Δύναμη αποτελεί η γνώση ...και όχι βέβαια η στατική γνώση ενός υποκειμένου αλλα μια εξελιγκτική διαδικασία και συνεχής προσπάθεια η οποία εστιάζει στην αναγνώριση του εαυτού μας του ιδίου!!!

Πρόθεση και θέληση προσωπικά δεν γνωρίζω κανέναν που να μην έχει...όλοι , τουλάχιστον αρχικά έχουν και τα δυό στοιχεία αυτά!!

Το θέμα ειναι οι χάρτες που έχει κανείς στο μυαλό του και έχει την αίσθηση ότι πρόκειται για σωστούς χάρτες...αυτό αποτελεί το πρόβλημα , οι πεποιθήσεις ...οι αρχές μας..οι ιδέες μας και το ψυχολογικό πρότσες μας!!!

Οι άνθρωποι -το έχω ξαναπεί- μου μοιάζουν με τουρίστα που αγόρασε χάρτη του Πειραιά και ανέβηκε στην Αθήνα και τον άνοιξε προσπαθώντας να περπατήσει και να γνωρίσει διάφορα προάστεια και μνημεία...αλλα δεν πήγε πουθενά!!!

Ο χάρτης διαδραματίζει κυριαρχο ρόλο στις καθημερινές διεργασίες των ανθρώπων και ανοίγουν δρόμους ή σφραγίζουν δρόμους...άσχετα απο την θέληση και την πρόθεση του καθενός!!!

Ποιός δεν έχει την πρόθεση , όπως και την θέληση ακόμα και την επιδίωξη να έχει δικαίωμα στη ευτυχια και στο όνειρο???

Ποιός δεν θέλει να είναι ευτυχισμένος???

Θα πρέπει όμως να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και επιεικείς έναντι των ανθρώπων..διότι είναι πολύ δύσκολο και αποτελεί δια βίου προσπάθεια η γνώση και η επιδραστικότητα επι του εαυτού μας..στοιχείο απαραίτητο για την περαιτέρω επιδίωξη του στόχου που πρωτογενώς είναι η εσωτερική ηρεμία και γαλήνη!!!

Ένας ορισμός της αγάπης θα μπορούσε να είναι αυτός:

"Αγαπώ τον εαυτό μου σημαίνει ότι φροντίζω να κανω delete σε παραβατικές σκέψεις και συναισθήματα...δεν ενοχοποιώ τον εαυτό μου και αποδέχομαι τα όποια λάθη μου διότι αυτά αποτελούν οδηγό συνεχούς βελτίωσης"

Δεν είναι οι ηθικολογικού περιεχομένου ηθικοί-προστακτικοι κώδικες μέσο βελτίωσης...αλλα η συνεχής βελτίωση δια μέσου της γνώσεως του εαυτού μας και η αποστασιοποιησή μας απο ανεξέλεγκτες γονεικές αλλα και κοινωνικού-θρησκευτικού τύπου ανεξέλεγκτες προσταγές!!!

Ασφαλώς δεν μιλάω για συμπεριφορές αντιδραστικές...αλλα για πραγματική δράση!!!

Όντως , πρόκειται για θεμελιώδη ερώτηση...ταυτίζεται με το άγνωστο της ανθρώπινης φύσης και το αναπάντητο του πράγματος μέχρι σήμερα!!!

Το υποσυνείδητο , εμφανίζεται ως εκείνος που υποτίθεται ότι κρύβει το αντικείμενο το αιτούμενο απο το υποκείμενο...είναι η "αρχή της συσκότισης" της θέσης της επιθυμίας!

Καθώς ειναι συγχρόνως χωρίς εξουσία και όχι χωρίς εξουσία στο μέτρο που απαντά , ΄Άλλος -υποσυνείδητο- ενεργεί με τον τρόπο του "τίποτα δεν είναι σίγουρο" , με αφετηρία αυτό ορίζεται η κρυμμένη διάσταση κάποιου πράγματος που θα αποτελέσει , για το υποκείμενο , το αντικείμενο της επιθυμίας!

Εκεί αποκτά σαφή νοηματοδότηση η επιθυμία και διαπερνάει και χειραγωγεί όλο τον εαυτό...θέτοντάς τον σε σε σαφή αντιδιαστολή με το εκφερόμενο αίτημα!

Ποιός μπορεί άραγε να διεμβολίσει έναν τόπο άγνωστο , απο τον οποίο εντέλλεται αλλα πρόσβαση δεν έχει???

Εσύ alfa-omega...γνωρίζεις???

Δεν αναφέρομαι στην γνώση την θεσμοθετημένη μέσα απο κοινωνικούς όρους και πεποιθήσεις αλλά για την γνώση του εαυτού και την επιδραστικότητα που εμφανίζει ο καθένας μας σε ασυνείδητα ψυχικά μορφώματα , τα οποία έχουν την πρωτοκαθεδρία στις καθημερινές συνδιαλέξεις μας...αποφάσεις και πράξεις μας!!

Δεν θα τοποθετηθώ πάνω στην αναφορά σου περί πειράγματος και πνευματικών Καιάδων..δεν συμφωνώ , αλλα δεν έχει και τόση σημασία αυτό!!

ΑΥΤΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ .

Όταν πάλι μία διάνοια (προσωπικότητα ) προσπαθεί να συμπεριφέρεται ως ψυχή , σε έναν κόσμο με προσωπικότητες , το διακρίνουνε όλες οι προσωπικότητες ,γιατί η συμπεριφορά της είναι παράξενη, ξένη, τελείως διαφορετική , στοχεύει στο ανιδιοτελές .

Και πάλι θα σου πώ ούτο:"Το αποτέλεσμα έχει τις ρίζες του στην εμφάνιση δύο χαρακτήρων...ψυχολογικών χαρακτήρων...και προσδιορίζεται απο την διαφορά τους , στην αμεταβλητότητα των μεν και στην μεταβλητότητα των δε...

-Ανατομικός και ψυχολογικός χαρακτήρας απο την άλλη...!!!

Δές εσύ τι θέλεις ..αυτό έχει σημασία και πορεύσου με τις δικές σου θέσεις και αντιλήψεις!

Όλα στο μυαλό μας είναι...ελευθερώσου..καλώς ήρθες στην κοινωνία των ανθρώπων...

Δεν γνωρίζω και ειλικρινά το λέω τι σημαίνει απόλυτη γνώση...είναι μια συνεχής προσπάθεια η προσέγγισή της..!!

Συμβιβάζομαι με την ανθρώπινη και καταστατικά αδύναμη φύση μου...γιατί άραγε θα έπρεπε να ενοχοποιώ την φύση μου και την φύση των υποποίπων ανθρώπων??

Δεν ήθελα να είμαι ο Super-man...ένας απλός καθημερινός άνθρωπος θα ήθελα να είμαι και είμαι...δεν προσπαθώ να είμαι κάποιος...είμαι εγώ...απλά και ήρεμα!

Ούτε σημαντικός...ούτε ασήμαντος...ούτε ψηλός ...ούτε κοντός...ούτε "λίγος"...ούτε ¨πολύς"...απλά εγώ είμαι!!!

Και γιατί συμβιβασμός παρακαλώ???

Αποδοχή...c'est la vie!!!

Καλημέρα Φίλε Κώστα , όντως πιστεύω σ'αυτή την συγχρονικότητα , σύνθεση θα'τόλεγα εγώ αλλα ουσιαστικά το ίδιο πράγμα εννοούνε!!!

Επίσης πιστεύω , ότι ο άνθρωπος δια μέσου της σκέψης του -της ενεργούς σκέψης του- μπορεί να διαμορφώσει και να επιδράσει επί του εαυτού του και να φθάσει εκεί που είναι προορισμένος να φθάσει!!

-Μιλάω , για μια ωφέλιμη αλλαγή , όπου το "καλό" αβίαστα και αναπόφευκτα θα έρθει ως υποπροιόν όλων των θεμελιωδών αλλαγών εντός του!

Και μιλάω για μια εσωτερική αλλαγή , που θα ελευθερώσει το φοβερό δυναμικό που υπάρχει εντός μας και θα αγκαλιάσει πρωτίστως εμάς τους ιδίους και μετά θα αγκαλιάσει και όλους γύρω μας...όχι διότι πρέπει , αλλα διότι θα αναβλύζει "οικειοθελώς" εκ των έσω...!

Αν "πρέπει" , τότε σημαίνει και αναφέρεται σε όχι κάτι πηγαίο , σημαίνει ότι ΠΡΕΠΕΙ , να κάνω κάτι το οποίο δεν αναφέρεται στον ψυχισμό μου , αλλα σε κάτι προστακτικής φύσεως και το οποίο θα το κάνω "παρα τη θεληση μου"!!

Και δεν εννοώ σε καμμια περίπτωση , ότι είναι παραβατικό η λάθος να κάνει κάτι ο καθένας μας το οποίο κινείται στα πλαίσια του καλού..αλλοίμονο..απλά λέω ότι πρέπει να αναβλύζει εκ των έσω , ως δική μας θέση και πίστη , διότι τότε "εγείρονται" νευρώσεις στο υποκείμενο και "απαιτήσεις" ή και προσμονές ενδεχομένως!!

Και είναι ένα φαινόμενο το οποίο "απαντάται" στις καθημερινές συνδιαλέξεις των ανθρώπων και εμφανίζεται με την μορφή εκνευρισμού και θυμού έναντι των άλλων , διότι κατ'αυτούς ισχύει το επιχείρημα:"Eγώ , υπερέβην τον εαυτό μου για χάρη σου και εσύ δεν 'ανταποκρίθηκες'..."

Ουσιαστικά πρόκειται για μηχανισμούς θυματοποίησης και χειραγώγησης εν πολλοίς και οι οποίοι δεν αποδίδουν και δεν φέρουν τα προσδοκώμενα!

Μπορούμε να οδηγήσουμε τον εαυτό μας , σε νευρωτικές ακρότητες με την ιδέα ότι πάντοτε ΠΡΕΠΕΙ , ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!

Δεν υπάρχει ηρεμία στο να εξαντλείς το μέγιστο των δυνατοτήτων σου , υπάρχει μόνο ένας ατελείωτος αγώνας να αποκτήσεις την κονκάρδα "κάλλιστος"!

Και πιο άραγε , είναι και αποτελεί το καλό ή ακόμα το καλύτερο??

Κάθε σκέψη και κάθε φράση , δημιουργεί πίεση και στρές σε κάθε άνθρωπο...όταν συνοδεύεται απο το "πρέπει"...!!!

Θα πρέπει επί της ουσίας να αναρρωτηθούμε ,για το ποιός σκέπτεται κάθε φορά..

Το υποκείμενο δεν είναι εκείνος που σκέπτεται..το υποκείμενο είναι ακριβώς εκείνος που δεσμεύουμε..αλλα το υποκείμενο δεσμευεται απο ποιόν??

Απο τις υποσυνείδητες επιθυμίες , οι οποίες δεν πρόκειται ΠΟΤΕ να εκφερθούν ως τέτοιες...με αποτέλεσμα το υποκείμενο διαρκώς να λέει ανοησίες???

Μείνε ακίνητος φίλε Κώστα...πρίν κάνεις το όποιο βήμα , σκέψου ποιός μιλάει και αποστασιοποιήσου απο ασωτερικές φωνές και επιθυμίες που τείνουν να ικανοποιηθούν αδιαφορώντας για την δική σου ύπαρξη!!

Το ξέρω , δεν είναι καθόλου εύκολο ,θέλει συνεχή προσπάθεια και αντίσταση ...θέλει ήρεμη σκέψη και καθαρό μυαλό...αλλα είναι εφικτό...πολύ δύσκολο και πολλές φορές ακατόρθωτο..αλλα εφικτό!!!

Δεν μίλησα και δεν πρόκειται να μιλήσω με θρησκευτικούς όρους ή ακόμα και με κοινωνικούς όρους που άπτονται θεμελιακά της γλώσσας της ψυχής ...μίλησα και τοποθετούμαι με όρους ψυχολογίας και διαστρωματώνω την σκέψη μου με βάση την διυποκειμενικότητα του ανθρώπου!!!

Ελπίζω , ότι θα μπορέσει να συνεχισθεί η ανταλλαγή απόψεων και έχω την αίσθηση πως όπως και να'χει όλοι κάτι θα προσθέσουμε και πιο δυνατοί θα βγούμε!!!

Καλή σου μέρα!!!

Μου άρεσε ο τρόπος που σχολίασες!

Καλημέρα ρε Βαγγέλη , μια χαρά σ'ακούω!

Ασφαλώς και υπάρχει διάσταση απόψεων αλλα ποιός είπε ότι πρέπει να συμφωνούμε???

Προσωπικά δεν μ'ενδιέφεραν οι απόψεις και οι ιδέες κανενός , με την έννοια του ότι είναι σεβαστές παρ'ολο που μπορεί να διαφωνώ πλήρως αλλα ο καλός χαρακτήρας και ο σεβασμός που έχει ως άνθρωπος!!!

Θα συνεχίσουμε ν'ανταλλάσουμε σκέψεις και απόψεις μας και μια χαρά είναι όλα...

Έχω μια απορία αγαπητέ Βαγγέλη..

-Η προσωπικότητα του ανθρώπου δεν αποτελείται απο το σύνολο των "παραμέτρων" εκ των οποίων συγκροτείται θεμελιακά ο άνθρωπος??

Το υποσυνείδητο δεν είναι εκείνο που οργανώνει το συνειδητό θέλοντας να διασφαλίσει την ικανοποίηση της επιθυμίας του με την μορφή αιτημάτων??

Αν οι εσωτερικευμένοι νόμοι..νομοτέλειες ...ηθικοί κώδικες άλλαζαν με ένα μαγικό ραβδάκι-υπόθεση εργασίας-δεν θα άλλαζε άρδην και η εν γένει προσωπικότητα του ανθρώπου??

Αν τα παιδικά βιώματα και η θέση ζωής που δηλώθηκε εντός μας , ήταν εντελώς διαφορετικά απο τα βιωθέντα δεν θα είχε αλλάξει και η προσωπικοτητά μας??

Το συμβολικό και φαντασιακό μέρος δεν διαδραματίζουν κυρίαρχο ρόλο στον τρόπο με τον οποίο δομείται η εν γένει ψυχολογία των ανθρώπων απ'οπου διαμορφώνεται εκ των υστέρων και η προσωπικοτητά του??

Μήπως αναφέρεσαι στην ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων??

Απο την άλλη ποιός πιστεύεις ότι αποφασίζει , το συνειδητό ή το υποσυνείδητο...ο λογικός ή ο συναισθηματικός εγκέφαλος??

Θρησκεία ...που πιστεύεις ότι εδράζονται οι ηθικοί νόμοι και συμβολοποιούνται...στο συνειδητό μέρος μας ή στο ασυνείδητο??

Που απαντούν , που ειναι ο τόπος όπου έρχονται ως σπόρος να βρούν μέρος ν'ανθίσουν και να "καρποφορήσουν" , οι εν γένει θρησκείες ..στο συνειδητό μέρος μας ή στο ασυνείδητο??

Στο λογικό ή στο συναισθηματικό εγκέφαλο και τι εδράζει σε καθένα απ'αυτόν και αν έχουν οι νευρώσεις οποιαδήποτε σχέση με την ύπαρξη τους???

Τι έρχονται να καθησυχάσουν???

Έχω την αίσθηση ότι η ανταλλαγή απόψεων θα βοηθήσει ημετέρους στην καλύτερη κατανόηση της κάθε θέσεως ...!

Πνεύμα...

Αρχαίο πνεύμα αθάνατο...

Πνεύμα των Χριστουγέννων...

Φιλοσοσοφικό πνεύμα...

Πνεύμα αλληλεγγύης...

Πνεύμα κατανόησης...

Πνεύμα αθάνατο!!!

Όλα αποτελούν πνευματικές υπάρξεις και νοηματοδοτούνται , ενεργοποιούνται και -ενδεχομένως- μπορούν να κινούνται και αιωνίως να ζούν μέσα απο την πίστη που έχουν κάποιοι άνθρωποι σε επιμέρους πίστεις ή αρχές!

Τα σύμβολα θεμελιώνουν και φαντασιοποιούν το πνεύμα κάθε πίστης...πρόκειται για το φαντασιακά κινούμενο εντός μας και το οποίο εν συνεχεία συμβολοποιείται και δεσμεύει κάθε σκέψη και συναισθημά μας!

Αποτελεί το πραγματικό και αδιαπραγμάτευτο του καθενός , το οποίο ορίζει το "καλό" και εγκλωβίζει και περιορίζει τον άνθρωπο σε στατικές αντιλήψεις ..αίροντας την αρμονία απο άνθρωπο σε άνθρωπο , θέτοντας προυποθέσεις ακόμα και για την εμφάνιση της αγάπης!

Ως πνεύμα θα μπορούσε επίσης να ορισθεί , η ίδια η ελευθερία ...η ελευθερία του είναι μας...χωρίς όρια και περιοριστικούς φραγμούς...που δεν κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους ανάλογα με την ποσότητα συμβατικότητάς τους με τις δικές μας αρχές ή αντιλήψεις!

Ευδαιμονίη ψυχής ή κακοδαιμονίη...το έθεσε πολύ εύστοχα ο Αριστοτέλης, όπου ως ψυχή όριζε τον χαρακτήρα του ανθρώπου!

Πιστεύω δε ότι η αγάπη με την αισθαντική γνήσια μορφή της δεν συναρτίζεται με μια σειρά προυποθέσεων...ακόμα και αυτής της μετανοίας...και ο άνθρωπος λειτουργεί με την καταστατικότητα της δημιουργίας του και υπόκειται σ'αυτήν ...

Τώρα αν ο "δημιουργός" ..όποιος και αν είναι αυτός ..κατηγορεί την φύση της ίδιας του της δημιουργίας..νομίζω ότι αυτό ειναι λιγάκι "οξύμωρο"!!!

Ο θάνατος ενδεχομένως να μην υπάρχει ποτέ όσο το ανθρώπινο και όχι μόνο είδος διαιωνίζεται...διάφορα είδη ζωής ήδη έχουν εξαφανισθεί , προφανώς αυτό το είδος πλέον δεν "ζεί" ενώ ο άνθρωπος υπάρχει...μπορεί κάποιος να πέθανε ή να πεθάνει αλλα άφησε τα γονιδιά του και θα συνεχίσει να "ζεί" μέσα απο την ζωή των απογόνων του!!!

Προφανώς αυτό ορίζεις ως πνεύμα...!!!

Βαγγέλη , καλημέρα!!

-Σε παρακαλώ ξαναδιάβασε την προσέγγιση που έκανα για το τι θεωρώ πνεύμα!

Είπα , αρχαίο πνεύμα αθάνατο...που σημαίνει ότι ενώ δεν υφίσταται -αναγεται σε μια άλλη παρελθούσα εποχή- παρ'ολ'αυτά υφίσταται στο θυμικό των ανθρώπων και φαντάζει τόσο επίκαιρο , στο πνευμα -θυμικό- των Νεοελλήνων!

Το πνεύμα των λόγων ας πούμε του Αριστοτέλη "αναβίωσε" χθές το βράδυ , μέσα απο μια εκπομπή του BS αφιερωμένη στον Μ.Αλέξανδρο...το πνεύμα του ΑΡΙΣΤΟΤΈΛΗ εμφυσούσε κάθε σκέψη και πράξη του νεαρού Αλέξανδρου , πίσω απο πράξεις που φαίνονταν ως δικές του ..υπήρχε το πνεύμα του μεγάλου δάσκαλου!

Οτιδήποτε "ζεί" στο θυμικό των ανθρώπων και ενώ έχει χαθεί , καθορίζει την σκέψη και τις κινήσεις του μπορεί να λεχθεί ως πνεύμα..θα μπορούσε ενδεχομένως να είχε άλλη ονομασία..

Ο Αριστοτέλης δεν είχε καμμια συγγένεια με τον νεαρό μαθητή του Αλέξανδρο...παρ'ολ'αυτά ο λόγος του ήταν ιδιαίτερα διεισδιτικός και αποτέλεσε τον πνευματικό του πατέρα...του μετέφερε τις σκέψεις του ..οι οποίες στην συνέχεια οργάνωσαν την σκέψη του Αλέξανδρου!

Αυτό που διεισδύει στο μυαλό και στην σκέψη των άλλων και αναπαράγεται εν συνεχεία ...ορίζεται ως πνεύμα!

Εισήγαγε το πνεύμα του , μέσα μου -κάποιος- ..υπάρχει ως έκφραση!

Εννοεί την γενικότερη νοηματοδότηση του δικού μου νού , "εξαιτίας" της επίδρασης που είχαν τα λόγια του άλλου εντός μου!

Γονιού...δασκάλου..κλπ!!!

Περί αυτού ομιλώ και τίποτ'αλλο...!!

Κατα τ'αλλα έχει ο καθένας το δικαίωμα να έχει την δική του αίσθηση και άποψη πάνω στο συγκεκριμένο , όπως και σε άλλα θέματα!!