Κατά πρώτον ας ξεκινήσω απο το λαβύρινθο.
Το λαβύρινθο, τον συναντάμε σε πολλούς πολιτισμούς τόσο στη Δύση όσο και στην Ανατολή. Τί μπορεί να είναι αυτό το δαιδαλώδες σπήλαιο ; Μήπως είναι η μπερδεμένη περιστροφική πορεία του ανθρώπου ;
Και γιατί είναι υπόγειος ; Μήπως αυτό αφορά την κοσμική σφαίρα ;
Εχει ένα δρόμο εισόδου και εξόδου. Μήπως η είσοδος είναι η γέννηση ; Και ποιός μπορεί να ξαναβγεί ; Μήπως εκείνος που έχει κάποια παιδεία πάνω στο θάνατο ;

Πάμε στο Μινώταυρο
Είναι αυτός που φυλάει τα σκοτεινά περάσματα. Με κεφάλι ταύρου και ανθρώπινο σώμα. Μήπως είναι η ζωώδης ψυχή με τις υπέρμετρες επιθυμίες και γι αυτό παγιδευμένη στην κοσμική σφαίρα ;

Πριν προχωρήσω με τον ήρωα του Μύθου, το Θησέα και την Αριάδνη, κάνω μια παύση για συζήτηση. Συζήτηση επιδιώκω και γι αυτό εκφράζω τις απόψεις μου με ερωτήματα. Αναμένω φίλοι μου τις απόψεις σας

Για αρχή θα προσπαθήσω να βοηθήσω δίνοντας τροφή για σκέψη πάνω στο σύμβολο του Λαβυρίνθου.

Από το "ΛΕΞΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΩΝ" διαβάζουμε

quote:

---

ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ. Ένα υπερβολικά σύνθετο σύμβολο. Μπορεί να είναι ένα σχέδιο, ένα κτίριο, ένα μονοπάτι, ένας δρόμος που περιβάλλεται από όχθες ή φράχτες, ένας χορός ή κυκλικές πόλεις και κυκλικοί χοροί, παιχνίδια ή τοίχοι. Συχνά βρίσκεται κάτω από το έδαφος, μέσα στο σκοτάδι. Οι λαβύρινθοι είναι κυρίως δύο ειδών:

1) Οι μονόδρομοι, όπου μια μοναδική διαδρομή οδηγεί κατευθείαν προς το κέντρο και ξανά πίσω, χωρίς καμιά επιλογή, μπέρδεμα ή σύγχυση, οδηγώντας τον ταξιδιώτη μέσω της μέγιστης απόστασης, χωρίς να βαδίσει δύο φορές το ίδιο μονοπάτι, αρχίζοντας με κατεύθυνση προς το κέντρο, έπειτα στρέφεται προς τα πίσω, προς την περιφέρεια, αναδιπλούμενος κάθε φορά, προχωράει βαθμιαία προς το κέντρο και πάλι έξω.

2) Ο πολύδρομος, που έχει σχεδιαστεί με πρόθεση να μπερδέψει και να μπλέξει και περιέχει αδιέξοδα, απαιτώντας μια γνώση του κλειδιού ή της λύσης του προβλήματος. Ο συμβολισμός του λαβύρινθου είναι ποικίλος σαν επιστροφή στο Κέντρο, ξανακερδισμένος παράδεισος, επίτευξη της αντίληψης ύστερα από δυσκολίες, βάσανα και δοκιμασίες, μύηση, θάνατος και επαναγέννηση και τελετές περάσματος από το βέβηλο στο ιερό, τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου, το ταξίδι της ζωής μέσα από τις δυσκολίες και τις πλάνες του κόσμου προς το κέντρο σαν τη φώτιση ή τον ουρανό, μια δοκιμασία της ψυχής, η ατραπός του ταξιδιού και της διαφυγής προς τον επόμενο κόσμο (αφού σ’αυτό τον κόσμο είναι εύκολο να εισέλθει κανείς, αλλά από τη στιγμή που θα εισέλθει δύσκολα μπορεί να φύγει), ένας κόμπος που πρέπει να λυθεί, κίνδυνος, δυσκολία, πεπρωμένο.

Ο λαβύρινθος συμβολίζει επίσης την πορεία του ήλιου, τη μείωση και την αύξησή του ή την εαρινή απελευθέρωση του ήλιου μετά τη μακρόχρονη αιχμαλωσία του από τους δαίμονες του χειμώνα ή το σώμα της Μητέρας Γης, όπου το κέντρο είναι η παρθενία της θεότητας και το φθάσιμο στο κέντρο είναι η μυστική επιστροφή στη μήτρα, η regressus ad uterum ή η αρχή του νυχτερινού θαλάσσιου ταξιδιού κατά το οποίο το αρσενικό κατέρχεται στον κάτω κόσμο, στην επικράτεια της Μεγάλης Μητέρας με την καταστροφική όψη της. Του λαβυρίνθου συχνά προϊσταται μια γυναίκα και τον διασχίζει ένας άνδρας, τον φυλάει ή τον κυβερνάει ο Κύριος του Λαβυρίνθου, ο Κριτής των Νεκρών, στο κέντρο, όπως ο Μίνωας. Λέγεται επίσης ότι συμβολίζει τον κόσμο, την ολότητα, το αδιάγνωστο, την κίνηση, οποιοδήποτε περίπλοκο πρόβλημα. Η συνεχής γραμμή του είναι η αιωνιότητα, η ατέλειωτη διάρκεια, η αθανασία, το νήμα όντας η “χορδή προς τον Ουρανό” πάνω στην οποία όλα τα πράγματα στηρίζονται και από την οποία κρέμονται. Ο λαβύρινθος ταυτόχρονα επιτρέπει και απαγορεύει, ένα σύμβολο του αποκλεισμού, αφού κάνει το δρόμο δύσκολο, αλλά και της συγκράτησης, αφού εμποδίζει την έξοδο. Μόνο όσοι έχουν τις ικανότητες και είναι εξοπλισμένοι με την αναγκαία γνώση μπορούν να βρουν το κέντρο και όσοι το επιχειρούν χωρίς γνώση χάνονται. Εδώ ο λαβύρινθος έχει τον ίδιο συμβολισμό με το μαγεμένο δάσος.

Οντας ο δρόμος προς το κρυμμένο κέντρο, ο λαβύρινθος συνδέεται με την αναζήτηση του Απολεσθέντος Λόγου και του Αγιου Δισκοπότηρου ή στον ανατολικό συμβολισμό με τη διαφυγή από τον σαμσάρα και τους νόμους του κάρμα. Σχετίζεται επίσης με το συμβολισμό της σπηλιάς, με την ιδέα ενός υπογείου, μυστηριώδους ταξιδιού ή του ταξιδιού στον άλλο κόσμο και με τις μυητικές τελετές, που συχνά τελούνταν σε μια σπηλιά ή σε κρύπτη ή με τις νεκρικές τελετές, που όλες τους σχετίζονται με το θάνατο και την επαναγέννηση. Εχει επίσης τον ίδιο συμβολισμό με τα δεσμά, επειδή δένει και λύνει, περιορίζει και ενώνει. Ο λαβύρινθος θεωρείται επίσης ότι σχετίζεται με το συμβολισμό του κουλουριασμένου όφεως ή με τα σχέδια της σπλαχνοσκοπίας και τα σπλάχνα της γης. Μπορεί επίσης να απεικονιστεί από ένα δίκτυ ή μια αράχνη στο κέντρο του ιστού της. Ο τετράγωνος λαβύρινθος υποδηλώνει τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και τον κόσμο και μπορεί να συνδεθεί με τη σβάστικα.

Τα λαβυρινθώδη σχέδια σε σπίτια είναι αποτροπαϊκά και μια μορφή μαγείας για να μπερδέψουν και να εμποδίσουν την είσοδο των εχθρικών δυνάμεων και των κακών πνευμάτων. Τα μνήματα, τα ταφικά σπήλαια και οι τύμβοι με μορφή λαβυρίνθου προστατεύουν το νεκρό, αλλά και τον εμποδίζουν να επιστρέψει. Ο χορός του λαβυρίνθου ή τρωικοί χοροί και παιχνίδια απεικονίζουν τη δύσκολη ατραπό, το ταξίδι από τη γέννηση στο θάνατο και την επαναγέννηση, όπου το κέντρο είναι ταυτόχρονα ο τόπος του θανάτου και της επαναγέννησης, της εισόδου και της εξόδου, της βύθισης και της ανάδυσης, του ταξιδιού προς τα βάθη και της ανόδου στα ύψη. Αυτό συνδέεται επίσης με το Χορό του Γερανού, με το γερανό σαν ψυχοπομπό. Αποτελεί επίσης ένα μιμητικό τελετουργικό ηλιακό μονοπάτι ή χορό. Η είσοδος στο λαβύρινθο συμβολίζει το θάνατο, η έξοδος την επαναγέννηση.

Αιγ.: Υπάρχει ένας πιθανός παραλληλισμός με την Αμέντι, την ελικοειδή ατραπό που ακολουθούσαν οι νεκροί στο ταξίδι τους από το θάνατο προς την ανάσταση, καθοδηγούμενοι από την Ισιδα, με τον Ωρο να ξεπερνά τις δυσκολίες και τον Οσιρη ως Κριτή των Νεκρών.

Ελλ.: Ο Θησέας, ο ήρωας-σωτήρας, διασχίζει το μονοπάτι καθοδηγούμενος από το χρυσό νήμα του θείου ενστίκτου της Αριάδνης και φονεύει την άγρια φύση του Μινώταυρου. Ο λαβύρινθος δεν αναφέρεται από τον Ομηρο. Κελτ.: Λέγεται ότι οι λέξεις “Troy”, “Troja” ή “Troia” προέρχονται από την κελτική “tro”, που σημαίνει στρέφομαι, δηλαδή γρήγορη περιστροφή, χορεύω σε έναν λαβύρινθο.

Μιν.: Ο ταύρος στο κέντρο υποδηλώνει την αρσενική, ηλιακή, γενεσιουργό δύναμη που βρίσκεται στο κέντρο του λαβύρινθου ο οποίος, σαν σπείρα, είναι η θηλυκή, σεληνιακή όψη ή αντιπροσωπεύει τη θερμότητα που δρα πάνω στην υγρασία, τον ήλιο που διαλύει την ομίχλη και το μίασμα.

Ρωμ.: Μυστικότητα, το αδιάγνωστο. “Όπως δεν μπορεί κανείς να μάθει το μυστικό του λαβυρίνθου, έτσι δεν μπορεί κανείς να μάθει τα συμβούλια του μονάρχη”. Σουμ.-Σημ.: “Μια τεχνητή μίμηση του κάτω κόσμου” (από έναν πίνακα της μύησης των ιερέων). Χριστ.: Στην αρχή του Χριστιανισμού το σύμβολο είχε αντιστραφεί και υποδήλωνε την ατραπό της άγνοιας, με την κόλαση στο κέντρο και το Μινώταυρο σαν το Διάβολο, μέχρις ότου ο Χριστός, ως Θησέας, δείξει το δρόμο. Ηταν επίσης μια παγίδα για δαίμονες. Ο λαβύρινθος ήταν άγνωστος στην τέχνη των κατακομβών. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε στις εκκλησίες και στους καθεδρικούς ναούς και ο συμβολισμός του ποικίλλει, υποδηλώνοντας άλλοτε τις δυσκολίες και τα προβλήματα που εμποδίζουν την ατραπό του Χριστιανού μέσα στον κόσμο. Η συγχυσμένη και μπερδεμένη φύση της αμαρτίας όταν εγκαταλειφθεί η ευθεία οδός. Το προσκύνημα της ψυχής από τη γη προς τον ουρανό, το ξεστράτισμα του κακοήθους που υποκύπτει στον πειρασμό, η ανεύρεση του δρόμου μέσα από τις δυσκολίες της αμαρτίας, ο δρόμος από τον οίκο του Πιλάτου ως το Γολγοθά, που μερικές φορές ονομάζεται “Οδός της Ιερουσαλήμ”. Είναι δυνατόν επίσης οι εκκλησιαστικοί λαβύρινθοι να σχεδιάστηκαν σαν προσκυνήματα για τους μετανοημένους που δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν ταξίδια σε μακρινούς ναούς ή στους Αγίους Τόπους. Ωκεαν.: Το πρότυπο του ταξιδιού της ψυχής στις περιοχές των νεκρών.

---

Ελπίζω τα παραπάνω να ξυπνήσουν συνειρμούς γόνιμους για διάλογο.

Εμένα ήδη οι συνειρμοί μου "χτύπησαν την πόρτα" και θα τους... ανοίξω.

Τι σχέση έχει η λέξη Λαβύρινθος με τον Λάβρυ (τον διπλό πέλεκυ των Μινωιτών); Ή και με την λέξη Λάβαρο;

Και μια ακόμα απορία μου. Γιατί οι Αθηναίοι έστελναν κάθε 9 χρόνια 7 νέους και 7 νέες ως τροφή στον Μινώταυρο; Τι σήμαιναν αυτοί οι αριθμοί;

Νομίζω Oannes ότι προς το παρόν σε γέμισα με ερωτήματα παρά με απαντήσεις

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"

quote:

---

Γιατί οι Αθηναίοι έστελναν κάθε 9 χρόνια 7 νέους και 7 νέες ως τροφή στον Μινώταυρο; Τι σήμαιναν αυτοί οι αριθμοί;

---

Tiger! Tiger! burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye,
Dare frame thy fearful symmetry?
WILLIAM BLAKE

προσωπικα εντυπωση μου κανει ο ιδιος ο Μινωταυρος,ο μυθος της δημιουργιας του και η επεμβαση του Δαιδαλου ο οποιος υπαρχει σε ολες της μυστηριες κατασκευες που δεν εχουν καμια σχεση με την εποχη του

για οσους δεν θυμουνται
ο Ποσειδωνας χαρισε στον Μινωα εναν θαυμασιο ταυρο με την διαταγη να τον θυσιασει.
Ο Μινωας ομως θυσιασε εναν αλλο ταυρο και το δωρο του Ποσειδωνα το φυλαξε για το κοπαδι του

ο ποσειδωνας θυμωσε και εκδικηθηκε τον Μινωα πολυ ασχημα

εκανε την γυναικα του Μινωα την Πασιφαη να ερωτευθει τον ωραιο ταυρο
και εκει μπαινει στην ιστορια και ο Δαιδαλος ο οποιος ηταν αγαλματοποιος και μηχανικος γιατι σε αυτον πηγε η Πασιφαη να ζητησει τεχνικη βοηθεια για να μπορεσει να ικανοποιησει το παθος της.

Ο Δαιδαλος εφτιαξε μια χαλκινη ή ξυλινη αγελαδα που μεσα της κλειστηκε η Πασιφαη και ηταν τοσο θαυμασιο το εργο του που ο ταυρος ξεγελαστηκε και ετσι εγινε και η ενωση με καρπο τον Μινωταυρο ο οποιος ειχε κεφαλι ταυρου και σωμα ανθρωπου το ονομα του ηταν Αστεριος ή Αστεριωνας επικρατησε ομως το Μινωταυρος

αυτη η ιστορια απο μονη της εχει μερικα παραξενα πρωτα πρωτα συνανταμαι ακομα μια παραξενη κατασκευη του Δαιδαλου

καποιοι υποστηριξαν οτι ο Δαιδαλος εκανε γενετικα πειραματα και οτι ο Μινωταυρος ηταν αποτελεσμα των πειραματων αυτων

επισης το ονομα Αστεριωνας δεν ειναι λιγο παραξενο για ενα πλασμα σαν τον Μινωταυρο?

ο Δαιδαλος βρηκε καταφυγιο στην κρητη αφου σκοτωσε τον ανηψιο και βοηθο του Ταλω (χμ σας θυμιζει τιποτα το ονομα?)

αργοτερα φυλακιστηκε στο δημιουργημα του τον λαβυρινθο μαζι με τον Ικαρο γιατι βοηθησε την Πασιφαη να κανει το ονειρο της πραγματικοτητα ομως απεδρασαν και εφυγαν πετωντας με την γνωστη καταληξη του Ικαρου.

και φυσικα ηταν ακομα ενας Αθηναιος στην κρητη και μαλιστα ηταν παρων οταν εφτασε ο Θησεας

ελπιζω να μην βγηκα εκτος θεματος

Ο χορός της Σαλώμης; Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να σχετίζεται με τον Λαβύρινθο. Χρειάζεται σκέψη το πράγμα

Βοηθείστε ρε παιδιάάάά....

Θα μας πάρει το κεφάλι η Σαλώμη

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΘΗΣΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΙΝΟΤΑΥΡΟΙ ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΑΘΗΝΑΪΚΟΣ. ΕΙΧΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΚΑΠΟΥ ΟΤΙ Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΠΛΩΣ Ο ΧΟΡΟΣ ΟΠΟΥ Ο ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΖΕ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΕΝΑΣ ΧΩΡΟΣ ΜΥΗΣΗΣ, Ο ΔΕ ΜΥΘΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΥ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΕΙ ΙΣΩΣ ΤΟ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ ΖΕΥΓΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΜΗΤΕΡΑ-ΘΕΑ.

Ο χορός της Σαλώμης είναι γνωστός και ως ο χορός των επτά πέπλων (σατανική σύμπτωση;). Η Σαλώμη χορεύοντας έβγαζε ένα-ένα τα επτά πέπλα μένοντας στο τέλος "γυμνή".
Στην συνέχεια είχαμε ένα κομμένο κεφαλάκι (γιατί άραγε;).

Άραγε το "γυμνή" και το κομμένο κεφάλι τι θα μπορούσαν να σημαίνουν;

Και πιά η σχέση με τον Λαβύρινθο (αν και νομίζω ότι είναι φανερή πλέον);

Επειδή οι φροντίδες της υλικής ζωής απαιτούν να φύγω σε λίγο για εργασία, θέλω να πω 2 πράγματα στα γρήγορα, πριν επανέλθω στο θέμα μας, μάλλον το απόγευμα ξανά.

1. Να ευχαριστήσω όλους που συμβάλλετε στην προσπάθεια αποσυμβολισμού του μύθου απο την πρώτη, σχεδόν, μέρα του topic
2. Να πω οτι χαίρομαι όλως ιδιαιτέρως για την επιστροφή του old tiger τον οποίο εκτιμώ ως ένα συζητητή που εμπράκτως έχει αποδείξει οτι σέβεται τους κανόνες της στοιχειώδους ανθρώπινης ευγένειας

Θα τα πούμε το απόγευμα...

Το κεφαλάκι που λές δεν είναι όποιο και όποιο κεφαλάκι... είναι το κεφάλι του Προδρόμου...αυτού που προετοίμασε το δρόμο για να έρθει ο Χριστός, του Ιωάννη. Το κεφαλάκι ζητήθηκε απο την Ηρωδιάδα γιατι η φωνή του Ιωάννη "φώναζε" στην συνειδηση της. Ο Ηρώδης αν και δεν ήθελε το δέχτηκε...για να δεί την κόρη της Ηρωδιάδας να χορεύει.

Αν το δούμε εσωτερικά όλο αυτό ?
Ο Ανθρωπος που κινείται με στόχο την Χριστική συνείδηση (θέωση όπως είπες και πιο πάνω) θα περάσει πρώτα απο την κατάσταση Ιωάννη Βαπτιστή για να βαπτίσει το Είναι του "εν πνεύματι" και στη συνέχεια να πορευτεί στο δρόμο του Λόγου. Και αν το έχεις παρατηρήσει έτσι είναι... Στα πρώτα μας βήματα είμαστε αρκετά "σκληροί" με τον εαυτό μας (φορούσε τομάρι ζώου,έτρωγε μέλι και ακρίδες) κρίνουμε και καταδυκνείουμε με ορμή τις καταστάσεις που συμβαίνουν (όπως έκανε ο Ιωάννης)αλλά δεν ξέρουμε να "μετουσιώνουμε" και να δίνουμε απαντήσεις όπως έκανε ο Λόγος.
Με αυτό στα υπόψην θα μπορούσαμε να πούμε οτι η Ηρωδιάς είναι η "αισθησιακή" συνείδηση (τα κατώτερα τσάκρας ίσως) που για να διατηρήσει τον έλεγχο και τον εαυτό της ζητά τον Αποκεφαλισμό του Βαπτιστή απο τον Ηρώδη. Αραγε αυτό δεν παθαίνει ο πνευματικός Ανθρωπος όταν ικανοποιεί τις κατώτερες έξεις του και καταλήγει σε απώλεια ουσίας? Δεν απο-κεφαλή-ζεται ?

Καλέ μου Old Tiger, εμείς δημιουργούμε την μοίρα μας και εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τις συνέπειες των πράξεών μας. Έτσι το Μέλλον είναι γέννημα του Παρόντος και το Παρόν είμαστε εμείς και οι επιλογές μας. Ας κάνουμε τις σωστές επιλογές Τώρα, για να έχουμε το μέλλον που θα θέλαμε. Όσο για το παρελθόν... λέει ο Χριστός "οι νεκροί ας θάψουν τους νεκρούς τους και οι ζωντανοί ας με ακολουθήσουν". Καλή συνέχεια σε όσους επιμένουν να είναι ζωντανοί.

Στο θέμα μας, όμως.

Το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας με τον Λύκο έχει κάποια κοινά στοιχεία όπως πιστεύω με τον μύθο του Θησέα και του Μινώταυρου. Εάν το βλέπετε κι εσείς αυτό, λέω εάν, μήπως από το παραμύθι αυτό μπορούμε σύμφωμα με την Αρχή της Αναλογίας, να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα και για τους συμβολισμούς του Λαβυρίνθου-Δάσους, Μινώταυρου-Λύκου και Θησέα-(Κοκκινοσκουφίτσα&Γιαγιά&Κυνηγός);

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη γυρισμένη, δως της κλώτσο να γυρίσει παραμύθι να αρχινήσει

(Πάλι εκτός θέματος είμαι...)

Thoth δεν νομίζω ότι θα ξεφύγουμε από το θέμα, καθώς πιστεύω ότι ουσιαστικά ο αποσυμβολισμός και στις δύο περιπτώσεις είναι ο ίδιος.

Τώρα για τα άλλα που αναφέρεις…περί μοίρας, νεκρών, ζωντανών κλπ. Να σου υπενθυμίσω ότι αναφερόμαστε σε ένα δυναμικό διπολικό σύστημα, με αλληλεπιδράσεις και από τα δύο μέρη. Η κίνηση που μπορεί να προκύψει (είτε θετική, είτε αρνητική) ποτέ δεν μπορεί να είναι συνέχεια μονοσήμαντη, γιατί το σύστημα θα καταρρεύσει. Η έννοια δε του νεκρού και του ζωντανού είναι ιδιαίτερα σχετική, καθώς εξαρτάται πάντα από τον παρατηρητή.Αυτά για το θέμα

Κάνε την αρχή για την κοκκινοσκουφίτσα (ως πρώην διαχειριστής) και ακολουθούμε.

Y.Γ. ΑΙΟΝ το κεφαλάκι δεν το είπα περιπαιχτικά. Το τελευταίο πράγμα που θα έκανα, θα ήταν να γελάω με τα πιστεύω των άλλων, είτε συμφωνώ, είτε όχι.

quote:

---

Τώρα για τα άλλα που αναφέρεις…περί μοίρας, νεκρών, ζωντανών κλπ. Να σου υπενθυμίσω ότι αναφερόμαστε σε ένα δυναμικό διπολικό σύστημα, με αλληλεπιδράσεις και από τα δύο μέρη. Η κίνηση που μπορεί να προκύψει (είτε θετική, είτε αρνητική) ποτέ δεν μπορεί να είναι συνέχεια μονοσήμαντη, γιατί το σύστημα θα καταρρεύσει. Η έννοια δε του νεκρού και του ζωντανού είναι ιδιαίτερα σχετική, καθώς εξαρτάται πάντα από τον παρατηρητή.Αυτά για το θέμα

---

Φοβεροόό !!! Μου θυμίζει τις διατυπώσεις της Κβαντικής Φυσικής , π.χ. αυτό το μέλος είναι κατά 60% Συντονιστής και κατά 40% απλό μέλος, πριν τον παρατηρήσουμε. Όταν τον παρατηρήσουμε θα αναγκαστεί να πάρει μια ιδιότητα.

Ναι, νομίζω ότι έχεις δίκιο. Αυτό το forum διαπνέεται από την... Κβαντική φιλοσοφία. Φτου, να μην το... ματιάξουμε

Όσο για το παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας δεν έχω κανένα πρόβλημα να ξεκινήσω να λέω κάποιες αναλογίες με τον μύθο του Θησέα στον Λαβύρινθο αλλά θα ήθελα, σεβόμενος, τον δημιουργό του topic να ορίσει αυτός από τα πολλά που έχουμε πει μέχρι τώρα προς τα που θέλει να κατευθυνθούμε. Ίσως θέλει να πιάσουμε κάτι άλλο πρώτα, οπότε να κινηθούμε προς τα εκεί.

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"

Δεν θα το πω βέβαια δημόσια...θα είναι το μικρό μας μυστικό...

quote:

---

Δεν θα το πω βέβαια δημόσια...θα είναι το μικρό μας μυστικό...

---

Συμφωνώώώώ. Έχω ένα μυστικό , κρυμμένο στου forum τα βάθη....

Θα το ξέρουμε εμείς εεεε...και.... καμιά τρεισιμισοπεντακοσιοχιλιάδες μέλη μας

Την... "κάνω" τώρα στις "μύτες" για να μην μας την "πέσει" ο Oannes και μας ή ακόμα χειρότερα να μας ... που λέμε τα μυστικά μας στο topic του

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"

Στο πρώτο κομμάτι, στο πρώτο εισαγωγικό post για την ακρίβεια, επεχείρησα μια πρώτη προσέγγιση στα δύο κομβικά, κατ εμέ, στοιχεία του μύθου, το λαβύρινθο και το Μινώταυρο. Τώρα θα προσπαθήσω να επιχειρήσω τον αποσυμβολισμό του ήρωα, του Θησέα, αλλά και της Αριάδνης. Ας ελπίσουμε οτι θα βρούμε την άκρη του ...μίτου στο μύθο.

Ο Θησέας
Τί μπορεί να σημαίνει ; Μήπως είναι η ψυχή που αγωνίζεται ; Μήπως ο νεόφυτος ; Αφού σκοτώνει το Μινώταυρο, τη ζωώδη ψυχή, την εξωτερική φύση που είναι δέσμια στη γη, δέσμια των υπέρμετρων επιθυμιών και μάλιστα μετά απο μεγάλη μάχη καταφέρνει να βρει το δρόμο προς τα πίσω. Οχι μόνος. Με τη βοήθεια ενός νήματος

Το νήμα της Αριάδνης
Τί μπορεί να συμβολίζει αυτό το νήμα; Μήπως είναι η ενόραση ; Μήπως η ικανότητα αίσθησης των αξιών της ψυχής ; Και ποιός το δίνει το νήμα; Η Αριάδνη η οποία μήπως παίζει το ρόλο της ψυχής ;
Τελικώς, αφού νικάει τον κόσμο που αντιπροσωπεύει ο Μινώταυρος, τον κατώτερο κόσμο, μήπως εκείνο που θέλει να μας πει ο μύθος είναι οτι ο μυημένος πλέον, επιστρέφει στο φως καθοδηγούμενος απο το νήμα της αλήθειας μέσα στον εαυτό του ;

Υ.Γ. : Ε όχι και μαστίγωμα και κρεμάλα βρε thoth...

Edited by - Oannes on 21/11/2003 23:50:39

quote:

---

Η έννοια δε του νεκρού και του ζωντανού είναι ιδιαίτερα σχετική

---

Μη λησμονούμε πως ο θάνατος στην ελληνική μυθολογία υπονοεί την αθανασία, με τους ήρωες να περνάνε απο τον κατώτερο κόσμο στην ένωση με τους θεούς. Η Αριάδνη, για παράδειγμα, πεθαίνει μόλις γεννήσει το γυιό του Θησέα. Η Αριάδνη (ψυχή) ελευθερώνεται μέσα στο Διόνυσο (παγκόσμια ψυχή)

Ή ΘA BPOYME TO ΔPOMO Ή ΘA TON ΔHMIOYPΓHΣOYME

quote:

---

Απλά ήθελα να τονίσω την σημασία του Ιωάννη ως εσωτερική κατάσταση.

---

Tiger! Tiger! burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye,
Dare frame thy fearful symmetry?
WILLIAM BLAKE

Σημερα φιλοι μου,εικονα εκεινου του πρωτου λαβυρινθου δεν εχουμε
Υπαρχουν ομως καποιες κατασκευες - με δαιδαλωδεις διαδρομους- που αν ακολουθησεις τον σωστο δρομο, σε οδηγουν σε κατι πολυτιμο.

Πλησιεστερη εικονα ειναι ο χαραγμενος λαβυρινθος στο δαπεδο εκκλησιων,κυρια της Γαλλιας, οπως της Παναγιας στην Σαρτρ.
Σε αυτους ακολουθωντας την μοναδικη πορεια- δεν υπαρχουν αδιεξοδα- αλλα προσεγγιζοντας και παλι απομακρυνομενος απο τον στοχο-εξοδο, διαλογιζομενος (προσευχομενος), οδηγησε προς το κυριο μερος του ναου, μπροστα στα Αγια των Αγιων. Η υπερβαση του λαβυρινθου αρει το πεπλο που μας κρυβει απο τον αληθη εαυτο μας.

Οσο αφορα εκεινο τον μοναδικο λαβυρινθο, πηγη ολων των μεταγενεστερων, ειναι η συνθετικη εικονα, το αποτελεσμα απο την συνολικη αναπτυξη του μυθου.
ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Λυση που δεν μας απελευθερωνει.

Ετσι ο λαβυρινθος, ως αλυσιδα συνεχων κατορθωματων και λαθων, γινεται συμβολο της Μεγαλης Πλανης. Οι οδοι του μοιαζουν με τις διακλαδωσεις του ανθρωπινου εγκεφαλου. Δηλ. προκειται για τον πολυμηχανο πανουργο ανθρωπινο καθημερινο τροπο δρασης.
... ... ...

LOVE IS THE LAW
HARMONY THE EFFECT

KnightΜΙΧΑΗΛ

Ο ποθος που γεννησε το ζωο στη βασιλισσα , η γονιμοποιος του δυναμη, μας οδηγει στην κατανοηση οτι αφορα τον Νομο της Ελξης και την ορθη χρηση και ελεγχο της υλης. Επεισοδια στην κατανοηση αυτη αποτελει ολος ο μυθος.

Ο Ταυρος δεν σκοτωνεται αλλα καββαλικευεται, δηλ τιθασευεται. Μεταλλασεται, υπο την εξουσια του ανθρωπου, σε παραγωγικη δυναμη γονιμων εργων. Διαφορετικα, δημιουργει διαστροφη, η οποια θα πρεπει να θανατωθει η να περιοριστει.

Αστρολογικα ο ταυρος ανοικει στα Σταθερο σταυρο, αυτον του μαθητη.
Το αστρο που αντιστοιχει στο ματι του ταυρου ειναι ο Αλδεβαραν. Το αστρο που θεωρειται οτι δινει φωτιση. Παλαιος περσικος μυθος αναφερει οτι το μεσουρανημα του αστρου διχνει φονο.
Ετσι στα μυστηριακα σκηνωματα, ο φονος του πρωτου των ελατωμματων, της φιλαρχιας, γινεται υπο το φως του αστρου και σε σκοτεινα σπηλαια, διοτι εκει κρυβεται.

Στο ζωδιο αυτο ανοικουν η Αλκυωνη, κεντρικος ηλιος του Συμπαντος μας. Ο Ωριων, τα τρια αστρα της ζωνης του αντιστοιχουν στην Αγαπη, την Νοημοσυνη και την Θεληση. Ο Ηνιοχος, ο μεγας κυβερνητης και οδηγου των θετικων και αρνητικων μας δυναμεων και ο Ηριδανος ο ποταμος που οριζει τις περιοχες των αθανατων και των θνητων, των μυημενων και των ανθρωπων.

[img] www.kzu.ch/fach/as/gallerie/myth/theseus/theseus_images/11_theseus_paphos.JPG /[img]

LOVE IS THE LAW
HARMONY THE EFFECT

Knight ΜΙΧΑΗΛ

Οι Ελληνκοι μυθοι φιλοι μου, αποτελουν μια ολοκληρωμενη μυηση
και για αυτο θα πρεπει να τους προσεγγιζουμε, οσο το δυνατον πιο ολοκληρωμενα. Οπως ολες δε οι μυησεις των μυστηριων, αναφερονται σε πτυχες και γεγονοτα των ανθρωπινων ψυχων.

1) Ο Θησεας και ο Μινωταυρος εχουν τον ιδιο πνευματικο πατερα. Τον Ποσειδωνα. Αρα ειναι αδελφια. Αν το τερας αντιπροσωπευει μια αδυναμια του Μινωα, η ιδια δυναστευει την ψυχη του Θησεα

2) Ενω στην νικη του απεναντι στους Αθηναιους, ο Μινωας, εχει στο πλευρο του τον Δια, δηλ εχει το δικιο στην διενεξη αυτη, η επιβολη απανθρωπου και σκληρου φορου φανερωνει μια ψυχικη αδυναμια. Ειναι μια διαστροφη με την μορφη της τυραννικης κυριαρχιας. Η δυναμη, η ισχυς, απο το σημειο αυτο και περα, δεν μπορει να ελεχθει απο τον Βασιλια.
Γινεται κυριος του παθους της φιλαρχιας, ενας τυραννος.

3) Συνεργος στην διεστραμμενη δυναμη του βασιλικου ζευγους, ειναι ο Δαιδαλος. Ο επιτηδειος, δολιος ανθρωπος. Δινει λυσεις χωρις να αντιμετωπιζει την πηγη του προβληματος.
Ο Μινωταυρος συνεχιζει και ζει, υπαρχει στο υποσυνειδητο του Μινωα. Πρεπει μαλιστα να τον συντηρει, με τον φορο των Αθηναιων νεων, για να συνεχιση φαινεται 'σοφος' αλλα και κυριος των παθων του.

4) Ο Θησεας πρεπει να απαλλαξει τον λαο του απο την τυραννια αυτη. Για να γινει ηρωας πρεπει να αγωνιστει με οπλα διαφορετικα απο αυτα του Μινωα. Δηλ την ειλικρινεια και την αγνοτητα.
Εκμεταλευεται την αγνη και αδολη αγαπη της Αριαδνης, για να μπορεσει να οδηγηθει μεσα απο τον δαιδαλο των υποσυνειδητων συλλογισμων του Βασιλια, στη νικη.
Ο Μινωας, μπροστα στην υποσχεση γαμου - Θησεα και Αριαδνης- αλλα και την προοπτικη συμφιλιωσης των δυο λαων, υποκυκτει. Παλι αλλος θα βγαλει τα καστανα απο την φωτια και θα απαλλαγει απο το Τερας.

5) Ο Θησεας θριαμβευει μονο απεναντι στη διαστροφη του Μινωα οχι ομως και απεναντι στο τερας που τρεφει μεσα του. Φευγει απο το νησι, οχι ως ηρωας αλλα σαν κλεφτης. Οχι μονο αποδιδει τα ισα στον βασιλια, περνωντας μαζι του τις δυο κορες του, αλλα αθετει και την υποσχεση του προς την Αριαδνη

6) Το τελος του μυθου δεν ειναι παρα η τιμωρια του Θησεα. Μεσα στο θριαμβο της επιστροφης, βρισκεται και η αρχη της πτωσης, της τελικης αποπνευματικοποιησης του.
Ενω ξεκινα να πολεμησει ενα τυχοδιωκτη, τον Πειριθοο, τελικα συμμαχει μαζι του. Οι δυο τους πολεμουν τους Κενταυρους, αλλα καταληγουν να διεκδικουν μια θεση σε συμποσιο μαζι τους αλλα να ιδιοποιηουνται τα λαφυρα των Κενταυρων
Ο μυθος κλεινει με τον θησεα αποτυφλωμενο απο την συκοφαντια και το φοβο μην χασει τον θρονο και ετσι να προκαλει τον θανατο του γυιου του Ιπολλυτου.

Ο ηρωας, που στοχος του ηταν να καταργησει το εγκλημα αυτο, το παθος της φιλαρχιας, το φορο της αγνοτητας στα τερας των χθονιων ενστικτων και δυναμεων μας, το εκτελει τελικα ο ιδιος.

Νομιζω πως συχνα αντιμετωπιζουμε ομοιες καταστασεις κατα την δραση μας στον καθημερινο βιο. Εμεις γραφουμε μια τραγωδια πανω στα γεγονοτα αυτα, το τελος, το ποσο διαφορετικο θα ειναι καθε φορα, εξαρταται απο εμας.

LOVE IS THE LAW
HARMONY THE EFFECT

Knight ΜΙΧΑΗΛ

Πολλές φορές κάνουμε το λάθος να εκλαμβάνουμε κάτι ως ιστορική αλήθεια, ενώ ουσιαστικώς έχουμε να κάνουμε με υπερβατική ή πνευματική αλήθεια.
Λέγοντας μύθος σήμερα, ο νους μας πάει σε μια φανταστική ιστορία, σε μια επινόηση, σε ένα ψέμμα κι αυτό δείχνει την αποξένωση του σημερινού πνεύματος απο τον τρόπο σκέψης των αρχαίων χρόνων. Ενας μύθος συνήθως είναι η μεταφορά που εκφράζει όψεις της ζωής στο φυσικό κόσμο της ανθρώπινης εμπειρίας.
Πάντως κάποιοι ερευνητές βρίσκουν ίχνη επιστημονικής σοφίας και γνώσης του φυσικού κόσμου μέσα στους μύθους, θεωρώντας τους κώδικες

quote:

---

Με αφορμή μια γόνιμη συζήτηση που είχα χθες βράδυ με κάποιους καλούς φίλους, μετά μάλιστα από τους πολλούς συνειρμούς που ξύπνησε ο φίλος Κnight MIXAIL, ο οποίος έκανε αναφορές τόσο για συγκεκριμένο όσο και για άλλους μύθους, είπα να επαναφέρω το topic κάνοντας μια διευκρίνιση σχετικά με την έννοια «μύθος».

Πολλές φορές κάνουμε το λάθος να εκλαμβάνουμε κάτι ως ιστορική αλήθεια, ενώ ουσιαστικώς έχουμε να κάνουμε με υπερβατική ή πνευματική αλήθεια.
Λέγοντας μύθος σήμερα, ο νους μας πάει σε μια φανταστική ιστορία, σε μια επινόηση, σε ένα ψέμμα κι αυτό δείχνει την αποξένωση του σημερινού πνεύματος απο τον τρόπο σκέψης των αρχαίων χρόνων. Ενας μύθος συνήθως είναι η μεταφορά που εκφράζει όψεις της ζωής στο φυσικό κόσμο της ανθρώπινης εμπειρίας.
Πάντως κάποιοι ερευνητές βρίσκουν ίχνη επιστημονικής σοφίας και γνώσης του φυσικού κόσμου μέσα στους μύθους, θεωρώντας τους κώδικες

Ή ΘA BPOYME TO ΔPOMO Ή ΘA TON ΔHMIOYPΓHΣOYME

---

Τι σχέση έχει η λέξη Λαβύρινθος με τον Λάβρυ (τον διπλό πέλεκυ των Μινωιτών); Ή και με την λέξη Λάβαρο;

Με αυτό στα υπόψην θα μπορούσαμε να πούμε οτι η Ηρωδιάς είναι η "αισθησιακή" συνείδηση

οι νέες και οι νέοι δεν γίνονταν τροφή του Μινώταυρου, αλλά αυτοί, μέσω της αντιμετώπισης του αρχέγονου εαυτού τους (Μινώταυρος) έπρεπε να βγουν νικητές και να γίνουν ένα μαζί του προκειμένου να φθάσουν στην φώτιση, στο όλο, στην εκπλήρωση και σε όλα τα σχετικά.

ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΤΑΥΡΟ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΔΑΜΑΣΟΥΝ ΚΑΤΑ ΚΑΠΙΟ ΤΡΟΠΟ

Το νήμα της Αριάδνης
Τί μπορεί να συμβολίζει αυτό το νήμα; Μήπως είναι η ενόραση ; Μήπως η ικανότητα αίσθησης των αξιών της ψυχής ; Και ποιός το δίνει το νήμα; Η Αριάδνη η οποία μήπως παίζει το ρόλο της ψυχής ;

σε όσα λογικά και "ΑΡΧΑΙΑ" ανθρώπινα υπάρχουν στους μύθους...

Μερικές μονο απο τις απιστευτες μπαρουφες και αερολογιες που ειποθηκαν. *

quote:

---

μπερδεμένη περιστροφική πορεία του ανθρώπου ;

Τι σχέση έχει η λέξη Λαβύρινθος με τον Λάβρυ (τον διπλό πέλεκυ των Μινωιτών); Ή και με την λέξη Λάβαρο;

Με αυτό στα υπόψην θα μπορούσαμε να πούμε οτι η Ηρωδιάς είναι η "αισθησιακή" συνείδηση

οι νέες και οι νέοι δεν γίνονταν τροφή του Μινώταυρου, αλλά αυτοί, μέσω της αντιμετώπισης του αρχέγονου εαυτού τους (Μινώταυρος) έπρεπε να βγουν νικητές και να γίνουν ένα μαζί του προκειμένου να φθάσουν στην φώτιση, στο όλο, στην εκπλήρωση και σε όλα τα σχετικά.

ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΤΑΥΡΟ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΔΑΜΑΣΟΥΝ ΚΑΤΑ ΚΑΠΙΟ ΤΡΟΠΟ

Το νήμα της Αριάδνης
Τί μπορεί να συμβολίζει αυτό το νήμα; Μήπως είναι η ενόραση ; Μήπως η ικανότητα αίσθησης των αξιών της ψυχής ; Και ποιός το δίνει το νήμα; Η Αριάδνη η οποία μήπως παίζει το ρόλο της ψυχής ;

σε όσα λογικά και "ΑΡΧΑΙΑ" ανθρώπινα υπάρχουν στους μύθους...

---

~~~~~~~~~~``

quote:

---

Το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας με τον Λύκο έχει κάποια κοινά στοιχεία όπως πιστεύω με τον μύθο του Θησέα και του Μινώταυρου. Εάν το βλέπετε κι εσείς αυτό, λέω εάν, μήπως από το παραμύθι αυτό μπορούμε σύμφωμα με την Αρχή της Αναλογίας, να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα και για τους συμβολισμούς του Λαβυρίνθου-Δάσους, Μινώταυρου-Λύκου και Θησέα-(Κοκκινοσκουφίτσα&Γιαγιά&Κυνηγός)

---

~~~~~~~~~~`

quote:

---

Ο χορός της Σαλώμης τι θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει;

---

quote:

---

Κατά την προσωπική μου πάντα άποψη το πέταμα των πέπλων αντιπροσωπεύει την ανέλιξη στα επτά επίπεδα που πρέπει να ανέβει η ψυχή. Στο 7ο και τελευταίο επίπεδο, που όπως προανέφερα η Fortune αποκαλεί 7ο θάνατο, επέρχεται η Φώτιση. Σε αυτό το στάδιο η ψυχή έχει πλέον απαλλαχθεί από τα πάθη-ελαττώματα, τις φοβίες, αλλά ακόμα και από τον ίδιο τον θάνατο (ας μην ξεχνάμε εξάλλου ότι κάθε αληθινή Μύηση έχει ως βασικό συστατικό τον θάνατο και την ταφή). Εδώ πλέον η προσωπικότητα (η παρούσα μονάδα που ενσαρκώνεται δηλαδή) αφομοιώνεται από την ατομικότητα (την μονάδα που εξελίσσεται).
Για να γίνει όμως αυτό πρέπει όπως αναφέρει, να αφομοιωθούν οι ενστικτώδεις επιθυμίες (είτε συνειδητές, είτε ασυνείδητες) από τους σκοπούς της πνευματικής μας φύσης. Για να επιτευχθεί όμως αυτή η αφομοίωση προϋποθέτει την γνώση των πρωτόγονων όψεων του εαυτού μας (αναφέρεσαι πολύ ωραία στην πρωτόγονη ζωή του Ιωάννη του Βαπτιστή) και τον εξευγενισμό τους, μέχρι να αφομοιωθούν από την προσωπικότητα.
Με αυτή την αφομοίωση επιτυγχάνεται η ένωση με την Θεϊκή όψη του εαυτού, τον Θεό που όλοι έχουμε μέσα μας.
Άρα το κόψιμο του κεφαλιού συμβολίζει ακριβώς τον θάνατο της προσωπικότητας, αφού πλέον έχει αφομοιωθεί από την ατομικότητα.

---

ΚΙ ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΝΑΦΕΙΑ.
LABOLAS ....ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΟΣΟΙ ΜΙΛΑΜΕ Α ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΗΤΑ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ Β....ΤΟΣΟ ΕΓΩ-ΕΙΝΑΙ ΦΡΟΝΙΜΟ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙΣ ΕΥΑΤΟΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ:)- ΟΣΟ ΚΙ ΕΣΥ..ΕΧΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ Α ΣΤΟ Β..ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΠΑΡΑΠΕΤΑ...

ΟΑΝΝΕΣ ΧΑΙΡΕ..!
(ΤΟ ΘΥΜΟΜΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ :)
ΚΑΘΩΣ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑ ΠΑΛΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΚΡΗΤΗ /
ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΔΡΑΣΗ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ ΜΟΥ ΑΛΛΑ +ΜΟΥ ΠΙΣΤΟΠΟΙΟΥΝ ΤΟ ΜΑΚΡΟΚΟΣΜΟ
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ ΕΜΠΡΟΣ ΜΟΥ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΝΑΦΗΣ ΣΧΕΣΗ,
ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΕΛΛΙΣΟΥΝ ΩΣ ΨΥΧΗ ,
ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΧΕΙ ΠΟΥ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΥΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΦΤΑΣΩ ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΝΑ ΕΧΩ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ-ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΤΑΥΤΙΣΗΣ ΤΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΑΣΧΕΤΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΚΡΙΝΕΤΕ ΩΣ ΕΙΝΑΙ-

ΣΥΜΦΩΝΩ ΛΟΙΠΟΝ ΣΕ ΑΥΤΑ "ΤΑ ΤΡΙΑ ΕΠΙΠΕΔΑ">>ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ...

ΤΟ ΕΥΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΙΣ ΦΑΝΕΡΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ/ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΡΗΣΕΙΣ ΜΕ ΙΔΙΑ ΔΟΝΗΣΗ..

ΦΩΣ ΕΝ ΣΚΟΤΕΙ!

Technoshamanism

quote:

---

σε όσα λογικά και "ΑΡΧΑΙΑ" ανθρώπινα υπάρχουν στους μύθους...

Μερικές μονο απο τις απιστευτες μπαρουφες και αερολογιες που ειποθηκαν. *

http://www.ummo.cc/Sigil/Glasya_Labolas.JPG

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr