Σχόλιο: Φιλία, ομάδα, πάντα να κοιτάς την κορυφή ακόμα κι όταν πεθαίνεις, η φλόγα σβήνει μετά από σένα, αν σβήνει ποτέ!!

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Συμφωνώ με αυτό που λέει η gretel σ' αυτό το σημείο:

quote:

---

Γι΄αυτό θεωρώ τόσο σημαντικό την ορθή δράση. Αυτήν που δεν περιμένεις ανταπόδωση. Δώσε τη φλόγα σου, αν θα ανάψει η φλόγα του άλλου δεν το ξέρεις ποτέ, αν θα είναι ο άνεμος πιο δυνατός και τη σβήσει ούτε αυτό το ξέρεις, αλλά μπορεί να γίνει και φωτεινός φλογερός φάρος, τότε είναι τα δύσκολα, γιατί μπορεί να νιώσεις ή δάσκαλος και να αποκτήσεις την αλαζονεία της γνώσης -εγώ το πέτυχα αυτό γι΄αυτόν- ή να τον φθονήσεις γιατί το φως του είναι πιο δυνατό.

---

Πραγματικά, μπορείς να κάνεις μια προσπάθεια να μεταδώσεις μια φωτιά κι από κει και πέρα είναι στο χέρι αυτού του ανθρώπου αν θα την κρατήσει αναμμένη για να την φροντίσει ή αν θα την αφήσει να σβήσει.
Μπορεί πάλι να την αφήσει να σβήσει αλλά να μάθει κάποια στιγμή στο μέλλον τον τρόπο για να την ανάψει πάλι.
Το μονοπάτι άλλωστε είναι εκεί και μας καλεί.
Κάποιες στιγμές θα λοξοδρομήσουμε, θα χάσουμε τον προσανατολισμό μας, θα καθίσουμε να ξαποστάσουμε κάνοντας ένα διάλειμμα, θα "χαζέψουμε" την διαδρομή αλλά θα συνεχίσουμε και πάλι το ταξίδι μας.

Ίσως στην αρχή αυτός που δίνει την φλόγα να περιμένει μια ανταπόδωση - είτε ασυνείδητα είτε συνειδητά - αλλά είναι πιθανόν αυτή του η προσπάθεια να γίνεται ολοένα και πιο ανιδιοτελής κι εξευγενισμένη όσο φροντίζει την δική του φλόγα.
Όσο περισσότερο το κάνει αυτό, τόσο λιγότερες πιθανότητες θα υπάρχουν να επιδείξει μια αλαζονική συμπεριφορά ή να "ζηλέψει" τον φάρο του ανθρώπου που βοήθησε - που είναι πράγματι υπαρκτοί και σημαντικοί κίνδυνοι.

Κι αυτό είναι πραγματικά ένα επικίνδυνο σημείο γιατί ενώ είχες την διάθεση - δεν εξετάζω τα κίνητρα - να δώσεις μια φωτιά σε κάποιον άλλον, η δική σου φλόγα έχει την τάση να μετατραπεί σε πυρκαγιά...

gretel μου, μάντεψε τι τραγούδι άκουσα με το που διάβασα τα χθεσινά σου μηνύματα!

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Δεν γνωρίζω , αν μπόρεσα να σου δώσω κάποιες απαντήσεις , σε αυτά με τα οποία απορείς και αφορούνε τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζω την πραγματικότητα .

---

Καλημερούδια αν και μεσημέρι...
Αγαπητέ alfa-omega δεν απορώ για την προσέγγιση σου σε αυτό που ονομάζεις πραγματικότητα. Αντίθετα την αντιλαμβάνομαι πλήρως.
Είναι ευχάριστο να σε διαβάζω μετά απο άλλα που είχα ''επισκεφτεί'' πριν βρεθώ στον ουράνιο κόσμο σου. Μπορεί να φάινομαι κάπως πιο παγωμένη αλλά κάνω κι εγώ κάτι ταξίδια απίστευτα οταν τα χρειάζομαι..
Κάλό σου απόγευμα

Γι΄αυτό θεωρώ τόσο σημαντικό την ορθή δράση. Αυτήν που δεν περιμένεις ανταπόδωση. Δώσε τη φλόγα σου, αν θα ανάψει η φλόγα του άλλου δεν το ξέρεις ποτέ, αν θα είναι ο άνεμος πιο δυνατός και τη σβήσει ούτε αυτό το ξέρεις, αλλά μπορεί να γίνει και φωτεινός φλογερός φάρος, τότε είναι τα δύσκολα, γιατί μπορεί να νιώσεις ή δάσκαλος και να αποκτήσεις την αλαζονεία της γνώσης -εγώ το πέτυχα αυτό γι΄αυτόν- ή να τον φθονήσεις γιατί το φως του είναι πιο δυνατό.

Όταν βρισκόμουνα στην αρχή της ατραπού , πέρασα από την διαδικασία αυτήν .
Είπα κάποια στιγμή μέσα μου , ΕΓΩ ΤΟ ΠΕΤΥΧΑ ΑΥΤΟ . ( παρόμοιο με αυτό που γράφεις - εγώ το πέτυχα αυτό γι΄αυτόν-.
Συνειδητοποίησα όμως , ότι αν δεν το ήθελε και το χρειαζότανε πραγματικά ,ο πλησίον μου , δεν θα κατάφερνα να του δώσω τίποτα .

Πολύ σημαντικά αυτά που παραθέτεις στο τελευταίο μύνημά σου αγαπητέ Dying_Incubus ,τα κρατάω μέσα μου .

Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ,ότι αν δεν είναι έτοιμος κάποιος και την σοφία όλου του κόσμου , να προσπαθήσεις να του προσφέρεις ,δεν θα την αφομοιώσει .
Διότι για να είναι έτοιμος , θα πρέπει να προηγηθούνε η εκπαίδευση στην σωστή ακρόαση και στο σωστό διάβασμα .
ΟΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΑ .
Προσωπικά , προσπαθώ να εργάζομαι ακόμη προς αυτήν την κατεύθυνση , διότι η πληροφορία , που θα ανακαλύψω για την θετικώτερη εξέλιξη της ύπαρξής μου ,υπό την μορφή ενός εξαιρετικού πνευματικού εδέσματος , μπορεί να προέρχεται από το παρελθόν .
Δηλαδή μπορεί να έχω συζητήσει με κάποια άτομα στο παρελθόν, για κάτι που αυτοί εκτιμήσανε ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό και για εμένα προσωπικά , αλλά εγώ να μην ήμουνα έτοιμος , να το δεχτώ( αφομοιώσω ) .

Dying_Incubus :
gretel μου, μάντεψε τι τραγούδι άκουσα με το που διάβασα τα χθεσινά σου μηνύματα!

ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ Η ΘΑΛΑΣΣΑ (πιξ λαξ)

ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΕΥΡΕΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΟΛΩΝ ΜΑΣ .

Υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να ζήσει δίχως νερό και στερεά τροφή ;;;
Άρα είναι πραγματικές ανάγκες για όλους μας .

Υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να τα ΑΠΟΚΤΉΣΕΙ , δίχως να τα πληρώσει ;;;
Άρα η εργασία είναι μία ανάγκη για όλους μας .

Ποιες άλλες πραγματικές ανάγκες έχουμε φίλοι μου ;;;

Προσοχή , από τον τρόπο με τον οποίο θα απαντήσει ο καθένας μας , θα φανεί (αποκαλυφθεί )και ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεται .

ΟΤΙ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ .

Προσπαθήστε φίλοι μου , να απαντήσετε δημόσια παρακαλώ θερμά σε αυτό το ερώτημα και να είστε σίγουροι , ότι θα ανακαλύψετε ένα άγνωστο κομμάτι από τον ανώτερο εαυτό σας .

Πρέπει να το κάνουμε δημόσια , για να πάρουμε θετικά ερεθίσματα , ο ένας από τον άλλον .

Εύχομαι να μην αμελήσουμε και να ανταποκριθούμε όλοι .

Σκέφτομαι ,ότι θα μας κάνει όλους καλό .

Αν εκτιμάτε ,ότι κάτι τέτοιο , είναι περιττό για την ομαδική μας προσπάθεια , εξηγήστε μου την αιτία που το αντιλαμβάνεσθε έτσι .

Με κάλεσαν οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου σε ένα εξαιρετικό συμπόσιο .
Παρεβρέθη και ο ήρωας μου ΗΡΑΚΛΗΣ .

Αφού φάγαμε και ήπιαμε ήρθε η στιγμή του διαλόγου .

Αγαπητέ θνητέ Ιωάννη , ( Δίας ) ,Σε καλέσαμε εδώ , για να δεις με τα μάτια σου ,πόσο ωραία μπορείς να περνάς , αν γίνεις και εσύ κάποτε , αθάνατος και έστρεψε το βλέμμα του ,προς τον ΗΡΑΚΛΗ .

Μα αυτά τα βιώνω και κάτω στην γη .αποκρίθηκα και συνέχισα , δεν είναι όμως τόσο νόστιμα τα εδέσματα , όπως εδώ επάνω .

Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με τα πνευματικά φαινόμενα .
Εδώ είναι ποιο ώριμα ,από εκεί κάτω ,όπου ζεις και η γεύση τους ασύγκριτα πιο απολαυστική .

Θέλω να φτάσω σε αυτό το σημείο .
Πως θα το κατορθώσω , τον ρώτησα και ο ΔΙΑΣ , μου έδειξε με το δάχτυλο τον ΗΡΑΚΛΗ .

Έχετε τον πρότυπο , είπε ήρεμα και συνέχισε , αυτός μας κρατάει ακόμη ζωντανούς στα μυαλά των θνητών .

Αφιερωμένο , εξαιρετικά στην Unseen & nst με την ευχή να τους ταξιδέψω ,στο άπειρο και ακόμη παραπέρα .

ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝΕ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΣΑΣ ,γιατί θα στερέψει η φαντασία σας .
Αλωστε κάθε μύθος κρύβει μέσα του , μία αλήθεια .

quote:

---

http://www.youtube.com/watch?v=9pkLDEEs20U

Σχόλιο: Φιλία, ομάδα, πάντα να κοιτάς την κορυφή ακόμα κι όταν πεθαίνεις, η φλόγα σβήνει μετά από σένα, αν σβήνει ποτέ!!

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

---

quote:

---

Καταλήγουμε στο συμπέρασμα ,ότι αν δεν είναι έτοιμος κάποιος και την σοφία όλου του κόσμου , να προσπαθήσεις να του προσφέρεις ,δεν θα την αφομοιώσει .
Διότι για να είναι έτοιμος , θα πρέπει να προηγηθούνε η εκπαίδευση στην σωστή ακρόαση και στο σωστό διάβασμα .

---

Φίλε alfa-omega, προσωπικά πιστεύω πως πέρα από την εκπαίδευση στην σωστή ακρόαση και το διάβασμα - χωρίς να υποβαθμίζω την θετική τους συμβολή σε ένα άτομο - θα πρέπει να έχει προηγηθεί η βούληση του ανθρώπου να το προσπαθήσει κι η αναγνώριση της ανάγκης για να το πράξει.
Έχεις δίκιο όταν λες ότι ακόμη κι αν δώσεις την Γνώση όλου του κόσμου σε έναν άνθρωπο που δεν επιθυμεί να λάβει κάποιο μέρος της, θα του είναι κάτι το περιττό.
Μπορείς να του δώσεις κάποιο ερέθισμα και να του υποδείξεις κάποια πιθανά μονοπάτια για να συνεχίσει την αναζήτηση του μόνος του αλλά αν δεν τον θέλει ο ίδιος συνειδητά, δε μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.
Από την άλλη, υπάρχει κι ο κίνδυνος να χρησιμοποιήσει όλη αυτή την γνώση με λανθασμένο τρόπο και με καθαρά ιδιοτελείς σκοπούς, καταστρέφοντας και προκαλώντας το "κακό".
Οπότε ποιός φέρει την ευθύνη τότε;
Αυτός που το έπραξε λόγω της πλάνης του ή εσύ που εμπιστεύθηκες κάτι τόσο σημαντικό σε ακατάλληλα χέρια, οπλίζοντας τα με αυτόν τον τρόπο;

quote:

---

Προσωπικά , προσπαθώ να εργάζομαι ακόμη προς αυτήν την κατεύθυνση , διότι η πληροφορία , που θα ανακαλύψω για την θετικώτερη εξέλιξη της ύπαρξής μου ,υπό την μορφή ενός εξαιρετικού πνευματικού εδέσματος , μπορεί να προέρχεται από το παρελθόν .

---

Φυσικά!
Άλλωστε, καμία πληροφορία δεν είναι άχρηστη.
Την κρατάς αποθηκευμένη στην άκρη του μυαλού σου και μπορείς να την χρησιμοποιήσεις την στιγμή που κρίνεις ότι θα σε ωφελήσει.
Ακόμη κι από το πιο ασήμαντο πράγμα μπορείς να ανακαλύψεις κάτι πολύ σοφό και μεγαλειώδες τόσο για εσένα όσο και για τον κόσμο γύρω σου.

Όσον αφορά τις πραγματικές ανάγκες, προσωπικά με καλύπτει σε μεγάλο βαθμό η περίφημη "Πυραμίδα του Maslow - Πυραμίδα των Αναγκών".
Σύμφωνα με αυτήν λοιπόν, οι ανάγκες μας ταξινομούνται σε 5 Κατηγορίες:

• Βασικές Ανάγκες
• Ανάγκες Ασφαλείας
• Ανάγκες Κοινωνικής Αποδοχής
• Ανάγκες Αυτοεκτίμησης
• Ανάγκες Αυτοπραγμάτωσης

Ένας άνθρωπος δηλαδή θα προσπαθήσει να καλύψει πρώτα τις φυσιολογικές του ανάγκες (φαγητό, στέγη, ύπνος κλπ), μετά θα προχωρήσει στις ανάγκες ασφαλείας (εργασία κλπ) κι ακολουθούν βαθμηδόν οι υπόλοιπες.

Πέρα από το σύστημα αυτό λοιπόν και για να απαντήσω στο ερώτημα σου, πέραν κάποιων βασικών αναγκών για την διαβίωση μου, μια βασική ανάγκη για μένα είναι να μην πράττω το άδικο - τουλάχιστον όχι συνειδητά - και να μην χάνω τον εαυτό μου σε άσκοπες κι επικίνδυνες περιπλανήσεις...

Ελπίζω να σε κάλυψα!

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

http://www.youtube.com/watch?v=wYAVXKtgAgA

alfa-omega special αφιερωμένο σ'εσένα ..
Καληνύχτα

---

Όταν βλέπει παρόμοιες εικόνες η κόρη μου , παθαίνει παραλήρημα .
Εμένα προσωπικά με προδιαθέτουνε , για μία εσωτερικά ηλιόλουστη ημέρα .
Τι σύμπτωση και αυτή, πριν μπω στο ιντερνετκαφέ με περίμενε ένας σκύλος και εγώ κρατούσα μία λαχταριστή κουρού τυρόπιτα , την οποία μοιράστηκα μαζί του , σαν να ήτανε το ποιο αυτονόητο πράγμα στον κόσμο μας .
Ευχαριστώ .

quote:

---

Ελπίζω να σε κάλυψα!

In anticipation of my resurrection...

---

quote:

---

Από την άλλη, υπάρχει κι ο κίνδυνος να χρησιμοποιήσει όλη αυτή την γνώση με λανθασμένο τρόπο και με καθαρά ιδιοτελείς σκοπούς, καταστρέφοντας και προκαλώντας το "κακό".
Οπότε ποιός φέρει την ευθύνη τότε;
Αυτός που το έπραξε λόγω της πλάνης του ή εσύ που εμπιστεύθηκες κάτι τόσο σημαντικό σε ακατάλληλα χέρια, οπλίζοντας τα με αυτόν τον τρόπο;

---

Καλά πιστεύω βέβαια ότι κανένας δεν κατέχει τη γνώση της πρακτικής ανύψωσης της κουνταλίνι, -και αν υπήρχε κάποιος δεν θα την έδινε-, ούτε κανένας που να ξέρει τα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ -που πάλι δεν θα έδινε τέτοια γνώση-.

Πιστεύω ότι αν προσπαθείς να αφυπνίσεις κάποιον λέγοντάς του την αξία της αληθινής και χωρίς ανταλλάγματα αγάπης, της ορθής δράσης όπου δεν περιμένεις ανταλλάγματα, όπως και της έρευνας και της προσπάθειας να είναι συνειδητός όσο το δυνατόν περισσότερο, δεν νομίζω ότι του μεταβιβάζεις καμιά επικίνδυνη γνώση που μπορεί να τη χρησιμοποιήσει αρνητικά.

Πιστεύω ότι όσοι βαδίζουν στην Ατραπό και τόχουν κάνει και στο ΠΑΡΕΛΘΟΝ -δεν εννοώ την παρούσα ζωή μόνο- αποκτούν στην διάρκεια της πορείας τους κάποιες γνώσεις αλλά σε επίπεδο πολύ υψηλότερο από το δικό μας το ανθρώπινο.

Δηλ. θεωρώ ότι ένα άτομο που φτάνει στο σημείο ενός Πυθαγόρα, όντως κατέχει επικίνδυνη γνώση αν δοθεί σε κάποιον αμύητο.

Προς το παρόν μάλλον από την μεταβίβαση της ηλιθιότητας κινδυνεύουμε, παρά της γνώσης.

Ως γνωστόν οι ηλίθιοι είναι ανίκητοι. Και η χρήση της ηλιθιότητας επικίνδυνη.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι οι περισσότεροι κατά τη διάρκεια της ημέρας, είτε στη δουλειά, είτε στο σπίτι, είτε σε ταβέρνα, είτε σε κλαμπ -καθημερινή ζωή- είμαστε ελάχιστα συνειδητοί σε ότι κάνουμε κάθε στιγμή.

Καπνίζουμε ασυνείδητα -αλήθεια έχετε προσπαθήσει να καπνίσετε "συνειδητά" μετρώντας πόσες ρουφηξιές παίρνετε από ένα τσιγάρο, πόση ώρα το αφήνετε στο τασάκι, τί γεύση έχει μετά από τόσα χρόνια που καπνίζετε? Πώς κατεβαίνει από τον φάρυγγα και διαχέεται στους πνεύμονες, πόσες αναπνοές παίρνετε όταν καπνίζετε? Λιγότερες ή περισσότερες από αυτές που παίρνετε κάθε λεπτό όταν δεν κανπνίζετε?- το ίδιο ισχύει με όλα όσα κάνουμε, φαϊ, ποτό (καλά η κρασοκατάνυξη είναι μάλλον πολύ συνειδητή δεν είναι τυχαίο:ΡΡΡΡ χαχα)- τρώμε ασυνείδητα, περπατάμε ασυνείδητα -έχουμε παρατηρήσει τί κτίρια περνάμε όταν πάμε σπίτι μας? πώς είναι τα κάγκελα? τα παντζούρια?- μόνο αμα πέσουμε σε λακούβα που είναι σοκ συνειδητοποιούμε πού βαδίζουμε.

Ετσι και στην ζωή μας. ΟΤΑΝ ΠΕΣΟΥΜΕ ΣΕ ΛΑΚΟΥΒΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ!!

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

quote:

---

Κάποτε πίστευα, ότι υλοποιώντας καλές πράξεις , όπως η χρηματική βοήθεια , προς τα ορφανά, γιατροί χωρίς σύνορα … …η λίστα μπορεί να γίνει μακροσκελής , βοηθάω αντικειμενικά τον εαυτό μου .
Και πράγματι εισέπραττα μία πολύ βαθιά ηθική ικανοποίηση ,ισότιμη σε απόλαυση με το ποιο αγαπημένο μου γεύμα , που είναι οι μεγάλες γαρίδες και ένα κρασί αμέθυστος .

---

Στο σημείο αυτό αγαπητέ μου alfa-omega επέτρεψέ μου να επισημάνω έναν κίνδυνο.

Όχι γι΄αυτά που έπραξες εσύ αλλά γενικά ποιός κίνδυνος ελοχεύει και με βασανίζει εδώ και ένα χρόνο.

Εδώ και ένα χρόνο έχω γίνει μέσω ACTION AID ανάδοχη μητέρα σε ένα αγόρι 9 χρονών από το Πακιστάν.

Ενιωσα ότι έτσι κάτι έκανα για τους ανθρώπους στον πλανήτη αυτό που δεν έχουν καν νερό να πιούν, και τα 22 ευρώ τον μήνα που για μας είναι 3 ποτά -και πολλά λέω- γι΄αυτούς είναι η ευκαιρία τους να πάνε σχολείο μια και τα μεροκάματα είναι 10$ το μήνα.

Τέλος πάντων, τον πρώτο καιρό δεν το είχα πει σε κανένα, το θεωρούσα θλιβερό να διατυμπανίζεις μια τέτοια δράση.

Σιγά σιγά άρχισα να σκέφτομαι ότι άμα δεν το πει κανένας από πού θα γίνει γνωστό για να το κάνουνε κι άλλοι?

Το είπα εξ αρχής σε κάποιους φίλους, στους γονείς μου, σιγά σιγά και στους συναδέλφους μου και τελικά εδώ στο φόρουμ.

Δεν παύει να με βασανίζει όμως η αμφιβολία.

Ναι πονάω με τον πόνο των αδυνάτων, γεγονός, αλλά γιατί πήρα τόση ικανοποίηση από τα μπράβο που άκουσα?

Μήπως η ικανοποίηση αυτή -που στην ουσία πάλι το εγώ χαϊδεύει- είναι μεγαλύτερη από την ικανοποίηση της προσφοράς?

Προσοχή δεν λέω ότι το έκανα για να μου πούνε μπράβο, αλλά όταν μου το είπαν μου άρεσε.

Η παγίδα του "κοίτα ποιά είμαι και τί κάνω εγώ και πώς βοηθάω" ως εσωτερική μικρή φωνή πιστεύω ότι δεν είναι καθόλου μακριά.

Τελικά αν νοιάζομαι για το περιβάλλον, αναδασώνω, κάνω δασοπυρόσβεση, υιοθετώ τραυματισμένα ζώα, πόσο τίμια είμαι με τον εαυτό μου αν το διατυμπανίζω?

Πώς μπορεί να μην επηρεάζεσαι από την απόλαυση της προσφοράς?

Να μένεις τόσο φυσικός σαν την μητέρα Τερέζα?

Να θεωρώ ότι έχω κάνει ένα τίποτα, παρά να ικανοποιούμαι από την αποδοχή και την επιβράβευση?

Αυτή είναι η ανάγκη μου.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Απάντησα , ότι είμαι ο τίποτας .

Πόσο θα ήθελα να μπορούσα να το πω κι εγώ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ στον εαυτό μου!!

Κάθε στιγμή διαπιστώνω πόσο δύσκολο είναι.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

quote:

---

Η παγίδα του "κοίτα ποιά είμαι και τί κάνω εγώ και πώς βοηθάω" ως εσωτερική μικρή φωνή πιστεύω ότι δεν είναι καθόλου μακριά.

Τελικά αν νοιάζομαι για το περιβάλλον, αναδασώνω, κάνω δασοπυρόσβεση, υιοθετώ τραυματισμένα ζώα, πόσο τίμια είμαι με τον εαυτό μου αν το διατυμπανίζω?

---

quote:

---

Αγαπητή gretel υπάρχει κανένας άνθρωπος που δεν θέλει την επιβράβευση και την αποδοχή του συνόλου που ανήκει? Προσωπικά νομίζω πως δεν υπάρχει γιατί αυτή η ''ανάγκη'' μας απαντάει στο κοινωνικό ένστικτο που όλοι έχουμε είτε το δούμε απο την άποψη της συμμετοχής μας σαν οντότητες στην ανθρωπότητα, είτε το δούμε σαν ψυχές που συμπεριλαμβάνονται σε μια κοσμική ψυχή.
.

Φιλικά

---

Εδώ και ένα χρόνο έχω γίνει μέσω ACTION AID ανάδοχη μητέρα σε ένα αγόρι 9 χρονών από το Πακιστάν.

alfa-omega:
Αν δεν υπήρχες εσύ ,( και οι προσωπικές σου σκέψεις ,που βρήκες το θάρρος να δημοσιεύσεις ) δεν θα καθόμουνα αυτήν την στιγμή, να σκεφτώ σοβαρά να προσπαθήσω να σε μιμηθώ .
Όχι βέβαια για την μύηση ,αλλά για τον πανέμορφο σκοπό, που αυτή υπηρετεί .

Υπόσχομαι δημοσίως ότι θα το προσπαθήσω , το χρωστάω με το παραπάνω στον ανώτερο εαυτό μου .

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ , ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ .
Είναι η σκέψη μου , που έλκεται από τον ανώτερο εαυτό .
Το νιώθω, το αισθάνομαι και θέλω να βιώσω την υλοποίησή της .

Ευχαριστώ gretel .

έχεις καλή ψυχή και (ίσως να )το ξέρεις .

quote:

---

Aγαπητε Αλφα- Ωμεγα
νομίζ ότι για να φτασουμε στο δίνω,προσφερω,πρωτα στην τρίτη διάσταση που ζουμε είναι απαραίτητο να απαντησουμε στα παρακατω.

Ποσο αγαπαμε τον εαυτο μας;Πως το βιώνουμε αυτο στην ζωή μας;
Γιατί για να μπορείς να δωσεις, κυρια θελει να "εχεις",και για να μπορείς να "πεταξεις" αρα να φτασεις ψηλα,χρειάζεται να έχεις και ρίζες γερές ώστε να μπορέσεις να βγάλεις ψηλα κλαδια να ακουμπησουν τον Ουρανό.

---

Θα περιμένω τον αίθριο λόγο σου .

quote:

---

Μπορώ να αντιληφθώ πλήρως έναν συνάνθρωπό μου , που διακατέχεται από το σύνδρομο της εξουσίας , αλλά ποτέ δεν θα γινόμουνα ένα μαζί του

---

quote:

---

Γιατί για να μπορείς να δωσεις, κυρια θελει να "εχεις",και για να μπορείς να "πεταξεις" αρα να φτασεις ψηλα,χρειάζεται να έχεις και ρίζες γερές ώστε να μπορέσεις να βγάλεις ψηλα κλαδια να ακουμπησουν τον Ουρανό.

---

Φιλάκια πολλά

quote:

---

Αγαπητέ Dying_Incubus ,εσύ με αντιλήφθηκες ?

---

Φίλε alfa-omega, σε αντιλήφθηκα.
Γιατί όμως ρωτάς εμένα ξεχωριστά;

Θα ήθελα μόνο να σταθώ σε δύο σημεία του μηνύματος που έστειλες στις 06/11/2007, 13:17:54.

quote:

---

Τα πιστεύω αυτά , γιατί βλέπω τις πράξεις των μεν , στους οποίους αναφέρθηκα .
Είναι αντίθετες , με την σκέψη τους .

---

Το ότι οι πράξεις των ανθρώπων στους οποίους αναφέρεσαι είναι αντίθετες με τις σκέψεις τους, αποτελεί μια δική σου κρίση ή είναι μια δική τους παραδοχή προς εσένα;
Ρωτάω διότι αν ισχύει η πρώτη περίπτωση, μήπως υπάρχει κάτι το οποίο σου διαφεύγει;
Μήπως δεν γνωρίζεις όλο το εύρος των σκέψεων τους;

quote:

---

Ενώ γνωρίζουνε , ότι σκεπτόμενοι και δρώντας με τον προσωπικό ιδιοτελή τρόπο τους , επηρεάζουνε κάποιες ανθρώπινες ψυχές , προς τον δικό τους ιδιοτελή σκοπό και βλέπουμε μάλιστα πολλούς να τον υιοθετούνε , δεν τον αλλάζουνε .
Δεν τον αλλάζουνε διότι , αυτός ο τρόπος τους δίνει την δυνατότητα , να εξουσιάζουνε τις ψυχές των ανθρώπων ,που είναι ακόμη καθαρά συναισθηματικές .

---

Για να "εξουσιάζουν" τα άτομα που είναι κυρίως συναισθηματικά, θα πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να είναι κυρίως νοητικοί τύποι.
Αυτό όμως που σκέφτομαι είναι αν είναι εύκολο να διαχωρίσουμε κάποιες ενέργειες που παρατηρούμε ως ιδιοτελείς ή ανιδιοτελείς.
Δεδομένου ότι η ανθρώπινη φύση μας είναι ατελής, δεν είναι πιθανόν κάποιες ανιδιοτελείς πράξεις των ανθρώπων που παρατηρούμε να υποκρύπτουν - πολύ καλά έστω - κάποιον βαθμό ιδιοτέλειας;
Να επισημάνω προς αποφυγήν παρεξηγήσεων πως δεν αναφέρομαι στην Μητέρα Τερέζα.

In anticipation of my resurrection...

Έλειψα λίγο καιρό κι έτσι πρακτικά είναι αδύνατον να αναφερθώ σε όλα τα ποστ, αναγκαστικά θα κάνω μια επιλογή:

Αγαπητέ μου alfa-omega,

Να ξέρεις ότι σου απευθύνομαι όπως ακριβώς απευθύνομαι στον εαυτό μου. Έγραψες:

quote:

---

Όταν βρισκόμουνα στην αρχή της ατραπού , πέρασα από την διαδικασία αυτήν .

---

Πού πιστεύεις ότι βρίσκεσαι τώρα; Από τα υπόλοιπα συμφραζόμενα θεωρώ ότι η φράση σου ήταν μια άστοχη λεκτική διατύπωση και ότι δεν θεωρείς κάτι ιδιαίτερο για τον εαυτό σου. Επομένως: βήμα πρώτο αφού σου αρέσει να γράφεις, να σκέφτεσαι καλά τι γράφεις.

Το πρώτο βήμα προς την αφηρημένη και αργότερα την ενορατική ή μανταλική σκέψη είναι η εδραίωση συγκροτημένης συγκεκριμένης σκέψης. Γιατί άραγε βιάζεται κανείς πάντα να κατακτήσει τα μεγάλα και τα σπουδαία, χωρίς να έχει κατακτήσει πρώτα τα μικρά και απλά;

Ξέρεις τι σου έγραψε η galazia sfaira; Δεν είχε να κάνει με την ικανοποίηση των αναγκών κατά Maslow, που πολύ σωστά παρέθεσε ο Dying Incubus. Έχει να κάνει με κάτι πραγματικά μικρό και απλό που όλοι μας τείνουμε να παραβλέπουμε. Θέλεις να προσφέρεις στον πλησίον από αγάπη. Όμως:
1) Ξέρεις τι σημαίνει αγάπη και κυρίως ξέρεις πώς να αγαπάς σωστά;
2) Ξέρεις ποιος είναι ο πλησίον στον οποίον επιθυμείς να προσφέρεις; Βλέπεις στον πλησίον σου τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου, τους γονείς σου, τους άλλους συγγενείς σου, τους φίλους σου; Ή χάνεσαι σε ένα συναίσθημα που δεν έχει στόχο, συγκεκριμένη ευρύτητα και οι άκρες του διεισδύουν σε άγνωστες περιοχές;
3) Ξέρεις ποιος είσαι εσύ και ποιες είναι οι δικές σου ανάγκες; Πόσες από αυτές βλέπεις να ικανοποιούνται μέσα από αυτή την προσπάθεια;

Κάπως έτσι ελέγχει κανείς τον εαυτό του. Και το σημείο 3) μας οδηγεί στην επισήμανση της Gretel. Καλή μου, για μένα πολύ σωστά κάνεις και φοβάσαι την αναγνώριση, διαφωνώ δηλαδή με τη θέση της nst σ’αυτό. Να τη φοβάσαι. Το μπράβο των άλλων πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να το αντιμετωπίζεις με μεγαλύτερη επιφύλαξη απ’ ό,τι τη μομφή τους, γιατί είναι εχθρός της ταπεινοφροσύνης και τροφή για το ζώο που λέγεται εγωισμός.

Ρώτησες, αγαπητέ μου alfa-omega, ποιες είναι οι ατομικές μας ανάγκες. Θα σου πω τις δικές μου. Έχω ανάγκη να μην παίρνουν τα μυαλά μου αέρα και να ξέρω ότι έχω δύο πόδια που πατούν στη γη για να τα αγαπώ κι αυτά όσο αγαπώ τις συναρπαστικές ιδέες του νου που μου δίνουν την αίσθηση της πτήσης. Έχω ανάγκη να είμαι καλή μητέρα, καλή σύζυγος, καλή κόρη, καλή φίλη, καλή συνάδελφος, γενικά καλή συνοδοιπόρος (δεν σημαίνει πάντα ευχάριστη). Έχω ανάγκη να δραπετεύσω από τη σφαίρα της άστοχης γενικότητας και να γίνω συγκεκριμένη – ως προς τον αυτοπροσδιορισμό μου, των προσδιορισμό της σχέσης μου με τους άλλους, με τον Θεό και τον κόσμο ως ευρύτερη έννοια. Έχω ανάγκη να κάνω ειρήνη με τον εαυτό μου, να είμαι ευγενική, να προάγω το ωραίο, το καλό και το αγαθό, πατώντας πρώτα γερά στη γη και όχι παραπαίοντας χωρίς να ξέρω πού πηγαίνω. Έχω ανάγκη να έχω ανάγκη όσο γίνεται πιο λίγα, για να μπορέσω να είμαι κάποτε ελεύθερη. Κι έχοντας γράψει όλα αυτά, ξέρεις τι βλέπω; Ότι είμαι ακόμη δέσμια του εγώ μου, άρα αναπόδραστα στην αρχή του ο,τιδήποτε. Όλες αυτές οι ανάγκες, ακόμη και η τελευταία, προέρχονται από το εγώ που με βάζει να ψάχνω και να προσπαθώ και όχι από τη σύνδεση με τον ανώτερο εαυτό μου που θα μου υπαγόρευε απλά ΝΑ ΕΙΜΑΙ.

Σε ευχαριστώ, τέλος, για την αφιέρωση, αλλά έζησα αρκετά χρόνια με μύθους και παραμύθια. Τώρα θέλω μόνο να περπατήσω τον δρόμο μου.

Καλημέρα σε όλους, με αγάπη,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

Βρήκα αυτό στο διαδύκτιο και μου άρεσε ..αντι για τις καταθέσεις το τοποθετώ εδω..

Ειμαι αυτο που ειμαι.
Σ’ ολο τον κοσμο δεν υπαρχει κανεις ακριβως ομοιος με μενα.
Υπαρχουν ανθρωποι που μου μοιαζουν σε ωρισμενα σημεια , μα στο συνολο κανενας δεν μου μοιαζει ακριβως.
Γι’ αυτο καθε τι που προερχεται απο μενα ειναι αυθεντικα δικο μου , γιατι εγω μονος μου το διαλεξα .
Μου ανηκει καθε τι που εχει σχεση με μενα :
το σωμα μου και καθε τι που κανει,
το μυαλο μου με ολες τις εικονες που αποτυπωνουν τα αισθηματα μου,οποια και αν ειναι,θυμος,χαρα,αγαπη,
απογοητευση η ενθουσιασμος,
το στομα μου κι ολα τα λογια που βγαινουν απο αυτο,γλυκα,ευγενικα η αποτομα,σωστα η λανθασμενα
η φωνη μου σιγανη η δυνατη,
και ολες μου οι πραξεις ειτε απευθυνονται σε αλλους ειτε σε μενα.
Μου ανηκουν οι φαντασιες μου,τα ονειρα μου,οι ελπιδες,οι φοβοι μου.
Μου ανηκουν ολοι μου οι θριαμβοι και οι επιτυχιες,ολες μου οι αποτυχιες και τα λαθη μου.
Κι αφου μου ανηκει καθε τι δικο μου,μπορω να γνωρισω βαθεια τον εαυτο μου και να τον αγαπησω.
Κι ετσι θα καταφερω ωστε μερος του εαυτου μου να δουλευει γα το καλο μου.
Ξερω πως υπαρχουν κομματια του εαυτου μου που ειναι ακατανοητα και αλλα που δεν τα ξερω καθολου.
Μα εφ’ οσον νοιωθω φιλικα και αγαπω τον εαυτον μου,μπορω με ελπιδα και θαρρος να προσπαθησω να
καταλαβω και να μαθω περισσοτερα για τον εαυτον μου.
Το πως φαινομαι ,οτι λεω και οτι κανω σε μια δεδομενη στιγμη ειναι αυθεντικα δικο μου και δειχνει σε τι σημειο
βρισκομαι τη στιγμη εκεινη.
Καμμια φορα οταν κοιταζω μετα τι εκανα,τι ειπα πως σκεφτηκα και πως αισθανθηκα,βλεπω σημεια που δεν μου ταιριαζουν.
Μα μπορω στο μελλον να κρατησω οτι ταιριαζει,ν’αφησω αυτα που δεν μου ταιριαζουν και να ανακαλυψω κατι
καινουργιο γι’ αυτο που δεν ταιριαζει.
Μπορω να βλεπω,ν’ακουω,να αισθανομαι,να σκεπτομαι,να μιλω και να ενεργω.
Εχω καθε τι που χρειαζεται για να επιζησω να ειμαι δημιουργικος και να νοιωσω κοντα με τους αλλους ανθρωπους.
Μπορω να δωσω νοημα και να βαλω σε ταξη μεσα μου τον κοσμο που με περιτριγυριζει ανθρωπους και αντικειμενα.
Ειμαι ο καπετανιος του εαυτου μου.
Ειμαι αυτος που ειμαι και ειμαι μια χαρα.

Virginia Satir

Εσένα διαισθάνθηκα περισσότερο εκείνη την συγκεκριμένη στιγμή φίλε μου .
Δεν γνωρίζω ακόμη , τι ήταν αυτό που με ώθησε .
Ίσως να έχουμε κάποια κοινά σημεία , τα οποία βλέπουμε από διαφορετική οπτική γωνία ?
Διαβάζοντας , όμως και το τελευταίο μήνυμα της nst ,συνειδητοποίησα ότι ο καθένας μας έχει το δικό του εγώ , τις δικές του σκέψεις και ότι για να ενωθούνε αυτά , θα πρέπει να έχουμε όλοι μας , την ίδια αντίληψη για τον ανώτερο εαυτό μας .

Unseen :
Ξέρεις τι σου έγραψε η galazia sfaira; Δεν είχε να κάνει με την ικανοποίηση των αναγκών κατά Maslow, που πολύ σωστά παρέθεσε ο Dying Incubus. Έχει να κάνει με κάτι πραγματικά μικρό και απλό που όλοι μας τείνουμε να παραβλέπουμε. Θέλεις να προσφέρεις στον πλησίον από αγάπη. Όμως:
1) Ξέρεις τι σημαίνει αγάπη και κυρίως ξέρεις πώς να αγαπάς σωστά;
2) Ξέρεις ποιος είναι ο πλησίον στον οποίον επιθυμείς να προσφέρεις; Βλέπεις στον πλησίον σου τη γυναίκα σου και τα παιδιά σου, τους γονείς σου, τους άλλους συγγενείς σου, τους φίλους σου; Ή χάνεσαι σε ένα συναίσθημα που δεν έχει στόχο, συγκεκριμένη ευρύτητα και οι άκρες του διεισδύουν σε άγνωστες περιοχές;
3) Ξέρεις ποιος είσαι εσύ και ποιες είναι οι δικές σου ανάγκες; Πόσες από αυτές βλέπεις να ικανοποιούνται μέσα από αυτή την προσπάθεια;

Ας τοποθετηθούμε σε αυτά τα βασανιστικά ( υπό την καλή έννοια ) ερωτήματα .
Προσωπικά θα ήθελα να δω ,σε ποια σημεία διαφοροποιούμαστε και μετά να αναζητήσουμε τα αίτια .

1) Ξέρεις τι σημαίνει αγάπη και κυρίως ξέρεις πώς να αγαπάς σωστά;
Αγάπη για εμένα σημαίνει η ενοποίηση μου με τα πάντα .

2) Ξέρεις ποιος είναι ο πλησίον στον οποίον επιθυμείς να προσφέρεις;
Όλοι οι συνάνθρωποί μου .

Δεν θέλω να απαντήσεις σε μένα αυτές τις ερωτήσεις. Είναι για να τις απαντήσει καθένας μας στον εαυτό του.

Κι εγώ παρορμούμαι από το συγκινησιακό πεδίο. Μολονότι έχω μια νοητική προσέγγιση, υπάρχει κάτι (που ξέρω τι είναι, αλλά δεν υπάρχει λόγος να το αναφέρω, έχω αναφέρει ήδη πολλά) στα γραφόμενά σου που μου... πατάει ένα κουμπί και σου απαντώ έτσι. Επίσης, το γεγονός ότι παρορμητικά σε σύστησα σε μια ομάδα ανθρώπων τους οποίους σέβομαι και αγαπώ ιδιαίτερα, με έκανε να αισθάνομαι κάπως υπεύθυνη για σένα, γι'αυτό και το... στρίμωγμα.

Μέσα από την ατέλειά μου, σου στέλνω την αγάπη μου και εύχομαι μια όμορφη μέρα σε σένα και όλους,
Unseen

Στον κόσμο του Πνεύματος είμαστε πάντα στην αρχή.

<<Ή χάνεσαι σε ένα συναίσθημα που δεν έχει στόχο, συγκεκριμένη ευρύτητα και οι άκρες του διεισδύουν σε άγνωστες περιοχές>>

Η κατάσταση ευφορίας και δύναμης στην οποία βρισκόμαστε πολλές φορές με την βοήθεια...αυτής της ασχολίας μπορεί να μας εκτρέψει κάποιες φορές απο τον βασικό σκοπό μας. Θεωρω οτι ούτε να αγαπάμε γνωρίζουμε προς το παρόν, ούτε τις ανάγκες των άλλων είμαστε σε θέση να ξέρουμε με ακρίβεια. Μιλάμε για την ανάγκη που είναι ουσιαστική η για μια επιθυμία του ανθρώπου που απλώς θέλει να πραγματοποιηθεί?
Επίσης είναι σίγουρος ο διαχωρισμός ?
Προφανώς μέσα απο τις πράξεις μας θέλουμε να κάνουμε καλό αλλά πόσες φορές το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο επειδή δεν προβλέψαμε παράγοντες που αγνοούμε.
Ενα συνήθες παράδειγμα...
Συχνά ακούμε να μας διηγούνται ενα γεγονός και σπεύδουμε να εκφράσουμε άποψη, την οπόία και υποστηρίζουμε και μάλιστα με βεβαιότητα σαν ειδήμονες...
Η λέξεις θα εχουν βρεί τον στόχο τους αλλά δεν είναι πάντα οι σωστές διότι απαντάμε στο τι θα κάναμε εμείς με την δική μας ιστορία και το δικό μας υπόβαθρο....και εχουμε την εντύπωση οτι βοηθήσαμε...

Θα ήθελα να ρωτήσω επάνω σε ένα σημείο που με μπερδέυει μονίμως..

quote:

---

Κι εγώ παρορμούμαι από το συγκινησιακό πεδίο. Μολονότι έχω μια νοητική προσέγγιση,

---

quote:

---

Αν δεχθούμε οτι ο ανώτερος εαυτός μας είναι μια σταγόνα στην θάλασσα της κοσμικής ψυχής, τότε είναι ο ιδιος σε όλους εκ του γεγονότος. Δεν μπορεί να είναι αλλιώς. Τωρα τίθεται το ερώτημα, του αν αυτή η σταγόνα εχει αυτοσυνείδηση μετα τον αποχωρισμό της απο την προσωπικότητα η το υλικό πεδίο...
Όπότε αν ο καθένας μας καταφέρει και φέρει σε τάξη τις σκέψεις , τις επιθυμίες και τις πράξεις του , πράγμα που προϋποθέτει αυτό που λέμε ανώτερο εαυτό, τότε εναρμονιζόμαστε και μεταξύ μας.

---

Εσύ στο συγκεκριμένο σημείο μιλάς για κάτι πολύ ΠΕΡΑ από τον ανώτερο εαυτό μας. Μετά την πόρτα που περιμένει ο Βούδας. Νιρβανική κατάσταση.

Η επικοινωνία με τον ανώτερο εαυτό μας με το ΑΤΟΜΟ-ΑΤΜΑ που είναι πάνω από την προσωρινή προσωπικότητά μας και είναι αθάνατη τριάδα, είναι ατομικό για τον καθένα μας.

Είναι το ανώτερο ΕΓΩ μας. Αλλά είναι ατομικό. Μόνο όταν περάσουμε να λειτουργούμε μόνο με αυτό το μέρος του πνεύματος μας και ξεπεράσουμε τη σαμσάρα, θα πάμε σε επίπεδο ένωσης με το όλο και να γίνουμε σταγόνα στη θάλασσα της κοσμικής ψυχής.

Πρωτίστως λοιπόν προέχει η επικοινωνία με τον Ανώτερο Εαυτό.

"ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΦΩΣ"

Ήθελα με αυτόν τον τρόπο, να συγκρίνω την δική του , με την δική μου απάντηση .
(είναι αυτός που έκανε το αστρικό ταξίδι ,που ανέφερα σε προηγούμενο μυνημά μου )

Μου απάντησε , ότι αυτή η ενασχόλησή του , του δίνει ψυχική ηρεμία .

Αυτή είναι και η απάντηση, που δίνω εγώ προσωπικά στον εαυτό μου .
Η ενασχόλησή μου , με την αναζήτηση του ανώτερου εαυτού , με ηρεμεί .

Είμαι σίγουρος , ότι αν είχα πάψει να τον αναζητώ , δεν θα είχα τόσο καλή ψυχολογία .

ΑΥΤΟ που διαπίστωσα προσωπικά είναι ,ότι όσο περισσότερο ,σκέφτομαι και προσπαθώ να πράξω σύμφωνα με την αντίληψή μου , για τον ανώτερο εαυτό , η ψυχολογία μου , μένει σταθερά σε πολύ υψηλό επίπεδο .

Με βοηθάνε σημαντικά προς αυτό και οι δικές σας αναζητήσεις .

Διάβασα πρόσφατα κάποιες σκέψεις σας και παρότι είχα κάποια προσωπικά προβλήματα , ο ενθουσιασμός που μου έδωσαν ήταν τόσο δυνατός , ώστε να με κρατήσουνε ευδιάθετο , για όλη την ημέρα .

Τον ρώτησα ( τον συνάδελφο ) αν θα ήτανε καλό να βρει κάποιος τον ανώτερο εαυτό του και να ταυτιστεί μαζί του σε τέτοιο σημείο ,ώστε να πράττει το θέλημά του .

Μου απάντησε , ότι αυτό δεν θα ήτανε καλό και εγώ απόρησα .
Γιατί τον ρώτησα , δεν θα ήτανε καλό ;;;

Διότι θα χάναμε την άγνοιά μας ,μου απάντησε .

Μα αυτό δεν θα ήτανε καλό ,αφού θα γνωρίζαμε τι πρέπει να κάνουμε ;;;

Μου είπε , ότι με το να γνωρίζεις αυτό που πρέπει να κάνεις ,χάνεται η ομορφιά και η μαγεία της στιγμής .
Με άλλα λόγια ότι θα ήτανε βαρετό .

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΝΑ ΕΙΧΑΜΕ ΦΤΑΣΕΙ (εμείς εδώ ) ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΒΑΘΜΟ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ , ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΝΑΖΗΤΑΜΕ .

Τώρα που ο καθένας μας , έχει διαφορετική ( διαφοροποιημένη ) αντίληψη, δεν μας κάνει να προσπαθούμε να φτάσουμε , σε μία .

Και αυτή η προσπάθεια , δεν επιδρά σε όλους μας θετικά ?

Το ότι συνεχίζουμε την προσπάθεια , δεν δείχνει ότι αγαπάμε τον ανώτερο εαυτό ?
Προσωπικά έτσι το αντιλαμβάνομαι .

Το μήνυμα που ακολουθεί , το είχα συντάξει εδώ και μερικές μέρες .
Επειδή όμως , έχει προσωπικά στοιχεία , δεν θεώρησα καλό να το δημοσιεύσω .
Αναθεώρησα αυτήν την άποψή μου και το δημοσιεύω με την ελπίδα , ότι ίσως να φανεί σε κάποιους χρήσιμο .

Νοστάλγησα το παρελθόν και έτσι σκέφτηκα , να μπω στα αρχεία της μνήμης μου και να ξεφυλλίσω μερικές σελίδες από την ζωή , με την ευχή να βρω κάποιες ιδιαίτερες στιγμές , που ξεχωρίσανε από τις άλλες .
Αυτή η αναζήτηση , μου φάνηκε στην αρχή μάταια .
Όμως συνέχισα να ξεφυλλίζω με την ελπίδα ,ότι θα βρω κάτι .

Θυμήθηκα την ημέρα , που γεννήθηκε το πρώτο παιδί μου .
Ήμουνα σε ένα νοσοκομείο στο Μόναχο της Γερμανίας .
Ο υιός μου γεννήθηκε με την καισαρική μέθοδο .
Εγώ περίμενα με αγωνία , έξω από το χειρουργείο .
Ενώ έκανα βόλτες , πάνα κάτω ,κάτω πάνω , ακούω μία φωνή να μου λέει :
Δεν θα έρθετε να δείτε τον νεογέννητο υιό σας ?
Έστρεψα το βλέμμα προς την κατεύθυνση ,από όπου άκουσα την φωνή .
Είδα μία νοσοκόμα να κρατάει στα χέρια της , μία κουβέρτα που περιείχε κάτι πολύτιμο, γιατί αντανακλούσε στο πρόσωπό της , ένα πανέμορφο γέλιο .
Πλησίασα και είδα ένα μικρό πλασματάκι .
Δεν θα το πάρετε αγκαλιά με ρώτησε η νοσοκόμα ?
Ήμουνα αρκετά αμήχανος .
Αργά κίνησα τα χέρια μου , για να το δεχτώ .
Κοιτούσα αυτό το αγγελούδι και δεν χόρταινα την μαγική εικόνα , που αντίκριζα .
Άρχισα να περπατάω πάλι, πάνω κάτω ,κάτω πάνω , δίχως να με νοιάζει για τίποτε άλλο , παρά μονάχα για το βρέφος , που προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω αν ανήκε σε εμένα .
Η νοσοκόμα χαμογελούσε ευγενικά, δίχως να ακούγεται ο ήχος .
Μείναμε εγώ και ο γιος μου μόνοι μας .
Δεν κατάλαβα πως και πόσος χρόνος πέρασε , γιατί ήμουνα μαγεμένος από την εικόνα που αντίκριζα .
Ήρθε πάλι, η νοσοκόμα και με ρώτησε αν θέλω να δω την σύζυγο μου .
Της έδωσα το παιδί και ξεκίνησα να την δω, χαμένος ακόμη στην μαγεία της εικόνας του μικρού μου αγγέλου .
Αυτήν την εικόνα δεν θα την ξεχάσω ποτέ , γιατί επηρέασε θετικά τον τρόπο της ζωής μου .

Συνέχισα να ξεφυλλίζω το βιβλίο της ζωής μου .
Βρέθηκα ξανά , σε έναν γνωστό τόπο .
Ήμουνα μαζί με έναν βιετναμέζο , ο οποίος εκείνη την στιγμή , κοιτούσε το χέρι μου, για να μελετήσει την γραμμή της ζωής μου .
Για μια στιγμή με κοίταξε με απορία .
Απόρησα και εγώ και τον ρώτησα , γιατί σταμάτησε να μελετάει .
Μου είπε :
Η γραμμή της ζωής σου, είναι αρκετά μικρή.
Αλλά το παράξενο στο χέρι σου , είναι ότι έχεις δύο γραμμές .
Η μία τελειώνει στον μέσω περίπου , που αντιστοιχεί σε 30 με 40 χρόνια .
Η άλλη ξεκινάει από το μέσω και πηγαίνει πολύ βαθιά στον χρόνο .

Ωραία τι σημαίνουνε όλα αυτά , τον ρώτησα .

Σημαίνουνε , ότι θα αλλάξει η ζωή σου όλη μετά τα 30 με 40 χρόνια σου , δηλαδή ότι θα ζήσεις δύο ζωές .
Δεν έδωσα μεγάλη σημασία στα λόγια του .
Τώρα παρατηρώντας την ζωή μου αυτή και συγκρίνοντας την με την παλιά ,ανακαλύπτω με έκπληξη, ότι ο βιετναμέζος φίλος μου , είχε απόλυτο δίκαιο .

Ξεφύλλισα ακόμη λίγο.
Βρέθηκα σε μία ηλικία μεταξύ 6 και εφτά χρονών .
Πετούσα από το σπίτι μου , προς την κοιλάδα που απλώνεται σε μήκος 5 χιλιομέτρων , μέχρι να συναντήσει τον ποταμό Στρυμόνα .
Ενώ ήτανε όνειρα τα οποία έβλεπα τακτικά , μπορούσα να θυμηθώ όλες τις λεπτομέρειες αυτών των ονείρων μου .
Λες και είχε κολλήσει η βελόνα , έβλεπα ξανά και ξανά στον ύπνο μου , ότι πετούσα από το σπίτι μου , διασχίζοντας την κοιλάδα .
Πολύ αργότερα συνειδητοποίησα , ότι ήτανε συνειδητό όνειρο, που επαναλαμβανότανε για να μου δείξει κάτι το οποίο βρισκότανε στο μέλλον .

Εύχομαι σε όλους , που δεν τους πιάνει απόψε ο ύπνος (όπως εμένα )ένα καλό βράδυ .

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr