...είναι το τίτλος του βιβλίου (εκδόθηκε το 2005) που συνέγραψε ο Robert B. Laughlin, καθηγητής φυσικής στο πανεπιστήμιο του Stanford και βραβευμένος με το νόμπελ φυσικής το 1998

Μέσα από αυτό το βιβλίο ο Laughlin προσπαθεί να παρουσιάσει μια διαφορετική οπτική για το σύμπαν. Έναν νέο τρόπο θέασης (που είναι ταυτόχρονα και παλιός) της φύσης και της φυσικής επιστήμης, όπου αναδύονται ατελείωτες δυνατότητες έρευνας, ανακάλυψης και δημιουργίας.

Η φυσική επιστήμη μοιάζει σήμερα να έχει περιέλθει σε ένα τέλμα. Δεν είναι όμως η ίδια η επιστήμη αυτή που βρίσκεται σε αδιέξοδο αλλά ο τρόπος σκέψης με τον οποίο προσεγγίζει το αντικείμενό της. Ο Laughlin υποστηρίζει πως φτάνει το τέλος της εποχής όπου επικρατούσε ο αναγωγισμός και τα ηνία στη σκέψη παίρνει η εποχή του αναδυόμενου (Age of Emergence είναι η φράση που χρησιμοποιεί και δεν γνωρίζω ποια είναι και αν υπάρχει αντίστοιχη ελληνική λέξη που να περιγράφει αυτή την έννοια ως ανάδυση πολύπλοκων μορφών και κανόνων από άλλους απλούστερους).

The ultimate satire of this impulse is Douglas Adams's Hitchhiker's Guide to the Galaxy, in which the computer Deep Thought announces it has found the answer to the Great Question of Life, the Universe, and Everything, after 7.5 million years of hard work. The answer, it says, is forty-two.2 The assembled scientists then learn from Deep Thought that while this is the answer, the question is unclear, so they instruct it to design an even bigger computer, the earth, to find the question. The earth is built and then thinks about the problem for three billion years. Unfortunately, five minutes before it is ready to reveal its solution it is destroyed by Vogons.

Μετάφραση..

Θεωρήστε το σύμπαν ως ένα έμβιο ον, έχοντας μια ουσία και μια ψυχή και παρατηρήστε πώς όλα τα πράγματα έχουν αναφορά σε μια αντίληψη, αυτήν του έμβιου οντος, και πώς όλα τα πράγματα ενεργούν με μια κίνηση, και πώς όλα τα πράγματα είναι οι αιτίες της συνεργασίας όλων των πραγμάτων που υπάρχουν, παρατηρήστε επίσης τη συνεχή περιστροφή του νήματος και τη συνύφανση του ιστού.

Μάρκος Αυρήλιος

Μια χρήσιμη εμπειρικοτεχνική μέθοδος για ευτυχισμένη ζωή είναι να μην το παρακάνουμε με τη μόδα των νέων εποχών (new ages). Είμαι αρκετά μεγάλος και θυμάμαι αρκετές από αυτές, ειδικότερα την εποχή του Υδροχόου, η οποία έχει εδώ και καιρό ήδη αρχίσει όπως λένε οι αστρολόγοι : Στις 17:35 ώρα Γκρήνουιτς την 23η Ιανουαρίου του 1997. Οι υποσχέσεις περί νέων εποχών είναι ένα γνωστό χαρακτηριστικό γνώρισμα της σύγχρονης κοινωνίας, κυρίως επειδή οι περισσότεροι από μας είναι αισιόδοξοι που πιστεύουν σε έναν φωτεινότερο αύριο και είναι γι' αυτό εύκολος στόχος ανήθικων βολών. Η εποχή του Υδροχόου, παραδείγματος χάριν, δεν έφερε το Διαφωτισμό, την ειρήνη και την αγάπη, όπως ελπίσαμε, αλλά επαγγελματικές ανησυχίες οικογενειακά καθήκοντα διανθισμένα με: AIDS, Mcjobs, lessness, και βιολογικό πόλεμο. Οπως μια νέα ακίνητη ιδιοκτησία ή ένα νέο αυτοκίνητο, η νέα εποχή, όταν δοκιμαστεί λίγο, αρχίζει να φαίνεται ύποπτα όμοια με αυτήν που αντικατέστησε.

Η ελκυστικότητα του new age είναι η ίδια με την ώθηση για ανακάλυψη της υπέρτατης αλήθειας κάτι που όλοι κάνουμε από καιρό σε καιρό. Μόλις τώρα, παραδείγματος χάριν, έπεσα στον πειρασμό και σερφάρισα στο διαδίκτυο. Εκτός από τις συνηθισμένες χριστιανικές ιστοσελίδες βρήκα αναφορές στην υπέρτατη αλήθεια για το νιρβάνα, στην υπέρτατη αλήθεια για τους Ναζί στη Νότια Αμερική, στην υπέρτατη αλήθεια για τους εξωγήινους, στην υπέρτατη αλήθεια και το Κοράνι, στην υπέρτατη αλήθεια για τον Κάρυ Γκραντ, στο online περιοδικό της υπέρτατης αλήθειας, στην υπέρτατη αλήθεια για τα ρωσικά συγκροτήματα του ροκ, στην υπέρτατη αλήθεια για τα Χ-rated βίντεο, στην υπέρτατη αλήθεια για τον κεφαλαιοκρατικό χρηστικό (έμφαση στην αξία της χρησιμότητας των πραγμάτων/καταστάσεων) και αποπνευματοποιημένο κόσμο.

Κορυφαία σάτυρα αυτής της ώθησης για αλήθεια αποτελεί το βιβλίο του Ντάγκλας Ανταμ : "Hitchhiker's Guide to the Galaxy", στο οποίο ο Υπερυπολογιστής Deep Thought (βαθειά σκέψη) αναγγέλλει ότι έχει βρεί την απάντηση στο μεγάλο θέμα της ζωής, του κόσμου, και των πάντων, μετά από 7,5 εκατομμύρια έτη σκληρής εργασίας. Η απάντηση, λέει, είναι : "42". Οι συγκεντρωμένοι επιστήμονες κατόπιν μαθαίνουν από τον Deep Thought ότι ενώ αυτή είναι η απάντηση, η ερώτηση είναι ασαφής. Ετσι του δίνουν εντολή για να σχεδιάσει έναν ακόμα μεγαλύτερο υπολογιστή, τη Γη, προκειμένου να βρούν την ερώτηση. Η γη χτίζεται και σκέφτεται έπειτα το πρόβλημα για τρία δισεκατομμύρια έτη. Δυστυχώς, ενώ είναι σχεδόν έτοιμη, πέντε λεπτά προτού να αποκαλύψει τη λύση καταστρέφεται από τους Vogons (για να περάσει από εκεί μια διαγαλαξιακή λεοφώρος).

Thinking through these effects seriously moves one to ask which law is the more ultimate, the details from which everything flows or the transcendent, emergent law they generate. That question is semantic and thus has no absolute answer, but it is clearly a primitive version of the moral conundrum raised by the alleged subordination of the laws of living to the laws of chemistry and physics. It shows allegoric-ally how a person could easily master one and learn nothing whatsoever about the other. The epistemological barrier is not mystical but physical.
The conflict between these two conceptions of the ultimate the laws of the parts or the laws of the collective is very ancient and not resolvable in a few minutes' reflection or a casual conversation. One might say it represents the tension between two poles of thought, which drives the process of understanding the world the way the tension between the tonic and dominant drives a classical sonata. At any one time in history a given pole may be stronger than the other, but its predominance is only temporary, for the essence of the plot is the conflict itself.

Μετάφραση..

Η υπέρτατη αλήθεια είναι εύκολο να σατιριστεί επειδή είναι μια έννοια που οι περισσότεροι από μας βάζουν σε κεντρικό σημείο της ζωής, αλλά είναι αρκετά άχρηστη ως προς την πρακτικότητά της, τον περισσότερο καιρό. Ένα πρόσωπο που βασανίζεται με την απόλυτη αλήθεια είναι ένα πρόσωπο που ζητά να απελευθερωθεί από το χρήμα - ένα αρχέτυπο που συλλαμβάνεται κορυφαία από τον Candide. Η έννοιά της είναι επίσης συγκεχυμένη. Παραδείγματος χάριν, σημαίνει μερικές φορές ένα ηθικό δίδαγμα όπως ο χρυσός κανόνας, ο οποίος εφαρμόζεται όταν αποτυγχάνουν οι κανόνες του πραγματισμού και της κοινής λογικής και έτσι καθορίζει τον ηθικό πυρήνα ενός ατόμου. Αυτός είναι σαφώς χρήσιμος, αλλά υπόκειται στην κριτική ότι είναι λογισμικό που ζει στο κεφάλι κάποιου και έτσι είναι κατώτερο από τις θεμελιώδεις αλήθειες της χημείας και της φυσικής. Άλλες φορές η υπέρτατη αλήθεια είναι ένα κοινό περιστατικό με σημασία, όπως ο διαθεσιμότητα για χώρο στάθμευσης μόνο όταν δεν τον χρειάζεσαι. Αλλού σημαίνει τους βαθύτερους νόμους της φύσης από τους οποίους όλοι οι άλλοι απορρέουν και η πολυπλοκότητα (το βάθος) των οποίων όταν γίνεται προσπάθεια να αποδοθεί σε όρους απλούστερους/ατελέστερους και καθημερινούς αποδίδει παραλογισμούς όπως το "42". Κατά συνέπεια είναι στη φύση μας να προσανατολιζόμαστε στη χρήση της απόλυτης αλήθειας αλλά να μπερδευόμαστε και να διαφωνούμε ως προς το τι ακριβώς είναι αυτή.

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συνεισφορές της επιστήμης στη σκέψη είναι η ανακάλυψη ότι μια ανάλογη σύγκρουση εμφανίζεται στη φύση σε πρωταρχικά επίπεδα. Ότι πρέπει όντως να είναι έτσι μπορεί να υποστηριχτεί πως είναι λογικό, αλλά η απλότητα ορισμένων συστημάτων επιτρέπει σ’ εμάς να πάμε παραπέρα και να αποδείξουμε ότι πράγματι έτσι είναι. Ενώ η υπερφυσική επέμβαση είναι πάντα δύσκολο να διαψευσθεί κατηγορηματικά, ξέρουμε με σιγουριά ότι δεν υπάρχει καμία ανάγκη υπάρξεώς της σε αυτό το επίπεδο, και ότι όλες αυτές οι θαυμαστές συμπεριφορές μπορούν να εκληφθούν ως αυθόρμητα οργανωτικά φαινόμενα που εκπορεύονται από θεμελιώδης νόμους. Επίσης ξέρουμε ότι ενώ ένας απλός και απόλυτος νόμος, όπως της υδροδυναμικής, μπορεί να εξελιχθεί από τους βαθύτερους νόμους που βρίσκονται πίσω από αυτόν, είναι συγχρόνως ανεξάρτητος από αυτούς ως προς το ότι θα παραμείνει ο ίδιος ακόμα κι αν οι βαθύτεροι νόμοι αλλάξουν.

Ισως χρειάζεται να διαβάσω ολοκληρο το βιβλίο για να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής. Θα βοηθούσες αν έλεγες πιο περιληπτικά με δικά σου λόγια τι κατάλαβες εσύ απο το βιβλίο αυτό.

Οστόσο μια αρκετά κατατοπιστική ιδέα για το βιβλίο δίνει το παρακάτω απόσπασμα από την εισαγωγή του :

" My views are considerably more radical than those of either of my predecessors, however, because they have been sharpened by recent events. I am increasingly persuaded that all physical law we know about has collective origins, not just some of it. In other words, the distinction between fundamental laws and the laws descending from them is a myth, as is the idea of mastery of the universe through mathematics alone. Physical law cannot generally be anticipated by pure thought, but must be discovered experimentally, because control of nature is achieved only when nature allows this through a principle of organization. One might subtitle this thesis the end of reductionism (the belief that things will necessarily be clarified when they are divided into smaller and smaller component parts), but that would not be quite accurate. All physicists are reductionists at heart, myself included. I do not wish to impugn reductionism so much as establish its proper place in the grand scheme of things.
To defend my assertion I must openly discuss some shocking ideas: the vacuum of space-time as "matter," the possibility that relativity is not fundamental, the collective nature of computability, epis-temological barriers to theoretical knowledge, similar barriers to experimental falsification, and the mythological nature of important parts of modern theoretical physics."

Μετάφραση..

" Οι απόψεις μου είναι ακόμα περισσότερος ριζοσπαστικές από εκείνες των προκατόχων μου (πιο πάνω αναφέρεται στον Πρικοζίν και σε άλλους φυσικούς επιστήμονες των τελευταίων 10ετιών), επειδή έχουν οξυνθεί από τα πρόσφατα γεγονότα. Όλο και περισσότερο πείθομαι ότι όλοι οι φυσικοί νόμοι για τους οποίους γνωρίζουμε έχουν συλλογική προέλευση, όχι μόνο ένα μέρος αυτών. Με άλλα λόγια, η διάκριση μεταξύ των θεμελιωδών νόμων και των νόμων που προκύπτουν από αυτούς είναι ένας μύθος, όπως είναι και η ιδέα ότι μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως το σύμπαν μέσω των μαθηματικών μόνο. Ο φυσικός νόμος δεν μπορεί γενικά να εξαχθεί από την καθαρή σκέψη, αλλά πρέπει να ανακαλυφθεί πειραματικά, επειδή ο έλεγχος της φύσης επιτυγχάνεται μόνο όταν το επιτρέπει η φύση αυτό μέσω μιας οργανωμένης αρχής. Κάποιος μπορεί να τιτλοφορήσει αυτή η θέση ως το τέλος του αναγωγισμού (η πεποίθηση ότι τα πράγματα οπωσδήποτε θα γίνουν κατανοητά όταν διαιρεθούν σε μικρότερα και μικρότερα συστατικά μέρη), αλλά αυτό δεν είναι ακριβές. Όλοι οι φυσικοί είναι αναγωγιστές στην καρδιά, εγώ ο ίδιος συμπεριλαμβανόμενος. Δεν επιθυμώ να αμφισβητήσω τον αναγωγισμό τόσο, όσο να τον βάλω στη σωστή του θέση στο μεγάλο σχέδιο των πραγμάτων.
Για να υπερασπίστώ τον ισχυρισμό μου πρέπει ανοιχτά να συζητήσω μερικές συγκλονίζοντας ιδέες όπως: το κενό του χωροχρόνου ως ύλη, την πιθανότητα ότι η σχετικότητα δεν είναι θεμελιώδης, τη συλλογική φύση του computability (θεωρητική επιστήμη των υπολογιστών), τα επιστημολογικά εμπόδια στη θεωρητική γνώση, παρόμοια εμπόδια και στις πειραματικές διαστρεβλώσεις (ίσως μεταφράζεται καλύτερα ως : εμπόδια και διαστρεβλώσεις στα πειράματα), και τη μυθολογική φύση σημαντικών τομέων της σύγχρονης θεωρητικής φυσικής."

Ακόμα πιο περιληπτικά υποστηρίζει πως όσο διασπούμε την ύλη και φτάνουμε σε πιο μικροσκοπικές μονάδες δυνητικά καταλήγουμε στο τίποτα όπου δεν υπάρχουν νόμοι, ούτε καν θεμελιώδεις, ούτε βέβαια και μορφές. Η αναφορά που κάνει στην πιθανότητα πως η θεωρία της σχετικότητας μπορεί να μην είναι θεμελιώδης έχει ακριβώς αυτόν το χαρακτήρα. Μέσα από πειράματα που ο ίδιος γνωρίζει φαίνεται να αποδεικνύεται ότι η σχετικότητα δεν ισχύει στη φυσική των σωματιδίων και προκύπτει ως νόμος μετά από αυτά.

Αφού λοιπόν στα διαδοχικά κεφάλαια του βιβλίου καταπιάνεται με όλα τα παραπάνω ζητήματα και με ακόμα περισσότερα καταλήγει στο 16ο κεφάλαιο το οποίο και παραθέτω εδώ. Δεν είναι μεγάλο και νομίζω πως στη συνέχεια θα γίνει περισσότερο κατανοητό.

The transition to the Age of Emergence brings to an end the myth of the absolute power of mathematics. This myth is still entrenched in our culture, unfortunately, a fact revealed routinely in the press and popular publications promoting the search for ultimate laws as the only scientific activity worth pursuing, notwithstanding massive and overwhelming experimental evidence that exactly the opposite is the case.

Μετάφραση..

Αν και αντιπαθώ την ιδέα των εποχών (όπως λέμε : εποχή του new age), σκέφτομαι ότι υπάρχουν πειστικά επιχειρήματα πως η επιστήμη μεταβαίνει τώρα από την εποχή του αναγωγισμού προς την εποχή του αναδυόμενου (Age of Emergence), μια περίοδο όπου μετατοπίζεται η αναζήτηση των αρχικών αιτιών των πραγμάτων από τη συμπεριφορά των μερών προς τη συμπεριφορά του συνόλου. Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί μια συγκεκριμένη στιγμή που εμφανίστηκε αυτή η μετάβαση επειδή ήταν βαθμιαία και κάπως κρυμμένη με τη διατήρηση των μύθων, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το κυρίαρχο παράδειγμα τώρα οργανώνεται. Γί αυτό, παραδείγματος χάριν, οι σπουδαστές ηλεκτρικής εφαρμοσμένης μηχανικής πλέον δε χρειάζεται να μάθουν τους νόμους της ηλεκτρικής ενέργειας - που είναι πολύ κομψοί και διαφωτιστικοί αλλά άσχετοι με τον προγραμματσιμό των υπολογιστών. Γι' αυτό τα κύτταρα των μίσχων (stem cells) είναι στις ειδήσεις αλλά οι πληροφορίες για τις ενζυματικές λειτουργίες τους είναι περιορισμένες στην τελική τύπωση της συσκευασίας των σαπουνιών. Γι'αυτό οι ταινίες με θέμα την Marie Curie και το Λόρδο Rutherford είναι εκτός μόδας ενώ το Jurassic Park και το Twister είναι εντός. Οι πρωταγωνιστές σε αυτές τις νεώτερες ταινίες δεν ενδιαφέρονται για τις μικροσκοπικές αιτίες αλλά για τα ιδιότροπα οργανωτικά φαινόμενα - όπως : "Arrrggghhh! Έρχεται κατευθείαν για μας!" (?????).

Κατά τρόπο ειρωνικό, η ίδια η επιτυχία του αναγωγισμού έχει προετοιμάσει το έδαφος για την έκλειψή του. Διαχρονικά, η προσεκτική ποσοτική μελέτη των μικροσκοπικών μερών έχει αποκαλύψει ότι στο πρωτόγονο επίπεδο τουλάχιστον, οι συλλογικές αρχές της οργάνωσης είναι όχι μόνο η αποκάλυψη μιας παράξενης πλευράς αλλά τα πάντα - η αληθινή πηγή φυσικού νόμου, συμπεριλαμβανομένων ίσως και των πιο θεμελιωδών νόμων που γνωρίζουμε. Η ακρίβεια των μετρήσεων μας επιτρέπει με βεβαιότητα να δηλώνουμε ότι η αναζήτηση της μοναδικής και απόλυτης αλήθειας έχει φτάσει στο τέλος - αλλά συγχρόνως έχει αποτύχει, δεδομένου ότι η φύση αποκαλύπτεται τώρα να είναι ένας τεράστιος πύργος αληθειών, κάθε μια από τις οποίες προέρχεται από έναν γονέα που έπειτα τον ξεπερνά, καθώς η κλίμακα της μέτρησης αυξάνεται. Όπως ο Κολόμβος ή ο Μάρκο Πόλο ξεκινήσαμε για να εξερευνήσουμε μια νέα χώρα και αντί γι' αυτό ανακαλύψαμε έναν ολόκληρο νέο κόσμο.

Μετάφραση..

Μπορούμε να αντικρούσουμε το μύθο του αναγωγισμού προκαλώντας πολύ έξυπνους ανθρώπους να προβλέψουν τα πράγματα σχετικά με κάποιους κανόνες που έχουμε θεωρήσει σωστούς (σχόλιο : αναφέρεται σε ένα demo δηλ μια κατάσταση που παρουσιάζει/δοκίμάζει μια πραγματικότητα). Η αδυναμία τους να προβλέψουν είναι παρόμοια με τη δυσκολία που έχει ο Μάγος του ΟΖ να επιστρέψει την Ντόροθυ στο Κάνσας. Mπορεί να το κάνει σε γενικές γραμμές, αλλά υπάρχουν μερικές ενοχλητικές τεχνικές λεπτομέρειες που πρέπει να επιλυθούν. Εν το μεταξύ κάποιος πρέπει να ικανοποιηθεί με κενές περιεχομένου μαρτυρίες και παραινέσεις για να μην δώσει καμία προσοχή στο άτομο πίσω από την κουρτίνα. Το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι το ΟΖ είναι ένας διαφορετικός κόσμος από το Κάνσας και ότι το πέρασμα από το ένα στο άλλο δεν έχει κανένα νόημα. Ο μύθος της συλλογικής συμπεριφοράς που ακολουθεί το νόμο είναι, ως πρακτικό θέμα, ακριβώς το αντίστροφο. Δηλαδή ο νόμος προκύπτει από τη συλλογική συμπεριφορά, όπως όλα τα πράγματα που ρέουν από αυτήν, για παράδειγμα η λογική και τα μαθηματικά.

Ο λόγος που το μυαλό μας μπορεί να προβλέπει και να κυριαρχήσει στο φυσικό κόσμο δεν είναι ότι είμαστε μεγαλοφυΐες αλλά είναι η ίδια η φύση που διευκολύνει την κατανόηση με την οργάνωση της και την παραγωγή του νόμου. Μια σημαντική διαφορά μεταξύ της παρούσας εποχής και αυτής που περνά στο παρελθόν είναι η επίγνωση της υπάρξεως και κακών νόμων μαζί με τους καλούς. Οι καλοί νόμοι, όπως της ακαμψίας ή της κβαντικής υδροδυναμικής δημιουργούν δυνάμεις μαθηματικά προβλέψιμες με ακρίβεια καθώς δεν είναι ευαίσθητες σε δειγματικές ατέλειες (σχόλιο : δεν επηρεάζονται ουσιαστικά από το μέγεθος του δείγματος και οι αποκλείσεις των πραγματικών μεγεθών από τις δειγματικές τιμές είναι αμελητέες) ή υπολογιστικά λάθη (αυτό το αποκαλεί protection δηλαδή προστασία, αν κατάλαβα καλα).

(σχόλιο :Με λίγα λόγια καλοί νόμοι είναι οι απόλυτοι νόμοι, αυτοί που μπορούν να προβλεφθούν με ακρίβεια ενώ κακοί νόμοι είναι οι απρόβλεπτοι και ταραξίες)

Αν ο κόσμος ήταν ένα ευτυχισμένο μέρος που περιείχε μόνο καλούς νόμους, θα ήταν πράγματι αλήθεια ότι τα μαθηματικά θα είχαν πάντα προβλεπτική ικανότητα και ότι ο έλεγχος/κυριαρχία της φύσης κατ’ ουσία θα μπορούσε να γίνει με την απόκτηση αρκούντως μεγάλων και δυνατών υπολογιστών.
(σχόλιο :δηλαδή η φύση θα μπορούσε να τυποποιηθεί πλήρως)

Η προστασία θα θεράπευε όλα τα λάθη. Αλλά στον κόσμο που υπάρχουμε, οι σκοτεινοί νόμοι αφθονούν και καταστρέφουν την προβλεπτική ικανότητα επιτείνοντας τα λάθη και κάνοντας τις μετρήσιμες ποσότητες εξαιρετικά ευαίσθητες σε μη ελεγχόμενους εξωτερικούς παράγοντες. Στην εποχή της ανάδυσης (Age of Emergence) είναι ουσιώδες να είμαστε προσεκτικοί με αυτούς τους νόμους και να τους ξεφορτωνόμαστε, καθώς τυχόν αδυναμία μας να απαλλαχτούμε από αυτούς θα μας οδηγήσει σε παγίδες ψευδαισθήσεων. Μια τέτοια παγίδα διατρέχει αδιόρατα το φράγμα της σχετικότητας, γι’ αυτό δημιουργούνται φαινομενικά λογικά μονοπάτια που ξεκινούν από σχεδόν ίδιους χώρους αλλά καταλήγουν σε εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα.

Μετάφραση..

Όταν συμβαίνει αυτό το φαινόμενο, το θέμα πολιτικοποιείται με την παραγωγή εναλλακτικών ερμηνειών για πράγματα που δεν μπορούν να γίνουν διακριτά με το πείραμα (σχόλιο: η θεωρία παύει να είναι επιστημονική αφού δεν μπορεί να ελεγχθεί πειραματικά).

Μια άλλη παγίδα είναι το κυνήγι της απατηλής γαλοπούλας, ο νόμος της ψευδαίσθησης που πάντα καταφέρνει να είναι αφανής και απρόσιτος, ανεξάρτητα από το πόσο βελτιώνεται η τεχνολογία των μετρήσεων.
Οι αμφισημίες που παράγονται από τους σκοτεινούς νόμους διευκολύνουν επίσης την απάτη με την έννοια ότι επιτρέπουν σε ένα πράγμα να αποκτήσει την ταμπέλα του ποσοτικά ελεγμένου και του επιστημονικού, όταν στην πραγματικότητα είναι τόσο ευαίσθητο στα καπρίτσια των μετρήσεων που κατ’ ουσία αποτελεί γνώμη.

(σχόλιο : σ’ αυτή την περίπτωση αυτό που κατ’ εξαπάτηση παρουσιάζεται ως επιστημονική γνώση προκύπτει από μετρήσεις που παράγουν πολλά και ποικίλα αποτελέσματα από τα οποία επιλέγουμε ένα και του δίνουμε την επιστημονική ταμπέλα, ενώ ουσιαστικά δεν είναι παρά μια επιλεγμένη γνώμη από τις πολλές που θα μπορούσαν να επιλεγούν).

Μήπως είναι sokal clone ?

Να και μια σελίδα με θετικές αλλα και αρνητικές κριτικές.
http://www.teen-bookstore.com/item/A-Different-Universe-Reinventing-Physics-from-the-Bottom-Down-046503828X.html

Δημήτρη γιατί κάθεσαι και το μεταφράζεις ?

Αγγελος

Προσωπικά θεωρώ ότι όλη αυτή η αντίθεση μεταξύ αναγωγισμού και ολισμού είναι τεχνητή και άνευ ουσίας.

quote:

---

Δημήτρη γιατί κάθεσαι και το μεταφράζεις ?

---

κλικ me
Ποτέ μην δεχτείς τα σύνορα του ανθρώπου!
Να σπας τα σύνορα! Ν'αρνιέσαι ότι θωρούν τα μάτια σου!
Να πεθαίνεις και να λες: ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

Όπως είπε ο ίδιος ο συγγραφέας στην εισαγωγή του βιβλίου δεν επιθυμεί να ανατρέψει τον αναγωγισμό αλλά να τον βάλει στη σωστή του θέση. Στην προσπάθειά του αυτή όμως ανατρέπει πολλές από τις καθιερωμένες σκέψεις που έχουμε για την φυσική ως επιστήμη. Κατά κάποιο τρόπο αν και ο ίδιος είναι κορυφαίος φυσικός επιστήμονας-ερευνητής, καταρρίπτει με τα λεγόμενά του την ιδέα της παντοδυναμίας που οι περισσότεροι από εμάς έχουμε για την φυσική επιστήμη. Μάλιστα πάει ακόμα πιο πέρα και θεωρεί ότι η σημερινή φυσική μοιάζει με ένα άλλο είδος θεολογίας. Ψυχολογικά δηλαδή προσεγγίζει τον ίδιο χώρο ενώ ξεφεύγει από τα αυστηρά όρια του αντικειμένου που θεωρείται αυστηρά επιστημονικό.

Βέβαια η γλώσσα που χρησιμοποιεί δεν είναι εύκολη, μερικές σκέψεις φαίνεται να μην έχουν ειρμό και γενικά η τέχνη του στο λόγο φαίνεται να είναι φτωχή. Είναι όμως φυσικός επιστήμονας και όχι λογοτέχνης. Πέραν αυτού δίνει μερικές πολύ καλές ιδέες για τον τρόπο του σκέπτεσθαι γενικότερα : πως βγαίνουν τα συμπεράσματα, τα μεθοδολογικά λάθη που γίνονται και οι αυταπάτες που δημιουργούνται. Όλα αυτά τα βρήκα άκρως ενδιαφέροντα και γι’ αυτό παρουσιάζω εδώ μεταφρασμένο ένα μικρό κομμάτι του βιβλίου.

The Greek pantheon came into being through a series of political compromises in which one tribe or group, prevailing over another in warfare, would exercise its authority not by wiping out the gods of the losers, which was too difficult, but by making those gods subordinate to their own. The ancient Greek myths are thus allegories of actual historical events that took place in the early days of consolidation of Greek civilization. While the "experiment" in that case was war, and the "truth" it revealed was some political reality, the psychological elements for inventing mythological laws were the same as those we use today to identify physical ones. You may feel that both are pathological human behaviors, but I prefer the more physical view that politics, and human society generally, grow out of nature and are really sophisticated high-level versions of primitive physical phenomena. In other words, politics is an allegory of physics, not the reverse. Either way, however, the similarity reminds us that once science becomes political it is indistinguishable from state religion. Under a system of truth by consensus one expects false gods to be systematically enshrined in the pantheon as a matter of expedience, and the cosmogony on occasion to become fictional, just as occurred in ancient Greece, and for the same reasons Greek creation myths satirize many things in modern life, particularly cosmological theories. Exploding things, such as dynamite or the big bang, are unstable. Theories of explosions, including the first picoseconds of the big bang, thus cross Barriers of Relevance and are inherently unfalsifiable, notwithstanding widely cited supporting "evidence" such as isotopic abundances at the surfaces of stars and the cosmic microwave background anisotropy. One might as well claim to infer the properties of atoms from the storm damage of a hurricane. Beyond the big bang we have really unfalsifiable concepts of budding little baby universes with different properties that must have been created before the inflationary epoch, but which are now fundamentally undetectable due to being beyond the light horizon. Beyond even that we have the anthropic principle - the "explanation" that the universe we can see has the properties it does by virtue of our being in it. It is fun to imagine what Voltaire might have done with this material. In the movie Contact the Jodie Foster heroine suggests to her boyfriend that God might have been created by humans to compensate for their feelings of isolation and vulnerability in the vastness of the universe. She would have been more on target had she talked about unfalsifiable theories of the origin of the universe. The political dynamic of such theories and those of the ancient Greeks is one and the same.

Μετάφραση..

Το ελληνικό πάνθεο δημιουργήθηκε από μια σειρά πολιτικών συμβιβασμών στους οποίους μια φυλή ή ομάδα, που επικρατούσε της άλλης στο πολεμικό πεδίο, ασκούσε την εξουσία της όχι με το να καταργεί τους Θεούς των ηττημένων, κάτι που θα ήταν και δύσκολο, αλλά με το να καθιστά αυτούς τους Θεούς υποτελείς στους δικούς της. Ετσι οι αρχαίοι ελληνικοί μύθοι είναι αλληγορίες των πραγματικών ιστορικών γεγονότων που πραγματοποιήθηκαν πολύ πρώιμα την εποχή της σταθεροποίησης του ελληνικού πολιτισμού. Ενώ το "πείραμα" σε εκείνη την περίπτωση ήταν πόλεμος, και η "αλήθεια" που αυτό αποκάλυψε ήταν κάποια πολιτική πραγματικότητα, τα ψυχολογικά στοιχεία για την εφεύρεση των μυθολογικών νόμων ήταν τα ίδια με εκείνα που χρησιμοποιούμε σήμερα για να προσδιορίσουμε τους φυσικούς.

Μπορείτε να θεωρήσετε ότι και οι δύο είναι παθολογικές ανθρώπινες συμπεριφορές, αν και προτιμώ την πιο φυσική άποψη από την πολιτική (εννοεί μάλλον την πολιτική με τον πόλεμο μαζί), και η ανθρώπινη κοινωνία γενικά, ξεπήδησε μέσα από τη φύση και είναι πράγματι υψηλού επιπέδου περίπλοκες εκδόσεις των πρωτόγονων φυσικών φαινομένων. Με άλλα λόγια, η πολιτική (πιθανότατα με τον όρο πολιτική εννοεί γενικά το κοινωνικό φαινόμενο) είναι μια αλληγορία του φυσικού, όχι το αντίστροφο. Ετσι η αλλιώς τέλος πάντων, η ομοιότητα μας θυμίζει ότι μόλις η επιστήμη πολιτικοποιείται γίνεται αδιαχώριστη από την κρατική θρησκεία. Κάτω από ένα, με κοινή συναίνεση, σύστημα αλήθειας περιμένει κανείς ότι οι λάθος (υποταγμένοι) θεοί θα διαφυλάττονται για λόγους σκοπιμότητας και η κοσμογονία κατά περίπτωση θα γίνεται πλασματική, όπως έγινε στην αρχαία Ελλάδα και γι’ αυτό το λόγο οι ελληνικοί μύθοι της δημιουργίας σατιρίζουν πολλά πράγματα στη σύγχρονη ζωή, ειδικά τις κοσμολογικές θεωρίες.

Εκκρηκτικά πράγματα, όπως ο δυναμίτης ή το Μπικ Μπανκ, είναι ασταθή. Ετσι οι θεωρίες των εκρήξεων, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων πικο-δευτερολεπτων του Μπικ Μπανκ, διαπερνούν το φράγμα της σχετικότητας και εγγενώς δεν μπορούν να διαψευσθούν, παρά τις ευρέως ενισχυτικές "αποδείξεις" όπως η αφθονία ισοτόπων στην επιφάνεια των αστεριών και η ανισοτροπία στην κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου. Κάποιος μπορεί επίσης να υποστηρίξει ότι συμπεραίνει τις ιδιότητες των ατόμων από τις ζημιές που προκαλεί ένας τυφώνας.

(σχόλιο : Εδώ ενώ υπάρχουν στοιχεία που επαληθεύουν την θεωρία, δεν είναι δυνατόν αυτή να διαψευσθεί από την ίδια της την κατασκευή, μπορεί μόνο συνεχώς να επαληθεύεται με διάφορους τρόπους ..ενισχυτικές "αποδείξεις").

Πέρα από την Μεγάλη έκρηξη έχουμε θέματα, μη υποκείμενα σε διάψευση, όπως τα μωρά σύμπαντα με διαφορετικές ιδιότητες τα οποία πρέπει να δημιουργήθηκαν πριν από την πληθωριστική εποχή (πριν αρχίσει το σύμπαν να διαστέλλεται), αλλά τώρα είναι θεμελιωδώς μη εντοπίσημα καθώς είναι εκτός του ορίζοντα που μπορεί να διατρέξει το φως. Ακόμα πιο πέρα από αυτό έχουμε την ανθρωποκεντρική αρχή – την εξήγηση ότι το σύμπαν που βλέπουμε έχει τις ιδιότητες που έχει εξαιτίας της αξίας της δικής μας υπάρξεως σ’ αυτό. Είναι διασκεδαστικό να φανταστούμε τι θα είχε ίσως κάνει ο Βολτέρος με όλο αυτό το υλικό.
Στην ταινία Contact, η πρωταγωνίστρια Jodie Foster λέει στον φίλο της ότι ο Θεός ίσως έχει δημιουργηθεί από τους ανθρώπους για να αντισταθμίσει τα αισθήματα της μοναξιάς και της ευπάθειας μέσα στην απεραντοσύνη του διαστήματος. Θα ήταν πιο κοντά στον στόχο αν είχε μιλήσει για τις μη υποκείμενες σε διάψευση θεωρίες σχετικά με την προέλευση του σύμπαντος. Η κοινωνική δυναμική αυτών των θεωριών και εκείνων των αρχαίων ελλήνων είναι ακριβώς η ίδια.

Η συνέχεια θα είναι στη θεωρία των υπερχορδών..

Σκέφτομαι πως η διαπίστωση πως η μελέτη των μερών δεν μπορεί να μας οδηγήσει στην κατανόηση του συνόλου δεν είναι βέβαια κάτι νέο. Το όλο είναι …συνήθως κάτι περισσότερο από το άθροισμα των μερών του και μεταβαίνοντας από ένα επίπεδο οργάνωσης σε άλλο, νέες ιδιότητες και «νόμοι» αναδύονται που δεν θα μπορούσαν να είχαν προβλεφτεί από την απλή εξέταση εκείνων του απλούστερου επιπέδου.

Επειδή πάντως διαισθάνομαι ότι το πάει πολύ πιο μακριά από ό,τι είμαι σε θέση επί του παρόντος να αντιληφθώ, επιφυλάσσομαι, μέχρι να ολοκληρώσεις την μετάφραση και να συνοψίσεις τα σημεία στα οποία θα ήθελες να επικεντρωθούμε ώστε να επιτρέψουμε να …αναδυθούν νέες κατανοήσεις από τις αλληλεπιδράσεις μας…

Nα επισημάνω μόνο, για έναν από τους μεταφρασμένους όρους, πως μάλλον χρειάζεται διόρθωση. Σε γενικές γραμμές, με τον όρο stem cells ονομάζονται τα αδιαφοροποίητα κύτταρα (όπως είναι τα κύτταρα στα πρώτα στάδια της εμβρυογένεσης) που έχουν την δυνατότητα να μετασχηματιστούν σε κύτταρα οποιουδήποτε ιστού του σώματος. Σε έναν ώριμο οργανισμό, για παράδειγμα, αυτή η ικανότητα τους επιτρέπει να δρουν «επιδιορθωτικά», αναπληρώνοντας κύτταρα που καταστράφηκαν.

Σ’ ευχαριστώ για την επισήμανση σχετικά με τα βλαστοκύτταρα. Τώρα βγάζει νόημα η πρόταση.

Είναι όντως λίγο "δύστροπο" το κείμενο και τελικά θα παρακάμψω κάποια κομμάτια που δεν τα θεωρώ σημαντικά. Οπωσδήποτε στο τέλος θα παραθέσω συνοπτικά τα κυριότερα σημεία του και αν θέλεις τα συζητάμε.

quote:

---

ωστόσο γνώμη μου είναι πως έχει την αξία της καθώς οριοθετεί την φυσική επιστήμη με τρόπο ώστε να είναι πιο δημιουργική και αδογμάτιστη (από θεωρίες-δόγματα)

---

Δεν υπάρχουν θεωρίες-δόγματα.

"...προκειμένου μια πρόταση ή θεωρία της επιστήμης να θεωρηθεί έγκυρη, θα πρέπει να μπορεί πάντοτε να ελεγχθεί και να διαψευσθεί από τα δεδομένα της εμπειρίας. Σε αντίθετη περίπτωση, αν οι αποφάνσεις που συγκροτούν μια θεωρία της επιστήμης, είναι ανεπίδεκτες ελέγχου και δεν υπόκεινται στη δυνατότητα διάψευσής των, αν –με δυο λόγια- δεν είναι διαψέυσιμες, τότε δεν πρόκειται στην πραγματικότητα για γνήσια επιστημονική θεωρία, αλλά για μια ψευδοεπιστημονική θεωρία –για ένα ιδεολόγημα, για ένα άρθρο της πίστης, για έναν ευσεβή πόθο κ.ο.κ."

quote:

---

Στα γρήγορα σκέφτομαι δύο κριτήρια ελέγχου της μεγάλης έκρηξης: ακτινοβολία υπόβαθρου, μετατόπιση φάσματος στο ερυθρό. Και τα δύο είναι φαινόμενα τα οποία αν δεν ίσχυαν η θεωρία της μεγάλης έκρηξης δεν θα είχε νόημα.

---

quote:

---

Τα δυο αυτά κριτήρια επιβεβαιώνουν τη επικρατούσα θεωρία. Αυτό δεν αμφισβητείται. Μπορεί όμως να επιβεβαιώνουν και κάτι άλλο που ακόμα δεν γνωρίζουμε. Οσο επιβεβαιώνεται η θεωρία φυσικά και θα έχει νόημα, αρκεί να μην ξεχνάμει ότι είναι η επικρατούσα θεωρία και όχι η τελική και η αδιάψευστη.
Άλλωστε συσχετισμοί πραγμάτων και φαινομένων μπορούν να γίνουν με πολλούς τρόπους και να αλληλεπιβεβαιώνονται εξίσου αληθινά. Αυτό δεν σημαίνει ότι η θεωρία από την οποία προέρχονται είναι η μόνη επιστημονικά ορθή και ο λόγος είναι ότι δεν μπορεί να ελεγχθεί πειραματικά.

---

Φιλικά
ΒΚ

quote:

---

Η θεωρία των χορδών είναι η μελέτη ενός φαντασμαγορικού είδους ύλης που αποτελείται από επιμήκη αντικείμενα, τις χορδές, και όχι από τα άτομα που συνθέτουν όλα τα γνωστά είδη ύλης - συμπεριλαμβανομένου της θερμής πυρηνικής - και έχουν αποδειχθεί πειραματικά.

---

Υπερχορδές ή αλλίως τα μαλλιά του Shiva.

Cosmos2001

quote:

---

Σωστό αυτό που λες, αφορά όμως κάθε επιστημονική θεωρία ακόμα και αυτές που μπορούν να ελεγχθούν πειραματικά. Το πρόβλημα είναι επιστημολογικό και δεν αφορά μόνο στη θεωρία της μεγάλης έκρηξης

---

quote:

---

Ολη αυτή η διαδικασία του αναγωγισμού θυμίζει κάτι που είχα διαβάσει εδώ στο φόρουμ σχετικά με την εξειδίκευση στη γνώση. Δηλαδή όταν εξειδικευόμαστε απόλυτα σε κάτι είναι σα να προσπαθούμε να γνωρίσουμε τα πάντα για το τίποτα ! (Και αν αυτό το τίποτα είναι τα πάντα..; χμμ μοιάζει με κοάν; ). Δηλαδή χωρίζοντας διαρκώς την ύλη και πηγαίνοντας σε μικρότερα μεγέθη καταλήγουμε δυνητικά στο τίποτα χάνοντας τελικά το νόημα.

---

Δημήτρη

Συμφωνώ και επαυξάνω.

Θα ήθελα να επισημάνω και ένα άλλο πρόβλημα-κάτι σαν γκέσταλτ-που αργά η γρήγορα η επιστήμη καλείται να υπερβεί.To πρόβλημα των ορίων της Γλώσσας(μιας και ανέφερες τα κοάν).Η γλώσσα στέκεται σαν εμπόδιο στην μετάδωση της γνώσης αλλά και της Αντίληψής της,μιας και είναι Διυστική από γενέσεως της και όλο και πιό πολύ ο επιστήμονας μοίαζει με γλωσσοπλάστη αντί για επιστήμονας.Επιπλέον οι επιστήμονες έχουν αγγίξει έστω και θεωρητικά οτι η Συνείδηση είναι συνηφασμένη με την Υλη και οτι αποτελουν και τα δυό μέρος του ίδιου "κάτι" μιας και βλέπουν οτι και οι ίδιοι είναι μέρος της συμπεριφοράς που παρουσιαζουν τα πειράματα τους,σαν παρατηρητές/συμμέτοχοι.Η γλώσσα είναι εμπόδιο απο ενα σημείο και μετά.Π.χ ενας φυσικός ανακαλύπτει την Αδιαχώριστη φύση των ηλεκτρονίων και είτε πει οτι δύο ηλεκτρονια
ειναι ίδια είτε πεί ειναι διαφορετικά ουσιαστικά δεν μας μεταδίδει γνώση για τα φαινόμενα των ηλεκτρονίων.Αυτό που θέλω να πώ ειναι οτι αν δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε δυο ηλεκτρόνια ποιός ο λόγος να προσπαθήσουμε να τα περιγράψουμε με τις λέξεις που προσπαθούν να αποδώσουν την διαφορά τους;

Όσα κοαν και αν λύσουμε αν δεν καταλάβουμε σε τι μας είναι χρήσιμα και γιατί θέτονται στο δρόμο μας θα συνεχίσουμε να τα λύνουμε για όλη μας την ζωή.Και όμως είναι τόσο απλό που μου ήρθε σαν σατοράκι ενα απόγευμα που έπινα καφέ με φίλο και προσπαθούσα να του μεταδώσω κατι και δεν μπορούσα.Και κατάλαβα το γιατί!

Οι λέξεις όπως και τα κοάν δεν μεταδίδουν καμμία απολύτως πληροφορία.Είναι κενά.Απλά προσποιούμαστε οτι μεταδίδουν πληροφορία και οταν βρεθούμε μπροστά σε καποιο θέμα που δεν μπορούμε να το μεταδώσουμε με λέξεις΄δηλαδή να τεθεί σε λειτουργια ο μηχανισμός της λογικής,-η Διάκριση- οι λέξεις χάνουν το νόημα τους.Η αλήθεια είναι οτι οι λέξεις ποτέ δεν περιείχαν καμμία απολύτως πληροφορία.Εκεί βρίσκεται και η Μάγια.

quote:

---

Θα μπορούσε να αποτελεί και πηγή έμπνευσης.. λες;

---

Βεβαίως φίλε μου.Θαρρώ πως η επιστήμη κινείται προς μια πιο υπαρξιακή φυσική και αργά η γρήγορα θα καταλάβει αυτό που λένε οι ουπανισαδες,"με την επενέργεια της συνείδησης ο Μπράχμαν αντικειμενοποιείται",γιατί η Υλη απλά Γεννιέται όπως όλα στον κόσμο απο την συνείδηση αφού η υλη είναι ουσιαστικά συμπηκνωμένη ενέργεια συνείδησης.Οπως θα καταλάβει τα μαλλιά του Shiva,όπως θα καταλάβει την τάντρα και την ψευδαισθηση της ύλης,όπως θα καταλαβει οτι τον Χουαν οτι το τονάλ απλα παρίσταται και οτι το ναγουάλ δημιουργει.Θα καταλάβει εν τέλει οτι το μόνο πράγμα που υφίσταται στο σύμπαν ειναι η επικοδομητική παρεμβαση των αλληλοδιαπερωμενων συμπάντων και νομίζω οτι κάπου εκει θα σταματήσει.

[/b]

Edited by - TheChosenNone on 18/02/2006 21:40:07

quote:

---

quote:
Σωστό αυτό που λες, αφορά όμως κάθε επιστημονική θεωρία ακόμα και αυτές που μπορούν να ελεγχθούν πειραματικά. Το πρόβλημα είναι επιστημολογικό και δεν αφορά μόνο στη θεωρία της μεγάλης έκρηξης

Αν θέλεις διευκρίνισε λίγο για ποιον λόγο αφορά και τις θεωρίες που μπορούν να ελεγχθούν πειραματικά.

---

"...το σύμπαν δεν είναι ένα μηχανιστικό κατασκεύασμα. 'εχει ψυχή και νόηση όπως ακριβώς και άνθρωποςκαι μας αποκαλύπτεται στο μέτρο των δυνατοτύτων μας.
για όσους χρησιμοποιούν μόνο τις ανεπαρκείς ανθρώπινες αισθήσεις και τα όργανα που τις ενισχύουν, αποκαλύπτει μια εντυπωσιακά μαγική , συγχρόνως όμως και ψεύτικη εικόνα. είναι η εικόνα του ορατού και παρατηρήσιμου σύμπαντος που έχουμε την αίσθηση πως μας περιβάλλει.
Η εικόνα όμως αυτή δεν αποτελεί παρά μια παραμορφωμένη και στρεβλή σκιά ενός απειροελάχιστου μέρους των ιδιοτήτων αυτού που στην πραγματικότητα είναι το σύμπαν.

ΟΜΩΣ ΌΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΦΥΣΗ ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΚΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΜΕΛΕΤΩΝΤΑΣ ΜΟΝΑΧΑ ΨΕΥΔΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΡΕΒΛΕΣ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥ.

...ΤΟ αληθινό Σύμπαν γεννηθηκε απο κάτι που προϋπήρχε , ασχέτος αν αυτό δεν αναφέρετε σε θεολογικά κείμενα και δεν εξυπηρετει δοματικές κοινωνικές αγκυλώσεις.

...Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΙΣΘΗΤΗΣ ΜΟΡΦΗΣ, ΑΛΛΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ.
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΕΧΕΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΩΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΜΑΣ, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟ ΜΟΝΟ ΘΕΪΚΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΣΤΟΙΧΕΊΟ ΤΗΣ, ΤΗΝ ΝΟΗΣΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΑΝΑΓΟΡΕΥΤΕΙ ΣΕ ΜΙΑ "ΜΑΓΙΚΗ" ΕΚΤΗ ΥΠΕΡΑΙΣΘΗΣΗ."

Μάνος Δανέζης Στράτος Θεοδοσίου,καθηγητές αστροφυσικής παν/μιο Αθηνών.
"Η ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΝΟΗΣΗΣ"
εκδόσεις: Δίαυλος

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

quote:

---

Η επιστήμη συναντά τον μυστικισμό:

Υπερχορδές ή αλλίως τα μαλλιά του Shiva.

---

ΟΙ ΤΑΝΤΡΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

quote:

---

Βεβαίως φίλε μου.Θαρρώ πως η επιστήμη κινείται προς μια πιο υπαρξιακή φυσική και αργά η γρήγορα θα καταλάβει αυτό που λένε οι ουπανισαδες,"με την επενέργεια της συνείδησης ο Μπράχμαν αντικειμενοποιείται",γιατί η Υλη απλά Γεννιέται όπως όλα στον κόσμο απο την συνείδηση αφού η υλη είναι ουσιαστικά συμπηκνωμένη ενέργεια συνείδησης.Οπως θα καταλάβει τα μαλλιά του Shiva,όπως θα καταλάβει την τάντρα και την ψευδαισθηση της ύλης,όπως θα καταλαβει οτι τον Χουαν οτι το τονάλ απλα παρίσταται και οτι το ναγουάλ δημιουργει.Θα καταλάβει εν τέλει οτι το μόνο πράγμα που υφίσταται στο σύμπαν ειναι η επικοδομητική παρεμβαση των αλληλοδιαπερωμενων συμπάντων και νομίζω οτι κάπου εκει θα σταματήσει.

---

ΠΟΛΎ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝ ΒΙΒΛΊΟ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ "ΥΛΗ" ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ:
G. Bachelard: "Το νεο επιστημονικό πνεύμα", πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2000
ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΙΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Ο ΦΙΛΟΣ TheChosenNone

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

.

Fritjof Capra - το Ταο και η Φυσικη - εκδ. Ωρορα (ο συγγραφεας αναλυει το που συναδουν οι αποψεις της μοντερνας φυσικης με την αντιληψη του Ταο)

Paul Davies - Θεος και μοντερνα Φυσικη - εκδ. κατοπτρο (ασχολειται με την σχεση του Θεου οπως τον αντιλαμβανονται και τον παρουσιαζουν οι μονοθεϊστικες θρησκειες, με την Φυσικη και τις θεωριες της για το συμπαν)

.

θα συμφωνησω με τον Ελληνα φυσικο που ακουσα να λεει: ειναι αναγκαιο να περασουμε απο την λογικη των αισθησεων στην λογικη της νοησης

.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr