ESOTERICA.gr Forums ! - Η ΚΟΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΥΡΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΧΛΑΔΙ - ΝΤΡΟΠΕΣ

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

Απόψεις, Προτάσεις κ.ά.

Η ΚΟΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΥΡΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΧΛΑΔΙ - ΝΤΡΟΠΕΣ

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 02/04/2003, 21:28:15 δε σας καταλαβαινω! εγω παντα μπανιο γυμνη εκανα... Υ.Γ. στην εποχη μου δεν ειχαν ακομη ανακαλυφθει τα μαγιο, και επιπλεον δεν υπηρχε μετρο συγκρισης! λιλιθ -η πρωτη γυναικα
amalia Διαχειριστής Greece 10782 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/04/2003, 01:11:36 quote: Ημουν για μπάνιο το καλοκαίρι....με κάτι φίλους. Θυμάμαι είχαμε πάει σε κάτι νησάκια και κάναμε βουτιές από ένα κότερο ενός γνωστού μας. ...ωστε εσύ ήσουν εκείνο το καλοκαίρι στο κότερο του κ.Ραμογλου; αυτή...που τα κατάφερε!
Mara Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 735 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/04/2003, 09:49:08 Αχμμμμμμμμ... Ολο το παρεακι μαζιιιιι εκεινο το καλοκαιρι!!!!! Μια χαρα....ramoglou πολυ σε συνδετικο κρικο σε βλεπω :PPP And I keep on wondering....
Ramoglou ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 2211 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/04/2003, 17:13:23 Εγώ το έχω πει σε άλλο τόπικ : Ramoglou ekdoseis gynaikwn kai vivliwn S.A. Τώρα αν εσείς πάτε να με μπλέξετε εγώ θα τα αρνηθώ όλα στο δικαστήριο ! Δε θα μου πάρει εμένα το κότερο η Δίωξη επειδή εσείς τα βγάζετε όλα στη φόρα !!!! O Αναζητών Apostolos
buda36gr Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 149 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/04/2003, 21:05:01 Πεμπτη δημοτικου και εχω μια δασκαλα,μιαμ μιαμ...η λιμπιντο μου πανω απ το κεφαλι μου,απ την 3η ακομα..η δασκαλα με τα πεταχτα δοντακια(τρελλαινομαιαιαιαιαιαιαι)και το ανοιχτο πουκαμισο(παντα),διδασκει ορθια και κολλαει την...ενωση των ποδιων της στη γωνια του πρωτου θρανιου,ενω ηδη εχει πεταχτει το ενα στηθος εξω...η στυση μου επωδυνη και ενω φαντασιωνομαι(τι αραγε???)μου ζηταει να σηκωθω για μαθημα!!!!!!!!της εξηγω λοιπον οτι ζαλιζομαι,ποναω,θελω να παω τουαλετα...τιποτα η κυρα δεσποινα,επιμενει και με σηκωνει στον πινακα...θεε μου,λες απο τοτε ναγινα επιδειξιας??????ακομα το θυμουνται οι φιλοι-συμμαθητες...... ουφφφφφφφ,τοπα ΤΟ ΦΩΣ,Η ΑΓΑΠΗ & Η ΔΥΝΑΜΗ ΑΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ
buda36gr Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 149 Μηνύματα	Απεστάλη: 03/04/2003, 21:11:57 φιλε ραμογλου,ειμαι στο σδοε!!σκαναρισε τις 3 τελευταιες δηλωσεις σου και να τισ δω ΤΩΡΑ!!!!Μαζι με τις φοτο της αμαλιας,οταν βουτουσε ΤΟ ΦΩΣ,Η ΑΓΑΠΗ & Η ΔΥΝΑΜΗ ΑΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ
cassiopeia Μέλος 2ης Βαθμίδας Guadeloupe 252 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/04/2003, 01:39:19 quote: ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΚΟΤΕΡΟ!
amalia Διαχειριστής Greece 10782 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/04/2003, 10:26:51 Μα εγώ δεν ήμουν στο κότερο! Φιλούσα εκείνη την ώρα το Διευθυντή του Δημοτικού στο αφτί! αυτή...που τα κατάφερε!
buda36gr Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 149 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/04/2003, 20:54:53 Αμαλια,την εκανα παλι ΤΟ ΦΩΣ,Η ΑΓΑΠΗ & Η ΔΥΝΑΜΗ ΑΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΝ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΗ
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 06/04/2003, 12:28:18 συνεβει σε ενα φιλο μου οταν ημασταν πιτσιρικια... ο φιλος μου ειναι κρυομενος, με συναχι... αστα να πανε! και ειμαστε η παρεα, παιζουμε ποδοσφαιρο στη γειτονια και ενας γειτονας -που ενοχλειται- ερχεται να μας υποδιξει... αλλη αλανα για το παιχνιδι μας. ο φιλος μου, ο συναχομενος, αναλαμβανει να μιλησει στο γειτονα και να τον μεταπισει... με οργη, να βρει το δικιο του και να μας υπερασπισει (τι καλος!) ετοιμαζεται να πει την σωστη κουβεντα, αυτη που θα κανει το γειτονα να μας αφησει στην ησυχια μας και να κοιτα τη δουλεια του... και ετσι οπως ετοιμαζεται να πεταξει το Ε Π Ι Χ Ε Ι Ρ Η Μ Α εισπνεει, και... τσαφ! του βγαινει απο τη μυτη ΜΙΑ ΠΕΛΩΡΙΑ ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΗ ΜΥΞΑ που παει και προσγειωνεται κατευθειαν πανω στα γυαλια του γειτονα! λιλιθ -η πρωτη γυναικα
durden_alie ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Turkey 1532 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/04/2003, 11:39:03 Υπέροχο θέμα! Δεν ξέρω αν διαφωνείτε, αλλά μοιάζει λίγο με το topic "Γιατί επιλέξατε το nickname σας;" Κι αυτό ως προς τον αυτο-ψυχαναλυτικό--γιατί όχι και αυτο-ψυχοθεραπευτικό--του ρόλο. Πριν λοιπόν σας παραθέσω κι εγώ με τη σειρά μου μια "ντροπή", θα ήθελα να κάνω και μια παρατήρηση. Γιατί οι περισσότερες των "ντροπών" συνέβησαν κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας (συμπεριλαμβανομένης και της δικιάς μου); Μήπως μεγαλώνοντας γινόμαστε περισσότερο "ξεδιάντροποι"; Αρχίζω λοιπόν! Η ιστορία που θα διηγηθώ συνέβη όταν ήμουν περίπου 5 ετών και πήγαινα στο νηπιαγωγείο, και πραγματικά είναι μία από τις πρώτες αναμνήσεις που έχω από τη ζωή. Μικρό λοιπόν εγώ παιδάκι, αγάπησα τρελά ένα όμορφο κοριτσάκι της διπλανής αίθουσας! Για να καταλάβετε, να σας πω ότι το νηπιαγωγείο μας είχε δύο αίθουσες οι οποίες χωρίζονταν με μια πόρτα. Η πόρτα αυτή άνοιγε όταν είχαμε διάλειμμα, κι εγώ, καθισμένος στο θρανίο μου, κοίταζα με την άκρη του ματιού μου μέσα από αυτήν την πόρτα στην άλλη αίθουσα, όπου καθόταν στο δικό της θρανίο η πολυαγαπημένη μου Χρύσα. Ούτε κι εγώ μπορώ να θυμηθώ πόσες ατελείωτες ώρες είχα περάσει κοιτάζοντάς την μέσα από αυτή την πόρτα. Ακόμη και τώρα, όταν τη φέρνω στο μυαλό μου, τη φαντάζομαι μέσα σε ένα ορθογώνιο πλαίσιο, αυτό της πόρτας. Κοιτάζοντάς την και θαυμάζοντας την ομορφιά της, διάφορες όμορφες σκέψεις μου πλημμύριζαν το μυαλό—και μην πάει ο νους κανενός στο πονηρό, μιλάμε για ένα παιδάκι 5 ετών! Αυτό ήταν το μικρό μου μυστικό και το φύλαγα σαν κόρη οφθαλμού. Ήρθε λοιπόν και η τελευταία μέρα του νηπιαγωγείου και κάποια από τις δασκάλες είχε τη φαεινή ιδέα να κάνουμε μια μικρή γιορτή και κάποια παιδάκια να πουν κι ένα ποιηματάκι, έτσι, για τον αποχαιρετισμό. Ένα από αυτά τα παιδάκια ήμουν κι εγώ. Το ποίημά μου ήταν πολύ μικρό, μόλις μια στροφή, δεν ήταν δα και μεγάλη υπόθεση να το μάθω. Έτσι, λοιπόν, το έμαθα απ’ έξω κι ανακατωτά, και ήμουν έτοιμος, καλοντυμένος και καλοχτενισμένος, να το απαγγείλω μπροστά σε όλα τα παιδάκια και τις δασκάλες μου. Μόλις όμως ανέβηκα επάνω, μπροστά στο μικρό πίνακα που είχε η αίθουσά μας, έντρομος συνειδητοποίησα ότι η Χρύσα καθόταν μπροστά μπροστά και με κοίταζε κατάματα, περιμένοντας την απαγγελία μου. Εκείνη τη στιγμή πάγωσα, τα γόνατά μου κόπηκαν και παρά τις προτροπές της μιας από τις δύο δασκάλες, δεν μπορούσα να αρθρώσω λέξη. Μετά από ένα 5λεπτο προτροπών αλλά και δική μου σιωπής, το λόγο πήρε η άλλη δασκάλα, η οποία με ένα σατανικό χαμόγελο στα χείλη είπε : «Εγώ ξέρω γιατί δεν το λέει, παιδιά. Δεν το λέει επειδή τον κοιτάζει η Χρύσα!» Αυτό που ένοιωσα εκείνη τη στιγμή δεν περιγράφεται με λόγια. Ένοιωσα ότι χάθηκε η γη κάτω από τα πόδια μου, το κεφάλι μου πήγε να σκάσει από μια πολύ δυσάρεστη ζέστη. Αισθάνθηκα ότι είχαν εισβάλλει και μου είχαν κλέψει τη σκέψη μου. Ίσως, τώρα που το σκέφτομαι, εκείνες τις ατελείωτες ώρες των διαλειμμάτων, να μην την κοίταζα με την άκρη του ματιού μου, αλλά και με τα δυο μου μάτια, επιπόλαια και αδηφάγα. Τι συνέβη μετά; Η μικρή Χρύσα έτρεξε σε μια γωνιά της αίθουσας κι άρχισε να κλαίει κι εγώ, απογοητευμένος και με όλη την περηφάνια μου διαλυμένη, κατέβηκα ήσυχα ήσυχα, και κάθισα αμίλητος στο θρανίο μου. Η διαδικασία συνεχίστηκε κανονικά χωρίς άλλα προβλήματα. Η σατανική δασκάλα δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να μου ζητήσει έστω και τυπικά συγγνώμη. Όσο για τη Χρύσα, δεν την ξαναείδα ποτέ.
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/04/2003, 18:50:13 τι να πω... durden alie... τι να πω! ποσο τρυφερη και δυνατη η ιστοριουλα που μας διηγηθηκες! και ποσο ανατριχιαστικη. σε φανταζομαι εκει, ενα μικρο αθωο αγορι μπροστα στο ΜΕΓΑΛΟ ΔΡΑΚΟ, το μεγαλο εγχειρημα, να καταφερεις να πεις το ποιμα μπροστα στο μεγαλο σου ερωτα και φανταζομαι διπλα σου το ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΑΝΟΗΣΙΑΣ και του κομπλεξ της δασκαλας σου... εκεινη τη στιγμη, ασυνειδητα η δασκαλα ΣΟΥ ΕΚΛΕΨΕ ΚΑΤΙ! εκανε μια πραξη, που στο συμπαντικο δικαστηριο βαραινει περισσοτερο απο ενα φονο... λυπαμαι για αυτη και για την αδυναμια της... αδυναμια που προερχεται απο υποσυνειδητο προβλημα της. λιλιθ -η πρωτη γυναικα
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/04/2003, 19:08:13 δυο "απαραδεκτες" πραξεις, δυο "αμαρτιες"... με τους ιδιους πρωταγωνιστες... πριν απο περιπου 15-20 χρονια. εχουμε παει εκδρομη Βιεννη - Βουδαπεστη η οικογενεια μου -4 ατομα- και μια φιλικη οικογενεια -4 ατομα επισης. το δευτερο η τριτο πρωινο στο ξενοδοχειο 5 αστερων... σε καθε δωματιο -2κλινο- τοποθετουνται καθε πρωι 2 σαπουνακια, 2 σαμπουανακια, 2 κουτακια με βαμβακι, οδοντοκρεμα κλπ. εγω και η αδελφουλα μου -οπως ισως πολλα παιδακια σε αυτη την ηλικια ειχαν αυτο το κολλημα- μαζευαμε τα "καλουδια" του δωματιου μας για την πολυαγαπημενη μας συλλογη. και αυτο ειχε, πιστεψτε με, ΤΕΡΑΣΤΙΑ σημασια για μας τοτε... μονο, που στο δικο μας το δωματιο ειχανε ξεχασει ν αφησουν τα "καλουδια"... απογοητευση, αγχος, ταραχη, τι να κανω!!! καθως η σκεψη μου ετρεχε γρηγορα, λεω, ο κυριος και η κυρια ταδε -οι αλλοι γονεις- δεν εχουν ακομη δει στην τουαλετα τους. θα παω γρηγορα γρηγορα, θα τρυπωσω και θα παρω τα δικα τους και ουτε γατα ουτε ζημια!!! (των γονιων μου ουτε που σκεφτηκα να τα παρω, γιατι θα μου τα δινανε ουτος η αλλως...) παω λοιπον, σαν τη γατα... τρυπωνω... και τσαφ! ο κυριος Παυλος μπροστα μου... "δεν ντρεπεσαι μικρη κλεφτρα..." κλπ. κλπ. κλπ. με ακανε να θελω να ανοιξει η γη να με καταπιει! με τα ιδια ατομα μετα απο καιρο... η κορη του κυριου Παυλου μαζευε γραμματοσημα -το ιδιο και γω. μονο που αυτη ειχε κατι καρασπανιες συλλογες που της ειχε βρει η αγορασει -δε θυμαμαι- ο πατερας της απο το υπουργειο η κατι τετοιο... εγω απο την αλλη ειχα κατι καταπληκτικα, εντυπωσιακοτατα αλλα ΕΝΤΕΛΩΣ ΨΕΥΤΙΚΑ γραμματοσημα απο το βιβλιοπωλειο του θειου μου... μονο που μοιαζανε με ψευτικα, γιατι δεν ειχαν κολλα και ηταν λιγο κακοτυπωμενα. ακολουθω λοιπον τις απαραιτητες διαδικασιες και "μεταμορφωνω" 5-6 ψευτικα γραμματοσημα σε αληθινα, βρεχοντας τα, τσαλακωνοντας τα κλπ. και παω για "ανταλλαγες" στην κορη του κυριου Παυλου. ολα πηγαιναν ρολοι... η μικρη Βερα το ειχε χαψει, ειχαμε διαπραγματευτει καποια απο τα πιο σουπερ γραμματοσημα της και γω δεν μπορουσα να κρυψω το γελιο της ευτυχιας μου... παει η Βερα να πιει νερο... εγω στο μπαλκονι να τρυβω τα χερια μου και να ψυθιριζω: χαχαχα! σου την εφερα! σου την εφερα! μονο που... δεν ημουν μονη στο μπαλκονι... ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ ΕΚΕΙ ΗΤΑΝ!!!!! ΠΑΛΙ ΦΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΟΥΝΙ!!! και οπως καταλαβαινετε εγινε ο χαμος! και αυτη τη φορα ειχε προεκτασεις, γιατι καλεσε τους γονεις μου για συζητηση και εθεσε το θεμα οτι ισως δεν πρεπει τα παιδια του να κανουν πολυ παρεα με μας, -εμενα και την αδελφη μου που αδικως πηρε και αυτην η μπαλα-, μεχρι να... στρωσουμε! στρωσαμε? δε στρωσαμε? ενας θεος ξερει... αυτο που μου εχει μεινει παντως, ειναι ενα 40% ντροπης απο τα δυο περιστατικα και ενα 60% αυτοθαυμασμος για αυτα που μηχανευομουνα... λιλιθ -η πρωτη γυναικα
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/04/2003, 01:40:45 ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!!! δυο μερες τωρα και καμμια απαντηση... μα καλα, ξεδιαντροποι ειστε ολοι σας? φιλικα λιλιθ -η πρωτη γυναικα
ΑΤΜΑ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" India 6464 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/04/2003, 02:37:27 ΧΜΜ...ΘΑ ΣΟΥ ΑΦΗΣΩ 1-2-3...4.... ΕΡΩΤΗΣΟΥΛΕΣ... ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΓΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ...() ΠΟΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ..ΠΕΡΝΑΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...ΟΤΑΝ ΝΟΙΩΘΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ..ΝΑ ΚΟΙΝΟΠΟΙΕΙ...ΣΤΙΓΜΕΣ..ΠΟΥ ΕΙΧΕ..ΧΡΟΝΙΑ..ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ..ΣΤΑ ΑΖΗΤΗΤΑ(ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ!)...ΤΟΥ ΝΟΥ...; ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ...ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ; +ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΜΩΣ.. ΠΟΣΗ ΑΞΙΑ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΣΕ "ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΟΝ"...Η "ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΜΕΝΗ ΖΩΗ"...; ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΑΤΙ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΔΩ... ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΤΟ ΛΟΓΟ... ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΕΝΤΟΝΑ...ΕΚΑΝΑ ΠΟΛΛΑ ΛΑΘΗ. ΜΑ Μ'ΕΠΛΑΣΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΩΡΑ "ΕΙΜΑΙ". ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΥΣΤΙΚΑ ΜΙΛΑΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟ ΙΔΙΟ + Σ'ΟΤΙ ΓΡΑΦΩ..."ΕΙΜΑΙ" (ΘΕΤΩ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΝ "ΕΑΥΤΟ" ΜΟΥ,ΠΑΝΤΑ....) ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗ ΜΟΥ.. ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ +ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΣΥΜΠΝΕΩ-ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΧΕΣΗ- ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ....ΑΥΤΟ ΕΠΕΙΔΗ ..."ΑΚΟΥΩ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑ ΔΕΝ ΑΚΟΥΩ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ.." (ΚΙ ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΝΑ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ...) ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ... ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΕΧΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.... + ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΣΩ ΤΟ "ΕΓΩ" ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ...ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ...ΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ..ΝΑ ΕΧΩ... ΘΕΕ ΜΟΥ...ΤΙ ΚΑΡΜΑ... -ΕΠΙΣΗΣ..."ΤΥΡΙ..ΔΕΝ ΕΝΝΟΩ..ΜΟΝΟ ΦΕΤΑ...ΚΑΙ Τ'ΑΧΛΑΔΙΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ..ΜΟΝΟ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ...ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΧΛΑΔΙΑ... ... ΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ..."ΜΙΜΙΚΟΣ" 'Η ΜΗ... ΜΙΑ ΑΗΔΙΑ... ΠΟΣΟ ΜΑΛΙΣΤΑ...ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗ ΝΗΣΤΕΙΑ... ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΠΟΥ ΜΙΛΑΩ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ..ΤΩΡΑ ΠΙΑ! Vande! 'manava seva, madhava seva' Edited by - ΑΤΜΑ on 09/04/2003 02:44:36
Silverwolf Μέλος 3ης Βαθμίδας Sweden 565 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/04/2003, 03:31:54 Παλιά αυτή η ντροπή και δεν ξέρω που το θυμήθηκα. Μάλλον οι αναφορέσ σε νηπιαγωγείο και δημοτικό το επανέφεραν στην μνήμη. Πήγαινα 4 δημοτικού και στο σχολείο είχε έρθει ένα καινούριο παιδάκι. Ήταν από την αθήνα και είμασταν μικρό χωριό οπότε ξεχώριζε κατευθείαν η καημένη η Μαρία. Δεν θυμάμαι ακριβώς γιατί έγινε από την αρχή το κλωτσοσκούφι του σχολείου... Νομίζω ότι είχε να κάνει με τους γονείς της, ότι πολοί από το χωριό δεν τους χώνευαν οπότε το μετέφεραν στα παιδιά τους. Ειδικά τα μεγαλύτερα παιδιά την τυρανούσαν. Όχι μόνο με βρισιές κτλ αλλά κάποιες φορές έπεφτε και ξύλο. Τότε παρηγορούσα την συνειδησή μου με το γεγονός ότι εγώ δεν σήκωσα χέρι πάνω της ούτε έβρισα ή χαρακτήρησα. Κάποιες φορές όταν ήταν στο μπόι μου οι τύρρανοι μπήκα στην μέση αλλά τις περισσότερες φορές απλώς κοιτούσα... τι να κάνω ένα άτομο εναντίων του όχλου... Οι δάσκαλοι δεν ανακατευόταν γιατί δεν έβγαζαν άκρη. Δεν έμεινε για πολύ... 4 μήνες αργότερα μετακόμισαν. Ένιωθα πάρα πολύ ασχήμα, ντρεπόμουν που δεν στάθηκα εκεί που έπρεπε αντί να κοιτάζω. Ένιωθα φοβερά ένοχη για την δυστυχία της. Στην πρώτη λυκείου ξανασυναντηθήκαμε σαν συμμαθήτριες. Ντράπηκα να την αντικρύσω στην αρχή. Αυτή με γνώρισε και μου μίλησε. Της ζήτησα συγνώμη για την αναισθησία μας τότε. Με κοίταξε σαν εξωγήινη! Μετά χαμογέλασε και είπε "Δεν ξέρεις πόσα σημαίνει αυτή η συγνώμη για μένα! Παρόλο που την λέει ο μόνος που δεν το όφειλε." Για 5 χρόνια ντρεπόμουν που δεν βοήθησα... σε μισό λεπτό έφυγαν οι τύψεις... λες και δεν υπήρξαν. "For the strength of the wolf is the pack and the strength of the pack is the wolf"
amalia Διαχειριστής Greece 10782 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/04/2003, 14:23:05 Καλησπέρα! Να τολμήσω να πω ότι το συγκεκριμένο τόπικ, είναι από τα καλύτερα τα οποία ανοίχτηκαν και έχω διαβάσει; Προσωπική μου γνώμη. Εχω γελάσει και έχω δακρύσει με τις ιστορίες, προπάντων όμως, νιώθω ότι κάποια άτομα τα γνώρισα πολύ καλύτερα! Χμ, τέλος Λυκείου ήτανε κι εγώ κάργα ερωτευμένη με τον Χ...Είχα φτιάξει και ειδικό ημερολόγιο αφιερωμένο στις ημερομηνίες που τον συναντούσα (μέσα σε 2 χρόνια ήταν περίπου 11). Σκαρφιζόμουν και τις διάφορες κλασσικές προφάσεις για να επιτύχω κάποια συνάντηση (π.χ. ότι και καλά κάνω μια εργασία, να συναντηθούμε να μου δώσει κάποιο ιατρικό βιβλίο - γιατρός ήτανε), άλλες φορές πάλι παρακαλούσα κάποιος από τους οικογενειακούς γνωστους να πεθάνει για να συναντηθούμε σε καμια κηδεία... Το 1992 λοιπόν, είχε πέσει μεγάλη ατυχία, δεν τον είχα δει καθόλου. Ολοι όσοι ήταν να πεθάνουν πεθάνανε, οικογενειακές γιορτές δε γινόντουσαν λόγω πένθους (ουδέν καλό αμιγές κακού)...Και τότε, μου είπαν για την απογραφή! Και βάζοντας λυτούς και δεμένους (όλα δηλαδή τα μέσα που γνώριζε ο πατέρας μου, και που δεν τα χρησιμοποίησα ποτέ για να βρω δουλειά, αλλά μόνο για κείνη την απογραφή)καταφέρνω και μπαίνω απογραφέας στην περιοχή του, ακριβώς στον τομέα που υπαγόταν. Για να ανακαλύψω μόλις πήρα το σχεδιάγραμμα (ήταν αργά όμως πια) ότι επειδή ο τομέας μου ήταν μεγάλος, είχαν αφαιρέσει από τη δικαιοδοσία μου, ακριβώς την πολυκατοικεία που έμενε! Το καλό βέβαια είναι ότι την πολυκατοικεία αυτή την είχαν προσθέσει στον τομέα μιας φίλης μου που κάναμε μαζί απογραφή, οπότε την έπεισα, κατά τις 2 να συναντηθούμε έξω από το σπίτι του, και να πούμε ότι τάχα μου - τάχα μου, είμαστε δύο απογραφείς... Αφού περίμενα περίπου τρία τέταρτα στη στάση που ήταν κάτω από το σπίτι του, κάποια στιγμή κατέφθασε η φίλη μου. Και μπαίνουμε μέσα, μες την καλή χαρά, εγώ να το παίζω επαγγελματική και άνετη. Οι άνθρωποι βέβαια γνώριζαν (εγώ νόμιζα ότι δεν ήταν αυτονόητο), ότι ο απογραφέας είναι πάντοτε ένας. Οπότε μέσα στην άνεσή μου και ελπίζοντας να μην πάρει χαμπάρι κανένας, λέει ο πατέρας του: "Καλά βρε παιδάκι μου! Κι εσύ τι έκανες τόση ώρα κάτω στη στάση μόνη σου; Μια ώρα, τι περίμενες;"... αυτή...που τα κατάφερε!
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/04/2003, 02:13:01 διαβαζοντας καποιες απαντησεις δακριζω... οπως την ιστορια με την απαγγελια του ποιηματος του μαθητη μπροστα απο την αγαπημενη του και την απαισια παρεμβολη της δασκαλας. η αυτην την ιστορια τωρα... με το κοριτσι απο την Αθηνα, που ηταν στο στοχαστρο των μαθητων! και σχολιαζοντας το τελευταιο, θα ηθελα να πω οτι αυτο το περιστατικο ειναι κατι που δεν εχει λυψει απο κανενος μας τις αναμνησεις. ολοι εχουμε ζησει κατι αναλογο στο σχολειο, πολλοι ημασταν οι θυτες, αλλοι τα θυματα... το πιο σημαντικο ομως ειναι, τι απεγιναν εκεινα τα θυματα? θυμαμαι στο δημοτικο τη Μαρια... ηταν απο την Αιγυπτο, και ηταν λιγο πιο σκουρα. επισης ηταν απο οικογενεια χωρισμενη, η μαμα της ηταν καθαριστρια, και η ιδια ειχε ενα μικρο προβληματακι αρθρωσης -το οποιο καποια στιγμη το ξεπερασε. εκεινη την σκληρη εποχη -που ομως παντα επαναλαμβανεται σε καθε καινουργια εποχη- δε χρειαζοταν τιποτε παραπανω για να γινει η Μαρια, το κλωτσοσκουφι... αλλοι την περιγελουσαν, αλλοι την εδερναν... αλλοι την απεφευγαν. και δυστυχως με μεγαλη μου ντροπη λεω οτι και γω ειχα ριξει το μικρο μου λιθαρακι σε εκεινον τον πετροβολισμο... ενιωθα μια απεχθεια, και πραγματικα τωρα που το λεω ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ για αυτο. απεφευγα τη Μαρια και καποιες φορες ειχαμε πιαστει στα χερια. παιδικος καυγας ηταν, αλλα δε θα ξεχασω ποτε την λυσσα με την οποια της τραβουσα τα μαλλια... τι εγινε η Μαρια? η Μαρια εμεινε εγγυος στα 12 της χρονια και παντρευτηκε εναν αξεστο γκαραζιερη που την κακομεταχειριζοτανε αισχρα! τωρα, εμαθα απο μια φιλη οτι εχει κανει και αλλα παιδια και ζει μια ζωη μιζερη, χωρις διεξοδο! πως μπορω να συγχωρησω τον εαυτο μου για αυτο που ενιωθα για τη Μαρια? πως μπορουσαμε να ξερουμε τοτε... τοτε που ειμασταν παιδια! λιλιθ -η πρωτη γυναικα
durden_alie ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Turkey 1532 Μηνύματα	Απεστάλη: 10/04/2003, 11:29:46 Αγαπητή Λίλιθ, Σου μιλώ απο αυτό εδώ το βήμα, έχοντας την τιμή να αντιπροσωπεύω τα ΘΥΜΑΤΑ. Και σου δηλώνω με πάσαν ειλικρίνεια ότι είμαι ακόμη ζωντανός(!) και δυνατός και αξιοπρεπής και ότι ζω μια ζωή που, χωρίς να θέλω να φανώ ψωνάρα, πολλοί απο του "θύτες" θα ζήλευαν. Συμπέρασμα : Η τύχη των θυμάτων δεν προκαταβάλλεται, δεν μπορεί να προβλεφθεί. Κι αν νομίσεις ότι σου τα λέω αυτά για να σε κάνω να αισθανθείς καλύτερα, κάνεις λάθος! Διότι οι τύψεις των παιδικών μας "αμαρτημάτων", των τόσο αθώων και επιπόλαιων και αυθόρμητων πολλές φορές, μπορούν να μας ακολουθούν για μια ζωή. Θέλεις μία συμβουλή από ένα θύμα; Πήγαινε και βρες τη Μαρία ΤΩΡΑ και πες της μια καλή κουβέντα, όπως ακριβώς έκανε η Silverwolf. Μη νομίσεις ότι είναι αργά. Μη νομίσεις όμως ότι θα αλλάξεις τη μίζερη ζωή της. Δεν θα το κάνεις γι' αυτήν, αυτή έχει πάρει το δρόμο της. Θα το κάνεις για εσένα και μόνο για σένα. Μόνον τότε θα συγχωρήσεις τον εαυτό σου και θα καταλάβεις επιτέλους ότι, ναι, τότε ήμασταν ΠΑΙΔΙΑ! ΥΓ : Αν η ιστορία μου σε συγκίνησε,έστω και μόνον εσένα, μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! Σημαίνει ότι το αβάσταχτο βάρος της ντροπής μου έχει μοιραστεί, τουλάχιστον στο μισό.
λίλιθ Πρώην Συνεργάτης Greece 1945 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/04/2003, 01:22:33 ντροπες... λιλιθ η πρωτη γυνεκα
Glorfindel Μέλος 2ης Βαθμίδας 385 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/04/2003, 01:40:33 ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ,ΚΑΘΗΣΤΕ ΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΠΙΚ ΣΤΗ ΤΑΤΙΑΝΝΑ...ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΦΥΛΛΟ ΚΑΙ ΦΤΕΡΟ...ΝΤΡΟΠΕΣ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ...ΠΑΝΤΩΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΕΣ...ΚΑΙ ΤΙΣ ΞΕΧΑΣΑ(ΞΕΧΝΑΩ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΑ)... ΑΑΑΑΑΑ....ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΜΙΑ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΚΙΟΛΑΣ! ΣΤΟ ΤΡΟΛΛΕΥ ΒΛΕΠΩ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ,ΜΕΤΡΙΟΥ ΑΝΑΣΤΗΜΑΤΟΣ....ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ...ΕΙΧΕ ΓΥΡΙΣΜΕΝΗ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ...ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑΖΑ ΣΥΝΕΧΩΣ(ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΙΡΑΖΩ ΒΕΒΑΙΑ)... ΤΗΝ ΠΙΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΕΩ ΞΑΦΝΙΚΑ.... ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΓΡΗΓΟΡΟ ΚΟΥΚΛΑ;(ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΨΑΡΩΝΑ ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΟΥ)(ΤΟ ΤΡΟΛΕΥ ΕΥΤΥΧΩΣ ΨΙΛΟΑΔΕΙΟ).... ΤΟ ΠΩΣ ΓΛΥΤΩΣΑ ΤΗΝ ΣΦΑΛΙΑΡΑ; ΤΙ ΓΡΗΓΟΡΟ ΡΕ Μ...Α ΜΟΥ ΛΕΕΙ; ΠΡΟΣ ΣΤΙΓΜΗΝ ΕΧΑΣΑ ΤΟ ΦΩΣ ΜΟΥ,ΠΗΓΑ ΝΑ ΠΗΔΗΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ... ΞΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΛΕΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ...ΣΕ ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ... ΝΑΙ ΚΑΛΑ(ΜΟΥ ΛΕΕΙ)...ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΑΣΗ.... ΑΛΛΑ ΞΕΡΕΙΣ (ΕΙΠΑ ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ) ΜΟΛΙΣ ΣΕ ΕΙΔΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΑΚΗ ΙΔΕΑ.....ΟΥΦΦ ΤΟ ΕΙΠΑ....ΕΝΤΑΞΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ...ΕΧΩ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΜΟΥ....ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑΤΕ ΟΛΟΙ ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΕΡΓΑ;ΓΙΑΤΙ,Ε; ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ!
Silverwolf Μέλος 3ης Βαθμίδας Sweden 565 Μηνύματα	Απεστάλη: 17/04/2003, 07:04:23 Είναι να μην σε κοιτάμε περίεργα Glorfindel; Άλλη φορά να κοιτάς και εσύ περιέργα πρίν μιλήσεις μπάς και γλυτώσεις... τα παρατράγουδα(= )... "For the strength of the wolf is the pack and the strength of the pack is the wolf"
e_shadow Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 246 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/04/2005, 16:08:26 Ψάχνοντας στην αναζήτηση ένα θέμα μου έβγαλε αυτό!!! Αφού το διάβασα με ενδιαφέρον αποφάσισα να πω και εγώ μια ντροπή μου και να ξαναβγάλω το θέμα επάνω! Στο σχολείο και εμείς λοιπόν είχαμε μια κοπέλα η οποία αν και μεγάλη (είχε έρθει στο σχολείο μας στη ε΄ δημοτικού) είχε ένα πρόβλημα να το ονομάσω ευγενικά ακράτεια και όλα τα άλλα παιδιά μαζί και εγώ την αποφεύγαμε και τη φωνάζαμε ΚΑΤΡΟΥΛΟΥ ακόμη και τώρα που το λεω ντρέπομαι αλλά τότε όχι Δε δεχότανε κανένα παιδί να κάτσει μαζί της και μάλλον της είχαμε κάνει το πρόβλημα πολύ πιο έντονο!! ΟΣΟ ΖΩ ΕΛΠΙΖΩ!
ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 4073 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/04/2005, 21:07:04 ΟΥΦ! ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΒΛΑΚΕΙΟΥΛΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑ, ΤΑ ΤΡΕΛΛΑ ΤΑ ΜΠΑΛΩΣΑ. ΝΤΡΟΠΕΣ. ΑΧ!ΝΤΡΟΠΕΣ. ΕΞΟΧΟ ΘΕΜΑ. ΔΕΝ ΤΙΣ ΕΣΒΗΣΑ ΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΝΗΜΗ. ΕΞΟΧΟ ΘΕΜΑ! ΑΦΡΟΔΙΤΗ -Ε- Ο ΠΟΝΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΟΣΤΡΑΚΟΥ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ. * Πολύ τα μέλη εκτιμώ μα απ΄όλους υπεράνω,η λογική διαλέγει εσάς,μα η καρδιά τον Μάνο... * Μ.Β.σε ευχαριστώ,όντως τα εμπόδια είναι χάρτινα. Σοφότατο.
PHILOSOFOS-1 Πλήρες Μέλος Bolivia 1201 Μηνύματα	Απεστάλη: 11/04/2005, 22:36:14 Αγαπητή ΑΤΜΑ μου κινείς το ενδιαφέρον πάντα για τις λέξεις και τον τρόπο γραφής κρύβεις ένα μυστήριο ... gh
CYBERMASTER Πλήρες Μέλος Greece 1404 Μηνύματα	Απεστάλη: 12/04/2005, 19:41:28 ΑΜΑΝ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ ΔΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΔΕΙ?????????????????????????????????????????? ΕΧΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΠΟΛΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΣ ΑΤΑΞΙΕΣ ΜΟΥ ΕΔΩ.................................. ΜΠΡΑΒΟ ΛΙΛΙΘ ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ ΘΕΜΑ ΑΝΟΙΞΕΣ...........!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΘΑ ΕΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΜΑΙ ΤΩΡΑ ΑΛΛΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙΟ ΦΟΥΣΙΟΖΟΣ ΓΙΑ ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΒΡΑΔΑΚΙ ΘΑ ΠΟΣΤΑΡΩ........ (ΧΜ ΕΧΩ ΦΥΣΙΚΗ ΤΩΡΑ Ε???? Α ΕΙΝΑΙ ΓΑΥΡΟΣ Ο ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΔΟΥΛΕΜΑ) ------------------------ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΝ ΘΕΩΡΕΙ ΨΕΜΜΑ!!! ΤΗΕ LAST DΑRK KNIGHT...
CYBERMASTER Πλήρες Μέλος Greece 1404 Μηνύματα	Απεστάλη: 12/04/2005, 22:58:06 ΧΜΜΜΜ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΠΟΣΤΑΡΩ ΜΕΡΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑΚΙΑ (ΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΥ) ΛΟΙΠΟΝ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΚΑΤΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ....... ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΧΡΩΝΩΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΜΗΝΑ ΣΤΑ ΣΦΑΚΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΜΑΛΛΟΝ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΚΑΠΟΙΑ...... ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΕΝΩ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ..... ΣΚΑΕΙ ΜΥΤΗ ΕΝΑΣ ΘΕΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΜΕ ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΛΑ......... ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΕΙΔΑ ΔΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΠΕΡΙΕΡΓΟ.... ΚΟΛΛΗΣΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΜΙΑ ΜΠΑΛΑ ΣΤΗΝ ΜΑΠΑ ΚΑΙ ΣΥΝΗΛΘΑ...... ΟΜΩΣ ΑΦΟΥ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΕΦΥΓΑ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕΜΑΘΑ ΠΩΣ ΗΤΑΝ Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΜΟΥ..... ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ 17 ΕΓΩ ΕΔΕΙΞΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟ ΣΚΑΤΟ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΛΟΥΣΑ ΜΕ ΕΙΧΕ ΣΥΜΠΑΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΓΑ "ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΣΗΜΕΡΑ" ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ.... ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΟΜΩΣ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΜΑΘΑ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΜΑΖΕΨΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΤΑ ΔΩΣΩ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΜΑΖΕΨΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΑ ΕΔΩΣΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΦΙΛΑΚΙ ΚΑ ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΑΛΛΟΥ......... ΟΜΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΙΕΡΟΜΕΝΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΕΙΔΑ ΕΝΑΝ ΤΥΠΟ ΝΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΚΑΙ Η ΑΔΕΛΦΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΜΟΥ ΕΓΩ ΤΑ ΕΠΑΙΞΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΞΑΝ "Ε ΜΙΚΡΕ ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΔΩ....." ΤΟΤΕ ΕΓΩ ΤΑ ΕΠΑΙΞΑ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΠΗΓΑ ΚΑΙ ΚΡΥΦΤΗΚΑ ΚΑΠΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΡΑΓΙΣΜΕΝΗ ΤΗΝ ΚΑΡΔΟΥΛΑ ΜΟΥ ΕΚΛΕΓΑ....ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΣΥΝΕΒΗ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΩ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.... ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΚΛΑΙΓΑ ΜΕ ΜΑΥΡΟ ΔΑΚΡΥ ΣΚΑΝΕ ΜΥΤΗ ΚΑΤΙ ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΝΕ "Ε ΕΙΣΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΥΛΑ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΔΝ ΚΛΑΙΝΕ" ΤΟΤΕ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΕΓΩ "ΕΣΑΣ ΤΙ ΣΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ?????" ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ ΠΑΛΙ ΝΑ ΤΡΕΧΩ... ΑΝΕΒΗΚΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΛΟΦΟ ΚΑΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΩΣ ΕΚΑΤΣΑ ΕΚΕΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΑΔΙΑΣΕΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΕΦΥΓΑ ΕΠΕΙΔΗ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ.......... ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΤΟ ΘΥΜΑΜΑΙ ΟΛΟΚΑΘΑΡΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ....ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΡΩΤΕΥΤΗΚΑ ΚΑΙ ΕΚΛΑΨΑ ΓΙΑ ΚΑΟΠΙΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΗΤΑΝ Η ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΠΟ ΟΛΕΣ....... ------------------------ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΝ ΘΕΩΡΕΙ ΨΕΜΜΑ!!! ΤΗΕ LAST DΑRK KNIGHT...
Avallon ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 5090 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/04/2005, 13:18:10 Nα’σαι καλά αγαπητή e_shadow που ξέθαψες αυτό το πολύ όμορφο και τρυφερό θέμα. Κοντεύω 3 χρόνια σε αυτό το χώρο και απορώ πως μου ξέφυγε. Η ιστορία του durden allie είναι όντως πολύ συγκινητική όπως και η πολύ όμορφη η τοποθέτηση της λίλιθ για τη συγκεκριμένη περίσταση. ΝΤΡΟΠΕΣ λοιπόν! Τι να πρωτοθυμηθώ... Ας αρχίσω με αυτό λοιπόν: Eίναι καλοκαίρι στο εξοχικό μας στη Σαλαμίνα είμαι 14 και ερωτευμένη κάργα με ένα παιδί από τη γειτονιά. Κανονίζουμε να πάμε μια βόλτα στην παραλία για να δούμε το ηλιοβασίλεμα. Προσπαθώ να γίνω όμορφη: Πιάνω τα μακριά μου ξανθιά μαλλιά με ένα όμορφο κοκαλάκι, φοράω την αγαπημένη μου ινδική φούστα (ξέρετε ήταν στη μόδα τότε αυτές οι αέρινες πολύχρωμες λουλουδάτες μακριές φούστες με λάστιχο στη μέση), φοράω και ένα όμορφο εξώπλατο μπλουζάκι και περιμένω το Βασίλη να περάσει να με πάρει. Ερχεται λοιπόν και ξεκινάμε να φύγουμε... Έλα όμως που ο σκύλος μου ο Αρης έχει μια μικρή ψύχωση με μένα και δε με αφήνει στιγμή μόνη... ιδιαίτερα με τον Βασίλη... Σε χρόνο μηδέν σκάβει μια τρύπα στον κήπο και περνώντας κάτω από το συρματόπλεγμα τρέχει με φτάνει και με λαχτάρα πέφτει επάνω μου δαγκώνοντάς μου τη φούστα... Ε αυτό ήταν...Δε μπορώ να σας περιγράψω το τραγελαφικό της κατάστασης. Ούτε κατάλαβα πως βρέθηκα με κατεβασμένη τη φούστα μέχρι τους αστραγάλους. Εννοείται ότι δε χρειάζεται να σας πω για την αμηχανία που ακολούθησε ούτε και για τις σφαλιάρες που έφαγε ο Αρης για αυτή του την «αταξία» "H Γνώση είναι δύναμη...1234 + γω ξέρω να μετρώ μόνο ως το 4"
e_shadow Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 246 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/04/2005, 14:36:55 αγαπητη μου Avallon μπορει να ειμαι νεα στο esoterica γενικα αλλα μου αρεσει να ψαχνω γενικα και πιο συχνα διαβαζω θεματα που βρισκω στην αναζητηση παρα τα προσφατα! και φυσικα αν βρω και κατι αλλο να μου κανει εντυπωση να εισαι σιγουρη οτι θα τα επαναφερω! Δε ζυγιάζω, δε μετρώ , δε βολεύομαι ! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι
ksanthos Μέλος 1ης Βαθμίδας United Kingdom 83 Μηνύματα	Απεστάλη: 19/04/2005, 02:22:15 ΙΣΩΣ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ... ΣΥΓΚΗΝΗΤΙΚΟ ΑΣΤΕΙΟ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ.. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ... ΝΑ ΠΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΝΤΡΟΠΗ ΜΟΥ... ΗΜΟΥΝΑ 10 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΟΝΤΡΑ ΜΕ ΕΝΑ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΕ ΤΑ ΧΑΡΤΑΚΙΑ ΤΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ...ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΚΟΝΤΡΑΣ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΣΤΟ 3 ΑΛΜΠΟΥΜ ΠΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΑΜΕ(ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΠΑΝΙΝΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΕΣ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ..)ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΕΧΑΝΑ ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΧΕ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΧΑΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΠΕΡΝΑΝ ΚΟΥΤΕΣ ΕΝΩ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΤΡΩΓΑ ΔΕΝ ΕΒΓΑΙΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΧΑΡΤΑΚΙΑ.. ΕΙΧΑ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΘΕΙ ΤΟΣΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΟΝΤΡΑ ΜΑΣ ΕΙΧΕ ΠΑΡΕΙ ΜΕΓΕΘΟΣ ΔΙΑΜΑΧΗΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΝΑ ΚΛΕΒΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΟΥ 200ΡΙΚΑ ΠΟΥ ΜΟΛΙΣ ΕΙΧΑΝ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΨΙΛΟ ΕΒΡΙΣΚΑ... ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΠΗΡΑΝ ΧΑΜΠΑΡΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΝΑ ΜΕ ΦΟΒΕΡΙΣΟΥΝ ΑΠΕΙΛΩΝΤΑΣ ΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΚΛΕΒΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΗΜΑ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ ΣΤΗΝ ΦΥΛΑΚΗ(ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ 2 ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ) ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΑΚΑΘΕΚΤΟΣ...ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΙΑΖΕ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ...ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΤΡΑΒΗΞΑ ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΕΚΛΕΨΑ ΕΝΑ ΠΕΝΤΟΧΙΛΙΑΡΟ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΓΙΝΕ ΧΑΜΟΣ...Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΠΕΙΛΗΣΕ ΟΤΙ ΜΟΛΙΣ ΕΡΘΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΘΑ ΜΕ ΠΑΕΙ ΣΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ...ΠΗΓΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΕΡΑΠΟΝΤΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΤΕΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΘΗΣΑ ΕΚΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟ ΒΡΑΔΥ ΚΛΑΙΓΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΠΑΘΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΚΟ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ...ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΟΙ ΚΑΗΜΕΝΟΙ ΕΙΧΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΞΑΜΟΛΗΣΕΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ΝΑ ΜΕ ΒΡΟΥΝ..ΕΙΧΑΝ ΤΡΟΜΑΞΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΤΟΣΟ...10 ΧΡΟΝΩΝ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ...ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΒΡΗΚΕ Η ΞΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΑΔΕΡΦΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΜΙΛΗΣΕ ΜΕ ΗΡΕΜΗΣΕ ΚΑΙ ΜΕ ΠΗΓΕ ΣΠΙΤΙ ΟΠΟΥ ΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑΣΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ...ΟΡΚΙΣΤΗΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΑΝΩ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΞΗΓΗΣΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑ..ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΑΛΛΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΧΑΖΟ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΒΓΑΖΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΑ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ... Υ.Γ. ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΝ ΗΞΕΡΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΑ 5 ΑΤΟΜΑ... ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ... They tell you black is really white The moon is just the sun at night And when you walk in golden halls You get to keep the gold that falls Its Heaven and Hell Fool,fool!You've got to bleed for the danger Fool,fool Look for the answer Fool fool!