ESOTERICA.gr Forums ! - \** ΕΣΩ...AνατροπΗ **/

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

.-= Η ΨΥΧΗ =-.

\** ΕΣΩ...AνατροπΗ **/

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
wendigo Μέλος 3ης Βαθμίδας 561 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/04/2005, 17:18:16 SLIP SLIDIN' AWAY Words & music by paul simon Slip slidin’ away Slip slidin’ away You know the nearer your destination The more you’re slip slidin’ away I know a man He came from my home town He wore his passion for his woman Like a thorny crown He said "Dolores, I live in fear My love for you’s so overpowering I’m afraid that I will disappear" Slip slidin’ away Slip slidin’ away You know the nearer your destination The more you’re slip slidin’ away I know a woman Became a wife These are the very words she uses To describe her life She said a good day Ain’t got no rain She said a bad day’s when I lie in bed And think of things that might have been Slip slidin’ away Slip slidin’ away You know the nearer your destination The more you’re slip slidin’ away And I know a father Who had a son He longed to tell him all the reasons For the things he’d done He came a long way Just to explain He kissed his boy as he lay sleeping Then he turned around and headed home again Slip slidin’ away Slip slidin’ away You know the nearer your destination The more you’re slip slidin’ away God only knows God makes his plan The information’s unavailable To the mortal man We work our jobs Collect our pay Believe we’re gliding down the highway When in fact we’re slip slidin’ away Slip slidin’ away Slip slidin’ away You know the nearer your destination The more you’re slip slidin’ away Slip slidin’ away You know the nearer your destination The more you’re slip slidin’ away PS: Έτσι, ένα μικρό ευχαριστώ για την φωτογραφία και το τραγούδι που μας χάρισε ο 1900. No Method, No Guru, No Teacher
wendigo Μέλος 3ης Βαθμίδας 561 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/04/2005, 17:29:56 NOTHING EVER HAPPENS [Del Amitri] Post office clerks put up signs saying position closed And secretaries turn off typewriters and put on their coats Janitors padlock the gates For security guards to patrol And bachelors phone up their friends for a drink While the married ones turn on a chat show And they’ll all be lonely tonight and lonely tomorrow Gentlemen time please, you know we can’t serve anymore Now the traffic lights change to stop, when there’s nothing to go And by five o’clock everything’s dead And every third car is a cab And ignorant people sleep in their beds Like the doped white mice in the college lab Nothing ever happens, nothing happens at all The needle returns to the start of the song And we all sing along like before And we’ll all be lonely tonight and lonely tomorrow Telephone exchanges click while there’s nobody there The martians could land in the carpark and no one would care Close-circuit cameras in department stores shoot the same video every day And the stars of these films neither die nor get killed Just survive constant action replay Nothing ever happens, nothing happens at all The needle returns to the start of the song And we all sing along like before And we’ll all be lonely tonight and lonely tomorrow Bill hoardings advertise products that nobody needs While angry from manchester writes to complain about All the repeats on t.v. And computer terminals report some gains On the values of copper and tin While american businessmen snap up van goghs For the price of a hospital wing Nothing ever happens, nothing happens at all The needle returns to the start of the song And we all sing along like before Nothing ever happens, nothing happens at all They’ll burn down the synagogues at six o’clock And we’ll all go along like before And we’ll all be lonely tonight and lonely tomorrow No Method, No Guru, No Teacher
NADA Μέλος 2ης Βαθμίδας 254 Μηνύματα	Απεστάλη: 24/04/2005, 00:46:57 Απλότητα, ομορφιά και αφοβία - ο Χριστός και ο Βούδας δεν μίλησαν για τίποτε άλλο. Κι είναι ευλογία να δονείται το πνεύμα σε αυτές τις εντολές. Παρατηρήσατε πώς ακόμα και Εμείς προσπαθούμε να μιλούμε με τις απλούστερες λέξεις για να επισπεύσουμε το γκρέμισμα του Πύργου της Βαβέλ; Γι' αυτό να πείτε πως θα κάνουμε στάχτη τα λεξικά αν έχουν κάνει τα κοφτερά λόγια του Χριστού ένα σωρό από πρωτόγονες αντιλήψεις. Με απλότητα είχε λεχθεί: "Να προσεύχεσθε μόνο εν πνεύματι και με κανέναν άλλο τρόπο". Ο Βούδας πέρασε από τη ζωή με ειρήνη και οι άνθρωποι τον ξέχασαν. Ο Χριστός μαρτύρησε και ξεχάστηκε. Τώρα ο καθένας ας υψώσει το δικό του ξίφος πάνω από το κεφάλι του, ο καθένας σύμφωνα με τον αγώνα του. Άνθρωποι ψάξτε μέσα στα κουρέλια σας! Ένα λευκό ένδυμα είναι έτοιμο για όλους. Ας ξαποστείλουμε όλες τις μαϊμουδοφορεσιές στα τσίρκα, μαζί με τους υπεροπτικούς ανόητους. Ναι, ναι, ναι. Είναι καλύτερο να βρίσκεσαι με αγρίους παρά σ΄ένα φαρμακείο κακών φαρμάκων. Έτσι μιλείστε. "Φύλλα από τον Κήπο του Μορύα" ...
Moz Μέλος 3ης Βαθμίδας 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/04/2005, 01:28:16 (...)They cannot scare me with their empty spaces Between stars-on stars where no human race is. I have it in me so much nearer home To scare myself with my own desert places. ("Desert places", Robert Frost)
ryche ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1765 Μηνύματα	Απεστάλη: 12/05/2005, 22:16:12 Γεια σου 1900 Περασα απ την κεντρικη πλατεια της Λαρισας και εκτος οτι θυμηθηκα τα παλια βλεπεις υπηρξα εκει κατα την διαρκεια της θητειας μου στα οπλα ειδα και τουτο και το τραβηξα για σενα. χμ...πες μου φιλε δικο σου ειναι; ειμαι το πτωμα του χθεσινου μου εαυτου... ειμαι η νεκρη γνωμη που ειχα χθες και αλλαξε...
ΑΤΜΑ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" India 6464 Μηνύματα	Απεστάλη: 30/05/2005, 00:50:48 ..κατι μου λεει lov_ πως εβαλες τους τιτλους τελους...inaway/εξαφανιστηκε ο φιλος 1900 ...απο τοτε που εμφανιστηκε.. η ταμπελα.) ---εκτος αν δρα ως reloaded..--- μακια cprtght@tm@2005
Moz Μέλος 3ης Βαθμίδας 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/06/2005, 02:26:58 Though leaves are many, the root is one; Through all the lying days of my youth I swayed my leaves and flowers in the sun; Now I may wither into the truth. («The Coming Of Wisdom With Time» by William Butler Yeats)
Moz Μέλος 3ης Βαθμίδας 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/07/2005, 03:39:11 Fergus: This whole day have I followed in the rocks, And you have changed and flowed from shape to shape, First as a raven on whose ancient wings Scarcely a feather lingered, then you seemed A weasel moving on from stone to stone, And now at last you wear a human shape, A thin grey man half lost in gathering night. Druid: What would you, king of the proud Red Branch kings? Fergus: This would I say, most wise of living souls: Young subtle Conchubar sat close by me When I gave judgment, and his words were wise, And what to me was burden without end, To him seemed easy, so I laid the crown Upon his head to cast away my sorrow. Druid: What would you, king of the proud Red Branch kings? Fergus: A king and proud! and that is my despair. I feast amid my people on the hill, And pace the woods, and drive my chariot-wheels In the white border of the murmuring sea; And still I feel the crown upon my head Druid: What would you, Fergus? Fergus: Be no more a king But learn the dreaming wisdom that is yours. Druid: Look on my thin grey hair and hollow cheeks And on these hands that may not lift the sword, This body trembling like a wind-blown reed. No womanΆs loved me, no man sought my help. Fergus: A king is but a foolish labourer Who wastes his blood to be anotherΆs dream. Druid: Take, if you must, this little bag of dreams; Unloose the cord, and they will wrap you round. Fergus: I see my life go drifting like a river From change to change; I have been many things― A green drop in the surge, a gleam of light Upon a sword, a fir-tree on a hill, An old slave grinding at a heavy quern, A king sitting upon a chair of gold― And all these things were wonderful and great; But now I have grown nothing, knowing all. Ah! Druid, Druid, how great webs of sorrow Lay hidden in the small slate-coloured thing! «Fergus And The Druid» by William Butler Yeats.
NADA Μέλος 2ης Βαθμίδας 254 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/07/2005, 01:21:50 Σκέφτομαι τα φτερά. Τα έργα είναι στα αλήθεια φτερωμένα. Τα άτια τρέχουν μέσα στα γήινα διαστήματα και σαν ανεμοστρόβιλοι οι δημιουργικοί αγώνες μεταφέρονται πάνω τους. Εμπρός στη μάχη! Αληθινά μεγαλόπρεπη είναι η εικόνα του ωκεανού του πνεύματος! Ο ήχος του καλέσματος βοά και αντηχεί και εκείνοι που δέχτηκαν το όπλο του πνεύματος αγωνίζονται γιατί η θυγατέρα του Κόσμου αποτελείωσε το πνευματικό της ένδυμα. Εμπρός στη μάχη! "Ακούω το Κάλεσμα και κλείνω την κεφαλή μπροστά στην εντολή του Ευλογημένου Κυρίου". Φύλλα από τον Κήπο του Μορύα
Moz Μέλος 3ης Βαθμίδας 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/07/2005, 04:32:53 Τ αστέρια σκουριάζουν Κοκκινίζουν οι βροχές Ο πηλός που ήμουν Θέλει τον ωκεανό. Από τα ρήγματα Με μύθους και λυγμούς Γκρεμοτσακίζονται ψυχές Και τις θυμόμαστε. Πρέπει να ξανακαρφώσω το στερέωμα Μα πώς να ανέβω Αυτή τη χαλασμένη μουσική Με το σφυρί ανάμεσα στα μάτια Και την ψυχή στο στόμα για καρφί. Δεν έχουν τελειωμό τα μερεμέτια Σ αυτό το σάπιο σύμπαν. ----------------- «Τ αστέρια σκουριάζουν», Διονύσης Καψάλης («Με μια τρελή σοδειά», εκδ. Aγρα.) Edited by - Moz on 11/07/2005 04:34:14
samothrax Νέο Μέλος 28 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/07/2005, 14:39:43 Κέρνα τον παραμυθά απ'του βαρελιού τη βρύση να μεθύσει και να πιει ιστορία να αρχινίσει Μια φορά πολύ παλιά πάνω στις γης το χώμα σπόρος έπεσε μικρός και δε φύτρωσε ακόμα Ψάχνουν άδικα να βρουν του σπόρου το βοτάνι του έρωτα την πίκρα λένε θα μπορούσε να γλυκάνει Μόνο εγώ το βρήκα αυτό το μαγικό βοτάνι που φυτρώνει δε σας λέω αμάν γιατί δε κάνει... "Μη σημασία που όλα γίναν ξαφνικά, κι αν δε πρόλαβες να πεις δυο τρία λόγια, το ξες πως είναι κερδισμένος τελικά όποιος χαμογελάει μέσα στην καρμανιόλα"
samothrax Νέο Μέλος 28 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/07/2005, 15:28:37 Μετά δυο βράδια στο τρίτο ξαναμαζέυτηκαν οι παραλάκτες και ξαναμέτρησαν τα αστέρια τα βρήκαν όλα σωστά και στη θέση τους.. Ε, να ξημερώσει η μέρα να μετρηθούμε να δούμε πόσοι απ΄την παρέα μείναμε όταν κινήσει ο πόλεμος τα αστέρια πάλι τόσα θα'ναι.. Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες. Όταν τα ανοίγω βλέπω μπρος μου ό,τι κι αν τύχει. Όταν τα κλείνω βλέπω μπρος μου ό,τι ποθώ.
samothrax Νέο Μέλος 28 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/07/2005, 15:48:03 Της σφίγγας το κεντρί πονάει πολύ σφραγγίζει διαβατήριο για σκοτεινό κατώφλι προφήτες πλάνοι μας μιλάνε για απειλή και σέρνονται ξοπίσω τους αμήχανα οι όχλοι. Ποιός σ'έμαθε να γεύεσαι ερημιές να ξεδιψάς με το ποτό που κρύβουνε οι κάκτοι όλα τα μπάρκα σου σε πλήρωσαν ρωγμές μα εσύ τον κήπο σου ποτέ δεν όρισες με φράχτη. Ποιός σ'ύφανε με ίνες πορφυρές στου φεγγαριού τη χάση να εκπέμπεις πύρινη αύρα πάντα ζωγράφιζες τις θάλασσες βαθειές και στη σκακιέρα διάλεγες να παίζεις με τα μαύρα. ****καλως σας βρήσκω.. σας αφήνω ένα ποίημα - άσμα του Σωκράτη που τα σπάει... "Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες. Όταν τα ανοίγω βλέπω μπρος μου ό,τι κι αν τύχει. Όταν τα κλείνω βλέπω μπρος μου ό,τι ποθώ."
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 12/07/2005, 20:11:27 Κράτα στην καρδιά σου την Αλήθεια. Η ζωή χωρίς αλήθεια κι αγάπη είναι σαν τον κήπο χωρίς ήλιο, εκεί όπου τα λουλούδι είναι νεκρά. Η επίγνωση ότι αγαπάς και αγαπιέσαι ειλικρινέστατα φέρνει τόση θαλπωρή και πλούτο στη ζωή όσο τίποτ΄άλλο ποτέ δεν θα μπορούσε να φέρει. [ΑΦΡΟΔΙΤΗ] [Πιες με,με τα μάτια σου και θα σου κάνω πρόποση με τα δικά μου, ή άφησε ένα φιλί στο ποτήρι μου, και δεν θα ψάξω γιά κρασί...] H αγάπη που αναζητάς είναι καλή.Αλλά η απρόσμενη καλύτερη.
Moz Μέλος 3ης Βαθμίδας 666 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/08/2005, 05:10:51 Strange grows the river on the sunless evenings! The river comforts me, grown spectral, vague and dumb: Long was the day; at last the consoling shadows come: Sufficient for the day are the day’s evil things! Labour and longing and despair the long day brings; Patient till evening men watch the sun go west; Deferred, expected night at last brings sleep and rest: Sufficient for the day are the day’s evil things! At last the tranquil Angelus of evening rings Night’s curtain down for comfort and oblivion Of all the vanities observed by the sun: Sufficient for the day are the day’s evil things! So, some time, when the last of all our evenings Crowneth memorially the last of all our days, Not loth to take his poppies man goes down and says, “Sufficient for the day were the day’s evil things!” “Vesperal” by Ernest Dowson Let us go hence: the night is now at hand; The day is overworn, the birds all flown; And we have reaped the crops the gods have sown; Despair and death; deep darkness o'er the land, Broods like an owl; we cannot understand Laughter or tears, for we have only known Surpassing vanity: vain things alone Have driven our perverse and aimless band. Let us go hence, somewhither strange and cold, To Hollow Lands where just men and unjust Find end of labour, where's rest for the old, Freedom to all from love and fear and lust. Twine our torn hands! O pray the earth enfold Our life-sick hearts and turn them into dust. “A Last Word” by Ernest Dowson
NADA Μέλος 2ης Βαθμίδας 254 Μηνύματα	Απεστάλη: 28/09/2005, 01:35:18 Όχι σε μακρινά εργαστήρια, ούτε σε μοναστηριακά κελλιά, αλλά μέσα στη ζωή θα συγκεντρώσετε τα γεμάτα αλήθεια στοιχεία. Όπου ο Χριστός, όχι μέσα στις πτυχές ενός χιτώνα, αλλά με την ομορφιά του μόχθου, συγκεντρώνει τους αναζητητές της λευτεριάς του πνεύματος. Φύλλα από τον Κήπο του Μορύα
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/11/2005, 20:52:28 Αφού δεν βλέπω πλέον την πραγματικότητα σαν πραγματικότητα, γιατί να βλέπω τα όνειρα σαν όνειρα? Alatariel bitch and bites
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/11/2005, 10:25:03 Siamo contenti? Son Dio, ho fatto questa caricatura... Πόσο ζωντανή είμαι... Εσύ φταις... Φωτεινό υφάδι, αιφνίδιε άνεμε, δροσερό φιλί του μεσημεριού... Α.P. ΑΦΡΟΔΙΤΗ.Ε.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...
Valnta ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Vietnam 2285 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/11/2005, 12:34:30 ΟΙ ΑΠΟΜΕΙΝΑΝΤΕΣ Όμως υπάρχουν ακόμα λίγοι άνθρωποι που δεν είναι κόλαση η ζωή τους υπάρχει το μικρό πουλί ο κιτρινολαίμης η Fraulein Ramser και πάντοτε του ήλιου οι απομείναντες οι ερωτευμένοι με ήλιο ή με φεγγάρι ψάξε καλά βρες τους, Ποιητή! κατάγραψέ τους προσεχτικά γιατί όσο παν και λιγοστεύουν λιγοστεύουν Μ. Σαχτούρης (που άρεσε κ στον συγγραφέα).... "Are you now, or have you ever been? " Valnta + THX1138
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/11/2005, 15:10:48 ΑΓΝΑΝΤΕΥΟΝΤΑΣ... ΑΓΝΑΝΤΕΨΑΜΕ ΑΓΚΑΛΗΣ ΤΟ ΣΕΡΓΙΑΝΙ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΑΜΕ ΣΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΜΑΓΕΨΑΜΕ ΣΤΗΣ ΡΕΜΒΗΣ ΤΑ ΑΘΑΝΑΤΑ ΡΗΤΑ... ΧΕΛΙΔΟΝΙ ΜΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ ΤΙΣ ΝΥΧΤΕΣ ΕΙΝ΄ΣΕΝΤΟΝΙ ΜΟΥ ΚΡΑΤΑΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΠΑΜΕ Σ΄ΑΝΕΡΜΗΝΕΥΤΕΣ ΦΩΤΙΕΣ... Α.Ρ. ΜΑΖΙ... ΑΦΡΟΔΙΤΗ-Τίγρης&Δράκος.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
Valnta ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Vietnam 2285 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/11/2005, 17:47:32 Γελοίες διαπλοκές σ’ ένα κόσμο ανύπαρκτο. α ρε τετραψήφιε με τις ατάκες σου... "April the 4th, 1984. To the past, or to the future. To an age when thought is free. From the Age of Big Brother, from the Age of the Thought Police, from a dead man... greetings. " Valnta + 1984
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/11/2005, 17:53:57 ΛΙΑΚΑΔΑ ΚΙ ΑΣ ΒΡΕΧΕΙ ΕΞΩ, ΛΙΑΚΑΔΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΕΣΠΕΡΟΥΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥΣ ΤΟΥ ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΣΤΙΣ ΑΧΟΡΤΑΓΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΑΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΠΛΑΣΗ ΣΤΙΣ ΑΝΘΟΣΠΑΡΤΕΣ ΠΟΡΕΙΕΣ... ΤΙΓΡΗΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ ΕΝΔΟΡΑΜΑΤΙΚΑ. Α.Ρ. ΑΦΡΟΔΙΤΗ-Τίγρης&Δράκος.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
16thThief Μέλος 1ης Βαθμίδας 53 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/11/2005, 00:00:51 quote: Μετά δυο βράδια στο τρίτο ξαναμαζέυτηκαν οι παραλάκτες και ξαναμέτρησαν τα αστέρια τα βρήκαν όλα σωστά και στη θέση τους.. Ε, να ξημερώσει η μέρα να μετρηθούμε να δούμε πόσοι απ΄την παρέα μείναμε όταν κινήσει ο πόλεμος τα αστέρια πάλι τόσα θα'ναι.. Κέρνα τον παραμυθά φίλε. Δεν ξέρω ποιος είσαι, αλλά ένας της γης μουσαφίρης είμαι κι εγώ... Deva Parinito *Στα είπα όλα. Φίλα με τώρα.*
nikolaspsixopathis Νέο Μέλος 3 Μηνύματα	Απεστάλη: 23/11/2005, 23:23:03 Dose mou ligo prasino kif marokino kai tha sou to 3eplirosi i istoria D.Mitropanos Osoi skeftomaste poloi imaste kataramenoi i kapote tha ginoume oi pio eftixismeni N.Pigkas
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/11/2005, 20:00:27 Πεσμένος, σε μία περιοχή από παχιά άμμο, περίμενα να ξημερώσει. Οι χρυσωμένοι λόφοι ξάστραφαν στο φεγγάρι με τις φωτισμένες πλευρές τους και οι σκοτεινές πλευρές ανέβαιναν ως εκεί που χάραζε το χώρισμα από το φως. Πάνω σ'αυτή την ερημιά του σκοταδιού και της σελήνης βασίλευε μια γαλήνη μετέωρη κι ακόμα σιγαλή, σωστή παγίδα, που μέσα της είχα αποκοιμηθεί. Σαν ξύπνησα δεν είδα τίποτα άλλο παρά μονάχα την κόντρα του νυχτερινού ουρανού χάμω, γιατί ήμουν ξαπλωμένος σε μια κορυφή με σταυρωμένα τα χέρια, κοιτάζοντας την απέραντη αγκάλη τ' ουρανού γιομάτη άστρα. Μη έχοντας ακόμα καταλάβει ποια ήταν τα βάθη της, κυριεύτηκα από ίλιγγο και δε βρέθηκε μήτε μια ρίζα να μπορέσω να κρατηθώ, μια στέγη, ένα κλωνί δέντρου ανάμεσα σ'αυτά τ'απέραντα βάθη και σε μένα, και είχα αφεθεί να καταδυθώ σαν ένας δύτης. Μα δεν έπεσα ούτε πόντο. Απ' την κορυφή ως τις φτέρνες ήμουνα καρφωμένος στη γη. Ενιωθα ένα είδος πτώσης σαν να ήταν να της παραδώσω όλο το βάρος του κορμιού μου. Το αίσθημα τούτο μου φαινότανε κυρίαρχο, καθώς είναι το αίσθημα της αγάπης. Galadriel των Λευκών Δασών Δ Ε Κ
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 25/11/2005, 21:37:32 ΚΑΘΡΕΦΤΙΣΟΥ... ΛΙΑΚΑΔΕΣ ΟΙ ΜΠΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΜΗ ΣΟΥ, ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΜΠΩ ΤΟ ΦΙΛΙ ΜΟΥ ΗΔΟΝΙΚΟ, ΣΚΟΤΕΙΝΙΑΖΩ, ΦΕΓΓΟΒΟΛΩ, ΣΦΥΖΩ, ΣΤΟΥΣ ΛΥΡΙΣΜΟΥΣ, ΑΝΟΝΕΙΡΕΥΤΩΝ ΠΟΘΩΝ. ΤΟΥΣ ΖΩ... ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΦΩΣ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑ ΚΑΘΡΕΦΤΙΣΟΥ ΣΤΟ ΒΥΘΟ ΜΟΥ. ΑΓΑΠΑ ΜΕ... Α.Ρ. ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΝΤΑΣ. ΕΝΑ. ΑΦΡΟΔΙΤΗ-Τίγρης&Δράκος.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/11/2005, 11:40:46 Αγάπα με, μ' όλα τα λάθη πού 'χω κάνει κράτα με Ένοχος είμαι απέναντί σου τα 'παμε, μα σ' αγαπώ Αγάπα με, γίνομαι δρόμος να περάσεις πάτα με έχω ανάγκη από σένα νιώσε με, αγάπα με Αγάπα με, γιατί να ζήσω χώρια σου δε γίνεται νεράκι η ζωή μου και θα χύνεται στις πέτρες δίχως νόημα γι' αυτό Αγάπα με και ξέχασε λοιπόν πως παρασύρομαι και γείρε πάλι απάνω μου να γείρουμε αγάπη, μόνο αγάπη σου ζητώ ....... G. Δ Ε Κ
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/11/2005, 16:44:58 ΧΑΘΗΚΕ Ο ΑΟΡΙΣΤΟΣ ΦΟΒΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΧΕΙΜΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΣ ΤΑ ΦΥΛΛΑ ΣΟΥ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΕΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ... Εγώ στα χείλη σου, θυμάμαι πως ξαστέρωνε ο Απρίλης σου, εσύ λουλούδι κι έμοιαζα η γύρη σου, δυό σύννεφα που χάνονταν ευθύς, Εγώ στα χρόνια σου, σα ρόδο ανθισμένο στα σεντόνια σου, πετάς της μοναξιάς τα πανωφόρια σου και γέρνεις στο κορμί μου να κρυφτείς. Εσύ στην μέρα μου, να γίνεσαι η πανέμορφη Δευτέρα μου, να λάμπεις μεσ΄την γήινη τη σφαίρα μου, και να΄σαι η αλήθεια μιάς ζωής. ΕΤΣΙ... ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ. ΄Αλλο εγκύπτω, άλλο ενσκήπτω κι άλλο εμπίπτω. ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. Edited by - ΑΦΡΟΔΙΤΗ on 26/11/2005 16:45:49
galadriel ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" 3264 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/11/2005, 20:01:38 Κι ένα δωμάτιο μ' επένδυση θωπείας που επαναλαμβάνεται. Οδ.Ελύτης G. Δ Ε Κ
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/11/2005, 11:11:20 Οι γερασμένοι εραστές περιμένουν ψυχομαχούν ακόμα. Οι καθαροί ζουν τον έρωτα πάνω στο σεντόνι των πρώτων ανοιξιάτικων λουλουδιών που κρατούν μέσα τους. ΄Ενα κόκκινο λουλούδι σημαδεύει τους θόλους του ουρανού. Ο λόγος της αλήθειας. Των στιγμών. Των φωνών. Των ονείρων. ΑΦΡΟΔΙΤΗ-ΔΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΚΟΣ. ΕΝΑ.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ.