Γεια σας είμαι ο kolorado και θέλω να συμετάσχω στην συζήτηση.Κατά την άποψη μου ενώ το Καλό είναι ένα το Κακό είναι δύο.Το θετικό Κακό και το αρνητικό Κακο.Το θετικό Κακό είναι το αντίμετρο του Καλού και το αρνητικό Κακό που καταβροχθίζει κάθε παρεκλιση απο τον σκοπό της ζωής.Στην συνείδηση μας όμως το Κακο είναι η ελλειψη αθωοτητας.Σας Ευχαριστώ...

Oculatis Abis θα έλεγα πως κατ' εμέ η αντίληψη του καλού και του κακού αποτελεί τη μέγιστη κατάκτηση της ανθρώπινης διανόησης.

Mercury Ορίζω το καλό και το κακό παίρνοντας ως προϋπόθεση την ύπαρξη της έμφυτης εκείνης ανθρώπινης ιδιότητας που ονομάζετε Συνείδηση.

filosofos3 1) Έχω τη γνώμη ότι αν θέλουμε να μιλήσουμε για ορισμό καλού -κακού θα πρέπει να ξεχάσουμε οποιοδήποτε άλλο περιορισμό όπως ψυχή ,συνείδηση, θεός κλπ. Αυτά έρχονται μετά τον ορισμό. διότι όταν πεις "καλό για τον θεό" ή "για την ψυχή" ή για "το οποιοδήποτε ον" είναι αυτό ή εκείνο" υπονοείς ότι ήδη έχεις βρει τον ορισμό του καλού.
Άρα ξεκινάμε από τον ορισμό χωρίς τίποτε άλλο αν είναι δυνατόν.
Καλό για ένα ον θα είναι μόνο εκείνο που συμφωνεί με αυτό το ον.

2) Αν κανείς δεχτεί την ύπαρξη ενός Παντοδύναμου, Πάνσοφου-Παντογνώστη και Πανάγαθου Θεού είναι φανερό ότι δε μπορεί να υπάρχει ούτε να υπήρξε ,ούτε να υπάρξει το παραμικρό κακό στο σύμπαν! Αν ήταν αλλιώς τότε μια από τις τρεις ιδιότητες του θεού δε θα υπήρχε. Ο θεός ως παντογνώστης γνωρίζει τι συμβαίνει παντού και σαν πανάγαθος μπορεί ανά πάσα στιγμή να επέμβει και να σταματήσει το κακό. Αν υπάρχει έστω και ελάχιστο κακό και δεν το διορθώσει κάποια από τις τρεις δεν ισχύει. Όμως αν ισχύει μια από τις τρεις ισχύουν αναγκαστικά και οι άλλες. Πάνε πακέτο.
Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι αν δεχτούμε ότι υπάρχει κάτι κακό (απόλυτο κακό) τότε δεν έχει το Υπέρτατο ον τις τρεις ιδιότητές του. Και αντίστροφα :αν τις έχει τότε το κακό υπάρχει μόνο στην αντίληψη των πεπερασμένων όντων και ως προς αυτά και τα πάντα είναι τέλεια!

Timetrapped Αν δεν υπάρχουν κατασκευασμένα πρότυπα στη σκέψη τότε μήπως το καλό και το κακό αποκτήσουν εντελώς διαφορετική σημασία?

drml Καλό:
Οτιδήποτε είναι συμβατό με την ροή της ενέργειας.
Κακό:
Οτιδήποτε αντιβαίνει την ισορροπία. Ότι εμποδίζει την ηρεμία και την γαλήνη των καταστάσεων. Ότι ενοχλεί την ροή της ενέργειας και κατά συνέπεια (ενέργεια = ψυχή)την ψυχή μας. Ότι ΑΛΗΘΙΝΑ ταράζει τον εσωτερικό μας κόσμο και δεν είναι πλαστή ενοχή από τις διάφορες κουλτούρες και ταμπού της κάθε κοινωνίας!!!

Ampere 1) ακόμη και η πλέον πρωτόγονη αμοιβάδα είναι εφοδιασμένη με «μηχανισμό» που από τη μια της επιτρέπει, να αναγνωρίζει τι την ωφελεί και την προτρέπει να κινηθεί προς αυτό και από την άλλη να καταλαβαίνει τι την βλάπτει ώστε να το αποφεύγει.
2)Όπως είχε πει και κάποιος … Πατέρας, «Αγάπα και κάνε ό,τι θες»
zinon Αν όλοι γράψουμε τι θεωρούμε καλό και τι κακό και μετά πούμε να πάρουμε απ όλα τα γραμμένα μόνο τα καλά ο καθένας μας με τα ίδια καλά που ήρθε με αυτά θα φύγει.
Και θα αφήσουμε τα κακά πίσω σε ποιον όμως ;
Αφού πάλι κάποια πράξη καλή θα εμπεριέχει και το κακό .
Ουδέν κακόν αμιγές καλού.
και το αντίστροφο .
Jason_18 για μένα καλό είναι οτιδήποτε ευχάριστο δηλαδή αγάπη ,καλοσύνη, ευγένεια, σεβασμός, αλληλοβοήθεια
κακό είναι ακριβός το αντίθετο. δηλαδή αγένεια, μίσος, ρατσισμός, οργή, η έννοια του "οφθαλμός αντί οφθαλμού", ρατσισμός.
πιστεύω αυτή είναι η αντικειμενική εξήγηση των δυο αυτών εννοιών!!
analphabet Δεν υπάρχει καλό και κακό. Μόνο καλή και κακή πρόθεση. Το που θα καταλήξει μια ενέργεια, με όσο καλή πρόθεση και αν υπάρχει στο ξεκίνημα της, δε μπορούμε να το ξέρουμε ποτέ.
lorenzo Ένας Γκουρού που είχε φέρει στην Ελλάδα κάποτε ο Ρασούλης είχε πεί και τόχε γράψει μάλιστα το εξής... ¨η κοπριά στον κήπο κάτω απο το παράθυρο μας που η δυσοσμία της είναι τόσο άσκημη κάνει την τριανταφυλλιά ν' ανθίσει και τον κήπο να ευωδιάσει¨...

Knight MIXAIL θΕΛΩΝΤΑΣ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΘΕΜΑ,
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΡΧΗ ΚΑΘΕ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

ΑΠΛΑ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΩ ΜΙΑ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=961&SearchTerms=ΤΟ,ΚΑΛΟ,ΚΑΙ,ΤΟ,ΚΑΚΟ

Χμ… με την πρώτη ευκαιρία λέω να επανέλθω…

Είναι δύο πολύ καλές ερωτήσεις , όταν απευθύνονται στην καθημερινότητά μας..

Παλιά , δεν σκεφτόμουν καθόλου το καλό και το κακό.
Ο λόγος ήτανε η πολυπλοκότητα των πράξεων.

Κάνουμε πολλές φορές το καλό ( όπως το αντιλαμβανόμαστε ) και εισπράττουμε αχαριστία , η βρίσκουμε τον μπελά μας.
Μετά από μια τέτοια εμπειρία , το μυαλό ,μου έλεγε :

Είδες βλάκα τι παθαίνεις , όταν θέλεις να βοηθήσεις κάποιον.

Ο χρόνος περνούσε και η ψυχή μου παρέμεινε , για αρκετό διάστημα ουδέτερη.

Όταν ωρίμασε περισσότερο , τα οίδα τα πράγματα ποιο ξεκάθαρα.

Σήμερα γνωρίζω , ότι παραμένοντας ουδέτερος , αφαιρούσα από τον εαυτό μου την δυνατότητα , να καλλιεργηθώ εσωτερικά.

Ο πνευματικός ενθουσιασμός , από αξιόλογα άτομα , λειτούργησε ως καταλυτικό ερέθισμα μέσα μου.

Θα έλεγα , ότι με αναπτέρωσε.

Θυμάμαι ότι άρχισα να εξασκούμε στην πράξη του καλού.
Μάζευα εμπειρίες και τις καταχωρούσα στην μνήμη του εγκεφάλου μου.

Αυτό δεν με ικανοποιούσε πλήρως.
Έλειπε κάτι ,η έκανα κάποιο λάθος , στην εφαρμογή .

Όταν για πρώτη φορά , ένοιωσα και διαισθάνθηκα , ότι οι καλές πράξεις που έκανα στο παρελθόν , ήρθαν πίσω σε εμένα , υπό την μορφή της πλήρους
ηθικής ικανοποίησης , νόησα.

Το καλό , που προσπαθεί και κάνει ο καθένας μας σε κάποιον συνάνθρωπό του , ωφελεί περισσότερο εμάς , παρά αυτόν στον οποίο απευθύνεται.

Η κοινωνία μας , όπως έχει διαμορφωθεί , δεν προωθεί την καλή πράξη . Θα έλεγα μάλιστα , ότι μας παροτρύνει να πράξουμε το καλό μονάχα για τον εαυτό μας.
Δεν μας εξηγεί όμως ποιος είναι ο εαυτός μας.
Αυτό που μας δείχνει ως εαυτό , είναι το εξωτερικό εγώ μας.
Το εγώ δεν είναι ο εαυτός μας , αλλά ένας απλός γραμματικός προσδιορισμός του προσώπου μας.

Ο καθένας μας , πρέπει να ερευνά τον εαυτό του , τακτικά.
Δεν πιστεύω να υπάρχουν πολλά άτομα , στην ωραία Ελλάδα μας , που να γνωρίζουν αρκετά καλά τον ίδιο τον αληθινό εαυτό τους.

Πολλοί έχουν εγκαταλείψει αυτή την προσπάθεια ,
Εγώ ο ίδιος κόντεψα να πέσω θύμα της ολικής απάθειας.

Τώρα (που πιστεύω ότι γνώρισα καλύτερα τον εαυτό μου), ξέρω ότι η αναζήτηση αυτή μου κάνει πολύ καλό.
Το νιώθω και το διαισθάνομαι μέσα μου και από τον περίγυρο , στον οποίο απευθύνονται οι καλές μου πράξεις.

Όταν βρίσκομαι μεταξύ καλού και κακού, αυτομάτως θυμάμαι το ρητό :

Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό. ( όπου γιαλό αντιλαμβάνομαι το άπειρο σύμπαν).

Έχω την αίσθηση , ότι κάτι ,η κάποιος καταγράφει τις καλές και τις κακές μας πράξεις.
Αυτό δεν μπορώ να το αποδείξω με την λογική.

Να πω τέλος , ότι ως κακό , δεν αντιλαμβάνομαι μόνο την κακή πράξη , αλλά και την ουδέτερη στάση μου , όταν το βλέπω να διαπράττεται σε
κάποιο , η κάποια άτομα.

Εύχομαι ο λόγος μου να είχε ουσία.
Κάνω την ευχή αυτή , επειδή πιστεύω ότι βρίσκεται μέσα στον απέραντο εαυτό μας και έχουμε κάποια ηθική υποχρέωση απέναντι
σε αυτήν.

Αν πω ότι η ουσία μας είναι η αγάπη , μην το παρεξηγήσετε.
Είμαι ίσως αφελής , ίσως και αγαθός ,αλλά θέλω να πιστεύω ότι η αγάπη είναι θεός.

Αυτό με εκφράζει απόλυτα .

Ευχαριστώ , όλους όσους είχαν το κουράγιο να διαβάσουν ένα τόσο μεγάλο κείμενο , από έναν ασήμαντο άνθρωπο.

«Κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό (όπου γιαλό αντιλαμβάνομαι το άπειρο σύμπαν)»

Απλά αναρωτιέμαι…
Πού αλλού, αλήθεια, θα μπορούσαμε να το ρίξουμε το καλό;

Θέλω να πω, πώς μπορεί να εννοηθεί το (ηθικώς) καλό όταν γίνεται περιμένοντας ανταλλάγματα;.
Το καλό με άλλα λόγια δεν μπορεί παρά να το ρίχνουμε στο γιαλό. Αλλιώς δεν είναι καλό. Είναι …χμ …εμπόριο. (???)

Λες
«θέλω να πιστεύω ότι η αγάπη είναι θεός»

Το καταλαβαίνω, κι εγώ θέλω να το πιστεύω ότι ο Θεός είναι Αγάπη. Απλά δεν είναι πάντοτε εύκολο.

Γι αυτό συνεχίζω να αναρωτιέμαι…

«Τω μεν θεώ καλά πάντα και αγαθά και δίκαια, άνθρωποι δε ά μεν άδικα υπειλήφασιν ά δε δίκαια»*

Δηλαδή, για το θεό όλα είναι όμορφα και καλά και δίκαια, όμως οι άνθρωποι άλλα θεωρούν άδικα και άλλα δίκαια.

Αυτό το είπε ένας αρχαϊκός σοφός (Ηράκλειτος) που σύμφωνα με τον Κ. Αξελό δεν είναι ούτε ορθολογιστής ούτε πιστός σε κάποιο δόγμα. Απλώς είναι ποιητής και στοχαστής.

Τώρα θα μου πείτε, πόσο θα παρηγορούσε μια τέτοια σκέψη, μια μάννα στην Ινδονησία που είδε** το παιδί της να το παρασέρνουν τα νερά του παλιρροιακού κύματος, ανήμπορη να κάνει το οτιδήποτε;

Αν δεν κάνω λάθος, στην Ορθοδοξία ισχύει το:
ό,τι συμβαίνει ή ο Θεός το θέλει ή ο Θεός το επιτρέπει.

Μία σκέψη μου: Το ότι υπάρχουν και πράγματα που ο Θεός τα επιτρέπει, έρχεται σε συμφωνία με την ύπαρξη ελεύθερης βούλησης.

Δηλαδή, αν δεχτούμε ότι υπάρχει ελεύθερη βούληση, τότε θα πρέπει να δεχτούμε ότι θα γίνονται και πράγματα κατά παραχώρηση του Θεού και όχι μόνο σύμφωνα με το θέλημά Του.

* Αξελός Κώστας «Ο Ηράκλειτος και η Φιλοσοφία» εκδ. ΕΞΑΝΤΑΣ

**Αυτό φέρνει στο μυαλό μου μια σχετική ιστορία από τον Castaneda όπου η «ελεγχόμενη τρέλα» του πολεμιστή – σοφού του επιτρέπει μία «εναλλακτική» ματιά σε αυτό που ονομάζουμε ανθρώπινη τραγωδία. Μόλις μπορέσω θα το αντιγράψω

Κατι μεσα μου μου λεει να κανω αυτο η το αλλο
Ομως εγω αποφασιζω μονος μου, διαλεγω ελευθερα
ποιο θα κανω τελικα

Επιτρεψετε μου να ειμαι λιγο αναλυτικος

Η υπαρξη εσωτερικης παρορμησης, που επιτρεπει την διακριση του καλου απο το κακο και παροτρυνει ως ηθικος νομος την πραξη του καλου συγκεκριμενοποιειται με την καθε φορα επιβαλλομενη πραξη ως καθηκον.
Καθηκον δηλαδη οριζεται η πραξη που επιβαλλεται απο την υπαρξη ηθικης συνειδησης.

Απο που προερχεται η εσωτερικη αυτη απρορμηση που επιτρεπει την διακριση καλου-κακου αλλα και παροτρυνει ως ηθικος νομος στην πραγματωση του καθηκοντος ? Πως γεννιεται η ηθικη συνειδηση στον ανθρωπο ??
Υπαρχουν δυο θεωρειες, θα ελεγα.
Κατα την μια οι ηθικες αρχες ειναι στοιχεια αρχεγονα στον ανθρωπο.
Αντιθετα στην εμπειρικη θεωρια, οι ηθικες αξιες αναπτυσσονται βαθμιαια σε καθε ανθρωπο.
Τεινω να καταληΞω οτι οι εμφυτες ηθικες αξιες διαμορφωνονται με την επιδραση του περιβαλλοντος. Ειναι η αποψη που ακολουθουν οι περισσοτεροι και μεγαλυτεροι φιλοσοφοι που ασχοληθηκαν με το προβλημα της ηθικης συνειδησης.
Πλατων Στωικοι Πλωτινος Σχολαστικοι, αρκετοι Πατερες της κκλησιας.
Καντ Λειμπνιτς κλπ
Ο Απ Παυλος γραφει: "Οταν τα εθνη τα μην νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιη, ουτοι νομον μη εχοντες εαυτοις εισι νομος.οιτινες ενδεικνυνται το εργον του νομου γραπτον εν ται καρδιαις αυτων συμμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως'
Ο δε Αριστοτελης : Εγγιγνοντο αι αρεται πεφυκοσι μεν ημιν δεξασθαι αυτας, τελειουμενοις δε δια του εθου (Ηθικα Νικομαχεια)

Ο ορθολογισμος ολοκληρωνεται με την κριση, εναποθετει στην ελευθερη βουληση του ανθρωπου αν θα κανει αυτη η την αλλη πραξη. Κριτηρια ειναι οι εμφυτες ηθικες αξιες του ανθρωπου

LOVE IS THE LAW
HARMONY THE EFFECT

Knight ΜΙΧΑΗΛ

ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΔΥΟ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ... ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ...

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΤΟ ¨ΚΑΛΟ" ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΚΑΙ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΘΕΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΪΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ... ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΤΟ "ΚΑΚΟ" ΕΠΕΙΤΗΔΕΣ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ ΝΑ¨"ΥΠΑΡΧΕΙ"... ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ Η ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ!
...ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΟΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΑ;;; ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΨΕΓΑΔΙ;;; ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΚΤΙΜΗΘΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ "ΘΕΪΚΟ",ΤΟ ΠΑΡΑΓΜΑΤΙΚΑ "ΚΑΛΟ" ΚΑΙ "ΑΓΝΟ";;; ΜΗΠΩΣ ΟΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΙΣΟΠΕΔΩΜΕΝΑ;;;
ΜΗΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΜΙΖΕΡΗ ΣΩΗ, ΜΕ ΜΟΝΟ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΤΟΝ ΑΓΝΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ "ΚΑΛΟΥ";;;; (...ΟΠΩΣ Ο ΗΡΑΚΛΗΣ ΕΙΧΕ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ, ΑΛΛΑ ΔΥΣΚΟΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ ΑΛΛΑ ΕΥΚΟΛΟΥ ΔΡΟΜΟΥ...);
ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΠΕΙΤΗΔΕΣ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΣΟΦΟ "ΘΕΙΟ" ΠΝΕΥΜΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ..., Η ΑΝΤΙΘΕΣΗ..., ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΕΝΤΡΙΣΕΙ ΤΑ ΚΑΤΩΤΕΡΑ ΕΝΣΤΙΚΤΑ ΚΑΙ ΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΔΙΑΘΕΤΟΥΜΕ, ΩΣΤΕ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ....ΤΗ ΓΑΛΗΝΗ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ "ΘΕΙΟΥ" ΦΩΤΟΣ;;;
ΑΥΤΗ Η "ΘΕΙΑ ΔΙΑΝΟΙΑ" ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ ΘΕΟ... ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΑΠΛΑ ΕΧΕΙ ΣΚΟΠΙΜΩΣ ΕΠΙΝΟΕΙΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΟΝΟΜΑΖΟΥΜΕ "ΚΑΚΟ'... ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ, ΝΑ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΣ (ΠΟΥ ΩΣ ΔΩΡΟ ΕΧΟΥΜΕ ΛΑΒΕΙ...)ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ........!

Το κακο ομως υπαρχει
Ο Πλατων το οριζει ως την ανατροπη της ταξης του θειου μερους της ανθρωπινης ψυχης που προκαλειται απο την αναγκαια εμφυτευση της στα σωματα. Για τον Ωριγενη κακο ειναι μια ασθενεια της Θελησης,δηλ αυτο που σταματα την πορεια του ανθρωπου προς την ενωση με τον ακτινοβολο θεο.
Και στο υλικο πεδιο υοαρχει σταθερο και κοινο συτημα αναφορας
βασει του οποιου να κρινουμε τι ειναι καλο και τι κακο ??

Ναι υπαρχει Προκειται για τους κανονες της Φυσικης Ηθικης
"Ο συ μισεις ετερω μη ποιησης"
Ομως οχι μονο παθητικα αλλα πρωτιστα και κυρια ενεργητικα
"Πραττε στους αλλους παν οτι καλο επιθυμεις και εκεινοι να
πραττουν εις σε"

Προσεξτε οτι και οι δυο κανονες αφορουν τις δικες μας πραξεις
ανεξαρτητα απο την σταση, ενεργεια η ανταποκριση του αλλου
Και ακομα οτι εμεις - υποκειμενικα- οριζουμε τις δυο εννοιες
Εδω ειναι που εμφανιζεται το μεγαλειο της "ελευθερης Βουλησης"
και της Ηθικης Συνειδησης αλλα και ο Παγκοσμιος νομος της
Δικαιοσυνης, γνωστοτερο ως καρμα

LOVE IS THE LAW
HARMONY THE EFFECT

Knight ΜΙΧΑΗΛ

«Τω μεν θεώ καλά πάντα και αγαθά και δίκαια, άνθρωποι δε ά μεν άδικα υπειλήφασιν ά δε δίκαια»*
Δηλαδή, για το θεό όλα είναι όμορφα και καλά και δίκαια, όμως οι άνθρωποι άλλα θεωρούν άδικα και άλλα δίκαια.

Δεν μπορούμε να φτάσουμε , στην σοφία του θεού .
Ενώ βλέπουμε ( πλειοψηφία) ,το καλό ως ανώτατη ηθική πράξη, το εγώ μας αντιδρά.
Θέλει να ασχολείται η πνευματική μας διάνοια , περισσότερο με αυτό.

Αναρωτιέμαι , αν είχα την ευκαιρία να σώσω μια ζωή , θυσιάζοντας την δική μου , τι θα έκανα ;;;

Αγαπητή ΒΙΚΗ , αν ήξερα ότι θα κέρδιζα την γαλήνη του θείου φωτός , θα θυσίαζα
την ζωή μου δίχως δεύτερη σκέψη .
Πιστεύω ότι αν είχα καιρό να σκεφτώ , θα το μετάνιωνα.
Όσο σκέφτομαι , ότι το άτομο που θα έσωνα , μπορεί να ήταν κάποιος από εσάς φίλοι μου, μου φαντάζει ποιο εύκολη η πράξη .
Ίσως επειδή νοιώθω , ότι το ίδιο θα κάνατε και εσείς για εμένα.

quote:

---

Έχω την αίσθηση ,ότι μέσα στην ακόλουθη φράση, που μας παρέθεσες , φίλε Ampere ,βρίσκεται η ουσία του καλού και του κακού.

«Τω μεν θεώ καλά πάντα και αγαθά και δίκαια, άνθρωποι δε ά μεν άδικα υπειλήφασιν ά δε δίκαια»*
Δηλαδή, για το θεό όλα είναι όμορφα και καλά και δίκαια, όμως οι άνθρωποι άλλα θεωρούν άδικα και άλλα δίκαια.

Δεν μπορούμε να φτάσουμε , στην σοφία του θεού .
Ενώ βλέπουμε ( πλειοψηφία) ,το καλό ως ανώτατη ηθική πράξη, το εγώ μας αντιδρά.
Θέλει να ασχολείται η πνευματική μας διάνοια , περισσότερο με αυτό.

Αναρωτιέμαι , αν είχα την ευκαιρία να σώσω μια ζωή , θυσιάζοντας την δική μου , τι θα έκανα ;;;

Αγαπητή ΒΙΚΗ , αν ήξερα ότι θα κέρδιζα την γαλήνη του θείου φωτός , θα θυσίαζα
την ζωή μου δίχως δεύτερη σκέψη .
Πιστεύω ότι αν είχα καιρό να σκεφτώ , θα το μετάνιωνα.
Όσο σκέφτομαι , ότι το άτομο που θα έσωνα , μπορεί να ήταν κάποιος από εσάς φίλοι μου, μου φαντάζει ποιο εύκολη η πράξη .
Ίσως επειδή νοιώθω , ότι το ίδιο θα κάνατε και εσείς για εμένα.

---

gh

Η ψυχή δεν είναι δική μας.
Ανήκει στον δημιουργό της.
Αυτό που ανήκει σε εμάς , είναι το περιεχόμενό της.
Οι πράξεις μας είναι αυτές που δίνουν τον χαρακτηρισμό της καλής , η της κακής ψυχής.
Αυτές διαμορφώνουν την καλή ,η την κακή μας ψυχολογική κατάσταση.
Οι καλές και οι κακές μας πράξεις , είναι αναλλοίωτο πνευματικό υλικό.
Οι μοναδικοί που έχουν πρόσβαση , σε αυτά τα πνευματικά δεδομένα , είμαστε εμείς οι ίδιοι και ο δημιουργός της ψυχής.

Καλοί άνθρωποι είμαστε όλοι ,όταν γεννιόμαστε.
Στην διάρκεια , επιλέγουμε συνειδητά η ασυνείδητα, το καλό η το κακό.
Η επιλογή της απάθειας και της απραξίας του καλού , είναι πιστεύω και ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του καθημερινού
ατελείωτου αγώνα της επιβίωσής μας.

Αλήθεια φίλε, metoxiatis τι είδους μνεία ήθελες να κάνεις για τον nagual Don ; Εννοείς τον γνωστό Δον Χουάν, τον δάσκαλο του Καστανέντα;

Και συ φίλε kolorado, είσαι το ίδιο πρόσωπό με τον metoxiatis; Λίγο μπερδεμένο (για την αντίληψή μου) αυτό που έγραψες για το αρνητικό και θετικό κακό. Πάντως αυτή την ορολογία την έχω συναντήσει στο βιβλίο της D. Fortune «Μυστική Καββάλα». Έχει κάποια σχέση;

Το παράδειγμα που χρησιμοποιεί για να εξηγήσει τι εννοεί, έχει -από όσο θυμάμαι- κάπως έτσι:
Η συντήρηση είναι το αρνητικό κακό για τη μεταρρύθμιση και η μεταρρύθμιση, η νεωτερικότητα είναι το αρνητικό κακό για τη συντηρητικότητα. Πρόκειται δηλαδή για συμπληρωματικούς πόλους και σημασία έχει από ποια μεριά τους κοιτάζεις.

Θετικό κακό είναι η ακραία εκδοχή του κάθε πόλου. Δηλαδή απλουστευτικά, και για το συγκεκριμένο παράδειγμα , θετικό κακό είναι ο ολοκληρωτισμός –ως ακραία μορφή συντήρησης- και η αναρχία –ως ακραία μορφή νεωτερικότητας. Κάπως έτσι…

Κατά μία έννοια, αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι, πως η κάθε στιγμή έχει τις ιδιαιτερότητές της και τις αναγκαιότητές της.

Κάθε στιγμή κάνουμε τις επιλογές μας και αν εναρμονίζονται με τις ιδιαιτερότητές και τις αναγκαιότητες της στιγμής όλα έχουν καλώς. Διαφορετικά, αν «φαλτσάρουμε», τις αρνητικές συνέπειες θα τις βρούμε μπροστά μας.

Αυτό μοιάζει, νομίζω, με αυτό που έγραψε ο drml

Καλό: Οτιδήποτε είναι συμβατό με την ροή της ενέργειας.
Κακό: … Ότι ενοχλεί την ροή της ενέργειας …

Ολοι ειμαστε εκφρασεις ενος και του αυτου ενιαιου ωκεανου ενεργειας και δεδομενων. Ολοι αποτελουμε μελη ενος και του ιδιου σωματος και βεβαια οταν κινειται ενα μελος επηρεαζεται αυτοματα καθε αλλο μερος-
μελος του ιδιου αυτου σωματος (Αδελφοτης)
Ο διαχωρισμος αποτελει μια ψευδαισθηση. Οταν νιωθουμε αγαπη, οποιασδηποτε μορφης και εκφρασης, το αποτελεσμα ειναι η ψευδαισθηση αυτη να καταρρεει

Ετσι η αναπτυξη της συνειδησης του καθε ανθρωπου αλλα και η ενθερμη, φλεγομενη θα ελεγα, καρδια ειναι ο καταλυτικος παραγοντας για την ενωση των αντιθετων και την εξελιψη της οποιας δυσαρμονιας (κακο) στο κοσμο αυτο.

LOVE IS THE LAW
HARMONY THE EFFECT
Knight MIXAΗΛ

φως και αρμονια = αγαπη = δυναμη
σκοτος και δυσ-αρμονια = μισος= α-δυναμη

Αναρωτιέμαι, αν είχε ο κάθε άνθρωπος την δυνατότητα ,να συμμετέχει σε παρόμοια χρήσιμα φόρουμς ,
ο κόσμος μας δεν θα καλυτέρευε ;;;

Προσωπικά αντιλαμβάνομαι και γεύομαι την θετική ενέργεια , που ασκείται εσείς όλοι , μέσα στην πνευματική μου διάνοια.

LOVE IS THE LAW
HARMONY THE EFFECT

Knight ΜΙΧΑΗΛ

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr