Ο ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟΣ ( ΛΟΓΙΟΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ) ΚΑΘΥΒΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΤΡΙΚΗΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟ ΤΟΝ ΦΙΛΟΣΟΦΟ 1541-1611 ΣΤΟΝ ''ΣΤΗΛΙΤΕΥΤΙΚΟ''Να ορισμένα αποσπάσματα του πανάθλιου Μάξιμου του Πελοποννησίου.
...Δεν βλέπουν οι ανόητοι, ότι όλοι σήμερα υποκύπτουν σε τούτον εδώ τον τύραννο, που τον τρέμουν κυριολεκτικά; Και τι τους λείπει των Τούρκων; Το χρήμα ή ο στρατός ή τα πλοία; ; Ή μήπως τους λείπουν οι σύμβουλοι οι αγαθοί; Και ποιος απ΄ τους συμβούλους τους δεν είναι άριστος και δεν έχει το δώρο της σοφίας; Με τζομπανίκες και γυνιά, ω ! οι ανόητοι θα παλέψουν με αυτούς, που βγάζουν θαρρείς φωτιά απ' επάνω τους, πεζοί αυτοί εναντίον " εφ' ίππους και θώραξι περιπεφραγμένων και εμπείρων της πολεμικής τέχνης "; Μα πως φαντάστηκαν, ούτε καν στο όνειρό τους ακόμα, ότι μπορούν, και να επιτεθούν καν, όχι να νικήσουν τους Τούρκους;
Σε άλλο σημείο γράφει:
Δεν αρκούν, Χριστιανοί μου, όσα κάθε μέρα, κάθε ώρα πάθαμε και παθαίνουμε δεινά; Ο Διονύσιος όμως, τίποτε άλλο δεν λογαριάζει, παρά πώς να σας χαλάσει, να σας καταστρέψει με τις ακατάπαυστες αποστασίες του...
Μα αυτοί -οι επαναστάτες- δεν λογαριάζουν, γητεμένοι καθώς είναι από τον Διονύσιο, ούτε ότι, αυτό που σκέπτονται και κάνουν, είναι ασέβεια προς τον Θεό; Η δ ο υ λ ε ί α ε ί ν α ι Θ ε ί ο Δ ώ ρ ο, οι πραγματικοί Ορθόδοξοι, με την καρτερικότητα και την εγκαρτέρηση πιο καλά και πιο αποτελεσματικά, σώζονται από τον τύραννο, παρά με την έπαρση και την παλικαριά. Αυτουνών που είναι ταγοί λαών, των φωτισμένων, μια που δεν είναι σκοτισμένοι, καθήκον είναι, όχι μόνο να μην εξωθούν τους λαούς σε ανταρσία, αλλά αντίθετα να τους μαθαίνουν να υποφέρουν και να υπομένουν γενναία, οτιδήποτε πέφτει απάνω στο κεφάλι τους, αυτή είναι η πραγματική παλικαριά.
Να πως προσπαθούσε να πείσει τους προγόνους μας, να ανέχονται την τυραννία των Τούρκων:
...Ο Θεός την σκλαβιά, μας την έδωσε για τις πολλές μας αμαρτίες, για να μας παιδέψει και να μας σώσει, γιατί μας αγάπησε. Και θα πάμε τώρα εμείς ενάντια προς την Θέλησή Του και την Αγάπη Του; Μόνο με την σκλαβιά θα κερδίσουμε την βασιλεία κι όχι τούτη εδώ, την φθαρτή και πρόσκαιρη, αλλά την αιώνια και άφθαρτη.
Έτσι περιέγραψε τον θάνατο του εθνομάρτυρα Διονυσίου του Φιλοσόφου το 1611.
...Το δε αυτού δέρμα αποδαρείς παρά των ων εκείνος ήλπιζε περιγενέσθαι, βιαίως το ζην απορρήξας, πάντων υψηλότερον τοις πάσι διεδείχθη το αποδαρέν εκείνο πανάθλιον δέρμα, πλησθέν αχύρων, καπισκόλοπος τινος ανασκολοπισθέν και την πόλιν άπασαν περιενεχθέν...
Αυτός είναι ο ηττοπαθής ραγιάς, ανθέλληνας ορθόδοξος Μάξιμος Πελοποννήσιος ο Τουρκόφιλος.
Τα κείμενα του Μάξιμου είναι από το βιβλίο του Κώστα Σαρδελή " Το Συναξάρι του Γένους ", εκδόσεις ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟΝ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ .
( Δεύτερη έκδοση ).
EGV