(ούτε και εγω ξέρω πόσο αίμα έχω ρουφήξει (με σύριγγες,vacutanors,πεταλούδες και όχι με...τους καλοακονισμένους μου κυνόδοντες!)

Παραθετω το παρακάτω άρθρο απο το www.quackwatch.org περι ομοιοπαθητικης.Συγγραφέας ο Stephen Barret M.D. (Medical Doctor)που αγωνίζεται πολλά χρόνια εναντίον της ιατρικής αγυρτείας.

Ομοιοπαθητική:Η υπέρτατη απάτη.
--------------------------------------------
Stephen Barret M.D.

Τα ομοιοπαθητικά «φάρμακα» απολαμβάνουν ένα μοναδικό status στην αγορά της υγείας (στις ΗΠΑ).Είναι η μόνη κατηγορία κομπογιαννίτικων προϊόντων που προωθούνται νόμιμα στην αγορά σαν φάρμακα.
Αυτή η κατάσταση είναι το αποτέλεσμα 2 περιπτώσεων.Πρώτον ,η Ομοσπονδιακή Πράξη Τροφίμων,Φάρμακων και Κοσμητικής του 1938 που προωθήθηκε στο Κογκρέσο από έναν ομοιοπαθητικό ιατρό που ήταν Γερουσιαστής,αναγνωρίζει σαν φάρμακα όλες τις ουσίες που περιέχονται στην Ομοιοπαθητική Φαρμακοποιία Των Ηνωμένων Πολιτειών.Δεύτερον η Αμερικανική Ένωση Τροφίμων και Φαρμάκων δεν έχει θέσει τα ομοιοπαθητικά φάρμακα στα ίδια στάνταρ με τα άλλα φάρμακα.Σήμερα προωθούνται στην αγορά σε μαγαζιά υγιεινής διατροφής,σε φαρμακεία,σε γραφεία ομοιοπαθητικών από διανομείς πολλαπλών επιπέδων,διαμέσου του ταχυδρομείου και στο ΄Ιντερνετ.

Βασικές λανθασμένες αντιλήψεις.

O Samuel Hahnemann (1755-1843),ένας Γερμανός ιατρός,άρχισε να διαμορφώνει τις βασικές αρχές της ομοιοπαθητικής στα τέλη του 1700.Ο Hahnemann ήταν δικαίως αγανακτισμένος για την πρόκληση αιμορραγίας την τοποθέτηση βδελλών,την χορήγηση καθαρτικών και άλλες ιατρικές διαδικασίες της εποχής του που έκαναν πολύ περισσότερο κακό παρά καλό.Σκεπτόμενος ότι αυτές οι θεραπείες σκόπευαν να «επιφέρουν εξισορρόπηση στους χυμούς του σώματος με αντίθετες ενέργειες» ανέπτυξε την αντίληψη του περί ομοίων-μια αντίληψη ότι τα συμπτώματα της ασθένειας μπορούν να θεραπευτούν με εξαιρετικά μικρές ποσότητες ουσιών που προκαλούν παρόμοια συμπτώματα σε υγιείς ανθρώπους όταν δίδονται σε μεγάλες ποσότητες.Η λέξη ομοιοπαθητική προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις όμοιος και πάθος (μαρτύριο η ασθένεια).

Ο Hahnemann και οι πρώιμοι οπαδοί του,διεξήγαγαν «δόκιμες».στις οποίες χορηγούσαν βοτανα,ανόργανα συστατικα και άλλες ουσίες σε υγιείς ανθρώπους και κρατούσαν λεπτομερή αρχεία από αυτά που παρατηρούσαν.Αργότερα αυτά τα αρχεία συγκεντρώθηκαν σε μεγάλα βιβλία αναφοράς που ονομάστηκαν matteria medica,τα οποία χρησιμοποιούνται για να ταιριάξουν τα συμπτώματα του ασθενούς με ένα «αντίστοιχο» φάρμακο.

O Hahnemann διακήρυξε ότι οι ασθένειες αντιπροσωπεύουν μια διαταραχή στην ικανότητα του σώματος να θεραπεύσει τον εαυτό του και ότι μόνο ένα μικρό ερέθισμα απαιτείται για την έναρξη της διαδικασίας της γιατρειάς.Επίσης ισχυρίζονταν ότι οι χρόνιες ασθένειες ήταν εκδηλώσεις μιας καταπιεσμένης φαγούρας (ψώρα),ένα είδους μίασματος ή κακού πνεύματος.Στην αρχή χρησιμοποιούσε μικρές δόσεις από αποδεκτά φάρμακα.Αργότερα όμως χρησιμοποίησε τεράστιες αραιώσεις και δημιούργησε την θεωρία ότι όσο μικρότερη είναι η δόση,τόσο μεγαλύτερο το αποτέλεσμα-μια αντίληψη αναφερόμενη κοινώς ως «ο νόμος των απειροελάχιστων».Αυτό φυσικά είναι ακριβώς το αντίθετο από την σχέση δόσης-ανταπόκρισης που απέδειξαν οι φαρμακοποιοί.

Η βάση για την εισαγωγή στη Ομοιοπαθητική Φαρμακοποιία δεν είναι ο σύγχρονος επιστημονικός έλεγχος,αλλά ομοιοπαθητικές δοκιμές που έλαβαν χώρα στην διάρκεια του 1800 και στις αρχές του 1900.Η παρούσα (ένατη) έκδοση περιγράφει πως περισσότερες από χίλιες ουσίες προετοιμάζονται για ομοιοπαθητική χρήση.Δεν αναγνωρίζει τα συμπτώματα ή τις ασθένειες για τα οποία τα ομοιοπαθητικά προϊόντα πρέπει να χρησιμοποιούνται.Αυτο κρίνεται από τον ομοιοπαθητικό γιατρό (ή τον κατασκευαστή).(Σ.τ.μφ. ενώ στην επιστημονική και κατασυκοφαντημένη φαρμακευτική αναφέρεται ρητά η νόσος ή οι νόσοι για τους οποίους το εκάστοτε φάρμακο έχει θεραπευτική αξία γιατί φυσικά έχει αποδειχτεί ότι έχει αξία με εξαντλητικές δόκιμες σε πειραματόζωα και κλινικές μελέτες.).Το γεγονός ότι οι ουσίες που περιλαμβάνονται στην Ομοιοπαθητική Φαρμακοποιία αναγνωρίζονται νομικά σαν «φάρμακα» δεν σημαίνει ότι ο νόμος ή η Αμερικανική Ένωση Τροφίμων και Φάρμακων τα αναγνωρίζει ως αποτελεσματικά.

Επειδή οι ομοιοπαθητικές θεραπείες ήταν πραγματικά λιγότερο επικίνδυνες από εκείνες της ιατρικής ορθοδοξίας του 19ου αιώνα,πολλοί εξασκόντες την ιατρική άρχισαν να τις χρησιμοποιούν.Στην έναρξη του 20ου αιώνα,η ομοιοπαθητική είχε γύρω στους 14.000 θεραπευτές και 22 σχολές στις ΗΠΑ Όμως καθώς η ιατρική επιστήμη και η ιατρική εκπαίδευση άρχισε να προοδεύει,η ομοιοπαθητική παρήκμασε ραγδαία στην Αμερική,όπου οι σχολές της είτε έκλεισαν είτε μεταστράφηκαν στις μοντέρνες μεθόδους.Η τελευταία ομοιοπαθητική σχολή στις ΗΠΑ έκλεισε το 1920.

Πολλοί ομοιοπαθητικοί ισχυρίζονται ότι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν μια συγκεκριμένη έλξη σε ένα συγκεκριμένο γιατρικό (το δικό τους «βασικό γιατρικό») και θα ανταποκριθούν σε αυτό για μια ποικιλία νόσων.Τέτοια γιατρικά θα χορηγηθούν σύμφωνα με τον βασικό τύπο του κάθε ανθρώπου-που ονομάζεται κατά την αντίστοιχη θεραπεία με ένα τρόπο που θυμίζει την κατηγοριοποίηση στην αστρολογία.Ο «εύφλεκτος /πυριγενής (Ignatia)τύπος» λέγεται ότι είναι νευρικός και επιρρεπής στα δάκρυα και δεν του αρέσει ο καπνός του τσιγάρου. Ο τυπικός «Παλλόμενος» είναι μια νεαρή γυναίκα με ξανθιά ή ανοιχτά καστανά μαλλιά,μπλέ μάτια και μια λεπτεπίλεπτη επιδερμίδα ,που είναι τρυφερή, δειλή,ρομαντική,συναισθηματική και φιλική αλλά ντροπαλή.Ο «Χολερικός» τύπος λέγεται ότι είναι επιθετικός,φιλοπόλεμος,φιλόδοξος και υπερκινητικος.Στον «Θεϊκό τύπο» αρέσει να είναι ανεξάρτητος.Και ούτω καθεξής.Σας ακούγεται αυτό σαν μια λογική βάση για διάγνωση και θεραπεία;(Σ.τ.μφ. σε εμένα όχι αλλά σε αυτούς που πιστεύουν στα ζώδια την αγιουβερδα,το ρεικι,το βελονισμό και σε αλλά πράγματα που μόνο η μαγική σκέψη μπορεί να τα υποστηριξει,είναι πιθανόν να φαίνονται λογικά).

Τα «φάρμακα» είναι placebo.

Τα ομοιοπαθητικά προϊόντα είναι φτιαγμένα από ανόργανες ουσίες, βοτανικές ουσίες και αρκετά άλλα υλικά.Εαν η αρχική ουσία είναι διαλυτή,ένα μέρος διαλύεται είτε με εννέα είτε με ενενήντα εννέα μέρη αποσταγμένου νερού και ταράζεται δυνατά.Εαν είναι αδιάλυτη,τρίβεται και κονιορτοποιείται σε όμοιες αναλογίες με λακτόζη σε σκόνη (σάκχαρο του γάλακτος).Ένα μέρος από το διαλυμένο φάρμακο τότε,αραιώνεται περαιτέρω και η διαδικασία επαναλαμβάνεται μέχρι την επίτευξη της επιθυμητής συγκέντρωσης.Αραιώσεις από 1 μεχρι το 10 συμβολίζονται από το Ρωμαϊκό αριθμητικό Χ (1Χ=1/10,3Χ=1/1.000,6Χ=1/1.000.000). Ομοίως,αραιώσεις από το 1 μέχρι το 100 συμβολίζονται με το Ρωμαϊκό αριθμητικό C (1C=1/100,3C=1/1.000.000 και ούτω καθεξής).Τα περισσότερα ομοιοπαθητικά φάρμακα σήμερα κυμαίνονται από 6Χ έως 30Χ,αλλά και προϊόντα των 30C ή παραπάνω πωλούνται στην αγορά.

Μια αραίωση 30X σημαίνει ότι η αρχική ουσία έχει αραιωθεί 1.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000 φορές. Υποθέτοντας ότι ένα κυβικό εκατοστό νερού περιέχει 15 σταγόνες,αυτός ο αριθμός είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των σταγόνων του νερού που θα απαιτούνταν για να γεμίσουν μια δεξαμενή μεγαλύτερη από το μέγεθος της γης. Φαντασθείτε να τοποθετήσουμε μια σταγόνα κόκκινης μπόγιας σε ένα τέτοιο δοχείο έτσι ώστε να διασκορπιστεί ομοιογενώς.Ο «νόμος των απειροελάχιστων» της ομοιοπαθητικής είναι το ισοδύναμο του ισχυρισμού ότι οποιαδήποτε σταγόνα από αυτό το δοχείο θα περιέχει ένα απόσταγμα ερυθρότητας.Ο Robert L. Park, Ph.D,ένας διαπρεπής φυσικός που είναι ο διοικητικός διευθυντής της Αμερικανικής Εταιρίας Φυσικής,τόνισε ότι εφόσον η ελάχιστη ποσότητα μιας ουσίας σε ένα διάλυμα είναι το ένα μόριο,ένα διάλυμα 30C θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον ένα μόριο από την αρχική ουσία διαλυμένο σε ένα μίνιμουμ 1,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000 μορίων νερού.Αυτό θα απαιτούσε ένα δοχείο περισσότερο από 30.000.000 φορές το μέγεθος της γης.

Το Oscillococcinum, ένα προϊόν 200C «για την ανακούφιση του κρυολογήματος και των συμπτωμάτων παρόμοιων με της γρίπης» περιλαμβάνει «διαλύματα» που είναι ακόμα πιο παρατραβηγμένα.Το «δραστικό του συστατικό» προετοιμάζεται με τη επώαση μικρών ποσοτήτων συκωτιού και καρδιάς φρεσκοσφαγμένης πάπιας για σαράντα ημέρες.Το διάλυμα που προκύπτει φιλτράρεται,στεγνωνεται υπό ψύχος, ενυδατώνεται ξανά,αραιώνεται επανειλημμένα και τοποθετείται σε σφαιρίδια ζάχαρης.Εαν έστω ένα μόριο από την καρδιά ή το συκώτι της πάπιας επεβίωνε της αραίωσης,η συγκέντρωση του θα ήταν 1 προς 100200.Αυτος ο τεράστιος αριθμός που έχει 400 μηδενικά,είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αριθμό μορίων που υπολογίζεται ότι υπάρχουν στο σύμπαν (περίπου ένα googol;που είναι ένα 1 ακολουθούμενο από 100 μηδενικά).Στο τεύχος της,της 17 Φεβρουαριου,1997 η US News & World Report τόνισε ότι μόνο μια πάπια τον χρόνο απαιτείται για να παρασκευαστεί το προϊόν που είχε πωλήσεις 20 εκατομμυρίων δολαρίων το 1996.Το περιοδικό βάφτισε εκείνο το άτυχο πτηνό «η πάπια των 20 εκατομμυρίων δολαρίων».

Στην πραγματικότητα,οι νόμοι της χημείας λένε ότι υπάρχει ένα όριο στην αραίωση που μπορεί να γίνει χωρίς την ολοκληρωτική απώλεια της αρχικής ουσίας.Αυτό το όριο που σχετίζεται με τον αριθμό του Avogadrο αντιστοιχεί στις ομοιοπαθητικές αραιώσεις 12C ή 24X (ένα μέρος προς 1024).Ο ίδιος ο Hahnemann συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχει πραγματικά καμία πιθανότητα να παραμείνει ακόμα και ένα μόριο της αρχικής ουσίας μετά από ακραίες αραιώσεις.Αλλά πίστευε ότι η βίαιη ανακίνηση ή ή κονιορτιοποιηση σε κάθε σκαλοπάτι της αραίωσης αφήνει πίσω μια ουσία «παρόμοια με πνεύμα»-«μη αντιληπτή πλέον με τις αισθήσεις»που θεραπεύει με το να αναζωογονεί την «ζωτική δύναμη του σώματος».Οι σύγχρονοι οπαδοί της ομοιοπαθητικής υποθέτουν ότι ακόμα και εάν το τελευταίο μόριο φύγει,παραμένει μια «ανάμνηση»(Σ.τ.μφ !!!!).Η βασιμότητα αυτής της αντίληψης δεν έχει αποδειχθεί.Επιπλέον εάν ήταν αληθινή,κάθε ουσία που συναντούσε ένα μόριο νερού θα μπορούσε να «εντυπώσει» μια «ουσία» που θα προκαλούσε ισχυρά (και απρόβλεπτα) φαρμακευτικά αποτελέσματα όταν απορροφιόνταν από έναν άνθρωπο.

Πολλοί οπαδοί ισχυρίζονται ότι τα ομοιοπαθητικά προϊόντα θυμίζουν τα εμβόλια επειδή και τα δυο παρέχουν ένα μικρό ερέθισμα που ενεργοποιεί μια ανοσοποιητική απάντηση.Αυτή η σύγκριση δεν είναι έγκυρη.Τα ποσοστά των ενεργών συστατικών στα εμβόλια είναι πολύ μεγαλύτερα και μπορούν να μετρηθούν.Επιπλέον οι διαδικασίες ανοσοποίησης παράγουν αντισώματα η συγκέντρωση των οποίων στο αίμα μπορεί να μετρηθεί.Επιπροσθετως τα εμβόλια χρησιμοποιούνται προληπτικά και όχι για να θεραπεύσουν συμπτώματα .

Ο Stab Ponanski,ενας βοηθός ιατρού που εργάζεται στην δημόσια υγειά κοντά στο Ασβενβιλ,της Βορειας Καρολινας,παρείχε επιπρόσθετες παρατηρήσεις:

Φαντασθείτε ποσά πολλά συστατικά πρέπει να είναι παρόντα σε ποσότητες ενός ή περισσότερων μοριων,σε κάθε δόση ομοιοπαθητικού φάρμακου. Ακόμα και κάτω από τις πιο προσεκτικά καθαρές συνθήκες η αερομεταφερόμενη σκόνη στο κτίριο όπου κατασκευάζεται το φάρμακο πρέπει να μεταφέρει χιλιάδες διαφορετικά μόρια βιολογικής προέλευσης,προερχόμενα από τοπικές πήγες (βακτηρία,ιοί μύκητες αναπνευστικά σταγονίδια,αποκολλημένα κύτταρα δέρματος,κόπρανα εντόμων) όπως και μακρινών ( γύρη λουλουδιών,σωματίδια χώματος, παράγωγα καύσης) μαζί με ανόργανα σωματίδια γήινης ή ακόμα και εξωγήινης προέλευσης (σκόνη μετεωριτών). Παρομοίως τα αδρανή διαλυτικά που χρησιμοποιούνται στην διαδικασία πρέπει να έχουν την δική τους συλλογή από μικροσκοπικά προϊόντα μόλυνσης.

H διαδικασία αραίωσης/αποτελεσματικοποιησης στην ομοιοπαθητική περιλαμβάνει μια προοδευτική αραίωση που τραβιέται σε απίστευτα ακρα,με «succussion» μεταξύ κάθε αραίωσης.Η διαδικασία succusion περιλαμβάνει την ανακίνηση ή γρήγορα ελαφρά χτυπήματα του δοχείου κατά ένα συγκεκριμένο τρόπο.Κατα την βήμα με βήμα διαδικασία της αραιωσης,πως είναι δυνατόν η διαδικασία προετοιμασίας του φάρμακου να γνωρίζει ποια από τις αμέτρητες ουσίες στο δοχείο είναι ΑΥΤΗ η οποία έχει αποτέλεσμα? Πως γίνεται χιλιάδες (εκατομμύρια;) μόρια να γνωρίζουν ότι απαιτείται να παραμείνουν αδρανή,ενώ το Ισχυρό αποκτάει το κύρος του Θεραπευτή;Προκαλεί κάτι παραπάνω από δυσπιστία το ότι αυτό το σενάριο μπορεί να οδηγήσει σε ξεχωριστά προϊόντα με απαράμιλλη καταλληλότητα για να θεραπεύσουν συγκεκριμένες ασθένειες.

Συνεπώς μέχρι οι απολογητές της ομοιοπαθητικής μπορούν να μας προμηθεύσουν με έναν λογικό (μη μαγικό) μηχανισμό για την «δραστικοποιηση»-μέσω-αραίωσης μιας από τις πολλές ουσίες σε κάθε ένα από τα προϊόντα τους με ακρίβεια,είναι αδύνατον να δεχτούμε ότι έχουν αναγνωρίσει σωστά τα δραστικά συστατικά στα προϊόντα τους. Κάθε μελέτη που ισχυρίζεται ότι αποδεικνύει την αποτελεσματικότητα ενός ομοιοπαθητικού προϊόντος πρέπει να απορρίπτεται αμέσως αν δεν περιλαμβάνει μια λίστα από όλες τις ουσίες που είναι παρούσες σε συγκεντρώσεις ίσες ή μεγαλύτερες με το υποτιθέμενο δραστικό συστατικό σε κάθε στάδιο της διαδικασίας αραίωσης (Σ.τ.μφ.που μπορούν να αφήσουν «εντύπωμα» σύμφωνα με την θεωρία της ομοιοπαθητικής),μαζί με την αιτιολόγηση για την απόρριψη κάθε μιας από αυτές σαν πιθανή ύποπτη για την δραστικότητα του φάρμακου.

Η διαδικασία της «δόκιμης» διάμεσου της οποίας οι ομοιοπαθητικοί αποφασίζουν ποιο φάρμακο ταιριάζει με ποιο σύμπτωμα είναι το ίδιο παράλογη.Οι δόκιμες περιλαμβάνουν την λήψη διάφορων ουσιών καταγράφοντας κάθε σύσπαση,φτάρνισμα,πόνο ή φαγούρα που λαμβάνει χώρα μετά-συχνά για διάστημα αρκετών ημερών.Οι οπαδοί της ομοιοπαθητικής λαμβάνουν ως δεδομένο ότι κάθε αίσθημα που αναφέρθηκε είναι αποτέλεσμα της όποιας ουσίας χορηγήθηκε και ότι εξαιρετικά αραιωμένες δόσεις αυτής της ουσίας μπορούν τότε να είναι το ακριβώς σωστό πράμα για θεραπεύσουν οποιονδήποτε έχει αυτά τα συγκεκριμένα συμπτώματα.

Ο Δρ.Park τόνισε ότι για να περιμένει κανείς να λάβεις έστω ένα μόριο από την «φαρμακευτική» ουσία που υποθετικά είναι παρούσα σε χάπια 30Χ,θα πρέπει να πάρει γύρω στα δυο εκατομμύρια από αυτά,που σημαίνει την συνολική λήψη περίπου χιλίων τόνων λακτόζης συν τις οποιεσδήποτε ακαθαρσίες που περιείχε η λακτόζη.

Κυτταρικά άλατα

Κάποιοι ομοιοπαθητικοί παρασκευαστές πωλούν δώδεκα πολύ αραιωμένα προϊόντα ορυκτών που καλούνται κυτταρικά άλατα ή άλατα των ιστών. Ισχυρίζονται ότι είναι αποτελεσματικά ενάντιων μιας ευρείας ποικιλίας ασθενειών περιλαμβανόμενων της σκωληκοειδίτιδας,της φαλάκρας της κωφότητας,της αϋπνίας και των σκουληκιών.Η χρήση τους βασίζεται στην αντίληψη ότι η έλλειψη των ορυκτών είναι η βασική αιτία της ασθένειας Όμως πολλά από αυτά είναι τόσο αραιωμένα που δεν θα μπορούσαν να διορθώσουν μια έλλειψη σε ορυκτά εάν αυτή υπήρχε.Η ανάπτυξη αυτής της θεραπευτικής προσέγγισης αποδίδεται σε ένα ιατρό του 190υ αιώνα που ονομάζονταν W.H. Schuessler.

Ηλεκτροδιάγνωση

Κάποιοι ιατροί,οδοντίατροι και χειροπρακτικοί χρησιμοποιούν «ηλεκτροδιαγνωστικές» συσκευές για να τους βοηθήσουν να διαλέξουν τα ομοιοπαθητικά γιατρικά που χορηγουν.Αυτοί οι θεραπευτές ισχυρίζονται ότι μπορούν να καθορίσουν την αιτία κάθε ασθένειας με την ανίχνευση της «ενεργειακής διαταραχής» που προκαλεί το πρόβλημα. Κάποιοι επίσης ισχυρίζονται ότι οι συσκευές μπορούν να ανιχνεύουν εάν κάποιος είναι αλλεργικός ή ευαίσθητος σε φαγητά,βιταμίνες και/η άλλες ουσίες.Η διαδικασία που ονομάζεται ηλεκτροβελονισμός κατά τον Voll , ηλεκτροδιάγνωση ή ηλεκτροδερμική απεικόνιση,άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 από τον Reinhold Voll, M.D έναν ιατρό από την Δυτική Γερμανία που ανέπτυξε την πρωτότυπη συσκευή.Tα μοντέλα που επακολούθησαν περιλαμβάνουν τα Vega,Dermatron,Accupath 1000 και Interro.

Οι οπαδοί τους ισχυρίζονται ότι αυτές οι συσκευές μετρούν διαταραχές στην ροή της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας κατά μήκος των σωματικών «μεσημβρινών του βελονισμού».Στην πραγματικότητα είναι φαντακτερά γαλβανόμετρα που μετρούν την ηλεκτρική αντίσταση του δέρματος του ασθενή όταν αγγίζεται από ένα μεταλλικό άκρο επαφής κυκλώματος.Κάθε συσκευή περιέχει μια πηγή χαμηλής ηλεκτρικής τάσης.Ενα καλώδιο από την συσκευή καταλήγει σε ένα χάλκινο κύλινδρο καλυμμένο με βρεγμένη γαζα,τον οποίο ο ασθενής κρατάει στο χέρι.Ένα δεύτερο καλώδιο είναι συνδεδεμένο σε ένα μεταλλικό άκρο επαφής,το οποίο ο χείριστης ακουμπάει σε «σημεία βελονισμού» στο πόδι ή στο άλλο χέρι του ασθενή. Aυτο κλείνει το κύκλωμα και η συσκευή καταγράφει την ροή του ρεύματος.Αυτή η πληροφορία τότε αναμεταδίδεται σε ένα μετρητή που παρέχει μια αριθμητική ένδειξη.Το μέγεθος του αριθμού εξαρτάται από το πόσο δυνατά το μεταλλικό άκρο πιέζεται πάνω στο δέρμα του ασθενούς. Πρόσφατες εκδόσεις,όπως το Interro βγάζουν ήχους και προβάλουν την ένδειξη σε οθόνη υπολογιστή.Η θεραπεία που επιλέγεται εξαρτάται από την θεραπευτική προσέγγιση του εκάστοτε θεραπευτή και μπορεί να περιλαμβάνει βελονισμό, διαιτητικές αλλαγές και/ή συμπληρώματα βιταμινών καθώς και ομοιοπαθητικά προϊόντα.Φορείς έλεγχου έχουν κατασχέσει αρκετούς τύπους ηλεκτροβελονιστικών συσκευών αλλά δεν έκαναν καμία συστηματική προσπάθεια για να βγάλουν από την αγορά.

«Ερευνα» που ΔΕΝ εντυπωσιάζει.

Αφού πολλά ομοιοπαθητικά σκευάσματα δεν περιέχουν ανιχνεύσιμα ποσά δραστικής ουσίας είναι αδύνατον να ελεγχθεί εάν περιέχουν ή όχι αυτά που αναγράφονται στην ταμπέλα τους.Σε αντίθεση με τα περισσότερα δραστικά φάρμακα,τα ομοιοπαθητικα δεν έχουν ποτέ αποδειχθεί αποτελεσματικά ενάντιων των ασθενειών με διπλές τυφλές κλινικές μελέτες.Στην πραγματικότητα η μεγαλύτερη πλειοψηφία των ομοιοπαθητικών φάρμακων δεν έχει ποτέ ελεγχθεί.

Το 1990 ένα άρθρο στο «Περίληψη της Επιδημιολογίας» ανέλυσε 40 μελέτες που είχαν συγκρίνει την ομοιοπαθητική θεραπεία με την κλασική θεραπεια,με την χρήση placebo ή καθόλου θεραπεία.Οι συγγραφείς κατέληξαν ότι όλες πλην τριών είχαν μέγιστα λάθη στον σχεδιασμό τους και μόνο μια από αυτές τις τρεις ανέφερε κάποιο θετικό αποτέλεσμα.Οι συγγραφείς κατέληξαν ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η ομοιοπαθητική θεραπεία έχει παραπάνω άξια από ο,τι ένα placebo.

To 1994 το περιοδικό Pediatrics δημοσίευσε ένα άρθρο που ισχυρίζονταν ότι η ομοιοπαθητική θεραπεία είχε αποδειχτεί αποτελεσματική εναντίον περιπτώσεων ελαφριάς διάρροιας σε παιδία της Νικαραγουας.Ο ισχυρισμός βασίζονταν ότι σε συγκεκριμένες ημέρες,η ομάδα των παιδιών που λάμβανε την ομοιοπαθητική θεραπεία είχε λιγότερα κόπρανα από ο,τι η ομάδα που λάμβανε το placebo.Όμως οι Sampson και London τόνισαν : (1)η μελέτη χρησιμοποίησε ένα αναξιόπιστο και αναπόδεικτο διαγνωστικό κα θεραπευτικό σχήμα (2) δεν υπήρχε επίβλεψη για να αποφευχθεί η νόθευση του προϊόντος (3)η επιλογή της θεραπείας ήταν αυθαίρετη (4)τα δεδομένα ήταν τοποθετημένα σε ομάδες με παράξενο τρόπο και περιείχαν λάθη και ασυνέπειες (5) τα αποτελέσματα είχαν αμφισβητούμενη κλινική άξια και (6)δεν υπήρχε άξια για την δημόσια υγειά γιατί το μόνο γιατρικό που απαιτείται για την ήπια διάρροια της παιδικής ηλικίας είναι η λήψη επαρκούς ποσότητας υγρών για να προληφθεί ή να διορθωθεί η αφυδάτωση.

Το 1995 το Prescrire International,ένα γαλλικό περιοδικό που αξιολογεί φαρμακευτικά προϊόντα, δημοσίευσε μια βιβλιογραφική περίληψη που κατέληγε:

Καθώς οι ομοιοπαθητικές θεραπείες χρησιμοποιούνται γενικά σε καταστάσεις με ποικίλη έκβαση ή που μπορούν να θεραπευτούν αυτόματα (έτσι προκύπτει η τύπου placebo ανταπόκριση τους),αυτές οι θεραπείες θεωρούνται ευρέως να έχουν κάποιο αποτέλεσμα σε κάποιους ασθενείς, Όμως παρά τον μεγάλο αριθμό συγκριτικών μελετών που διεξάγησαν έως σήμερα δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η ομοιοπαθητική είναι περισσότερο δραστική από οποιαδήποτε άλλου θεραπεία τύπου placebo που χορηγήθηκε σε όμοιες συνθήκες.

Το Δεκέμβριο του 1996,μια μεγάλη αναφορά δημοσιεύτηκε από την Ομοιοπαθητική Ιατρική Ερευνητική Ομάδα (Homoeopathic Medicine Research Group-HMRG),μια ομάδα ειδικών που συγκροτήθηκε από την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.H HMRG περιελάμβανε ομοιοπαθητικούς ιατρούς-ερευνητές και ειδικούς στην κλινική ερευνά,την κλινική φαρμακολογία,την βιοστατιστική και την κλινική επιδημιολογία.Ο σκοπός της ήταν να αξιολογήσει δημοσιευμένες και μη μελέτες ελεγχόμενων δοκίμων ομοιοπαθητικής θεραπείας.Αφού εξέτασε 184 αναφορές,οι σύνεδροι κατάληξαν (1) μόνο 17 ήταν σχεδιασμένες αρκετά καλά για να αξίζει να τις λάβουν υπόψη (2)σε κάποιες από αυτές τις δόκιμες οι ομοιοπαθητικές προσεγγίσεις μπορεί να είχαν περισσότερο αποτέλεσμα από ένα placebo ή την μη λήψη θεραπείας και ότι (3) o αριθμός των συμμετεχόντων σε αυτές τις δόκιμες ήταν πολύ μικρός για να βγει κάποιο συμπέρασμα σχετικά με την αποτελεσματικότητα της ομοιοπαθητικής θεραπείας για οποιαδήποτε συγκεκριμένη κατάσταση.Με απλά λόγια η περισσότερη ερευνά στην ομοιοπαθητική είναι άχρηστη και κανένα ομοιοπαθητικό σκεύασμα δεν έχει αποδειχτεί αποτελεσματικό για οποιοδήποτε θεραπευτικό σκοπό.

Το Αμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο Κατά της Απατής Στην Υγειά έχει προειδοποιήσει ότι η «σχηματική φύση της ομοιοπαθητικής εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την αξιοπιστία των ομοιοπαθητικών ερευνητών».

Το 1997 μια Λονδρέζικη Αρχή Υγείας αποφάσισε να σταματήσει να πληρώνει για ομοιοπαθητική θεραπεία αφού κατέληξε ότι δεν υπήρχαν επαρκείς αποδείξεις για να υποστηρίξουν την χρήση της.H αρχή υγείας Lambert,Southwark και Lewisham απευθυνόταν σε πάνω από 500 ασθενείς τον χρόνο στο Βασιλικό Ομοιοπαθητικό Νοσοκομείο στο Λονδίνο.Ιατροί που εργάζονταν στην δημόσια υγειά ανασκόπησαν την δημοσιευμένη επιστημονική βιβλιογραφία σαν ένα μέρος μιας γενικότερης κίνησης προς την αγορά περισσότερο βασισμένων σε αποδείξεις θεραπειών.Η ομάδα κατέληξε ότι πολλές από τις μελέτες ήταν μεθοδολογικά εσφαλμένες και ότι πρόσφατη ερευνά που παρήγαγε το Βασιλικό Ομοιοπαθητικό Νοσοκομείο δεν περιείχε πειστικές αποδείξεις ότι η ομοιοπαθητική παρείχε κλινικό όφελος.

Οι οπαδοί της ομοιοπαθητικής διαλαλούν τις λίγες «θετικές» μελέτες σαν απόδειξη ότι η «ομοιοπαθητική λειτουργεί».Ακόμα και εάν τα αποτελέσματα τους μπορούσαν να αναπαραχθούν με συνέπεια (πράγμα που φαίνεται απίθανο),το περισσότερο που η μελέτη μιας θεραπείας για μια ασθένεια μπορεί να αποδείξει είναι ότι η θεραπεία είναι αποτελεσματική εναντίον της συγκεκριμένης ασθενειας.Δεν θα επικυρώσει τις βασικές θεωρίες της ομοιοπαθητικής ή θα αποδείξει ότι η ομοιοπαθητική θεραπεία είναι χρήσιμη για άλλες ασθένειες.

Τα αποτελέσματα placebo μπορεί να είναι ισχυρά φυσικά αλλά το δυνητικό όφελος της ανακούφισης των συμπτωμάτων με placebo πρέπει να αξιολογείται σε σχέση με την βλάβη που μπορεί να προκύψει από το να βασίζεται κανείς -και να πετάει τα λεφτά του- σε αναποτελεσματικά προϊόντα.Η αυτόματη ύφεση είναι επίσης ένας παράγοντας στην δημοτικότητα της ομοιοπαθητικής.Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που αποδίδουν εκτίμηση σε ένα ομοιοπαθητικό προϊόν για την ανάρρωση τους,θα περνούσαν εξίσου καλά χωρίς αυτό.

Οι ομοιοπαθητικοί εργάζονται σκληρά για να καλυφθούν οι υπηρεσίες τους από τις ασφαλιστικές εταιρίες.Ισχυρίζονται ότι παρέχουν φροντίδα που είναι ασφαλέστερη,πιο ήπια και λιγότερο ακριβή από την συμβατική θεραπεία-και που μεριμνά περισσότερο για την πρόληψη.Όμως οι ομοιοπαθητικές θεραπείες δεν προλαμβάνουν τίποτα ενώ πολλοί ηγέτες της ομοιοπαθητικής είναι εναντίον της ανοσοποίησης (εμβόλια).Εξίσου άσχημα μια αναφορά από το Συνέδριο του Εθνικού Κέντρου για Την Ομοιοπαθητική του 1997 περιέγραψε πως ένας ομοιοπαθητικός γιατρός είχε προτείνει την χρήση ομοιοπαθητικών προϊόντων για την πρόληψη και την θεραπεία της στεφανιαίας νόσου.Σύμφωνα με το άρθρο ,ο ομιλητής πρότεινε διάφορα 20C και 200c προϊόντα σαν εναλλακτικά της ασπιρίνης η των φάρμακων που χαμηλώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης,αμφότερα τα οποία έχουν αποδειχτεί ότι ελαττώνουν τα περιστατικά καρδιακών επεισοδίων και προσβολών (Σ.τ.μφ.η ασπιρίνη και τα φάρμακα που ελαττώνουν την χοληστερόλη όχι τα ομοιοπαθητικά)

(Σ.τ.μφ παρακάτω ο συγγραφέας αναφέρεται στο παράνομο μάρκετινγκ των ομοιοπαθητικών και αναλυτικά σε μια συγκεκριμένη εταιρία πώλησης ομοιοπαθητικών φάρμακων.Έχει ενδιαφέρον να διαβάσετε τι λέει αν γνωρίζετε αγγλικά).

Νομίζω από τα υπόλοιπα η σημαντικότερη φράση είναι εδώ:
If the FDA required homeopathic remedies to be proven effective in order to remain marketable -- the standard it applies to other categories of drugs -- homeopathy would face extinction in the United States.
------------------------------------------------------------------------------------------
Γκαλοπ. Ποιος από εσάς πιστεύει ότι οι αρχές της ομοιοπαθητικής είναι λογικές?(απαντήστε αφού διαβάσετε το άρθρο)
------------------------------------------------------------------------------------------

Πάλι απο το www.quackwatch.org.(πραγματικός θησαυρός για τον ασθενη αν δεν θελει να πεσει θυμα αγυρτείας.Συνιστάται ανεπιφύλακτα.Εκτός απο τους αγύρτες της εναλλακτικης ξεγυμνώνει και τσαρλατάνους της επιστημονικης ιατρικής πχ εχει εκτενές αφιέρωμα στην "Μη απαραίτητη εγχειρηση"-αναλύει την περίπτωση οπου η εγχειρηση γίνεται καταχρηστικά για να τα αρπάξει ο χειρούργος).

Γιατί Οι Αμφίβολου Αποτελεσματικότητας Θεραπείες Συχνά Φαίνεται Να Έχουν Αποτέλεσμα

Barry L. Beyerstein, Ph.D.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αδιόρατες δυνάμεις μπορεί να οδηγήσουν ευφυείς ανθρώπους (ασθενείς και θεραπευτές),να σκεφτούν ότι μια θεραπεία βοήθησε κάποιον ενώ στην πραγματικότητα,δεν τον έχει βοηθήσει.Αυτο αληθεύει τόσο για νέες θεραπευτικές μεθόδους της επιστημονικής ιατρικης,όσο και για πανάκειες της παραδοσιακής «ιατρικής» (τα επονομαζόμενα γιατροσόφια),όπως επίσης και για τις περιθωριακές πρακτικές της «εναλλακτικής» ιατρικής,αλλά και τις λειτουργίες των θεραπευτών μέσω πίστης.

Πολλές αμφίβολης αποτελεσματικότητας μέθοδοι παραμένουν στην αγορά επειδή ικανοποιημένοι πελάτες προσφέρουν μαρτυρίες για την αξία τους.Ουσιαστικά αυτοί οι άνθρωποι λένε «το δοκίμασα και έγινα καλύτερα,άρα πρέπει να είναι αποτελεσματικό».Τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημέρωσης,παρουσιάζουν τις μαρτυρίες αυτές σαν έγκυρες αποδείξεις.Αλλά χωρίς σωστό έλεγχο,είναι δύσκολο ή αδύνατο να καθοριστεί αν αυτό όντως συμβαίνει.

Υπάρχουν τουλάχιστον επτά αιτίες που οι άνθρωποι μπορεί να συμπεράνουν εσφαλμένα ότι μια αναποτελεσματική θεραπεία έχει αποτέλεσμα:

1.Η νόσος μπορεί να έχει απλά διατρέξει την φυσική της πορεία.

Πολλές ασθένειες είναι αυτοπεριοριζόμενες.Εαν η ασθένεια δεν είναι χρόνια ή μοιραία,οι αναρρωτικές διεργασίες του ίδιου του σώματος επαναφέρουν συνήθως τον ασθενή στην υγεία.Συνεπώς,για να αποδειχτεί ότι μια θεραπεία είναι αποτελεσματικη,οι υποστηρικτές της πρέπει να δείξουν ότι ο αριθμός των ασθενών που κατατάσσονται σε αυτούς των οποίων η υγειά βελτιώθηκε,υπερβαίνει τον αριθμό εκείνων που αναμένεται να αναρρώσουν άνευ οποιαδήποτε θεραπείας (ή τουλάχιστον ότι ανάρρωσαν σημαντικά ταχύτερα από ότι αν δεν έπαιρναν την συγκεκριμένη θεραπεία).Χωρίς λεπτομερή αρχεία των επιτυχιών και των αποτυχιών για έναν αρκετά μεγάλο αριθμό ασθενών με το ίδιο πρόβλημα,κάποιος δεν μπορεί νόμιμα να ισχυριστεί ότι έχει υπερβεί τους δημοσιευμένους μέσους όρους για την ανάρρωση άνευ θεραπείας.

2.Πολλές ασθένειες διατρέχουν κυκλική πορεία.

Νόσοι όπως η αρθρίτιδα,η σκλήρυνση κατά πλάκας,οι αλλεργίες και τα γαστρεντερικά προβλήματα φυσιολογικά έχουν εξάρσεις και υφέσεις.Φυσικα,οι πάσχοντες τείνουν να αναζητήσουν θεραπεία κατά την διάρκεια οποιαδήποτε κύκλου.Κατα αυτό τον τρόπο,μια αμφίβολη θεραπεία θα έχει επανειλημμένες ευκαιρίες να συμπέσει με μια ύφεση που θα λάμβανε χώρα έτσι κι άλλιως (Σ.τ.μφ με την χρήση αυτής της θεραπείας ή χωρίς δηλαδή).

3.Μπορει να ευθύνεται το φαινόμενο placebo.

Δια μέσου της ανθυποβολής,της πίστης,της προσδοκίας,της γνωστικής επανερμηνείας και της παραπλάνησης της προσοχής ασθενείς στους οποίους δόθηκαν βιολογικά άχρηστες θεραπείες συχνά δοκιμάζουν υπολογίσιμη ανακούφιση.Κάποιες placebo ανταποκρίσεις παράγουν πραγματικές αλλαγές στην κατάσταση της υγείας.Άλλες είναι υποκειμενικές αλλαγές που κάνουν τους ασθενείς να αισθάνονται καλύτερα παρόλο που δεν έλαβε χώρα καμία αντικειμενική αλλαγή στη υποκείμενη παθολογία (Σ.τ.μφ.νιώθω καλύτερα ενώ ο καρκίνος μου στην πραγματικότητα προχωράει δηλαδή).

4.Ανθρωποι που ακολουθούν διαφορετικές θεραπείες(συμβατικές και εναλακτικές ταυτόχρονα δηλαδη),συχνά αποδίδουν αναγνώριση στη λάθος θεραπεία.

Εάν η ανάρρωση λάβει χώρα,αφου κάποιος ακολούθησε τόσο «εναλλακτικές» όσο και επιστημονικά βασισμένες θεραπευτικές μεθόδους,η «εναλλακτική» θεραπεία συχνά λαμβάνει δυσανάλογο μερίδιο από την αποδιδόμενη αναγνώριση.(Στμφ. Παράδειγμα:Ασθενής με καρκίνο λαμβάνει ταυτόχρονα χημειοθεραπεία με κυτταροστατικά και ομοιοπαθητικά φάρμακα.Αφου αναρρώσει πιστεύει ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα τον έσωσαν ενώ στην πραγματικότητα η χημειοθεραπεία ήταν αυτή που τον θεράπευσε).

5.Η αρχική διάγνωση ή πρόγνωση μπορεί να ήταν εσφαλμένη.

Οι επιστημονικά εκπαιδευμένοι ιατροί δεν είναι αλάθητοι.Μια λάθος διάγνωση,ακολουθούμενη από μια επίσκεψη σε ένα «εναλλακτικό» θεραπευτή,μπορει να οδηγήσει σε μια περίλαμπρη μαρτυρία για την θεραπεία μιας κατάστασης που θα είχε θεραπευτεί μόνη της.(Στμφ.Η μπορεί ο ίδιος ο «εναλλακτικός» θεραπευτής να έκανε εσφαλμένη διάγνωση).Σε άλλες περιπτώσεις,η διάγνωση μπορεί να είναι σωστή αλλά το χρονικό πλαίσιο που είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφτεί,μπορεί να αποδειχτεί ανακριβές (Στμφ.Πχ Σε ασθενή με μοιραία για την ζωη νόσο δίνονται 3 μηνες ζωης.Ο ασθενείς επιβιώνει όμως για ένα χρόνο ακολουθώντας παράλληλα βελονισμο.Στην πραγματικότητα δεν έχει επίδραση ο βελονισμος απλα η πρόγνωση δεν ήταν ακριβής,ο ασθενής θα ζούσε έτσι κι αλλιώς ένα χρόνο).

6.Μπορει η προσωρινή βελτίωση της ψυχολογικής διάθεσης να συγχυστεί με θεραπεία.

Οι «εναλλακτικοί» θεραπευτές έχουν συχνά ισχυρές,χαρισματικές προσωπικότητες.Από την άποψη ότι οι ασθενείς παρασύρονται από τις μεσσιανιακες πλευρές της «εναλλακτικής» ιατρικής,ενδέχεται να δοκιμάσουν ψυχολογική ανάταση.

7.Οι ψυχολογικές ανάγκες μπορούν να διαστρεβλώσουν τι αντιλαμβάνονται και κάνουν οι άνθρωποι.

Ακόμα και όταν καμία μη αντικειμενική βελτίωση δεν λάβει χώρα,άνθρωποι με ισχυρή ψυχολογική επένδυση στην «εναλλακτική ιατρική»,μπορεί να πείσουν τους εαυτούς τους ότι βοηθήθηκαν.Σύμφωνα με την θεωρία της γνωστικής παραφωνίας,όταν οι εμπειρίες αντιφάσκουν με τις υπάρχουσες νοοτροπίες,τα συναισθήματα,ή την γνώση, παράγεται ψυχολογική στενοχώριαΟι άνθρωποι τείνουν να απομονώνουν αυτή την παραφωνία με το να επανερμηνευουν την ενοχλητική πληροφορία. Εάν δεν λάβει χώρα ανακούφιση,αφού επενδυθεί χρόνος,χρήμα και «επιφάνεια» σε μια εναλλακτική θεραπεία (και πιθανόν στην κοσμοθεωρία της οποίας είναι μέρος-Σ.τμφ. πχ στη κοσμοθεωρία που πρεσβευει οτι η δυτική ιατρική είναι άχρηστη) μπορεί να δημιουργηθεί εσωτερική δυσαρμονια.Απο το να παραδεχτούν στον εαυτό τους ή στους άλλους,ότι οι προσπάθειες τους πήγαν χαμένες προτιμούν να ανακαλύψουν μια αντισταθμιστική άξια στην θεραπεία.Οι βασικές πεποιθήσεις τείνουν να λάβουν σθεναρή υπεράσπιση μέσω της διαστρέβλωσης της αντίληψης και της μνήμης.Οι περιθωριακοί θεραπευτές και οι πελάτες τους έχουν την προδιάθεση να εξηγούν λαθεμένα τις ενδείξεις και να θυμούνται πράγματα που συνέβησαν όπως θα επιθυμούσαν να είχαν συμβεί.Μπορει να είναι επιλεκτικοί στο τι ανακαλούν,υπερεκτιμώντας την προφανή επιτυχία τους,ενώ παράλληλα αγνοούν,υποβαθμιζουν ή ξεφορτώνονται τις αποτυχίες τους.Η επιστημονική μέθοδος εξελίχτηκε σε μεγάλο βαθμό με το να μειώσει την επίδραση αυτού του ανθρώπινου χαρακτηριστικού του να σπεύδεις σε ευχάριστα συμπεράσματα (Στμφ.δηλ.λαθεμένα συμπεράσματα που ικανοποιούν όμως εσένα τον ερευνητή).Επιπροσθέτως πολλοί άνθρωποι φυσιολογικά νιώθουν την ανάγκη να ανταποδώσουν όταν κάποιος τους κάνει μια καλοσύνη. Εφόσον οι περισσότεροι «εναλλακτικοί» θεραπευτές πιστεύουν με ειλικρίνεια ότι βοηθούν,είναι φυσιολογικό οι ασθενείς να θέλουν με την σειρά τους να τους προσφέρουν ικανοποίηση.Χωρις να είναι απαραίτητο να το συνειδητοποιούν οι ασθενεις,τέτοιες υποχρεώσεις είναι επαρκείς για να διογκώσουν την αντίληψη τους για το πόσο όφελος έχουν δεχτεί.

Kαταναλωτή πρόσεχε!

Η δουλεία της διάκρισης από ψευδείς αιτιολογικές σχέσεις απαιτεί καλά σχεδιασμένες μελέτες και λογικές υφαιρέσεις από μεγάλες ποσότητες δεδομένων.Πολλές πήγες λάθους μπορούν να παραπλανήσουν ανθρώπους που βασίζονται στην διαίσθηση ή στον ανεπίσημο συλλογισμό για να αναλύσουν σύνθετα δεδομένα.Προτού συμφωνήσεις να δεχθείς οποιουδήποτε είδους θεραπεία,πρέπει να νιώθεις βέβαιος ότι έχει λογική βάση και ότι έχει επιστημονικά αξιολογηθεί διάμεσου μελετών που ελέγχουν για ανταποκρίσεις placebo,φαινόμενα συμμόρφωσης και λάθη της κρίσης.Θα πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός εάν οι «αποδείξεις» αποτελούνται κυρίως από μαρτυρίες,αυτό- δημοσιευμένα φυλλάδια ή βιβλία,ή πληροφορίες από τα λαϊκά μέσα.

*Σ.τ.μφ= σημείωση του μεταφραστή (δηλαδή δική μου σημείωση)

quote:

---

Εμένα τότε Αγγελε γιατί με πειραξε τόσο πολύ?

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

---

Βεβαια υπάρχει και η πιθανότητα να σε είχε πειράξει κάτι άλλο και να συνέπεσε η βλαβη με την περίοδο χρησης του σκευασματος που σου πρότεινε ο ομοιοπαθητικος "γιατρος".

quote:

---

Να στο πάσσαρε ως ομοιοπαθητικό αλλά να μην ήταν πραγματικά υπεραραιωμένο.Γιαυτό και δεν πρέπει να παίρνουμε σκευασματα που δεν εχουν εγκριθει απο τον ΕΟΦ.

Εχεις κρατήσει δείγμα απο το σκεύασμα να το στείλεις για ανάλυση το χηεμίο του κράτους ?

---

Αυτό έγινε πριν χρόνια, μάλλον συνέβαινε αυτό που είπες δεν ήταν υπεραραιωμένο, κι εγώ έχω πάρα πολύ μεγάλη αλλεργία στα ακάρεα (φαντάσου στα τέστ το σημείο ελέγχου για ακάρεα πρήστικε περισσότερο από το σημείο αναφοράς με σκέτη ισταμίνη) οπότε τα συμπτώματα εντάθηκαν.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Θεωρώ παντελώς παράλογη την ιδέα ότι για το αν ένας 80χρονος δείχνει ερείπιο, φταίνε τα φάρμακα που έχει πάρει. Πιθανότα χωρίς φάρμακα να μην ζούσε καν.

Όσον αφορά την αρχαιότητα, υπήρχαν μια χαρά ασθένειες και τότε, και ενδεχομένως περισσότερες. Πολλές από εκείνες τις ασθένειες έχουν πλέον εξαλειφθεί ή δεν είναι πλέον ανίατες, χάριν βέβαια στην ανακάλυψη των αντίστοιχων φαρμάκων.

Ένα φάρμακο, πριν βγει στην αγορά πρέπει να πάρει έγκριση από τον ΕΟΦ, ή από τον αντίστοιχο οργανισμό της χώρας που παράγεται. Από την στιγμή που υπάρχει και η παραμικρή υποψία κινδύνου για την δημόσια υγεία, γίνεται αμέσως ανάκληση του προϊόντος. Άλλωστε δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζετε για ένα φάρμακο να πάρει έγκριση από τον ΕΟΦ- είναι πολύπλοκη και χρονοβόρα διαδικασία. Ακόμη πιο δύσκολο είναι να πάρει έγκριση για συνταγογράφηση.

Εγώ πάντως εδώ στην δουλειά, μιλώ με άτομα που η ζωή τους κρίνεται αποκλειστικά από την χορήγηση ενός φαρμάκου. Άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας, λευχαιμία, καρκίνο, και ένα σωρό άλλες ασθένειες, που δεν περνούν ούτε με την καλή θέληση, ούτε με κρύα ντους, ούτε με την φαντασία, ούτε με placebo. Μιλάμε για πραγματικό ανθρώπινο πόνο.

Καλή η μαγική σκέψη, αλλά δεν λειτουργεί και πολύ in real life.

Όσο για τα ομοιοπαθητικά, και τα new age ματζούνια, δεν νομίζω πως θα πάρουν ποτέ έγκριση από τον ΕΟΦ. Ελπίζω δηλαδή...

P.S: Αυτό με την Ακρόπολη και τα πουλιά που δεν πετάνε από πάνω, δεν ισχύει. Εκτός θέματος, αλλά έχω βαρεθεί να το ακούω, ενώ δεν ισχύει.

quote:

---

Πραγματικά τα φάρμακα είναι πολύτιμα, αλλά απο ένα σημείο και μετά και απο μιά ηλικία και μετά.
Και εμείς τα έχουμε φέρει σε αυτή την θέση να τα κάνουμε πολύτιμα με τον τρόπο ζωής που ζούμε αυτό είναι δεδομένο. Θα μπορούσαμε βέβαια να δημιουργήσουμε και τα φυσικά υποκατάστατα τους, πολλοί αρχαίοι Έλληνες φτάναν σε ηλικίες άνω των 80 χωρίς να υπάρχουν φάρμακα της σημερινής μορφής αλλά με τον σημερινό τρόπο ζωής χωρίς φάρμακα αυτό είναι καθαρή ουτοπία.
Το κλειδί είναι να μπορούμε όσο γίνεται περισσότερο να μήν τα εθιζόμαστε, να καταφέρουμε να περνάμε τις ασθένειες ελαττώνοντας την χρήση τους αλλά στην τσέπη πρέπει πάντοτε να υπάρχουν. Γιατί οι βαριές αρρώστιες παραμονεύουν συνέχεια και πρίν καταφύγουμε στην βοήθεια του Κυρίου για το θαύμα είναι ΦΥΣΗ ΑΔΥΝΑΤΟ να μήν καταφύγουμε στο φάρμακο.

http://www.seasite.niu.edu/Indonesian/Indonesian_Elections/Indo-pemilu99/21.jpg
"Non, nisi parento, vincitur"
ΒΑΚΩΝ

---

quote:

---

Θα μπορούσαμε βέβαια να δημιουργήσουμε και τα φυσικά υποκατάστατα τους, πολλοί αρχαίοι Έλληνες φτάναν σε ηλικίες άνω των 80 χωρίς να υπάρχουν φάρμακα της σημερινής μορφής αλλά με τον σημερινό τρόπο ζωής χωρίς φάρμακα αυτό είναι καθαρή ουτοπία.

---

quote:

---

Δεν ξέρω αν αυτό ίσχυε, αλλά μάλλον μιλάμε για εξαίρεσεις, που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα: Ο μέσος όρος ζωής στην αρχαία Ελλάδα ήταν τα τριάντα χρόνια, ενώ στο Βυζάντιο τα σαράντα.

---

http://www.seasite.niu.edu/Indonesian/Indonesian_Elections/Indo-pemilu99/21.jpg
"Non, nisi parento, vincitur"
ΒΑΚΩΝ

Ο Θαλής γεννήθηκε μάλλον το 624 π.Χ. και πέθανε μάλλον το 548 π.Χ. Ο Δημόκριτος γεννήθηκε μάλλον το 460 και πέθανε το 370 π.Χ. Ο Πλάτωνας γεννήθηκε το 427 π.Χ. και πέθανε το 347 π.Χ. Ο Πυθαγόρας γεννήθηκε το 580 π.Χ και πέθανε το 500 π.Χ. Δηλαδή είχαν φτάσει όλοι κοντά στα ογδόντα τους χρόνια. Δεν ξέρω πόσο αυτό βέβαια ανατρέπει τα περί μέσου όρου ζωής στην Αρχαία Ελλάδα.

Πάντως πρέπει να αναφερθεί ότι οι αρχαίοι Έλληνες, μετά την Προϊπποκρατική περίοδο (3000 π.Χ.-5ο αιώνα π. Χ.)-όπως τουλάχιστον την ορίζουν οι φαρμακοποιοί- την έψαχναν πολύ με τα φάρμακα, ή τέλος πάντων ότι μπορούσε να θεωρηθεί φάρμακο με τις τότε γνώσεις. Παρόλα αυτά αγνοούσαν τα σιρόπια και τα ιουλάπια, τις δρόγες και τα καρυόφυλλα, πολύτιμα φάρμακα της εποχής, που εισήχθησαν στην ιατρική από τους Άραβες. Παράλληλα παρατηρούμε στον Ιπποκράτη μια ασάφια ως προς την δοσολογία των φαρμάκων ("λίγο", "πολύ", "όσο πιάνει το χέρι" κτλ.) Πάντως, τα κατάφερναν καλά με τα βότανα-μέχρι και εκτρώσεις έκαναν.

Και πέρα από την όποια εξέλιξη των αρχαίων Ελλήνων στο συγκεκριμένο τομέα, δεν καταλαβαίνω πώς εν έτη 2006, μπορούμε να πέρνουμε ως γνωμονα το τί έκανε ένας αρχαίος λαός, κάτι χιλιάδες χρόνια πίσω, που στην τελική πίστευε ότι η λέπρα θεραπεύεται με μπάνιο στον Αλφειό ποταμό, για το αν θα πέρνουμε εμείς φάρμακα σήμερα.

Αποκλείετε την περίπτωση να είμαστε πιο εξελιγμένοι ή απλώς πιο τυχεροί;

Τι πάει να πει «ποιος ξέρει τι βάζουν μέσα?». Δεν υπάρχει περίπτωση να αποφασίσεις να ασχοληθεί σοβαρά με ένα φάρμακο, και να μην βρεις εν τέλει από τι αποτελείται. Άλλο τώρα αν εσύ δεν μπορείς να κατανοήσεις τι είναι όλα αυτά που περιέχει και σε τι χρησιμεύουν, αυτό είναι άλλο θέμα. Ένας γιατρός, ένας φαρμακοποιός, ένας χημικός ΜΠΟΡΕΙ.

Και βέβαια είναι φτιαγμένα από χημικά. Αφού χημικές είναι και οι αντιδράσεις του οργανισμού που προκαλούν τις ασθένειες. Για τους επιστήμονες της παρέας, παρακαλώ συγχωρήστε την μη επιστημονική μου επιχειρηματολογία, δεν την κατέχω την επιστήμη. Κατέχω όμως την λογική η οποία μου λέει ότι τα φάρμακα όντως είναι ΚΑΚΑ, αν τα παίρνουμε χωρίς να τα χρειαζόμαστε. ΄Η αν τα παίρνουμε σε λάθος δοσολογίες. Αλλά πολλές φορές τα χρειαζόμαστε και τότε πρέπει να τα πάρουμε, αν θέλουμε να ζήσουμε. Και δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στην φύση, γιατί η φύση επιτάσσει (και καταφέρνει με τεράστια επιτυχία) ο αδύναμος να φεύγει από την μέση και να επιβιώνει ο δυνατός.

Εν ολίγοις, γι’ αυτό παλιά ζούσαν μέχρι τα 45, γι’ αυτό από τα 10 παιδιά που έκανε η κάθε οικογένεια, τουλάχιστον τα 3 πέθαιναν, γι’ αυτό τα πρόωρα μωρά του ενός κιλού πέθαιναν, ενώ τώρα ζουν, γι’ αυτό πέθαιναν στρατιές από ασθένειες που πλέον θεραπεύονται με απλές μεθόδους –όπως η χολέρα για παράδειγμα. Γιατί έτσι ήταν το φυσικό.

Εγώ δεν νομίζω ότι πάμε από το κακό στο χειρότερο. Αλλά όπως το βλέπει κανείς. Από κει και πέρα το δεν είναι επιχείρημα το

quote:

---

Καπιος επερνε φαρμακα και ητανε χαλια σωματικα και ψυχολογικα και μολις τα εκοψε εγινε μια χαρα.

---

Και για να έχουμε το καλό ρώτημα, αν το παιδί σου γεννιόταν με συγγενή καρδιοπάθεια, ή ελεφαντίαση, ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, τι θα έλεγες? Να μην το εγχειρήσουν ? Να μην του δώσουν φάρμακα? Και μην απαντήσεις ότι αν έκανες υγιεινή διατροφή εσύ και η γυναίκα σου δεν θα γινόταν κάτι τέτοιο, γιατί αυτό ΔΕΝ ΣΤΕΚΕΙ.

quote:

---

Εμεις θεωρουμε τους εαυτους μας ξυπνιους που περνουμε φαρμακα?
Δηλαδη παλια κοιμοντουσαν και δεν ξερανε τι κανανε και τωρα ηρθε η εποχη που ολοι ειμαστε ξυπνιοι και λεμε "πιαλια δεν ξερανε τιποτα".Μηπως ειμαστε και τυχεροι που ζουμε σε αυτην την "λαμπρη" εποχη?παλια ηταν πιο ξυπνοι απο μας.Απο το κακο στο χειροτερο παμε.
πιος το λεει οτι στην αρχαια ελλαδα ζουσαν 30 χρονια μονο?και πιο παλια ποσο ζουσανε, 15 χρονια?Τα φαρμακα περιμεναμε να μας αυξησουν το μεσο ορο ζωης?Φαρμακα χρειαζονται η φηση περιεχει ΤΑ ΠΑΝΤΑ.Αυτα τα φαρμακα που φτιαχνουν πιος ξερει τι βαζουν μεσα?ολο χειμικα ειναι.Καπιος επερνε φαρμακα και ητανε χαλια σωματικα και ψυχολογικα και μολις τα εκοψε εγινε μια χαρα.
Αν κανεις σωστη διατροφη και σωστη ζωη αμφιβαλλω αν θα χρειαστεις φαρμακα στην ζωη σου.Φαρμακα ειναι η ηγειηνη ζωη και η υγιηνη διατροφη.

Edited by - FindTheLife on 14/04/2006 12:12:11

---

quote:

---

Ο Θαλής γεννήθηκε μάλλον το 624 π.Χ. και πέθανε μάλλον το 548 π.Χ. Ο Δημόκριτος γεννήθηκε μάλλον το 460 και πέθανε το 370 π.Χ. Ο Πλάτωνας γεννήθηκε το 427 π.Χ. και πέθανε το 347 π.Χ. Ο Πυθαγόρας γεννήθηκε το 580 π.Χ και πέθανε το 500 π.Χ. Δηλαδή είχαν φτάσει όλοι κοντά στα ογδόντα τους χρόνια. Δεν ξέρω πόσο αυτό βέβαια ανατρέπει τα περί μέσου όρου ζωής στην Αρχαία Ελλάδα.

---

quote:

---

Το δηλητήριο της κόμπρας είναι επίσης φυσικότατο θα αφηνατε μια κόμπρα να σας δαγκωσει?

---

Edited by - FindTheLife on 16/04/2006 11:43:03

Τα φαρμακα πρέπει να δινονται όταν πρέπει και στην περίπτωση που ενδεικνύονται.

Σε αντιθεση με τα σκευασματα που κυκλοφορουν με την ταμπελα "φυσικο προϊόν" και προωθούνται παραπλανητικα ως ασφαλή χωρις να εχου δοκιμαστει σε κλινικές μελέτες για την αποτελεσματικότητα,τις αλλεπιδράσεις,τις παρενέργειες,την ορθη δοσολογία κτλ,τα φαρμακα της επιστημονικης φαρμακευτικης δοκιμάζονται εξαντλητικα πριν δωθει αδεια να κυκλοφορησουν στο εμπόριο,επιτρέπεται να συνταγογραφουνται ΜΟΝΟ απο ιατρους (και οχι απο τον καθενα που νομιζει οτι είναι ιατρος) ενω οταν παρατηρουνται παρενεργειες και αλληλεπιδρασεις αναφερονται ωστε το φαρμακο να αποσυρθει αν πρεπει απο την κυκλοφορία.

Χωρις την χρήση όμως των συγχρονων μεθόδων της επιστημονικης ιατρικης και φαρμακευτικης θα γυρίσουμε στις εποχές οπου ο κόσμος πέθανε κατα εκατομμύρια απο τις επιδημίες,απο τις εκφυλιστικές νόσους,τιςκακοήθεις νεοπλασιες (που δεν ειναι καινούργια ασθενεια ) κτλ.

quote:

---

οι όροι ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ και ΦΥΣΙΚΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ...έχουν χάσει τη σημασία τους στα τεχνολογικά θερμοκήπια στα οποία είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε...Κάποια λοιπόν απ τα φάρμακα είναι απλώς μια βοήθεια να προσαρμοστούμε σε όλο αυτό το τεχνητό που μας περιβάλλει...

---

http://www.seasite.niu.edu/Indonesian/Indonesian_Elections/Indo-pemilu99/21.jpg
"Non, nisi parento, vincitur"
ΒΑΚΩΝ

Τα βακτηρια και οι ιοι ειναι απολυτως φυσικα κατασκευάσματα και μας σακάτευαν και μας σκοτωναν μια χαρά τον καιρό που ειμαστε σε πρωτογονη κατάσταση και πριν ανακαλύψουμε τα αντιβιοτικά και τα εμβόλια.

quote:

---

Μην ξεχνάτε οτι πολλά στοιχεία της φυσης ειναι επικίνδυνα για τον ανθρωπο

---

(το παρόν, καθώς και το προηγούμενο μήνυμα, έχουν αποσταλεί ως τεστ)

Το παρόν θέμα είχε μείνει ανενεργό για κάποιο χρονικό διάστημα, διότι δεν υπήρχε η δυνατότητα να σταλεί σε αυτό απάντηση, παρά μόνο από διαχειριστικό λογαριασμό.

Μετά από κάποιες τεχνικές επεμβάσεις, η λειτουργία του έχει πλέον αποκατασταθεί.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr