| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
serenite
Μέλος 2ης Βαθμίδας
331 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 27/07/2012, 12:42:30
Αγαπητή Pennynick,
ένας χωρισμός είναι σαν ένα μικρό πένθος, χάνεις κάποιον ξαφνικά και πονάς στην ιδέα ότι δεν θα τον ξαναδείς - και ο χρόνος που κράτησε ο δεσμός σου ίσως είναι χειρότερος από το αν είχε κρατήσει πολύ παραπάνω γιατί είναι αρκετός για να ζήσεις πράγματα που σε δένουν μα πολύ λίγος για να τα απομυθοποιήσεις. Αν γυρίσω τον εαυτό μου σε αυτή την ηλικία αντιλαμβάνομαι πόσο πολύ σε πονάει και πως αισθάνεσαι όμως να είσαι σίγουρη πως όσο κι αν βασανίζεσαι στο σήμερα στο αύριο όλα θα είναι καλύτερα όσο δύσκολο κι αν σου είναι να το πιστέψεις τώρα. Δυστυχώς οι απογοητεύσεις που όλοι λίγο ή πολύ έχουμε βιώσει είναι μια απαραίτητη διαδικασία μέσα από την οποία μαθαίνεις τελικά τι είσαι εσύ δίπλα σε κάποιον και ποιος θέλεις να είναι ο άλλος δίπλα σε εσένα, γιατί πως αλλιώς θα αναγνωρίσεις ποιος σου φέρθηκε εντάξει, αν δεν υπάρξει αυτός που δεν θα σου φερθεί εντάξει, πως θα εκτιμήσεις αυτό που θα σου προσφέρει κάποιος, αν δεν υπάρξει αυτός που θα σου το στερήσει και πως θα αντιληφθείς εσύ ως άνθρωπος αν είσαι εντάξει απέναντι σε κάποιον, αν δεν υπάρξει αυτός που θα σου δείξει ότι δεν ήσουν. Να θυμάσαι πως κανείς δεν έζησε χωρίς να πονέσει από κάποιον άνθρωπο και πως κανείς δεν πορεύτηκε χωρίς κάποιον να πονέσει. Όσο για το τι να κάνεις θα συμφωνήσω με τον Zip ότι έστω και με το ζόρι πρέπει να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου γιατί αν θέλουμε να έχουμε μια σωστή σχέση με έναν άνθρωπο πρέπει πρώτα να έχουμε μια σωστή σχέση με τον εαυτό μας, να μην μας εγκαταλείπουμε και να μας αγαπάμε το ίδιο, αλλά θα συμφωνήσω και με τον Alex 22 ότι ο πόνος δεν πρέπει να φιμώνετε, εν ολίγοις δέξου το γεγονός ότι πονάς, χωρίς να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου και άστο να κάνει τον κύκλο του χωρίς όμως να εγκαταλείπεις τον εαυτό και την ζωή σου και αν κάτι έχω να προσθέσω είναι να συζητάς για αυτό που σε απασχολεί και σε πονάει γιατί ακούγοντας τα ίδια σου τα λόγια θα συνειδητοποιήσεις γιατί συνέβηκε ότι συνέβηκε, ποιο είναι το δικό σου μερίδιο ευθύνης και ποιο του άλλου - να συζητάς όμως με σεβασμό και αξιοπρέπεια προς το δικό σου πρόσωπο και το πρόσωπο του άλλου γιατί κάθε ιστορία που έζησες και που θα ζήσεις άσχετα με το πόσο πόνεσε κάτι σε δίδαξε και κάτι σου έδωσε και κάτι δίδαξες και έδωσες και εσύ. Ο πόνος είναι και θέμα αντίληψης, είναι δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεσαι το συμβάν που αντιμετωπίζεις και πως τοποθετείς τον εαυτό σου απέναντι σε αυτό το γεγονός. Με την σκέψη σου μπορείς να κάνεις το χαστούκι, κλωτσιά και με την σκέψη σου μπορείς να κάνεις την κλωτσιά ,χαστούκι. Μπορείς να κάνεις το μυαλό σου τον καλύτερο φίλο σου αλλά και τον πιο επικίνδυνο εχθρό σου , ίσως αυτό που έχεις να μάθεις καλύτερα μέσα από περιόδους πόνου (κατά την αποψή μου πάντα) είναι πώς να ελέγχεις το μυαλό σου (όσο είναι ανθρωπίνως δυνατόν) για να μην οδηγεί την ψυχή σου σε πλήρη αρνητισμό. Και μια μέρα … αργά ή γρήγορα, θα βρεθείς στα λόγια του Dr Jekyll Mr Hide ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει κι αν χρησιμοποιήσεις σωστά την προηγούμενη εμπειρία σου θα βρεθείς λίγο καλύτερη και θα ζητάς κάτι πιο συγκεκριμένο.
 |
hunter1
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
547 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/08/2012, 17:41:04
Πολυ ενδιαφερον θεμα μπραβο μονστερ!!
προσωπικα ειμαι διαγνωσμενα κυκλοθυμικη κληρονομωντας την ασθενεια απο τον πατερα μου.ας αναφερθει οτι πολλες ψυχιατρικες ασθενειες ειναι κληρονομικες.προσωπικη ανακουφιση σε πολλα θεματα βρηκα μεσα στα ερμητικα κ στην αλχημεια ξεκινωντας απο το α την ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ.
Ποια η γνωμη σου;d.k |
Dr Jekyll Mr Hyde
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7552 Μηνύματα |
Απεστάλη: 18/08/2012, 23:02:22
quote:
Πολυ ενδιαφερον θεμα μπραβο μονστερ!!
προσωπικα ειμαι διαγνωσμενα κυκλοθυμικη
d.k
Λένε οτι ο θυμός είναι αγάπη που καταπιέζεται ή που δεν βρίσκει έκφραση. |
hunter1
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
547 Μηνύματα |
Απεστάλη: 19/08/2012, 19:24:56
σωστη η θεση σου για τοθυμό..
από την άλλη περα από την κληρονομικότητα μιας ψυχικής ασθένειας οι γρήγορες εναλλαγές ρόλων στην καθημερινότητα μας μερικές φορές μπλοκάρουν το σύστημα κ υπάρχει αποσυντονισμός συναισθήματων..d.k |
Dr Jekyll Mr Hyde
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7552 Μηνύματα |
Απεστάλη: 19/08/2012, 23:29:40
quote:
σωστη η θεση σου για τοθυμό..
Τολμώ να πω, οτι δεν είναι δική μου θέση, αλλά του Osho. Την διάβασα σε κάποιο κείμενό του στο διαδίκτυο. Προσωπικά, εγώ, σαν "ντόκτορ", δεν την καταλαβαίνω πλήρως, σαν θέση.
quote:
από την άλλη περα από την κληρονομικότητα μιας ψυχικής ασθένειας οι γρήγορες εναλλαγές ρόλων στην καθημερινότητα μας μερικές φορές μπλοκάρουν το σύστημα κ υπάρχει αποσυντονισμός συναισθήματων..
Πιστεύω οτι και οι κληρονομικές ασθένειες μπορούν να ιαθούν με μια υγειή πνευματική ζωή. Βέβαια, ειναι δύσκολο σε εμας που ζούμε στις πόλεις, χρειάζεται υπερπροσπάθεια. Όμως, ας ξεκινήσουμε απο την προσπάθεια, και για τα άλλα βλέπουμε..Edited by - Dr Jekyll Mr Hyde on 19/08/2012 23:30:15 |
hunter1
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
547 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/08/2012, 07:47:14
Ειναι καθαρα επιλογη κ τροπος ζωης ναι..απο την αλλη πιστευω οτι οι γυναικες ειμαστε πιο επιρεπεις σε τετοιες καταστασεις γιατι οπως κ να το κανεις εναλλασονται οι ρολοι μας πιο γρηγορα στην καθημερινοτητα..d.k |
|
| Το Θέμα καταλαμβάνει 2 Σελίδες: |
|
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
