Οι ερμηνείες που θα δόσω θα βασίζονται σε κείμενα ΘΕΟΣΟΦΙΣΤΙΚΑ, (Νεο-)ΓΝΩΣΤΙΚΆ καθώς και γενικά σε κείμενα και απόψεις ΕΞΩ-ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ που ανήκουν σε τομείς της ΑΛχημείας και του μυστικισμου. Οι ερμηνείες θα γίνονται συχνα βάσει συσχετισμων, όχι τέτοιων όμως που να χρειάζονται ειδικές γνώσεις ή που να αγγίζουν τα όρια της φαντασίας καθώς κάτι τέτοιο το θεωρω επιβλαβες και μη-απαραίτητο για το πνευματικό ταξίδι.

Εδώ επίσης καταθέτω την άποψη πολλών οτι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΊΤΗΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ για την ύπαρξη Χριστιανικής εκκλησίας ή μάλλον μιας ομάδας ανθρώπων που να συνεχίζουν ΣΥΜΒΟΛΙΚΆ τα μυστήρια του πνεύματος. Όπως εχω πει αλλού το να λες "Ο Χριστός δεν υπήρξε άρα δεν με ενδιαφέρουν αυτά που λέει" είναι αντίστοιχο με το να σου δείχνουν το φεγγάρι και να κοιτάς το δάκτυλο. Και θεωρώ βέβαια απαράδεκτο να εκφέρει καποιος άποψη πάνω στο ευαγγέλιο χωρίς να το χει διαβάσει, αλλα θεωρώ οτι όλοι λίγο ή πολύ το γνωρίζουμε.

ΘΕΩΡΩ δεδομένο το οτι το ευαγγέλιο και ειδικά η παλαιά διαθήκη περιέχουν νοήματα ΜΕΣΑ ΣΕ ΣΥΜΒΟΛΑ και περνάνε νοήματα ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΥΜΒΟΛΑ εξού και γιατι κάποιοι αριθμοί επαναλαμβάνονται(3, 7, 9, 12 κοκ) και εξου και γιατι κάποια εδάφια μπορει να ΜΗ ΒΓΑΖΟΥΝ ΝΟΗΜΑ απο πλευρα λογική ή ερμηνευτική ή να βγάζουν νόημα που να μην αντιστοιχεί στην πραματικότητα του θεού. Αυτό συμβαίνει γιατι οι ερμηνευτές αμελούν την συμβολικότητα των κειμένων.

Θελω επίσης να κάνω ξεκάθαρο οτι ΔΕΝ είμαι ο πλέον κατάλληλος για αυτό το έργο και οτι και εγώ με τη σειρά μου θα γράφω πράματα καθώς τα ανακαλύπτω.

Κατα τη διάρκεια του ταξιδιού μας πρέπει να χουμε υπόψη μας οτι το υποσυνείδητο, ο εκφραστής των επιθυμιών, καταλαβαίνει μόνο ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΙΚΌΝΩΝ.

Πάνω στο θέμα μπορούν να δόσουν τις απόψεις τους όλα τα μέλη, φυσικά δεν αποτελεί μονολόγος.

Ελάχιστοι ΈΧΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ του τι κάνουν. Χειρότερη και ταυτοσύμη με τη καταπίεση της θρησκοληψίας είναι η καταπίεση του νου, των επιθυμιών, του εγωισμού .

Αν εσύ ορίζεις την καταπίεση ως περιορισμό της ελευθεριας, ως περιορσιμό της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ, τότε μάλλον συμφωνούμε για το τι είναι καταπίεση.
Ζούμε την καταπίεση των εντυπώσεων. Εντυπώσεις που μας δημιουργεί ο νούς.
Ό ίδιος ο νους μας βάζει σε ένα κύκλο δυστυχίας και σε ένα κύκλο αναπαραγωγης και ξανα-αναπαραγωγης ΕΝΤΥΠΩΣΕΩΝ.
Ο νους είναι ο μαγαλύτερος κατεργάρεις του σύμπαντος.Ο μεγαλύτερος δυνάστης του ανθρώπου μέσα απο τις εντυπώσεις του και τη πλάνη αυτών. Ελεγχει ΤΑ ΠΑΝΤΑ στον άνθρωπο. Αν σου πει να πας να κρεμαστείς θα το κάνεις, αν σου πει να βιάσεις θα βιάσεις. Αν ο νους σου λέει να βιάσεις και εσυ δεν το κάνεις επειδη ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ έχουμε και πάλι αποτυχία. Έχουμε τη βασιλεία επίσης των αισθήσεων. Ο,τι είναι ωραίο στις αίσθησεις ο άνθρωπος το ζητάει σαν το μωρό.
Ο άνθρωπος είναι και ήταν δούλος. Δούλος των εντυπώσεων του και αυτού που θεωρεί ως πραματικότητα

"..πάψτε να είστε μια σειρά απο αίτίες και συνέπειες ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ. Τα ζώα οταν τα χτυπάνε δαγκώνουν, οι άνθρωποι το ίδιο, όταν τους βρίζεις σε βρίζουν όταν τους κάνεις κακό στο ανταποδίδουν.. Είναι ΜΗΧΑΝΕΣ αντιδράσεων. Ο Χριστός είπε ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ αυτό, να είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ: "Όταν σας χτυπάνε απ το ένα μάγουλο γυρίστε και το άλλο.."

quote:

---

Το να γυρίσεις το άλλο μάγουλο όταν σε χτυπάνε είναι ακραία μορφή παθητικής αντίστασης, της οποίας την ευγένεια μεν αναγνωρίζω, την πρακτική της όμως ειδικά στις σύγχρονες κοινωνίες αμφισβητώ. Ελπίζω να είναι κατανοητό ότι μεταξύ της απόλυτης παθητικότητας και της πλήρους καθοδήγησης από τα ένστικτα, υπάρχουν και ενδιάμεσες μορφές ανθρώπινης συμπεριφοράς.

---

Αγαπητε dr Jekyll
Παραθέτεις κάποιες απαντήσεις σου σε δικές μου τοποθετήσεις και επειδή δεν έχω τοποθετηθεί, οφείλω να το κάνω εδώ :

quote:

---

Εδώ συμφωνούμε. Και πάλι δε μίλησα για παθητικότητα αλλα για αλλαγή. Πρέπει όμως να διαλέξετε(ΟΛΟΙ) ποιο απ τα δύο πολεμάτε τελικά. Ποιο ο εγωισμός και ποιο εσείς. Ο άνθρωπος δεν είναι ένα ζώο που λειτουργεί με βάση τα ενστικτα. Αλλα εκεί καταντύσαμε, αντικαταστλίσαμε τα ενστικα με τις εντυπώσεις του νου. Φύγαμε απο ένα αφέντικο για να βρούμε ένα άλλο..

---

quote:

---

quote:

---

Δεν γινεται ένας άνθρωπος ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΔΥΟ ΑΦΕΝΤΕς. Ή ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΘΈΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ-ΘΕΟΎ Ή ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ-ΔΙΑΒΟΛΟΥ.

---

Αυτό είναι μία ερμηνεία προσωπική σου, που σέβομαι, αλλά δεν μπορώ να τη συζητήσω, γιατί δε συμφωνώ στη βάση της.

---

Μέχρι στιγμης έχω αναλύσει τα χωρία:
1)Κάνε το θέλημα της καρδιάς σου γιατι αυτό είναι και το θέλημα του θεού.
2)Δεν γινεται να υπηρετείς δυο αφέντες
3)Όταν σε χτυπανε απ το ένα μάγουλου γύρνα και το άλλο.

Τα θεωρω σημαντικά επειδή σαν ιδέες είναι κατατοπιστικα και ριζοσπαστικά. Και τα τρία έχουν να κάνουν με αυτό που χρειάζεται περισσότερο στον σημερινό άνθρωπο(και αυτό είναι φανερό κ μέσα απ τα φόρουμς εδώ) δηλαδή Η ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ.

Και βέβαια εμένω πολύ σε αυτό γιατι ο σκοπός μου δεν είναι μια ψυχρή πληροφόρηση ούτε η παρουσίαση ιστορικών και άλλων απτών στοιχείων τα οποία καμια πρακτική χρησιμότητα δεν έχουν.
Θέλω να φτιάξω κάτι μέσα απ το οποίο ο άναγνώστης θα κάνει ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ που να τον βοηθήσουν στην αυτογνωσία του και τη πνευματική του ανέλιξη.
Γιατι βλέπω οτι το φόρουμ είναι γεμάτο με ανθρώπους που συνηθίζω να αποκαλώ "μορφωμένους αμόρφωτους". Ανθρώπους που δεν ξέρουν πώς να συμπεριφερθούν, πώς να είναι ευγενείς, πώς να μην ειρωνεύονται παρα να εκτοξεύουν χαρακτηρισμούς κ να ασεβούνε.
Δεν θεωρω βέβαια τον εαυτό μου καλύτερο απο αυτούς παρα μόνο στο οτι συνειδητοποιω τη κατάσταση μου και ΔΕΝ την θεωρω ΚΟΜΜΑΤΙ μου. Κομμάτι αυτού που θέλω να είμαι. Κάποιοι ενστερνίζονται τα πάθη σαν να μην τρέχει τιποτα.
Φυσικά όλοι οι άνθρωποι όπως έχω πει κάνουν λίγο ως πολύ εσωτερική δουλειά. Ή μάλλον να λεγα όλοι αναγκάζονται να κάνουν εσωτερική δουλειά. Κάποιοι δεν θέλουν να αλλάξουν κ πάλι. Προτιμουν το τίποτα απο το να αλλάξουν..
Αλλα αυτό το θέμα το χω για αυτούς που έχουν αυτιά να ακούνε και γλώσσα να συζητούνε

Χριεάζομαι χρόνο κατα τα άλλα να μαζέψω περισσότερες πληροφορίες για να κάνω όσο πιο ακριβείς γίνεται συσχετισμούς και ερμηνείες (Αν και τους περισσότερους τους έχουν ήδη κάνει οι "μελετητες" πριν απο μένα)

Προσεχώς:
Ο διωγμος του ανθρώπου απ τον παράδεισο, η σεξουαλική ενέργεια και το δέντρο της ζωής.
Ο "κακός" θεός Γιαχβε διατάζει τον σφαγμο των άπιστων(ποιων απίστων?)
Αρχαία ελληνική μυθολογία-συσχετισμός με αρχαίους Ελληνικούς μύθους(άθλοι του Ηρακλοί κλπ)
Τα ελευσίνια μυστήρια και το ευαγγέλιο..

Όλα τα απο πάνω βέβαια θέλουν πολύ μελέτη πριν τα παραθέσω και πολύ φοβάμαι οτι δε θα μπορέσω να είμαι πλήρης στην ανάλυση μου(δεν έχω όλες τις απαραίτητες γνώσεις) αλλα θα επιχειρήσω να σας δόσω κάποια "κλειδιά" και αν θα το επιθυμείτε συνεχίζετε και μόνοι σας την αναζήτηση "χωρίς εμένα"..

http://www.youtube.com/watch?v=3E4icx7U8Cg
And if someone were being a "sheep" by mindlessly following the flock of worldly desires, then again, we must be the wolves
http://www.youtube.com/watch?v=RA0xEZcfAuA

Edited by - Dr Jekyll Mr Hyde on 09/06/2009 20:58:37

quote:

---

1)Κάνε το θέλημα της καρδιάς σου γιατι αυτό είναι και το θέλημα του θεού.
2)Δεν γινεται να υπηρετείς δυο αφέντες
3)Όταν σε χτυπανε απ το ένα μάγουλου γύρνα και το άλλο.

---

Για να μπορούμε να τηρήσουμε αυτές τις συμπεριφορές,πρέπει πρώτα να τις κατανοήσουμε.

Από μεταφυσικής πλευράς
1.Αυτό με την Ινδία δεν είναι, μάλλον, το θέλημα της καρδιάς σου αλλά των συναισθημάτων σου. Τα συναισθήματα δεν εδράζονται στην καρδιά.
2.Αφέντης ονομάζεται αυτός που έχει την τελευταία λέξη, διαλέγεις ανάμεσα σε αυτό που κοινώς ονομάζεται ανώτερος εαυτός και κατώτερος.
3.Εννοεί ότι θα λάβεις αυτό που προσφέρεις, σπάσε τον κύκλο της δυσαρμονίας και θα έχεις πολλά περισσότερα από την τοποχρονική ικανοποίηση της ανταπόδοσης ενός χτυπήματος.

quote:

---

1)Δηλαδή άμα το θέλημα της καρδιάς μου είναι να παρατήσω την σχολή και να πάω στην Ινδία κοντά με τους Δασκάλους? Είναι σωστό αυτό? Εμένα αυτό λέει η καρδιά μου αλλά δέν μπορώ. Θέλω να πώ με αυτό οτι δέν είναι τόσο εύκολο να τα τηρήσουμε αυτά.

---

Μακάρι να ασπαστούνε πολλοί και περισσότεροι ακόμα την παραπάνω άποψη, και να ξεκολλήσουνε απο το αποστεωμένο ιδεολόγημα της Σχολαστικής ερμηνείας κειμένων.

Μια ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ της Βίβλου μπορεί να αποτελέσει βήμα διαλόγου, πρωτίστως δε για τους ίδιους τους Χριστιανούς που εδώ και αιώνες είναι σε αντίθετα στρατόπεδα, κρυμμένοι πίσω απο τα απόλυτα, αδιέξοδα και Σχολαστικά παραμύθια της όποιας και εκάστοτε «ορθής ερμηνείας».

Καλως ήρθες και πάλι στα μέρη μας.
Όντως είναι επικίνδυνες όλες αυτές οι θεωρίες που ο καθένας ψάχοντας όχι αλήθεια, αλλα ασφάλεια και εφησυχασμό χάνει τον δρόμο του, παραπλανείτε, και καταλήγει να ένα υποχείριο του ψέματος. Και είναι κρίμα άνθρωποι καλόψυχοι και ευγενείς να αποπλανούνται απο τον κάθε δήθεν επιτήδειο που παριστάνει οτι μπορεί να γεμισει αυτό το κενό μέσα τους-της αλήθειας που λείπει-με απόψεις απόλυτες, ειδωλολατρικές ή ζωοποιητικές και κατστροφικές της ψυχικής ανθρώπινης υγείας και ελευθερίας..

Αυτό είναι φανερό στο εξής ντοκιματερ:
http://video.google.de/videoplay?docid=-3791007322683758535&ei=zuk3SqfbKqS62wKfvLWuCQ&q=religulous

οπου μπορούμε να δούμε πολλούς καλοπροαίρετους(αλλα και αφελείς αλλα και κακοπροαίρετους) ανθρώπους που αναζητούνε την αλήθεια και προσπαθούν να δικαιολογίσουν τα αδικαιολόγιτα..

"..The Matrix can't tell you who you are"
http://www.youtube.com/watch?v=3E4icx7U8Cg

Η αναζήτηση πάντοτε υπήρξε ανήσυχη, και μακριά απο κάθε βολικό, ανέξοδο και προπάντων εύπεπτο de-facto –δεδομένο- ιδεολόγημα.

Η συμβολική πορεία μέσα απο τη ζωή, την παλαιά και την τωρινή, σε αντίθεση με τον εγκιβωτισμό του Σχολαστικισμού μπορεί να δώσει απλώχερα ειρήνη στους ανθρώπους, κατανόηση και τελικά ίσως και αγάπη. Που ξέρεις.

Μέσα απο μια συμβολική ανάγνωση του Χριστιανισμού, ο Χριστός αποκτά άλλη όψη. Επίσης και οι άλλες μορφές άλλων θρησκειών.

Αυτό όμως δεν ήταν ανέκαθεν το ζητούμενο?

Ας ελπίσουμε στο καλύτερο.

quote:

---

Dr Jekyll Mr Hyde:
«Εδώ επίσης καταθέτω την άποψη πολλών οτι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΊΤΗΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ για την ύπαρξη Χριστιανικής εκκλησίας ή μάλλον μιας ομάδας ανθρώπων που να συνεχίζουν ΣΥΜΒΟΛΙΚΆ τα μυστήρια του πνεύματος.»

Schwabe:
Μακάρι να ασπαστούνε πολλοί και περισσότεροι ακόμα την παραπάνω άποψη, και να ξεκολλήσουνε απο το αποστεωμένο ιδεολόγημα της Σχολαστικής ερμηνείας κειμένων.

Μια ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ της Βίβλου μπορεί να αποτελέσει βήμα διαλόγου, πρωτίστως δε για τους ίδιους τους Χριστιανούς που εδώ και αιώνες είναι σε αντίθετα στρατόπεδα, κρυμμένοι πίσω απο τα απόλυτα, αδιέξοδα και Σχολαστικά παραμύθια της όποιας και εκάστοτε «ορθής ερμηνείας».

Μακάρι να αντιληφθούνε ότι μπορεί και να σφάλουνε, και τελικά η «Ανάσταση», ο «Θάνατος», η «Καταδίκη», η «Κόλαση» και ο «Παράδεισος» να μην είναι τίποτα περισσότερο απο μια ΦΩΝΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗΣ, και όχι ένα χριστεμπόριο με φωτίτσες που ανάβουνε κατ’επιθυμία, μούμιες που μυρίζουνε λεβάντα ή εικόνες που κάνουνε τα πάντα, αρκεί να έχουνε στολιστεί με χρυσό και ασήμι......

---

"..The Matrix can't tell you who you are"
http://www.youtube.com/watch?v=3E4icx7U8Cg

quote:

---

Να κάνω όμως μια διευκρύνιση για να μη παρεξηγούμαστε.
Εγώ δε διαφωνω για οτι ΥΠΗΡΞΕ ΠΡΟΣΩΠΟ ΧΡΙΣΤΟΣ το οποίο έχοντας καταλάβει "το μάτριξ" και θαύματα και έκανε και ένα σωρό άλλα πράματα, αλλα θεωρώ οτι το κυριολεκτικό μέρος της βίβλου δεν ξεπερνούσε το 10-15% ίσως λιγότερο ίσως περισσότερο δε μας απασχολεί, και δε μας απασχολεί γιατι και -2% να είναι ιστορικό δεν σημαίνει οτι το κείμενο χάνει τη πνευματική του αξία.. Και βέβαια πέρα απο τη καινή διαθήκη είναι αστείο να λέμε οτι ξέρω γω ο Ιωνάς πραματικά έμεινε στη κοιλιά ενός Ζώου για τρείς μέρες. Τέτοια πράματα είναι καθαρά συμβολικά. Το ίδιο ισχύει ας πούμε και για τα χρυσά είδωλα των Εβραίων στην έρημο που εντελώς τυχαία βρέθηκαν εκεί στη μέση της ερήμου και είχαν βέβαια την μορφή κάποιου ζώου. Εκτός αν οι Εβραίοι προσφυγες κουβαλούσαν και τιποτα χρυσαφικά μαζί τους μετα την απελευθερωση έτσι για ώρα αναγκης μη χρειαστούν κανα είδωλο στην διαφυγή τους απ τους Εβραίους....αστεία πράματα..

"..The Matrix can't tell you who you are"
http://www.youtube.com/watch?v=3E4icx7U8Cg

Edited by - Dr Jekyll Mr Hyde on 18/06/2009 11:43:14

---

Edited by - panpam on 18/06/2009 16:00:10

quote:

---

1. Αν υπάρχει Θεός - όπως τον περιγράφουν οι συγγραφείς των βιβλίων της Βίβλου - τότε τίποτα δεν είναι αδύνατο ή απίθανο.

---

Σωστά, αυτό όμως δικαιολογεί τους επαναλαμβανόμενους αριθμούς: 2, 7, 12 κοκ. Δεν νομίζω οτι τους δικαιολογεί. Μήπμως έχουν κάποιο λόγο που χρησιμοποιούνται? Αλλα εσύ τι θεωρείς πιο πιθανό
Ο θεός να έκανε ένα σπουδαίο θαύμα απο αυτά που σπάνια γίνονται ή να υπάρχει κάποια συμβολική έννοια? Εγώ πάλι θα επέλεγα το τρίτο: Κάποιες φορές το ένα, κάποιες φορές το άλλο, κάποιες φορές και τα δύο μαζί

"..The Matrix can't tell you who you are"
http://www.youtube.com/watch?v=3E4icx7U8Cg

quote:

---

Παραλειψή μου, δεν έχω... Εγώ πάλι θα επέλεγα το τρίτο: Κάποιες φορές το ένα, κάποιες φορές το άλλο, κάποιες φορές και τα δύο μαζί

"..The Matrix can't tell you who you are"
http://www.youtube.com/watch?v=3E4icx7U8Cg

---

Αυτό είναι βέβαιο. Συμβολισμός υπάρχει χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχει γεγονός το οποίο να τον επιβεβαιώνει. Οι συμβολισμοί (εντός και εκτός βίβλου) πάντα έχουν κάποια εμπειρική πηγή.

quote:

---

Ο κάθε άνθρωπος είναι ένθεος ή άθεος!, όχι λόγω κάποιας δυσλειτουργίας του εγκεφάλου, όπως πονηρά θέλουν κάποιοι να παρουσιάσουν, αλλά στην επεξεργασία των δεδομένων που έχει αυτός ο άνθρωπος, από τον εγκέφαλο του.

---

quote:

---

Θέλω Επίσης να σας Ενημερώσω οτι ψαχνω διαρκώς για λόγια εμπνευσμένα, λόγια καρδιας που θα μας βοηθήσουν(και εμένα) να κάνουμε συνειδητοποιήσεις και να κατανοήσουμε καλύτερα τον κόσμο, τον άνθρωπο και τις λειτουργίες αυτών για μία ανώτερη, θεϊκότερη κατανόηση.

---

Σε αυτήν την σελίδα υπάρχουν πολλά τέτοια λόγια,αλλά πρέπει να ψάξει κανεις,γιατί είναι παλιά μηνύματα.

quote:

---

Dr Jekyll Mr Hyde :
Το πρόβλημα φίλε ***** δεν είναι τόσο η δυσλειτουργία όσο η ελλειψη ορθής-αντικειμενικής σκέψης. Άλλωστε εσύ ξέρεις οτι έχεις "λειτουργικό" εγγεφαλο για να κρίνεις τι είναι η δυσλειτουργία;
Δυσλειτουργία για εμένα είναι το να κρίνουμε αυτά που μας δίνουνε με βάση τις εμπειρίες μας, καθώς οι εμπειρίες του Ευρωπαίου του να πιστέψει και εσένα το αντίθετο. Στη πραματικότητα ολές ή σχεδόν όλες οι "κρίσεις" που θεωρείτε όλοι ορθές δεν είναι παρα η αποτυπωση της προσωπικότητας σας όπως αυτή την διαμόρφωσε το παρελθόν σας. Το ίδιο ισχύει για μένα και για όλους.

---

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

The First World War broke out in 1914. Destructive and cruel wars,
motivated by fear, greed, and the desire for power, had been common
occurrences throughout human history, as had slavery, torture, and
widespread violence inflicted for religious and ideological reasons. Humans
suffered more at the hands of each other than through natural disasters. By
the year 1914, however, the highly intelligent human mind had invented not
only the internal combustion engine, but also bombs, machine guns,
submarines, flame throwers, and poison gas. Intelligence in the service of
madness! In static trench warfare in France and Belgium, millions of men
perished to gain a few miles of mud. When the war was over in 1918, the
survivors look in horror and incomprehension upon the devastation left
behind: ten million human beings killed and many more maimed or
disfigured. Never before had human madness been so destructive in its
effect, so clearly visible. Little did they know that this was only the
beginning.
By the end of the century, the number of people who died a violent
death at the hand of their fellow humans would rise to more than one
hundred million. They died not only through wars between nations, but also
through mass exterminations and genocide, such as the murder of twenty
million “class enemies, spies, and traitors” in the Soviet Union under Stalin
or the unspeakable horrors of the Holocaust in Nazi Germany. They also
died in countless smaller internal conflicts, such as the Spanish civil war or
during the Khmer Rouge regime in Cambodia when a quarter of that
country’s population was murdered.
We only need to watch the daily news on television to realize that the
madness has not abated, that is continuing into the twentyfirst
century.
Another aspect of the collective dysfunction of the human mind is the
unprecedented violence that humans are inflicting on other lifeforms
and
the planet itself – the destruction of oxygenproducing
forests and other plant
and animal life; illtreatment
of animals in factory farms; and poisoning of
rivers, oceans, and air. Driven by greed, ignorant of their connectedness to
the whole, humans persist in behavior that, if continued unchecked, can only
result in their own destruction.
The collective manifestations of the insanity that lies at the heart of
the human condition constitute the greater part of human history. It is to a
large extent a history of madness. If the history of humanity were the clinical
case history of a single human being, the diagnosis would have to be:
chronic paranoid delusions, a pathological propensity to commit murder and acts of extreme violence and cruelty against his perceived “enemies” – his
own unconsciousness projected outward. Criminally insane, with a few brief
lucid intervals.
Fear, greed, and the desire for power are the psychological motivating
forces not only behind warfare and violence between nations, tribes,
religions, and ideologies, but also the cause of incessant conflict in personal
relationships. They bring about a distortion in your perception of other
people and yourself. Through them, you misinterpret every situation, leading
to misguided action designed to rid you of fear and satisfy your need for
more, a bottomless hole that can never be filled.
It is important to realize, however, that fear, greed, and the desire for
power are not the dysfunction that we are speaking of but are themselves
created by the dysfunction which is a deepseated
collective delusion that
lies within the mind of each human being. A number of spiritual teachings
tell us to let go of fear and desire. But those spiritual practices are usually
unsuccessful. They haven’t gone to the root of the dysfunction. Fear, greed,
and desire for power are not the ultimate causal factors. Trying to become a
good or better human being sounds like a commendable and highminded
thing to do, yet it is an endeavor you cannot ultimately succeed in unless
there is a shift in consciousness. This is because it is still part of the same
dysfunction, a more subtle and rarefied form of selfenhancement,
of desire
for more and a strengthening of one’s conceptual identity, one’s selfimage.
You do not become good by trying to be good, but by finding the goodness
that is already within you, and allowing that goodness to emerge. But it can
only emerge if something fundamental changes in your state of
consciousness.
The history of Communism, originally inspired by noble ideals,
clearly illustrates what happens when people attempt to change external
reality – create a new earth – without any prior change in their inner reality,
their state of consciousness. They make plans without taking into account
the blueprint for dysfunction that every human being carries within: the ego.

THE ARISING NEW CONSCIOUSNESS
Most ancient religions and spiritual traditions share the common
insight – that our “normal” state of mind is marred by a fundamental defect.
However, out of this insight into the nature of the human condition – we may
call it the bad news – arises a second insight: the good news of the
possibility of a radical transformation of human consciousness.

In Hindu teachings (and sometimes in Buddhism also), this transformation is called
enlightenment. In the teachings of Jesus, it is salvation, and in Buddhism, it
is the end of suffering. Liberation and awakening are other terms used to
describe this transformation.
The greatest achievement of humanity is not its works of art, science,
or technology, but the recognition of its own dysfunction, its own madness.
In the distant past, this recognition already came to a few individuals. A man
called Gautama Siddhartha, who lived 2,600 years ago in India, was perhaps
the first who saw it with absolute clarity. Later the title Buddha was
conferred upon him. Buddha means “the awakened one.” At abut the same
time, another of humanity’s early awakened teachers emerged in China. His
name was Lao Tzu. He left a record of his teaching in the form of one of the
most profound spiritual books ever written, the Tao Te Ching.
To recognize one’s own insanity, is of course, the arising of sanity, the
beginning of healing and transcendence. A new dimension of consciousness
had begun to emerge on the planet, a first tentative flowering. Those rare
individuals then spoke to their contemporaries. They spoke of sin, of
suffering, of delusion. They said, “Look how you live. See what you are
doing, the suffering you create.” They then pointed to the possibility of
awakening from the collective nightmare of “normal” human existence. They
showed the way.
The world was not yet ready for them, and yet they were a vital and
necessary part of human awakening. Inevitably, they were mostly
misunderstood by their contemporaries, as well as by subsequent
generations. Their teachings, although both simple and powerful, became
distorted and misinterpreted, in some cases even as they were recorded in
writing by their disciples. Over the centuries, many things were added that
had nothing to do with the original teachings, but were reflections of a
fundamental misunderstanding. Some of the teachers were ridiculed, reviled,
or killed; others came to be worshipped as gods. Teachings that pointed the
way beyond the dysfunction o the human mind, the way out of the collective
insanity, were distorted and became themselves part of the insanity.
And so religions, to a large extent, became divisive rather than
unifying forces. Instead of bringing about an ending of violence and hatred
through a realization of the fundamental oneness of all life, they brought
more violence and hatred, more divisions between people as well as between
different religions and even withing the same religion. They became
ideologies, belief systems people could identify with and so use them to enhance their false sense of self. Through them, they could make themselves
“right” and others “wrong” and thus define their identity through their
enemies, the “others,” the “nonbelievers” or “wrong believers” who not
infrequently they saw themselves justified in killing. Man made “God” in his
own image. The eternal, the infinite, and unnameable was reduced to a
mental idol that you had to believe in and worship as “my god” or “our god.”
And yet… and yet… in spite of all the insane deeds perpetrated in the
name of religion, the Truth to which they point still shines at their core. It
still shines, however dimly, through layers upon layers of distortion and
misinterpretation. It is unlikely, however, that you will be able to perceive it
there unless you have at least already had glimpse of that Truth within
yourself. Throughout history, there have always been rare individuals who
experienced a shift in consciousness and so realized within themselves that
toward which all religions point. To describe that nonconceptual
Truth, they
then used the conceptual framework of their own religions.
Through some of those men and women, “schools” or movements
developed within all major religions that represented not only a rediscovery,
but in some cases an intensification of the light of the original teaching. This
is how Gnosticism and mysticism came into existence in early and medieval
Christianity, Sufism in the Islamic religion, Hasidism and Kabbala in
Judaism, Advaita Vedanta in Hinduism, Zen and Dzogchen in Buddhism.
Most of these schools were iconoclastic. They did away with layers upon
layers of deadening conceptualization and mental belief structures, and for
this reason most of them were viewed with suspicion and often hostility by
the established religious hierarchies. Unlike mainstream religion, their
teachings emphasized realization and inner transformation. It is through
those esoteric schools or movements that the major religions regained the
transformative power of the original teachings, although in most cases, only
a small minority of people had access to them. Their numbers were never
large enough to have any significant impact on the deep collective
unconsciousness of the majority. Over time, some of those schools
themselves became too rigidly formalized or conceptualized to remain
effective.

Eckhart Tolle - A New Earth. Awakening to Your Life's Purpose

quote:

---

Να ρωτήσω κάτι. Γιατί όταν ένας άνθρωπος μας βρίζει(την οικογένεια μας, εμάς κοκ) τον βρίζουμε και εμείς?

"..The Matrix can't tell you who you are"
http://www.youtube.com/watch?v=3E4icx7U8Cg
Ασυνείδητος πάει να πει απόλυτα ταυτισμένος με την επιθυμία(-τη σκεψη) και το συναίσθημα

---

Ποιος είπε ότι τον βρίζουμε;

Αλλα δεν χρειάζεται να είναι βρισιά, η ειρωνεία και ο σαρακασμός ταιριάζουν εξίσου καλά σε αυτή την ερώτηση.

quote:

---

Φίλε panpam, εσύ ειδικά δεν είσαι το καλύτερο παράδειγμα ...

---

Δίνω λοιπόν το κακό παράδειγμα;;;
Νομίζω πάντως ότι πρώτα κάποιος βρίζει γιατί φοβάται (αυτό που βρίζει). Με το να το προσβάλει λεκτικά το υποβιβάζει στα μάτια του και αυτό είναι αυτο-καθησυχατικό (πρόσφατα δεν είπαν στα νέα πως το βρίσιμο κάνει τον πόνο λιγότερο αβάστακτο;)
Έπειτα η βρισιά λειτουργεί ως πρόκληση (οπότε και ο αποδέκτης ανταπαντά με το ίδιο "νόμισμα" και το σήριαλ συνεχίζεται).
Τέλος αν κάτι το μισείς από φανατισμό - χωρίς δηλαδή λογικά κριτήρια, ή με λογικά μεν κριτήρια μισείς κάτι παράλογα ή δυσανάλογα - οι προσβολές έχουν τη θέση των επιχειρημάτων (αν δεν έχεις να πεις κάτι, αλλά θέλεις να πεις κάτι, τι "καλύτερο" από προσβολές;)
Υπάρχουν και άλλα που μπορούν να ειπωθούν, αλλά τί σχέση έχουν με το θέμα; (ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ, Αποσυμβολισμός...);;;

Προσωπικά θεωρώ ότι όσο περισσότερο και άνευ λόγου και αιτίας βρίζει κάποιος τόσο περισσότερο "πόνο" κρύβει μέσα του. Οπότε τον/την αντιμετωπίζω μάλλον με λύπηση.

Edited by - panpam on 24/07/2009 17:10:12

quote:

---

Έπειτα η βρισιά λειτουργεί ως πρόκληση (οπότε και ο αποδέκτης ανταπαντά με το ίδιο "νόμισμα" και το σήριαλ συνεχίζεται).

---

Σαν πρόκληση σε ποιον? Και γιατι εγώ πρέπει να νιώσω πρόκληση αν κάποιος με βρίσει?

quote:

---

Υπάρχουν και άλλα που μπορούν να ειπωθούν, αλλά τί σχέση έχουν με το θέμα; (ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ, Αποσυμβολισμός...);;;

---

Θα δεις Προσπαθώ να μοιραστώ μια γνώση, ή μάλλον μια συνειδητοποίηση που έχει να κάνει με μια φράση του εαυγγελίου η οποία χρειάζεται μεγάλη εμβαθυνση.

quote:

---

Προσωπικά θεωρώ ότι όσο περισσότερο και άνευ λόγου και αιτίας βρίζει κάποιος τόσο περισσότερο "πόνο" κρύβει μέσα του. Οπότε τον/την αντιμετωπίζω μάλλον με λύπηση.

---

Αυτός που του απαντά δεν είναι για λύπηση?

"..The Matrix can't tell you who you are"
http://www.youtube.com/watch?v=3E4icx7U8Cg
Ασυνείδητος πάει να πει απόλυτα ταυτισμένος με την επιθυμία(-τη σκεψη) και το συναίσθημα

quote:

---

Θα μείνω σε αυτό [πυ είπες:

quote:

---

Έπειτα η βρισιά λειτουργεί ως πρόκληση (οπότε και ο αποδέκτης ανταπαντά με το ίδιο "νόμισμα" και το σήριαλ συνεχίζεται).

---

Σαν πρόκληση σε ποιον? Και γιατι εγώ πρέπει να νιώσω πρόκληση αν κάποιος με βρίσει?...

---

Ίσως να μην πρέπει, αλλά:
- είπαμε ο φόβος, η απειλή... μπορεί να είναι αμφίδρομη
- είμαστε άνθρωποι, μερικές φορές η πίεση άλλων πραγμάτων μας κάνει πιο οξύθυμους.
- μερικές φορές η κατεξακολούθηση πρόκληση λιγοστεύει την υπομονή μας.

quote:

---

...Υπάρχουν και άλλα που μπορούν να ειπωθούν, αλλά τί σχέση έχουν με το θέμα; (ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ, Αποσυμβολισμός...);;;

---

Θα δεις Προσπαθώ να μοιραστώ μια γνώση, ή μάλλον μια συνειδητοποίηση που έχει να κάνει με μια φράση του εαυγγελίου η οποία χρειάζεται μεγάλη εμβαθυνση....

---

"...λοιδορούμενος δεν αντελοιδόρει..."

quote:

---

...

quote:

---

Προσωπικά θεωρώ ότι όσο περισσότερο και άνευ λόγου και αιτίας βρίζει κάποιος τόσο περισσότερο "πόνο" κρύβει μέσα του. Οπότε τον/την αντιμετωπίζω μάλλον με λύπηση.

---

Αυτός που του απαντά δεν είναι για λύπηση?...[/quote]Αν καταντήσει σαν και τον άλλον είναι. Εξαρτάται πάντα και το πόσο "δίκαιη" είναι η προσβολή.

quote:

---

Αν καταντήσει σαν και τον άλλον είναι. Εξαρτάται πάντα και το πόσο "δίκαιη" είναι η προσβολή.

---

"..The Matrix can't tell you who you are"
http://www.youtube.com/watch?v=3E4icx7U8Cg
Ασυνείδητος πάει να πει απόλυτα ταυτισμένος με την επιθυμία(-τη σκεψη) και το συναίσθημα

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr