ΣΤΡΑΒΩΝ!

Πόσο αλήθεια συμπεριφερόμαστε καλά στην ζωή μας την ίδια αλλα και στους συνανθρώπους μας???

Κάθε άνθρωπος αποτελεί μια ξεχωριστή προσωπικότητα με τις δικές του ιδιορυθμίες , επιθυμίες , ιδιοσυγκρασία , αρχές και πιστεύω..!

Όλοι όμως έχουν ενα κοινό γνώρισμα ...την ανάγκη για αποδοχή , σεβασμό και αγάπη!

Τι είναι αυτό όμως που τους θέτει αντιμέτωπους και τους χωρίζει?

Τι είναι αυτό που αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη και διατήρηση μιας φιλίας?

Είμαστε εμείς υπεύθυνοι ή οι άλλοι???

Και αν η απάντηση είναι :"Είμαστε εν πολλοίς εμείς"..γιατί δεν μπορούμε να το αλλάξουμε αυτό το κάτι προς χάρη αυτού που επιδιώκουμε???

Μήπως η επιδίωξη της φήμης και της αναγνώρισης αποτελεί θεμελιώδη ανασταλτικό παράγοντα για την εμπέδωση μιας φιλίας???

Ο Πλάτωνας χιλιάδες χρόνια πρίν , είχε πεί:"Η νίκη επι των παθών μας συνιστά την πρώτη και ουσιαστικότερη νίκη μας"

και

Ο Γουαίην Ντύερ , ότι:"Πρώτα έρχονται οι ιδιωτικές νίκες -εντός μας- και μετά ακολουθούν οι δημόσιες "

Εμείς τι γνώμη έχουμε για όλ'αυτά???

-Αν εξαρτάται και έχει σχέση με τί???
-Τι έχεις υπ'οψιν σου???
===================================================================
πάλι, επηρεάζεται απο συνθήκες και δεδομένα, δεν είναι φιλία, αλλά σχέση με αδιευκρίνιστα κίνητρα....

-Συνθήκες και δεδομένα...όπως???
===================================================================
Η πραγαμτική φιλία, όπως λέγεται είναι αδερφικός δεσμός και ο στίχος "ο ευρίσκων φίλο, ευρίσκει θησαυρό" περικλείει αλήθειες, που δεν εννοούμε....

Μπορούμε τουλάχιστον να επιχειρήσουμε να το προσεγγίσουμε???

==================================================================
Γιατί, η καλή φιλία, εμάς τους ίδιους εξυψώνει, είτε γατί μαθαίνουμε να φερόμεθα σε άλλους όπως πρέπει...

Μαθαίνουμε να φερόμαστε καλά ή μαθαίνουμε πρωτίστως να είμαστε καλοί άνθρωποι και εξ'αυτού συμπεριφερόμαστε καλά και στην συνέχεια...ως αποτέλεσμα... έρχονται-διαμορφώνονται ΚΑΙ οι φιλίες???
==================================================================
... είτε γιατι καλυπτόμαστε απο την κοινωνική ομπρέλα της έννοιας φιλίας, που μας βοηθά να εισέλθουμε καλύτερα στο κοινωνικό σύβολο..
'Οπως και ναχει, η φιλία, είναι μια θεική και πανίσχυρη ικανότητα....Χαρά σε όποιον, πραγματικά την ΈΧΕΙ....

-Ποιός πιστεύεις ότι είναι εκείνος που μπορεί να την έχει την φιλία ή να το θέσω διαφορετικά...να φέρνει φιλία και φίλους κοντά του???

-Έχω την αίσθηση φίλη Nemesi...ότι την φιλία δεν την διαλέγουμε αλλα ούτε και τους φίλους , αλλα έρχονται ως αποτέλεσμα της συμπεριφοράς μας και της εν γένει κοιωνίας μας και που αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο προς συζήτηση...!

==================================================================
....τους φίλους μας όμως ναι...

-Πιστεύω ότι διαλέγουμε απλά διάφορα πρόσωπα τα οποία δυνητικά μπορεί να γίνουν φίλοι...γιατί όμως τα διαλέγουμε-επιλέγουμε και όχι κάποια άλλα???
===================================================================
....και γι' αυτό πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί και να σεβόμαστε τους φίλους όπως και τον εαυτό μας.

Δεν συμφωνώ με το ΝΑ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ...αλλα.... ΤΟ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ και αυτό διότι το ΝΑ...εμπεριέχει προσταγή και προσπάθεια αλλα και το πρέπει ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ...που σημαίνει ότι δεν είναι εγγενές και αυθόρμητο ΤΟ ΠΡΟΚΥΠΤΟΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ!
====================================================================
Πολλές φορές δεν συμπεριφερόμαστε καλά ούτε σε μας τους ίδιους, οπότε ούτε και στους άλλους.
Πόσο νομίζεις ότι μπορεί να μείνει ένας φίλος μας, αν δεν συμπεριφερόμαστε καλά?

-Δεν θα ήθελα να το συζητήσω αυτό...το πόσο μπορεί να μείνει ένας φίλος εφόσον δεν του συμπεριφερόμαστε καλά και αυτό διότι -και θέλω να δώσεις μεγάλη σημασία σε αυτό- ο φίλος και η φιλία αποτελεί μια ιδιότητα του υποκειμένου και μια κατάσταση αντίστοιχα...πολύ πριν τον φίλο ή τον εχθρό ή οτιδήποτε άλλο , προυπάρχει ο άνθρωπος και η ψυχολογική κατάσταση στην οποία ευρίσκεται αποτέλεσμα της οποίας έρχονται οι φίλοι...οι εχθροί ...οι αντίζηλοι ...ανταγωνιστές κλπ!

===================================================================
Πάντως κάθε άνθρωπος που βρίσκεται δίπλα μας για κάποια στιγμή της ζωής μας ή για πάντα, πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος λόγος που βρίσκεται

Συμφωνώ ότι πάντα υπάρχει κάποιος λόγος αλλα ποιος/οί είναι αυτός ή αυτοί οι λόγοι κατα την γνώμη σου???

Ο άλλος όρος της φιλίας, που είναι και ο πιο συνηθισμένος και ο οποίος τείνει να επισκιάζει την πραγματική φιλία, είναι η παρέα, οι φίλοι με τους οποίους συναναστρεφόμαστε μόνο και μόνο επειδή βρίσκονται κοντά ή επειδή χρειαζόμαστε παρέα και στρεφόμαστε σ'αυτούς. Χωρίς όμως αυτό να είναι κακό, το αντίθετο!! Χάρις αυτούς τους φίλους, σχηματίζουμε την ιδέα αυτού που ονομάζουμε "κοινωνία" στο μυαλό μας. Ο ένας διδάσκει τον άλλο έμμεσα και αλληλοστηρίζονται στις δύσκολες στιγμές. Αν είμασταν μόνοι μας (και) στην πίκρα, τότε θα είχαμε καταρρέψει ακαριαία. Μπορούμε να πούμε πως η φιλία αυτή συνέβαλλε και στην επιβίωση του ανθρώπινου γένους. Το γεγονός ότι οι φίλοι μας πολλές φορές μας παρασύρουν σε λάθος επιλογές δεν ευθύνεται αποκλειστικά στην κοινωνία/στον κόσμο που άφησαν πίσω τους κάποιοι λανθασμένα πορευόμενοι. Και εμείς ευθυνόμαστε κατά μεγάλο βαθμό λόγω της βιαστικής μας επιλογής φίλων που προήλθε από την απεγνωσμένη μας ανάγκη για στήριξη.

Συνήθως επιλέγουμε φίλους μας αυτούς που έχουν κοινά ενδιαφέροντα και ασχολίες με εμάς. Φοβόμαστε, όμως, να γνωρίσουμε νέες ιδέες και αντιλήψεις κρατόντας στάση παθητική απέναντι σε "ανόμοιούς" μας. Βλέπουμε πως οι περισσότερες τέτοιες προσπάθειες κατέληξαν σε ριζική αλλοίωση των προσωπικών ιδεών. Αυτό συμβαίνει γιατί, στις περιπτώσεις αυτές, ο φόβος εξουδετερώνεται από την ανάγκη επικοινωνίας και στήριξης, κάτι που δείχνει και τη σημαντικότητα των συνεχώς αυξανόμενων κοινωνικών μας αναγκών. Αν όμως κοιτάξουμε έναν άνθρωπο που επέλεξε το διαφορετικό επειδή το ήθελε και όχι επείδη το είχε ανάγκη, τότε βλέπουμε τη δύναμη της διαφορετικότητας σε όλο της το μεγαλείο.

quote:

---

Η επιθυμία του ανθρώπου για φήμη και φιλία είναι, ίσως, το μεγαλύτερο δίλημμα της ζωής του. Η τιμή και η δόξα ακούγονται τέλεια, μια ζωή να ακούς θαυμαστές να τρελαίνονται για σένα, να ξέρεις πως τα λάθη σου θεωρούνται θησαυροί για τους άλλους. Ή να βλέπεις νεαρούς διψασμένους για μάθηση από την τελειότητα σου. Όλος αυτός ο σεβασμός... υπερβολικά πολύς σεβασμός, αλλά καθόλου ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη. Αυτό είναι που κατατάσσει την φήμη χαμηλότερα από τη φιλία. Ακόμα κι αν αποκτήσεις όλη τη φήμη που επιθυμούσες με όλα τα συνεπακόλουθα υλικά κέρδη, ακόμα και τότε νιώθεις αυτό το τεράστιο κενό. Έχεις την ανάγκη να εκφραστείς σε κάποιον που θα συμφωνεί μαζί σου, θα διαφωνεί μαζί σου και θα ερευνά για αυτά που λες κοπιαστικά με σκοπό, όχι να σε μειώσει, αλλά να σε επαληθεύσει ή να σε συμπληρώσει/διορθώσει, και όχι να θεωρεί ότι λες απόλυτο. Στην εποχή μας, δυστυχώς, η φήμη παίρνει βαθμό συγκρίσιμο της φιλίας, πολλές φορές υπερνικώντας της, αλλά έμμεσα η φιλία υπερβαίνει τα πάντα.

ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

---

soul

quote:

---

Εαρινός

Χαιρετίζω τις ιδιαίτερες και προσεκτικά διατυπωμένες φωνές..

Καλώς ήρθες Log ...!

soul

---

ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

quote:

---

quote:

---

Εαρινός

Χαιρετίζω τις ιδιαίτερες και προσεκτικά διατυπωμένες φωνές..

Καλώς ήρθες Log ...!

soul

---

Ευχαριστώ πολύ, αλλά μια διόρθωση: Είναι LQG και όχι Log . Φυσικά, δεν είσαι ο πρώτος που το κάνει λάθος οπότε δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία

ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

---

Οι φίλοι και αδελφοί, είναι αυτοί που βρήσκονται στο ίδιο πνευματικό επίπεδο. Μοιραία κάποιος προχωράει, τότε οι φιλίες παύουν να υπάρχουν.

quote:

---

Η επιθυμία του ανθρώπου για φήμη και φιλία είναι, ίσως, το μεγαλύτερο δίλημμα της ζωής του. Η τιμή και η δόξα ακούγονται τέλεια, μια ζωή να ακούς θαυμαστές να τρελαίνονται για σένα, να ξέρεις πως τα λάθη σου θεωρούνται θησαυροί για τους άλλους. Ή να βλέπεις νεαρούς διψασμένους για μάθηση από την τελειότητα σου. Όλος αυτός ο σεβασμός... υπερβολικά πολύς σεβασμός, αλλά καθόλου ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη. Αυτό είναι που κατατάσσει την φήμη χαμηλότερα από τη φιλία. Ακόμα κι αν αποκτήσεις όλη τη φήμη που επιθυμούσες με όλα τα συνεπακόλουθα υλικά κέρδη, ακόμα και τότε νιώθεις αυτό το τεράστιο κενό. Έχεις την ανάγκη να εκφραστείς σε κάποιον που θα συμφωνεί μαζί σου, θα διαφωνεί μαζί σου και θα ερευνά για αυτά που λες κοπιαστικά με σκοπό, όχι να σε μειώσει, αλλά να σε επαληθεύσει ή να σε συμπληρώσει/διορθώσει, και όχι να θεωρεί ότι λες απόλυτο. Στην εποχή μας, δυστυχώς, η φήμη παίρνει βαθμό συγκρίσιμο της φιλίας, πολλές φορές υπερνικώντας της, αλλά έμμεσα η φιλία υπερβαίνει τα πάντα.

ΟΤΙ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ

---

Δεν ξέρω, ίσως να έχεις δίκαιο, αλλά αυτό το αίσθημα για ... φήμη δεν το ένιωσα ακόμη γύρω μου (ούτε μέσα μου χιχιχι) ενώ την ανάγκη για φιλία την έχω πάντα!
Καλημέρα

"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"

quote:

---

Ο σοφός θα επιδίωκε την φήμη; Σίγουρα όχι! Άρα…

Οι φίλοι και αδελφοί, είναι αυτοί που βρήσκονται στο ίδιο πνευματικό επίπεδο. Μοιραία κάποιος προχωράει, τότε οι φιλίες παύουν να υπάρχουν.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ, ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΥΦΥΪΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΟΔΗΓΗΣΕΙ.

---

soul

"Δεν ήταν τυχαία η θέση των αρχαίων , όπου ανέφεραν ότι:
Ο φίλος , τον φίλο στους κινδύνους αναγνωρίζει..."

συμφωνώ απόλυτα, να συμπληρώσω ίσως μόνο ότι φίλος πραγματικός είναι αυτός που χαίρεται με τη χαρά σου και λυπάται με τη λύπη σου.

quote:

---

Καλέ μου Εαρινέ έγραψες:

"Δεν ήταν τυχαία η θέση των αρχαίων , όπου ανέφεραν ότι:
Ο φίλος , τον φίλο στους κινδύνους αναγνωρίζει..."

συμφωνώ απόλυτα, να συμπληρώσω ίσως μόνο ότι φίλος πραγματικός είναι αυτός που χαίρεται με τη χαρά σου και λυπάται με τη λύπη σου.

"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"

---

soul

quote:

---

Μπορεί αλλα δεν είναι απαραίτητο φίλη μου...ή για να το θέσω πιο σωστά...δεν αποτελεί "ασφαλές" δείγμα αυτό...και αυτό διότι "το ευσυγκίνητο" του εαυτού ούτως ή άλλως υπάρχει και εμφανίζεται και μάλιστα είναι ένας ολόκληρος υποσυνείδητος μηχανισμός που κινείται ιδιοτελώς!

soul

---

"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"

quote:

---

quote:

---

Μπορεί αλλα δεν είναι απαραίτητο φίλη μου...ή για να το θέσω πιο σωστά...δεν αποτελεί "ασφαλές" δείγμα αυτό...και αυτό διότι "το ευσυγκίνητο" του εαυτού ούτως ή άλλως υπάρχει και εμφανίζεται και μάλιστα είναι ένας ολόκληρος υποσυνείδητος μηχανισμός που κινείται ιδιοτελώς!

soul

---

Όχι, φυσικά όχι, δεν είναι "ασφαλές" δείγμα και φυσικά δεν είναι το μοναδικό, όπως πολύ σωστά γράφεις, δεν ήθελα να αναιρέσω όσα έγραψες, να προσθέσω ήθελα μόνο, ή αν θέλεις καλύτερα να τονίσω ότι πολλοί "φίλοι" μπορεί να δείχνουν να χαίρονται με τη χαρά μας, αλλά πόσοι πραγματικά "λυπούνται" με τη λύπη μας ή "χαίρονται" με τη χαρά μας και είναι δίπλα μας?

"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"

---

quote:

---

To ερώτημα είναι γιατί "χαίρονται" και γιατί "λυπούνται" , με την χαρά και την λύπη μας αντίστοιχα και αν κάποιος δεν χαρεί ή λυπηθεί αυτό αποτελεί "κριτήριο αρνητικό" ως προς αυτόν και κριτήριο για να μην τον εμπιστευθούμε???

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν εκδηλώνονται εύκολα , αποτέλεσμα πολλών πραγόντων και υποθέτω -ίσως - θέμα μιας άλλης συζητήσεως και απο την άλλη μεριά άνθρωποι λίαν ευσυγκίνητοι και οι οποίοι για τον κοινό νού "εμφανίζονται" ως "περισσότερο άνθρωποι" , με μεγαλύτερη καταννόηση κλπ...κλπ...

Συγχώρα με αν σε ζαλίζω , μα έχω την αίσθηση ότι ίσως θα πρέπει να το "δούμε" το θέμα με μεγαλύτερη προσοχή και αυτό διότι έχω την αίσθηση ότι κρύβει ...αν μπορούσα να το πώ , αρκετές "παγίδες"...

Θα μ'ενδιέφερε η απόψή σου...

soul

---

Καλημέρα, μάλλον δεν μπόρεσα να εκφράσω σωστά αυτό που ήθελα να πω. Οχι δεν είναι απαραίτητα "κριτήριο", απλά πιστεύω ότι κάποιοι άνθρωποι δεν είναι ειλικρινείς δίπλα μας, όμως δεν μπορούμε να το καταλάβουμε εξ αρχής. Δηλαδή ήθελα να πω ότι κάποιοι "χαίρονται" με τη λύπη μας και δείχνουν ότι λυπούνται, μιλούσα για τη ζήλεια, τον εγωισμό, την μνησικακία κλπ. που νιώθουν αλλά δεν το δείχνουν, εν ολίγοις μιλούσα για ανθρώπους που είναι δίπλα μας και υποκρίνονται για τα αισθήματά τους. Όμως και από αυτούς κάτι πρέπει να μάθουμε, είτε αυτοί από μας, για κάποιο λόγο είναι κοντά μας. Απλά πρέπει να "γνωρίζουμε", να "βλέπουμε" για να προστατέψουμε εμάς και αυτούς ίσως.
Μάλλον τα είπα πάλι λίγο μπερδεμένα ε?
Συγνώμη και την πολύ καλή μέρα μου

"Once you have tasted the secrets, you will have a strong desire to understand them"

quote:

---

Πόσο αλήθεια συμπεριφερόμαστε καλά στην ζωή μας την ίδια αλλα και στους συνανθρώπους μας???

Κάθε άνθρωπος αποτελεί μια ξεχωριστή προσωπικότητα με τις δικές του ιδιορυθμίες , επιθυμίες , ιδιοσυγκρασία , αρχές και πιστεύω..!

Όλοι όμως έχουν ενα κοινό γνώρισμα ...την ανάγκη για αποδοχή , σεβασμό και αγάπη!

Τι είναι αυτό όμως που τους θέτει αντιμέτωπους και τους χωρίζει?

Τι είναι αυτό που αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη και διατήρηση μιας φιλίας?

Είμαστε εμείς υπεύθυνοι ή οι άλλοι???

---

Φίλε Εαρινέ, οι περισσότεροι - αν όχι όλοι - οι άνθρωποι έχουν όντως την ανάγκη για την αποδοχή τους από τον κοινωνικό τους περίγυρο, είτε μιλάμε για μια μικρή ομάδα όπως πχ στα πλαίσια της οικογένειας τους είτε για μια μεγαλύτερη ομάδα όπως πχ μέσα στο εργασιακό τους περιβάλλον κλπ.
Αυτό οδηγεί τους περισσότερους ανθρώπους στην φροντίδα της εικόνας τους, στο πως φαίνονται δηλαδή στον συνάνθρωπο τους και τι εντύπωση του προκαλούν.
Η εικόνα αυτή απασχολεί άλλον άνθρωπο περισσότερο κι άλλο λιγότερο, άλλος διαμορφώνει και πλάθει μια εικόνα εντελώς διαφορετική από αυτό το οποίο πραγματικά είναι ενώ άλλος προβάλλει μια εικόνα η οποία είναι πολύ κοντά στην απεικόνιση του εαυτού του κι όχι τόσο εξιδανικευμένη ή εξωρραϊσμένη.

Όπως αναφέρεις κι εσύ, ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του ιδιοσυγκρασία, τις δικές του επιδιώξεις, τους δικούς του σκοπούς, τις δικές του πεποιθήσεις και ιδέες τις οποίες πρεσβεύει κι αντιπαραθέτει με αυτές των συνανθρώπων του.
Ένα θέμα είναι κατά πόσο δικαιοδοτούμαστε να λέμε ότι όλα αυτά είναι όντως δικά μας ή εάν είναι μια απόρροια του κοινωνικού - πολιτισμικού περιβάλλοντος στο οποίο γεννηθήκαμε και γαλουχηθήκαμε.
Εάν δηλαδή είχαμε γεννηθεί σε μια ασιατική χώρα ή σε μια αφρικανική θα είχαμε τον χαρακτήρα που έχουμε;
Θα είχαμε τις ίδιες πεποιθήσεις, τις ίδιες απόψεις και τις ίδιες ιδέες με αυτές που έχουμε σήμερα;
Προσωπικά πιστεύω πως το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτές θα ήταν εντελώς διαφορετικό.

Τι είναι όμως αυτό που χωρίζει τους ανθρώπους κι αποτελεί τροχοπέδη στην διατήρηση μιας φιλίας, όπως αναρωτιέσαι κι εσύ;
Κατά την γνώμη μου, ένας λόγος είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων δε μπορεί εύκολα να παραμερίσει έστω και για λίγο τις ανάγκες του και τον βαθμό στον οποίο τον επηρεάζουν και να επιχειρήσει μια βαθύτερη επικοινωνία με τον συνάνθρωπο του.
Θεωρεί σχεδόν σίγουρο είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα ότι οι δικές του πεποιθήσεις είναι οι ορθές οπότε δύσκολα θα κάνει μια αλλαγή σε αυτές ενώ περιμένει αυτήν την αλλαγή να την κάνουν οι συνάνθρωποι του ώστε να μπορέσει να υπάρξει μια γέφυρα επικοινωνίας.
Εφόσον όμως συνεχίσει να συμβαίνει αυτό πως θα μπορέσει να δημιουργηθεί μια δυνατή φιλία εάν οι άνθρωποι δεν υποχωρούν εύκολα στις θέσεις τους και περιμένουν από τους άλλους να υποχωρήσουν;
Μήπως θα πρέπει γενικότερα οι άνθρωποι να προσπαθήσουμε να είμαστε πιο διαλλακτικοί με τις πεποιθήσεις μας και τις θεωρίες που έχουμε υιοθετήσει ώστε να προσεγγίσουμε τους συνανθρώπους μας;
Μήπως θα πρέπει να ερευνήσουμε κατά πόσο αυτές είναι δικές μας και τι είναι αυτό που μας οδηγεί στο να τις υπερασπιζόμαστε με πάθος, παραβλέποντας ταυτόχρονα και την επιλογή των υπολοίπων να έχουν το δικό τους σύνολο αρχών κι ιδεών, ακόμη κι όταν αυτό είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με το δικό μας;
Μήπως ακόμη κι αυτή η ταύτιση μας με ιδέες, πεποιθήσεις και θεωρίες είναι μια έκφανση της ανάγκης μας να ανήκουμε σε μια ομάδα;

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Χαιρετώ σας!

quote:

---

Πόσο αλήθεια συμπεριφερόμαστε καλά στην ζωή μας την ίδια αλλα και στους συνανθρώπους μας???

Κάθε άνθρωπος αποτελεί μια ξεχωριστή προσωπικότητα με τις δικές του ιδιορυθμίες , επιθυμίες , ιδιοσυγκρασία , αρχές και πιστεύω..!

Όλοι όμως έχουν ενα κοινό γνώρισμα ...την ανάγκη για αποδοχή , σεβασμό και αγάπη!

Τι είναι αυτό όμως που τους θέτει αντιμέτωπους και τους χωρίζει?

Τι είναι αυτό που αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη και διατήρηση μιας φιλίας?

Είμαστε εμείς υπεύθυνοι ή οι άλλοι???

---

Φίλε Εαρινέ, οι περισσότεροι - αν όχι όλοι - οι άνθρωποι έχουν όντως την ανάγκη για την αποδοχή τους από τον κοινωνικό τους περίγυρο, είτε μιλάμε για μια μικρή ομάδα όπως πχ στα πλαίσια της οικογένειας τους είτε για μια μεγαλύτερη ομάδα όπως πχ μέσα στο εργασιακό τους περιβάλλον κλπ.
Αυτό οδηγεί τους περισσότερους ανθρώπους στην φροντίδα της εικόνας τους, στο πως φαίνονται δηλαδή στον συνάνθρωπο τους και τι εντύπωση του προκαλούν.
Η εικόνα αυτή απασχολεί άλλον άνθρωπο περισσότερο κι άλλο λιγότερο, άλλος διαμορφώνει και πλάθει μια εικόνα εντελώς διαφορετική από αυτό το οποίο πραγματικά είναι ενώ άλλος προβάλλει μια εικόνα η οποία είναι πολύ κοντά στην απεικόνιση του εαυτού του κι όχι τόσο εξιδανικευμένη ή εξωρραϊσμένη.

Όπως αναφέρεις κι εσύ, ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του ιδιοσυγκρασία, τις δικές του επιδιώξεις, τους δικούς του σκοπούς, τις δικές του πεποιθήσεις και ιδέες τις οποίες πρεσβεύει κι αντιπαραθέτει με αυτές των συνανθρώπων του.
Ένα θέμα είναι κατά πόσο δικαιοδοτούμαστε να λέμε ότι όλα αυτά είναι όντως δικά μας ή εάν είναι μια απόρροια του κοινωνικού - πολιτισμικού περιβάλλοντος στο οποίο γεννηθήκαμε και γαλουχηθήκαμε.
Εάν δηλαδή είχαμε γεννηθεί σε μια ασιατική χώρα ή σε μια αφρικανική θα είχαμε τον χαρακτήρα που έχουμε;
Θα είχαμε τις ίδιες πεποιθήσεις, τις ίδιες απόψεις και τις ίδιες ιδέες με αυτές που έχουμε σήμερα;
Προσωπικά πιστεύω πως το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτές θα ήταν εντελώς διαφορετικό.

Τι είναι όμως αυτό που χωρίζει τους ανθρώπους κι αποτελεί τροχοπέδη στην διατήρηση μιας φιλίας, όπως αναρωτιέσαι κι εσύ;
Κατά την γνώμη μου, ένας λόγος είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων δε μπορεί εύκολα να παραμερίσει έστω και για λίγο τις ανάγκες του και τον βαθμό στον οποίο τον επηρεάζουν και να επιχειρήσει μια βαθύτερη επικοινωνία με τον συνάνθρωπο του.
Θεωρεί σχεδόν σίγουρο είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα ότι οι δικές του πεποιθήσεις είναι οι ορθές οπότε δύσκολα θα κάνει μια αλλαγή σε αυτές ενώ περιμένει αυτήν την αλλαγή να την κάνουν οι συνάνθρωποι του ώστε να μπορέσει να υπάρξει μια γέφυρα επικοινωνίας.
Εφόσον όμως συνεχίσει να συμβαίνει αυτό πως θα μπορέσει να δημιουργηθεί μια δυνατή φιλία εάν οι άνθρωποι δεν υποχωρούν εύκολα στις θέσεις τους και περιμένουν από τους άλλους να υποχωρήσουν;
Μήπως θα πρέπει γενικότερα οι άνθρωποι να προσπαθήσουμε να είμαστε πιο διαλλακτικοί με τις πεποιθήσεις μας και τις θεωρίες που έχουμε υιοθετήσει ώστε να προσεγγίσουμε τους συνανθρώπους μας;
Μήπως θα πρέπει να ερευνήσουμε κατά πόσο αυτές είναι δικές μας και τι είναι αυτό που μας οδηγεί στο να τις υπερασπιζόμαστε με πάθος, παραβλέποντας ταυτόχρονα και την επιλογή των υπολοίπων να έχουν το δικό τους σύνολο αρχών κι ιδεών, ακόμη κι όταν αυτό είναι εκ διαμέτρου αντίθετο με το δικό μας;
Μήπως ακόμη κι αυτή η ταύτιση μας με ιδέες, πεποιθήσεις και θεωρίες είναι μια έκφανση της ανάγκης μας να ανήκουμε σε μια ομάδα;

In anticipation of my resurrection...

---

quote:

---

Dying_Incubus-Τι είναι όμως αυτό που χωρίζει τους ανθρώπους κι αποτελεί τροχοπέδη στην διατήρηση μιας φιλίας, όπως αναρωτιέσαι κι εσύ;
Κατά την γνώμη μου, ένας λόγος είναι ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ανθρώπων δε μπορεί εύκολα να παραμερίσει έστω και για λίγο τις ανάγκες του και τον βαθμό στον οποίο τον επηρεάζουν και να επιχειρήσει μια βαθύτερη επικοινωνία με τον συνάνθρωπο του.
Θεωρεί σχεδόν σίγουρο είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα ότι οι δικές του πεποιθήσεις είναι οι ορθές οπότε δύσκολα θα κάνει μια αλλαγή σε αυτές ενώ περιμένει αυτήν την αλλαγή να την κάνουν οι συνάνθρωποι του ώστε να μπορέσει να υπάρξει μια γέφυρα επικοινωνίας.

---

Πολύ σωστά φίλε D.Incubus.

Βλέπεις είναι πολύ εύκολο να κοιτάμε μόνο αυτά που μας κάνουν να διαφέρουμε από τους άλλους ανθρώπους, αλλά πολύ δύσκολο να δούμε αυτά που μας κάνουν να μοιάζουμε.

Καλημέρα σε όλους και καλή εβδομάδα

quote:

---

Πάρα πολύ ενδιαφέρον το θέμα..
Λίγο πολύ όλοι συμφωνούμε στα όσα αναφέρονται εδώ, αλλά πολλές φορές οι επιδιώξεις μας στην ζωή διαφέρουν, ίσως υποκινούμενοι από ματαιοδοξία, πολλοί είναι αυτοί που αναζητούν μέσω της φιλίας διαφορετικά πράγματα από αυτήν, και όχι την ουσία που δίνεται μέσω αυτής.
Πολλοί εκμεταλεύτηκαν και εκμεταλεύονται την φιλία έχοντας προσωπικές και εγωϊστικές επιδιώξεις, όπως και τον έρωτα άλλωστε..
Μήπως και η φιλία δεν είναι ένας μικρός ίσως και μεγάλος έρωτας???

THE TRUE REVOLUTION IS IN MIND

---

Δύσκολο μπορώ να πώ το ερώτημά σου φίλη μου!

Έχω την αίσθηση όμως , ότι ο έρωτας δεν δομείται πάνω σε "ορθολογιστικά κριτήρια" εύκολα έρχεται και πολύ πιο εύκολα φεύγει και μάλιστα πολλές φορές αποκαλύπτοντας την λάθος εκτίμησή μας...που συνειδητοποιείται με πόνο πολλές φορές!!!

Η φιλία δομείται -η γνησια και δια βίου φιλία- πάνω σε σταθερές αξίες που αντέχουν στον χρόνο και επισημαίνουν με καθαρότητα και την ποιότητα του ανθρώπου που επελέγη ως φίλος!!!

Στην ουσιαστικη φιλία και με την εννοια του όρου , μπορούμε να δούμε την ύπαρξη συγκροτημένων και ανεξαρτήτων ανθρώπων , με ποιότητα ψυχική αλλα και με πνευματική καλλιέργεια...!!!

Μπορούμε "νοερά" να απολαύσουμε την ιδιαίτερη "αύρα" αυτών των ανθρώπων να ενώνεται και η περι-ρέουσα ατμόσφαιρα να είναι τόσο...μα τόσο υπέροχη και "θεραπευτική" , αν μπορώ να χρησιμοποιήσω τον όρο...

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

Δύσκολο μπορώ να πώ το ερώτημά σου φίλη μου!

Έχω την αίσθηση όμως , ότι ο έρωτας δεν δομείται πάνω σε "ορθολογιστικά κριτήρια" εύκολα έρχεται και πολύ πιο εύκολα φεύγει και μάλιστα πολλές φορές αποκαλύπτοντας την λάθος εκτίμησή μας...που συνειδητοποιείται με πόνο πολλές φορές!!!

Η φιλία δομείται -η γνησια και δια βίου φιλία- πάνω σε σταθερές αξίες που αντέχουν στον χρόνο και επισημαίνουν με καθαρότητα και την ποιότητα του ανθρώπου που επελέγη ως φίλος!!!

Στην ουσιαστικη φιλία και με την εννοια του όρου , μπορούμε να δούμε την ύπαρξη συγκροτημένων και ανεξαρτήτων ανθρώπων , με ποιότητα ψυχική αλλα και με πνευματική καλλιέργεια...!!!

---

Αγαπητέ Εαρινέ, όπως και η φιλία έτσι και ο έρωτας είναι ένα συνοθύλευμα από σκέψεις, συναισθήματα, πράξεις-(όχι ερωτικές πράξεις-προτρέχω για να μην παρεξηγηθώ από τους συμφορουμίτες (:P) - αναφέρομαι στην αγνότητα του όρου), ορθολογιστικές και μη.
Ίσως στην φιλία υπάρχει περισσότερο ορθολογισμός αλλά δεν ερχόμαστε κοντά με ανθρώπους μόνο γιατί το "προστάζει" η λογική μας αλλά και κάτι άλλο.. ίσως είναι η καρδιά μας, ίσως η χημεία που έχουμε γενικότερα με κάποιον φίλο ή φίλη..
Άλλωστε και ο έρωτας εμπεριέχει φιλία, αλλιώς πως θα μπορούσαμε να συνενωθούμε και να μοιραστούμε κοινούς δρόμους, στόχους, όνειρα και να νιώσουμε πληρότητα με ένα άλλο πλάσμα?
Δεν είναι μόνον ο έρωτας που πονάει όταν τον χάσουμε αλλά και ο χωρισμός μας με έναν φίλο!!!
Δεν λέω πως είναι ταυτόσημες έννοιες αλλά σίγουρα το ένα εμπεριέχει το άλλο κατά ένα βαθμό!!

quote:

---

Μπορούμε "νοερά" να απολαύσουμε την ιδιαίτερη "αύρα" αυτών των ανθρώπων να ενώνεται και η περι-ρέουσα ατμόσφαιρα να είναι τόσο...μα τόσο υπέροχη και "θεραπευτική" , αν μπορώ να χρησιμοποιήσω τον όρο...

---

Σε ευχαριστώ για τα πολύ όμορφα λόγια, περιγράφουν απολύτως και τα δικά μου συναισθήματα!!!

THE TRUE REVOLUTION IS IN MIND

Να σαι καλά!!!!

quote:

---

Μα πρέπει να τα αναγνωρίζει καλά,όσα πολύτιμα,έχει ο άνθρωπος,αγαπητή simori, όπως κάνεις με κάτι που αγαπάς, όπως ξέρεις κάθε ίντσα του προσώπου του αντικειμένου της αγάπης..Μπορείς να φανταστείς να αγαπάς ένα πρόσωπο ,που δεν θυμάσαι καν πως είναι;
Έτσι είναι με την αγάπη, με τη φιλία, με οτι όμορφο...
Λέμε για τετοιες έννοιες, δύσκολες και υπερβατικές, σαν να μιλάμε για αφηρημένες έννοιες, σαν λαχείο, όταν είναι επιλογές, όταν αν δεν ζούν, ολοκάθαρες μέσα νας, δεν μπορούν να χρησιμοποιούνται, παρά σαν σύμβολα, χωρίς δύναμη....
Αν το βλέπουμε επιπόλαια, δεν πάει να πει ότι είναι...
Θέλει επιλογή, ξεσκαρτάρισμα και προπάντων, προσανατολισμό, προς ότι σημαίνουν,οι έννοιες,γιατί πολλές φορές, οδηγούμαστε αλλού, κατα λάθος...
Αλλά, δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε, ή να παύουμε να πιστεύουμε, σε ότι έχει αξία...

---

Ο άνθρωπος αγαπητέ φίλε Βαγγέλη , δεν έχει απολύτως ΤΙΠΟΤΑ...ΤΙΠΟΤΑ!!!

Το κάθε τι , το αποκτάει ή το φέρνει στην ζωή του με προσωπική του εργασία...η φιλία αποκτάται και δεν είναι απροϋπόθετη.....πολύ δε περισσότερο η αγάπη , η εκτίμηση και ότι το όμορφο...!!!

Ακόμη και το μωρό , προσπαθεί να γίνει το κέντρο της προσοχής της μητέρας του και καταβάλλει προσπάθειες...όλα χρειάζονται "εργασία" και υπομονή φίλε μου!!!

Μείνε μέσα στο παιχνίδι...

quote:

---

Αν το βλέπουμε επιπόλαια, δεν πάει να πει ότι είναι...
Θέλει επιλογή, ξεσκαρτάρισμα και προπάντων, προσανατολισμό, προς ότι σημαίνουν,οι έννοιες,γιατί πολλές φορές, οδηγούμαστε αλλού, κατα λάθος...
Αλλά, δεν πρέπει να αποθαρρυνόμαστε, ή να παύουμε να πιστεύουμε, σε ότι έχει αξία..

---

Φίλε μου, έχει αξία ό,τι του δίνουμε αξία και αν το βλέπουμε επιπόλαια, τότε είναι επιπόλαιο αυτό που χτίζουμε!!!

quote:

---

Ο άνθρωπος αγαπητέ φίλε Βαγγέλη , δεν έχει απολύτως ΤΙΠΟΤΑ...ΤΙΠΟΤΑ!!!

---

Κάτι έχει φίλε Εαρινέ, έχει το σώμα του και ό,τι εντυπώνεται σε αυτό από την στιγμή της γέννησής του!!!

quote:

---

Το κάθε τι , το αποκτάει ή το φέρνει στην ζωή του με προσωπική του εργασία...η φιλία αποκτάται και δεν είναι απροϋπόθετη.....πολύ δε περισσότερο η αγάπη , η εκτίμηση και ότι το όμορφο...!!!

---

Συμφωνώ, εν μέρει, αλλά υπάρχουν και οι άνθρωποι που είναι αστέρια, αυτοί που πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο από άλλους και αυτοί που χρειάζεται να προσπαθήσουν λιγότερο.
Αλλά η φιλία αποκτάται και σίγουρα έχει προϋποθέσεις αλλά γιατί πολύ περισσότερο η αγάπη?? Η φιλία δεν προϋποθέτει αγάπη, ή μήπως δεν αγαπάμε τους φίλους μας έστω με τον καιρό?
Γιατί η φιλία δεν μπορεί να προϋποθέτει μία λογική καρδιά? έναν συναισθηματικό νου?

THE TRUE REVOLUTION IS IN MIND

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr