1. Δεν συνέβη ποτέ στην Ορθόδοξο δισχιλιετή Παράδοσι της Εκκλησίας να αγιοποιηθή κάποιος ο οποίος είχε τέτοια αγάπη και λατρεία για την πατρίδα, ώστε να θυσιάζη γι’ αυτήν τα πάντα και την πίστι στον Χριστό και την Αρχιερωσύνη του και τη ζωή του και την Εκκλησία και το ποίμνιό του. Ο Χρυσόστομος Σμύρνης είναι ο μοναδικός στα εκκλησιαστικά δεδομένα.

Για περισσότερα διαβάστε εδώ:

Αλλά η αποθέωση η μεγάλη είναι:
" να αγιοποιηθή κάποιος ο οποίος είχε τέτοια αγάπη και λατρεία για την πατρίδα, ώστε να θυσιάζη γι’ αυτήν τα πάντα και την πίστι στον Χριστό"

Ποιά Ελλάδα και Ελληνισμός μας τσαμπουνάτε ορέ;;;!!!
Πολύ φοβάμει πως άν γινόταν κάτι θα μας σφάζατε
στο γόνα σαν τραγιά!!!

«Ελληνική Νομαρχία» σελ. 67

«Ελληνική Νομαρχία» σελ. 74

«Ελληνική Νομαρχία» σελ. 100

«Ελληνική Νομαρχία» σελ. 110

Αυτά τα ολίγα και δεν πρόκειται να επανέλθω σ’ αυτόν τον άνευ ουσίας διάλογο , για τους αρχιερείς και το παπαδαριό που υπερασπίζεσαι φίλτατε ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ . Βεβαίως και υπήρξαν ορισμένοι , συνήθως απλοί ιερείς , οι οποίοι θυσιάστηκαν για την πατρίδα , αλλά οι περισσότεροι από αυτούς έμειναν ανώνυμοι , και οι ελάχιστοι επώνυμοι δεν αγίασαν .

quote:

---

Ευχαριστω Καποδιστρια, ευχαριστω Σωτηρη...

---

Οι δικές μου ευχές δεν αξίζουν;;;;

Πλάκα κάνω Αριστοτέλη,

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ
http://www.mindfloga.blogspot.com/

http://diakiros.blogspot.com/

quote:

---

Ευχαριστω Καποδιστρια, ευχαριστω Σωτηρη...

---

ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.

quote:

---

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΩΝ3

quote:

---

Ευχαριστω Καποδιστρια, ευχαριστω Σωτηρη...

---

Οι δικές μου ευχές δεν αξίζουν;;;;

Πλάκα κάνω Αριστοτέλη,

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ
http://www.mindfloga.blogspot.com/

http://diakiros.blogspot.com/

---

και αμα σε πειραζω το κανω απο αγαπη , κατι σα το θεο ,,, αλλωστε ειναι το μεσαιο μου ονομα που θα ελεγε και ενα αμερικανακι χαχα

παντως μη σε διαβασει κανας χριστιανος γιατι τα γενεθλια ειναι αμαρτια ειπε ο παπας στην ενορια !! χαχα

ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ... χιλιοχρονος !!!

quote:

---

Πως το λένε ρε παιδί μου, αν δεν χέσει εκεί που άλλοι περπατάνε, δεν του κάθεται καλά....Τι πρωτοτυπία, όμως!!!
Νεο έλλην!!!!!!

---

Δηλαδή...;;;

quote:

---

αριστοτελη , χρονια σου πολλα και καλα , να εισαι γερος και να υπερασπιζεσαι ή να υποστηριζεις ( διαλεξε το ποιο σωστο γιατι δεν ειμαι σιγουρος ποιο ειναι) τα "πιστευω σου" ;)

και αμα σε πειραζω το κανω απο αγαπη , κατι σα το θεο ,,, αλλωστε ειναι το μεσαιο μου ονομα που θα ελεγε και ενα αμερικανακι χαχα

παντως μη σε διαβασει κανας χριστιανος γιατι τα γενεθλια ειναι αμαρτια ειπε ο παπας στην ενορια !! χαχα

ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ... χιλιοχρονος !!!

[ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΗΣ - Όποιος πραγματικά έχει γνώση για κάποιο θέμα λέει «κατάλαβα». Όποιος δεν έχει γνώση λέει «πιστεύω».]

---

τωρα πραγματικα ανεβηκες 50.000 πατωματα στην εκτιμηση μου..

quote:

---

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΩΝ3

quote:

---

Ευχαριστω Καποδιστρια, ευχαριστω Σωτηρη...

---

Οι δικές μου ευχές δεν αξίζουν;;;;

Πλάκα κάνω Αριστοτέλη,

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ
http://www.mindfloga.blogspot.com/

http://diakiros.blogspot.com/

---

O εκάστοτε πατριάρχης διοριζόταν από τον σουλτάνο. Για να ανεβεί, όμως, στον πατριαρχικό θρόνο, έπρεπε να πληρώσει γενναίο μπαξίσι, από 90.000 έως 100.000 πιάστρα. Σπάνια, όμως, παρέμενε στη θέση του περισσότερο από τρία χρόνια. Όλο αυτό το διάστημα φρόντιζε να τα έχει καλά με τους αξιωματούχους της Πύλης, αν δεν ήθελε να χάσει τον θρόνο του και επομένως ήταν υποχρεωμένος να δωροδοκεί συνεχώς.
Την επόμενη κιόλας της ενθρονίσεως άρχιζαν οι μηχανορραφίες από τους ανταγωνιστές του για να επιτύχουν την αποπομπή του. Και βέβαια κανένα μέσον δεν είναι απαράδεκτο. Πρώτα πλησιάζονταν οι κατάλληλοι άνθρωποι στο περιβάλλον του σουλτάνου, μετά άρχιζαν οι δωροδοκίες και οι συκοφαντίες, που δεν είχαν τελειωμό. Ξεκινούσε ένας πραγματικός πόλεμος. Προσωπικές φιλοδοξίες, συμμαχίες -βοήθα με, να σε βοηθήσω- φατριασμοί, σκευωρίες για πραγματικές ή φανταστικές παραβάσεις. Ακριβώς όπως και σήμερα.

Αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότεροι μητροπολίτες ήσαν εγκατεστημένοι στην Κωνσταντινούπολη. Έπρεπε να ήσαν έτοιμοι, όταν χηρέψει ο πατριαρχικός θρόνος να κινηθούν εγκαίρως. Συνήθως επικρατούσε αυτός που έχει το καλύτερο μέσον, τον ισχυρότερο προστάτη. Και πάντοτε τον είχε εκείνος που πλήρωνε τα περισσότερα. Αυτός ήταν ο κανόνας. O ανταγωνισμός των ιεραρχών και η επιθυμία τους για την κατάκτηση της ηγεσίας είχε γίνει πηγή πλουτισμού για τους Τούρκους αξιωματούχους, αλλά και για τους ίδιους, αφού η προαγωγή σε ανώτερη θέση, πέρα από το κύρος είχε ως συνέπεια και τη σημαντική αύξηση των εσόδων τους. H παράδοση αυτή, ο πόλεμος μεταξύ των δεσποτάδων για το ποιος θα καταλάβει την πιο πλούσια μητρόπολη, έχει μείνει αναλλοίωτη αιώνες τώρα μέχρι τις ημέρες μας. Έχει γίνει πλέον δόγμα. Και ως γνωστόν τα δόγματα ούτε καταργούνται, ούτε αναθεωρούνται.
Στις άθλιες αυτές διαμάχες, θλιβερό ρόλο έπαιζαν και οι λαϊκοί παράγοντες της Πόλης. Φαναριώτες, έμποροι, καραβοκύρηδες, μπακάληδες, χασάπηδες, ψαράδες, ακόμη γουναράδες και ραφτάδες. Ναι ραφτάδες. Όποιος είχε φίλο, συγγενή, κουμπάρο, συμπέθερο του ράφτη, ή γουναρά, που πελάτης του ήταν ο Μεγάλος Βεζίρης ή ο πασάς ή κάποιος άλλος σημαντικός Τούρκος, είχε μεγάλες πιθανότητες να πάρει τον θρόνο, γιατί θα μεσίτευε ο τεχνίτης και θα προσπαθούσε να πείσει τον Τούρκο αξιωματούχο να υποστηρίξει τον δικό του φίλο, προσφέροντας και το ανάλογο μπαξίσι. Oi γουναράδες, οι ραφτάδες και διάφορες άλλες επαγγελματικές κατηγορίες ανέβαζαν και κατέβαζαν με τον παρά τους πατριάρχες και μητροπολίτες. Ήταν οι νταβατζήδες του κλήρου. Νταβατζήδες λοιπόν, γιατί επρόκειτο για έναν ανελέητο αγώνα, στον οποίο σπουδαίο ρόλο έπαιζαν οι προστάτες.

Αυτά που γράφονται δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας μου, αλλά εξακριβωμένα ιστορικά γεγονότα, που αναφερόνται σε πλήθος χρονικά της εποχής. Σε ένα από αυτά, διαβάζουμε για κάποιον γουναρά, με το όνομα Μανωλάκης, που με γενναία δωροδοκία, έκανε πατριάχη το 1715, τον Κοσμά τον Γ". Αλλά ο άλλος υποψήφιος πατριάρχης, ο μητροπολίτης Καισαρείας Ιερεμίας, πλήρωσε στον βεζίρη τα διπλά και έγινε εκείνος πατριάρχης, παίρνοντας τη θέση του Κοσμά, που απολύθηκε. Τον Ιερεμία κατηγορούν για προδοσία οι οπαδοί του καθαιρεθέντος Κοσμά και καταφέρνουν να απομακρυνθεί από τον θρόνο. Εκείνος, όμως, δεν παραιτείται και από την ιδέα να ανεβεί πάλι στον πατριαρχικό θρόνο. Χρησιμοποιεί άλλο καλύτερο μέσον. Προσεταιρίζεται έναν Αρμένη ράφτη, ονόματι Λουκή με δυνατές γνωριμίες στον βεζίρη, του προσφέρει 50.000 γρόσια και επανέρχεται στον θρόνο.

«Οί οικιακοί τοϋ κϋρ Ίερεμίου προσελθόντες τω κάλφα Άρμενίω προβάλλουσι τήν πατριαρχίαν του Ίερεμίου καί υπεσχοϋνται ποσότητα χρηματικήν οΰκ όλίγην. Καί ό Έπιτρόπος καί ό κάλφας ήθελον άσπρα διά τήν οίκοδομήν τοΰ τζαμίου. Όθεν μεταπεμφθείς ό κΰρ Ίερεμίας άπό τό σπίτι τοΰ Λουκή, φορεί καββάδι παρά πάσαν είδησιν, γνώμην καί συγκατάνευσιν καί τής συνόδου καί τών προυχόντων τοΰ έκκλησιαστικοΰ καταλόγου. Έχρεώστει ό Ίερεμίας 10.000 γρόσια». K. Κούμας: όπ. παρ., τ. Γ, σ. 393.

*

quote:

---

Αυτές τις μέρες φίλοι μου , διαβάζω “Τα ψιλά γράμματα της ιστορίας” , ένα βιβλίο του Θεόδωρου Παναγόπουλου το οποίο είχα αγοράσει τον χειμώνα και το διαβάζω σταδιακά κεφάλαιο-κεφλαιο . Μέσα στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται πολλά άγνωστα γεγονότα από την ιστορία μας , τα οποία αποσιωπήθηκαν σκόπιμα από την επίσημη ιστορία , προκειμένου να κρατούν τους Έλληνες εν υπνώσει . Εχθές λοιπόν έπεσα επάνω στο κεφάλαιο Πατριαρχικοί νταβατζήδες , κεφάλαιο στο οποίο περιγράφεται ο αγώνας που γινότανε επί τουρκοκρατίας από τους ρασοφόρους προκειμένου να αναρριχηθούν στο πατριαρχικό θρόνο και να θησαυρίσουν εκμεταλλευόμενοι την αμάθεια και την πίστη των ταλαίπωρων ραγιάδων , και δίνει απάντηση στο γιατί όλα αυτά τα χρόνια η επίσημη εκκλησία αντιτάχτηκε στην απελευθέρωση του έθνους , και πολέμησε με λύσσα τον “Διαφωτισμό” και τους εκπροσώπους του , μερικοί από τους οποίους ήταν φωτισμένοι ιερείς . Επειδή λοιπόν βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα -και κυρίως τεκμηριωμένα- αυτά που γράφει , αποφάσισα να το παραθέσω στο forum για να το διαβάσουν κυρίως τα νέα παιδιά που μας παρακολουθούν , και να μάθουν την πραγματική ιστορία που ποτέ δεν πρόκειται να διδαχτούν στα θρανία . Γιατί όπως μας έλεγε και ο αείμνηστος καθηγητής μας της ιστορίας , εγώ δεν σας διδάσκω ιστορία , αλλά τον τρόπο να την ερευνήσετε . Γιατί αν μείνετε σ 'αυτά που γράφει το σχολικό βιβλίο , θα είσαστε εγγράμματοι μεν , αμόρφωτοι δε . Πόσο δίκιο είχε !
Στην αρχή σκέφτηκα να ανοίξω ένα νέο θέμα για τον σκοπό αυτό , όμως ερευνώντας στα παλαιότερα θέματα του forum , βρήκα αυτό του οποίου τόσο ο τίτλος όσο και το πνεύμα ταιριάζουν απόλυτα στο θέμα μας .

*

---

«Μιά Κυριακή μετά τήν λειτουργίαν, έξελθών τής εκκλησίας και στάς έπί τών κρηπίδων τοϋ νάρθηκος και εύλογών τόν λαόν, ώς σύνηθες,έτραυματίσθη παρά δημότου τίνός, μαχαίρας, κινηθέντος εις τούτο παρά τών όμοφρόνων δημοτών τοϋ Ίερεμίου». K. Κούμας, όπ. παρ., τ. Γ, σ. 336.

Ένας άλλος πατριάρχης ο Παίσιος ο B', κατηγορείται για “σιμωνία”, τουτέστιν για άκρατη φιλοχρηματία και ανατρέπεται. Τη θέση του παίρνει ο Νεόφυτος ο ΣΤ. Μία γυναίκα, όμως, ονόματι Ζωή με μεγάλες γνωριμίες στην Πύλη, με χρήματα των φίλων του Παΐσιου, δωροδοκεί τον Βεζίρη, ανατρέπει τον Νεόφυτο και αποκαθιστά στον θρόνο και πάλι τον Παΐσιο. O Παΐσιος για να στερεωθεί στον θρόνο, βρίσκει ισχυρό σύμμαχο στο πρόσωπο του μητροπολίτη Νικομήδειας Κυρίλλου και με «κοινόν όρκον επί του Ευαγγελίου», μέσα στην εκκλησία, ορκίζονται αμοιβαία πίστη, αγάπη και αλληλοϋποστήριξη. Μόλις, όμως, εξέρχονται της εκκλησίας «κατέφαγον τόν όρκον των, ως οι όνοι τά λάχανα», γράφει ο μετέπειτα πατριάρχης Καλλίνικος, ο οποίος, τότε, ων κατώτερος κληρικός, υπήρξε μάρτυρας της ορκοδοσίας των παραπάνω προϊσταμένων του. Σε λίγο χρόνο, ο Κύριλλος με πολύ χρυσάφι ανατρέπει τον Παΐσιο, αλλά τρία χρόνια αργότερα, με τον ίδιο τρόπο επανέρχεται ο Παΐσιος και αποχωρεί ο Κύριλλος. O δε παραπάνω αναφερόμενος διάκος και μετέπειτα πατριάρχης Καλλίνικος ανατρέπεται από τη συντεχνία των μπακάληδων και των ψαράδων της Κωνσταντινούπολης, γιατί έθιξε τα συμφέροντά τους, επειδή θεώρησαν ότι θα τους έκλεινε τα μαγαζιά, γιατί ήθελε να περιορίσει τις νηστείες:

«Άλιείς και βακάληδες έκαμαν κατ’ αύτού συνωμοσίαν, και μίαν Κυριακήν, μετά τήν άπόλυσιν τής έκκλησίας, ώρμησαν έπάνω του, τόν εδειραν άπανθρώπως καί τόν έδίωξαν άπό τό Πατριαρχέϊον». K. Κοΰμας, όπ. παρ., τ. I', σ. 393.

«Εκείνοι όπού είς τούτον τόν αιώνα ανεβαίνουν είς τόν βαθμόν τής άρχιερατικής άξίας ειναι δοϋλοι και ύπηρέται ή τοϋ πατριάρχου ή τών προκρίτων άρχιερέων: διάκονοι, πρωτοσύγγελλοι εφημέριοι τοϋ πατριαρχείου, οί όποίοι δουλεύουν τούς προεστούς τους με πολλήν ύπομονήν καί μέ τήν έλπίδα να γίνουν ή οί διάδοχοι τοϋ ίδίου τοϋ προεστοϋ ή άλλης επαρχίας δεσπόται. Και όταν άποθανή καμμίας επαρχίας ό άρχιερεύς, εύθύς άρχινούν με βίαν τάς μεσιτείας, άλλοι είς τόν πατριάρχην, άλλοι είς προκρίτους άρχιερείς, άλλοι είς άρχοντας και αρχόντισσες, πολλάκις και είς πρόσωπα τών μεγιστάνων, και άπό τούς πολλούς έπιτυγχάνει ένας και λαμβάνει τήν άξίαν αύτήν». Σπ. Ασδραχά, Πραγματικότητες από τον ελληνικό 18ο αιώνα. ¶γνωστα και ανέκδοτα κείμενα 1790-1840, σ. 97.

Είναι απίστευτο. Διαβάζω και δεν πιστεύω τα μάτια μου. Είναι δυνατόν το κείμενο αυτό να γράφτηκε πριν τρεις αιώνες; Μήπως πρόκειται για φάρσα κάποιου σύγχρονου φαρσέρ, που χρησιμοποιεί μεσαιωνική γλώσσα για να μας ξεγελάσει; Και όμως, τίποτε δεν συμβαίνει από όλα αυτά. H μαρτυρία αυτή έχει όντως ηλικία 300 ετών και κάθε ομοιότητα με τη σημερινή πραγματικότα, με πρόσωπα, καταστάσεις και γεγονότα, είναι εντελώς συμπτωματική! Μόνο κακεντρεχείς, ανιστόρητοι και -κατά Σέργιον- «αναιδέστατοι ψεύστες», θα μπορούσαν να αρνηθούν, το αναλλοίωτο, ανά τους αιώνες, της εκκλησιαστικής παράδοσης, της εκλογής του σημερινού Κολοσούσα του δεσπότη, σε αυριανό μητροπολίτη και αρχιεπίσκοπο! Και όμως έτσι γινόταν, έτσι γίνεται...Σήμερα τους νταβατζήδες της τουρκοκρατίας έχουν αντικαταστήσει περίεργες, σκοτεινές και αδιαφανείς παραεκκλησιαστικές οργανώσεις που προωθούν στον αρχιεπισκοπικό θρόνο τα δικά τους παιδιά, εσωεκκλησιαστικές ίντριγκες και μηχανορραφίες, πολιτικοί, οι οποίοι ποντάρουν στην υποστήριξη του κλήρου, διαπλεκόμενα οικονομικά συμφέροντα και ένα πλήθος παρακατιανών παραγόντων της δημόσιας ζωής, που φυσικά περιμένουν, μετά την εκλογή, το αντίδωρο από το χέρι του εκλεκτού τους.Τότε ο παππάς ή ο διάκος για να γίνει μητροπολίτης, ξεκίναγε την καριέρα του από την κουζίνα, ή από θαλαμηπόλος του δεσπότη, όμοια και απαράλαχτα, όπως και σήμερα. Aν η διαγωγή του ήταν καλή και τα προσόντα του αρεστά στον δεσπότη, γινόταν τραπεζοκόμος ή γραμματέας του και σιγά-σιγά διάκονος, παπάς, επίσκοπος, μητροπολίτης.

«Ό τρόπος δέ μέ τόν όποίο κρίνει άξιον τής ιεροσύνης έναν χωριάτη ό δεσπότης, ειναι ό άκόλουθος : Πρώτον τού ζητεί έκατόν ή περισσότερα ή λιγώτερα γρόσια και τά λαμβάνει, έπειτα τόν έρωτά άν ήξεύρη γράμματα, ήτοι νά γράψη και νά άναγνώση, ύστερον τού φέρει τό Ψαλτήριον κα'ι αύτός άναγιγνώσκει εν κατεβατόν και εύθύς τόν κάμνει ίερέα. Ή άμάθεια αύτή τών ίερέων ειναι άκρα, και άπό αύτούς οί περισσότεροι άποκαθίστανται άρχιμανδρΙται, έπειτα κερδίζοντες άγοράζουν έπισκοπάς κα'ι έξακολούθως γίνονται άρχιεπίσκοποι καί, όχι όλίγας φοράς, πατριάρχαι». Ελληνική. Νομαρχία, εκδ. Βαγιονάκη, σ. 134.

Για να γίνει κανείς παπάς έπρεπε προηγουμένως να παντρευτεί (ή μάλλον να νυμφευθεί!). Διάλεγε λοιπόν το πιο νέο, όμορφο και γεροδεμένο κορίτσι του χωριού, για να είναι σίγουρος ότι θα ζήσει αρκετά χρόνια, γιατί αν πέθαινε δεν μπορούσε να ξαναπαντρευτεί ο παπάς. Τα κορίτσια πάλι προτιμούσαν τον γάμο με παπά γιατί, όχι μόνο δεν επρόκειτο ποτέ να πεινάσουν -το ποίμνιο να είναι καλά- αλλά και διότι οι παπαδιές ήσαν οι πιο αξιοσέβαστες γυναίκες του χωριού. Όταν πέθαινε ο παπάς τον “θρόνιαζαν”, όπως το έλεγαν, δηλαδή τον έθαβαν καθιστό, αφού προηγουμένως εδήλωνε η παπαδιά ότι δεν πρόκειται να παντρευτεί. Aν δήλωνε, όμως, ότι θα ξαναπαντρευτεί τότε τον έθαβαν “μακριά”, δηλαδή ξαπλωμένο, όπως όλους τους άλλους.
H συνήθεια αυτή είχε δώσει την αφορμή να κυκλοφορήσουν και τα σχετικά ευτράπελα ανέκδοτα. Σε μια περίπτωση λοιπόν θανάτου του παπά, ζήτησαν από την παπαδιά να δηλώσει αν θα μείνει χήρα ή όχι, για να “θρονιάσουν” τον παπά, ή αναλόγως να τον θάψουν “μακριά”. H παπαδιά το σκέφτηκε για λίγο και αποκρίθηκε «μακριά και δίπλα βάλτε τον, δεν ξέρω τι με βρίσκει!».
Σε μία άλλη περίπτωση, σαν πέθανε κάποιος παπάς, ρώτησαν την παπαδιά αν θα μείνει χήρα για να θάψουν τον παπά καθιστό κατά το έθιμο. H παπαδιά αρνήθηκε να δηλώσει κάτι τέτοιο. O παπάς όμως είχε πάθει νεκροφάνεια και όταν σε λίγο “αναστήθηκε” και έμαθε τα γενόμενα πλάκωσε την παπαδιά στο ξύλο.

Θεόδωρος Δημοσθ. Παναγόπουλος “Τα Ψιλά Γράμματα της Ιστορίας” σελ. 208-215

quote:

---

stiv
Sesostris ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ “Τα ψιλά γράμματα της ιστορίας”??????/

---

Αυτά που δεν διδαχτήκαμε ποτέ στο σχολείο , και ούτε πρόκειται να τα διδαχτούν τα παιδια και τα εγγόνια μας φίλε stiv . Η "Αντιγνώση" όπως θα έλεγε και η μακαρίτισσα η Λιλή Ζωγράφου . Ένα παράδειγμα είναι αυτό που μετέφερα εδώ.
Καλή ανάγνωση.

*

Μην τα ρίχνετε όλα στην Ορθοδοξία και στον Χριστιανισμό. Ο Χριστιανισμός στην ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ του σεβάστηκε και έσωσε τα αρχαία κείμενα. Αντίθετα οι οπαδοί του Ισλαμισμού ΚΑΙΓΑΝΕ βιβλιοθήκες, κλέβανε έργα τέχνης, σπάζανε και σφάζανε ό,τι βλέπανε μπροστά τους.

Την καταστροφή των μνημείων μας την προκάλεσαν οι Μωαμεθανοί, ΟΧΙ οι Χριστιανοί. Ας είναι και οι παπάδες όσο βρώμικοι θέλουν. Ακόμα όμως να καταλάβουμε τη μεγάλη διαφορά; Ο Ιησούς ήταν ενάντια στην βία, είπε μαθητεύσατε τα έθνη βαπτίζοντας τους στο όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Πνεύματος, δεν είπε σφάζοντάς τους στο όνομα του Υιού, του Πατέρα και του Πνεύματος.

quote:

---

Χρίστος Έλ
Μην τα ρίχνετε όλα στην Ορθοδοξία και στον Χριστιανισμό. Ο Χριστιανισμός στην ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ του σεβάστηκε και έσωσε τα αρχαία κείμενα.

---

quote:

---

quote:

---

Χρίστος Έλ
Μην τα ρίχνετε όλα στην Ορθοδοξία και στον Χριστιανισμό. Ο Χριστιανισμός στην ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ του σεβάστηκε και έσωσε τα αρχαία κείμενα.

---

Έχεις ποτέ ακούσει φίλε Χρίστο Έλ για το τι ήταν τα "παλίμψηστα";
Άσε μην απαντήσεις η ερώτηση είναι εντελώς ρητορηκή .

quote:

---

Χρίστος Έλ
Την καταστροφή των μνημείων μας την προκάλεσαν οι Μωαμεθανοί, ΟΧΙ οι Χριστιανοί.

---

Μπορείς να γίνης πιο σαφης ;

quote:

---

Χρίστος Έλ
Ακόμα όμως να καταλάβουμε τη μεγάλη διαφορά; Ο Ιησούς ήταν ενάντια στην βία, είπε μαθητεύσατε τα έθνη βαπτίζοντας τους στο όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Πνεύματος, δεν είπε σφάζοντάς τους στο όνομα του Υιού, του Πατέρα και του Πνεύματος.

---

Είπε όμως και:

,,,πλὴν τοὺς ἐχθρούς μου ἐκείνους, τοὺς μὴ θελήσαντάς με βασιλεῦσαι ἐπ᾿ αὐτούς, ἀγάγετε ὧδε καὶ κατασφάξατε αὐτοὺς ἔμπροσθέν μου. Λουκάς 19,27

*

---

Και γιατί είναι κακό να χρησιμοποιήσει ο θεός βία αν ο κόσμος δεν αλλάζει και η κατάσταση έχει ξεφύγει; Είναι αναγκαία για να επανέλθει ειρήνη. Αυτό ακριβώς λέει και ο Κατακλυσμός σε όλες τις παραδόσεις. Η βρώμικη ανθρωπότητα γίνεται λάσπη και επανερχόμαστε στην αρχική αγνότητα του υδάτινου Χάους. Ξεπλένεται η βρωμιά και ξεκινούμε από μια αγνή αρχή.

Δεν γίνεται χωρίς βία. Ο άνθρωπος ΔΕΝ αλλάζει. Όσο καλή και ας φαίνεται μια ιδεολογία δεν μπορεί να εφαρμοστεί επιτυχημένα όσο υπάρχουν άνθρωποι και έχουν την κακία μέσα τους.

Πολλοί λένω πως ο κόσμος θα αλλάξει ειρηνικά. Δεν το πιστεύω. Πιστεύω σε μια μεγάλη και βίαιη θεϊκή επέμβαση, όπως τον Κατακλυσμό. Αιματηρή αλλά αναγκαία.

Μην παρασύρεσαι από τις λέξεις αίμα και βία. Προσπάθησε να καταλάβεις το νόημα.

Δεν νομίζω να θεωρείς ακόμη πως ο Χριστιανισμός είναι κίνδυνος.

http://www.xryshaygh.com/index.php/enimerosi/view/dolofonies-mera-meshmeri-sto-polupolitismiko-londino-suntomws-kai-sthn-ella#.UZ4C3qJ7Jrk

quote:

---

Χρίστος Έλ
Έχεις προσπαθήσει ποτέ ειλικρινά να κατανοήσεις την Αγία Γραφή; Όχι, γιατί θα πρέπει να την μελετήσεις χωρίς προκατάληψη. Γδύσε την από τα υποδήματα που τις έχει φορέσει αλλιώς δεν θα την καταλάβεις ποτέ.

---

*

Αγαπητέ Χρήστο, δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι την Κωνσταντινούπολη την παρέδωσαν στους Τούρκους οι ρασοφόροι. Είναι ιστορία, απ’ αυτήν που δεν διδασκόμαστε ποτέ, όπως λέει ο Σωτήρης και που όμως υπάρχει…

Επειδή το 1438 είχε αποφασιστεί η ένωση των εκκλησιών, οι διαφωνούντες μ’ αυτήν την ένωση, οι λεγόμενοι ανθενωτικοί, αντιδρούσαν πολύ έντονα και από το 1452 που έγινε συλλειτουργία ορθοδόξων και καθολικών στην αγιασοφιά, θεωρούσαν τον αυτοκράτορα εχθρό της ορθοδοξίας. Ήδη από τον Αύγουστο του 1452, όπως γράφει ο Κορδάτος, τα 300 περίπου, μοναστήρια που υπήρχαν μέσα στην Πόλη, με 10.000 καλόγερους, προπαγάνδιζαν την ηττοπάθεια στους πιστούς τους.

Ο ιερομόναχος από τη Χίο Γεώργιος Κουρτέσης (ο πρώτος πατριάρχης ελέω σουλτάνου, Γεννάδιος Σχολάριος) ένα υποκείμενο πλην όμως φανατικός ορθόδοξος έκανε ό,τι μπορούσε να γιγαντώσει το μίσος των καλόγερων ενάντια στους καθολικούς, διχάζοντας το λαό.

Αυτά είναι γεγονότα, φίλε μου και άφησε τι «είπε» ο χριστός. Στο στόμα του οι συγγραφείς των ευαγγελίων έβαλαν απ’ όλα για να είναι μέσα…

Υπάρχουν, επίσης πολλά γεγονότα που αποδεικνύουν ότι οι ρασοφόροι διατήρησαν την τουρκοκρατία επί 4 αιώνες και μαλιστα, μετά την έναρξη της επανάστασης, καλούσαν τους απελευθερωμένους να γυρίσουν πίσω στη "σιγουριά" και τη "θαλπωρή" του σουλτάνου...

ΕΛΛΑΝΙΟΝ ΦΩΣ

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr