Γεια σου Αμαλία,

Εγώ με το πρώτο είμαι ok. Συμφωνώ, και σου λέω πως έχω κάθε καλή πρόθεση να συμμετέχω στο φόρουμ. Όμως, γιατί θα πρέπει να σε συναντήσω, δεν το καταλαβαίνω. Και άντε πες ότι σε συνάντησα, ΣΑΣ συνάντησα δηλ. τι θα βγει ? Και μ' αρέσει που λες "μία ή και περισσότερες συναντήσεις". Δηλ. αν δεν βγει τίποτε με την πρώτη, εγώ θα πρέπει να πηγαινοέρχομαι πέρα - δώθε στην Αθήνα. Αυτό λες. Ν' αφήσω την δουλειά μου, τις υποχρεώσεις μου, και "- Τι δουλειά κάνεις ; - Να, προσπαθώ να γράψω σ' ένα φόρουμ και πηγαινοέρχομαι στην Αθήνα". Ρε Αμαλία, δηλ... ως πότε θα σας συναντάω ; Και όλα αυτά για ένα φόρουμ, έτσι ; Όχι για τίποτε άλλο. Για ένα φόρουμ. Για να γράψω, κι εγώ κι ο Μάνος, κι η ΑΤΜΑ, σ' ένα φόρουμ! Τι να πω ... δεν ξέρω. Εμείς μένουμε στην Θεσσαλονίκη, αλλά αυτό δεν φαίνεται να σε απασχολεί εσένα. Πώς θα έρθουμε, που θα μείνουμε, ok, κανένα πρόβλημα για σένα.

Εγώ Αμαλία, να σε συναντήσω δεν γουστάρω. Το τηλ. μου είναι 6972490073, άμα θες να πούμε δυο κουβέντες, πάρε με απόκρυψη, no problem, να τα πούμε. Γιατί να κουβαλιώμαστε Αθήνα ; Και τα τηλ. των παιδιών τα έχεις, πάρε τηλ. - ή πάρε ρε παιδί μου από κάπου και πες να σε πάρουμε εμείς για να μην χρεώνεσαι κιόλας - και τα λέμε. Απλά, όμορφα και εύκολα.

Εγώ αυτά έχω να σου πω.

Έγινε, τα λέμε...

Παύλος Β. Βουλουτιάδης

Νομίζω πως αυτή η τακτική των συναντήσεων ρε Αμαλία, δεν οφελεί το φόρουμ. Κάνε ότι νομίζεις αλλά μου φαίνεται σαν κακοήθες μελάνωμα αυτό. Ας το γιατρέψουμε επιτέλους. Αφού μπορούμε. Εγώ από την μεριά μου, και θέλω και μπορώ δηλ. Δεν ξέρω για σένα.

Θες να γράφουμε με τα ονόματά μας ; Κανένα πρόβλημα. Ούτως ή άλλως, δεν λέμε κάτι κακό. Και στο κάτω κάτω, αν πούμε κάτι κακό για κάποιον, ε, ας μας κάνει μήνυση ρε παιδί μου. Να, ορίστε, τα ονόματά μας είναι εδώ, στο φόρουμ γραμμένα. Κι εγώ κι ο Μάνος, δεν έχουμε πρόβλημα Αμαλία. Κανένα πρόβλημα δηλ. Γιατί τον κλειδώνεις τον Μάνο ; Τι σου 'κανε ; Σου 'κανε κάτι ; Σε πείραξε ; Εγώ σε πείραξα ; Σε χτύπησα ; Σου 'κανα κάτι κακό; Εδώ άνθρωποι που τους πείραξα, που τους πλήγωσα ρε παιδί μου, με παίρνουν τηλέφωνο, μου χαμογελάνε από τα παράθυρα. Κι όλα καλά. Νο χαρμ φίλιγκς δηλ. Εσύ γιατί τόσο ρε Αμαλία ; Εντάξει, παραβιάσαμε τους κανονισμούς του φόρουμ. Ε, δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι, αλλά ούτε θα είμαστε και οι τελευταίοι. Μπορούμε να γίνουμε όμως Αμαλία οι τελευταίοι. Αλλά δεν μπορούμε να γίνουμε από μόνοι μας. Πρέπει ο ένας να βοηθήσει τον άλλον. Έτσι γίνονται αυτά ρε Αμαλία.

Το ερώτημα ρε Αμαλία δεν είναι αν μπορούμε να γράφουμε. Είναι ΑΝ ΘΕΣ ΕΣΥ ΝΑ ΓΡΑΦΟΥΜΕ. Αν θες, κανένα πρόβλημα. Αν όχι, πες το ξεκάθαρα ρε Αμαλία, βγες και πες "Δεν γουστάρω ρε να γράφετε στο φόρουμ!" και εγώ σου δίνω τον λόγο μου να μην ξαναμπώ. Και νομίζω Αμαλία, πως ο δικός μου ο λόγος μετράει. Και το ξέρεις πως μετράει δηλ. Και ο δικός μου αλλά και του Μανώλη.

Δεν ξέρω, δεν ξέρω, εγώ σου μιλάω ειλικρινά, κάτσε και σκέψου, κάτσε και συζήτησέ το με την ομάδα, αλλά βγείτε και πείτε δυο πράγματα απλά ρε παιδιά, απλά και εύκολα. Όχι "να σας συναντήσουμε ... να δούμε ... κι αν δεν πειστούμε, να σας ξανασυναντήσουμε ..." και τέτοια. Αυτά δεν οδηγούν πουθενά.

Μπήκε η Αφροδίτη. Γιατί την διέγραψες ρε Αμαλία ; Εντάξει, έβρισε, έκανε, έρανε ... ok. Για να ξαναμπεί, πάει να πει πως θέλει να συμμετέχει. Και το είπε κιόλας η κοπέλα. Και σε μένα δηλ. το είπε. Δηλ. δώσε τόπο στην οργή ρε Αμαλία. Λες "θυμάμαι τι κάνατε". OΚ, κι εγώ θυμάμαι. Αυτό σημαίνει δηλ. πως τα ίδια θα ξαναγίνουν ; Λες "όχι, θα γίνουν άλλα ..." Γιατί όμως αυτά τα "αλλά" πρέπει οπωσδήποτε να είναι και άσχημα ; Τι να σου πω ρε Αμαλία. Εγώ μαζί σου δεν έχω τίποτε. Είδες πως σε ορισμένα πράγματα συμφωνώ κιόλας. Ε, εντάξει, σε ορισμένα άλλα διαφωνώ. Αλλά να ξέρεις, πως σε αυτά που συμφωνώ μαζί σου, συμφωνώ καλύτερα και αληθινότερα από όλους. Δεν συμφωνώ ΤΩΡΑ και αργότερα θα διαφωνήσω. Σ' αυτά που συμφωνώ μαζί σου, σ' αυτά που συμφωνώ με τον καθένα δηλ. συμφωνώ για μια ζωή, για την δική μου...

Θα μου πεις, "δεν αρκούν αυτά". Ε, άλλο τίποτε δεν μπορούμε να κάνουμε ρε Αμαλία, σόρρυ δηλ. Ο καθένας δίνει ότι μπορεί, ότι έχει κι ότι θέλει να δώσει. Άλλος δίνει τον λόγο του, άλλος την καρδιά του κι άλλος την ζωή του. Και να σου πω και κάτι ; Αυτά μας μείνανε δηλ. Δεν έχουμε και τίποτε άλλο να δώσουμε - σαν άνθρωποι λέω - δεν υπάρχει κάτι άλλο. Άμα ψάξεις, στον άνθρωπο αυτά μείνανε. Τίποτε άλλο, τα υπόλοιπα έχουν γίνει τροφή για δημόσια κατανάλωση.

Το δικό μου το λάθος ήταν ένα και μοναδικό. Ήταν ότι μπήκα στο φόρουμ esoterica χρησιμοποιώντας ένα nickname. Λάθος τραγικό. Μεγάλη ανοησία από μέρους μου. Έπρεπε να είχα μπει με το όνομά μου. Αυτό που γράφει η ταυτότητά μου. Τότε κανένας δεν θα με ρωτούσε "ποιος είσαι". Αυτός είμαι, να το όνομά μου, και αυτά λέω. Έτσι έπρεπε να είχα κάνει. Ε, δεν πειράζει, κάλλιο αργά παρά ποτέ. Τα υπόλοιπα που έγιναν, ήταν όλα συνεπαγόμενα αυτού. Αλλά θα σου πω κάτι Αμαλία και 'σεις όλοι που διαβάζετε αυτές τις γραμμές : Ακόμη κι αν έμπαινα με το κανονικό μου όνομα, με αυτό που υπογράφω τώρα, πάλι τα ίδια θα έκανα. Δεν ξέρω να πω τι θα συνέβαινε τώρα - θα είχα τσιμπήσει κάνα δυο μηνύσεις, αυτό είναι το πιθανότερο - αλλά πάλι τα ίδια θα έλεγα. Γιατί τίποτε απ' όσα έχω πει, τίποτε απ' όσα έχω κάνει, δεν ήταν ψέμματα.

Για μένα τώρα, η Αφροδίτη θέλει να συμμετέχει στο φόρουμ, αλλά έτσι που πάει να το κάνει είναι λάθος. Και φυσικά θα της το πω αυτό. Εγώ πλήγωσα ανθρώπους, χλεύασα ανθρώπους, έβγαλα στην φόρα προσωπικά δεδομένα, στιγμές προσωπικές αλλά τώρα δεν έρχομαι να σας πω "εγώ συγχωρώ τους ανθρώπους". Θα ήταν ανοησία. Τον μόνο που μπορώ να συγχωρίσω είναι ο ίδιος μου ο εαυτός, γι' αυτό τώρα γράφω έτσι όπως γράφω. Γιατί ΜΕ συγχώρεσα. Εμένα δηλ. τον ίδιο και επειδή δεν μένει τίποτε άλλο μέσα μου παρά μονάχα αυτές οι γραμμές, γι' αυτό μιλάω έτσι. Εγώ δεν ζητάω από εσάς να με συγχωρέσετε. Δεν μπορείτε. Γιατί για να συγχωρέσεις κάποιον, πρέπει να έχεις ο ίδιος χώρο μέσα σου. Αλλιώς, που θα τον βάλεις ; Άρα πρέπει να συγχωρέσεις, δηλ. να κάνεις χώρο, να δώσεις τόπο, ν' αφήσεις πεδίο ελεύθερο, πρώτα στον ίδιο σου τον εαυτό. Έτσι, όταν ο άλλος έρθει και σου πει "έλα ρε, δώσε τόπο στην οργή", δηλ. κάνε τόπο, άπλωσε τον χώρο, δώσε ένα ελεύθερο πεδίο να χωρέσει και κάτι άλλο εκτός από την οργή, την αγανάκτηση, τον φθόνο - ακόμη κι αν είναι δικαιολογημένα όλα αυτά! - εσύ θα μπορείς να το κάνεις, εύκολα και απλά. Θα έχεις δηλ. τον χώρο, θα έχεις τον τόπο για να τον βάλεις.

Θυμάμαι κάποτε σε ένα θέμα - για την σταύρωση μου φαίνεται ήταν του Ιησού - είχα βγει και είπα πως εγώ είμαι ο χειρότερος απ΄ όλους σας εδώ μέσα. Όπως κι άλλες φορές, δεν δίστασα να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου ανόητο ή ακόμη ακόμη και παράφρων. Όσοι με έχουν διαβάσει, αυτά θα ήταν καλό να τα θυμούνται.

Το "καλό", όποιο κι αν είναι αυτό, ταξιδεύει από στόμα σε στόμα πολύ αργά, σαν αργοκίνητη χελώνα. Μπορεί να πάρει μήνες ή ακόμη και χρόνια ώσπου να μαθευτεί. Το "κακό", ταξιδεύει σε χρόνο dt και οι περισσότεροι το μαθαίνουν σχεδόν αμέσως. Αυτό, πρέπει να αλλάξει.

Σας είπα, εγώ πλήγωσα ανθρώπους, χλεύασα και ήμουν ο χειρότερος. Σάμπως εμένα τα ίδιο δεν μου κάνανε ; Ή μήπως τώρα, μετά από αυτό το μήνυμα, δεν θα μπουν να με χλευάσουν και να με ειρωνευτούν πάλι ; Θ' αλλάξει αυτό ; Μακάρι να τελείωνε η υπόθεση εδώ, με το δικό μου το μήνυμα και με την δική μου την ομολογία. Αλλά πάλι κάποιος θα μπει, θα με ειρωνευτεί και φτου κι απ' την αρχή. Εδώ, η angi, που εγώ δεν την ξέρω δηλ. δεν την έχω δει ποτέ μου, δεν έχουμε πει μια κουβέντα σε κανένα θέμα και όποτε γράφω, ποστάρει με μια επιθετικότητα που ειλικρινά δεν καταλαβαίνω. Παθαίνω πλάκα δηλ. και φρικάρω. Μονάχα ένα θέλω να την ρωτήσω : γιατί ρε πουλάκι μου, τι σου 'χω κάνει ; Άντε οι άλλοι πες τους έκανα κάτι κακό, αλλά η angi; Και "γ@μώ" και έτσι, και τέτοια. Τι είναι αυτά ρε; Εγώ δεν έχω πει ποτέ μου τέτοια και με νομίζετε για τον χειρότερο εχθρό σας. Και την angi, ok, τίποτε, ούτε μια παρατήρηση. Τέλος πάντων, αυτά είναι δικά σας θέματα. Δεν με απασχολούν, στο κάτω κάτω, η ίδια γίνεται ξεφτίλα με τον τρόπο που ποστάρει και κανείς δεν την παίρνει στα σοβαρά. Να, ορίστε, τα λέω, ας μου κάνει μήνυση η angi. Κανένα πρόβλημα. Εγώ τα ίδια θα πω και στο δικαστήριο δηλ.

Να θυμάστε ένα πράγμα από μένα : Την Αλήθεια, την ακατέργαστη, την ωμή και την τσίτσιδι, ο άνθρωπος δεν μπορεί να την αντέξει. Είναι πολύ βαριά και τον συνθλίβει, τον κάνει σκόνη. Ο άνθρωπος μπορεί να δεχτεί την αλήθεια, μονάχα με την μορφή ψέμματος. Και καμιά μήνυση, δεν μπορεί να της κάνει τίποτε. Εγώ λέω, πως η angi εδώ μέσα είναι από τα πιο αγενή μέλη που υπάρχουν, είναι βρωμόστομη και ανόητη. Τα ίδια θα πω και στο δικαστήριο. Αν με καλέσουν, κι αν τελικά έχουν το θάρρος αυτοί που με απειλούν να με αντιμετωπίσουν μπροστά σε ένα ευαγγέλιο και μπροστά σε μια αίθουσα δικαστηρίου.