Όλα αυτά είναι λογικά με μία όμως προϋπόθεση ,ότι η πρώτη προτεραιότητα μας ως ανθρώπινα όντα είναι η αναγνώριση της ύπαρξης του Θεού.

ΕΙΝΑΙ

Αγαπητέ μου alfa-omega

Στο μήνυμά μου στις 22/09/2008, έχω ήδη απαντήσει σ'αυτό που αναφέρεσε ως εξής:

quote:

---

Εδώ αναγκάζομαι να επικαλεσθώ την θέση μου για την ανθρώπινη ψυχή και για το Θείο :

Πιστεύω στην ύπαρξη της ψυχής , ότι επιβιώνει της γήινης ζωής , ότι η φύση της είναι άϋλη επιδεχόμενη σταδιακής βελτίωσης με σκοπό την εξύψωσή της προς το θείο και τέλος στην Αθανασία της .

Θείο εννοώ το Ένα στο οποίο ενώνονται τ'αντίθετα του δυϊκού μας κόσμου , (του γήινου) . Αυτό που κατέχει τα πάντα κι’όμως δεν κατέχει τίποτε , γιατί υπερβαίνει τα πάντα .

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

Για να εμπεδοθεί κάποτε αυτή η λεπτεπίλεπτη διαφορά ,σε ομαδικό επίπεδο αγαπητέ συμαθητή trexagireve είναι αναγκαίο η πλειοψηφία των μελών μίας ομάδος που το επιδιώκει, να έχει είδη διαισθανθεί και να έχει καταγράψει στην καθημερινότητα , τις ψυχικές δραστηριότητες και τις επιπτώσεις στο πεδίο των προσωπικοτήτων απο τις οποίες συντελείται η ομάδα .

Είδη ο αγαπητός κηφέας έγραψε ότι :

quote:

---

Εδώ αναγκάζομαι να επικαλεσθώ την θέση μου για την ανθρώπινη ψυχή και για το Θείο :
Πιστεύω στην ύπαρξη της ψυχής , ότι επιβιώνει της γήινης ζωής , ότι η φύση της είναι άϋλη επιδεχόμενη σταδιακής βελτίωσης με σκοπό την εξύψωσή της προς το θείο και τέλος στην Αθανασία της .
Θείο εννοώ το Ένα στο οποίο ενώνονται τ'αντίθετα του δυϊκού μας κόσμου , (του γήινου) . Αυτό που κατέχει τα πάντα κι’όμως δεν κατέχει τίποτε , γιατί υπερβαίνει τα πάντα .

---

Θα σας παρακαλούσα να μεταφέρουμε τις απόψεις μας ,για το πότε ένας άνθρωπος , αρχίζει να συνειδητοποιεί ο ίδιος ότι υπάρχει εξέλιξη της συνειδήσεως του .
Υπάρχουνε ενδείξεις .

Συμφωνώ και επαυξάνω .
Η διεύρυνση της συνείδησης ,θα έπρεπε να είναι μονόδρομος για την πλειοψηφία των ανθρώπων του πλανήτη μας αγαπητέ trexagireve .
Επειδή κάθε ανθρώπινο ον είναι και μία μονάδα συνειδήσεως ,είναι όμως τόσο ανόμοια προς οτιδήποτε άλλο , ώστε η ατομική ανάγκη του καθενός τότε μόνον μπορεί να ικανοποιηθεί ,όταν υπάρχει πλήρης συνείδηση του αιτιατού πεδίου .
Ο προορισμός που δίνει ένα άτομο στην ύπαρξή του ,εξαρτάται από το μέγεθος της ήδη διευρυνόμενης συνείδησής .
Αυτοί που συνειδητοποίησαν ότι είναι αιώνιοι για παράδειγμα , ασχολούνται με την αιωνιότητα .
Τι κάνουνε άραγε ;
Για να μπορέσει ένα Χ άτομο να ξεφύγει μελλοντικά , από τα πάθη που προέρχονται από το σαρκίο, πρέπει να μπορεί να τα ελέγχει ,έτσι προσπαθεί να ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΡΟΣΩΠΑ .
Αυτή η άσκηση είναι υπεραρκετή για να περάσει οποιοδήποτε άτομο, ανεξάρτητα της εξωτερικά επίκτητης μορφώσεως ,από τον κατώτερο προς τον ανώτερο εαυτό .
Η πρόοδος σε αυτήν την καθαρά πνευματική κατεύθυνση γίνεται περισσότερο αντιληπτή από τον περίγυρο του ατόμου και λιγότερο από τον ίδιο ,όταν το άτομο βρίσκεται στην έναρξη της άσκησης .
Αργότερα ,όταν το άτομο αρχίσει να παρατηρεί τα αποτελέσματα που επιφέρει η απρόσωπη συμπεριφορά του ,αρχίζει να διαμορφώνει άποψη ,αν η άσκηση επιδρά θετικά η αρνητικά στην εξέλιξη του .
Αυτή η αξιολόγηση γίνεται εν αρχή με καθαρά προσωπικά κριτήρια και αργότερα διαμορφώνεται σε εσωτερική .
Αυτήν την μετατροπή την πετυχαίνει η ΨΥΧΗ του ασκούμενου στην απροσωπία ατόμου .
Συνειδητοποιεί κάποια στιγμή ,ότι αυτά που δεν έβλεπε πριν, η τα έβλεπε αλλά δεν τα καταλάβαινε ,ήτανε πάντοτε μέσα του .
Μόνον ότι προκύπτει ως αποτέλεσμα της ατομικής προσπάθειας ,της σκληρής πάλης και της πικρής πείρας ,ενέχει σταθερή και μόνιμη αξία .

Επανάληψη .
Τα κύρια χαρακτηριστικά της Ψυχής είναι ανιδιοτέλεια, ταπεινότητα (απροσωπία), αγάπη προς κάθε κατεύθυνση, ψυχική ομαδική ενότητα .
Περιεκτικά η κύρια λέξη της προσωπικότητας είναι –Παίρνω-, ενώ της Ψυχής «Δίνω» (για αυτό κατά την διάρκεια της πνευματικής μαθητείας, ο μαθητής μαθαίνει να υπηρετεί – δίνει, χωρίς να ζητά τίποτε για τον τριπλό χωριστό κατώτερο εαυτό του την προσωπικότητα, ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του).

ΤΩΡΑ ΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΟΧΙ ,είναι σχετικά εύκολο να διευκρινισθεί από εμάς τους ιδίους .
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ & ΕΚΦΡΑΖΕΤΑΙ ΜΟΝΙΜΟΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ .
Μαθητής είναι αυτός που προσπαθεί και κατορθώνει να εκφράζεται κατά χρονικά διαστήματα απρόσωπα ,διότι είναι ταπεινός .
Η τελειοποίησή του ,είναι καθαρά θέμα θέλησης .
Το πόσο δυνατή είναι η θέληση του ,το γνωρίζει μόνον η ψυχή του .

Διευκρίνιση .
Κατά την διάρκεια της εξάσκησης ,μπορεί να επέλθουνε προβλήματα.
Για παράδειγμα οι συναισθηματικές διαταραχές οφείλονται και προέρχονται αποκλειστικά από τον πανίσχυρο τύπο ενέργειας που διαμορφώνει η ψυχή σε κάθε προσωπικότητα .
Η Ψυχή και το Πνεύμα παραδοσιακά από αρχαιοτάτων ετών βρισκόταν σε διαμάχη με την μορφή, την ύλη, την προσωπικότητα. Αυτό σκόπιμα οι δυνάμεις του υλισμού το διαστρέβλωσαν έτσι ώστε οι άνθρωποι να νομίζουν ότι η ψυχή είναι τμήμα της προσωπικότητάς μας.

…και ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις του υλισμού ;
επιθυμούνε , θέλουνε κάποιοι αναγνώστες να προσπαθήσουνε να τις διευκρινίσουνε , με όσο πνευματικό φως διαθέτουνε αυτήν την δεδομένη στιγμή οι ψυχές αυτών ?

quote:

---

Αλήθεια, το έργο "Flatlinners"το έχεις δει;

---

Όχι αλλά μετά από όσα έγραψες για την ταινία μου άνοιξες την περιέργεια Και κάποια στιγμή θα την δω.

Ανοίγεις ένα τεράστιο θέμα, αγαπητέ φίλε alfa-omega, ζητώντας τις απόψεις περί πνεύματος, ψυχής και υλισμού.

Προκαταρκτικά θα πω δυο λόγια που αφορούν αυτές τις έννοιες:

Είναι γνωστό ότι στη λέξη «πνεύμα» δίνονται πολλές και διάφορες έννοιες . Εδώ θα περιορισθώ σε δύο μόνο . Στη γενική και σε μια άλλη από τις ειδικές που μας χρειάζεται για το θέμα μας .

Κατά τη γενική , λοιπόν , έννοια , πνεύμα σημαίνει κάθε τι που δεν είναι υλικό , που είναι λεπτότερο της ύλης , κάτι το αιθέριο . Με την έννοια αυτή πολλές φορές χαρακτηρίζεται το Θείο .

Με την άλλη έννοια , την ειδική , εκφράζεται η «ψυχή» . Τέτοια όμως ψυχή ευρίσκεται στον πλανήτη μας μόνο στον άνθρωπο , σε υψηλότερο δε επίπεδο και στον Πνευματικό Κόσμο , που , κατά τις Εσωτερικές Παραδόσεις υπάρχει και ενεργεί υπεράνω του κόσμου μας , του κόσμου των ανθρώπων .

Ο άνθρωπος σαν μορφή υλική είναι ένα είδος βιολογικό , που βρίσκεται στην πιο υψηλή βαθμίδα της ζωϊκής κλίμακος του πλανήτη μας . Πολύ σωστά δε θεωρείται πως είναι η κορωνίδα της δημιουργίας επί της Γής .

Διαθέτει τον πιο τέλειο οργανισμό από κάθε άλλη ζωϊκή μορφή . Τελειότερο εγκέφαλο , λεπτότερο νευρικό σύστημα . Με τα εφόδια λοιπόν αυτά η ψυχή , που ζωοποιεί τον άνθρωπο , μπορεί να νοεί , να διανοείται , να έχει συνείδηση της ύπαρξής της και να σχηματίζει περιεχόμενο ιδεολογικό , που το λέγουν περιεχόμενο της συνειδήσης .

Δηλαδή με δυό λόγια ο άνθρωπος εκδηλώνει ικανότητες πνευματικές . Είναι λοιπόν ο άνθρωπος και από την άποψη αυτή η κορωνίδα της δημιουργίας επάνω στον πλανήτη μας !

Καθώς και προηγουμένως ανέφερα , πνεύμα , υπό την ειδική έννοια , που το εξετάζομε , βρίσκεται και λειτουργεί και σε άλλον κόσμο , υψηλότερο όμως του ανθρώπινου , στον Πνευματικό Κόσμο .

Ο Κόσμος εκείνος έχει αποκληθεί , από τις Εσωτερικές Παραδόσεις , Θείος . Πρέπει δε από τώρα να σημειωθεί , αλλά και να τονισθεί , ότι το πνευματόδοξο των Εσωτερικών Παραδόσεων εδώ ακριβώς έγκειται .

Στη συνειδητή αναγνώριση και παραδοχή ενός θείου νοητικού αθάνατου Π ν ε υ μ α τ ι κ ο ύ Κ ό σ μ ο υ , που δρα πέραν του κόσμου μας , του ανθρώπινου κόσμου .

Ο υλισμός , αποτελεί την πρώτη φιλοσοφία την οποία υιοθετεί ο καθένας που έχει απορρίψει την πίστη σε υπερφυσικές δυνάμεις.

Ο υλισμός είναι η φιλοσοφική θεωρία η οποία πρεσβεύει ότι η ύλη αποτελεί στον κόσμο την μόνη πραγματικώς υπάρχουσα ουσία .

Πρώτοι εισηγητές της υλιστικής θεωρίας υπήρξαν οι Έλληνες φιλόσοφοι Λεύκιππος (5ος αιώνας π.Χ.) και Δημόκριτος (460 – 360 π.Χ.) που δίδασκαν ότι η ύλη αναλύεται σε ελάχιστα και μη περαιτέρω διαιρετά άτομα .
Προς τον υλισμό πλησιάζουν ο Στωϊκός Ζήνων ο Κιτιεύς (336 – 264 π.Χ.) ο θεμελιωτής των Στωικών και βέβαια οι Στωικοί (3ος π.Χ. αιώνας) , οι οποίοι δέχονται την ύπαρξη μιάς ύλης , η οποία δεν είναι διεσπαρμένη σε άτομα αλλά παρουσιάζει συνέχεια .

Την περί ατομικής σύστασης μιάς ασυνεχούς ύλης θεωρία του Δημόκριτου ανανέωσε ο Επίκουρος (342 – 270 π.Χ.) , αφού συνέδεσε αυτήν με την αναιτιοδοξία .

Δέχεται ο Επίκουρος ότι τα άτομα έχουν και μία κίνηση , η οποία δεν έχει την πηγή της σε εξωτερικά αίτια , αλλά προέρχεται από την εσωτερική τους φύση , ακριβώς όπως η ανθρώπινη ψυχή έχει μία ελευθερία , η οποία την καθιστά ικανή να πράξει εκείνο , το οποίο θέλει μη συμμορφούμενη προς τα επιδρώντα επ’αυτής εξωτερικά αίτια .

Αυτή την από εσωτερική πηγή προερχόμενη κίνηση των ατόμων ο Επίκουρος κάλεσε «παρέγκλισιν» , ο δε Ρωμαίος ποιητής Λουκρήτιος (1ος αιώνας π.Χ.) «κλινάμεν» (clinamen) .

Εξετάζοντας τις διάφορες μορφές με τις οποίες εμφανίστηκε ο υλισμός , θα αναφερθώ, τώρα, μόνο στον κοσμολογικό υλισμό:

Κοσμολογικός ή μεταφυσικός υλισμός: Κατ’αυτόν η μόνη στο Σύμπαν υπάρχουσα ουσία είναι η σωματική ύλη .

Όλα τα φαινόμενα τα διαδραματιζόμενα στον κόσμο αποτελούν εκδηλώσεις της υλικής ουσίας και πραγματοποιούνται σύμφωνα προς μηχανικούς νόμους .

Η δύναμη , η ενέργεια , τα βιολογικά , ψυχολογικά και πνευματικά φαινόμενα προέρχονται από την ύλη . Επειδή δε ο κοσμολογικός υλισμός δέχεται την ύπαρξη στον κόσμο μιάς μόνο ουσίας , γι’αυτό κατατάσσεται στον μονισμό .

Η ανάπτυξη των φυσικών ερευνών που σημειώθηκε κατά τον 20ο αιώνα , έγινε αφορμή να αποδειχθεί ότι ο κοσμολογικός υλισμός είναι μία πεπλανημένη δοξασία .

Τα πειράματα με τα οποία επιτεύχθηκε η μετατροπή της ύλης σε ενέργεια και της ενέργειας σε ύλη αποδεικνύουν ότι πίσω από την ύλη και την ενέργεια υπάρχει κάτι άλλο , το οποίο αποτελεί την προϋπόθεση και των δύο .

Ο κοσμολογικός υλισμός κατά την νεώτερη εποχή συνδέθηκε πάντοτε με τον αθεϊσμό .

Αυτό αποτελεί ιδιαίτερο γνώρισμα του νεώτερου υλισμού , εν αντιθέσει με αυτά τα συστήματα που κλίνουν στο σύστημα του Δημόκριτου, του Επίκουρου και των Στωικών . Όχι μόνον ο Δημόκριτος αλλά και ο Επίκουρος δεχόταν την ύπαρξη θεών , οι οποίοι κατοικούν στα μεταξύ των διαφόρων κόσμων σχηματιζόμενα κενά , τα «μετακόσμια» . Και οι Στωικοί αναγνώριζαν την ύπαρξη Θεού , τον οποίο θεωρούσαν σαν πλήρες ζωής και τελειότητος όν , το οποίο προνοεί για ολόκληρο τον κόσμο .

Ο νεώτερος υλισμός είναι εξ ολοκλήρου αθεϊστικός , διδάσκει δε ότι η περί υπάρξεως του Θεού πεποίθηση αποτελεί προβολή των ανθρώπινων πόθων .

Φιλικά

Κηφεύς

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

Αγαπητέ κηφέα συμφωνώ μαζί σου .
Είναι τεράστιο το θέμα ,διότι εμπεριέχει απορίες και αναπάντητα ερωτηματικά.
Όσο υπάρχουνε αυτά μέσα στην μνήμη του μυαλού ,θα πρέπει τουλάχιστον να αναζητάμε τρόπους ,για να τα επεξεργασθεί ο συμπερασματικός μας νους ,μέσω του επεξεργαστεί τον οποίο διαθέτει ,για τον απλούστατο λόγο , ότι όσο μένουμε υφισηχασμένοι, λιμνάζουμε σε στάσιμα ύδατα και αυτό για την δική μου διαίσθηση είναι άκρως επικίνδυνο για έναν άνθρωπο ο οποίος θα ήθελε να είναι πνευματικός .
Πάντοτε το ανώτερο δεν ήτανε θετικότερο από το κατώτερο ?
Η ψυχή στέκεται ποιο πάνω από το σώμα για να το ζωοποιεί και επίσης να φωτίζει τον δρόμο προς την καταγωγή της .

Ο υλισμός είναι υπεύθυνος για τα χάλια του πλανήτη . Ήταν και είναι υπεύθυνος για τους πλούσιους και τους φτωχούς, για την ανεργία, για τους πολέμους και την επιθετικότητα των Εθνών, για τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, για την εκμετάλλευση των φτωχών από τους πλουσίους, για την πορνεία, για τους οικονομικούς μετανάστες και για την μόλυνση της ατμόσφαιρας και των θαλασσών και συνεπώς για την διατάραξη του οικολογικού συστήματος .

Ο υλισμός είναι υπεύθυνος για την αστείρευτη ιδιοτέλεια και την απληστία των πολυεθνικών κολοσσών, που στον βωμό του κέρδους και της φιλοδοξίας των ηγεσιών τους δεν διστάζουν απέναντι κανενός ανθρώπου και κατώτερης κοινωνικής ομάδας, προκειμένου να αποκτήσουν αυτό που επιθυμούν.

Ο υλισμός είναι υπεύθυνος για τις εσκεμμένες κρίσεις σε διάφορα έθνη με σκοπό την πώληση όπλων και τον έλεγχο των πετρελαίων .
Οι πλούσιοι και οι φτωχοί μοιάζουνε να ζούνε σε παράλληλους κόσμους που συναντιούνται μονάχα στον θάνατο .Υπάρχει όμως καθημερινά μία μόνιμη κοινή ενότητα ,μεταξύ αυτών των δύο κόσμων , πλούσιοι και φτωχοί εργάζονται για τον υλισμό .

Τον θεοποίησαν συνάνθρωποί μας , οι οποίοι δεν δέχονται, ότι ο άνθρωπος θα μπορούσε να είναι αιώνιος .
Σε αυτήν την ιδέα που υλοποιήθηκε ,συμμετέχουμε και εμείς οι απλοί πολίτες και κατά επέκταση είμεθα και εμείς δυνάμεις του υλισμού, διότι επιβιώνουμε καθημερινά με μηχανικό τρόπο .
Σίγουρα δεν πρέπει να υπάρχει ανθρώπινη διάνοια ,που να είναι ενάντια της ύλης ,για τον απλούστατο ,τον αυτονόητο λόγο ότι αποτελεί μέρος ,κομμάτι της σύνθεσής μας .
Ισχυρές δυνάμεις του υλισμού είναι οι πολυεθνικοί κολοσσοί ,που θέλουνε και κατόρθωσαν να ελέγχουνε τον μηχανικό τρόπο επιβίωσης των μέσων πολιτών του πλανήτη .
Οι δυνάμεις που τις συντηρούνε είμαστε όλοι εμείς ,που δεχόμεθα όλες τις τυποποιημένες προτάσεις επιβίωσης που μας πουλάνε .

Γιατί ?
Δεν μπορούμε να πράξουμε διαφορετικά ,η μήπως είναι ένα από τα πολλά φυσιολογικά αποτέλεσμα ,το οποίο προκύπτει από το διαφορετικό συνειδησιακό σημείο εξέλιξης ,το οποίο διανύει ο κάθε άνθρωπος ;
Αν είναι έτσι τα πράγματα υπάρχει ελπίδα και όχι βέβαια για όλη την ανθρωπότητα ,αλλά για κάποιες μονάδες από τις οποίες συγκροτείται .
Ποια είναι αυτή ?

Η ΘΕΩΡΗΣΗ ΟΤΙ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ ,ΟΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΟΝΤΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ και αυτές βέβαια που το έχουνε πετύχει στον μέγιστο εφικτό βαθμό , βρίσκονται σε έναν άλλο χώρο ,μη αντιληπτό δια μέσω των πέντε φυσικών μας αισθήσεων .
Αμέτρητες υφιστάμενες και υπό εξέλιξη συνειδήσεις σε έναν πραγματικά άπειρο
Δ Ι Α Σ Τ Η Μ Α .

quote:

---

Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε την αβάσταχτη ελαφρότητα του
είναι μας θα απελευθερωθούμε απο την ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας
και θα ελευθερώσουμε μέσα μας την πηγή ζωής που κουβαλάμε..
Μόνο όταν αυτός ο Τίποτας, φορεθεί μέσα μας, θα γίνουμε
και πάλι ευτυχισμένοι και ελεύθεροι...
Να ξαναγίνουμε πάλι σαν παιδιά που ανέφελα,
ζουν την αθωότητα τους..Αυτή που εμείς έχουμε ηθελημένα χάσει..
Γιατί είναι δική μας ενέργεια η απώλεια της, εμείς βάλαμε πονηρές
σκέψεις στο μυαλό μας, ή τις δεχτήκαμε...
Είμαι ο Τίποτας, που θα έλεγε κι ο alfa-omega κι αυτό με κάνει και
αισθάνομαι ελεύθερος κι ευτυχισμένος...

---

Είναι έμπρακτο και συνεχώς επαναλαμβανόμενο το γεγονός και άρα επίκαιρο ότι όλοι οι σοφοί αυτού του πλανήτη καταλήγουνε στα ποιο διαδεδομένα λόγια του Σωφρονίσκου Σωκράτη .
Πράγματι είμαι ο τίποτας γιατί τίποτα δεν γνωρίζω .

Ήδη σου έδωσα την απάντηση αγαπητέ trexagireve στο προηγούμενο γραπτό μήνυμά μου .

Έγραψα :
Η μετατόπισης της συνειδήσεως του κατώτερου εαυτού εις την συνείδηση του ανωτέρου , επιτρέπεται μονάχα σε άτομα τα οποία ήδη συμπεριφέρονται ανιδιοτελώς .

Και να ήθελε αν δεν ήτανε έτοιμος συνειδησιακά να δεχθεί την πληροφορία ( εικόνες και ήχους ) , δεν θα μπορούσε να την αντέξει και ίσως να μην υπήρχε ακόμη σήμερα σε αυτόν τον κόσμο .
Θέλει ετοιμότητα .
Έτοιμος είσαι εσύ ίσως ,γιατί όπως γράφεις ατενίζεις πλέον τον ουρανό .
Με καθαρή την συνείδηση γίνεται .
Ο φίλος σου όπως έγραψες , ήτανε κάποτε υλιστής και άθεος …., ε αυτό δεν διαγράφεται σε κλάσμα δευτερολέπτων ,από το υποσυνείδητο .
Πρέπει να προσαρμοστεί στην καινούργια θεώρηση των πραγμάτων και να αφοσιωθεί στην αποκλειστική μελέτη του θείου ,να γίνει ζηλωτής της θείας ουσίας του .
Σημασία έχει ότι του δόθηκε η ευκαιρία στην τωρινή του ενσάρκωσή (σε αυτήν την ζωή ) , να προσπαθήσει να αναβαθμίση την συνείδησή του .

Πιστεύω ότι έτοιμος να ατενίσει τον ουρανό , είναι αυτός που πούλησε όλα τα υλικά αγαθά του και άρχισε να πλουτίζει σε πνευματικές αρετές π.χ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ ,ΑΠΡΟΣΩΠΙΑ ,ΑΓΑΠΗ ,ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ .
Όπως και να το κάνουμε κανένας θνητός δεν θα εισέλθει στην βασιλεία των ουρανών με τα εγκόσμια περιουσιακά του στοιχεία .

Προσωπικά ατενίζω τον ουρανό ,αλλά γνωρίζω ότι έχω ακόμη μπόλικο δρόμο μπροστά μου .
Είμαι βέβαιος επειδή απέχω ακόμη από την ανιδιοτελή συμπεριφορά ,που επιθυμεί η ψυχή να προσδώσει στην προσωπικότητά μου .
Πρόσεξε δεν διανύουμε όλοι οι άνθρωποι το ίδιο εξελικτικό συνειδησιακό σημείο .
Το αιώνιο ον υπάρχει στην αιωνιότητα , για να εισέλθουμε κάποτε εμείς εκεί, ίσως να μας πάρει μερικές ζωές ακόμη .
Χαιρετώ φιλικότατα .
Καλό βράδυ .

quote:

---

Η μετατόπισης της συνειδήσεως του κατώτερου εαυτού εις την συνείδηση του ανωτέρου , επιτρέπεται μονάχα σε άτομα τα οποία ήδη συμπεριφέρονται ανιδιοτελώς .

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

Το θέμα είναι τι κάνουμε ,όταν την νιώθουμε ,πως δηλαδή την αποβάλλουμε η την υποδεικνύουμε στον συνάνθρωπό μας ,από την οποία εκπορεύεται ,όταν βέβαια είναι αρνητική .

quote:

---

Παρατήρησε ότι στην υποκρισία νιώθουμε δυσφορία , ενώ στην αυθόρμητη αγάπη αγαλλίαση .

---

Για αυτό άλλωστε υπάρχουνε λίγοι φωτισμένοι .

quote:

---

Ο φίλος μου που λέγαμε, όπως και γώ, άσχετα απο το τι ζήσαμε, παραμένουμε
άνθρωποι κι ότι κερδίζουμε,ανά πάσα στιγμή, μπορούμε να το χάνουμε, αν αργεί
η σκέψη μας και προσκολλάται στα γήινα, ή τη γήινη θεώρηση των πραγμάτων,
όπου όλα έχουν μια λογική για τον σημερινό άνθρωπο εξήγηση... Ακριβώς όπως
λέγαμε, αν κάποιος δεν θέλει να δει, απλά δεν βλέπει...
Αυτό είναι θέμα επιλογής... Αν και θλίβομαι, γιατί δεν μπορώ να καταλάβω
ανθρώπους που μένουν πίσω...Αυτό σημαίνει ότι και στη ζωή τους επιλέγουν να μείνουν
πίσω, κάτι τους σοκάρισε τόσο που έμειναν εκεί...

---

Όταν νιώσουμε εκπόρευση αρνητικής ενέργειας από έναν συνάνθρωπό μας, ο καλύτερος τρόπος αντίδρασής μας είναι να του αποστείλλομε θετική ενέργεια.

Παρ'όλ'αυτά, φίλε alfa-omega έχω μια απορία την οποία παραθέτω αμέσως παρακάτω:

Ο Λάο – τσε δίδαξε : «Αγάπα τους εχθρούς σου» . Αλλά ο Κομφούκιος είπε : «με τι , λοιπόν , θα ανταμείψετε την καλοσύνη ; Αποδίδετε καλό αντί καλού και , αντί κακού , δικαιοσύνη» .

Ποιός από τους δύο είχε δίκιο;

quote:

---

Εδώ θα διαφωνήσω .
Υπάρχουνε τόσες διδασκαλίες για την προαιώνια σοφία ,ώστε ένας αληθινός ζηλωτής αν το βάλλει στόχο της ύπαρξής του να το γνωρίσει .

---

Η αλήθεια αγαπητέ trexagireve για την δική σου προσωπικότητα , είναι αυτή που έχει δοθεί από τον θεό ,στον οποίο μέχρι και αυτήν την στιγμή δεν έχεις κάνει συγκεκριμένες αλλά γενικές αναφορές .
Ταυτίζονται οι προσωπικές μας απόψεις φίλε μου .
Αν όμως επιχειρήσουμε να διευκρινίσουμε τον θεό στον οποίο πιστεύουμε ,θα διαπιστώσουμε ότι διαφοροποιούνται οι αντιλήψεις μας και κατά επέκταση από προσωπικότητα σε προσωπικότητα .
Το αίτιο αυτής της πλάνης το έχω διευκρινίσει ,όσο περισσότερο μου ήτανε εφικτό σε προγενέστερο μήνυμά μου , συγκεκριμένα έγραψα :

Η Ψυχή και το Πνεύμα παραδοσιακά από αρχαιοτάτων ετών βρισκόταν σε διαμάχη με την μορφή, την ύλη, την προσωπικότητα. Αυτό σκόπιμα οι δυνάμεις του υλισμού το διαστρέβλωσαν έτσι ώστε οι άνθρωποι να νομίζουν ότι η ψυχή είναι τμήμα της προσωπικότητάς μας.

Επίσης φίλε μου προσπάθησα να δείξω τις δυνάμεις του υλισμού .

Εσύ τι πιστεύεις για την ψυχή ,από πού προέρχεται ?
Είναι τμήμα της προσωπικότητάς μας ,η θεϊκό εργαλείο* .

*ένα μέσον με το οποίο ο θεός , επέλεξε ώστε να διαμορφώνει την κάθε υφιστάμενη ανθρώπινη προσωπικότητα .

κηφεύς έγραψε :

quote:

---

Ο Λάο – τσε δίδαξε : «Αγάπα τους εχθρούς σου» . Αλλά ο Κομφούκιος είπε : «με τι , λοιπόν , θα ανταμείψετε την καλοσύνη ; Αποδίδετε καλό αντί καλού και , αντί κακού , δικαιοσύνη» .
Ποιός από τους δύο είχε δίκιο;

---

Θεωρώ ότι η απάντησή σου, φίλε alfa-omega, με βρίσκει σύμφωνο και με καλύπτει απόλυτα.
Πιστεύω, μετά και την τοποθέτησή σου επί του θέματος, ότι ο Κομφούκιος εννοεί την δικαιοσύνη της υπερβατικής θεϊκής δύναμης.

Όσον αφορά το ερώτημά που μου θέτεις για το αν πιστεύω ότι υπάρχει υπερβατική θεϊκή δικαιοσύνη, μετά από αυτά που μόλις προανέφερα και σε συνδυασμό με τις περί του Θείου απόψεις μου (που ήδη έχω αναφέρει στο μήνυμά μου στις 22/09/2008), η απάντησή μου είναι, προφανώς, καταφατική. Ναι, πιστεύω ότι υπάρχει υπερβατική θεϊκή δικαιοσύνη.

quote:

---

Μπορείς να δεχθείς ,ότι υφίσταται ο νόμος ΚΑΡΜΑ και ότι ανάλογα με τις πράξεις μας αυτό επιβαρύνεται ,η ελαχιστοποιείται ;

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

Ξαναδιαβάζοντας, φίλε alfa-omega, το τελευταίο σου μήνυμα, σημείωσα αυτήν την παράγραφο για τον λόγο που θα σου αναφέρω παρακάτω:

Στο μήνυμά μου που έγραψα στις 10/10/2008, αναφέρθηκα στο πνεύμα, την ψυχή και τέλος στον κοσμολογικό ή μεταφυσικό υλισμό.

Όπως πολύ σωστά αναφέρεις: "... σκόπιμα οι δυνάμεις του υλισμού το διαστρέβλωσαν έτσι ώστε οι άνθρωποι να νομίζουν ότι η ψυχή είναι τμήμα της προσωπικότητάς μας".

Ο υλισμός όμως, όπως παρουσιάστηκε κατά καιρούς είναι πολλών ειδών (πέραν του κοσμολογικού που ήδη όπως παραπάνω είπα είχα αναφερθεί παλαιότερα).

Θεωρώντας ότι είναι αρκετά χρήσιμο να αναφερθούμε και στον βιολογικό όπως και τον ψυχολογικό υλισμό, παίρνω την πρωτοβουλία να πω δυο λόγια και γι'αυτούς:

Ο Βιολογικός υλισμός : Κατ’αυτόν όλα τα βιολογικά φαινόμενα
ανάγονται στα φυσικοχημικά .

Τις αντιλήψεις αυτές υπεστήριξαν ο Γάλλος διαφωτιστής Λαμεττρί Ιουλιανός (1709 – 1751) , οι Γερμανοί Μόλεσχοτ Ιάκωβος (1822 – 1893) , Φόγκτ Κάρλ (1817 – 1895) και Μπύχνερ Λουδοβίκος (1824 – 1899) και με ιδιαίτερο φανατισμό ο Γερμανός βιολόγος Χαίκελ (1834 – 1919) και πολλοί σύγχρονοι βιολόγοι .

Αυτοί παραδέχονται ότι τα βιολογικά φαινόμενα δεν εξηγούνται πλήρως υπό των φυσικοχημικών νόμων , πιστεύουν όμως η εις το μέλλον ανάπτυξη της βιολογικής έρευνας θα διασαφηνίσει φυσικοχημικώς όλα τα βιολογικά φαινόμενα .

Εναντίον του βιολογικού υλισμού άσκησαν οξύτατη κριτική οι οπαδοί της σύγχρονης ζωτικοκρατίας (βιταλισμού), που απέδειξαν όχι μόνο θεωρητικά αλλά και πειραματικά , ότι τα φαινόμενα της ζωής είναι αποτελέσματα της ζωτικής δύναμης .

Κύριοι υπέρμαχοι της ζωτικοκρατίας είναι ο Γάλλος Μπέρξον Ανρί–Λουί (Bergson: Γάλλος φιλόσοφος – βραβείο Νόμπελ , 1859 – 1941) με την θεωρία του περί «ζωτικής φοράς» (élan vital) , ο Γερμανός Ράϊνκε με την περί «κυριευουσών δυνάμεων» (Dominanten) διδασκαλία του και ο Ντρίς Χάνς (1867 – 1941) με την περί «εντελεχειών» δοξασία του – εντελέχεια : (όρος της αριστοτελικής φιλοσοφίας) που είναι η ενυπάρχουσα σε κάθε όν τάση προς την τελειότητα , η ζωτική αρχή που διέπει και διαμορφώνει τα οργανικά όντα.

Ο Ψυχολογικός υλισμός : Κατ’αυτόν τα ψυχικά φαινόμενα είναι απλά «επιφαινόμενα» , δηλαδή φαινόμενα , τα οποία συνοδεύουν σαν επιπρόσθετα χαρακτηριστικά τα φυσικοχημικά γεγονότα που διαδραματίζονται στον σωματικό οργανισμό .

Δηλαδή τα ψυχικά φαινόμενα χάνουν την αυτοτέλειά τους και ανάγονται στα υλικά φαινόμενα .

Διακρίνομε δύο είδη ψυχολογικού υλισμού , δηλαδή : τον δυϊστικό , ο οποίος δέχεται ότι η ψυχή αποτελείται από μόρια , τα οποία είναι λεπτότερα εν συγκρίσει με τα μόρια των λοιπών σωμάτων και τον μονιστικό , ο οποίος υποστηρίζει ότι τέτοια λεπτότερα μόρια δεν υπάρχουν και ότι ψυχικά φαινόμενα είναι επιγεννήματα μιάς και της ίδιας σωματικής ύλης .

Του δυϊστικού υλισμού οπαδοί υπήρξαν οι αρχαίοι φιλόσοφοι Δημόκριτος και Επίκουρος , του δε μονιστικού νεώτεροι υλιστές όπως ο Γερμανός υλιστής Φόγκτ (1817 – 1895) .

Ο ψυχολογικός υλισμός ελέγχθηκε κατά την εποχή μας σαν εσφαλμένη θεωρία , διότι παραγνωρίζει τον ιδιάζοντα χαρακτήρα της ψυχικής εμπειρίας .

Παραβλέπει επίσης και το γεγονός ότι δεν είναι δυνατόν να εξηγηθεί με φυσικοχημικούς νόμους πώς ο μεταδιδόμενος ερεθισμός στον εγκέφαλο μεταβάλλεται σε ψυχικό φαινόμενο .

Και αυτός ο προς τις υλιστικές θεωρίες προσκείμενος Γερμανός φυσιολόγος Dubois – Reymond αναγνώρισε ότι η μετατροπή αυτή του φυσιολογικού ερεθισμού σε ψυχικό φαινόμενο είναι άλυτο αίνίγμα , μπροστά στο οποίο σταματά η ανθρώπινη νόηση .

Φιλικά

Κηφεύς

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.