Είναι όντως πολύ δύσκολο να αποφανθούμε το εάν πρέπει ή όχι να γίνονται οι εκτρώσεις.

Είναι μια επέμβαση του ανθρώπου στην πορεία μιας ψυχής που μόλις έχει αρχίσει το δρόμο της στη συγκεκριμένη ενσάρκωση. Πόσο ξέρει η ψυχή πριν ενσαρκωθεί ότι το περιβάλλον που διάλεξε για οικογένειά της θα την διώξει πριν προλάβει να γεννηθεί στον κόσμο μας; Και ουσιαστικά να της στερήσει το μάθημα που θα έπαιρνε από τη συγκεκριμένη ζωή; Μήπως είναι μια αρχάρια ψυχή; Γιατί ενσαρκώνεται σε αυτά τα δεδομένα; Πληρώνει κάρμα; Αυτές είναι κάποιες δικές μου απορίες σχετικές με την είσοδο της ψυχής σε ένα σώμα που προορίζεται να πεθάνει.

Ωστόσο αν το δούμε το θέμα σε μεγαλύτερη κλίμακα, σαν μία από τις πολλές περιπτώσεις ύπαρξης ζωής - θανάτου των ανθρώπων, βλέπω ότι κι αυτό αποτελεί κλίμα του γενικότερου μηχανισμού που θέτει τη ζωή και την δράση των ανθρώπων σαν ένα εργαστήρι, όπου σπάνε γυαλιά, κολλάνε γυαλιά, υγρά χύνονται, ουσίες αναμυγνύονται, ώστε ο αλχημιστής (ανθρωπότητα) να φτάσει κάποια στιγμή στην ποθούμενη φιλοσοφική λίθο.

Αντικρύζοντας το θέμα από κάποια άλλη πιο κοινωνική σκοπιά, πιστεύω ότι η ύπαρξη των εκτρώσεων (όπως και πολλών άλλων συχνά δυσάρεστων συμβάντων), είναι κάτι που δεν μπορεί απλά να σταματήσει γιατί είναι κακό ή παράνομο. Στηρίζει πάνω του τη λειτουργία πολύ δυνατών κοινωνικών εννοιών (π.χ. κοινωνική υπόληψη, φόβος για τη γέννηση αρρώστου παιδιού, ανωριμότητα για να γίνει κάποια μητέρα, οικονομικό πρόβλημα, κ.λ.π.), οπότε για να σταματήσει να υπάρχει, δεν πρέπει να υπάρχουν και ο λόγοι που το συντηρούν.

"Αυτό που οι γιατροί λένε "διακοπή της κυήσεως" είναι η δολοφονία μου!
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΣ. Αγωνίζομαι για δύο-τρεις ώρες να κρατηθώ στη ζωή, η καρδιά μου πάλλεται με πείσμα!"

Απόσπασμα από τον όρκο του Ιπποκράτη
"Δεν θα δώσω σε κανέναν φάρμακο θανάσιμο,ούτε τέτοια συμβουλή, ούτε σε γυναίκα θα δώσω εκτρωτικό φάρμακο "

"Μήπως θα κάνουν στη μητέρα μου έκτρωση προσταγλανδίνης για να με αποβάλλει "αυτόματα";"

"Ή μήπως της δώσουν πρώτα ένα χάπι (RU-486 ή Mifepristone), που με σκοτώνει με πείνα και ασφυξία, ώστε να αποβληθώ μετά νεκρό με χρήση προσταγλανδίνης;"

"Μήπως θα με κομματιάσουν ζωντανό, μέσα στην κοιλιά της μητέρας μου, μ' ένα τροχισμένο γυριστό μαχαίρι;"

"Μήπως ο γιατρός ανοίξει την κοιλιά της μητέρας μου, με βγάλει και με σκοτώσει αμέσως, ή με πετάξει σε κουβά μέχρι να πεθάνω;"

"Μήπως ο γιατρός, με μια σύριγγα, αναρροφήσει λίγο αμνιακό υγρό; για να εκχύσει αλάτι που θα με κάψει ζωντανό;
Τότε θα πονάω φρικτά, ώρες και ώρες, ώσπου να ξεψυχήσω!"

Όπως πάντα, όταν πρόκειται για ανήθικες δραστηριότητες, η μυστικότητα στις υπεύθυνες πλευρές είναι θεμελιώδης.
Όταν μια γυναίκα θανατώνει το παιδί της, το κάνει υπό την προστασία μιας ασπίδας μυστικότητας που παρέχεται από τη νομική εξουσία.

Είμαστε έτοιμοι;
Χαμογελάστε παρακαλώ.
ΚΛΙΚ

αυτή...που τα κατάφερε!

Δεν ξέρω αν θα πρέπει να χαίρομαι η να λυπάμαι που δεν είμαι τόσο προχωρημένο άτομο ώστε να παίρνω αποφάσεις για την ζωή κάποιου ανθρώπου (ανθρώπινο έμβρυο). Γι` αυτό που είμαι σίγουρος είναι πως αν μπορούσε να ακούσει κάποιος ένα έμβρυο την ώρα της εκτελέσεώς του, θα άκουγε αυτό:
«Λυπηθείτεμε πονάω, δε ξέρω αν θα κόψετε το πουλί του πατέρα μου η αν θα καταδικάσετε ισόβια και θα στείλετε στο κορυδαλλό την μάνα μου. Αυτό που ξέρω είναι πως κι εγώ έχω ψυχή, έχω καρδούλα όπως όλοι σας και δεν υποφέρω τους πόνους μέχρι να σταματήσει η καρδιά μου να χτυπά»

Είναι κανείς που αμφιβάλει ότι ο θάνατος του είναι μαρτυρικός????

Τελικά καλύτερα να είμαι οπισθοδρομικός παρά προχωρημένος και οργισμένος χωρίς να ξέρω το γιατί.
Όσο για το θεό και τα εγκλήματα μας, καλύτερα να το συζητήσουμε σε κάποιο άλλο topic.

Τέλος θα ήθελα να αναφέρω κάτι που είπε ο φίλος morent11
«Αν ημουν παπας θα μιλουσα παπαδιστικα.Αν ημουν ο πατερας θα μιλουσα κατα το δοκουν της προσωπικοτητας μου.Αλλα δεν ειμαι τιποτε απο ολ'αυτα.Ειμαι ενας ανθρωπος που προσπαθει να αντιληφθει τα νοητα που οριζουν την ζωη του.Και ακριβως με αυτην την γλωσσα μιλησα και θα μιλαω.»

Ακούστε τους όλους αλλά ακουστέ και το έμβρυο.

Είμαστε έτοιμοι;
Χαμογελάστε παρακαλώ.
ΚΛΙΚ

Οταν μια γυναίκα απροετοίμαστη για διάφορους λόγους να φέρει ένα παιδί στον κόσμο, βρίσκεται με τον ένα τρόπο ή τον άλλο στη θέση να κάνει την επιλογή, τότε δυστυχώς το μεγαλύτερο βάρος της επιλογής αυτής πέφτει πάνω της. Από τη μία έχει τη χαρά της δημιουργίας, από την άλλη τη λύπη της καταστροφής.

Είναι όντως ιερό το χάρισμα της γυναίκας να μπορεί να φέρει ένα παιδί στον κόσμο, όσο και βαρύτατο το γεγονός ότι κοινωνικά φέρεται εκείνη στο μεγαλύτερο μέρος υπέυθυνη για την τύχη του παιδιού αυτού. Ετσι, έρχεται αναγκαστικά μπροστά σε ένα δίλλημα εσωτερικών ενοχών (σε περίπτωση που σκοτώσει αυτό το παιδί) και εξωτερικών δυσκολιών (αν το κρατήσει), που κάποιες φορές μπορεί να αποτελέσουν δυσβάσταχτες κοινωνικές συνέπειες, που θα την αναγκάσουν να αναθεωρήσει σε μεγάλο βαθμό το πλάνο για τα σχέδια της μελλοντικής κοινωνικής - τουλάχιστον - ζωής της.

Μια βραδυά "απρόσεχτου έρωτα", που αρκετά συχνά το πάθος του σώματος (και των δυο) κρύβει τις φωνές προειδοποίησης, αποτελεί το άνοιγμα μιας ψαλίδας με τεράστιες συνέπειες. Που κοινωνικά τουλάχιστον θα τις σηκώσει η γυναίκα, δεδομένου βέβαια (κι αυτό δεν αποτελεί ελαφρυντικό) ότι το ξέρει πολύ καλά η ίδια. Ας σκεφτούμε λοιπόν πριν από την πράξη την πιθανή κατάληξη της αυθόρμητης άφεσής μας σε μια ερωτική πράξη που ίσως έχει τέτοιες συνέπειες.

Ωστόσο, τι να πει κανείς σε νεαρότερα άτομα, όπου - και αυτό με λυπεί ιδιαίτερα - και η ωρημότητα της σκέψης τους μπορεί να μην είναι τέτοια ωστε να προλάβουν το δυσάρεστο γεγονός του διλλήματος, αλλά και οι κοινωνικές πιέσεις είναι σαφέστερα μεγαλύτερες;

Δοξασιες απο το παρελθον που θυμιζω οτι ποτε δεν υπηρχε προβλημα στειρωτητας στον αντρα που ποτε μα ποτε ενας αντρας δεν κατηγορηθηκε για μοιχεια (παρολο που στην θρυσκεια υπαρχουν περιπτωσεις που και ο αντρας θεωρητε μοιχος) περιπτωσεις που λιθοβοληθηκε (ακομα και σημερα) γυναικα γιατι εκανε μοιχεια...
Απομηναρια αυτου του κοινωνικου ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ειναι αυτα τα θεματα που σηζηταμε τωρα για αυτο και ηθηκολογοι, εικονες εκτρωματων, και αλλα πομπωδη και φανφαρονικα , κλαψες , και αλλα δεν ειναι σοβαρα επιχειρηματα ...
πολυ περισοτερο οταν προερχονται απο αντρες...
Οποιος λοιπον ειναι κατα των αμβλωσιων ας παει σε μια εγκυο 17χρονη και ας υιοθετησει το παιδι της...
...ηδου η ροδος ηδου και το πηδημα

Φίλε durden_alie, η προσέγγισή σου στο θέμα είναι πολύ καλή και θα συμφωνήσω μαζί σου με το γεγονός ότι πάρα πολλές νέες κοπέλες θα ήθελαν να κρατήσουν το παιδί. Αυτό άλλωστε φαίνεται σε χώρες, όπου η κοινωνική κατακραυγή που δέχεται μια ανύπαντρη μητέρα έχει ευτυχώς σχεδόν εξαφανιστεί (π.χ. Αγγλία - Γερμανία, κ.λ.π.). Είναι πολλές εκεί οι κοπέλες -ακόμη και στην επαρχία που υποτίθεται ο κόσμος δεν είναι τόσο μοντέρνος - οι οποίες είναι νέες, ανύπαντρες, έχουν παιδάκι και είναι πανευτυχείς γιαυτό. Δεν ξέρω βέβαια τι γίνεται με τα ποσοστά των εκτρώσεων σε αυτές τις χώρες, αλλά και πάλι είναι πολύ αισιόδοξη αυτή η στάση.

Ενα ωστόσο πρόβλημα που δημιουργείται πολλές φορές αναγκαστικά όταν μία γυναίκα αποφασίζει να κρατήσει ένα μωρό και να μίνει ανύπαντρη, είναι ότι το παιδί αυτό δεν θα μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον με μητέρα και πατέρα, θεωρώντας την αγάπη και των δύο ίση και δεδομένη - χωρίς βέβαια να θέτω ως δεδομένο ότι όλα τα άλλα παιδιά που έχουν 2 γονείς έχουν δύο κατάλληλους γονείς. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα στην εξέλιξη της προσωπικότητας του παιδιού αυτού, η μονοσήμαντη θηλυκή επιρροή (η κατά το μεγαλύτερο μέρος της τουλάχιστον θηλυκή); Από την άλλη μεριά όμως, οι γυναίκες αυτές συνήθως δείχνουν πολύ μεγάλη αγάπη στο παιδί που συνειδητοποιημένα έσωσαν από το θάνατο.

Τέλος θα ήθελα να προσθέσω μια άλλη σκέψη μου σχετική με το θέμα. Η έγκυος γυναίκα ακτινοβολεί από ομορφιά. Εσωτερική ομορφιά και ενέργεια που προέρχεται από την κύηση ενός νέου ανθρώπου. Μετά από μια έκτρωση φαντάζεστε πως είναι μια γυναίκα; Σαν να της φύτεψαν μια μαύρη τρύπα...

quote:

---

Αν τα 'πουλια',ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΛΑΣΤΙΧΟ,υπαρχει και προφυλακτικο για τον γυναικειο κολπο,σπερματοκτονες αλοιφες,και αλλα .
Ο επιπλεον πονος δεν χρειαζεται,γιατι ειναι ηδη περισσευουμενος στον πλανητη.

---

Edited by - λίλιθ on 01/05/2003 19:18:27

Το καλύτερο είναι να προσπαθήσουμε να μην βρεθούμε στην θέση να χρειαστεί να σκεφτούμε την έκτρωση...
Και μια και δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που να νομίζει ότι νέοι άνθρωποι δεν θα κάνουν σχέσεις (Ούτε στο παρελθόν απείχαν από σχέσεις πόσο μάλλον στην εποχή μας...).
Για να γίνει αυτό πρέπει να είναι προετοιμασμένες οι κοπέλες (απο σχολείο και οικογένεια) ώστε να μην πιστεύουν το κάθε φούμαρο που θα προσπαθήσει να τους πουλήσει ο κάθε ανήθικος που δεν θέλει να χρησιμοποιήσει προφυλακτικό. (του στύλ που ανέφερε και η Αμαλία).
Η έστω αν γίνει η «στραβοτιμωνιά» να γνωρίζουν ότι υπάρχουν αντισυλληπτικά χάπια που λειτουργούν μέχρι και 24 ώρες μετά για να μην μείνουν έγκυος.
Φυσικά δεν είναι μόνο η κοπέλα που πρέπει να προσέχει και να έχει την ευθύνη... με κανέναν τρόπο και οι δύο είναι εξίσου υπέυθυνοι.
Τονίζω τις κοπέλες γιατί εμείς είμαστε που θα κατακριθούμε από την κοινωνία, εμείς είμαστε που θα ζήσουμε με τις τύψεις της έκτρωσης ή της ιοθεσίας του παιδιού... κτλ.

Πιστεύω ότι αν βρεθεί μια κοπέλα σε αυτό το δύσκολο δίλλημα (είτε απο άγνοιά είτε γιατί τα αντισυλληπτικά δεν είναι 100% σίγουρα) είναι δικαιωμά της να επιλέξει τι θα κάνει...
Πώς μπορώ να πώ γενικά ότι είναι λάθος ή σωστό όταν δεν γνωρίζω με τί κριτήρια κρίνει κάποιος άλλος και τι προηποθέσεις έχει;

Με τίποτα δεν μπορώ να κρίνω την νέα κοπέλα που θα νοιώσει ότι μια έκτρωση είναι η μόνη της επιλογή... Θα την συμπονέσω για τον πόνο της...

Θα κρίνω όμως τις μεγαλύτερες γυναίκες που συνειδητά ενώ ξέρουν ότι δεν θέλουν ένα παιδί δεν χρησιμοποιούν αντισύλληψη. Σε αυτές αναφέρθηκε και ο φίλος durden_alie πιο πρίν νομίζω (με ηλικίες πάνω και γύρω απο 30).
Δυστυχώς στην Ελλάδα είναι γενικά αποδεκτό να χρησιμοποιήται η έκτρωση ως μέθοδος αντισύλληψης. Ίσως όχι ανοιχτά αλλά πολλές γυναίκες (παντρεμένες και μη) έχουν αυτήν την νοοτροπία δυστυχώς... τί έγινε και αν μείνω έγκυος; Απλώς θα το ρίξω μετά.

Ειρωνικά να τονίσω ότι η μόνη προετοιμασία του ελληνικού λυκείου όπου πήγαινα εγώ ήταν μια σειρά σλάιντς ακριβώς όπως οι φωτογραφίες του φίλου Νότις_29 και ένα κύρηγμα πέρι της ανηθικότητας της έκτρωσης και των προγαμιαίων σχέσεων...

Τέλεια προετοιμασία....

"For the strength of the wolf is the pack
and the strength of the pack is the wolf"

Όσο για τα ανήθικα κηρύγματα που γίνονται στο λύκειο δε τα γνωρίζω. έχει αρκετά χρόνια που πήρα το απολυτήριο, και απ` ότι θυμάμαι δε μου έγινε κανένα ανήθικο μάθημα περί αυτού.
Για μένα ανήθικο κήρυγμα θα ήταν να μου λέγανε «δε βαριέσαι, υπάρχει και η έκτρωση»
Τέλος, για να μη γίνομαι περισσότερο κουραστικός από ότι είμαι, θα ήθελα να τονίσω πως για να γίνει μια έκτρωση φταίνε πολλοί, μα το μεγαλύτερο ποσοστό της ευθύνης το έχει η γυναίκα.(εκτός αν έχουμε περίπτωση βιασμού.)
Μπορείτε να με βρίσετε όσο θέλετε, αλλά δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια.

Είμαστε έτοιμοι;
Χαμογελάστε παρακαλώ.
ΚΛΙΚ

Εξίσου ενδιαφέρουσα και αυτή η διάσταση του θέματος φίλε Παν.
Σίγουρα το γεγονός αυτό που αναφέρεις τονίζει ακόμα περισσότερο το μεγάλο κρίμα του να σκοτώσεις ένα υγειές μωράκι, το οποίο θα ερχόταν στον κόσμο απλά με δυσκολότερες από άλλα παιδιά κοινωνικες συνθήκες. Που με κάποια πρόνοια από το κράτος και ανάλογη διαπεδαγώγηση- ψυχολογική στήριξη της νέας μητέρας - σε τελικά ανάλυση - θα μπορούσε τελικά να ζήσει μια φυσιολογική ζωή.

Αν όμως αυτό το παιδάκι γεννηθεί για να περάσει και αυτό, αλλά και η οικογένειά του μια μαρτυρική ζωή; Που είναι όμως τέτοια;
Εχετε δει μητέρες παιδιών που γεννήθηκαν με κάποιες κινητικές ή πνευματικές καθυστερήσεις; Εχετε δει πουθενά μεγαλύτερη αγάπη ζωγραφισμένη στο πρόσωπο, από αυτή η οποία χαρακτηρίζει αυτές τις μητέρες;
Κι όμως εκέι, είναι πολύ μεγαλύτερο το δίλλημα...

quote:

---

Όσο για το ειρωνικό σημείωμα φίλη Silverwolf συμφωνώ ότι η φωτογραφίες μου συγκινούν λιγότερο τους μαθητές λυκείου, απ` ότι αν έβλεπαν μια φωτογραφία ενός νεκρού σκύλου στην άσφαλτο.(αυτό δε σημαίνει πως υπάρχουν και μαθητές που μπορεί και να συγκινηθούν). Παρόλα αυτά εγώ δεν έβαλα τις φωτογραφίες για να συγκινήσω κανένα, αλλά για να δείξω ότι αυτό που ονομάζουμε έμβρυο είναι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος σε κατάσταση…….
(συγχώρεσέμε που δεν έβαλα και μερικές φωτογραφίες αντισυλληπτικών)

---

Δεν είχα με κανέναν τρόπο σκοπό να σε ειρωνευτώ Νότι! Λυπάμαι αν αυτό φάνηκε... Κατάλαβα πολύ καλά τον τρόπο που τις χρησιμοποίησες εσύ.
Η ειρωνία πήγαινε στο σχολείο που αντί να κάνει κάτι χρήσιμο για να μας προετοιμάσει έβαλε κάμποσες (30 λεπτά) φρικιαστικές εικόνες (πίστεψέ με οι εικόνες σου δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά) και μετά ένα θρησκευτικό κύρηγμα... εντάξει μας έδειξαν το πρόβλημα αλλά πουθενά οι λύσεις και οι άλλες επιλογές που υπάρχουν.

Και πάλι συνχωρεσέ με Νότι, αν σε προσέλαβα με τον τρόπο που εκφράστηκα...
Δεν είχε σχέση με εσένα απλώς οι εικόνες μου θύμισαν αυτά τα σλάιντς που μας έστειλαν επειγόντως στην τουαλέτα να ξεράσουμε από την αϊδία... όσοι πρόλαβαν μόλις τελείωσε η προβολή μια και δεν επιτρεπόταν να φύγουμε πριν τελειώσει.
Δεν το είχα συνηδητοποιήσει ότι ακόμα με ενοχλούσαν αυτά τα συμβάντα και μάλλον χρωμάτισε την απαντησή μου αυτός ο θυμός...
Συγνώμη...

quote:

---

Το θέμα είναι να ΜΗΝ σου τύχει...

---

Με κάλυψες γενικά φίλε Άναναςςς με την απάντησή σου αλλά ειδικά αυτό το κομμάτι που και εγώ προσπάθησα να το εκφράσω πολύ πιο άτσαλα...

"For the strength of the wolf is the pack
and the strength of the pack is the wolf"

Edited by - Silverwolf on 02/05/2003 14:13:25

Φρουτακο θα συμφωνησω μαζι σου ... το θεμα φερνει μια μελαγχολια...

Φταιχτες κατ'εμε και οι δυο - αντρες γυναικες και θυμα η μικρη ζωουλα που προσπαθησε να ερθει σε αυτο το κοσμο...

Ακουσαμε ομως την φωνουλα της μικρης αυτης ψυχης μεσω των μυνηματων των χρηστων, ακουσαμε για 17 χρονες και τι αντιμετωπιζουν, για 40 χρονες και τι παθαινουν...

Ας προσπαθησουμε ομως να δουμε και λιγο την πλευρα μιας καθημερινης απλης γυναικας που πρεπει να ερθει αντιμετωπη με μια τετοια κατασταση. Που για 1002 λογους πρεπει να παρει αυτη την σκληρη αποφαση για την ψυχη αυτη, το σωμα της, την ψυχολογια της.

Πριν πεσουμε ολοι μαζι να την κατακρινουμε με τα οσα σκληρα λογια μας ας σταθουμε ενα λεπτο και ας δουμε πως δεν ειναι μονο η μικρη ψυχουλα που ποναει, ειναι και η ιδια η γυναικα. Αυτη που παλευει να παρει την σωστη αποφαση, αυτη που θα επιλεξει να μπει το νυστερι μεσα της και να της αφαιρεσει την μικρη ζωουλα, αυτη που θα ερθει μετα αντιμετωπη με τις τυψεις της, τα γιατι της, τον εσωτερικο της κοσμο... Μην γελιομαστε λοιπον, οι αποφασεις δεν ειναι τοσο απλες και εχουν παντα τις συνεπειες.

Η γυναικα εχει σαν προορισμο να διαιωνισει το ανθρωπινο ειδος με το να κυοφορει... σε καμια των περιπτωσεων λοιπον μην θεωρησουμε οτι οι συνεπειες για την γυναικα που περνει μια τετοια αποφαση ειναι μικρες, χωρις βαρυτητα!!!

δυο σημαντικα για το θεμα θα σπειρω..και θα σας αφησω να σκεφτειτε...

οταν ερχεται η εκτρωση..ο "πατερας" εκδηλωνει..συμπτωματα...αρνησης...
δηλαδη...αρρωσταινει,καποιες φορες με γριπη(το μεγιστο της αρνητικοτητας)ειτε...εχει τασεις εμετου...
χρειαζεται περιπου 2-3 βδομαδες για να συνελθει...
η μητερα..ομως!αυτη...ναι...
εχει πολλα τα οποια πρεπεινα επανακτησει...
το σωμα να επανελθει απο μια εμπειρια που δεν τερματιστηκε "φυσιολογικα"...
αλλα χρειαζεται καιρο ωστε να ανασυγροτησει εκεινο το χωρο στο σκληρο της που ειχε δημιουργηθει ωστε να γεμισει απο μια νεα..ζωη...

...πριν καιρο μιλαγαμε περι ψυχης (δεν θυμαμαι τωρα ποιο απ'ολα τα τοπικ....)ειχα αναφερει ενα στοιχειο αγνωστο στους περισσοτερους και θα το ξαναγραψω εδω.
οταν απο μια εγκυμοσυνη που ακολουθει μιαν εκτωση,
γεννιεται ενα παιδι τοτε αυτο ονομαζεται "ghost child"
συμφωνα με τους πνευματιστικους κυκλους...
φερει ολα τα χαρακτηριστικα του προηγουμενου...
μα και τυχον αλλου παιδιου που προηγειτο της εκτρωσης.
ναι!
ειναι συγκλονιστικο το στοιχειο αυτο,
αν προσπαθησει κανεις να το "αποκωδικοποιησει" σε σχεση με το καρμα...

...ειναι ομως εντελως παραδοξο αν καποιος το'χει ...
ηδη μελετησει ως μια πραγματικοτητα που επαληθευει το γεγονος..

αφηστε το λατεξ!!!!...+ μπειτε στο θεμα!
δηλαδη...
αφηστε τα "πουρναρια" ειναι η ωρα ..του "γαμου"...!!!

+ ενα σχολιο....στο φιλο Νοτη...
καλε μου φιλε ,πριν λιγο καιρο αναγκαστηκα να κανω στειρωση στο γατο μου!εκλαιγα μερικες μερες πριν και μερικες μετα...ο γατος δεν ειχε ποτε ζευγαρωσει τωρα μολις εγινε ενος ετους,και προφανως δεν εχει αναμνησεις "ενεργου εραστη"...οταν ακουω πως ειναι γκαιη..'η ακομη και πως ειναι κριμα και στεναχωριεται..που του "τα εκοψαν"και τα σχολια αυτα τα ακουω απο αγορια..τοτε..μαλλον καταλαβαινω τα παντα για το σχολιαστη...μα συνειδητοποιω οτι μονο ετσι δε νοιωθει ο γατος !!!!ισα-ισα που σταματησε να κλαιει επειδη ποναγε απο..το ανικανοποιητο..+ ησυχασαμε απο τις ζημιες και τις μυρωδιες που εβαζε ως στοχο..για ανυπαρκτες ..θηλυκες!....
εννοω οτι!αν κρινουμε με τ'ανθρωπινα κριτηρια..μαλλον χανουμε την ουσια και του γεγονοτος.

φως+αγαπη
Ατμα

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr