quote:

---

Αγαπητέ ΚΗΦΕΑ :

Την αναζήτηση του άλλου περιβάλλοντος την νοείς μεταφορικά , η έμπρακτα .

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά .

quote:

---

Για να έχουμε υγεία και δύναμη ίσως μας χρειασθεί ένα νέο περιβάλλον . Και είναι οπωσδήποτε μια παρηγοριά το να σκεπτόμαστε ότι , ενώ αδυνατούμε να αλλάξουμε την κληρονομικότητά μας μπορούμε να αλλάξουμε την κατάστασή μας .
Κηφεύς

---

quote:

---

Μου επιτρέπεις να σε ρωτήσω σε τι περιβάλλον ζεις εσύ αγαπητέ Κηφέα ?

---

Η μόνη διάκριση , την οποία δέχεται και η φύση και η ιστορία , είναι εκείνη μεταξύ θετικών και αρνητικών , ισχυρών και ασθενών χαρακτήρων .

Διατυπώνουμε αναρίθμητα ιδεώδη σχήματα , με βάση την ιδέα του καλού και της καλοσύνης , και η πραγματικότητα τα ανατρέπει , αποδεικνύοντας ότι το κριτήριο είναι η δύναμη .

Υπάρχουν βεβαίως άτομα , στα οποία οι θετικές παρορμήσεις επικρατούν , στα οποία η τάση είναι να πλησιάζουν , να επιζητούν , να υπερνικούν εμπόδια και να κατακτούν . Ας τα αποκαλέσουμε θετικούς χαρακτήρες .

Και υπάρχουν άλλα άτομα , στα οποία επικρατούν οι αρνητικές παρορμήσεις , στα οποία η γενική τάση είναι να διστάζουν , να υποχωρούν , να επιζητούν ασφάλεια , να υποτάσσονται . Ας τα αποκαλέσουμε αρνητικούς χαρακτήρες .

Κανείς άνθρωπος , άνδρας ή γυναίκα , δεν είναι εξ ολοκλήρου το ένα ή το άλλο .

Αλλά αν θελήσουμε να αντικρύσουμε αυτούς τους αντίθετους τύπους στην ιδεώδη τους πληρότητα , τότε θα έχουμε και τους δυο πόλους , μεταξύ των οποίων κυμαίνεται ο ανθρώπινος χαρακτήρας , και τους τελικούς συντελεστές κάθε προσωπικότητας .

Μπορούμε να περιγράψουμε έναν αρνητικό χαρακτήρα και στη συνέχεια έναν θετικό;

Φιλικά

Κηφεύς

Ο άνθρωπος αυτός τείνει προς την υπανάπτυκτη σωματική κατασκευή . Και μολονότι θαυμάζει κάθε αντίρροπο γνώρισμα , που τον αποζημιώνει , είτε στην φυσιογνωμία του είτε στην διάπλασή του είτε στο πνεύμα του , συναισθάνεται πάντοτε με κάποιο άγχος τη σωματική του κατωτερότητα και υποβλέπει με φθόνο τον υψηλό και ρωμαλέο εργάτη ή επιχειρηματία , ο οποίος περνά μπροστά του ευθυτενής και υπερήφανος για το ανάστημά του και την υγεία του .

Εκείνο του οποίου περισσότερο από κάθε τι άλλο αισθάνεται την ανάγκη ο αρνητικός τύπος είναι η σωματική ρώμη , το σφρίγος , η δύναμη . Δεν έχει αρκετό … αίμα για να είναι ισχυρός .

Παρατηρήστε τον στο τραπέζι . Δεν έχει όρεξη . Λεπτολογεί με το φαγητό και εύκολα το αντιπαθεί . Δεν μπορεί να φάει κρέας χωρίς να σκέπτεται τα σφαγεία και βλέπει το ψάρεμα σαν βαρβαρότητα .

Δεν απολαμβάνει την τροφή του .

Τσιμπά και δοκιμάζει σαν πουλί , που πρώτη φορά βλέπει σκουλήκι .

Φροντίζει σχολαστικά το πλύσιμο των χεριών του και διερωτάται εάν έδωσε αρκετό φιλοδώρημα στον βοηθό του σερβιτόρου .

Βγαίνει από το εστιατόριο σαν να έλπιζε ότι δεν θα τον έβλεπε κανείς και αισθάνεται ότι όλοι τον είδαν .

Όταν συναντήσει κάποιον , τον παρατηρεί φροντίζοντας να μένει ο ίδιος απαρατήρητος , τον κοιτάζει παντού εκτός από τα μάτια και αναμετρά τις δυνάμεις και τις διαθέσεις του άλλου .

Εάν δεχθεί προσβολή ή επίθεση ή βρεθεί μπροστά σε κίνδυνο , τρέμει υπό την επήρεια του αιφνιδιασμού και του φόβου .

Δεν αισθάνεται ενεργή , επιθετική οργή , αλλά κατατρύχεται από εμπαθή θυμό .

Η έξαψή του είναι η μάσκα εκείνου , ο οποίος γνωρίζει ότι θα υποταχθεί .

Αποφεύγει την ευθύνη και την δοκιμασία και προτιμά την γαλήνη της ασφάλειας και το καταφύγιο του σπιτιού του .

Του αρέσει να διαβάζει , μυθιστορήματα περιπετειών και κινδύνων , καθώς και φιλοσοφικά βιβλία που εξαίρουν τη βούληση και τη δύναμη .

Θαυμάζει τον κάου – μπόϋ και τον Σούπερμαν και πιστεύει ότι ο κόσμος θα εμπιστευόταν σ’αυτόν τις τύχες του εάν είχε φρόνηση .

Εάν πετύχει σε κάτι , το αποδίδει στην αξία του .

Εάν αποτύχει , «δεν φταίει» αυτός . Φταίει το περιβάλλον (δηλαδή οι άλλοι) ή η κυβέρνηση ή τα … ζώδια των αστερισμών .

Φιλικά

Κηφεύς

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

Ο αρνητικός χαρακτήρας είναι απαισιόδοξος ως προς το μέλλον του κόσμου και αισιόδοξος ως προς τον εαυτό του .

Παρ’όλ’αυτά , μπορεί να είναι μέγας , χάρις σ’αυτήν ταύτη την δύναμη της αχαλίνωτης φαντασίας που διαθέτει .

Ανεμπόδιστος από σωματική δραστηριότητα ή από αντικειμενική παρατήρηση , η φαντασία του είναι ελεύθερη να πλανάται στις υψηλές σφαίρες της μεταφυσικής και της πίστης .

Και , από τις αόρατες αυτές περιοχές , εάν είναι ικανός να επιβάλλει στον εαυτό του μιας ώρας υπομονετικό μόχθο κατά διαστήματα , μπορεί να αντλεί ιδεώδη πρότυπα ωραιότητας ή ιδεαλιστικά φιλοσοφικά συστήματα ή νέες μορφές στην λογοτεχνία και τις καλές τέχνες .

Σε έναν άνθρωπο του τύπου αυτού , τα ένστικτα της σωματικής δράσης είναι ελάχιστα και ασθενή .

Δεν επιδίδεται σε παιχνίδια και σπορ , παρά μόνο σε όσα κυριαρχεί η σκέψη και ο λόγος . Ευφυολογεί π.χ. , αλλά δεν κολυμπάει .

Αφού η υποχώρηση και η απραξία είναι τα βασικά του στοιχεία , αποφεύγει τις σκληρές όψεις της πραγματικότητας και τα επαχθή καθήκοντα της ζωής και κλείνεται σ’ένα κόσμο ονειροπολήσεων , όπου σημειώνει πολλές επιτυχίες .

Η δειλία του γίνεται τώρα μια μυστικοπαθής μονήρης ζωή .

Είναι κοινωνικός , υπό την έννοια ότι αντιδρά κατά της μοναξιάς του με ζωηρή προθυμία συναναστροφής με ένα στενό και εκλεκτό κύκλο .

Όταν βρίσκει κάποιον πρόθυμο να τον ακούσει , βρίσκεται στον παράδεισο .

Και είναι επίσης κοινωνικός από την άποψη ότι θέλει διακαώς την δημόσια αναγνώρισή του .

Υποτάσσεται εύκολα στις συμβατικότητες και , ενώ του λείπει το αριστοκρατικό αίσθημα τιμής , διαθέτει μέχρις ενός μεγάλου βαθμού μια δημοκρατική συνείδηση , που απηχεί πιστά τα ήθη της ομάδας .

Επί πλέον είναι πράος και τρυφερός , γνωρίζει να ευγνωμονεί και να είναι πιστός και να σέβεται .

Δεν υπάρχει σκληρότητα σ’αυτόν και είναι ελάχιστα βάναυσος και τραχύς . Είναι ανίκανος , όμως , για κακουργήματα .

Με τις τάσεις αυτές , είναι αδύναμος προ παντός διότι οι τάσεις του δεν είναι συντονισμένες και δεν κατευθύνονται από ένα σκοπό ο οποίος να διέπει και ενοποιεί την ζωή του .

Ποτέ δεν έχει ανάπαυλα , ενώ διαρκώς επιζητεί την ανάπαυση .

Μετακινείται διαρκώς ανικανοποίητος από ένα σχέδιο σε άλλο και από τόπο σε τόπο .

Είναι ένα πλοίο που ποτέ δεν πιάνει λιμάνι , ενώ το φορτίο του σαπίζει .

Είναι ανίκανος για την ζωή των κανονισμών ή για οικονομική επιχείρηση .

Και μολονότι κατά καιρούς φαίνεται σπασμωδικά πολυάσχολος , του είναι αδύνατον να επιμείνει σε ένα καθορισμένο σκοπό σε πείσμα της μονοτονίας , της αντιπάθειάς του ή της έλλειψης των μέσων .

Εκδηλώνει ζωηρότητα στις προθέσεις του αλλά δείχνει χαλαρότητα στην εφαρμογή .

Παρασύρεται σε εκρήξεις πάθους , οι οποίες διεγείρουν μέσα του δυνάμεις , αλλά εξαντλείται γρήγορα και υποτάσσεται σε μια χαώδη κατάσταση .

Έχει αναρίθμητες επιθυμίες , αλλά καθόλου θέληση .

Τέλος στον έρωτα πολιορκείται μάλλον παρά πολιορκεί . Ακόμη και όταν φαίνεται να παίρνει πρωτοβουλία , να πολιορκεί και να κατακτά , η γυναίκα είναι εκείνη που προετοιμάζει τα πράγματα για λογαριασμό του με την ευστροφία πολιτικού .

Στην πραγματικότητα , αυτός ο ίδιος ντρέπεται κάπως για την νίκη του και κοκκινίζει όταν την σκέπτεται .

Αλλά αποδέχεται την μοίρα του , γίνεται πιστός και εργατικός σύζυγος , αποκτάει όσα παιδιά του φέρει η τύχη και αναλώνεται με πάθος για χάρη τους .

Πεθαίνει πρόωρα , με την ψυχή πλημμυρισμένη από πικρία και από ένα αίσθημα ματαιότητας και με τη σκέψη ότι θα ήταν ίσως καλύτερα να μην είχε ποτέ γεννηθεί .

Φιλικά

Κηφεύς

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

Ο άνθρωπος αυτός είναι θετικός με όλη τη σημασία της λέξης.

Έχει υγεία και σφρίγος , είναι αρκετά πλούσιος σε σάρκα και αίμα , για να βλέπει τον κόσμο στα μάτια .

Όταν σας κοιτάζει , σας αντικρίζει κατά πρόσωπο . Αλλά δεν κοιτάζει εσάς . Είναι απορροφημένος στις υποθέσεις του , εντατικά προσηλωμένος στον τελικό σκοπό του . Ενδιαφέρεται λιγότερο για πρόσωπα και περισσότερο για σκοπούς .

Όλες οι τάσεις προσπέλασης είναι ισχυρές σ’αυτόν .

Τρώγει με όρεξη και χωρίς τύπους . Πολλά πιάτα πρέπει να θυσιασθούν για να χορτάσει . Αυτή η φυσική του κλίση στο να συγκεντρώνει και καταβροχθίζει την πανίδα και την χλωρίδα της χώρας του εξελίσσεται σε γενικό πάθος κτήσης και κατοχής .

Σύνθημά του είναι «να έχεις και να κρατείς» . Και επειδή έχει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και περισσότερες επιτυχίες από τον αρνητικό τύπο , θεωρεί κάθε σύγχρονο έθνος αντίγραφο του εαυτού του – αρπακτικό και κτητικό όπως αυτός .

Παραμένει σ’αυτόν πολύ από το πρωτόγονο φιλόμαχο πνεύμα , μετριασμένο και μεταμφιεσμένο , αλλά εξ ίσου θετικό όσο ήταν όταν ακόμη κράδαινε το ακόντιο .

Αυτό το φιλόμαχο είναι που δίνει δυναμισμό στις επιδιώξεις του .

Σ’αυτόν , οι επιθυμίες δεν είναι δειλές βλέψεις , είναι ακατανίκητες ροπές . Προς χάρη τους αναλαμβάνει ευθύνες , αντιμετωπίζει κινδύνους , καταβάλλει κόπους . Έχει περισσότερο θάρρος παρά αρετή και λιγότερη συνείδηση παρά υπεροψία .

Έχει μεγάλες φιλοδοξίες . Περιφρονεί τα όρια και δυσπιστεί στην ταπεινοφροσύνη .

Όταν συναντήσει κάποιον ισχυρότερο και αποφασιστικότερο από αυτόν , η τάση του δεν είναι να υποταχθεί , αλλά να τον τιμήσει με την άμιλλα και την αναμέτρηση . Όταν χάνει , χάνει μετά από αγώνα μέχρις εξαντλήσεως .

Έχει μεγάλη περιέργεια . Όλες οι διαδικασίες τον ευχαριστούν και ο νους του γοητεύεται από τα παράδοξα και τα νέα πράγματα . Αλλά δεν έχει διάθεση για θεωρίες .

Η σκέψη του κατευθύνεται με άκαμπτη αμεσότητα προς την δράση και τον σκοπό .

Αδυνατεί να εννοήσει γιατί πρέπει ο άνθρωπος να σκοτίζεται με ανώτερα μαθηματικά ή με ποίηση ή με ζωγραφική ή με φιλοσοφία . Εάν είναι φιλόσοφος , επιδίδεται με τον ίδιο ζήλο σε οικονομικές υποθέσεις όπως και στην σκέψη .

Είναι ένας Σενέκας μάλλον παρά ένας Αριστοτέλης, ένας Βάκωνας παρά ένας Μπέρκλεϋ, ένας Βολταίρος παρά ένας Κάντ.

Φιλικά

Κηφεύς

Αγαπά την θορυβώδη ζωή και δεν ευχαριστιέται από την απλότητα και γαλήνη της ζωής της υπαίθρου .

Είναι δεσποτικός και του αρέσει να βλέπει τους ανθρώπους σαν πέτρες , με τις οποίες μπορεί να κτίζει ό,τι του έλθει στο μυαλό . Και πιστεύει ότι οι άνθρωποι βρίσκουν ιδιαίτερη ευχαρίστηση στο να καθοδηγούνται από αυτόν .

Είναι , επίσης , γεμάτος βεβαιότητα , αυτοπεποίθηση και ευθυμία .

Η δραστηριότητά του δίνει υγεία και δεν του αφήνει καιρό για σκέψεις ή κατήφεια .

Απολαμβάνει την ζωή , όσο και αν είναι κακή , και δεν απασχολεί πολύ τη σκέψη του το μέλλον ή το παρελθόν .

Είναι σκεπτικιστής , έναντι των ουτοπιών και κατά των ριζοσπαστών . Απεχθάνεται τους ιδεολόγους – όλους όσους εκφωνούν λόγους , αρθρογραφούν και διευθετούν τις διεθνείς υποθέσεις από το ύψος του εξώστη τους .

Παρόλα αυτά , σε μερικές ενσαρκώσεις του είναι άνθρωπος των ιδεών : Όχι ποιητής ούτε ζωγράφος ούτε θεωρητικός φιλόσοφος ούτε επιστήμονας που ζει χωμένος ανάμεσα σε δοκιμαστικούς σωλήνες , ή παλιά συγγράμματα . Αλλά εφευρέτης , αρχιτέκτων ικανός να εκπονεί σχέδια πρωτότυπα , μηχανικός με αρκετή τόλμη για να γεφυρώνει μεγάλους ποταμούς με «ποιήματα» χαλύβδινων συστημάτων , γλύπτης που δίνει ζωή στο μάρμαρο , επιστήμονας έτοιμος να σταθεί αντιμέτωπος όλου του κόσμου , υπερασπιζόμενος την δική του νέα αλήθεια .

Αλλά και πάλι , είναι εκατό φορές άνθρωπος της δράσης και μια της σκέψης .

Κατά κανόνα , είναι κοινωνικός άνθρωπος .

Βρίσκεται σε αγαθές σχέσεις με όλους όσους γνωρίζει , εκτός εκείνων που έχουν ιδέες αντικομφορμιστικές (κομφορμιστής : αυτός που προσαρμόζει τη στάση του στις εκάστοτε συνθήκες, που συμβιβάζεται και συμμορφώνεται με τις κυριαρχούσες απόψεις, ακόμα και όταν αυτές έρχονται σε σύγκρουση με τα βαθύτερα πιστεύω του ή με τις επιταγές της συνείδησής του) .

Του αρέσει να μένει στο σπίτι κάποια βράδια , αλλά με την συντροφιά της οικογένειάς του , όχι κλεισμένος στον εαυτό του . Όταν τον εκνευρίζει η γυναίκα του , βγαίνει έξω .

Και όταν οι παρέες με τους φίλους του τον κουράσουν , αφοσιώνεται στην δουλειά του .

Ο ρυθμός της καθημερινής του δραστηριότητας τον προστατεύει από τα «νεύρα» .

Φιλικά

Κηφεύς

Εκείνο που διαθέτει ο θετικός χαρακτήρας πάνω απ’όλα είναι η θέληση .

Όχι «θελήσεις», επιθυμίες, αλλά θέληση , βούληση.

Όχι ένα άτακτο σύμφυρμα φιλοδοξιών και επιδιώξεων , που συγκρούονται μεταξύ τους σε μια ανειρήνευτη εχθρότητα , αλλά ένας ενιαίος σκοπός , μια τάξη και κλιμάκωση σε προοπτική και ιεράρχιση στόχων , που εμφανίζονται σαν μια σύνθεση στον χαρακτήρα του , κατευθυνόμενη από ένα συνεπές και κυρίαρχο σχέδιο δράσης .

Η θέλησή του είναι πειθαρχημένη .

Χαράσσει ένα κύκλο που περικλείει τις υφιστάμενες δυνατότητες και μέσα σ’αυτόν τον κύκλο αναζητεί τα μέσα με όση επιμονή προσηλώνεται και στον σκοπό .

Οι προσπάθειές του αποδίδουν έργο πλήρες , όχι αποσπασματικά αποτελέσματα ή «εντυπώσεις» . Και τον απορροφούν σε τέτοιο βαθμό οι προσπάθειές του , ώστε ποτέ δεν σκέπτεται τι είδους σχόλια μπορεί να προκαλούν .

Είναι ήρεμος .

Δεν μιλάει πολύ .

Δεν αναλίσκει τον εαυτό του σε πράξεις βιαιότητας ή λόγου .

Έχει πάθη , και μεγάλα μάλιστα , αλλά συνθέτουν όλα μαζί ένα πάθος που κατατείνει σε ένα σκοπό και δεν αποτελούν ράκη ψυχικών τάσεων που αναδεύονται μέσα σε ένα ψυχικό χάος .

Γνωρίζει την ηδονή της αυτοκυριαρχίας .

Έχει την δύναμη να αντιστέκεται σε επιτακτικές επιθυμίες και άμεσους ερεθισμούς . Και να οργανώνει αργά και σταθερά τον εαυτό του σε ένα συγκροτημένο σύνολο .

Είναι πλασμένος από υγεία και νοημοσύνη .

Αναλαμβάνει πρωτοβουλία στον έρωτα και κερδίζει την μάχη με μια αμεσότητα και ευστοχία , που τον κάνουν συμπαθή στις γυναίκες .

Παντρεύεται νωρίς , γιατί παίρνει γρήγορα αποφάσεις και προτιμά την προσπέλαση που υπαγορεύει η περιέργεια , παρά την υποχώρηση που υπαγορεύει η επιφύλαξη .

Είναι καλύτερα , σκέπτεται , να φέρει κανείς το βάρος μιας συζύγου και παιδιών , παρά να ζει μόνος και ν’ασχολείται με πλήθος γυναικών .

Αλλά γνωρίζει να συνδυάζει με την δύναμη του χαρακτήρα και την ευγένεια και τρυφερότητα .

Τα παιδιά του όχι μόνο τον αγαπούν , αλλά και τον σέβονται .

Στα γεράματά του ξαναβρίσκει την νεότητά του παίζοντας με τα εγγόνια του .

Ποτέ δεν πεθαίνει αμφιβάλλοντας αν η ζωή του υπήρξε καλή και λυπάται μόνο γιατί εγκαταλείπει το παιχνίδι σε νεώτερους παίκτες .

Φιλικά

Κηφεύς

ενα αλλο ερωτημα μου ειναι εαν πρεπει να "καταπιέζουμε" ή εαν θελεις να "υποτάσουμε" τα χαρακτηριστικά μας ωστε να μη μας "βγει" κατι αρνητικό ή και θετικο υπο συνθηκες, δηλαδη τα παραπανω θα πρεπει να αποτελουν αξονες για την ζωή ή την συμπεριφορα καποιου?

η αποψη μου ειναι οτι τον θετικο και αρνητικο χαρακτηρα μπορουμε να τον δουμε και να τα εξετασουμε μονο μεσα απο την φιλοσοφικη ματιά και κατοπιν συμφωνιας τι οριζει ο καθενας μας θετικο ή αρνητικο. πχ
"Αγαπά την θορυβώδη ζωή και δεν ευχαριστιέται από την απλότητα και γαλήνη της ζωής της υπαίθρου "
εγω θα χαρακτηριζα ΙΣΩΣ ως θετικο ο ανθρωπος να ειναι κοστα στην φυση και η ύπαρξη των πολεων ειναι κατι "περιττο",σε αντιθεση με τον ορισμο , επισης πριν απο 2-3000 χρονια η πόλη δεν ειχε την σημερινη μορφη/βουη και οι πολεις ειχαν μια γαλήνη... και αποτελουσαν μερος της υπαιρθου !!!

ενα αλλο θεμα που με απασχολει ειναι εαν τα θετικα/αρνητικα μου χαρακτηριστικα τα επεκτησα στην πορεια της ζωης μου ή εαν ειναι εμφυτα γιατι στην μεν πρωτη περιπτωση ειναι κατι που μπορω μεχρι ενος σημειου να ελενξω στο δευτερο θα ειναι μαλλον ματαιο και δεν ξερω εαν υπαρχει λογος να κανω και κατι τετοιο !!! επισης υπαρχει και το θεμα κατι που σημερα θεωρουμε ως αρνητικο χαρακτηριστικο σε μερικα χρονια να το κατατασουμε στα θετικα , εκει τι κανουμε ?

κατα την δικη μου αποψη πρεπει να ειμαστε αυθεντικοι και με τα αρνητικα μας και με τα θετικα μας , σημασια ομως εχει να εχουμε ΓΝΩΣΗ για το τι κανουμε... θεωρω μαλιστα λιγο ΡΙΨΟΚΙΝΔΥΝΟ να θελουμε να βαλουμε πινακιδες και να χωρισουμε το μεσα μας σε θετικο και αρνητικο ,θεωρω πως ΟΤΙ κουβαλαει ο καθενας μας ειναι δικο του και ειναι "ουδετερο" δηλαδη ουτε θετικο ουτε αρνητικο , ΑΛΛΑ ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ να το γνωριζουμε , να γνωριζουμε τι ειναι αυτο που μας οριζει!!! το θετικο και αρνητικο προκυπτει ισως μετα την δραση και ισως και εκ του αποτελεσματος !!!!

Ό,τι έχω γράψει είναι προσωπικές μου σκέψεις που έχουν διαμορφωθεί από την μελέτη απόψεων διασήμων ανθρώπων του πνεύματος.

Θα ήθελα να επισημάνω την εννοιολογική διαφορά που υπάρχει μεταξύ του χαρακτήρα και της προσωοικότητας. Αυτό δεν θα το εξετάσουμε εδώ, διότι λόγω της εκτάσεως αυτού του θέματος θα έπρεπε να δημιουργήσουμε νέο topic. Γνώμη μου, είναι ότι η προσωπική συμπεριφορά του ανθρώπου εξαρτάται από τον χαρακτήρα του.

Σας ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σας και θα παρακαλούσα, αν είναι δυνατόν, αυτές μαζί με πιθανές ερωτήσεις να ακολουθούν κάθε μου μήνυμα, για να μην αναγκάζομαι σε γενικόλογες απάντήσεις ή παραπομπές σε παλαιότερα μηνύματα.

Φιλικά

Κηφεύς

Φιλικά

Κηφεύς

Δώσαμε δύο ιδεατά πορτραίτα και διαχωρίσαμε κατά τρόπο σχεδόν μανιχαϊκό τους ανθρώπους σε αδύνατους και ισχυρούς .

Εάν έμεναν έτσι , οι δύο αυτές εικόνες θα αποτελούσαν ακρότητες και θα ήταν άχρηστοι .

Αν όμως τοποθετηθούν η μία δίπλα στην άλλη , μας διευκολύνουν να αναλύσουμε και ίσως να αναδιοργανώσουμε τον εαυτό μας .

Μπορούμε , έως ένα μέτριο βαθμό , να απαλλαγούμε από τις αρνητικές πλευρές και αδυναμίες μας και να προσλάβουμε κάτι από την θετική εκείνη σταθερότητα , που αποτελεί το μυστικό ιδανικό της ψυχής μας ;

Μπορούμε , προσθέτοντας στον εαυτό μας σκέψη , να αυξήσουμε λίγο το ανάστημα του χαρακτήρα μας ;

Συνηθίζεται να δίνεται απάντηση σ’αυτό το ερώτημα με ένα απαισιόδοξο «όχι» .

Ο χαρακτήρας κάθε ανθρώπου , μας λένε , είναι η μοίρα του .

Και , ό,τι είναι κατά τη γέννησή του , αυτό θα παραμείνει και σε όλη του τη ζωή .

Η ανθρώπινη φύση λένε , ποτέ δεν αλλάζει .

Πολύ συχνά δε οι ιδιότητες του χαρακτήρα έχουν τις ρίζες τους στην κατάσταση του σώματος , σε ζητήματα υγείας και ρώμης και οργανικής κατασκευής και λειτουργιών .

Πώς είναι δυνατόν ν’αλλάξουν χαρακτηριστικά με παρόμοια θεμέλια ;

Υπάρχουν δεδομένα , που ρίχνουν πολλή αμφιβολία σ’αυτό το παλιό δόγμα περί του αμετάβλητου του ανθρώπινου χαρακτήρα .

Είναι όμως έτσι ; Ή μήπως υπάρχουν πιθανότητες ριζικής αλλαγής αρνητικών σε θετικούς χαρακτήρες ;

Εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε ορισμένες λεπτές όψεις του ζητήματος και δυσκολιών.

Μερικοί από εμάς δεν θέλομε να αλλάξομε τον χαρακτήρα μας .

Βλέπομε τόσο τέλειο τον εαυτό μας και τόσο συμπαθή τα ελαττώματά μας , ώστε ούτε μας περνά από το νου η σκέψη να επιδιώξουμε μερικές βελτιώσεις στην βασική μας συγκρότηση .

Ανακύπτει επίσης ένα ηθικό πρόβλημα : η θετικότητα του χαρακτήρα δεν συμπίπτει , δεν ταυτίζεται προς την ηθικότητα του χαρακτήρα .

Ένα έθνος , που αποτελείται μόνο από υπερόπτες και ισχυρογνώμονες , θα κινδύνευε να μεταβληθεί σε απέραντο φρενοκομείο , όπου θα βασίλευε ο αμείλικτος ανταγωνισμός και ο διαρκής πόλεμος .

Δεν είναι σκοπός μας , εδώ , να κάνουμε κήρυγμα καλοσύνης και ότι πρέπει να είναι ξένες προς την ηθικολογία οι υποδείξεις μας .

Εάν προς στιγμήν φαίνεται ότι κλίνομε προς την προτίμηση της δύναμης αντί της αρετής , αυτό συμβαίνει διότι και αυτή η ίδια η δύναμη είναι μια ευγενής αρετή .

Και μπορούμε ίσως να είμαστε βέβαιοι , ότι ο καταναγκασμός των περιστάσεων θα δημιουργήσει αρκετό αριθμό ανθρώπων με σκυμμένο το κεφάλι και κλονισμένη θέληση .

ΥΓ.: Το αρχικό κείμενο αυτού του μηνύματος δέχθηκε μερικές τροποποιήσεις, μετά από κάποιες επιτυχείς παρατηρήσεις ορισμένων συνομιλητών μου που έγιναν στα προηγηθέντα μηνύματα, τους οποίους και ευχαριστώ.

Φιλικά

Κηφεύς

Αυτές οι κινητήριες δυνάμεις , που συνιστούν τον χαρακτήρα μας , δεν έχουν κανένα επικεφαλής .

Μεταξύ αυτών των ίδιων κάποια ισχυρότερη τάση είναι εκείνη που θα υποτάξει και θα ενώσει μαζί της τις άλλες . Αυτό ακριβώς είναι η «δύναμη θέλησης» – το ότι μια υπέρτερη επιθυμία επικρατεί τόσο πάνω στις άλλες , ώστε εκείνες να έλκονται από αυτήν και να τιθασεύονται , ώστε να τείνουν μαζί της προς την ίδια κατεύθυνση και τον ίδιο σκοπό .

Εάν δεν μπορούμε να βρούμε έναν κεντρικό ενοποιητικό σκοπό , στον οποίο να θυσιάζουμε κάθε άλλη μας επιθυμία , τότε η ενότητα της εσωτερικής μας συγκρότησης θα είναι ανέφικτη και θα γίνουμε τελικά μια πέτρα στο οικοδόμημα κάποιου άλλου .

Κατά συνέπεια , δεν μας ωφελεί η ανάγνωση βιβλίων που υποδεικνύουν χρυσούς κανόνες διάπλασης του χαρακτήρα , ή της μορφής «Έχετε ισχυρή θέληση ; Ή πώς θα αναπτύξετε … οιανδήποτε διανοητική ικανότητα με την απλή μέθοδο του αυτοϋπνωτισμού» .

Κατά εκατοντάδες κυκλοφορούν αυτού του είδους τα «αριστουργήματα», τα οποία μπορούν να βρίσκουν οι αφελείς σε κάθε πόλη .

Αλλά η «μέθοδος» είναι πολύ πολυπλοκότερη από όσο διαφημίζεται στον παραπάνω τίτλο και απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο .

Είναι η μέθοδος , η τέχνη της ζωής . Η βούληση , η οποία είναι η ενοποιημένη επιθυμία , αποτελεί (όπως απέδειξε ο Σοπενάουερ) την χαρακτηριστική μορφή της αναπτυσσόμενης ζωής.

Φιλικά

Κηφεύς

Η δύναμη και η έκτασή της αυξάνουν τόσο περισσότερο όσο μόνο η ζωή παρέχει σ’αυτήν νέα διαρκώς αντικείμενα προσπάθειας και νέες επιτυχίες .

Εάν θέλομε να είμαστε ισχυροί , οφείλομε πρώτ’απ’όλα να διαλέξουμε τον αντικειμενικό μας σκοπό και να καταστρώσουμε το σχέδιο δράσης μας .

Ο τρόπος προφύλαξης εδώ είναι να αναλαμβάνουμε μόνον ό,τι μπορούμε να πιστεύουμε ότι θα φέρουμε σε πέρας .

Διότι η κάθε αποτυχία θα μας εξασθενεί , ενώ η κάθε επιτυχία θα μας κάνει ισχυρότερους . Η επιτυχία είναι εκείνη που δημιουργεί την επιτυχία .

Με μικρές κατακτήσεις κερδίζομε δύναμη και αυτοπεποίθηση για μεγαλύτερες . Η άσκηση κάνει τη θέληση .

Κατ’αυτόν τον τρόπο όμως είναι πιθανό να γίνει κανείς πολύ επιφυλακτικός και , αποφεύγοντας διαρκώς τις μεγάλες πράξεις , να παραμείνει μικρός για πάντα . Πρέπει να φροντίζουμε ώστε οι μέτριες επιτυχίες να μη μας ικανοποιούν .

Την επομένη του θριάμβου μας , αφού τον γιορτάσουμε για μια μέρα , πρέπει να ρίξομε γύρω μας το βλέμμα και να αναζητήσουμε τον επόμενο και υψηλό στόχο .

Πρέπει να αντιμετωπίζουμε κατά πρόσωπο τον κίνδυνο και την ευθύνη .

Μπορεί βέβαια να μας καταβάλουν , ακόμη και να μας καταστρέψουν .

Εάν ο κίνδυνος και το βάρος της ευθύνης δεν μας σκοτώσουν , θα μας κάνουν δυνατούς και θα μας υψώσουν πιο κοντά στην μεγαλοσύνη και προς τον τελικό μας σκοπό .Ή νίκη ή ήττα .

Μια από τις λιγότερο αναξιόπιστες και ευφάνταστες φάσεις της ψυχανάλυσης μας δίνει εδώ μια ακόμη μαρτυρία της μεταβλητότητας του ανθρώπινου χαρακτήρα και του ανθρώπινου πεπρωμένου .

Στην εμπνευσμένη θεωρία του Άντλερ , η βάση τόσο της μεγαλοφυΐας όσο και της νεύρωσης , κείται σε ορισμένο οργανικό ελάττωμα – σε ορισμένη αδυναμία ή δυσπλασία ενός μέρους του σώματος , της οποίας η αναπόδραστη παρουσία παρακινεί την ψυχή σε ένα αγώνα για την υπερνίκηση της ατέλειας .

Όπως είπε ο Φραγκίσκος Βάκων : «Κάθε άνθρωπος , ο οποίος έχει σαν συμφυές στην προσωπικότητά του κάτι το οποίο προκαλεί περιφρόνηση , φέρει επίσης μέσα του ένα ασίγαστο κίνητρο για αντίδραση , το οποίο τον σώζει και τον προφυλάσσει από τον χλευασμό» .

Έτσι ,ο χωλός Μπάϋρον έμαθε να χορεύει άριστα και προκάλεσε αρκετά σκάνδαλα για να γίνει "ένα «λιοντάρι" της κοινωνίας του .

Ο ψευδός Δημοσθένης έγινε άριστος ρήτορας .

Και ο Μπετόβεν , ενώ είχε χάσει την ακοή του , έδινε με επιμονή την μάχη της κατάκτησης μιας απαράμιλλης μουσικής δημιουργίας .

«Αυτή η συναίσθηση της κατωτερότητάς του που έχει το άτομο» , λέγει ο Άντλερ , «προσφέρει την εσωτερική παρόρμηση για προαγωγή του» .

Οι καταδικασμένοι να μένουν ουραγοί υπήρξαν εκείνοι οι οποίοι προωθήθηκαν στην πρώτη γραμμή και ηγήθηκαν της ανθρωπότητας .

Από την τάξη των εργαζομένων αναδεικνύονται οι μεγάλοι εφευρέτες .

Σε αναρίθμητες περιπτώσεις , καχεκτικά ή μειονεκτικά σώματα υπήρξαν το σκήνωμα και το ορμητήριο μεγάλων πνευμάτων και μεγάλων ψυχών .

Φιλικά

Κηφεύς

quote:

---

Μερικοί από εμάς δεν θέλομε να αλλάξομε τον χαρακτήρα μας .

---

Edited by - makfor on 10/06/2009 10:52:57

Αγαπητοί φίλοι

Όλα όμως αυτά (που αναφέρθηκαν για την Ανάπλαση του Χαρακτήρα) είναι γενικά και τόσο αόριστα όσο είναι , κάθε συμβουλή και υπόδειξη για την επιδίωξη της τελειότητας . Τι ειδικότερα , οφείλει να κάνει κανείς για να πετύχει ηθική και πνευματική δύναμη ;

Πρέπει να επιδιώξουμε υγεία πριν απ’όλα και τότε όλα τα άλλα θα έλθουν μόνα τους ή , εάν μας λείπουν , η έλλειψη τους θα μας στοιχίζει ελάχιστα . Όπως είπε ο Νίτσε , «η πρώτη προϋπόθεση για να είναι κανείς κύριος , είναι να είναι ένα τέλειο ζώο» .

Για το σκοπό αυτό , θα ήταν ανάγκη να διαλέξει κατάλληλους προγόνους . Επειδή αυτό είναι δύσκολο , μπορούμε τουλάχιστον να διαλέξουμε κατάλληλη δίαιτα και κατάλληλες συνήθειες .

Η φύση δεν μας έπλασε για να είμαστε διανοούμενοι , υπάλληλοι , δημοσιογράφοι ή φιλόσοφοι . Μας έπλασε για να κινούμαστε , να σηκώνουμε βάρη , να τρέχομε και να σκαρφαλώνουμε . Μας έπλασε για ένα τρόπο ζωής με τα χέρια και τα πόδια .

Αυτά ως προς τα έξω από εμάς πράγματα . Εντός μας , το πρόβλημα είναι ακόμη δυσκολότερο . Διότι πόση άγρια ερημιά υπάρχει μέσα μας , τι κήπος με ζιζάνια είναι η ψυχή μας ! Πώς θα κρίνομε ποια φυτά πρέπει να καλλιεργήσουμε εδώ και σε ποια να μην επιτρέψουμε να αναπτυχθούν ;

Η πρώτη θεμελιώδης αρχή του χαρακτήρα είναι η ενότητα – το «να είσαι ένα όλον ή να ανήκεις σε ένα όλον», κατά την έκφραση του Γκαίτε .

Και η δεύτερη : Προχώρα εμπρός , μην υποχωρείς .

Αυτή είναι η ορθή οδός της ανέλιξης , από την οποία ο νοήμων άνθρωπος θα επιτρέψει βέβαια στον εαυτό του μερικές παρεκκλίσεις , αλλά όχι αρκετές ώστε να υποκαταστήσουν τον κανόνα.

«Στο παιδί», λέγει ο Νίτσε , «το αίσθημα της καθαριότητας πρέπει να γίνεται πάθος από αυτό , αργότερα , το παιδί θα ανέβει σε ανώτερα στάδια , μέχρις ότου κατακτήσει όλες σχεδόν τις αρετές» .

Την ίδια στάση πρέπει να κρατήσουμε και ως προς την μαχητικότητα και την υπερηφάνεια , η οποία προηγείται της πρώτης .

Διότι είναι αρετές και όχι κακίες . Αν πρέπει να τις κλαδέψουμε , αυτό μόνο για να αναπτυχθούν καλύτερα .

Και δεν εννοώ την εριστικότητα ούτε την οίηση – οίηση είναι να φανταζόμαστε επιτυχίες που πρόκειται να πραγματοποιήσουμε , υπερηφάνεια είναι να θυμόμαστε επιτυχίες που πραγματοποιήσαμε , η δε εριστικότητα είναι η «μαχητικότητα» του αδύνατου .

Μάχομαι δεν σημαίνει κατ’ανάγκην φωνάζω και κτυπώ . Μπορεί να σημαίνει επιμένω ήρεμα και πολιτισμένα στον σκοπό μου .

Φιλοδοξία δεν σημαίνει οπωσδήποτε σκληρότητα και απληστία.

Ο δυνατός δίνει με την ίδια ευκολία με την οποία κατακτά και βρίσκει την ευτυχία στο να δημιουργεί μάλλον παρά στο να ιδιοποιείται . Κτίζει σπίτια για να κατοικήσουν άλλοι και κερδίζει χρήματα για να ξοδέψουν άλλοι .

Ο χαρακτήρας δεν θεμελιώνεται στην κτήση και κατανάλωση , αλλά στην οικοδόμηση και δημιουργία .

Και στην δράση επίσης , την πρακτική δραστηριότητα .

Να αποφεύγομε επαγγέλματα που θα μας υποχρεώνουν να σκεπτόμαστε και μόνο να σκεπτόμαστε , χωρίς ποτέ να μας δίνουν μία ευκαιρία να κάνομε κάτι .

Καλύτερα να είμαστε ένας ξυλουργός και να κόβουμε τη μυρωδάτη ξυλεία στον καθαρό αέρα και τον ήλιο και να βλέπομε με κάθε κτύπημα του σφυριού μας να γεννώνται και να αναπτύσσονται νέα πράγματα , παρά να ασχολούμαστε καθημερινά με χρεώσεις και πιστώσεις ή , κλεισμένοι σε κάποιο απομονωμένο διαμέρισμα , να αναζητούμε νέα επιχειρήματα για την ύπαρξη του εξωτερικού κόσμου . Καλύτερα να παίξουμε οι ίδιοι ένα μουσικό κομμάτι , παρά να ακούσομε εκατό .

Καλύτερα να παίξουμε οι ίδιοι ένα αγωνιστικό παιχνίδι , παρά να παρακολουθήσουμε ένα αγώνα παγκόσμιου πρωταθλήματος .

Ας προτιμούμε το παιχνίδι και το γέλιο . Και αν , κάπου – κάπου (όπως η θάλασσα μια μέρα θύελλας) , η ζωή μας φαίνεται οδυνηρό παιχνίδι , ας θυμόμαστε το παιχνίδι και ας ξεχνάμε τα βάσανά μας .

Φιλικά

Κηφεύς

Η γνώμη μου είναι ότι στην προσπάθειά σου να μπορείς να επικοινωνείς με τους συνανθρώπους σου, πρέπει πρώτα να μάθεις, πώς θα ρωτάς και κυρίως πώς το ερώτημά σου να έχει καλοπροαίρετο περιεχόμενο .

http://www.youtube.com/watch?v=Z9mtS1A5Wy0

Αυτοί που μας κατάντησαν έτσι έχουνε ακόμη έναν τελικό σκοπό ,ο οποίος θα εκπληρωθεί στο μέλλον , αν συνεχίσει η ανθρωπότητα να μην αντιστέκεται σε αυτό το οποίο θέλουνε να μας διαμορφώσουνε .

Όταν λέω αντίσταση εννοώ συγκεκριμένα ,την προσπάθεια να μην καταναλώνουμε καθημερινά υλικά τα οποία διαχειρίζονται τα άτομα τα οποία μας έχουνε καταντήσει ανθρωπάκια .

Γράψε αν θέλεις την γνώμη σου για το βίντεο στο οποίο παραπέμπω με το ακόλουθο link :

http://www.youtube.com/watch?v=HLtSMox6hdg&feature=related

παντως την επομενη φορα που θα γραψω κατι προς εσενα θα φροντισω να εχω παρει καποια πτυχια, ισως να πρεπει να το βαλετε στις προυποθεσεις για να γινει καποιος μελος , τι να κανουμε δεν εχουμε ολοι την "χαρη του θεου" στο γραπτο και προφορικο λογο συγνωμη και για αυτο... !!! αυτο ναι ειναι κακοπροαιρετο φιλε μου !!! σου ευχομαι να εισαι παντα καλα !!!

τελεια και παυλα !!!

Φιλικά

Κηφεύς

Δυστηχώς η πλύση εκγεφάλου της μάζας των ανθρώπων είναι πολλύ ισχυρή.

Αφού αυτή η πλύση εγκεφάλου αρχίζει απο το σχολείο,συνεχίζεται στο πανεπιστήμιο και όταν βγέι ο άνθρωπος απο κεί τον αναγκάζουν οι συνθήκες να βρεί μια δουλειά για να επιβιώσει.Το αποτέλεσμα είναι να γίνεται σκλάβος τους και να μήν έχει καθόλου χρόνο για να ασχοληθεί με το μέσα του. Αυτό που χρειάζεται είναι μια επανάσταση απο όλους,αλλά όπως λέει και το βίντεο πρώτα χρειάζεται να γίνει η εσωτερική επανάσταση.Να συνειδητοποιήσουμε τί ήμαστε και που ζούμε.Να συνειδητοποιήσουμε οτι ήμαστε σκλάβοι τους και να ελευθερώθουμε.

Έξοχες οι παραθέσεις σου.

Όσον αφορά το σχόλιο του φίλου alex22:

quote:

---

alex22:
Δυστυχώς η πλύση εκγεφάλου της μάζας των ανθρώπων είναι πολύ ισχυρή.

Αφού αυτή η πλύση εγκεφάλου αρχίζει απο το σχολείο,συνεχίζεται στο πανεπιστήμιο και όταν βγέι ο άνθρωπος απο κεί τον αναγκάζουν οι συνθήκες να βρεί μια δουλειά για να επιβιώσει.Το αποτέλεσμα είναι να γίνεται σκλάβος τους και να μήν έχει καθόλου χρόνο για να ασχοληθεί με το μέσα του. Αυτό που χρειάζεται είναι μια επανάσταση απο όλους,αλλά όπως λέει και το βίντεο πρώτα χρειάζεται να γίνει η εσωτερική επανάσταση.Να συνειδητοποιήσουμε τί ήμαστε και που ζούμε.Να συνειδητοποιήσουμε οτι ήμαστε σκλάβοι τους και να ελευθερώθουμε.

Δυστυχώς οι περισσότεροι κοιμούνται βαθιά. Το χειρότερο έιναι οτι δέν θέλουν να τους χαλάσουμε τον ύπνο τους.

---

Ου τα πάντα τοις πάσι ρητά.

Η μοναξιά είναι ένα φάρμακο , μια νηστεία που θεραπεύει .Αλλά δεν είναι τροφή .

Ο καλός χαρακτήρας , όπως το έθεσε ο Γκαίτε άπαξ δια παντός , διαμορφώνεται μόνο μέσα στη δίνη του κόσμου .

Εάν γίνουμε εσωστρεφείς είμαστε χαμένοι , ακόμη και αν εξ επαγγέλματος ασχολούμαστε με την ψυχολογία .

Το να ενδοσκοπούμαστε διαρκώς είναι σαν να θέλουμε να προκαλέσουμε εις βάρος μας την καταστροφή που θα σήμαινε για ένα παίκτη τέννις το να υπολογίζει διαρκώς την απόσταση , την ταχύτητα , την γωνία βολής και το κάθε κτύπημα ή για ένα πιανίστα το να προσέχει και να μελετά τα δάκτυλά του ενώ κινούνται στα πλήκτρα .

Οι φίλοι είναι χρήσιμοι , όχι μόνο διότι μας ακούουν με προθυμία , αλλά και διότι γελούν εις βάρος μας .

Χάρις σ’αυτούς διδασκόμαστε να είμαστε κάπως αντικειμενικοί , κάπως μετριόφρονες , κάπως φιλόφρονες . Διδασκόμαστε τους κανόνες της ζωής και γινόμαστε καλύτεροι παίκτες στον στίβο της .

Εάν θέλομε να μας αγαπούν , να είμαστε μετριόφρονες .

Εάν θέλομε να μας θαυμάζουν , να είμαστε υπερήφανοι .

Εάν θέλομε και το ένα και το άλλο , ας συνδυάσομε την εξωτερική μετριοφροσύνη με την εσωτερική υπερηφάνεια .

Αλλά και αυτή η υπερηφάνεια μπορεί να μετατραπεί σε μετριοφροσύνη . Σπάνια πρέπει να φαίνεται και ποτέ να «ακούεται» .

Ας μην είμαστε πολύ «έξυπνοι» : Τα αποφθέγματα είναι αντιπαθή όταν εκνευρίζουν .

Ας μη δίνομε ποτέ άδικο στον άλλο .

Θα μνησικακεί εναντίον μας σε όλη του τη ζωή . Τίποτε δεν είναι το χρησιμότερο πράγμα στον κόσμο : Υπάρχει μόνο κάτι που είναι καλό να το κάνομε και κάτι που είναι καλό να το πούμε .

Μη κατεχόμαστε από υπερβολικό ζήλο στο να λέμε την αλήθεια . Οφείλομε να δεχθούμε και τις συμβατικότητες που η κοινωνία απαιτεί από μας , ώστε να μπορούμε να έχουμε μια ελευθερία μέσα στα πλαίσια των νόμων της . Αυτή θα μας επιτρέψει να κάνομε το κάθε τι , εάν το κάνομε με καλό τρόπο και δεν μιλούμε για αυτό .

Εν τω μεταξύ , να προσπαθούμε να προωθούμαστε αθόρυβα και χωρίς να προκαλούμε περιττές εχθρότητες .

Πάντοτε να προχωρούμε , πάντοτε να δεχόμαστε πρόθυμα τις νέες εμπειρίες , πάντοτε να αναγκάζομε τη ζωή να μας δώσει όσα περισσότερα είναι δυνατόν , πριν αποσυρθούμε από την σκηνή και αφήσομε τα παιδιά μας να φυλάνε τη φλόγα .

Φιλικά

Κηφεύς

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr