| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
λίλιθ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1945 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 04/07/2005, 13:29:33
Αυτό το θέμα, το ξεκινώ με αφορμή κάποιες συζητήσεις που είχαμε
χθες βράδυ με φίλους από τα φόρουμς.Κάθε παραμύθι τελειώνει με αυτή τη φράση:
"και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα" μετά από αγώνες, βάσανα, πολέμους, μάχες, δυστυχίες, κάποτε πιά
φτάνει η στιγμή της "ανάστασης", τότε που όλα τα άσχημα φτάνουν
στο τέλος και οι καλοί παίρνουν αυτό που δικαιούνται. Η φτωχή, πλην
όμως τίμια και ενάρετη κοπέλα παντρέυεται τον πρίγκηπα των
παραμυθιών, ο κοντορεβιθούλης ξαναβρίσκει την οικογένειά του,
ο Τζακ βγάζει την οικογένειά του από τη φτώχεια... τέλος καλά, όλα καλά!
μόνο που... ένα παραμύθι τελειώνει στην τελευταία του σελίδα, αλλά στη ζωή το
παραμύθι δεν έχει τελευταία σελίδα, συνεχίζεται. Και αν ένα
παραμύθι τελειώνει με το "ζήσαν αυτοί καλά", αυτό δεν είναι παρά
μια σελίδα στη μέση του βιβλίου της πραγματικής ζωής. και ζήσαν αυτοί καλά...
και μετά; και μετά τι; όλοι μας περιμένουμε τη δικαίωση. Όταν φτάσουμε εκεί όμως, τί μας
περιμένει; άλλες μάχες ή μια αιώνια ευδαιμονία; Πολύ θα θέλαμε να
ήταν η ζωή ένα παραμύθι, αλλά δεν είναι.
Ωστόσο, το να περιμένουμε ένα κακό μετά από ένα πολύ καλό είναι
επίσης λάθος! Πιστεύω ότι ΠΟΤΕ δε χάνουμε αυτό που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ κερδίσαμε. Απλά
από εκεί προχωρούμε σε υψηλότερους στόχους... Αυτό είναι το θέμα μας...
Καλή του τύχη... 
|
manos
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2467 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/07/2005, 14:13:12
υπέροχο θέμα,που αγγίζει και ταλαντεύει πολλές πολλές χορδές του έσω....και μετά τί.... μια απόφαση του πρίν ,όμως σημασία έχει πως ήδη είχε παρθεί... αποψή μου πως "καλύτερα" να "σπάσεις" το κεφάλι "σου" για κάτι που αποφάσισες να κάνεις ή κάνεις ήδη,παρά να το "σπάς" επειδής δεν έκανες αυτό το "κάτι".... και να λές μετά σε συζήτηση με τον εαυτόν σου μήπως αν έκανα αυτό ή εκείνο ,θα ήταν έτσι ή αλλιώς.... είμαστε μέσα σε αυτό που ονομάζουμε ζωή,δίνουμε μάχες διαρκώς,είτε με τον εαυτόν μας,είτε στην καθημερινότητά μας....άλλες κερδίζουμε,προσωπικά τις περισσότερες τις χάνω....σημασία όμως έχει να είμαστε παρόντες/παρούσες σε αυτές.... πολλές των περιπτώσεων οι καλοί ,μέσα στην ευγενική τους ψυχή ,στο να ικανοποιήσουν τους άλλους,δέχονται την σκληρή αντιμετώπιση της ζωής....γιατί τις περισσότερες φορές ξεχνούν πως έχουν και εκείνοι/εκείνες δικαίωμα στην ευτυχία....στην όποια ευτυχία. τί μας περιμένει...? πολύ καλή ερώτηση,που θέλει μια εξίσου όμορφη απάντηση.... προσωπικά προσπαθώ να "κοιτάω" το τώρα,να προσπαθώ να αδράξω το τώρα...να δώσω και να λάβω αναλαμπές ευτυχίας,οι οποίες θα μου δώσουν την δύναμη και το κίνητρο να συνεχίζω... περιμένω την ηρεμία μου,την γαλήνη μου,όμως είμαι τόσο αντιαισθητικός που με αποφεύγουν....πέραν της πλάκας ,θα ήθελα λίγα και ανθρώπινα ,τα οποία γεμίζουν το είναι...όμως αν είναι θε να'ρθούν αλλιώς ας προσπεράσουν....δεν ξέρω αν είμαι έτοιμος να τα διαισθανθώ αν είναι δίπλα μου.....γιατί και να γίνει κάτι τέτοιο,ίσως δεν ξέρω τον τρόπο να τα προσεγγίσω..... ας είναι όλοι καλά και ας είμαι στο ψάξιμο.....ίσως όλα όσα δεν ελέγχουμε στην διαδρομή μας ,πάνω στην εδώ πραγματικότητά μας ,να μήν ήταν εφικτό ή επιλεγμένο για εμάς.....να γίνει μέρος μας. οι επιλογές μας ίσως επισπεύδουν ή επιβραδύνουν καταστάσεις....το "μήλον της έριδος",καλούμαστε σε στιγμές να χειριστούμε....όμως δεν είναι δικό μας το μήλο,μονάχα η επιλογή....αν και επειδής πιστεύω πως τίποτε δεν είναι τυχαίο,έχω τους ενδοιασμούς μου και γι'αυτό.... με απέραντο σεβασμό και αγάπη ο μάνος σας υ.γ αν μπέρδεψα περισσότερο τα πράγματα,συγνώμη. WHISPERS OF THE DREAMS |
Conqueror
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Germany
180 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/07/2005, 15:24:28
quote:
Κάθε παραμύθι τελειώνει με αυτή τη φράση:
"και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα"
ισχυει ομως μονο για την Ελλαδα.. 
..Learn to listen and you will learn to learn... Edited by - Conqueror on 04/07/2005 15:26:50 |
galadriel
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
3264 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/07/2005, 19:53:34
quote:
και ζήσαν αυτοί καλά...
και μετά; και μετά τι;
και μετά...
... in circles we spin.... Galadriel  in God we trust |
ΑΤΜΑ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
India
6464 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/07/2005, 20:18:49
namaskar λιλιθ!
ομορφα...
(θυμασαι ενα καλοκαιρακι να οπως τωρα.. που κουβεντιαζαμε για τα παραμυθια;--....χμ..θυμασαι τι λεγαμε για τη μικρη γοργονα;.. δεν ειχε το *ζησαν αυτοι καλα και μεις καλυτερα*... βεβαια στη διασκευη του ντισνευ *ολα καλα*--)
quote:
Πιστεύω ότι ΠΟΤΕ δε χάνουμε αυτό που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ κερδίσαμε. Απλά
από εκεί προχωρούμε σε υψηλότερους στόχους...
η *χανουμε μοναχα ο,τι δεν ειχαμε ποτε σταληθεια...*¨
η *χανουμε μοναχα οτι δεν θελουμε πια...*αλλα θυμαμαι το Γιαννη σ ενα ασμα να λεει.. *ο,τι σκοτωνεις ειναι δικο σου για παντα...* προχωραμε ετσι κι αλλιως...
χμ... quote:
ένα παραμύθι τελειώνει στην τελευταία του σελίδα, αλλά στη ζωή το
παραμύθι δεν έχει τελευταία σελίδα, συνεχίζεται. Και αν ένα
παραμύθι τελειώνει με το "ζήσαν αυτοί καλά", αυτό δεν είναι παρά
μια σελίδα στη μέση του βιβλίου της πραγματικής ζωής.
..Αν ο βασιλιας μου κι εγω παψουμε να γραφουμε εδω...
τοτε θα ειναι το τελος για οσους διαβαζουν το δικο μας παραμυθι ...--το αν ζησουν η οχι καλυτερα παιζεται δεν ξερω δεν απαντω--
αν συνεχισουμε ομως σε ολη τη ζωη μας να γραφουμε εδω...;
η ζωη μας σιγουρα θα συνεχιστει...και εκτος βιβλιου...---αλλα κανεις δεν θα το βλεπει πια σαν παραμυθι ακομη κι αν εμεις το ζουμε εκτος --ως τετοιο...--
quote:
και ζήσαν αυτοί καλά...
και μετά;και μετά τι;
το τι για ποιους; για τους αναγνωστες του παραμυθιου;χμμμ...καλον ειναι οι αναγνωστες των παραμυθιων ακομη και κατοπιν ταυτισεως να ψαχνουν στην δικη τους πραγματικοτητα να βρουν ολα οσα το παραμυθι τους --το δικο τους και οχι οποιο τους αρεσει---να βρουν και να πορευτουν πραγματωνοντας τους αθλους του...τις περιπετειες του τις δυσκολιες και τις χαρες του...
quote:
όλοι μας περιμένουμε τη δικαίωση.
αν εισαι οντως δικαιος και οχι .. θελεις να πιστευεις οτι εισαι--τοτε δικαιωνεσαι ναι.-quote:
Όταν φτάσουμε εκεί όμως, τί μας
περιμένει;
απο την μια αφετηρια μεχρι το φινις -μερος πρωτο--
απο την δευτερη αφετηρια μεχρι το φινις- μερος δευτερο---
απο την τριτη αφετηρια μεχρι το φινις -μερος τριτο---
......
.....
...
.---τελος παρουσας ζωης----αρχη επομενης----
....μεχρι επιστροφης στην πηγη...---quote:
άλλες μάχες ή μια αιώνια ευδαιμονία;
και τα δυο.
-ευδαιμονια που καταφερες ως εκει που θελησες
- αλλες μαχες για να φτασεις πιο περα...--αν θες,αν οφειλεις,αν ειναι αναγκαιο ..αν επιβαλεται-κοινως :εξαρταται--
quote:
Ωστόσο, το να περιμένουμε ένα κακό μετά από ένα πολύ καλό είναι
επίσης λάθος!
να περιμενουμε;
καλο -κακο;
ειναι λαθος;
λαθος η σωστο;
διπολα!ουχι λαθος η σωστο.--απλα το επομενο που θαρθει--και αυτο εξαρταται απολυτως με την ενεργεια που δωσαμε καθως ξεκιναγαμε απο την μια αφετηρια ως το φινις...και τι δυναμεις κρατησαμε σε περιπτωση που η επομενη αφετηρια....βρισκοταν αμεσως μετα...το πρωτο φινις...
γνωση της επαναληπτικοτητας...η πειρα στη ζωη και αλλα τινα.. με εννοησες καλομ;....
ειναι θεμα ενθουσιασμου αν θες...η επιπολαιοτητας η εστω.. απλα παιδικης αφελειας να εχεις χαρει τοσο πολυ με το πρωτο φινις...που δεν σκεφτεσαι καν πως επεται δευτερο...--ελα ομως που οσο μεγαλωνεις μαθαινεις! οποτε σιγα σιγα εκπαιδευεσαι...στη ζωη--θαλεγα το αυτο συμβαινει γελιοδως πανομοιοτυπα και εδω μεσα.)--
ειναι σαν...τα ενοικια και τους λογιαριασμους ενα κατι....
εχεις τοσα, λες ..αντε να δουμε...τα καταφερνεις...τσουπ! ερχεται ο επομενος μηνας...και ω! παλι απο την αρχη..τελειωνει αυτο αν δεν εισαι εισοδηματιας;χμ..ουχι επισης...
--καιρο εχουμε να τα πουμε...--
τι λες λοιπον;--
satyat nasti pari dharmah
cprtght@tm@2005
Edited by - ΑΤΜΑ on 04/07/2005 20:20:22
ουπς! Edited by - ΑΤΜΑ on 04/07/2005 20:30:25 |
λίλιθ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1945 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/07/2005, 12:18:29
Καλημέρα!
Το θέμα αυτό με ενδιαφέρει και προσωπικά, αλλά αντιλαμβάνομαι
ότι ενδιαφέρει πολλούς άλλους ανθρώπους.Όλα σχετικά είναι, και το θέμα αυτό με το άλλο, το προηγούμενο
του οραματισμού, και ακόμη με τόσα άλλα... πώς να ζήσουμε τη ζωή μας. quote:
ειναι θεμα ενθουσιασμου αν θες...η επιπολαιοτητας η εστω.. απλα παιδικης αφελειας να εχεις χαρει τοσο πολυ με το πρωτο φινις...που δεν σκεφτεσαι καν πως επεται δευτερο...--ελα ομως που οσο μεγαλωνεις μαθαινεις!
Καλημέρα Άτμα!
ναι! έτσι είναι, ίσως υπάρχει φόβος για την επόμενη μάχη,
είναι όμως μια στάση ζωής να βλέπεις μπροστά σου μια ευθεία και τον
εαυτό σου να προχωρά, αντί να βλέπεις ένα κύκλο, που γύρω-γύρω πας. υπάρχει μια φράση, που χρησιμοποιείται από κάποια μέθοδο θετικής
σκέψης και μου αρέσει:
όλο και καλύτερα, όλο και καλύτερα... εμπιστοσύνη στη ζωή,
εμπιστοσύνη στον εαυτό μας,
εμπιστοσύνη στη δύναμη του Θέλω μας. Αναζητούμε την εσωτερική αισιοδοξία, αυτήν που πηγάζει από μέσα μας.
Αλλά και πάλι, οφείλουμε να μάθουμε να ζούμε μέσα στο συναίσθημά μας,
που πότε μας ανεβάζει, πότε μας κατεβάζει. Είναι χαρακτηριστικό του ψυχικού μας κόσμου, να βρίσκεται σε διαρκή
κίνηση, να χαίρεται, να λυπάται, να φοβάται, να μη φοβάται, να
μεταπιδά από το ένα στο άλλο συναίσθημα...
Ο Καστανέντα γράφει: ο πολεμιστής κουβαλάει στη μάχη το φόβο του,
αλλά είναι αποφασισμένος να νικήσει. Μη σε φοβίζει ο φόβος, είναι μέσα στον άνθρωπο. Είναι η άλλη πλευρά
της πίστης, είναι το αντίβαρο. Είναι ο πρωοθητήρας.
Χορεύουμε και ο θάνατος μας παραμονεύει στον αριστερό μας ώμο. Από εσωτερικής πλευράς, αφού το Τέλος είναι η Ένωση στο Ένα, η
ευδαιμονία, πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά στην καθημερινότητά
μας;
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/07/2005, 22:10:58
Αγαπημένη μου Λίλιθ, μου έμαθες να ελπιώ και να μάχομαι.Με ένα τρόπο απλό και λυρικό. Η σκέψη σου είναι μιά μεγάλη αγκαλιά που χωράει τις αλήθειες και τα χρώματα του κόσμου. Μου άνοιξες μιά πόρτα στο φως λοιπόν. Αλλά να δεν βλέπω πάντα όλες τις αποχρώσεις. Κι ας θέλω να έχω την δυνατότητα.
Και ζήσαν καλά αυτοί κι εμείς καλύτερα. Ποιός το ξέρει; Ο χρόνος ο πόνος η στιγμή το αύριο.
Κάποιοι διστάζουν δειλιάζουν μπροστά στις έντονες καταστάσεις, τις μεγάλες ηδονές τις λαμπερές αγάπες.
Γιατί η αγάπη είναι από μόνη της λαμπερότατη. Κι η αγάπη εμπεριέχει διάρκεια ειλικρίνεια προσπάθεια αγώνα. ΖΗΤΑΕΙ ΟΛΟΕΝΑ ΖΗΤΑΕΙ ΔΙΝΕΙ.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΦΑΙΡΕΙ.
Ξέρεις κάτι; θΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑ ΣΤΩΝ ΣΤΙΓΜΩΝ.
ΑΣ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ. ΑΝΤΙ ΝΑ ΛΥΤΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΛΟΣ. ΄Η ΤΥΦΛΟΣ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ...
ΛΙΛΙΘ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΜΟΥ ΕΜΑΘΕΣ ΝΑ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ.[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Να ξέρεις,ότι ευτυχία είναι να μπορείς να ξεχνάς,και να μπορείς να θυμάσαι.
Η ευτυχία έρχεται από την ικανότητα να νιώθεις βαθιά,να απολαμβάνεις απλά,να σκέφτεσαι ελεύθερα να ρισκάρεις στη ζωή να είσαι απαραίτητος. |
λίλιθ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1945 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/07/2005, 01:34:45
Πριν λίγο, τυχαία σε κάποιο ...μυστήριο ντουλαπάκι, άνοιξα ένα
παλιό χαρτάκι και διάβασα μια παλιά υπόσχεση στον εαυτό μου:υπόσχομαι να είμαι αισιόδοξη, χαλαρή, αρμονική, χαρούμενη...
όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή... εκείνη η στιγμή ήρθε: "ζήσαν αυτοί καλά..."
και εγώ;
ξαναθυμήθηκα την αισιοδοξία μου, την αναζωογόννησα κοιτώντας το
χαρτάκι το παλιό... η ψυχή, η καρδιά, όπως έγραψα, κινείται από εδώ και από εκεί, από
τη χαρά στη λύπη, από το φόβο στην τόλμη...
και εγώ; εγώ αποφασίζω να αναζωογοννήσω την παλιά υπόσχεση στον Εαυτό μου. Γιατί, ζήσαν αυτοί καλά, επειδή κρατήσαν τις υποσχέσεις τους,
επειδή εκτίμησαν το δώρο, κατάλαβαν ότι ήταν δώρο και φέρθηκαν
με ευγνωμοσύνη, με σταθερότητα στις αξίες τους... Όλα είναι δοκιμασίες... όπως λένε, η πιό σκοτεινή στιγμή της νύχτας
είναι λίγο πριν φέξει! Εκεί, θέλει τη δύναμη να κρατηθείς ψηλά.
Αλλά, ο Θεός είναι φιλέσπλαχνος, κι αν ακόμη δεν κρατηθείς ψηλά
εκείνη τη στιγμή, φτάνει να καταλάβεις και να μετανοήσεις και θα
παραμείνεις ψηλά, ακόμη και αν νομίζεις ότι έπεσες... Το να κρατηθείς ψηλά δεν έχει σχέση τόσο με το χώρο και το χρόνο,
όσο έχει με τη στιγμή της συνειδητοποίησης, ότι οφείλεις στον
Εαυτό σου να κρατηθείς ψηλά... υπόσχομαι να είμαι αισιόδοξη, αρμονική, χαλαρή, χαρούμενη...
όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή...
όταν θα έρθει εκείνη η στιγμή...
θα είμαι ένας Άνθρωπος που ΤΙΜΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΟΥ! θυμηθείτε! μην ξεχνάτε! Αυτό σημαίνει ευχαριστία, αυτό σημαίνει
ευγνωμοσύνη... είναι στιγμές προσωπικής μαγείας αυτές...
|
ΑΤΜΑ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
India
6464 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/07/2005, 01:47:18
quote:
ΑΣ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΓΙΑΤΙ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΟΝΑΕΙ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ. ΑΝΤΙ ΝΑ ΛΥΤΡΩΝΕΙ ΚΑΙ ΜΗ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΛΟΣ.
Aφροδιτη μου...
Ερωτας οπως Θανατος//
η οπως εγραψε και η λιλιθ
quote:
Χορεύουμε και ο θάνατος μας παραμονεύει στον αριστερό μας ώμο.
.)
Ο ερωτας μπορει...*το χθες να κανει αθανατο...*- ..οπως θα συμπληρωνε ενα ασμα..-- quote:
ΛΙΛΙΘ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
ΜΟΥ ΕΜΑΘΕΣ ΝΑ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ.
Λιλιθ, χαιρομαι ειλικρινα γι αυτο,μου θυμισε μια παλια κουβεντα μας...που διαισθανομαι --στο συνολο--οτι εγινε πια πραξη και ειναι ικανη να μεταδιδεται.)--
quote:
Κι η αγάπη εμπεριέχει διάρκεια ειλικρίνεια προσπάθεια αγώνα.
οι σχεσεις,ειναι σαν τα παιδια...χρειαζονται φροντιδα στα πρωτα χρονια της ζωης τους...μετα ανταποδιδουν...οσα ελαβαν--κατανοησαν-- quote:
εμπιστοσύνη στη ζωή,
εμπιστοσύνη στον εαυτό μας,
εμπιστοσύνη στη δύναμη του Θέλω μας.
εμπιστοσυνη στην ολοτητα μας.--χωρις πολικοτητες-- quote:
Αναζητούμε την εσωτερική αισιοδοξία, αυτήν που πηγάζει από μέσα μας.
Αλλά και πάλι, οφείλουμε να μάθουμε να ζούμε μέσα στο συναίσθημά μας,
που πότε μας ανεβάζει, πότε μας κατεβάζει.
Ναι,μαθαινουμε τοσο απο την ουσια της αισιοδοξιας μας οσο και απο την ουσια της απαισιοδοξιας μας. quote:
Είναι χαρακτηριστικό του ψυχικού μας κόσμου, να βρίσκεται σε διαρκή
κίνηση, να χαίρεται, να λυπάται, να φοβάται, να μη φοβάται, να
μεταπιδά από το ένα στο άλλο συναίσθημα...
Ο Καστανέντα γράφει: ο πολεμιστής κουβαλάει στη μάχη το φόβο του,
αλλά είναι αποφασισμένος να νικήσει.
...συμπλευση με την ολοτητα μας.. με μια γερη δοση..αποπροσωποποιησης ισως...; --αυτο του Καστανεντα ,εμενα μου θυμισε μια βασικη αρχη των πολεμικων τεχνων...-- και φτανουμε στο ερωτημα που μας παει πιο περα...
στο "και μετα τι;" quote:
Από εσωτερικής πλευράς, αφού το Τέλος είναι η Ένωση στο Ένα, η
ευδαιμονία, πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά στην καθημερινότητά
μας;
εχμ..
-πως θα μπορουσε να ειναι η ευδαιμονια διαφορετικα στην καθημερινοτητα μας;
-πως θα μπορουσε η ευδαιμονια να ειναι διαφορετικα στην καθημερινοτητα μας;
-πως θα μπορουσε να ειναι διαφoρετικα η ευδαιμονια στην καθημερινοτητα μας;
-πως η ευδαιμονια θα μπορουσε να ειναι διαφορετικα στην καθημερινοτητα μας;
Η ευδαιμονια μας της ενωσης εις Εν(ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ) αντικατοπτριζεται στην καθημερινοτητα μας-
satyat nasti pari dharmah!
cprtght@tm@2005
|
ΑΤΜΑ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
India
6464 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/07/2005, 01:49:36
quote:
είναι στιγμές προσωπικής μαγείας αυτές...
satyat nasti pari dharmah!
cprtght@tm@2005
Edited by - ΑΤΜΑ on 06/07/2005 01:50:13 |
silver eagle
Νέο Μέλος
3 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/07/2005, 01:59:35
Καλημέρα σας παιδιά...
εγώ θα μιλήσω προσωπικά γιατί αλλιώς δεν νομίζω πως έχει αξία...
Με άγγιξε το θέμα για διάφορους λόγους και το θεωρώ όμορφο θέμα για συζήτηση ή άλλως για ανταλλαγή απόψεων.
Ο πρώτος λόγος είναι πως μ' αρέσουν τρομερά τα παραμύθια και οι ιστορίες, γράφω κι όλας...
Πιστεύω λοιπόν πως είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας του συγγραφέα και το τι προσωπικό περνάει κάθε φορά στην ιστορία ή στο παραμύθι το κατά πόσον αποφεύγει αυτό το τετριμμένο που λες λίλιθ...και πού θέλει να καταλήξει κάθε φορά γιατί-κακά τα ψέματα-το τέλος είναι ένα απ' τα σημαντικότερα κομμάτια κάθε ιστορίας ή παραμυθιού...και αυτό ήθελαν, να δείξουν τα παραμύθια και για αυτό το λόγο τελείωναν, πιστεύω, πάντα έτσι, όχι επειδή είναι πραγματικά, μα ακριβώς γιατί προβάλλουν ακριβώς το ανέφικτο, τη μαγεία, τις νεράιδες με τα μαγικά τους ραβδάκια, και τους δράκους που φτύνουν φλόγες, αυτό που δεν υπάρχει πραγματικά μα σε κάποια άλλη διάσταση ίσως-μέσα μας?-εγώ συνδυάζω τα παραμύθια με τα απύθμενα θέλω μας, με τα απωθημένα του μυαλού μας, με όλα αυτά που ο σύγχρονος τρόπος ζωής φωνάζει με κάθε τρόπο...άστο είναι παραμύθι, δεν είναι πραγματικό!κι όμως για πολλούς από μας, με κάποιον ιδιαίτερο τρόπο, μέσα μας, υπάρχει!
Ελπίζω να είναι κατανοητά αυτά που λέω...
Το θέμα λοιπόν για μένα δεν είναι το τέλος, κάθε άλλο, το τέλος κάθε παραμυθιού, αν θέλετε, για μένα συμβολίζει το τέλος κάποιου κεφαλαίου της ζωής μας και το ξεκίνημα κάποιου άλλου,πάμε για άλλα τώρα ακούω μια φωνή στο κεφάλι μου και ανοίγω πάλι πανιά για άλλα λιμάνια, για άλλες καταιγίδες και για άλλα όνειρα...και φυσικά όλα όσα κουβαλάμε μέσα μας, φορτωμένα στα μπαγκάζια μου, μνήμες,λάθη και σωστά, χαρές και λύπες του παρελθόντος περιμένουν εκεί να συνωστιστούν με τα επόμενα, τους πόνους , το γέλιο, την απόρριψη και την αποδοχή, τα κερδισμένα και τα χαμένα και της επόμενης παρτίδας.
Και δεν πιστεύω πως υπάρχει τέλος σ' αυτό...ελπίζω μόνο να έχω γεμίσει αρκετά το σακκούλι μου μέχρι να έρθει η ώρα που θα σαλπάρω τελικά, τόσο πολυ που να χύνονται όλα απ'έξω...και τι θα λέει όλο αυτό, θα με ρωτήσετε φυσικά...μα...πως έζησα, τι άλλο, πως έζησα με κάθε τρόπο, όπως τα κατάφερα...γέλασα, πόνεσα,άγγιξα,άφησα να μ' αγγίξουν...ταξίδεψα...έκανα ό,τι μπορούσα καλύτερο δηλαδή!
Εκει πιστεύω πως έρχεται η δικαίωση τελικά και είναι τελείως προσωπική, όταν θα ρωτήσουμε τελικά τους εαυτους μας στο τέλος...τι έκανες εδώ πάνω που ήσουν ρε φίλε;
Και θα καταλήξω και με κάτι ακόμα, επίσης προσωπικό...
Μ' αρέσουν τα ταξίδια, όπως και αν το εννοεί ο καθένας αυτό, και εννοώ όλα τα ταξίδια, και ταξιδεύω συχνά, δεν μένω συχνά σ' έναν τόπο, γιατί υπάρχουν τόσοι ακόμα που με περιμένουν να τους δω...αυτό όμως που θέλω να πω είναι πως όσα μέρη έζησα ως τα τώρα, τα κουβαλάω κι αυτά μαζί μου, όλα όσα αγάπησα,όλα όσα μίσησα πιθανά εκεί,όλα υπάρχουν μέσα μου, για όσο εγώ το θέλω. Κι επειδή οδηγώ εδώ και χρόνια μηχανές και μ'αυτές ταξιδεύω, έχω μάθει ακόμα κάτι...ο φόβος μου, στο δρόμο είναι ο πολυτιμότερος σύντροφος, με προστατεύει, με συντροφεύει και μου είναι απαραίτητος, όταν λείπει έχω την αίσθηση πως κάτι κακό θα συμβεί...απ' την άλλη πάλι...αν με ρωτήσετε...θα σας πω πως τίποτα, τίποτα δεν έκανα στη ζωή μου δίχως να φοβάμαι...έμαθα απλά πως υπάρχει ένα κόλπο...κλείνεις τα μάτια και βουτάς στο κάθε άγνωστο της ζωής σου...και προσπαθείς να βγεις ζωντανός κάθε φορά...μετά από μερικές προσπάθειες, ο φόβος σου γίνεται απλά φίλος και σύντροφος σ' αυτό το ταξίδι της ζωής...
Καλά ταξίδια και καλές βουτιές λοιπόν σε όλους σας...
|
ΑΤΜΑ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
India
6464 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/07/2005, 02:41:18
..καλωσηλθες λοιπον!
cprtght@tm@2005
|
silver eagle
Νέο Μέλος
3 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/07/2005, 03:48:56
Καλώς σας βρήκα! |
galazia_sfaira
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
544 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/07/2005, 10:16:40
Γειά σας κι απο δω,
Αγαπητή Λιλιθ όμορφο θέμα με πολλες διαστάσεις.Θα μείνω στα εξης σημεια,
" το να περιμένουμε ένα κακό μετά από ένα πολύ καλό είναι
επίσης λάθος!"
Ειναι λάθος και εκφρασει τον φόβο μας και τις ενοχες που μας γιέμισαν μεγαλώνοντας μας ότι δεν έχουμε δικάιωμα σε οτι καλο,σε όποια ευτυχία.Οταν ζουμε στιγμες ευτυχίας μας κατακλυζουν ταυτόχρονα ενοχές και φόβος για το πως θα εξαργύρωσουμε αυτές τις στιγμες με αποτέλεσμα ακόμη και τότε ν αμην μπορούμε να αφεθούμε να μην νοιώθουμε καν ότι εχουμε δικάιωμα στην ευτυχία.
και
"Πιστεύω ότι ΠΟΤΕ δε χάνουμε αυτό που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ κερδίσαμε. Απλά
από εκεί προχωρούμε σε υψηλότερους στόχους..."
πολυ όμορφα το τοποθέτησες καλη μου καιθα συμπλήρωνα ότι ποτε απο αυτ΄που νομίζουμε ότι χάσαμε δεν είμαστε χαμενοι ,τουναντίον εχουμε κερδίσει,αρκει να ψάξουμε να βρουμε το τί.
Να ειστε καλά και ναι καλη τύχη στο θέμα ζήσαν αυτόι καλυτερα με μας όμως τι θα γίνει,εδω είναι το ερώτημα,με εμας με τον εαυτο μας!
"σε κάθε σχέση υπάρχει ένας κόκκος αιωνιότητας"
|
λίλιθ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1945 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/07/2005, 13:44:40
quote:
οι σχεσεις,ειναι σαν τα παιδια...χρειαζονται φροντιδα στα πρωτα χρονια της ζωης τους...μετα ανταποδιδουν...οσα ελαβαν--κατανοησαν--
διάνα Ατμούλα!
χαίρομαι που σε βρίσκω εδώ Ακριβώς αυτό ένιωσα και εγώ, κάποια στιγμή της ζωής μου...
Μια μικρή ψυχούλα, που παίρνει ζωή, μια ψυχούλα, που ξεκινά το
ταξίδι της...
Μια ψυχούλα που μας δίνεται να προσέχουμε και να αγαπάμε.
Μια νεογέννητη ψυχούλα δε γνωρίζει το κακό, είναι τόσο αθώα, τόσο
εύθραστη...
Μια Μητέρα μου είπε:
Να κοιτάμε μπροστά, να ξεχάσουμε το παρελθόν, να φτιάξουμε όμορφα
το μέλλον, έτσι δώσαμε τα χέρια, και εμπιστεύτηκα τη συμβουλή μιας
μητέρας, που μεγάλωσε παιδιά... συνεχίζεται...
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/07/2005, 21:30:49
ΑΤΜΑ, ναι έρωτας όπως θάνατος,
θα συμφωνήσω. ΄Ετσι το βιώνω.΄Έρωτας όπως, θάνατος λοιπόν.[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Να ξέρεις,ότι ευτυχία είναι να μπορείς να ξεχνάς,και να μπορείς να θυμάσαι.
Η ευτυχία έρχεται από την ικανότητα να νιώθεις βαθιά,να απολαμβάνεις απλά,να σκέφτεσαι ελεύθερα να ρισκάρεις στη ζωή να είσαι απαραίτητος. |
λίλιθ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1945 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/07/2005, 12:50:37
και ζήσαν αυτοί καλά...
και μικρές ψυχούλες που διεκδικούν τη ζωή...όλοι μας ψάχνουμε να βρούμε το σημείο της ευτυχίας, και να
καθίσουμε εκεί για πάντα.
Ο Όσσο γράφει ότι το μόνο ακίνητο, σιωπηλό, αθάνατο σημείο βρίσκεται
εντός μας, στο κέντρο μας. Η ζωή βρίσκεται στην περιφέρεια, γεμάτη
θύελες και νινεμίες, πότε μας κάνει να νιώθουμε ευδαιμονία, πότε μας
γεμίζει φόβο και στενοχώρια. Έτσι είναι η ζωή, η περιφέρεια, η
ύπαρξη και αυτό βιώνουμε. και ζήσαν αυτοί, πότε καλά, πότε όχι καλά...
πάντως ζήσαν. ο Έρωτας πέθανε, ξαναγεννήθηκε, ξαναπέθανε...
μετενσαρκώνεται αιωνίως, στους αιώνες των αιώνων... "όλα τρυγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν"... ας μάθουμε να ξεχωρίζουμε: το σιωπηλό, ακίνητο κέντρο από τη μία
και την περιφέρεια από την άλλη,
τη γεμάτη συναισθήματα, χαρές και λύπες, και να βιώνουμε και
τις χαρές και τις λύπες, με ευγνωμοσύνη στο δημιουργό.
Γιατί, ίσως να είμαστε λάθος, και να ταυτίζουμε το κέντρο με τη χαρά
και την περιφέρεια με τη λύπη, το είναι με τη χαρά, το υπάρχειν με
τη λύπη.
Ίσως να νομίζουμε ότι ο στόχος μας είναι να
"ζήσουμε εμείς καλά", και από εκεί και πέρα να μην υπάρχει αλλαγή.
Αν ήταν έτσι, η ζωή μας θα ήταν πεπερασμένη, σαν ένας αγώνας δρόμου
με συγκεκριμένη αφετηρία, συγκεκριμένο τέλος... Και σε αυτή την
περίπτωση, αν χάναμε το δρόμο, έστω και μια φορά, θα ήμασταν χαμένοι. Κάποτε σε ένα σεμινάριο που παρακολούθησα ο εισηγητής μας είπε το
εξής:
Μάθετε να αποδέχεστε, όχι να λυπάστε ή να ενθουσιάζεστε. Αν σήμερα
το πρωί ξυπνήσετε και έχει λιακάδα, αποδεχτείτε τη λιακάδα. Αν
αύριο έχει συννεφιά, αποδεχτείτε τη συννεφιά. Αν αύριο βρέχει, τότε
αποδεχτείτε τη βροχή. Και μέσα σε όλα αυτά, αποδεχτείτε τη συνέχεια,
την αλληλοδιαδοχή λιακάδας, συννεφιάς, βροχής, γιατί αυτό είναι ο
καιρός.
Ποτέ λοιπόν μια λιακάδα δεν είναι πιό συγκλονιστική, παρά μετά από
μέρες βροχής και συννεφιάς. Και από την άλλη, όταν κάθε μέρα έχει
ήλιο, τα πάντα καίνε και δεν αντέχεις...
Είμαστε στον κόσμο της ύπαρξης, υπάρχουμε διπολικά, τα πάντα κινούνται
σε δύο πόλους. Δε γίνεται διαφορετικά, είμαστε μέσα σε αντιθέσεις. Το παρόν, αυτό που ζούμε είναι έτσι. Το παρελθόν μπορεί να είναι το
αποτέλεσμα μετερμηνείας. Μπορεί να ερμηνεύεται ανάλογα με το παρόν.
Το αίτιο αντίστοιχα, ανάλογα με το αποτέλεσμα. Να σας γράψω κι άλλα; (ουσιαστικά σε εμένα την ίδια πρώτα απευθύνομαι). Αν κοιτάς το δέντρο, θα χάσεις το δάσος. Χθες βράδυ ήμουνα με τον Ε. Ήταν υπέροχα. Σήμερα έφυγε, ένιωσα
δάκρυα στα μάτια μου, ήθελα κι άλλο, κι άλλο...
Ήθελα κι άλλο, ενώ όμως ξέρω ότι εμένα μου αρέσει η αλλαγή. Ενώ
γνωρίζω ότι χρειάζομαι και έτσι και διαφορετικά να είμαι... Αν ο Ε
καθόταν για πάντα εδώ, τότε θα πυροβολούσα είτε τον Ε, είτε τον
ίδιο μου τον εαυτό... Ποτέ μη νιώσεις κουρασμένος, ποτέ μη νιώσεις τελειωμένος.
Όσο θέλεις, η ζωή μπορεί να σου δίνει κίνηση, λύπη και χαρά. και... ζήσαν αυτοί, ζήσαμε και εμείς! μαγικές στιγμές: Υπάρχουν, συμβαίνουν γύρω μας και μέσα μας μικρές,
αλλά σημαντικές επιβεβαιώσεις. Εκρήξεις συνειδητότητας. Τόσες, όσες
χρειάζονται για να προχωρήσουμε. Όπως πακ-μαν. Τρως το κερασάκι και
κινηγάς τα φαντασματάκια. Αν ο πακ-μαν ήταν όμως συνέχεια με το
κερασάκι, το παιχνίδι δε θα είχε καμμία ουσία.
Μη πολεμάς, ούτε την επιτυχία σου, ούτε και την αποτυχία σου. Είναι
και τα δύο μέρη δικά σου, κομμάτια σου. Αν είχες μόνο επιτυχίες θα
ήσουν Θεός, αλλά δεν είσαι -ακόμη. Πεθαίνω - ζω - πεθαίνω - ζω - πεθαίνω - ζω - πεθαίνω - ζω - πεθαίνω ... και εις τους αιώνες των αιώνων ζήσαν αυτοί καλά...
|
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/07/2005, 14:33:41
Υποκλίνομαι Λίλιθ.Deva Parinito Έγινε, τα λέμε... |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/07/2005, 20:17:06
quote:
και ζήσαν αυτοί καλά...
Πεθαίνω - ζω - πεθαίνω - ζω - πεθαίνω - ζω - πεθαίνω - ζω - πεθαίνω ...
Αχ Λίλιθ!!! όταν κάποτε ή και τώρα [ποιός ξέρει] αισθανόμουν κι αισθάνομαι να πεθαίνω, ερχόταν ο λόγος κάποιου δικού μου ανθρώπου που έλεγε:
Μη φοβάσαι.
Τότε ανασταινόμουν από τη θλίψη κι ανάσαινα ξανά.
Αυτό το μη φοβάσαι μύριζε παράξενα εξωτικά αρώματα. Με ξυπνούσε. Θέριευε μέσα μου τις αντιστάσεις, πετούσε πέρα τις αντιφάσεις κι ομόρφαινε την καλημέρα της ζωής μου.
Κάτι σαν μέντορας ή αγγελιοφόρος με βοηθούσε στην προσωπική μου αναζήτηση γιά μεγαλύτερη κατανόηση της ζωής.
Ξαφνικά έκανα μιά βαθύτερη αποτίμηση της ύπαρξης, βλέποντας την πραγματική μου φύση, αγκαλιάζοντας σφιχτά την αναγέννηση.
Αλλά κάτι στιγμές που αρνούμαι και με θλίβουν ερχόμενες, ζω, και πεθαίνω.
Ζω και πεθαίνω,
με φως αναμμένο
στην γκρίζα ψυχή
χρώματα παίρνω
τ΄όνειρο ξένο
μαζί κι η αμυχή.Ζω και φοβάμαι
άνθρωπος θα΄μαι
σ΄αυτή τη ζωή,
πίνω και σβήνω
στο χώμα αφήνω
δακρύων ροή, Ροή. [ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
[Πιες με,με τα μάτια σου και θα σου κάνω πρόποση με τα δικά μου, ή άφησε ένα φιλί στο ποτήρι μου, και δεν θα ψάξω γιά κρασί...] |
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
και..., ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!
