Edited by - panpam on 25/03/2009 15:18:17

Ελεύθερη μετάφραση
Ο αυτοκράτορας είχε γίνει έξαλλος , και οι υποψίες του στρεφόταν προς όλους τους διάσημους φιλοσόφους και γενικά τους μορφωμένους και επιπλέον κάποιους επιφανείς (σ.μ. εθνικούς) αυλικούς . Όλοι κατηγορήθηκαν ότι συνωμοτούσαν εναντίον του Ουάλη , και παντού ακούγονταν θρήνοι και οδυρμοί . Γέμισαν οι φυλακές από αθώους , και στις πόλεις σύρονταν στους δρόμους άνθρωποι περισσότεροι από όσους αφέθηκαν να παραμείνουν στα σπίτια τους . Οι φρουροί των φυλακών όπου κρατούνταν άδικα τόσος κόσμος , δήλωναν πως δεν επαρκούν και φοβούνταν μήπως αποδράσουν βίαια οι κρατούμενοι , καθώς ήταν πολύ περισσότεροι απ’ αυτούς .
Οι συκοφάντες κυκλοφορούσαν δίχως κανένα κίνδυνο με μόνη υποχρέωση να καταγγέλλουν άλλους , όσο για τους κατηγορούμενους άλλοι καταδικάζονταν σε θάνατο δίχως να έχει αποδειχθεί η ενοχή τους , και άλλοι έχαναν τις περιουσίες τους αφήνοντας τις γυναίκες , τα παιδιά και τους συγγενείς τους μέσα στη δυστυχία . Ο απώτερος σκοπός των ποικίλων αυτών παρανομιών ήταν να γεμίση το δημόσιο ταμείο με χρήματα .
Ο πρώτος διάσημος φιλόσοφος που εκτελέστηκε ήταν ο Μάξιμος , και ύστερα ο Ιλάριος απο την Φρυγία ο οποίος κάποτε είχε ερμηνεύσει έναν δυσοίωνο χρησμό , ο Σιμωνίδης και ύστερα ο Πατρίκιος και ο Ανδρόνικος από την Καρία . Όλοι αυτοί ήταν κάτοχοι υψηλής παιδείας και καταδικάστηκαν από φθόνο και δίχως νόμιμες διαδικασίες .
Η σύγχυση που επικρατούσε παντού ήταν τόσο μεγάλη , που ο κάθε συκοφάντης συνοδευόμενος από όχλο μπορούσε να μπαίνη σε όποιο σπίτι ήθελε , να αρπάζη όποιον έβρισκε και να τον παραδίδη στον δήμιο δίχως να προηγηθή δίκη . Επικεφαλής αυτής της εγκληματικής εκστρατείας ήταν ο Φήστος , άνθρωπος ικανός για κάθε είδους ωμότητα , τον οποίον είχε διορίσει ανθύπατο Ασίας ο αυτοκράτορας για να μην αφήση κανένα μορφωμένο άνθρωπο ζωντανό , και εκείνος πραγματοποίησε την αυτοκρατορική απόφαση . Τους αναζητούσε όλους και όσους έβρισκε τους θανάτωνε χωρίς δίκη , ενώ τους υπόλοιπους τους εξανάγκαζε σε αυτοεξορία . Έτσι έφτασε στο κορύφωμά της η συμφορά που έπληξε τις πόλεις με αφορμή τις κατά του Θεοδώρου κατηγορίες .
Αυτά τα ολίγα φίλε panpam προς το παρόν , και επιφυλάσσομαι να εμπλουτίσω την προσωπική σου έρευνά στο μέλλον και με άλλα ντοκουμέντα .

quote:

---

trexagireve
Οι διάφοροι που αφηγούνται γεγονότα,κάτω απο ιδιότροπες
και περίεργες γωνίες της και παραδοξολογούν, αυτοί, θεωρούνται
τουλάχιστον, παράξενοι...

---

Αυτοί οι παράξενοι φίλε Βαγγέλη δεν είναι άλλοι από τους ιστορικούς χρονογράφους της εποχής αρκετοί από τους οποίους είναι ιερωμένοι που αφηγούνται με καμάρι για την επιβολή της θρησκείας τους τις συντελούμενες ωμότητες .

quote:

---

trexagireve
Η σύγκριση δε με τους ...ταλιμπάν, με συγχωρείς, αλλά, άλλους
συνειρμούς μου δημιουργούν κι όχι συσχέτιση με τον χριστιανισμό...

---

Οι ταλιμπάν απέρριψαν την πρόταση της ΟΥΝΕΣΚΟ να τα αγοράση και να τα μεταφέρη και ανατίναξαν τα περίφημα γιγάντια αγάλματα του Βούδα , κατέστρεψαν όλα τα ειδώλια και τα αγάλματα του μουσείου της Καμπούλ , έκαψαν όσα βιβλία δεν συμφωνούσαν κατά την γνώμη τους με το κοράνι έκλεισαν τα σχολεία και άφησαν μόνο τα ιεροδιδασκαλεία κλπ , κλπ . Τι έκαναν λιγότερο οι χριστιανοί από τους ταλιμπάν ;;;

quote:

---

trexagireve
Η ιστορία έχει καταγράψει μια ήρεμη πορεία του χριστιανισμου που
ποτέ δεν επιβλήθηκε σε κανέναν άλλο λαό, ποσο μάλλον τους
ίδιους τους χριστιανούς..Το μόνο που σε πειράζει είναι η ταχεία
διάδοσις του σε όλο τον κόσμο..

---

*

quote:

---

panpam
"Συ είπας" τον Κορδάτο "αναξιόπιστο". Δεν τον θεωρώ καθόλου αναξιόπιστο αλλά χρησιμότατο. Όμως κοντά στο νου κι γνώση.
Όταν διαβάζει κανείς ένα βιβλίο είναι καλό να έχει υπόψη το ιστορικό πλαίσιο του συγγραφέα, τα δεδομένα που είχε στη διάθεσή του αλλά και τα προσωπικά του "κολλήματα". Γνωρίζοντας αυτά μπορεί να δει το τι γράφει κάποιος και γιατί. Είπα ότι ο Κορδάτος μ' αρέσει. Αλλά δεν μοιράζομαι και δεν συμφωνώ με συμπεράσματα που έβγαζε από εμπάθειες ή από ξεπερασμένες αντιλήψεις και δεδομένα. Κρύβει πολλά αβάσιμα πράγματα πίσω από προσεκτική φρασεολόγία. Ούτε είναι κανείς υποχρεωμένος να συμφωνεί με όλα όσα γράφει κάποιος.

---

Χμ... και οι χριστιανοί που πετούσαν αντικείμενα στη βιτρίνα του "Ιανού" κατά την παρουσίαση του βιβλίου "Μ εις τη ν" προφανώς δεν ήταν χούλιγκανς.

Οι χριστιανοί που διαδήλωναν έξω από τον κινηματογράφο που παιζόταν "ο τελευταίος πειρασμός" ή ο "Κώδικας Da Vinci", απαιτώντας να κατεβεί το έργο και προπηλακίζοντας όποιον έμπαινε μέσα, ούτε αυτοί ήταν χούλιγκανς.

Οι χριστιανοί που καίγανε το βιβλίο του Καζαντζάκη στην πλατεία Αριστοτέλους, προφανώς ούτε αυτοί ήταν χούλιγκανς.

quote:

---

trexagireve
Η σύγκριση με ταλιμπάν και μουσουλμάνους, τουλάχιστον ατυχής,
πρώτον γιατί οι χριστιανοί διώχθηκαν και δεν δίωξαν

---

Οι χριστιανοί μόνον δίωξαν και δεν διώχτηκαν από κανέναν.

Πολλά τα τεκμήρια των διώξεων που επιχείρησαν, κανένα τεκμήριο για τις δήθεν διώξεις που δήθεν υπέστησαν οι αιρετικοί Ιουδαίοι.

quote:

---

trexagireve
αφού πρώτη
αρχή είναι αγάπα το εχθρό σου, γύρνα και το άλλο μάγουλο

---

Η αρχή του χριστιανισμού συνοψίζεται σ'αυτό που είπε ο αρχιεροεξεταστής Μπερνάρ Γκούι: "Με τον αιρετικό δεν κάνεις διάλογο. Του μπήγεις το σπαθί στην κοιλιά, όσο πιο βαθιά μπορείς". Και σ'αυτό οι χριστιανοί αποδείχτηκαν εξαίρετοι.

quote:

---

trexagireve
Δεύτερον, είναι βάρβαροι οι ταλιμπαν και οι χριστιανοί, ως δυτικό πια ...προιόν,σίγουρα πιο ήπιοι στην έκφραση...

---

Η βαρβαρότητα δεν έχει να κάνει με τη ... γεωγραφία, αλλά με την κοσμοθεωρία. Και η βαρβαρική ασιατική λαίλαπα των χριστιανών αποδείχτηκε όχι μόνο εφάμιλλη αλλά πολλάκις ανώτερη των ταλιμπάν... ειδικά στη χώρα που έδωσε τα φώτα του παγκόσμιου πολιτισμού.

quote:

---

trexagireve
Για τους ναούς, αγάλματα και τέτοια που γράφεις,νομίζω το
έχουμε ξαναπεί..Ατυχείς περιπτώσεις, μετρημένες στα δάχτυλα του
ενός χεριού, για 500 χρόνια αντιπαράθεσης

---

Τόσο μετρημένες στα δάχτυλα που η βυζαντινή νομοθεσία αναγκάστηκε να βγάλει νόμο που καλούσε τους χριστιανούς να μην καταστρέφουν τους ναούς μόνοι τους αλλά να αφήσουν αυτό το έργο στις ... κρατικές χριστιανικές δυνάμεις...

Αλλά ξέχασα... Δεν ξέρεις ανάγνωση.

quote:

---

trexagireve
Εδώ Παναθηναικός - Ολυμπιακός κι έχουν περισσότερες απώλειες απο όσες λές ότι προκάλεσαν οι χριστιανοί...Κι είναι καμια ..90 χρόνια κόντρα, βάζελοι - γαύροι...

---

Ομολογώ ότι τέτοια επιχειρήματα μόνον εσύ κι οι ευρωπαίοι τα φέρνετε. Ρε μπας και είναι η επίσημη γραμμή να λέτε ανοησίες;

macedon

Τελικά εκτός από καθολικούς, ορθόδοξους, κτλ. χριστιανούς, έχουμε και "χριστιανούς με ολίγη;"

quote:

---

trexagireve
Είσαι επίτηδες έτσι,
απο μίσος....

---

Μίσος εγώ; Γιατί, σου φαίνομαι για χριστιανός;

macedon

Ο Ιωάννης Ιταλός αν μή τι άλλο δεν ήταν δωδεκαθειστής, καταγόταν από την Ιταλία, εγκαταστάθηκε στην Κων/πολη για να γίνει μαθητής του Μιχαήλ Ψελλού, τον οποίο και διαδέχθηκε στην "έδρα της φιλοσοφίας".
Ερμήνευε κατά την Πλατωνική φιλοσοφία την αρχή του κόσμου και τον προορισμό του ανθρώπου. Δεχόταν την αιωνιότητα της ύλης, την αυθυπαρξία των ιδεών, την προύπαρξη της ψυχής και την μετεμψύχωση.Προπαντός ζητούσε να εξηγήσει με τη λογική τον τρόπο με τον οποίο ενώθηκαν στο Πρόσωπο του Χριστού οι δύο Φύσεις, Θεία και Ανθρώπινη.
Γι’ αυτό η Εκκλησία καταδίκασε τις απόψεις του.

Ακόμη θα πρέπει να αναφέρουμε και την πληροφορία που έχουμε ότι η δίωξις του Ιταλού έγινε κατ’ επιθυμία του Αλέξιου Α’.
Ο "αντιβυζαντινός" Cyril Mango γράφει: «έχουμε σοβαρούς λόγους να πιστεύουμε ότι η δίκη του Ιταλού είχε πολιτικά κίνητρα και ότι οι εναντίον του κατηγορίες ήταν, ως ένα βαθμό, κατασκευασμένες. Φαίνεται πως ο Ιταλός είχε αρκετές συμπάθειες ανάμεσα στους ανώτερους κληρικούς»
(Cyril Mango, Βυζάντιο. Η αυτοκρατορία της Νέας Ρώμης, εκδ. Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, σ. 174).

Ο Μιχαήλ Ψελλός είχε τον τίτλο του «ύπατου φιλοσόφου» και εθεωρείτο «η ψυχή» της εκπαίδευσης, ήταν ακόμη σύμβουλος του αυτοκράτορα.

Για να δούμε σταμάτησε ο χρόνος επί Χριστιανισμού? Ας διαβάσουμε λίγα πράγματα τόσο για την εκπαίδευση στο Βυζάντιο όσο και για επιστήμονες που άφησαν πολύτιμο έργο:

"Η ΜΕΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ άρχιζε από τα δέκα χρόνια του μαθητή και διαρκούσε
τέσσερα έως πέντε έτη.
Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης εμπλουτίζονταν με «τα των Ελλήνων γράμματα»,
με τη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας.
Άλλα μαθήματα ήταν η Ιστορία, η Φυσική ( βοτανική, ζωολογία, γεωγραφία ),
η Μουσική, η Γεωμετρία, η Αστρονομία και η Σημειογραφία.
Οι «φοιτητές» παρακολουθούσαν τις παραδόσεις των ειδικών καθηγητών, ρητόρων,
φιλοσόφων, γραμματικών και σημειογράφων στα διδασκαλεία που λειτουργούσαν
υπό τη μέριμνα της Εκκλησίας σε πολλές περιοχές της αυτοκρατορίας.

Η ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ήταν πρωταρχικό μέλημα του κράτους.
Ο Θεοδόσιος Β΄ ίδρυσε το 425 το Πανεπιστήμιο Κωνσταντινουπόλεως, όπου παραδίδονταν
μαθήματα αρχαίας ελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας, λατινικών,ρητορικής, φιλοσοφίας και δικαίου.
Ανώτατες και πανεπιστημιακές σχολές ιδρύθηκαν και λειτουργούσαν με τη φροντίδα
του κράτους στην Αλεξάνδρεια, τη Βηρυτό ,την Αθήνα , τη Θεσσαλονίκη τη Νίκαια
και φυσικά στην Κων/πολη ,όπως και σε άλλες πόλεις της Αυτοκρατορίας .
Οι νέες επιστήμες όπως η ιατρική και τα μαθηματικά συμπλήρωναν σταδιακά τις ήδη διδασκόμενες .
Το έργο της εκπαίδευσης βοηθούσαν εκτός από τους εκπαιδευτικούς και οι πλούσιες βιβλιοθήκες ,
δημόσιες ,ιδιωτικές και μοναστηριακές, όπως η βιβλιοθήκη του Πατριάρχη Φωτίου.

Αξιοσημείωτη είναι η προσφορά των μοναχών και στον τομέα της αντιγραφής έργων
αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, ορισμένα από τα οποία διασώθηκαν χάρη στη δική τους πρωτοβουλία.

"Είναι γενική διαπίστωση ότι η Βυζαντινή παιδεία συνετέλεσε ουσιαστικά όχι μόνο στη
διαμόρφωση του ιδιαίτερου χαρακτήρα του βυζαντινού πολιτισμού αλλά και στη διατήρηση
και διάδοση της Χριστιανικης και της Ελληνικής ανθρωπιστικης παιδείας.
Αυτή η περίοδος έχει να επιδείξει σημαντικές μορφές που έγιναν φορείς και διδάσκαλοι
αυτής της παιδείας ,όπως οι Πατέρες της Ορθόδοξης Χριστιανικής"
(STEVEN RUNCIMAN, ΒΥΖΑΝΤΙΟ & ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ)

Η βιβλιοθήκη της Μονής Σινά είναι η τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο και περιέχει περίπου
4.500 χειρόγραφους κώδικες, εκ των οποίων οι τρεις χιλιάδες είναι ελληνικοί
=====================================================================
Κάθε άλλο παρά "παπαδίστικη θεολογία" και τίποτε άλλο διδασκόταν στο Πανδιδακτήριον Κων/πόλεως, μάλιστα η θεολογία δεν αποτελούσε καν αντικείμενο του πανεπιστήμιου.
Ο Παν. Κανελλόπουλος, στην Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος,τονίζει ότι "το πανεπιστήμιο ήταν οργανωμένο σύμφωνα με τα παλαιά πρότυπα των εθνικών ανώτατων σχολών.
Διδασκόταν γραμματική, ρητορική (συνδυασμένη μ' αυτήν ήταν η φιλολογία), διαλεκτική (γενικότερα η φιλοσοφία), καθώς και αριθμητική, γεωμετρία, αστρονομία, μουσική. Παράλληλα με τους κλάδους αυτούς ίσχυε ως ιδιαίτερο σύστημα γνώσεων η επιστήμη του Δικαίου.
Η ιατρική μπορεί να διδασκόταν ανεξάρτητα, μπορεί όμως και συνδυασμένη μ' έναν από τους άλλους βασικούς κλάδους τεχνών και επιστημών."
«Περίεργο είναι ότι η θεολογία δεν ήταν κλάδος σπουδών στο κοσμικό πανεπιστήμιο.
Λειτουργούσε , ως ιδιαίτερο ίδρυμα που δεν είχε άμεση σχέση με το κράτος, η Πατριαρχική Σχολή, όπως και άλλες σχολές σε μοναστήρια. (Με περιφημότερη την σχολή της μόνης του Στουδίου, στην Κων/πολη.)»

Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι στο Πανδιδακτήριο η φοίτηση
ήταν δωρεάν !

Αυτά για τις σπουδές στην Πόλη την "κοινή των Ελλήνων εστία, διατριβή των μουσών, της επιστήμης απάσης διδάσκαλον, την των πόλεων βασιλίδα", όπως την χαρακτηρίζει ο Ανδρόνικος Κάλλιστος στην "Μονωδία επί τη δυστυχεί Κωνσταντινουπολει" (μετά την άλωση).

Σχολές και θετικοί επιστήμονες του Βυζαντίου

Μερικές από τις ανώτερες και ανώτατες σχολές επί Βυζαντίου:

1. Πανεπιστήμιο της Κωνσταντιπουπόλεως 5ος - 15ος αιώνας
Άκμασε από τον 10-13ο αιώνα. Τότε οι καθηγητές ονομάζονταν "φιλόσοφοι" και "μαΐστροι"
και οι έδρες "θρόνοι". Λειτούργησε μέχρι την Πτώση. Περιελάβανε αίθουσες διδασκαλίας
αλλά και πολυτελείς βιβλιοθήκες.

2. Σχολή της Νίκαιας. Λειτούργησε στην Νίκαια από το 1204 έως το 1261.

3. Πατριαρχική ακαδημία. Ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα.

4. Σχολή της Θεσσαλονίκης. Ιδρύθηκε το 1330

5. Σχολή του Μυστρά. Ιδρύθηκε το 1390

6. Σχολή της μονής του Προδρόμου , ιδρύθηκε από τον Ιωάννη Βατατζή και με διευθυντή τον
Νικηφόρο Βλεμμύδη.

7. Σχολή του Νικηφόρου Γρηγορά ,στην Κωνσταντινούπολη.

8. Ακαδημία των Θετικών επιστημών της Τραπεζούντας. Γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη επί
Μεγαλοκομνηνων. Καλλιεργήθηκαν κατά την περίοδο 1204-1461 τα μαθηματικά και η
αστρονομία.
Σύμφωνα με τον Δ. Κωτσάκη στο βιβλίο του " Διδάσκαλοι του γένους και
αστρονομία" Α9ηνα 1983, " κατά πάσα πιθανότητα, ελειτουργούσε κοντά σ' αυτήν και αστεροσκοπείο"

Ο Σ. Πλακίδης γράφει ότι είχαν αναπτυχθεί τόσο πολύ τα μαθηματικά και κυρίως η αστρονομία ώστε πολλοί που ενδιαφερόντουσαν γι' αυτήν έφευγαν ακόμη και από την Πόλη για να σπουδάσουν στην Τραπεζούντα.

9. Σχολή της Σμύρνης. Ιδρύθηκε από τον Νικηφόρο Βλεμμύδη τον 13ο αιώνα.

10. Σχολή της Καισαρείας

11. Σχολή της Εφέσου

κλπ.

Μερικοί από τους αξιόλογους επιστήμονες επί Βυζαντίου

Ζώσιμος 4ος-5ος αι.
Έλληνας Αλχημιστής από την Πανοπόλη της Αιγύπτου.
Αυτός πρώτος χρησιμοποίησε την λέξη "Χημεία" από την τέχνη της μαύρης γης της Αιγύπτου που ονομάζεται "χεμ".
Ένα από τα έργα του "περί ζύθων ποιήσεως" αποτελεί την αρχαιότερη συνταγή Παρασκευής μπύρας.

Αστέριος ο Αμασιεύς 5ος αι.
συγγραφέας με σπουδές στα μαθηματικά και την αστρονομία.

Ιάκωβος 5ος αι.
Ιατρός , φαρμακολόγος και βοτανολόγος

Προκλος ο Βυζάντιος 5ος-6ος αι.
Μαθηματικός και φιλόσοφος

Αμμώνιος 5ος-6ος αι.
Φιλόσοφος , μαθηματικός και αστρονόμος

Ασκληπιόδωρος ο Αλεξανδρεύς 5ος-6ος αι.
Ιατρός. Μαθηματικός και νεοπλατωνικός φιλόσοφος

Ιωάννης ο Λυδός 490-565
Ιστορικός , νομικός και αστρονόμος
από την Φιλαδέλφεια.

Ιουλιανος ο αρχιτέκτονας 5ος-6ος αι.
Μηχανικός και αρχιτέκτονας. Γνωστός από έναν μηχανισμό άντλησης νερού τον οποίον εφεύρε.

Σιμπλίκιος 5ος-6ος αι.
Φιλόσοφος και μαθηματικός
Δίδαξε στην Ακαδημία μέχρι που έκλεισε και μετά το κλείσιμο της πήγε στην Περσία για 5 χρόνια , όπου δίδαξε. Επέστρεψε όμως και δίδαξε στην Κωνσταντινούπολη.

Ανθέμιος ο Τραλλειανος 6ος αι.
αρχιτέκτονας (Αγια Σοφία) και συγγραφέας

Ισιδωρος ο Μιλησιος 6ος αι.
Αρχιτέκτονας και μαθηματικός
Ολοκλήρωσε την Αγία Σοφία.
Ίδρυσε στην Πόλη Σχολή Μηχανικών και υπήρξε δάσκαλος τους τελευταίου διευθυντή της Ακαδημίας Αθηνών του Δαμάσκιου.
ίδρυσε στην Κωνσταντινούπολη Σχολή Μηχανικών όπου διδάσκονταν έργα του Ευκλείδη ("Στοιχεία") και του Αρχιμήδη.
Εξέδωσε και σχολίασε έργα του Αρχιμήδη, Απολλώνιου, κατήρτισε την πρώτη συλλογή των έργων του Αρχιμήδη. Στον Ισίδωρο αποδίδεται η εφεύρεση ενός οργάνου για τη χάραξη υπερβολών.

Ισιδωρος ο Μιλήσιος ο Νεώτερος 6ος αι.
Αρχιτέκτονας και μηχανικός. Ανιψιός του προηγούμενου.
Ανοικοδόμησε τον τρούλο της Αγίας Σοφίας όταν έπεσε λόγω σεισμού το 558.

Ιωάννης ο Φιλόπονος 6ος αι.
Φιλόσοφος , μαθηματικός και αστρονόμος
Μεγάλη φιλοσοφική και πνευματική διάνοια του Βυζαντίου.
Το έργο του άσκησε μεγάλη επίδραση στις φυσικές επιστήμες του μεσαίωνα αλλά και των νεότερων χρόνων.

Πρόκλος ο Μητροπολίτης 6ος αι.
μαθηματικός και αστρονόμος

Βάσσιος Κασσιανός 6ος-7ος αι.
Συγγραφέας γεωπονικών και φυσιογνωστικών έργων
Το έργο του "Γεωπονικά" θεωρείται το καλύτερο της βυζαντινής φυσιογνωμίας και
αποτελείται από 26, τόμους, όπου για πρώτη φορά στην ιστορία περιγράφεται η χρήση χημικού λιπάσματος, μήπως όλα αυτά είναι συγγράματα ανθρώπων και πολιτισμού που αδιαφορεί για τα εγκόσμια και μονάχα προσεύχεται σκυθρωπά;

Αλέξανδρος ο Τραλλειανός 525-605
Ιατρός , φαρμακολόγος και βοτανολόγος
Είναι ο πρώτος που χορήγησε σίδηρο ως εσωτερικό φάρμακο.

Αριστοφάνης 6ος-7ος αι.
ζωολόγος

Πισίδης Γεώργιος 6ος-7ος αι.
Αστρονόμος , ζωολόγος , βοτανολόγος
Πίστευε στην σφαιρικότητα της γης.

Καλλίνικος 7ος αι.
Έλληνας μηχανικός από την Ηλιούπολη της Συρίας
εφευρέτης του "υγρού πυρός"

Θεόδωρος ο Καντερβουριάς 602-690
Έλληνας και πρώτος αρχιεπίσκοπος caterbury , από την Ταρσό της Κιλικίας.
Σπούδασε μαθηματικά , φιλοσοφία και αστρονομία στην Κωνσταντινούπολη.
Είναι ο πρώτος που ίδρυσε βιβλιοθήκες και σχολεία στην Αγγλία , φροντίζοντας
να διδάσκονται εκεί η αριθμητική και η ελληνική γλώσσα. Θεωρείται ο ιδρυτής της
αγγλοσαξονικής φιλολογίας και ο ιδρυτής των πρώτων μεγαλόπρεπων ναών της ευρύτερης περιοχής του Λονδίνου. Είναι άγιος της καθολικής Εκκλησίας , αν και Έλληνας.

Θεόδωρος ο πρωτοσπαθάριος 610-642
Ιατρός και φαρμακολόγος έγραψε έργο με συνταγές φαρμάκων

Θεόφιλος ο Εδεσσηνός 695-785
αστρονόμος και λόγιος. Μετέφρασε τον Όμηρο στα αραβικά

Λέων ο Μαθηματικός 9ος αι.
Γεννήθηκε στην Θεσσαλία , σπούδασε στην Άνδρο και στην Πόλη.
Ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς , είναι ο πρώτος που εισήγαγε τα γράμματα στην θεωρητική αριθμητική και άλγεβρα.
Γεωμέτρης , μηχανικός , αστρονόμος και φιλόσοφος.
Πρύτανης της Σχολής της Μαγναύρας δίδαξε σ' αυτή τετράκτυ
(Γεωμετρία , αστρονομία , αριθμητική και μουσική)
Κατασκεύασε τον πρώτο οπτικό τηλέγραφο που αναφέρεται στην Ιστορία ο οποίος
τοποθετήθηκε στην Ταρσό της Κιλικίας.
Διέσωσε πολλά αρχαία κείμενα.

Φώτιος ο Α' 820-891
θεολογος,νομικος,ιστορικος,φιλοσοφος,γεωγραφος,αστρονομος,μαθηματικος
πατριάρχης Κων/πολεως

Γρηγόριος 10ος αι.
καθηγητής αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Μαγναύρας
Επινόησε έναν βελτιωμένο τύπο αστρολάβου τον οποίον ονόμασε "κόσμημα μαθηματικόν". Θεωρείται ο πρόδρομος των αστρονομικών παραδοχών του 14ου-15ου αι.

Ήρων ο Βυζαντινός 10ος αι.
Μαθηματικός , αρχιτέκτονας και μηχανικός
αναφέρεται ως ο επινοητής του "επιμονίδιου φαρμάκου" το οποίο προκαλούσε τόνωση του οργανισμού και καταπράυνση του αισθήματος της πείνας.

Μιχαήλ Ψελλός 1018 - 1096
φιλόσοφος , μαθηματικός , αστρονόμος , φυσικός , νομικός και φιλόλογος
Πρύτανης του Πανεπιστήμιου Κωνσταντινουπόλεως
Σπούδασε στην Αθήνα και στην Πόλη.

Νικηφόρος Βλεμμύδης 1197-1272
μαθηματικός. Αστρονόμος , γεωγράφος , ιατρός , θεολόγος
η μεγαλύτερη πνευματική μορφή του 13ου αιώνα σπούδασε στην Νίκαια 4 χρόνια κλασσικές σπουδές και ιατρική στην Σμύρνη παρακολούθησε μαθήματα αριθμητικής , γεωμετρίας αστρονομίας και οπτικής στη Σκάμανδρο της
Τρωάδας. Έγραψε πολλά φυσικομαθηματικά βιβλία.

Γεώργιος Ακροπολίτης 1220 - 1282
πολιτικός , μαθηματικός , αστρονόμος
ίδρυσε στην Πόλη βιβλιογραφικό εργαστήριο για να αντιγράφονται και να διασώζονται
κείμενα και έργα προγενέστερων και αρχαίων

Νικόλαος Μυρεψός 1222 - 1255
ιατρός, βοτανολόγος
Συγγραφέας του έργου "Δυναμερον" που περιλαμβάνει 2656 ιατρικές συνταγές
Αυτό το βιβλίο αποτέλεσε μέχρι και τον 15ο αιώνα το επίσημο φαρμακευτικό κώδικα της Δύσης και το επίσημο σύγγραμμα της ιατρικής σχολής του Παρισιού.

Γεώργιος Παχυμέρης 1242 - 1310
μέγας φιλόσοφος , μαθηματικός , αστρονόμος και ιστορικός.
Θεωρείται από τους πρώτους βυζαντινούς που ασχολήθηκαν με τα γραμμικά συστήματα. Έγραψε την τετράβιβλο (quadrivium)

Θεόδωρος Μετοχίτης 1260 - 1332
Πρόδρομος της ανθρωπιστικής αναγέννησης του 15ου αιώνα.
Μεγάλη επιστημονική μορφή του Βυζαντίου.
Αστρονόμος , μαθηματικός , φιλόσοφος και ιστορικός
Γράφει ο Μετοχίτης (τέλη 13ου αιώνα) "... σε μας που έχουμε την ίδια καταγωγή και την ίδια γλώσσα με κείνους (τους αρχαίους Έλληνες) και είμαστε διάδοχοι τους.."

Βαρλαάμ ο Καλαβρός 1290 - 1348
Έλληνας φιλόσοφος , αστρονόμος , μαθηματικός
Δάσκαλος του Πετράρχη και του Βοκκακίου.
Γράφει ο Βοκκάκιος σε ένα γράμμα του για τον Βαρλαάμ
"..,δεν υπήρχε ανάμεσα στους Έλληνες άλλος άνθρωπος με τόση αληθή σοφία και τόσες αμέτρητες γνώσεις" θεωρείται ένας από τους πρόδρομους της αναγέννησης.
Ο Στηβεν Ρανσιμαν ("η τελευταία βυζαντινή αναγέννηση" σελ.82) τον θεωρεί ως έναν από τους ιδρυτές της σύγχρονης άλγεβρας. Ίδρυσε σχολή στην Θεσσαλονίκη στην οποία διδάσκονταν η φιλοσοφία , η αστρονομία και τα μαθηματικά.

Νικηφόρος Γρηγοράς, από την Ηράκλεια του Πόντου 1295 - 1359
Μεγάλος σοφός της εποχής των Παλαιολόγων. Αστρονόμος και μαθηματικός και πλατωνικός φιλόσοφος.
Μελέτησε επισταμένως το ζήτημα του ημερολόγιου και τον καθορισμό της εορτής του Πάσχα. Εξακρίβωσε το σφάλμα κατά τον υπολογισμό της πανσέληνου μετά την εαρινή ισημερία και βάσει αυτού κατάρτισε σχέδιο διόρθωσης του Πασχάλιου.
Το σχέδιο το υπέβαλλε προς συζήτηση σε ομάδα σοφών την "Λογικήν Πανήγυριν" και στον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β' το 1324. Το σχέδιο εγκρίθηκε, αλλά για να μην γίνει σύγχυση μεταξύ των αμαθών και προκαλέσει διχασμό στην εκκλησία , δεν προέβη στην διόρθωση. Έτσι η αλλαγή του ημερολογίου δεν έγινε το 1324,αλλα το 1578 από τον πάπα Γρηγόριο τον 13ο και την Δύση.

Γρηγόριος Χιονιάδης 13ος-14ος αι.
Αστρονόμος και ιατρός στην Τραπεζούντα. Καθηγητής αστρονομίας στην Ακαδημία θετικών επιστήμων Τραπεζούντας.

Κωνσταντίνος Λυκίτης 13ος - 14ος αι.
Αστρονόμος. Δίδαξε στην Ακαδημία Τραπεζούντας.
Μελέτησε και ασχολήθηκε και με την οπτική.

Ιωάννης Πεδιάσιμος 13ος-14ος αι.
Πρύτανης του Πανεπιστήμιου Κων/πολεως.
έγραψε έργα με μαθηματικό-γεωδαιτικό περιεχόμενο.

Δημήτριος Κυδώνης 1324 - 1398
πολιτικός , θεολόγος και μαθηματικός
μεταλαμπάδευσε στην Δύση πολύτιμες μαθηματικές γνώσεις.

Νικολαος Καβάσιλας 14ος αι.
Μαθηματικός. Αστρονόμος και θεολόγος
Σε επιστολή του έδωσε μια ερμηνεία στα αίτια του σχηματισμού του ουράνιου τόξου.
Εκτέλεσε πειράματα πάνω στην διάθλαση του φωτός και στην πορεία των ακτινών , μέσα σε μια διάφανη σφαίρα με νερό. Στις εργασίες του Καβάσιλα στηρίχτηκαν οι δυτικοί για να εξηγήσουν το ουράνιο τόξο. Το 1611 ο Μαρξ Αντώνιο ντε ντομινις δημοσίευσε μια εξήγηση για το ουράνιο τόξο που δεν διαφέρει από την εξήγηση του Καβάσιλα 3 αιώνες πριν.

Μανουήλ ο Τραπεζούντιος 14ος αι.
Κληρικός , μαθηματικός και αστρονόμος
δίδαξε μαθηματικά στην Ακαδημία θετικών επιστημών Τραπεζούντας. θεωρείται από πολλούς ότι ίδρυσε αστεροσκοπείο στην Τραπεζούντα. Επί εποχής του αναπτύχθηκε στην Ακαδημία η τριγωνομετρία.

Γεώργιος Γεμιστός (Πλήθων) 1355 - 1452
Μεγάλος Βυζαντινός φιλόσοφος , αστρονόμος και μαθηματικός
Γνωστό το έργο του αλλά και η κόντρα του με τον Γεννάδιο ως ανθενωτικός.

Τα ονόματα και τα σύντομα βιογραφικά πάρθηκαν από το βιβλίο
"Οι θετικοί επιστήμονες της Βυζαντινής Εποχής" των Β.& Σ. Σπανδαγου και Δ. Τραυλού, εκδόσεις Αίθρα.

Ενώ στο ίδιο έργο και από τις επιστολές του Πατριάρχη Φώτιου:
«Ερευνάτε ου μόνον τας γραφάς αλλά και την γεωμετρικήν τέχνην»
( σ.14).

Ο Ιωάννης Ακτουάριος, Ρωμηός γιατρός, ανακάλυψε πρώτος το παράσιτο της ταινίας, τον «τριχοκέφαλον άνισον»; (Στήβεν Ράνσιμαν, "Η τελευταία βυζαντινή αναγέννηση")
Έργα του είναι η Ιατρική μέθοδος, η Θεραπευτική μέθοδος και το Περί ούρων.

Ακόμη έχουμε την "Ιατρική εγκυκλοπαίδεια" του Θεόφιλου Νόννου, το Περί ανατομικής του ανθρώπου του μοναχού Μελέτιου.

Το "Δυναμικό" του Νικόλαου Μυρεψού, το οποίο περιλαμβάνει 2.656 φαρμακευτικές συνταγές κι ως τον 15ο αι αποτελούσε το επίσημο φαρμακολογικό σύγγραμμα της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Παρισίου,

"Τo επιστημovικό εvδιαφέρov γιά τό Βυζάvτιo πρoέκυψε από τήv έρευvα της κλασικής αρxαιότητας.
Ο δρόμoς πρoς τηv ελληvική αρxαιότητα περvoύσε μέσα άπό τό Βυζάvτιo, γιατί αυτό είxε διαφυλάξει τηv αρxαία κληρovoμιά και απoτελoύσε τηv πηγή, πoυ θα μπoρoύσε vα ικαvoπoιήσει τη δίψα τoυ δυτικoύ κόσμoυ για τov ελληvικό πoλιτισμό στα xρόvια της Αvαγεvvήσεως.
Όταv oι ερευvητές άρxισαv vά συγκεvτρώvoυv τα ελληvικά xειρόγραφα, vα ερευvoύv και εκδίδoυv τα συγγράμματα τωv κλασικώv, στράφηκαv αvαγκαστικά πρoς τo βυζαvτιvό xώρo.
Ήταv μάλιστα Βυζαvτιvoί αυτoί πoυ πρώτoι εγκαιvίασαv τη μελέτη της ελληvικής φιλoλoγίας στη Δύση, όπως o Μαvoυήλ Χρυσoλωράς, o Ιωάvvης Αργυρόπoυλoς, o Βησσαρίωv κ.ά."
Georg Ostrogorsky, "Ιστoρία τoυ Βυζαvτιvoύ Κράτoυς", Τόμoς Α', Ιστoρικές Εκδόσεις Στέφαvoς Δ. Βασιλόπoυλoς, σελ. 48

Ακόμη και τα έργα τoυ "μισητoύ" απoστάτη Ιoυλιαvoύ μας έxoυv σωθεί.
Οι περιπτώσεις όπου κυνηγήθηκε η αρχαία Ελληνική γραμματεία είναι απλά μεμονομένα φαινόμενα που πάρθηκαν αποκλειστικά και μόνο για να εξυπηρετήσουν αυτοκρατορικούς και μόνο σκοπούς όπως για παράδειγμα έκανε ο Ουάλης ή Βάλης και που θα αναφέρω με στοιχεία αμέσως μετά.

Μήπως η εξάτομη Λογιστική του Βαρλαάμ, η Αστρονομική βίβλος του Θεόδωρου Μελιτηνιώτου, τα Αρμονικά του Βρυενού, η Στοιχείωσις Αστρονομική του Θεόδωρου Μετοχίτη,
τα Περί κατασκευής κοίλων κατόπτρων και το Περί παραδόξων μηχανημάτων του Ανθέμιου δείχουν ανθρώπους και πολιτισμό ο οποίος ενδιαφέρεται μόνο για τις προσευχές και τα «αλληλούια»;

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

"Το φθινόπωρο του 371 ο Βάλης βρισκόταν στα ανάκτορα της Αντιόχειας αφού είχε διακόψει τις πολεμικές επιχειρήσεις κατά του Σαπώρη.
Εκεί προς το τέλος του έτους και εντελώς τυχαία, εξαιτίας της φλυαρίας κάποιου Παλλαδίου, ανακαλύφθηκε μια συνωμοσία έσχατης προδοσίας.
Οι ανακρίσεις έφεραν στο φως ότι κάποιος Θεόδωρος, άνθρωπος με εξαιρετική παιδεία και επί πλέον προικισμένος με σπάνια προσωπικά και διοικητικά χαρίσματα, ήταν ήδη δεύτερος στην ιεραρχεία των βασιλικών "υπογραφέων", είχε υποδειχθεί κατά τη διάρκεια μιας μαγικής τελετής, (από την οποία απουσίαζε) ως ο διάδοχος του Βάλη.
Η πρωτοβουλία αυτή ανήκε σε μερικούς ανώτερους αξιωματούχους, που έχοντας γνώσεις μαντικής, κατασκεύασαν έναν τρίποδα....(περιγράφεται η τελετή).....Στην ερώτηση ποιος θα διαδεχτεί τον αυτοκράτορα? το δαχτυλίδι είχε ήδη σχηματίσει τις συλλαβές ΘΕΟΔ, όταν κάποιος φώναξε "Θεόδωρος".
Η τελετή σταμάτησε και οι πάντες συμφώνησαν πως αυτός ήταν το όνομα του διαδόχου του Βάλη.......
Εκτός από τον ίδιο τον Θεόδωρο, που προσκλήθηκε αμέσως στην Αντιόχεια για να λογοδοτήσει, εκατοντάδες ήταν και οι ανώτεροι υπάλληλοι που, αφού ανακλήθηκαν στην αυλή από τα πέρατα του κόσμου, υπέστησαν απάνθρωπα βασανιστήρι και εκτελέστηκαν......
....Όπως ορθά συνοψίζει ο Ζώσιμος, "προς....οργήν άμετρον o βασιλεύς αναστάς υπόπτως είχε προς άπαντας τους επί φιλοσοφία τηνικαύτα διαβοήτους ή άλλως λόγοις τεθραυμμένους".
....Ο υστερικός φόβος της μαγείας που κατέτρυχε τον Βάλεντα, οι δεσποτικές τάσεις της ψυχής του, που μεταφράζονται αβίαστα σε πράξεις θηριωδίας και η απέχθεια σε οποιαδήποτε μορφή παιδείας είναι χαρακτηριστικά της ψυχοσυνθέσεως του μεσαιωνικού ηγεμόνα.

Δεν επρόκειτο λοιπόν για κάποιον Χριστιανικό διωγμό, όπως ο εντέχνως ο αγαπητός Sesostris, προσπαθεί να παρουσιάσει.
Απλά ο Βάλης Aρειανός στο θρήσκευμα, ήταν ένας δεισιδαίμων άνθρωπος, τελείως απαίδευτος που εξόντωνε ότι νόμιζε ότι τον απειλούσε.
Ακόμη είχε έντονο κόμπλεξ κατά των μορφωμένων ανθρώπων.

Εκδίωξε Ορθόδοξους επισκόπους αλλά και μοναχούς και το 370 όταν χήρεψε ο θρόνος της Κων/λης και προκειμένου να βάλει δικό του Αρειανιστή επίσκοπο επιβίβασε τους Ορθόδοξους σε ένα πλοίο, το οποίο αμέσως μετά πυρπόλησε.......ακόμη με την ευκαιρία των διωγμών κατάσχεσε τεράστιες περιουσίες αυξάνοντας τον προσωπικό του θησαυρό.
(τα στοιχεία είναι από τις σελ.72-74 της Ιστορία του Ελληνικού Έργου τόμος Ζ΄)

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

Ο Θεόφιλος εθεωρείτο από τους συγχρόνους του ως εις των μεγαλυτέρων θεολόγων , αλλά και ως εις από τους περισσότερον κακούς ανθρώπους της εποχής εκείνης . Προικισμένος με ευρείας γνώσεις , τας οποίας κατόπιν πολλών μελετών , εν τη θεολογική σχολή της Αλεξανδρείας είχεν αποκτήσει , ενεργητικός , νοήμων ευφυής , επιδέξιος , εις το να υπερνικά τας δυσκολίας , όπως και εις το να διεξάγη μίαν επίθεσιν , συνεδύαζε προς τας ιδιότητάς του ταύτας και ελαττώματα , άτινα μετέβαλλον τα προτερήματά του αυτά εις μάστιγας .

Η επιστήμη και αι γνώσεις διά τον Θεόφιλον δεν ήσαν παρά εν μέσον δια να ικανοποιή την φιλοδοξίαν του , η οξύνοιά του δεν ήτο παρά εν όργανον δια σκευωρείας κακοποιούς , η δραστηριότης του δεν ήτο παρά μια απειλή κατά παντός ανθρώπου ή πάσης διδασκαλίας , άτινα θα παρουσιάζοντο επισκιάζοντα τον εγωισμό του . Το συμφέρον του ήτο ο μόνος κανών της θελήσεώς του , η θέλησίς του ο μόνος νόμος της εκκλησίας του .......
Εις την παραμικράν αντίστασιν των ιερέων του ή των μοναχών του , εζήτει την βοήθειαν των των κοσμικών τιμωριών , των αλύσεων , της φυλακής , της εξορίας , και οι πολιτικοί άρχοντες δεν ετόλμων να του αρνηθώσι την συνδρομήν των , διότι ήτο ισχυρός πλησίον του αυτοκράτορος και εξυπηρετήτο πολύ από τους αυλικούς , των οποίων την υποστήτηριξιν και την φιλίαν απέκτα διά δωροδοκιών .

«Εμισθοδότει εις την Κωνσταντινούπολιν , αναφέρει σύγχρονός τις , κατασκόπους , διά μέσου των οποίων εμάνθανε παν ό,τι εγένετο εκεί»
Αυτός ως επί το πλείστον διώριζε τον έπαρχον της Αλεξανδρείας και ο έπαρχος αυτός δεν ελησμόνει ποτέ καθ’ όλην την διάρκεια της υπηρεσίας με ποίον αρχιεπίσκοπον είχε να κάμη .
Δια την επιρροήν του αυτήν τόσον εις τα εκκλησιαστικά , όσον και στα πολιτικά πράγματα ωνομάσθη ο Θεόφιλος χριστιανός Φαραώ και ούτω η φιλαρχία του ικανοποιήθη .
Ήτο άπληστος . Ηγάπα το χρήμα πολύ , το ηγάπα δια να ζη πολυτελώς και εχρειάζετο να εξοδεύη συνεπώς , το ηγάπα δια να έχη τα μέσα να δωροδοκή , να διαφθείρη , να βλαπτη , να επεκτείνη την εξουσίαν του .

Και είχεν εφεύρει περίεργα μέσα , δια να αποκτά χρήματα όχι μόνον χωρίς να δίδη αφορμήν τινα μομφής , αλλά του’ναντίον να αποσπά συγχρόνως και την εκτίμησιν των χριστιανών κατορθώνων να σκεπάζη τας κλοπάς του με ποικίλα προσχήματα ευσεβείας και κοινωφελούν δράσεως .

* Η πολιτική των Ρωμαίων αυτοκρατόρων από του μεγάλου Κωνσταντίνου υπήρξε να αφίνωσι τους ναούς των ειδωλολατρών , όπως κλείνωσι μόνοι τους σιγά- σιγά δια της ερημώσεως μη υπαρχόντων πλέον προσκυνητών και οπαδών της ειδωλολατρικής θρησκείας . Νόμοι σοφοί μάλιστα είχον καθορισθή , ίνα προστατεύσωσι τους αρχαίους τούτους βωμούς κατά πάσης καταστροφής και διαρπαγής .

Ούτω είχον διατηρηθεί οι ναοί της Αιγύπτου , των οποίων οι μυθώδεις θησαυροί διετηρούντο σχεδόν ανέπαφοι . Οι θησαυροί διήγειραν την την επιθυμίαν του Θεοφίλου . Υπήρξεν ο πρώτος , μας λέγει συγγραφεύς τις ειδωλολάτρης , όστις κατεπάτησε τους αυτοκρατορικούς τούτους νόμους περί ανεξιθρησκείας ………

Εξέλεγε κυρίως ο Θεόφιλος τους ναούς τους περισσότερον εξακουστούς δια τα πλούτη των , με τα οποία ηδύνατο αρκετά καλά να αποζημιωθή ο επιδεικνυόμενος ζήλος του . Ούτω προηγήθη αυτοπροσώπως μιάς λεηλασίας εναντίον του περιφήμου ναού της Κανόπης . Ωσαύτως ενήργησε κατά του Σεραπείου της Αλεξανδρείας , το οποίον μετά το Καπιτώλιον της Ρώμης , ήτο το σπουδαιότερον και πλουσιότερον κέντρον του πολυθεϊσμού .

Ήτο εξ ολοκλήρου εκτισμένον με μάρμαρα και εσωτερικώς είχεν επενδυθεί με τρία μεταλλικά ενδύματα , το έν κάτωθι του άλλου . Το πρώτον ήτο χάλκινον , το επ’ αυτού επικαθήμενον δεύτερον αργυρούν και το τρίτον χρυσούν . Χρυσά αγάλματα , αφιερώματα πολύτιμα με λίθους πολυτίμους , με τεμάχια χρυσού ευρίσκοντο εκεί εν αφθονία .

Ο Πατριάρχης το επολιόρκησε , συνοδευόμενος από τον έπαρχον και από στρατηγόν , των οποίων εχρειάσθη την βοήθειαν , διότι οι ειδωλολάτραι εφαίνοντο αποφασισμένοι να προστατεύσωσι το τελευταίο τούτο άσυλον της πίστεώς των .Ολόκληρον το Σεράπειον διηρπάγη και ο πατριάρχης συνήθροισεν όλα τα χρυσά είδωλα .

Τα είδωλα αυτά αν πιστεύση τις τους συγχρόνους συγγραφείς δεν τα εβδελύσσετο ο Θεόφιλος , αλλά συνήγαγεν εξ αυτών μεγάλας συλογάς , τας οποίας έχωσεν εις τα υπόγεια του αρχιεπισκοπικού του μεγάρου . Τοιουτοτρόπως ετροφοδοτούντο οι θησαυροί του Θεοφίλου .
Οι χριστιανοί δεν εφώναζον δια τας διαρπαγάς και λεηλασίας ταύτας , αίτινες εκαλύπτοντο υπό το πρόσχημα του θρησκευτικού ενθουσιασμού …………[i]

Απόσπασμα από το «Ιωάννης ο Χρυσόστομος» σελίς 65 κ..ε Έκδοσις αδελφότητος θεολόγων «η Ζωή» Αθήνα 1932 .

Στην προσπάθειά τους βέβαια να απαλύνουν κατά το δυνατόν το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα του Θεοφίλου οι συγγραφείς του βιβλίου , αναφέρουν μόνο ότι :

«Ο Πατριάρχης το επολιόρκησε , συνοδευόμενος από τον έπαρχον και από στρατηγόν , των οποίων εχρειάσθη την βοήθειαν , διότι οι ειδωλολάτραι εφαίνοντο αποφασισμένοι να προστατεύσωσι το τελευταίο τούτο άσυλον της πίστεώς των .»

Φυσικά δεν λένε λέξη για τους στρατιώτες , και τον όχλο των φανατικών χριστιανών και των μοναχών που συνόδευαν τον Έπαρχο και τον Στρατηγό , λες και οι τελευταίοι πήγαν εκεί μόνοι τους για περίπατο , και φυσικά ούτε λέξη για τους εκατοντάδες νεκρούς των εθνικών υπερασπιστών του Σεραπείου .
Τώρα δεν πιστεύω να ρωτήσης που είναι τα καμένα βιβλία Γιατί ως γνωστόν η βιβλιοθήκη του Σεραπείου συναγωνιζόταν σε συγγράμματα αυτήν της Αλεξαδρείας .
Και μη μου πης ότι ο όχλος των αγραμμάτων φανατικών ήταν ιδιαίτερα φιλομαθής και περιέσωσε τα βιβλία πριν κάψη το Σεράπειο . Άλλωστε ο Ιωάννης Χρυσόστομος στο σύγγραμμά του «Λόγοι Κατά Ιουδαίων» γράφει :

[i] «Τί λοιπόν , άγιος έσται ο ναός του Σεράπιδος δια τα βιβλία ; Μη γένοιτο !... Αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον... μάλλον δε και αυτών όντων δαιμόνων... και παρ’ αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι...»

ΣΗΜ .

*1- Η παράγραφος αυτή , απηχεί τις απόψεις των συγγραφέων του παρόντος θεολόγων , και η γενίκευση που επιχειρεί είναι ανακριβής επειδή οι νόμοι αφορούσαν μόνο την περίοδο του Κωνσταντίνου και όχι των άλλων αυτοκρατόρων , οι οποίοι όχι μόνο επέτρεψαν αλλά και συνέβαλλαν πολλές φορές στην κατεδάφιση των αρχαίων ναών (βλέπε το χτίσιμο της Αγίας Σοφίας από τον Ιουστινιανό) .

2- Αν αμφισβητείς την αυθεντικότητα του κειμένου , επειδή το βιβλίο αυτής της εκδόσεως πιθανόν να είναι σπάνιο , γράψε μου να σου σκανάρω την σελίδα .

quote:

---

Sesostris:
Άλλωστε ο Ιωάννης Χρυσόστομος στο σύγγραμμά του «Λόγοι Κατά Ιουδαίων» γράφει :

[i] «Τί λοιπόν , άγιος έσται ο ναός του Σεράπιδος δια τα βιβλία ; Μη γένοιτο !... Αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον... μάλλον δε και αυτών όντων δαιμόνων... και παρ’ αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι...»

---

Edited by - europaios2 on 01/04/2009 08:54:36

«Τί λοιπόν , άγιος έσται ο ναός του Σεράπιδος δια τα βιβλία ; Μη γένοιτο ! Αλλ’ εκείνα μεν έχειν την οικείαν αγιότητα[.....................] Αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον. [.....................] Και τούτον ου περί όπου Πνεύματος αθετείται χάρις μάλλον δε και αυτών όντων δαιμόνων ου μείζων εντεύθεν η βλάβης και παρ’ αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις ον ουχί πρόβατα καὶ μόσχους, αλλά ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι...

ِΤο κείμενο δεν το έχω ολόκληρο αλλά μόνο το απόσπασμα που παρέθεσα . Όμως ακόμα και έτσι το κείμενο είναι κολοβό και ασύνδετο . Επίσης σκόπιμα μέσα στις αγκύλες φίλτατοι europaioi 2 σημειώνετε την Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη και την μπερδεύετε με αυτήν του Σεραπείου , επειδή το Σεράπειο είχε σπουδαία δική του βιβλιοθήκη , η οποία συναγωνιζόταν σε πλούτο συγγραμμάτων την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας .
Προκειμένου να έχω όλο το κείμενο στην διάθεσή μου εχθές σερφάρισα επί ώρες στο internet μήπως και το βρω αλλά δεν το βρήκα ούτε στους απολογητές ούτε στην ΟΟΔΕ . Γι’ αυτό αντί να κατεβάζετε τα σεντόνια σας από το internet θα ήταν χρησιμότερο ή να μου γράψετε την σελίδα που μπορώ να διαβάσω ολόκληρο το αρχαίο κείμενο , ή να σκανάρετε από το βιβλίο σας την αντίστοιχη σελίδα όπως κάνετε αρκετές φορές .

Εν τω μεταξύ και μέχρι να μου στείλετε τα στοιχεία αγαπητοί europaioi 2 ας δούμε άλλη μία θεάρεστη ασχολία του μισέλληνα αγίου προστάτη των γραμμάτων .

«Ο δε μέγας Ιωάννης ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού συνέλεξε, με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας, κατά των ειδωλικών έπεμψε τεμενών, τα δε χρήματα για τους κατεδαφιστές και τους βοηθούς, δεν έλαβε απ’ τα βασιλικά ταμεία, αλλά από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε, ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία. Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς με τούτον τον τρόπον εκ βάθρων ανέσπασεν.»

Θεοδώρητου, Εκκλησιαστική Ιστορία (Τομ. 5ος σελίδες 328 - 330)

Με άλλα λόγια δηλαδή , ο Χρυσόστομος πίστευε πως είχε από τον Θεό την αποστολή να εξαφανίσει τις αρχαίες θρησκείες χάριν του χριστιανισμού . Σήκωσε λοιπόν πόλεμο «κατά αγαλμάτων» και ανθρώπων. «Ανέσπασεν εκ βάθρων» αρχαίους ναούς , χρηματοδοτούμενος από πλούσιες θρησκόληπτες χήρες της Πόλης που τις έπειθε ότι ήταν θεάρεστο έργο η καταστροφή των αρχαίων ιερών .
Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούσε , αφιονισμένους θρησκόληπτους ασκητές , τους οποίους φανάτιζε γράφοντας για τους εθνικούς, πως είναι στιγματισμένοι, χειρότεροι κι από τα γουρούνια που πασαλείφονται με περιττώματα και πως τους αξίζει λιθοβολισμός , και το 401 μαχχ διέταξε την ολοκλήρωση της καταστροφής του περίφημου ναού της Αρτέμιδος στην Έφεσο (Θεοδώρητος, Εκκλ. Ιστορία, P.G., τ.83), ενός από τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου, συνεχίζοντας το έργο που είχαν ξεκινήσει οι Γότθοι το 263 .

Μπα! τι έγινε το έφαγε η γάτα το υπόλοιπο?.........μου φαίνεται ότι σε κορόιδεψαν......σου πούλησαν λειψό το κείμενο!!.....θα πας να ζητήσεις τα ρέστα........και θα σου πούνε!!!!!..... Mα κύριε Sesostris, με τόσα που πλήρωσες! το ήθελες κι ολόκληρο?

Πάντως η σιγουριά σου με εκπλήσσει......τι να το κάνεις άλλωστε? Εσύ διαβάζεις βουλωμένο γράμμα.......
Βλέπεις όμως τι εύκολα παρασύρεσαι?.....αλλά και τι άκρητα βγάζεις συμπεράσματα?
Και γιατί παρακαλώ γράφει έτσι ο Ιωάννης?.......Εάν είχες το κείμενο που προπορεύεται του συγκεκριμένου εδαφίου, θα έβλεπες ότι μιλούσε για τις Συναγωγές......θα έβλεπες ότι αυτό που έλεγε είναι ότι τα βιβλία δεν κάνουν το Ναό! αλλά αυτά που τελούνται σε αυτό το χώρο! και έφερε ως παράδειγμα το Σεράπειο, το οποίο ναι μεν είχε και Άγια βιβλία αλλά εκεί κατοικούσαν δαίμονες (δηλαδή ψεύτικοι Θεοί), οι οποίοι παρέσυραν την ψυχή του ανθρώπου στο κακό και όχι στο καλό.

Βλέπεις αγαπητέ Sesostris, που η μισή αλήθεια είναι χειρότερη του ψεύδους?.......Εμφάνισες το πετσοκομμένο κείμενο.......και να σου το αποτέλεσμα!!!! Τώρα τι έχεις να πεις?.......τίποτα........εξάλλου γιατί να παραδεχτείς το λάθος σου? πότε το έχεις κάνει?

quote:

---

Sesostris:
Όμως ακόμα και έτσι το κείμενο είναι κολοβό και ασύνδετο .

---

"Τι ουν, άγιος έσται του Σεράπιδος ο ναός διά τα βιβλία? Μή γένοιτο! αλλ' εκείνα μεν έχει την οικείαν αγιότητα, αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον. Και τούτο ου περί όπου Πνεύματος αθετείται χάρις, μάλλον δε και αυτών όντων δαιμόνων, ου μείζων εντεύθεν η βλάβης.
Και γάρ και παρ' αυτοίς έστηκε βωμός απάτης αόρατος, εις όν ουχί πρόβατα και μόσχους, αλλά ψυχάς ανθρώπων καταθύουσιν."

Ολόκληρο το κείμενο λοιπόν, είναι ακριβώς όπως το παρουσίασα <<το ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ>> που έγραψα, δεν έκρυβε τίποτα τελίτσες αλλά απλά ήθελα να δώσω έμφαση.

Συνεχίζεται...

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

Τι σημασία έχει το μέγεθος μιας βιβλιοθήκης? Από αυτό θα εξαρτηθεί o χαρακτηρισμός της καταστροφής? Η καταστροφή μιας μεγάλης βιβλιοθήκης είναι κακούργημα αλλά μιας μικρής πλημμέλημα? Ο φόνος ενός φημισμένου ανθρώπου είναι κακούργημα ενώ ενός άσημου πλημμέλημα?

Για την ιστορία όμως και με την ευκαιρία να σου πω ότι το Σεράπιο έπαιξε το ρόλο της δεύτερης αλλά και βοηθητικής βιβλιοθήκης, που αναπτύχθηκε κυρίως μετά την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας επί Ιουλίου Καίσαρα το 48 π.Χ.

Για τη Βασιλική αυτή βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας που ιδρύθηκε από τον διάδοχο του Μ. Αλεξάνδρου Πτολεμαίο τον Σωτήρα (367-282π.Χ.) και καταστράφηκε επί Ιουλίου Καίσαρα κάνουν αναφορά οι:
Στωικός φιλόσοφος Σένεκας, που εκτελέστηκε το 65 μ.Χ., και προσδιορίζει σε 400.000 τον αριθμό των τόμων που καταστράφηκαν στην Αλεξάνδρεια κατά τις επιχειρήσεις του Καίσαρα.
Λουκιανός, Αύλος Γέλλιος αναφέρει κάψιμο 700 χιλιάδων βιβλίων-κυλλίδρων, Αμμιανός Μαρκελλίνος, δίνει επίσης αριθμό 700.000 καμένων βιβλίων-κυλίνδρων.
Ενώ ο Πλούταρχος γράφει: «Ο Καίσαρας διέταξε να πυρποληθούν τα νεώρια, αλλά η φωτιά κατέκαψε τις Μεγάλες Βιβλιοθήκες».

Επί του γιου του, του Πτολεμαίου τον Φιλάδελφου(284-246 π.Χ.) η βιβλιοθήκη έγινε το κέντρο της Ελληνιστικής κουλτούρας και εκεί γράφτηκε και η μετάφρασης των Ο', εάν θυμάσαι σε παλιότερο μήνυμα μου.
Σ’ αυτό το χρονικό διάστημα μεταφράστηκε λοιπόν, η Πεντάτευχος, η Τορά στα Εβραϊκά, ο νόμος στα Ελληνικά. Συνεχίστηκε όμως και ολοκληρώθηκε η μετάφραση όλης της Παλαιάς Διαθήκης περίπου το 150-100 π.Χ.

Εκεί συγκεντρώνονταν χειρόγραφα από παντού και αποτελούσε πόλο έλξης για διανοούμενους απ΄ όλο τον κόσμο.

Η Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας διακρινόταν σε δύο επί μέρους βιβλιοθήκες. Η πρώτη, που ονομαζόταν «η εντός» ή «του Βρουχείου» ή «Βασιλική» ή «του Μουσείου».
Πρόσβαση και μελέτη σ’ αυτήν είχαν μόνο τα μέλη του Μουσείου και οι ανώτατοι κρατικοί αξιωματούχοι των Πτολεμαίων.

Η δεύτερη ονομαζόταν «η εκτός» ή «Ρακώτις», ή «η του Σεραπείου», ευρίσκετο στον τομέα της πόλεως ο οποίος κατοικείτο κυρίως από Αιγυπτίους.
Αποτελούσε συνέχεια του ναού του θεού Σεράπιος, ήταν μεταγενέστερη και θυγατρική της πρώτης, και η πρόσβαση και η μελέτη σ’ αυτήν ήταν ακώλυτες για όλους.
Εκεί φυλάσσονταν κυρίως αντίγραφα των έργων της κυρίου Βιβλιοθήκης και ήταν σαφώς μικρότερη.

Εκτός από το μεγάλο όγκο των ελληνικών έργων και ένα πλήρη κώδικα των αιγυπτιακών αρχείων, υπάρχουν μαρτυρίες πως στην Αλεξανδρινή (κύρια), Βιβλιοθήκη ενσωματώθηκαν έργα και από άλλα έθνη.

Η βιβλιοθήκη ήταν καλά οργανωμένη, αλλά ένα από τα προβλήματά της ήταν ο κατάλογος, δηλαδή η δυνατότητα να γνωρίζουν τα υπάρχοντα της βιβλιοθήκης με βάση ένα θεματικό κατάλογο.
Για το λόγο αυτό χώρισαν τα βιβλία σε Ιστορικά, Μαθηματικά, Αστρονομία, Ιατρική και Μηχανική.

To 270μ.Χ. στην πολιορκία του Αυρηλιανού κατασκάφτηκε το μεγαλύτερο τμήμα του Βρουχείου.
Στο Σουΐδα αναφέρεται πως ο Διοκλητιανός στο τέλος του 3ου αιώνα έλαβε νομοθετικά μέτρα για τη διοίκηση των βιβλιοθηκών και έδωσε εντολή να καούν τα χειρόγραφα που πραγματεύονταν την αιγυπτιακή χημεία.

Άλλη μεγάλη καταστροφή συνέβη επί αυτοκράτορα Καρακάλλα.
Ο Καρακάλλας το 215μ.Χ. επιθυμώντας να εκδικηθεί τους Αλεξανδρινούς για τα κοροϊδευτικά τους σχόλια σε βάρος του, δήμευσε την περιουσία του Μουσείου, ενώ κάποιοι ισχυρίζονται ότι κατέσφαξε όλη τη νεολαία της ευγενούς τάξης.

Ο Δίων Κάσσιος αναφέρει σχετικά «Και δη τους φιλοσόφους, τους Αριστοτελικούς ονομαζόμενους, τα τε άλλα δεινώς εμίσει, ώστε και τα βιβλία αυτού (του Αριστοτέλη) κατακαύσαι εθελήσαι και τα συσσίτια, α εν τη Αλεξανδρεία είχον, τας τε λοιπάς ωφελείας όσας εκαρπούντο αφείλετο»

Έρχεται και η αραβική κατάκτηση, για να ολοκληρώσει την καταστροφή των βιβλιοθηκών.
0 Αμπντούλ Φαράγκ, μονοφυσίτης επίσκοπος και ιστορικός του 13ου αιώνα αναφέρει τα εξής: O Ιωάννης Φιλόπονος, περίφημος βιβλιόφιλος, εξαιτίας της εύνοιας που απολάμβανε από τον κατακτητή Αμρ ελ Ας, πέτυχε να του δοθούν όλα τα βιβλία της πόλης.

Έδειξε τόσο μεγάλη χαρά και επαίνεσε τόσο την αξία των παπύρων, ώστε ο Αμρ ζήτησε και τη γνώμη του χαλίφη Ομάρ.
«Αν περιέχουν αυτά τα χειρόγραφα ό,τι και το Κοράνιο είναι περιττά. Αν περιέχουν πράγματα αντίθετα, τότε είναι επιζήμια», του απάντησε εκείνος.
Διατάχθηκε, λοιπόν, να ριχτούν στην πυρά ως καύσιμη ύλη για τα τετρακόσια λουτρά της πόλης.

Τι απέγιναν τα χειρόγραφα, όσα τουλάχιστον επιβίωσαν από την καταστροφή;
Άλλα στάλθηκαν στη Ρώμη, άλλα βρέθηκαν στην κατοχή μοναστηριών και κατόπιν στις βιβλιοθήκες του Βυζαντίου, άλλα στην Πατριαρχική Βιβλιοθήκη του Καΐρου άλλα τα έκρυψαν άραβες λόγιοι για να τα γλιτώσουν από την καταστροφή, ενώ άλλα βρέθηκαν σε ιδιωτικές συλλογές.
Αρκεί να αναφέρουμε πως ο Πατριάρχης Κύριλλος Λούκαρις δώρισε στο βασιλιά της Αγγλίας Κάρολο Α' τον περίφημο Αλεξανδρινό κώδικα, ένα πολύτιμο χειρόγραφο του 4ου αιώνα.
Οι Άραβες, χτίζοντας ένα περίφημο πολιτισμό, έσωσαν και μετέφρασαν πολλά από τα ελληνικά συγγράμματα, γεγονός που φαίνεται ιδιαίτερα στην ανάπτυξη των μαθηματικών και της αστρονομίας.

Έτσι, η Βιβλιοθήκη τράβηξε το δρόμο της ως το τέλος μέσα από τις σφοδρές κοινωνικές, θρησκευτικές και πολιτικές αντιθέσεις ενός κόσμου που διαρκώς άλλαζε μορφή.

Βέβαια, κανείς δεν είναι σε θέση να καταγγείλει τον ένα και μοναδικό υπεύθυνο της καταστροφής της περίφημης βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας ή των παραρτημάτων της........εκτός από τον Sesostris.....

Ίσως επειδή τελικά, ο υπεύθυνος δεν ήταν μόνο ένας αλλά η καταστροφή της έγινε σταδιακά, ξεκινώντας από την πυρκαγιά επί Ιουλίου Καίσαρα το 48 π.Χ. και με πιθανή οριστική χρονολογία το 297 μ.Χ. επί αυτοκράτορα Αυρηλιανού.

Τότε φαίνεται να έρχεται πραγματικά το τέλος της μεγάλης βιβλιοθήκης, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης ανάμεσα στη Ζηνοβία και τον Αυρηλιανό, οπότε, όπως γράφει ο Αμμιανός, η Αλεξάνδρεια έχασε τη συνοικία (amisit regionem) του Βρουχείου: «quae Bruchion appellabatur, diuturnum praestantium hominum domicilium» (XXII, 16, 15). Και όπως παρατηρεί λίγα χρόνια αργότερα ο Επιφάνιος, άλλοτε στη συνοικία αυτή υπήρχε η βιβλιοθήκη «και τώρα η έρημος»
Συνεχίζεται.......

"Ο πιο σοφός άνθρωπος μπρος στο Θεό θα φανεί πίθηκος και στη σοφία και στην ομορφιά και σ' όλα τ' άλλα."(Ηράκλειτος).

Ας δούμε τώρα αποκλειστικά το Σεράπειο.

Πράγματι το 391, με παρακίνηση του Θεόφιλου, καταστράφηκε ο ναός του Σέραπι.

Η διήγηση του Ευνάπιου είναι γεμάτη ειρωνεία και σαρκασμό για τον πατριάρχη Θεόφιλο και τους οπαδούς του, καθώς περιγράφει την κατάληψη του ναού ως μάχη χωρίς αντίπαλο.
Το παράξενο με όλες τις περιγραφές είναι ότι κανένας συγγραφέας δεν κάνει την παραμικρή αναφορά για βιβλιοθήκη ή για βιβλία, αλλά ούτε για εκατοντάδες νεκρούς!!

Ακόμη κι ο Ευνάπιος, που ήταν λόγιος και με τα έντονα αντιχριστιανικά αισθήματα, δε λέει τίποτα περί της βιβλιοθήκης και των βιβλίων.

Αν είχε αντιληφθεί κάποια μεγάλη απώλεια βιβλίων εξ αιτίας της καταστροφής του Σαράπειου, είναι πιθανόν ότι δε θα σιωπούσε, αλλά θα το ανέφερε, για να κατηγορήσει τους Χριστιανούς

Ο Βίκτωρ Nourisson επιμελητής της Δημαρχιακής βιβλιοθήκης Αλεξανδρείας σε διάλεξή του στις 3 Μαρτίου του 1893 είπε ότι "μετά την άλωση του Σαραπείου από τον Θεόφιλο, η βιβλιοθήκη λεηλατήθηκε μεθοδικά και τα βιβλία στάλθηκαν στην Ρώμη και στην Κωνσταντινούπολη , όπου ο Θεοδόσιος ο Β καταγίνονταν να καταρτίσει μεγάλη συλλογή βιβλίων" (bull. Ste Khed Geogr. VII serie Νο 10 p. 562)

Αυτό φαίνεται να συμφωνεί με την περιγραφή του Ευνάπιου, ο οποίος γράφει ότι ο Θεόφιλος και οι οπαδοί του "κατέστρεψαν ολοσχερώς το ναό και μάχονταν μεταξύ τους για τα λάφυρα που αποκόμισαν από τη λεηλασία της περιουσίας του"

Εφόσον ο ναός ήταν πέτρινος, θα ήταν δύσκολο ταυτόχρονα να καίγεται και οι οπαδοί του Θεόφιλοι να τον λεηλατούν.
Επομένως, αν συνέβησαν και τα δύο πράγματα, πρώτα τον λεηλάτησαν και ύστερα τον έκαψαν.
Άλλωστε, ο ναός καταστράφηκε ολοσχερώς μέχρι τα θεμέλια, πράγμα που δεν γίνεται με εμπρησμό αλλά με γκρέμισμα.
Οι Χριστιανοί λοιπόν, είτε κατέστρεψαν δια φωτιάς, είτε δια γκρεμίσματος το Σαράπειο, πριν τον καταστρέψουν, λεηλάτησαν τους θησαυρούς του.
Δηλαδή πήραν τα βιβλία που υπήρχαν στις βιβλιοθήκες του, ενώ αντίθετα, τα ξύλινα αγάλματα κάηκαν και τα πέτρινα αγάλματα συνετρίβησαν.

Πριν την ολοκληρωτική καταστροφή του Σεράπειου το κτίριο είχε καταστραφεί για πρώτη φορά από τον Αρτέμιο, έπαρχο Αιγύπτου, με προτροπή του Αρειανού επισκόπου Αλεξάνδρειας Γεώργιου, περί το 360 μ.Χ. (Σωκράτη, Εκκλ. Ιστ. Γ 3).

Μετά το φόνο του Γεώργιου από τους εθνικούς επί βασιλείας Ιουλιανού, ο Ιουλιανός γράφει στον Εκδίκιο, νέο έπαρχο της Αιγύπτου και ζητά να μεταφερθεί η μεγάλη ιδιωτική βιβλιοθήκη του Γεωργίου στην Κωνσταντινούπολη.
Δεν αποκλείεται κατά την πρώτη καταστροφή του Σεράπειου, εφόσον αυτή έγινε με προτροπή του Γεώργιου, ο Αρειανός επίσκοπος να πήρε τα βιβλία που υπήρχαν στο ναό για την ιδιωτική του βιβλιοθήκη.

Ο Ιουλιανός ήξερε ότι ο Γεώργιος είχε ιδιωτική βιβλιοθήκη, καθότι γνωρίζονταν από παλιά μεταξύ τους και στην νεότητά του είχε διαβάσει τα βιβλία της βιβλιοθήκης αυτής.
Δεν αποκλείεται δηλαδή ο Ιουλιανός να αναφέρεται απλώς στην βιβλιοθήκη που μελέτησε νέος, χωρίς να πρόσθεσε σε αυτήν τίποτε ο Γεώργιος.
Ωστόσο, ο Ιουλιανός γράφει 6 μήνες αργότερα σε κάποιον Πορφύριο πως η συλλογή του Γεώργιου ήταν "πολύ μεγάλη και πλήρης και περιείχε φιλοσόφους κάθε σχολής και πολλούς ιστορικούς".
Δηλαδή τα βιβλία της βιβλιοθήκης του Γεώργιου ήταν περισσότερα από αυτά που ο Ιουλιανός περίμενε ή που θυμόταν πως είχε. Πράγμα που ενισχύει την πιθανότητα να πήρε από το Σαράπειο τα βιβλία ο Γεώργιος.

Συνεχίζεται.....

Είσαι ψεύτης. Δες λοιπόν τι συνιστά καθαρή πλαστογραφία (και ανοησία μαζί):

Ο Sesostris λέει ότι δεν έχει όλο το κείμενο και παρουσιάζει το απόσπασμα που έχει (το οποίο αν μη τι άλλο αποδίδει το νόημα της παραγράφου).

Εσύ, σαν γνήσιος ελληνομάχος τον χλευάζεις και λές "εγώ έχω όλο το κείμενο, και νάτο" και παρουσιάζεις επίσης απόσπασμα... αλλά τι απόσπασμα! Ενα πετσόκομμα άνευ προηγουμένου. Παίρνεις για παράδειγμα την αρχή μιας πρότασης ("και τούτο ου περί") και κολλάς δίπλα, το τέλος μιας πρότασης που βρίσκεται 7-8 προτάσεις μακριά, ("όπου Πνεύματος") φτιάχνοντας μια καινούρια πρόταση. Ταυτόχρονα, αντί για ερωτηματικά βάζεις τελείες, φτιάχνεις τις προτάσεις όπως θέλεις και παρουσιάζεις αυτό το κατασκεύασμα για "πλήρες κείμενο". Ομολογώ ότι σπάνια έχω την ευκαιρία να δω τόσο άσχημα χαλκευμένα κείμενα, αλλά μάλλον αυτό αποτελεί τέχνη που σας διδάσκουν (αν και όχι τόσο καλά όπως φαίνεται).

Ολόκληρο το κείμενο αγαπητέ ελληνομάχε ΔΕΝ είναι όπως το παρουσίασες, μια και το πετσόκοψες κατά το δοκούν, ως συνήθως (ίσως για να αποφύγεις τον χαρακτηρισμό που δίνει για τους Ελληνες). Ας δούμε όλο το κείμενο να σου φύγει η περιέργεια... (με σκούρο χρώμα το κομμάτι που πετσόκοψες).

"Τι ουν, άγιος έσται του Σεράπιδος ο ναός διά τα βιβλία; Μη γένοιτο· αλλ' εκείνα μεν έχει την οικείαν αγιότηταν, τω τόπω δε ου μεταδίδωσι, διά την των συνιόντων εκεί μιαρίαν. Το αυτό τοίνυν και περί της συναγωγής λογιστέον. Ει γαρ και μη είδωλον έστηκεν εκεί, αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον. Και τούτο ου περί της ενταύθα λέγω συναγωγής μόνον αλλά και της εν Δάφνη· πονηρότερον γαρ εκεί το βάραθρον, ό δη καλούσιν Ματρώνης. Και γαρ πολλούς ήκουσα των πιστών ανεβαίνειν εκεί, και παρακαθεύδειν τω τόπω. Αλλά μη γένοιτό ποτε τούτους πιστούς προσειπείν. Εμοί και το Ματρώνης και το του Απόλλωνος ιερόν ομοίως εστί βέβηλον. Ει δε τις μου τόλμαν καταγιγνώσκει, πάλιν εγώ την εσχάτην αυτού καταγνώσομαι μανίαν. Ειπέ γαρ μοι, όπου δαίμονες οικούσιν, ουχί ασεβείας χωρίον εστι, καν μη ξόανον ειστήκει; Οπου χριστοκτόνοι συνέρχονται, όπου σταυρός ελαύνεται, όπου βλασφημείται Θεός, όπου Πατήρ αγνοείται, όπου Υιός υβρίζεται, όπου Πνεύματος αθετείται χάρις, μάλλον δε και αυτών όντων δαιμόνων, ού μείζον εντεύθεν ή βλάβη; Εκεί μεν γαρ γυμνή και περιφανής η ασέβεια, και ουν αν ραδίως επισπάσαιτο, ουδέ απατήσειε τον νουν έχοντα και σωφρονούντα. Ενταύθα δε λέγοντες Θεόν προσκυνείν και είδωλα αποστρέφεσθαι, και προφήτας έχειν και τιμάν, τοις ρήμασι τούτοις πολύ κατασκευάζοντες το δέλεαρ, τους αφελέστερους και ανοήτως αφυλάκτους εις τας εαυτών εμβάλλουσιν πάγας. Ωστε, τα μεν της ασεβείας ίσα αυτοίς και Ελλησι, τα δε απάτης χαλεπώτερον υπό τούτων δράται. Και γαρ και παρ'αυτοίς έστηκε βωμός απάτης αόρατος, εις όν ουχί πρόβατα και μόσχους αλλά ψυχάς ανθρώπων καταθύουσιν".

Αλλη φορά, όταν θα λες "αυτό είναι όλο το κείμενο" να βάζεις όλο το κείμενο και να μην διαλέγεις μια λέξη από δω και μια λέξη από κει και να φτιάχνεις ένα δικό σου, αγαπητέ ελληνομάχε.

Πώς είχα την εντύπωση ότι ο ευρωπαίος2 ήταν χριστιανός...

quote:

---

trexagireve
Κόψε τους χαρακτηρισμούς και
κάνε διάλογο, δίχως εντυπωσιασμούς...

---

1. Το ύφος με το οποίο απευθύνομαι σε κάποιον είναι ανάλογο με το δικό του ύφος.

2. Οι χαρακτηρισμοί προκύπτουν από τις ενέργειες κάποιου. Οταν λέει ψέμματα, είναι ψεύτης. Οταν πλαστογραφεί, είναι πλαστογράφος. Οταν εγκληματεί, είναι εγκληματίας.

Βεβαια, στο χριστιανισμό δε φαίνεται να ισχύουν αυτά. Οταν κάποιος λέει ψέμματα, είναι παπάς, όταν πλαστογραφεί είναι "ερευνητής" και όταν εγκληματεί, είναι "άγιος".

3. Είσαι το πλέον αναρμόδιο άτομο να μιλήσει για "χαρακτηρισμούς" εδώ μέσα.

macedon

Ωπα, μεγάλε... Σταμάτα να αναπνέεις λιβάνι και βγες στον καθαρό αέρα. Οχι ότι θα σε βοηθήσει αλλά ... ποτέ δεν ξέρεις...

Καταδεικνύοντας με αυτά που έγραψε ο Sesostris, ότι ο Ιωάννης θεωρούσε δαιμονικό τον ναό! Μόνο και μόνο επειδή είχε μέσα βιβλία! ........Ποιος? Ο μεγάλος αυτός ρήτορας που τον θαύμαζε ακόμη και ο εθνικός! ο Λιβάνιος! ο οποίος μιλούσε με τα καλύτερα λόγια γι΄ αυτόν!

Όταν όμως γέμισε το κενό με τα δικά μου που παρουσίασα, το νόημα άλλαξε τελείως! Και προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Για να δούμε όμως όταν εσύ συμπλήρωσες το υπόλοιπο κείμενο! ξανά.
Άλλαξε το νόημα? Η απάντηση είναι όχι! δεν ξανάλλαξε το νόημα σε σχέση με αυτά που είχα γράψει.
Τόσο με το κείμενο που έγραψα εγώ όσο και με το νέο κείμενο που παρουσίασες εσύ! το νόημα είναι ακριβώς το ίδιο!
Δεν στρέφεται εναντίων των βιβλίων αλλά εναντίων του Θεού Σεράπις! ο οποίος δεν ήταν καν ελληνικός Θεός! αλλά ένα κράμα! επρόκειτο για θεό που εφευρέθηκε, που συνδυάζει στοιχεία αιγυπτιακών και ελληνικών θεοτήτων.

Ο αιγυπτιακός θεός Όσιρις-Άπις λατρευόταν στη Μέμφιδα από την εποχή του Νέου Βασιλείου. Η λατρεία του Σαράπιδος θεωρείται δημιούργημα του Πτολεμαίου Α΄ με σκοπό την ισχυροποίηση των θρησκευτικών δεσμών των Ελλήνων και του εγχώριου πληθυσμού.

Ο Σάραπις ή Σέραπις θεός συνδύαζε χαρακτηριστικά του αιγυπτιακού Οσίριδος-Άπιδος και του ελληνικού Πλούτωνα και τις ιδιότητες του Διός. Ο Σάραπις επισκίασε τις υπόλοιπες θεότητες του ελληνικού πανθέου ως τον 3ο αι μ.Χ. όταν τη θέση του κατέλαβε ο Μίθρας. Στα ιερά του (Σαραπείον Αλεξάνδρειας κ.ά.) γινόταν χρησμοδοσία με εγκοίμηση και όνειρα.

Ο Ιωάννης λοιπόν στρέφεται κατά της ειδωλολατρίας με λίγα λόγια.
Ο Sesostris όμως το παρουσίασε ότι ο Ιωάννης στρεφόταν κατά των βιβλίων, γενικά και αόριστα! Για να δείξει ότι οι Χριστιανοί ήσαν κατά των βιβλίων.

quote:

---

macedon:
Εσύ, σαν γνήσιος ελληνομάχος τον χλευάζεις και λές "εγώ έχω όλο το κείμενο, και νάτο" και παρουσιάζεις επίσης απόσπασμα... αλλά τι απόσπασμα! Ενα πετσόκομμα άνευ προηγουμένου. Παίρνεις για παράδειγμα την αρχή μιας πρότασης ("και τούτο ου περί") και κολλάς δίπλα, το τέλος μιας πρότασης που βρίσκεται 7-8 προτάσεις μακριά, ("όπου Πνεύματος") φτιάχνοντας μια καινούρια πρόταση. Ταυτόχρονα, αντί για ερωτηματικά βάζεις τελείες, φτιάχνεις τις προτάσεις όπως θέλεις και παρουσιάζεις αυτό το κατασκεύασμα για "πλήρες κείμενο". Ομολογώ ότι σπάνια έχω την ευκαιρία να δω τόσο άσχημα χαλκευμένα κείμενα, αλλά μάλλον αυτό αποτελεί τέχνη που σας διδάσκουν (αν και όχι τόσο καλά όπως φαίνεται).

---

Το άν είμαι Ελληνομάχος ή όχι το αφήνω στην κρίση όσων με έχουν διαβάσει. Είναι και αυτό όμως μία απόδειξη του τρόπου με τον οποίο δουλεύεις!.......του εντυπωσιασμού διά πυροτεχνημάτων! που στηρίζεται μόνο σε συκοφαντίες και παραπληροφόρηση.

Εσύ είσαι αυτός που θεωρείς ως Έλληνες μόνο τους μή Χριστιανούς......περιττό να το ξανασχολιάσω! ή να ξαναφέρω την πλαστογράφηση ολόκληρης σελίδας που είχες κάνει στο παρελθόν και σε άλλο θέμα για να δείξεις ότι ο Υψηλάντης ποτέ δεν είχε πει στους στρατιώτες να πάρουν εκδίκηση για το θάνατο των Πατριαρχών όπως του Γρηγόριου και να ορκιστούν στο όνομά τους.

Ας δούμε όμως τι «απέκρυψα!» και κατά τα γραφόμενά σου αλλοίωσα το νόημα:

quote:

---

macedon:
"Τι ουν, άγιος έσται του Σεράπιδος ο ναός διά τα βιβλία; Μη γένοιτο• αλλ' εκείνα μεν έχει την οικείαν αγιότηταν, τω τόπω δε ου μεταδίδωσι, διά την των συνιόντων εκεί μιαρίαν. Το αυτό τοίνυν και περί της συναγωγής λογιστέον. Ει γαρ και μη είδωλον έστηκεν εκεί, αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον. Και τούτο ου περί της ενταύθα λέγω συναγωγής μόνον αλλά και της εν Δάφνη• πονηρότερον γαρ εκεί το βάραθρον, ό δη καλούσιν Ματρώνης. Και γαρ πολλούς ήκουσα των πιστών ανεβαίνειν εκεί, και παρακαθεύδειν τω τόπω. Αλλά μη γένοιτό ποτε τούτους πιστούς προσειπείν. Εμοί και το Ματρώνης και το του Απόλλωνος ιερόν ομοίως εστί βέβηλον. Ει δε τις μου τόλμαν καταγιγνώσκει, πάλιν εγώ την εσχάτην αυτού καταγνώσομαι μανίαν. Ειπέ γαρ μοι, όπου δαίμονες οικούσιν, ουχί ασεβείας χωρίον εστι, καν μη ξόανον ειστήκει; Οπου χριστοκτόνοι συνέρχονται, όπου σταυρός ελαύνεται, όπου βλασφημείται Θεός, όπου Πατήρ αγνοείται, όπου Υιός υβρίζεται, όπου Πνεύματος αθετείται χάρις, μάλλον δε και αυτών όντων δαιμόνων, ού μείζον εντεύθεν ή βλάβη; Εκεί μεν γαρ γυμνή και περιφανής η ασέβεια, και ουν αν ραδίως επισπάσαιτο, ουδέ απατήσειε τον νουν έχοντα και σωφρονούντα. Ενταύθα δε λέγοντες Θεόν προσκυνείν και είδωλα αποστρέφεσθαι, και προφήτας έχειν και τιμάν, τοις ρήμασι τούτοις πολύ κατασκευάζοντες το δέλεαρ, τους αφελέστερους και ανοήτως αφυλάκτους εις τας εαυτών εμβάλλουσιν πάγας. Ωστε, τα μεν της ασεβείας ίσα αυτοίς και Ελλησι, τα δε απάτης χαλεπώτερον υπό τούτων δράται. Και γαρ και παρ'αυτοίς έστηκε βωμός απάτης αόρατος, εις όν ουχί πρόβατα και μόσχους αλλά ψυχάς ανθρώπων καταθύουσιν".

---

Παρέλειψα λοιπόν (σε πράσινα γράμματα) : "Τι ουν, άγιος έσται του Σεράπιδος ο ναός διά τα βιβλία; Μη γένοιτο• αλλ' εκείνα μεν έχει την οικείαν αγιότηταν, τω τόπω δε ου μεταδίδωσι, διά την των συνιόντων εκεί μιαρίαν. Το αυτό τοίνυν και περί της συναγωγής λογιστέον. Ει γαρ και μη είδωλον έστηκεν εκεί, αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον. Και τούτο ου περί της ενταύθα λέγω συναγωγής μόνον αλλά και της εν Δάφνη• πονηρότερον γαρ εκεί το βάραθρον, ό δη καλούσιν Ματρώνης. Και γαρ πολλούς ήκουσα των πιστών ανεβαίνειν εκεί, και παρακαθεύδειν τω τόπω. Αλλά μη γένοιτό ποτε τούτους πιστούς προσειπείν. Εμοί και το Ματρώνης και το του Απόλλωνος ιερόν ομοίως εστί βέβηλον. Ει δε τις μου τόλμαν καταγιγνώσκει, πάλιν εγώ την εσχάτην αυτού καταγνώσομαι μανίαν. Ειπέ γαρ μοι, όπου δαίμονες οικούσιν, ουχί ασεβείας χωρίον εστι, καν μη ξόανον ειστήκει; Οπου χριστοκτόνοι συνέρχονται, όπου σταυρός ελαύνεται, όπου βλασφημείται Θεός, όπου Πατήρ αγνοείται, όπου Υιός υβρίζεται, όπου Πνεύματος αθετείται χάρις, μάλλον δε και αυτών όντων δαιμόνων, ού μείζον εντεύθεν ή βλάβη; Εκεί μεν γαρ γυμνή και περιφανής η ασέβεια, και ουν αν ραδίως επισπάσαιτο, ουδέ απατήσειε τον νουν έχοντα και σωφρονούντα. Ενταύθα δε λέγοντες Θεόν προσκυνείν και είδωλα αποστρέφεσθαι, και προφήτας έχειν και τιμάν, τοις ρήμασι τούτοις πολύ κατασκευάζοντες το δέλεαρ, τους αφελέστερους και ανοήτως αφυλάκτους εις τας εαυτών εμβάλλουσιν πάγας. Ωστε, τα μεν της ασεβείας ίσα αυτοίς και Ελλησι, τα δε απάτης χαλεπώτερον υπό τούτων δράται. Και γαρ και παρ'αυτοίς έστηκε βωμός απάτης αόρατος, εις όν ουχί πρόβατα και μόσχους αλλά ψυχάς ανθρώπων καταθύουσιν".

Για πες μας λοιπόν τι ήταν αυτό που αλλοιώθηκε καθώς εγώ δεν έγραψα ως όφειλα? Δηλαδή σε τι θα άλλαξε το νόημα αυτών που ισχυριζόμουνα πριν?

quote:

---

macedon:
Αλλη φορά, όταν θα λες "αυτό είναι όλο το κείμενο" να βάζεις όλο το κείμενο και να μην διαλέγεις μια λέξη από δω και μια λέξη από κει και να φτιάχνεις ένα δικό σου, αγαπητέ ελληνομάχε.

---

Ναι.....μή γλιστρήσουμε από τα σιρόπια μόνο....."αγαπητέ"

Γιατί όμως δεν το έγραψα?
1)Γιατί δεν αλλοιωνόταν κανένα νόημα!

2)Γιατί βαριόμουνα!

3)Γιατί ήθελα να δω πως θα αντιδράσει ο Sesostis, εάν πράγματι είχε το κείμενο ολόκληρο! και σκοπίμως αλλοίωνε το κείμενο.

Και όντως ο Sesostris είχε ολόκληρο το κείμενο και σκοπίμως το απέκρυψε! Και από που συνάγεται αυτό?
Γιατί ο ίδιο ο Sesostris, γράφει: "Επίσης σκόπιμα μέσα στις αγκύλες φίλτατοι europaioi 2 σημειώνετε την Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη και την μπερδεύετε με αυτήν του Σεραπείου"
.
Α)Πως ήταν σίγουρος ότι δεν έγραφε έτσι? αφού το κείμενό του ήταν λειψό? γιατί να μην ήταν και παραποιημένο? Άρα είχε ολόκληρο το κείμενο!

Β)Πως ήξερε ότι όντως ακόμη και πέρα από αυτά που έγραψα υπάρχουν και άλλα?.......απλή λογική! 1+1=2

4) Εγώ πριν τοποθετηθώ στον Sesostris, διάβασα όχι μόνο το επίμαχο σημείο αλλά και την προηγούμενη παράγραφο και την επόμενη. Οπότε ήξερα από πριν πως θα τοποθετηθώ είτε εάν εμφανίσει όλο το κείμενο ο Sesostris, είτε κάποιος άλλος.

5)Ήθελα ακόμη μια φορά να δω "τα συγκινονούντα δοχεία" ο Sesostris, αν και ο ίδιος μπορούσε να απαντήσει! δεν το έκανε! Παρόλο που έχει το κείμενο και ας λέει ότι δεν το έχει, γιατί όμως?

Γιατί θα έμενε τελείως εκτεθειμένος!.....πως είναι δυνατόν να εμφάνιζε την αρχική του συκοφαντία με το λειψό κείμενο! αλλά μετά να ζητούσε τα ρέστα εμφανίζοντας το υπόλοιπο κείμενο? αφού σε αυτή την περίπτωση θα του ζητούσα εγώ τα ρέστα?
Χρειαζόταν χέρι βοηθείας! και ήθελα να δω ποιος θα του το έδινε εφόσον φυσικά του το έδινε, μιας και ήταν δίκοπο μαχαίρι, τη στιγμή που εγώ ενδεχομένως να αντιδράσω όπως κι έκανα.

Όπως βλέπεις η στρατηγική μου είναι μια χαρά και υπερτερεί της δικής σου......"αγαπητέ"

Για να δούμε όμως τι λέει ο Χρυσόστομος πριν ξεκινήσει να παραθέτει το παράδειγμα με το ναό του Σέραπις.
Και που αποτελεί καταλύτη των όσων ισχυρίζεται.

«Και ίνα μάθητε, ότι ούχ αγιάζει τον τόπον τα βιβλία, αλλά βέβηλον ποιεί των συνιόντων η προαίρεσις, ιστορίαν υμίν διηγήσομαι παλαιάν. Πτολεμαίος ο Φιλάδελφος τας πανταχόθεν βίβλους συναγαγών, και μαθών ότι και παρά Ιουδαίοις εισί γραφαί περί Θεού φιλοσοφούσαι, και πολιτείας αρίστης, μεταπεμψάμενος άνδρας εκ της ιουδαίας, ηρμήνευσεν αυτάς δι' εκείνων , και απέθετο εις το του Σεράπιδος ιερόν, και γάρ ήν Έλλην ο ανήρ , και μέχρι νύν εκεί των προφητών αι ερμηνευθείσαι βίβλοι μένουσι.
Τί ούν, άγιος έσται του Σεράπιδος ο ναός διά τα βιβλία; Μή γένοιτο!
αλλ' εκείνα μεν έχει την οικείαν αγιότητα, τω τόπω δε ού μεταδίδωσι, διά την των συνιόντων εκεί μιαρίαν».

"Για να μάθετε, ότι τα βιβλία δεν αγιάζουν τον τόπο, αλλά τον καθιστά βέβηλο η προαίρεση εκείνων που συνέρχονται εκεί, θα σας διηγηθώ μια παλιά ιστορία.
Ο Πτολεμαίος ο Φιλάδελφος, αφού συγκέντρωσε από παντού τα βιβλία και έμαθε ότι και οι Ιουδαίοι έχουν βιβλία, τα οποία φιλοσοφούν για το Θεό και για άριστη πολιτεία, έστειλε και κάλεσε άνδρες από την Ιουδαία, ερμήνευσε αυτά με εκείνους και τα τοποθέτησε στο ιερό του Σεράπιδος, μια που ο ίδιος ήταν ειδωλολάτρης και αυτά μέχρι τώρα βρίσκονται εκεί, τα άγια των Προφητών.
Τι λοιπόν, ο ναός του Σαράπιδος είναι άγιος, επειδή έχει τα βιβλία? Μή γένοιτο. Εκείνα (τα βιβλία) βέβαια έχουν τη δική τους αγιότητα, που όμως δεν την μεταδίδουν στον τόπο (του ναού), λόγω της μιαρότητας εκείνων που συγκεντρώνονται εκεί κ.λ.π."

quote:

---

macedon:
Ολόκληρο το κείμενο αγαπητέ ελληνομάχε ΔΕΝ είναι όπως το παρουσίασες, μια και το πετσόκοψες κατά το δοκούν, ως συνήθως (ίσως για να αποφύγεις τον χαρακτηρισμό που δίνει για τους Ελληνες). Ας δούμε όλο το κείμενο να σου φύγει η περιέργεια... (με σκούρο χρώμα το κομμάτι που πετσόκοψες).

---

Τον 4ο-5ο αιώνα που έδρασε ο Ιωάννης ήδη ο όρος Έλλην και τα παράγωγά του είχαν ταυτιστεί με τον ειδωλολάτρη και την ειδωλολατρία ......κάτι που αναλυτικά έχω αναφέρει και εξηγήσει σε άλλο θέμα με στοιχεία από ιστορικά βιβλία αξιόλογων επιστημόνων. Ως εκ τούτου δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα να το κάνω.
Οπότε κράτησε τον κομπασμό σου για μια "άλλη νέα ανακάλυψη".

quote:

---

macedon:
1. Το ύφος με το οποίο απευθύνομαι σε κάποιον είναι ανάλογο με το δικό του ύφος.

2. Οι χαρακτηρισμοί προκύπτουν από τις ενέργειες κάποιου. Οταν λέει ψέμματα, είναι ψεύτης. Οταν πλαστογραφεί, είναι πλαστογράφος. Οταν εγκληματεί, είναι εγκληματίας.

Βεβαια, στο χριστιανισμό δε φαίνεται να ισχύουν αυτά. Οταν κάποιος λέει ψέμματα, είναι παπάς, όταν πλαστογραφεί είναι "ερευνητής" και όταν εγκληματεί, είναι "άγιος".

3. Είσαι το πλέον αναρμόδιο άτομο να μιλήσει για "χαρακτηρισμούς" εδώ μέσα.

---

Για την ταμπακιέρα πες μας και την αναφορά στην προσπάθεια να αποδοθεί στον Ιωάννη η συκοφαντία ότι θεωρούσε έναν ναό δαιμονικό! μόνο και μόνο επειδή μέσα είχε βιβλία........και που όπως περίτρανα απέδειξα, έλεγε ακριβώς το αντίθετο! ότι δηλαδή ένας ναός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί από τα βιβλία του! αλλά από αυτά που τελούνται εκεί μέσα!

Και φυσικά να αποδείξεις με ποιον τρόπο γίνεται η αλλοίωση του νοήματος από μεριάς μου!

Τα άλλα τα "κατινίστικα" και τα "ρατσιστικά" σου κράτησέ τα.......σου πάνε γάντι!

Edited by - europaios2 on 05/04/2009 17:41:16

Edited by - europaios2 on 05/04/2009 17:49:16