quote:

---

quote:

---

Φιλοι μου, αεριζεστε συχνα...δεν ειναι ντροπη!!!

---

Εγώ θα έλεγα.. διακριτικά

---

και παντα μακρυα απο σπινθηρες!!!

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

ζω σε δημοκρατια?

εχω το δικαιωμα της ελευθερης εκφρασης αν δεν χρησιμοποιω υβριστικους χαρακτηρισμους?

μπορω να πω "οι τρεις μονοθεϊστικες θρησκειες ειναι φτιαχτες και δεν πιστευω σε εξ αποκαλυψεως αληθειες και δογματα"?

μπορω να πω οτι "δεν με ενδιαφερει η σχεση του Χριστου με την Μαγδαληνη"?

μπορω να δω αυτη τη ρημαδα την ταινια χωρις να μου την πεσουν οι δικηγοροι του Θεου οπως ο πατερ Μαξιμος (ο νεος Τορκεμαδα), ή η οργανωση

ΠΥΡΙΝΗ ΡΟΜΦΑΙΑ ?

μπορω να ρωτησω "τι χρωμα κυλοτα φοραει πανω απο το καλτσον του ως σουπερ ηρωας ο Μαξιμος???"

quote:

---

πριν μηνες ειχαμε τους <<αμορφωτους>> ισλαμιστες να τα κανουν ολα λιμπα για μερικα σκιτσα
τωρα βλεπουμε τους <<μορφωμενους>> χριστιανους να κανουν το ιδιο
για μια ταινια

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

---

αγαπητε γηγενη, η "μορφωση", ή καλυτερα η Παιδεια, ειναι εχθρος του φανατισμου

ειδα χτες την εκπομπη του Χαρδαβελα για το θεμα, αλλά εκτος του φανατισμου, ξεδιπλωθηκε ξανα μπροστα μου ο μισογυνισμος των παπαδοκαλογερων - τα ιδια ισχυουν στο ισλαμ, στο λεω εκ πειρας γιατι το εχω διαπιστωσει απο κοντα

οι 3 γυναικες που συμμετειχαν στο πανελ δεχτηκαν την επιθεση του Μαξιμου Τορκεμαδα επειδη τολμησαν να πουν οτι οι 3 μονοθεϊστικες θρησκειες αφαιρεσαν εντελως το θηλυκο στοιχειο απο την λατρεια και θεωρουν την γυναικα οργανο του σατανα, σκευος ακαθαρσιων, υπονομευτη της αγνοτητας του ανδρος...

εχω τσατιστει με τον μισογυνισμο τους, μπας και πηδηξε ο ετσι τους την ετσι του (αυτο δεν λογοκρινεται ετσι? δεν ειπα ονοματα! ) - τους χαλαει βλεπεις η ερωτικη πραξη, το Υψιστο δωρο του Θειου στα πλασματα του

και τοτε εφαγα το σατορι!

για ολα φταινε τα δεντρα!

μηλια εκανε το απαγορευμενο μηλο

κατω απο μηλια ο Νευτων εφαγε το μηλο και σατοριασθηκε την βαρυτητα

κατω απο το δεντρο βοδι εφαγε ο Βουδας το δικο του σατορι της φωτισης

την ανθισμενη αμυγδαλια τιναξε ο αλλος για να φτιαξει ατμοσφαιρα με τα μαλλακια της πριν την ερωτικη πραξη που επακολουθησε

κατω απο συκια ειδε στο μελλον ο Χριστος (δεν ειχε αχλαδιες στην Παλαιστινη) αυτους που θα αυτοδιοριζονταν εκπροσωποι του και καταραστηκε το φουκαριαρικο το δεντρο αντι για τις γενειοφορες μαυροφορουσες στριγκλες...

ΥΓ. αφελης απορια αφελους γεροντος: γινεται πατερας χωρις Μητερα??? - σταματω γιατι θα μου το κοκκινησουν το ποστ και με το δικιο τους...

απλα θα θυμισω οτι εξελικτικα απο το θηλυ δημιουργηθηκε το αρρεν, απο τις ωοθηκες οι ορχεις και απο την κλειτοριδα η βαλανος του πεους

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

απο που και ως που η αγαπη ειναι αμαρτια;;

γιατι δεν νομιζω καποιος να αποφασιζει να μεινει με ενα ατομο για ολη του την ζωη απο μισος το πιθανοτερο ειναι να μενει απο αγαπη γι αυτο το ατομο

και απο που και ως που η ερωτικη πραξη μεταξη δυο ερωτευμενων ειναι αμαρτια;

τωρα για τις γυναικες αν ειχαν διαβασει λιγο το τι λενε οι πατερες της εκκλησιας γι αυτες δεν θα ηθελαν να ειναι χριστιανες

www.myhoroscope.gr

quote:

---

Μερικες φορες στους αντρες, οταν δεν λειτουργει το κατω πουλι, δυσλειτουργει το πανω....

---

Edited by - gigenis on 17/05/2006 02:00:55

quote:

---

μαλλον θες να πεις το κατω κεφαλι και το πανω
γιατι απο οσο ξερω ενα πουλι εχουμε και αυτο ειναι κατω
σε περιπτωση που βρεις αντρα με δευτερο το εχει σε κλουβι
η μονη περιπτωση να το εχει στους ωμους του ειναι να ειναι πειρατης

gigenis

---

quote:

---

angi

Ναι βρε Γηγενη!!!
Αυτο ηθελα να πω!!!
Κατω κεφαλι-πανω κεφαλι!!
Απλως σκεφτηκα πρωτα το προβλημα του εν λογω μοναχου...
και εγινε και ο συνειρμος των λεξεων!

---

μηπως καταληγουμε στο συμπερασμα οτι ο εν λογω Τορκεμαδα εχει στο κεφαλι του μονο το πουλι?

εγω ρωτησα, "τι χρωμα κυλοτα φοραει πανω απο το καλτσον του ως σουπερ ηρωας της ορθοδοξιας"?

πρεπει ομως να παραδεχθω τις τρεις κυριες!

αψογες, με χιουμορ και το βασικοτερο ευλαβεια και οχι δογματικη πιστη

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

quote:

---

και εγω ειδα την εκπομπη και στεναχωρηθικα με τον ιερεα που εκπροσωπουσε την εκκλησια της αγαπης

---

Edited by - Agnostic on 17/05/2006 03:25:36

σκηνες απειρου καλλους!

πουλανε την ντατουρα για βλητα!

και τα βλητα οι δημοσιογραφοι ενημερωνουν τον κοσμο οτι η ουσια που περιεχει το "διαβολοχορτο" ειναι η μπελαντονα!!! (η οποια ειναι φυτο της ιδιας οικογενειας )

σε τι κοσμο μεγαλωνουμε τα παιδια μας Νικο Τσιαμτσικα?

quote:

---

gretel

Χε χε αγαπητέ Τζόννυ εγώ πάντως θα ήθελα μια συνεντευξούλα από τη γιαγιάκα που έφαγε το χορταράκι

---

ξερεις τι με ανησυχει?

οτι για να πεσουν σε κωμα εφαγαν ενα πιατο ντατουρα - και απορω: δεν τους μυρισε? δεν τους πικρισε?

και ενταξει, συμφωνω οτι το ενα ειδος ντατουρας κανει στρογγυλωπα φυλλα, σαν του βλητου - οι αγροτες δεν ηξεραν να το ξεχωρισουν?

ως λατρης των βλητων (απο τα ελαχιστα χορτα που τρωω βρασμενα) γνωριζω την γευση και την μυρωδια τους...

μηπως συμβαινει κατι άλλο πιο σοβαρο?

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

"σου προσφερω ενα εκατομμυριο ευρω για να μου κανει η γυκαικα σου για ενα μηνα ομελετες με τυρι"

ακαδημια τερατων

ΥΓ. ο μπομπ σφουγγαρακης ειναι αυτιστικος, γι αυτο τον παω!!!

quote:

---

ως λατρης των βλητων (απο τα ελαχιστα χορτα που τρωω βρασμενα) γνωριζω την γευση και την μυρωδια τους...

---

quote:

---

ξερεις τι με ανησυχει?

οτι για να πεσουν σε κωμα εφαγαν ενα πιατο ντατουρα - και απορω: δεν τους μυρισε? δεν τους πικρισε?

---

ξεχασα να αναφερω οτι εφοσον τα βλητα ηταν βρασμενα και το νερο το χυνουμε, η υποτιθεμενη ντατουρα θαπρεπε να εχει αδρανοποιηθει σε μεγαλο βαθμο, μιας και οι ουσιες που περιεχει (ψυχοενεργες ή τοξικες) ειναι υδατοδιαλυτες

εξακολουθω να υποψιαζομαι οτι κατι αλλο εφταιξε...

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

καλυτερα ροκ και με μασκα, παρα μπαλαντα και βησαριων με λιφτινγκ...

Άκους εκεί να αφήνεις υπονοούμενα για την εθνική μας σταρ, που είχε το σθένος και τον τσαμπουκά να μας εκπροσωπήσει στον λάκο με τα φίδια...

quote:

---

θα καείς στην κόλαση ξεμωραμένε κηπουρέ με αυτά που ξεστωμίζεις

Άκους εκεί να αφήνεις υπονοούμενα για την εθνική μας σταρ, που είχε το σθένος και τον τσαμπουκά να μας εκπροσωπήσει στον λάκο με τα φίδια...

Ντροπή σου γέρος άνθρωπος.....και με έμενταλ.....

---

απαγορευστε στην Ελενα να τραγουδαει και να χορευει, και θα το βουλωσω - θα αφεθω στην γεροντικη αννοια...

παντως αυτα τα τερατακια πρεπει να εχουν σοβαρα δερματολογικα προβληματα απο τα πλαστικα - κατι που δεν αντιμετωπιζει η Ελενα!

οσο για την κολαση, εκει βρισκονται (κατα τας θρησκευτικας αρχας και δογματα) ολοι οσοι εκτιμω και με ενδιαφερουν...

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

quote:

---

οσο για την κολαση, εκει βρισκονται (κατα τας θρησκευτικας αρχας και δογματα) ολοι οσοι εκτιμω και με ενδιαφερουν...

---

Της αριστερής ατραπού κι εσείς, αγαπητέ?

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Της αριστερής ατραπού κι εσείς, αγαπητέ?

---

ειμαι "εκτος δρομου" οχημα, προτιμω στις ορειβασιες να ανοιγω εγω τα μονοπατια (μεθοδος δασκαλου Νταβελη)

αλλά οσον αφορα την κολαση, μονο τους αφορισμενους να υπολογισω, σιγουρα θαχω καλη παρεα (απο την άλλη εχω μια προταση απο τον Βελζεβουλη τον ιδιο, για το πως θα εκμεταλευτουμε την καψα της κολασης ωστε να μπουμε στην ελευθερη αγορα παραγωγης ρευματος

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

Σαν να ήταν από πάντα του βολεμένος επιχειρηματίας και πενηντάρης. Έτσι ήταν ο Παπαδόπουλος. Και όμως! Στα γεγονότα του πολυτεχνείου, είχε βρεθεί – κατά λάθος –περικυκλωμένος από τα ΜΑΤ. Στην ασφάλεια απεδείχθη ότι ήταν περαστικός, και τον άφησαν ελεύθερο μεν υπό περιορισμόν δε, μόνο και μόνο για να κρατηθούν τα προσχήματα. Η σύλληψή του και ιδίως αυτό το «υπό περιορισμόν», έγιναν στα χέρια του χρυσάφι, από τις πρώτες μέρες της μεταπολίτευσης. Όπως οι περισσότεροι πρώην, και κυρίως δήθεν, αντιστασιακοί, κατέληξε σύντομα ευκατάστατος επιχειρηματίας ενώ ακόμα συντομότερα πενηντάρισε στ΄ αλήθεια.

Ο ήχος του κουδουνιού, τον ξένισε. Δεν είχε φίλους, ενώ οι γνωστοί του –συνεργάτες από την δουλειά κυρίως – δεν τολμούσαν να τον ενοχλήσουν σπίτι, παρά μόνον κατόπιν ειδικής συνεννοήσεως.

Παρασκευή βράδυ ήταν, και στημένος μπροστά στην τηλεόραση περίμενε την τελετή ενάρξεως των Ολυμπιακών αγώνων και όχι απρόσκλητους επισκέπτες. Άνοιξε όμως την πόρτα και όρμησαν μέσα τρία μαύρα κουστούμια με σκούρα γυαλιά. Ένα από αυτά, έβγαλε ταυτότητα και ένα μάτσο χαρτιά με υπογραφές διατάζοντας ευγενικά: «Παρακαλώ ακολουθήστε μας χωρίς φασαρία.» Ο Παπαδόπουλος τα έχασε. Πριν προλάβει να ψελλίσει το παραμικρό, το μαύρο κουστούμι έσπευσε να συμπληρώσει: «Κρατείστε με αγκαζέ και προσποιηθείτε πως γελάτε με ένα αστείο που σας λέω». Έτσι, με συνοπτικούς τρόπους, βρέθηκε στην είσοδο της πολυκατοικίας να χαχανίζει, ενώ ένας τέταρτος μαυροντυμένος με καπέλο, άνοιγε – αρμοδίως - την πίσω πόρτα μιας λιμουζίνας. Μετά από σύντομη διαδρομή βρέθηκαν στην μέση μιας έρημης πλατείας και ο Παπαδόπουλος μεταφέρθηκε σε κλούβα νέας τεχνολογίας, που ήταν εφοδιασμένη με μπαρ και βίντεο και φορτωμένη με άντρες και γυναίκες διαφόρων ηλικιών και διαφόρων κοινωνικών προελεύσεων. Ήταν ολοφάνερο πως ούτε ένας κακοποιός δεν ήταν ανάμεσα στους συλληφθέντες.

Πρέπει να ήταν ένας από τους τελευταίους, διότι η κλούβα ξεκίνησε σύντομα. Ρωτούσαν όλοι τον λόγο της συλλήψεώς τους, όμως ουδείς απαντούσε. Μετά από πέντε δέκα λεπτά, έφτασαν σ΄ ένα μεγάλο ξενοδοχείο και σταμάτησαν στην πίσω πόρτα. Οι μαυροντυμένοι – που έγιναν καμιά δεκαριά – οδήγησαν τους συλληφθέντες – που ήταν περίπου πενήντα – σε μία μεγαλοπρεπή μακρόστενη αίθουσα που προφανώς είχε διαμορφωθεί ειδικά γι΄ αυτούς και φυλασσόταν απ΄ όλες τις πλευρές. Σε μία γωνία, υπήρχε ορχήστρα από τέσσερις μαύρους με μαύρα που έπαιζαν μουσική δωματίου, στο κέντρο περίπου είχε στηθεί μπουφές και στην κορυφή της αίθουσας πίσω από οθόνες, υπήρχαν περίπου δέκα υπάλληλοι. «Καμία σχέση με την ασφάλεια της δικτατορίας!», σκέφτηκε ο Παπαδόπουλος.

Σιγά σιγά, οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στους υπολογιστές και άρχισε η πρώτη ανάκριση. Εκτός από όνομα και άλλα στοιχεία ταυτότητος, οι ανακριτές ζητούσαν να μάθουν ζώδιο, ωροσκόπο, χόμπι, σεξουαλικές προτιμήσεις και άλλα προσωπικά δεδομένα με τα οποία «τάιζαν» τα μηχανήματά τους. Στις προσπάθειες του Παπαδόπουλου – αλλά και των υπολοίπων συλληφθέντων – να του ανακοινωθεί ο λόγος της συλλήψεώς του, ούτε οι ανακριτές αλλά ούτε και οι φύλακες ήταν σε θέση, ή είχαν την διάθεση, να απαντήσουν.

Σύντομα, ένας από τους φύλακες τον οδήγησε στην σουίτα Νο13. Δεν πέρασαν πέντε λεπτά και μία 30άρα σκέτη κόλαση, συλληφθείσα και αυτή, βρέθηκε στην ίδια σουίτα.

Η συγκρατούμενή του απεδείχθη μία γνήσια – παρότι τα έβαφε – ξανθιά, και η σουίτα ήταν χλιδάτη με προθάλαμο, σαλόνι, και δύο - ένα γαλάζιο και ένα ροζ - υπνοδωμάτια. Ο Παπαδόπουλος πήρε το γαλάζιο, ενώ η Δημητροπούλου – έτσι την έλεγαν – το ροζ. Είχε υπ΄ όψιν του ένα σήριαλ στην τηλεόραση για κάποια πειραματική φυλακή πολυτελείας όμως αυτό ξεπερνούσε κάθε φαντασία. Είχε συλληφθεί χωρίς προφανή τον λόγο και τον κρατούσαν σε ξενοδοχείο 5 αστέρων. Ο συνδυασμός της δίκης του Κάφκα και του τηλεοπτικού σήριαλ του φάνηκε κιτς. Όταν ανακάλυψε ότι η ντουλάπα του δωματίου του ήταν γεμάτη ρούχα άρχισε να συνειδητοποιεί το παράλογο του πράγματος. Δεν ήταν ακριβώς τα χρώματα του γούστου του και του ήταν όλα λίγο μεγάλα, αλλά η μέριμνα των κρατούντων τον εντυπωσίασε. Βγήκε από το δωμάτιο με φόρα, θέλοντας να ανακοινώσει την ανακάλυψή του στην Δημητροπούλου, και έπεσε πάνω της, μια και αυτή έσπευδε να του ανακοινώσει την ίδια, σχεδόν, ανακάλυψη. Μόνο που η δική της γκαρνταρόμπα ήταν του γούστου της και στο νούμερο της.

- «Ούτε οι τρομοκράτες δεν είχαν τόσο καλή μεταχείριση», είπε.

- «Λες να μας έχουν περάσει για Bill Laden;» ρώτησε η ξανθιά μασώντας τσίχλα.

- «Δεν αποκλείεται! Εάν λάβουμε υπ΄ όψιν το αντιστασιακό παρελθόν μου, δεν αποκλείεται!» της απάντησε με καμάρι.

Εκείνη, δεν είχε ξαναδεί αντιστασιακό από κοντά και εντυπωσιάστηκε.

Το βράδυ πέρασε σχεδόν ευχάριστα, με την Δημητροπούλου να θαυμάζει τον αντιστασιακό και τον Παπαδόπουλο τα στήθη της θαυμάστριάς του. Κάθισαν μπροστά στην τηλεόραση και αντί να απολαύσουν την τελετή ενάρξεως, συζητούσαν, δηλαδή μιλούσε ο Παπαδόπουλος, ασταμάτητα. Μέσα σε λίγες ώρες κατάφερε να διηγηθεί χρόνια ηρωικών κατορθωμάτων, με την φαντασία στον ρόλο του αφηγητή και την πραγματικότητα στον ρόλο, «ψάξε, ψάξε δεν θα με βρεις!».

Το επόμενο πρωί, ξύπνησε με αλλόκοτη διάθεση. Θυμήθηκε τα γεγονότα της προηγουμένης, θυμήθηκε την «Δίκη» του Κάφκα, αλλά δεν πανικοβλήθηκε. Η παρουσία της ξανθιάς και η χλιδή της σουίτας, του χάριζαν ανάρμοστη νιρβάνα. Έτσι από περιέργεια, σήκωσε το ακουστικό του τηλεφώνου δίπλα στο κρεβάτι και άκουσε μία φωνή να λέει: «Καλημέρα κύριε Παπαδόπουλε! Εύχομαι καλή διαμονή! Είμαι ο προσωπικός σας αρωγός. Το πρωινό σας έχει ήδη σερβιριστεί. Μπορώ να κάνω κάτι για σας;» Θέλοντας να αποδείξει ότι είναι εκ φύσεως αντιστασιακός, είπε πως τα ρούχα στην ντουλάπα του πέφτουν μεγάλα. Ο τηλεφωνικός αρωγός, τα έχασε. «..Μήπως αδυνατίσατε αιφνιδίως; …. Συγνώμη … Θα το διευθετήσουμε…. Και πάλι συγνώμη…» Δεν μπήκε στον κόπο να το συζητήσει, έκλεισε το τηλέφωνο και μπήκε στο σαλόνι. Το πρωινό και η ξανθιά τον περίμεναν. Το τραπέζι καθώς και ο στηθόδεσμος της Δημητροπούλου ήταν ασφυκτικά γεμάτα. Υπήρχαν, από χάμπουργκερς μέχρι μπύρα, από φέτα σε πλαστικό κουτί μέχρι αναψυκτικό σκούρο με μπουρμπουλήθρες! Καθώς έτρωγαν, η ξανθιά του μιλούσε για τις ευεργετικές επιδράσεις των δημητριακών στην λειτουργία του εντέρου και την τεράστια σημασία των τακτικών κενώσεων στην ψυχική διάθεση. Αίφνης, πρόσεξε πως σε μια γωνία είχε τοποθετηθεί μηχάνημα αυτόματης ανάληψης μετρητών, ενώ κάτω από το πιάτο του μία χρυσή LISA, σχεδόν στο όνομά του. Αντί για Σ. Παπαδόπουλος, δηλαδή Σπύρος, η κάρτα έγραφε Θ. Παπαδόπουλος. «Σε ψευδό έπεσα. Άκου Θπύρος…», σκέφτηκε και γέλασε μόνος του, ενώ μία παρόμοια κάρτα υπήρχε κάτω από το πιάτο της ξανθιάς.

Δεν πρόλαβε να σχολιάσει το γεγονός διότι άνοιξε η πόρτα και μπήκε ένα ευγενέστατο μαύρο κουστούμι με σκούρα γυαλιά. «Καλή σας ημέρα. Σήμερα θα σας μιλήσω για τον θεσμό της χορηγίας ο οποίος, ως γνωστόν, προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι ημών ….μπλα μπλα». Ήταν η δεύτερη φορά που του μιλούσαν για χορηγούς. Συλληφθείς άνευ λόγου, διαμένων σε φυλακή 5 αστέρων προσφορά των χορηγών. Σκέτο θέατρο παραλόγου! Στο μεταξύ η Δημητροπούλου, υπέθεσε πως ένας τύπος σαν τον Παπαδόπουλο που ήταν αντιστασιακός, και άρα κουλτουριάρης, θα ενδιαφερόταν σίγουρα για το μάθημα ιστορίας των χορηγών, οπότε προσποιήθηκε πως παρακολουθεί. Και μάλιστα με δέος, μασώντας την τσίχλα της με αργές κινήσεις, μήπως και τον συγκινήσει με την φιλομάθειά της.

Μόλις τέλειωσε το λογύδριο του καθοδηγητή, ο Παπαδόπουλος απαίτησε να μάθει τον λόγο της συλλήψεώς του.

-«Νομίζω, κύριε Παπαδόπουλε ότι βαθιά μέσα σας, γνωρίζετε τον λόγο της εδώ παρουσίας σας. Εγώ απλός υπάλληλος είμαι.»

-«Θέλω τον δικηγόρο μου και ένα κινητό τηλέφωνο!»

-«Κύριε Παπαδόπουλε, λυπούμε αλλά δεν δικαιούστε. Άλλωστε εσείς το επιλέξατε...».

-«Εάν πρόκειται για το αντιστασιακό μου παρελθόν...», πέταξε ο Παπαδόπουλος καθώς έφευγε ο καθοδηγητής, ενώ η άκρη του ματιού του καρφώθηκε στην Δημητροπούλου για να απολαύσει την αντίδρασή της. Το μαύρο κουστούμι, τον κοίταξε πίσω από τα μαύρα γυαλιά και είπε «Ελάτε τώρα! Τι είναι αυτά που λέτε...»,

Ο Παπαδόπουλος έσπευσε να διατηρήσει την αίγλη του αντιστασιακού λέγοντας. «Σιγά μην παραδεχτούν ότι κρατούμαι για τα πολιτικά μου φρονήματα. Τα ίδια έκαναν και επί δικτατορίας!» Ένα ρίγος διαπέρασε την πλάτη της ξανθιάς, έβγαλε την τσίχλα από το στόμα και ασυναίσθητα, του έπιασε το χέρι λέγοντας: «Πτωχέ μου Μπολσεβίκε! Τι τραβάς εν μέσω Ολυμπιακών…»

Μετά παρακολούθησαν τηλεόραση, για να περάσει η ώρα, και ανακάλυψε πως μόνον τα Ολυμπιακά κανάλια, αυτά που εκτός από τους αγώνες είχαν αποκλειστικά τις διαφημίσεις των επισήμων χορηγών, ήταν συντονισμένα. Τότε μόνον συνειδητοποίησε ότι και οι πίνακες της σουίτας είχαν σαν θέμα λογότυπα Ολυμπιακών χορηγών. Υπήρχαν παντού, διαφημίσεις. Στους τοίχους, στο πάτωμα, στην οροφή, ακόμα και στα σεντόνια και τις μαξιλαροθήκες. Το πρωινό αλλά και ο μπουφές της προηγουμένης, περιείχαν μόνο προϊόντα των χορηγών. Έτσι κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δύναμη των Ολυμπιακών χορηγών ήταν απίστευτη. Ακόμα και στις φυλακές είχαν επιβάλει την αποκλειστικότητα των διαφημίσεων και της χορηγίας τους.

Το απόγευμα ήρθε ένας από τους ανακριτές με φορητό υπολογιστή και άρχισε την ανάκριση. «Είναι αλήθεια κύριε Παπαδόπουλε ότι ουδέποτε αγοράσατε γαλακτοκομικά προϊόντα της Έψιλον ή της Πιες, που είναι χορηγοί;» «Είναι αλήθεια κυρία Δημητροπούλου ότι στις 17/5 το απόγευμα, ο κυρ Χαράλαμπος από το μπακάλικο της γειτονιάς σας έφερε – ανάμεσα σε άλλα ψώνια - ένα μπουκάλι Μόκα Κόλα και επιμείνατε να το ανταλλάξει με άλλο προιόν του ανταγωνισμού?» «Είναι αλήθεια κύριε Παπαδόπουλε ότι αρνηθήκατε την LIZA που σας προσέφερε δωρεάν ο χορηγός BetaBank?» Οι ερωτήσεις, που δεν χρειάζονταν απάντηση, συνεχίστηκαν στο ίδιο ύφος για ώρα. Ήταν μία επίδειξη γνώσεων του ανακριτή, αλλά έκανε λάθος. Στον Παπαδόπουλο ουδέποτε είχαν προσφέρει δωρεάν LIZA. Στις ερωτήσεις για τον λόγο της σύλληψής τους, ο ανακριτής απάντησε. «Παρακαλώ, παρακαλώ! Εγώ απλός υπάλληλος είμαι!»

Το ίδιο βράδυ, οι κρατούντες κάλεσαν τους κρατούμενους σε δεξίωση – προσφορά των χορηγών. Όλοι ήταν αταίριαστα ευδιάθετοι εκτός από έναν. Κάποιος ονόματι Αβάσταγος, έβριζε τους πάντες και φερόταν με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Άρχισε ξαφνικά να πετάει τα προϊόντα των χορηγών στο πάτωμα, και να απειλεί πως αν δεν του δώσουν δικηγόρο θα σπάσει την τηλεόραση. Αμέσως οι άντρες με τα μαύρα τον απομάκρυναν από τον χώρο και σε λίγο ακούστηκε ένας πυροβολισμός που τον ακολούθησε το γοερό κλάμα του Αβάσταγου. Στην αίθουσα επικράτησε ησυχία και ουδείς ξαναζήτησε δικηγόρο. Ο Αβάσταγος δεν επέστρεψε ούτε την επομένη, ούτε την μεθεπομένη. Αντίθετα ο καθοδηγητής επέστρεφε καθημερινά και τους μιλούσε για την τεράστια συμβολή των χορηγών στην επιτυχία των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ ο ανακριτής τους υπενθύμιζε τις αγοραστικές τους συνήθειες στα περασμένα χρόνια. Το επόμενο όμως βράδυ, λίγο πριν το πάρτι των χορηγών, τους κάλεσαν στο αμφιθέατρο, όπου ένας από τους καθοδηγητές, έβγαλε λόγο. «Μερικοί από εσάς έχουν υποψιαστεί τον λόγο για τον οποίο βρίσκονται εδώ. Για δικό τους καλό θα τους παρακαλέσω να μην το ανακοινώσουν στους υπολοίπους. Επαναλαμβάνω, για δικό τους καλό. Η πολυτελής παραμονή σας μπορεί να διακοπεί με τον πλέον ανεπιθύμητο τρόπο εάν παραβείτε τους κανόνες που διέπουν την εδώ παρουσία σας. Επίσης σας πληροφορώ ότι σύμφωνα με έρευνα επιστημόνων, τα προϊόντα των χορηγών μας αποδείχθηκαν υγιεινότερα από εκείνα του ανταγωνισμού. Συγκεκριμένα, ένα ποτήρι Μόκα Κόλα περιέχει ιχνοστοιχεία.... μπλα μπλα….» Για μία τουλάχιστον ώρα τους έκανε πλύση εγκεφάλου. Όμως το παράδειγμα του Αβάσταγου τους είχε γίνει μάθημα και ουδείς διεμαρτυρήθει.

Το απόγευμα της τέταρτης μέρας δόθηκε δεξίωση, κατά την οποία οι χορηγοί καλωσόρισαν τους κρατούμενους προσφέροντας διαφημιστικά δώρα και καρφίτσες με Ολυμπιακά θέματα. Η αίθουσα ήταν γεμάτη λουλούδια, ενώ τρεις – τέσσερις τσιγγάνοι με μαύρα έπαιζαν ασταμάτητα το βιολί τους δημιουργώντας ερωτική ατμόσφαιρα.

Ο Παπαδόπουλος ήταν πλέον βέβαιος ότι είχε να κάνει με ένα νέο σωφρονιστικό σύστημα το οποίο σκόπευε στην πλύση εγκεφάλου. Το αντιστασιακό του παρελθόν του υπεδείκνυε να αντισταθεί όμως η λογική του και τα κάλλη της Δημητροπούλου του επέβαλλαν να κάνει την πάπια. Οι υπόλοιποι κρατούμενοι άλλωστε, έμοιαζαν αποχαυνωμένοι και σχεδόν ευτυχισμένοι. Γελούσαν και αντάλλασσαν μεταξύ τους φιλοφρονήσεις και καρφίτσες χορηγών. Μέσα στην γενική ευφορία, κατάφερε να δώσει ένα φιλί στο μάγουλο της Δημητροπούλου, να της πιάσει ολίγον από βυζί και μία γερή δόση από οπίσθια. Συγχρόνως – παρά τις ρητές απαγορεύσεις - ρωτούσε τους συγκρατούμενούς του εάν είχαν κάποια ιδέα για τους λόγους της κρατήσεώς τους. Όλοι, τον αντιμετώπισαν ειρωνικά. Κάποιος μάλιστα τον τσίμπησε στο μάγουλο λέγοντας, «Δεν ξέρεις ατιμούλικο; Δεν ξέρεις;» Όλα αυτά την στιγμή που οι τσιγγάνοι έπαιζαν ένα ωραιότατο βαλς και οι κρατούμενοι χόρευαν εκπληκτικό ταγκό.

Η επόμενη μέρα βρήκε τον Παπαδόπουλο και την Δημητροπούλου στο κρεβάτι. Μαζί!!!! Λίγο αργότερα δοκίμασε την LISA που είχε βρει κάτω από το πιάτο του. Την τοποθέτησε στο ειδικό μηχάνημα και πληροφορήθηκε ότι το υπόλοιπό του, ευγενική χορηγία των χορηγών, ήταν 5000 Ευρώ. Πήρε 2,000 σε χαρτονομίσματα των πεντακοσίων, και το υπόλοιπό του παρέμεινε 5,000. Όλα έμοιαζαν παράλογα. Κάποιο λάκκο είχε η φάβα...

Το βράδυ το πέρασαν στην ροζ κρεβατοκάμαρα όπου συν τοις άλλοις απήλαυσαν και το πρώτο Ελληνικό μετάλλιο μια και εκτός από κρεβάτι, υπήρχε και τηλεόραση . Η ξανθιά όμως αποδείχτηκε ιδιαιτέρως σεμνότυφη. Όταν έκαναν έρωτα ήθελε όλα τα φώτα σβηστά και επέμενε να είναι και οι δυο τους κουκουλωμένοι κάτω από το σεντόνι. Οσάκις κυκλοφορούσε γυμνός στην σουίτα, ή έστω με το σώβρακο, του ζητούσε να ρίξει κάτι επάνω του. Τέτοια σεμνοτυφία. Και ας λένε για τις ξανθιές ....

Οι επόμενες μέρες κύλησαν ήρεμα και ρουτινιάρικα. Ο καθοδηγητής τους μιλούσε για αρχαία Ελλάδα και Χάμπουργκερς, ο ανακριτής τους επέκρινε για τις κάκιστες αγοραστικές τους συνήθειες και το αμφιθέατρο χάριζε επιστημονικές γνώσεις που όλως τυχαίως εκθείαζαν τα προϊόντα των χορηγών. Οι κρατούμενοι χαίρονταν τις επιτυχίες των Ολυμπιονικών και καταδίκαζαν την ντόπα, ενώ ο Παπαδόπουλος ερωτευόταν όλο και περισσότερο την Δημητροπούλου, και έκανε καθημερινές αναλήψεις από την LISA του. Και όσο πιο πολύ την ερωτευόταν, τόσο πιο πολλές αναλήψεις έκανε!

Σε κάποια στιγμή αχαλίνωτου πάθους, της έκανε πρόταση γάμου αλλά εκείνη αρνήθηκε. Επειδή - καθώς του εξήγησε - ήθελε τον εραστή της αντιστασιακό και μπολσεβίκο, όμως ο άντρας της, η κολώνα του σπιτιού της, θα έπρεπε να είναι νομοταγής πολίτης και στυλοβάτης της κοινωνίας. Εκείνος φοβήθηκε μην την χάσει, και της εκμυστηρεύτηκε όλη την αλήθεια σχετικά με το δήθεν του αντιστασιακού του παρελθόντος. Έγινε ρόμπα στα μάτια της και είπε αλήθειες που δεν ομολογούσε ούτε στον εαυτό του. Έτσι η ξανθιά ενέδωσε και υποσχέθηκε να γίνει κυρία Παπαδοπούλου εν ευθέτω χρόνω....

Πέρασαν οι μέρες και είχε από καιρό πάψει να ζητά δικηγόρο και αιτία συλλήψεως. Κατέληξε να καταναλώνει με μανία τα προϊόντα των χορηγών, τα λεφτά της LISA, τα κάλλη της ξανθιάς, και άλλα... για τα οποία θα μιλήσουμε αργότερα. Με αυτά και με άλλα όμως, έφτασε η τελευταία μέρα των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκείνη την ημέρα, τα θέματα συζητήσεως των κρατουμένων ήταν η τελετή λήξεως, το ντόπινγκ, τα μετάλλια, και τα προϊόντα των χορηγών.

Μία ώρα πριν την τελετή, τους κάλεσαν στο αμφιθέατρο υποδεικνύοντάς τους μάλιστα να παρουσιαστούν με κουστούμι και γραβάτα οι κύριοι, με βραδινή τουαλέτα οι κυρίες. Μόλις συγκεντρώθηκαν, άνοιξε μία μεγάλη κουρτίνα και στην υπερυψωμένη σκηνή ξεπρόβαλαν οι φύλακες, οι καθοδηγητές και οι ανακριτές, που χειροκροτούσαν τους κρατούμενους. Αίφνης κατάλαβε ότι υπήρχαν παντού κάμερες. Μετά βγήκε ένας γνωστός παρουσιαστής ο οποίος είπε. «Κυρίες και κύριοι, η ώρα που όλοι, δηλαδή τέσσερα δισεκατομμύρια τηλεθεατές σ΄ όλον τον πλανήτη περιμέναμε, ήρθε! Κυρίες και κύριοι, ας καλωσορίσουμε τον πρόεδρο της Μόκα Κόλα, κύριο Πίπερμαν, που είναι ο επίσημος παρουσιαστής του φινάλε!»

Ο Πίπερμαν, ένας σεβάσμιος γέροντας ήταν, πλησίασε το πόντιουμ και διαβάζοντας με κόπο ένα σημείωμα είπε, «Γκαλισμπέρα Ελάντα. Γκαλισμπέρα Γκη!» Μετά συνέχισε στην γλώσσα του και ο γνωστός παρουσιαστής μετέφραζε, ... διαβάζοντας το μεταφρασμένο κείμενο.

«Φίλες και φίλοι, ας μου επιτραπεί η έκφραση, κρατούμενοι! Είστε οι τυχεροί συμμετέχοντες του πρώτου Ολυμπιακού Ριάλιτι. Θυμάμαι τις πρώτες μέρες, τότε που δεν γνωρίζατε τον λόγο της, ας πούμε, συλλήψεώς σας, και γελάω ακόμα. Ευκαιρίας δοθείσης θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κύριο Αβάσταγο.» Εν μέσω κονσέρβας χειροκροτημάτων, μπήκε ο Αβάσταγος. Έκανε μία γελοία υπόκλιση και ένας φύλακας προσποιήθηκε πως τον πυροβολεί. Ο Αβάσταγος έπεσε με θεατρικό τρόπο στο πάτωμα και η «κονσέρβα» του γέλιου έκανε την εμφάνισή της. «Έλεγα λοιπόν,» συνέχισε ο σεβάσμιος γέρων, «πως είστε τυχεροί. Οι αιτήσεις που συμπληρώθηκαν για το πρώτο Ολυμπιακό Ριάλιτι, ξεπέρασαν τα τρία εκατομμύρια. Τουλάχιστον τρία εκατομμύρια άνθρωποι ζήτησαν να αφεθούν στα σίγουρα χέρια των χορηγών, παραιτούμενοι κάθε δικαιώματος, υπογράφοντας ενώπιον συμβολαιογράφου. Από αυτούς διαλέξαμε εσάς. Είστε ήδη διάσημοι σε όλον τον κόσμο. Την εκπομπή μας μετέδωσαν τα δορυφορικά κανάλια, ζωντανά. Η αναγνωρισιμότητά σας εκτείνεται από την Νέα Υόρκη ως την Μποτσουάνα και από την Μπουρκίνα Φάσο μέχρι το Τουβαλού. Μην απορήσετε εάν επισκεφθείτε την πρωτεύουσα της Μαδαγασκάρης που δεν θυμάμαι πια είναι, και σας ζητήσουν αυτόγραφο! » Έκανε μία παύση μέχρι να σταματήσουν τα χειροκροτήματα, ήπιε μία γουλιά νερό χορηγών, και συνέχισε... «Και τώρα μία έκπληξη! Έχω την τιμή να σας ανακοινώσω πως οι αθάνατοι αποφάσισαν, ο νικητής του παιχνιδιού μας να θεωρείται Ολυμπιονίκης. Από σήμερα, το παιχνίδι μας είναι επίσημο Ολυμπιακό άθλημα. Είναι ισότιμο με το μπάμπιγκτον.» Χειροκροτήματα…. «Όμως η μεγάλη στιγμή έφτασε! Το κοινό αποφάσισε! Ο πλανήτης Γη ψήφισε! Τρία δισεκατομμύρια τριακόσιοι είκοσι επτά τηλεθεατές τηλεφώνησαν! Ο τυχερός Ολυμπιονίκης δεν θα ξαναπληρώσει για τα προϊόντα χορηγών εφ΄ όρου ζωής! Επιπλέον θα λάβει μία LISA που δίνει χρήματα χωρίς να τα ζητάει πίσω. Ο Ολυμπιονίκης μας δεν θα ξαναπληρώσει ποτέ την Μόκα Κόλα, το νεράκι Μαύρα, τα Padidas, την ....» ….ανέφερε όλους τους χορηγούς και οι κονσέρβες χειροκροτήματος είχαν την τιμητική τους. Κατόπιν μπήκε η κονσέρβα του ήχου της αγωνίας και ο σεβάσμιος γέρων είπε, « Νικητής είναι ο… Πριν ανακοινώσω όμως τον νικητή, διαφημίσεις χορηγών!» Ακολούθησαν όλες οι αρμοδίως επιτρεπόμενες διαφημίσεις και ο Πίπερμαν περίμενε υπομονετικά. Όταν επιτέλους ο σκηνοθέτης του έκανε νόημα, έβαλε τα γυαλιά του, άνοιξε ένα φάκελο και είπε. «Νικητής είναι, (παύση) νικητής είναι. Ο Παπαδόπουλος! Ο αγαπημένος αντιστασιακούλης του κοινού. Ο πρώτος χρυσός Ολυμπιονίκης του Ολυμπιακού ριάλιτι είναι ο Παπαδόόόόπουλοοοοος!» Ο Πίπερμαν τον στεφάνωσε με στεφάνι ελιάς, του κρέμασε ένα χρυσό μετάλλιο στον λαιμό, του έδωσε μία κάρτα LISA, τον φίλησε στο μέτωπο και ο εθνικός ύμνος ακούστηκε, δορυφορικά πλην συγκινητικά, στα πέρατα του κόσμου.

Η Ελλάδα ένιωσε υπερήφανη για το 16ο μετάλλιο, ενώ οι μακρινοί συγγενείς του Ολυμπιονίκη, έσφαξαν αρνιά, ήπιαν Μόκα Κόλα και συγκινήθηκαν μπροστά στις κάμερες….

Ο μόνος που ανησυχούσε ήταν ο Παπαδόπουλος.

Ότι είχαν συλλάβει λάθος άτομο το γνώριζε από τότε που είδε την κάρτα με το Θ. Για χάρη της Δημητροπούλου δεν είπε κουβέντα. Για χάρη της έγινε ρόμπα εξομολογούμενος το παρελθόν του σε δισεκατομμύρια τηλεθεατών. Αυτό όμως που τον έκαιγε τώρα, ήταν πως για χάρη της κινδύνευε να του αφαιρεθεί το χρυσό. Και αυτό επειδή σαν χρυσός Ολυμπιονίκης θα έπρεπε να περάσει έλεγχο αντιντόπινγκ! Και αν δεν είναι ντόπα μερικές ντουζίνες Viagra που κατάπιε εξαιτίας της, χρυσοπληρώνοντας κρυφά τον αρωγό του, και μάλιστα με χρήματα των χορηγών, να μου τρυπήσετε την μύτη!

αφιερωμένο με αγάπη σε σένα jonniebegood

"I hear and I forget. I see and I remember. I do and I understand."

--Confucius

quote:

---

lorenzo

αφιερωμένο με αγάπη σε σένα jonniebegood

---

εγραψες μεγαλε!!!

το απολαυσα και γελασα με την καρδια μου!

ευχαριστω για την αφιερωση - επιφυλασομαι να ανταποδωσω!

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

Στους αλλόκοτους καιρούς που ζούμε, τώρα τελευταία, σε τούτα εδώ τα λημέρια, αναγκασμένοι να αναπνέουμε έναν αποπνικτικό αέρα βίας, εκτεθειμένοι στην κάθε λογής τρέλλα, μετέωροι μέσα στη καθημερινή βαρβαρότητα που μας περιβάλλει, κι ανύμποροι, θαρρείς, σε μια πολύ βαριά ατμόσφαιρα κρίσης. Μιας κρίσης οικονομικής, κυβερνητικής, ταξικής και προ πάντων μιας κρίσης αξιών. Αποτέλεσμα, να μας κυριεύει μια θλίψη που, ομολογουμένως, είναι ένας επικίνδυνος πειρασμός, καθ' όσον εξουδετερώνει όποια δυνατότητα αντίδρασής μας.

Ωστόσο, φαίνεται ότι η κοινωνία μας, ανέχεται, αποδέχεται και μας επιβάλλει όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας κι έχει γίνει αρκετά σκληρή απέναντί μας.
Κι εδώ να πω, πως δυσκολεύομαι να δεχτώ κι αρνούμαι να αποδεχτώ αυτή τη χαώδη κατάσταση και νιώθω την ανάγκη να κρύβω, προφανώς, το φόβο που γεννά ο παραλογισμός αυτής της... ζούγκλας. Και να προσθέσω μια σοφή ρήση του αξέχαστου Μάνου Χατζιδάκι, που έλεγε πως: "αν το κακό παύσει να σ' ενοχλεί τότε αρχίζεις να του μοιάζεις" κι εμένα αυτό το κακό μ' ενοχλεί αβάσταχτα, διάολε!

Σκέπτομαι, πως είναι πολύ δύσκολο να διατηρήσεις την ευαισθησία σου στη σημερινή καταπιεστική ατμόσφαιρα, στη σημερινή ασφυξία που ζούμε. Η ζωή με τις ανάγκες της είναι καμμιά φορά πιο δυνατή από τις ψυχικές μας ανάγκες κι έτσι μας αναγκάζει να βουλιάζουμε μέσα στις απαιτήσεις της. Δεν μπορώ να συνεχίσω να παρακολουθώ, άφωνος, την αδυναμία μου... να επαναστατήσω.

Και το παρήγορο είναι ότι στο σπίτι μου γίνεται το μικρό θαύμα! Ανακαλύπτω το αντίδοτο στη θλίψη, που στη προκειμένη περίπτωση, μετριάζει και ξεπερνά αυτή τη κατάσταση. Είναι μια πολύ γλυκειά φατσούλα που με... τρελλαίνει τα πρωινά, όταν προσπαθεί να με χαιρετίσει με το πιο λαμπερό χαμόγελο που έχει χαραχτεί ποτέ σε παιδικό προσωπάκι και με κάτι σπασμένα, αν μπορούμε να τα πούμε, λογάκια, κάνει μια προσπάθεια να εξωτερικεύσει τα δικά του αθώα αισθήματα για να μου δείξει, σίγουρα, την αγάπη του, μόλις με δει να πλησιάζω στο κρεβατάκι του. Ξημερώνει μια ελπίδα, σκέπτομαι. Με κοιτάζει κατάματα και σ' εκείνο το βλέμμα του μπορείς να διαβάσεις καθαρά την απεριόριστη αγάπη που ξεχειλίζει. Πολλοί θα είναι αυτοί που θα με χαρακτηρίσουν... χαζοπαππού! Μα είναι ίδια, ακριβώς, η ελπίδα. Ίσως αυτό να φαίνεται, ακόμα, και λίγο... ποιητικό, αλλά ας μη ξεχνάμε, πως η ποίηση είναι πολύ πιο κατάλληλη να εκφράσει και εκφράζει την ανθρώπινη εσωτερική πραγματικότητα από τον οποιαδήποτε φιλοσοφικό ή επιστημονικό συλλογισμό!

Τελικά όλοι μας έχουμε μια αλήθεια για την οποία αξίζει να ζήσουμε, να παλέψουμε και γιατί όχι... να νικήσουμε!

ΥΓ.

jonniebegood

..επιφυλασομαι να ανταποδωσω!

ανταποδίδεις jonnie μου ...ανταποδίδεις πιο συχνά από ότι φαντάζεσαι!
Νασαι πάντα καλά..

μερα των χαμενων παιδιων σημερα...

48 εξαφανισθηκαν στην Ελλαδα μεσα στο 2006!

βεβαια ο Νιονιος δεν γνωριζε τοτε για τα δικτυα παιδεραστειας και το εμποριο των οργανων...

Άδειασα την καρδιά μου από το συναίσθημα του μίσους και της μικρότητας, άφησα την ψυχή μου να περιπλανηθεί στα αδιέξοδα μονοπάτια της αθανασίας, άναψα την ιερή δάδα του πολέμου, έκλεισα τα μάτια στις επιθυμίες του κορμιού και στις ηδονές της ψυχής μου.

Επέλεξα τον δρόμο τον σκληρό, τον ανηφορικό, τον κακοτράχηλο και χωρίς σανδάλια άρχισα να τον ανεβαίνω μέχρι που τα πόδια μου μάτωσαν, το μέτωπο μου ίδρωσε και η καρδιά μου διαμαρτυρόταν. Κάθισα στο πιο ψηλό λόφο της μικρότητας μου και ξεδίψασα με το ιερό πιοτό της λύπης.

Ταξίδεψα σε μέρη απόκρημνα που γεμάτα μνήμες και θύμησες ήταν ποτισμένα και δέχτηκα να συνομιλήσω με το παρελθόν που κρυβόταν πίσω από τις πέτρες και τα τείχη του κάθε τόπου. Φίλησα γυναίκες που με πρόδωσαν μονάχα για να γευτώ του Ιούδα το φιλί και απάτησα γυναίκες που μʼ αγάπησαν μονάχα για να νιώσω πως γεννιέται μέσα στον κήπο της αγάπης, ο φθόνος και το μίσος. Ήπια από το πιοτό το δυνατό, το μεθυστικό, μέχρι να αποκοιμηθεί ο νους μου και τραγούδησα ξεχασμένες μπαλάντες μέσα σε άδειες αίθουσες για να νιώσω το συναίσθημα του να γίνεσαι θεατής του εαυτού σου.

Άναψα φωτιές σε καρδιές και τις άφησα εκεί να καίγονται μέσα στους αιώνες και βλαστήμησα για να νιώσω την οργή του Θεού. Κάρφωσα μαχαίρια στο κορμί μου και είδα τα ρυάκια το αίμα να τρέχουν από μέσα μου και να ποτίζουν τη γη που με γέννησε, ως φόρος τιμής στην αιώνια, μελλούμενη, παντοτινή μητέρα. Πέταξα τα ρούχα μου και περιφερόμουν γυμνός στα σοκάκια του κόσμου για να αισθανθώ την γελοιοποίηση, την περιφρόνηση και να αντικρίσω τον αντικαθρεπτισμό της ανωτερότητας στα μάτια των περαστικών που μου πέταγαν βρώμικα νομίσματα για να εξαγοράσουν τη φιλευσπλαχνία τους.

Πίστεψα στο διάβολο για να με μυήσει στα μονοπάτια του κακού μα με πέταξε από το κάστρο του μόλις ανακάλυψε τα άδυτα που μέσα μου κρύβονταν. Χτύπησα και μπήκα ακάλεστος στο καλύβι του Θεού και φιλώντας τον του είπα «Θα σε προδώσω μα θα επιστρέψω». Έσπασα τους δεσμούς μου με κάθε τι πρόσκαιρο και άνοιξα την αγκαλιά μου στην αιωνιότητα ζητώντας την αθανασία. Έγινα μάγος μόνο και μόνο για να προσκυνήσω το ιερό βρέφος και του πήγα δώρα το χρυσό της καλοσύνης, τον καθρέπτη της αυτογνωσίας και το μπαρούτι του πολέμου για τη μεγάλη μάχη που έμελλε να δώσει με Θεό κι ανθρώπους.

Έχτισα παλάτια πάνω σε όλα τα πρόσκαιρα και στηρίχτηκα σε κούφιους κορμούς. Τρύπησα όλα τα αδιέξοδα με την τσιμπίδα της περιέργειας και είδα μέσα από τις μικρές τρυπούλες που δημιούργησα, το ανώφελο του προορισμού και τη μαγεία της διαδρομής. Έκλαψα μέσα σε πηγάδια για να πίνει ο κόσμος το αποτέλεσμα και το συμπέρασμα των σκέψεων μου και προσευχόμουν καθημερινά κοιτάζοντας τον ουρανό, σε ένα Θεό που ζει μέσα μου. Βούτηξα στον πιο βαθύ ωκεανό σε αναζήτηση των πολύτιμων λίθων: του κοχυλιού της μνήμης και του σμαραγδιού της γνώσης. Όμως και τα δυο ήταν σφραγισμένα μέσα στο σεντούκι του χρόνου πίσω από την πύλη του κάστρου της ωρίμανσης.

Κοίταξα τον μεσημεριανό ήλιο κατάματα και είδα την υπερυψωμένη κατάφωτη δύναμη. Κοίταξα την Κρήτη και είδα την επίγεια, καταφανή υπερηφάνεια και λεβεντιά. Κοίταξα την Ελλάδα και είδα ανθρώπους με καντηλάκια να προσπαθούν να αιχμαλωτίσουν ένα φως που χάνεται. Κοίταξα τις χαμένες πατρίδες και είδα λεπτές ματωμένες γραμμές από την γη στον ουρανό πιθανότατα για να κατεβαίνουν οι παλιοί αγωνιστές και να πολεμούν και αυτοί μαζί με τους ζωντανούς για την ελευθερία.

Χρόνια και χρόνια περιπλανήθηκα μέσα στους δαιδαλώδεις, σκοτεινούς και παγωμένους διαδρόμους του ύπνου προσπαθώντας να βρω μέσα στο ασυνείδητο, εκεί που σκέψη, φαντασία, επιθυμίες και αναμνήσεις διασταυρώνονται, το μέλλον της πορείας του κόσμου και της δικής μου μέσα σε αυτόν, σαν ένα άγριο πουλί που όσο κι αν ακολουθεί το κοπάδι πάντα έχει το δικό του μοναδικό πέταγμα. Μα βρήκα μόνο ξεχασμένους πόνους, ανέλπιστες ηδονές και ένα εξιδανικευμένο εαυτό μου να διαγράφει μια επιτυχημένη πορεία στο χρόνο. Και σαν έχει φτάσει στο απόγειο των προσδοκιών του, μια φωνή από τα σωθικά του να του φωνάζει «ντροπή σου, δεν ταπεινώθηκες! Αν δεν ταπεινωθείς μέσα στον κόσμο ετούτο δεν πρόκειται να νιώσεις το πραγματικό νόημα του» και ξυπνούσα καθώς με έπνιγαν τα αίματα του σφαγμένου γεννημένου νικητή που μέσα μου κρυβόταν και περίμενε τον ύπνο για να επιστρέψει από τον παράδεισο όπου τον είχα εξορίσει.

Μα πέρα από τις ντροπιασμένες ηδονές, τις δικαιολογημένες και αδικαιολόγητες λύπες, τις στιγμές τις ντροπιασμένες και τις χαρές καθώς οι δάφνες του νικητή στόλιζαν το κεφάλι μου, προσπάθησα να ανοίξω το παραθύρι του κόσμου τούτου και να δω. Να δω πέρα από αυτά που τα χέρια μου μπορούν να αγγίξουν, τα μάτια μου μπορούν να δουν, τα αυτιά μου μπορούν να ακούσουν και οι μύχιες σκέψεις μου μπορούν να ονειρευτούν. Να σκίσω την επιφάνεια και να δω πίσω από τα φαινόμενα, να κάνω τον κύκλο της γνώσης από την πηγή στον προορισμό και να φύγω με τη βεβαιότητα ότι γνώρισα και έζησα το σύμπαν που γεννήθηκα σε όλο το μεγαλείο του, μέσα από τις λεπτομέρειες και τα φαινόμενα του.

Και έμαθα τούτο. Δεν υπάρχουν όρια στην ανθρώπινη γνώση και στην ανθρώπινη φαντασία. Πηγάδια άβαθα είναι η ομορφιά και ασχήμια, ο πόλεμος και η ειρήνη και οι ερμηνείες για κάθε πρόσωπο και φαινόμενο είναι πολυγωνικές και πολυπρόσωπες. Ο κάθε ένας στα εργαστήρια του μυαλού του υφαίνει την δική του αλήθεια και αυτή προβάλει και εξωτερικεύει, ρίχνοντας την στη μάχη όπου παλεύουν όλες οι ιδέες, τα πιστεύω και οι γνώμες. Και κανείς δεν σηκώνει το κεφάλι λίγο ψηλότερα για να δει την μεγάλη και μοναδική αλήθεια που τους αγκαλιάζει όλους, γιατί ξέρει πως θα έχει διαφορές από την δική του αλήθεια που έπλασε με τόσο κόπο. Και έτσι η μεγάλη αλήθεια συνεχίζει και θα συνεχίζει να φωνάζει μέσα στους αιώνες αλλά κάθε αυτί θα ακούει μόνο την δική του, αρνούμενο οποιαδήποτε άλλη.

Εδώ η πρώτη μου αναφορά τελειώνει. Ελπίζω να μην πρόβαλα τον εαυτό μου απαλλαγμένο από τα πάθη, τις αμαρτίες και τη σκοτεινή πλευρά που υπάρχει σε κάθε άνθρωπο. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου. Ο σκοπός μου ήταν να ξεγυμνώσω τον εαυτό μου από όλα αυτά τα στοιχεία που συνθέτουν τον άνθρωπο και να προβάλω μια ένωση υγιέστερη και πιο αρμονική χωρίς να περνάω στα όρια της βλασφημίας. Και να αποδώσω φόρο τιμής στην μεγάλη μου ηρωίδα, την αναζήτηση. Τι από αυτά που γευόμαστε τώρα πρόκειται να διαρκέσει καθώς το κύμα του χρόνου θα σαρώνει την ζωή μας; Μόνο οι στιγμές. Οι ευτυχισμένες, οι γεμάτες πόνο και παράπονο, οι γεμάτες από ιδέες και συναισθήματα. Ας τις ζήσουμε όλες και ας ψάχνουμε μέχρι το τέλος να βρούμε τις εναλλακτικές διαδρομές που οδηγούν σε αυτό που πάντα ψάχναμε, στο αποτέλεσμα των πάντων στη ζωή μας, σε αυτό που βρίσκεται πίσω από την πόρτα της γνώσης, στο ανώτερο επίπεδο της αυτογνωσίας και της αλήθειας. Στο τίποτα.

ΥΓ.
Εκείνα τα "επαεπτερόεντα" τα πήρε το μάτι σου πουθενά ρε jonnie????

quote:

---

lorenzo

Εκείνα τα "επαεπτερόεντα" τα πήρε το μάτι σου πουθενά ρε jonnie????

---

κατσε να ριξω μια ματια...

ου μαθειν δει τους μυστας αλλα παθειν

www.johnniebegood.gr

ανεφερα τα παιδια παραπανω, ε?

σημερα εμαθα οτι στην Ολανδια δημιουργηθηκε συλλογος (που εχει σκοπο να γινει και κομμα) παιδοφιλων που ζητουν την μειωση του οριου ηλικιας των ανηλικων στα 12, με σκοπο την καταργηση του εντελως στο μελλον!!!

ζηταν επισης να μονιμοποιηθει η σεξουαλικη επαφη με τα ζωα

καποιος να τους μαζεψει στα γρηγορα παρακαλω γιατι δεν θαχουν μελλον για πολυ ακομη...

τελικα η αληθεια στο τελος επικρατει!!!

δεν το λενε αλτσχαϊμερ, δεν το λενε εμενταλ, δεν το λενε αϊζενχαουερ, το λενε αστοχια υλικου αυτο που με βασανιζει!

οι ειδικοι απεφανθησαν οτι με τις ταλαντωσεις και τις τριβες υπερθερμαινομαι - σαν την γεφυρα του Ριο

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr