"Ήταν γνωστό, ως τώρα, πώς μονάχα οι Καθολικοί έκαναν χρυσές δουλειές πουλώντας στους πιστούς τα πιστοποιητικά για άφεση αμαρτιών. Να όμως, τώρα, πού αποδεικνύεται, πώς το συνήθειο υπήρχε και στην 'Ορθοδοξία και μάλιστα... νομοθετημένο".

Πηγή :http://www.truth.gr/JournalismTruth/global/sorryPaper.htm

είστε όλοι...

Υπήρξε εποχή που ξεχώρισαν οι αρμοδιότητες - ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων είχε ειδικότητα στα συγχωροχάρτια για τους ζωντανούς, ενώ ο Κωνσταντινουπόλεως τύπωνε τα συγχωροχάρτια για τους πεθαμένους.

Ή έρευνα αποδεικνύει ότι, συγχωροχάρτια εκδίδονταν και πριν από την "Aλωση της Κωνσταντινουπόλεως και σ" όλο το διάστημα της Τουρκοκρατίας, αλλά και μετά, μέχρι τις μέρες μας. Οι αμαρτίες πού συγχωριόντουσταν ήταν αμαρτίες νεκρών και αμαρτίες ζωντανών, αμαρτίες εξομολογημένες και αμαρτίες ανομολόγητες, ως και αμαρτίες που επρόκειτο να διαπραχθούν νυν και αεί.

Με τα συγχωροχάρτια λύνονται ακόμα και αφορισμοί και επιτίμια και κατάρες γονέων και αναθέματα ιεραρχών.

Ή μελέτη αυτή δημοσιεύεται στο πρώτο, μόλις τεύχος σοβαρού επιστημονικού περιοδικού "Τα Ιστορικά - HISTORICA" πού εκδίδουν οι Σπύρος Aσδραχάς, Φίλιππος Ήλιου, Βασίλης Παναγιωτόπουλος με διευθυντή το Γιώργο Ραγιά. Αυστηρή έκδοση, με πλήθος υποσημειώσεων, ασπρόμαυρη και με μικρά γράμματα: Aλλα, ώ θρίλλερ! Γνωρίζουμε την εν Τρίδέντω Σύνοδο, την "άντιμεταρρυθμιστική", πού καταδίκασε τον Λούθηρο κι έπαναβεβαίώσε την εκ θεού δύναμη των συγχωροχαρτιών. Και μόλις τώρα μαθαίνουμε την ορθόδοξη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως του 1727 πού συγκαταλέγει τα συγχωροχάρτια στους "Ιερούς ορούς και τα δόγματα της Ανατολικής του Χρίστου 'Εκκλησίας" και τα ορίζει ως ακολούθως:

"Την έξουσίαν υπέρ της αφέσεως των αμαρτιών εγγράφως διδομένην τοις εύσεθέσιν, ή μεν Ανατολική του Χρίστου Εκκλησία ονομάζει συγχωροχάρτια, Λατίνοι δε ταύτα καλοΰσιν ίντουλκέντζας".

"Aλλωστε και πιο πριν, το 1961, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με επίσημη πράξη του, υπενθυμίζει ότι επίσκοποι και πνευματικοί μπορούν να δέχονται εξομολογήσεις και να δίνουν αφέσεις, αλλά γραφτά συγχωροχάρτια μονάχα το Πατριαρχείο έχει προνόμιο και εκδίδει: το Πατριαρχικών γαρ τούτο προνόμιον ίδιαίτατον, και κατ' ουδέν εις άλλον διαβαίνειν δύναται))!

Το πότε και πώς θεσπίστηκε το συγχωροχάρτι στην ανατολική ορθόδοξη εκκλησία δεν είναι πια γνωστό. Τα Πατριαρχεία .επικαλούνταν, όταν χρειαζόταν, "συνήθεια και παράδοση αρχαία", πού έφθανε μέχρι τους Πατέρες. Υπερβολή ίσως. Πάντως είναι βέβαιο ότι μετά το 1.400 εκδίδονταν συγχωροχάρτια, δεν αποκλείεται και νωρίτερα. Εκείνη την εποχή κιόλας, ο συγγενής των Παλαιολόγων Ματθαίος Ραούλ Μελικής, ποιος ξέρει από τι είδους ενοχές σπρωγμένος, είχε μαζέψει οχτώ συγχωροχάρτια για την αμαρτωλή αφεντιά του, ένα από τον Πατριάρχη Ιωακείμ των Ιεροσολύμων, ένα από τον Νήφωνα τον Οικουμενικό, ένα από τον Μητροπολίτη της Μονεμβασιάς Δοσίθεο και. πέντε από άλλους ιεράρχες. Και Ο "Aγιος Διονύσιος ο δικός μας, το 1024 ταξίδεψε στα Ιεροσόλυμα, οπού είχαν συγκεντρωθεί οι τέσσερις ανατολικοί πατριάρχες "επειδή είχε πόθον να λάβει και από τους τεσσάρας συγχωρητικά γράμματα".

Να ήρθε άραγε ή συνήθεια με τις Σταυροφορίες, ο Φίλιππος δεν προβληματίζεται πάνω σ' αυτό. Γεγονός πάντως είναι ότι και των δυτικών συγχωροχαρτιών ή αρχή είναι χαμένη.

Απ' ό,τι ερεύνησα και βρήκα στη Δύση ήταν άγνωστα τα συγχωροχάρτια, μέχρι την εποχή του Γρηγορίου 7ου, τον 11ο, νομίζω αιώνα. Τα συστηματοποίησε πρώτος ο Ούρβανός Β', γύρω στην Πρώτη Σταυροφορία, τέλος σ' όσους συμβάλανε οικονομικά στο χτίσιμο της Βασιλικής του Αγίου Πέτρου. Κι όχι μονάχα αυτό, μα έδωσε το προνόμιο έκδοσης συγχωροχαρτιών για τη Σαξονία στην αδελφή του τη Μαγδαληνή και στον άντρα της, γιο του Ιννοκεντίου Η'. Από κει κληρονόμησε το προνόμιο ένας αρχιεπίσκοπος και γέμισε τη Γερμανία μ' ένα τόσο εκτεταμένο, πού έκανε το Λούθηρο ν' αγανακτήσει.

"Όμως, και πριν από το Λούθηρο, τα δυτικά συγχωροχάρτια απ' την αρχή αμφισβητήθηκαν από θεολογικές προσωπικότητες μέσα στην Καθολική Εκκλησία, ιδιαίτερα στον 14ο αιώνα".

-Μήπως γι' αυτό δεν γίνανε τόσο γνωστά και τα συγχωροχάρτία της 'Ορθοδοξίας ;

"Στην Ανατολική Εκκλησία, ή αμφισβήτηση κορυφώθηκε με τους Πατέρες στον 4ο και στον 5ο αιώνα και σχεδόν έσβησε μετά τον Ιουστινιανό. Κανένας δε διαφωνούσε, πέρα από τις εσωτερικές διαμάχες για τα προνόμια. ("Όπως έγινε με τον καυγά των Σιναϊτών και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως για το προνόμιο έκδοσης συγχωραχαρτιών, από τα 1680 μέχρι το 1691). Μα αυτές οι διαφωνίες δεν περνούσαν στο ευρύ κοινό.

Στις αρχές του 18ου αιώνα, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δοσίθεος Νοταράς επαινούσε απ' τη μια μεριά το Λούθηρο, και μάλιστα έγραψε ότι "δια τα συγχωρητικά δικαίως ήγωνίσατο". Ό ίδιος όμως, όχι μονάχα εξέδιδε συγχωροχάρτια, αλλά και υπεράσπιζε, γραπτά και Πάλι το προνόμιο των Ανατολικών Πατριαρχών να τα εκδίδουν.

Μα και πιο :πριν, οι Πατριάρχες ' Ιερεμίας Β', Μελέτιος Πηγάς, Κύριλλος 'Αλεξανδρείας και Θεοφάνης Ιεροσολύμων, αντιμετώπισαν 6λοι τους με συμπάθεια τα κινήματα του προτεστανισμοΰ, μα αυτό δεν τους εμπόδιζε να εκδίδουν αθρόα οι ίδιοι συχωροχάρτια.

Ό Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας Β' ήτανε συγχυσμένος μάλιστα πού, το 1576, ένας έξαρχος του Πατριαρχείου, ο Θεοδόσιος Ζυγομαλάς, του ζήτησε συγχωροχάρτια να διαθέσει για να μαζέψει χρήματα για το Πατριαρχείο, κι ο Πατριάρχης βρέθηκε να έχει έτοιμα "μόνον 62": "Κρίμα, αυτά μου βρέθηκαν μόνο. Τέλος πάντων σου τα στέλνω με το πρώτο ταχυδρομείου.

Μου έκανε εντύπωση ή γενική μας άγνοια επί του θέματος και άνοιξα το Εκκλησιαστικό Δίκαιο του Παναγόπουλου, έκδοση 1980: Δεν βρήκα τίποτε στα περιεχόμενα για τα. συγχωροχάρτια. "Έψαξα και στην δωδεκάτομη "θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια". Εδώ ή έκπληξη ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Aπο το λήμμα "Συγκρητισμος" πηγαίνει κατευθείαν στο λήμμα "Συκάμινος" - δένδρο που φύεται στην Παλαιστίνη και στην Αίγυπτο και αναφέρεται κάπου από τον Ευαγγελιστή Λουκά. Λήμμα συγχιωραχάιρτι" δεν ύπαρχε ι..

Κατέφυγα στον καθηγητή της θεολογίας του Πανεπιστημίου 'Αθηνών, Σάββα Aγουρίδη: Γνώριζε την ύπαρξη συχωροχαρτιών στην Ανατολική 'Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά του έκανε εντύπωση ή μελέτη του 'Ηλιου. Τον άφησα και τη διάβασε και υστέρα μου είπε:

"Από πλευρά θεολογική έχει μεγάλη σημασία ή μελέτη αυτή: Αποδεικνύει πώς πράγματα για τα όποια ή 'Ανατολική Εκκλησία κατηγορεί τη Δυτική, στην ουσία τα εφαρμόζει και ή ίδια με πολύ ασήμαντες παραλλαγές Τέτοιες μελέτες θα βοηθούσαν Ιδιαίτερα το διάλογο ανάμεσα στις 'Εκκλησίες. Συχνά οι Καθολικοί διαμαρτύρονται ότι στοιχεία πού θεωρούνται αποκλειστικά δικά τους υπάρχουν κα στην 'Ανατολική. Και οι Ανατολικοί εξεγείρονται και χαλάει ο διάλογος, όχι από άλλο λόγο, αλλ' από άγνοια των πραγμάτων.

Δεν είναι μόνο τα συγχωροχάρτια. Μα και άλλα. "Όπως το θέμα της μεταστάσεως της Θεοτόκου πού, δογματικά δεν δεχόμαστε, υπάρχει όμως στην λατρεία, ψέλνεται. Το θέμα του ορισμού του αριθμού των μυστηρίων κλπ.

Ό Ήλιου κάνει ίσως μία περισσότερο κοινωνική μελέτη, της εποχής κυρίως της Τουρκοκρατίας. Το ρόλο, δηλαδή, τον κοινωνικό και οικονομικό πού έπαιζαν τα συγχωροχάρτια. "Όμως τέτοιες ιστορικές μελέτες είναι εξαιρετικά διαφωτιστικές και θα μπορούσαν να συμπληρώσουν και άλλα μεγάλα κενά.
Μια έρευνα για τους αφορισμούς θα διαφώτιζε πάρα πολύ τη σχέση εκκλησίας και λαού, θα είχε μεγάλο κοινωνικό ενδιαφέρον. Ή μία μελέτη για τις οικονομικές οφειλές ενός χριστιανού στην Εκκλησία τότε. Γιατί πολλά λέγονται για τις σχέσεις 'Εκκλησίας και Λαού κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, συστηματική όμως έρευνα σε τέτοια ζητήματα αιχμής, όπως αυτή για τα συγχωροχάρτια, δεν είχε γίνει ως τώρα".

Υ.Γ.Παραθέτω τις πληροφορίες σε αυτό το δεύτερο μήνυμα ,
ώστε αν υπάρξει πρόβλημα δικαιωμάτων , να διαγράψουμε μόνο αυτό και όχι το πρώτο που δημιουργεί το topic.

είστε όλοι...

Να συμπληρώσω και κάποια άλλα στοιχεία που βρήκα σε μία πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο.

Ο Σέργιος Μακραίος με γράμμα του (1759) προς το Νεκτάριο, επίσκοπο "Λιτζάς και Αγράφων" τον παρακαλεί να συγχωρήσει κάποιον Παπαγιώργη για ένα παράπτωμα του, χωρίς όμως να του πάρει χρήματα! Που σημαίνει ότι η συγχώρηση παραχωρούνταν με πληρωμή χρημάτων.

Είναι άλλωστε γνωστό ότι οι Ορθόδοξοι Πατριάρχες στις αρχές της δεκαετίας του 1650, είχαν τυπώσει συγχωροχάρτια στο Κίεβο της Ρωσίας.
Συγχωροχάρτι του Αρχιεπισκόπου Σινά Ιωαννίκιου. Ξύλινη πλάκα και εκτύπωση σε χαρτί. Ξυλογραφία 0,28 x 0,396 μ. (1682-1690)
Άγνωστος χαράκτης

και αυτό

Οι ξυλογραφίες του Σινά

Υπάρχουν δύο ομάδες - ενότητες ξυλογραφιών και χαραγμένων πλακών μέσα στη χρονική αυτή περίοδο.
Η πρώτη αποτελείται από είκοσι ξύλινες πλάκες που βρέθηκαν σχετικά πρόσφατα αποθηκευμένες σε ένα κελί, οι οποίες με μια απλή τεχνοτροπία απεικονίζουν καθιερωμένα σιναΐτικα εικονογραφικά πρότυπα, σιναΐτικα συγχωροχάρτια και άλλες θρησκευτικές παραστάσεις όπως η Μεταμόρφωση, η Κοίμηση της Θεοτόκου, η Αγία Τριάδα κ.α.

http://www.i-m-patron.gr/keimena/xartines_eikones.html

Γέροντας Παίσιος:
Μου έλεγε ένας στρατηγός: «Αν δεν είχα την πίστη από την μάνα μου, θα την είχα χάσει, όταν πήγα στην Κύπρο τότε με τα γεγονότα. Άνθρωπος της Εκκλησίας να φωνάζει από το τηλέφωνο: «Σφάξτε τους Τούρκους», στα καλά καθούμενα, ενώ η διαταγή έλεγε: «Μην τους πειράζετε»! Και οι Φαρασιώτες, όταν ήρθαν στην Ελλάδα από την Μικρά Ασία, παρασύρθηκαν από αιρέσεις που είχαν παρουσιασθεί εκείνα τα χρόνια εδώ, γιατί έβλεπαν δεσποτάδες, παπάδες χωρίς ευλάβεια. Έβλεπαν στην Εκκλησία άλλου είδους κόσμο, χωρίς πνευματική ζωή, οπότε σκανδαλίσθηκαν. Είχαν άλλη εικόνα από εκεί. Παρουσιάσθηκαν και οι Ευαγγελικοί, οι οποίοι έλεγαν, «εμείς εφαρμόζουμε το Ευαγγέλιο», και οι καημένοι παρασύρθηκαν.

Αν όμως φταίει ένας δεσπότης, ένας παπάς, ένας καλόγερος, δεν φταίει ο Χριστός. Αλλά οι άνθρωποι δεν πάνε ως εκεί. «Αντιπρόσωπος του Χριστού δεν είναι;» λένε. Ναι, αλλά αναπαύεται ο Χριστός με αυτόν τον αντιπρόσωπο; Ή δεν σκέφτονται τι τον περιμένει αυτόν τον αντιπρόσωπο στην άλλη ζωή.

Γι’ αυτό μερικοί που σκανδαλίζονται από μερικά γεγονότα καταλήγουν να μην πιστεύουν, γιατί δεν καταλαβαίνουν οι καημένοι ότι όπως, αν φταίει ένας χωροφύλακας, δεν φταίει το έθνος, έτσι κι αν φταίει ένας παπάς, δεν φταίει η Εκκλησία. Όσοι όμως σκανδαλίζονται, αλλά έχουν καλή διάθεση, καταλαβαίνουν, όταν τους εξηγήσεις. Αυτοί έχουν και ελαφρυντικά, γιατί μπορεί να μην είχαν βοηθηθεί και να έχουν άγνοια από μερικά πράγματα. "

Δεν θέλουμε σώνει και καλά να ισοπεδώσουμε οτιδήποτε, αλλά καλό είναι να αναγνωρίζουμε το παρελθόν και το ήθος που κάποτε είχαμε.

Άλλες φορές πάλι χρειάζεται εκτεταμένη έρευνα ώστε να αποκαλυφθούνε τα όσα ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝΕ για την δράση τους και τα θεάρεστα έργα τους οι ταγοί της ορθοδοξίας.

Όπως για παράδειγμα το θέμα με τον περίφημο «ΑΡΓΥΡΟΝΗΤΟ ΦΟΡΟ» που κληρονόμησαν από τους Εβραίους και διατήρησαν για όσο τους έπαιρνε.

Να υπενθυμίσουμε ότι το εμπόριο που διεξάγονταν στο προαύλιο του ναού που υποτίθεται ότι εκδίωξε ο Ιησούς («μεταβάλλατε τον οίκον του πατρός μου εις οίκον εμπορίου..») δεν ήταν ένα απλό πανηγύρι, αλλά μία καλά οργανωμένη εμπορική δραστηριότητα με τεράστια κέρδη για το ιερατείο.

Οι αρχιερείς του ναού απαγόρευαν την κυκλοφορία των «ειδωλολατρικών» νομισμάτων που έφεραν την μορφή του Καίσαρα, πράγμα που θεωρούσανε προσβολή και ασέβεια, και επέτρεπαν μόνο την κυκλοφορία «θεάρεστων» νομισμάτων τα οποία και έφεραν ιουδαϊκά σύμβολα (sic).

Τα νομίσματα όμως τα ρωμαϊκά, που ήταν και τα μοναδικά στην κυκλοφορία της αυτοκρατορίας, ήτανε ότι μπορούσανε να προσφέρουνε οι συναλλασσόμενοι στο εμπόριο του ναού. Έτσι, την εκμετάλλευση αυτής της νομισματικής ανταλλαγής την ανέλαβαν οι αρχιερείς του ναού.

Με μια λεπτομέρεια: τα νομίσματα του ιερατείου ήτανε σημαντικά χαμηλότερης αξίας! Και βέβαια, όλη την διαφορά την καρπώνονταν το ιερό τους ταμείο.

‘Έξω λοιπόν από την πόρτα του προαυλίου κάθονταν οι ειδικά εντεταλμένοι αργυραμοιβοί οι οποίοι χάλαγαν το σκληρό νόμισμα των ρωμαίων με τα «κατάλληλα» και «θεοσεβή» ιουδαϊκά, τις επονομαζόμενες ΤΣΙΚΛΕΣ.

Ήτανε ένα τεράστιο κόλπο που απέφερε κέρδη τα οποία με την σειρά τους μετριόντουσαν σε ΑΤΟΦΙΟ ΧΡΥΣΑΦΙ και όχι σε κάλπικα ρωμαϊκά νομίσματα!

Ο περίφημος ιουδαϊκός αργυρόνητος φόρος λοιπόν ίσχυσε, με άλλη μορφή, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΕΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ώσπου καταργήθηκε με νόμο το 518 μ.Χ. από την ελληνίδα αυτοκράτειρα Αριάδνη, γυναίκα του Αναστάσιου του Δίκορου.

Την εποχή εκείνη Κωνσταντινούπολη ήταν γεμάτη από εκατοντάδες οίκους ανοχής. Έξω από κάθε πορνείο καθόταν ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, που πληρώνονταν την κάθε «επίσκεψη» (βίζιτα) δίνοντας στον υποψήφιο και περιχαρή «πελάτη» μια ειδική μάρκα.

Η μάρκα αυτή κατέληγε στην πόρνη για τις υπηρεσίες της, και η οποία με την σειρά της ΤΙΣ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΑΡΓΥΡΩΝΕ ΣΕ ΠΟΛΥ «ΧΑΜΗΛΗ» ΤΙΜΗ.

Και αυτό γίνονταν από το ιερατείο (σύμφωνα με την παράδοση των προπατόρων βλέπετε…) διότι η διαφορά του ποσού ήτανε……….υπέρ της σωτηρίας της ψυχής της πόρνης!!! (sic)

Μετά από αυτή την παρέμβαση της ελληνίδας αυτοκράτειρας κατά των «σωτήριων» και εμπράγματων προνομίων που απολάμβανε η εκκλησία του Θεού επί της γης, η εκκλησία οργίσθη («οργή ιεράν») χαρακτηρίζοντας την αυτοκράτειρα «βλάσφημο και αισχρά» διότι……..καταδίκαζε εις το πυρ το αιώνιον τις ψυχές των δύστυχων ιερόδουλων!!!

Ζητήθηκε επισήμως η παραίτηση της αυτοκράτειρας από τον θρόνο, και ο στρατηγός Βιταλιανός με τους θρησκόληπτους στρατιώτες του κατέβηκε για υποστήριξη των ιερών κανόνων και της παράδοσης της εκκλησίας!

Η Ελληνίδα αυτοκράτειρα όμως ειδοποίησε τον αθηναϊκό στόλο που κατέπλευσε με τον Πρώκλο και το υγρό πυρ του, ειδοποιήθηκαν και οι «ειδωλολάτρες» Προνιάτες «έλληνες» του Πόντου και σε τρεις ημέρες αποκαταστάθηκε η τάξη στην Κωνσταντινούπολη, αφού σφάχτηκαν πάνω από 15.000 χριστιανοί πιστοί που έπεφταν με χαρά πάνω στα ποντιακά μαχαίρια για την προάσπιση…………..της ιεράς παράδοσης του ΑΡΓΥΡΟΝΗΤΟΥ ΦΟΡΟΥ της εκκλησίας!

quote:

---

Στις αρχές του 18ου αιώνα, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δοσίθεος Νοταράς επαινούσε απ' τη μια μεριά το Λούθηρο, και μάλιστα έγραψε ότι "δια τα συγχωρητικά δικαίως ήγωνίσατο". Ό ίδιος όμως, όχι μονάχα εξέδιδε συγχωροχάρτια, αλλά και υπεράσπιζε, γραπτά και Πάλι το προνόμιο των Ανατολικών Πατριαρχών να τα εκδίδουν.

---

Η Ανατολική Εκκλησία δεν έδινε ΠΟΤΕ συγχωροχάρτια. Αυτά τα έγγραφα που έδινε και αφορούσαν τη συγχώρηση αμαρτιών δεν αφορούσαν το μετά θάνατο ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΈΝΤΑΞΗ ΜΕΛΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΤΑΝ ΑΥΤΑ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΡΑΠΤΩΜΑ που επίσης ονομάζεται ΑΜΑΡΤΙΑ (=ΣΦΑΛΜΑ) στη γλώσσα της Εκκλησίας.

Αυτό ισχύει και σήμερα όταν κάποιος αφορίζεται (=αποκόπτεται) για ένα διάστημα από την Εκκλησία. Το έγγραφο χρησιμεύει σαν απόδειξη για την επανένταξή του όχι για τη μετά θάνατον κατάσταση και τις αμαρτίες που την αφορούν.

Και εκτος αυτού απαγορεύεται ΑΥΣΤΗΡΑ από το Πηδάλιο, με ποινή καθαιρέσεως του κληρικού οποιασδήποτε βαθμίδας που θα τα πάρει,ακόμη και για την επανένταξή του να πληρώσει οτιδήποτε. Αν έχει κάνει οικονομική κατάχρηση τότε φυσικά θα πρέπει να επιστρέψει τα χρήματα (τέτοια φαίνεται να ήταν η περίπτωση που ανέφερε πιο πάνω κάποιος που ζητούσε συγχώρηση του παραπτώματος χωρίς να επιστρέψει τα χρήματα).

Τα συγχωροχάρτια δεν αφορούσαν επανεντασσόμενους αλλά τη μετά θάνατο κατάσταση και αξαγοράζονταν με χρήματα.

ΕΧΕΤΕ ΤΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΣΟΙ ΤΑ ΤΑΥΤΙΖΕΤΕ ΝΑΙ Ή ΟΧΙ;

Ηλιθιότητες μπορεί να βρει κανείς άφθονες στο διαδίκτυο. Γιατί θα πρέπει να τις αναπαράγουμε και στον παρόντα χώρο;

quote:

---

Καλά ο schwbe δικαιολογείται λόγω ανυποαρξίας λογικής νοητικής λειτουργίας για αυτά που γράφει.

---

Εγώ δικαιολογώ κανέναν Schwabe. Και λίγο μυαλό να έχει κάποιος, πρέπει να το ακονίσει για να δουλεύει φυσιολογικά.

Φιλόσοφε, πάλι……αγχωμένο σε βρίσκω! Μήπως δεν σου βγήκε μωρέ κανένα τάμα, και μπέρδεψες την λογική με την σκοταδιστική ορθόδοξη απολογητική?

Και λέω σκοταδιστική, διότι στο βάθος και στην ουσία της η χριστιανική απολογητική δεν είναι τίποτα άλλο ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑ, μια σοφιστικοειδής (και όχι σοφιστική) τεχνική η οποία χρησιμοποιεί διάφορα κόλπα (παραπλανητικές απαντήσεις, γενικολογίες, κόλπα και παρόλες άνευ ίχνους λογικής, όπως για παράδειγμα ο filosofos3), σοφιστείες, τρικλοποδιές, εντυπώσεις, μορφασμούς, διάφορα σχήματα λόγου και άλλα πολλά, μαζί με μπερδέματα και πολλές φορές κατάργηση ή πλήρη διαστροφή της λογικής και παραποίηση των γεγονότων και δεδομένων προκειμένου να επιτύχει την συνέχιση της ασιατικής θολούρας περί του τι εστί θείο.

filosofos3:
«Η Ανατολική Εκκλησία δεν έδινε ΠΟΤΕ συγχωροχάρτια.»

Μπα, με αυτά ασχολήθηκαν μονάχα…..κατά περίπτωση και ανάγκη (οικονομική), μιας και από αλλού έβγαζαν τον περισσότερο «ιερό παρά»!!

Τι να σου φέρουνε τα ρημάδια τα συγχωροχάρτια, όταν μπορείς και ΕΞΑΓΝΙΖΕΙΣ ΤΙΣ ΒΙΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΩΝ ΠΕΛΑΤΩΝ ΣΤΑ ΠΟΡΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ?

Αλήθεια, δεν μας είπανε ποτέ, εάν δεν διέκοπτε η Ελληνίδα αυτοκράτειρα αυτή την επαίσχυντη και κατάπτυστη εισπρακτική της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, σήμερα ΑΠΟ ΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΘΑ ΕΙΣΠΡΑΤΤΑΝΕ ΓΙΑ ΤΙΣ «ΨΥΧΕΣ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ»?

filosofos3:
«Αυτά τα έγγραφα που έδινε και αφορούσαν τη συγχώρηση αμαρτιών δεν αφορούσαν το μετά θάνατο ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΈΝΤΑΞΗ ΜΕΛΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΟΤΑΝ ΑΥΤΑ ΕΙΧΑΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΡΑΠΤΩΜΑ…»

Αυτό δεν αναιρεί την είσπραξη χρημάτων, αλλά αντιθέτως αναδεικνύει τον σκοτεινό ρόλο της εκκλησίας στα δυσώδη χρόνια της παντοδυναμίας της. Και από ΠΟΥ παρακαλώ εξάγεται το δικαίωμα μιας……έγγραφης αμνηστίας?????

filosofos3:
«Ηλιθιότητες μπορεί να βρει κανείς άφθονες στο διαδίκτυο. Γιατί θα πρέπει να τις αναπαράγουμε και στον παρόντα χώρο;»

Εσύ πάλι, ευκαιρία για….στήριγμα ψάχνεις!!

Όμως, δυστυχώς δεν βγαίνει ο λογαριασμός αγαπητέ. Το μαγαζί είναι καμένο….από τους ίδιους.

WWalker:
«Εγώ δικαιολογώ κανέναν Schwabe. Και λίγο μυαλό να έχει κάποιος, πρέπει να το ακονίσει για να δουλεύει φυσιολογικά.»

quote:

---

WWalker:
«Εγώ δικαιολογώ κανέναν Schwabe. Και λίγο μυαλό να έχει κάποιος, πρέπει να το ακονίσει για να δουλεύει φυσιολογικά.»

Εννοείς να σκέπτεται…πιστά χριστιανικά! Άσε το «φυσιολογικά» για αλλού αγαπητέ…..

---

Και υπονοείς ότι……«ακονίζει» κανείς το μυαλό του αποδεχόμενος μια δοτή «αλήθεια», μια «εξ αποκαλύψεως» δικαιολογία, ένα σύστημα σκέψης που προσφέρεται σε….BLACK BOX??

Μα, όλα ετούτα αγαπητέ, το μόνο που ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝΕ είναι……το ακόνισμα για το οποίο μιλάς!!!!!

WWalker:
«Στήριγμα σε τι;»

quote:

---

Και υπονοείς ότι……«ακονίζει» κανείς το μυαλό του αποδεχόμενος μια δοτή «αλήθεια», μια «εξ αποκαλύψεως» δικαιολογία, ένα σύστημα σκέψης που προσφέρεται σε….BLACK BOX??

Μα, όλα ετούτα αγαπητέ, το μόνο που ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝΕ είναι……το ακόνισμα για το οποίο μιλάς!!!!!

---

quote:

---

Καλά ο schwbe δικαιολογείται λόγω ανυποαρξίας λογικής νοητικής λειτουργίας για αυτά που γράφει. Αλλά εσύ Όστρια εζήλωσες την "δόξαν του Schwabe" και προσχωρείς προθύμως στις παραπληροφορήσεις και στα ψευδολογήματά του;
....
ΕΧΕΤΕ ΤΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΣΟΙ ΤΑ ΤΑΥΤΙΖΕΤΕ ΝΑΙ Ή ΟΧΙ;
....
Ηλιθιότητες μπορεί να βρει κανείς άφθονες στο διαδίκτυο. Γιατί θα πρέπει να τις αναπαράγουμε και στον παρόντα χώρο;

---

Για όλα τα υπόλοιπα κανεις δε λεει ότι δε συνέβαιναν.

Οι ΖΗΤΕΙΕΣ (=έρανοι) ήταν αναπόφευκτες για τη συντήρηση των κληρικών μιας και δεν υπήρχε κρατικός μισθός τότε.

Έγγραφα για τη συγχώρηση αμαρτημάτων, με τον τρόπο που περιέγραψα, επίσης είναι γνωστό ότι δίνονταν και είναι σύμφωνο με τους κανόνες της Εκκλησίας. Ακόμη και να έδινε έγγραφο συγχώρησης των αμαρτημάτων ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΕΙ και αυτό πάλι δεν είναι αντίθετο σε κανένα κανόνα.

Αλλά το να ΠΛΗΡΩΘΕΊ ΓΙΑ ΝΑ ΧΩΡΗΓΗΣΕΙ ΑΦΕΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ αυτό λέγεται ΣΙΜΩΝΙΑ και αποτελεί πρωτης τάξεως παράβαση των ιερών κανόνων και τιμωρείται με καθαίρεση ή και αφορισμό του κληρικού που το διέπραξε ή συμμετείχε σε αυτό.

Και μου λες ότι έκανε κάτι τέτοιο κατ΄επανάληψιν ο τότε Πατριάρχης Ιεροσολύμων;;;;
Και δε μίλησε κανένας;;;

Το να δώσει άφεση αμαρτιών ισοδυναμεί με το να δώσει άδεια να κοινωνήσει στον λαμβάνοντα το συγχωροχάρτι, το οποίο είναι εντελώς απαγορευμένο να γίνεται με πληρωμή ή άλλη προσφορά όπως δείχνει ο ακόλουθος κανόνας.

Κανόνας ΚΓ της ΣΤ Oικουμενικής Συνόδου:

"Περί του μηδένα των , ει τε Επισκόπων ,ή Πρεσβυτέρων, ή Διακόνων της αχράντου μεταδιδόναι Κοινωνίας, παρά του μετέχοντος εισπράττειν της τοιαύτης μεταλήψεως χάριν, οβολούς, ή είδος το οιονούν. Ουδέ γαρ πεπραμένη η χάρις, ουδέ χρήμασι τον αγιασμόν του Πνεύματος μεταδιδόαμεν, αλλά τοις αξίοις του δώρου, απανουργεύτως μεταδοτέον. Ει δε και φανείη τις των εν Κλήρω καταλεγομένων, απαιτών, ώ μεταδίδωσιν της κοινωνίας το οιονούν είδος, καθαιρείσθω, ως της Σίμωνος ζηλωτής πλάνης και κακουργίας"

ΕΡΜΗΝΕΙΑ (αγίου Νικοδήμου)

"Ο παρών κανών διορίζει, ότι κανένας Επίσκοπος ή Πρεσβύτερος ή Διάκονος να μη ζητεί χρεωστικώς από εκίνους όπου μεταλαμβάνει τα θεία μυστήρια παράδες ή άλλο τι κανένα είδος, καν και το ελάχιστο είη, χάριν της θείας μεταλήψεως. Διότι η χάρις των μυστηρίων δεν πωλείται, ουδέ με άσπρα μεταδίδωμεν τον αγιασμόν του Θείου Πνεύματος, αλλά αδωροδοκήτως, εις τους άξιους όντας αυτού.Δια τούτο γαρ και δωρεά παρά τοις πολλοίς ονομάζεται η Θεία Κοινωνία, διατί χωρίς δώρα μεταδίδοται , κατά τον Βαλσαμώνα. Όποιος δε τούτο ήθελε κάμει, ας καθαίρεται, ως μιμητής γινόμενος της πλάνης και αιρέσεως του Σίμωνος μάγου, ός τις ενόμισεν, ότι πωλείται με άσπρα η χάρις του αγίου Πνεύματος. Ανάγνωθι και τον κθ Αποστολικών."

Δηλαδή σαφέστατα λέει ο κανόνας αυτός ότι ΚΑΘΑΙΡΕΙΤΑΙ όποιος νομίσει ότι μπορεί να εμπορευτεί τη θεία χάρι. Ο Πατριάρχης είναι και αυτός επίσκοπος. Οι τιτλοι "Μητροπολίτης" και "Πατριάρχης" έχουν διοικητικό νόημα (κυρίως) αλλά δεν είναι τέταρτος βαθμός ιεροσύνης πέρα από τους τρεις γνωστούς (Διάκονος, Πρεσβύτερος, Επίσκοπος).

Μου λες λοιπόν ότι ο Πάτριάρχης Ιεροσολύμων διέπραττε συνεχώς τέτοιο ατόπημα και κανένας δεν του είπε τίποτε; Κανένας δεν αντέδρασε;
Και επί τη βάσει ποιών στοιχείων; Ενός κειμένου στο διαδίκτυο;

Η δική μου στοιχειώδης νοημοσύνη , που δεν ξέρω αν θα την έχω για πολύ ακόμη με αυτά που διαβάζω εδώ πέρα, δε μπορεί να το χωνέψει κάτι τέτοιο. Πολύ βαρύ μου φαίνεται για να είναι αληθινό.

Εσύ μπορεί να είσαι ειλικρινής και να λες αυτό που διάβασες όμως όπως σου είπα και άλλη φορά ΜΗΝ εμπιστεύεσαι ότι βρίσκεις στο διαδίκτυο πριν το επιβεβαιώσεις.Δεν υπάρχει κανένας νόμος που να απαγορεύει στον οποιονδήποτε να δημοσιεύσει ότι του κατέβει και να το περνάει ως "άποψη".Ακόμη και να το κάνει μέσω της ιστοσελίδας του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού.

Εδώ παραχαράσσουν για χρόνια τη μυθολογία μας (πχ με τις τηλεοπτικές σειρές Ηρακλής κλπ) και δεν αντιδρά κανείς. θα αντιδρούσαν για ένα θέμα που δε γνωρίζουν καν;

Όπως βλέπεις Όστρια δεν κρύβω μια πληροφορία έστω και αν δε με συμφέρει.

Ελπίζω να μην είναι αλήθεια το περί συγχωροχαρτιών δημοσίευμα που αποδίδει τέτοια διαφθορά και στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων.

Γιατί αν είναι και έχει γίνει και αυτό ...

Μιλάω για το δόγμα, για την κοσμοθεωρία. Μην υπεραπλουστεύεις πάντοτε τα πάντα. Ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ.

WWalker:
«Το μόνο που έκανα, ήταν να εκφράσω την αγαλλίασή μου με την εξήγηση που έδωσε ο Φιλόσοφος, η οποία και μου φαίνεται πιο υπαρκτή.»

Εφόσον σε αγαλλιάζει, τότε τι να πω εγώ. Μάλλον καλά θα είναι.

Κατά τα άλλα, και επειδή με πρόλαβε το μέλος Ostria, θα σου έλεγα ότι……μάλλον θέλεις να ξεγελιέσαι περισσότερο παρά να ανακαλύπτεις το πρόσωπο κάτω από το προσωπείο…….

Αλήθεια, άντε δεν σε πείραξαν οι επαίσχυντες πρακτικές εξαγοράς αμαρτιών της εκκλησίας, δεν σε πείραξαν και οι φόροι που εισέπρατταν από τις πόρνες της Κωνσταντινούπολης για την……αγαλλίαση των ψυχών τους?

Και τα λέω αυτά, διότι βλέπω στο θέμα της…εξαγνιστικής βίζιτας πλάκωσε ΜΟΥΓΚΑ τους κατά τα άλλα λαλίστατους απολογητές………

Αν είχε κάποια βαρύτητα θα είχε γίνει από τότε θέμα. Αλλά φείνεται ότξ είναι από τις ραδιοαρβύλες εκείνες που από μια μικρή σύγχυση εννοιών γίνονται ολοκληρο θέμα μέχρι να διαπιστωθεί η πλάνη και να το ξεχάσουν πρώτοι πρώτοι οι ίδιοι οι υποκινητές.

Αν έχει καποιος το περιοδικό ας δημοσιεύσει τα στοιχεία που ποαραθέτει ο Ηλιού, για να δούμε πως έβγαλε το συμπέρασμα περί συγχωροχαρτιών , και μάλιστα πληρωμένων συγχωροχαρτιών, όπως αυτά των καθολικών.

Ναι, βέβαια, ότι δεν έγινε θέμα, ότι δεν το άρπαξε ο κρατικοδίαιτος τύπος της εποχής (Κράτος + θρησκεία βλέπετε…), μάλλον……δεν θα ήταν και πολύ αληθινό!!

Τα ίδια λέγανε και οι παπάδες με τα πρόσφατα και τρομερά σκάνδαλα, με τους αμέτρητους «κουσουριάδηρες» ιερωμένους, λίγα χρόνια πριν έρθουνε στο φως ΤΑ ΒΡΟΜΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΟΡΕΞΕΙΣ.

Εάν δεν αποκαλύπτονταν συνδυασμένα η δράση τους, τότε θα ακούγαμε και πάλι την ίδια στείρα απολογητική την οποία αενάως αναπαράγει ο εμφανώς αγχωμένος filosofos3.

Ξεχνούν φαίνεται ορισμένοι ότι όλα πρέπει να γίνουνε ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΧΡΟΝΟ και όχι σε εποχές όπου επικρατούνε «εύθραυστες συμμαχίες ψήφων και ψηφοφόρων».

Τα ίδια είπε και ο Χριστόδουλος όταν ερωτήθηκε για το τι στα κομμάτια έκανε κατά την περίοδο της Χούντας. Είπε……εγώ σπούδαζα βρε παιδιά!!

quote:

---

filosofos3:
«Αν είχε κάποια βαρύτητα θα είχε γίνει από τότε θέμα. Αλλά φείνεται ότξ είναι από τις ραδιοαρβύλες εκείνες που από μια μικρή σύγχυση εννοιών γίνονται ολοκληρο θέμα μέχρι να διαπιστωθεί η πλάνη και να το ξεχάσουν πρώτοι πρώτοι οι ίδιοι οι υποκινητές.»

Ναι, βέβαια, ότι δεν έγινε θέμα, ότι δεν το άρπαξε ο κρατικοδίαιτος τύπος της εποχής (Κράτος + θρησκεία βλέπετε…), μάλλον……δεν θα ήταν και πολύ αληθινό!!

Τα ίδια λέγανε και οι παπάδες με τα πρόσφατα και τρομερά σκάνδαλα, με τους αμέτρητους «κουσουριάδηρες» ιερωμένους, λίγα χρόνια πριν έρθουνε στο φως ΤΑ ΒΡΟΜΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΙ ΟΡΕΞΕΙΣ.

Εάν δεν αποκαλύπτονταν συνδυασμένα η δράση τους, τότε θα ακούγαμε και πάλι την ίδια στείρα απολογητική την οποία αενάως αναπαράγει ο εμφανώς αγχωμένος filosofos3.

Ξεχνούν φαίνεται ορισμένοι ότι όλα πρέπει να γίνουνε ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΧΡΟΝΟ και όχι σε εποχές όπου επικρατούνε «εύθραυστες συμμαχίες ψήφων και ψηφοφόρων».

Τα ίδια είπε και ο Χριστόδουλος όταν ερωτήθηκε για το τι στα κομμάτια έκανε κατά την περίοδο της Χούντας. Είπε……εγώ σπούδαζα βρε παιδιά!!

Αλλά, τι λέω ο……«κακοπροαίρετος», για να μην έπεσε από τον θρόνο του, για να μην ασχολήθηκε το πανελλήνιο μαζί του (λες και δεν έχουνε τίποτα σοβαρότερο να κάνουνε οι πολίτες…), μάλλον……καμία ραδιοαρβύλα θα’τανε!!!

---

Με το συμπάθιο κιόλας, είσαι εκτός θέματος.

Έτσι λες?

quote:

---

Δυστυχώς για την ορθοδοξία στο Πηδάλιο αναφέρεται σε υποσημείωση στον ίδιο κανόνα και η ύπαρξη πνευματικών που έναντι χρημάτων έδιναν άφεση

---

Ο συντάκτης του άρθρου στο site της Μητρόπολης Πατρών δεν κάνει μια ουσιώδη διευκρίνηση γιατί ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ.

"Συγχωροχάρτι" ονομάζεται γενικά κάθε έγγραφο που αναφέρεται στη συγχώρηση αμαρτιών. Εμείς ξέρουμε για τα ΠΛΗΡΩΜΕΝΑ συγχωροχάρτια του Πάπα. Εδώ γίνεται το λάθος. Τέτοια έγγραφα δίνονταν πάντα και έπρεπε να δίνονται ,χωρίς όμως καμμιά πληρωμή, σε ανθρω΄πους που είχαν καταδικαστεί για κάπιο παράπτωμα και έπρεπε να έχουν κάποιο στοιχείο που να αποδεικνύει ότι είχαν συγχωρεθεί, όταν πήγαιναν σε άλλη χώρα. Δεν υπήρχαν τηλέφωνα βλέπεις τότε.

Τα έγγραφα αυτά σε καμμιά περίπτωση δεν επιτρεπόταν να εξαγοράζονται σύμφωνα με τους κανόνες. Οι πάπες με το που τα έδωσαν είχαν διακυρήξει την ανωτερότητά τους από τους κανόνες και θεωρούσαν ότι δε δεσμεύονται πια αφού είχαν το αλάθητο. Στην ορθοδοξία ποτέ δε θα μπορούσε να γίνει αυτό γιατί κάθε πατριαρχείο είναι αυτοδιοίκητο και ισότιμο με τα άλλα και αν κάποιος Πατριάρχης τολμούσε κάτι τέτοιο θα τον κλαταδίκαζαν αμέσως οι άλλοι 4 για αίρεση και σιμωνία. Οι πνευματικοί που ανεφέρει οπ άγιος Νικόδημος , από λόγο του Ιωσήφ Βρυέννιου,ούτε μπορούσαν,ούτε και θα ήθελαν να δώσουν γραπτή απόδειξη της παράβασης των κανόνων. Επομένως δε μπορούσε να υπάρχει σε καμμιά μορφή συγχωροχάρτι σαν και αυτό των καθολικών από την Ορθοδοξία. Και μέχρι στιγμής δε βλέπω να υπήρξε.

"Συγχωροχάρτι" που να γράφει ότι έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες κάποιου ή συστατικό προς άλλη εκκλησία, φυσικά χωρίς να πληρώνει κανείς για κάτι τέτοιο, σίγουρα θα έδινε κάθε Πατριαρχείο. Υποχρεούνταν να δώσει σε όσους είχαν λόγο να το ζητήσουν , αν ταξίδευαν σε άλλη εκκλησία και ήτσν άγνωστοι ή είχε ακουστεί κάποια κακή φήμη γιαυτούς ή αν όντως είχαν πέσει σε σφάλμα και μετανόησαν αλλά η άλλη εκκλησία δεν το ήξερε.

Αυτά δεν τα διευκρινίζει ο συντάκτης του άρθρου της Ι.Μ.Πατρών και επιτρέπει έτσι τη σύγχυση. Ελπίζω να βρω και τα κείμενα του Ηλιού για να δω τι λέει εκεί πέρα και τι στοιχεία παραθέτει,για να φανεί πόσο ερευνά κανείς αυτά που παραθέτει εδώ πέρα. Αλλά και τι σκοπιμότητες υπάρχουν.

Για να κάνουμε ντόρο και θέμα πετάμε το "συγχωροχάρτια έδιναν και οι ορθόδοξοι" και δε λέμε τουλάχιστον "είναι έτσι;" και να το ερευνήσουμε αλλά με μισές πληροφορίες από εδώ και μισές από εκεί πάμε να στήσουμε μια κατηγορία κατά της ορθοδοξίας από άγνοια ...(ή και από εμπάθεια;)

Αν υπήρχαν και από την ορθοδοξία δε θα το αποκάλυπταν οι ίδιοι οι καθολικοί στους διαλόγους που είχαν με τοιυς ορθόδοξους όταν οι ορθόιδοξοι τους κατηγορούσαν για τα συγχωροχάρτια; Δείτε τα επιχειρήματα των καθολικών και θα καταλάβετε. Δείτε αν λένε "μα και σεις κάνετε το ίδιο" ή αν προσπαθούσαν να διακιολογηθούν με άλλο τρόπο.
Οι ορθόδοξοι άλλωστε δεν πίστευαν και δεν πιστεύουν σε Καθαρτήριο.Τα συγχωροχάρτια που έδιναν οι πάπες για συντόμευση του περάσματος από το καθαρτήριο τα έδιναν. Οπότε και από αυτό πάλι ήταν αδύνατο να δοθούν συγχωροχάρτια από ορθόδοξους χωρίς να χαρακτηριστεί αυτό αίρεση.

quote:

---

filosofos3
Αν υπήρχαν και από την ορθοδοξία δε θα το αποκάλυπταν οι ίδιοι οι καθολικοί στους διαλόγους που είχαν με τοιυς ορθόδοξους όταν οι ορθόιδοξοι τους κατηγορούσαν για τα συγχωροχάρτια; Δείτε τα επιχειρήματα των καθολικών και θα καταλάβετε. Δείτε αν λένε "μα και σεις κάνετε το ίδιο" ή αν προσπαθούσαν να διακιολογηθούν με άλλο τρόπο.

---

macedon

Οι πρώτες αναφορές για συγχωροχάρτια είναι του 11ου αιώνα.
Οι Πάπες Urban II and Eugene III έδιναν συγχωροχάρτια αντίστοιχα κατά την πρώτη και δεύτερη σταυροφορία, σε οποιονδήποτε δεχόταν να λάβει μέρος στον πόλεμο κατά των Μωαμεθανών. Ο Γρηγόριος ο VIII χορηγούσε συγχωροχάρτια που συγχωρούσαν τις αμαρτίες του παρελθόντος αλλά όχι του μέλλοντος, σε οποιονδήποτε απλώς "έφερνε κάποιον που θα έπαιρνε την θέση του ή θα βοηθούσε στα έξοδα της σταυροφορίας".

Από τον 12ο μέχρι τον 15ο αιώνα, τα συγχωροχάρτια χορηγούνταν επ' ονόματι της παπικής αυθεντίας και η διάθεση τους γινόταν μέσω εξουσιοδοτημένων πρακτόρων.
Καθώς οι οικονομικές δυσκολίες των πάπων κατά τον μεσαίωνα δημιουργούσαν όλο και μεγαλύτερα προβλήματα, γινόταν τόσο συχνή η χρήση τους ώστε χρειάστηκε να τεθεί η διεξαγωγή των ιερών διαπραγματεύσεων υπό τον έλεγχο του τραπεζικού οίκου του Άουγκσμπουργκ. Το 1476 επεκτάθηκε από τον πάπα Σίξτο Δ' η ισχύς των συγχωροχαρτιών και σε ψυχές που βρίσκονταν στο Καθαρτήριο.

Κατά τον 16ο αιώνα ο Πάπας Leo X, αφού εξάντλησε οικονομικά το Βατικανό, αποφάσισε να μαζέψει χρήματα με διάφορα μέσα για να χτίσει την Βασιλική του Αγίου Πέτρου. Αυτός λοιπόν έστειλε τον Tetzel, έναν Δομινικανό καλόγερο να πουλήσει συγχωροχάρτια για να χρηματοδοτήσει το έργο. Κάπου εδώ εμφανίζεται ο Λούθηρος με τις 95 θέσεις του και από κει και πέρα η ιστορία είναι γνωστή.

Οι Καθολικοί λοιπόν είχαν να χρηματοδοτήσουν τις σταυροφορίες και διάφορα έργα μέσα στους κόλπους της εκκλησίας, οι Ορθόδοξοι με τι λεφτά χρηματοδοτούσαν αυτά τα έργα, ή και την Ελληνική Επανάσταση;
Η περιουσία της εκκλησίας πώς φτιάχτηκε; Και πώς επέζησε μέσα στους δύσκολους αιώνες της Τουρκοκρατίας; Ξέρει κανείς;

Η ουσία εδώ είναι αν έχουν εκδωσει συγχωροχάρτια τα οποία τα ΠΛΗΡΩΝΕ κανείς για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του. Αυτά τα τυπμένα συγχωροχάρτια ή τα χειρόγραφα που αναφέρεια στα άρθρα πουθενά δεν αναφέρουν κάτι για τιμή πώλησης ή οτιδήποτε σχετι9κό με ΕΞΑΓΟΡΑ.
Οι ένας πατριάρχης μάλιστα, από αυτούς που κατηγορούνται γιαυτά λέει καθαρά ότι αυτά τα συγχωροχάρτια αφορούν αμαρτίες που εξομολογήθηκε κανείς ή έστω αυτές που δεν θυμήθηκε κατά την εξομολόγηση και δεν επιτρέπεται να δίνονται για αμαρτίες που ντραπηκε να εξομολογηθεί κανείς. Δηλαδή είναι μέρος της εξομολόγησης και δεν αναφέρεται πουθενά τίμημα για εξαγορά αμαρτιών.

Είδα ότι εσύ επανέφερες το θέμα εδώ. Άρα θα μπορούσες να ψάξεις και εσύ για τα άρθρα αυτά πριν σπεύσεις να δεχτείς όσα και όπως τα παρουσιάζουν εδώ.

quote:

---

Οι Καθολικοί λοιπόν είχαν να χρηματοδοτήσουν τις σταυροφορίες και διάφορα έργα μέσα στους κόλπους της εκκλησίας, οι Ορθόδοξοι με τι λεφτά χρηματοδοτούσαν αυτά τα έργα, ή και την Ελληνική Επανάσταση;
Η περιουσία της εκκλησίας πώς φτιάχτηκε; Και πώς επέζησε μέσα στους δύσκολους αιώνες της Τουρκοκρατίας; Ξέρει κανείς;

---

Όλα είναι τέλεια

quote:

---

Είδα ότι εσύ επανέφερες το θέμα εδώ. Άρα θα μπορούσες να ψάξεις και εσύ για τα άρθρα αυτά πριν σπεύσεις να δεχτείς όσα και όπως τα παρουσιάζουν εδώ.

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

Αυτά που ακολουθούν στη συνέχεια , μετά τους αστερίσκους,τα έγραψα πριν δω το link που προτέινεις που ούτε αυτή τη στιγμή το έχω δει. Πάντως είναι από το άρθρο του Ηλιού η φράση η οποία βέβαια δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.Το ίδιο το κείμενο στο άρθρο του αν το προσέξεις αποκαλύπτει μεροληψία στην παρουσίαση των στοιχείων αλλά και στην ερμηνεία.

************************************
Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙΑ

Το άρθρο του Φίλιπου Ηλιού που δημοσιεύτηκε σε δύο μέρη στα τεύχη 1 και 3 του περιοδικού «Τα Ιστορικά» και απετέλεσε το έναυσμα για το παρόν θέμα μόνο σύγχυση μπορεί να προκαλέσει σε όποιον δεν ρποσέξει τα στοιχεία στα οποία επιδιώκει να στηρίξει την άποψη ότι εκδίδονταν και από τους Ορθόδοξους συγχωροχάρτια όπως από τους Καθολικούς.

Για να βάλλουμε τα πράγματα σε μια σειρά θα πρέπει να γίνει σαφές θα πρέπει να δούμε τι ήταν τα Καθολικά συγχωροχάρτια.

1)Σε αυτά , στα Καθολικά, υποτίθεται ότι δίνεται από τον πάπα. Άφεση όχι μόνο για διαπραχθείσες αμαρτίες αλλά ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ!

2)Για να τα αποκτήσει κανείς πρέπει να πληρώσει και θεωρείται η πληρωμή αυτή ως αντίτιμο των αμαρτιών

3)Η πληρωμή αυτή υποτίθεται ότι εξαλέιφει τα αμαρτήματα ακόμη και χωρίς εξομολόγηση και συγχώρηση ,με ή χωρίς επιτίμια, από τον πνευματικό

4)Δίνονται επι τη βάσει μιας διαφορετικής θεολογικής άποψης περί τη μεταθανάτια κατάσταση (Καθαρτήριο, περισσεύουσα χάρη των αγίων, ικανοποίηση του θεού που πρέπει να δοθεί για να συγχωρρέσει τις αμαρτίες)

ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.

Για κάθε μία από τις 4 προϋποθέσεις έχουμε από την Ορθόδοξη πλευρά:

1)Ποτέ , σε όλη τη μέχρι τώρα ιστορία, ούτε και ειπώθηκε ούτε και βρέθηκα πουθενά συγχωροχάρτι ορθόδοξο για ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ αμαρτίες πράγμα που θα ήταν βλάσφημο και υποκίνηση προς την αμαρτία .

2)Η ΠΛΗΡΩΜΗ για αφεση αμαρτιών τιμωρείται αυστηρά από τους ιερούς κανόνες όπως τιμωρείται και η άφεση αδιακρίτως, έστω και χωρίς πληρωμή. Ούτε σαν επιτίμιο μπορέι να επιβληθεί να πληρώσει κανείς τον εξομολόγο γιατί ακια υτό τιμωρείται με καθαίρεση. Σαν επιτίμιο μπορεί να επιβληθεί μόνο η αγαθοεργία , προς ανθώπους που έχουν ανάγκη αν κανείς έχει αδικήσει ή στερήσει ανθρώπους από τα υπάρχοντά τους.

3) Το όποιο επιτίμιο επιβληθεί από τον πνευματικό δεν εόιναι αυτό που συγχωρεί την αμαρτία κατά την ορθόδοξη διδασκαλία, αλλά η αληθινή μετάνοια, που είανι εσωτερική. Το επιτίμιο, όταν είναι υλικό, έχει σαν σκοπό να φέρει τον άνθρωπο σε ειλικρινή μετάνοια και να καταλάβει τη θέση εκείνου .που αδίκησε, να τον νιώσει και να τον συμπονέσει. Αν αυτό συμβεί και ο άνθρωπος μετανοήσει ειλικρινά τότε δε χρειάζονται καν επιτίμια.Πάντως ακόμη και στο κέιμενό τους,τα ίδια τα ορθόδοξα «συγχωροχάρτια» το ΛΕΝΕ ΡΗΤΑ ότι δίνονται ΜΟΝΟ για εκείνους που έχουν εξομολογηθεί και μετανοήσει και ήταν πρόθυμοι να ολοκληρώσουν τον κανόνα ή επιτίμιο. ΔΕ ΔΙΝΟΝΤΑΝ ΓΙΑ ΣΥΓΧΩΡΗΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.

4)Οι ορθόδοξοι δε δέχονται Καθαρτήριο και πλεονάζουσα χάρη των αγίων την οποία θα διαχειρίζεται ο πατριάρχης ή ότι ο Θεός πρέπει να ικανοποιηθεί,μέσω ταλαιπωρίας ή βασανισμού του πιστού, για να συγχωρήσει το αμάρτημα, αλλά δέχονται ότι αυτό συγχωρείται με την αληθινή μετάνοια εκ μέρους του εξομολογουμένου. Αν εξομολογηθεί και δεχτεί επθιτίμια αλλά δε μετανοήσει τότε δεν έχει οφεληθεί και μένει η αμαρτία του και μετά θάνατον.

Ο συγγραφέας του άρθρου δέχεται ότι κατά παράβαση των ιερών κανόνων έγινε η παραγωγή και η διακίνηση των συγχωροχαρτιών και ΥΠΟΘΕΤΕΙ ότι ταυτίζονται με τα Καθολικά στηριζομενος σε κάποιες αυθαίρετες και δικες του ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ σε έγγραφα που είχαν κάποια σχέση με συγχώρηση αμαρτιών, και τα οποία είναι αρκετά σε είδος και διαφορετικά σε ρόλο.

Όλα όμως περιλαμβάνουν τον όρο «συγχωρητικό» πράγμα που προκαλεί τη σύγχυση, την οποία επιτείνει η χρήση του όρου «συγχωροχάρτι» που γινόταν αδιακρίτως από κάποια στιγμή και μετά.

Επίσης υπήρξε και ενοποίηση των τύπων τους (της μορφής τους) από ένα σημείο και μετά.
Τέτοια έγγραφα ήταν:

Α) Η λύση αφορισμών
Β)Η αποκατάσταση καθαιρεθέντων κληρικών
Γ) Η συγχώρηση και επανένταξη στην εκκλησία λαϊκών
Δ)Η γραπτη ευχή από τον πατριάρχη, ή τον επίσκοπο, που δίνονταν και σαν απόδειξη σε όποιον είχε εξομολογηθεί και συγχωρηθεί , με ή χωρίς επιτίμια,ότι είναι μέλος της εκκλησίας και ότι δεν έχει καμμιά εκκρεμότητα όσον αφορά τα μυστήρια.

Ειδικά τα πατριαρχεία είχαν ΟΛΑ το δικαίωμα να εκδίδουν για όλη την ορθόδοξη επικράτεια τέτοια έγγραφα.
Τα έγγραφα αυτά ήταν απαραίτητα όταν κανείς ταξίδευε σε άλλη περιοχή και έπρεπε να ενταχθεί στην εκκλησία της περιοχής για ένα διάστημα. Δε μπορούσε να γίνει δεκτός αν είχε αφοριστεί αλλού και δε μπορούσε να κοινωνήσει κλπ αν δεν ήταν βέβαιος ο ιερέας ότι δεν εμποδίζεται για κάποιο λόγο.

Η υποχρεωτικότητα έκδοσης τέτοιων εγγράφων προβλέπεται ήδη από τους ιερούς κανόνες της πρώτης χριστιανικής εποχής , χωρίς όμως να ορίζουν τι ακριβώς θα γράφεται . Απλώς να μη γίνεται δεκτός κληρικός ή λαϊκός από άλλη περιοχή χωρίς συστατικά γράμματα από τις θρησκευτικές αρχές της οεριοχής από την οποία ήρθε. Επειδή όμως το Δ) έγγραφο καλύπτει και τις συστάσεις που θα έπρεπε να δώσει κανείς και όλα τα προηγούμενα, χρησιμοποιήθηκε για γενική χρήση.

Το να έχει το Δ) σήμαινε ότι δε μπορούσε να έχει καμμιά εκκρεμότητα από τις Α),Β),Γ). Οπότε έγινε γενικής χρήσης.

Γιαυτό και χρειαστηκε να τυπωθούν σε μεγάλους αριθμούς τετοια έγγραφα. Ο συγγραφέας θεωρεί τον μεγάλο αριθμό που διατίθονταν ως στοιχείο που υποδηλώνει οικονομική δοσοληψία!!!

ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΦΕΡΕΙ ΔΕ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΠΩΛΗΣΗ!!!

Την πώληση την υποθέτει με βάση το δικό του σκεπτιικό και με την ερμηνεία που κάνει των στοιχείων.

Το σκεπτικό τουν είναι ότι αφού ήταν χρεωμένα όλα τα Πατριαρχεία και βρίσκονταν σε έσχατη οικονομική ανάγκη και αφού έδιναν πολλά συγχωρητικά έγγραφα σε μία μέρα όταν πήγαιναν σε περιοδεία οι πατριάρχες και οι απεσταλμένοι τους , άρα δε μπορούσαν να εξομολογήσουν όλο αυτό τον κόσμο και θα πρέπει να τα πουλούσαν!!!

Το αφελές σκεπτικό αυτό όμως δε λαμβάνει υπόψιν του ότι στα μέρη που πήγαιναν οι Πατριάρχες ή οι απεσταλμένοι τους περιοδείς για εράνους ΥΠΗΡΧΑΝ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ. Δεν περίμεναν τους πατριαρχικούς να εξομολογηθούν.

Οι ιερείς αυτοί και οι πνευματικοί ήταν παρόντες όταν μιλούσαν ή όταν έβγαιναν στις πλατείες και ζητούσαν τη βοήθεια του κόσμου για το πατριαρχείο τους.Και αυτοί βεβαίωναν αν μπορούσε να πάρει κάποιος σύγχωρητικό έγγραφο ή όχι

Για τα έγγραφα αυτά παραθέτει πολλές λεπτομέρειες το άρθρο και ως προς τα έτη που εκδόθηκαν , τη μορφή κλπ αλλά αποτυγχάνει να φέρει ΜΙΑ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΝ!!!

Επιχειρεί δε να συμπεράνει ότι γινόταν αντικείμενο οικονομικής διαπραγμάτευσης από το ημερολόγιο του πατριάρχη Χρύσνθου που λέει:

«1725 Αυγούστου 20
Απήλθομεν εις το χωρίον Θυμιανά ---εκάμαμεν αγιασμόν και ωμιλήσαμεν--- εβάλαμεν κουτί. Επίτροπος ο ιερεύς Νικόλαος του Κοσμοπαπάδη.
Εμοιράσαμεν εις στους χωριανούς συγχωροχάρτια 57 εξ ων ελάβαμεν γρόσια 43 και έμειναν να μας δώσουν και τα λοιπά.
Εστείλαμεν τον παπά Παΐσιον και έδωκε συγχωροχάρτια 10 και έφερε γρόσια 10.
………………………………………
Είτα ανεβήκαμε εις τον άγιον Μηνάν,ηκούσαμεν αύθις ιεράν μυσταγωγίαν. Εδώκαμεν συγγχωροχάρτια 20 και ελάβαμεν γρόσια 19[σ.σ.ακολουθούν τρεις αναγραφές για τρεις μοναχούς που έδωσαν συνολικά γρόσια 45 ,συγχωροχάρτια δεν αναφέρονται]

Αυγούστου 30 απήλθομεν εις το Νεοχώριον. Τη επαύριον--- εκάμαμεν αγιασμόν και ωμιλήσαμεν, εβάλαμεν κουτί. Εκάμαμεν και επιτρόπους---εδώσαμεν συγχωροχάρτια 40, εξ ων ελάβαμε γρ. 21 και παρ. 17. Ύστερον έδωκε κοινώς το χωρίον το παπά Παΐσίω γρ. 15
………………..
Εδώκαμεν και τω εφημερίω της Κρύας βρύσης συγχωροχάρτια 5---
…………………………

Σε καμμιά από τιος παραπάνω αναφορές δε γίνεται λόγος για πώληση κατά πρώτον του ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΈΝΟΥ ΧΑΡΤΙΟΥ και όπως φαίνεται και από το ότι έδωσε και «στον παπα Παΐσιο συγχωροχαρτια να τα δωσει» ,αυτά ήταν ΚΕΝΑ από ονόματα. Τη συμπλήρωση του συγχωροχαρτιού την έχει ο πνευματικός που θα εξομολογούσε τους ανθρώπους αυτούς.
Ομοίως και στον εφημέριο της Κρύας Βρύσης άλλα 5.
Το μόνο που θα μπορούσε να έχει κάποιο οικονομικό τίμημα είναι η αξία του ΥΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΤΥΠΩΣΗΣ ή της συγγραφής του αν ήταν χειρόγραφο μιας και οι διαστάσεις τους ήταν περίπου 0,50μx0,50μ και την εποχή εκείνη η εκτυπωση η η σχεδίαση με το χέρι σε αυτό το μέγεθος εικόνων ή πολύπλοκων σχεδίων,όπως η πατριαρχική υπογραφή, που δεν έπρεπε να αντιγράφεται εύκολα, δε γινόταν τόσο εύκολα.. Η αξία αυτή δε μπορεί να θεωρηθεί ως πληρωμή για αμαρτίες γιατί δίνονταν για το έντυπο μόνο χωρίς να υπάρχει σαφής τιμή και σε αυτό, αφήνοντας το λαό να δώσει ότι θέλει όπως φαίνεται από μερικές πριπτώσεις που δεν ανέμεναν χρήματα αν δε μπορούσαν να τα δώσουν οι κάτοικοι των χωριών. Ο λαός ήξερε ότι κοστίζει μια τέτοια εκτύπωση και έδινε ότι μπορούσε. Ειδικά εκείνοι που ταξίδευαν και χρειάζονταν τέτοια έγγραφα.

Το 1 γρόσι λοιπόν που φαίνεται να είναι το μέγιστο ΣΎΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΟΙΧΕΙΑ που μπορεί να εχει δοθεί για ΑΣΥΜΠΛΗΡΩΤΟ συγχωροχάρτι δεν αντιστοιχούσε σε πληρωμή αμαρτιών αλλά στην τιμή του χαρτιού και της εκτύπωσης!!!

1γρόσι=1/100 της τουρκικής λίρας

Κατά τον ίδο τροπο και εμείς σήμερα όταν ανάβουμε ένα κερί δε δίνουμε συγκεκριμένη τιμή αλλά ότι θέλουμε εκείνη τη στιγμή.

Εκτός αυτού όμως παραλέιπει να δώσει κάποια σημεία από το κέιμενο η αρθρογράφος τα οποία τα έχει σημειώσει με τρεις παύλες (---).

Αξίζει να ανφερθεί ότι μόνο δύο περιτπώσεις υπάρχουν ποου αναφέρεται κακή χρήση συγχωροχαρτιού και αυτές είναι όταν το Πατριαρχείο ιεροσολύμων πιεζόμενο από τον τσάρο συγχώρεσε κάπιοον επίσκοπο για ένα παράπτωμα επειδή ο τσάρος τον ήθελε ωγς συμπαραστάτη του σε μια αντιδικία που είχε με την εκκλησία της ρωσίας και η άλλη είναι η έκδοση συγχωροχαρτιών και η διάθεσή τους σε μη εξομολογημένους ανθρώπους , ως ΔΩΡΑ από τον Ανανία , πρώην αρχιεπισκόπου Σινά ο οποίος όμως για άλλη προηγούμενη προσπάθεια έκδοσης συγχωροχαρτιών που δν ακολουθούσαν το τυπικό εικονογράφησης είχε ΚΑΘΑΙΡΕΘΕΙ , σύμφωνα με τον αρθρογράφο πάντα. Συνολικά ήταν 4 (ναι τέσσερα!!!) αυτά που εξέδωσε όταν πήγε για ελεημοσύνες στην Καζακία., στο όνομα του τότε αρχιεπισκόπου Σινά Ιωαννίκιου.
ΑΝΤΙΦΑΣΚΕΙ ο αρθρογράφος πάντως ως προς το αν ήταν καθηρημένος ή όχι όταν εκτύπωσε τα 4 συγχωροχάρτια ο Ανανίας. Σε ένα σημείο τον λέει καθηρήμένο και σε άλλο αρχιεπίσκοπο και δε φαίνεται να κάνει συνεπή παράθεση των πληροφοριών που λαμβάνει από το βιβλίο του Δοσιθέου, όπους αναφέρεται και η καθαίρεση του Ανανία.Την παρουσιάζει να έγινε για αλλαγές στον τύπο (μορφή των συγχωροχαρτιών) σε ένα σημείο και σε άλλο ότι έγινε επειδή έδωσε συγχωροχάρτια σε ΜΗ εξομολογημένους ανθρώπους, πράγμα που πρέπει να είναι και το σωστό σύμφωνα με όσα κλέει ο Δοσίθεος, ο οποίος λέιε καθαρά ότι απαγορεύεται η οποιαδήποτ συναλλαγή όσον αφορά τη συγχώρηση.
Ο αρθρογράφος κάνει επιλεκτική απομόνωση φρλάσεων που γράφονται με άλλο νόημα και βγάζει ότι συμπέρασμα θέλει.
Πχ ενώ μιλά ο Δοσίθεος για την παράδοση να δίνονται γραπτές αφέσεις αμαρτιών και από επισκόπους και πρεσβυτέρους , δεν το σχολιάζει καν, όπως δε σχολιάζει και το ότι αυτά τα έγγραφα δεν ταυτίζονται ΚΑΙ εκ του λόγου αυτού με τα Καθολικά ομώνυμα.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Η όλη ιστορία με τα συγχωροχάρτια και οι κατηγορίες προς την ορθόδοξη εκκλησία ότι ΠΟΥΛΗΣΕ ή ΕΞΑΡΓΎΡΩΣΕ την πνευματική της υπόσταση και εκμεταλλεύθηκε τον κόσμο ΠΕΦΤΕΙ ΣΤΟ ΚΕΝΟ.

Το θέμα μόνο σκοπιμότητες εξυπηρτεί και υποδαυλίζεται από την άγνοια που έχουν πολλοί, και ο εν λόγω αρθρογράφος, όσον αφορά τα πραγματικά γεγονότα και τον τρόπο λειτουργίας των θεσμών της εκκλησίας. Μπορεί πάντα να υπάρχουν ατέλειες και πολλές μάλιστα αλλά σε τέτοιο σημείο που θέλουν μερικοί να δείξουν (από άγνοια ή και σκοπιμότητα) ότι φτάνει δεν έχει φτάσει.

Βιβλιογραφία:

1.Δοσίθεος Νοταράς, «Ιστορία περί της επισκοπής του αγίου όρους Σινά»[=Α. Παππαδόπουλος-Κεραμεύς, συμβολαί εις την ιστορία της αρχιεπισκοπής του όρους Σινά , Πετρούπολή 1908]

2.Δοσίθεος Νοταράς «Ιστορία των εν Ιεροσολύμοις πατριαρχευσάντων», Βουκουρέστι 1715

3.Α.Παππαδόπουλος -Κεραμεύς, « Ανάλεκτα Ιεροσολυμιτικής σταχυολογίας»,Πετρούπολη 1894

4.Καλλίνικος Δελικάνης, «Τα εν τοις κώδηξι έγγραφα του πατριαρχικού αρχειοφυλακίουσωζόμενα εκκλησιαστικά έγγραφα τα αφορώντα εις τας σχέσεις του Οικ. Πατριαρχείου προς τας εκκλησίας Αλεξανδρείας, Αντιοχείας , Ιεροσολύμων και κύπρου» Κων/πολη 1904

5.Χρ. Ανδρούτσος, «Δογματική της Ορθοδοξου Ανατολικής Εκκλησίας», Αθήνα 1956

6.Ι.Ν.Καρμίρης: « Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας» τ.Β’ Αθήνα 1953

7.Νκούρσουλας, «Σύνοψις ιεράς θεολογίας» Ζάκυνθος 1862

Για περισσότερες λεπτομέρειες και βιβλιογραφία δείτε το ίδο το άρθρο τεύχη 1 και 3 του περιοδικού «Τα Ιστορικά», εκδόσεις Μέλισσα.

Θεωρώ πλέον ότι το παρόν θέμα για μένα έχει κλείσει μιας και δεν βλέπω να υπάρχει αντικείμενο προς συζήτηση, και εφόσον θεωρώ ότι αρκούντως αποδείχθηκε πως τα συγχωροχάρτια έτσι όπως υποτέθηκε ότι υπήρξαν στην Ορθοδοξία δεν υπήρξαν ποτέ.

quote:

---

Εμοιράσαμεν εις στους χωριανούς συγχωροχάρτια 57 εξ ων ελάβαμεν γρόσια 43 και έμειναν να μας δώσουν και τα λοιπά.

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr