Ελεύθερος

το ερωτημα σου...
κανεις απαντω καλε μου φιλε...
αλλα ολοι την περιεχουμε μεσα μας...

παντα λεγαμε ψεματα...
και λεμε...
γιατι την αληθεια την αγνοουμε...
ποιος απο μας την εχει αγγιξει?

εγω παντως οχι...
και γι αυτο εν αγνοια μου συνεχιζω να λεω ψεμματα...

η αληθεια ειναι σοφια και δεν ειναι...
η γνωση μπορει να μεταδοθει...η σοφια οχι
ουτε λοιπον και η αληθεια γιατι ειναι βιωματικη...

μοναχα η αληθεια γνωριζει την αληθεια κατα την αποψη μου
ολοι μας μπορουμε να αντιληφθουμε μοναχα την μασκα της...

η αληθεια οφειλει να ειναι απολυτη...
και το απολυτο δεν υπαρχει γυρω μου για να το αντιληφθω...

ευγε για το θεμα σου Πλωτινε...

~Γρηγόρης~
Once you were wild, don't let them tame you

«Όταν η ζωή του ανθρώπου πάνω στην γη είναι χαμερπής φόβος συνθλιμμένος από το βάρος της θρησκείας, που το πρόσωπο της σε όλους τους Ουράνιους τόπους κρέμεται, ακτινοβολώντας μίσος για την ανθρωπότητα, πρώτος ένας Έλληνας τόλμησε να της αντιταχθεί, ενάντια σε εκείνη πολεμούσε κάθε μέρα. Εκείνον ούτε ο θόρυβος των θεών, ούτε οι κεραυνοί, ούτε ο βρυχηθμός του θυμωμένου ουρανού υπέταξαν, αλλά περισσότερο παρακινούσαν το ευγενές του πνεύμα, που επιθυμούσε τέλος να σπάσει την πύλη της χυδαίας φυλακής, της μοίρας του ανθρώπου..»

Το θέμα λοιπόν φίλοι μου ΔΕΝ είναι ο δρόμος για την Ιθάκη του καθενός, αλλά η συνειδητοποίηση ότι φανατισμοί και δογματισμοί ΔΕΝ χωρούν σε ανθρώπους «ελεύθερους» οι οποίοι γνωρίζουν ότι διαρκώς θα αναζητούν το θαύμα της ζωής, στο σύντομο χρονικό διάστημα που ζουν και σκέπτονται.

Αγαπτητέ reptilesalonica αναφέρεις

quote:

---

πρόοδος της ψυχής επιτυγχάνεται σκαλί-σκαλί γιατί ως όντα εν πτώση,

---

Ποιος ο λόγος που βρισκόμαστε σε πτώση. Η πτώση αυτή είναι εκούσια ή πτώση τιμωρίας.?

Ryche σε ευχαριστώ

Shwabe, Τyanea ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ?

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

Όταν η ζωή του ανθρώπου πάνω στην γη ήταν χαμερπής φόβος συνθλιμμένος από το βάρος της θρησκείας, που το πρόσωπο της σε όλους τους Ουράνιους τόπους κρέμεται, ακτινοβολώντας μίσος για την ανθρωπότητα, πρώτος ένας Έλληνας τόλμησε να της αντιταχθεί. Ενάντια σε εκείνη πολεμούσε κάθε μέρα. Εκείνον ούτε ο θόρυβος των θεών, ούτε οι κεραυνοί, ούτε ο βρυχηθμός του θυμωμένου ουρανού υπέταξαν, αλλά περισσότερο παρακινούσαν το ευγενές του πνεύμα, που επιθυμούσε τέλος να σπάσει την πύλη της χυδαίας φυλακής, της μοίρας του ανθρώπου...
Επίκουρος

Μια και συζητάμε όμως για την αλήθεια, θα ήθελα να αναφέρω ακόμα κάποιες αναμφισβήτητες αλήθειες που εξέφρασαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι.
Πάντων χρημάτων, μέτρον άνθρωπος.
Ουδέν παρά χρήμα γίγνεται.
Παν μέτρον άριστον.
Μηδέν άγαν.
Α α α ! ! ! Εδώ θα κάνω φάουλ. Είχα σκοπό να ρωτήσω τον ΑΙΟΝ και τον reptilesalonica να με ενημερώσουν τι εννοούν λέγοντας ότι είμαστε όντα εν πτώση, γιατί προφανώς διαφωνώ. Αλλά θυμήθηκα και την επιθυμία που είχα πάντα, να ακούσω τις απόψεις των άλλων περί του «Μηδέν άγαν». Πως το καταλαβαίνουν δηλαδή. Τι νομίζουν ότι θέλει να πει; Διαλέξετε όσοι και όπως επιθυμείτε.

Ελεύθερος

quote:

---

Ποιος ο λόγος που βρισκόμαστε σε πτώση. Η πτώση αυτή είναι εκούσια ή πτώση τιμωρίας.?

---

~Γρηγόρης~
Once you were wild, don't let them tame you

quote:

---

Έπιασες τον «παλμό» ελεύθερε. Πραγματικά και εγώ πιστεύω ότι οι φράσεις «ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ», και «ΓΝΩΘΙΝ ΣΑΥΤΟΝ», είναι τα κλειδιά που μας ανοίγουν τις πόρτες της συνειδητότητας και του μυαλού.

---

quote:

---

...κύριο και ουσιαστικό αποτέλεσμα, να μας παραπέμπει στην ενέργεια, που όλα τα κινεί και τα μορφοποιεί στην πορεία του χρόνου-άχρονου του σύμπαντος.

---

(Πραγματι μου αρεσε πολυ η αφηγηση σου αλλα ισωs να ειναι λιγο απολυτη η λεξιs <<ολοι>>.
Θα συμφωνουσα μαζι σου αν δεν γνωριζα καποιον που εμεινε εκει μονοs. Υπαρχουν ομωs καποιεs διαφορεs και θα στιs καταθεσω.
Αυτοs ανεβαινε μονοs-καταμοναχοs.
Η αιτια αρχισε απο μια πολυ μεγαλη γιορτη μεσα σε μια μεγαλη πλατεια. Ολοs ο κοσμοs γιορταζε, φιλαρμονικεs, ζητωκραυγεs, κ.λ.π. σαν κατι το μεγαλο να περιμεναν.
Γι'αυτον ολα αυτα γυρω του ηταν μια σκηνοθεσια και ενα ψευτικο σκηνικο.
Δεν αντεχε ολο αυτο το θεατρο και προτιμησε να φιγει μακρια απο ολον αυτον τον παραλογισμο που εβλεπε εμπροs του.
Το μονο που ζυταγε ηταν ησυχια και πνευματικη αναβαση, μακρια απο το ψευδοs που ζουσε γυρω του και απο ολα οσα τον εκαναν να παραμενει στασιμοs. Το μονο που ζηταγε εκεινη την στιγμη ηταν να απομακρυνθει οσον το δυνατον μακριτερα απο ολο αυτα που οι αλλοι ζουσαν η ετοιμαζωταν να υποδεχτουν με μεγαλεs τιμεs, γλεντια, και που επαναλαμβανω ολα αυτα γινωταν μεσα σε μια τεραστια πλατεια.

<<Συναντάει στο δρόμο άντρες και γυναίκες που ανεβαίνουν με κόπο το βουνό, κατά μήκος ενός πλατιού κι ομαλού δρόμου. Είναι οι άντρες και οι γυναίκες της Μικρής Νοσταλγίας που λαχταρούν να φτάσουν στην κορυφή, μα μ' ένα ανάπηρο και τυφλό οδηγό>>.

Αυτοs ομωs ενω προχωρουσε εν Πνευματι βρεθηκε σε ενα πολυ στενο σοκακι, δεν το καλοσκεφτηκε και περασε μεσα, αλλωστε αυτοs ηταν και ο μονοs δρομοs που επρεπε να παρει εωs οτου απομακρυνθει απο εκει.
Για να μην μακρηγορω ο δρομοs δεν ηταν μονον πολυ στενοs μα και γεματοs σκαλια. Και δεν ηταν μονον πολυ στενοs με σκαλια μα και παρα πολυ μεγαλοs και που καθολου δεν ηταν ισιοs μα ολο αριστερα και δεξια επρεπε να περπαταs και να ανεβαινειs.
Μετα απο πολυ μεγαλουs κοπουs και κουραση αυτο το πολυ μικρο στενακι οδηγουσε σε εναν πολυ μεγαλο ολοισιο δρομο λιγο ανηφορικο ακομη που κοντα ηταν πλεον η κορυφη του λοφου.
(Γιατι μετα απο τοση ανηφορα και σκαλοπατια επομενο ηταν να βρεθει ο ανθρωποs σε τετοιο υψομετρο που ηταν η κορυφη ενοs βουνου).
Οταν λοιπον εφτανε στην κορυφη βλεπει 3 ατομα να καταβαινουν προs τα κατω τα οποια απο μακρια καταλαβε πωs τον κοροιδευουν και οτι ομιλουν γι'αυτον. Θα σταθω εδω γιατι για μενα εχει μεγαλη σημασια η συμπεριφορα αυτων που κατεβαινουν.
Ηταν δυο γυναικεs και εναs αντραs και που η ενδυμασια τουs τουλαχιστον για την στιγμη εκεινη δεν ηταν και τοσο σωστη.
Οσο πλησιαζαν τοσο και ακουγεs τα γελια να δυναμωνουν, αλλα το ατομο αυτο προχωραγε σιωπηλο.
Μα οταν εφτασαν κοντα του η μια κοπελα που ηταν προs το μεροs του προσπαθησε να τον κανει να τηs δωσει σημασια.
Αυτοs σταματησε για μια στιγμη και κατοπιν προχωρησε λεγωνταs μεσα του <<οχι τωρα μην λυγιζειs προχωρα, μην κοιταs πισω σου και παρασυρθειs, προχωρα και φτανειs θα τα καταφερειs>>.
Χωριs να κοιταζει προs τα πισω εβλεπε ολεs τιs σκηνεs και ακουγε τα γελια και καταλαβαινε πωs αυτοι τιποτα αλλο δεν ζηταγαν παρα να τον κανουν να τουs ακολουθησει προs τον κατηφορο.
Μετα απο αυτο φτανει στον λοφο. Αλλα οταν φτανει ακουει αυτην την τοσο ωραια μουσικη τηs φιλαρμονικηs και που τον κανει να μην θελει να σταθει εκει.
Θελει να επιστρεψει και να ζησει απο κοντα ολο αυτο το πανηγυρι και την τοσο ωραια μουσικη που ερχωνταν απο μακρια εκει.
Μεσα του αρχιζει να εχει μερικεs σκεψειs:
1) πωs αν παρει αυτον τον δρομο που ηταν ακριβωs εμπροs του, και που ηταν εναs αποτομοs γκρεμνοs δεν υπηρχε περιπτωση να τα καταφερει γιατι κοιταζωνταs καλα καταλαβε πωs ηταν αρκετα μεγαλοs και πολυ αποτομοs.
2) Αν γυρισει προs τα πισω δεν θα υπηρχε περιπτωση να βρει τον δρομο γιατι τα στενα ηταν ολοκληροs λαβυρινθοs και τελοs 3) με τιποτα δεν θα ηθελε να συναντησει ξανα τα ατομα που βρηκε στο ανεβασμα του.
Τοτε αποφασησε πωσ οχι, θα μηνω εδω πανω μονοs μου.
Εκει λοιπον αριστερα του βλεπει ενα πολυ μικρο αρχαιο κτισμα.
Οπωs μερικεs φορεs συνανταμε στα βουνα μικρα σπιτακια απο πετρεs, ετσι και αυτο ενα πολυ μικρο αρχαιο τετραγωνισμενο κτισμα απο πετρεs.
Προχωρηρησε λοιπον μεσα καθωs δεν υπηρχε πορτα και μπενωνταs σταθηκε στην μεση και κοιταξε προσ τα πανω.
φυσικα δεν υπηρχε ουτε οροφη μα εβλεπε μονον τον ουρανο.
Αμεσωs δυο αντρεs με στολη εμφανιζονται απεξω και ο εναs πλησιαζει και τον χαιρετα φιλικα. Ανταπεδωσε τον χαιρετισμο και παρατηρησε πωs ο επισκεπτηs σταθηκε στον παραστατη του μικρου κτισματοs και στην επανω μερια εσβησε κατι και εγραψε κατι αλλο.
Οταν τελειωσε γυρισε και τον κοιταξε και του ειπε την φραση.
<< Δεν χρωσταs πλεον τιποτε αλλο πλεον τα καταφερεs>>.
Κατοπιν απομακρυνθηκαν και οι δυο αφηνωνταs μονο του μεσα στο κτισμα αυτον που με χιλιουs κοπουs ανεβεικε στην κορυφη του βουνου).

Η πιστιs σιγουρα σε οδηγα σε μεγαλεs υπερβασειs αλλα μαζι με την αγαπη. Επισηs ο ανθρωποs δεν πρεπει να αφηνει τον εαυτο του να νικιεται απο διαφορεs συνηθειεs, γιατι σε οτι νικιεται σε αυτο ειναι και δουλοs.
Μου αρεσει ο τροποs σκεψιs σου και ευχομαι ο καθεναs σαs με αγαπη να προχωρησετε στην αναζητηση τηs δικηs του αληθειαs, χωριs ομωs ποτε να υπερβει την αγαπη του προs τον αλλον.
Αλλωστε σχετικα περι αληθειαs ειχα αναφερθει και στο παρελθον, απλα εμειs την ακολουθαμε.
Σαs χαιρετω ολουs σαs.

Η αλήθεια παύει να υφίσταται σε δύο περιπτώσεις, εκεί όπου ο άνθρωπος την ανακαλύπτει και τη μετατρέπει σε γνώση και στο σημείο και μετά όπου ο άνθρωπος την αναζητά και τη μετατρέπει σε άγνοια.
Ο όρος αλήθεια είναι ένας όρος που δημιούργησε ο άνθρωπος, για να δείξει με την απόκτηση της γνώσης , τι ισχύει μέσα ή έξω από τη διαφορετικότητα των απόψεων , ανάμεσα σε ανθρώπους αλλά και στον ίδιο τους τον εαυτό, που πιστεύουν ότι γνωρίζουν , για ένα θέμα το οποίο δεν γνωρίζουν πχ ποιος γνωρίζει την αλήθεια. Είναι όπως είπε ο Ελεύθερος μία αφηρημένη έννοια, ως προς δύο κατευθύνσεις τη γνώση και την άγνοια, αλλά είναι και μία συγκεκριμένη έννοια ως προς την ίδια της τη φύση.
Είναι η πόρτα ανάμεσα στο χώρο που βρισκόμαστε και άρα έχουμε γνώση αυτού και ανάμεσα σ’ αυτό που δεν γνωρίζουμε και θέλουμε να ανακαλύψουμε. Από τη στιγμή που θα ανοίξει μας παρέχει τη γνώση για το άγνωστο και παύει να υφίσταται.

Παραθέτοντας ο καθένας με το καλύτερο δυνατό λογικό τρόπο , τη διαφορετικότητα του για το άγνωστο , πιστεύει (δεν είναι σίγουρος) ότι η δική του η πόρτα είναι η πόρτα της αλήθειας.

Δεν μου απάντησες όμως ...ποιός χαζός ονόμασε "α-λήθεια" την λέξη και για ποιό λόγο ?
Ποια λήθη ενοούσε ?

quote:

---

Μήπως, λοιπόν λέω, στην Αλήθεια για το θαύμα της ζωής, εμπεριέχετε και η έσω διαδρομή σαν αναπόσπαστο κομμάτι της; Διότι, τι αξία θα είχε η μελέτη "επιφανειακά" της ζωής, και εάν από την αυγή της ανθρωπότητας δεν είχαν εντοπίσει τούτη την ενέργεια. Δηλαδή ένας <<ελεύθερος>> κατ' εσέ, άνθρωπος, φτάνει να έχει συνειδητοποιήση τον φανατισμό και τον δογματισμό στην κοσμογονία-θεογνωσία για να είναι γνώστης της Αλήθειας;

---

Η αλήθεια είναι τεμαχισμένη για τον άνθρωπο. Όλοι μας μπορούμε να γνωρίσουμε, και να αντιληφθούμε ότι είμαστε ικανοί να γνωρίσουμε, απελευθερωμένοι από προκαταλήψεις, δογματισμούς και εγωισμούς. Ο Αϊνστάιν είπε κάποτε σχετικά

«Ένα ανθρώπινο ον είναι μέρος του όλου, που καλείται από εμάς σύμπαν, ένα μέρος περιορισμένο στον χώρο και στον χρόνο. Αυτό συλλαμβάνει τον εαυτό του, τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του ξεχωριστά από το υπόλοιπο… ένα είδος οπτικής ψευδαίσθησης της συνείδησής του. Αυτή η ψευδαίσθηση είναι ένα είδος φυλακής για εμάς, που μας περιορίζει στις προσωπικές μας επιθυμίες και στην έλξη μόνο λίγων ανθρώπων που είναι κοντά μας. Η αποστολή μας πρέπει να είναι να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας από αυτήν την φυλακή διευρύνοντας τον κύκλο της συμπόνιας μας για να αγκαλιάσουμε όλα τα ζωντανά πλάσματα και ολόκληρη την φύση μέσα στην ομορφιά της».

Σαφώς αγαπητέ zezmperg η πορεία αυτή οφείλει να είναι «εσωτερική» μίας και προφανώς δεν αποτελούμαστε μόνο από ότι φαίνεται και πιάνεται. Η πορεία προς την αλήθεια αυτή ακριβώς κατά την γνώμη μου είναι. Η διεύρυνση της αναζήτησης πέρα από τον περιορισμένο χωροχρόνο στο οποίο ζούμε και κινούμαστε.
Αν δεν μπορέσουμε να μάθουμε τι είμαστε από πού προερχόμαστε και που πάμε, πως περιμένουμε να γνωρίζουμε τις αλήθειες του σύμπαντος?

ΑΙΟΝ

quote:

---

Δεν μου απάντησες όμως ...ποιός χαζός ονόμασε "α-λήθεια" την λέξη και για ποιό λόγο ? Ποια λήθη ενοούσε ?

---

Αγαπητέ ΑΙΟΝ το έχω απαντήσει ήδη πριν εγώ, η λήθη για την οποία μας μιλά ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ σχετίζεται με την άγνοια της θείας μας προελεύσεως και του τελικού μας σκοπού, που είναι η επάνοδος στην θεϊκή μονάδα. Η γνώση και η μάθηση σύμφωνα με τον Πλάτωνα, δεν είναι παρά ανάμνηση από όσα η ψυχή είχε δει πριν εισέλθει στο σώμα, το οποίο θεωρούσε φυλακή της ψυχής, μέσα στο οποίο κλείστηκε ύστερα από κάποιο παράπτωμά της από το οποίο ελευθερώνεται μετά θάνατο

quote:

---

Πώς πιστεύεις λοιπόν ότι δημιουργήθηκε-υπήρξε ο άνθρωπος στη Γή;

---

Αυτή η ερώτηση φίλε μου είναι δύσκολο να απαντηθεί με δύο γραμμές….(Μία μικρή γεύση μπορείς να πάρεις από το άρθρο που είχα κάνει και που τελικά εκδόθηκε σε βιβλίο στο παρακάτω άρθρο μου

http://www.esoterica.gr/articles/contributions/esoteric/kivotos_2/kivotos2.htm )

Μπορώ όμως να σου πω τι πιστεύω για την «πτώση». Η πτώση δεν έχει σχέση με αμαρτίες και τιμωρίες αλλά με την εκούσια θέληση ή την εξελικτική ανάγκη της ψυχής να πραγματοποιήσει το ταξίδι της στην ύλή. Αυτό δεν σημαίνει πρέπει να υποταχθούμε στη ύλη, καθώς όπως λέει και ο Ηράκλειτος

«Αν η ευτυχία βρισκόταν στις σωματικές απολαύσεις, θα λέγαμε ευτυχισμένα τα βόδια όταν βρίσκουν μπιζέλια για να φάνε»...

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

quote:

---

Δεν μου απάντησες όμως ...ποιος χαζός ονόμασε "α-λήθεια" την λέξη και για ποιό λόγο ?
Ποια λήθη ενοούσε ?

---

Αν εννοείς κι εσύ ότι κάπου κάπως κάποτε τα ξέραμε όλα, αλλά τώρα για κάποιο λόγο αν και είναι όλα μέσα μας τα ξεχάσαμε, θα το ξανασκεφτώ μήπως και βρω τρόπο να συμφωνήσω Ωραίο Ε;

Α-λήθεια. Δίχως λήθη δηλαδή ή δίχως λάθος. Είμαι πιο έτοιμος να δεκτώ τη δεύτερη εκδοχή. Ίσως λήθη και λάθος να έχουν κοινή καταγωγή, αλλά ποιο προηγείται ποιου;
Πάντως το λάθος πέφτει στη λήθη, αλλά και η λήθη είναι λάθος. Μπερδευτήκαμε πάλι Βρε ΑΙΟΝ δεν βρήκες τίποτ’ άλλο να με ρωτήσεις; Να! Τα πράγματα είναι απλά. Η αλήθεια εκφράζει και πιστοποιεί την πραγματικότητα Καθαρό δεν είναι;
Γενικά μιλώντας για αλήθειες:
Η γνώμη μου είναι ότι καμιά αλήθεια δεν περιέχεται σε καμιά θρησκεία κανενός λαού και καμιάς εποχής
Η αλήθεια περιέχεται μέσα στις απλές παροιμίες όλων των λαών, όλων των εποχών και στις ρήσεις ορισμένων φιλοσόφων, τις οποίες δέκτηκαν αβίαστα οι λαοί

Πλάτωνα καλωσόρισες. Λύσε τη σιωπή σου.

Ελεύθερος

quote:

---

Αν εννοείς κι εσύ ότι κάπου κάπως κάποτε τα ξέραμε όλα, αλλά τώρα για κάποιο λόγο αν και είναι όλα μέσα μας τα ξεχάσαμε, θα το ξανασκεφτώ μήπως και βρω τρόπο να συμφωνήσω Ωραίο Ε;

---

quote:

---

Μελέτησες και βίωσες όλες τις θρησκείες και σου βγήκαν "μούφα" ?

---

Οσο για τους θρησκευτικούς ηγέτες... με παιδικές απορίες δεν μπορώ να ασχολούμαι πια.

Ελλην και να μη κρατάει τον λόγο του.... γίνεται ?
Δεν...

quote:

---

Τελευταία φορά ...
ΕΣΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕΣ ΠΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΙΣ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ?

---

Στον ΕΑΥΤΟ σου τον έδωσες αν είχα καταλάβει καλά...

Ρε χέλιο ειλικρινά σε λυπάμαι που σε εκθέτω τόσο πολύ.Δεν μου αρέσει να το κάνω αλλά έτσι όπως το πάς εκτίθεσαι μόνος σου περισσότερο.
Ηρέμισε,ισορρόπισε και λογικέψου λίγο για να τα βρούμε αν θες.

Εμένα γιατί με αναμιγνύετε στις κουβέντες σας;

Καλά ο Helios ξέχασε ότι δεν είμαι πλέον Διαχειριστής ούτε καν Συντονιστής; Τι με επικαλείται;

Η προσωπική μου άποψη είναι να διαγραφούν όλα τα τελευταία μηνύματα που είναι άσχετα τελείως με το θέμα (και το δικό μου μήνυμα).

"ΠΛΩΤΙΝΕ" συμβουλή μου είναι να το ζητήσεις από τον ADMIN.

Back in subject, σε σχέση με τα «κοινά στοιχεία» των θρησκειών και σε σχέση με τις εξεταζόμενες φράσεις «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ » όσο και τα «τα πάντα ρεί», εύκολα διαπιστώνουμε μία άμεση σχέση με τις αρχές τόσο του Ερμητισμού όσο και του Βουδισμού. Aναφέρω για παράδειγμα

· Ερμητισμός. Η αρχή της δόνησης. Τίποτα δεν αναπαύεται στην φύση. Το Πάν κινείται το πάν δονεί. Από το ηλεκτρόνιο και το άτομο μέχρι τους κόσμους και τους γαλαξίες, όλα βρίσκονται σε δόνηση. Τίποτα δεν είναι ακίνητο, και υπάρχει μία ισορροπία μεταξύ Ύλης και Ενέργειας που προκαλεί ένα είδος χορού μέσα στα διάφορα συστήματα που θα παραγάγει μία αρμονία και θα μετατραπεί σε μία στατιστική ισορροπία. Αυτό το διαπιστώνει κάθε φορά περισσότερο η σύγχρονη επιστήμη με τις πρόσφατες ανακαλύψεις της. Αυτή η Αρχή της Δόνησης εξηγεί τις διαφορές μέσα στις ποικίλες εκδηλώσεις της ύλης των δυνάμεων, του νου, ακόμα και του ίδιου Πνεύματος, κάθε τι που είναι το αποτέλεσμα διαφορετικών δονητικών καταστάσεων της Αρχικής ουσίας. Από το πνεύμα ως την πιο συμπυκνωμένη ύλη, όλα δονούν - όσο μεγαλύτερη είναι η δόνηση τόσο υψηλότερη είναι η θέση του όντος στην εξελικτική Σκάλα. Η δόνηση του Πνεύματος έχει μια τόσο άπειρη ένταση και ταχύτητα (μαθηματικά τείνει προς το άπειρο) που μπορούμε να πούμε πως βρίσκεται σε ακινησία. Στον αντίθετο πόλο της Σκάλας υπάρχουν μορφές ύλης τόσο συμπυκνωμένες, των οποίων η δόνηση είναι τόσο αδύνατη που φαίνεται πως βρίσκονται και αυτές σε ακινησία. Μεταξύ και των δύο πόλων υπάρχουν δισεκατομμύρια βαθμοί δονητικής εντάσεως, που ρυθμίζονται και ταξινομούνται από την αρμονία του αριθμού και της αναλογίας
· ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ. Το πρώτο δεδομένο της ύπαρξης είναι ο νόμος της αλλαγής και της προοδικότητας. Όλα όσα υπάρχουν, από τη μυρμηγκοφωλιά μέχρι το βουνό, από την σκέψη μέχρι κάποια αυτοκρατορία, περνούν από τον ίδιο κυκλικό μηχανισμό της ύπαρξης δηλ από την γέννηση την ανάπτυξη, την κατάπτωση και τον θάνατο. Μόνο η ζωή είναι συνεχής προσπαθώντας διαρκώς να εκφράζει τον εαυτό της με άλλες μορφές.

· Όσον αναφορά το «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ » είναι μία φράση που συναντάται παντού στις ανατολικές θρησκείες .

Μία πολύ καλή ιστοσελίδα που εξετάζει την σχέση της Αρχαίας Ελληνικής φιλοσοφίας με τον Βουδισμό και τον Ινδουισμό είναι η παρακάτω.

http://www.orientalia.org/printout466.html

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr