Εύχομαι καλή συνέχεια.

Μια φράση:
"Δύο πράγματα είναι κυρίως αντίθετα στην λήψη σωστών αποφάσεων, η ταχύτητα και η οργή".
ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ
Ο Θουκιδίδης έζησε το χρυσο αιώνα και τον μεγαλύτερο εμφύλιο στον κόσμο τον Πελοποννησιακό πόλεμο.Είναι ο πρώτος επιστήμων ιστορικός με γνώση πως αυτό που θα γράψει θα μείνει ως κτήμα στην ανθρωπότητα.

Μια ιστορία:
"Κάποτε ένας σύζυγος γύρισε ανέμελος στο σπίτι του μετά από μακρά απουσία εξαιτίας επαγγελματικών υποχρεώσεων.Πίστευε ότι θα έκανε έκπληξη στη γυναίκα του.Γυρναέι λοιπόν νύχτα και βλέπει μες στο σκοτάδι μια αντρική φιγούρα.Του ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι παίρνει την κυνηγετική του καραμπίνα και τον σκοτώνει χωρίς ούτε καν να τον δει στο πρόσωπο.
Ήταν ο γιος του...Το πρωι καταλαβαίνετε τι έγινε"

Στην πράξη:
"Κάποιοι μαθητές κάποια Παρασκευή κάναν μεγάλη φασαρία και έπρεπε να αποφασιστεί η τιμωρία τους.Όλοι περίμεναν να τους καλέσει ο λυκειάρχης στο γραφείο του και να τους δώσει το λιγότερο πενθήμερη αποβολή.Η απάντηση του λυκειάρχη;;;
"Τη σωστή απόφαση θα την πάρουμε την Δευτέρα, όταν θα έχουν ηρεμήσει τα πράγματα.Σήμερα κρινόμαστε εντελώς ακατάλληλοι για να πάρουμε σωστή απόφαση"

ΣΥΜΠΕΡΑΜΑ:
Το χειρότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να λειτουργούμε εν βρασμώ.Δεν κερδίζουμε τίποτα ενώ κινδυνεύουμε να πάρουμε λάθος απόφαση.Ψυχραιμία λοιπόν ψυχραιμία...Ότι κι αν γίνει ή ότι κι αν νομίσετε πως έχει γίνει μην προδικάσετε και προπαντώς μην καταδικάσετε κάποιον χωρίς να ακούσετε γιατί το έκανε...Η ζωή σας θα γίνει πιο εύκολη....Λιγότερες παρεξηγήσεις, λιγότερα λάθη, λιγότερες εξηγήσεις και επεξηγήσεις....

Συμπέρασμα:
Παιδιά ψυχραμία δεν θα τα πάρετε μαζί σας.Εδώ θα τα αφήσετε.Το μόνο που χρειάζεστε είναι η αγάπη.Να θυμάστε ότι είστε άνθρωποι.

Και ένας ωραίος λόγος ενός διανοουμένου που δυστυχώς δεν θυμάμαι το όνομά του.
Να είσαι καλός με τους ανθρώπους ανεβαίνοντας γιατί θα τους χρειαστείς κατεβαίνοντας.

Η ελευθερια δεν αξιζει τιποτα,αν δεν συμπεριλαμβανει την ελευθερια να κανεις λαθη.

Πρεπει να γινουμε η αλλαγη που θελουμε να δουμε.

Η ικανοτητα να συγχωρεις ειναι η ιδιοτητα του δυνατου.Οι αδυναμοι ποτε δεν συγχωρουνε.

Εαν δεν ειχα την αισθηση του χιουμορ τοτε θα πρεπε ν αυτοκτονησω.

Ειναι λαθος να παιρνεις υποχρεωτικα για λαθος εκεινο που δεν καταλαβαινεις.

Ζησε σαν να επροκειτο να πεθανεις αυριο.Μαθε σαν να επροκειτο να ζησεις για παντα.

Ολα αυτα εχουν λεχτει απο τον Μαχατμα Γκαντι.
Ο Γκαντι ελεγε''Οπου κι αν εμφανιστει καποιο προβλημα ή αντιπαλοτητα,οπου και να αντιμετωπισεις τον εχθρο,κατακτησε τον με αγαπη.''

ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙ ΠΩΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΣ ΕΤΣΙ ,ΑΛΛΟΙ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΤΑΝ ΑΛΛΟΙ ΓΙΑΤΙ ΝΤΡΕΠΟΤΑΝ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΓΕΡΟ ΒΟΣΚΟ ΠΟΥ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΕ ΚΑΤ ΙΔΙΑΝ ΡΑΚΟΚΑΤΑΝΙΞΗ ΕΙΠΕ ΑΥΤΟ:

Για να τελειώσουμε: «Μία από τις χαρές τις φιλίας είναι να ξέρεις ποιόν να εμπιστευτείς»(Alejandro Manzoni)

"Η ιστορία μας διδάσκει πως ποτέ ο άνθρωπος δε διδάχτηκε απο την ιστορία..."

<<ο άνθρωπος μου είπαι δουλεύει για να ζει
δεν ζει για να δουλεύει....>>

αν καποιος την εχει διαβασει καπου παρακαλω να μας ενημερωσει

μιά λάθος πράξη
όρια πίκρας
νοιώθω εντάξει
στο φως της νύχτας...
Μιά λάθος λέξη
ψυχής το γήρας
πριν τρεμοπαίξει
δάκρυ αλμύρας...

PIXELDREAM

ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 'ΚΕΙΜΕΝΑΚΙ΄ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ 'ΣΚΕΨΕΙΣ' ΤΟΥ PASCAL

Δεν εχω να προσθεσω τιποτα.

quote:

---

"Συχνα αντιπαθουμε ανθρωπους οχι γι'αυτο που ειναι, αλλα γι'αυτο που ειμαστε εμεις οταν βρισκομαστε μαζι τους."

Δεν εχω να προσθεσω τιποτα.

The truth will set you free

---

Μια ιστορία από τη γιαγιά μου....
Μοιάζει με αυτήν του actr.....
Κάποτε,κάποτε ήταν ένας φημισμένος κυνηγός.Αυτός που λέτε συνήθιζε να πηγαίνει μόνος του για κυνήγι.Μια μέρα λοιπόν τον βρήκε μεγάλη μπόρα και αναζητώντας καταφύγιο μπήκε σε μια σπηλιά.Έλα όμως που στη σπηλιά ζούσε μια αρκούδα.Μια φιλική αρκούδα όμως.Τον φιλοξένησε που λέτε μέχρι την επόμενη μέρα που τελείωσε η καταιγίδα.Τότε αφού αποχαιρέτησαν ο ένας τον άλλλον λέει ο κυνηγός
-"Όλα καλά αλλά να βρωμούσες λίγο..."
-"Τι?" λέει η αρκούδα "Τώρα λέει χτύπα με ή αλλιώς θα σε φάω"
-μα να σε χτυπήσω λέει ο κηνυγός?
-ναι του λέει η αρκούδα αλλιώς θα σε φάω
που λέτε την χτυπάει και φεύγει......
Μετά από χρόνια έτυχε να συναντηθούν η αρκούδα με τον κυνηγό....
Αφού χαιρετήσαν ο ένας τον άλλον λέει η αρκούδα.....
"Η ΠΛΗΓΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΕΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΕΠΟΥΛΩΘΗΚΕ ΜΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ"

Αφιερωμένο στους φίλτατους τεμπέληδες της εποχής μας...
Που δεν είναι και λίγοι...

There is no dark side of the moon really... as a matter of fact it's all dark

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΣ ΠΟΛΥ ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΚΑΜΠΟΣΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΟ ΓΑΪΔΟΥΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ
ΕΚΟΒΕ ΜΕ ΤΟ ΠΕΛΕΚΙ ΤΟΥ ΞΥΛΑ` ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΑΠΟΔΩ, ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΑΠΟΚΕΙ, ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΣΕ.
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΕΝΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΕΙ
-ΚΑΤΣΕ, ΓΕΡΟ, ΩΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΣΟΥ ΚΟΨΩ ΤΑ ΞΥΛΑ, ΝΑ ΦΟΡΤΩΣΕΙΣ ΤΟ ΖΩΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ
ΤΙΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΟΥ ΝΑ ΦΑΝΕ.
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ. ΕΚΑΤΣΕ Ο ΓΕΡΟΣ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΕΙ, ΤΟΥ ΕΚΟΨΕ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΤΑ ΞΥΛΑ, ΕΦΟΡΤΩΣΕ ΤΟ ΓΑΪΔΟΥΡΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ Ο ΓΕΡΟΣ
ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ ΞΑΝΑΠΗΓΕ Ο ΓΕΡΟΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΤΟΥ ΕΙΠΕ
-ΦΕΡΝΕ, ΓΕΡΟ, ΤΟ ΖΩΟ ΣΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΣΟΥ ΤΟ ΦΟΡΤΩΝΩ ΞΥΛΑ.
ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΚΑΝΕ ΖΕΣΤΗ ΦΟΒΕΡΗ.
ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΕ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΑ ΞΥΛΑ ΚΑΙ ΕΙΠΕ
-ΚΑΤΣΕ, ΓΕΡΟ, ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΑΠ΄ΤΗΝ ΕΛΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΡΟΣΙΑ, ΝΑ ΕΡΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΣΟΥ, ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΩ..
ΑΚΟΥΜΠΗΣΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΗΣΕ
-ΕΙΜΑΙ ΟΜΟΡΦΟΣ, ΜΠΑΡΜΠΑ ?
-ΕΙΣΑΙ ΟΜΟΡΦΟΣ, ΥΙΕ ΜΟΥ.
-ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΡΕΙΩΜΕΝΟΣ ?
-ΕΙΣΑΙ, ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΜΟΥ, ΕΙΣΑΙ !
-ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΝΙΟΥΤΣΙΚΟΣ ?
-ΕΙΣΑΙ.
-ΕΙΔΕΣ ΤΙ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ? ΕΧΩ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ !
-ΤΑ ΕΧΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ, ΜΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΚΟ…
ΒΡΩΜΑΕΙ ΠΟΛΥ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ !
ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΑΜΕΣΩΣ ΣΗΚΩΘΗΚΕ, ΦΟΡΤΩΣΕ ΤΑ ΞΥΛΑ ΣΤΟ ΓΑΙΔΑΡΟ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΣΤΟ ΓΕΡΟ
-ΕΛΑ ΤΩΡΑ, ΠΑΡΕ ΤΟ ΠΕΛΕΚΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΒΕΡΚΟ.
-ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ, ΥΙΕ ΜΟΥ, ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΩ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΒΕΡΚΟ ΜΕ ΤΟ ΠΕΛΕΚΙ ΕΝΑ ΠΛΑΣΜΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΜΕ ΤΟΣΟ ΚΑΛΟ !
-ΜΑ ΕΓΩ ΤΟ ΘΕΛΩ, ΕΙΠΕ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ ΜΙΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΛΕΚΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΜΙΑ ΠΛΗΓΗ ΔΥΟ ΔΑΧΤΥΛΑ ΒΑΘΙΑ
ΕΠΗΓΑΙΝΕ ΠΑΛΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ Ο ΓΕΡΟΣ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ,
ΕΤΣΙ ΠΛΗΓΩΜΕΝΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ, ΕΚΟΒΕ ΤΑ ΞΥΛΑ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΣ ΤΑ ΦΟΡΤΩΝΕ ΣΤΟ ΖΩΟ ΤΟΥ,
ΑΜΑ ΠΕΡΑΣΕ ΑΡΚΕΤΟΣ ΚΑΙΡΟΣ, ΤΟΥ ΛΕΕΙ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ.
-ΚΟΙΤΑ, ΓΕΡΟ ΠΩΣ ΣΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Ο ΣΒΕΡΚΟΣ ΜΟΥ ?
-ΕΓΙΑΝΕ ΤΕΛΕΙΑ, ΚΑΛΕ ΥΙΕ ΜΟΥ ! ΤΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΓΕΡΟΣ.
-ΚΟΤΖΙΑ ΜΟΥ ΠΛΗΓΗ ΕΓΙΑΝΕ, ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΑ, ΜΑ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ, ΠΩΣ ΒΡΩΜΑΕΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ, ΕΜΕΙΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ, ΚΑΙ
ΑΙΝΤΕ ΦΥΓΕ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΑΝΑΡΘΕΙΣ ΠΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΕ ΦΑΩ

[ΠΗΓΗ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ]

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr