Συγγραφέας |
Θέμα |
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 18/09/2004, 01:19:24
Ω ΚΟΚΚΟΡΑ Ώ κόκκορα, ώ κράχτη της αυγής ώ ηλιοφόρε και πτηνόμορφε τοξότη. Οι βασιλιάδες σε μιμήθηκαν βάζοντας στο κεφάλι τους επάνω την κορώνα σου κι έχοντας για σπιρούνια των ποδιών σου τα πηρούνια. Κόκκορα πάντα σου κρατείς τη μυστική σου εκείνη σχέση με το χρόνο και τον ήλιο; Λέγε στους κριτικούς ότι ξοφλήσανε. Λέγε στους χούλιγκαν πως είναι ντεμοντέ. Κόκκορα είσαι το βουνό που έχει για ουρά το ουράνιο τόξο και κεφάλι του τον ήλιο; Κόκκορα το λειρί σου μοιάζει με τα' ******* του Θεού και με τα γένια του Διαβόλου. Κόκκορα τα παιδιά του σωληνάριου σ' έχουν δει μονάχα στο τσιγκέλι ή στην κατάψυξη. Κόκκορα άσχημα την έχουμε. Οι κακογαμημένοι θέλουν να μας σφάξουν. Κοκκορα ο Νίτσε τους χαστούκισε. Κόκκορα πώς φοβούνται το φαλλό. Κόκκορα οι έμποροι μισούν τους ποιητές. Κόκκορα καταστρέφουν τον αέρα, τα νερά, τα δάση, το κορμί, την ομορφιά για να γυρεύουμε την έκσταση στην "άσπρη" τους. Κόκκορα είσαι λέκτωρ ή αλέκτωρ; Κόκκορα θα ζητήσουμε και σύνταξη; Θα βγούμε και οι δυό μαζί στην τηλεόραση; Θα μας αφήσουν; Κόκκορα κάποιοι θέλουν να μην έχει πια φωνή αυτός ο τόπος. Γ.Υ.
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/09/2004, 01:42:46
"Σε κλειστά βλέφαρα κλείσε τα μάτια... Τότε ακόμα κι οι πέτρες ζωντανεύουν"
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/09/2004, 03:36:39
Όπου κι αν κρύψεις ένα πράγμα θα το κλέψουν· όσο κι αν κρύψεις ένα πράγμα θα το χάσεις.Κρύψε τον κόσμο μες στον κόσμο και κανείς δε θα τον κλέψει. Κρύψε τον κόσμο μες στον κόσμο και ποτέ δεν θα τον χάσεις. Τσουάγκ Τσου |
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/09/2004, 03:48:37
Εκεί στο χορό του θανάτου έκλεισα για μια στιγμή τα ματια Κι ήταν η γή που χτυπούσε τα πόδια αέρηδες τα χέρια μου κινούσαν Σαν τα ξανάνοιξα ήξερα... Τα σκοτάδια δε θα 'ταν ποτέ ξανά τα ίδια
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
gretel
Πρώην Συνεργάτης
Aruba
3518 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/09/2004, 05:04:46
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΝΑΧΙΚΟ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΟΛΩΝ ΟΣΩΝ ΕΠΡΑΞΑ ΒΥΘΙΣΤΗΚΑΝ ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΒΡΩ ΕΣΕΝΑ. ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ: ΕΛΑ ΚΑΙ ΑΨΗΦΙΣΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΣΤΗΝ ΟΨΗ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΜΑΥΡΟ ΣΥΝΕΦΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η ΜΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΑΚΟΥΩ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΡΥΦΤΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΙ ΕΣΥ ΣΤΡΕΦΕΙΣ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ ΜΑΚΡΙΑ. ΘΑΡΘΩ ΚΑΙ ΘΑ ΑΨΗΦΙΣΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΕΧΩ ΔΕΙ, ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ, ΤΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΑΓΝΟΗΣΩ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΘΕΛΩ. ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΒΡΟΧΗ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΑΓΝΟΗΣΩ, ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΥΩ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ. ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΑΨΗΦΙΣΩ ΤΟΝ ΠΟΝΟ. ΓΙΑΤΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ,ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΞΕΚΛΕΙΔΩΝΕΙ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ Η ΜΕΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΜΕ ΚΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΡΥΦΤΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΠΙΑ ΚΑΙ ΠΝΙΓΟΜΑΙ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΩ ΞΑΝΑ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ. ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΚΥΚΛΟΣ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ, ΔΕ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΟΤΕ. ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ Η ΜΕΡΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ, ΟΥΤΕ Η ΝΥΧΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΥΣΑ ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ. "ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΕΝΑ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/09/2004, 13:23:08
Του κόσμου η Ιστορία αποτυπωμένη στο βιβλίο της ζωής. Είμαστ' όλα αυτά που πέρασαν και 'κεινα που θα 'ρθούν
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/09/2004, 07:49:54
Τ. Σ. ΕΛΙΟΤ 1888-1965 ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΠΟ ΠΝΙΓΜΟ Φληβάς ο Φοίνικας, δεκαπέντε μέρες πεθαμένος. Λησμόνησε την κραυγή των γλάρων, και το φούσκωμα του βαθιού πελάγου Και το κέρδος και τη ζημιά. Κάτω απ’ τη θάλασσα ένα ρέμα Έγλειψε τα κόκαλα του ψιθυρίζοντας. Μ’ ανεβοκατεβάσματα Πέρασε τα στάδια των γηρατειών του και της νιότης του Μπαίνοντας μέσα στη ρουφήχτρα. Εθνικέ ή Εβραίε Ω εσύ που γυρίζεις το τιμόνι κοιτάζοντας προς τον αγέρα Στοχάσου τον Φληβά που ήταν κάποτε όμορφος κι αψηλός σαν εσένα. «Είμαι το Πνεύμα που αρνείται διαρκώς»
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/10/2004, 02:01:23
Leonard Cohen - First We Take ManhattanThey sentenced me to twenty years of boredom For trying to change the system from within I'm coming now, I'm coming to reward them First we take Manhattan, then we take Berlin I'm guided by a signal in the heavens I'm guided by this birthmark on my skin I'm guided by the beauty of our weapons First we take Manhattan, then we take Berlin I'd really like to live beside you, baby I love your body and your spirit and your clothes But you see that line there moving through the station? I told you, I told you, told you, I was one of those Ah you loved me as a loser, but now you're worried that I just might win You know the way to stop me, but you don't have the discipline How many nights I prayed for this, to let my work begin First we take Manhattan, then we take Berlin I don't like your fashion business mister And I don't like these drugs that keep you thin I don't like what happened to my sister First we take Manhattan, then we take Berlin I'd really like to live beside you, baby ... And I thank you for those items that you sent me The monkey and the plywood violin I practiced every night, now I'm ready First we take Manhattan, then we take Berlin I am guided Ah remember me, I used to live for music Remember me, I brought your groceries in Well it's Father's Day and everybody's wounded First we take Manhattan, then we take Berlin
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/10/2004, 02:34:07
Ο καθένας βλέπει αυτό που θέλει να δει Η ουσία των πραγμάτων απορρίπτεταιΜια κίνηση συμβαίνει πανω απ' την συνάφεια του κοσμου μα το ψεμα μας κρατάει ζεστούς Κοίτα πως πιπιλάνε με μανία το βυζί της γης κοιτα πως αργα με ξυράφι κόβουν τη ρώγα της Δες ποσο εύκολα πάλιωσε η νέα εποχή Ποσο σάπια ήταν απ' την αρχή... Δες ποσο σταθερά απλώνεται η μόλυνση στα κυτταρα του εγκεφάλου. Πως φυλακίζονται προθυμα στον ιστό που εφτιαξαν Σα σε σπίτι ζεστό κουρνιάσανε αποκοιμήθηκαν γλυκά κι αργοπεθαίνουν...
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
wendigo
Μέλος 3ης Βαθμίδας
561 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/10/2004, 03:02:00
Epistle to Be Left in the Earth Archibald Macleish (1892-1982) . . . It is colder now, there are many stars, we are drifting North by the Great Bear, The leaves are falling, The water is stone in the scooped rocks, To southward Red sun grey air: The crows are Slow on their crooked wings, the jays have left us: Long since we passed the flares of Orion. Each man believes in his heart he will die. Many have written last thoughts and last letters. None know if our deaths are now or forever: None know if this wandering earth will be found. We lie down and the snow covers our garments. I pray you, You (if any open this writing) Make in your mouths the words that were our names. I will tell you all we have learned, I will tell you everything: The earth is round, There are springs under the orchards, The loam cuts with a blunt knife, Beware of Elms in thunder, The lights in the sky are stars – We think they do not see, We think also The trees so not know nor the leaves of the grasses hear us: The birds too are ignorant. Do not listen. Do not stand at dark in the open windows. We before you have heard this: they are voices: They are not words at all but the wind rising. Also none among us has seen God. (. . . We have thought often The flaws of sun in the late and driving weather Pointed to one tree but it was not so.) As for the nights I warn you the nights are dangerous: The wind changes at night and the dreams come. It is very cold, there are strange stars near Arcturus, Voices are crying an unknown name in the sky No Method, No Guru, No Teacher
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/10/2004, 03:07:51
The Faith Μουσική, Στίχοι: Leonard CohenThe sea so deep and blind The sun, the wild regret The club, the wheel, the mind, O love, aren’t you tired yet? The club, the wheel, the mind O love, aren’t you tired yet? The blood, the soil, the faith These words you can’t forget Your vow, your holy place O love, aren’t you tired yet? The blood, the soil, the faith O love, aren’t you tired yet? A cross on every hill A star, a minaret So many graves to fill O love, aren’t you tired yet? So many graves to fill O love, aren’t you tired yet? The sea so deep and blind Where still the sun must set And time itself unwind O love, aren’t you tired yet? And time itself unwind O love, aren’t you tired yet? Απ' το καινουριο αλμπουμ "Dear Heather"
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 16/10/2004, 14:34:46
ΕΡΧΟΜΑΙ Δεν ξέρω αν ο Ρίτσος ή ο Όμηρος είναι που μ' έπεισε να μπω στον Δούρειο Ίππο έχοντας μόνο ένα σπαθί κι έναν καθρέφτη. Έρχομαι από την έρημο εκεί όπου ή άμμος είναι ή συντριβή κάθε μορφής. Έρχομαι από τις Άρκτους, κουβαλώντας ένα τσουβάλι άστρα και κρατώντας στο χέρι μου μια μάσκα φεγγαριού. Έρχομαι απ' το καλύβι το πλεγμένο μ' αστραπόκλαδα. Έρχομαι από 'να σπίτι καμωμένο από καθρέφτες. Έρχομαι απ' το φαράγγι το κυρτό όπως σπαθί μισό από χιόνι και μισό από λουλούδια. Έρχομαι από τις όχθες του βουνίσιου ποταμού εκεί που καταρράχτες ασκητές στέκονται όρθιοι μες στα πέτρινα πιθάρια. Έρχομαι απ' το Βορρά· με παγοπέδιλα δυο μισοφέγγαρα γλιστρούσα διαρκώς πάνω στα χιόνια τρεις χιλιάδες χρόνια. Έρχομαι απ' των Τατάρων τις ορδές· είμαι ο στρατιώτης πού 'σφαξε τον Αττάρ κ' είμαι επίσης ο ίδιος ο Αττάρ και το μαχαίρι πού τον έσφαξε. Έρχομαι απ' το μαύρο γαλαξία των μυρμηγκιών που παρασέρνει μια πεταλούδα πεθαμένη σα να είναι ιστιοφόρο αγγέλου σα να είναι ο Ίκαρος μετά από την πτώση του. Έρχομαι απ' την Ελλάδα που με χέρι την Πελοπόννησο ξαμώνει και σκορπά γύρω της τα νησιά για να μην είναι μόνη της απλωμένη μες στη θάλασσα. Έρχομαι από την τρύπα ενός σάπιου κλωναριού όπου ιερουργούσα με στολή άγριας μέλισσας είτε φορούσα άμφια πεταλούδας. Έρχομαι από το σούρουπο εκει της Θετταλίας, οπού βόσκησα για χίλια χρόνια ένα κοπάδι από φωτιές. Έρχομαι απ' το βιβλίο του Αναξίμανδρου· σ' αυτό βρίσκομαι πάντα όπου κι αν πηγαίνω. Με ρώτησαν από που έρχομαι. Τι να τους έλεγα; Δεν θα με καταλάβαιναν και τότε θα μ' οδηγούσανε δεμένο στον ψυχίατρο. "Έρχομαι" είπα, έτσι απλά, "απ το Αγρίνιο", κρύβοντας μες τη λέξη αυτή όσο μπορούσα το "άγριος", το "νι", και προ παντός το "ο", πού 'ναι πηγάδι και παγίδα, σπίτι μου και καθρέφτης και λαβύρινθος (μα ναι ο πιο πολύπλοκος λαβύρινθος κι ας φαίνεται τόσο απλό, ένα μικρό δαχτυλιδάκι). Γιάννης Υφαντης |
kapodistria
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4652 Μηνύματα |
Απεστάλη: 19/10/2004, 13:13:37
LEGEND 1900, Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ... ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΖΩΗΣ... ΝΑΙ,ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΤΡΑΝΤΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΠΥΘΜΕΝΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΒΙΩΣΗΣ ΜΑΣ... ΓΙΑ ΝΑ ΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΜΑΣ... ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ... ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ...
(ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ...)
Έγιναν τεχνικές επεμβάσεις για την καλύτερη αισθητική της σελίδας ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 19/10/2004, 19:34:50
Κι έγω σ' ευχαριστώ για την υπέροχη φωτογραφία! Βέβαια είναι λιγο καταστροφική για τη σελίδα. Ασε που και να θες να τη σβήσεις δε μπορειςanyway Να 'σαι καλά
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/10/2004, 01:52:16
Έχω ενα τερατάκι που κατεβαίνει απο την παρεγκεφαλίδα καθεται πίσω μου και καρφώνει μαχαίρια στην πλάτη μου Αντέχω στο πόνο καρτερικά Ανάβω τσιγάρο/ Πότε, πότε το ταϊζω να μ' αφήνει ήσυχο..."Αστρο θαμπό του πρωινού για χαρη σου αγρυπνούμε Η αναπνοή μας σου μιλά κι οι βράχοι κρυφακούνε..."
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/10/2004, 02:01:29
Περάσαμε στην αυγερινή εκπομπή...λίγες σελίδες πίσω Το φεγγάρι ασημένιο και κρύο Κι όμως τα σταφύλια ελιωσαν στο ποτήρι Εκλεισ' η μέρα Εκλεισ' η ώρα Εκλεισ' η στιγμή
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
kapodistria
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4652 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/10/2004, 20:40:35
quote: Εκλεισ' η μέρα Εκλεισ' η ώρα Εκλεισ' η στιγμή...
ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
|
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/10/2004, 08:37:25
Ντυσου καλα ερχεται κρυο.Και κλειδωσε καλα ασφαλισε πορτες και παραθυρα. Παντου οπου νομιζεις οτι κινδινευεις κλειδωσε. Και μην ξεχασεις να κρεμασεις το κλειδι αριστερα της καρδιας σου.
«Είμαι το Πνεύμα που αρνείται διαρκώς»
|
manos
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2467 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/10/2004, 22:53:45
αγαπη που διδαξε αγαπη και ενοιωσε την μοναξια,.... δακρυ που εφερε αλλο δακρυ και με αφησε στην ερημια,.... να ακουω τους παλμους των σκεψεων μου ξανα και ξανα,.... που χανονται στα λογια σου ,στην οπτασια σου και ξεμακραινουν.... σαν τους χτυπους της καρδιας μου,.....σε πορεια αντιθετη... για να μην σε αντικρυσουν και για παντα σταματησουν.....ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΟΤΣΑΚ. με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας http://www.e-missos.gr/index.php?module=pagemaster&PAGE_user_op=view_page&PAGE_id=406 WHISPERS OF THE DREAMS |
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/11/2004, 00:33:07
Bob Dylan - Mr. Tambourine ManHey! Mr. Tambourine Man, play a song for me, I'm not sleepy and there is no place I'm going to. Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me, In the jingle jangle morning I'll come followin' you. Though I know that evenin's empire has returned into sand, Vanished from my hand, Left me blindly here to stand but still not sleeping. My weariness amazes me, I'm branded on my feet, I have no one to meet And the ancient empty street's too dead for dreaming. Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me, I'm not sleepy and there is no place I'm going to. Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me, In the jingle jangle morning I'll come followin' you. Take me on a trip upon your magic swirlin' ship, My senses have been stripped, my hands can't feel to grip, My toes too numb to step, wait only for my boot heels To be wanderin'. I'm ready to go anywhere, I'm ready for to fade Into my own parade, cast your dancing spell my way, I promise to go under it. Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me, I'm not sleepy and there is no place I'm going to. Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me, In the jingle jangle morning I'll come followin' you. Though you might hear laughin', spinnin', swingin' madly across the sun, It's not aimed at anyone, it's just escapin' on the run And but for the sky there are no fences facin'. And if you hear vague traces of skippin' reels of rhyme To your tambourine in time, it's just a ragged clown behind, I wouldn't pay it any mind, it's just a shadow you're Seein' that he's chasing. Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me, I'm not sleepy and there is no place I'm going to. Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me, In the jingle jangle morning I'll come followin' you. Then take me disappearin' through the smoke rings of my mind, Down the foggy ruins of time, far past the frozen leaves, The haunted, frightened trees, out to the windy beach, Far from the twisted reach of crazy sorrow. Yes, to dance beneath the diamond sky with one hand waving free, Silhouetted by the sea, circled by the circus sands, With all memory and fate driven deep beneath the waves, Let me forget about today until tomorrow. Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me, I'm not sleepy and there is no place I'm going to. Hey! Mr. Tambourine Man, play a song for me, In the jingle jangle morning I'll come followin' you.
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/11/2004, 00:41:25
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/11/2004, 01:12:05
Κατι φωτίζει το πανί που τ' ακροδάχτυλά μου ψηλαφήζουν Καθως εσυ απ' την άλλη μεριά μαραμένες σκιές αφομιώνεις... Το φως καιει μισοφέγγαρα στα νύχια μου να 'χω τις νυχτες απόλυτες που 'ρχονται να φωτίζω ουρανούς αναμεσα σε κελιά καρβουνιασμένα ξυπόλητος σα θα γυρίζω να γυαλίζει το υγρό των ματιών μου καθως η ζωή , που δε θα τολμώ γυρω μου να κοιτάξω, θα παίρνει αρμονικά την εκδίκηση της στο χάος. Ακαμπτε κόσμε θα λυγίσεις...
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/11/2004, 01:02:16
Δεν τρέχει τίποτα Μάνα. Απλώς αιμορραγώ.
Το σκοτάδι στο διάλειμμα του μεσημεριού, σκιάζει ακόμα και το ασημένιο κουτάλι, τη χειροποίητη λεπίδα, το μπαλόνι του μικρού παιδιού. Σβήνει τον ήλιο και το φεγγάρι κι’ εσύ μαθαίνεις πολύ γρήγορα, πως δεν ωφελεί να προσπαθείς να καταλάβεις. Αιχμηρές απειλές αψηφούν με καταφρόνια Τις παρατηρήσεις αυτοκτονίας να ξεσκίζονται Από το χρυσό επιστόμιο του τρελού. Το τρύπιο κέρας παίζει χαμένα λόγια Που αποδείχτηκαν προειδοποιήσεις. Ξεκούραστη η γέννηση, κουραστικός ο θάνατος. Η σελίδα του πειρασμού, φεύγει πετώντας από την πόρτα Την ακολουθείς και βρίσκεσαι στον πόλεμο. Παρατηρείς καταρράκτες που βρυχώνται από οίκτο. Θέλεις να βογκήξεις, αλλά όχι όπως πριν, Γιατί ανακαλύπτεις πως δεν θα είσαι, παρά μόνο ένας ακόμα που κλαίει. Γι’ αυτό, μη φοβηθείς αν ακούσεις κάποιον ξένο ήχο στα αυτιά σου. Δεν τρέχει τίποτα μάνα. Απλώς αναστενάζω. Τους ίδιους ιδιωτικούς λόγους Σπουδαίους ή ασήμαντους, Μπορείς να δεις σε νίκες προειδοποιητικές, σε ήττες, Όπως στα μάτια εκείνων που φωνάζουν Για να κάνουν όσους θα έπρεπε να σκοτωθούν, να σέρνονται. Ενώ άλλοι, λένε πως δεν μισούν τίποτα άλλο, παρά μόνο το μίσος. Λέξεις απογοητευμένες, γαβγίζουν σαν σφαίρες Καθώς οι θνητοί θεοί σκοπεύουν το στόχο τους Φτιάχνοντας τα πάντα από πιστόλια –παιχνίδια που σπιθοβολούν. Ως και Χριστούς στο χρώμα της σάρκας, Που φωσφορίζουν στο σκοτάδι. Χωρίς να ψάξεις πολύ, είναι εύκολο να δεις Ότι σχεδόν τίποτα δεν έχει απομείνει ιερό. Ενώ οι ιεροκήρυκες κηρύττουν για σκοτεινά πεπρωμένα, Και οι δάσκαλοι διδάσκουν πως η γνώση περιμένει να σε οδηγήσει σε πιάτα με εκατοντάδες δολάρια, η καλοσύνη κρύβεται πίσω από τις πύλες της. Αλλά ακόμη και αυτός ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Θα πρέπει κάποτε να σταθεί γυμνός. Αν και οι δρόμοι του νόμου έχουν εδραιωθεί, Μόνο από τα κόλπα των ανθρώπων πρέπει να ξεφύγεις. Και δεν τρέχει τίποτα μάνα. Θα τα καταφέρω. Ενώ η ζωή συνεχίζει το δρόμο της έξω και τριγύρω σου, Διαφημίσεις σε εξαπατούν και σε κάνουν να πιστεύεις ότι εσύ είσαι ο μόνος που θα καταφέρει ότι δεν κατάφερε κανείς. Ότι θα κερδίσεις ότι δεν κερδήθηκε ποτέ. Χάνεσαι και παρουσιάζεσαι ξανά. Ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι δεν έχεις να φοβηθείς τίποτα. Είσαι μόνος. Στο πλάι σου κανείς. Μα να μια μακρινή φωνή τρεμουλιαστή και μπερδεμένη Ξαφνιάζει τα κοιμισμένα σου αυτιά Και ακούς πως κάποιος πιστεύει ότι σε βρήκε στ’ αλήθεια. Κάποιο ερώτημα ανάβει στα νεύρα σου, Αλλά ξέρεις πως δεν υπάρχει απάντηση ικανή να σε γεμίσει, Να σε σιγουρέψει να μην παραιτηθείς, Να το κρατήσεις μέσα στο μυαλό σου κι’ όχι να το ξεχάσεις, Ότι δεν ανήκεις ούτε σ’ αυτόν, ούτε σ’ αυτήν, ούτε σ’ αυτό. Αν και οι αφέντες φτιάχνουν τους κανόνες για τους σοφούς και τους βλάκες, εγώ δεν έχω τίποτα μάνα που να ζω γι’ αυτό. Για όσους πρέπει να υπακούν την εξουσία που δεν εκτιμούν καθόλου, Για όσους μισούν τις δουλειές τους και τη μοίρα τους, Για όσους ζηλεύουν εκείνους που είναι ελεύθεροι Και κάνουν ότι κάνουν μόνο και μόνο Για να μην είναι τίποτα παραπάνω Από την ίδια τους την επένδυση. Ενώ μερικοί βαφτισμένοι χωρίς αρχές Με τυπικές γιορταστικές γραβάτες Μασκαρεμένοι σε κοσμικές λέσχες, Επαναστάτες που θέλουν να κρίνουν ελεύθερα, Δεν λένε τίποτα άλλο, παρά μόνο ποιον να κάνεις είδωλό σου Και να λες ο θεός να τον έχει καλά. Ενώ αυτός που τραγουδάει με φλογισμένη γλώσσα, Και λαρυγγίζει στις χορωδίες των απόκληρων Με τη φάτσα του στραπατσαρισμένη Από τις τανάλιες της κοινωνίας, Δεν νοιάζεται να ανέβει πιο ψηλά, Παρά μόνο να κατεβεί πιο χαμηλά ακόμη, Στην τρύπα που βρίσκεται. Εγώ βέβαια, ούτε κακό θέλω να κάνω, Ούτε ευθύνες να ρίξω Σε οποιονδήποτε ζει μέσα σε κάποια τρύπα. Αλλά δεν τρέχει τίποτα μάνα, αν μπορώ να τον ευχαριστήσω. Γριές κυρίες περιορισμένες στο σεξ, δικαστές, Έχουν το θράσος να προβάλλουν κάποια αόριστα ήθη, Να κατηγορούν και να χαζεύουν, Ενώ το χρήμα δεν μιλάει, αλλά βρίζει. Ποιος αλήθεια νοιάζεται για την αισχρότητα; Τα πάντα είναι προπαγάνδα και κίβδηλα. Σ’ αυτούς που υπερασπίζονται ότι δεν μπορούν να δουν, Με μια σίγουρη αλαζονεία φονιά, Τους τη δίνει κατακέφαλα πολύ πιο άγρια Όταν πρόκειται για όσους πιστεύουν Ότι ο θάνατος δεν θα πέσει πάνω τους. Καμιά η ζωή πρέπει να γίνεται μοναχική. Τα μάτια μου σκοντάφτουν πάνω σε κατάμεστα νεκροταφεία. Κάλπικοι θεοί, γρατζουνάω τη μικρότητα που παίζει τόσο βάναυσο παιχνίδι. Περπατάω ανάποδα φορώντας τις χειροπέδες μου Κλωτσάω με τα πόδια μου για να τις σπάσω. Λέω: “Eντάξει. Μπούχτισα. Τι άλλο έχετε να μου δείξετε;” Κι’ αν μπορούσε κανείς να δει τις οπτασίες μου, Ίσως να μου έπαιρναν το κεφάλι στην καρμανιόλα. Μα δεν τρέχει τίποτα μάνα. Αυτή είναι η ζωή. Αυτή είναι.
BOB DYLAN Μεταφραση:Orfeus
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/11/2004, 01:02:06
Αυτοί που δε θα πεινάσουν ποτέ είναι αυτοι που τρέφονται απ' τις σάρκες των άλλων...
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/11/2004, 01:03:36
Βλέπεις τα δυο μηδενικά στο τέλος μου; Ειναι τα μάτια μου Είναι πηγάδια που μέσα τους βουτάει και βγαζει νερό για να πλυθει να πιει νερό ή να πνιγεί και να χαθεί απο τα ματια μου και μέσα τους ο κόσμος όλοςΚαι να κοιτάει απο μέσα ανάμνηση νεκροζώντανος Καταδικασμένος να βλέπει, χωρις να ξεκουνάει, την ομορφιά που θα ταν, αν ήταν Σε μια καρέκλα ριζωμένη στο παράθυρο Ψυχώ...
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
kapodistria
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4652 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2004, 17:06:08
ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΑΞΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ... ΝΑ ΔΩ ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ, ΝΑ ΔΩ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΝΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ... ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΥΓΗ!!! ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ...
ΜΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΦΙΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΠΑΝΤΑ... ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ.
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2004, 21:30:35
Λάθος φωτογραφία έβαλες Καποδίστρια... Και οι δυο κλειστά τα 'χουν τα μάτια! |
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/11/2004, 02:37:29
"Ωχ, πηδώ, χοροπηδώ κι έχω ένα τσίρκο ηλεκτρικό μες στο μυαλό μου μες στο μυαλό μου που ‘χει όρια και μια ελευθερία ζόρικια αλίμονό μου"Δ. Σαββόπουλος - Μπάλος
Tον ψίθυρο των άστρων έπιασε η γκλάβα μου... Αρμονία και χάος |
galadriel
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
3264 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/11/2004, 08:18:27
One pill makes you larger And one pill makes you small And the ones that mother gives you Don't do anything at all Go ask Alice When she's ten feet tallAnd if you go chasing rabbits And you know you're going to fall Tell 'em a hookah smoking caterpillar Has given you the call Call Alice When she was just small When men on the chessboard Get up and tell you where to go And you've just had some kind of mushroom And your mind is moving low Go ask Alice I think she'll know When logic and proportion Have fallen sloppy dead And the White Knight is talking backwards And the Red Queen's "off with her head!" Remember what the dormouse said: "Feed your head Feed your head Feed your head" "I pass the test.... I will diminish, and go into the West, and remain Galadriel"
|
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/11/2004, 02:35:44
Still Got the Blues Gary Moore ________
Used to be so easy to give my heart away But I found out the hard way, there's a price you have to pay I found out that love was no friend of mine I should have known time after time So long, it was so long ago, but I've still got the blues for you Used to be so easy to fall in love again But I found out the hard way, it's a road that leads to pain I found that love was more than just a game You're playin' to win, but you lose just the same So long, it was so long ago, but I've still got the blues for you So many years since I've seen your face Here in my heart, there's an empty space where you used to be So long, it was so long ago, but I've still got the blues for you Though the days come and go, there is one thing I know I've still got the blues for you
|
|
Το Θέμα καταλαμβάνει 18 Σελίδες: |
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|