Εγώ είμαι στο ESOTERIC A Για να βρω, συντονιστώ, νοιώσω, ενωθώ ,αλληλοεπιδράσω με άλλους αναζητητές !(πνευματικά όλα τα παραπάνω ¨0 )
Για να γνωρίσω άλλες οπτικές, και διαστάσεις του πνευματικού κόσμου.
Για να διευρύνω της γνώσεις μου .
Για να περνάω την ώρα μου .
Για να ταΐζω ένα κομμάτι μου αυταρεσκείας (ότι εγώ είμαι από τους μυημένους στα πνευματικά ζητήματα) που στα αλήθεια είμαι ,αλλά αυταρέσκεια είναι αυτή :P μαθητής βεβαία και όχι καλός για την ακρίβεια χε χε
Το βασικό νομίζω ότι είναι η αυταρέσκεια :P
Στα αλήθεια νομίζω ότι είμαι εδώ για να νιώσω ότι δεν είμαι μονός στον πνευματικό δρόμο.

Πιστεύω ότι απαντώντας σε αυτή την ερώτηση, θα μου (μας0 δώσετε την ευκαιρία να γνωρίστε ουσιαστικότερα, και η ενότητα είναι ένας από τους στόχους μου.

Ευχαριστω

quote:

---

hmm
paraxeno...

---

Χμμμ!
Αν αρχίσεις τα greeklish, θα αρχίσω τα Γιαπωνέζικα!

Γιατί είμαστε εδώ λοιπόν?
Πιστεύω πως αν ερωτηθούν 100 μέλη γύρω από αυτό το θέμα θα δοθούν 100 διαφορετικές απαντήσεις.
Παρόλα αυτά οι περισσότερες θα έχουν κάποια κοινά σημεία, φίλε μου!

Κάποιος που μπαίνει αρχικά στις Συζητήσεις του Esoterica μπορεί να το βλέπει όπως είπες.
Να περνάει την ώρα του, έχοντας πιθανότατα και την θέληση να αλληλεπιδράσει με άλλους ανθρώπους, να γνωρίσει καινούρια πράγματα, να καταθέσει τις δικές του αλήθειες και να γνωρίσει κάποιες άλλες διαστάσεις με τον καιρό (όπως αναφέρεις κι εσύ).

Με τον καιρό ενδεχομένως να αντιληφθεί οτι παίρνει πληροφορίες, γνώσεις επάνω σε διάφορα θέματα και μαθαίνει κάποια πράγματα ακόμα και για τον ίδιο του τον εαυτό.
Αυτό όμως που μπορεί να μην σκέφτεται τόσο εύκολα είναι το γεγονός οτι πέραν του οτι παίρνει κάποια πράγματα, δίνει παράλληλα.
Δίνει την ευκαιρία σε κάποιους άλλους ανθρώπους (είτε στα υπόλοιπα μέλη είτε σε κάποιους αναγνώστες οι οποίοι δεν έχουν εγγραφεί αλλά διαβάζουν συστηματικά τις Συζητήσεις μας) να σκεφτούν, να επεκτείνουν την σκέψη τους σε νέα πεδία και να αναλογιστούν επάνω σ' άλλα που κινούνται καιρό έχοντας ένα δεδομένο σύνολο αντιλήψεων.

Είναι πράγματι μεγάλη η αλληλεπίδραση που αναφέρεις, φίλε μου!
Με τον καιρό αντιλαμβάνεσαι οτι δεν έχεις να κάνεις με απλούς λογαριασμούς αλλά με ανθρώπους.
Με ανθρώπους οι οποίοι έχουν τα πάθη τους, τις αδυναμίες τους, τον τρόπο σκέψης τους, τις συνήθειες τους, τις ιδέες τους.
Άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να επιθυμούν αυτό που επιθυμείς κι εσύ, κι εγώ κι ο Α ή ο Β.
Την επέκταση του νου τους, την προσωπική τους εξέλιξη και την καλύτερη κατανόηση ακόμη και του ίδιου τους του εαυτού.
Όταν το αντιληφθούμε αυτό και το νιώσουμε θα δούμε οτι η συνομιλία μας μαζί τους αποκτά άλλη βαρύτητα, μεταφέρεται σε άλλο επίπεδο και δεν είναι τόσο απρόσωπη όσο μας φαινόταν αρχικά.

Ναι, θα συμφωνήσω πως βρισκόμαστε εδώ για να διευρύνουμε τον τρόπο σκέψης μας, να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, να τον συντονίσουμε και να προσπαθήσουμε να βελτιωθούμε.
Αυτό όμως, φίλε μου, δεν έχει αντίκτυπο μόνο σ' εμάς.
Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συντελούμε έτσι ώστε τα οφέλη αυτά να μην περιορίζονται μόνο σ' εμάς αλλά να επεκτείνονται και σε κάποιους άλλους ανθρώπους.

Διευρύνουμε τον δικό μας τρόπο σκέψης αλλά βοηθούμε με τον τρόπο μας κι έναν άλλον άνθρωπο να διευρύνει τον δικό του.
Γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας αλλά ίσως δίνουμε το ερέθισμα σε κάποιον να γνωρίσει κι ένας συνάνθρωπος μας κάποιες πτυχές του δικού του.
Προσπαθούμε να συντονιστούμε και να βελτιώσουμε κάποια πράγματα στον εαυτό μας αλλά μπορούμε να βοηθήσουμε να πράξουν και κάποιοι άλλοι το ίδιο.

Ας εκμεταλλευτούμε αυτή την δυνατότητα όσο προσπαθούμε να φτάσουμε στον προορισμό μας.
Η αναγνώριση οτι μπορεί να βοηθήσουμε έστω και λίγο κάποιον άλλον άνθρωπο να φτάσει στον δικό του κάνει ακόμα πιο όμορφο αυτό το ταξίδι μας.
Και δεν είμαστε μόνοι σ' αυτό.
Σίγουρα δεν είμαστε μόνοι...

quote:

---

δεν χρειάστηκε να προσπαθήσω να ανακαλύψω τον εαυτό μου μέσω σεμιναρίων, επίπονων διαδικασιών κλπ. η γνώση του εγώ μου είρθε απλά μέσα από την παρατήρηση και απλά την κατανόηση αυτών που συναντούσα στο διάβα μου.

---

Φίλη μου maraT, κανένα σεμινάριο και καμία επίπονη διαδικασία δεν θα σε βοηθήσει στο να ανακαλύψεις τον εαυτό σου αν εσύ η ίδια δεν προσπαθήσεις να τον ανακαλύψεις και να τον κοιτάξεις κατάματα...

In anticipation of my resurrection...

φίλε dying incubus, να ξέρεις πως είσαι από τις συμπάθιές μου στο forum γιατί πάντα οι απαντήσεις που δίνεις έχουν μια ευγένεια και φαίνονται όλες καλοπροέραιτες.

quote:

---

Φίλη μου maraT, κανένα σεμινάριο και καμία επίπονη διαδικασία δεν θα σε βοηθήσει στο να ανακαλύψεις τον εαυτό σου αν εσύ η ίδια δεν προσπαθήσεις να τον ανακαλύψεις και να τον κοιτάξεις κατάματα

---

quote:

---

έχω όμως μια απορία, γιατί δεν απαντάς σε πρώτο πρόσωπο στην ερώτηση; θα ήθελα να διαβάσω μια πιο πρωσοπική απάντηση, έτσι θα νιώσω ότι άκουσα ένα κομμάτι από την δική σου ψυχή.
μήπως νιώθεις "υποχρεομένος " όντας συντονιστής να απαντήσεις για όλους μιας και οι υπόλοιποι δεν μας τιμούν με μια απαντησούλα;

---

Νομίζω πως το κομμάτι της ψυχής μου κατατέθηκε στην προηγούμενη τοποθέτηση μου, αν και δεν αναφέρθηκα στο α' πρόσωπο ενικού.
Ίσως να αναφερόμουν σ' αυτό αν ένιωθα οτι κατά κάποιο τρόπο αυτή είναι μια προσωπικά δική μου αντίληψη η οποία να μην έχει απήχηση σε άλλα άτομα πέρα από εμένα.
Δεν είναι όμως έτσι, φίλη μου.
Πολύ συχνά βλέπω αυτά που νιώθω εγώ να εκφράζονται κι από άλλα άτομα, είτε περισσότερο φανερά είτε λιγότερο σιωπηλά.
Τα αντικρύζω όμως...

In anticipation of my resurrection...

Να μια καλή ερώτηση που θα με οδηγήσει πιο βαθιά στο ταξίδι ανακάλυψης του εαυτού μου...

Ϊσως γιατί εδώ θα "συναντήσω" άτομα που έχουν τις ίδιες απόψεις με μένα (ή καλύτερα παρόμοιες) αλλά και άτομα που διαφωνούν μαζί μου και αυτό με συναρπάζει περισσότερο ομολογώ γιατί αποτελεί έναυσμα για περισσότερη ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ που τελικά αυτό έχουμε όλοι ανάγκη...

Ποιός είμαι, που πάω, γιατί υπάρχω???
Πόσες φορές δεν απαντήθηκαν οι απορίες μου αυτές και σε λίγα λεπτά διαψεύστηκαν... Ευτυχώς, όσο ζω μαθαίνω να αναζητώ τις απαντήσεις μέσα από τον ίδιο τον άνθρωπο.

Φίλε Μarte, ίσως τα πιο εποικοδομητικά πράγματα να μην προκύπτουν μέσα από μια συμφωνία απόψεων αλλά από την διαφωνία.
Όταν δε αυτή είναι πολιτισμένη και μέσα στο πνεύμα του αλληλοσεβασμού και της ειλικρινούς διάθεσης για διάλογο τότε τα αποτελέσματα μπορούν να είναι θαυμάσια!

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

ΟΣΟ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΟΣΟ ΜΕ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΩ...

---

καταπληκτική ατάκα! σαν να βλέπω στον καθρέφτη

quote:

---

Και μου το έλεγαν, βρε maraT μου, οι καθηγητές μου να μην πλατειάζω στα γραπτά μου τόσο πολύ αλλά εγώ δεν άκουγα

---

εγώ να δεις τι ζόρι τραβάω πολλές φορές να μην αρχίσω και να μην σταματάω.

quote:

---

Για να είμαι ειλικρινής πάντως, νιώθω οτι εκφράστηκα περισσότερο στην πρώτη μου απάντηση

---

συμφωνώ ότι στην πρώτη σου απάντηση έδωσες πιο πολλές πληροφορίες αλλά την δεύτερη όμως την ένιωσα να έχει πιο πολύ συναίσθημα

quote:

---

Πολύ συχνά βλέπω αυτά που νιώθω εγώ να εκφράζονται κι από άλλα άτομα, είτε περισσότερο φανερά είτε λιγότερο σιωπηλά.
Τα αντικρύζω όμως...

---

δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις τι μου έδωσε αυτή την εντύπωση, αλλά πολλές φορές τα πιο μικρά ΄που ίσως γράφτηκαν πιο γρήγορα, χωρίς πολύ σκέψη, είναι πιο περιεκτικά.

quote:

---

δεν χρειάστηκε να προσπαθήσω να ανακαλύψω τον εαυτό μου μέσω σεμιναρίων, επίπονων διαδικασιών κλπ. η γνώση του εγώ μου είρθε απλά μέσα από την παρατήρηση και απλά την κατανόηση αυτών που συναντούσα στο διάβα μου.
ξέρω πως πολλά από τα μέλη του esoterica μόλις διαβάσουν τα παραπάνω ή θα γελάσουν ειρωνικά ή θα τα πάρουν κρανίο ή τέλος πάντων θα μου τα χώσουν λέγοντας πως αν δεν πασχίσεις για την εσωτερική εξέλιξη δεν γίνεται αποτέλεσμα.

---

Τι είναι αυτά που γράφεις;
Σοβαρολογείς; Πάρτα πίσω γιατί θα τα πάρω εγώ στο κρανίο!!!

Πέρα από την πλάκα τώρα, να σε ρωτήσω κάτι.
Πιστεύεις πως το να εκθέτει κανείς τον εαυτό του, δεν είναι επίπονη διαδικασία; Πως το να αποδεχτεί τον εαυτό του και να μην προσπαθήσει να τον εμφανίσει με τον Α ή τον Β (ταιριαστό στη μόδα της εποχής) τρόπο στους άλλους δεν είναι επίπονη διαδικασία; Πως ακόμα και η παρατήρηση και η κατανόηση δεν είναι επίπονη;

Εγώ πιστεύω πως το να ζεις τα πράγματα όσο πιο κοντά στη ουσία τους είναι πράγματι επίπονο, αλλά συγχρόνως είναι και τόσο ωραίο, που αυτό που σου μένει δεν είναι ο πόνος. Όπως και μία γυναίκα που γεννάει. Μπορεί να πονάει κατά τη διάρκεια του τοκετού, αλλά αυτό έχει πολύ μικρή σημασία. Η εσωτερική χαρά και ο εσωτερικός πόνος, έχουν πολύ μεγάλη διαφορά από τις χαρές και τους πόνους που βιώνουμε οι περισσότεροι άνθρωποι για τα κοινά και άνευ ουσιαστικής σημασίας πράγματα (π.χ. μου έσκασε το λάστιχο, πήρε φωτιά το πλυντήριο, πήραμε το πρωτάθλημα, κ.λπ.). Είναι πιο βαθιά συναισθήματα και ακόμα κι όταν υπάρχει πόνος, δεν είναι από αυτούς τους πόνους που σε κάνουν να χτυπιέσαι κάτω από την απελπισία. Γιατί έχουν έναν ανώτερο σκοπό.

Τώρα τα σεμινάρια, οι νηστείες, οι ώρες που μπορεί να κάθεται κανείς σε σκληρά μαξιλάρια επαναλαμβάνοντας διαρκώς το Ομ και διάφορες άλλες "επίπονες" τεχνικές, δεν μπορούν να δώσουν τίποτα, εάν δεν ανοίξει κάποιος την καρδιά του και δεν κατανοήσει και δεν δει τα πράγματα.

Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!

Εγώ είμαι εδώ, γιατί από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα στην κοινότητα αυτή, ένιωσα πως με εξέφραζε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είχα μέχρι τότε γνωρίσει στη ζωή μου.
Από πολύ μικρή βέβαια διάβαζα βιβλία σχετικά με τη μεταφυσική, τη φιλοσοφία, κ.λπ. Αλλά μέσα από το συγκεκριμένο τρόπο έκφρασης (τη συμμετοχή στις συζητήσεις αρχικά όταν μπήκα στο ESOTERICA και την ενεργό συμμετοχή στη φροντίδα αυτού του χώρου στη συνέχεια) ένιωσα πως μπορώ να χρησιμεύσω κάπου, πως μπορώ να μάθω από τους άλλους ανθρώπους πολλά πράγματα, πως μπορούσα να διδαχθώ από τα λάθη μου και να βλέπω την πορεία μου αυτή καταγεγραμμένη.
Επίσης ένιωσα πως αυτή η προσπάθεια είναι κομμάτι όλων μας και σταδιακά συνειδητοποίησα πως έχω τη δική μου μερίδα ευθύνης ώστε να μπορέσει να αποτελέσει και για άλλους ανθρώπους αυτό, που αποτέλεσε για μένα όταν μπήκα.
Ίσως τελίκά να ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία μου αυτός ο τρόπος έκφρασης. Γενικότερα όμως πιστεύω πως είμαστε πραγματικά πολύ τυχεροί που έχουμε την ευκαιρία αυτή να αλληλεπιδρούμε και να συζητάμε σε έναν χώρο, δραπετεύοντας ίσως από μια καθημερινότητα που γίνεται ολοένα πιο σκληρότερη και ανούσια.

quote:

---

Πιστεύεις πως το να εκθέτει κανείς τον εαυτό του, δεν είναι επίπονη διαδικασία; Πως το να αποδεχτεί τον εαυτό του και να μην προσπαθήσει να τον εμφανίσει με τον Α ή τον Β (ταιριαστό στη μόδα της εποχής) τρόπο στους άλλους δεν είναι επίπονη διαδικασία; Πως ακόμα και η παρατήρηση και η κατανόηση δεν είναι επίπονη;

---

μάλλον πλατιάζω πάλι
ίσως να πρέπει να ανοίξουμε νέο post για το παραπάνω θέμα αλλά δυστηχώς δεν ξέρω πως να το κάνω
καμοιά βοήθεια

quote:

---

hierophantis

Έγινα μπαμπάς και θέλω να μοιραστώ μαζί σας ότι νιώθω να γεμίζει και να “ξεχειλώνει” η καρδιά μου από αγάπη!!!!!!!
Σας στέλνω την αγάπη μου και σας εύχομαι να γίνεται αυτό που είστε!!!

---

νασαι καλα να το χαιρεσαι φιλε μου

καλως ηρθες στο κλαμπ των μπαμπαδων

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

Οπότε καλά κάνεις και μοιράζεσαι μαζί μας την ευτυχία που νιώθεις για το παιδί σου!

In anticipation of my resurrection...

Είμαι εδώ γιατί:

α)κάτι με τραβάει στην αισθητική-αρχιτεκτονική του forum!

β) φαίνεται ότι η πλειονότητα των συμμετεχόντων είναι σωστά άτομα κι όχι ...ότι νάναι!

γ) φαίνεται ότι υπάρχει χώρος για καινοτόμες - αιρετικές - αντικομφορμιστικές ιδέες τις οποίες γουστάρω πολύ, γιατί θεωρώ ότι μόνο έτσι μπορεί να αλλάξει ο βρώμικος κόσμος που ζούμε ή έστω να γίνει μια αρχή!

δ) για να χαζεύω και να σπάω πλάκα με τους διαξιφισμούς στο θέμα μύθος-θρησκεία!

γιατί το συναντάμε συνεχώς μέσα στην καθημερινότητα αυτό?????

Edited by - simori on 07/10/2006 11:31:38

quote:

---

Ποιος θα μου το στειλει;;

---

Πόσα δίνεις;
και ευκολίες κάνουμε

Στην αρχή, με το ΕΔΩ νόμισα ότι ο ποιητής εννοούσε άλλο.
Όχι αυτό το στενό «εδώ» αλλά το φαρδύ, μετά απογοητεύτηκα.

Ενιγουέι.

Στο στενό είμαι για όλα σχεδόν όσα είπε ο προλαλήσας (τι μλκια λέξη) και μερικά άλλα άνευ ουσίας, άνευ σημασίας.
Με τη δίνει που κανείς (και καμμιά) δεν είπε ότι είναι εδώ για κάνα πιπίνι (και τ’ απίστομα), ξέρω ότι υπάρχουν πολλοί.
Με τη δίνει που κανείς και καμμιά δεν είπε ότι είναι εδώ γιατί βλέπει στο δικό του γραφτό το μέσα του σα σε καθρέφτη, μόνο
που είναι παραμορφωτικός (ξέρετε, απ’ αυτούς που τις χοντρές τις δείχνουν μοντέλες).
Με τη δίνει που κανείς και καμμιά δε λέει ότι είναι εδώ για μπαλαμουτιάσει το αικιού του γράφοντας εξεπιτούτου.
Με τη δίνουν πολλά τελικά, μάλλον δεν πάω καλά.
Εννοείται ότι όλα τα παραπάνω αφορούν και τα μούτρα μου.
Γενικά, αν είχε εμότικο με τη γνωστή παλινδρομική κίνηση θα 'κανε θραύση (και για υπογραφή θα μου ταίριαζε)
.
Αυτά για το με τη στενή έννοια «εδώ», μη γράψω άλλα και γίνω (πιο) ρόμπα.

Για το φαρδύ «εδώ» (γιατί είμαι εδώ, σ’ αυτόν τον κόσμο τον καλό το χιλιομπαλωμένο) θα ‘χα πιο πολλές μλκιες να γράψω αλλά θα ήμανε εκτός θέματος κι έτσι τη σκαπουλάρουμε όλοι μας.

τσοντίτσαι:
1. Αστόχησα να πω οτι με τη δίνουν οι δεσμεύσεις, άρα και οι "δεσμευμένοι χώροι", κατά κανόνα τα αδέσμευτα είναι πιό ορίτζιναλ από κάθε λογής δεσμευμένο.
2. Διαγραμμένος είναι το σωστό κι όχι διεγραμμένος (μπορεί και γραμμένος κανονικά)
3. Πριν αλέκτωρ λαλήσαι...πάει πάλι ο "προλαλήσας", τονε λάλησαν
-------------------------------

quote:

---

Ποσα παιρνεις;

---

Δεν έχεις τόσα, σίγουρα.
Θα στο 'δινα τζαμπέ αλλά έτσι θα ξεφτίλιζα το νικ μου

Edited by - lamogio on 08/10/2006 16:06:45

Εγώ είμαι εδώ για το “RELΩADED!”

Εντάξει, βέβαια, είμαι επίσης εδώ για τις φωσφορίζουσες ιδέες, για τις μυστικές κληματαριές του νου και για την μοναχικότητα των ψαριών της Μεγάλης Λιμνοθάλασσας. Είμαι εδώ για την σκουριά και την μούχλα, για τις τελετουργίες του ινδιάνικου φεστιβάλ τσίπουρου, για τις ζεύξεις των ψυχών και των πραγμάτων και γιατί – όσο απίστευτο κι αν φαίνεται αυτό – πιστεύω ακόμη στον άνθρωπο. Είμαι εδώ για το τυράχλαδο και για το χρυσό ενδιάμεσο του ποθητού κόσμου των θαυμάτων, για τις σκουληκότρυπες της Πεντέλης, για την Μυθολογία της Θρησκείας και τον Κομπαγιάσι, για τους αφρούς από το στόμα της Σελήνης, για τις θεραπευτικές ικανότητες του φίλτρου της απαστράπτουσας ανάγνωσης, για τις Νεραϊδονονές, και γιατί σ' όλα, μα σ' όλα μέσα, στα εσωτερικά, στα ενδότερα και στα απόκρυφα σημεία της Αρχέγονης Σπηλιάς, υπάρχει ένα ερεθιστικά κατακόκκινο φουσκωμένο καβλόσπυρο της κοσμικής αλήθειας. Είμαι εδώ για αυτούς που λένε “σκάσε σπυρί!” και πλιτς! πλατς! παφ! τσακ! βζιγκ! ασπρίζουν τον κόσμο μας αλλά και γι' αυτούς που βάζουν μέικ απ απάνω του γιατί φοβούνται να το ζουλήξουν. Είμαι εδώ γιατί παλαιότερα έγραφαν εδώ η ATMA και ο Ryche, και γιατί ακόμη και τώρα σε μερικά θέματα θα βρεις μερικούς γέρους αναρχικούς που γυαλίζει το μάτι τους να τραγουδούν τις ετοιμόρροπες μπαλάντες της συντροφικότητας και της επανάστασής τους. Είμαι εδώ γιατί το εσωτέρικα μου θυμίζει το Σιάτλ, την “αμερικανική πρωτεύουσα για όσους θέλουν να κρυφτούν”, όπως κάποιος είπε κάποτε, μια μακρινή πόλη όπου έρχονται για να εξαφανιστούν οι μπουχτισμένοι από τους “δήθεν”, όπως ο lorenzo, μια μακρινή πόλη όπου έρχονται για να αφανιστούν οι “δήθεν”, όπως ο pixeldream. Είμαι εδώ για τις μεταλλαγμένες κουκουβάγιες της ελεύθερης καρδιάς, για τον ζεντόφιλο jonnie, για την nst, για το ρουζ της Αφροδίτης που ξέβαψε, για τον filosofos3 και τον schwabe, για την pyramid που χάθηκε. Είμαι σαφώς εδώ για την Τέχνη και για το size=1 και @ που χρησιμοποιεί η Mοz. Είμαι εδώ για το wendigo που μιλάει σουαχείλη και γιατί κράτησε την υποσχετική ουδετερότητά του. Είμαι εδώ για το ανάστροφο πέταγμα του Vril, για τις αγριόπαπιες του ΠΛΑΤΩΝΑ, για την μαγκούρα του Πλωτίνου. Είμαι ασφαλώς εδώ και για την λίλιθ, για τις ακροπολίστικες σκεπτομορφές και για την γεωμετρία του ονείρου της. Για την karma, για το ντάρμα, για το χάρμα της ευγένειάς της και την αφρώδη μπεσαμέλ της γλύκας της. Για τον Θωμά, τον Δημήτρη, τον Μιχάλη, τον Νίκο. Για την ταβέρνα στο Θησείο, για το τσίπουρο του rizitis, για το παγωτό στην πλάκα. Είμαι εδώ για τον Τανούκι, για το έμενταλ του jonnie, για την θρυλική Ατμάνοβιτς του Κισινάου, για την Κυριακή που ξύπνησα χωρίς κλειδιά, για τον θεοπάλαβο Μανώλη στο σανατόρειο. Είμαι επίσης εδώ για την ιέρεια του φιλιού. Για τις 15 γάτες τις galadriel, για τον Πίκατσου και για τον απίθανο γατόβουδα Ξέρξη! Είμαι εδώ για την τσιγγάνα ομορφιά της simori που απλώνεται στις στέπες τις Λευκορωσίας. Για τον Τέρενς Μακένα, τον Τομ Ρόμπινς, τον Μάρκ Τουέϊν, για τον Γιάννη Υφαντή αλλά και για τον Γιαννάκη τον Πάριο. Είμαι εδώ γι' αυτόν που τον κατέβασαν κωπηλατώντας από τον βορρά μέσα σ' ένα δερμάτινο κανό επανδρωμένο με τρολ. Είμαι εδώ γι' αυτόν που έχει στα δόντια του μια πένα από φτερό και ένα μοναχικό δάκρυ να στριφογυρίζει στην παλάμη του χεριού του. Είμαι εδώ για το τέλειον της τελείας.

Αλλά βασικά, σε τελική ανάλυση, είμαι εδώ, ΕΔΩ που τα λέμε, για το φωτεινό αναβοσβησμένο “RELΩADED!”. Χωρίς αυτό, το τοπίο μας θα ήταν σαν τον αποφλιωμένο καρπό ενός φρούτου που έχασε το μεγαλύτερο ποσοστό των βιταμινών του.

Μέσα στην βαθύτερη και σκοτεινότερη καρδιά του χειμώνα, όταν ο ουρανός μοιάζει για ολόκληρους μήνες με χαλασμένη παιδική τροφή μπανάνα και η ιλαρά της μάγισσας που οι μετεωρολόγοι ονομάζουν “ψιλόβροχο” έχει γίνει ένα χρόνιο εξάνθημα πάνω στο δέρμα της γης, ο κόσμος γύρω μου βουλιάζει σε ζοφερή μεγαγχολία. Πολλοί παθαίνουν κατάθλιψη, μερικοί εμφανίζουν τάσεις αυτοκτονίας. Εγώ όμως βλέπω την φράση “RELΩADED!” να αναβοσβήνει κάτω από το λέξη “FORUMS” σαν πινακίδα νέον ενός πρόστυχου καμπαρέ γεμάτο μυστήριους τύπους, κορίτσια για όλα τα γούστα και υπομονετικούς μπάρμαν, και λέω “ΟΚ! Το μαγαζί είναι ακόμη ανοιχτό! Τι λες ; Πάμε για ένα ξερό σφηνάκι Κόεν; Και ότι ήθελε προκύψει μωρό μου! Και ότι ήθελε προκύψει! “

Deva Parinito.

Γράφω στα forums του Esoterica.gr πάνω από τρία χρόνια.
Στην αρχή ο λόγος που με τράβηξε μέσα στις σελίδες τους
ήταν η αναζήτηση ανθρώπων με κοινούς προβληματισμούς και
αναζητήσεις. Έβλεπα ότι μέσα από ετούτο το χώρο, αλλά και
από άλλες πλευρές του Esoterica, όπως τα άρθρα - νέα,
έπαιρνα γνώση και απαντήσεις σε ερωτήματά μου.

Ένιωθα πολύ χαρούμενη για την ύπαρξη ενός τέτοιου χώρου.
Παράλληλα, ένιωθα εκτίμηση και ευγνωμοσύνη για το γεγονός
ότι κάποιοι άνθρωποι φρόντιζαν αυτή την προσπάθεια, ώστε
να μπορώ εγώ και οι άλλοι αναγνώστες και συζητητές να
συμμετέχουν. Μου φαινόταν στην αρχή μάλιστα λίγο παράξενο
και ασυνήθιστο το γεγονός αυτό της προσφοράς, μια που είχα
στο μυαλό μου άλλα παραδείγματα, όπου για να μπορέσεις να
βρεθείς σε χώρους αναζήτησης έπρεπε να πληρώσεις...

Σιγά - σιγά, άρχισα να βλέπω και τον εαυτό μου, όχι μόνο ως
ένα άτομο που παίρνει, αλλά και που δίνει. Η γραφή των
μηνυμάτων μου άρχισε να παίρνει άλλη σημασία, πέρα από την
ευχαρίστηση, που ενδεχομένως ένιωθα όταν έγραφα ένα
"πετυχημένο" μήνυμα, που γινόταν αποδεκτό. Ένιωθα ότι ήμουν
και εγώ υπεύθυνη για το χαρακτήρα και το επίπεδο των
συζητήσεων και ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ των συζητητών ήταν
πάντα τόσο άμεση και καθολική, που έπρεπε να "μετρώ" πολύ
προσεχτικά τα λεγόμενά μου.

Αυτό το τελευταίο θεωρώ ότι με βοήθησε πολύ στο να αποκτήσω
συνείδηση για το τί λέω και ειδικότερα για τον τρόπο που
επικοινωνώ με συνανθρώπους μου, βγάζοντάς με από τον εαυτό μου
και κάνοντάς με πιό ευαίσθητη στην επικοινωνία.

Το esoterica σταδιακά έγινε για μένα ένας συνδυασμός εσωτερικής
άσκησης, ένα πεδίο έρευνας, μια ευκαιρία για προσφορά, τελικά
ένας σύντροφος αγαπημένος στην οθόνη του υπολογιστή μου, με τον
οποίο ένιωθα ότι δημιουργώ μια σχέση, την οποία όφειλα να
σεβαστώ και να της δώσω ένα κομμάτι από τον καλύτερό μου
εαυτό.

Πάντα, στο βάθος μου, έκανα αυτή τη διαπίστωση, και εξακολουθώ
να την κάνω κάθε φορά, που ανοίγω τις σελίδες του:

Για να υπάρχει αυτός ο χώρος θέλει προσπάθεια δική μου,
θέλει προσπάθεια από όλους.

Και ποτέ δεν ένιωσα ότι η δική μου προσπάθεια ήταν αρκετή...
Και ποτέ δεν ένιωσα το esoterica ως κάτι δεδομένο, ως κάτι
που θα είναι πάντα εκεί, αλλά ως μια δυναμική σχέση, ένα
δυναμικό χώρο, που για να υπάρχει, έπρεπε να έχει τη
φροντίδα και αγάπη που του άξιζε.

Και αν μια μέρα έπαυε να υπάρχει, θα ένιωθα θλίψη και αγανάκτηση,
ακόμη και οργή, επειδή το esoterica είναι ένα έργο καρδιάς!
Και δυστυχώς, στον κόσμο μας, τα έργα καρδιάς αιμοραγούν και
χάνονται... εκεί που η ύλη, το χρήμα, το συμφέρον επικρατούν.

Και κάποιες φορές, με πικρία αναρωτιέμαι ή διαπιστώνω, ότι
και εγώ η ίδια ξεχνιέμαι και νομίζω ότι αυτή η προσπάθεια
είναι κάτι δεδομένο. Και βλέπω ακόμη ανθρώπους να επιτίθενται
σε αυτή την προσπάθεια και πληγώνομαι και οργίζομαι και
θέλω να μου φωνάξω και να τους φωνάξω: Μα είστε τρελλοί!
Μα δε βλέπετε τι κάνετε!

Και θέλω να το κάνω αυτό από τα βάθη της καρδιάς μου...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr