Στην φιλολογία που αναγνωρίζει την ύπαρξη του εσωτερισμού, η ανθρωπότητα χωρίζεται κατά κανόνα, σε δύο κύκλους και ο "εξωτερικός κύκλος", σε αντιδιαστολή με τον "εσωτερικό κύκλο" ονομάζεται συνηθισμένη ζωή ή "επιφάνεια".

Οι κυριότερες ιδεολογικές πηγές του εσωτερισμού είναι η Θεοσοφία και η μελέτη της λεγόμενης "αρχαίας γνώσης" που βασίζεται στον νόμο της ενότητας και της πάλης των αντιθέσεων. Η πάλη των αντιθέσεων όμως οδηγεί στην a priori αντικατάσταση, στην άρνηση του αντικειμένου ή του φαινομένου ή σύνθεση στο μετασχηματισμό του σε καινούργια ποιότητα (βλ. Νέα Ακρόπολη) που διατηρεί τις ουσιαστικές πλευρές της αρχικής ποιότητας σε ανώτερο όμως επίπεδο. Η νέα ποιότητα γνωρίζει μια άλλη άρνηση (άρνηση της άρνησης) και έτσι αυτή η διαδικασία της εξέλιξης συνεχίζεται, επαναλαμβάνοντας σε διαδοχικά επίπεδα μερικές ιδιότητες που υπήρχαν στο κατώτερο στάδιο. (νόμος της άρνησης της άρνησης)

Σύμφωνα με την μαρξιστική θεωρία (βλ. Κεφάλαιο Κ. Μάρξ), η άρνηση είναι η κινητήρια αρχή για την κάθε εξέλιξη και με το ξεχώρισμα των αντιθέσεων, την πάλη τους και την λύση τους φτάνουμε (εν μέρει στην Ιστορία, ολοκληρωτικά στην Γνώση) στο αρχικό αφετηριακό σημείο σε υψηλότερη όμως βαθμίδα.

Η "άρνηση" εμπεριέχεται στον διαλεκτικό υλισμό που είναι από τα πρώτα συστατικά μέρη του μαρξισμού, ως φιλοσοφία που εξετάζει τους πιο γενικούς αντικειμενικούς νόμους εξέλιξης της φύσης και της γνώσης.

Για παράδειγμα, ας θυμηθούμε την "Ασκητική" του Καζαντζάκη αλλά και το θέμα της Ασκητικής ΙΙ που εμφανίστηκε στο esoterica παλιότερα. Το κοινό χαρακτηριστικό τους, η κομμουνιστική τους δηλ. δυναμική (ο όρος "κοινός" προέρχεται από το λατινικό communis), είναι ακριβώς η χρήση της "άρνησης". Ο Καζαντζάκης λέει "να αρνείσαι τον θάνατο", ο συγγραφέας της Ασκητικής ΙΙ λέει "αρνήσου όλα όσα ξέρεις μέχρι τώρα γιατί δεν ξέρεις τίποτε".

Όσοι ασχολούνται με την πάλη των αντιθέσεων ή θελήσουν να ασχοληθούν αργότερα, πρέπει να έχουν υπ' όψην τους πως μοιραία θα οδηγηθούν στον ουτοπικό κομμουνισμό του Μαρξ που είχε ως κεντρική προβληματική την ιδανική κοινωνία που θα βασιζόταν στην κοινή ιδιοκτησία, στην ισότητα και στην ενότητα των αντιθέσεων. Στην περίπτωση του Μαρξ, η ισότητα βασιζόταν στην ισοκατανομή των αγαθών. Στην περίπτωση του Μαρξιστικού Εσωτερισμού, η ισότητα βασίζεται στην ισοκατανομή της ενέργειας (θετικής και αρνητικής), του "καλού" με του "κακού".

Υπό αυτήν την οπτική, αρχίζει να γίνεται πλέον αντιληπτό, πως ο εσωτερισμός κινείται με τις νομοτελειακές τακτικές ενός πολιτικού συστήματος, μιας κομματικής παράταξης που επιτρέπει την πραγμάτωση της ιστορικής εξέλιξης μέσα από μια καμουφλαρισμένη ιδεολογική πάλη των τάξεων. Αυτών που "γνωρίζουν" και αυτών που "δεν γνωρίζουν". Η γοητεία του "υπερφυσικού", των διαφόρων κόσμων και των υψηλότερων επιπέδων (ως προβολή της προβολής της προβολής για κάποιους) των τριών γνωστών μας διαστάσεων, είναι αντικείμενο κατοχής της συγκεκριμένης ομάδας των "μυημένων", συνδέεται άμεσα με την ατομική ιδιοκτησία και ανάγεται στην περίοδο της μετάβασης από την πρωτόγονη κοινωνία στην δουλοκτητική.

Η κοινωνία κάθε φορά έχει ανάγκη να καθοδηγείται από μια τάξη που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των αναπτυσσόμενων παραγωγικών δυνάμεων. Η πάλη των τάξεων (βλ. Πάλη των Μάγων, Γ.Ι.Γκουρτζίεφ), είναι το μοναδικό μέσο επίλυσης των αντιθέσεων και η τάξη των εσωτεριστών ανταποκρίνεται στην διαρκή αναπτυσσόμενη επιθυμία του απλού κόσμου να ενδυναμώσει τον εαυτό του, χρησιμοποιώντας εντέχνως της γοητευτικές ιδιότητες του "αγνώστου".

Η "μυστικιστική" Γνώση (αμφισβητούμενης υπόστασης έννοια) ως "κεφάλαιο" των μυστών/κατεχόντων το οποίο εποφθαλμιούν οι "μάζες" των αμύητων ή μαθητευόμενων και ως ανταλλάξιμο είδος ή και μέσο υποδούλωσης.
Όταν ένα υψηλό στέλεχος μιας ομάδας αποχωρεί, χάνεται μια πλουτοπαραγωγική πηγή; H cult of personality ως θεμέλιος λίθος για τη δημιουργία νέων αγορών ενός καπιταλιστικού εσωτερισμού !
Μ'αρέσει... μ'αρέσει...

ΥΓ: Μ'αυτά και μ'αυτά πάλι εκτός Βουλής με βλέπω...

Ο εσωτερισμός εμφανίζεται όχι μόνο ως γνώστης του αγνώστου αλλά και ως κιβωτός της παράδοσης των ηθών.Η έννοια της ηθικότητας των ηθών βρίσκει πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί συμφωνα πάντα με την οπτική του σπορέα.Η χλωροφύλη είναι η μαζική ύπνωση και θέληση του ανθρώπου να ξεχωρίσει απο το σύνολο και βεβαιως ο ήλιος-απαραιτητος για την χημική αντίδραση ειναι και θα είναι-οχι η ανάγκη μήτε η θέληση για Δύναμη αλλά-η Αγάπη του ανθρώπου για την Δύναμη.Έστω και αν αυτή φοράει την μαγική κάπα του ταπεινώτερου όλων.

Ο εσωτερισμός λοιπόν εξάγει ηθική σε καιρούς που τα ήθη έχουν χάσει την δυναμή τους αλλά η έννοια της ηθικής εξυψωνέται μέσα του σε μια τέτοια σφαίρα που και ο θεός αδυνατεί να προσεγγίσει.Ο εσωτερισμός προσφέρει εναν καινούργιο τρόπο ενσωμάτωσης των ηθών πείθωντας την μάζα όχι μόνο οτι τα έχει ανάγκη αλλά κυρίως οτι πρέπει να υπακούει σε κάποιου είδους ηθική ωστε να μπορεί η κοινωνία να φυτέυει το ενοχικό μοντέλο ζωής και να διαιωνίζει την ατομιστική ωφελιμότητα καλλιεργώντας παραλληλα το πρότυπο του ανθρώπου που θα ηγείται αυτής της παραφροσύνης.Ο άνθρωπος αυτός ονομάζεται Ηθικός γιατί προσφερει πολλές θυσίες οχι στην κοινωνία μήτε στον εαυτό του,αλλά στα ίδια τα ήθη και γι αυτό πειθόμαστε να τον εκλέξουμε.Με λίγα λόγια οδηγούμαστε για άλλη μια φορά στην ηθική αποβλάκωση! αυτην την φορά μέσω ενός συστήματος που ενώ έρχεται για να σπάσει το κατεστημένο στην ουσία είναι το ίδιο μεταμφιεσμένο με εννοιες βαθυστόχαστες και λόγια βαρύγδουπα μα όπως όλα αυτα τα μοντέλα που γεννά και τροφοδοτεί η κοινωνία είναι καταδικασμένα να ρίξουν τον ανθρωπο σε ενα τέλμα και στην συγκεκριμένη περιπτωση σε ένα τέλμα ρομαντικου εσωτερισμού.

Όπως ο χριστιανισμός χρειάστηκε να πείσει τον ανθρωπο για το αδύναμο της φύσεως του για να εδραιωθεί,έτσι και ο εσωτερισμός αντιστροφα χρησιμοποιεί την δύναμη,την έπαρση,την φιλοδοξία που υποβόσκει μέσα μας για να ξυπνήσει επαγωγικά τις απόκρυφες δυνάμεις μας και να μας οδηγήσει στην αλήθεια.(?)Ο εσωτερισμός είναι ο βραχμανισμός της δύσης.

Μοιάζει να έχουν έλθει οι καιροί που ότι και να επιλέξεις σε οδηγεί στην θέωση!Είτε είσαι ο θεός της νυχτας,του χρήματος,του λόγου,είτε ο θεός της δύναμης,της ταπεινώτητας,της Αγάπης,της ηθικής,ο θεός των αοράτων πλασμάτων κτλ.Πάντως η θέωση μοιάζει αναπόφευκτη μέσα στους κοινωνικούς θεσμούς ετσι όπως διαμορφώνονται σήμερα.

Η επιλογή να μην επιλέξεις ή το να επιλέξεις να μείνεις θεανθρωπος στο βαθμό που απλά είσαι,μοιάζει όλο και πιο απόμακρη πιθανότητα και ουσιαστικά εχθρευεται την ίδια την αντιφατική λειτουργία της κοινωνίας.

Όλοι πια θέλουμε να αλλάξουμε,να γίνουμε κάτι άλλο απο αυτό που είμαστε αυτην την στιγμή(έστω και αν είμαστε ολα ή τιποτα),θέλουμε να ελέγξουμε την ζωή μας,το μυαλό μας,τους άλλους,την φύση.

Και κάπου πέρα,έξω απο την πόλη,χαμηλά πολύ χαμηλά για την "ανυψωμένη" μας συνείδηση,ένα τριαντάφυλλο παραμένει ένα απλό τριαντάφυλλο,το δέντρο απλό δέντρο,ο ήλιος απλός ήλιος.

Μέσα σε όλη αυτην την κανονικότητα ο άνθρωπος αποφευγει ακόμα να παραδεχθεί οτι είναι απλά άνθρωπος και χάνει την ευκαιρία να ενσαρκωθεί και να γευτεί την ανθρωπιά του.

Καποιος του ψυθίρισε στο αυτί οτι είναι θεός.

Και ο ανόητος τον πίστεψε.

Ο εσωτερισμός του ψυθιρίσε οτι το "γνώθι σ εαυτόν" είναι γνώση για αυτόν και θα του μάθει πως μπορεί να την χρησιμοποιεί για το "καλό"
όλωντου.)!!!

Και ο ανόητος τον πίστεψε και πάλι.

Εν τέλει σας λέω πως δεν είμαι ο Ryche μα κανείς εκ των εσωτεριστών δεν θα με πιστέψει.Φαίνεται οτι ουδείς ανόητος αναμεσά τους.

Προσοχή:
Ο εσωτερισμός συμφέρει κυρίως τους άεργους ιδεών και βλάπτει αυτούς που δημιουργούν αυθαιρετα,αυθόρμητα και αυθεντικά τον τρόπο ζωης και σκέψης τους.

Περισσότερα για τους λόγους των απενεργοποιήσεων αυτών, μπορείτε να διαβάσετε στο μήνυμά μου στο επίσης απενεργοποιημένο θέμα του ιδίου: