψαχνουμε το νοημα τ ης ζωης
Φιλικα και επειδη και εγω αναρρωτιεμαι[Τι κανω τωρα?]. |
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/05/2005, 19:46:06
Φίλε nst έτσι είναι.Ποιο , τι ;;; Η κοινωνία , άντε να πάρουμε την ελληνική , προωθεί τον υλικό πλούτο. Πνευματικά καθυστερημένα παιδιά της, είναι τα πλούσια σε υλικά αγαθά μέλη της. Για τους φτωχούς , τους γύφτους και τους τσιγγάνους δεν νοιάζεται.
Αυτοί έχουνε τον τρόπο τους . Εσύ, εγώ ,ο Deva_Parinito & καμιά ντουζίνα συνανθρώπων μας , που ψάχνονται ( εσωτερική αναζήτηση ), μπορούμε να βοηθηθούμε. Το ποιο όμορφο δεν είναι ,για εμένα ότι θα βοηθήσω τον συνάνθρωπο που χρειάζεται βοήθεια. Η βοήθεια αυτή που κάθε φορά προσφέρω , στρώνει την ψυχή μου την κάνει καλύτερη.
Ποιο μαλακή , ποιο ανθρώπινη , ποιο αληθινή με το αρχέτυπο. Στον κόσμο αυτόν μονάχα η κακία μένει. Το καλό είναι απειροελάχιστο.
Εξασκείται από λίγα άτομα. Κρίμα. Γιατί όμως εγώ κάνω σαν τρελός , για να διαφημίσω την πράξη του καλού ,παντού και πάντα όταν μου δίνεται η ευκαιρία ;;; Διότι θεός μου είναι το καλό. Ποιο είναι αυτό ;;; Τεράστιο θέμα και θέλει και καλό κρασί , για να συζητηθεί.
|
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/07/2005, 14:30:10
Επιθυμία μου τρελή,
στο Ζάππειο ένα πρωί,
στήνουν τα «θέλω» μου γιορτή,
γυφτάκια σε μια εθνική
συνείδηση εκδικητική. Κι όλο μου λεν’,
«αχ! δεν μπορείς,
όταν θες,
ν’ αντισταθείς»
Κι όλο μου λένε,
«την εκδίκηση θα πάρω,
θες, δεν το θες,
συνειδητά σε κουμαντάρω !» Και ξαφνικά, γελάω με μένα,
μα τρέχω πίσω να ‘βρω εσένα,
γεια σου κι αντίο
και σε χαιρετώ,
γεια σου κι αντίο
και σ’ ευχαριστώ... Τα σέβη μου,
Deva Parinito
Έγινε, τα λέμε... |
Moz
Μέλος 3ης Βαθμίδας
666 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/07/2005, 02:31:38
quote:
Ωρε μάναμ!
Βγάλτε τις κιθάρες από το πατάρι!
(Εγώ ένα ντέφι ξέρω να παίζω - λίγο φάλτσο βέβαια - αλλά εμπνεύστηκα...)
«Ρίχτα κοριτσάρα μου! Mη μασάς,... μεταξύ μας είμαστε!» StoTsakirKef
©Μ_ |
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/07/2005, 11:25:15
ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣΤι να σου πω άλλο πια ?
Για σύνελθε λίγο αγορά !
Στο μέλι τα μέλη κολλάνε,
με τις δικές μου απόχες τρυγάνε,
με τον δικό μου κεντρί, με τσιμπάνε ! Τι να σου πω άλλο πια ?
Αφού συ δεν βλέπεις καλά.
Το νόημα, ελπίδα δεν έχει,
απ’ το δικό μου το μέρος απέχει,
με το δικό μου το αίμα, συντρέχει ! Τι να σου πω άλλο πια ?
Πονάν, θες δεν θες, τα καρφιά.
Γύφτοι, σοφοί, πόρνες, βλάχοι,
με την δική μου την λέξη όπου λάχει,
με τον δικό μου τον τρόπο, εν τάχει ! Τι να σου πω άλλο πια ?
Για σύνελθε λίγο αγορά !
Τα κόκαλα έχουν μεδούλι,
μα εμένα με φτύνουν ακόμα κι οι δούλοι,
σ’ εμένα γυρνάνε στο τέλος τους, ούλοι !
Έγινε, τα λέμε...Edited by - Deva_Parinito on 17/07/2005 11:26:18 |
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/08/2005, 14:43:47
Είκοσι Αγια Σοφιές
δεν κάνουν έναν γύφτο.
Κι αυτό που λέω πάρ' το αν θες
σαν παγωτό και γλύφ' το! Έγινε, τα λέμε... |
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
Η εκδίκηση της γυφτιάς
