ESOTERICA.gr Forums ! - Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

.-= Η ΨΥΧΗ =-.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
ΖΕΛΙΑ Νέο Μέλος Greece 3 Μηνύματα	Απεστάλη: 13/11/2006, 04:53:34 ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ¨ΘΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ,ΘΑ ΣΕ ΑΚΟΥΩ,ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ. ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ,ΔΕ ΘΑ ΜΆΚΟΥΣ,ΑΛΛΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ. Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΤΡΙΓΥΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ. ΝΑ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ. ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ... NΣ
qex Νέο Μέλος Greece 31 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/11/2006, 13:55:24 Vista Infepiora Terras,Rectifacanpo,Invenies occulitum Lapidem Vepidem Vermam Medicinam; ουτοποια?(ου-τοποσ τοπος που δν υπαρχει) Γιατι να κανουμε κοικλουσ ενο μπορουμε να κανουμε ευθιες??? Is DARKNESS leading me?
Marte Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/11/2006, 22:42:07 ΖΕΛΙΑ πραγματικά με συγκίνησες...
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/11/2006, 14:20:31 Ένας κύκλος στο κλείσιμο του δίνει την θέση του στο άνοιγμα ενός άλλου κύκλου. Το σημαντικό είναι να προδιαγράψουμε εμείς ποιό θα είναι αυτό το άνοιγμα και τι αφήνει πίσω ο προηγούμενος... *In anticipation of my resurrection...*
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/11/2006, 16:52:11 Φαντάστηκα ένα γεωτρύπανο... Να περιστρέφεται και να τρυπά τη γης... Όσο διαρκεί η περιστροφή, τόσο το βάθος μεγαλώνει... Μέσα από τον κύκλο, μέσα από την περιστροφή, μπορούμε να φτάσουμε στο κέντρο μας με το γεωτρύπανό μας. Ο κύκλος είναι το κέντρο. Όσο μεγάλος ή μικρός και να είναι, δεν είναι παρά ο ίδιος κύκλος... το ίδιο κέντρο...
qex Νέο Μέλος Greece 31 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/11/2006, 12:03:42 Μα γιατι να κανεισ κικλους?εφοσον μπορεισ να προχορας σε ευθιεσ...γριγορα Is DARKNESS leading me?
elo Συντονιστής Greece 3417 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/11/2006, 00:27:02 ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ. ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΤΡΑΒΑΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ !!!
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/11/2006, 09:30:31 quote: ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΘΑ ΚΛΕΙΣΕΙ. ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΩΣΕΙΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΤΡΑΒΑΕΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ !!! Το θέμα, αγαπητέ/ή elo, είναι πως φτάνουμε στο κέντρο που αναφέρεις. Θα μας τραβήξει το κέντρο του κύκλου του από μόνο του ή θα πρέπει εμείς να το προσεγγίσουμε και να εναρμονιστούμε μαζί του? *In anticipation of my resurrection...*
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/12/2006, 03:07:27 Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία, που παρακολούθησα προχθές, από τον φιλοσόφο και συγγραφέα Νίκο Ταμπάκη, άκουσα ότι μια από τις βασικές κινήσεις, που κάνει η συνείδησή μας, είναι να διαγράφει κύκλους. Μάλιστα, όχι απλά κύκλους, αλλά κυκλώνες, δίνες, που μας έλκουν σε κάποια σημεία προοδευτικά όλο και πιό κοντά. Αυτός ο στροβιλισμός, έλεγε ο ομιλητής, προκαλείται από την ταυτόχρονη δράση σε κάποιο σημείο δύο διαφορετικών "δυνάμεων". Αυτή η δράση, έλκεται από κάποιο κοινό, αλλά ακόμη μη συνειδητοποιημένο κέντρο και προκαλεί την περιδίνιση, το στροβιλισμό. Σαν να παλεύουν δηλαδή δύο δυνάμεις μέσα μας, δύο "εναντιότητες", με τα λόγια του ομιλιτή, αν φυσικά έχω αντιληφθεί σωστά το νόημά τους, και διεκδικούν η κάθε μία από τις δύο την υπερίσχυση. Η σύγκρουση, φέρνει την κίνηση, την κυκλική κίνηση, την περιδίνιση στην περίπτωση που υπάρχει το κέντρο. Μέσα από περιδινίσεις, μπορούμε να βρούμε τον εαυτό μας; Πριν από λίγο, με αφορμή κάποια δική μου συναισθηματική κατάσταση, προσπάθησα να παρατηρήσω τη μάχη, που συνέβαινε μέσα μου. Προσπάθησα να την περιγράψω... ίσως όχι με τα καλύτερα λόγια, που θα ήθελα, αλλά όσο μπορούσα... την περιέγραψα, γιατί έτσι τη βίωσα, ως μια μάχη, μια περιδίνιση. Το κέντρο βέβαια, δεν το έχω βρει ακόμη... δυστυχώς... ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ Τον έχασε πάλι... τον έλεγχο ο εαυτός μου... Ακούω τη φωνή μου να μιλά, να εκφράζει τις παλιές συνήθειες μου που έπαιρνα για δικές μου, μα πιά δεν τις αναγνωρίζω. Πώς έχασα τον έλεγχο; Αναρωτιέμαι ξανά και ξανά, παρακολουθώντας αδύναμη τη φωνή μου, που εξακολουθεί και εξακολουθεί με λάθη και υποκρισία να μιλά... που κρύβει με ψέμα την αλήθεια, που ντύνει την ομορφιά με ασχήμια... που πεισματικά αγνοεί το νέο μου εαυτό... που δεν με αφήνει να εκφραστώ, μέσα στην ειρηνική πραότητά μου παρά αντιτίθεται, εναντιώνεται στη νέα μου ταυτότητα! Κι όμως... η φωνή, η παλιά, πάντα προτρέχει, διακηρύττει. Και ο εαυτός, ο νέος, ακολουθεί και αναιρεί και διορθώνει... Πάντα μπροστά η φωνή, πάντα πίσω ο εαυτός... αέναα να στροβιλίζονται! Σαν ένας κυνηγός, πίσω από το θύραμα, που όλο ξεφεύγει. Και πάντα η φωνή, να προτρέχει, να σκουντουφλά, να πέφτει, στις ίδιες και ίδιες λακκούβες, ορμητικά και πεισματικά. Και να πονά... μα δεν το βάζει κάτω! Για ποιό σκοπό; Τί πρόκειται να μείνει; Γιατί η φωνή και ο εαυτός πάντα να βρίσκονται σε πόλεμο; Τί έχουν να χωρίσουν; Δεν είναι ένα, το ίδιο και το αυτό, δεν είναι μαζί, εντός μου; Γιατί αυτός ο διχασμός, αυτή η εναντιότητα;
elo Συντονιστής Greece 3417 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/12/2006, 23:33:59 Καλε μου φιλε/η Dying_Incubus ολοι ειμαστε ενα κομματι αυτου του κεντρου,και ας μην το θυμομαστε, και καθε πνευματικη πορεια που χαραζουμε εδω κατω ,καθρεπτριζετε εκει πανω. Να εισε σιγουρος/η οτι οι κυκλοι που κανουμε θα σταματησουνε καποια στιγμη και το κεντρο του θα εναρμονιστη απολυτα μαζι σου
ΥΔΡΟΧΟΟΣ Νέο Μέλος 3 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/12/2006, 00:55:53 [quote] Καλε μου φιλε/η Dying_Incubus ολοι ειμαστε ενα κομματι αυτου του κεντρου,και ας μην το θυμομαστε, και καθε πνευματικη πορεια που χαραζουμε εδω κατω ,καθρεπτριζετε εκει πανω. Να εισε σιγουρος/η οτι οι κυκλοι που κανουμε θα σταματησουνε καποια στιγμη και το κεντρο του θα εναρμονιστη απολυτα μαζι σου ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΣΑΣ. TO ΘΕΜΑ elo ΕΙΝΑΙ ΕΑΝ ΦΤΑΝΟΥΜΑΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΚΑΙ ΕΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΚΥΚΛΟ Η ΓΙΑ ΚΥΚΛΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΝΟ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ
elo Συντονιστής Greece 3417 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/12/2006, 02:59:06 quote: ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΣΑΣ. TO ΘΕΜΑ elo ΕΙΝΑΙ ΕΑΝ ΦΤΑΝΟΥΜΑΙ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΚΥΚΛΟΥ ΚΑΙ ΕΑΝ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΚΥΚΛΟ Η ΓΙΑ ΚΥΚΛΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΝΟ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΑΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ Φιλε μου Υ-ΔΡΟΧΟΕ με ρωτας για ενα θεμα που κανεις δεν μπορει να σου απαντηση με την λογικη παρα μονο με το συναισθημα. Ισως θα επρεπε πολλοι απο εμας να σκεφτουμε, τον λογο της υπαρξεως μας.Θελουμε να ημαστε ενα τιποτα και να ζουμε για το τιποτα,η υπαρχει καποιος λογος που υπαρχουμε.Δυστηχως η ρουτινα της καθημερινωτητας μας και τον προβληματων, μας εχει απομακρινη απο αυτη την σκεψη. Μηπως ειναι καιρος να ελευθερωσουμε απο τα δεσμα της την φλογα που εχουμε μεσα μας και να την αφησουμε να νικησει την υλη. Οσο για την πρωταρχικη ερωτηση που μου εκανες,απο εμας εξαρταται εαν φτασουμε στο τελος του ταξιδιου μας,
Odysseus_nemo Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 539 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/12/2006, 04:01:23 Διαβάζοντας τις απαντήσεις σας μου γεννήθηκε η εξής απορία : ποιά η διαφορά του κύκλου με την σπείρα ; κινούμαστε κυκλικά ή σπειροειδώς ; ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Odysseus_Nemo
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/12/2006, 13:35:02 quote: Διαβάζοντας τις απαντήσεις σας μου γεννήθηκε η εξής απορία : ποιά η διαφορά του κύκλου με την σπείρα ; κινούμαστε κυκλικά ή σπειροειδώς ; Αγαπητέ μου Odysseus_nemo, στο προηγούμενο μήνυμα μου, νομίζω ότι μπορείς να βρεις την απάντηση στο ερώτημά σου! Σου παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα, που είναι σχετικό. Αν θες, μπορούμε να το συζητήσουμε και περαιτέρω... quote: μια από τις βασικές κινήσεις, που κάνει η συνείδησή μας, είναι να διαγράφει κύκλους. Μάλιστα, όχι απλά κύκλους, αλλά κυκλώνες, δίνες, που μας έλκουν σε κάποια σημεία προοδευτικά όλο και πιό κοντά. Αυτός ο στροβιλισμός, έλεγε ο ομιλητής, προκαλείται από την ταυτόχρονη δράση σε κάποιο σημείο δύο διαφορετικών "δυνάμεων". Αυτή η δράση, έλκεται από κάποιο κοινό, αλλά ακόμη μη συνειδητοποιημένο κέντρο και προκαλεί την περιδίνιση, το στροβιλισμό. Σαν να παλεύουν δηλαδή δύο δυνάμεις μέσα μας, δύο "εναντιότητες", με τα λόγια του ομιλιτή, αν φυσικά έχω αντιληφθεί σωστά το νόημά τους, και διεκδικούν η κάθε μία από τις δύο την υπερίσχυση. Η σύγκρουση, φέρνει την κίνηση, την κυκλική κίνηση, την περιδίνιση στην περίπτωση που υπάρχει το κέντρο. Μέσα από περιδινίσεις, μπορούμε να βρούμε τον εαυτό μας;
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/12/2006, 14:39:03 Αγαπητέ μου elo, είμαι φίλος! Θα συμφωνήσω μαζί σου σ' αυτό που αναφέρεις: quote: Καλε μου φιλε/η Dying_Incubus ολοι ειμαστε ενα κομματι αυτου του κεντρου,και ας μην το θυμομαστε, και καθε πνευματικη πορεια που χαραζουμε εδω κατω ,καθρεπτριζετε εκει πανω. Να εισε σιγουρος/η οτι οι κυκλοι που κανουμε θα σταματησουνε καποια στιγμη και το κεντρο του θα εναρμονιστη απολυτα μαζι σου Ίσως το σημείο στο οποίο θα σταματήσει η δίνη των κύκλων να είναι το κεντρικό σημείο του εαυτού μας. Πιστεύω πως όλοι μας έχουμε ένα "αντίγραφο" αυτού του κέντρου στο οποίο αναφερόμαστε μέσα μας. Η επέκταση λοιπόν που καλούμαστε να κάνουμε με την ψυχή μας δεν έχει να κάνει μόνο με το "έξω από εμάς" αλλά και με μια ενδοσκόπηση στο μέσα μας. Τότε τα 2 αυτά κέντρα μπορούν πραγματικά να εναρμονιστούν και να γίνουν ένα. Φίλε μου Odysseus_nemo, θα συμφωνήσω κι εγώ με την άποψη της αγαπητής λίλιθ. Όσο παρασύρεσαι μέσα σ' αυτούς τους κύκλους θα αντιλαμβάνεσαι πως η κίνηση τους κάπου σε οδηγεί, σε βοηθάει να εξυψώνεσαι δύσκολα μα σταδιακά συνάμα κάπου. Δεν είναι μια κίνηση η οποία σε κρατάει καθηλωμένο σε κάποιο σημείο, είναι μια κίνηση με εξελικτική πορεία για τον άνθρωπο. *In anticipation of my resurrection...*
ΥΔΡΟΧΟΟΣ Νέο Μέλος 3 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/12/2006, 17:44:55 Φιλε μου Υ-ΔΡΟΧΟΕ με ρωτας για ενα θεμα που κανεις δεν μπορει να σου απαντηση με την λογικη παρα μονο με το συναισθημα. Ισως θα επρεπε πολλοι απο εμας να σκεφτουμε, τον λογο της υπαρξεως μας.Θελουμε να ημαστε ενα τιποτα και να ζουμε για το τιποτα,η υπαρχει καποιος λογος που υπαρχουμε.Δυστηχως η ρουτινα της καθημερινωτητας μας και τον προβληματων, μας εχει απομακρινη απο αυτη την σκεψη. Μηπως ειναι καιρος να ελευθερωσουμε απο τα δεσμα της την φλογα που εχουμε μεσα μας και να την αφησουμε να νικησει την υλη. Οσο για την πρωταρχικη ερωτηση που μου εκανες,απο εμας εξαρταται εαν φτασουμε στο τελος του ταξιδιου μας ΦΙΛΕ/Η elo ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟΣ ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΓΙΑΤΙ ΣΟΝΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ. ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΟΝ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΑΚΑΤΕΧΕΤΕ ΑΠΟ ΥΠΕΡΜΕΤΡΟ ΕΓΩΙΣΜΟ. ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΓΑΘΟ ΤΟΝ <<ΚΑΡΠΟ>> ΣΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΓΑΛΟΥΧΙΣΗΣ ΝΑ ΤΟΝ ΦΡΟΝΤΙΣΗΣ ΝΑ ΤΟΝ ΩΡΙΜΑΣΗΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ!!! ΦΙΛΙΚΑ ΥΔΡΟΧΟΟΣ ΑΝΑΜΕΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΗ (ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΩ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΑΞΩ ΡΟΤΑ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΛΟ <ΚΑΙΡΟ>
elo Συντονιστής Greece 3417 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/12/2006, 18:42:36 quote: ΦΙΛΕ/Η elo ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟΣ ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΓΙΑΤΙ ΣΟΝΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΡΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ. ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΟΝ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΑΚΑΤΕΧΕΤΕ ΑΠΟ ΥΠΕΡΜΕΤΡΟ ΕΓΩΙΣΜΟ. ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΓΑΘΟ ΤΟΝ <<ΚΑΡΠΟ>> ΣΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΓΑΛΟΥΧΙΣΗΣ ΝΑ ΤΟΝ ΦΡΟΝΤΙΣΗΣ ΝΑ ΤΟΝ ΩΡΙΜΑΣΗΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ!!! ΦΙΛΙΚΑ ΥΔΡΟΧΟΟΣ ΑΝΑΜΕΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΗ (ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΩ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΑΞΩ ΡΟΤΑ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΛΟ <ΚΑΙΡΟ ΥΔΡΟΧΟΕ αν μπορουσαμε να γνωριζουμε εστω και λιγο απο την γνωση που προυπηρχε θα καταλαβαιναμε οι περισοτεροι οτι ενας απο τους πιο βασικους σκοπους της ειναι να αποβαλουμε αυτον τον υπερμετρο εγωισμο που εχουμε ολοι μεσα μας.Αυτο ειναι το πρωτο βημα που πρεπει να κανουμε. Και οχι απο αναγκη για να ξεπερασουμε το φοβο του αυριο,αλλα για να μπορεσουμε να δουμε πιο ξεκαθαρα το καθε τι που πρατουμε στην πορεια της ζωης μας.Ποτε δεν μιλησα για την βιολογικη εξελιξη του σωματος, αλλα για την εξελιξη αυτου του ανθου που κραταμε ολοι τυφλο μεσα μας. Κατσε και αναλογισου τη εχει προσφερει ο ανθρωπος στην πορεια που εχει διαγραψει μεχρι τωρα .. και σκεψου αν το καλο χρησιμοποιηθηκε ποτε αποκλειστικα μονο για το καλο
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/12/2006, 19:15:59 NEVERLAND Wellcome to my Neverland, where all I wish exist shadows of reality, fought by my exorcist. A fact out there is only a prospect, a hope that never turns to be true, which live in the ruins of frosen actions, of desperate dreams and unsaid wants. I came from past, I rule the future, but never give in present time the everlasting gifts of real. I am the mystery, you always lived for, I am the possible, beyond your view, I represent all things inside you, the infinite powers of you.
Odysseus_nemo Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 539 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/12/2006, 03:01:44 Αυτή η πορεία πρέπει οπωσδήποτε να οδηγεί κάπου; Πολλοί άνθρωποι κινούνται χωρίς προορισμό. Άλλοι όμως, ενώ έχουν θέσει κάποιον στόχο, δεν γνωρίζουν αν είναι στο μονοπάτι που τους οδηγεί στην επιτευξή του (ίσως γιατί δεν έχουν αναρωτηθεί) ή πιστεύουν ότι είναι. Λοιπόν με βάση τα παραπάνω πως εξάγουμε το συμπέρασμα ότι περιδινούμαστε ή ότι κινούμαστε τύποις κυκλικά; Τί είναι αυτό που μας πείθει για την πορεία μας; ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Odysseus_Nemo
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/12/2006, 08:17:39 Φίλε μου Odysseus_nemo, νομίζω πως ο σκοπός της κίνησης για την οποία συζητάμε είναι λογικός κι αναμενόμενος. Αν δούμε γύρω μας θα κατανοήσουμε πως τα πάντα επιτελούν ένα σκοπό. Στην φύση, στο σύμπαν παντού... Όσο αδιόρατος ή δύσκολος κι αν είναι ο σκοπός αυτός για εμάς, υπάρχει. Οπότε γιατί να μην υπάρχει κάποιος σκοπός και για εμάς, για την ψυχή μας? Κάθε άνθρωπος έχει έναν προορισμό, αγαπητέ μου, δε μπορεί να γίνει αλλιώς. Μπορεί να μην τον αντιλαμβανόμαστε με την κοινή λογική μας, μπορεί να μην τον έχει αντιληφθεί ακόμη κι ο ίδιος. Δεν ήρθε όμως τυχαία στην ζωή... Σχετικά με το μονοπάτι και τον σκοπό/προορισμό πιστεύω πως αν ο σκοπός υπάρχει ο άνθρωπος θα μπορέσει να τον φτάσει μέσα από έναν αριθμό μονοπατιών. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο... Όταν ένας άνθρωπος έχει επιλεχθεί να εκπληρώσει ένα σκοπό θα τον εκπληρώσει. Είτε διαβαίνοντας ένα δύσβατο μονοπάτι είτε ένα στρωτό. Ίσως φαινομενικά να αλλάζει ο τρόπος, το αποτέλεσμα όμως θα είναι το ίδιο. Κι όσον αφορά το πως πειθόμαστε για την πορεία μας... Απλά το αισθάνεσαι. Έρχεται μια στιγμή που πηγάζει μια εσωτερική βεβαιότητα η οποία σε διαβεβαιώνει κι είναι τόσο δυνατή όσο καμία απτή απόδειξη. Διαίσθηση, φίλε μου! Nice poem, Mrs Lilith! *In anticipation of my resurrection...*
Odysseus_nemo Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 539 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/12/2006, 03:24:36 Όλα καλά και άγια φίλε μου!! Στην πράξη τί γίνεται; Μπορεί κάποιος να "φωτιστεί" χωρίς να το επιδιώκει/προσπαθεί; κύκλος/σπείρα... μήπως τα έχουμε υπερεκτιμήσει; ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Odysseus_Nemo
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/12/2006, 08:45:16 Φίλε μου, στην θεωρία τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα από την πράξη... Όταν όμως πιστέψεις πραγματικά σε κάποια θεωρία και προσπαθήσεις να την εντάξεις στην καθημερινή σου ζωή, θα δεις με τον καιρό οτι αρχίζουν να εμφανίζονται δειλά δειλά τα πρώτα αποτελέσματα. Όσον αφορά την φώτιση άνευ προσπάθειας, πιστεύω οτι κάτω από κάποιες προϋποθέσεις θα μπορούσε να συμβεί. Το να προσεγγίσουμε την φώτιση είναι κάτι το οποίο δυνητικά προσφέρεται στον κάθε άνθρωπο καθώς - αν το επιτύχει - δεν ανακαλύπτει κάτι έξω από την φύση του αλλά κάτι από την φύση του. Ίσως να μπορεί να συμβεί σε κάποιο βαθμό χωρίς κάποια συνειδητή προσπάθεια, η προσπάθεια όμως αυτή μπορεί να είναι υποσυνείδητη. Το να φτάσουμε στην Φώτιση σημαίνει να τιθασεύσουμε τα πάθη μας, να ανοίξουμε το νου μας και να γνωρίσουμε. Αυτό όμως απαιτεί προσπάθεια από εμάς, η οποία πιστεύω οτι πρέπει να είναι συνειδητή. quote: κύκλος/σπείρα... μήπως τα έχουμε υπερεκτιμήσει; Εδώ κάπου σε ψιλοχάνω, φίλε μου! *In anticipation of my resurrection...*
elo Συντονιστής Greece 3417 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/12/2006, 00:19:29 ΦΙΛΕ μου Dying_Incubus συμφωνω απολυτα με αυτα που λες.Αλλωστε αυτο ειναι και το ωραιο του ολου θεματος,η δυσκολιες(πνευματικες) που συνανταμε στην πορεια του δρομου μας.Και κατα ποσο μπορει κανεις να αποφασισει,ποια πορεια θα τραβηξει την ευκολη,η την ανηφορικη. Την πιο τελεια αφηγηση που μου εχει μεινει μες στο μυαλο ποτε ειναι , Ο μυθος του σπηλαιου του Πλατωνα.
Odysseus_nemo Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 539 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/12/2006, 02:19:03 Θεωρούμε πως κινούμαστε κυκλικά ή σπειροειδώς. Ποτέ γραμμικά ή τριγωνικά ή κατά κάποιο άλλο σχήμα. Το περίεργο είναι πως ο κύκλος, η σπείρα και τα περισσότερα σύμβολα έχουν ένα σταθερό σημείο αναφοράς : το κέντρο. Την αιτία που τα δημιουργεί. Αν όμως τοποθετηθούμε κάπως πιο αφαιρετικά θα δούμε πως το εν λόγω κέντρο δεν είναι απαραίτητο. Δεν θεωρώ πως ο σκοπός ή ο Θεός είναι ο πραγματικός σκοπός μας, αλλά ο εαυτός μας. Ποιοί είμαστε, τι είμαστε και τι κάνουμε. Δεν χρειαζόμαστε κάποιον εξωτερικό παράγοντα (π.χ το κέντρο της σπείρας ή του κύκλου),ούτε κάποιον σχηματισμό. Όπως, σωστά απάντησες Dying_Incubus, είναι η Διαίσθηση αυτή που θα χαράξει την πορεία μας. Όμως πως θα αναπτύξουμε αυτήν την διαίσθηση, ώστε να πάψουμε να τα βλέπουμε όλα κυκλικά; Μη γινόμαστε δέσμιοι των συμβόλων, του πεπρωμένου (το "πρέπει") και του σκοπού. Αυτά είναι οι αφορμές και όχι οι αιτίες. (Ελπίζω να είμαι κατανοητός...) ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Odysseus_Nemo
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/12/2006, 21:39:56 quote: ...πως ο κύκλος, η σπείρα και τα περισσότερα σύμβολα έχουν ένα σταθερό σημείο αναφοράς : το κέντρο. Την αιτία που τα δημιουργεί. Αν όμως τοποθετηθούμε κάπως πιο αφαιρετικά θα δούμε πως το εν λόγω κέντρο δεν είναι απαραίτητο. Αγαπητέ μου Odysseus_nemo Δεν υπάρχει κύκλος δίχως κέντρο, αυτές οι δύο έννοιες είναι αλληλένδετες. Ένας κύκλος δίχως κέντρο, είναι ένας έκκεντρος κύκλος, ένα απροσδιόριστο σύνολο σημείων, ένα χάος... Ας δούμε λίγο όμως, τί σημαίνει κύκλος, κέντρο, και ποιά είναι η αιτία της περιδίνησης, η αιτία της κυκλικής κίνησης προς το κέντρο. Ο κύκλος είναι ένα όριο. Ένα προσωπικό όριο για τον κάθε άνθρωπο. Υπάρχουν δυνάμεις, που προσδιορίζουν το όριο αυτού του κύκλου. Μέσα στον κύκλο, βρίσκεται ο εσωτερικός μας κόσμος. Έξω από τον κύκλο βρίσκονται οι άλλοι, ο εξωτερικός κόσμος. Η κίνηση μέσα στον προσωπικό κύκλο του ανθρώπου, γίνεται εξαιτίας της δράσης της κεντρομόλου και της φυγόκεντρου δύναμης. Πώς σχηματίζεται ο κύκλος / όριο μέσα από τη δράση της κεντρομόλου και της φυγόκεντρου: Μέσα μου νιώθω γεμάτη ορμή, επιθυμία, αγωνιστικότητα, (φυγόκεντρος) μα ανελεύθερη ταυτόχρονα, νιώθοντας ότι γνωρίζω κάποιες από τις ιδιαιτερότητές μου, (κεντρομόλος). Η σκέψη ότι θα πρέπει να ζήσω μαζί με αυτές με τρομάζει, (χάος) η ιδέα ότι κάποιος άλλος θα τις ανακαλύψει, με τρομοκρατεί. (χάος) Με τρομοκρατεί να εκδηλώσω προς τα έξω τον εσωτερικό μου κόσμο, να αποκαλύψω τα φαντάσματά μου, τις ιδιαιτερότητές μου. Κρατώ κάτι κρυφό, για μένα, που δεν το μοιράζομαι με άλλους. Εκεί βρίσκεται το όριό μου, ο κύκλος μου... Η αναγκαιότητα του κέντρου: Αν εγώ δε μπορώ να τα βρω με τον εαυτό μου, αν δε μπορώ να εναρμονίσω τις αντιθέσεις, να βάλω μια τάξη στο προσωπικό μου χάος, αν νιώθω τόσο έντονους τρανταγμούς και περιδινήσεις, που να μη μπορώ να βρω μέσα μου ένα σημείο σταθερότητας, τότε πώς θα μπορούσα να δημιουργήσω κάτι σταθερό έξω από εμένα; Δε γνωρίζω, δεν έχω το μέτρο να γνωρίζω αν είμαι υπερβολική, ή ελλειπής. Και αυτή η άγνοια, ακολουθεί ή προηγείται μιας άλλης άγνοιας, πιό καθολικής: ποιά είμαι; τί είμαι; ποιός με ελέγχει και πώς; Συλλογιζόμενη πάνω σε ετούτα τα ερωτήματα, ανακαλύπτω ότι το αντίδοτο για τις εντάσεις, που τόσο με κουράζουν, με αποπροσανατολίζουν, μπερδεύουν, και απελπίζουν είναι η μέση οδός, η ηρεμία, το κέντρο. Το κέντρο είναι έννοια υπερβατική. Υπερβαίνει όλα, όσα υπάρχουν μέσα στον κύκλο. Μέσα από την εναρμόνιση όλων των προσωπικών ιδιαιτεροτήτων, προκύπτει ένα σημείο, το κεντρικό σημείο, σε ένα επίπεδο πιό πάνω από το επίπεδο του κύκλου. Ο άνθρωπος φοβάται το κέντρο, φοβάται τον προσδιορισμό. Αυτό του συμβαίνει, επειδή ταυτίζεται με διάφορα σημεία μέσα στον προσωπικό του κύκλο, σημεία έλλειψης ή υπερβολής, που μπορεί για κάποιες στιγμές να τον ικανοποιούν, αλλά δεν τον εκφράζουν καθολικά μέσα στο χρόνο. Νομίζει για εκείνες τις στιγμές ότι αυτά τα σημεία είναι το κέντρο, αλλά κάνει λάθος, ένα λάθος, που αποδυκνείεται πολύ σύντομα... Όταν βρεθεί η σύνδεση με το πραγματικό κέντρο, την ταυτότητα, τότε όλα μπαίνουν σε μια σειρά. Ο κύκλος περιστρέφεται ομοιόμορφα, το κέντρο προβάλλει προς τα έξω, προβάλλει ως μια μορφή, ό-μορφη και όχι ως κάτι ά-σχημο. Ένα ερώτημα τίθεται εδώ: Μέχρι να φτάσουμε να γίνουμε αρμονικές δίνες, τί κάνουμε; Μέχρι να βρούμε το κέντρο μας, τί κάνουμε; Μπορούμε να προσδιοριζόμαστε σαν σύνολα χωρίς ιεράρχηση; Πραγματικά και εγώ φίλε μου αναρρωτιέμαι... αν το κέντρο είναι απαραίτητο... και αν ναι, τί κάνουμε μέχρι να το βρούμε; quote: Μπορεί κάποιος να "φωτιστεί" χωρίς να το επιδιώκει/προσπαθεί; Πώς κατακτάται η ηρεμία; Ζηλεύω τους ανθρώπους, που φαίνονται τόσο ήρεμοι, τόσο επιβεβαιωμένοι, που λένε ότι έχουν λύσει τα προβλήματά τους, τις εσωτερικές τους συγκρούσεις. Πώς το έκαναν αλήθεια αυτό; Γεννήθηκαν έτσι, ή το κατέκτησαν αυτό μέσα από τη ζωή, μέσα από μάχες; Ακόμη αναρρωτιέμαι...
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/12/2006, 01:15:10 Αγαπητέ μου elo, θα συμφωνήσω απόλυτα με αυτό που αναφέρεις: quote: Αλλωστε αυτο ειναι και το ωραιο του ολου θεματος,η δυσκολιες(πνευματικες) που συνανταμε στην πορεια του δρομου μας. Πιστεύω πως αυτές κάνουν τον ανθρώπινο νου να σκέφτεται όλο και περισσότερα πράγματα, να ξεπερνάει τα όρια που ο ίδιος του είχε επιβάλλει και να ανακαλύπτει οτι έχει απεριόριστες δυνατότητες - αν πιστέψει σ' αυτό. Διαβάζοντας αυτό που ανέφερες για τον εύκολο και τον ανηφορικό δρόμο σκέφτομαι μήπως τελικά αυτό που καθορίζει τον "βαθμό δυσκολίας" ενός δρόμου είναι η δική μας η θέαση. Σίγουρα ο δρόμος που έχουμε επιλέξει να ακολουθήσουμε θα έχει σημεία εύκολα, σημεία που περνιούνται γρήγορα κι ευχάριστα. Σε άλλα σημεία ίσως κολλάμε, δυσκολευόμαστε πολύ να συνεχίσουμε και καταβάλλουμε περισσότερη ενέργεια. Όσες περισσότερες δυσκολίες όμως αντιμετωπίσουμε στην πορεία μας, τότε η χροιά της λέξης "δυσκολία" χάνει την δυναμική της. Αυτόματα ο τραχύς δρόμος φαίνεται πιο λείος κι επίπεδος... quote: Την πιο τελεια αφηγηση που μου εχει μεινει μες στο μυαλο ποτε ειναι , Ο μυθος του σπηλαιου του Πλατωνα. Κι εμένα, φίλε μου, μου αρέσει πολύ αυτός ο μύθος! Εάν θέλεις διάβασε το παρακάτω topic ίσως σου φανεί ενδιαφέρον: Οι άνθρωποι του σπηλαίου του Πλάτωνα σήμερα... Φίλε μου odysseus_nemo, πιστεύω κι εγώ πως ο κύκλος είναι συνδεδεμένος με το κέντρο του. Όμως γιατί αυτό να μην είναι επιθυμητό? Το κέντρο αυτού του κύκλου θα μπορούσε να είναι μια έννοια πολύ ανώτερη η οποία να εξευγενίσει ολόκληρο τον κύκλο μετατρέποντας τον σε σπείρα. Σχετικά με την διαίσθηση και πως μπορεί αυτή να αναπτυχθεί από εμάς, πιστεύω οτι έδωσες ήδη την απάντηση, αγαπητέ μου! quote: Μη γινόμαστε δέσμιοι των συμβόλων, του πεπρωμένου (το "πρέπει") και του σκοπού. *In anticipation of my resurrection...*
elo Συντονιστής Greece 3417 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/12/2006, 00:09:05 Πραγματι Dying Incubus παρα πολυ καλο το θεμα που ανοιξες,και με πολυ ενδιαφεροντα παρακλαδια απο τα υπολοιπα μελη του forum. Σε ευχαριστω πολυ. Σε αναζήτησα μέσα στην καθαρτήρια αναλαμπή της Φλόγας και μέσα στις φωτεινές πτυχές της Σκέψης και της Σοφίας. Ό,τι όμως νόμιζα πως ήσουν Εσύ δεν ήταν παρά ένα ξεγέλασμα της ίδιας μου της Φαντασίας. Τώρα απομένω ανίκανος κι ανίδεος χωρίς να γνωρίζω εκείνο που οφείλω να κάνω κι η Ψυχή μου απομένει γυμνή και μόνη
whiz Μέλος 2ης Βαθμίδας 196 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/12/2006, 11:14:24 Καλη μου λιλιθ, μου αρεσει πολυ ο τροπος που εκφραζεσε μεσα απο τον γραπτο λογω. Σαν εικονα στο μυαλο μου ερχετε ο Συρανο ντε Μπελζερακ. Κατι το ποιητικο,ρητορικο και συναμα με κεντρο την ουσια. Δεν ξερω τι επαγγελεσε αλλα σιγουρα εχεις καλλιτεχνικη φλεβα!!!! φιλη/ε elo,ωραιο το ποιηματακι σου! Mε εκτιμηση Άντα
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/12/2006, 11:54:06 Πράγματι, φίλε elo, πολύ καλό το ποίημα σου! Βρε παιδιά, λέτε να το ρίξω κι εγώ σε κανένα ποίημα? *In anticipation of my resurrection...*
elo Συντονιστής Greece 3417 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/12/2006, 23:20:45 whiz και Dying Incubus σας ευχαριστω πολυ για τα καλα σας λογια αλλα δυστυχως το ποιημα δεν ειναι δικο μου.Ειναι ενος πολυ αγαπημενου μουσικοσυνθετη του Μικη Θεοδωρακη,που αξιζει πραγματι να διαβασεται τα πιστευω του γυρω απο ολα αυτα τα θεματα που ασχολουμαστε,στο ESOTERICA. - Ω Πνεύμα θείο του Σκότους στάλαξε λήθη στην φλογισμένη ψυχή των ταπεινών Όλα ζουν από Σε, όλα ζούνε για Σε. Μες στα βάθη του Απείρου σε ζητάμε στης καρδιάς μου τα σκοτάδια σε γυρεύω, Θεέ.
Dying_Incubus Συντονιστής Tuvalu 13482 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/12/2006, 09:35:04 Χαχα! Μάλλον έχω καεί εντελώς!!! Ή η ώρα φταίει - Κυριακή γαρ, σηκώνεσαι αργότερα - ή το μυαλό μου έχει επηρεαστεί από τα Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια! *In anticipation of my resurrection...*