| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
oros777
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
317 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 07/03/2007, 11:48:21
Αγαπητή UnseenΣχετικά με αυτό που γράφεις σχετικά με την παράθεση:
quote:
Η δύναμη, ο σκοπός και η θέληση είναι θείες ποιότητες κι εκφράσεις και παρουσιάζονται με ίση διαύγεια μέσω ενός Μουσολίνι ή μέσω ενός Πάπα.
Και συνεχίζεις με το:
quote:
είναι αρκετά αιρετική και σηκώνει διευκρινήσεις. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ήξερα ότι το είχε πει η Μπέιλυ αυτό. Προσωπικά πρωτοδιάβασα κάτι παρόμοιο στην τριλογία "Συζήτηση με τον Θεό". Εκεί αναφερόταν ότι ο Χίτλερ πήγε στον Παράδεισο, ότι δεν έχει σημασία τι κάνει ποιος σε ποιον γιατί εντέλει κανείς δεν μπορεί να βλαφτεί, κανείς δεν μπορεί να πληγωθεί ή η ψυχή του να ακρωτηριαστεί θανάσιμα, κανείς δεν παθαίνει τίποτα ποτέ γιατί υπάρχει πάντα μέσα μας αυτό το άφθαρτο Κάτι, το οποίο δεν πλήττεται ούτε μειώνεται ποτέ με κανέναν τρόπο. Μολονότι η προσωπική μου εμπειρία συνηγορεί σε αυτήν ακριβώς τη θέαση, δεν μπορώ να μην εκφράσω ξανά την απορία που μου είχε γεννήσει αυτή η θέση. Θα εκφράσω και την απορία και την απάντηση που κατάφερα να δώσω στο μεταξύ, ελπίζοντας ότι θα εμβαθύνεις περαιτέρω. Πράγματι, υπάρχει αυτό το άφθαρτο Κάτι μέσα μας στο οποίο είμαστε πάντοτε ασφαλείς και το οποίο μπορεί ανά πάσα στιγμή να μας σώσει από οποιαδήποτε εμπειρία, όσο άσχημη κι αν είναι. Ωστόσο η προσωπικότητα βιώνει πόνο σε μια άσχημη εμπειρία. Πού πηγαίνει αυτός ο πόνος, τι απογίνεται; Η απάντηση που έχω δώσει είναι ότι μεταστοιχειώνεται, μεταμορφώνεται από την ψυχή σε κάτι άλλο, αφού πρώτα εξουδετερωθεί. Όμως έχεις εσύ υπόψη σου κάτι πιο συγκεκριμένο;
Αν είχες μελετήσει το θέμα των επτά ακτίνων και της Εσωτερικής Ψυχολογίας σε βάθος θα είχες κατανοήσει ότι διαφορετικά εκφράζεται κάποιος άνθρωπος στον τομέα της «Πολιτικής» που συνήθως λειτουργεί και εκδηλώνεται μέσον της πρώτης ακτίνας της Θέλησης Δύναμης που είναι η ακτίνα του καταστροφέα … και διαφορετικά μέσον της ακτίνας της Αγάπης Σοφίας στον τομέα της «Θρησκείας» (και όχι μόνον) που θα έπρεπε να ανήκε κανονικά ο Πάπας, …καθώς επίσης όλοι οι υπόλοιποι θρησκευτικοί ηγέτες, … Η ακτίνα ενός ανθρώπου που βρίσκεται στην πρώτη ακτίνα και που στα αρχικά στάδια της εξέλιξης επιφέρει καταστροφή και πόνο είναι το ίδιο μέσα στα Θεία Σχέδια που εμείς ως θνητά όντα δεν μπορούμε να κατανοήσουμε, όσο είναι και η εργασία των οικοδόμων που το εγώ τους βρίσκεται επάνω στην δεύτερη ακτίνα της αγάπης σοφίας. Στο Θείο Σχέδιο του Θεού συμπεριλαμβάνεται και η καταστροφή και η οικοδόμηση. Απλά εμείς ως θνητά ανθρώπινα όντα (οι περισσότεροι) τρέμουμε τον Θάνατο, …και έχουμε μία τάση να εννοούμε την καταστροφή αρνητική. Είναι αρνητική όταν έχει υλιστική προέλευση και τότε … μιλούμε για μαύρη μαγεία, … αλλά όταν προέρχεται εκ των Άνω από τον Θεό γιατί να είναι αρνητική η καταστροφή;
Αυτό το γεγονός της οικοδόμησης και της καταστροφής το παρατηρούμε κατά την διάρκεια των τεσσάρων εποχών στην φύση, … στον κύκλο ενός έτους.
Στον κόσμο της Ψυχής (και πιο μέσα) υπάρχει ο Νόμος της Περιοδικότητας που καθορίζει αυτούς τους παράγοντες της οικοδόμησης και της καταστροφής που εμείς ως ανθρώπινα όντα ελάχιστα γνωρίζουμε. … Οι Δικτάτορες (οι άνθρωποι της πρώτης ακτίνας), όταν δεν είναι εξελιγμένοι συνειδησιακά, εμφανίζονται και λειτουργούν συνήθως καταστροφικά στο περιβάλλον τους, … και σίγουρα έρχονται αντιμέτωποι με τον Νόμο του Κάρμα, … αλλά από μία ευρύτερη προσέγγιση υπακούουν στις εντολές του Θεού, …
Η περίπτωση του Χίτλερ ήταν πολύ διαφορετική από την περίπτωση πολλών ανθρώπων της Πρώτης Ακτίνας, … αυτός είχε σαν σκοπό να υποδουλώσει όλη την ανθρωπότητα έξω από τα Σχέδια του Θεού, γι’ αυτό σύσσωμη η Πνευματική Ιεραρχία του Πλανήτη άμεσα συστρατεύτηκε και ενεθάρρυνε όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης, τους ζηλωτές και παγκόσμιους μαθητές και μυημένους που ήταν ενσαρκωμένοι κατά των περίοδο του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου κατά των δυνάμεων του άξονα, … με τα γνωστά θετικά αποτελέσματα για όλη την ανθρωπότητα.
Αν επικρατούσε ο Χίτλερ (με την παρέα του των στρατηγών που ήταν κατειλημμένοι) και οι μαύρες δυνάμεις τότε η ανθρωπότητα θα έμπαινε σε μία νέα σκοτεινή περίοδο με απρόβλεπτη πορεία.
Στο βιβλίο «Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας» διευκρινίζονται τα παραπάνω σε μεγάλη έκταση, … Όλοι οι άνθρωποι ανήκουμε σε διαφορετικές ακτίνες και ως προσωπικότητες και ως Αθάνατες Ψυχές. Επειδή όμως οι άνθρωποι δεν κατέχουν αυτή την Γνώση της «Εσωτερικής Ψυχολογίας» γι’ αυτό και δίνουν την Εγωική – προσωπική τους ερμηνεία που όμως μπορεί να είναι μακριά από την Συνθετική – Περιεκτική Γνώση. Πριν από πολλά χρόνια που μελετούσα τα βιβλία της Bailey είχα παρόμοιες απορίες, έπειτα με τον καιρό με τον διαλογισμό και την πνευματική ανάγνωση, μου λύθηκαν οι απορίες. … Στα μόνιμα άτομα που υπάρχουν στο Αιτιατό Σώμα της Ψυχής αποθηκεύονται όλες οι πληροφορίες των προηγουμένων ενσαρκώσεών μας. Αυτές τις πληροφορίες μπορεί να τις ανακαλέσει κάποιος συνειδητά, αν πάρει κάποια συγκεκριμένη μύηση. … Γράφεις:
quote:
Θέλω ωστόσο να τονίσω κάτι που ίσως δεν φαίνεται επαρκώς στα κείμενα. Η εξέλιξη δεν είναι γραμμική υπόθεση. Βλέπω στα κείμενα που παραθέτεις λίστες από το 1 έως το 10 ή από το 1 έως το 8. Σπάνια η εξέλιξη γίνεται τόσο γραμμικά και ξεκάθαρα. Συνήθως μια συνείδηση είναι λίγο από 7, πολύ από 6, αρκετό από 5, κάποιες στιγμές γίνεται 4, μετά παίρνει μια ματιά από το 8, κ.ο.κ. Όλη μας τη μέρα, την κάθε στιγμή, η συνείδησή μας είναι συνήθως ένα τέτοιο εκκρεμές που ταλαντώνεται ανάμεσα σε στάδια, επίπεδα και σταθμούς. Απαιτείται μεγάλη ψυχική δύναμη, συγκέντρωση και μαγνητικότητα, προκειμένου να εστιάσει το εσωτερικό εκκρεμές μας σε ένα (υψηλότερο κατά προτίμηση) επίπεδο. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει την επιρροή του βάζοντάς την σε μια σφαίρα υπηρεσίας, αλλά να υφέρπει παρ' όλα αυτά ένας λεπτοφυής εγωισμός που προέρχεται από το στάδιο της εγωιστικής χρήσης της επιρροής. Είναι απλά ανθρώπινο να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Τις πληροφορίες τις έδωσε o Θιβετανός Διδάσκαλος Djwhal Khul τηλεπαθητικά μέσον της Alice Bailey που έγραφε τα βιβλία από το 1919 – 1949. Πολλά από αυτά τα γραπτά έχουν δημιουργήσει ποικίλο σχολιασμό, … που κατά την γνώμη μου οφείλεται στο γεγονός που δεν έχουν διαβαστεί όλα τα βιβλία με προσοχή και δεν έχουν συζητηθεί με άλλους σπουδαστές για να λυθούν οι απορίες. … Τα βιβλία αυτά μοιάζουν με ένα puzzle πληροφοριών που το ένα συμπληρώνεται με την ανάγνωση κάποιου άλλου. Γι’ αυτό που αναφέρεις για τις λίστες των πληροφοριών από το 1 έως το 10 ή το ένα 1 έως το 8 ο Θιβετανός τις δίνει με καθορισμένο σκοπό και ως γενικές τάσεις μάλλον, …νομίζω ότι επιδέχονται πολλών ετών στοχαστική διάθεση και δεν θα πρέπει κατά το δυνατόν να σπεύδουμε σε γρήγορα συμπεράσματα, …
Κατά την γνώμη μου όταν κάποιος (κάποιοι) βρίσκονται σε κάποιο καθορισμένο σημείο εξελικτικά τότε κυριαρχεί μία καθορισμένη τάση με κάποια εφήμερα στοιχεία και από τις άλλες κατηγορίες, … Αυτή την κυρίαρχη τάση θα πρέπει να μάθουμε να διακρίνουμε, η οποία όμως δεν είναι άμεσα εμφανής και θα πρέπει να έχουμε πολλά στοιχεία από την ζωή του υποκειμένου για να καταλήξουμε σε ορθά συμπεράσματα.
Υπάρχουν στην ζωή όλων μας καθορισμένα στοιχεία του χαρακτήρα μας που επαναλαμβάνονται συνεχώς με κάποια σταθερότητα, αυτά τα σταθερά χαρακτηριστικά γνωρίσματα θα πρέπει να παρατηρούμε προκειμένου να προβαίνουμε σε ορθά συμπεράσματα. Μπορεί να είναι καθορισμένες θετικές ή αρνητικές ιδιότητες που επαναλαμβάνονται με μία σταθερή συχνότητα. Aυτές οι τάσεις σηματοδοτούν μία συγκεκριμένη στάση που … μας τοποθετεί σε μία καθορισμένη ομάδα συνείδησης εξελικτικά.
Ένα αλκοολικός κάθε μέρα θα πιει το ποτηράκι του, ένας εριστικός κάποιον θα βρει σχεδόν καθημερινά για να μαλώσει, ένας ειρηνιστής κάποιον ή κάποιους θα βρει για να συζητήσει το θέμα η να δραστηριοποιηθεί σε κάποιο όμιλο ειρήνης, ένας ανθρωπιστής σίγουρα θα βρει κάποιον όμιλο να ενταχθεί για να προσφέρει με κάποια επαναλαμβανόμενη δραστηριότητα, ανιδιοτελή βοήθεια, …
Αν διαθέταμε την συνείδηση κάποιου μυημένου με πρόσβαση στην ενόραση θα διαθέταμε την άμεση γνώση, … αλλά μέχρι τότε μπορούμε να σκεφτόμαστε με άλλες μεθόδους, προσαρμοσμένες στην φωτισμένη από την ψυχή προσωπικότητά μας. Έτσι καταλήγουμε σ’ αυτό που ανέφερες:
quote:
Στο φως του Συνόλου το φως του μικρού εαυτού σβήνει, όπως ακριβώς το φως που ενυπάρχει σε κάθε άτομο του σώματος συγκεντρώνεται κι εξαλείφεται απ’ το φως της ψυχής, όταν αστραποβολήσει σ’ όλη της τη δόξα.
Σε χαιρετώ με θετική διάθεση
Γνώθι σαυτόν
|
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/03/2007, 21:59:34
Αγαπητέ μου Γιώργο,quote:
με ποία θεότητα θα μπορούσες να συσχετίσεις την παραπάνω σου φράση... (δες το σαν την πρώτη οντότητα που ενσάρκωσε κάτι τέτοιο...
Δεν έχω ιδέα. Η θεότητα μέσα μου;quote:
και πώς νομίζεις ότι αυτή ή σκέψη έφτασε σε σένα στις 05/03/2007, 22:18:52
Πώς σου ήρθε αυτό τώρα; Η ιδέα σίγουρα δεν μου ήρθε εκείνη τη στιγμή, ούτε μπορώ να προσδιορίσω πότε ακριβώς μου ήρθε, πράγμα που με χαροποιεί ιδιαίτερα, γιατί σημαίνει ότι πρόκειται για πολύ αληθινή σκέψη.Ο Ken Wilber διηγείται μια ιστορία για τον δάσκαλό του στο Dzogchen, τον Chagdud Tulku. Έρχονταν –λέει– άνθρωποι και του έλεγαν: «Θεέ μου, επιτέλους έγινε. Υπάρχει αυτή η σαφήνεια και είναι απίστευτο! Επιτέλους καταλαβαίνω!» και εκείνος τους ρωτούσε: «Άρχισε κάποια συγκεκριμένη στιγμή;». Εκείνοι αποκρίνονταν: «Ναι, πριν από μια ώρα περίπου». Κι εκείνος πάντα απαντούσε: «Δεν είναι αυτό, έλα ξανά αργότερα». Ο,τιδήποτε αρχίζει σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή δεν είναι απόλυτα αληθινό. Ξέρεις γιατί; Κάθε στιγμή που ζούμε έρχονται πράγματα στην επίγνωσή μας, μένουν για λίγο και φεύγουν. Όμως ο χρόνος στον οποίο συμβαίνει αυτό, ο χρόνος στον οποίο αυτές οι εμπειρίες έρχονται και φεύγουν δεν είναι εμπειρία ο ίδιος – η απέραντη ευρύτητα ή ευρυχωρία δεν μπορεί να είναι εμπειρία. Δεν έρχεται ούτε φεύγει, απλά είναι. Είναι αγέννητη και διαφανής. Δεν καταρρέει ποτέ ούτε κινείται. Αυτό είναι το κομμάτι που ΔΕΝ είναι εμπειρία αλλά η υπέρτατη κατάσταση του είναι. Έξω από αυτό (αν και στην πραγματικότητα δεν είναι έξω από αυτό) μπορεί να υπάρξει κίνηση, στο επίπεδο των εκδηλώσεων. Και αυτό μπορούμε να το δούμε σαν μια ξαφνική ιδέα που τείνει να έχει περισσότερο βιωματικό χαρακτήρα, η οποία μας έρχεται επειδή κινούμαστε στον κόσμο των εκδηλώσεων. Όταν αυτό το οποίο υπάρχει πέρα από τον χρόνο γίνεται αισθητό στο πλαίσιο του χρόνου, σκεφτόμαστε πως «να, συνέβη μόλις τώρα». Όταν όμως αρχίζουμε να αφυπνιζόμαστε σε αυτό που πραγματικά είμαστε και στην απόλυτη φύση αυτής της διαδικασίας, δίνουμε λιγότερη σημασία σε τέτοιου είδες αιφνίδιες ιδέες ως ενδείξεις του ποιοι είμαστε ή του τι είναι τελικά αλήθεια. Αντ’ αυτού επικεντρωνόμαστε περισσότερο σε αυτό που είναι πάντα αλήθεια, άσχετα με το τι αίσθηση δίνουν οι ιδέες ή οι εμπειρίες και άσχετα με τη χρονική στιγμή που μας συνέβησαn...
***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****
|
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/03/2007, 22:02:21
Αγαπητέ μου oros777,Πράγματι δεν έχω μελετήσει τη θεωρία των ακτινών, αντίθετα έχω μονάχα ακούσει κάποια σκόρπια πράγματα εδώ κι εκεί ανακατεμένα με άλλες θεωρίες, εικασίες, ψυχανεμίσματα κτλ. Αυτό που γράφεις για τις σκοτεινές/μαύρες δυνάμεις, πρέπει να σου πω ότι δεν με βρίσκει σύμφωνη. Δεν κατάλαβα αν πρόκειται για προσωπική σου γνώμη ή είναι κάτι που λέει η Μπέιλυ. Στο δικό μου σύμπαν δεν υπάρχουν σκοτεινές δυνάμεις που να έρχονται σε αντιδιαστολή με τις φωτεινές. Δεν υπάρχει καλό και κακό με την έννοια που συνήθως τους προσδίδουμε. Υπάρχει μόνο φως και μέσα στο φως μπορεί να υπάρχουν πράγματα που φαίνονται πιο ταιριαστά ή πιο σωστά από άλλα, όμως όλα ανεξαιρέτως (ταιριαστά και λιγότερο ταιριαστά) γίνονται με υπέρτατο σκοπό την εξέλιξη. Και μέσα στα λιγότερο ή περισσότερο ταιριαστά πράγματα είμαστε όλοι ασφαλείς, γιατί η πραγματική μας ουσία είναι άφθαρτη. Αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως σκοτεινή δύναμη δεν είναι παρά το καθρέφτισμα στην ανθρώπινη συνείδηση της διαδικασίας της καταστροφής που, όπως γράφεις κι εσύ, είναι κομμάτι της ζωής και της φύσης. Συγκεκριμένα η ζωή εκφράζεται μέσα από τρία τόξα (το τόξο της δημιουργίας, το τόξο της συντήρησης και το τόξο της καταστροφής) και δύο κόσμους (τον άκτιστο, βλ. άκτιστο φως, δηλ. τον κόσμο που δημιούργησε ο Θεός, και τον κτιστό, τον κόσμο που δημιουργεί ο άνθρωπος, ο οποίος είναι κατ’ ανάγκην επίπλαστος). Καθώς τα τρία τόξα και οι δύο κόσμοι καθρεφτίζονται στην ανθρώπινη συνείδηση, ανάλογα και με το τι τμήμα της αλήθειας μπορεί να αντιληφθεί η συνείδηση κάθε φορά, δίδονται διαφορετικά ονόματα και εννοιολογικά περιεχόμενα στο καθετί. Όμως η αλήθεια είναι πάντα απλή. Δεν χρειάζονται χιλιάδες αναλύσεις, μυριάδες κατηγοριοποιήσεις, όλα αυτά είναι απαντήσεις στα αιτήματα του νου και ενδεχομένως και γεννήματα του νου. Συγχώρεσέ με, δεν έχω καμία διάθεση να ασκήσω κριτική σε αυτό που αντιλαμβάνεσαι και έχεις ενστερνιστεί ως αλήθεια. Το σέβομαι απόλυτα και ακόμα πιο πολύ σέβομαι το δικαίωμά σου να λες την αλήθεια σου. Είμαι σίγουρη ότι μου αναγνωρίζεις κι εσύ το ίδιο δικαίωμα. quote:
Πριν από πολλά χρόνια που μελετούσα τα βιβλία της Bailey είχα παρόμοιες απορίες, έπειτα με τον καιρό με τον διαλογισμό και την πνευματική ανάγνωση, μου λύθηκαν οι απορίες...
Ωραία, μπορώ λοιπόν κι εγώ να ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα καταλάβω... Ωστόσο δεν είδα την απάντησή σου στην απορία μου και η απορία μου ήταν συγκεκριμένη. Εκτός εάν δεν κατάφερα να γίνω κατανοητή.Τα όσα γράφεις για τη διάκριση της κυρίαρχης τάσης νομίζω πως έχουν μεγάλη σημασία. Θα ήταν μεγάλος κόπος για σένα να έδινες περισσότερα στοιχεία σχετικά, όπως και κάτι συνοπτικό για τις ακτίνες; Το θέμα της αυτογνωσίας είναι τεράστιο... Με αγάπη,
Unseen
***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****
|
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/03/2007, 10:10:45
Αγαπητέ oros777, αρκετές φορές είναι όντως δύσκολη η είσοδος στα Forums.
Κάποια στιγμή θα επιτευχθεί η μετάβαση στο νέο server οπότε και θα λυθεί αυτό το πρόβλημα.quote:
Στο Θείο Σχέδιο του Θεού συμπεριλαμβάνεται και η καταστροφή και η οικοδόμηση. Απλά εμείς ως θνητά ανθρώπινα όντα (οι περισσότεροι) τρέμουμε τον Θάνατο, …και έχουμε μία τάση να εννοούμε την καταστροφή αρνητική. Είναι αρνητική όταν έχει υλιστική προέλευση και τότε … μιλούμε για μαύρη μαγεία, … αλλά όταν προέρχεται εκ των Άνω από τον Θεό γιατί να είναι αρνητική η καταστροφή;
Αυτό το γεγονός της οικοδόμησης και της καταστροφής το παρατηρούμε κατά την διάρκεια των τεσσάρων εποχών στην φύση, … στον κύκλο ενός έτους.
Στον κόσμο της Ψυχής (και πιο μέσα) υπάρχει ο Νόμος της Περιοδικότητας που καθορίζει αυτούς τους παράγοντες της οικοδόμησης και της καταστροφής που εμείς ως ανθρώπινα όντα ελάχιστα γνωρίζουμε. …
Θα συμφωνήσω μ' αυτό που αναφέρεις για την οικοδόμηση και την καταστροφή.
Άλλωστε, είναι κι οι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος οι οποίες εκφράζονται με διαφορετικό τρόπο μεν αλλά στην ουσία επιτελούν τον ίδιο σκοπό. Χωρίς αυτές τις 2 όψεις δεν θα υπήρχε η συνέχεια.
Άλλωστε οι 2 έννοιες αυτές δεν αναιρούν η μια την άλλη αλλά την συμπληρώνει.
Όντως εμείς οι άνθρωποι τείνουμε να προσδιορίζουμε μια Αρχή αναλόγως με αυτό που έχουμε μάθει - ή έχουμε την δυνατότητα - να βλέπουμε και να αντιλαμβανόμαστε.
Πως μπορούμε όμως να προσδιορίζουμε τα αντιθετικά ζεύγη σε "καλά" και "κακά" όσο συνεχίζουμε να στεκόμαστε στο εξωτερικό τους περίβλημα και να αγνοούμε την βαθύτερη ουσία τους? Για να προσδιοριστεί και να υπάρξει η οικοδόμηση είναι απαραίτητη η καταστροφή και για να προσδιοριστεί και να υπάρξει η καταστροφή είναι απαραίτητη η οικοδόμηση.
Υπάρχει η ζωή επειδή υπάρχει κι ο θάνατος κι υπάρχει η άνοιξη επειδή υπάρχει και το φθινόπωρο. quote:
Αν επικρατούσε ο Χίτλερ (με την παρέα του των στρατηγών που ήταν κατειλημμένοι) και οι μαύρες δυνάμεις τότε η ανθρωπότητα θα έμπαινε σε μία νέα σκοτεινή περίοδο με απρόβλεπτη πορεία.
Αυτή η σκοτεινή περίοδος όμως δεν θα μας έδινε την ώθηση ώστε να καλλιεργήσουμε τις προϋποθέσεις προκειμένου να επέλθει μια φωτεινή περίοδος?
Αν είχε επιβληθεί αυτή δεν θα μας έδινε την ευκαιρία να προχωρήσουμε παραπέρα και να κάνουμε κάποια βήματα για να εξελιχθούμε?
Κάτι ανάλογο πχ δεν συνέβη με το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση?
 In anticipation of my resurrection... |
oros777
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
317 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/03/2007, 10:45:47
Αγαπητή UnseenΔιάβασα με προσοχή αυτά που γράφεις. Σε ορισμένα συμφωνώ και σε ορισμένα σκέφτομαι, ... για τον τρόπο λειτουργίας της σκέψης σου. Άλλωστε νομίζω ότι το ίδιο κάνεις και εσύ για μένα. Γράφεις:
quote:
Αυτό που γράφεις για τις σκοτεινές/μαύρες δυνάμεις, πρέπει να σου πω ότι δεν με βρίσκει σύμφωνη. Δεν κατάλαβα αν πρόκειται για προσωπική σου γνώμη ή είναι κάτι που λέει η Μπέιλυ. Στο δικό μου σύμπαν δεν υπάρχουν σκοτεινές δυνάμεις που να έρχονται σε αντιδιαστολή με τις φωτεινές. Δεν υπάρχει καλό και κακό με την έννοια που συνήθως τους προσδίδουμε. Υπάρχει μόνο φως και μέσα στο φως μπορεί να υπάρχουν πράγματα που φαίνονται πιο ταιριαστά ή πιο σωστά από άλλα, όμως όλα ανεξαιρέτως (ταιριαστά και λιγότερο ταιριαστά) γίνονται με υπέρτατο σκοπό την εξέλιξη. Και μέσα στα λιγότερο ή περισσότερο ταιριαστά πράγματα είμαστε όλοι ασφαλείς, γιατί η πραγματική μας ουσία είναι άφθαρτη.Αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως σκοτεινή δύναμη δεν είναι παρά το καθρέφτισμα στην ανθρώπινη συνείδηση της διαδικασίας της καταστροφής που, όπως γράφεις κι εσύ, είναι κομμάτι της ζωής και της φύσης. Συγκεκριμένα η ζωή εκφράζεται μέσα από τρία τόξα (το τόξο της δημιουργίας, το τόξο της συντήρησης και το τόξο της καταστροφής) και δύο κόσμους (τον άκτιστο, βλ. άκτιστο φως, δηλ. τον κόσμο που δημιούργησε ο Θεός, και τον κτιστό, τον κόσμο που δημιουργεί ο άνθρωπος, ο οποίος είναι κατ’ ανάγκην επίπλαστος). Καθώς τα τρία τόξα και οι δύο κόσμοι καθρεφτίζονται στην ανθρώπινη συνείδηση, ανάλογα και με το τι τμήμα της αλήθειας μπορεί να αντιληφθεί η συνείδηση κάθε φορά, δίδονται διαφορετικά ονόματα και εννοιολογικά περιεχόμενα στο καθετί.
Το πρόβλημα των περισσοτέρων διανοητών και στοχαστών του πλανήτη σήμερα είναι ότι έρχονται σε επαφή με ένα τεράστιο όγκο πληροφοριών. Εξωτερικών πληροφοριών και λιγότερο πνευματικών - εσωτερικών πληροφοριών. Οι εσωτερικές πληροφορίες είναι πολυεπίπεδες (πολυδιάστατες). Υπάρχουν light εσωτερικές πληροφορίες, ευκολοχώνευτες κατά κάποιον τρόπο και πολύ δυσκολότερες, απρόσιτες για τους περισσοτέρους. Τα βιβλία της Bailey (που στην πραγματικότητα επαναλαμβάνω τα περισσότερα δεν είναι βιβλία της Bailey αφού τις τα υπαγόρευσε ο Θιβετανός) σε χιλιάδες σημεία αναφέρονται σχετικά με το θέμα του καλού και του κακού καθώς επίσης για τις σκοτεινές και φωτεινές δυνάμεις με διάφορες εννοιολογικές προσεγγίσεις.
Δεν είναι επομένως (αυθαίρετα) δικές μου αυτές οι προσεγγίσεις για την μαύρη και λευκή μαγεία (που ατομικά απλώς συμφωνώ) αφού υπάρχουν σε όλα τα βιβλία ακόμη και σ’ αυτά τα βιβλία τα οποία έχει γράψει η ίδια η Alice Bailey (που δεν τις έχουν υπαγορευτεί) και που είναι τα εξής: 1) Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ
2) ΑΠΟ ΤΗ ΒΗΘΛΕΕΜ ΣΤΟ ΓΟΛΓΟΘΑ
3) Η ΨΥΧΗ ΚΑΙ Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ
4) ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΝΟΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΑΣΗ
5) Η ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
6) ΟΙ ΑΘΛΟΙ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ Τα βιβλία που δεν είναι δικά της αλλά αποτέλεσμα υπαγόρευσης (από τον Djwhal Khul), είναι τα παρακάτω. 1) ΜΥΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΑΙ ΗΛΙΑΚΗ
2) ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ
3) ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΠΥΡ Α, Β
4) ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΗ ΜΑΓΕΙΑ Α, Β
5) ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΜΟΣ Ι-α' ,Ι-β'
6) ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
7) Η ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
8) ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ
9) ΘΥΜIΚΗ ΑΥΤΑΠΑΤΗ: ΕΝΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
10) Η ΤΗΛΕΠΑΘΕIΑ ΚΑΙ Ο ΑlΘΕΡIΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ
11) Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ
12) Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ Καθώς επίσης η σειρά Πραγματεία για τις Επτά Ακτίνες: 1) ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ Ι
2) ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ II
3) ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ
4) ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ
5) ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΗΣΕΙΣ Α, Β Επίσης κυκλοφορούν στην παραπάνω γραμμή τα εξής βιβλία: 1) ΘΑΝΑΤΟΣ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ
2) ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΝΗΜΑ
3) Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΟΥ Σε ένα άλλο θέμα που έγραψα για την εξέλιξη και που συμπεριλαμβάνει την έλιξη και την ανέλιξη συμφώνησες ότι η προσέγγιση ήταν ορθή, ...
Αν δεχθούμε ότι ορισμένοι άνθρωποι που πατώνουν όπως ανέφερα εκεί, δηλαδή βρίσκονται στο κατώτερο σημείο της ταύτισης τους με τον υλικό κόσμο και αρνούνται να επιστρέψουν προς τον Θεό που τους δημιούργησε. Τότε δεν θα μπορούσαμε να σκεφτούμε για την έννοια του καλού και του κακού;
Όταν αυτοί οι άνθρωποι της ύλης και της συντήρησης κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να μην γνωρίζει ο κόσμος τον οποίον εξουσιάζουν με το χρήμα και με δεκάδες άλλες μεθόδους, εξαπατώντας τους συνεχώς εδώ και χιλιετηρίδες, ότι δεν υπάρχουν φωτεινές δυνάμεις αλλά ότι όταν πεθαίνουμε όλα χάνονται, τότε δεν υπεισέρχεται η έννοια του καλού και του κακού;
Όταν πολλοί από αυτούς για μία σειρά ενσαρκώσεων ενώ έχουν πιάσει τον πάτο της ταύτισης με την ύλη, αρνούνται να προχωρήσουν στον δρόμο του Φωτός, εδώ και πολλές χιλιετηρίδες, σύμφωνα με την απόκρυφη ιστορία, τότε δεν προκύπτει το θέμα του καλού και του κακού;
Γιατί ο Ιησούς Χριστός μίλησε για «τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς υμών» και δεν μίλησε και για «τα καλά και συμφέροντα ταις προσωπικότηταις υμών»; Γιατί μίλησε για το «Ουδείς αναμάρτητος»; Με ποιά άλλη έννοια εκτός από αυτήν της έννοιας του καλού και του κακού μίλησε για τα παραπάνω;
Εκτός και αν δεν δεχόμαστε τον Ιησού Χριστό με Υπερανθρώπινη φύση, τότε αλλάζει το πράγμα.
Όταν το ένα τρίτο του πλανήτη ζει με ένα ή δύο δολάρια την μέρα και οι πλούσιοι της Δύσης πηγαίνουν για να διασκεδάσουν (σεξουαλικά) με τα φτωχά παιδιά του τρίτου κόσμου, τότε δεν υπεισέρχεται η έννοια του καλού και του κακού; Αυτές είναι πολύ λίγες από τις προσεγγίσεις με τις οποίες τα βιβλία της Bailey αναφέρονται σχετικά με την έννοια του καλού και του κακού και πιθανότατα αυτό θα έπρεπε να είναι το επόμενο θέμα που θα έπρεπε να ανοιχτεί στο esoterica και όχι το θέμα για τις ακτίνες (και τις μυήσεις) στο οποίο σίγουρα εισέρχονται οι έννοιες του καλού και του κακού. Γράφεις:
Πράγματι δεν έχω μελετήσει τη θεωρία των ακτινών, αντίθετα έχω μονάχα ακούσει κάποια σκόρπια πράγματα εδώ κι εκεί ανακατεμένα με άλλες θεωρίες, εικασίες, ψυχανεμίσματα κτλ. Στα παραπάνω βιβλία της «Εσωτερικής Φιλοσοφίας» οι επτά ακτίνες λέγεται ότι ξεκινούν από το Κοσμικό Βουδδικό Πεδίο ... (και τα επτά αστέρια της Μεγάλης Άρκτου) δηλαδή εκτός του Φυσικού κοσμικού Πεδίου των Επτά πεδίων του Ηλιακού Συστήματος. Πώς θα ήταν δυνατόν να μιλήσω συνοπτικά για το θέμα όταν γίνεται ομιλία για επτά κόσμους και σαράντα εννέα κόσμους, όταν δεχόμαστε μόνον δύο κόσμους τον χτιστό και τον άχτιστο;
Κατανοείται η δυσκολία μου;
Όποιος διαβάσει το βιβλίο της «Πραγματείας επι του Κοσμικού Πυρός» καταλαβαίνει ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. ... Ατομικά δέχομαι ότι ως ένα ενσαρκωμένο ανθρώπινο ον κατανοώ ψήγματα της αλήθειας. Ακόμη κατανοώ ότι ο Χριστός, ο Βούδας και οι Διδάσκαλοι της Σοφίας στο υψηλό πεδίο που ευρίσκονται, στους εσωτερικούς κόσμους (όπως λέγεται), προκειμένου να προχωρήσουν σε ανώτερες μυήσεις από αυτές που βρίσκονται έχουν να μάθουν ακόμη ευρύτερες αλήθειες, ... Συνεπώς με τίποτε δεν μπορώ να σκεφτώ και να μονοπωλήσω την αλήθεια, ...
Απλά στέκομαι εκστατικός στην αποκάλυψη της Θυσιαστικής Ζωής αυτών των υπερανθρώπινων οντοτήτων προκειμένου να προχωρήσει η ανθρωπότητα από το σκότος στο Φως από το απατηλό στο Πραγματικό και από τον θάνατο στην Αθανασία. Οι άνθρωποι από αρχαιοτάτων ετών παρατηρώντας την φύση κατέληγαν σε εποικοδομητικά φιλοσοφικά και συμβολικά συμπεράσματα.
Εκτός από αυτό που ανέφερα στην προηγούμενη συζήτησή μας για τον κύκλο του έτους όπου υπεισέρχεται το θέμα της οικοδόμησης και της καταστροφής, όταν προσεγγίσουμε το θέμα από τον κύκλο του εικοσιτετραώρου παρατηρούμε την ημέρα και την νύχτα.
Συμβολικά η μέρα συνδέθηκε σε όλη την ιστορία με το Φως και η Νύχτα με το Σκοτάδι, με το καλό και το κακό σε όλες τις θρησκείες και σε όλα τα σοβαρά φιλοσοφικά ρεύματα. (την νύχτα την βλέπει η μέρα και γελά, λέει η παροιμία), … Τι θα κάνουμε λοιπόν τώρα εμείς οι άνθρωποι θα καταργήσουμε το σκοτάδι; Μπορούμε να το κάνουμε και να έχουμε συνεχή ημέρα; … Και αν το κάνουν μερικοί μπορεί να σταματήσει να υπάρχει το σκοτάδι για όλους τους δυστυχισμένους του πλανήτη; Αγαπητή Unseen σου μιλώ από την καρδιά μου και ελπίζω να καταλαβαίνεις τον προβληματισμό μου!!! Σε καλημερίζω από καρδιάς (Σημείωση: Σε όλα τα βιβλία του Διδασκάλου Μορύα καθώς επίσης τα βιβλία της Μπλαβάτσκυ (Μυστική Δοξασία κτλ.) πραγματοποιείται εκτενής αναφορά για τις σκοτεινές και φωτεινές δυνάμεις, για το καλό και το κακό…)
Γνώθι σαυτόν
|
oros777
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
317 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/03/2007, 13:44:50
Αγαπητέ Dying IncubusΣε όσα έχεις γράψει αρχικά συμφωνώ αλλά αν είχες μελετήσει απόκρυφη ιστορία θα παρατηρούσες ότι στην Αρχαία Ατλαντίδα ενεπλάκησαν οι δυνάμεις του Φωτός και του Σκότους και καταστράφηκε η Αρχαία Απλαντίδα μετά από αυτήν την μάχη, … Αυτά εμείς ως ανθρώπινα όντα δεν τα γνωρίζουμε, αλλά οι μυημένοι τα γνωρίζουν (αφού έχουν την δυνατότητα να διαβάζουν τα ακασικά αρχεία), … Αυτοί έλεγαν ότι δεν έπρεπε να φτάσει η τότε ανθρωπότητα σε εκείνο το θλιβερό σημείο. Έλεγαν ότι δεν ήταν μέσα στα Θεϊκά σχέδια αυτό που συνέβη, … Παραθέσω ένα μικρό σχετικό κείμενο: Αυτή η τέταρτη ακτίνα, όπως ειπώθηκε αρκετές φορές, είναι εκτός ενσάρκωσης όσον αφορά τα επανενσαρκούμενα εγώ ή ψυχές των ανθρώπων. Ωστόσο από μια άλλη σκοπιά η ακτίνα αυτή είναι πάντοτε ενεργός και πάντοτε παρούσα, επειδή είναι η ακτίνα που κυβερνά το τέταρτο βασίλειο της φύσης, το ανθρώπινο βασίλειο, στους τρεις κόσμους της αυστηρά ανθρώπινης εξέλιξης.
Είναι η δεσπόζουσα ενέργεια που ασκεί πάντοτε πίεση πάνω στο τέταρτο βασίλειο· η πίεση αυτή άρχισε ν’ ασκείται αρχικά στο τέλος της τέταρτης ανθρώπινης φυλής, της Ατλάντειας φυλής των ανθρώπων· την εποχή εκείνη οι άνθρωποι άρχισαν να δίνουν ενδείξεις μιας αυξανόμενης αίσθησης ευθύνης κι επομένως της δύναμης να δείχνουν διακριτική επιλογή. Αυτή οδήγησε στο μεγάλο πόλεμο στην τέταρτη φυλή, που κορυφώθηκε με τον Κατακλυσμό τον οποίο μαρτυρούν όλα τα μέρη του κόσμου και στον οποίο αναφέρονται οι περισσότερες παγκόσμιες Γραφές. Εκείνη την εποχή ενεπλάκη πλατιά ο τότε γνωστός κόσμος των ανθρώπων, η Μαύρη και η Λευκή Στοά των μυστών είχαν επίσης εμπλακεί και συνέβη η πρώτη μεγάλη μάχη μεταξύ των εκπροσώπων του κακού και των Δυνάμεων του Φωτός· ήταν αμφίρροπη και η ένδειξη της ήττας ήταν μάλλον στην πλευρά του καλού παρά στην πλευρά του κακού. Με το συμβολισμό του Κατακλυσμού γίνεται φανερό στους σπουδαστές ότι η μάχη εστιάσθηκε κυρίως στο αστρικό πεδίο, παρότι διεξήχθη ιστορικά στο φυσικό πεδίο· κατέληξε σε καταστροφή του κόσμου απ’ το νερό, όπως μπορεί να εκφρασθεί συμβολικά.
(Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, σελ. 603 Αγγλ.)
----------------------------- Γι’ αυτό που γράφεις σαν απάντηση στο:
quote:
Αν επικρατούσε ο Χίτλερ (με την παρέα του των στρατηγών που ήταν κατειλημμένοι) και οι μαύρες δυνάμεις τότε η ανθρωπότητα θα έμπαινε σε μία νέα σκοτεινή περίοδο με απρόβλεπτη πορεία.
quote:
Αυτή η σκοτεινή περίοδος όμως δεν θα μας έδινε την ώθηση ώστε να καλλιεργήσουμε τις προϋποθέσεις προκειμένου να επέλθει μια φωτεινή περίοδος?
Αν είχε επιβληθεί αυτή δεν θα μας έδινε την ευκαιρία να προχωρήσουμε παραπέρα και να κάνουμε κάποια βήματα για να εξελιχθούμε?
Κάτι ανάλογο πχ δεν συνέβη με το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση?
Παραθέτω το εξής κείμενο:
2. Η διαδικασία αυτή δέχθηκε την αρχική της ώθηση σαν αποτέλεσμα ομαδικής απόφασης μέσα στην ίδια την Ιεραρχία. Ορισμένοι Διδάσκαλοι που αντιμετώπιζαν την έκτη Μύηση της Απόφασης την εποχή εκείνη – μια σχετικά μικρή αλλά ισχυρή ομάδα – αποφάσισαν να διανύσουν μαζί την Ατραπό της Γήινης Υπηρεσίας (νοούμενη τεχνικά) για να επιφέρουν τις αλλαγές που ένιωθαν ότι ήταν επιθυμητές κι ότι υφίσταντο ήδη στη συνείδηση του Ενός Μυσταγωγού, του πλανητικού Λόγου. Η απόφασή Τους που ελήφθη στην αρχή αυτού του αιώνα, καταστάλαξε – στο κέντρο που ονομάζουμε “φυλή των ανθρώπων” – εκείνες τις δυναμικότητες και διεγερτικές ενέργειες που παρήγαγαν το μεγάλο καταστρεπτικό πράκτορα, τον παγκόσμιο πόλεμο (1914-1945). Καθώς οι ενέργειες αυτές αποκρυφιστικά “έπεσαν στο κέντρο”, το αποτέλεσμα που προέκυψε ήταν και καλό και κακό. Η ανθρώπινη ενότητα και ομοφωνία, ο ανθρώπινος σχεδιασμός για ομαδική ευημερία και η ανθρώπινη δημιουργικότητα (που εκφράζεται κυρίως αυτή την εποχή μέσω της επιστήμης) δέχθηκαν μια τρομακτική διέγερση. Ταυτόχρονα οι εισερχόμενες δυναμικότητες που αποδεσμεύθηκαν απ’ αυτή την απόφαση, προκάλεσαν μια διόγκωση του κακού στις καρδιές των ανθρώπων με τέτοια ροπή, οδηγώντας σε μια ανάλογη ή παράλληλη ενότητα, ομοφωνία και δημιουργική δραστηριότητα του χωριστικού και απεχθούς κακού. Αυτή με τη σειρά της “άνοιξε τη θύρα όπου ενοικεί το κακό” κι εξαπέλυσε στη γη ολόκληρη τη μανία της Μαύρης Στοάς.
Όταν οι Διδάσκαλοι έπαιρναν την απόφασή Τους ήξεραν ότι αυτό θα ήταν το αποτέλεσμα· κατάφεραν συνειδητά ένα κτύπημα στον υλισμό που δέσμευε την ανθρωπότητα και φυλάκιζε το ανθρώπινο πνεύμα. Αυτό εφέλκυσε μια άμεση αντίδραση απ’ τις Δυνάμεις του Κακού οι οποίες είχαν δημιουργήσει και “διατηρούσαν σε ύπαρξη” το σύγχρονο υλιστικό κόσμο, με την έμφασή του στις μορφές και το χρήμα. Οι Διδάσκαλοι είχαν την πεποίθηση ότι το ανθρώπινο πνεύμα θα ήταν ικανό να ζήσει μέσα από την περίοδο της αναταραχής και ν’ αναδυθεί τελικά στη νέα εποχή, έτοιμο να οικοδομήσει το νέο κόσμο και να αναδιοργανώσει όλους τους ανθρώπινους πόρους – υλικούς, νοητικούς και πνευματικούς. …
(Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, σελ. 553 – 554 Αγγλ.)
----------------------------- Φίλε μου Dying Incubus τα παραπάνω δεν είναι δικά μου κείμενα, …
Τα έχουν διαβάσει τα τελευταία 50 - 70 χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην Δύση, (πιθανότατα εκατομμύρια) … άλλοι τα δέχονται και άλλοι όχι, … μερικοί εκνευρίζονται, … Αυτοί που μελετούν για χρόνια τα κείμενα του εσωτερισμού σίγουρα τα δέχονται. Ο παραπάνω Διδάσκαλος έχει δώσει και όλες τις υπόλοιπες πληροφορίες για τις ακτίνες, την εσωτερική αστρολογία, την Νέα εποχή, την καλή Θέληση, δεκάδες άλλες πληροφορίες που κατασταλάζουν (ως ιδέες) αργά στις συνειδήσεις των ανθρώπων, … Από τα παραπάνω κείμενα παρατηρούμε ότι υφίστανται οι δυνάμεις του καλού και του κακού στην καθημερινότητα. Έτσι δεν είναι;
Δεν μπορούμε να λέμε (θεωρητικά) ότι είναι οι όψεις του ίδιου νομίσματος όταν δίπλα μας σκοτώνονται άνθρωποι. … Όταν υπάρχει τόσο μεγάλη διαφθορά. … Όταν συνεχώς υποβαλλόμαστε αρνητικά. … Έτσι δεν είναι; Σε χαιρετώ φιλικά
Γνώθι σαυτόν
|
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/03/2007, 13:47:57
Αγαπητέ μου oros777,Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Ασφαλώς ούτε εγώ μπορώ να ισχυριστώ πως κατέχω οποιοδήποτε ψήγμα της αντικειμενικής αλήθειας, αν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Μπορώ μόνο να σου πω τη *δική μου αλήθεια*, δηλ. *τον τρόπο μου να κάνω ειρήνη με τον κόσμο γύρω μου και μέσα μου*. Συνυφασμένα στον τρόπο αυτό είναι κάποια μικρά σημεία διαισθητικής βεβαιότητας, σημεία δηλ. τα οποία έχω συναντήσει στα *πνευματικά* μου αναγνώσματα και βρίσκω (σύμφωνα με τα δικά μου κριτήρια και προσωπικά συμπεράσματα) σωστά. Αυτά στα λέω μια και προσπαθείς να καταλάβεις πώς σκέφτομαι. Εγώ πάλι δεν αναρωτιέμαι τόσο για το πώς σκέφτεσαι, χαίρομαι όμως ιδιαίτερα που διαπιστώνω ότι σκέφτεσαι, ότι δηλ. είσαι σκεπτόμενος άνθρωπος. Δεν έχει σημασία αν θα συμφωνήσω εντέλει ολοκληρωτικά μαζί σου ή εσύ μαζί μου, σημασία έχει (για μένα πάντα) να διευρύνω το προσωπικό μου όραμα για τον κόσμο και τη ζωή, γιατί θα μπορέσω να βελτιώσω τον εαυτό μου στη διαδικασία. Αυτή είναι η πραγματική αξία των ανθρώπινων σχέσεων, πάντα για μένα. Στη σύγχρονη πληθώρα λοιπόν των πληροφοριών (εύπεπτων, δύσπεπτων, ενδιαφέροντων, αδιάφορων κοκ) είναι σημαντικό –πιστεύω- να μπορεί κανείς να διακρίνει την ουσία. Είναι ίσως αποτέλεσμα του συνθετικού κατά κύριο λόγο νου μου, το να προσπαθώ πάντα να διακρίνω έναν βασικό κανόνα (a rule-of-thumb) με τη λογική του "ό,τι πάνω έτσι και κάτω", δηλαδή εφόσον ισχύει κάτι σε ένα επίπεδο δεν μπορεί να ισχύει κάτι διαφορετικό σε ένα άλλο επίπεδο, του change of octave λαμβανομένου υπόψη. Νομίζω σε αυτό εδώ το θέμα ήταν που σε είδα (σε απάντησή σου προς τον Γιώργο αν δεν κάνω λάθος) να αναφέρεσαι κι εσύ στον ίδιο ερμητικό νόμο. Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Βασικό ερώτημα: Ο Θεός είναι καλός ΚΑΙ κακός; Αν ναι, τότε ο κόσμος πρέπει να είναι κι αυτός και καλός και κακός. Αν όχι όμως; Βλέπεις, ήδη κάτι δεν πάει καλά με αυτές τις κατηγοριοποιήσεις. Είναι όμως δυνατόν αυτές οι κατηγοριοποιήσεις (καλό-κακό κτλ) να έχουν προκύψει από τον κόσμο των εκδηλώσεων και αυτόν βασικά να αφορούν. Θα μου πεις "ωραία, γιατί σε αυτόν τον κόσμο ζούμε, στον κόσμο των εκδηλώσεων". Κι εγώ θα σου απαντήσω "πράγματι, αλλά μπορούμε να ζούμε σε αυτόν και ταυτόχρονα να έχουμε συνείδηση του ουσιώδους θεϊκού". Για να παρουσιάσω λοιπόν λίγο περισσότερο τον κόσμο κατά Unseen, θα σου πω ότι προσωπικά αισθάνομαι σχεδόν ευγνωμοσύνη για τις ψυχές που θέλησαν να φορέσουν το χειρότερο ενεργειακό ένδυμά τους προκειμένου να κατέλθουν εδώ κάτω και να μου δώσουν το μάθημά μου. Γράφω "σχεδόν" γιατί το εγώ μου εξακολουθεί να πληγώνεται, ο πόνος να μη μετουσιώνεται πάντα και η σκέψη μου να κολλάει καμιά φορά… Όμως προσπαθώ συνειδητά να κάνω αυτό που λέει η υπογραφή μου, δηλ. να συγχωρώ, να αγαπώ και να ευλογώ όποιον στάθηκε σκληρός ή "κακός" μαζί μου, επειδή ακριβώς ξέρω ότι με βοήθησε να πάρω το μάθημά μου. Και πιστεύω ότι το έκανε εν γνώσει της ψυχής μου, αφού σε ψυχικό επίπεδο όλοι συνδεόμαστε, στο πλαίσιο συμφωνιών που γίνονται ίσως ακόμη και πριν από τη γέννησή μας σε αυτόν τον κόσμο. Για μένα, όσοι πιστεύουν ότι συνασπίζονται με σκοτεινές ενέργειες συνειδητά, ζουν απλά σε μια θυμαπάτη. Συνασπίζονται με κάτι, μόνο που αυτό το κάτι δεν είναι μία κοσμική δύναμη, δεν είναι δηλ. τμήμα του άκτιστου κόσμου, αλλά εκπορεύεται από τον κτιστό, είναι δηλ. ένα ανθρώπινο δημιούργημα που απέκτησε υπόσταση μέσα στον ανθρώπινο νου και τρέφεται από τα συναισθήματά μας και την αίσθησή μας ότι είναι αληθινό. Γιατί πράγματι οι υποβολές της εκπαίδευσής μας το κάνουν να φαίνεται αληθινό, ενώ δεν είναι. Όσο για τα κείμενα που σου ζήτησα να παραθέσεις, πιστεύω ότι πράγματι είναι ωφέλιμα για όποιον τα διαβάσει - ασφαλώς και για μένα. Μπορεί να βλέπω δύο κόσμους εκεί που εσύ βλέπεις σαρανταεννιά, όμως η ουσία δεν μπορεί να μην είναι η ίδια... Με αγάπη,
Unseen
***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****
|
maya1
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
62 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/03/2007, 14:54:22
Παιδιά, να παραθέσω μερικά κείμενα του Μορύα πάνω στους σκοτεινούς;Κάλεσμα
117. Παιδιά μου, δεν έχετε επίγνωση της μάχης που μαίνεται γύρω σας;
Κρυφά και φανερά οι σκοτεινές δυνάμεις πολεμούν. 129… Σκοτεινά όντα περικυκλώνουν το δρόμο. 222. Περίπλοκοι είναι οι καιροί και σκοτεινές οι δυνάμεις,
Όμως η Ακτίνα Μας πάντα είναι αναμμένη. 231… Απ' την Αρχή τα σκοτεινά όντα πάλεψαν.
Απ' την Αρχή Εμείς νικήσαμε. 281..Το έμβλημα σας δεν είναι η ομίχλη της άγνοιας και η
γκριμάτσα της δυσαρέσκειας.
Αφήστε τα αυτά για τα σκοτεινά όντα. Φώτιση
16… Το Σχέδιο της εργασίας των σκοτεινών είναι να σπέρνουν δυσπιστία, ύστερα να τη γεμίζουν με επιθυμίες, ύστερα να τα εξωθούν αυτά ως το έγκλημα και να θερίζουν μια διπλή σοδειά. Πύρινος κόσμος
57… Τα γεγονότα οδηγούν εμπρός σαν τα κύματα του ωκεανού. Ορθά καταλάβατε ότι η σκοτεινή δύναμη περικυκλώνει κάθε αγαθή αφετηρία. Παρατηρούμε πως κάθε συνηθισμένη δράση μεταλλάσσεται ακαριαία σε κακό. Έτσι πρέπει ν' απαλλαγείτε απ΄ όλες τις χθεσινές σκνίπες και να μεταλλάξετε καθετί συνηθισμένο στο πιο ασυνήθιστο. 75. Οι συνεργάτες της μαύρης στοάς διακρίνουν ευκρινώς ο ένας τον άλλον. Υπάρχουν φανερά σημάδια. Αν συνεπώς παρατηρήσετε μια απάνθρωπη σκληρότητα, να είστε σίγουροι ότι είναι σημείο των σκοτεινών. Κάθε Διδασκαλία Φωτός συνεπάγεται πρωταρχικά την ανάπτυξη του ανθρωπισμού. Κρατήστε το στο νου σας οριστικά, γιατί ποτέ πριν ο κόσμος δεν είχε τόση ανάγκη από την ιδιότητα αυτή. Ο ανθρωπισμός είναι η πύλη για όλους τους άλλους κόσμους. Ο ανθρωπισμός είναι η βάση της άμεσης γνώσης. Ο ανθρωπισμός είναι οι φτερούγες της ομορφιάς…. Γι' αυτό, πάνω απ΄ όλα, στη Γη ας ενδυθούμε την ανθρωπιά και ας την αναγνωρίσουμε σαν αρματωσιά ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις. Κοινότητα
19… Τα σκοτεινά πνεύματα διαθέτουν μαύρες εκπορεύσεις που θυμίζουν κέρατα. 24… Οφείλει να θυμάται κανείς ότι οι σκοτεινοί εργάζονται μέσω ασήμαντων ημερομηνιών στην προσπάθειά τους να περιπλέξουν την σημαντική. 54. Αυτοί που σβήνουν το φως είναι ιδιαίτεροι εξυπηρετητές των σκοτεινών δυνάμεων των ασχολουμένων με την απόσβεση των πυρών στον Λεπτοφυή Κόσμο. Όσο δυνατότερη η επίθεση του σκότους, τόσο πιο δραστική η καταστροφή κάθε σημείου φωτός. Δεν γνωρίζουμε εποχή μεγαλύτερου σκότους στον Λεπτοφυή Κόσμο. ΟΜ
44. Υπάρχουν τόσο πολλές σκοτεινές συνειδήσεις, που δεν μπορούν να διακρίνουν την ανάγκη ενός συνδέσμου με τον Ανώτερο Κόσμο. Τα απορρίμματα αφθονούν, όμως να προφυλάσσετε τα παιδιά απ΄ αυτή την άγνοια. Η πετρωμένη καρδιά δεν είναι πια καρδιά, αλλά σκουπίδι. 52. Ενότητα και νίκη είναι τα άριστα μάντραμ. Η δύναμη των σκοτεινών θρυμματίζεται επάνω σ' αυτόν τον βράχο. 65. Είναι ιδιαίτερα ανυπόφορο να βλέπει κανείς από την μια υψίστη αφοσίωση στον Ανώτερο Κόσμο, και απ΄ την άλλη σκοτεινό σατανισμό σε πλήρη εκδήλωση. 68. Η πνευματική αρχή προηγείται κάθε δράσης. Δεν μπορεί να υπάρχει σωματική δράση χωρίς να προηγηθεί πνευματική συγχώνευση. Συνεπώς, οιοσδήποτε αρνείται την πνευματική αρχή αποστερεί κατ' αυτόν τον τρόπο τις πράξεις του από νόημα. Η εξέλιξη δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί, αν η πρωταρχική κινητήριος δύναμη αποκηρύσσεται. Ο Σκοτεινός Αιών χαρακτηρίζεται από άρνηση αρχών και θεμελιωδών. Αλλά ακριβώς αυτό το σκότος είναι παροδικό. 305…Πολλές επιδημίες έχουν ρίζα τους την κατοχή. Πραγματικά, η σκοτεινή κατέχουσα οντότητα δεν ενδιαφέρεται για την υγεία του θύματος της. Κάθε ασθένεια είναι καθ' αυτήν αποσύνθεση, πράγμα που τέρπει το σκοτάδι. Δύο ψυχικές ενέργειες δεν μπορούν να ζήσουν μαζί για πολύ καιρό. Περιοδικά, είναι δυνατόν να υπάρξει μια χαλάρωση της κατοχής, αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται απ΄ τους κατέχοντας αν το θύμα τους είναι πολύτιμο. 310…Διάφορες απόψεις της ζωής τελούν κάτω από τέτοια πίεση. Πραγματικά, αυτή η σκοτεινή αρχή αποδυναμώνει τις άριστες εργασίες. Το σκοτάδι φτιάχνει τη φωλιά του σε μέγαρα όπως και σε καλύβες. 374…Όταν οι άνθρωποι επιθυμούν να φέρουν αντιρρήσεις, είναι ικανοί να μην παραδεχθούν ούτε την απλούστερη αλήθεια. Προς τα πού είναι δυνατόν να κατευθύνει κανείς την ενέργεια, αν η βούληση και η σκέψη έχουν κατευθυνθεί προς το κακό; Φυσικά, η δύναμη θα ρεύσει κατά μήκος του σκοτεινού αγωγού. Οιοσδήποτε επιθυμεί το κατώτατο θα το πάρει. Αναλλοίωτοι είναι οι λόγοι περί κατοχής, γιατί αυτή αντιπροσωπεύει κίνδυνο ενάντια στην τελείωση της ζωής. Επί πλέον, οι μεσάζοντες δεν πρέπει να είναι χαμηλής τάξης. Η άγνοια και η κακία θα ελκύσουν απαντήσεις που να συμμορφώνονται μ' αυτές. Πρέπει ν' αγωνίζονται όλοι μόνο προς το άριστο. Χαιρετώ και ευχαριστώ
Η αγνή σκέψη αποτελεί άμεση εγγύηση συνεργασίας.
|
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/03/2007, 09:11:18
Αγαπητέ μου oros777, μάλλον δεν έγινα αρκετά κατανοητός στην τελευταία μου τοποθέτηση επί του θέματος.Αρχικά αναφέρθηκα στην Οικοδόμηση και την Καταστροφή σαν 2 εκφάνσεις που ουσιαστικά έχουν κοινή αφετηρία.
Στην πορεία μίλησα για τον θάνατο και την ζωή και για την εναλλαγή των φύσεων θέλοντας να δείξω την κυκλική και συνεχή ροή.
Όλες αυτές οι έννοιες όμως δεν περιορίζονται στον άνθρωπο αλλά είναι ανώτερες απ' αυτόν.
Σχετικά με την πρόταση για τον Χίτλερ που απάντησα ως εξής: quote:
Αυτή η σκοτεινή περίοδος όμως δεν θα μας έδινε την ώθηση ώστε να καλλιεργήσουμε τις προϋποθέσεις προκειμένου να επέλθει μια φωτεινή περίοδος?
Αν είχε επιβληθεί αυτή δεν θα μας έδινε την ευκαιρία να προχωρήσουμε παραπέρα και να κάνουμε κάποια βήματα για να εξελιχθούμε?
Κάτι ανάλογο πχ δεν συνέβη με το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση?
δεν προσπάθησα ούτε να δικαιολογήσω το "Κακό" αλλά ούτε και να το εξαλείψω.
Στην ουσία δεν αναφέρθηκα καθόλου σ' αυτό σε βάθος.
Ανέφερα απλά ότι μετά από μια σκοτεινή περίοδο έρχεται μια φωτεινή περίοδος και το αντίθετο. Ακόμη κι αυτή η αναφορά μου: quote:
Πως μπορούμε όμως να προσδιορίζουμε τα αντιθετικά ζεύγη σε "καλά" και "κακά" όσο συνεχίζουμε να στεκόμαστε στο εξωτερικό τους περίβλημα και να αγνοούμε την βαθύτερη ουσία τους?
είχε ως σκοπό να ενισχύσει αυτό που ανέφερα για την Οικοδόμηση και την Καταστροφή, ενέργειες δηλαδή που δεν προκαλούνται από τον άνθρωπο.
Μήπως παρανόησες το μήνυμα μου, φίλε μου?  Σχετικά με τα υπόλοιπα που αναφέρεις - κυρίως για την Ατλαντίδα - δεν διαφωνώ κάπου... In anticipation of my resurrection... |
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/03/2007, 10:08:57
Αγαπητή μου maya1,Οφείλω να εκφράσω τον ειλικρινή θαυμασμό μου και για σένα και για τον αγαπητό μου oros777 που σκύβετε με υπομονή και σεβασμό πάνω από τα κείμενα, τα αποδελτιώνετε, τα οργανώνετε, τα συμπληρώνετε και τα προσφέρετε σε μας τους υπόλοιπους. Είναι εξαιρετική δουλειά και πραγματικά μπράβο σας. Ωστόσο, το αν θα συμφωνήσει ή θα διαφωνήσει κανείς με την ουσία των κειμένων εναπόκειται τελικά στη αποκλειστική ευχέρεια της συνείδησής του. Από τα κείμενα που παραθέτεις, στέκομαι δειγματοληπτικά σε κάποια σημεία:
quote:
Οι συνεργάτες της μαύρης στοάς διακρίνουν ευκρινώς ο ένας τον άλλον. Υπάρχουν φανερά σημάδια. Αν συνεπώς παρατηρήσετε μια απάνθρωπη σκληρότητα, να είστε σίγουροι ότι είναι σημείο των σκοτεινών.
και quote:
Αυτοί που σβήνουν το φως είναι ιδιαίτεροι εξυπηρετητές των σκοτεινών δυνάμεων των ασχολουμένων με την απόσβεση των πυρών στον Λεπτοφυή Κόσμο.
Ελπίζω να μη φτάνει ο Μορύα στο σημείο να πιστεύει ότι γεννιούνται άνθρωποι συνειδητά κακοί. Γιατί εγώ δεν έχω δει μωρά με σκοτεινά σημάδια. Αντίθετα, έχω δει πολλούς ανθρώπους που ακρωτηριάστηκαν ψυχικά στην νηπιακή ή την παιδική τους ηλικία και, θέτοντας σε λειτουργία έναν μηχανισμό αυτοάμυνας, ταυτίστηκαν με το ψυχολογικό προφίλ των βασανιστών τους και εντέλει έγιναν και οι ίδιοι θύτες. Βεβαίως τίποτα δεν γίνεται εν αγνοία κανενός. Η ψυχή τους γνώριζε εξαρχής την πορεία που είχε συμφωνηθεί να ακολουθηθεί, αλλά ανά πάσα στιγμή οι άνθρωποι αυτοί έχουν το δικαίωμα να κάνουν χρήση της ελεύθερης βούλησής της και να ακολουθήσουν διαφορετική, υπερβατική θα λέγαμε πορεία.Τι πρέπει λοιπόν να αισθάνομαι γι' αυτούς τους ανθρώπους; Να τους βάλω μια ταμπέλα "σκοτεινές δυνάμεις" και να τους εξοβελίσω στο πυρ το εξώτερο; Ή καλύτερα να τους συμπονέσω επειδή δεν στάθηκαν τόσο τυχεροί όσο εγώ ή να τους κατανοήσω και ίσως ευχαριστήσω που επέλεξαν να διατελέσουν δύσκολη υπηρεσία για όλους τους υπόλοιπους; Ακόμη καλύτερο δεν είναι να πιστέψω στο καλό μέσα τους (έστω στο καλό που υπάρχε εν δυνάμει μέσα τους) για να το ενδυναμώσω; Σε τι ωφελεί μια κατηγοριοποίηση σε λευκές και μαύρες στοές, φώτα, σκοτάδια, καλό και κακό, παρά μόνο στο να διαιωνίζει την πόλωση; Ας συλλογιστούμε λίγο. Γιατί θα πρέπει να ζούμε αιώνια σε έναν κόσμο χωριστικότητας και ρήγματος; Αντιλαμβάνεστε ότι σε έναν τέτοιο κόσμο, οποιαδήποτε θετική πράξη θα πρέπει ως αντίβαρο να έχει μια αντίστοιχη αρνητική για να μη διαταράσσεται η ισορροπία; Πού μπορεί να βρεθεί η υπέρβαση σε αυτόν τον κόσμο; quote:
19… Τα σκοτεινά πνεύματα διαθέτουν μαύρες εκπορεύσεις που θυμίζουν κέρατα.
Μάλιστα. Όλοι οι άνθρωποι διαθέτουν εκπορεύσεις αριστερά και δεξιά της κεφαλής που μοιάζουν με κεραίες και είναι άμεσα ανιχνεύσιμες με τα χέρια ή με την όραση, για όσους έχουν αναπτύξει τέτοιου είδους όραση. Δηλαδή όλοι έχουμε κέρατα. Τέτοιοι αφορισμοί είναι λίγο αστείοι και συγνώμη που γίνομαι ωμή, αλλά είναι οι ατέλειες του εγώ αυτές, βλέπετε...quote:
57… Τα γεγονότα οδηγούν εμπρός σαν τα κύματα του ωκεανού. Ορθά καταλάβατε ότι η σκοτεινή δύναμη περικυκλώνει κάθε αγαθή αφετηρία. Παρατηρούμε πως κάθε συνηθισμένη δράση μεταλλάσσεται ακαριαία σε κακό.
Και γιατί να μη μεταλλάσσεται ακαριαία σε καλό; Κατά τη γνώμη μου, όπως την εξέφρασα ήδη, υπάρχουν εγρηγορότα αρνητικής ενέργειας, τα οποία είναι αποκυήματα των ανθρώπινων αρνητικών σκέψεων και πράξεων από την αρχή της ιστορίας. Αυτό που έχει επικρατήσει να ονομάζουμε "κακό" δεν είναι αυθύπαρκτο, είναι ανθρώπινο δημιούργημα το οποίο είναι δυνατό να υπάρχει μόνο και μόνο επειδή βοηθά το "καλό" να αναδειχθεί, μέσω της κυκλικής διαδικασίας στην οποία αναφέρθηκαν ο oros777 και ο dying incubus πιο πάνω. Δηλαδή το "κακό" δεν είναι θεϊκή εκπόρευση, αλλά συνυφασμένο με τη διαδικασία της πτώσης της ανθρώπινης συνείδησης από το επίπεδο του Μέγα Θεού (πάνω ακόμη και από το επίπεδο του Θεού-Εγώ Ειμί).Σε κάθε δεδομένη στιγμή λοιπόν ο άνθρωπος συνδέεται με αυτά ή με άλλα εγρηγορότα και εμφορείται από αυτά. Η αίσθηση ότι μας πλημμυρίζει κάποια ιδέα προέρχεται από αυτή την εμφόρηση, όμως ο άνθρωπος είναι που επιλέγει, με την πρόθεσή του, τα κίνητρά του, εντέλει με το ποιον του, τι θα έλξει προς το μέρος του για να εμφορηθεί από αυτό, σε απλά ελληνικά τι θα τον φορέσει σαν ρούχο. Συνάγεται από τα παραπάνω ότι η θέση:
quote:
Απ' την Αρχή τα σκοτεινά όντα πάλεψαν.
Απ' την Αρχή Εμείς νικήσαμε.
δεν μπορεί να με βρει σύμφωνη αν δεν προσδιορίσουμε ποια είναι αυτή η Αρχή. Σίγουρα δεν είναι η Αρχή του Κόσμου.Ωστόσο, υπάρχουν σημεία που με βρίσκουν σύμφωνη, γιατί αντανακλούν με ακρίβεια τα τεκταινόμενα στον κόσμο των εκδηλώσεων. Για παράδειγμα: quote:
44. Τα απορρίμματα αφθονούν, όμως να προφυλάσσετε τα παιδιά απ΄ αυτή την άγνοια. Η πετρωμένη καρδιά δεν είναι πια καρδιά, αλλά σκουπίδι.
ή
quote:
65. Είναι ιδιαίτερα ανυπόφορο να βλέπει κανείς από την μια υψίστη αφοσίωση στον Ανώτερο Κόσμο, και απ΄ την άλλη σκοτεινό σατανισμό σε πλήρη εκδήλωση.
ή
quote:
Ο ανθρωπισμός είναι η πύλη για όλους τους άλλους κόσμους. Ο ανθρωπισμός είναι η βάση της άμεσης γνώσης. Ο ανθρωπισμός είναι οι φτερούγες της ομορφιάς…
Τέλος, αυτό που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη, αν και ίσως για διαφορετικούς λόγους, είναι το ακόλουθο: quote:
Πρέπει ν' αγωνίζονται όλοι μόνο προς το άριστο.
Ευχαριστώ πολύ.
Unseen ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. ***** Edited by - Unseen on 09/03/2007 10:31:14 |
oros777
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
317 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/03/2007, 12:45:37
Αγαπητή Unseen (Απάντηση στο κείμενο 8/3/07).(Για να σου απαντώ και να μου απαντάς σε αυτά τα δύσκολα θέματα που ανταλλάσσουμε απόψεις, σίγουρα υπάρχει αρκετή δόση αμοιβαίας εκτίμησης και ένα μέτρο ανταπόκρισης στην επαφή …). Δηλώσατε ορισμένοι σε άλλο θέμα ότι ενδιαφέρεστε για την Εσωτερική Αστρολογία. Πως όμως δηλώνετε ότι σας ενδιαφέρει κάτι, το οποίο αγνοείτε τι είναι; Ο παραπάνω Θιβετανός Διδάσκαλος της Σοφίας είναι αυτός που για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, έδωσε – έγραψε, μέσον της Alice Bailey αυτές της πληροφορίες της Εσωτερικής Αστρολογίας προς την ανθρωπότητα.
Το βιβλίο της «Εσωτερικής Αστρολογίας» εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1951.
Από τότε έως σήμερα υπάρχουν πάρα πολλοί που το έχουν διαβάσει στην Δύση (κυρίως αστρολόγοι και όσοι μελετούν το θέμα των ακτίνων) και ελάχιστα κατανόησαν. …
Αυτό το βιβλίο είναι τμήμα ενός ευρύτερου πλαισίου εσωτερικών πληροφοριών που φέρει το όνομα Επτά Ακτίνες – Εσωτερική Ψυχολογία.
Για να κατανοήσει κάποιος το θέμα της Εσωτερικής Αστρολογίας θα πρέπει πιο μπροστά να έχει εμβαθύνει στο θέμα των επτά ακτίνων που διαπραγματεύεται την ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ από μικροκοσμική (ανθρώπινη, υπανθρώπινη) και μακροκοσμική (Υπερανθρώπινη, Πλανητική και Ηλιακή) σκοπιά.
Δεν νομίζω ότι είναι εύκολο να γίνει αυτό, αν πιο μπροστά ο άνθρωπος ερευνητής που αναλαμβάνει να μελετήσει ένα τέτοιο θέμα, δεν έχει τα πρώτα εσωτερικά – αποκρυφιστικά πληροφοριακά στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να το κάνει. Το θέμα της Εσωτερικής Ψυχολογίας και της Εσωτερικής Αστρολογίας αναφέρεται στην ΕΠΙΣΤΗΜΗ της ΨΥΧΗΣ. Την επιστήμη της ομαδικής διαφοροποιημένης ομαδικής ψυχής σε επτά και σαράντα εννέα κατηγορίες.
Στην επιστήμη όλα ομαδοποιούνται και κατηγοριοποιούνται. Όταν κάποιοι δεν έχουν επιστημονική προσέγγιση της πραγματικότητας και δεν είναι αδογμάτιστοι ερευνητές δυσκολεύονται να προσεγγίσουν (με επιστημονικό κριτήριο) όχι μόνον τις εσωτερικές αλήθειες, αλλά και τις εξωτερικές.
Όπως στην εξωτερική επιστήμη υπεισέρχονται τα μαθηματικά, έτσι και στην εσωτερική επιστήμη ο μαθηματικός τρόπος προσέγγισης είναι απαραίτητος. Αυτό σημαίνει ότι οι κατηγοριοποιήσεις και τα διαγράμματα, οι κανόνες και τα πορίσματα, οι νόμοι, το πείραμα, παίζουν σημαντικό ρόλο. … Εδώ και έξη μήνες περίπου παραθέτω πληροφορίες εσωτερικής φιλοσοφίας από συγκεκριμένα βιβλία εσωτερισμού.
Ορισμένες φορές σχολιάζω για λίγο αυτές τις πληροφορίες αναφερόμενος στην γνώμη μου. Τίποτε περισσότερο.
Το μόνο που συναντώ σ’ αυτό τον δρόμο της κατάθεσης – παράθεσης των πληροφοριών τις περισσότερες φορές είναι αντίδραση και πάλι αντίδραση.
Λες και καταθέτω την δική μου γνώμη και εκφράζω την αιρετική προσωπική μου σοφία και σπεύδουν οι περισσότεροι να αντιδράσουν και πιθανότατα να χλευάσουν. … Αν και το έχω ξανά αναφέρει σας πληροφορώ ότι δεν έχω κανένα ίχνος προσωπικής ιδιοτέλειας. Δεν ζητώ από κανένα σας ουδεμία αναγνώριση. Και το μόνο που επιζητώ είναι να σας βοηθήσω, σε πνευματική κατεύθυνση. Πιθανότατα ορισμένες φορές το έχω κατορθώσει, ανεξάρτητα από το ψυχικό κόστος.
Πολλές φορές σκέφτηκα να σταματήσω, αλλά πάλι κάτι γίνεται και συνεχίζω την παράθεση πληροφοριών. … Αγαπητή Unssen γράφεις:
quote:
Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Βασικό ερώτημα: Ο Θεός είναι καλός ΚΑΙ κακός; Αν ναι, τότε ο κόσμος πρέπει να είναι κι αυτός και καλός και κακός. Αν όχι όμως; Βλέπεις, ήδη κάτι δεν πάει καλά με αυτές τις κατηγοριοποιήσεις. Είναι όμως δυνατόν αυτές οι κατηγοριοποιήσεις (καλό-κακό κτλ) να έχουν προκύψει από τον κόσμο των εκδηλώσεων και αυτόν βασικά να αφορούν. Θα μου πεις "ωραία, γιατί σε αυτόν τον κόσμο ζούμε, στον κόσμο των εκδηλώσεων". Κι εγώ θα σου απαντήσω "πράγματι, αλλά μπορούμε να ζούμε σε αυτόν και ταυτόχρονα να έχουμε συνείδηση του ουσιώδους θεϊκού".
Παραθέτω δύο πίνακες και σχόλια από την «Εσωτερική Ψυχολογία I».
(Άραγε θα μπορούσε να υπάρξει η αστρολογία, ως επιστήμη, χωρίς κατηγοριοποιήσεις;). 2. Η ΑΚΤΙΝΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ Καθένας από τους επτά ιερούς πλανήτες (στους οποίους δεν ανήκει η Γη μας) αποτελεί έκφραση μιας από τις επτά ακτινικές επιδράσεις. Θα μπορούσαμε ν’ απαριθμήσουμε τους επτά αυτούς πλανήτες ως εξής και να δώσουμε επακριβώς τις ακτίνες που δρουν μέσω αυτών. Ωστόσο ο σπουδαστής πρέπει να θυμάται τρία πράγματα: 1. Ότι κάθε πλανήτης είναι ενσάρκωση μιας Ζωής, μιας Οντότητας ή Όντος.
2. Ότι κάθε πλανήτης, όπως κι ένα ανθρώπινο ον, είναι η έκφραση δύο ακτινικών δυνάμεων – της προσωπικότητας και του εγώ.
3. Ότι δύο ακτίνες βρίσκονται συνεπώς σε εσωτερική διαμάχη σε κάθε πλανήτη. Υποδεικνύω μια από τις ακτίνες και δε σας λέω αν είναι η εγωική ή η ακτίνα προσωπικότητας του ιδιαίτερου πλανητικού Λόγου. Πολύ μεγάλη ακρίβεια και πολύ λεπτομερείς πληροφορίες δεν ωφελούν αυτή την εποχή την ανθρωπότητα που είναι ακόμη πολύ ιδιοτελής για να της εμπιστευθούν τέτοιες γνώσεις: ΟΙ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ
Ιεροί……………………..Ακτίνα…………Μη Ιεροί……………Ακτίνα
1. Ήφαιστος…………..1η ακτίνα…….1. Άρης…………….6η ακτίνα
2. Ερμής ……………....4η ακτίνα…….2. Γη ……………….3η ακτίνα
3. Αφροδίτη ………….5η ακτίνα……..3. Πλούτων………1η ακτίνα
4. Δίας ……………......2η ακτίνα……..4. Σελήνη………….4η ακτίνα
5. Κρόνος ……………..3η ακτίνα………….Συγκαλύπτει έναν κρυμμένο πλανήτη.
6. Ποσειδών……………6η ακτίνα....... 5. Ήλιος…………….2η ακτίνα
7. Ουρανός…………….7η ακτίνα………….Συγκαλύπτει έναν κρυμμένο πλανήτη. Εδώ ασχολούμαι με τους μείζονες ακτινικούς κύκλους κι όχι με τους ελάσσονες κύκλους. Δύο ακτίνες, όπως θα σημειώσετε, δεν εκφράζονται προφανώς δια των μη ιερών πλανητών, η έβδομη και η πέμπτη. Υπάρχουν μόνο πέντε μη ιεροί πλανήτες. Αλλά ο λόγος που καθιστά ή όχι έναν πλανήτη ιερό, είναι ένα από τα μυστικά μιας κύριας μύησης και δεν μπορώ να το αποσαφηνίσω περισσότερο εδώ. Αρκεί να πω ότι οι ιεροί πλανήτες είναι επτά σε αριθμό, αποτελώντας συνολικά δώδεκα πλανητικές εκδηλώσεις. Στον παρατηρητικό αναγνώστη θα είναι επίσης φανερό ότι ορισμένοι ιεροί πλανήτες και ορισμένοι μη ιεροί πλανήτες έχουν στενή σχέση μεταξύ τους δια των ακτίνων που τους επηρεάζουν. Αυτές είναι: Ακτίνα Ι.....Ήφαιστος.....Πλούτων.
Ακτίνα ΙI....Δίας.............Ήλιος.
Ακτίνα ΙΙΙ...Κρόνος........Γη.
Ακτίνα IV....Ερμής.........Σελήνη.
Ακτίνα VI....Ποσειδών....Άρης. Οι σχέσεις αυτές θα προσφέρουν ένα κάπως νέο πεδίο έρευνας για τους αστρολόγους.
Θα σημειώσετε συνεπώς με πόσο ιδιάζοντα τρόπο η Γη στην οποία ζούμε είναι κατάλληλη για την ανάπτυξη των ενσαρκούμενων υιών του Θεού. Ο άνθρωπος προβάλλει, όπως κι όλες οι ζωές μέσα στην ακτίνα επιρροής ενός ηλιακού συστήματος, με την έμπνευση της αγάπης που εκφράζεται με σοφία. Η αγάπη δεν είναι αίσθημα. Η αγάπη είναι η μεγάλη αρχή της έλξης, της επιθυμίας, της μαγνητικής ελκτικότητας και (μέσα στο ηλιακό μας σύστημα) αυτή η αρχή εμφανίζεται σαν έλξη και αλληλεπίδραση μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων. Η αλληλεπίδραση αυτή προσφέρει κάθε απαιτούμενο βαθμό ή τύπο ανέλιξης στη συνείδηση. Η συνειδητή ανταπόκριση επιτελείται πρώτα στο πιο δυναμικό και πιο πυκνό είδος έλξης στην ύλη, εκείνη του ορυκτού βασιλείου. Παρότι είναι πυκνή και ο τύπος κραδασμού είναι βαρύς, πρόκειται ωστόσο για μια έκφραση εμβρυακής αγάπης. Ακολουθεί έπειτα η ανταπόκριση στο επόμενο βασίλειο με περισσότερη ευκολία και πιο αληθινή επίγνωση κι ευαισθησία και προβάλλει η συνείδηση του φυτικού κόσμου. Αλλά κι αυτή είναι αγάπη. Ανταποκρίνεται πιο ελεύθερα και αντιδρά σε μια πολύ ευρύτερη ακτίνα επαφών στο ζωικό βασίλειο και προβάλλουν και μπορούν ν’ αναγνωρισθούν οι βασικές ενστικτώδεις επιθυμίες. Αυτές στον κατάλληλο καιρό αποβαίνουν η ώθηση της ζωής κι όμως είναι πάλι η αγάπη του Θεού που εκδηλώνεται. Είναι η αγάπη μεταξύ της συνειδητής ζωής και της συνειδητής μορφής· είναι η αγάπη μεταξύ των ζευγών των αντιθέτων, που οδηγεί σε μια τελική σύνθεση ή γάμο· είναι η σχέση μεταξύ των βασικών δυαδικοτήτων· δεν είναι αίσθημα αλλά ένα γεγονός σε μια μεγάλη φυσική διεργασία. Πάντοτε υπάρχει η αναδυόμενη δόξα και ακτινοβολία μιας αυξανόμενης αγάπης μέχρι να φθάσουμε στο ανθρώπινο βασίλειο όπου η αγάπη εισέρχεται σε ένα άλλο πεδίο. Τότε η ανταποκριτικότητα, η ευαισθησία και η ανθρώπινη συναισθηματική αντίδραση αναπτύσσονται σε στοιχειώδη νου. Η συνείδηση ν’ αγαπούμε και να μας αγαπούν, να ελκύουμε και να μας έλκουν, εισέρχεται από τη θύρα της νοημοσύνης και διευρύνεται στην ανθρώπινη κατάσταση επίγνωσης. Η ηδονή κι ο πόνος αποβαίνουν συγκεκριμένοι παράγοντες της ανέλιξης και η μακρά αγωνία της ανθρωπότητας αρχίζει. Τότε φαίνεται η αγάπη στη γυμνή της ιδιοτέλεια, αλλά και η δυνητική της δόξα μπορεί να γίνει αισθητή. Η αγάπη ή η ελκτική επιθυμία προσελκύει τότε αυτό που νιώθει ότι χρειάζεται, αλλά αργότερα αυτό αλλάζει σ’ ό,τι νομίζει ότι πρέπει να έχει κι αυτό με τον καιρό μετουσιώνεται σ’ ό,τι γνωρίζει ότι είναι η θεία μη-υλική κληρονομιά ενός υιού του Θεού. Συλλογισθείτε τις τελευταίες αυτές λίγες λέξεις, γιατί με την αληθινή κατανόηση της αγάπης σαν αισθήματος, της αγάπης σαν σκέψης και της αγάπης σαν έφεσης θα έλθει η αποσαφήνιση του προβλήματος του ανθρώπου και η απελευθέρωσή του απ’ τη σκλαβιά των κατώτερων μορφών αγάπης προς την ελευθερία της ίδιας της αγάπης και την απελευθέρωση εκείνου που κατέχει τα πάντα κι όμως δεν επιθυμεί τίποτε για το χωριστό εαυτό.
Η μαγνητική έλξη αυτού που επιθυμούμε τροποποιείται στον πλανήτη μας από την ακτίνα της προσωπικότητας του ιδιαίτερου πλανητικού μας Λόγου. Είναι η Ακτίνα της Ενεργού Νοημοσύνης και της επιλεκτικής Προσαρμοστικότητας. Όπως ακριβώς κάθε κύτταρο και άτομο στο ανθρώπινο σώμα τροποποιείται και ρυθμίζεται απ’ την εγωική ακτίνα και την ακτίνα καθενός από τα εσώτερα σώματα, έτσι και κάθε κύτταρο και άτομο στο σώμα του πλανητικού Λόγου ρυθμίζεται και τροποποιείται απ’ την εξέχουσα ακτινική Του επίδραση, στην περίπτωση αυτή από την ακτίνα της προσωπικότητάς Του. Στη ρυθμιστική αυτή επίδραση βρίσκεται το κλειδί της απόγνωσης, της αγωνίας και του πόνου στο σημερινό κόσμο. Ο πλανητικός Λόγος της Γης μας ρυθμίζεται πρώτιστα από μια κοσμική ακτίνα, ασφαλώς, αλλά όχι από την εγωική Του ακτίνα. Ίσως σ’ αυτή την κατάσταση να βρίσκεται ο λόγος (ή ένας από τους λόγους) που η Γη μας δεν είναι ένας από τους επτά ιερούς πλανήτες. Σ’ αυτό δε χρειάζεται να επεκταθώ, αλλά ήταν ανάγκη να επισύρω την προσοχή σ’ αυτό το μεγάλο καθοριστικό παράγοντα, την τρίτη ακτίνα, που είναι η ακτίνα της προσωπικότητας του πλανητικού μας Λόγου.
(Από το βιβλίο «Εσωτερική Ψυχολογία I».)
---------------------------------- Μετά την παραπάνω παράθεση πιθανότατα να διαφοροποιηθεί λιγάκι η στάση σου σχετικά με το καλό και το κακό αν την συνδυάσεις με το θέμα τον ιερών και μη ιερών πλανητών και αυτό σε πρώτο επίπεδο προσέγγισης. Οι επτά ιεροί πλανήτες είναι ο Ήφαιστος, Δίας, Κρόνος, Ερμής, Αφροδίτη, Ποσειδών, Ουρανός, σύμφωνα με την σειρά των ακτίνων 1 έως 7.
Οι μη Ιεροί πλανήτες είναι πάλι, ο Πλούτων, Ήλιος, Γή, Σελήνη, Άρης, σύμφωνα πάλι με τις ακτίνες 1 έως 7. (Λείπει η πέμπτη και η έβδομη ακτίνα). Πιθανότατα σκεφτείς μερικά πράγματα ακόμη σχετικά με το θέμα της Αγάπης. … κα που ίσως κάποια στιγμή ξανασυζητήσουμε στο μέλλον. … Σε χαιρετώ φιλικότατα
Γνώθι σαυτόν
|
oros777
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
317 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/03/2007, 13:29:01
Αγαπητή maya1Ατομικά σε υπερευχαριστώ για την παράθεση των αποσπασμάτων από τα βιβλία του Διδασκάλου Μορία. Τα κείμενα τα θεωρώ εκπληκτικά.
Τι θα μπορούσα να πω για το γράψιμο ενός Τσόχαν 6ου βαθμού; Και σε κάποιο άλλο σημείο έγραψα ότι η παρέα των Διδασκάλων Morya, Koot Hoomi, Djwhal Khul και των μαθητριών που έχουν γράψει βιβλία γι’ αυτούς, H. P. Blavatsky, Helena Roerich, Alice Bailey είναι κυρίως υπεύθυνοι για την διάδοση των σημαντικότερων σοβαρών αποκρυφιστικών πληροφοριών στην Δύση από το 1875 και το προηγούμενο ήμισυ του εικοστού αιώνα. Και πάλι ευχαριστώ. Σε χαιρετώ ευχόμενος το καλύτερο. Γνώθι σαυτόν |
maya1
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
62 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/03/2007, 13:23:41
Αγαπητή UnseenΟ Morya είναι ένας Διδάσκαλος της σοφίας 6ης μύησης, όπως αναφέρεται στα βιβλία της Bailey. Το θέμα είναι αν κάποιος αποδέχεται το πέμπτο βασίλειο, το βασίλειο των ψυχών και αν δέχεται ότι υπάρχουν οντότητες πολύ ανώτερες από εμάς που δεν ανήκουν πλέον στην ανθρωπότητα αλλά στο επόμενο Βασίλειο της φύσης. Οι Διδάσκαλοι ήταν άνθρωποι που απέβησαν τέλειοι μετά από σειρά ενσαρκώσεων. Στην ιστορία κάθε έθνους υπήρξαν άνθρωποι που στους κλάδους εργασίας τους προχώρησαν πολύ πιο μπροστά από τον υπόλοιπο κόσμο στη μουσική, στη τέχνη, στην επιστήμη, στη φιλοσοφία, στη θρησκεία στη πολιτική. Ήταν ανακαινιστές, ελευθερωτές.
Άφησαν τα υλικά σώματά τους, αλλά διατηρούν την δύναμη να τα επανακτούν όποτε χρειαστεί ανάγκη.
Στην συμπεριφορά τους δεν υπάρχει καμιά πράξη για τον προσωπικό εαυτό, αλλά δρουν πάντα για το καλό της ανθρωπότητας. Μόνο θετικές ιδιότητες έχουν αφού η προσωπικότητά τους έχει συγχωνευθεί με την ψυχή και ήδη έχουν πετύχει μία νέα συγχώνευση, με το πνεύμα. Αν κανείς αποδέχεται το υπερανθρώπινο βασίλειο νομίζω ότι τα λόγια των Διδασκάλων είναι λίγο αστείο να τα αμφισβητούμε, ή άλλα να δεχόμαστε από αυτά που μας λένε και άλλα όχι. Μπορεί αρκετά από αυτά που μας λένε να μην τα καταλαβαίνουμε ή να μας φαίνονται λάθος, επειδή η συνείδησή μας είναι σε χαμηλό επίπεδο, συγκριτικά με αυτά τα όντα.
Όμως να τους αμφισβητούμε δεν ήμαστε μάλλον πολύ μικροί για κάτι τέτοιο; Αν πάλι δεν δεχόμαστε το υπερανθρώπινο βασίλειο, τότε απορρίπτουμε αυτά που έχουν πει, και δεν ασχολούμαστε με αυτούς. Όμως ο εσωτερισμός δέχεται την ύπαρξη αυτών των Διδασκάλων και κάποιος που λέει ότι ασχολείται σοβαρά με αυτόν μάλλον θα έπρεπε να τους δέχεται και να μην σχολιάζει τα λόγια τους, αλλά να προσπαθεί να τα καταλάβει!!! Χαιρετώ και ευχαριστώ
Η αγνή σκέψη αποτελεί άμεση εγγύηση συνεργασίας.
|
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/03/2007, 15:20:47
Αγαπητέ μου oros777,Σκέφτηκα αρκετά πριν απαντήσω. Σκέφτηκα να ανεβάσω διαγράμματα, να αναφερθώ σε πηγές, να παρουσιάσω πιο *επιστημονικά* και τις δικές μου θέσεις. Αποφάσισα εντέλει να μην το κάνω, γιατί – για να είμαι ειλικρινής - το θεωρώ μάταιο. Ό,τι κι αν πω, ό,τι κι αν γράψω, θα εισπράττεις τη συμβολή μου στη συζήτηση ως αντίδραση. Όμως όταν εκθέτεις απόψεις δημοσία, είτε δικές σου είτε κάποιου άλλου, πρέπει να είσαι έτοιμος για διάλογο. Διάλογος δεν σημαίνει μόνο ότι θα σου ζητηθούν διευκρινήσεις επί των θέσεών σου, αλλά ότι – αναπόφευκτα – θα προβληθούν και απόψεις που δεν συμφωνούν με τις δικές σου. Μπορούν δε να προβληθούν από τη βεβαιότηα της προσωπικότητας του συνομιλητή σου ή από το έλλειμμα της βεβαιότητάς του – στην πρώτη περίπτωση προβάλλονται ήρεμα, στη δεύτερη επιθετικά, με διάθεση επιβολής. Είμαι σίγουρη ότι τους γνωρίζεις όλους αυτούς τους μηχανισμούς και γι’ αυτό δεν μπορώ να καταλάβω απόλυτα γιατί εισπράττεις τη διάθεση συζήτησης ως αντίδραση. Εκτός αν γράφεις με την προσδοκία ότι όλοι όσοι διαβάζουν τα κείμενα που παραθέτεις, αυτόματα θα φωτιστούν από αυτά. Το εύχομαι ειλικρινά, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν γίνεται με αυτόν τον τρόπο. Πολλοί από τους ανθρώπους που γράφουν εδώ έχουν περάσει ένα τμήμα της ζωής τους διαλογιζόμενοι επί ερωτημάτων σε βάθος: τι σημαίνει ζωή, τι σημαίνει φώτιση, τι σημαίνει Θεός, τι άνθρωπος, γιατί βρεθήκαμε εδώ, κ.ο.κ. Έχουν συναντήσει ιδεολογίες, έχουν απορρίψει κάποιες, έχουν ενστερνιστεί άλλες, ενδεχομένως έχουν σχηματίσει ιδία γνώμη, όπως οφείλει κατά τη γνώμη μου να κάνει κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, μια γνώμη που τους βοηθά να αντικρίζουν τη ζωή και τον κόσμο. Μπορεί μάλιστα να έχουν αλλάξει αυτή τη γνώμη στην πορεία, όπως συνέβη με μένα. Είμαι διαφορετική όχι μόνο από πρόπερσι που ξεκίνησα να γράφω εδώ αλλά και από πριν μερικούς μήνες. Θα χαιρόμουν πολύ αν έβλεπα ότι συνεχίζεις να γράφεις στο φόρουμ, εστιάζοντας στη χαρά του ότι γίνεσαι χρήσιμος για όποιον επιθυμεί να συντονιστεί με τον εξελικτικό σταθμό στον οποίο αντιστοιχούν τα κείμενά σου και όχι μεταφράζοντας κάθε διαφωνία σε ψυχικό κόστος. Όσο για την κατ’ ιδίαν συνάντηση που προγραμματίζαμε για όταν θα έρθω στα μέρη σου, αφήνω την επιλογή για το αν θα πραγματοποιηθεί ή όχι σε σένα. Προσωπικά εξακολουθώ να θέλω να σε συναντήσω, όμως είναι βέβαιο ότι θα έρθω στη συνάντηση (αν γίνει) με τις απόψεις μου, είναι κομμάτι μου βλέπεις, και θέλω πάντα να είμαι ολόκληρη όπου κι αν πηγαίνω. Καλή συνέχεια φίλε μου. Με αγάπη,
Unseen
***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****
|
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/03/2007, 15:31:29
Αγαπητή μου maya1,Σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές, είμαι σίγουρη ότι μου τις έδωσες έχοντας κατά νου το καλύτερο για την προσωπική μου εξέλιξη. Από τότε που γράφτηκαν όσα έγραψαν οι Bailey, ο Morya κ.ά. μεγάλοι ή μη δάσκαλοι έχουν περάσει πολλά χρόνια. Η Γη έχει περάσει διάφορα ενεργειακά στάδια και νέα δεδομένα διαφοροποίησαν την αντίληψη για την ψυχή, τον κόσμο, τον άνθρωπο και τη θέση του στη Δημιουργία. Σύγχρονοι διανοητές (γκουρού; δάσκαλοι;) όπως ο Richard Armin, ο Robert Detzler, ο Ken Wilber μιλούν για εντελώς διαφορετικά πράγματα από αυτά που περιέγραψαν η Bailey και οι άλλοι, αναδεικνύοντας έναν καινούριο Τρόπο αντίληψης του κόσμου, λίγο-πολύ όπως τον περιέγραψα πιο πάνω. Ποιος απ' όλους αυτούς τους δασκάλους έχει όλη την αλήθεια; Κανείς μας δεν ξέρει. Το μόνο που μπορεί να ξέρει κανείς ανά πάσα στιγμή είναι αυτό που είναι πιο κοντινό στην καρδιά του. Λυπάμαι αν οι διδαχές του Μορύα δεν μπορούν να μιλήσουν στην καρδιά μου όπως μιλούν τα συμπεράσματα των προαναφερθέντων σύγχρονων διανοητών, αλλά τι να κάνω! Γι' αυτό είμαι η Unseen κι εσύ η maya1. Είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι, απόλυτα σεβαστοί μέσα στη διαφορετικότητά μας. Και μέσα στη δική μου διαφορετικότητα δεν μπορώ να μην είμαι ειλικρινής και να σκύψω το κεφάλι κάνοντας ότι συμφωνώ με κάτι που δεν συμφωνώ επειδή το είπε ο οποιοσδήποτε. Ελπίζω να χαίρεσαι για μένα που προσπαθώ να είμαι αυθεντική, όπως κι εγώ χαίρομαι για σένα που υποστηρίζεις αυτό που πιστεύεις. Γιατί στη δική μου την αυθεντικότητα και στη δική σου την υποστήριξη είναι που αποκτούμε η καθεμία το περιεχόμενό της. Να είσαι καλά, φως στον δρόμο σου. Με αγάπη,
Unseen ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. ***** |
maya1
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
62 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/03/2007, 21:52:15
Αγαπητή UnseenΑν σου έγραψα αυτά ήταν για να δω αν πιστεύεις στην εξέλιξη της συνείδησης και τους Διδασκάλους της Ιεραρχίας, στην μύηση του ανθρώπου. Δεν μου απήντησες όμως.
Γιατί εκεί έγκειται το θέμα. Αν κάποιος πιστεύει στην μύηση τότε δέχεται τους Διδασκάλους τους Σοφίας ως εξελικτικά όντα πάρα πολύ ανώτερα από εμάς. Η Αρχαία Σοφία είναι μία και όσα χρόνια, εκατομμύρια χρόνια και αν περάσουν δεν αλλάζει. Διέπει το σύμπαν και όχι μόνο τη Γη. Δίδεται αυτή η Σοφία τμηματικά στην ανθρωπότητα και απ’ ό,τι λέγεται στην σρχή της εποχής του Υδροχόου θα δοθεί το τρίτο τμήμα της. Το πρώτο δόθηκε μέσω της Blavatsky, το δεύτερο τμήμα μέσω της Alice Bailey. Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση των σημερινών διανοητών που είναι άνθρωποι σαν και εμάς, ίσως μερικοί μαθητές και το πολύ κατώτεροι μυημένοι, με τους Διδασκάλους της Σοφίας. Οι διανοητές παίρνουν κάποιο τμήμα των διδασκαλιών και το αναπτύσσουν ή ερμηνεύουν βάσει της δικής τους κατανόησης.
Οι Διδάσκαλοι μεταδίδουν μέρη της αλήθειας σε μας μήπως και μας κάνουν να προχωρήσουμε στο μονοπάτι της επιστροφής. Οι Διδάσκαλοι εκπαιδεύουν σύγχρονους εξελιγμένους διανοητές ώστε να βοηθήσουν αυτοί με τη σειρά τους να εξελιχθεί η ανθρωπότητα. Κατά την γνώμη μου ο Ken Wilber τον οποίο έχω διαβάσει λίγο, είναι ένας σχετικά νέος ανοικτόμυαλος διανοητής. Αυτός εμπνεύστηκε από κάποιον μυημένο από την εσωτερική πλευρά προκειμένου να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ της σημερινής υλιστικής κοινωνίας και του πνευματικού κόσμου της αιωνιότητας.
Τέτοιες γεφυρώσεις μεταξύ του πνεύματος και της μορφής αναμένεται να πραγματοποιηθούν τις επόμενες δεκαετίες και εκατονταετίες σε σημαντικό βαθμό. Έχουν αποφασιστεί από την Πνευματική Ιεραρχία του Πλανήτη προκειμένου όλη η ανθρωπότητα να προχωρήσει προς το επόμενο εξελικτικό σημείο συνείδησης. Η ενέργεια της έβδομης ακτίνας ενοποιεί την μορφή με το πνεύμα.
Τώρα θα μου πεις ότι δεν γνωρίζεις για τις ακτίνες. Τι να γίνει όμως αυτές υπάρχουν σύμφωνα με τις αρχές της προαιώνιας σοφίας. Περίμενα ότι μπαίνοντας στο esoterica (λόγω ονόματος esoterica – εσωτερισμός) θα συναντούσα ανθρώπους οι οποίοι θα είχαν μελετήσει εσωτερισμό. Διαπιστώνω όμως ότι πολλοί λίγοι έχουν κάποιες επιφανειακές γνώσεις γι’ αυτό δημιουργούνται και τα διάφορα προβλήματα. Ο εσωτερισμός καλύπτει ένα υπερβολικά ευρύ σύνολο πληροφοριών. Πληροφορίες πρώτου επιπέδου και πληροφορίες πολύ πολύ δυσκολότερες που απευθύνονται σε προχωρημένους συνειδησιακά ανθρώπους.
Έχω γνωρίσει ανθρώπους οι οποίοι για πολλά χρόνια μελετούν εσωτερισμό και που δυσκολεύονται να συνεννοηθούν μεταξύ τους. Αυτό οφείλεται σε διάφορους παράγοντες που έχουν να κάνουν με αυτό το ίδιο το θέμα της συνείδησης. …
Σίγουρα τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα, για μας τους ανθρώπους, για όλη την ανθρωπότητα.
Άλλωστε αυτό το παρατηρούμε εδώ και χιλιετηρίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας προβλήματα και πάλι προβλήματα. … Πρέπει να βάλουμε όλοι τα δυνατά μας προκειμένου να συνεννοηθούμε στο μέλλον γιατί ο πλανήτης βρίσκεται σε ένα πολύ δύσκολο σημείο της ιστορίας του. Χαιρετώ και ευχαριστώ
Η αγνή σκέψη αποτελεί άμεση εγγύηση συνεργασίας.
|
oros777
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
317 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/03/2007, 00:24:40
Αγαπητή UnseenΠαρατήρησα το κείμενο που έγραψε η maya1 και συμφωνώ εντελώς με το ύφος που είναι γραμμένο. Φυσικά όπως αναφέρει και αυτή:
quote:
Η Αρχαία Σοφία είναι μία και όσα χρόνια, εκατομμύρια χρόνια και αν περάσουν δεν αλλάζει. Διέπει το σύμπαν και όχι μόνο τη Γη. Δίδεται αυτή η Σοφία τμηματικά στην ανθρωπότητα και απ’ ό,τι λέγεται στην αρχή της εποχής του Υδροχόου θα δοθεί το τρίτο τμήμα της. Το πρώτο δόθηκε μέσω της Blavatsky, το δεύτερο τμήμα μέσω της Alice Bailey.Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση των σημερινών διανοητών που είναι άνθρωποι σαν και εμάς, ίσως μερικοί μαθητές και το πολύ κατώτεροι μυημένοι, με τους Διδασκάλους της Σοφίας. Οι διανοητές παίρνουν κάποιο τμήμα των διδασκαλιών και το αναπτύσσουν ή ερμηνεύουν βάσει της δικής τους κατανόησης.
Οι Διδάσκαλοι μεταδίδουν μέρη της αλήθειας σε μας μήπως και μας κάνουν να προχωρήσουμε στο μονοπάτι της επιστροφής. Οι Διδάσκαλοι εκπαιδεύουν σύγχρονους εξελιγμένους διανοητές, ώστε να βοηθήσουν αυτοί με τη σειρά τους να εξελιχθεί η ανθρωπότητα. Η ενέργεια της έβδομης ακτίνας ενοποιεί την μορφή με το πνεύμα.
Τώρα θα μου πεις ότι δεν γνωρίζεις για τις ακτίνες. Τι να γίνει όμως αυτές υπάρχουν σύμφωνα με τις αρχές της προαιώνιας σοφίας. Περίμενα ότι μπαίνοντας στο esoterica (λόγω ονόματος esoterica – εσωτερισμός) θα συναντούσα ανθρώπους οι οποίοι θα είχαν μελετήσει εσωτερισμό. Διαπιστώνω όμως ότι πολλοί λίγοι έχουν κάποιες επιφανειακές γνώσεις γι’ αυτό δημιουργούνται και τα διάφορα προβλήματα.
Παρατηρώ και ατομικά εδώ και πολλά χρόνια ότι αν οι άνθρωποι δεν έχουν μελετήσει εσωτερισμό είναι πολύ δύσκολο να συζητήσουν με ανθρώπους που έχουν μελετήσει. …
Γνωρίζω ότι υπάρχει συγκεκριμένος λόγος γι’ αυτό.
Επειδή ο καθένας μας διαθέτει τον προσωπικό νοητικό ψυχικό του υπολογιστή, δεν μπορεί να επεξεργαστεί πληροφορίες και δεδομένα που δεν υπάρχουν μέσα του και που συναντάει για πρώτη φορά, ανεξάρτητα πόσο ανοικτόμυαλος είναι. Όταν μπήκα στο esoterica, όπως αναφέρει και η maya1, αρκετά γρήγορα διαπίστωσα ότι οι άνθρωποι δεν είχαν μελετήσει σε βάθος εσωτερισμό. Γι’ αυτό κατανοούσα αρκετά τις δυσκολίες και τις αντιδράσεις. Γι’ αυτό απέφυγα και τις άσκοπες αντιπαραθέσεις κατανοώντας τον κανόνα της δράσης και αντίδρασης.
Παρέθετα κείμενα με σκοπό να πληροφορήσω και να ενημερώσω και όχι τόσο για να λέω την γνώμη μου. Σχεδόν όλοι οι γνωστοί μου που ασχολούνται με τον εσωτερισμό δεν μπαίνουν να γράψουν μέσα στα forum για τον απλούστατο λόγο: γιατί λένε όποιος θέλει να μάθει μπορεί να διαβάσει τα βιβλία για τον εσωτερισμό που είναι ήδη δημοσιευμένα.
Οι άνθρωποι που ασχολούνται για πολλά χρόνια με τον εσωτερισμό μεταξύ των άλλων ασκούνται σε διάφορες μεθόδους μαθητείας που δεν απασχολούν τους καθημερινούς συνηθισμένους ανθρώπους.
Για τον διάλογο και την συζήτηση με τον καιρό διαμορφώνουν πολύ διαφορετική άποψη από αυτήν που επικρατεί. Συνήθως αποφεύγουν να συζητούν με ανθρώπους που δεν γνωρίζουν. … Γιατί γνωρίζουν τι συμβαίνει όταν συζητούνται θέματα μεταφυσικής μεταξύ ανθρώπων που γνωρίζουν και όσων δεν γνωρίζουν, γιατί το αντικείμενο της έρευνάς τους κινείται μέσα στον κόσμο των δυνάμεων και των ενεργειών. Έτσι τώρα έχει δημιουργηθεί μία συγκεκριμένη δυσκολία η οποία δεν ξέρω πώς μπορεί να επιλυθεί. Αποφάσισα επίσης πριν καιρό να γράψω στο esoterica γνωρίζοντας ότι μπαίνουν αρκετοί νέοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν έχουν γνώσεις εσωτερισμού και θα έπρεπε να έρθουν σε επαφή με καθορισμένες γνώσεις απόκρυφες έτσι όπως είναι γραμμένες μέσα στα βιβλία και όχι έτσι όπως μεταδίδονται από τις προσωπικές απόψεις των συμμετεχόντων. Γιατί οι σημερινοί νέοι στην Ελλάδα δεν μελετούν βιβλία και γιατί ένα μεγάλο ποσοστό των γνώσεών τους το αποκτούν μέσω των υπολογιστών.
Επιπλέον οι περισσότεροι μεγάλης ηλικίας άνθρωποι που έχουν γνώσεις εσωτερισμού δεν γνωρίζουν υπολογιστές, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να γράφουν σε forum. Για το θέμα της συνάντησης:
quote:
Όσο για την κατ’ ιδίαν συνάντηση που προγραμματίζαμε για όταν θα έρθω στα μέρη σου, αφήνω την επιλογή για το αν θα πραγματοποιηθεί ή όχι σε σένα. Προσωπικά εξακολουθώ να θέλω να σε συναντήσω, όμως είναι βέβαιο ότι θα έρθω στη συνάντηση (αν γίνει) με τις απόψεις μου, είναι κομμάτι μου βλέπεις, και θέλω πάντα να είμαι ολόκληρη όπου κι αν πηγαίνω.
Φυσικά και θα συναντηθούμε. Δεν βλέπω κάποιο λόγο να μην συναντηθούμε.
Αυτό έλειπε να μας έρθεις μισή. Χαιρετώ φιλικά
Γνώθι σαυτόν
|
Γιώργος
Πλήρες Μέλος
970 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/03/2007, 02:58:35
πάντως ...στο χωριό μου λέγανε ...(όπως και ο παππούς μου) "πρώτα σου βγαίνει ή Ψυχή και μετά το *χούι..."
Γιώργος
A positive attitude may not solve all of your problems, but it will annoy enough people to make it worth the effort.
*έτσι να γράφεται άραγε αυτό...? |
oros777
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
317 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/03/2007, 10:19:54
Αγαπητέ φίλε ΓιώργοΓι’ αυτά τα «χούγια» που έχουμε όλοι λίγο πολύ (και που έλεγε ο παππούς σου), πιθανόν να πούμε πάρα πολλά, όταν θα εξετάσουμε το θέμα των επτά ακτίνων κάποια στιγμή στο μέλλον. Σε κάθε ακτίνα θα δεις ότι υπάρχουν αρετές και ελαττώματα, σε προσωπικό κυρίως επίπεδο(όταν η συνείδηση δεν είναι εξελιγμένη, δηλαδή στον περισσότερο κόσμο) …
Δεν είναι τόσο ενθαρρυντικά τα πράγματα για εμάς τους ενσαρκωμένους στο ανθρώπινο Βασίλειο, γι’ αυτό ο πλανήτης Γη χαρακτηρίζεται ως πλανήτης του πόνου. … Το «χούι» είναι τούρκικη λέξη και στον πληθυντικό αναφέρεται ως «χούγια».
Το χούι αναφέρεται ως κακή συνήθεια, δηλαδή ως κάποιο χαρακτηριστικό επαναλαμβανόμενο ελάττωμα (χαρακτηριστικό γνώρισμα, αρνητική ιδιότητα). Παράδειγμα: δεν το ξέρεις το «χούι» του με το τίποτε γίνεται μπαρούτι. Τώρα γι’ αυτό που έλεγε ο παππούς σου:
quote:
«πρώτα σου βγαίνει η Ψυχή και μετά το χούι…»
Μπορεί να έχει πολλές ερμηνείες. Μία από αυτές: Όταν κάποιος πεθάνει (εγκαταλείποντας το σώμα του) και πάει στην άλλη πλευρά, στο αστρικό πεδίο. … Αυτοί που παραμένουν στο φυσικό πεδίο, αναφερόμενοι στον μακαρίτη πολλές φορές τον θυμούνται με τα «χούγια» του. Δηλαδή τα χούγια του παραμένουν στην μνήμη των γνωστών του και των συγγενών.
Τα έτσουζε ο μακαρίτης σε καθημερινή βάση. …
Ήταν πολύ γυναικάς. …
Του άρεσε το κουμάρι. …
Συνεχώς καυγάδιζε … Όταν ο μακαρίτης πάει στην άλλη πλευρά (δηλαδή στο αστρικό πεδίο, τον αστρικό κόσμο) εκεί αυτά τα χούγια τον ακολουθούν.
Παραμένουν ως οι κυρίαρχες αρνητικές χαρακτηριστικές ιδιότητες που είχε κατά την διάρκεια της φυσικής ενσάρκωσής του.
Λέγεται ότι εμφανίζονται στην ζωή του εκεί (στο αστρικό πεδίο που κατοικεί πλέον) σε υπερθετικό βαθμό. Όσο περισσότερα «χούγια» έχουν οι άνθρωποι κατά την διάρκεια της φυσικής τους ενσάρκωσης τόσο περισσότερο χρονικό διάστημα παραμένουν ως κάτοικοι του αστρικού κόσμου. Μπορούμε με λίγη φαντασία να σκεφτούμε το τι γίνεται με τους ιδιαζόντως ιδιοτελείς, άπληστους, απατεωνίσκους, αλαζόνες, σκληροπυρηνικούς, κτλ.
Έτσι έχει προκύψει το θέμα με την κόλαση. … και τον παράδεισο. Σε χαιρετώ φιλικά
Γνώθι σαυτόν
|
oros777
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
317 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/06/2007, 13:47:28
Αγαπητοί φίλοιΕπειδή υπάρχουν πάρα πολλά που ειπώθηκαν σχετικά με την ψυχή από διάφορους στοχαστές ανά τους αιώνες μέσα στο βιβλίο «Η Ψυχή και ο Μηχανισμός της», τα παραθέτω, για τους φίλους του esoterica. Α’ ΜΕΡΟΣ:
----------------------------------------
Η ΦΥΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ Στη διάρκεια των αιώνων η ψυχή υπήρξε αντικείμενο συζήτησης, επιχειρηματολογίας και προσπαθειών ορισμού. Προκάλεσε και προκαλεί το έντονο διανοητικό ενδιαφέρον όλων των εποχών και αποτελεί το εξέχον θέμα όλων των θρησκειών και των φιλοσοφιών. Απ’ αυτό και μόνο μπορούμε ίσως να συμπεράνουμε ότι πιθανόν η ψυχή ν’ αποτελεί ένα γεγονός της φύσης, γιατί οι μαρτυρίες χιλιετηρίδων πρέπει να έχουν μια πραγματική βάση. Αφού εξαλείψουμε όλα τα συμπεράσματα που βασίζονται σε οράματα κι εμπειρίες υστερικών, νευρωτικών και παθολογικών περιπτώσεων, παραμένει ένα υπόλοιπο μαρτυρίας και μια επαγωγική δομή που προέρχεται από λογικούς και ευυπόληπτους στοχαστές, φιλοσόφους κι επιστήμονες, η οποία απορρίπτει την άρνηση κι εγγυάται την αναγνώριση από μέρους της ανθρωπότητας.
Ο Δρ. Ρίτσαρντ Μύλλερ-Φράινφελς λέει: “Για να γράψει κανείς την ιστορία της πίστης του ανθρώπου στην ψυχή, θα έπρεπε να γράψει ταυτόχρονα την ιστορία όλης της ανθρώπινης φυλής”.
Το πρόβλημα συνοψίσθηκε σωστά απ’ τον Καθηγητή Έιμς: “Απ’ τη μια μεριά ήταν ο εαυτός ή η ψυχή με τη σκέψη της· απ’ την άλλη όλος ο κόσμος των αντικειμένων, των άλλων προσώπων και του Θεού. Για αιώνες η προσπάθεια των σοφών ήταν να βρουν κάποιο τρόπο να γεφυρώσουν το χάσμα ανάμεσα στον εαυτό και τα άλλα αντικείμενα. Αλλά με τις ιδέες σαν γεγονότα στο κεφάλι και με τα εξωτερικώς υφιστάμενα πράγματα δεν υπήρχε καμιά σίγουρη γέφυρα για να γίνει το πέρασμα που από μόνο του θα μπορούσε να εγγυηθεί ότι οι παραστάσεις στο κεφάλι ήταν αληθινές για τα αντικείμενα του εξωτερικού κόσμου. Από τις δύο πλευρές αυτού του χάσματος παρατάχθηκαν οι στρατιές των φιλοσόφων: οι ιδεαλιστές από την πλευρά του εαυτού να προσπαθούν μάταια να εκταθούν για να φτάσουν την πραγματικότητα που υπέθεταν χωριστή από τη σύλληψή τους· και στην αντίθετη πλευρά οι υλιστές ν’ αγωνίζονται ν’ αγνοήσουν τον εαυτό ή να τον θεωρήσουν σαν φάντασμα ή επιφαινόμενο, μια πνοή ή ομίχλη που εκρέει απ’ τον ίδιο το φυσικό κόσμο. Μερικοί, οι αποκαλούμενοι δυιστές, δέχονται αμφότερες τις πραγματικότητες, ψυχική και φυσική, όμως δίνουν στην καθεμιά τη θέση της και ποτέ δεν απάντησαν ικανοποιητικά στο ερώτημα πώς ο νους μεταβαίνει σε τόσο διαφορετικά αντικείμενα, ή πώς το αντικείμενο μπορεί να υπάρχει κι όμως να γίνεται γνωστό.” Θα είχαν εδώ τη θέση τους μερικοί ορισμοί της ψυχής. Συγκεντρώθηκαν από ένα μεγάλο πλήθος. Αξίζει να παρατηρήσουμε ότι υπάρχει μια πολύ αξιόλογη ομοιομορφία στον ορισμό και την ερμηνεία. Το Λεξικό του Ουέμπστερ ορίζει την ψυχή με πολύ ενδιαφέροντες όρους και με μεγάλη ακρίβεια από την άποψη της Ανατολικής σοφίας: “Μια οντότητα που νοείται σαν ουσία, υπόσταση, ή ενεργοποιό αίτιο της ατομικής ζωής, ειδικά της ζωής που εκδηλώνεται σε φυσικές δραστηριότητες· ο φορέας της ατομικής ύπαρξης, με διαφορετική φύση από το σώμα και θεωρούμενος συνήθως ότι έχει χωριστή ύπαρξη.” Καθώς ερευνά κανείς τις διαφορετικές ερμηνείες για τη φύση της ψυχής, προβάλλουν τρεις απόψεις κι αυτές συνοψίζονται ικανοποιητικά στο Λεξικό του Ουέμπστερ: “Πρώτο, η ψυχή θεωρήθηκε σαν οντότητα ή υποκείμενο που εκδηλώνεται ειδικά στις δραστηριότητες της εκούσιας σκέψης του ανθρώπου· συνιστά το υποκείμενο της εμπειρίας την οποία διαλογίζεται το σώμα· δεν είναι ο νους, αλλά αυτό που σκέπτεται και βούλεται. Δεύτερο, η ψυχή ταυτίσθηκε με το νου ή με τη συνειδητή εμπειρία· αυτή είναι η συνήθης έννοια της λέξης στην ψυχολογία και η γενική αντίληψη των ιδεαλιστών. Τρίτο, η ψυχή θεωρήθηκε σαν λειτουργία ή το σύνολο των λειτουργιών του εγκεφάλου· έτσι ο Πιέρ Τζ.Ζ. Καμπανί (1757-1808) δίδαξε ότι ο εγκέφαλος εκκρίνει σκέψη όπως το στομάχι χωνεύει την τροφή.” Το Λεξικό του Ουέμπστερ προσθέτει το εξής σχόλιο που έχει κατάλληλη εφαρμογή στην τωρινή τάση της παγκόσμιας σκέψης: “Μερικές απόψεις, όπως του Φέχνερ, ότι η ψυχή είναι η ακέραια μοναδική πνευματική διαδικασία σε σύνδεση με την ακέραια μοναδική σωματική διαδικασία, φαίνονται να στέκουν στο ενδιάμεσο μεταξύ των ιδεαλιστικών και υλιστικών απόψεων.” Ίσως τελικά η “ευγενής μεσαία ατραπός” την οποία τονίζουν οι Βουδδιστές, να κρατά για την ερχόμενη γενιά μια οδό διαφυγής απ’ τις ακραίες αυτές θέσεις. Οι Αιγύπτιοι θεωρούσαν ότι η ψυχή ήταν μια θεία ακτίνα που δρούσε μέσω μιας ιδιόμορφης ρευστής ουσίας, ενώ οι Εβραίοι τη θεωρούσαν σαν τη ζωτική αρχή. Οι Ινδοί διδάσκουν ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι τμήμα μιας αναλλοίωτης Αρχής, της Ψυχής του Κόσμου, της Άνιμα Μούντι, του διαπερνώντος τα πάντα Αιθέρα (Ακάσα) του χώρου. Αυτός ο Αιθέρας είναι απλά ο αγωγός ορισμένων τύπων ενέργειας και χρησιμεύει σαν μέσον αλληλοσχέτισης του ουσιώδους πνεύματος και της απτής ύλης. Ο Πυθαγόρας που έκανε τόσα πολλά στις μέρες του για να συνδέσει την Ανατολική και Δυτική φιλοσοφία, έδωσε την ίδια διδασκαλία. Στη Κίνα ο Λάο Τσε δίδαξε ότι η πνευματική ψυχή είναι ενωμένη με την ημιυλική ζωτική ψυχή κι αυτές εμψυχώνουν το φυσικό σώμα. Οι Έλληνες με τη σειρά τους θεωρούσαν ότι η ψυχή (μ’ όλες τις νοητικές ικανότητες) ήταν χωριστή απ’ το σώμα, ενώ οι Ρωμαίοι θεωρούσαν την ψυχή σαν τριπλότητα – πνευματική ψυχή, διανοητική ψυχή ή νου και ζωτικό σώμα. Πολλοί, όπως ο Θεόφραστος, τη θεωρούσαν σαν “πραγματική αρχή του πάθους” και “Οι Στωικοί κυκλοφόρησαν ένα νέο ορισμό της εμψυχώνουσας αρχής ή της θεωρίας των ζωτικών διεργασιών, δηλαδή του πνεύματος… Με την εισαγωγή του πνεύματος άρχισε η τριχοτόμηση της ανθρώπινης προσωπικότητας σε σώμα, ψυχή και πνεύμα, που έλαβε εξέχουσα θέση στις θεωρίες των θεολόγων. Η αντίληψη για την ψυχή… διαφοροποιήθηκε σε δύο έννοιες… δηλαδή από τη μια μεριά η ζωτική δύναμη των φυσιολόγων και από την άλλη το πνεύμα ή η άϋλη ψυχή του ανθρώπου.” Οι Στωικοί έδωσαν επομένως έμφαση σε μια διδασκαλία που ευθυγραμμιζόταν πλήρως με την Ανατολική φιλοσοφία. Γεφύρωσαν συνεπώς το χάσμα ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια. Ο Πλάτων εξήγησε τη δοξασία της ψυχής με τον εξής τρόπο: “Πίστευε ότι η ψυχή είχε τρία μέρη. Ένα αθάνατο ή έλλογο μέρος που προερχόταν απ’ το Θεό· ένα άλλο θνητό, ζωώδες ή ευαίσθητο μέρος, την έδρα της όρεξης και αίσθησης, που ανήκε στο σώμα· κι ένα τρίτο που βρισκόταν ανάμεσά τους κι έκανε εφικτή την αλληλενέργειά τους – θέληση ή πνεύμα – διαμέσου του οποίου η λογική κατακτούσε την επιθυμία. Τα φυτά έχουν το κατώτατο μέρος· τα ζώα τα δύο κατώτερα· αλλά το έλλογο μέρος είναι αποκλειστικά ανθρώπινο.
Θεωρούσε την έλλογη ψυχή άϋλη και μεταφυσική σε φύση, αδύνατο να συλληφθεί απ’ τις αισθήσεις και νοητή μόνο απ’ τη διάνοια. Η ένωση με το θνητό, υλικό και φυσικό σώμα ήταν ένα μικρό συμβάν στη μακρά σταδιοδρομία της… Έτσι o Πλάτων χάραξε μια θεμελιώδη διάκριση μεταξύ ψυχής και σώματος.” Ο Αριστοτέλης θεωρούσε την ψυχή σαν άθροισμα των ζωτικών αρχών κι ότι ήταν για το σώμα ό,τι η όραση για το μάτι. H ψυχή ήταν γι’ αυτόν το αληθινό Ον στο σώμα και μαζί του συμφωνούσε ο Πλωτίνος. Θεωρούσε την ψυχή σαν τη ζώσα αισθαντικότητα του σώματος, που ανήκε σε έναν ανώτερο βαθμό ύπαρξης απ’ την ύλη. Ο Τερτυλλιανός διαιρούσε την ψυχή σε δύο μέρη, μια ζωτική και μια έλλογη αρχή, όπως έκανε ο Άγιος Γρηγόριος. Οι περισσότερες σχολές της Ανατολής θεωρούν την ψυχή σαν τον εαυτό, το άτομο και ο Χριστιανικός μυστικισμός ασχολείται με τη διευκρίνιση της διδαχής του Απ. Παύλου, ότι σε κάθε ανθρώπινο ον ενοικεί μια δυναμικότητα την οποία αποκαλεί “ο εν υμίν Χριστός” και η οποία με την παρουσία της επιτρέπει σε κάθε άνθρωπο να επιτύχει τελικά την κατάσταση του Χριστού. Μια στενή σύγκριση της Χριστιανικής και της Ανατολικής διδασκαλίας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι όροι: Εαυτός, Ψυχή, Χριστός, υποδηλώνουν την ίδια κατάσταση ύπαρξης ή συνείδησης και υποδεικνύουν την υποκειμενική πραγματικότητα σε κάθε άνθρωπο. Οι πρώτοι Χριστιανοί Πατέρες επηρεάσθηκαν υπερβολικά απ’ τις Ελληνικές ιδέες για την ψυχή και η διδασκαλία τους χρωματίσθηκε αργότερα απ’ το Γνωστικισμό και το Μανιχαϊσμό. Θεωρούσαν την ψυχή φως και το σώμα σκοτάδι· το φως πρέπει να ακτινοβολήσει το σώμα και τελικά ν’ απελευθερωθεί απ’ αυτό. Ο Άγιος Γρηγόριος, τον 4ο αιώνα, τόνισε την τριπλότητα σώμα, ψυχή και πνεύμα, όπως κι ο Απ. Παύλος. Συνόψισε στη διδασκαλία του την άποψη των καλύτερων στοχαστών της εποχής του και (παραθέτοντας το Δρ. Χολλάντερ) δίδαξε ότι: “…η ψυχή δεν έχει μέρη, αλλά ο Γρηγόριος διέκρινε θρεπτικές, ευαίσθητες κι έλλογες ικανότητες που αντιστοιχούν στο σώμα, την ψυχή και το πνεύμα. Η έλλογη φύση δεν υπάρχει εξίσου σ’ όλα τα μέρη του σώματος. Η ανώτερη φύση χρησιμοποιεί την κατώτερη σαν φορέα της. Στην ύλη εδρεύει η ζωτική δύναμη· στη ζωτική δύναμη ενοικεί η ευαίσθητη δύναμη και με την ευαίσθητη δύναμη ενώνεται η έλλογη. Έτσι η ευαίσθητη ψυχή είναι ένα μέσον, αγνότερο από τη σάρκα και πυκνότερο απ’ την έλλογη ψυχή. Συνεπώς η ενωμένη με το σώμα ψυχή είναι η πραγματική πηγή κάθε δραστηριότητας.” Απ’ τον 5ο αιώνα ως το 17ο έχουμε τις ιδέες διαφόρων σχολών· των Σχολαστικών, των Αράβων φιλοσόφων, των Καββαλιστών, καθώς και των φιλοσόφων του Μεσαίωνα κι εκείνης της αξιοσημείωτης ομάδας ανθρώπων που έφεραν τη Μεταρρύθμιση και την Αναγέννηση. Συζήτησαν τις διάφορες θεωρίες που ερμήνευαν την ψυχή, αλλά δεν έγινε μεγάλη πρόοδος γιατί βαθμιαία όλα έτειναν στην ανάδυση της σύγχρονης επιστήμης, στην εδραίωση της σύγχρονης ιατρικής και στις αποκαλύψεις της εποχής του ηλεκτρισμού. Βαθμιαία η μορφική όψη της φύσης και οι νόμοι που διέπουν τα φυσικά φαινόμενα απορρόφησαν την προσοχή ώσπου οι εικασίες για την ψυχή και τη φύση της αφέθηκαν όλο και περισσότερο στους θεολόγους. Το 17ο αιώνα ο Σταλ έγραψε λεπτομερώς για το ζήτημα της ψυχής και συνόψισε μεγάλο μέρος της διδασκαλίας που υπήρχε στην εποχή του. Αυτή ορίσθηκε σαν Θεωρία του Ανιμισμού. Είναι η δοξασία ότι η ψυχή είναι η ζωτική αρχή κι ευθύνεται για κάθε οργανική ανάπτυξη. Μιλάμε για τον ανιμισμό των υπανάπτυκτων φυλών που προσωποποίησαν και λάτρεψαν τις δυνάμεις της φύσης· αναγνωρίζουμε ότι o ανιμισμός που σκιαγράφησε ο Σταλ στους τελευταίους κύκλους της εποχής μας ήταν πάντα παρών· μελετάμε τη διδασκαλία των σύγχρονων επιστημόνων για τη δύναμη, την ενέργεια, το άτομο και διαπιστώνουμε ότι είμαστε αντιμέτωποι με έναν κόσμο ενεργειών που δεν μπορούμε ν’ αρνηθούμε. Ζούμε σε ένα σύμπαν που εμψυχώνεται από δυνάμεις. Ταχύτητα, δραστηριότητα, ζωτικότητα, μεταφορά, μετάδοση του ήχου, ηλεκτρική ενέργεια και πολλές τέτοιες φράσεις είναι τα σημερινά συνθήματα. Μιλάμε και σκεφτόμαστε με όρους δύναμης.
Ο Σταλ συνόψισε τη διδασκαλία με τους επόμενους όρους: “Το σώμα κατασκευάσθηκε για την ψυχή· η ψυχή δεν έγινε για το σώμα και δεν είναι προϊόν του σώματος… Η πηγή κάθε ζωτικής κίνησης είναι η ψυχή που δομεί τη μηχανή του σώματος και τη διατηρεί για κάποιο διάστημα ενάντια στις εξωτερικές επιδράσεις… Η άμεση αιτία του θανάτου δεν είναι η ασθένεια αλλά η απευθείας δράση της ψυχής που αφήνει τη σωματική μηχανή, είτε επειδή έχει καταστεί μη λειτουργική λόγω κάποιας σοβαρής βλάβης, είτε επειδή επιλέγει να μην εργασθεί πλέον μαζί της.” (Από το βιβλίο «Η Ψυχή και ο Μηχανισμός της»).
---------------------------------------- Σε λίγες μέρες θα ακολουθήσει το δεύτερο μέρος. Εύχομαι εποικοδομητικό στοχασμό.
Γνώθι σαυτόν
|
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/06/2007, 12:56:53
Ας συμφωνήσω μαζί σου σε όλα αγαπητέ oros777 .
Η ψυχή λοιπόν ενσαρκώνεται και επαναενσαρκώνεται σε ένα ανθρώπινο σώμα , έως ότου επιτευχτεί η πολυπόθητη συνειδητοποίηση του θείου εντός μας .
Εγώ θα συμφωνήσω μαζί σου ακόμη και στο σημείο ότι ,αυτή είναι η μοναδική αλήθεια .
Δεν υπάρχει φίλε μου η καθημερινότητα ?
Αυτή δεν είναι διαφορετική για τον καθέναν από εμάς , η τουλάχιστον την αντιλαμβάνεται διαφορετικά ο καθένας μας ? Αυτό δεν συμβαίνει για τον λόγο ,ότι υπάρχουνε οι ταξικές διαφορές μεταξύ μας ? Πως θα ενωποιηθούνε σε μία και μοναδική ?
Αυτό γίνεται μόνον σε επίπεδο θεωρητικής προσέγγισης των πραγμάτων .
Στην πράξη ,ακόμη και η ποιο ολοκληρωμένη ατομική προσωπική αντίληψη , για το νόημα της υπάρξεώς της , αιωρείται στο κενό .
Δεν αποτελεί προϋπόθεση η ενοποίηση όλων των αστικών τάξεων ,σε μία και μοναδική ,για να αποκτήσουνε συλλογικό νόημα οι προσπάθειες μας , προς την πολυπόθητη ένωση μας με το θείο ?
Δεν είναι θεωρητικό δεδομένο η ένωση αυτή , όταν η πλειοψηφία του πλανήτη μας , αγωνίζεται ,για την καθημερινή σωματική επαλήθευση (επιβεβαίωσή ) του ?
Δεν θα πάρω ως παράδειγμα την ατομική μου ύπαρξη ,αλλά των συνανθρώπων μας , που θέλουνε να σωθεί η ψυχή τους , αλλά αδυνατούνε να ανταπεξέλθουνε στην καθημερινή σαρκική επιβίωσή τους . Αυτοί οι συνάνθρωποί μας , δεν αποτελούνε την πλειοψηφία του πλανήτη μας ? Και εμείς οι υπόλοιποι ( μέσα είμαι και εγώ ) , που έχουμε την πολυτέλεια να ζούμε σε μια εξελιγμένη κοινωνία , πως με ποιον τρόπο θα τους βοηθήσουμε ? Γράφοντας τους την δική μας προσωπική αλήθεια , που ποτέ δεν θα μάθουνε , γιατί απλά δεν έχουνε πρόσβαση στο ηλεκτρονικό διαδίκτυο ?
Και δεν έχουνε γιατί στην κοινωνία μας , υπερισχύει συντριπτικά η αντίληψη του προσωπικού μας συμφέροντος .
ΠΡΩΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΕΜΙΣΕΙ Η ΚΟΙΛΙΑ , ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ?
Αν αυτή είναι συνήθως άδεια και γουργουρίζει , πως θα αντιληφθεί εσένα , η τον κάθε συνάνθρωπό μας , που πιστεύει ,αλλά στην ουσία δεν γνωρίζει την μία και μοναδική αλήθεια . Και δεν την γνωρίζει ,γιατί ακόμη προσπαθεί να τελειοποιήσει την ύπαρξή του , σε μία κοινωνία , που είναι απόλυτα υλικά κατευθυνόμενη . Ας θεωρήσουμε και εξετάσουμε ακόμη και το ενδεχόμενο , ότι κάποιοι το κατόρθωσαν . ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΛΟΓΙΚΑ ΝΑ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ(να είναι εμποτισμένο ) ΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ? Αυτό που ήθελα να σου μεταφέρω, είναι η πρακτική πλευρά της τελειοποίησης της ψυχής μας .
Αυτή δεν αιωρείται στον κενό , όταν έχουμε διαβάσει σχεδόν όλη την αιώνια σοφία του κόσμου μας ,αλλά αδυνατούμε να δείξουμε τον τρόπο, με τον οποίο την εμπεδώσαμε , στους αγαπητούς συνανθρώπους μας ?
Προσπάθησα να στοχαστώ εποικοδομητικά ,όπως μας παρότρυνες στο τελευταίο μήνυμα σου .
Αν κατά την δική σου προσωπική αντίληψη δεν είναι εποικοδομητική , θα ήθελα να προσπαθήσεις να μου υποδείξεις το λανθασμένο σκεπτικό μου .
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ .
|
oros777
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
317 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/06/2007, 00:04:27
Αγαπητέ alfa-omegaΜε συγχωρείς που δεν απάντησα άμεσα στο μήνυμά σου αλλά έχω κάποια προβλήματα χρόνου. Παρακολούθησα με προσοχή τον προβληματισμό σου και αντιλαμβάνομαι ότι αυτός κυρίως περιστρέφεται σ’ αυτό που αναφέρεις: quote:
ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΛΟΓΙΚΑ ΝΑ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ(να είναι εμποτισμένο ) ΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΒΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ?Αυτό που ήθελα να σου μεταφέρω, είναι η πρακτική πλευρά της τελειοποίησης της ψυχής μας .
Αυτή δεν αιωρείται στον κενό , όταν έχουμε διαβάσει σχεδόν όλη την αιώνια σοφία του κόσμου μας ,αλλά αδυνατούμε να δείξουμε τον τρόπο, με τον οποίο την εμπεδώσαμε , στους αγαπητούς συνανθρώπους μας ?
Νομίζω ότι συμφωνούμε εντελώς με το θέμα της πρακτικότητας. Δηλαδή με τον τρόπο ή τους τρόπους που θα πρέπει να βοηθούμε τους συνανθρώπους μας στην καθημερινότητα. Αν δεν το κάνουμε τότε είμαστε υποκριτές. Γιατί οι υποκριτές γνωρίζουν πάρα πολλά πράγματα σε θεωρητική βάση αλλά άλλα πράττουν στην καθημερινότητα. Αν παρακολουθούσες αυτά που γράφω εδώ και εννέα μήνες μέσα στο esoterica θα έβλεπες ότι συνεχώς σε διάφορα σημεία τονίζω την ανάγκη της πρακτικής εφαρμογής στην καθημερινότητα. Ερχόμαστε λοιπόν σ’ αυτό το θέμα που ονομάζεται ΥΠΗΡΕΣΙΑ προς τον συνάνθρωπο. Όπως θα αντιλαμβάνεσαι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. Δεν είναι ίδιοι φυσικά από την σκοπιά της συνείδησης.
Όταν κάποιος αποφασίσει να υπηρετήσει τους συνανθρώπους του θα πρέπει να γνωρίζει τι είναι αυτό που μπορεί να προσφέρει και μάλιστα αν αυτό που πρόκειται να προσφέρει το χρειάζονται οι συνάνθρωποί του. Γιατί αν δεν το χρειάζονται τότε θα τους είναι άχρηστο. Ας δούμε λοιπόν μερικές από τις ανάγκες των σημερινών συνανθρώπων στο περιβάλλον μας. Θα προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε το θέμα περιεκτικά. 1) Υπάρχουν υλικές ανάγκες.
2) Υπάρχουν συναισθηματικές ανάγκες.
3) Υπάρχουν διανοητικές ανάγκες.
4) Υπάρχουν ψυχικές – πνευματικές ανάγκες. Μπορούμε να διευκρινίσουμε ότι στις υλικές ανάγκες υπεισέρχεται ο οικονομικός – πολιτικός παράγων κυρίως. Στις συναισθηματικές ανάγκες των συνανθρώπων μας εμφανίζεται ο ψυχολογικός παράγων που αναλαμβάνεται κυρίως από τους σημερινούς ψυχολόγους αλλά και τους ανθρώπους της θρησκείας. … Στις διανοητικές ανάγκες εμφανίζονται οι διάφορες εκπαιδευτικές και επιστημονικές ομάδες. Ενώ στις ψυχικές πνευματικές ανάγκες εμφανίζονται εκτός από την δράση της εκκλησίας όλες οι φιλοσοφικές και εσωτερικές εκείνες ομάδες που με κάθε τρόπο προσπαθούν να δώσουν την λεγόμενη πνευματική τροφή προκειμένου να διευρυνθεί η ανθρώπινη συνείδηση και να αποκτήσει κατά το δυνατόν ο άνθρωπος επαφή με την Αιώνια Συνείδηση. Θα πρέπει συνεπώς να κατανοήσουμε εμείς σε ποια ομάδα ανήκουμε ως άτομα και τι ακριβώς μπορούμε να προσφέρουμε ώστε να μπορέσουμε να υπηρετήσουμε κατά το δυνατόν καλύτερα και με τον τρόπο και τα χαρίσματα που έχουμε. Μπορεί κάποιος που έχει υλικά αγαθά να υπηρετήσει φτωχούς ανθρώπους. Κάποιος άλλος που είναι ήρεμος ως χαρακτήρας να συντελεί στην συναισθηματική ηρεμία των συνανθρώπων του. Να ακούει τον προβληματισμό τους και να συμπάσχει κατά το δυνατόν στον ανθρώπινο πόνο. Κάποιοι άλλοι που έχουν διανοητικά αποθέματα θα μπορούσαν να προσφέρουν τις γνώσεις τους ανιδιοτελώς σε όσους τις χρειάζονται. Παραδείγματος χάριν έστω ότι κάποιος είναι μαθηματικός. Μπορεί να βοηθήσει ορισμένα φτωχά παιδιά που είναι αδύνατα στα μαθηματικά χωρίς να τους παίρνει χρήματα. Κάποιος άλλος που είναι γιατρός μπορεί να συστρατευθεί με τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα και να πάει στην Αφρική για να βοηθήσει στις ασθένειες του κόσμου εκεί.
Υπάρχουν πάρα πολλές μη κυβερνητικές ομάδες στο κόσμο σήμερα που μπορεί κάποιος να προσφέρει την εθελοντική ανιδιοτελή του εργασία. Τώρα πηγαίνουμε σε κάποια θέματα που είναι πιο σοβαρά και έχουν να κάνουν με τον ψυχικό εσωτερικό μας κόσμο.
Ορισμένοι άνθρωποι σήμερα συνειδητοποιούν ότι για να αλλάξει ο κόσμος θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να αλλάξουν αυτοί τον εαυτό τους. Γιατί όλοι μας λίγο πολύ μαζί με τις αρετές μας έχουμε και αρκετά ελαττώματα. Μάλιστα όταν μερικοί από εμάς έχουμε φτάσει στο εξελικτικό σημείο που καταλαβαίνουμε ότι τα ελαττώματά μας δημιουργούν αρνητικά προβλήματα στους συνανθρώπους μας, η εργασία με τον εαυτό μας είναι το επόμενο βήμα για μας. Αυτή η συνειδητή εργασία με τον εαυτό μας είναι από τις κύριες εργασίες που ακολουθούν όλοι οι αληθινοί μαθητές του εσωτερισμού και φυσικά οι συνειδητοποιημένοι άνθρωποι μέσα στις θρησκείες.
Οι τρόποι είναι γνωστοί και υπάρχει μία πλούσια αναφορά εργασιών σε όλες τις θρησκείες και σε όλες τις αληθινές σχολές του εσωτερισμού.
Μερικοί που κάνουν ορισμένα βήματα μεταδίδουν στην συνέχεια τις γνώσεις και την εμπειρία τους στο περιβάλλον τους για να βοηθήσουν άλλους που έχουν παρόμοιες ανάγκες και ούτω καθεξής. … Δεν γνωρίζω αν κάλυψα λίγο τον προβληματισμό σου. Σε χαιρετώ καλό βράδυ
Γνώθι σαυτόν
|
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/06/2007, 21:49:13
quote:
Στις συναισθηματικές ανάγκες των συνανθρώπων μας εμφανίζεται ο ψυχολογικός παράγων που αναλαμβάνεται κυρίως από τους σημερινούς ψυχολόγους αλλά και τους ανθρώπους της θρησκείας. …
Τον δικό σου ψυχολογικό παράγοντα αδελφέ oros777 τον αναλαμβάνουνε κυρίως οι ψυχολόγοι και οι άνθρωποι της θρησκείας ?
Θέτω αυτό το προσωπικό ερώτημα , επειδή τις ανάγκες αυτές , τις αναλαμβάνω και τις καλύπτω ο ίδιος αυτοπροσώπως .
Θα συμφωνήσω βέβαια μέχρι το σημείο, ότι δέχομαι επιρροές από τους δύο αυτούς κλάδους .
|
oros777
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
317 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/06/2007, 01:23:07
Αγαπητέ alfa-omegaquote:
Τον δικό σου ψυχολογικό παράγοντα αδελφέ oros777 τον αναλαμβάνουνε κυρίως οι ψυχολόγοι και οι άνθρωποι της θρησκείας ?
Τον ατομικό μου ψυχολογικό παράγοντα φίλε alfa-omega τον αναλαμβάνει η Αιώνια Ψυχή και … ευρύτερα ο Θεός και οι Νόμοι Του. Εύχομαι μάλιστα αυτό να συνειδητοποιείται όσο το δυνατόν από περισσότερους. Ατομικά δέχομαι ότι οι Ψυχές των ανθρώπων (ή ακόμη καλύτερα οι ανθρώπινες Μονάδες) αποτελούν κυτταρική σύσταση Του σώματος Του Θεού μέσα στον Οποίο ζούμε κινούμαστε και υπάρχουμε. Σε χαιρετώ καληνύχτα
Γνώθι σαυτόν
|
oros777
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
317 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/06/2007, 10:31:05
Αγαπητοί φίλοιΣυνεχίζω την παράθεση σχετικών κειμένων με την ψυχή που ειπώθηκαν από διάφορους στοχαστές ανά τους αιώνες, από το βιβλίο «Η Ψυχή και ο Μηχανισμός της». Β’ ΜΕΡΟΣ:----------------------------------------
Ο ορισμός του Μπέρκλεϋ για την ψυχή έχει ενδιαφέρον, επειδή την ορίζει σαν ένα απλό, δραστήριο ον που μας αποκαλύπτεται δια της εμπειρίας.
Η σύγχρονη υλιστική ψυχολογία που θεωρεί την ψυχή σαν προϊόν εγκεφαλικής δραστηριότητας, δεν είναι ίσως εντελώς λανθασμένη, αλλά πραγματεύεται μια δευτερεύουσα εκδήλωση της ζωτικής ψυχής. Ο Δρ. Μύλλερ-Φράινφελς λέει: “…δεν πρέπει να θεωρούμε το σώμα σαν ατομιστικό μηχανισμό, αλλά μάλλον σαν φορέα μιας περιεκτικής ζωτικής ενέργειας· τότε το ‘σώμα’ παύει να είναι απλώς ύλη και νοείται σαν ‘εμψυχωμένο’.” Συνεχίζει επίσης λέγοντας: “Και τώρα βλέπουμε επιτέλους μια πιθανότητα να φτάσουμε σε μια αντίληψη της ψυχής! Ας θυμηθούμε πώς το ανθρώπινο γένος έφτασε στη διαμόρφωση αυτής της αντίληψης. Όχι για να εξηγήσει τη ‘συνείδηση’ (γιατί η ‘ψυχή’ μπορεί να υπάρχει χωρίς συνείδηση), αλλά για να κάνει κατανοητή την περίπλοκη εκείνη συνέχεια των δραστηριοτήτων την οποία αποκαλούμε ζωή, το ανθρώπινο γένος δημιούργησε την αντίληψη της ψυχής. Τονίσαμε ήδη το γεγονός ότι σ’ όλες τις πρωτόγονες κουλτούρες η ‘ψυχή’ δεν είναι κατά κανένα τρόπο ταυτόσημη με τη συνείδηση κι ότι αυτή η ισοδυναμία είναι ένας μεταγενέστερος φιλοσοφικός περιορισμός. Στην πραγματικότητα ό,τι καταλαβαίνει ο πρωτόγονος άνθρωπος σαν ‘ψυχή’ είναι αυτό που σήμερα αποκαλούμε ‘ζωή’. ‘Εμψυχωμένος’ και ‘ζωντανός’ είναι σαν αντιλήψεις πλήρως ταυτόσημες, όπως είναι ταυτόσημες οι αντιλήψεις ‘άψυχος’ και ‘νεκρός’. Η Ελληνική λέξη ψυχή κατά κανένα τρόπο δεν υποδηλώνει απλώς συνείδηση, αλλά μπορεί συνήθως να μεταφρασθεί απλά σαν ‘ζωή’ και παρόμοια σε πολλές περιπτώσεις οι Γερμανικές λέξεις Leben και Seele, όπως και οι Αγγλικές λέξεις ‘life’ και ‘soul’ είναι εναλλάξιμες…
Σ’ αυτό ωστόσο συμφωνούμε με αμφότερες τις κύριες τάσεις της σύγχρονης φιλοσοφίας. Ακόμη και οι πρόσφατοι υλιστές έφτασαν να παραδεχθούν ότι η ψυχή δεν είναι ουσία, αλλά ότι οι ψυχικές διαδικασίες συμβαίνουν στην ουσία και θεωρούνται συνεπώς ισοδύναμες με την ‘κίνηση’. Από την άλλη πλευρά οι συνειδιστές θεωρούν επίσης τις ψυχικές διαδικασίες σαν ‘γεγονότα’ τα οποία πρέπει κάπως να τα συσχετίσουν με τις φυσικές κινήσεις.
Δεχόμαστε και τις δύο αυτές απόψεις. Ό,τι καλούμε ‘ψυχή’ δεν είναι ούτε μια εκτεταμένη ‘ουσία’ ούτε μια σκεπτόμενη ‘ουσία’· δεν είναι καν ‘ουσία’, αλλά ένα πολύπλοκο γεγονός, μια συνέχεια αποτελεσμάτων, που απ’ τη μια μεριά αποκαλύπτεται στη δόμηση του σώματος και απ’ την άλλη στη συνείδηση.
Ωστόσο αυτή η δοξασία μας που δε διαιρεί το σύμπαν σε ουσία και συνείδηση, αλλά βάζει ένα συνδετικό κρίκο μεταξύ των δύο, που από τη μια μεριά αποκαλύπτεται υλικά αλλά είναι επίσης η υπόθεση της συνείδησης, διαφέρει τόσο απ’ τον υλισμό όσο κι απ’ το συνειδισμό στο ότι δεν αντιλαμβάνεται την ψυχή σαν υφιστάμενη μόνο στην ουσία ούτε ακόμη μόνο στη συνείδηση. Αντίθετα τόσο η συνείδηση όσο και το σώμα μας εμφανίζονται μόνο σαν αποτέλεσμα ενός τρίτου πράγματος που περιλαμβάνει και τις δύο, παράγοντας τη συνείδηση και δίνοντας επίσης μορφή στο ακατέργαστο υλικό. Είδαμε ήδη ότι η συνείδηση πρέπει κατ’ ανάγκη ν’ απαιτεί μια βαθύτερη ‘ύπαρξη’, ενώ η υλιστική θεωρία απαιτεί μια διαμορφωτική ‘δύναμη’ που σχηματίζει το σώμα και μαζί του την ψυχή. Θα μπορούσε κανείς να ονομάσει αυτή τη θεωρία ‘μονιστική’, παρότι αποφεύγει τη μονομέρεια όπως ακριβώς αποφεύγει και το δυαδισμό, μόνο που η έννοια έχει πολυχρησιμοποιηθεί και τόσο η θεωρία του συνειδισμού όσο και η υλιστική θεωρία περιγράφηκαν – παρότι τελικά εσφαλμένα – σαν μονιστικές. Ονομάζουμε τη θεωρία στην οποία εργαζόμαστε, δυναμιστική θεωρία, επειδή παρουσιάζει τη φύση της ψυχής σαν κατευθύνουσα δύναμη· και μπορούμε επίσης να την ονομάσουμε βιταλιστική, επειδή αυτή η δύναμη που δίνει στο σώμα μορφή και γεννά τη συνείδηση, αποδεικνύεται ότι είναι ταυτόσημη με τη ζωή.” Στα λόγια της Μυστικής Δοξασίας βρίσκουμε μια νύξη για τη σχέση μεταξύ αυτών των τριών, πνεύματος, ψυχής και σώματος: “Βλέπουμε τη Ζωή σαν τη Μία Μορφή Ύπαρξης που εκδηλώνεται σ’ ό,τι αποκαλείται Ύλη· ή σ’ ό,τι ονομάζουμε, διαχωρίζοντάς τα εσφαλμένα, Πνεύμα, Ψυχή και Ύλη στον άνθρωπο. Ύλη είναι ο Φορέας για την εκδήλωση της Ψυχής σ’ αυτό το πεδίο ύπαρξης και Ψυχή είναι ο Φορέας σ’ ένα ανώτερο πεδίο για την εκδήλωση του Πνεύματος κι αυτά τα τρία είναι μια Τριάδα που τη συνθέτει η Ζωή η οποία διαπερνά τα πάντα.” Η ψυχή, ο εαυτός είναι συνώνυμοι όροι στην Ανατολική φιλολογία. Η κύρια πραγματεία για την Ψυχή, τη φύση, το σκοπό και τον τρόπο ύπαρξής της είναι η Μπαγκαβάτ Γκιτά, η πιο φημισμένη απ’ όλες τις Ανατολικές Γραφές. Ο Ντόυσσεν συνοψίζει τη διδασκαλία για το Άτμα, τον εαυτό ή ψυχή, ως εξής: “Αν για τον τωρινό μας σκοπό διατηρήσουμε σταθερά αυτή τη διάκριση του Βράχμαν σαν της κοσμικής αρχής του σύμπαντος και του άτμαν σαν της ψυχικής, η θεμελιώδης σκέψη ολόκληρης της φιλοσοφίας των Ουπανισάδων μπορεί να εκφρασθεί με την απλή εξίσωση:
Βράχμαν = Άτμαν.
Δηλαδή το Βράχμαν, η δύναμη που μας παρουσιάζεται υλοποιημένη σ’ όλα τα υπάρχοντα πράγματα, που δημιουργεί, στηρίζει, συντηρεί και δέχεται πάλι μέσα της όλους τους κόσμους, η αιώνια αυτή άπειρη θεία δύναμη είναι ταυτόσημη με το άτμαν, μ’ αυτό που αφού αποβάλλουμε καθετί εξωτερικό, ανακαλύπτουμε μέσα μας σαν την πραγματική πιο ουσιώδη ύπαρξή μας, τον ατομικό μας εαυτό, την ψυχή. Αυτή η ταυτότητα του Βράχμαν και του άτμαν, του Θεού και της ψυχής, είναι η θεμελιώδης σκέψη ολόκληρης της δοξασίας των Ουπανισάδων…
Το άτμαν, όπως τονίστηκε ήδη συχνά, είναι μια ιδέα που επιδέχεται πολλές διαφορετικές ερμηνείες. Η λέξη δεν υποδηλώνει κάτι περισσότερο απ’ τον ‘εαυτό’ κι ανακύπτει τότε το ερώτημα τι θεωρούμε σαν εαυτό μας. Τρεις θέσεις είναι εδώ δυνατές, ανάλογα αν άτμαν νοείται (1) ο σωματικός εαυτός, το σώμα· (2) η ατομική ψυχή, ελεύθερη απ’ το σώμα, η οποία σαν γνωρίζον υποκείμενο διαφέρει και διακρίνεται απ’ το αντικείμενο· ή (3) η υπέρτατη ψυχή στην οποία υποκείμενο και αντικείμενο δε διακρίνονται πια μεταξύ τους, ή σύμφωνα με την Ινδική αντίληψη είναι το γνωρίζον υποκείμενο χωρίς αντικείμενο.” Ένας Ανατολίτης συγγραφέας σχολιάζει ως εξής: “Όλα τα οργανικά όντα έχουν μια αρχή αυτοκαθορισμού στην οποία δίνεται γενικά το όνομα ‘ψυχή’. Με την αυστηρή έννοια της λέξης η ‘ψυχή’ ανήκει σε κάθε ύπαρξη που έχει μέσα της ζωή και οι διάφορες ψυχές έχουν φύση θεμελιωδώς ταυτόσημη. Οι διαφορές οφείλονται στις φυσικές οργανώσεις που συσκοτίζουν κι εμποδίζουν τη ζωή της ψυχής. Η φύση των σωμάτων στα οποία ενσωματώνονται οι ψυχές εξηγεί τους ποικίλους βαθμούς συσκότισης.
Κάθε βούδδι, με τις επαφές των αισθήσεων και τα σχετικά, είναι ένας απομονωμένος οργανισμός που καθορίζεται από το περασμένο κάρμα του κι έχει τη δική του ιδιαζόντως συναφή άγνοια (αβίντυα). Το εγώ είναι η ψυχολογική μονάδα εκείνου του ρεύματος συνειδητής εμπειρίας που συνιστά ό,τι γνωρίζουμε σαν εσώτερη ζωή ενός εμπειρικού εαυτού.
Ο Εμπειρικός Εαυτός είναι μείγμα του ελεύθερου πνεύματος και του μηχανισμού, της πουρούσα και της πρακρίτι… Κάθε εγώ κατέχει μέσα στο πυκνό υλικό σώμα το οποίο αποσυντίθεται κατά το θάνατο, ένα λεπτοφυές σώμα, σχηματισμένο απ’ τον ψυχικό μηχανισμό που περιλαμβάνει τις αισθήσεις.” Μια Ινδική γραφή συνοψίζει αυτή τη διδασκαλία ως εξής: “Έτσι υπάρχουν τέσσερα Άτμα – η ζωή, ο νους, η ψυχή, το πνεύμα. Η έσχατη δύναμη που βρίσκεται στη ρίζα της μακροκοσμικής ισχύος των εκδηλώσεων της ψυχής, του νου και της ζωικής αρχής, είναι το πνεύμα.” Όλα λοιπόν φαίνονται να είναι μια έκφραση της ζωικής δύναμης και αρχίζουμε να προσεγγίζουμε την αλήθεια όπως διατυπώθηκε στην Ανατολή, ότι η ύλη είναι πνεύμα ή ενέργεια στην κατώτατη εκδήλωσή του και το πνεύμα είναι ύλη στην ανώτατη έκφρασή της. Ανάμεσα στα δύο αυτά άκρα κι έτσι εκδηλούμενες σε χρόνο και χώρο έρχονται εκείνες οι ποικιλίες της εκδηλωμένης ζωής-συνείδησης που απορροφούν το ενδιαφέρον του θρησκευόμενου, του ψυχολόγου, του επιστήμονα και του φιλοσόφου, ανάλογα με τις ιδιάζουσες προτιμήσεις και τάσεις τους. Όλοι μελετούν τις ποικίλες όψεις της μιας εμψυχώνουσας ζωής.
Οι διαφοροποιήσεις, οι ορολογίες και οι κατατάξεις σε σχέση με τις ποικίλες αυτές προσεγγίσεις στην αλήθεια είναι η αιτία της μεγάλης σύγχυσης. Ασχολούμαστε με το διαχωρισμό μιας ενωμένης Πραγματικότητας σε μέρη και κάνοντάς το χάνουμε την αίσθηση της αναλογίας και υπερτονίζουμε το ιδιαίτερο εκείνο τμήμα που συμβαίνει ν’ ανατέμνουμε προσωρινά. Το σύνολο όμως παραμένει ανέπαφο και η αντίληψή μας γι’ αυτή την Πραγματικότητα αυξάνει καθώς γινόμαστε περιεκτικοί στη συνείδησή μας και συμμετέχουμε σε μια αληθινή εμπειρία.
Η μαρτυρία αυτής της εμπειρίας μπορεί ν’ ανιχνευθεί από την καθαυτή νύχτα του χρόνου. Από την ανάδυση της ανθρώπινης οικογένειας στην ανελισσόμενη εξελικτική ανάπτυξη του παγκόσμιου σχεδίου υπήρξε μια παράλληλη προοδευτική ανάπτυξη της ιδέας του Θεού που εξηγεί τη φύση και της ιδέας της ψυχής που εξηγεί τον άνθρωπο. Μένει ακόμη να γίνει μια ανθολογία της ψυχής, για την οποία το μέγεθος του έργου λειτουργεί ανασταλτικά.
Οι εικασίες ήταν πάντα άφθονες ως προς τη θέση της ψυχής και πού μπορεί να εντοπίζεται μέσα στην ανθρώπινη μορφή. Εδώ μπορούν να θιγούν μερικές από τις προταθείσες θεωρίες: Ο Πλάτων υποστήριζε ότι η ζωτική αρχή ήταν στον εγκέφαλο κι ότι εγκέφαλος και σπονδυλική στήλη συντόνιζαν τη ζωτική δύναμη. Ο Στράτων την τοποθετούσε στο εμπρόσθιο τμήμα του εγκεφάλου, ανάμεσα στα φρύδια. Ο Ιπποκράτης εντόπιζε τη συνείδηση ή ψυχή στον εγκέφαλο. Ο Ιερόφιλος θεωρούσε το γραφικό κάλαμο σαν κύρια έδρα της ψυχής. Ο Ερασίστρατος εντόπιζε την ψυχή στην παρεγκεφαλίδα ή μικρό εγκέφαλο κι έλεγε ότι αφορούσε το συντονισμό της κίνησης. Ο Γαληνός, ο μεγάλος πρόδρομος των σύγχρονων ιατρικών μεθόδων, έλεγε ότι η τέταρτη κοιλία του εγκεφάλου ήταν το σπίτι της ψυχής στον άνθρωπο. Ο Ιππόλυτος (3ος αιώνας μ.Χ.) λέει: “Οι μεμβράνες στο κεφάλι μετακινούνται ελαφρά απ’ το πνεύμα που προχωρεί στην επίφυση. Κοντά της βρίσκεται η είσοδος στην παρεγκεφαλίδα που δέχεται το ρεύμα του πνεύματος και το διανέμει στη σπονδυλική στήλη. Αυτή η παρεγκεφαλίδα με μια ανέκφραστη και ανεξήγητη διαδικασία προσελκύει από την επίφυση την πνευματική και ζωοδότρια ουσία”. Ο Άγιος Αυγουστίνος θεωρούσε ότι η ψυχή έδρευε στη μεσαία κοιλία. Οι Άραβες φιλόσοφοι που διαμόρφωσαν τόσο ισχυρά τη σκέψη του Μεσαίωνα, αναγνώριζαν τις κοιλίες του εγκεφάλου σαν έδρα της ψυχής ή της συνειδητής ζωής. Ο Δρ. Χολλάντερ μας λέει ότι: “Ο λόγος που οι αρχαίοι φιλόσοφοι, από τους οποίους οι Άραβες υιοθέτησαν αυτή τη θέση, εντόπιζαν τις ικανότητες σε ορισμένα κύτταρα, εννοώντας κοιλότητες ή κοιλίες, ίσως ήταν για να δοθεί περισσότερος χώρος στο πνεύμα, την αεριώδη ουσία, ν’ απλωθεί… Μερικοί διέκριναν τέσσερις περιοχές: Η πρώτη ή πρόσθια κοιλία του εγκεφάλου που υποτίθεται ότι έβλεπε μπροστά, ήταν η κοιλία της κοινής αίσθησης· επειδή απ’ αυτή υποτίθεται ότι διακλαδίζονταν τα νεύρα των πέντε εξωτερικών αισθήσεων και σ’ αυτή, με τη βοήθεια των νεύρων, συγκεντρώνονταν όλες οι αισθήσεις. Η δεύτερη κοιλία που συνδέεται μ’ ένα μικροσκοπικό άνοιγμα με την πρώτη, ορίσθηκε σαν έδρα της φαντασιακής ικανότητας, επειδή οι εντυπώσεις των πέντε εξωτερικών αισθήσεων διαβιβάζονταν από την πρώτη κοιλία σ’ αυτή σαν ένα δεύτερο στάδιο στην πορεία τους δια του εγκεφάλου. Η τρίτη κοιλία ήταν η έδρα της κατανόησης· και η τέταρτη ήταν αφιερωμένη στη μνήμη, επειδή ήταν κατάλληλα τοποθετημένη σαν αποθήκη στην οποία οι αντιλήψεις του νου, που αφομοιώνονταν στη δεύτερη κοιλία, μπορούσαν να μεταδοθούν για εξέταση και καταχώρηση. Στην πραγματικότητα η λεγόμενη πρόσθια κοιλία αποτελείται από δύο κοιλίες: τη δεξιά και αριστερή πλάγια κοιλία, που επικοινωνούν μεταξύ τους και είναι συνέχεια της τρίτης – που ονομαζόταν στην αρχαιότητα μεσαία κοιλία – με το Τρήμα του Μονρώ· η τρίτη κοιλία επικοινωνεί με την τέταρτη – που ονομαζόταν απ’ τους αρχαίους οπίσθια κοιλία – με τον Υδραγωγό του Σύλβιου.
Οι πλάγιες κοιλίες στεγάζονται από το μεσολόβιο· η τρίτη καλύπτεται απ’ τον οπτικό θάλαμο· και η τέταρτη βρίσκεται μεταξύ παρεγκεφαλίδας και γέφυρας… Αν η αίσθηση της όρασης και της ακοής διεγερθούν συγχρόνως, τα αποτελέσματά τους συνέχονται κάπως στη συνείδηση και η γνώση αυτού του γεγονότος ενέπνευσε την υπόθεση ενός αισθητικού κέντρου στο οποίο δόθηκε ο όρος σενσόριουμ κομμούνε ή κοινή αίσθηση. Αυτό θεωρήθηκε από μερικούς σαν έδρα της ψυχής. Καθώς τα μέρη του εγκεφάλου είναι διπλά, οι θέσεις που μπορούσαν να επιλεγούν ήταν πολύ περιορισμένες και μόνο δομές στη μεσαία γραμμή μπορούσαν να επιλεγούν· όπως, λόγου χάρη, η επίφυση απ’ τον Καρτέσιο και αργότερα το δέκατο ένατο αιώνα, ο οπτικός θάλαμος απ’ τον Ο.Μπ. Κάρπεντερ και οι γέφυρες του εγκεφάλου απ’ τον Χέρμπερτ Σπένσερ.” Ο Ρογήρος Βάκων θεωρούσε το κέντρο του εγκεφάλου σαν τη θέση όπου μπορούσε να βρεθεί η ψυχή. Ο Λουντοβίκο Βίβες “θεωρούσε την ψυχή σαν την αρχή όχι μόνο της συνειδητής ζωής, αλλά γενικά της ζωής· η καρδιά είναι το κέντρο της ζωτικής ή θρεπτικής της δραστηριότητας, ο εγκέφαλος της διανοητικής της δραστηριότητας”. Ο Μουντίνος, ένας διάσημος ανατόμος του Μεσαίωνα, πίστευε σταθερά σε “ζωώδη πνεύματα”. Δίδασκε ότι τα ζωώδη αυτά πνεύματα περνούσαν στην τρίτη κοιλία από ένα στενό πέρασμα. Δίδασκε επίσης ότι τα εγκεφαλικά κύτταρα είναι η έδρα της διανόησης. Ο Βεσάλιος, ο πρώτος που διέκρινε τη διαφορά ανάμεσα στη φαιά και λευκή ύλη του εγκεφάλου και περιέγραψε τις πέντε κοιλίες, “διέκρινε τρεις ψυχές… και απέδωσε στον εγκέφαλο την κύρια ψυχή, το σύνολο των ζωωδών πνευμάτων των οποίων οι λειτουργίες ήταν σαφώς νοητικές”. Ο Σερβέτος εντόπιζε την ψυχή στον Υδραγωγό του Σύλβιου, το κανάλι που ενώνει την τρίτη με την τέταρτη κοιλία του εγκεφάλου. Ο Τελέσιο στα Φυσικά Πράγματα “δίδασκε ότι η ψυχή ήταν η λεπτοφυέστερη μορφή ύλης, μια λεπτεπίλεπτη ουσία που ήταν κλεισμένη στο νευρικό σύστημα κι επομένως διέφευγε από τις αισθήσεις μας. Η κύρια έδρα της είναι ο εγκέφαλος, αλλά εκτείνεται επίσης στη σπονδυλική στήλη, τα νεύρα, τις αρτηρίες, τις φλέβες και τις μεμβράνες που καλύπτουν τα ενδότερα όργανα… Αναγνωρίζοντας ότι το νευρικό σύστημα βρίσκεται σε στενή σχέση με την ψυχική ζωή, δεχόταν ότι η ψυχή στον άνθρωπο διαφέρει μόνο σε βαθμό από εκείνη των ζώων. Υπέθετε εκτός απ’ την υλική ψυχή στον άνθρωπο, μια θεία ασώματη ψυχή, εμφυτευμένη απευθείας απ’ το Θεό και ενωμένη με την υλική ψυχή”. Ο Ουίλλις απέδιδε τις διάφορες ικανότητες της ψυχής, όπως νοητικότητα, ζωτικότητα, μνήμη κ.ά., σε διαφορετικά τμήματα του εγκεφάλου. Ο Βιασσάν εντόπιζε την ψυχή στο μηνωειδές κέντρο. Ο Σβέντεμποργκ λέει: “Ο βασιλικός δρόμος των αισθήσεων απ’ το σώμα στην ψυχή… είναι δια του ραβδωτού σώματος… Όλες οι αποφάσεις της θέλησης κατέρχονται επίσης απ’ τον ίδιο δρόμο… Είναι ο Ερμής του Ολύμπου· αναγγέλλει στην ψυχή τι συμβαίνει στο σώμα και μεταφέρει τις εντολές της ψυχής στο σώμα.”
Το ραβδωτό σώμα είναι ένα ζευγάρι μεγάλων γαγγλίων αμέσως κάτω από την πρόσθια και ανώτερη περιοχή του εγκεφάλου. Ο Χόλλις συμπέραινε ότι “η αίσθηση και η κίνηση έχουν την ισχύ τους στο μυελό του εγκεφάλου. Αυτή λοιπόν είναι η έδρα της ψυχής”. Ο Σαρλ Μποννέ είπε: “Οι διάφορες αισθήσεις… με τις οποίες είμαστε προικισμένοι… έχουν κάπου στον εγκέφαλο κρυφές επικοινωνίες με τις οποίες μπορούν να δρουν η μια στην άλλη. Το τμήμα όπου γίνονται αυτές οι επικοινωνίες είναι εκείνο που πρέπει να θεωρηθεί έδρα της ψυχής… Μ’ αυτό το τμήμα η ψυχή δρα στο σώμα και με το σώμα σε τόσα διαφορετικά όντα. Τώρα η ψυχή δρα μόνο με τη μεσολάβηση των νεύρων.” Ο φον Σόμμερινγκ εντόπιζε την έδρα της ψυχής στο υγρό που υπάρχει στις εγκεφαλικές κοιλίες. Ο Ο.Μπ. Κάρπεντερ, φυσιολόγος, θεωρούσε τον οπτικό θάλαμο σαν έδρα της ψυχικής ζωής. Όμως απ’ τον καιρό του Φράνσις Τζόζεφ Γκάλλ, του μεγάλου ανιμιστή, γιατρού και ιδρυτή της επιστήμης της Φρενολογίας, η έμφαση δε δίνεται πια στην πιθανή θέση της ψυχής. Ο νους αναδύθηκε στο προσκήνιο· χαρακτήρας, ηθική κι ό,τι ονομάσθηκε επιστήμη της Ηθολογίας εμφανίσθηκαν.
Η σχέση των ψυχικών ποιοτήτων με τον εγκέφαλο έγινε θέμα μελέτης και σήμερα συμπεριλάβαμε τους αδένες στη θεωρία μας κι έτσι προωθήθηκε η ιδέα. Οι σύγχρονες μηχανιστικές διδασκαλίες της ψυχολογίας πήραν προσωρινά τη θέση των παλιότερων βιταλιστικών, ανιμιστικών και μυστικιστικών ιδεών. Όμως η υλιστική προσέγγιση έχει μεγάλη αξία. Μεταξύ άλλων έφερε δύο πράγματα: Διατήρησε πρώτα απ’ όλα την ισορροπία κι έφτιαξε μια δομή γνώσης που βασιζόταν σε φυσικά γεγονότα, αντιστάθμισε τα λάθη και τα συμπεράσματα του οραματιστή μυστικιστή και τις προκαταλήψεις των θρήσκων θεολόγων. Δεύτερο, μέσω των συμπερασμάτων στα οποία κατέληξε με την εργασία των σύγχρονων ψυχολόγων, με τη μελέτη του νου και της δύναμής του και με την επιρροή οργανώσεων όπως η Χριστιανική Επιστήμη και η Νέα Σκέψη, κατασκευάσθηκε μια γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Είναι πια δυνατό να εκτιμηθεί και να κατανοηθεί η Ανατολική διδασκαλία για την τριπλότητα ψυχής, νου και εγκεφάλου. Αφού εξαλειφθούν ορισμένα ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά (και υπάρχουν αρκετά) και σε συνεργασία με τη Δυτική επιστήμη μπορεί να διαχυθεί πάλι φως απ’ την Ανατολή και να δείξει το δρόμο στην ανθρωπότητα για μια νέα κατάσταση ύπαρξης, σε μια πληρέστερη αντίληψη της δύναμης και σε μια αληθινότερη εκτίμηση της φύσης της ανθρώπινης ψυχής. Ίσως τότε να εκτιμήσουμε την αλήθεια της σκέψης του Μπράουνινγκ γι’ αυτό το ολοκληρωμένο ανθρώπινο ον: “Τρεις ψυχές που απαρτίζουν μια ψυχή: πρώτα γνωρίζουμε
Μια ψυχή για το καθένα κι όλα τα μέρη του σώματος
Που εδρεύει εκεί, εργάζεται κι είναι αυτό που Κάνει
Κι έχει τη χρήση της γης κι οδηγεί τον άνθρωπο
Προς τα κάτω: αλλά τείνοντας ψηλά για συμβουλή,
Αυξάνει κι επίσης αναπτύσσεται
Απ’ την επόμενη ψυχή που εδρεύοντας στον εγκέφαλο,
Χρησιμοποιεί την πρώτη στη συλλογική της χρήση
Και νιώθει, σκέφτεται, θέλει – είναι αυτό που Γνωρίζει:
Που τείνοντας ψηλά με τη σειρά της
Αυξάνει κι επίσης αναπτύσσεται
Απ’ τη στερνή ψυχή που χρησιμοποιώντας τις δύο πρώτες,
Υφίσταται είτε τη βοηθούν είτε όχι,
Κι αποτελώντας τον εαυτό του ανθρώπου, είναι αυτό που Είναι–
Και σκύβει πάνω στην προηγούμενη, επιδρά σ’ αυτή,
Όπως αυτή επέδρασε στην πρώτη: κι ανατείνοντας
Κρατά και κρατιέται απ’ το Θεό κι οδηγεί τον άνθρωπο
Προς τα πάνω σ’ εκείνο το φρικτό σημείο συνάφειας,
Δίχως να χρειάζεται τόπο, γιατί επιστρέφει σ’ Αυτόν.
Αυτό που Κάνει, αυτό που Γνωρίζει, αυτό που Είναι·
Τρεις ψυχές, ένας άνθρωπος.” (Από το βιβλίο «Η Ψυχή και ο Μηχανισμός της»).
----------------------------------------
Ελπίζω ότι μετά την παράθεση των παραπάνω κειμένων για την «Ψυχή» οι φίλοι του esoterica θα αποκτήσουν μία πολύ ευρύτερη θεώρηση για το θέμα της ψυχής που υπήρξε μέσα στην ιστορία.
Πάντως η σημερινές θέσεις της εσωτερικής φιλοσοφίας έχουν εκτοξεύσει αυτό το θέμα σε πολύ ευρύτερες θέσεις, … αφού αποφασίστηκε από την Πλανητική Ιεραρχία να αποκαλυφθούν νέες ιδέες και έννοιες που ήταν κρυμμένες για χιλιάδες χρόνια. Καλημέρα
Γνώθι σαυτόν
|
|
| Το Θέμα καταλαμβάνει 2 Σελίδες: |
|
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
Τι είναι Προσωπικότητα και τι Ψυχή; Διάκριση.
