ΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΩΝ ΕΝΣΑΡΚΩΣΕΩΝ (Dion Fortune)Γιά πολλούς το δόγμα της μετενσάρκωσης είναι μία από τις πιο διαφωτιστικές συνεισφορές της εσωτερικής επιστήμης στην ανθρώπινη σκέψη. Είναι ένα δόγμα που ικανοποιεί από λογική άποψη, ταυτόχρονα εμπνέει έναν ευγενικό τρόπο ζωής και δίνει ελπίδα και θάρρος μπροστά στις αντιξοότητες.
Οχι μόνο εξηγεί πολλά για την ανθρώπινη ζωή, του ειδάλλως θα ήταν ακατανόητα και θα φαίνονταν άσκοπα, αλλά.. δίνει επίσης τη δυνατότητα να προβλεφθεί σε γενικές γραμμές το μέλλον, με αρκετή ακρίβεια -όχι με τόσες λεπτομέρειες όσες μας δίνει ένα ωροσκόπιο προόδου, αλλά, όταν είναι γνωστή η γραμμή ανάπτυξης που ακολούθησε κατά το παρελθόν η ψυχή, είναι δυνατό να βγάλει κανείς συμπεράσματα και για τις πιθανές εξελίξεις στο μέλλον, ιδιαίτερα σε θέματα που έχουν σχέση με τη μύηση και το αποκρυφιστικό έργο.
Αλλά όπως ακριβώς τα φάρμακα που είναι αρκετά ισχυρά για να θεραπεύσουν, είναι εξίσoυ ισχυρά και για να δηλητηριάσουν όταν χρησιμοποιηθούν λαν¬θασμένα, έτσι και το δόγμα της μετενσάρκωσης δεν είναι περισσότερο αδιάβλητο από κάθε άλλη όψη της απόκρυφης επιστήμης. Πραγματικά, το δόγμα της μετενσάρκωσης υπόκειται σε καταχρήσεις περισσότερο από κάθε άλλη διδασκαλία, γιατί είναι κάτι το πολύ απλό. Με αρκετή δόση φαντασίας μπορούν να κατασκευαστούν περίτεχνες ρομαντικές ιστορίες για περασμένες ζωές. Η πείρα μου μέσα στους αποκρυφιστικούς κύκλους με δίδαξε ότι αυτή η μορφή ψυχισμού είναι η πιο δημοφιλής, αν όχι και πιο επικερδής, δραστηριότητα.
. Οποιος ενδιαφέρεται ειλικρινά για το κύρος και την αγνότητα της αποκρυφιστικής επιστήμης, δεν μπορεί να νιώσει παρά λύπη για τη γελοιοποίηση και κηλίδωση ενός τόσο πολύτιμου δόγματος από την ανοησία των ίδιων των οπαδών του. Χρειάζονται ορισμένες αποδείξεις που να επαληθεύουν όλους αυτούς τους ισχυρισμούς για τις προηγούμενες ενσαρκώσεις του καθένα. Στο μεγαλύτερο μέρος τους αυτοί οι ισχυρισμοί στηρίζονται στο «έτσι είπε κάποιος ψυχικός». Καμία απόδειξη δεν προσφέρε¬ται, ούτε ζητιέται, γιατί δεν έχουμε καταλάβει ότι μπορεί να υπάρξει αυτού του είδους η απόδειξη.
ι
Μ ία σύντομη ανάλυση των μεθόδων προσέγγισης στα αρχεία των περασμένων ζωών θα μας δείξει τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να αποκτήσουμε τις αναγκαίες αποδείξεις και να εφαρμόσουμε τα τεστ επαλήθευσης. Αν δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο με το οποίο να αντιπαραβάλλουμε τον ισχυρισμό, είναι κουτό να δίνουμε βάση σε τέτοιες αναφορές, όσο κι αν φαίνονται ελκυστικές στο υποσυνείδητό μας ¬που το άλλο του όνομα είναι «ματαιότητα».
Το αποτύπωμα κάθε πράξης που κάναμε στο παρελθόν, κάθε συναισθήματος που νιώσαμε και κάθε σκέψης που διανοηθήκαμε, διατηρείται σαν μια εικόνα στον αντανακλώντα αιθέρα, ο οποίος απoτελεί πραγματικά τη μνήμη του πλανητικού πνεύματος. Είναι σαν ένας καθρέφτης που συγκρατεί τα αποτυπώματα αυτά, σαν να τα φωτογραφίζει. _Αυτές οι εικόνες, όμως, δεν αποθηκεύονται κατά τυχαίο τρόπο, αλλά υπακούουν στον ίδιο νόμο με τις συνειρμικες ιδέες και με τις υποσυνείδητες ανα¬μνήσεις μας. Τα πράγματα που γίνονται με μια αλλη¬λουχία, συνδέονται μεταξύ τους έτσι ώστε, όταν η συνείδηση ανακτά ένα κομμάτι από αυτά, όλα όσα συνδέονται μαζί του τείνουν να ελκυθούν και αυτά στο συνειδητό. Πληροφορίες για αυτή την ψυχολο¬γική λειτουργία δίνω στο βιβλίο μου «ο Μηχανισμόςτου Νου»* (* Σ.τ.εκ. Machinery ΟΙ the Mind, της V.M.Firth. Με αυτό το όνομα είχε υπογράψει η Dion. Fortune αυτό το βιβλίο.)
, και δεν χρειάζεται να αναλύσω πάλι τα ίδια.
Ωστόσο, δε συνδέονται μεταξύ τους μόνο εκείνα τα συμβάντα που έχουν κάποια αλληλουχία, αλλά κι εκείνα που συμβαίνουν ανεξάρτητα, αλλά ταυτόχρονα με αυτά, ή στον ίδιο τόπο, ή που σχετί¬ζoνται με το ίδιο θέμα. . Ετσι φαίνεται ότι, αν μια μοναδική εικόνα από μία ιδιαίτερη ομάδα ιδεών μπορεί να ελκυθεί στο συνειδητό, τότε είναι σχετικά εύκολο να ελκυθούν και οι υπόλοιπες ιδέες που συνδέονται μαζί της. Αυτό μπορεί να γίνει με την αναστολή κάθε άλλης σκέψης. . Ετσι επιτρέπουμε στις πρώτες να αναδυθούν, όπως εξάλλου θα έκαναν από μόνες τους αν δεν τις αποστράκιζαν άλλες σκέψεις.
Οι μνήμες από τις περασμένες ζωές, λοιπόν, μπορούν να ανακτηθούν από τον αντανακλώντα αιθέρα, ή το πλανητικό υποσυνείδητο, αρκεί να έχουμε κάποια ιδέα που να χρησιμεύσει σαν σημείο εκκίνησης της αλυσιδωτής αντίδρασης. Η έλλειψη αυτής της αρχικής ιδέας ή νήματος είναι που φέρνει τις δυσκολίες, όπως πχ. συχνά μπορούμε να επανα¬λάβουμε κάποιο ποίημα που κάποτε ξέραμε αλλά τώρα φαίνεται να το έχουμε ξεχάσει, αρκεί να μας θυμίσουν το πρώτο στιχάκι.
. Ετσι, αν και όλα τα αρχεία βρίσκονται διαθέσιμα στον αντανακλώντα αιθέρα για όσους μπορούν να τα διαβάσουν, ο υπερβολικός πλούτος του υλικού φέρνει τον ερευνητή σε αμηχανία. Μπορεί να ψά¬χνουμε μέρες και βδομάδες ολόκληρες, κι ενώ θα βρίσκουμε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία, θα απο¬τυχαίνουμε τελικά να εντοπίσουμε αυτό που ψά¬χνουμε, εκτός κι αν έχουμε. κάποιο καθορισμένο σημείο εκκίνησης.
Πολλά πράγματα μπορούν να χρησιμεύσουν σαν τέτοιο σημείο. Μερικές φορές διατηρούνται απο¬σπασματικές αναμνήσεις από την παιδική ηλικία και μπορούμε να τις ανακαλέσουμε αργότερα. Μερικές φορές πάλι, έρχονται μέσα από όνειρα, ή μπορεί να αφυπνιστούν και να ζωντανέψουν στη θέα ενός τοπίου, ή ακόμα και διαβάζοντας ένα βιβλίο σχετικό με τη δεδομένη χρονική περίοδο. Επιπλέον, μέσα στη βαθύτερη υποσυνείδητη μνήμη όλων μας, βρίσκονται αποθηκευμένα όλα μας τα προσωπικά αρχεία. Αυτό το υποσυνείδητο, όμως, είναι ερμητικά κλειστό στην άμεση προσπέλαση της προσωπικότη¬τας και πρέπει να βασιστούμε σε έμμεσες μεθόδουςπροσέγγισης. Κάθε προσπάθεια της θέλησης ή τηςπροσοχής ματαιώνει το σκοπό μας, οδηγώντας μας
στη χώρα της φαντασίας.
Οταν θέλουμε να θυμηθούμε τις δικές μας ζωές πρέπει να βασιζόμαστε στις τυχαίες νύξεις που μπoρεί να μας προσφέρουν οι περιστάσεις δεν ,μπορούμε να πιέσουμε περισσότερο τη μνήμη, όπως δεν μπορούμε να την πιέσουμε για να θυμηθούμε και ενα ξεχασμένο όνομα. Το γεγονός ότι η ανάμνηση βρίσκεται μέσα στο υποσυνείδητο, την καθιστά εξ ορισμού σε μια θέση πέρα από την ακτίνα του συνει¬δητού. Είμαστε, λοιπόν, αναγκασμένοι να περιμέ¬νουμε να έρθει μέσα σε αυτή την ακτίνα με τη μεσολάβηση κάποιου ανεξάρτητου παράγοντα, γιανα μπορέσουμε να τη χρησιμοποιήσουμε.
Αν όμως, φτάσει κάποιο κομμάτι του παρελθόντος μέσα στην ακτίνα της αντίληψής μας, είναι θέμα υπομονετικής εφαρμογής της τεχνικής του ελεύθε¬ρου συνειρμού για να ξανάρθει στην επιφάνεια ολό¬κληρη αυτή η ζωή από τη μνήμη του υποσυνείδητου και με ατέλειωτες λεπτομέρειες, που μόνο η έλλειψη υπομονής τις περιορίζει.
. Οταν κάποιος ψυχικός θέλει να διαβάσει τις περασμένες ζωές ενός άλλου, χρησιμοποιεί διαφορε¬τική μέθοδο. Πρέπει να βρει μέσα στα δικά του αρχεία ένα σημείο όπου να διασταυρώνονται τα ίχνη, αλλιώς θα είναι αδύνατο να αδράξει την άκρη του νήματος των συνδεμένων εικόνων της μνήμης. Ακόμα και το ελάχιστο στοιχείο θα τον βοηθήσει στον σκοπό του. Κάποια κοινή ανάμνηση, όσο ασή¬μαντη κι αν είναι π.χ. μια κοινή σχέση με τους Αιγυπτιακούς ναούς ή με τη μεσαιωνική ζωή στη Γαλλία, κατά την ίδια περίπου χρονική περίοδο.
Ενα ασήμαντο γεγονός που έχει καταγραφεί στη μνήμη και των δύο αρκεί, για να γίνει η επαφή. Η άκρη του νήματος βρίσκεται στα χέρια του ψυχικού και το κουβάρι των αναμνήσεων μπορεί να ξετυλι¬χτεί. Μερικές φορές θα «διαβάσει» τις τοπικές αναμνήσεις, και άλλες φορές θα διαβάσει κατευ¬θείαν το υποσυνείδητο του ενδιαφερόμενου και οι δύο μέθοδοι είναι το ίδιο αποτελεσματικές. Μερικέςφορές, πάλι, κάποιο πνεύμα επικοινωνεί μέσα από το υπνωτισμένο διάμεσο και μπορεί να δώσει πληρο¬φορίες για τις περασμένες ζωές του ατόμου που ρωτάει, χρησιμοποιώντας τις ίδιες μεθόδους για να τις διαβάσει με αυτές που χρησιμοποιεί και ένας ενσαρκωμένος ερευνητής.
.
Εχουμε, λοιπόν, όλες αυτές τις διαφορετικές μεθόδους προσέγγισης στα αρχεία και οποιοσδήπο¬τε έχει κάποια πείρα στο θέμα, εύκολα θα διαπι¬στώσει ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο το να διαβά¬σεις τα αρχεία, όσο το να εμποδίσεις να παρεμβλη¬θούν στην «οθόνη» οι εικόνες και οι φαντασιώσειςπου υπάρχουν μέσα στο υποσυνείδητο και των δύο. Οι καταπιεσμένες επιθυμίες, όπως έχουν αποδείξει οι ψυχαναλυτές, αποτελούν ισχυρή και γόνιμη πηγή τέτοιων παρεμβολών.
Αλλά και ένα ξεχασμένο μυθι¬στόρημα που συνδέεται με το θέμα, μπορεί να συνεισφέρει το μερίδιό του στη διαστρέβλωση και στην παρεμβολή, όταν το διάμεσο φτάνει σε εκείνο το ιδιαίτερο «στρώμα» της μνήμης με το οποίο σχετίζεται το μυθιστόρημα. Μπορεί το άτομο να έχει ταυτιστεί με τον ήρωα ή την ηρωίδα κάποιας ιστορίας που διάβασε στα εφηβικά του χρόνια, την εποχή της αθωότητας στη διάρκεια της οποίας ο άνθρωπος εντυπωσιάζεται πιο εύκολα. Αργότερα, όταν το άτομο αυτό αρχίζει να ερευνά τα καρμικά του αρχεία, αναπλάθει αυθόρμητα ολόκληρη την πλοκή της ιστορίας, θεωρώντας τη σαν δική του, και νομίζει ότι αφορά κάποια περασμένη ζωή του.
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ψυχικός στο διάβασμα των αρχείων του παρελθόντος είναι αυτό του περιορισμού και της απόρριψης των άσχετων ή πλαστών στοιχείων από τη μάζα του υποσυνείδητου υλικού που του παρουσιάζεται. ο ψυχικός πρέπει να ακολουθήσει ένα πολύ λεπτό νήμα μέσα από πολύ πλεγμένες διακλαδώσεις και είναι πανεύκολο να βρεθεί σε παραπλανητικά ίχνη, έστω κι αν έχει ακολουθήσει το σωστό δρόμο για λίγο.
Για αυτό το λόγο «διαβάζουμε» τα αρχεία των περασμένων ζωών με έναν πολύ αποσπασματικό, συνήθως, τρόπο όταν ο ενδιαφερόμενος διαβάσει τις δικές του μνήμες, ή τις ερευνήσει ένας ψυχικός για λογαριασμό του, βλέπει ελάχιστες ξεκάθαρες και λεπτομερείς σκηνές, κάπως ασύνδετες μεταξύ τους, ώσπου η μέθοδος του ελεύθερου συνειρμού επεξεργάζεται με επιμέλεια τις λεπτομέρειες
Οταν τα αρχεία διαβάζονται από μια οντότητα των Εσωτε¬ρικών Πεδίων, η οποία στη συνέχεια τα μεταφέρειστους ενσαρκωμένους, οι πληροφορίες είναι πολύ συνοπτικές και δίνονται, απλά, σαν μία σειρά από σύντομες αναφορές, όπως αυτές που βρίσκουμε σε μια κοινή εγκυκλοπαίδεια. Αυτά τα στοιχεία αποτελουν πολύτιμη βάση για μελλοντική εργασία, καθώς μας εφοδιάζουν με πολλά νήματα και μπο¬ρούν πάντα να συμπληρωθούν με τη μέθοδο του ελεύθερου συνειρμού .
Οσοι έχουν την τύχη να τους έχει δοθεί μια τέτοια σειρά, θα πρέπει να συγκρατούν ακόμα και τις πιο άσχετες, φαινομενικά, λεπτομέ¬ρειες. Τα περισσότερα πνεύματα πάντως, δεν συνη¬θίζουν να δίνουν τέτοια στοιχεία, γιατί αν δεν έχουν έναν ορισμένο βαθμό πνευματικής ανάπτυξης είναι ανίκανα να ανυψωθούν στο πεδίο πέρα από το οποίο ο Δεύτερος Θάνατος δεν έχει καμιά εξουσία.
Μονάχα όταν η συνείδηση ανυψωθεί στο πεδίο του ανώτερου εαυτού, μπορεί να θυμηθεί τις περασμένες της ενσαρκώσεις. Για αυτό, τα συνηθισμένα πνεύμα¬τα με τα οποία έρχονται σε επαφή οι ψυχικοί, δεν έχουν περισσότερη γνώση για τις περασμένες ζωές από όση έχει ένα μέσο ενσαρκωμένο πνεύμα, δηλαδή ο κοινός άνθρωπος.
Μόνο όταν εργαζόμα¬στε κάτω από την αιγίδα κάποιας μυητικής σχολής αρχίζουμε να έχουμε. επαφή με πνεύματα που κατέχουν αυτήν την ανώτερη συνείδηση, σε ουρανό και γη, και μπορούν να μας πουν για περασμένες εποχές και να διαβάσουν τα Αρχεία αν τους δοθεί η άδεια όμως μια τέτοια άδεια δίνεται μόνο από τον Δάσκαλο του μαθητή, γιατί αυτή η γνώση δεν είναι κάτι που δίνεται «ελαφρά τη καρδία» και αν δοθεί απερίσκεπτα μπορεί να κάνει περισσότερο κακό, παρά καλό.
Ο πιο καλός και απλός τρόπος για να ελεγχτούν τα αρχεία των περασμένων ενσαρκώσεων είναι να βάλουμε διάφορους ψυχικούς να διαβάσουν τα Αρχεία για λογαριασμό μας χωρίς να γνωρίζει ο ένας τις ανακαλύψεις του άλλου. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται συνήθως ένας αξιόλογος βαθμός αξιοπιστίας. Εκείνα τα σημεία στα οποία συμφω¬νούν αυθόρμητα, είναι εξίσου αξιόπιστα με τη μαρτυρία ανεξάρτητων μαρτύρων. Εκείνα στα οποία διαφωνoύν, μπορούν να θεωρηθούν σαν ανακριβείς παρατηρήσεις.
Ωστόσο, οι διάφοροι ψυχικοί αναφέ¬ρουν πάντα ορισμένα πράγματα που παραμένουν ανεπιβεβαίωτα. Αυτά δεν είναι κατ' ανάγκη λαθεμέ¬να και δεν πρέπει να τα πετάμε στα σκουπίδια. Απλά, θα πρέπει να τα θεωρούμε αναπόδειχτα μέχρι να έρθει κάποια απόδειξη που να τα επαληθεύει. Ο ένας ψυχικός μπορεί να δει κάτι που ο άλλος δεν θα uπορέσει να δει, και ίσως ο δεύτερος δει κάτι άλλο του ο πρώτος δεν είχε μπορέσει να δει. Αυτό οφείλε¬ται στο γεγονός ότι υπάρχει τρομερός πλούτος από λεπτομέρειες.
Η επόμενη μέθοδος ελέγχου είναι η ερμηνεία των γνωστών γεγονότων της τωρινής ζωής κάτω από το φως της περασμένης. Αν έχουμε διαβάσει σωστά τα αρχεία των προηγούμενων ζωών, θα πρέπει να διακρίνουμε μια καθαρή ακολουθία από διάφορα αίτια που οδήγησαν τελικά στο παρόν. Επιπλέον, όταν είμαστε σε θέση να δούμε με ποιο τρόπο το μακρινό παρελθόν εκδηλώνεται στο παρόν, μπορού¬με στη συνέχεια να το δούμε να εκδηλώνεται και στομέλλον. Αυτή ακριβώς η μέθοδος μάς δίνει τον πιο ικανοποιητικό τρόπο επαλήθευσης της διάγνωσης των ενσαρκώσεων του παρελθόντος. Ας δώσουμεένα παράδειγμα για να διασαφηνίσουμε τη μέθοδο αυτή.
Ας υποθέσουμε ότι ο Α, ο Β και ο Γ έχουν σχετιστεί επανειλημμένα σε περασμένες ζωές. Αν οΑ και ο Β έχουν ήδη συναντηθεί, πιθανά και ο Γ να μην είναι πολύ μακριά' με τον καιρό θα εμφανιστεί στη σκηνή και ο Γ για να παίξει τον παλιό του ρόλο. Αν αυτό συμβεί, τότε έχουμε μια θετική απόδειξη για τη σωστή ερμηνεία των Αρχείων αν και ποτέ δεν πρόκειται να είναι πλήρης (εννοείται η ερμηνεία), λόγω της τεράστιας περιπλοκής του θέματος. Για αυτό, πρέπει να είμαστε πάντα προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε απρόσμενους παράγοντες που θα εισάγουν απρόβλεπτα και νέα στοιχεία.
Όταν χρησιμοποιηθούν αυτές οι δύο μέθοδοι -η αντιπαραβολή των ψυχικών και ο έλεγχος των αποτελεσμάτων μέσα στη ζωή- τότε θα μπορούμε να αποκτήσουμε στοιχεία αρκετά για να πείσουν τον οποιοδήποτε, εκτός από τον επαγγελματία σκεπτι¬κιστή. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει δυνατότητα για μια τέτοια συστηματική αντιπαραβολή, θα πρέπει να βρούμε τις αιτίες που καθιστούν ύποπτα αυτά τα στοιχεία. Αν δούμε να προβάλλουν τα αρνητικά στοιχεία των φυσικών ενστίκτων, τότε θα ξέρουμε ότι πρέπει να κοιτάξουμε λίγο πιο πέρα από το υποσυνείδητο για να ανακαλύψουμε την πηγή των
«αρχείων». .
Αυτά τα ένστικτα, εκδηλώνονται με δύο τρόπους. Μία από τις όψεις του ένστικτου της αυτοσυντή ρη¬σης είναι η πολύ ανθρώπινη παρόρμηση της αυτο¬προβολής. Α ν κάποιο άτομο με πολύ μέτρια καικοινά επιτεύγματα σε αυτή την ενσάρκωση ισχυρί¬ζεται ότι υπήρξε μεγαλοφυία στο παρελθόν, μπορού¬με κάλλιστα να δυσπιστήσουμε και να διερωτηθού¬με: «αν αυτό είναι αλήθεια, τι συνέβη στο μεταξύ και έπεσε από αυτό το ύψος πνευματικής" εξέλιξης;».
Οταν κανείς ισχυρίζεται ότι στο παρελθόν κατείχε ανώτερο βαθμό εξέλιξης, δεν αντανακλά καμία δόξα στην τωρινή μέτρια ζωή του. Αντίθετα, αντανακλά μάλλον υποψίες ότι κατά τις ενδιάμεσες ζωές που μεσoλάβησαν έκανε κάτι που τον στόλισε με τον τίτλο του «έκπτωτου» ή, πιο κοινά, του ξεπεσμένου.
Το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας, προς το παρόν αποτελείται από πολύ συνηθισμένα άτομα, πoυ ζουν μάλλον πληκτικά. είναι περίεργο το γεγονός ότι οι περισσότερες αναφορές, για προη¬γούμενες ενσαρκώσεις αφορούν εξαιρετικά ασυνή¬θιστα άτομα, με εξαιρετικά ανατριχιαστικές ζωές. Μπορεί κανείς -και όχι παράλογα- να ρωτήσει "(Για ποιο λόγο το μέσο άτομο υπέστη τέτοιες δραστι¬κες αλλαγές. Εκείνους που υπερβάλλουν και φλυα¬ρούν θα πρέπει να τους υποπτευόμαστε όταν διη¬γούνται ιστορίες για τις περασμένες ζωές τους, όπως τους υποπτευόμαστε κι όταν λένε ιστορίες για την τωρινή.
Το ίδιο καχύποπτοι πρέπει να είμαστε όταν μας αφηγούνται ειδυλλιακές ιστορίες άγριου πάθους ¬ιδιαίτερα όταν είναι παράνομες. Καλό θα ήταν να γινόμαστε προσεχτικοί και να κάνουμε πολλές ερωτήσεις σε τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί να μην έχουμε υποψιαστεί ποτέ πριν το γεγονός ότι συνδεό¬μαστε με μία δίδυμη αδερφή-ψυχή, μέσω των δεσμών του κάρμα; Γιατί το υποψιαστήκαμε μόνο τη στιγμή που βρεθήκαμε πρόσωπο με πρόσωπο με αυτήν, οπότε η ανάμνηση ξεπήδησε «αυτόματα» στο συνει¬δητό; Αν στην πραγματικότητα υπήρξε μια τέτοια αδερφή-ψυχή, η ανάμνησή της, κατά πάσα πιθανό¬τητα, θα είχε παρουσιαστεί στην παιδική ηλικία και από τότε θα πρέπει να περιμέναμε τον ερχομό της.
. Επιπλέον. γιατί οι αδερφές-ψυχές σε καμία περίπτω¬ση δεν παντρεύονται μεταξύ τους; Γιατί η αδερφή¬ψυχή πάντα εμφανίζεται σαν το νόμιμο ταίρι κάποιου άλλου;
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε σαν γεγονός ότι στη σημερινή ατελή κοινωνία μας, σε πάρα πολλούς γάμους, ο ένας από τους δύο εγκαταλείπει τον άλλο επειδή δεν ταιριάζει πνευματικά, και ότι ο ανικανο¬ποίητος από τη σχέση του τείνει να ζευγαρώσει με κάποιον άλλο. Η συναισθηματική πείνα φέρνει τησυναισθηματική ένταση και όταν, ενώ βρισκόμαστε σε μια τέτοια τσακισμένη και ανικανοποίητη νοητική κατάσταση, .εμφανιστεί κάποιος ελκυστικός ξένος του οποίου ακόμα ούτε τις αδυναμίες έχουμε ζήσει, ούτε και με τον μαγνητισμό του έχουμε εξοικειωθεί- ερμηνεύουμε την απρόσμενα βίαιη συναισθηματική αντίδραση που νιώθουμε σαν απο¬τέλεσμα ενός καρμικού δεσμού που ξεπήδησε μέσα από τους αιώνες, ελκύοντας αμοιβαία αυτούς που είχαν δεθεί από ζωή σε ζωή.
Κι ο/η άτυχoς σύζυγος αυτής της ενσάρκωσης, μας περισσεύει. είναι «οκακός του έργου» και δεν έχει παρά να σταθεί παράμερα την ίδια στιγμή που οι «αδερφές-ψυχές»ορμούν προς το μέλλον, υπακούοντας στους αναπό¬φευκτους νόμους της μοίρας τους. Κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει, εκτός από τον/την πλεονά¬ζοντα σύζυγο, ο οποίος, ατυχώς και χωρίς να τοξέρει, σφετερίστηκε κάτι που δεν ήταν δικό του. Ο πόνος του ανεπιθύμητου είναι τρομερά έντονος αλλά αναπόφευκτος,. αφού έτσι το θέλησαν οι νόμοι του κάρμα.
Πόσο συχνά δεν έχουμε ακούσει αυτό το απατηλό επιχείρημα σαν ελαφρυντικό για μια πράξη που, στο κάτω κάτω, δεν είναι παρά μοιχεία.. Το γεγονός ότι μοιχεία συμβαίνει με καταστροφική συχνότητα μεταξύ ανθρώπων που ποτέ τους δεν έχουν ακούσει για καρμικούς δεσμούς, αλλά απλά παρακινούνται από τα ένστικτά τους, ρίχνει αρκετό φως στο θέμα. Ο ισχυρισμός των ενδιαφερόμενων για κάποιον δήθεν καρμικό δεσμό προβάλλεται για να έχουν και οι δυό ξεχωριστή μεταχείριση και να μη θεωρηθούν -χαμηλού επιπέδου».
Δεν είναι εύκολο να εκδικάσουμε το σωστό και το λάθος σε ένα συζυγικό πρόβλημα και κανένας δεν μπορεί να ξέρει τους πειρασμούς, τις πίκρες και τα προβλήματα του άλλου. Ομως μπορούμε τουλάχι¬στον να πούμε το εξής: ότι δεν υπάρχει τίποτα στο νόμο του κάρμα, ή στις δυνάμεις που λειτουργούν μέσα από το παρελθόν, που να δικαιώνει, αν και μπορεί να εξηγεί, την απιστία.
Η μνήμη των περασμένων ενσαρκώσεων είναι σπλαχνικά κρυμμένη από το μέσο άνθρωπο και η εμπειρία δείχνει ότι αυτό είναι σωτήριο, γιατί η ψυχή πρέπει να έχει φτάσει σε κάποιο βαθμό φώτισης προτού μπορέσει να κάνει σωστή χρήση αυτής της γνώσης. Επειδή κάτι συνέβη στο παρελ¬θόν, αυτό δεν είναι λόγος για να επιτρέψουμε να ξανασυμβεί. «Προειδοποιημένος» θα πρέπει να σημαίνει «προετοιμασμένος». Σε τι χρησιμεύει να γνωρίζουμε το παρελθόν, αν πρόκειται να χρησιμο¬ποιήσουμε τη γνώση μας σαν δικαιολογία για να επαναλάβουμε τα λάθη μας, αντί να τα διορθώσουμε; Απλά, θα συσσωρεύσουμε καινούργιο κάρμα για το μέλλον.
Στην αντιμετώπιση των καρμικών προβλημάτων η καλύτερη στάση είναι να βάλουμε παράμερα κάθε προσωπική εκτίμηση και αδιαφορώντας για το Εγώ, να εργαστούμε για την εκπλήρωση του κάρμα σύμφωνα με τον κοσμικό νόμο. Τότε μόνο θα είμαστε, από αυτή την άποψη, ελεύθεροι από το κάρμα. και παρολο που ίσως χρειαστεί να αναλώ¬σουμε ολόκληρη την τωρινή ζωή μας στο «ξεμπέρ¬δεμα του μπλεγμένου κουβαριού του παρελθόντος», η ατραπός του μέλλοντος θα ανοίξει μπροστά μας μόνο όταν θα έχουμε λύσει όλους τους κόμπους.
ΑΚΑΣΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ: Είναι δυνατόν να είναι γραμμένο το μέλλον;
Απεστάλη: 07/10/2006, 15:26:53
