Καταπληκτικό το νέο αυτό στυλ παρουσίασης!

Αντε πουλάκι μου, καλά τα πας, σου εύχομαι σύντομα και εσωτεριστής!

quote:

---

Δεν είμαι εσωτεριστής

---

αυτή...που τα κατάφερε!κάνε κλικ!

quote:

---

Σκοτεινός,θλιμμένος και απόκοσμος ρομαντισμός,αισθησιασμός. Κάποιος κάποτε είπε "μόνο μέσα από τα σκοτεινά βάθη της ψυχής θα βρεις το αληθινό φως..."

---

Ε,τί άλλο να συμπληρώσει κανείς?
Η Σκοτεινός Άγγελος με την ψηφιακή του υπογραφή,δηλώνει γοητευμένη. Είναι τρόπος ζωής και σκέψης,κατάλοιπο ίσως ενός άλλου παρελθόντος!
Ευχαριστώ ΕΧΕΜΒΡΟΤΕ!!!

"Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;"

ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑΣ
ΠΕΣΙΜΗΣΜΟΣ...ΙΣΩΣ

ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ ΕΖΗΣΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ
ΑΛΛΑΞΑ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΓΜΑΤΑ,ΓΙΑΤΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΓΙΝΕΤΕ ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ,ΣΕ ΚΑΤΑΛΥΕΙ
ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ,ΟΝΤΑΣ ΑΚΟΜΑ ΕΦΗΒΟΣ,ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΒΓΑΛΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΦΕΥΓΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΩ ΛΥΣΕΙΣ
ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΜΟΥ

ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΥΜΝΗΣΕΙΣ ΤΟ ΦΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ ΔΥΝΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ

Ίσος όλα να ξεκινούν με ένα ψυχρό ηλιοβασίλεμα. Με έναν ήλιο που δεν πρόκειται να ξαναδούμε, να μας ζεστάνει, να μας χαϊδέψει τα κορμιά. Εμείς, ξαπλωμένοι σε σκιερό σκούρο βαθύ πράσινο μέρος, μάρτυρες από απόσταση ενός φωτεινού απόκοσμου γεγονότος. Να μυρίζουμε το υγρό έδαφος. Την βλάστηση εκείνη, που νεκρά πουλιά πότισαν με την τελευταία τους ανάσα πέφτοντας στο έδαφος. Στο υγρό χώμα.

Και εκείνος ο άγνωστος ερωτικός μας σύντροφος που σφιχτά αγαλλιάζουμε τα βράδια με δάκρια. Αναμένει το κάλεσμα μας για να ανασυρθεί από την σκόνη και το έρεβος που αιώνες κλεισμένος είναι. Είναι το όνειρο, είναι η γεύση στα χείλη μας που μας κάνει το μαύρο να το βλέπουμε πιο φωτεινό από τα πάντα. Γιατί εκεί μέσα είναι κλεισμένα όλα τα χρώματα του σύμπαντος. Εκεί μέσα στα σπλάχνα μας, είναι αγέννητος ο πόθος.

Η παράξενη αυτή θλίψη, που μυρίζει νεκράνθεμα, στέκει μεγαλόπρεπη, επιβλητική σαν γοτθικός ναός. Είναι ο θάνατος μα και η ζωή η ίδια. Η ελπίδα.

Ίσος μια ακραία μορφή έκφρασης, ανεκπλήρωτων πόθων; Φόβων; Ερώτων;

Σαν σε λίμνη να χορεύεις αιωρούμενο κορμί, σαν λευκό φάντασμα του παρελθόντος, ολοζώντανο.
Και εκείνος ο σαρκικός ξανά σκοτεινός, πόθος, που αυθόρμητα από το σόμα σου βγαίνει και σε κυριεύει. Εγκλωβίζει την ίδια σου την σάρκα και το μυαλό μπερδεύετε, δεν μπορεί να διακρίνει τίποτα από τα γνωστά που εσύ έμαθες μέχρι τώρα.

Είναι άραγε κάπως έτσι;

Επιστρέφω.

(reptile…ναι, η σύνθεση είναι δική μου)

Ασυναρτησίες... κάποιου που κινείται στα πέριξ του κινήματος...

*Εχέμβροτε....................... με άφησες άφωνη.

"For the strength of the wolf is the pack and the strength of the pack is the wolf"

η αποψη μου ,δεν απεχει πολυ απο την αποψη των περισσοτερων απο τα παιδια που αναφερθηκαν στο θεμα.

ειναι ισως ο τροπος αντιμετωπισης και βιωσης ,ενος ευρυτερα εσωτερικου τροπου συνηδητοποιησης του ψυχικου θανατου,μεσα απο την πορεια μιας αχαρης,πολλες φορες ρουτινιαρικης(εαν μου επιτρεπεται να χρησημοποιησω την συγκεκριμενη λεξη),μιζερης ζωης.

ειναι ισως ενα βημα προσεγγισης προς τον ιδιο τον θανατο ,θελοντας ετσι να αποκτησουμε απο πριν μια οικειοτητα μαζι του.

ειναι η μουσικη υποκρουση της μελαγχολιας υπο το φως των κεριων,μελωδιες υπαρξεων που δεν φοβουνται να κινηθουν στον χωρο τους,στον χωρο των σκιων,ισως γιατι κινουνται μεταξυ υπαρξης-ανυπαρξιας,δειλινου-αυγης.

ειναι ο αγαπημενος μου χωρος-ζω-αναπνεω,εχει γινει ενα ειδος ασπιδας για την υπαρξη μου,ενα βιωμα που καλυπτει το φασμα της συνηπαρξης μοναχικοτητας και μοναξιας-ισως γιατι δεν μου ειχε δωθει η ευκαιρια-η δυνατοτητα,να κανω διαφορετικα,ισως παλι γιατι ποτε δεν ημουν ετοιμος να ξεφυγω απο τον χωρο των σκιων.

ισως παλι να σας μπερδεψα,να σας κουρασα,οποτε αποσυρομαι ξανα,λεγοντας ενα ευχαριστω σε ολους και ολες σας,ιδιως στον ΕΧΕΜΒΡΟΤΟΣ,που μας εδωσε την ευκαιρια να αναπτυξουμε τις αποψεις μας για το τοσο δημιουργικο,ενδιαφερον,αψογο θεμα.και να ξεφυγουμε απο τον κλειστο/αυτοκαταστροφικο χαραχτηρα που εχουμε μερικα απο τα παιδια.

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

quote:

---

Ο κάθε ένας χρωματίζει την δική του ατμόσφαιρα με τους δικούς του τόνους

---

"γευόμαστε τα αρώματα του ουρανού ανακατεμένα με το πνεύμα της γης"

μου αρεσε ετσι οπως εθεσες την απορια σου :))))))))))))))))

κλεισε τα ματια σου,σκεψου πως εισαι στο δωματιο σου,μοναχος,εχεις αναμμενα στα κηροπηγια ,κερια απο διαφορα χρωματα..μπεζ,μωβ,ασπρα..
και στο cd-player ηχουν μελωδιες απο την ατμοσφαιρικη,αγαπημενη σου μουσικη.

νοιωσε την μοναξια ,νοιωσε το σκοταδι,νοιωσε τις σκιες των δακρυων σου,νοιωσε το δεος ,τις σκιες που στο ανεπαισθητο σχεδον περασμα τους ,κανουν τις φλογες να παλλονται...

σκιες αυλες ,που ειναι οι σκεψεις σου,που ταξιδευουν στο αιθερικο τους επιπεδο...νοιωσε τον εαυτο σου,στον ψυχικο του θανατο,στην αναζητηση του για την γαληνη...που εκεινη την στιγμη ,βρισκεται στα κλειστα σου ματια και στον κομπο απο τον πονο της μοναξιας.

γινε τα χρωματα των κεριων,γινε μια σκεψη,μια σκια,αφησε το νου σου να ταξιδεψει ,στις μελωδιες,στο κονσερτο της σιωπης σου....

....στις μοναχικες στιγμες,που αναζητας την γαληνη σου...που αναζητας δυο ματια να θρεψουν την σκια σου,στα σκοταδια τις υπαρξης σου....

νοιωσε ,αφουγκρασου ,τον πονο,την μελαγχολια,την στιγμη,την μοναξια,το τωρα,το ειναι σου στην μοναδικοτητα ,του τιποτε,της ανυπαρξιας της υλικης σου υποστασης.....

μοναχα τοτες δεν θα νοιωσεις φοβο,μοναχα τοτες δεν θα φορας μασκα,μοναχα τοτες θα εισαι μοναχα εσυ......

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

WHISPERS OF THE DREAMS

θα ξεκινησω με το τελευταιο ερωτημα σου,που μου θετεις προσωπικα:))))))

βεβαια και δεν συμφωνω:) ειναι η προσωπικη σου αποψη,σχολιαζεις ανθρωπους,που δεν βρισκονται εδω ,να μας πουν τις αποψεις τους:)

για'μενα ειναι τροπος προσωπικης τους εκφρασης και ζωης τους,κατι που αποδεχομαι και σεβομαι:)

τωρα οσον αφορα το πρωτο σου ερωτημα,με αντερωτηση:)

Ποιος ο λογος να νιωσω πονο,μοναξια και ολα τα αλλα και να μην προσπαθησω να κανω κατι για να χαρω και οχι να μελαγχωλω?

γιατι θετεις προυποθεσεις ??? και εκφραζεις δεδομενα ???:)

δεν ειναι δειλλημα,δεν ειναι προυποθεση,δεν ειναι σκοπος ,ο πονος:)

μοναχα αν εχεις ζησι/ζεις και υπαρχεις μεσα στον πονο,μπορεις να νοιωσεις τις στιγμες που ανεφερα:)

τους λογους πονου,δεν τους βρισκεις,ερχονται σε ανυποπτους χρονους,
εκεινους τους χρονους ,που χαρασουν την πορεια σου,αναλογα με τον χαραχτηρα και την προσωπικοτητα σου.

μην περιμενεις απο τον μανο λογια ,οπως "αγαπω" ,"ηρεμια","γαληνη",αυτα τα λογια αφηνω μοναχα στις στιγμες:)

περναω στην επομενη ερωτηση σου:)

Εσενα τι σε ευχαριστει πιο πολυ απο τα 2 αυτα?

δεν ειναι θεμα δικης μου επιλογης,οι συγκοιριες,ο χρονος,οι στιγμες,ειναι που καθοριζουν την πορεια που ακολουθω.

...και ο πονος...που τις περισσοτερες φορες στο φασμα της δικης μου γραμμης ,εχει μοναχα μια αδιεξοδη ,μεχρι στιγμης πορεια.

χαρα ..? = αναλαμπη

μελαγχολια-καταθλιψη=μανος

ευχαριστηση ...?,=οι στιγμες που μοιραζομαι με καλους φιλους και φιλες στον χωρο :)

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

quote:

---

Σαν σε λίμνη να χορεύεις αιωρούμενο κορμί, σαν λευκό φάντασμα του παρελθόντος, ολοζώντανο.

---

SEMIGOD

quote:

---

Ναι ειναι κατι αναποφευκτο ο πονος,η λυπη και η μελαγχολια. Αλλα αφου θα τα νοιωσουμε ουτως η αλλως αυτα τα συναισθηματα (και δεν μας προκαλουνε κατι ΄΄καλο΄΄ γιατι θα πρεπει να τα επιδιωξουμε?

---

quote:

---

Nα τα επιδιώξουμε;...χμ.. νομίζω.. ότι κανένας δεν τα επιδιώκει.... Άλλο το να επιδιώκεις/άλλο το να "θάβεις"/δηλ. να αρνείσαι να ζήσεις μια κατάσταση κ να ψάχνεις ντε κ καλά τρόπο για να ξεφύγεις//κ άλλο το να το βιώνεις--χωρίς να χάνεις το μέτρο κ την αίσθηση της πραγματικότητας//κ να αποκομίζεις πράγματα από αυτό.

Ίσως είναι η μόνη περίπτωση που αρνούμαι τις ακρότητες...
Tα παραπάνω συναισθήματα υπάρχουν για να μας διδάξουν κάτι//
είναι κάπως σαν αν δεν ζήσεις το χειμώνα δεν εκτιμάς το καλοκαίρι...
Kαλό είναι να τα βιώνουμε--στο βαθμό που πρέπει//το να πέφτεις σε κατάθλιψη
γιατί χώρισες πχ. το βρίσκω υπερβολικό//λίγο λύπη, λίγο μελαγχολία, λίγος πόνος
δεν κάνει κακό//αντίθετα σε προετοιμάζει, σε βάζει σε σκέψεις, επανεκτιμάς
συμπεριφορές κτλ...

Tο να αγνοήσεις εντελώς αυτά τα συναισθήματα//μοιραία θα γυρίσει εναντίον σου
είτε γιατί θα δυσκολευτείς να ωριμάσεις/είτε γιατί οτιδήποτε καταπιεσμένο κάποια
στιγμή έρχεται στην επιφάνεια με πολύ περισσότερη ένταση απ'ότι είχε αρχικά..

---

Αυτο ένιωθα με δεν ήξερα πως να το εκφράσω... ευχαριστώ Valnta.

Είναι φορές που θλίψη, πόνος ή μελανχολία με κυριέυει... τότε η ονειρική ατμόσφαιρα, οι μελανχολικοί τόνοι της μουσικής τραβάνε αυτά τα συναισθήματα απο μεσα μου και τα βλέπω να στροβιλίζονται γύρω μου στους ρυθμούς της μουσικης. Όταν τα ξαναπιάσω απαλά στην χούφτα μου δεν με πληγώνουν πια το ίδιο... χορέψαμε πια παρέα στην πίστα του ονείρου και γνωριστήκαμε...

"For the strength of the wolf is the pack and the strength of the pack is the wolf"

Έτσι λίγα λόγια για το πανέμορφο αυτό ξεκίνημα, που έχει στιγματίσει και πολλές άλλες σκηνές!
Όμως αυτό το οποίο ονομάζεται gothic δεν είναι μόνο μουσική! Εχει προεκτάσεις και στον τρόπο ζωής, στην έκφραση, στην δημιουργία, στην αισθητική, στην τέχνη!!
Να θυμηθούμε λίγο τον γνωστό και αγαπημένο ποιητή αλλά και συγγραφέα edgar allan poe να περάσουμε στον Baudelaire και στους παρακμιακούς, στους καταραμένους,τον Καμί και τον Ξένο,περνώντας μέσα από ένα σωρό καλλιτεχνικά μονοπάτια, και να φτάσουμε εώς καί σήμερα και τα μουσικά ρεύματα!

Το Gothic είναι Γερμαντική λέξη που σημαίνει προς το Θεό! Από εκεί πήραν και το όνομά τους οι πανίψηλοι αρχιτεκτονικοί ναοί που χτίστηκαν κατά αυτόν τον τρόπο για να είναι κοντά στον θεό!!!! Γοτθικός αρχιτεκτονικός ρυθμός το συναντάμε στα Ελληνικά!!
Όμως εκτός από την αισθητική αυτής της αρχιτεκτονικής, δεν υπάρχει κάποια άλλη ιδιαίτερη σχέση σε αυτό με εκείνους τους ναούς!!
Στην πραγματικότητα δεν υπήρχε και ούτε και υπάρχει κάποια συγκεκριμένη πεποίθηση απέναντι σε αυτό που ονομάζουμε θρησκεία, αντιθέτως βλέπουμε μία αντίδραση του πνεύματος και των γραμμάτων και όλης της καλλιτεχνικής δημιουργίας που ομως κατά έναν περίεργο τρόπο ήταν σχετικό με το θείο!!!Ίσως και ο λόγος που ονομάστηκε Gothic!!

Ξεκίνησε στην μετά πανκ περίοδο και από πολλούς το ρεύμα αυτό ονομάστηκε έτσι, εξαιτείας ίσως, της αντίδρασης απέναντι σε ότι ήταν καθιερωμένο,μία αντίδραση όμως που είχε ένα άλλο ύφος, πιο ρομαντικό, πιο εσωτερικό,ευγενικό αλλά και σκληρό ταυτόχρονα, όμως η αισθητική ήταν αρκετά διαφορετική, με μία τάση στο σκοτεινό ρομαντικό, σκληροπυρηνικό πολλές φορές ύφος και τον ερμαφροδιτισμό, αλλά το πραγματικό του όνομα ήταν dark wawe=σκοτεινό κύμα.. αργότερα εδώ στην Ελλάδα ονομάστηκε death, και μόνο κάποια συγκροτήματα που είχαν πιο βαρύ ύφος ονομάζονταν gothic...σήμερα όμως όλα λέγονται Gothic!

Το ύφος της μουσικής και των στοίχων πληθώρα.. από το ατμοσφαιρικό έθνικ, το ρομαντικό, το μελαγχολικό αλλά σκληρό ταυτόχρονα, το σκοτεινό εώς και το ηλεκτρονικό και το βιομηχανικό!! Οι στοίχοι ανεξάντλητοι, ίσως να μην έχει φτάσει κανένα άλλο μουσικό ρεύμα τόσο βαθιά και με τόσους διαφορετικούς τρόπους στα μύχια της ψυχής των ανθρώπων!!! Μιλώντας για την αγάπη, τον θάνατο,την μάστιγα,την αρρώστεια, τον πόνο, την ψυχή, τον χριστό αλλά και τον δαίμονα...μιλώντας για το κατεστημένο με ένα εντελώς ποιητικό τρόπο και πολλά άλλα!!!Εκείνοι που μπόρεσαν να δούνε τους Κάιν!!!
Είναι εκείνο το είδος που προσπάθησε να κοιτάξει πίσω από την κουρτίνα!!
Εκείνο το είδος που προσπάθησε να αποτινάξει από πάνω του ότι αγαπητό αλλά και μισητό και να ανατρέξει σε μία άλλη εποχή, μέσα σε όμορφα πλάσματα, φανταστικά.. γιατί όταν μιλάμε για σκοτάδι, δεν αναφερόμαστε ποτέ για κάτι άλλο, εκτός της ομορφιάς!!!

Θεωρήθηκαν από πολλούς η ελίτ της αντεργκράουντ σκηνής, και ίσως να μην είχαν άδικο.. Παρεξηγημένοι όσο κανένα άλλο ρεύμα.. μα όμως τώρα πλέον στην μόδα.. δυστυχώς!!!!!!

Αυτά τα λίγα κατά την γνώμη μου λόγια για ένα τόσο αγαπητό μέρος της ψυχής, εκείνων που ονομάστηκαν καταραμένοι ή ίσως αρκετά ρομαντικοί..

Η Πείρα δεν ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ

Η ομορφιά απλώνεται.....
S I M O R I L .......

Edited by - simori on 24/03/2004 23:30:06

Edited by - simori on 24/03/2004 23:39:53

It was many and many a year ago,
In a kingdom by the sea,
That a maiden there lived whom you may know
By the name of ANNABEL LEE;
And this maiden she lived with no other thought
Than to love and be loved by me.

I was a child and she was a child,
In this kingdom by the sea;
But we loved with a love that was more than love-
I and my Annabel Lee;
With a love that the winged seraphs of heaven
Coveted her and me.

And this was the reason that, long ago,
In this kingdom by the sea,
A wind blew out of a cloud, chilling
My beautiful Annabel Lee;
So that her highborn kinsman came
And bore her away from me,
To shut her up in a sepulchre
In this kingdom by the sea.

The angels, not half so happy in heaven,
Went envying her and me-
Yes!- that was the reason (as all men know,
In this kingdom by the sea)
That the wind came out of the cloud by night,
Chilling and killing my Annabel Lee.

But our love it was stronger by far than the love
Of those who were older than we-
Of many far wiser than we-
And neither the angels in heaven above,
Nor the demons down under the sea,
Can ever dissever my soul from the soul
Of the beautiful Annabel Lee.

For the moon never beams without bringing me dreams
Of the beautiful Annabel Lee;
And the stars never rise but I feel the bright eyes
Of the beautiful Annabel Lee;
And so, all the night-tide, I lie down by the side
Of my darling- my darling- my life and my bride,
In the sepulchre there by the sea,
In her tomb by the sounding sea.

Η Πείρα δεν ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ

http://www.cannylink.com/musicgothic.htm

Η Πείρα δεν ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ

quote:

---

Το Gothic είναι Γερμαντική λέξη που σημαίνει προς το Θεό! Από εκεί πήραν και το όνομά τους οι πανίψηλοι αρχιτεκτονικοί ναοί που χτίστηκαν κατά αυτόν τον τρόπο για να είναι κοντά στον θεό!!!! Γοτθικός αρχιτεκτονικός ρυθμός το συναντάμε στα Ελληνικά!!
Όμως εκτός από ...ήταν σχετικό με το θείο!!!Ίσως και ο λόγος που ονομάστηκε Gothic!!

---

Lo! tis agala night
Within the lonesome latter years!
An angel throng, bewinged, bedight
In veils, and drowned in tears,
Sit in a theatre, to see
A play of hopes and fears,
While the orchestra breathes fitfully
The music of the spheres.
Mines, in the form of God on high,
Mutter and mumble low,
And hither and thither fly
Mere puppets they, who come and go
At bidding of vast formless things
That shift the scenery to and fro,
Flapping from out their Condor wings
Invisible Woe!
That motley drama-oh, be sure
It shall not be forgot!
With its Phantom chased for evermore,
By a crowd that seize it not,
Through a circle that ever returneth in
To the self-same spot,
And much of Madness, and more of Sin,
And Horror the soul of the plot.
But see, amid the mimic rout
A crawling shape intrude!
A blood-red thing that writhes from out
The scenic solitude!
It writhes! it writhes! with mortal pangs
The mimes become its food,
And the angels sob at vermin fangs
In human gore imbued.
Out-out are the lights-out all!
And, over each quivering form,
The curtain, a funeral pall,
Comes down with the rush of a storm,
And the angels, all pallid and wan,
Uprising , unveiling,affirm
That the play is the tragedy "Man",
And its hero the Conqueror worm.

** ...Come and follow the dark path
past twisted trees and shadowy hollows,
to a secret place filled with the rich
and strange magick of the night... **

(*Eχεμβροτε εντυπωσιασμενη...)

Χμμ.. γοτθικο υφος, σαν στοιχειωμενη αναμνηση του παρελθοντος...
ηχει ακομη μεσα μου, -ποτε δεν θα ξεχασω- ηταν καπου μες την αποκλειστικοτητα
της μοναξιας μου,.. tοτε που οι επιθυμιες μου φανερωθηκαν απαλλαγμενες
απο καθε τι το οριοθετημενο.., που ο χρονος σταματησε να κυλα
ξεπερνωντας την ιδια του την διασταση... ,που πληθος σκιων μου ψιθυρισαν
οτι στον κοσμο που ζουμε σημερα... η ζωη ειναι αυτη που ερχεται και φευγει..,
αλλα καπου διπλα μας στο αποφωτο των σκιων της νυχτας θα κυριαρχει αιωνιως η αγαπη...

Edited by - Danai on 25/04/2004 16:17:44

quote:

---

Δηλαδή δεν έχει σχέση με το γερμανικό λαό των Γότθων;

---

Η ομορφιά απλώνεται.....
S I M O R I L .......

Όταν ήμουν 20 ετών είχα βρεθεί σε μια παρέα "γκοθάδων". Δε μυήθηκα ποτέ, ωστόσο δανειζόμουν κασσέττες, τους ακολουθούσα σε πάρτυ και μετείχα σε ανάλογες συζητήσεις. Από αυτή μου την εμπειρία αποκόμησα τα εξής (τουλάχιστον όπως έλεγαν και ζούσαν τα μέλη της παρέας):

1. Ο γνήσιος γκοθάς είναι πάντα κάτω τον 30 και συνήθως τα βράδυα ξενυχτάει στα γκλόθικ πάρτυ και τα πρωινά κοιμάται.
2. Ο άνω των 30 γκοθάς δεν είναι σοβαρό άτομο.
3. 24 ώρες κυκλοφορεί με μαύρα ρούχα και γυαλιά ηλίου. Στα πάρτυ οι άνδρες ντύνονται σχεδόν σα δράκουλες και οι γυναίκες σα μάγισσες. Δεν αποκλείεται όμως σχεδόν καμμία αμφίεση.
4. Τείνει είτε προς τον παγανισμό, είτε προς το σατανισμό, είτε προς την αθεία!
5. Επισκέπτεται συχνά το PLANET ROCK (στο κέντρο της Αθήνας).
6. Είναι απαισιόδοξο (ή μάλλον χαζοχαρούμενο) άτομο.
7. Η μουσική βασίζεται κυρίως στην κουλτούρα των αρχαίων Γερμανών και Σκανδιναυών
8. Το θρυλικότερο συγκρότημα είναι οι SISTERS OF MERCY.

ΤΙ ΑΠ'ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΙΣΧΥΕΙ;

Δεν θα κάνουμε και διαφήμιση..

Αν θες διάβασε τα παραπάνω που υπόθηκαν!!!!

Η Πείρα δεν ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr