Στράτος

quote:

---

Φαντάσου τους παπάδες που έχουν δώδεκα.

---

Αμαν έχω μάθει by hard πώς γίνονται όλες οι πίτες του πλανήτη, και η περίφημη πιπερόπιττα της περιοχής.

Αν δεν είναι κάποιος σε δίαιτα στο δικό μου σχολείο σε καθημερινή βάση φέρνουν οι συναδέλφισες πίττες και γλυκά!!!

Αλλά η γραφειοκρατεία δεν παίζεται με τίποτα.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

quote:

---

Κορίτσια θα κόψω φλέβες με αυτά που γράφετε...
Δουλεύω 10 ώρες την ημέρα συν 6-8 ώρες τα Σαββάτα...
ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΓΙΑ 19 ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!

---

καμιά καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη

Όσο για τους καθηγητές και τους δασκάλους, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ναι μεν το ωράριο είναι πιο ανθρώπινο, ακόμα κι αν προσθέσουμε τις εκτός ωρών διδασκαλίας ώρες απασχόλησης, όπως π.χ. στο σπίτι, ή εργασίες γραφειοκρατικές του σχολείου. Ακόμα και με αυτές, οι ώρες είναι σαφώς πολύ λιγότερες.

Για να φτάσει όμως κάποιος στο σχολείο ως μόνιμος εκπαιδευτικός, πρέπει πλέον να χύσει αίμα. Ρωτήστε τη gretel πόσο καιρό είναι υποχρεωμένη να βρίσκεται μακριά από το σπίτι της, τους φίλους της, τους ανθρώπους της (εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά), περιμένοντας όπως όλοι μας που είμαστε εκπαιδευτικοί, την πολυπόθητη μετάθεση; Ρωτήστε κάποιον εκπαιδευτικό, πόσα ευρώ κοστίζει μια τρυπούλα σε ένα ελληνικό νησί όπως η Ρόδος, η Κέρκυρα, η Μυτιλήνη, μια τρύπα που πρέπει να την ονομάσεις σπίτι για έναν τουλάχιστον χρόνο και που πρέπει καθημερινά να τη στολίζεις με τη μοναξιά και τη νοσταλγία σου για τους φίλους σου, την οικογένειά σου, τον άνθρωπό σου (που τους βλέπεις κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα, εκτός εάν είσαι διατεθειμένος να ξοδεύεις περισσότερα από όσα βγάζεις για τα ναύλα, ώστε να επισκέπτεσαι τον τόπο σου). Και πόσα χρόνια θα πρέπει να περιμένεις, από πόσους ΑΣΕΠ θα πρέπει να περάσεις, μέχρι να διοριστείς;

Και ας πάμε στη σχολική τάξη. Είναι υπέροχο να διδάσκεις, να έρχεσαι σε επαφή με παιδιά και εφήβους. Τα παιδιά και οι έφηβοι όμως, είναι ο καθένας τους ένα ενεργό ηφαίστειο, που αλλάζει συνεχώς διαθέσεις, με ενέργεια 10πλάσια από εσένα ο κάθε μαθητής (υπολογίστε 20 μαθητές επί 10 = 200 φορές ενέργεια που πρέπει να τιθασεύσεις για να μπορέσεις να κάνεις μάθημα! ). 45 λεπτά μέσα στην τάξη, δεν σου χαρίζεται ούτε δευτερόλεπτο - εάν θες βέβαια να είσαι ουσιαστικός εκπαιδευτικός και όχι παράσιτο του δημοσίου, αλλά και αυτό το τελευταίο, δύσκολα μπορείς να το κάνεις.

Όταν λοιπόν ήμουν τριτοετής στην σχολή μου είχα αποφασίσει να παραδίδω ιδιαίτερα μαθήματα σε παιδιά με σκοπό να βγάλω μερικά χρήματα.
Είχα αναλάβει λοιπόν 3 παιδιά κι αρχικά ήμουν ενθουσιασμένος με τα χρήματα - ήταν αρκετά καλά τα χρήματα κι ήθελα να είμαι οικονομικά αυτόνομος.
Με τον καιρό κατάλαβα ότι το κάθε παιδί θέλει μια ειδική προσέγγιση, έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο για να του μεταδώσεις τα όσα γνωρίζεις, να του αυξήσεις το ενδιαφέρον για το μάθημα, να το κάνεις να σκεφθεί κι όχι απλά να δεχθεί παθητικά.
Για καιρό γύριζα σπίτι μου με ένα κεφάλι καζάνι κι ας παρέδιδα ιδιαίτερα μόνο 8 ώρες την εβδομάδα - αν θυμάμαι καλά.

Και σκέφτομαι τι κόπο θα πρέπει να καταβάλλει ένας καθηγητής ο οποίος θα έχει στο τμήμα του 25 - 30 παιδιά.
Πως θα αγχώνεται για να να τους δείξει τα βήματα που θα κάνουν στη μετέπειτα ζωή τους, πέραν των γνώσεων που προσπαθεί να τους δώσει.
Κι αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο, το να παλέψεις για μια σχέση τόσο σημαντική όπως αυτή του Δασκάλου και του Μαθητή.

Και θα συμφωνήσω μαζί σου, amalia μου:

quote:

---

Για να φτάσει όμως κάποιος στο σχολείο ως μόνιμος εκπαιδευτικός, πρέπει πλέον να χύσει αίμα. Ρωτήστε τη gretel πόσο καιρό είναι υποχρεωμένη να βρίσκεται μακριά από το σπίτι της, τους φίλους της, τους ανθρώπους της (εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά), περιμένοντας όπως όλοι μας που είμαστε εκπαιδευτικοί, την πολυπόθητη μετάθεση; Ρωτήστε κάποιον εκπαιδευτικό, πόσα ευρώ κοστίζει μια τρυπούλα σε ένα ελληνικό νησί όπως η Ρόδος, η Κέρκυρα, η Μυτιλήνη, μια τρύπα που πρέπει να την ονομάσεις σπίτι για έναν τουλάχιστον χρόνο και που πρέπει καθημερινά να τη στολίζεις με τη μοναξιά και τη νοσταλγία σου για τους φίλους σου, την οικογένειά σου, τον άνθρωπό σου (που τους βλέπεις κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα, εκτός εάν είσαι διατεθειμένος να ξοδεύεις περισσότερα από όσα βγάζεις για τα ναύλα, ώστε να επισκέπτεσαι τον τόπο σου). Και πόσα χρόνια θα πρέπει να περιμένεις, από πόσους ΑΣΕΠ θα πρέπει να περάσεις, μέχρι να διοριστείς;

---

Είναι αρκετά δύσκολο όχι μόνο να διοριστείς αλλά να καταφέρεις να πας πάλι στον τόπο σου, έχοντας την δουλειά σου...

Υ.Γ. Όσον αφορά τους παπάδες, που λέει κι ο φίλος μας ο Ευστράτιος, δεν έχω κάνει παπάς για να απαντήσω!
Λέτε να το παλέψω?

In anticipation of my resurrection...

Θέλεις μια δεκαετία στην ξενιτιά για να επιστρέψεις ΑΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΕΝΑ. Γιατί κάτι της Γαλλικής και Αγγλικής φιλολογίας, καλή σύνταξη στο σπίτι τους θα πάνε.

20 παιδιά!!! Αμαλία είσαι τυχερή. Εγώ με 34 σε κάθε τάξη τί να πω

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

κριμα τα παιδια τι τραβανε

και μετα βγαινουν ολοι οι αλητες που δουλευουν 50-60 ωρες την βδομαδα
που δεν πληρωνονται υπερωριες
που κυνδινευουν ανα πασα στιγμη να χασουν την δουλεια τους γιατι ετσι του καυλωσε του ιδιοκτητη της εταιριας
που μπορει να τους διωξουν 4-6 χρονια πριν την συνταξη και μετα αντε να βρεις δουλεια
και λενε οτι οι καθηγητες περνανε ζαχαρη
ντροπη σας ρε ρεμαλια
ντροπη σας

εξαλου το ειπε και η αμαλια τις περισοτερες ωρες κλωσατε αυγα
δεν κανετε τιποτα απλα καθεστε

quote:

---

Ειδικότερα αν σκεφτεί κανείς, ότι σε πολλές δουλειές, θα μπορούσε να βγάλει κανείς την εργασία που του αντιστοιχεί μέσα σε λιγότερο χρόνο και να μην κάθεται στο γραφείο να κλωσάει τα αυγά (όπως αρέσει σε πολλούς διευθυντές να βλέπουν τους υπαλήλους τους).

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβoλωντας το κεφαλι του

quote:

---

Eσύ ειδικά gigenis θα γινόσουν και γ@@w τους καθηγητές!!!

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβoλωντας το κεφαλι του

quote:

---

Γιατι αγαπητε? Ποτε δεν ειναι αργα

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβoλωντας το κεφαλι του

Gigeni,
Συμφωνώ μαζί σου,
Πολύυυυυυυ σκληρή δουλειά κάνουν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές.
Από ότι έχω δει και εγώ (να μην αναφέρω τις γελοιότητες των δασκάλων και καθηγητών μου) δεν θα μπορούσα με τιιιιιποτα να την κάνω...
(Αρκεί να μου που ποιον πρέπει να καθαρίσω... Ακόμα και μάθημα μαγειρικής κάνω ε....)

quote:

---

Φτάνει μόνο δεσποσύνες να μην είσαστε όπως κάποια άχρηστα ρεμάλια καθηγητές και δασκάλους (θηλυκου και αρσενικού γένους) που είχα - αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι, οι περισσοτέροι τέτοιοι ήταν...

---

Έχω την εντύπωση πως ζήσαμε στο ίδιο σχολείο αγαπητέ!!!
Σε 2 τάξεις του δημοτικού και φυσικά σε όλες του Λυκείου,παρέλασαν πολλά τέτοια ρεμάλια,και δυστυχώς ήταν πιο πολλά τα ρεμάλια παρά οι πραγματικά καλοί καθηγητές.Άλλος βαριόταν να σου παραδώσει και σε άφηνε στην ώρα του να κάνεις ότι θες(αθάνατη Γεωγραφία!!!).Άλλη ερχόταν με διχτυωτό καλσόν και ψιλοτάκουνη μπότα,την οποία έβαζε και πάνω στην έδρα,κουβαλώντας κι ένα σέηκερ με φραπέ!!!(αθάνατη βιολογία!!!).Άλλος έφτυνε τάλιρα(το ξέρω ότι αηδιάσατε) στο κουβαδάκι της τάξης και σκούπιζε τα χέρια του από την κιμωλία στις κουρτίνες,και από παράδοση;λυσσάρι!!(αθάνατη Φυσική!!).Και πολλά άλλα ακόμα παραδείγματα ανάξιων εκπαιδευτικών...
Εσείς,από την άλλη,βλέποντας τα γραφόμενά σας για τις τάξεις σας,μου φαίνεστε νορμάλ!!

καμιά καλή πράξη δεν μένει ατιμώρητη

Ως καθηγήτρια σε ιδιωτικό φορέα, φέτος είχα την πρώτη μου εμπειρία.
Οι γενικές μου εντυπώσεις είναι πολύ καλές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι
δεν αντιλαμβάνομαι κάποια μεγάλα προβλήματα, που υπάρχουν στο χώρο.

Έχω αναλάβει τρία τμήματα, σε ιδιωτικό ΙΕΚ, από τα οποία το πρώτο
έτυχε να είναι ένα τμήμα με συνειδητοποιημένους μαθητές.
(η τύχη του πρωτάρη ίσως; δε ξέρω...)

Με αυτό το τμήμα έχουμε κάνει τόσο καλή δουλειά, έχουμε αναπτύξει
πολύ καλές σχέσεις και έχουμε ξεπεράσει κάθε προσδοκία, του ΙΕΚ!

Όταν οι μαθητές έχουν κίνητρο, σχετική ωριμότητα και θέληση για
μάθηση, η διδασκαλία είναι πάρα πολύ ευχάριστη, δημιουργική,
αναζωογονητική δραστηριότητα.

Οι μαθητές και ο καθηγητής ανταλλάσουν ενέργεια: Η ενέργεια του
καθηγητή επιστρέφεται από τους μαθητές πολλαπλασιασμένη και
ανανεωμένη...

Κατά τη διάρκεια που ήμουν φέτος καθηγήτρια σε αυτό το χώρο, άκουσα
πολλές συμβουλές από συναδέλφους στον ίδιο χώρο, (ως και κακίες),
για το ότι "δίνω πολλά", "ανοίγομαι πολύ", "ακολουθώ ανορθόδοξες
μεθόδους", "ρισκάρω", "είμαι στον κόσμο μου, καθώς περιμένω από
μέτριους μαθητές θαύματα"...

Όμως, τα "θαύματα" ήρθαν, καθώς και τα συγχαρητήρια...
Δεν το αναφέρω αυτό για να "περιφανευτώ", κάθε άλλο. Αυτό που θέλω
να τονίσω είναι ότι το "υλικό", οι μαθητές, έχουν μέσα τους
ένα δυναμικό, που ο καθηγητής μπορεί να ενεργοποιήσει και όταν
πιστεύει σε αυτούς και σε αυτό που κάνει, μπορεί κυριολεκτικά να
κάνει θαύματα!

Θα ήθελα, την επόμενη χρονιά, με περισσότερη δική μου εμπειρία,
να προσφέρω κάτι καλύτερο ακόμη από φέτος. Αν και μέσα μου ανησυχώ,
σκεφτόμενη ότι ίσως η φετινή μου εμπειρία ήταν τυχαία, ελπίζω ότι
με ανάλογη προσπάθεια, θα έρθουν και πάλι τα ίδια, ή και καλύτερα
αποτελέσματα!

Με αυτές τις συνθήκες, που σας περιέγραψα, η εργασία του δασκάλου
είναι για μένα από τις πιό ολοκληρωμένες εργασιακές εμπειρίες, που
είχα ποτέ!

quote:

---

maraki8:Άλλος έφτυνε τάλιρα(το ξέρω ότι αηδιάσατε) στο κουβαδάκι της τάξης και σκούπιζε τα χέρια του από την κιμωλία στις κουρτίνες,και από παράδοση;λυσσάρι!!(αθάνατη Φυσική!!).

---

quote:

---

maraki8:Εσείς,από την άλλη,βλέποντας τα γραφόμενά σας για τις τάξεις σας,μου φαίνεστε νορμάλ!!

---

Όλες οι (καλές) εξαιρέσεις στο esoterica μαζευτήκαν.

Πάντως, πως τα καταφέρνεις amalia να είσαι και διαχειρίστρια εδώ και ταυτόχρονα καλή καθηγήτρια, μου κάνει τρομερή εντύπωση.

quote:

---

λίλιθ:Αυτό που θέλω
να τονίσω είναι ότι το "υλικό", οι μαθητές, έχουν μέσα τους
ένα δυναμικό, που ο καθηγητής μπορεί να ενεργοποιήσει και όταν
πιστεύει σε αυτούς και σε αυτό που κάνει, μπορεί κυριολεκτικά να
κάνει θαύματα!

---

Πράγματι...

quote:

---

Σε 2 τάξεις του δημοτικού και φυσικά σε όλες του Λυκείου,παρέλασαν πολλά τέτοια ρεμάλια,και δυστυχώς ήταν πιο πολλά τα ρεμάλια παρά οι πραγματικά καλοί καθηγητές.Άλλος βαριόταν να σου παραδώσει και σε άφηνε στην ώρα του να κάνεις ότι θες(αθάνατη Γεωγραφία!!!).Άλλη ερχόταν με διχτυωτό καλσόν και ψιλοτάκουνη μπότα,την οποία έβαζε και πάνω στην έδρα,κουβαλώντας κι ένα σέηκερ με φραπέ!!!(αθάνατη βιολογία!!!).Άλλος έφτυνε τάλιρα(το ξέρω ότι αηδιάσατε) στο κουβαδάκι της τάξης και σκούπιζε τα χέρια του από την κιμωλία στις κουρτίνες,και από παράδοση;λυσσάρι!!(αθάνατη Φυσική!!).Και πολλά άλλα ακόμα παραδείγματα ανάξιων εκπαιδευτικών...

---

Maraki8
αυτό με τη σέξυ βιολόγο και τον τύπο με τα τάληρα κάτι μου θυμίζει από το σχολείο που πήγαινα. Για πες μου, μήπως σκούπιζε και τη μύτη του με χαρτομάντηλα και τα έβαζε μετά τσαλακωμένα και λερωμένα μέσα στο συρτάρι της έδρας;
Αυτό το έκανε ο μαθηματικός στο Λύκειο. Και όποιους δεν ήξεραν μάθημα τους αποκαλούσε "μοσχαροκεφαλή"!!!

Το καλύτερο ήταν με τον υποδιευθυντή του λυκείου που πήγαινα. Πολύ καλό σχολείο, σαν πρότυπο είχε τη φήμη πως ήταν, ασχέτως βέβαια με το ότι τα διάφορα ψιλά ναρκωτικά πήγαιναν σύννεφο στο καπνιστήριο...
Μια φορά έφτασε και σε μας η μόδα της κατάληψης. Τα παιδιά κλειδώθηκαν μέσα στο κτίριο οι μισοί και οι άλλοι μισοί είμασταν απέξω και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι έγινε. Κάποια στιγμή, άρχισαν να πέφτουν σφαλιάρες άκριτα και σε μεγάλο πλήθος μαθητών.
Μετά, είδα τον υποδιευθυντή: Προχώρησε με βλοσυρό βλέμμα κατά την τζαμένια πόρτα που οδηγούσε στις τάξεις. Κρατούσε... μια καραμπίνα!
Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, έγινε. Το 1987 περίπου, σε σχολείο στου Ζωγράφου.

Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!

Αλλά είχαμε και άλλα φρούτα, έναν μαθηματικό σχιζοφρενή -με βούλα- και μία φιλόλογο που είχε ένα απίστευτο τικ και έκλεινε συνέχεια το μάτι της

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Η αδελφή μου στο Λύκειο είχε έναν καθηγητή φιλόλογο, πολύ καλό τύπο και νέο στην ηλικία. Φιλικότατος με τα παιδιά και τα παιδιά φιλικά μαζί του. Φορούσε γυαλιά και στο πρόσωπο είχε σημάδια από σπυράκια και ελιές, όχι τίποτε το πολύ φριχτό, αλλά αρκετό για να επινοήσουν οι μαθητές του το ψευδώνυμο... "σαγανάκι".
"3η ώρα έχουμε σαγανάκι!" - έλεγε ο ένας
"διάβασες σαγανάκι;" - έλεγε ο άλλος
"το σαγανάκι σου έβαλε απουσία" - συμπλήρωνε ο τρίτος και πάει λέγοντας.

Μια μέρα είχε πάει το σχολείο εκδρομή. Το σαγανάκι - εχμ, ο φιλόλογος εννοούσα - καθόταν μαζί με τους μαθητές στην καφετέρια, σε μια τρυφερή στιγμή συντροφικότητας. Μέσα στα γέλια και στη χαρά, πήγε το θέμα στα υποκοριστικά των καθηγητών. Έφτασε και η σειρά του και του λέει με νεανική χαρά και αφέλεια ένα άτομο από την παρέα: "εσάς κύριε, σας φωνάζουμε σαγανάκι, γιατί έχετε σημάδια στο πρόσωπο και φοράτε γυαλιά!"
Το σαγανάκι έγινε χύτρα ταχύτητας και φαντάζομαι πως ακόμα θα βγάζει ατμούς όταν το σκέφτεται...

Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει...κρεμαστάρια, λέει η παροιμία!

Και ποιος δεν θα ήθελε να είναι ένας από τους γύρω-γύρω;;;
Πάντως εγώ ο μοναδικός που ΔΕΝ θα ήθελα να είμαι, είναι αυτός που είναι στη μέση!

Δυστυχώς όμως, από ότι φαίνεται, είμαι....

Η αμφιβολία είναι η αρχή της σοφίας!

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr